Literatura académica sobre el tema "Nanomedicina"

Crea una cita precisa en los estilos APA, MLA, Chicago, Harvard y otros

Elija tipo de fuente:

Consulte las listas temáticas de artículos, libros, tesis, actas de conferencias y otras fuentes académicas sobre el tema "Nanomedicina".

Junto a cada fuente en la lista de referencias hay un botón "Agregar a la bibliografía". Pulsa este botón, y generaremos automáticamente la referencia bibliográfica para la obra elegida en el estilo de cita que necesites: APA, MLA, Harvard, Vancouver, Chicago, etc.

También puede descargar el texto completo de la publicación académica en formato pdf y leer en línea su resumen siempre que esté disponible en los metadatos.

Artículos de revistas sobre el tema "Nanomedicina"

1

Ramires, Osmar Júnior Vieira, Barbara Da Silva Alves, Rúbia Gabriela Fernandes Salgado, Shana Pires Ferreira, and Mariana Appel Hort. "QUESTÕES BIOÉTICAS RELACIONADAS AO USO DA NANOMEDICINA: REVISÃO INTEGRATIVA." VITTALLE - Revista de Ciências da Saúde 29, no. 2 (2017): 96–106. http://dx.doi.org/10.14295/vittalle.v29i2.6176.

Texto completo
Resumen
Sabe-se da importância do avanço tecnológico para o desenvolvimento de uma saúde cada vez mais eficaz e segura e, por isso, uma das grandes preocupações que se tem com o uso dos nanomateriais na medicina é a segurança para o paciente e para o meio ambiente. Há, portanto, uma necessidade eminente de avaliação e regulamentação da nanomedicina, tendo sempre como base a ética para que o melhor seja feito para a sociedade. Sendo assim, o objetivo do presente trabalho foi conhecer as produções científicas que abordem a nanomedicina e suas implicações bioéticas. Trata-se de uma revisão integrativa da literatura em que a coleta de dados foi realizada no Portal PubMed (Public/PublishMedline), utilizando os descritores bioethics AND (nanotechnology OR nanomedicine), sem delimitação do tempo, em que foram selecionados de 18 artigos. Foram construídas duas categorias: “Os impactos da nanotecnologia na saúde” e “As questões bioéticas envolvidas na nanotecnologia”. E concluiu-se que a nanomedicina traz à tona muitas questões de natureza ética, quanto ao seu uso, suas aplicações e até mesmo consequências para a sociedade e o meio ambiente. Ainda se fazem necessárias maiores pesquisas e compreensão do assunto, para que a nanotecnologia avance em todas as áreas do conhecimento, auxiliando as presentes e as futuras gerações.
Los estilos APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
2

Pastrana, Homero Fernando, and Alba Ávila. "Nanomedicina: Estado del Arte." Revista de Ingeniería, no. 25 (May 2007): 60–69. http://dx.doi.org/10.16924/revinge.25.7.

Texto completo
Los estilos APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
3

Rauschert, Inés, Ana Zambrana, Verónica Bervejillo, Andrés Alberro, Rocío Varela, and Juan C. Benech. "Nanotecnología, nanomedicina, cáncer y diabetes." Mundo Nano. Revista Interdisciplinaria en Nanociencia y Nanotecnología 10, no. 19 (2018): 26. http://dx.doi.org/10.22201/ceiich.24485691e.2017.19.62403.

Texto completo
Resumen
<p>Dados los avances tecnológicos recientes, las ciencias biomédicas buscan por medio de la nanotecnología nuevas posibilidades de tratamientos y herramientas de diagnóstico. Estos avances tecnológicos hacen posible estudiar la mecánica de material biológico vivo y su relación con procesos biológicos o moleculares.</p><p>Una de las líneas de investigación que se desarrolla en nuestro laboratorio es estudiar el efecto que distintas patologías tienen en la nanomecánica celular. En particular, utilizando herramientas nanotecnológicas como el microscopio de fuerza atómica, hemos constatado que la rigidez celular se modifica en el caso del neuroblastoma y de la cardiomiopatía diabética. Además, hemos constatado que en los dos casos la modificación de la rigidez celular está asociada con alteraciones del citoesqueleto. Una mejor comprensión de los mecanismos moleculares responsables de estas alteraciones permitirá el desarrollo de nuevas terapias cada vez más especializadas.</p>
Los estilos APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
4

Vidal Correa, Laura, and Edgar Záyago Lau. "Nanomedicina: expectativas y regulación para el desarrollo." Observatorio del Desarrollo. Investigación, Reflexión y Análisis 2, no. 8 (2013): 31–35. http://dx.doi.org/10.35533/od.0208.lvc.ezl.

Texto completo
Resumen
Aquí se explora el potencial que la nanomedicina ofrece para tratar algunas enfermedades que aquejan tanto a países industrializados como a los pobres. Se argumenta, igualmente, que la regulación, supervisión y monitoreo son necesarios para evitar mayores desigualdades y controlar los riesgos de los nanomateriales a la salud y el medio ambiente. De lo contrario la nanomedicina se puede convertir en un problema más que en una solución.
Los estilos APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
5

Martínez Torreblanca, Alejandro, Johana Tirado Hernández, Daniel Villalpando Castro, and Gabriel Villapudua Rodríguez. "Nanomedicina desde una perspectiva tecnológica. Revisión de literatura." Revista de Investigación en Tecnologías de la Información 8, no. 16 (2020): 56–65. http://dx.doi.org/10.36825/riti.08.16.006.

Texto completo
Los estilos APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
6

Soto-Vazquez, Roberto, Edgar Záyago Lau, and Luis Alfonso Maldonado López. "Gobernanza de la nanomedicina: una revisión sistemática." Mundo Nano. Revista Interdisciplinaria en Nanociencias y Nanotecnología 15, no. 28 (2021): 1e—25e. http://dx.doi.org/10.22201/ceiich.24485691e.2022.28.69682.

Texto completo
Resumen
La nanomedicina (la aplicación de la nanotecnología en medicina) está revolucionando el diagnóstico, tratamiento y control de enfermedades. Aunque es cierto que esta ha generado importantes beneficios desde el punto de vista médico, existen riesgos toxicológicos, ambientales, éticos y sociales que deben ser analizados. La gobernanza, entre otras cosas, abarca la gestión de riesgos y beneficios de las nuevas tecnologías, por lo que puede aplicarse en nanomedicina para el análisis de riesgos. El objetivo de este artículo es mostrar un panorama de la gobernanza de la nanomedicina a través de una revisión sistemática de la literatura científica. La metodología empleada consistió en los siguientes pasos: 1) búsqueda de artículos en las bases de datos de Scopus, Web of Science y SciELO; 2) limpieza de resultados; 3) obtención de datos altmétricos de la plataforma Dimensions; 4) descarga y lectura de los artículos, y, 5) análisis crítico de los artículos. Como resultado se identificaron deficiencias regulatorias y preocupaciones éticas vinculadas con los productos nanomédicos, pero también se encontraron propuestas para evaluar riesgos y abordar aspectos éticos. Se concluye que, aunque ha habido progresos en la evaluación de riesgos, aún existen asuntos pendientes en materia de regulación.
Los estilos APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
7

Robles Belmont, Eduardo. "Cooperación científica internacional en la nanomedicina de México." Observatorio del Desarrollo. Investigación, Reflexión y Análisis 3, no. 12 (2014): 29–33. http://dx.doi.org/10.35533/od.0312.erb.

Texto completo
Resumen
En este artículo analizamos algunos indicadores sobre las colaboraciones internacionales científicas en el campo de la nanomedicina de México. Los patrones mostrados en los resultados dan una imagen del rumbo que toma el desarrollo de este campo emergente en el país.
Los estilos APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
8

Shveid Gerson, Daniela, and Jaime Shalkow Klincovstein. "Nanomedicina y nanopartículas en una nueva era oncológica." Anales Médicos de la Asociación Médica del Centro Médico ABC 67, no. 2 (2022): 131–36. http://dx.doi.org/10.35366/106028.

Texto completo
Los estilos APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
9

Martínez Navarro, Juan Alejandro. "La nanomedicina. Marco normativo regulador y retos jurídicos." Revista Andaluza de Administración Pública, no. 108 (July 21, 2021): 73–113. http://dx.doi.org/10.46735/raap.n108.1236.

