Tesi sul tema "Wierzba"

Celem badań było określenie produkcji biomasy na cele energetyczne przez wybrane klony wierzby. Porównanie i ocena wykorzystania składników biogennych z obornika, komunalnych osadów ściekowych, nawozów mineralnych i zasobów glebowych

This dissertation is about oak, birch and willow in polish and lithuanian language and culture. The job gives the answer, what place engage oak, birch and willow in folklore, in religion, in magic, what symbolize and what are expressed. Main purpose is: what does trees means for polish and lithuanian countryman.

In Hilbert spaces, five classes of monotone operator of relevance to the theory of monotone operators, variational inequality problems, equilibrium problems, and differential inclusions are investigated. These are the classes of paramonotone, strictly monotone, 3-cyclic monotone, 3*-monotone (or rectangular, or *-monotone), and maximal monotone operators. Examples of simple operators with all possible combinations of class inclusion are given, which together with some additional results lead to an exhaustive knowledge of monotone class relationships for linear operators, linear relations, and for monotone operators in general. Many of the example operators considered are the sum of a subdifferential with a skew linear operator (and so are Borwein-Wiersma decomposable). Since for a single operator its Borwein-Wiersma decompositions are not unique, clean, essential, extended, and standardized decompositions are defined and the theory developed. In particular, every Borwein-Wiersma decomposable operator has an essential decomposition, and many sufficient conditions are given for the existence of a clean decomposition. Various constructive methods are demonstrated together which, given any Borwein-Wiersma decomposable operator, are able to obtain a decomposition, as long as the operator has starshaped domain. These methods are more accurate if a clean decomposition exists. The techniques used apply a variant of Fitzpatrick's Last Function, the theory of which is developed here, where this function is shown to consist of a Riemann integration and be equivalent to Rockafellar's antiderivative when applied to subdifferentials. Furthermore, a different saddle function representation for monotone operators is created using this function which has theoretical and numerical advantages over more classical representations.

The void in available literature pertaining to the origin of the official architecture of the 'Publieke Werken Departement' in the 'Zuid-Afrikaansche Republiek', the destruction of the Department by the Anglo Boer-War and the subsequent reconstruction of the Department as the Public Works Department of the Transvaal Colony, is addressed. A new perspective is set regarding the architectural data of the period, by analysis of the cultural doctrine of the different departments. The history of the Department is divided into four periods. The first deals with the era from the establishment of the Department in 1877, until the appointment of Sytze Wierda. The second incorporates the time from 1887 with his engagement up to the outbreak of the Anglo Boer-War in 1899. This period is generally seen as the golden age of Transvaal Republican architecture. The third relates the effect of the war on the Department and the architects while the fourth deals with the colonial time from the annexation of Pretoria in 1900, until Unification in 1910. The structure and work procedure of each department are examined to derive an image of the type of training the architects had undergone and a survey is made of what can be found of the original libraries of the departments. Specific careers are investigated. In this context, buildings are chosen from the researched lists, to be examined. The designated buildings are regarded as documents, and are analized with regard to cultural doctrine and business stance. The first period produced pragmatic thatched buildings. During the second phase, Wierda attained the embodiment of cultural doctrine in architecture, rising above mere utility in building. He strived to create a sophisticated, ideal townscape for the Z.A.R. Continuity was lacking, however, as the Department was at first brought to a standstill, and then wiped out by the war. During the fourth phase, the British Colonial Department brought about specialization of architects as quantity surveyors, engineers and architects. At first, only utility buildings were designed by the Department while prestige projects were given to private architectural firms.
Thesis (PhD (Architecture))--University of Pretoria, 2000.
Architecture
unrestricted

