To see the other types of publications on this topic, follow the link: Jajniki.

Dissertations / Theses on the topic 'Jajniki'

Create a spot-on reference in APA, MLA, Chicago, Harvard, and other styles

Select a source type:

Consult the top 15 dissertations / theses for your research on the topic 'Jajniki.'

Next to every source in the list of references, there is an 'Add to bibliography' button. Press on it, and we will generate automatically the bibliographic reference to the chosen work in the citation style you need: APA, MLA, Harvard, Chicago, Vancouver, etc.

You can also download the full text of the academic publication as pdf and read online its abstract whenever available in the metadata.

Browse dissertations / theses on a wide variety of disciplines and organise your bibliography correctly.

1

Andrijana, Milankov. "Povezanost estara ftalne kiseline i sindroma policističnih jajnika." Phd thesis, Univerzitet u Novom Sadu, Medicinski fakultet u Novom Sadu, 2019. https://www.cris.uns.ac.rs/record.jsf?recordId=108382&source=NDLTD&language=en.

Full text
Abstract:
Uvod: Ftalati su vrsta endokrinih disruptora koji se &scaron;iroko koriste kao plastifikatori i rastvarači ali i kao aditivi brojim proizvodima koji se svakodnevno koriste. Prema dosada&scaron;njim studijama na eksperimentalnim životinjama, ali i u humanoj populaciji, diestri ftalne kiseline utiču na reproduktivni sistem, učestvuju u nastanku insulinske rezistencije i gojaznosti. Sindrom policističnih ovarijuma (PCOS) je najče&scaron;ći endokrinolo&scaron;ki poremećaj reproduktivnog sistema žena u generativnom periodu. Insulinska rezistencija i centralna gojaznost, kao faktori kardiometaboličkog sindroma imaju značajnu ulogu u etiologiji PCOS. Ciljevi: Utvrditi prisustvo metabolita ftalne kiseline kod žena u reproduktivnom periodu u na&scaron;oj sredini, kao i da li postoji povezanost ovih endokrinih disruptora sa antropometrijskim parametrima, parametrima glikoregulacije, lipidima i lipoproteinima seruma, gonadotropinima, polnim hormonima, leptinom i indeksima kardiometaboličkog rizika kod žena sa sindromom policističnih jajnika. Metode: Istraživanje je obuhvatalo 61 ženu sa sindromom policističnih jajnika koje su podeljene u dve podgrupe: 31 ispitanica sa PCOS i prisutnim ftalatnim metabolitima u urinu i 30 ispitanica sa PCOS bez ftalatnih metabolita u urinu. Kontrolnu grupu je činilo 30 zdravih žena. Kod svih ispitanica vr&scaron;ena su antropometrijska merenja (TV, TM, OS) i određivane vrednosti parametara glikoregulacije (glikemija i insulinemija, izačunat je HOMA index), lipidi i lipoproteini seruma (ukupan holesterol, trigliceridi, LDL i HDL holesterol), gonadotropini (LH i FSH), polni hormoni (estradiol i testosteron) i leptin. U proceni kardiometaboličkog rizika kori&scaron;ćena su dva indeksa LAP i VAI. Iz jutarnjeg uzorka urina određivano je prisustvo i koncentracija 10 ftalatnih metabolita: Mono-metil ftalat- MMP, Mono-etil ftalat - MEP, Mono-n-butil ftalat - MBP, Mono-n-propil ftalat- MPP, Mono-izo-amil ftalat - MiAP, Mono-n-amil ftalat - MnAP, Mono-cikloheksil ftalat - MCHP, Monobenzil ftalat- MBzP, Mono-(2-etilheksil) ftalat- MHEP, Mono-n-octil ftalat-MOP. Za statističku obradu podataka kori&scaron;ćeni su odgovarajući parametarski i neparametarski testovi. Rezultati: Kod 51 % ispitanica sa PCOS potvrđeno je prisustvo ftalatnih metabolita u urinu. Najzastupljeniji ftalatni metabolit je bio MEHP, zatim MEP, ali je potvrđeno i prisustvo MMP, MPP i MOP. Kod ispitanica sa PCOS su potvrđene statistički značajne korelacije između ukupnih ftalatnih metabolita i BMI, obima struka, glikemije, insulinemije, HOMA indeksa, ukupnog holesterola, triglicerida, LDL holesterola, leptina i testosterona. Analizom pojedinačnih ftalatnih metabolita utvrđene su pozitivne korelacije između MMP i obima struka, parametara glukoznog metabolizma, ukupnog holesterola, LDL holesterola, triglicerida, LAP i VAI indeksa. Zaključak: Kod žena sa PCOS u reproduktivnom periodu u na&scaron;oj sredini je potvrđeno prisustvo ftalanih metabolita. Najvi&scaron;e koncentracije su verifikovane za MEHP i MEP, ukazujući na visoku ekspoziciju di-etilheksil ftalatu (DEHP) i di-etil ftalatu (DEP). Ukupni ftalati značajno povećavaju vrednosti parametara koje učestvuju u razvoju metaboličkog sindroma kod PCOS, ali i povećavaju kardiovaskularni rizik ovih bolesnica. Direktna, značajna veza je potvrđena između MMP i testosterona, parametara i indeksa kardiometaboličkog sindroma.<br>Introduction: Phthalates are a type of endocrine disruptor widely used as plasticizers and solvents but also as additives to many products that are used daily. According to previous studies in experimental animals, but also in the human population, phthalic diesters affect the reproductive system, participate in the onset of insulin resistance and obesity. Polycystic ovarian syndrome (PCOS) is the most common endocrine disorder of the reproductive system of women in the generative period. Insulin resistance and central obesity, as factors of cardiometabolic syndrome, have a significant role in the etiology of PCOS. Objectives: To determine the presence of phthalic acid metabolites in women in the reproductive period in our environment, and whether there is a connection between these endocrine disruptors with anthropometric parameters, glycoregulation parameters, lipids and serum lipoproteins, gonadotrophins, sex hormones, leptin and indexes of cardiometabolic risk in women with polycystic ovarian syndrome. Methods: The study included 61 women with polycystic ovarian syndrome divided into two subgroups: 31 subjects with PCOS and present phthalate metabolites in urine and 30 subjects with PCOS without phthalate metabolites in urine. The control group consisted of 30 healthy women. In all subjects, anthropometric measurements were carried out (TV, TM, WC) and the values of glycoregulation parameters (glycemia and insulinemia, HOMA index), lipids and serum lipoproteins (total cholesterol, triglycerides, LDL I HDL cholesterol), gonadotropins FSH), sex hormones (estradiol and testosterone) and leptin. In the assessment of cardiometabolic risk LAP and VAI indexes were determined. From the morning urine sample, the presence and concentration of 10 phthalate metabolites were determined: Mono-methyl phthalate-MMP, Mono-ethyl phthalate-MEP, Mono-n-butyl phthalate-MBF, Mono-n- propyl phthalate- MPP, Mono-iso-amyl phthalate &ndash; MiAP, Mono-n-amyl phthalate &ndash; MnAP, Mono-cyclohexyl phthalate-MCHP, Monobenzyl phthalate-MBzP, Mono- (2-ethylhexyl) phthalate-MHEP, Mono-n-octyl phthalate-MOP. For statistical data processing, appropriate parametric and non-parametric tests were used. Results: 51% of subjects with PCOS confirmed the presence of phthalate metabolites in urine. The most common phthalate metabolite was MEHP, then MEP, but the presence of MMP, MPP and MOP also was confirmed. In subjects with PCOS, a statistically significant correlations between total phthalate metabolites and BMI, waist circumference, glycemia, insulinemia, HOMA index, total cholesterol, triglyceride, LDL cholesterol, leptin and testosterone were confirmed. By analyzing individual phthalate metabolites, a positive correlations between MMP and waist circumference, glycoregulation parameters, total cholesterol, LDL cholesterol, triglyceride, testosterone and LAP and VAI index were determined. Conclusion: In women with PCOS in the reproductive period, the presence of phthalic metabolites in our environment was confirmed. The highest concentrations were verified for MEHP and MEP, indicating a high exposure of DEHP and DEP. Total phthalates significantly increase the values of parameters involved in the development of metabolic syndrome in PCOS, but also increase the cardiovascular risk of these patients. A direct, significant association was confirmed between MMP and testosterone, parameters and index of cardiometabolic syndrome.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
2

Miloš, Pantelić. "Značaj tumorskih markera CA125 i HE4, konvencionalne i dopler transvaginalne sonografije u dijagnostici karcinoma jajnika." Phd thesis, Univerzitet u Novom Sadu, Medicinski fakultet u Novom Sadu, 2016. http://www.cris.uns.ac.rs/record.jsf?recordId=100483&source=NDLTD&language=en.