Texto completo
Resumen
La nanotecnología ha llegado para cambiar nuestra sociedad. Su carácter multidisciplinar permitirá rediseñar áreas de estudio como la robótica, la biología y la medicina. En su aplicación con el ámbito de la salud, la nanociencia ha formado una nueva área de investigación, la nanomedicina, con posibilidades y utilidades que modificarán sustancialmente los mecanismos de diagnóstico y tratamiento asistencial: dando un nuevo impulso a la medicina personalizada; desarrollando numerosas herramientas de medicina regenerativa; aprovechando las nuevas propiedades que otorgan las nanopartículas; y un largo etcétera. No obstante, toda nueva tecnología plantea importantes retos. Desde las ciencias jurídicas se deberá afrontar el complejo desafío que supone regular una materia tan novedosa, compleja y amplia como es la nanociencia.
Los estilos APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
10

Gómez López, Arley. "Nanomedicina y su impacto en la práctica médica." Repertorio de Medicina y Cirugía 26, no. 3 (2017): 129–30. http://dx.doi.org/10.1016/j.reper.2017.06.003.

Texto completo
Los estilos APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.

Tesis sobre el tema "Nanomedicina"

1

Tobler, Juliana Palermo. "Bases regulatórias para a avaliação da segurança de medicamentos oncológicos à base de nanotecnologia." reponame:Repositório Institucional da FIOCRUZ, 2014. https://www.arca.fiocruz.br/handle/icict/13011.

Texto completo
Resumen
Made available in DSpace on 2016-03-04T13:55:11Z (GMT). No. of bitstreams: 2 4.pdf: 1725584 bytes, checksum: 95e2e35ced41be5b57d848564e502b68 (MD5) license.txt: 1748 bytes, checksum: 8a4605be74aa9ea9d79846c1fba20a33 (MD5) Previous issue date: 2014<br>Fundação Oswaldo Cruz. Instituto de Tecnologia em Fármacos/Farmanguinhos. Rio de Janeiro, RJ, Brasil.<br>A nanotecnologia é uma tecnologia transdisciplinar que está sendo desenvolvida e aplicada em diversas áreas, dentre as quais cabe ressaltar a da saúde, principalmente no que tange à terapêutica e ao diagnóstico. Na oncologia os tratamentos são muito prolongados, a necessidade de exames de imagem é frequente, as doses administradas dos tratamentos são muito elevadas e a toxicidade para o paciente é, muitas vezes, o fator limitante da terapia. Com os avanços da nanotecnologia, espera-se que essas deficiências sejam resolvidas ou, pelo menos, amenizadas, tendo em vista algumas características especiais destes materiais. Entretanto, ainda não se tem clara a relação entre essas características e seus efeitos toxicológicos. Por isso, é necessário entender se os requisitos regulatórios, em termos de avaliação toxicológica, para registro de um medicamento com base em nanotecnologia, são capazes de identificar os possíveis riscos advindos desta nova tecnologia. Esse trabalho teve por objetivo comparar a abordagem regulatória da EMA, FDA e ANVISA com relação à avaliação de nanomedicamentos em comparação com medicamentos convencionais. Para isso, foi analisado o perfil toxicológico do DOXIL® em relação a doxorrubicina convencional. Esse medicamento foi escolhido para ser analisado por ser o primeiro lipossoma aprovado pelo FDA, em 1995, e pela importância da doxorrubicina no tratamento oncológico. Foram analisadas as possíveis deficiências dos testes requeridos pelas agências reguladoras e quando possível foi sugerido procedimentos para sua melhoria. Ainda nesse sentido, foi destacada a importância do compartilhamento de experiência sobre a regulamentação da nanomedicina entre os países e, mais especificamente, seu potencial para impulsionar o desenvolvimento dessa área no Brasil. Pode-se concluir que os testes toxicológicos preconizados atualmente pelas agências reguladoras dos Estados Unidos da América, União Europeia e no Brasil, apesar de estarem alinhados, não são específicos para a avaliação de nanomedicamentos. Em base às informações disponíveis, não se pode garantir que os dados gerados pela bateria de testes solicitada sejam confiáveis para o estabelecimento de uma relação risco/benefício robusta para os nanomedicamentos. Além disso, foram demonstradas muitas das limitações desses testes e algumas sugestões de melhorias para a condução dos mesmos. Ainda nesse sentido, foi ressaltada a importância da caracterização bio-físico-química de cada nanomedicamento submetido às análises. Com relação à bateria de testes toxicológicos solicitada para a avaliação do DOXIL®, pode-se concluir que seu perfil de segurança não pode ser adequadamente estabelecido pelos testes realizados. Entretanto, os dados de pós-comercialização demonstraram que seu perfil de toxicidade está bem estabelecido e que manteve alinhamento com os resultados obtidos durante o seu desenvolvimento. Não se pode, entretanto, extrapolar este mesmo comportamento para outros casos, os quais deverão seguir normativas atualizadas. À luz dessas diferenças e limitações, este estudo traz à discussão os esforços para entender melhor a aplicabilidade dos requisitos atuais de avaliação toxicológica para aprovação de nanomedicamentos e visa contribuir com a ANVISA para a implementação de um programa de avaliação toxicológica robusto para garantir o desenvolvimento seguro da nanomedicina.<br>Nanotechnology is a transdisciplinary technology which is under developement and is being applied in various fields, among those it is worth highlighted in health, especially with regard to the therapy and diagnosis. Oncologic treatments are very long and expensive, the need for imaging studies is frequent, treatment doses are very high and toxicity is often the limiting therapy factor for patients. The advances in nanotechnology bring a promise expectation to overcome these deficiencies and even mitigate it, taking into consideration some particular characteristics of these materials. However, there is still no clear relationship between these characteristics and their toxicological effects and more studies on this field need to be done in order to validate this as an efficient therapy alternative for those patients. Therefore, it is necessary to understand if the current regulatory requirements in terms of toxicological assessment for registration of a drug based on nanotechnology are able to identify the possible risks arising from this new technology. This study aimed to compare the regulatory approach of the EMA, FDA and ANVISA regarding the evaluation of nanodrugs compared with conventional medicines. For this, the toxicological profile of DOXIL® compared to conventional doxorubicin were reviewed. This product was chosen to be analyzed by being the first liposome approved by FDA in 1995, and the importance of doxorubicin in cancer treatment. Possible shortcomings of the tests required by regulatory agencies and possible suggested procedures for improvement were analyzed. Also in this sense, was highlighted the importance of sharing experience on nanomedicine regulation across countries, and more specifically, its potential to boost the development of this area in Brazil. It was concluded that toxicological tests currently recommended by regulatory agencies in the United States, European Union and Brazil, although they are aligned, are not specific to the assessment of nanodrugs. Based on the available information, it cannot guarantee the reliability of the data generated through the battery of tests required for establishing a robust risk / benefit ratio for nanodrugs. Moreover, were demonstrated many of the limitations of these tests and some suggestions for improvement on the conduction of such investigations. Also in this sense, was highlighted the importance of biophysicochemical characterization of each nanomedicine subjected to analysis. It could be concluded that the DOXIL® safety profile were not adequately represented by the toxicological tests performed for regulatory approval. However, the post-marketing data sustain that its toxicity profile is well established and maintained in alignment with the results obtained during its development. Notwithstanding, it is not possible to extrapolate the same behavior for other cases, which should follow new standards. In light of these discrepancies and limitations, this study brings to discussion the efforts to understand better the applicability of current toxicological assessment requirements for nanomedicines approval and aims to contribute with ANVISA to implement a robust toxicological assessment program to guarantee the safe development of nanomedice.
Los estilos APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
2

Hernández, García Yulán, and María Moros. "An open nanowindow towards the specific treatment of cancer." Revista de Química, 2015. http://repositorio.pucp.edu.pe/index/handle/123456789/99028.

Texto completo
Resumen
El cáncer es, a día de hoy, una de las principales causas de muerte, lo que lo convierte en uno de los objetivos más importantes de la medicina moderna. Las terapias convencionales son, o bien altamente invasivas (cirugía), o bien poseen una baja selectividad (quimio- y radioterapia), lo cual disminuye la eficacia de estos tratamientos e induce la aparición de efectos secundarios. Los nanomateriales, debido a su tamaño nanométrico, poseen una serie de características especiales que pueden aportar grandes ventajas en cuanto al diagnóstico y tratamiento de esta serie de dolencias. Estos nuevos sistemas tienen un gran potencial para conducir a la detección del cáncer en estadíos más tempranos, y al diseño de terapias personalizadas que actúen únicamente en las zonas afectadas, consiguiendo mejores resultados.<br>Nowadays, cancer is one of the main causes of death worldwide, the cure of which makes it one of the most important targets of modern medicine. Conventional therapies are, either highly invasive (surgery) or little selective (chemo- and radiotherapy), which diminishes the effectiveness of these treatments leading to undesired secondary effects. Nanomaterials, due to its nano size, possess new special features that may provide several advantages for the diagnosis and treatment of this disease in all of its forms. These new systems, have great potential for leading to an early detection of cancer and the design of personalized therapies working only at target zones, improving the results obtained.
Los estilos APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
3

Bernardi, Juliana Cancino. "Auto-organização no desenvolvimento de sensores, biossensores e modelos de membrana para aplicação em nanomedicina." Universidade de São Paulo, 2011. http://www.teses.usp.br/teses/disponiveis/75/75132/tde-17042012-115148/.