W badaniach do niniejszej rozprawy doktorskiej założono, że głównym celem uprawy roślin powszechnie nazywanych energetycznymi, na glebie skażonej metalami ciężkimi ma być uzyskanie wysokiego plonu dobrej jakości biomasy, która będzie mogła być wykorzystana do bezpiecznej i wydajnej produkcji energii. Do tego celu należy stosować metody, które same w sobie nie będą stanowić zagrożenia, i nie będą zwiększać niebezpieczeństwa wynikającego z rozprzestrzenienia się skażenia metalami ciężkimi m.in. do wód gruntowych. Dopiero po spełnieniu tych warunków można, w pełni wykorzystać potencjał fitoremediacyjny roślin energetycznych, który stworzy szansę na opłacalność całego procesu i może przyczynić się do wykorzystania na szeroką skalę upraw w celu fitoremediacji gruntów skażonych metalami ciężkimi. Badano możliwości podwójnego wykorzystania upraw roślin energetycznych: wierzby wiciowej (Salix viminalis L.), ślazowca pensylwańskiego (Sida hermaphrodita Rusby) i słonecznika bulwiastego (Helianthus tuberosus L.) do produkcji biomasy na cele energetyczne i fitoremediacji gleb skażonych kadmem, ołowiem i miedzią w dawkach dwukrotnie przekraczających dopuszczalne zawartości tych pierwiastków, a także możliwości poprawy plonowania i właściwości fitormediacyjnych stosując preparaty Asahi SL i Biojodis. Wszystkie trzy gatunki tolerowały podwyższoną zawartość kadmu, ołowiu i miedzi w glebie, a występowanie ww. pierwiastków wpłynęło jedynie w niewielkim stopniu na plon biomasy. Zastosowanie preparatów Asahi SL i Biojodis zniwelowało niekorzystny wpływ zanieczyszczenia kadmem, ołowiem i miedzią na wzrost roślin energetycznych i poprawiło ich właściwości fitoremediacyjne. Biostymulator Asahi SL zwiększył pobieranie przez rośliny kadmu z gleby, a Biojodis wszystkich trzech metali. Zwiększona akumulacja metali w roślinach nie wpłynęła negatywnie na aktywności fizjologiczną i plon biomasy. Właściwości energetyczne uzyskanej biomasy na glebie skażonej i nieskażonej metalami ciężkimi oraz traktowane biostymulatorami Biojodis i Asahi SL były podobne. Proces toryfikacji korzystnie wpłynął na właściwości energetyczne uzyskanej biomasy zwiększając jej wartość opałową i ciepło spalania przy jednoczesnej redukcji masy i zawartości wody. Uzyskane w niniejszej pracy wyniki wskazują na możliwość uprawy roślin energetycznych (ślazowca pensylwańskiego, wierzby wiciowej i słonecznika bulwiastego) na glebach skażonych kadmem, ołowiem i miedzią oraz możliwości podwójnego wykorzystania tych gatunków w celu pozyskania energii, z jednoczesnym zastosowaniem ich do procesu fitoremediacji.
The main purpose of growing plants commonly known as energy crops on soil contaminated with heavy metals should be to achieve a high yield of good quality biomass, which can then be used for the safe and efficient energy production. Methods used in cultivation, must not pose a threat nor increase the risks of spread of contamination by heavy metals to the groundwater. Only when these conditions are met, the potential of energy crops based phytoremediation would be fully exploit, and entire process might be profitable in large-scale cultivation. The potential of dual use of energy crops virginia fanpetals (Sida hermaphrodita Rusby): common osier (Salix viminalis L.), and jerusalem artichoke (Helianthus tuberosus L.) for the production of biomass and phytoremediation of soils contaminated with cadmium, lead and copper in doses twice in excess of standards for agricultural soils was investigated, as well as possibilities to improve the yield and phytoremediation capability of those plants using agrochemicals Asahi SL and Biojodis. All three species tolerate increased content of cadmium, lead and copper in the soil, and the occurrence those elements affected only slightly the yield of biomass. The use of agrochemicals Asahi SL and Biojodis mitigated the impact of pollution by cadmium, lead and copper on the growth of energy crops and improved phytoremediation properties. Asahi SL improved only cadmium uptake, while Biojodis significantly improved the accumulation of all three metals. Increased accumulation of metals did not affected the physiological activity and biomass yield. Net and gross calorific value of biomass, as well as ash content were similar regardless of soil contamination or agrochemicals used. Torrefaction process significantly improved the energetic properties of biomass and resulted with the increase of calorific value and the heat of combustion, while reducing weight and water content. Results indicate the possibility of energy crops cultivation (virginia fanpetals, common osier, jerusalem artichoke) on soils contaminated with cadmium, lead and copper for biomass production and phytoremediation.
Badania w ramach rozprawy doktorskiej były finansowane ze środków: 1. Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego: Grant N N304 385338, „Fitoremediacja jako nowy obszar wykorzystania roślin energetycznych w odnowie środowiska i renaturyzacji wód” 2. Dotacji celowej na prowadzenie badań naukowych i prac rozwojowych oraz zadań z nimi związanych, służących rozwojowi młodych naukowców i uczestników studiów doktoranckich Wydziału Biologii i Ochrony Środowiska Uniwersytetu Łódzkiego w latach: 2012, 2013, 2014.

