Literatura académica sobre el tema "Krajowy Rejestr Sądowy"

DOCUMENTARY EVIDENCE CERTIFIED AS TRUE BY A PROFESSIONAL PROXY IN PROCEEDINGS FOR AN ENTRY IN THE NATIONAL COURT REGISTER Summary The article concerns the acceptable form of documentary evidence in proceedings for an entry in the Polish National Court Register, in particular whether as of 1 January 2010 it is permissible to attach documents certified as true copies by the proxy appearing in the case, that is an attorney, legal representative, or attorney of the Polish State Treasury Office, to applications for entry in the Register. The analysis of this issue examines the provisions of Art. 129 § 3 and Art. 6944 § 1 of the Polish Civil Procedure Code, including an analysis of the relation between these provisions. In conclusion the author observes that despite the fact that there is a lex generalis ‒ lex specialis relations between Art. 129 § 3 and Art. 6944 § 1 of the Code, the principle of lex specialis derogat legi generali does not apply. Consequently, in the proceedings for entry in the Register there are no legal obstacles for the submission of documents on the basis of which entries are to be made in the Register, in the form of copies or transcripts certified as a true copy by the acting proxy (attorney, legal representative, or attorney of the State Treasury Office) of the party to such proceedings.

Kompozycja kolorystyczna to, zgodnie z przepisami ustawy prawo własności przemysłowej, jedna z postaci w jakiej może występować znak towarowy. Pojęcia tego używa się dla określenia znaków towarowych stanowiących zestawienie dwóch lub więcej kolorów per se. Jest to specyficzna kategoria oznaczeń, względem których – w bogatym orzecznictwie prejudycjalnym Trybunały Sprawiedliwości wypracowane zostały szczegółowe zasady ich prezentacji w rejestrze. Z utrwalonej już linii orzeczniczej (zarówno sądów polskich, jak i unijnych) wynika, że oprócz graficznej prezentacji kompozycji kolorystycznej, bardzo istotnym elementem zgłoszenia takiego znaku jest jego opis, w którym oprócz podania słownej nazwy koloru i jego numeru według określonej międzynarodowej klasyfikacji kolorów, konieczne jest również określenie stałego sposobu połączenia barw tworzących znak. Wskazane wymogi dotyczące prezentacji znaku w rejestrze determinują jego zakres ochrony. Pomimo wiec tego, że przedmiotem zgłoszenia w przypadku kompozycji kolorystycznej jest bezkonturowy układ dwóch lub więcej barw, ochrona de facto zbliżona jest do tej, jaka właściwa jest dla ochrony znaków graficznych przedstawiających kolory zamknięte w figurach geometrycznych o zadanych kształtach. Zakres ochrony takiego znaku jest bowiem ściśle określony poprzez wskazanie wzajemnych proporcji kolorów i sposobu ich połączenia (np. linia prosta, falowana, rozmyta itp.). Znak stanowiący kompozycję kolorystyczną nie uzyskuje więc ochrony w odniesieniu do wszystkich możliwych zestawień barw składających się na dany znak. Rozważania zawarte w prezentowanym artykule dotyczą również zmiany wprowadzanej przez dyrektywę 2015/2436 w zakresie graficznej przedstawialności znaku i jej wpływu na sposób prezentacji znaków stanowiących kompozycję kolorystyczną. Zagadnienie to omówione zostało w kontekście szczegółowych wytycznych płynących z rozporządzenia wykonawczego 2017/1431 dotyczącego znaku towarowego Unii Europejskiej.