Texto completo
Resumen
Essa tese de doutoramento utiliza a auto-organização dos filmes finos layer-by-layer (LbL), auto-organização por alcanotióis mistas (SAMmix) e monocamada de Langmuir no desenvolvimento de dispositivos e novas metodologias para aplicações em nanomedicina. Foram desenvolvidos e aplicados biossensores utilizando as técnicas de LbL e SAM. Dentre os biossensores construídos está o sensor para óxido nítrico (NO&bull;), que é de grande importância no sistema fisiológico. O sensor foi construído por meio da modificação de ultramicroeletrodos de fibra de carbono pela técnica LbL. A caracterização do sensor foi realizada por voltametrias e espectroscopias de impedância eletroquímica. Os resultados revelaram que a difusão de NO&bull; é dependente do número de bicamadas empregadas e da disposição das moléculas no filme. O sensor com arquitetura CF-(PAMAM/NiTsPc), fibra de carbono (CF), ftalocianina de níquel tetrasulfonada (NiTsPc) e dendrímero poliamidoamina (PAMAM), apresentou o melhor sinal analítico. Além disso, foi analisada a detecção de NO&bull; com interferentes como nitrito, nitrato, peróxido de hidrogênio, ácido ascórbico, dopamina, epinefrina e a norepinefrina. Os resultados mostraram alta seletividade devido à utilização do dendrímero PAMAM. O segundo biossensor utilizou a enzima acetilcolinesterase imobilizada em monocamadas auto-organizadas mistas (SAMmix) de alcanotióis. A detecção eletroquímica mostrou-se altamente sensível, uma vez que não há o uso do glutaraldeído como agente reticulante. Com essa plataforma foi possível desenvolver um biossensor de acetilcolina estável e robusto, sendo calculado o valor de Km app = 0,46x10-3 mol L-1, limite de detecção LD=3,32x10-10 mol L-1 e limite de quantificação LQ=1,11x10-9 mol L-1, valores inferiores aos encontrados na literatura, ressaltando a eficiencia da nova plataforma. Seguindo a mesma idéia de auto-organização, foram realizados estudos de nanotoxicidade utilizando modelos de membrana a partir de filmes de Langmuir. O principal objetivo foi elucidar a ação dos nanotubos de carbono (SWCNT), PAMAM e do nanocomplexo entre os dois materiais (SWCNT-PAMAM) nas membranas celulares, a nível molecular, usando um sistema modelo de membrana. A penetração de SWCNT e dos nanocomplexos em monocamadas lipídicas foi estudada utilizando microscopia de ângulo de Brewster (BAM) simultaneamente com cinética de absorção e pressão de superfície. Os resultados confirmaram a interação entre os nanomateriais e a membrana, indicando que a presença dos nanomateriais afeta o empacotamento dos lipídios. Foram realizados ainda estudos de citotoxicidade dos mesmos nanomateriais em sistemas celulares in vitro. Os resultados de citometria, proliferação celular, morfologia e inibição de adesão apresentaram-se evidenciaram que a combinação entre SWCNT e PAMAM, proporciona um maior índice de toxicidade em relação ao SWCNT, um comportamento diferente do que relatado nos componentes individuais. A toxicidade de nanocomplexos de SWCNT-PAMAM e de seus componentes individuais podem estar fortemente ligados ao tipo de material e como estes estão disponíveis no meio de cultura. Os estudos contidos nessa tese mostram a versatilidade dos filmes finos em sistemas auto-organizados e biomiméticos, e podem ser relevantes para o avanço de pesquisas sobre interação de nanomateriais e biossistemas.<br>In this thesis we employed the concept of self-organization, including the layer-by-layer (LbL) technique, alkanethiols self-assembled monolayers (SAMmix) and Langmuir monolayers, to develop new methods for materials and devices manipulation for application in nanomedicine. Two different types of biosensors were developed. The first one was based on the LbL technique to detect nitric oxide (NO&bull;), which is of great importance in the medicine. The second biosensor was based on SAM monolayers supporting acetylcholinesterase for pesticide monitoring. The NO&bull; was constructed by modified carbon fiber (CF) assembled with nickel phtalocyanine tetrasulfonade (NiTsPc) and polyamidoamine dendrimer (PAMAM) in the form of ultramicroelectrodes (UMEs) by the LbL technique. The sensor was characterized using differential pulse voltammetry and electrochemical impedance spectroscopy. The results showed that NO&bull; diffusion is dependent on the number of bilayers employed and the arrangement of molecules in the film. The sensor architecture with CF-(PAMAM/NiTsPc) presented the best analytical signal. In addition, we analyzed the detection of interfering with NO&bull; as nitrite, nitrate, hydrogen peroxide, ascorbic acid, dopamine, epinephrine and norepinephrine. The results showed high selectivity due to the use of PAMAM dendrimer as selective layer. The second biosensor used the enzyme acetylcholinesterase immobilized on SAMmix. The electrochemical detection of carbaryl was highly sensitive, since there is no use of glutaraldehyde as crosslinking agent. Using acetylcholine as a probe, Kmapp value was determined at 0.46x10-3 mol L-1, with detection limit of 3.32x10-10 mol L-1 and quantification limit of 1.11x10-9 mol L-1, values lower than those found in the literature, highlighting the efficiency of the new platform. Langmuir films made of lipids were employed as cell membrane models, in order to investigate the interactions between single-wall carbon nanotubes (SWCNT), PAMAM and their nanocomplex (SWCNT-PAMAM) at the molecular level. The interation of SWCNT and nanocomplexes in lipid monolayers was studies using Brewster angle microscopy (BAM) in conjunction with absorption kinetics and surface pressure. The results confirmed the interaction between nanomaterials and the membrane, indicating that the presence of nanomaterials affects the packing of the lipids. Cytotoxicity studies were also employed to investigate the interaction of nanomaterials in in vitro cell systems. The results of flow cytometry, cell proliferation, morphology and inhibition of adhesion revealed the toxicological aspects of the materials, demonstrating a higher toxicity to the nanocomplex, compared to SWCNT, differently of the individual components. The toxicity of SWCNT nanocomplex and its individual components can be related to the type of material and how these materials are available in the culture medium. The studies in this thesis show the versatility of self-assembly thin films on biomimetic systems and may be relevant to the advance of research on the interaction of nanomaterials and biosystems.
Los estilos APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
4

Silva, Ana Carolina Costa da. "Nanotecnologia em diagnóstico e terapia no Brasil." Universidade de São Paulo, 2015. http://www.teses.usp.br/teses/disponiveis/85/85131/tde-15092015-125401/.