W przedłożonej rozprawie podjęto próbę analizy procesów przemian zachodzących współcześnie w kulcie bogini Marijamman (Māriyammaṉ), uwarunkowanych różnymi czynnikami społeczno-kulturowymi, głównie migracją ludności wiejskiej do miast w poszukiwaniu możliwości lepszego zatrudnienia i zmiany dotychczasowego życia. Głównym celem niniejszej rozprawy jest ukazanie symbolicznej drogi, którą przebyła Marijamman, aby ze znanej lokalnie w Tamilnadu pomniejszej bogini wioskowej stać się bóstwem coraz bardziej obecnym w panteonie bóstw panindyjskich. Jak stała się boginią powszechnie znaną nie tylko w Indiach Południowych, ale również poza granicami Subkontynentu Indyjskiego, w Malezji, Singapurze, czy Afryce Południowej – boginią, której świątynie to ogromnych rozmiarów kompleksy sakralne, odwiedzane dziennie przez tysiące wiernych, która skupia wokół siebie wiernych pochodzących z różnych kręgów społecznych, w tym najwyżej stojących w hierarchii braminów (społeczność ta najczęściej pełni funkcję kapłanów w jej świątyniach), której dieta zmieniła się diametralnie – Marijamman zasadniczo nie przyjmuje już krwawych ofiar, jak mają to w zwyczaju bóstwa żeńskie panteonu lokalnego, lecz odbiera dary wegetariańskie w postaci kwiatów, produktów mlecznych i owoców jak większość bogiń wielkiej tradycji. Za materiał źródłowy pracy posłużyły pieśni pochwalne (paktippāṭalkaḷ) śpiewane ku czci Marijamman, reprezentujące nurt tradycji bhakti, formy pobożności zakładającej całkowite oddanie bogu i nawiązanie z nim bliskiej relacji. Utwory te zebrane w antologie wydawane przez władze świątynne dostępne są sklepikach z dewocjonaliami, choć obecnie coraz częściej nabyć je można na różnego rodzaju stoiskach z książkami. Pieśni analizowane w rozprawie pochodzą z czterech najpopularniejszych świątyń Marijamman – Samajapuram (Camayapuram), Tiruwerkadu (Tiruvēṟkāṭu), Kannapuram (Kaṇṇapuram) i Punnajnalluru (Puṉṉainallūr). Aby w optymalny i zarazem najpełniejszy sposób przedstawić proces przemian w kulcie bogini prowadzący do jej awansu, pracę podzielono na pięć rozdziałów. W rozdziale pierwszym przedstawiono postać samej Marijamman i kontekst, w którym ona funkcjonuje. Ponadto omówiono najważniejsze miejsca kultu, mitologię bogini oraz koncepcję żeńskiej energii rozrodczej – panindyjskiej śakti (cakti) i tamilskiej anangu (aṇaṅku). Rozdział drugi ukazuje Marijamman w roli bogini wioskowej, wylicza jej imiona i funkcje. Rozdział trzeci przedstawia natomiast boginię w roli bóstwa wielkiej tradycji hinduizmu ze szczególnym uwzględnieniem jej najpopularniejszych wyobrażeń. Rozdział czwarty poświęcony jest zagadnieniu organizacji przestrzeni społeczno-rytualnej warunkującej sposób przedstawiania bogini. Z kolei rozdział piąty to przedstawienie przebiegu świąt, najważniejszych dni w kulcie Marijamman oraz opis wybranych rytuałów małej i wielkiej tradycji. The primary goal of the submitted dissertation is to investigate the modern transformations of the cult of the goddess Mariamman (Māriyammaṉ) determined by the socio-cultural changes, most of all the rural to urban migration in search of better employment of the followers of the goddess while changing their way of living (including the faith system). The main aim of the dissertation is to show the symbolic way that Mariamman has passed through to become a deity who aspires to be worshipped as a pan-Indian goddess. This study also illustrates how she has become a widely known goddess not only in South India but also in Malaysia, Singapore and the South Africa and a goddess whose temples visit thousands of devotees daily. Moreover, the study depicts how Mariamman has turned into the goddess whose followers represent all of the strata of Indian society including Brahmins (members of this community serves as priests in temples of the goddess most frequently) and a goddess who, for this reason, has changed her dietary habits – she no longer accepts blood sacrifices but she approves only vegetarian offerings (flowers, diary products and fruit) like most of pan-Indian goddesses do. As source materials used in this dissertation served devotional songs (paktippāṭalkaḷ) sung in honor of Mariamman representing the tradition of bhakti involving total devotion to God and establishing a close relation to Him. The anthologies of poems are published by temple authorities and can be collected in small devotional shops but nowadays it is easier to find them in regular book shops. Poems analyzed in this dissertation have been collected from the four of the most popular temples of the goddess – Samayapuram (Camayapuram), Tiruverkatu (Tiruvēṟkāṭu), Kannapuram (Kaṇṇapuram) and Punnaynallur (Puṉṉainallūr). To illustrate the process of changes in Mariamman’s cult optimally the thesis contains five chapters. First chapter introduces the character of Mariamman and shows the context in which she lives. It also presents main places of her worship as well as the mythology of the goddess. Furthermore it introduces the conception of sacred power of women – pan-Indian shakti (cakti) and Tamil ananku (aṇaṅku). The second chapter examines the Mariamman’s role of the village goddess – provides the list of her names and typical occupations. In turn, the third chapter shows Mariamman as one of the goddesses of The Great Tradition of Hinduism and enlists her most popular images. The fourth chapter provides the different images of the goddess conditioned by the Tamil socio-ritual space organization scheme. Finally, the fifth chapter not only describes the festivals in Mariamman’s honor but also presents the crucial days dedicated to the goddess and enlists the rituals characteristic to The Great and The Small Tradition of Hinduism.