Full text
Abstract:
Uvod: Karcinom jajnika predstavlja značajan zdravstveni problem.Karakteri&scaron;e ga najveća smrtnost od svih ginekolo&scaron;kih maligniteta. Najveći broj slučajeva karcinoma jajnika dijagostikuje se u uznapredovalim stadijumima bolesti (FIGO st. III i IV), kod kojih petogodi&scaron;nje preživljavanje iznosi ispod 30%, dok se svega 25% slučajeva otkrije u prvom stadijumu gde petogodi&scaron;nje preživljavanje iznosi preko 90%. Do danas nije otkrivena dijagnostička metoda za rano otkrivanje početnog karcinoma jajnika u op&scaron;toj populaciji koja je dovoljno osetljiva i specifična da bi se koristila kao &bdquo;screening&ldquo; metoda. Uspeh u lečenju karcinoma jajnika direktno zavisi od rano postavljene dijagnoze. Cilj istraživanja: Utvrditi značaj tumorskih markera Ca125, HE4, Roma indexa, konvencionalne i dopler transvaginalne sonografije u dijagnostici karcinoma jajnika. Metodologija: Istraživanje je sprovedeno kao prospektivna klinička studija, na Klinici za ginekologiju i aku&scaron;erstvo u Novom Sadu. Ispitivanjem je obuhvaćeno 238 pacijenktinja sa adneksalnim tumorom za operativno lečenje. Preoperativno svim pacijentkinjama je uzeta detaljna anamneza, urađen konvencionalni i dopler transvaginalni ultrazvučni pregled i uzeta krv za određivanje tumorskih markera CA125, HE4, Roma indexa. U zavisnosti od definitivnog patohistolo&scaron;kog nalaza pacijentkinje su podeljene u dve grupe. Grupu A ili ispitivanu grupu su činile ispitanice sa karcinomom i border line tumorima,a grupu B ili kontrolnu grupu,pacijentkinje sa benignim tumorima jajnika. Rezultati: Prosečna starost pacijentkinja je 53 godine. U ukupnom ispitivanom uzorku bilo je statistički značajno vi&scaron;e pacijentkinja u premenopauzi(59,2%) u odnosu na postmenopauzalne pacijentkinje. U ispitivanoj grupi najče&scaron;će zastupljen patohistolo&scaron;ki tip karcinoma je high-grade serozni cistadenokarcinom. Kod najvećeg broja pacijentkinja(49,4%) karcinom je dijagnostikovan u I stadijumu bolesti. U diferencijaciji karcinoma jajnika i benignih tumora jajnika, AUC vrednosti za HE4,Ca125 i Roma index su 0.933, 0.831 i 0.932. Senzitivnost HE4,Ca125,Roma indexa iznosi 0.797/ 0.734 / 0.823. Specifičnost HE4,Ca125, Roma indexa je 0.881 / 0.838 / 0.774. Senzitivnost konvencionalne i dopler transvaginalne sonografije je 0,937/ 0,750, a specifičnost je 0,736/ 0,931 respektivno.Kod pacijentkinja sa endometriozom, vrednost tumorskog markera HE4 je povi&scaron;ena samo kod 6% pacijentkinja, za razliku od vrednosti Ca125 koje su povi&scaron;ene kod 76% pacijentkinja sa endometriozom. Zaključak: Najsnažniji prediktori u diferencijaciji karcinoma od benignih tumora jajnika su: tumorski marker HE4, Roma index, indeks otpora protoku krvi kroz tumorsko tkivo (RI), neravan unutra&scaron;nji zid tumora i ekrescencije unutar tumora. Najbolju senzitivnost u detekciji karcinoma jajnika pokazala je konvencionalna transvaginalna sonografija u odnosu na druge dve ispitivane metode, dok najbolju specifičnost u odvajanju benignih tumora od karcinoma jajnika pokazuje dopler transvaginalna sonografija.<br>Background: Ovarian cancer represents very important world health issue. It is characterized by the highest mortality rate of all gynecological malignancies. The majority of ovarian cancer cases are diagnosed in advanced stages (FIGO III and IV) in which 5 year survival rate is less than 30%, and only 25% of cases are diagnosed in stage I with survival rate of 90%. So far no diagnostic method has been discovered that is specific and accurate enough to diagnose ovarian cancer in early stage in general population, so that it can be used as screening method. Success rate of treatment of ovarian cancer is dependent on the stage in which the diagnosis has been made. Objective: to determine the importance of tumor markers CA 125, HE4, Roma index, conventional and Doppler transvaginal ultrasound in diagnosis of ovarian cancer. Method: Research was undertaken as prospective study at Clinic for Gynecology and Obstetrics in Novi Sad. The analysis included 238 women with adnexal tumors indicated for surgery. Preoperatively detailed medical history, blood analysis (CA125,HE4,ROMA index), conventional and Doppler transvaginal ultrasound were done for all patients. Patients were divided into two groups depending on their definite pathohistological finding. Group A included patients with carcinoma and border line tumors. Group B (control group) included patients with benign ovarian tumors. Results: Average age of patient was 53 years. More patients were premenopausal (59.2%). The most frequent pathohistological type of carcinoma was high grade serous cystadenocarcinoma. In most cases diagnosis was made in stage I (49.4%). In differentiation between ovarian carcinoma and benign ovarian tumors AUC for HE4, Ca125and Roma index were 0.933,0.831,0.932. Sensitivity of HE4,Ca125 and Roma index is 0.797,0.734,0.832. Specificity of HE4,Ca125 and Roma index is 0.881,0.838,0.774. Sensitivity of conventional and transvaginal ultrasound is 0.937, 0.750, and specificity is 0.736 and 0.931 respectively. In patients with endometriosis tumor marker HE4 levels were elevated in only 6% of cases, while Ca125 levels were elevated in 76% of cases. Conclusion: The most important predictors in carcinoma/benign tumor differentiation are tumor markers HE4, Roma index, RI, uneven inner walls of tumor and ekrescency inside tumor. The highest sensitivity in ovarian cancer detection showed conventional transvaginal ultrasound when compared to two other used methods. The highest specificity in carcinoma/bening tumor differentiation showed doppler transvaginal ultrasound.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
3

Jezierska, Marta. "Organizacja zespołów żeńskich komórek płciowych i przebieg procesu oogenezy niesporczaka Hypsibius exemplaris Gąsiorek, Stec, Morek & Michalczyk 2018 (Eutardigrada, Parachela, Hypsibiidae)." Doctoral thesis, Katowice : Uniwersytet Śląski, 2018. http://hdl.handle.net/20.500.12128/7772.

Full text
Abstract:
Tardigrades are poorly known group of microscopic Ecdysozoa. Together with Onychophora and Arthropoda, tardigrades belong to monophyletic group called Panarthropoda. Up till now tardigrades do not play any important role in practical or economical meaning. However, this small animals attract more and more scientist due to their special abilities. Thanks to stabilization of lipid membranes and nucleic acids they are able to withstand freezing, extreme dehydration, exposure on vacuum or ionizing radiation. Better understanding of their biology and how they are built is essential not only for tardigradologists, zoologists or evolutionary biologist, but also for their potential applications for instance medicine, pharmacology, food industry, pharmaceutical industry or even astrobiology. Our knowledge about the mechanisms of tardigrade anabiosis has led scientists to the development of dry vaccines that are used widely in Third World countries. Species Hypsibius exemplaris, examined in this PhD thesis, has been recognized in 2007 as a new model organism. The material was analyzed by using different methods such as a light microscope, scanning electron microscope, transmission electron microscope, confocal microscope as well as a new method called SBEM - a serial block face scanning electron microscope. H. exemplaris belongs to class Eutardigrada, order Parachela. It possesses a single, sac-like ovary, located above a midgut. The top part of the ovary is attached to a body wall by two ligaments of terminal filament. The wall of the ovary consists of flat epithelial cells supported on non-basal lamina. The apical part of these cells is localized to the ovary interior. There can be distinguished two zones in the ovary: the smaller one, situated in the top part of the ovary called germarium, and the second - bigger one called vitellarium. In the ovary of H. exemplaris there are only germ line cells such as: oogonias, oocytes and trophocytes. In vitellarium cells create a germ cell clusters branched type, thanks to incomplete cytokinesis. During oogenesis process only one cell of germ cell cluster develop into oocyte while the rest cells support oocyte development as a trophocytes. In H. exemplaris occur a mixed vitellogenesis. Yolk precursors occur thanks to authosynthesis in oocyte as well as thanks to heterosynthesis - synthesized in trophocytes, storage cells and in epithelial cells of midgut. Just before oviposition cell bridges which connect oocytes with trophocytes became closed, then a cell death of trophocytes occur thanks apoptosis. Choriogenesis begins during the late vitellogenesis. As first envelope is deposited chorion due to oocyte and ovary wall activity, then vitelline envelope is synthesized thanks to oocyte activity. According to egg envelope classification established by Ludwig (1874) chorion is a mixed type - primary (secreted by the oocyte) and secondary (secreted by the cells of ovary wall) while vitelline envelope is a primary type. A complete egg capsule of H. exemplaris is built of thin vitelline envelope adhering to oolemma and three-layer chorion. Oviposition of investigated species is connected with moulting. A female shed an old cuticule and laid eggs inside it. During moulting tardigrade get rid of cuticule covered body outside as well as cuticule covered foregut and hindgut. H. exemplaris eggs are covered with smooth chorion, it doesn’t have any conical processes distinctive for tardigrade ornamented eggs.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
4

Wartalski, Kamil. "Domniemane komórki macierzyste izolowane z jajnika niedojrzałej płciowo świni : ich charakterystyka oraz ocena możliwości transformacji nowotworowej." Praca doktorska, 2019. https://ruj.uj.edu.pl/xmlui/handle/item/79750.