Texto completo
Resumen
Os nanomateriais, nanopartículas e nanocompósitos apresentam novas propriedades físicas e químicas, que combinam as do mundo clássico com as do mundo quântico, e despontam de maneira surpreendente na ciência e na vida cotidiana impulsionando a era da nanotecnologia. Os avanços tecnológicos nessa nova ciência estão atrelados à descoberta de materiais com características inovadoras e as moléculas atualmente são peças chaves de sistemas mais elaborados e projetados para maior desempenho. A presente dissertação teve como principal proposta levantar o estado da arte da utilização da nanotecnologia em diagnóstico e terapia no panorama nacional. O trabalho abordou pesquisa bibliográfica em bases de dados e pesquisa de campo com entrevistas semi estruturadas a profissionais locais atuantes na área biomédica. A coleta de dados evidenciou o progresso da nanotecnologia em função do tempo de acordo ao crescimento do número de publicações desde os primeiros artigos publicados até o presente e mostrou que ainda é incipiente o número de referências da nanotecnologia dentro da área nuclear: IAEA/INIS 25.948, frente a MEDLINE 90.627, PubMed 102.738 e Scopus 268.299 em maio 2015. A revisão bibliográfica contextualizou e embasou os conceitos, como interação da nanotecnologia nos sistemas biológicos e também a utilização e problemática da fiscalização e regulamentação nacional. Chegou-se à conclusão que a nanomedicina no Brasil está em processo de evolução e desenvolvimento tecnológico. O País se encontra atualmente em fase de testes pré clínicos de nanomedicamentos e ainda não possui produção em escala industrial, e está na criação e implantação legislativa. O conhecimento e a tecnologia estão sediados em pólos já desenvolvidos, fundamentalmente na região sudeste, e que mesmo nesta, a nanotecnologia encontram-se numa etapa muito inicial de aplicação no setor terapêutico e diagnóstico.<br>Nanomaterials, nanoparticles and nanocomposites exhibit new physical and chemical properties, matching those from the classic world with the ones from the quantum world: they emerge, surprisingly, in science and everyday life, boosting the era of nanotechnology. Technological advances in this new science are linked to the discovery of materials with innovative characteristics and molecules are, nowadays, key pieces of more complex systems designed for higher performance. This work was, mainly, proposed to improve the state of the art nanotechnology use for both diagnosis and therapy, in the national scene. This work covered bibliographic research in databases and field survey with semi-structured interviews with local professionals working in the biomedical field. Data collection showed the progress of nanotechnology, as a function of time, in agreement with the growing number of publications since the first articles published to date, demonstrating that the number of nanotechnology references is still deficient, within the nuclear area: IAEA / INIS 25 948 , compared to 90,627 MEDLINE, PubMed and Scopus 268 299 102 738, in May 2015. The literature review contextualized and comprised some concepts, such as the nanotechnology interaction with biological systems and, also, its use and problems concerning supervision and national regulation. We came to the conclusion that nanomedicine, in Brazil, is under an evolution process and technological development. The country is, currently, in a preclinical testing phase of nanodrugs, which are not produced in industrial scale yet. Also, we are working for creating and establishing a legislative policy. Our knowledge and technology are based on a geographical distribution already developed, mainly, in the southeastern region. Nevertheless, even there, nanotechnology is at an early stage as to its application for therapeutic and diagnostic purposes.
Los estilos APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
5

Rico, Inês Casais e. Costa. "Desenvolvimento e otimização de lipossomas encapsulados com citotóxicos de elevada potência para imunoterapia." Master's thesis, Universidade de Lisboa, Faculdade de Medicina Veterinária, 2019. http://hdl.handle.net/10400.5/17334.

Texto completo
Resumen
Dissertação de Mestrado Integrado em Medicina Veterinária<br>O cancro é uma doença comum à Medicina Veterinária e Humana e é uma das principais causas de morte. Apesar das várias abordagens terapêuticas oncológicas existentes, a sua cura permanece como um desafio. No caso da quimioterapia, alguns dos motivos de insucesso prendem-se com: a toxicidade, a baixa eficácia e o desenvolvimento de resistências aos fármacos, apelando à investigação de novas abordagens terapêuticas que os superem. Os lipossomas, no âmbito da nanomedicina, têm sido investigados como transportadores de fármacos permitindo uma modulação da sua farmacocinética, do direcionamento para tecidos neoplásicos e redução dos efeitos secundários, apresentando, neste contexto, enorme potencial para a terapia oncológica. Deste modo, o presente estudo teve como objetivo o desenvolvimento e otimização de lipossomas para encapsulação de um fármaco citotóxico de elevada potência para imunoterapia. Para tal, foram avaliados os efeitos citotóxicos de sete iHADC – CI-994, panobinostat, SAHA, SBHA, scriptaid, trichostatin A e tubacina – tendo sido selecionado o panobinostat, com maior efeito citotóxico, para posterior encapsulação em lipossomas. Os efeitos citotóxicos do panobinostat lipossomal foram avaliados em linhas celulares de linfoma canino – CLBL-1 e 17-71 – e de glioblastoma humano – U87 – e comparados com os efeitos da doxorrubicina lipossomal. Foram ainda avaliados lipossomas associados a folatos como forma de direcionamento específico. Foram realizados três ensaios independentes para cada fármaco e em replicado para cada concentração. A viabilidade das células tratadas foi avaliada através do reagente alamarBlue® e os valores de IC50 calculados através de uma equação logarítmica no programa GraphPad Prism 6. Para análise estatística foi realizada uma ANOVA e teste de Tukey, através do programa R. Os resultados demonstraram atividade citotóxica dos iHDAC em CLBL-1 e 17-71, sendo capazes de induzir a acetilação de H3. Observou-se um maior efeito de citotoxicidade do panobinostat (IC50=20nM) que o da doxorrubicina (IC50=1050nM) com um valor de p<0,001. Os efeitos do panobinostat encapsulado (IC50=15nM) revelaram-se ser semelhantes ao do fármaco livre com um valor de p>0,05. Em U87, o panobinostat revelou ter também maior efeito citotóxico que a doxorrubicina. Os resultados obtidos sugerem que o panobinostat tem um grande efeito citotóxico em glioblastoma humano e linfoma canino. In vitro, o seu efeito citotóxico quando encapsulado em lipossomas sugeriu ser semelhante à formulação livre. Serão necessários estudos clínicos e translacionais para determinar a utilidade clínica e segurança do panobinostat lipossomal. No futuro, poderão ser acoplados anticorpos aos lipossomas para desenvolver um sistema de transporte de fármacos com grande potencial para Oncologia.<br>ABSTRACT - DEVELOPMENT AND OPTIMIZATION OF LIPOSOMES ENCAPSULATED WITH HIGH POWER CYTOTOXICS FOR IMMUNOTHERAPY - Cancer is a disease that occurs in both Veterinary and Human Medicine, and is one of the leading causes of death. Despite all the existing oncological therapeutic approaches, treatment remains challenging. Some reasons for chemotherapy failure rely on: drug toxicity, low therapeutic efficacy and chemotherapeutic resistance, appealing to the search of new therapeutic approaches to overcome them. In the field of nanomedicine, liposomes have been investigated as nanocarriers of cytotoxic drugs allowing modulation of their pharmacokinetics, target to neoplastic tissues and reduction of side effects. In this context, this drug delivery system has great potential to be applied in oncological therapy. Therefore, the aim of this study is the development and optimization of liposomes encapsulated with high power cytotoxics for immunotherapy. For this purpose, the cytotoxic effects of seven HDACi were evaluated – CI-994, panobinostat, SAHA, SBHA, scriptaid, trichostatin A and tubacin. Panobinostat, having shown the greatest cytotoxic effect, was selected to be further encapsulated in liposomes. Its cytotoxic effects were assessed in two canine lymphoma cell-lines – CLBL-1 and 17-71 – and a human glioblastoma cell-line – U87 – and compared to liposomal doxorubicin effect. The cytotoxic activity of liposomal panobinostat targeted to folate receptors was also assessed. Three independent experiments were carried out in different days to each drug and two replicate wells were used for each drug concentration. Viability of treated cells was measured using the alamarBlue® reagent. Best-fit IC50 values were calculated using the log (inhibitor) vs response (variable slope) function on GraphPad Prism 6. The data was statically analyzed using ANOVA and Tukey test in R version 3.5.0. (2018). Results demonstrated the cytotoxic effects of HDACi in CLBL-1 and 17-71, inducing H3 acetilation. Panobinostat (IC50=20nM) demonstrated greater cytotoxic effect comparing to doxorubicin (IC50=1050nM) with p<0,001. Liposomal panobinostat (IC50=15nM) has demonstrated similar cytotoxic effects to the free drug’s effects p>0,05. In U87 cell-line, panobinostat also showed greater cytotoxic effect than doxorubicin. The obtained results suggest panobinostat as a potent cytotoxic drug in human glioblastoma and canine lymphoma. In vitro, liposomal panobinostat cytotoxic effect revealed to be similar to the free drug’s effect. Translational and clinical studies will determine the clinical utility and safety of liposomal panobinostat. In the future, we hope to couple these novel nanoparticules to antibodies for the development of a potent drug delivery system to oncology.<br>N/A
Los estilos APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
6

Santos, Fabrício Aparecido dos. "Caracterização de grafeno quimicamente esfoliado para aplicações em nanomedicina." Universidade de São Paulo, 2017. http://www.teses.usp.br/teses/disponiveis/76/76132/tde-29012018-100748/.

Texto completo
Resumen
Esta tese descreve a esfoliação e modificação do grafeno oxidado (GO) na obtenção de grafeno em sua forma reduzida (RGO) para aplicações biomédicas, que envolve sensoriamento e biossensoriamento, além de aplicação em fototerapia. Nas aplicações em sensores, inicialmente o RGO juntamente com o surfactante aniônico Dihexadecilfosfato (DHP), foi utilizado na fabricação de filmes por drop casting em eletrodo de carbono vítreo (CGE), na detecção do hormônio Estradiol. O eletrodo modificado (RGO-DHP/CGE) foi caracterizado por voltametria cíclica e impedância de espectroscopia eletroquímica. Os resultados mostraram uma corrente de pico de oxidação irreversível em 0,6 V. Sob as condições experimentais ideais, usando a voltametria linear, o limite de detecção para este hormônio foi de 7,7 × 10-8 mol L-1. Foram fabricados também dispositivos de efeito de campo (FET) de RGO via porta líquida em eletrodos interdigitados, para a detecção de Cistatina-C, um marcador de doença renal crônica. Os filmes foram fabricados utilizando a técnica de automontagem de interação eletrostática, nos quais, como polieletrólito de carga positiva foi utilizado o RGO modificado via ligação covalente de APTES, e como polieletrólito de carga negativa, o RGO dopado com nitrogênio, através da redução via micro-ondas. Estes dispositivos apresentaram uma sensibilidade de (1,94 &plusmn; 0,29) &Delta;IDS(%)ngmL-1. O LD foi de 0,39 ngmL-1 e a região linear entre 5 ngmL-1 100 ngmL-1, quando utilizados em urina sintética. Avaliamos também o uso de RGO em sistemas de fototerapia, utilizando GO reduzido com NH4OH na presença de L-Glutamina (RGO-Glu), onde observamos um aumento de temperatura localizado quando o material é irradiado por um laser (808 nm). Este sistema apresentou uma boa estabilidade e baixa agregação em dispersão aquosa e em meio de cultura, devido à formação de uma corona proteica. O RGO-Glu mostrou-se mais eficiente para o aquecimento que o RGO sem a modificação, na absorção do laser em 808 nm, com valores de eficiência de conversão de energia de 63% e 50% respectivamente. Estudos utilizando célula HeLa mostram que a internalização do RGO-Glu foi mais eficiente do que o RGO sem a modificação. Estes estudos mostram a versatilidade do grafeno quimicamente esfoliado em aplicações biomédicas quando convenientemente modificado, que pode ser utilizado em diagnóstico e em terapia.<br>This thesis describes the exfoliation and modification of graphene oxide (GO) to obtain reduced graphene oxide (RGO), for biomedical applications, namely: (bio)sensing for diagnostics and as active material in phototherapy. For (bio)sensing applications, RGO was used in combination with the anionic surfactant Dihexadecylphosphate (DHP) in the fabrication of drop-cast thin films onto carbon glass electrode (CGE), to be used in the detection of the hormone Estradiol. The modified electrode (RGO-DHP/CGE) was characterized by cyclic voltammetry and electrochemical spectroscopy impedance (EIS). The results showed an irreversible oxidation peak current at 0.6 V. Under ideal experimental conditions, and using linear voltammetry, the detection limit obtained for this sensor was 7.7 × 10-8 mol L-1. In the second part of the study, RGO was used in the fabrication of field effect transistors (FETs) via liquid gate, and the devices were applied in the detection of Cystatin-C, a biomarker for chronic renal disease. The films were made using the electrostatic layer-by-layer technique, in which APTES-modified RGO was used as positive polyelectrolyte, whereas nitrogen-doped RGO was used as the negative species. These devices exhibited a sensitivity of (1,94 &plusmn; 0,29) &Delta;IDS(%)ngmL-1, whereas LD was 0,39 ng.mL-1 and the linear region of detection was between 5 ng.mL-1 100 ngmL-1 when used in synthetic urine. The studies on the use of RGO in phototherapy were carried out using NH4OH -reduced GO in the presence of L-Glutamine (RGO-Glu) for subsequent cell internalization and irradiation under an 808 nm lase line to promote hiperthermia. This system showed good stability and low aggregation in aqueous dispersions and culture medium, due to the formation of a protein corona. RGO-Glu was more efficient than the RGO without the modification in the absorption of the laser at 808 nm, resulting in an efficiency of heat generation (energy conversion efficiency) of 63% and 50% respectively. Cytotoxicity studies using HeLa cell lines revealed that the internalization of RGO-Glu was more efficient than RGO without modification. These studies show the versatility of chemically exfoliated graphene oxides for biomedical applications, including diagnosis and therapy.
Los estilos APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
7

Rubio, Ponce Sofía. "Increasing the resolution at the nanobiointerface with engineering inorganic nanoparticles." Doctoral thesis, Universitat Autònoma de Barcelona, 2016. http://hdl.handle.net/10803/399551.

Texto completo
Resumen
El desarrollo de la ciencia y la tecnología durante la década pasada, está marcado por el estudio de nanomateriales. El interés se centró en el desarrollo de nuevas estrategias, basadas en las propiedades de los nuevo nano-objetos, con el objetivo de generar nuevas aplicaciones que pudieran dar mejores soluciones a problemas no resueltos. Las propiedades únicas de los nanomateriales como el tamaño pequeño, la gran área de superficie y la alta reactividad, ofrecen nuevas oportunidades para responder a las necesidades de la sociedad moderna como pueden ser la transferencia y almacenamiento de energía, la descontaminación del agua, la producción de biocombustibles o el tratamiento terapéutico en nanomedicina. Un interés especial surgió en el campo de la nanomedicina, donde el estudio de las interacciones entra nanomateriales y el entorno biológico fue crucial para entender los mecanismos que ocurren en la nanobiointerfase. Cuando se exponen las nanopartículas a componentes biológicos como moléculas, proteínas, ADN, vesículas, organelas, membrana celular, citoplasma o fluídos biológicos, ocurrirán interacciones dinámicas fisicoquímicas entre la superficie del nanomaterial coloidal y el componente biológico con intercambios cinéticos y termodinámicos. Estas interacciones conducirán a la formación de coronas de proteínas, a la internalización intracelular y procesos biocatalíticos que podrían tener respuestas biocompatibles o bioadversas. Mediante el entendimiento de las nanobiointerferencias, se pueden determinar predicciones de estructura y actividad a través de las propiedades de las nanopartículas. En este sentido, el tamaño, la forma, la carga de superficie, la química y el recubrimiento de la superficie de las nanopartículas comprometerán su biocompatibilidad y las respuestas biológicas determinando el uso seguro de los nanomateriales. Esta Tesis está enfocada en el control de la funcionalización de nanopartículas metálicas de oro con el objetivo de explorar diferentes estados de conjugados. También se explorará su interacción con proteínas generando la corona de proteínas sobre la superficie de nanopartículas y conjugados así como su internalización en células del sistema inmune y la respuesta celular frente a los nanomateriales.<br>The development of science and technology over the past decade is distinguished by the study of nanomaterials. The focus was placed on the development of new strategies, based on the properties of the novel nano-objects, in order to generate new applications that could give better solutions to non resolved problems. The unique properties of nanomaterials suchs as small size, large surface area and high reactivity, offer new opportunities to meet the needs of modern society such as transference and storage of energy, decontamination of water, biofuel production or therapeutic treatment in nanomedicine could be. A special interest was born in the field of nanomedicine, where the study of interactions between nanomaterials and biological environment was crucial for understanding mechanisms at the nanobiointerface. When nanoparticles are exposed to biological components, such as molecules, proteins, DNA, vesicles, organelles, cell membrane, cytoplasm or biological fluids, there would be dynamic physicochemical interactions between the colloidal nanomaterial and the biological compound surfaces with kinetics and thermodynamic exchanges. These interactions lead to the formation of protein coronas, intracellular uptake and biocatalytic processes that could have biocompatible or bioadverse outcomes. By understanding the nanobiointerferences, predictions of structure and activity can be determined by the nanoparticles properties. In this sense, the size, shape, surface charge, chemistry and surface coatings of nanoparticles would compromise their biocompatibility and biological responses and would determine the safety use of nanomaterials. This Thesis is focused on the control of the functionalization of metallic gold nanoparticles in order to explore different states of conjugates. Their interaction with proteins generating the Protein Corona onto the nanoparticles and conjugates surfaces was also explored as well as their internalization in cells from the immune system and the cell response against them.
Los estilos APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
8

Montpeyó, Garcia-Moreno David. "Nanotechnological strategies for coating and encapsulation of therapeutic proteins." Doctoral thesis, Universitat Autònoma de Barcelona, 2018. http://hdl.handle.net/10803/664177.