Full text
Abstract:
Jajnik ssaków jest parzystym gruczołem rozrodczym umiejscowionym wewnątrz jamy otrzewnej. Ze względu na morfologię i funkcję składa się z dwóch głównych stref: kory i rdzenia. Kora zbudowana jest z tkanki łącznej, w której znajdują się pęcherzyki jajnikowe w różnych stadiach rozwojowych. Jest też źródłem różnych populacji dorosłych komórek macierzystych (ASCs). Domniemane komórki macierzyste (PSCs) to heterogenna populacja drobnych i okrągłych ASCs z jądrem wypełniającym prawie całą komórkę. PSCs zostały wyizolowane immunomagnetycznie względem epitopów SSEA-4 i CD34 z kory jajnika trawionej enzymatycznie. Jednak w toku badań, ze względu na profil ekspresji markerów typowych dla komórek macierzystych wybrano PSCs izolowane wyłącznie względem epitopu SSEA-4. Charakterystyka fenotypowa uzyskanych komórek PSC SSEA-4+ wykazała, ekspresję markerów multipotencjalnych, mezenchymalnych komórek macierzystych (MSCs) przy braku specyficznej ekspresji kluczowych markerów pluripotencji. Ponadto w hodowli in vitro PSCs SSEA-4+ tworzyły typowe dla komórek macierzystych skupiska przypominające ciała embrioidalne. PSCs SSEA-4+ różnicowały się w komórki układu nerwowego pod wpływem związków takich jak forskolina, kwas retinowy i bFGF. Ekspresja nestyny i NeuN świadczy o zróżnicowaniu PSCs SSEA-4+ w komórki podobne do neuronów, a ekspresja GFAP dowodzi, że niektóre z nich zróżnicowały się również w glej. Dodatkowo analiza aktywności kanałów jonowych patch clamp potwierdziła, że w wyniku różnicowania otrzymano komórki, które elektrofizjologicznie zachowują się jak neurony. PSCs SSEA-4+ różnicowano także w śródbłonek naczyń przy pomocy czynników wzrostu m. in. bFGF, VEGF, R3-IGF-1 oraz hEGF. Analizy charakterystycznych dla śródbłonka naczyń markerów takich jak VE-kadheryna i VEGFR dowodzą, że uzyskane komórki rzeczywiście są komórkami śródbłonka. Potwierdzają to również testy funkcjonowania komórek. Zarówno w teście migracji jak i teście tworzenia naczyń uzyskano pozytywne wyniki. Steroidy anaboliczne są wciąż powszechnie stosowane w masowej hodowli zwierząt gospodarskich oraz nielegalnie stosowane tak przez sportowców, jak i amatorów, pomimo, że są uznawane za związki potencjalnie rakotwórcze. W niniejszej pracy badano wpływ wybranych steroidów anabolicznych (boldenon i nandrolon) na PSCs SSEA-4+. Boldenon i nandrolon mają silne działanie anaboliczne oraz słabe działanie androgenowe prawdopodobnie przez receptor androgenowy (AR). Dodatkowo nandrolon jest silnym progestagenem, przez co jeszcze silniej może zaburzać funkcjonowanie żeńskiego układu rozrodczego. PSCs SSEA-4+ hodowano in vitro w obecności obu steroidów oddzielnie przez 7 i 14 dni. Zarówno po 7 jak i 14 dniach oba związki indukowały podwyższoną ekspresję białek CD44 i CD133, których nadekspresja jest charakterystyczna dla macierzystych komórek nowotworowych (CSC) oraz nowotworów jajnika. Izolowane immunomagnetycznie PSCs SSEA-4+ mają charakter multipotencjalnych MSCs. Z powodzeniem mogą być różnicowane w różne komórki układu nerwowego oraz w komórki śródbłonka naczyń. Dodatkowo są podatne na działanie innych związków endokrynnie czynnych w tym steroidów anabolicznych, które mogą potencjalnie kierować PSCs SSEA-4+ na drogę kancerogenezy.<br>Mammalian ovaries are the twin reproductive glands located inside the peritoneal cavity. According to morphology and function, the ovaries consists of two main zones: the cortex and the core. The ovarian cortex is made up of connective tissue with follicles at various stages of development. It is also a source of different adult stem cell (ASCs) populations. Putative stem cells (PSCs) are a heterogeneous population of tiny and round ASCs with a nucleus that fills almost the entire cell. PSCs were immunomagnetically isolated due to the presence of SSEA-4 and CD34 epitopes from the ovarian cortex which was enzymatically digested. Based on the expression of stem cells (SCs) markers, for further experiments we chose PSCs isolated only for the presence of the SSEA-4 epitope. Characterization of the PSCs SSEA-4+ phenotype revealed the expression of multipotent, mesenchymal stem cell (MSCs) markers. In contrast, PSCs SSEA-4+ do not show specific expression of key pluripotency markers. In addition, PSCs SSEA-4+ cultured in vitro formed aggregates which are similar to embryonic bodies typical of SCs. PSCs SSEA-4+ differentiated into cells of the nervous system with compounds such as forskolin, retinoic acid and bFGF. Expression of nestin and NeuN indicates the differentiation of PSCs SSEA-4+ into neuron-like cells, whereas expression of GFAP proves that part of the PSCs SSEA-4+ also differentiated into glial cells. Moreover analysis of the activity of ionic channels by the patch clamp method confirmed that as a result of differentiation, cells that electrophysiologically behave like neurons were obtained. PSCs SSEA-4+ were also differentiated into the vascular endothelium using growth factors such as bFGF, VEGF, R3-IGF-1 and hEGF. Analysis of characteristic endothelial markers such as VE-cadherin and VEGFR shows that the cells obtained are indeed endothelial cells. This is also confirmed by cell functioning tests. In both the migration test and the vascular test, positive results were obtained. Anabolic steroids are still widely used in the industrial livestock breeding and illegally used, both by athletes and amateurs, although they are considered to be potentially carcinogenic. This work investigated the effect of selected anabolic steroids (boldenone and nandrolone) on PSCs SSEA-4+. Boldenone and nandrolone are probably to have a strong anabolic effect and weak androgenic effects via the androgen receptor (AR). In addition, nandrolone is a strong progestogen, which may even more actively affect the functioning of the female reproductive system. PSCs SSEA-4+ were cultured in vitro in the presence of both steroids separately for 7 and 14 days. After that time both compounds contributed to the increased expression of CD44 and CD133 proteins, whose overexpression is characteristic of cancer stem cells (CSCs) and ovarian tumors. Immunomagnetically isolated PSCs SSEA-4+ are multipotent MSCs. They can be successfully differentiated into various cells of the nervous system and endothelial cells. Moreover PSC SSEA-4+ are susceptible to other endocrine compounds, including anabolic steroids, which may potentially direct PSC SSEA-4+ into carcinogenesis.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
5

Barć, Justyna. "Chloronaftaleny jako czynniki zaburzające funkcje jajnika." Praca doktorska, 2015. https://ruj.uj.edu.pl/xmlui/handle/item/45119.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
6

Gajek, Arkadiusz. "Wpływ bisantracykliny WP 631 na komórki raka jajnika." Phd diss., 2016. http://hdl.handle.net/11089/17906.

Full text
Abstract:
Rak jajnika stanowi szósty najczęściej rozpoznawany nowotwór złośliwy w populacji kobiet na świecie. Stale utrzymująca się wysoka umieralność z powodu tej choroby, będąca najwyższą wśród nowotworów żeńskich narządów płciowych związana jest niewątpliwie z brakiem metod skutecznego wczesnego rozpoznawania. W większości przypadków choroba ta wykrywana jest w zaawansowanym stadium (III, IV), kiedy rokowanie dla pacjentek jest zdecydowanie mniej korzystne w porównaniu z wczesnymi postaciami gdzie 5 letnie przeżycie sięga nawet 95%. Istnieje zatem realna potrzeba poszukiwania bardziej skutecznych leków w terapii tej jednostki chorobowej. W pracy przedstawiono wyniki badań analizy uszkodzeń DNA i cytotoksycznego wpływu WP 631 na komórki raka jajnika. Ponadto porównano szybkość transportu doksorubicyny i WP 631 do tych komórek. Analizie poddano również mechanizm śmierci, jakiemu podlegają komórki po narażeniu na nową pochodną antracyklin. Szczególny nacisk położono na indukcję szlaków apoptotycznych zależnych od zmian homeostazy redoks komórki. Ostatnim etapem badań była analiza uszkodzeń DNA powodowanych przez WP 631 i DOX. W świetle uzyskanych wyników WP 631 będąca nową pochodną leków antracyklinowych, była zdolna do indukowania zależnej od kaspaz apoptozy oraz będących jej konsekwencją zmian strukturalnych w ludzkich komórkach raka jajnika. Nie wyklucza się również udziału dodatkowych czynników, niezależnych od kaspaz, w inicjowaniu odpowiedzi apoptotycznej wywoływanej przez ten lek. Przedstawione wyniki wyraźnie pokazują, że reaktywne formy tlenu odgrywają szczególnie ważną rolę w cytotoksycznym działaniu badanego bisinterkalatora, a komórki raka jajnika traktowane WP 631 wykazują również wyższy poziom uszkodzeń DNA w porównaniu do DOX. Jest to prawdopodobnie związane z różnicami w budowie leków, które mogą mieć wpływ na ich aktywność w indukowaniu śmierci komórkowej. Doksorubicyna należy do klasycznej grupy monomerów antracyklin, natomiast WP 631 reprezentuje związki dimeryczne. Konieczne są jednak dalsze badania, aby określić szczegółowo mechanizmy działania tego związku oraz jego potencjalnie szkodliwym wpływie na komórki prawidłowe.<br>Praca była finansowana z grantu MNiSW Nr N N405 100939 pt. Indukcja apoptozy przez epotilon B i analog doksorubicyny WP 631 w komórkach raka jajnika wrażliwych i opornych na leki przeciwnowotworowe, realizowanego w latach 2010–2013 (kierownik: dr hab. Agnieszka Marczak, prof. nadzw. UŁ)oraz ze środków dotacji celowej na dofinansowanie badań służących rozwojowi młodych naukowców oraz uczestników studiów doktoranckich. Temat realizowanego projektu: ,,Wpływ nowej pochodnejantracyklin – WP 631 na komórki raka jajnika’’(Rozporządzenie MNiSW z 5 listopada 2010r).
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
7

Karpeta, Anna. "Mechanizm działania PBDE-47 i jego hydroksylowanych metabolitów w jajniku." Praca doktorska, 2014. https://ruj.uj.edu.pl/xmlui/handle/item/58383.