Texto completo
Resumen
La Nanotecnologia es considera una de les tecnologies clau del segle XXI. A cavall d’àrees com la Física, Química, Biologia, Medicina i electrònica, les aplicacions nanotecnològiques en el camp de les ciències naturals desperta especial interès. La nanomedicine en particular, explora el potencial de gran varietat de nanomaterials en medicina, tant en diagnòstic com en tractament de malalties. Són camps importants de la nanomedicine el “drug delivery”, teràpia gènica i cel•lular, diagnòstic molecular i imaging. Respecte el tractament de malalties i drug delivery, les teràpies basades en proteïnes han tingut un impacte important en multitud de malalties en les últimes dècades. Molts fàrmacs de naturalesa proteica i peptídica com enzims i anticossos han estat aprovats i són teràpies efectives contra malalties com la diabetis, el càncer i les malalties d’emmagatzematge lisosomal (LSD de l’anglès). Les proteïnes terapèutiques ofereixen avantatges sobre fàrmacs convencionals com millor especificitat, més activitat i menys toxicitat. No obstant, limitacions en l’ús de proteïnes terapèutiques, com la susceptibilitat a degradació enzimàtica, vida mitja en circulació curta i permeabilitat baixa en membranes afecten severament la seva eficàcia, estabilitat, i al cap i a la fi, la seva capacitat terapèutica. L’ús d’estratègies nanotecnològiques, com l’encapsulació de proteïnes o la modificació química d’aquestes, ofereix expectatives prometedores per superar les limitacions de les teràpies proteiques i millorar la seva eficàcia terapèutica. En aquesta tesi, s’ha estudiat l’aplicació de diverses estratègies nanotecnològiques per a l’encapsulació i recobriment de proteïnes per tal de millorar-ne el valor terapèutic. La tesi s’ha centrat en dues proteïnes, ambdues amb valor terapèutic pel tractament de malalties, però degut a diferències entre elles en mida, complexitat estructural i activitat enzimàtica, les estratègies emprades s’han de tractar per separat. El Factor de Creixement Epidèrmic (EGF) és una proteïna de 6 kDa amb activitat mitogènica que molts estudis han descrit que juga un paper important en la curació de malalties com l’úlcera pèptica. L’EGF pot augmentar la curació de ferides a l’estómac i al duodè, No obstant, l’ambient desfavorable per proteïnes a la llum gastrointestinal, amb pH extrems i presència de proteases, pot induir la degradació de l’EGF i provocar que perdi activitat biològica. Proposem una estratègia per co-encapsular l’EGF en nanopartícules de PLGA conjuntament amb NvCI, un inhibidor de carboxipeptidases digestives, per tal de protegir l’EGF de la degradació per proteases i augmentar-ne la capacitat terapèutica. L’EGF i l’NvCI s’encapsulen amb èxit en nanopartícules de PLGA i mantenen la seva activitat biològica. La Velaglucerasa alfa és una versió recombinant de la -glucocerebrosidasa humana, i un fàrmac usat en teràpia de substitució enzimàtica (ERT) pel Síndrome de Gaucher (GD), una malaltia d’emmagatzematge lisosomal (LSD). Les LSD són malalties que presenten un enzim lisosomal defectuós, GBA en el cas de GD, provocant acumulació de substrat i afectant el funcionament normal dels lisosomes. Les ERT consisteixen en l’administració d’una versió funcional de l’enzim defectuós perquè arribi al lisosoma i restauri l’activitat enzimàtica. La Velaglucerasa és una proteïna de 63 kDa amb activitat enzimàtica intrínseca. Polymer Masked-Unmasked Protein Therapy (PUMPT) és una estratègia que consisteix en la conjugació d’una proteïna amb un polímer biodegradable. La conjugació de Velaglucerasa amb el polímer Poli(àcid L-glutàmic) (PGA) permet emmascarar i preservar l’activitat enzimàtica de la Velaglucerasa fins que s’allibera al lisosoma, on restaura parcialment els nivells d’activitat GBA. La conjugació amb PGA confereix a la Velaglucerasa una major estabilitat en plasma sanguini humà. Desenvolupar noves estratègies capaces d’encapsular o recobrir proteïnes grans amb activitat biològica sensible a les condicions ambientals presenta expectatives prometedores per a millorar la capacitat terapèutica d’aquestes.<br>Nanotechnology is considered one of the key technologies of the 21st century. At the meeting point of many different areas such as physics, chemistry, biology, medicine and electronics, nanotechnological applications in the field of natural sciences are of special interest. Nanomedicine in particular, explores the potential of a huge variety of nanomaterials in medicine, covering both disease diagnosis and treatment. Prominent fields in nanomedicine include drug delivery, cell and gene therapy, molecular diagnostics and imaging. Regarding disease treatment and drug delivery, protein-based therapeutics have had an important impact in a myriad of human disease for the last decades. Many drugs of peptide and protein nature such as enzymes and antibodies have been approved and become effective therapies for diseases like diabetes, cancer and Lysosomal Storage Diseases (LSD). Protein therapeutics offer significant advantages over conventional drugs including higher specificity, greater activity and lower toxicity. However, limitations in the use of therapeutic proteins, such as sensitivity to enzymatic degradation,short circulation half-lives in the bloodstream and poor membrane permeability; severely affect protein efficiency, stability and at the end, their therapeutic capacity. The use of nanotechnologial strategies, such as protein encapsulation and chemical modification of proteins, offer promising expectations to overcome the limitations of protein therapies and improve their therapeutic efficacy. In this thesis, it has been studied the application of several nanotechnological strategies for protein encapsulation and coating in order to improve the therapeutic value of those proteins. Two proteins were focused, both with therapeutic value in disease treatment, but because of their differences regarding size, structural complexity and enzymatic activity, strategies on each of them need to be addressed particularly. Epidermal Growth Factor is a 6 kDa protein with mitogenic activity that has been described in many studies to have an important role in the healing of diseases like peptic ulcers. EGF can increase the healing rate of sores in lining of the stomach and the duodenum. However, the harmful environment for proteins found in the gastrointestinal lumen, with extreme pH and the presence of proteases, may induce EGF degradation and a subsequent loss of its biological activity. We suggest a strategy for EGF co-encapsulation in PLGA nanoparticles with NvCI, a digestive carboxypeptidase inhibitor, in order to protect it from protease degradation and thus increasing its therapeutic capacity. EGF and NvCI can be successfully encapsulated in PLGA nanoparticles, maintaining its biological activity. Velaglucerase alfa is a recombinant version of the human -glucocerebrosidase (GBA), a protein drug used in Enzyme Replacement Therapy (ERT) for Gaucher Disease (GD), a Lysosomal Storage Disorder (LSD). LSD are diseases that present a defective lysosomal enzyme, GBA in the case of GD, causing accumulation of their substrate and impairing the normal function of lysosomes. ERT consists in administrating a functional version of the defective enzyme intending its delivery into the lysosome to restore the enzymatic activity. Velaglucerase is a 63 kDa protein with intrinsic enzymatic activity, and because of its structural complexity encapsulation in PLGA nanoparticles is unable to preserve enzymatic activity. Polymer Masked-Unmasked Protein Therapy (PUMPT) is a strategy that consists in conjugating a protein with a biodegradable polymer. Conjugation of Velaglucerase with the biocompatible polymer Poly(L-Glutacic acid) is able to mask and preserve the enzyme activity of Velaglucerase until its delivery into the lysosome, where it partially restores the GBA activity levels. PGA conjugation also grants Velaglucerase a higher stability in human blood plasma. Developing new nanotechnological methods capable of encapsulating or coating large proteins whose biological activity is sensitive to environmental conditions offers promising expectations in order to improve their therapeutic capacity.
Los estilos APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
9

Zamora, Pérez Paula 1988. "Gold nanoparticle-modified polyelectrolyte nanocapsules as luminescent and photothermal agents for the local treatment of cutaneous melanoma." Doctoral thesis, TDX (Tesis Doctorals en Xarxa), 2021. http://hdl.handle.net/10803/671605.

Texto completo
Resumen
Gold nanoparticle-modified polyelectrolyte nanocapsules present unique properties that allow them to generate luminescence and heat through exposure to light. Moreover, gold is a material extensively studied in biomedicine for its stability and safety. This Thesis proposes the application of gold nanoparticle-modified nanocapsules as multifunctional agents for the localized treatment of cutaneous melanoma. This platform also permits the incorporation of therapeutic/imaging agents for the development of advanced nanotherapies. This Thesis has investigated the cell-nanocapsules interactions in terms of particle concentration, internalization, oxidative stress and hypoxia, demonstrating their non-toxic profile. Melanoma cells internalize nanocapsules after 24 h of exposition, being localized inside acidic lysosomes preserving their structure and resisting degradation. The heat produced upon photothermal therapy of cell models (λ=830 nm) resulted in disintegration of the nanocapsules and cellular necrosis. Through photothermal control, oxidative stress and programmed cell death were observed. Thanks to their luminescent properties (λ=830 nm), a relationship between particle concentration and anti-tumoral photothermal efficiency was established. Photothermal therapy of melanoma tumors in mice (λ=806 nm), resulted in tumoral complete reduction. Moreover, the intratumoral administration of the nanocapsules avoided systemic particle biodistribution, being eliminated principally with the necrotic tissue formed after treatment. The nanocapsules’ distribution required for photothermal success was achieved 24 hours after administration in melanoma tumors grown for 5 days. In conclusion, gold nanoparticle modified nanocapsules are promising agents for the selective treatment of superficial solid tumors such as melanoma.<br>Las nanocápsulas de polielectrolitos modificadas con nanopartículas de oro presentan propiedades únicas, que les permiten generar luminiscencia y calor mediante exposición a luz. Además, el oro es un material extensivamente estudiado en biomedicina por su estabilidad y seguridad. Esta Tesis propone la aplicación de nanocápsulas de polielectrolito modificadas con nanopartículas de oro, como agentes multifuncionales para el tratamiento localizado del melanoma cutáneo. Esta plataforma, además, permiten la incorporación de agentes terapéuticos/diagnósticos para el desarrollo de nanoterapias avanzadas. Esta Tesis ha investigado la interacción célula-nanocápsula en términos de concentración, internalización, estrés oxidativo e hipoxia, demostrando su perfil biocompatible. Las células de melanoma internalizan las nanocápsulas tras 24 h de exposición, pudiendo localizarlas en lisosomas (ácidos) preservando su estructura y resistiendo la degradación. El calor producido tras el tratamiento fototérmico de modelos celulares (λ=830 nm) resultó en la desintegración tanto de las nanocápsulas como de la estructura celular (necrosis). Mediante el control de la temperatura, se observó inducción de estrés oxidativo y muerte celular programada (apoptosis). Gracias a sus propiedades luminiscentes (λ=830 nm), se pudo relacionar cantidad de nanocápsulas con la eficiencia antitumoral de la terapia fototérmica in vitro. El tratamiento fototérmico de melanomas in vivo (λ=806 nm), resultó en una reducción tumoral completa. Además, la administración intratumoral de las nanocápsulas evitó su distribución sistémica, siendo eliminadas principalmente con el tejido necrótico formado tras el tratamiento. La distribución de las nanocápsulas tras 24 horas post-administración, fue óptima para el éxito del tratamiento fototérmico en melanomas de 5 días de crecimiento. Todo ello hace de las nanocápsulas, un agente fototérmico prometedor para el tratamiento selectivo de tumores sólidos superficiales como el melanoma.
Los estilos APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
10

Patrizi, Alyssa. "Nanotecnologie e nanomedicina nella diagnosi e nella terapia del cancro." Bachelor's thesis, Alma Mater Studiorum - Università di Bologna, 2015. http://amslaurea.unibo.it/9636/.

Texto completo
Resumen
Negli ultimi decenni la nanotecnologia contestualizzata nel campo medico ha rivolto le sue applicazioni alla cura e alla diagnosi del cancro. In questo elaborato di tesi sono passati in rassegna lo stato dell'arte riguardante le attuali metodologie di cura e di diagnosi nonché le caratteristiche biologiche fondamentali del cancro.Inoltre sono approfonditi tutti gli aspetti innovativi e le potenzialità della nanomedicina e delle nanotecnologie che negli anni hanno dato risultati promettenti e che in futuro potranno consentire un nuovo tipo di approccio diagnostico-terapeutico multidisciplinare basato su una diagnosi precoce e su una terapia personalizzata.
Los estilos APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.

Libros sobre el tema "Nanomedicina"

1

Gu, Ning, ed. Nanomedicine. Springer Singapore, 2020. http://dx.doi.org/10.1007/978-981-13-9374-7.

Texto completo
Los estilos APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
2

Howard, Kenneth A., Thomas Vorup-Jensen, and Dan Peer, eds. Nanomedicine. Springer New York, 2016. http://dx.doi.org/10.1007/978-1-4939-3634-2.

Texto completo
Los estilos APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
3

Slavcev, Roderick A., Shawn Wettig, and Zhiheng Zeng, eds. Nanomedicine. Springer International Publishing, 2018. http://dx.doi.org/10.1007/978-3-319-78259-1.

Texto completo
Los estilos APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
4

Ge, Yi, Songjun Li, Shenqi Wang, and Richard Moore, eds. Nanomedicine. Springer New York, 2014. http://dx.doi.org/10.1007/978-1-4614-2140-5.

Texto completo
Los estilos APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
5

Nanomedicine. Landes Bioscience, 1999.

Buscar texto completo
Los estilos APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
6

Freitas, Robert A. Nanomedicine: Biocompatability. Landes Bioscience, 1999.

Buscar texto completo
Los estilos APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
7

Braddock, Martin, ed. Nanomedicines. Royal Society of Chemistry, 2016. http://dx.doi.org/10.1039/9781782622536.

Texto completo
Los estilos APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
8

Chude-Okonkwo, Uche, Reza Malekian, and BT Maharaj. Advanced Targeted Nanomedicine. Springer International Publishing, 2019. http://dx.doi.org/10.1007/978-3-030-11003-1.

Texto completo
Los estilos APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
9

Balogh, Lajos, ed. Nanomedicine in Cancer. CRC Press, 2017. http://dx.doi.org/10.1201/9781315114361.

Texto completo
Los estilos APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
10

Rahman, Mahfoozur, Sarwar Beg, Vikas Kumar, and Farhan Jalees Ahmad, eds. Nanomedicine for Bioactives. Springer Singapore, 2020. http://dx.doi.org/10.1007/978-981-15-1664-1.

Texto completo
Los estilos APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.

Capítulos de libros sobre el tema "Nanomedicina"

1

Debnath, Mousumi, Godavarthi B. K. S. Prasad, and Prakash S. Bisen. "Nanomedicine." In Molecular Diagnostics: Promises and Possibilities. Springer Netherlands, 2009. http://dx.doi.org/10.1007/978-90-481-3261-4_17.

Texto completo
Los estilos APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
2

Dragoman, Daniela, and Mircea Dragoman. "Nanomedicine." In Bionanoelectronics. Springer Berlin Heidelberg, 2012. http://dx.doi.org/10.1007/978-3-642-25572-4_4.

Texto completo
Los estilos APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
3

Yoda, Minami, Jean-Luc Garden, Olivier Bourgeois, et al. "Nanomedicine." In Encyclopedia of Nanotechnology. Springer Netherlands, 2012. http://dx.doi.org/10.1007/978-90-481-9751-4_100521.

Texto completo
Los estilos APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
4

Turanlı, Eda Tahir, and Elif Everest. "Nanomedicine." In Low-Dimensional and Nanostructured Materials and Devices. Springer International Publishing, 2015. http://dx.doi.org/10.1007/978-3-319-25340-4_23.

Texto completo
Los estilos APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
5

Bhardwaj, Vinay, and Roozbeh Nikkhah-Moshaie. "Nanomedicine." In Advances in Personalized Nanotherapeutics. Springer International Publishing, 2017. http://dx.doi.org/10.1007/978-3-319-63633-7_1.

Texto completo
Los estilos APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
6

André, Jean-Claude, Jonathan Simon, and Bertrand Henri Rihn. "Nanomedicine." In Biomedical Application of Nanoparticles. CRC Press, 2017. http://dx.doi.org/10.1201/9781315152363-14.

Texto completo
Los estilos APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
7

Niazi, Sarfaraz K. "Nanomedicine." In The Future of Pharmaceuticals. CRC Press, 2022. http://dx.doi.org/10.1201/9781003146933-6.

Texto completo
Los estilos APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
8

ten Have, Henk, and Maria do Céu Patrão Neves. "Nanomedicine." In Dictionary of Global Bioethics. Springer International Publishing, 2021. http://dx.doi.org/10.1007/978-3-030-54161-3_371.