Full text
Abstract:
Polibromowane difenyloetery (PBDE) to związki zmniejszające palność, które ze względu na swoje właściwości fizyko-chemiczne są zaliczane do grupy trwałych zanieczyszczeń organicznych. Charakteryzują się one dużą trwałością w środowisku i znaczną lipofilnością, co może stanowić istotne zagrożenie dla zdrowia człowieka. W 2004 r. Unia Europejska, w 2006 r. Stany Zjednoczone, a w 2007 r. także Chiny wprowadziły zakaz produkcji dwóch z trzech powszechnie stosowanych mieszanin PBDE, a mianowicie Penta- oraz Octa-BDE. Pomimo tego zakazu, pozostałości tych związków stwierdza się obecnie we wszystkich elementach środowiska, w tym również w tkankach pochodzących od człowieka, na całym świecie. Ponadto, PBDE wykazują zdolność do uwalniania się do środowiska z produktów, do których celowo zostały użyte, stanowiąc bezpośrednie zagrożenie dla zdrowia człowieka (z uwagi na ich działanie polegające na zaburzaniu równowagi hormonalnej). Badania prowadzone w Zakładzie Fizjologii i Toksykologii Rozrodu Uniwersytetu Jagiellońskiego wykazały, że jajnik jest docelową tkanką dla polibromowanych difenyloeterów. Dlatego celem niniejszej pracy doktorskiej było wyjaśnienie mechanizmu działania polibromowanych difenyloeterów w jajniku. Do badań wybrano wskaźnikowy kongener PBDE - BDE-47 i jego dwa hydroksylowane metabolity (5-OH-BDE-47 i 6-OHBDE-47). Modelem do badań były pęcherzyki jajnikowe pobrane z jajników dojrzałych płciowo świń. Prowadzono dwa typy hodowli: całych pęcherzyków oraz kokultur komórek warstwy ziarnistej oraz osłonki wewnętrznej pęcherzyka. Stosując metody immunoenzymatyczne (ELISA) określono wpływ badanych związków na sekrecję hormonów steroidowych oraz poziom enzymów II fazy metabolizmu. W obu przypadkach stosowano komercyjnie dostępne zestawy. Do pomiaru aktywności CYP1A1 oraz CYP2B1/2 zastosowano metody fluorescencyjne, natomiast do oznaczenia aktywności SULT1A i COMT zastosowano metody kolorymetryczne. Ekspresję genów szlaku steroidogenezy (HSD17B i CYP19A1), a także receptorów hormonów steroidowych (ESR1, ESR2 i AR) oraz receptorów związanych z metabolizmem zarówno hormonów steroidowych jak i ksenobiotyków (CAR i PXR (NR1/2)) oznaczono metodą real-time PCR. Zmiany w poziomie białka zostały natomiast oznaczone przy użyciu metody Western blot. Otrzymane wyniki poddano analizie statystycznej przy pomocy testu t-Studenta oraz jedno- lub dwuczynnikowej analizie wariancji z użyciem testu Tukeya lub Bonferroniego. Wykazano stymulacyjny wpływ BDE-47 na ekspresję białka oraz na aktywność enzymu 17β-HSD i w konsekwencji stymulację sekrecji testosteronu przez komórki pęcherzykowe. Wykazano ponadto aktywację CYP2B1/2 po 1 godz., SULT1A po 6 godz. i COMT po 24 i 48 godz. ekspozycji, co wskazuje na możliwość lokalnego metabolizmu tego związku, a tym samym możliwość działania powstających w jajniku hydroksylowanych metabolitów PBDE. Określając działania dwóch najczęściej oznaczanych w krwi ludzkiej metabolitów BDE-47, 5-OH-BDE-47 i 6-OH-BDE-47, wykazano stymulujący wpływ na sekrecję estradiolu poprzez zwiększenie ekspresji genu, białka oraz aktywności aromatazy. Tym samym wskazano odmienne w stosunku do związku wyjściowego działanie metabolitów. W dalszej części, stwierdzono brak wpływu BDE-47 i jego hydroksylowanych metabolitów na ekspresję receptora androgenowego, zarówno na poziomie genu, jak i białka. Wykazano natomiast różnice we wpływie BDE-47 i jego metabolitów na ekspresję receptorów ERα i ERβ. Odnotowano hamujący wpływ BDE-47 na ekspresję genu i białka dla ERβ i brak wpływu na ekspresję genu i białka dla ERα. Zauważono natomiast stymulację ekspresji genów i białek dla obu receptorów estrogenowych pod wpływem badanych metabolitów. Po raz pierwszy wykazano brak ekspresji genu dla receptorów CAR i PXR w kokulturach komórek pęcherzyka jajnikowego świni. Otrzymane wyniki wyraźnie wskazują na lokalny, pozawątrobowy metabolizm PBDE. Różnice w działaniu powstających metabolitów w stosunku do związku wyjściowego i ich większa aktywność biologiczna wskazują na konieczność oznaczania metabolitów ksenobiotyków przy monitorowaniu zanieczyszczenia środowiska. Ponadto, wyniki badań przeprowadzonych w ramach tej pracy doktorskiej przyczyniły się do uzupełnienia luki w wiedzy dotyczącej mechanizmu działania PBDE i ich metabolitów w jajniku na poziomie genów, białek oraz aktywności enzymów związanych z procesem steroidogenezy.<br>Polybrominated diphenyl ethers (PBDEs) are flame retardants, which due to their physicochemical properties are classified as persistent organic pollutants. These compounds present high persistence in the environment and lipophilic nature and thus may pose a serious threat to human health. The European Union, the United States and China (in 2004, 2006 and 2007, respectively) have banned the production of two of the three commonly used mixtures of PBDEs, namely Penta-and Octa-BDE. Despite this fact, PBDEs are still found in all parts of the environment, including tissues derived from human. Furthermore, products in which PBDEs are intentionally used can release it into the environment, acting in a direct threat to human health due to the disrupting the hormone balance. Research conducted in the Department of Physiology and Toxicology of Reproduction of the Jagiellonian University showed that the ovary is a target tissue for polybrominated diphenyl ethers. Therefore, the aim of this doctoral dissertation was to clarify the mechanism of action of polybrominated diphenyl ethers in the ovary. The congeners selected to the study are most abundant PBDE congener found in wildlife and in humans - BDE-47 and its two hydroxylated metabolites (5-OH-BDE-47 and 6-OH-BDE-47). Model to study were ovarian follicles collected from the ovaries of sexually mature pigs. Two types of culture were carried: whole follicles and co-culture of granulosa and theca cells. The concentration of steroid hormones and the level of phase II enzymes of metabolism were determined by enzyme immunoassay (EIA) using commercial ELISA kits. To measure the activity of CYP1A1 and CYP2B1/2 fluorescence methods were used. To determine the activity of COMT and SULT1A colorimetric methods were used. Gene expression of steroidogenic pathway (HSD17B and CYP19A1), steroid hormone receptors (ESR1, ESR2 and AR) and receptors associated with the metabolism of both xenobiotics and steroid hormones (PXR and CAR (NR 1/2)) was determined by real-time PCR, whereas changes in protein level was determined using Western blot. The data were analyzed statistically by Student's t-test and one- or two-way analysis of variance with Tukey or Bonferroni test. The researches showed the stimulating effect of BDE-47 on 17β-HSD protein expression and activity and consequently the stimulation of testosterone secretion by the follicles. It was also determined that BDE-47 exposure activates CYP2B1/2 after 1 h, SULT1A after 6 h, and then COMT after 24 and 48 h of exposure, which indicates the possibility of local metabolism of the testing compound and thus possible action of locally produced hydroxylated metabolites of PBDE in ovary. Determining the action of two most abundant metabolites of the parent BDE-47 in human blood, 5-OH-BDE-47 and 6-OH-BDE-47, proved stimulating effect on the estradiol secretion by increasing the aromatase gene and protein expression and activity, thus showing differences between the activity of parent compounds and that of their metabolites. While no effect of BDE-47 and its hydroxylated metabolites has been found on the expression of the androgen receptor, either at the gene or protein level, there are significant differences in the impact of BDE-47 and its metabolites on ERα and ERβ expression. It was observed that BDE-47 has inhibitory effect on ERβ gene and protein expression and no effect on ERα, while tested metabolites have stimulating effect on gene and protein expression for both estrogen receptors. It has been showed for the first time that no gene expression for CAR and PXR in co-culture of porcine follicular cells occurs. These results clearly show the local, extrahepatic metabolism of PBDEs. Differences in the action of metabolites relative to the parent compound and its greater biological activity indicates the need for determining xenobiotic metabolites during monitoring environmental pollution. In addition, the results of studies conducted under this doctoral dissertation helped to fill the gap in knowledge on the mechanism of action of PBDEs and their metabolites in the ovary at the level of genes, proteins and enzymes associated with the process of steroidogenesis.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
8

Knet-Seweryn, Małgorzata. "Wpływ antyandrogenu winklozoliny na funkcje jajnika świni : badania in vitro." Praca doktorska, 2014. https://ruj.uj.edu.pl/xmlui/handle/item/60024.