Texto completo
Los estilos APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
9

Wagner, Volker. "Nanomedicine." In Technology Guide. Springer Berlin Heidelberg, 2009. http://dx.doi.org/10.1007/978-3-540-88546-7_40.

Texto completo
Los estilos APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
10

Liu, Yufeng, Xiyun Yan, and Hui Wei. "Medical Nanozymes for Therapeutics." In Nanomedicine. Springer Nature Singapore, 2022. http://dx.doi.org/10.1007/978-981-13-9374-7_26-1.

Texto completo
Los estilos APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.

Actas de conferencias sobre el tema "Nanomedicina"

1

Guimnarães, Péricles Jorge Raposo, Bibiana Toshie Onuki De Mendonça, Eduarda Ressurreição Portela, Rebeca Bomfim De Araújo De Almeida, and Manoella Evelyn Santos Lopes. "BIOTECNOLOGIA NOS FÁRMACOS ALTERNATIVOS PARA ANSIEDADE." In II Congresso Brasileiro de Biologia Molecular On-line. Revista Multidisciplinar em Saúde, 2021. http://dx.doi.org/10.51161/rems/2336.

Texto completo
Resumen
Introdução: Os principais fatores que levam a ansiedade são as citocinas inflamatórias, sendo resultado de mitocôndrias não funcionais, o sistema imunológico e sua desregulação e a alteração das funções cerebrais causadas pelo estresse. Vários fármacos são utilizados para tratar a ansiedade, como, por exemplo, a benzodiazepin e inibidores seletivos de serotonina, sendo eles sintéticos e podendo causar vários efeitos adversos. Objetivo: Explorar os aspectos da biotecnologia dos fármacos na ansiedade e sua evolução no último ano. Material e Métodos: Esse resumo trata-se de uma revisão de literatura, para qual, foi utilizada a base de dados PUBMED e BVS, para produção desse produto educacional. Para isso, foram utilizados os descritores “Biotechnology” and “Anxiety” and “Therapeutics”, combinados com o operador booleano “AND”. Teve por critérios de inclusão os fatores: artigos completos, disponíveis e gratuitos; publicados na língua portuguesa ou inglesa, entre os anos de 2020 a 2021 e pesquisas em seres humanos. Já o critério de exclusão foi a não pertinência ao tema do estudo. Assim, foram identificadas 30 publicações e selecionou-se ao final 6 publicações. Resultados: Em estudos de base fitoquímica, a W.Somnifera possui diversos constituintes químicos que apresentam uma diversidade de atividades farmacológicas, como a neuroproteção. No caso do limoneno é um monoterpeno da família das Rutáceas, e possui diversas propriedades biológicas como antioxidantes, antiinflamatórias, anticâncer, antinociceptivas e gastroprotetoras. Há um interesse na investigação dos principais efeitos farmacológicos do limoneno em doenças crônicas pelo seu efeito mitigante sobre o estresse oxidativo e, também, na inflamação e na morte, regulada, celular por apoptose. Nanoteranósticos e nanoterapêuticos são multifuncionais únicos embutidos que fornecem melhores multiplicidades e diminuem as preocupações de toxicidade no nível da faixa nano. Essas moléculas da nanomedicina podem penetrar a barreira hematocefálica com maior meia vida. Conclusão: Desse modo, uma das principais limitações dos estudos desses tipos de fármaco é o uso de fitoquímicos brutos ou semi-purificados para que seja feito o tratamento de doenças psiquiátricas.
Los estilos APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
2

Zamani, Kaveh. "Nanomedicine (Viewgraphs Only)." In Workshop on Nanostructure Science, Metrology, and Technology, edited by Martin C. Peckerar and Michael T. Postek, Jr. SPIE, 2002. http://dx.doi.org/10.1117/12.465484.

Texto completo
Los estilos APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
3

Zhang, Yan, and Timothy T. Y. Tan. "Tailoring lanthanide nanocrystals for nanomedicine." In SPIE BiOS, edited by Wolfgang J. Parak, Marek Osinski, and Kenji Yamamoto. SPIE, 2013. http://dx.doi.org/10.1117/12.2006288.

Texto completo
Los estilos APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
4

Nagesha, Dattatri, Mansoor M. Amiji, and Srinivas Sridhar. "Surface-Engineered Nanomaterials for Nanomedicine." In ASME 2006 International Manufacturing Science and Engineering Conference. ASMEDC, 2006. http://dx.doi.org/10.1115/msec2006-21045.

Texto completo
Resumen
An important feature of nanoparticles is the increased ratio of surface area to volume resulting in large percentage of the atoms on the surface, making them very reactive and offers opportunities to manipulate the properties through these surface atoms. For the most efficient use of nanoparticles in various applications, including biology and medicine, it is important to be able to manipulate the surface chemistry. This paper describes the synthesis and characterization of nanoparticles and the various surface engineering techniques that are utilized for optimizing their applications in nanomedicine.
Los estilos APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
5

Lippok, Norman, Martin Villiger, Alexandre Albanese, et al. "Definitive depolarization signatures in nanomedicine." In 2017 IEEE Photonics Conference (IPC). IEEE, 2017. http://dx.doi.org/10.1109/ipcon.2017.8116114.

Texto completo
Los estilos APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
6

Jian Ji and Jiacong Shen. "Electrostatic Self-assemble and Nanomedicine." In 2005 IEEE Engineering in Medicine and Biology 27th Annual Conference. IEEE, 2005. http://dx.doi.org/10.1109/iembs.2005.1616515.

Texto completo
Los estilos APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
7

Zhang, Bing, Kai Pang, Yi Sun, and Xiaoping Wang. "High-peformance bimetallic SPR sensor for ciprofloxacin based on molecularly imprinted polymer." In Biosensing and Nanomedicine XI, edited by Hooman Mohseni, Massoud H. Agahi, and Manijeh Razeghi. SPIE, 2018. http://dx.doi.org/10.1117/12.2320083.

Texto completo
Los estilos APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
8

Escobar Acevedo, Marco Antonio, J. R. Guzman-Sepulveda, Carlos G. Martínez-Arias, Miguel Torres-Cisneros, and Rafael Guzman-Cabrera. "Biosensing using long-range surface plasmon structures." In Biosensing and Nanomedicine XI, edited by Hooman Mohseni, Massoud H. Agahi, and Manijeh Razeghi. SPIE, 2018. http://dx.doi.org/10.1117/12.2320281.

Texto completo
Los estilos APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
9

Ragan, Regina, and William Thrift. "Quantitative single molecule SERS sensing enabled by machine learning (Conference Presentation)." In Biosensing and Nanomedicine XI, edited by Hooman Mohseni, Massoud H. Agahi, and Manijeh Razeghi. SPIE, 2018. http://dx.doi.org/10.1117/12.2320297.

Texto completo
Los estilos APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
10

Cojocaru, Ivan, Jing-Wei Fan, Joe Becker, et al. "All-optical high resolution thermometry with color centers in diamond (Conference Presentation)." In Biosensing and Nanomedicine XI, edited by Hooman Mohseni, Massoud H. Agahi, and Manijeh Razeghi. SPIE, 2018. http://dx.doi.org/10.1117/12.2320316.

Texto completo
Los estilos APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.

Informes sobre el tema "Nanomedicina"

1

Barber Castaño, Domingo F. Nanomedicinas para inmunoterapia antitumoral. Sociedad Española de Bioquímica y Biología Molecular, 2018. http://dx.doi.org/10.18567/sebbmdiv_anc.2018.07.1.

Texto completo
Los estilos APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
2

Gupta, Shweta. The Promising Future of Nanomedicine. Natur Library Ltd, 2020. http://dx.doi.org/10.47496/nl.blog.10.

Texto completo
Los estilos APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
3

Swaan, Peter. Center for Nanomedicine at the University of Maryland in Baltimore to Support Research into New Nanoconstructs. Office of Scientific and Technical Information (OSTI), 2014. http://dx.doi.org/10.2172/1160083.

Texto completo
Los estilos APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
4

Gorenstein, David. Alliance for NanoHealth (ANH) Training Program for the development of future generations of interdisciplinary scientists and collaborative research focused upon the advancement of nanomedicine. Office of Scientific and Technical Information (OSTI), 2013. http://dx.doi.org/10.2172/1132629.

Texto completo
Los estilos APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
Ofrecemos descuentos en todos los planes premium para autores cuyas obras están incluidas en selecciones literarias temáticas. ¡Contáctenos para obtener un código promocional único!

Pasar a la bibliografía