Full text
Abstract:
Androgeny to kluczowe związki biorące udział w regulacji procesów rozrodczych u samicy, działające głównie przez receptor androgenowy (AR), należący do nadrodziny receptorów jądrowych. Androgeny są jednymi z ważniejszych związków wpływających na proces folikulogenezy. Z jednej strony modulują funkcje pęcherzyka poprzez interakcje z różnymi czynnikami i wspierają różnicowanie komórek ziarnistych. Z drugiej strony, mogą hamować rozwój pęcherzyka poprzez indukcję procesu apoptozy komórek ziarnistych, co w konsekwencji może prowadzić do atrezji pęcherzyka jajnikowego. W jajnikach ssaków większość pęcherzyków ulega atrezji przed owulacją. Coraz częściej mówi się, że substancje występujące w środowisku, mogą w sposób zasadniczy wpływać na procesy życiowe wielu organizmów, w tym na różnicowanie płci u ssaków. Związki te, to Endocrine Disrupting Chemicals (EDCs), czyli m. in. związki powstające w wyniku działalności człowieka, przedostające się do środowiska i w efekcie zaburzające regulację hormonalną poprzez interakcje z receptorami hormonów steroidowych. Taki mechanizm działania negatywnie wpływa na szereg procesów zachodzących w układzie rozrodczym samicy. Celem prezentowanej pracy było określenie wpływu androgenów, testosteronu (T) i dihydrotestoseronu (DHT) oraz fungicydu o właściwościach antyandrogennych, winklozoliny (Vnz) na ekspresję AR na poziomie mRNA i białka, aktywność steroidogenną i mechanizm apoptozy zarówno w komórkach ziarnistych jak całych pęcherzykach jajnikowych świni (Ø 4-6mm). Komórki ziarniste izolowane z pęcherzyków jajnikowych hodowano przez 24 godziny i następnie dodawano: T (10-7M), DHT (10-7M) i Vnz (1,4×10-5M) osobno lub w kombinacji: T i Vnz lub DHT i Vnz na kolejne 24 godziny. Całe pęcherzyki jajnikowe hodowano narządowo przez 24 godziny, stosując warianty hodowli takie jak w przypadku hodowli pierwotnych. Androgeny (T, DHT) i antyandrogen środowiskowy winkolzolina (Vnz) wpływają na ekspresję AR na poziomie mRNA i białka w komórkach ziarnistych pęcherzyków jajnikowych świni. Wykazano lokalizację cytoplazmatyczną i około jądrową AR w komórkach ziarnistych traktowanych Vnz. Stwierdzono wzrost ekspresji AR na poziomie mRNA i białka w komórkach ziarnistych pod wpływem Vnz oraz kombinacji T+Vnz lub DHT+Vnz. W przypadku pęcherzyków jajnikowych hodowanych w obecności androgenów i antyandrogenu jednocześnie (T+Vnz i DHT+Vnz) obserwowano wzrost ekspresji mRNA AR z jednoczesnym spadkiem ekspresji na poziomie białka. W komórkach ziarnistych i pęcherzykach jajnikowych świni androgeny (T i DHT) oraz antyandrogen (Vnz) wpływają na aktywność steroidogenną. Zmiany poziomu hormonów steroidowych, tak w medium hodowlanym jak w płynie pęcherzykowym, świadczą o zaburzonym przebiegu steroidogenezy w komórkach ziarnistych i całych pęcherzykach jajnikowych świni. Androgeny (T, DHT) i antyandrogen środowiskowy winkolzolina (Vnz) wpływają w sposób znaczący na mechanizm apoptozy. Obserwowano zmiany morfologii komórek ziarnistych i całych pęcherzyków jajnikowych świni, co świadczy o destrukcyjnym wpływie tych związków na prawidłową strukturę komórki i pęcherzyka. Vnz powoduje nekrozę hodowanych komórek ziarnistych oraz indukuje apoptozę komórek ziarnistych w całych pęcherzykach jajnikowych. Wykazano, że dodanie T, DHT lub Vnz do medium hodowlanego komórek ziarnistych lub pęcherzyków powoduje uruchomienie procesu programowanej śmierci komórki, ponieważ obserwowano wzrost ekspresji i aktywności kaspazy-3. Vnz zakłóca klasyczny receptorowy oraz mitochondrialny szlak apoptozy. Ponadto wykazano, że traktowanie komórek ziarnistych Vnz powoduje spadek ekspresji białek antyapoptotycznych, z jednoczesnym brakiem wzrostu ekspresji białek proapoptotycznych. Prawdopodobnie stosowanie Vnz wpływa na prawidłowe podziały komórki (zatrzymuje cykl komórkowy), gdyż obserwowano spadek ekspresji białka p53 i surwiwiny. Co więcej, dodanie Vnz do medium hodowlanego komórek ziarnistych skutkuje wzrostem fosforylacji kinazy ERK1/2 i Akt. Sugeruje to pozagenomowy mechanizm działania Vnz. Co ważniejsze, prezentowane badania wykazały zdecydowanie antyapoptotyczne działanie wysokiego stężenia androgenów stosowanych jednocześnie z Vnz, o czym m. in. świadczy spadek ilości komórek apoptotycznych i aktywności kaspazy-3. Podsumowując uzyskane wyniki, można stwierdzić, że winklozolina może zaburzać prawidłowe funkcje jajnika, ponieważ działając za pośrednictwem AR uruchamia niegenomowe szlaki przekazywania sygnału i zakłóca fizjologiczne procesy programowanej śmierci komórkowej. W konsekwencji może to prowadzić do obniżenia potencjału rozrodczego samicy.<br>Androgens are the key regulators in female reproductive physiology. They act primarily via the androgen receptor (AR), a member of the nuclear receptor superfamily, which operates as ligand-regulated transcription factor. Androgens are one of the most important agents influencing folliculogenesis. They can modulate follicular function by interactions with various factors and promote granulosa cells differentiation. On the other hand, androgens can antagonize follicular development by inducing apoptosis in granulosa cells and in this way they can promote follicular atresia. In mammalian ovaries the majority of follicles are lost at various stages before ovulation by atresia. Recently, there has been an increasing concern about potential for Environmental Endocrine Disrupting Chemicals (EDCs) to alter sexual differentiation in mammals. They originate as a result of human industrial activities, enter the natural environment and then disturb hormonal regulation by interaction with steroid hormone receptors. Such a mechanism of action negatively influences on many process taking place in the reproductive tract of a female. The aim of this study was to investigate whether the androgens testosterone (T) and dihydrotestosterone (DHT) and the antiandrogenic fungicide vinclozolin (Vnz) influence AR expression on mRNA and protein level, steroidogenic activity, and mechanism of apoptosis both in granulosa cells and in whole porcine ovarian follicles (Ø 4-6mm). Granulosa cells isolated from pig follicles were cultured for 24 hours, and then were exposed to T (10-7M), DHT (10-7M), Vnz (1,4×10-5M) or the equivalent concentrations of T and Vnz or DHT and Vnz for further 24 hours. Whole porcine follicles were also exposed to the same compounds and combinations of compounds for 24 hours. Androgens (T and DHT) and an antiandrogen (Vnz) influence on AR mRNA and protein expression in porcine ovarian granulosa cells and whole follicles. The immunostaining for AR was detected mainly in the cytoplasm and assembled in the perinuclear region after exposure to Vnz. Treatment with Vnz and combinations of T+Vnz and DHT+Vnz, granulosa cells resulted in an increase in the expression of AR on both mRNA and protein levels. In the whole follicles treatment with T+Vnz and DHT+Vnz resulted in an increased expression of mRNA for AR with simultaneous decrease of AR protein. In porcine granulosa cells and whole ovarian follicles androgens (T and DHT) and an antiandrogen (Vnz) affected their steroidogenic activity. Incorrect or disturbed process of steroidogenesis was observed in all experimental groups of cells and follicles. Besides all compounds tested caused the disturbance of hormonal balance in the follicular fluid. Androgens (T and DHT) and an antiandrogen (Vnz) in a significant manner influenced on the mechanism of apoptosis. Morphological changes in granulosa cells and ovarian follicles indicated destructive effects of this agents. Vnz caused massive necrosis of granulosa cells and induced apoptosis of granulosa cells in whole follicles. Androgens induced apoptosis in granulosa cells of ovarian follicles . It was found out that the addition of T, DHT or Vnz to the culture media of granulosa cells or follicles caused the induction of the process of programmed cell death, because an increased caspase-3 expression and activity have been observed. It seems that Vnz disrupted classical receptor and mitochondrial signaling pathways of apoptosis. Also, it was shown that Vnz treatment caused a decrease in the expression of antiapoptotic proteins, but without an increase in that of proapoptotic ones. Probably supplementation with Vnz altered normal cell division (cell-cycle arrest), because a decrease in p53 and survivin proteins expression has been observed. Moreover, the addition of Vnz to the culture media of granulosa cells increased phosphorylation of ERK1/2 and Akt kinases. It is suggested that Vnz may interfere with the nongenomic pathway of androgens signaling. What is more important, the presented data clearly showed that Vnz applied together with high concentration of androgens (T and DHT) exerted an antiapoptotic effect, as evidenced by the decreased number of apoptotic cells and caspase-3 activity. In conclusion, these results suggest that normal function of the ovary may be destroyed by the environmental antiandrogenic fungicide vinclozolin. It can activate the nongenomic signaling pathway used by androgens or act through the AR. This mechanism of action disturbs the physiological process of programmed cell death. It seems that selective destruction of porcine follicles is a serious consequence of their exposure to vinclozolin leading to premature ovarian failure in the affected organism.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
9

Denel-Bobrowska, Marta. "Wpływ pochodnych doksorubicyny ze zmodyfikowaną daunozaminą na komórki raka jajnika." Phd diss., 2018. http://hdl.handle.net/11089/25909.

Full text
Abstract:
Niewątpliwym ograniczeniem w stosowaniu doksorubicyny jest wysoka kardiotoksyczność oraz zjawisko oporności wielolekowej (MDR). Obecność wolnej grupy –NH2 daunozaminy uważana była przez wiele lat jako kluczowy element dla aktywności przeciwnowotworowej antracyklin. Liczne badania naukowe dowodzą, że korzystne rezultaty dają modyfikacje grupy aminowej daunozaminy w pozycji C-3’. Wśród badanych w ramach pracy doktorskiej analogów znalazły się takie, w których dokonano zamiany grupy –NH2 znajdującej się przy atomie węgla C-3’ daunozaminy na trójpodstawioną grupę amidynową zawierającą reszty cyklicznych amin drugorzędowych (–NRR) takich jak piperydyna (DOX-F PIP), pirolidyna (DOX-F PYR), morfolina (DOX-F MOR), heksametylenoimina (DOX-F HEX) iN-metylopiperazyna (DOX-F PAZ) oraz pierścień oksazolinowy (O-DOX). Badane analogi wykazują lepsze właściwości cytotoksyczne w porównaniu z macierzystą doksorubicyną w komórkach raka jajnika opornych na związek referencyjny. Wykazano ponadto zwiększoną zdolność do indukcji apoptozy i wysoką genotoksyczność. Co ważne, dostępne dane literaturowe dowodzą także, że zmodyfikowane związki wykazują niższą niż związek referencyjny toksyczność ogólnoustrojową, w szczególności kardiotoksyczność. Ponadto, badane pochodne doksorubicyny posiadają zdolność do przełamywania oporności wielolekowej in vitro, w przeciwieństwie do leków macierzystych. Biorąc pod uwagę wyniki przeprowadzonych badań można stwierdzić, że zastosowana modyfikacja chemiczna w pozycji C-3’ jest skuteczną metodą dla otrzymania związków o wyższej niż doksorubicyna aktywności biologicznej.<br>Indywidualne stypendia stanowiące dofinansowanie badań mieszczących się w temacie Wpływ wybranych pochodnych doksorubicyny na komórki raka jajnika (Rozporządzenie MNiSW z 5 listopada 2010 r.)
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
10

Grzesiak, Małgorzata. "Rola androgenów w regulacji funkcji jajnika świni w okresie neonatalnym i postnatalnym." Praca doktorska, 2011. https://ruj.uj.edu.pl/xmlui/handle/item/51854.

Full text
Abstract:
Androgeny regulują ekspresję genów w komórkach docelowych poprzez interakcje z receptorami androgenowymi. Dotychczasowe badania wykazały obecność receptora androgenowego oraz cytochromu P450c17 w płodowym jajniku świni, co świadczy, że jest on tkanką docelową dla androgenów lub ich antagonistów, ale także potencjalnym miejscem syntezy tych steroidów. Celem niniejszej pracy było określenie roli androgenów w regulacji funkcji jajnika świni w okresie neonatalnym i postnatalnym po zastosowaniu antyandrogenu, flutamidu, w odniesieniu do wybranych genów androgenozależnych (FSHR, Cx43, AQP5), które są istotne dla prawidłowego rozwoju i funkcjonowania jajnika. Przeprowadzone doświadczenie polegało na nastrzykiwaniu flutamidem (50 mg/kg masy ciała) ciężarnych świń w krytycznych dniach ciąży: od 20 do 28 lub od 80 do 88 dnia po zapłodnieniu, oraz prosiąt od 2 do 10 dnia po urodzeniu. Materiał do badań stanowiły jajniki pobrane od prosiąt w 2 dniu po urodzeniu oraz jajniki dojrzałych płciowo świń. Analiza morfologiczna jajników zwierząt nowonarodzonych wykazała obecność mniej zawansowanych w rozwoju struktur jajnikowych (gniazda komórek płciowych, pęcherzyki pierwotne) w stosunku do kontroli. W oparciu o analizę Real-time PCR, stwierdzono obniżoną ekspresję genów FSHR i Cx43 na poziomie mRNA, wskazując na działanie androgenów we wczesnych etapach rozwoju jajnika i folikulogenezy u świni. W pęcherzykach przedantralnych wyizolowanych z jajników dojrzałych płciowo świń stwierdzono obniżoną immunoekspresję białka Ki-67 świadczącą o ograniczeniu aktywności proliferacyjnej komórek ziarnistych. Przeprowadzona reakcja TUNEL nie potwierdziła natomiast ich apoptozy. Zmniejszona ilość transkryptu dla Cx43 oraz spadek ekspresji białka Cx43 w wyniku iniekcji flutamidu od 80 dnia ciąży i od 2 dnia po urodzeniu wskazują, że obniżony indeks proliferacji komórek ziarnistych jest ściśle związany z zaburzeniem komunikacji międzykomórkowej w pęcherzyku przedantralnym. W pęcherzykach antralnych wyizolowanych z jajników dojrzałych płciowo świń obserwowano znaczny wzrost immunoekspresji białka Ki-67, zarówno w komórkach ziarnistych, jak i komórkach osłonki wewnętrznej, we wszystkich badanych grupach. Wysoka aktywność proliferacyjna korelowała z zahamowaniem apoptozy komórek ziarnistych. Wyraźny wzrost ilości transkryptu i białka FSHR dowodzi zwiększonej stymulacji przez FSH. Wyjaśnia to podwyższoną ekspresję genu CYP19A1 oraz wzrost stężenia estradiolu w homogenatach pęcherzyków antralnych po ekspozycji na flutamid od 2 dnia po urodzeniu. Przewaga proliferacji nad apoptozą może być także wynikiem zwiększonej ekspresji mRNA i białka Cx43 po podaniu flutamidu od 80 dnia ciąży i od 2 dnia po urodzeniu. Za pomocą testu „swelling assay” stwierdzono pozytywny wpływ testosteronu na aktywność akwaporyn w komórkach ziarnistych pęcherzyków jajnikowych świni. Zaobserwowano także obniżenie ilości transkryptu i białka AQP5 w pęcherzykach antralnych po zastosowaniu flutamidu. Uzyskane wyniki dowodzą, że androgeny mogą być ważnymi regulatorami formowania antrum i płynu pęcherzykowego w pęcherzyku jajnikowym świni, poprzez wpływ na ekspresję akwaporyn. W jajniku dojrzałej płciowo świni, obok prawidłowo zbudowanych ciałek żółtych, obserwowano ciałka żółte o charakterze cyst. Neonatalne zastosowanie flutamidu spowodowało obniżenie ekspresji Cx43, 3b-HSD oraz spadek stężenia progesteronu w homogenatach ciałek żółtych. Prezentowane badania dowodzą, że komunikacja pomiędzy komórkami lutealnymi odpowiada za ich funkcje steroidogenne. Podsumowując uzyskane wyniki można stwierdzić, że zablokowanie receptora androgenowego poprzez prenatalne lub neonatalne iniekcje flutamidu wpływa na rozwój i funkcjonowanie pęcherzyków jajnikowych i ciałka żółtego u dorosłych świń.<br>Androgens acting via androgen receptors (ARs) govern expression of various genes in target tissues. Recently, we have demonstrated the presence of ARs in the porcine fetal ovary at different days of gestation, which suggests a capacity to respond to androgens and/or antiandrogenic factors during that period. Moreover, P450c17 localized in the fetal porcine ovary indicates the potential sites of androgens synthesis. The current study was conducted to determine whether gestational or neonatal exposure to the antiandrogen flutamide influeces FSHR, Cx43 and AQP5 gene expression in the neonatal and adult porcine ovary. The androgen deficiency during the prenatal and neonatal windows may alter FSHR, Cx43 and AQP5 expression, leading to the abnormal folliculogenesis in adult pig ovaries and disturbed corpus luteum (CL) function. Flutamide (50 mg/kg body weight) was injected into pregnant gilts between days 20 and 28 or days 80 and 88 of gestation, and into female piglets between days 2 and 10 postnatally. The ovaries were collected from 2-day-old piglets or sexually mature pigs, treated and non-treated (control) ones. Following flutamide exposure during pregnancy we observed less advanced ovarian stuctures (oocyte nests, primordial follicles) in the neonatal ovaries when compared to the controls. Additionally, FSHR and Cx43 mRNA were down-regulated after flutamide exposure. These results confirm the notion that androgens play a crucial role at the early stages of porcine folliculogenesis. The diminished expression of FSHR and Cx43 in the primary follicles following late gestational flutamide treatment suggests their role in the activation of follicular development in pigs and may result in delayed folliculogenesis. In preantral follicles from adult pig ovaries, Ki-67 immunoexpression was decreased after flutamide administration. On the other hand, TUNEL reaction did not reveal any apoptotic granulosa cells. Cx43 mRNA was down-regulated and Western-blot analysis showed a decreased expression of Cx43 protein in preantral follicles. Thus, we assume a close relationship between low proliferative activity and diminished Cx43 expression. In large antral follicles from adult pig ovaries, isolated from animals following maternal and neonatal flutamide administration Ki-67 immunoexpression in granulosa and theca cells was significantly higher than in the controls. High proliferative activity correlated with a low number of apoptotic granulosa cells. Moreover, an increased mRNA and protein FSHR levels and CYP19A1 gene expression led to the elevated estradiol concentration observed following neonatal flutamide exposure. The increase in Cx43 mRNA and protein expression after late gestational and neonatal flutamide administration may also induce raised proliferative activity of granulosa cells. Furthermore, the swelling assay revealed that testosterone produced a swelling of granulosa cells in hypotonic solution, which was abolished by the anti-androgen hydroxyflutamide. In large antral follicles isolated from ovaries of animals postnatally exposed to flutamide we showed a decline of AQP5 mRNA and protein. In addition to properly formed CLs in each examined ovary, we found the cysts of corpus luteum following neonatal flutamide administration. In luteal tissues, Cx43 and 3b-HSD expression, and progesterone concentration were lower than in the controls. Overall, these results suggest substantial involvement of androgens in the regulation of pig ovarian development. This manifests by alterations of FSHR, Cx43 and AQP5 gene expression induced by administration of flutamide during particular prenatal and neonatal periods what entails disturbed porcine follicle development, as well as CL formation and function.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
11

Bukowska, Barbara. "Molekularne mechanizmy interakcji WP 631 i epotilonu B w komórkach raka jajnika." Phd diss., 2016. http://hdl.handle.net/11089/17878.

Full text
Abstract:
Rozprawę doktorską stanowi cykl 5 powiązanych tematycznie publikacji.<br>Nowotwór jajnika charakteryzuje się najwyższą śmiertelnością spośród wszystkich nowotworów ginekologicznych. Tak złe statystyki związane są z trudnościami z postawieniem prawidłowej diagnozy oraz częstym rozwojem lekooporności. Czynniki te sprawiają, że choroba wykrywana jest najczęściej w III i IV stopniu zaawansowania, kiedy występują już przerzuty do innych narządów, a dostępne obecnie metody leczenia są nieskuteczne. Z tego względu poszukiwanie nowych i efektywniejszych metod terapeutycznych jest wyzwaniem dla współczesnej onkologii. W niniejszej rozprawie doktorskiej oceniano skuteczność kombinacji WP 631 i epotilonu B (Epo B) w komórkach SKOV-3. WP 631 jest bisantracykliną złożoną z dwóch cząsteczek daunorubicyny połączonych łącznikiem p-ksylenowym, wykazującą plejotropowy mechanizm działania, obejmujący przede wszystkim interkalację do DNA. Jej efektywność w komórkach raka jajnika jest dobrze udokumentowana. Epo B z kolei wykazuje działanie zbliżone do taksanów: stabilizuje mikrotubule i hamuje ich depolimeryzację. Wykazano, że w komórkach raka jajnika epotilony przejawiają wyższą aktywność niż paklitaksel, najczęściej stosowany przedstawiciel taksanów. Celem niniejszej rozprawy doktorskiej było stwierdzenie, czy WP 631 i Epo B, zastosowane łącznie, będą działały skuteczniej niż w przypadku ich pojedynczego podania w komórkach raka jajnika SKOV-3, oraz poznanie molekularnego mechanizmu skojarzonego działania związków. Badania te podjęto w oparciu o dane literaturowe, wskazujące na znaczną przewagę terapii skojarzonej nad monoterapią w leczeniu nowotworu jajnika. Wykazano, że WP 631 i Epo B działają synergistycznie w komórkach raka jajnika, a najbardziej optymalnym połączeniem jest to, w którym stosunek bisantracykliny do Epo B wynosi 1 : 1. Tę kombinację związków stosowano w kolejnych eksperymentach, w których oceniano jej właściwości proapoptotyczne, prooksydacyjne i genotoksyczne. Stwierdzono, że kombinacja WP 631 i Epo B, w większym stopniu niż związki stosowane pojedynczo, indukuje apoptozę w komórkach SKOV-3. Na podstawie analizy aktywności kaspaz -9, -8 oraz -3 wykazano, że połączone działanie związków aktywuje zarówno mitochondrialną, jak i receptorową ścieżkę programowanej śmierci komórki. Udowodniono też, że kombinacja przejawia silne działanie prooksydacyjne, a reaktywne formy tlenu zaangażowane są w jej mechanizm działania. WP 631 i Epo B stosowane w połączeniu generowały również uszkodzenia DNA, znacznie silniejsze niż w przypadku działania związków pojedynczych. Co istotne, genotoksyczne działanie kombinacji okazało się w minimalnym stopniu odwracalne. Uszkodzenia materiału genetycznego powstałe w wyniku działania samego WP 631 czy Epo B były mniej trwałe. Przedstawione wyniki dowodzą, że kombinacja WP 631 i Epo B wykazuje w komórkach SKOV-3 wyższą efektywność niż związki stosowane pojedynczo. W celu poznania molekularnego mechanizmu skojarzonego działania związków przeanalizowano ich wpływ na cykl komórkowy oraz regulujące go białka. Wykazano, że WP 631 nie powoduje zmian w rozkładzie faz cyklu, Epo B działa proapoptotycznie oraz zatrzymuje cykl w fazie G2/M, natomiast kombinacja związków prowadzi do poślizgu mitotycznego, czyli wyjścia komórek z bloku G2/M, oraz ich śmierci na drodze apoptozy. Zahamowanie aktywności białek regulujących cykl komórkowy: cykliny B, cyklinozależnej kinazy 1 (CDK1), EpCAM i HMGB1 za pomocą specyficznych inhibitorów pozwoliło ustalić, że białka HMGB1 i EpCAM nie są zaangażowane w mechanizm działania żadnego ze związków, a kompleks cyklina B/ cyklinozależna kinaza 1 pośredniczy w mechanizmie działania Epo B. Na podstawie analizy PCR stwierdzono ponadto, że kombinacja związków istotnie wpływała także na poziom ekspresji mRNA kodujących analizowane białka. Pod wpływem jej działania ekspresja mRNA kodujących cyklinę B i CDK1 istotnie spadła, co stanowi dowód na wystąpienie poślizgu mitotycznego. Kombinacja związków, w odróżnieniu od WP 631 i Epo B stosowanych pojedynczo, obniżała także ekspresję mRNA kodujących dwie pozostałe proteiny: EpCAM i HMGB1. Są one czynnikami prognostycznymi, których wysoka ekspresja koreluje ze stopniem zaawansowania choroby i złymi rokowaniami. Dlatego też obniżanie ich ekspresji może się przełożyć na lepsze rezultaty terapii. Przeprowadzone eksperymenty dowiodły, że WP 631 i Epo B działają synergistycznie w komórkach SKOV-3, a najefektywniejszym połączeniem jest to, w którym stosunek WP 631 do Epo B wynosi 1 : 1. Wytłumaczeniem wyższego potencjału kombinacji związków jest jej wpływ na białka EpCAM i HMGB1, które pośredniczą w mechanizmie skojarzonego działania WP 631 i Epo B.<br>Praca była finansowana z grantu MNiSW Nr N N405 100939 pt. Indukcja apoptozy przez epotilon B i analog doksorubicyny WP 631 w komórkach raka jajnika wrażliwych i opornych na leki przeciwnowotworowe, realizowanego w latach 2010–2013 (kierownik: dr hab. Agnieszka Marczak, prof. nadzw. UŁ), projektu Doktoranci – Regionalna Inwestycja w Młodych Naukowców nauk przyrodniczych i technologicznych – Akronim – D-RIM BIO, realizowanego przez Uniwersytet Łódzki, współfinansowanego przez Unię Europejską ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki, Priorytet VIII Regionalne Kadry Gospodarki, Poddziałanie 8.2.1 Wsparcie dla współpracy sfery nauki i przedsiębiorstw oraz z indywidualnych stypendiów stanowiących dofinansowanie badań mieszczących się w temacie Molekularne mechanizmy interakcji WP 631 i epotilonu B w komórkach raka jajnika.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
12

Kot, Marta. "Struktura i rozwój jajnika oraz transowarialny przekaz endosymbiotycznych mikroorganizmów u koliszków (Insecta, Hemiptera: Psylloidea)." Praca doktorska, 2015. https://ruj.uj.edu.pl/xmlui/handle/item/278049.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
13

Hoffmann-Młodzianowska, Marta. "Rola apeliny i chemeryny w biologii raka jajnika z uwzględnieniem zmian w ich ekspresji pod wpływem BPA i jego pochodnych." Praca doktorska, 2020. https://ruj.uj.edu.pl/xmlui/handle/item/276420.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
14

Zajda, Karolina. "Określenie mechanizmu działania mieszaniny węglowodorów aromatycznych (WWA) w prawidłowych i nowotworowych komórkach warstwy ziarnistej." Praca doktorska, 2020. https://ruj.uj.edu.pl/xmlui/handle/item/279638.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
15

Jabłonka-Salach, Katarzyna. "Opracowanie specyficznych procedur spektralnych poszukiwania wskaźników wybranych jednostek chorobowych w próbkach klinicznych." Doctoral thesis, 2016. https://depotuw.ceon.pl/handle/item/1652.

Full text
Abstract:
Wyniki pomiarów chemicznych są wykorzystywane w wielu obszarach, między innymi: w przemyśle, przy ocenie składu surowców, półproduktów i produktów czy w kontroli zanieczyszczeń środowiska. Analiza chemiczna jest również doskonałym narzędziem wspomagającym poszukiwania surowców geologicznych, badania materiałów związanych z rozwojem atomistyki czy badania związane z dziedzictwem kulturowym. Warto podkreślić, że ogromny rozwój technik pomiarowych w dziedzinie analizy chemicznej jaki nastąpił w XX wieku, przyczynił się do dużego zainteresowania ich zastosowaniem w badaniach medycznych. Z jednej strony jest to związane z ulepszeniem rutynowych testów pozwalających na ocenę stanu zdrowia człowieka, ale również z rozwojem badań ukierunkowanych na poszukiwanie nowych wskaźników stanów chorobowych. Pomiary chemiczne mają również zastosowanie w przemyśle farmaceutycznym, zarówno przy rutynowej kontroli jakości produkcji, jak również w badaniach związanych z opracowywaniem nowych leków i sposobów ich wytwarzania. Niewątpliwie, rozwój nowych technik pomiarowych i wyposażenie przyrządów w komputerowe systemy do ich obsługi, pozwalają na usprawnienie procedur pomiarowych. Warto przy tym podkreślić, że wbrew mylnemu często przekonaniu, że automatyzacja rozwiązuje wszelkie problemy, to uzyskiwanie miarodajnych wyników oraz ich właściwa interpretacja wymagają dużej wiedzy, doświadczenia oraz współpracy interdyscyplinarnej. Niewątpliwie chemik analityk musi posiadać umiejętność obsługi najnowocześniejszych urządzeń pomiarowych, ale przede wszystkim rozumieć procesy fizyko-chemiczne zachodzące podczas pomiaru, aby móc w sposób wiarygodny określić potencjalne źródła błędów. Dodatkowo, aby właściwie wybrać procedurę pomiarową, musi znać cel badań i mieć pełną świadomość każdego etapu prowadzonych badań. Badania poświęcone kontroli stanu zdrowia człowieka warunkują potrzebę oznaczania stężenia pierwiastków na poziomie śladowym, co jest możliwe tylko dzięki wykorzystaniu bardzo precyzyjnych i czułych urządzeń pomiarowych. Poznanie poziomu na jakim wstępują pierwiastki w organizmie ludzkim czy ich rozmieszczenia w tkankach oraz poznanie procesów biochemicznych występujących w organizmie żywym wyznaczają kierunek rozwoju współczesnej chemii analitycznej, w tym analizy klinicznej. W rozprawie doktorskiej została przedstawiona istota szeroko rozumianych badań interdyscyplinarnych poprzez przedstawienie trzech różnych historii, trzech różnych problemów i trzech różnych podejść chemika analityka, które pozwoliły odpowiedzieć na część pytań z zakresu medycyny i tym samym przyczynić się do lepszego poznania wybranych jednostek chorobowych czy zaburzeń organizmu. W części literaturowej niniejszej pracy przedstawione zostały zagadnienia dotyczące analizy klinicznej oraz przybliżona została charakterystyka analityczna procedur pomiarowych. W pierwszej części opisane zostały zarówno rutynowo stosowane metody diagnostyczne jak i najczęściej wykorzystywane do tych celów próbki kliniczne. Przedstawiono również jakie najważniejsze informacje dotyczące stanu zdrowia można otrzymać poprzez sprawdzenie wybranych parametrów krwi i moczu, podkreślając tym samym znaczenie rutynowych badań diagnostycznych. Przedstawiono także alternatywne próbki kliniczne wraz z informacjami, jakie można uzyskać poprzez ich analizę. Opisano również badania próbek klinicznych, które nie są stosowane rutynowo w laboratoriach klinicznych, jednak mogą dostarczać wielu informacji i stać się cennym narzędziem diagnostycznym w dziedzinie medycyny. Ostatnim poruszanym tematem była charakterystyka analityczna procedur i metod pomiarowych, w której przybliżono schemat postępowania analitycznego prowadzącego do uzyskania jak najbardziej rzetelnych, wiarygodnych i użytecznych wyników. W pracy eksperymentalnej opisano trzy projekty interdyscyplinarne, których głównym celem było stworzenie indywidualnych procedur analitycznych mających na celu znalezienie specyficznych wskaźników wybranych jednostek chorobowych w próbkach klinicznych Każdy ze zrealizowanych projektów zaczyna się krótkim wprowadzeniem i ogólnym przedstawieniem problemu. Zabieg ten miał na celu przybliżenie, jakie informacje przed przystąpieniem do realizacji projektu należało uzyskać z prowadzonych badań interdyscyplinarnych z lekarzami i naukowcami. Sprecyzowanie celu analitycznego pozwoliło na dobór odpowiedniej procedury analitycznej, takiej aby uzyskane wyniki były przydatne. Pierwszy projekt dotyczył stworzenia procedury oznaczania całkowitej zawartości ołowiu w próbkach krwi i osocza, która byłaby szybka oraz względnie tania z powodu możliwości analizy dużej liczby próbek. Dodatkowo procedura musiała uwzględniać nie tylko małe ilości próbek przeznaczonych do badań, ale również musiała być bardzo czuła ze względu na niskie stężenia oznaczanego pierwiastka w próbkach. Utrudnieniem była bardzo mała ilość dostarczonych do badań próbek. Prowadzone pomiary były etapem dużego projektu, w którym sprawdzano wpływ palenia papierosów na poziom ołowiu we krwi i w osoczu. Badaną grupą były kobiety w ciąży, które paliły papierosy przez cały okres trwania ciąży. Grupę kontrolną stanowiły ciężarne kobiety niepalące. Poziom pierwiastka sprawdzany był we wszystkich trymestrach ciąży. Otrzymane wyniki pozwoliły odpowiedzieć na pytanie, czy istnieje korelacja pomiędzy zawartością ołowiu we krwi i w osoczu, a liczbą wypalanych dziennie papierosów i niską masą urodzeniową dziecka. Badania te miały na celu potwierdzenie negatywnego wpływu nadmiernej ekspozycji na ołów na rozwój prenatalny. Badania były prowadzone przy ścisłej współpracy z Instytutem Matki i Dziecka w Warszawie. Drugi projekt był częścią interdyscyplinarnych badań dotyczących rzadkiej choroby Wilsona. Celem prowadzonych badań w ramach niniejszej rozprawy doktorskiej było opracowanie odpowiedniej procedury analitycznej pozwalającej na otrzymanie wiarygodnych wyników dotyczących zawartości miedzi, żelaza, cynku i manganu w tkankach pochodzących z wybranych rejonów mózgu osób chorych na chorobę Wilsona. Największa trudność przy opracowaniu procedury spowodowana była niewielkimi rozmiarami próbek, co uniemożliwiało na przykład mineralizację wspomaganą promieniowaniem mikrofalowym w systemie zamkniętym, którą zwykle stosuje się w przypadku rozkładu próbek biologicznych w tym klinicznych. Dodatkową trudnością brak dostępnego komercyjnie materiału odniesienia, którego matryca byłaby idealnie spójna z badaną. Badania były prowadzone przy współpracy z Instytutem Instytutu Psychiatrii i Neurologii w Warszawie. Celem ostatniego projektu było opracowanie procedury pozwalającej na określenie rozmieszczenia wybranych pierwiastków (Mg, Cu, Zn, Mn, Fe) w tkankach jajników ludzkich. Taka procedura pozwoliłaby odpowiedzieć na pytanie, czy istnieją zależności pomiędzy rozmieszczeniem wybranych pierwiastków w próbce pochodzącej od osoby zdrowej oraz w próbce pobranej od osoby u której stwierdzono obecność zmian nowotworowych i tym samym wzbogacić dotychczasową wiedzę na temat nowotworów jajnika. Największą trudność w opracowywaniu procedury analitycznej był dobór optymalnych warunków, w których prowadzona była ablacja laserowa, ze względu na złożoną i niejednorodną matrycę próbek i brak komercyjnie dostępnych materiałów odniesienia. Po optymalizacji procedury podjęto próbę znalezienia ewentualnych różnic i korelacji pomiędzy rozmieszczeniem wybranych pierwiastków w tkankach zdrowych i objętych choroba nowotworową. Badania prowadzone były przy współpracy z Wojskowym Instytutem Medycznym w Warszawie. Niniejsza praca miała na celu pokazanie możliwości wykorzystania technik analitycznych do rozwiązywania problemów i odpowiedzi na pytania z zakresu medycyny, stworzenie procedur dedykowanych konkretnym badaniom, próbkom i problemom. Poprzez opisanie trzech różnych historii chciałam dodatkowo podkreślić jak duży wpływ na rozwój współczesnej medycyny mogą mieć badania interdyscyplinarne, jak ważna jest ścisła współpraca z innymi jednostkami i instytucjami oraz jak istotne jest indywidualne podejście do badań z pogranicza nauk. Rezultaty badań przedstawione w rozprawie doktorskiej zostały opublikowane w postaci sześciu publikacji oryginalnych 1. Dusek P., Bahn E., Litwin T., Jabłonka-Salach K., Łuciuk A., Huelnhagen T., Madai V.I., Dieringer M., Knauth M., Niendorf T., Sobesky J., Paul F., Schneider S.A., Czlonkowska A., Brück W., Wegner C., Wuerfel J., „Brain iron accumulation in Wilson disease: a post-mortem 7 Tesla MRI - histopathological study”, Annals of Neurology – w druku 2. Walter U., Skowrońska M., Litwin T., Szpak G.M., Jabłonka-Salach K., Skoloudík D., Bulska E., Członkowska A., „Lenticular nucleus hyperechogenicity in Wilson’s disease reflects local copper but not iron accumulation”, Journal of Neural Transmission, 121 (2014) 1273-1279 3. Chełchowska M., Ambroszkiewicz J., Jabłonka-Salach K., Gajewska J., Maciejewski T.M., Bulska E., Laskowska-Klita T., Leibschang J., „Tobacco smoke exposure during pregnancy increases maternal blood lead levels affecting neonate birth weight”, Biol. Trace. Elem. Res., 155 (2013) 169-175; 4. Przybyłkowski A., Gromadzka G., Wawer A., Bulska E., Jabłonka-Salach K., Grygorowicz T., Schnejder-Pachołek A., Członkowski A., „Neurochemical and Behavioral Characteristics of Toxic Milk Mice: An Animal Model of Wilson's Disease”, Neurochem Res, 38 (2013) 2037-2045 5. Litwin T., Gromadzka G., Szpak G.M., Jabłonka-Salach K., Bulska E., Członkowska A., „Brain metal accumulation in Wilson's disease”, Journal of the Neurological Sciences, 329 (2013) 55-58; 6. Chełchowska M., Jabłonka-Salach K., Ambroszkiewicz J., Maciejewski T., Gajewska J., Bulska E., Laskowska-Kalita T., Leibschang J., Barciszewski J., „Wpływ palenia tytoniu na poziom ołowiu we krwi kobiet ciężarnych”, Medycyna Wieku Rozwojowego, 3 (2012) 196-204<br>The aim of this work was to elaborate specific analytical procedures supporting the evaluation of novel disease’s markers. In the frame of human health control there is a need to monitor trace elements occurrence, which is possible only though the use of very precise and sensitive methods. In this work the possibilities of using the facilities of modern analytical instrumentation towards obtaining medically relevant information was described. Especially, the specific analytical procedures tailored with respect of fit for purposes approach was used in order to overcome the difficulties with sample preparation and calibration. In the work three study-cases were elaborated, as to demonstrate various kinds of problems arising whenever interdisciplinary research is conducted, here in the field of contemporary medicine. Furthermore, to illustrate how important close cooperation between other units and institutions is as well as to stress the significance of individual interdisciplinary approach. The first part of research was focused on the development of massive procedure enabling the determining of the content of lead in blood and plasma samples, which should be inexpensive (because of the large number of samples), relatively fast and sensitive (because of low level of lead in those samples). One should be also aware of the small quantity of the aliquot available for conducting measurements. The necessity to develop the reliable and fast screening procedure was part of a large project aiming to evaluate the influence of cigarette smoking on the content of lead in whole blood and plasma of selected group of patients. The group examined were pregnant women who were active smokers throughout pregnancy. The control group consisted of pregnant but non-smoking women. The concentration of the element was monitored in all trimesters of pregnancy. The results obtained answer the question about the correlation between the level of lead in whole blood and plasma, the number of cigarette smoked daily and the low weight of the newborn children. The research was to confirm the negative influence of excessive exposition to lead on the prenatal development. The research was carried out in cooperation with Mother and Child Institute in Warsaw. The second area of research was part of interdisciplinary approach to investigate the reason of Wilson`s Disease. It aimed at answering the question whether, and if so which, elements beside copper are responsible for the symptoms and development of the disease. The objective of this dissertation was to elaborate a non-routine novel analytical procedure which would allow us to receive reliable results on the concentration of copper, iron, zinc and manganese in the tissues from different parts of human brain; all originating from the patients with Wilson`s Disease. The biggest difficulty in working out the procedure resulted from small sample quantities. This made it impossible to apply? microwave digestion, which is commonly used in decomposing biological and clinical samples. Another difficulty was the lack of commercially available reference material whose matrix would be ideally consistent with the sample examined. The research was carried out in cooperation with the Institute Psychiatry and Neurology in Warsaw. The aim of the third part of research was to elaborate and validate fully novel procedure which would allow mapping selected elements distribution over the tissues of human ovaries. It was expected that with such a procedure it would be possible to evaluate the correlation between the distribution of selected elements over the ovaries cross sections. Moreover, the comparison of the distribution maps between healthy human tissues and those from a person with cancer would broaden our knowledge on ovaries cancer. The biggest difficulty in establishing the analytical procedure was optimisation of conditions of laser ablation for ovaries tissues. It was due to the complex and heterogeneous sample matrix and the lack of commercially available reference material. After optimising the procedure an attempt was made towards finding the possible differences and correlation between heathy and cancerous tissues. The research was carried out in cooperation with Military Institute of Medicine in Warsaw.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
We offer discounts on all premium plans for authors whose works are included in thematic literature selections. Contact us to get a unique promo code!