Segui questo link per vedere altri tipi di pubblicazioni sul tema: Zagospodarowanie przestrzenne.
Articoli di riviste sul tema "Zagospodarowanie przestrzenne"
Cita una fonte nei formati APA, MLA, Chicago, Harvard e in molti altri stili
Vedi i top-50 articoli di riviste per l'attività di ricerca sul tema "Zagospodarowanie przestrzenne".
Accanto a ogni fonte nell'elenco di riferimenti c'è un pulsante "Aggiungi alla bibliografia". Premilo e genereremo automaticamente la citazione bibliografica dell'opera scelta nello stile citazionale di cui hai bisogno: APA, MLA, Harvard, Chicago, Vancouver ecc.
Puoi anche scaricare il testo completo della pubblicazione scientifica nel formato .pdf e leggere online l'abstract (il sommario) dell'opera se è presente nei metadati.
Vedi gli articoli di riviste di molte aree scientifiche e compila una bibliografia corretta.
1
Feltynowski, Marcin. "Wizja zagospodarowania przestrzennego gmin wiejskich województwa łódzkiego jako przejaw zarządzania przestrzenią = Vision of spatial development of rural municipalities in the Łódzkie Voivodeship as an element of spatial planning". Studia Obszarów Wiejskich 51 (2018): 63–74. http://dx.doi.org/10.7163/sow.51.4.
Testo completoAbstract (sommario):
Celem artykułu jest wskazanie priorytetów przeznaczenia gruntów w studiach uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego. Szczególnie istotne staje się to z perspektywy gmin wiejskich, które muszą w sposób przemyślany wskazywać nowe obszary do zabudowy mieszkaniowej. Istotnym elementem zapisów studium jest fakt, że miejscowe plany zagospodarowania przestrzennego muszą być zgodne z ich wytycznymi, co wymusza konieczność racjonalności już na etapie przygotowywania studiów uwarunkowań. Istota studiów uwarunkowań polega na tym, że są to obecnie jedyne kompleksowe i obligatoryjne dokumenty sporządzane dla całego obszaru gminy. Analiza studiów uwarunkowań gmin wiejskich województwa łódzkiego przeprowadzona została na podstawie danych gromadzonych w badaniu „Lokalne planowanie i zagospodarowanie przestrzenne”, prowadzonym przez ministra właściwego do spraw budownictwa, planowania, zagospodarowania przestrzennego i mieszkalnictwa. Na ich podstawie dokonano klasyfikacji gmin w oparciu o sposób przeznaczenia gruntów pod określone zagospodarowanie. Sporządzona klasyfikacja jest podstawą dla określenia zróżnicowania przestrzennego badanego zjawiska wśród samorządów.
2
Szlenk-Dziubek, Dorota. "Dlaczego plany miejscowe nie są takie, jak chcielibyśmy?" Urban Development Issues 66, n. 1 (4 novembre 2020): 99–109. http://dx.doi.org/10.2478/udi-2020-0014.
Testo completoAbstract (sommario):
AbstraktOd dłuższego czasu różne środowiska podnoszą kwestię jakości planowania przestrzennego, a w szczególności jakości miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego. Analizując to zjawisko, należy postawić sobie następujące pytania: dlaczego plany miejscowe postrzegane są jako wadliwe, jakie są relacje pomiędzy ustawą o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym a przepisami odrębnymi i jak wpływają one na konstruowanie zapisów planistycznych, jak znaczne jest regionalne zróżnicowania ustaleń planów miejscowych. Analiza wymienionych problemów ma na celu wskazanie, jakie są najistotniejsze problemy przy tworzeniu zapisów planów miejscowych i jak to wpływa na zagospodarowanie przestrzeni.
3
Dolnicki, Bogdan. "Prawo zabudowy a planowanie i zagospodarowanie przestrzenne". Studia Iuridica Agraria 15 (2017): 11–17. http://dx.doi.org/10.15290/sia.2017.15.01.
Testo completo
4
Wojciechowska-Bartnik, Jadwiga Marta, e Olga Jałtoszuk. "Znaczenie doliny Bystrzycy w strukturze przestrzennej Lublina w aspekcie historycznym, przyrodniczym i funkcjonalnym oraz możliwości jej zagospodarowania". Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio B – Geographia, Geologia, Mineralogia et Petrographia 73 (5 giugno 2019): 195. http://dx.doi.org/10.17951/b.2018.73.0.195-211.
Testo completoAbstract (sommario):
<p>Doliny rzeczne posiadają wyjątkowo korzystne warunki dla rozwoju osadnictwa. Równocześnie są to jedne z najbardziej wartościowych i wrażliwych na antropopresję typów środowiska, w związku z tym zagospodarowanie tych terenów rodzi liczne konfl ikty. W pracy, na przykładzie doliny Bystrzycy w Lublinie, przeanalizowano zagadnienia związane z rzeką przepływającą przez miasto. Wykorzystując liczne materiały, między innymi kartografi czne i dokumentację fotografi czną, przeprowadzono analizy: stanu środowiska przyrodniczego, zagrożenia powodziowego oraz funkcjonalno-przestrzenne, w tym zmiany w czasie. Podsumowaniem jest ocena możliwości dla wielofunkcyjnego zagospodarowania z uwzględnieniem uwarunkowań przyrodniczych.</p>
5
Fogel, Piotr. "Metody tworzenia analiz zmian w zagospodarowaniu przestrzennym w trybie art. 32 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym w oparciu o dokumenty sporządzane przez gminy". Urban Development Issues 66, n. 1 (4 novembre 2020): 111–21. http://dx.doi.org/10.2478/udi-2020-0015.
Testo completoAbstract (sommario):
AbstraktAnaliza zmian w zagospodarowaniu przestrzennym, ocena postępów w opracowywaniu planów miejscowych i opracowanie wieloletnich programów ich sporządzania w nawiązaniu do ustaleń studium opracowywana w trybie art. 32 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym jest dokumentem, który w założeniu odgrywać ma ważną rolę w ocenie aktualności realizowanej polityki przestrzennej gminy oraz aktualności miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego. Jej główna funkcja – ocena – polega na zbadaniu skali zmian w zagospodarowaniu przestrzennym i wynikającej z tego potrzeby dokonywania korekt obowiązujących aktów planowania przestrzennego. Analiza ta ma także zawierać ocenę postępów w opracowywaniu planów miejscowych i ustalać wieloletnie programy ich sporządzania. Artykuł jest przeglądem różnych metod tworzenia analiz zmian w zagospodarowaniu przestrzennym poprzez analizę zawartości przygotowywanych przez samorządy dokumentów. Badanie wykazało, że w zdecydowanej większości przypadków analizy te mają charakter ułomny, niewiele wnoszący do gospodarowania przestrzenią w gminie. Są one nierzadko atrapą dokumentu planistycznego, który ma za zadanie spełnić podstawowy ustawowy wymóg – być. Jednocześnie wskazać należy, że na drugim biegunie znajdują się mądre, przemyślane i wnikliwe opracowania, z których wynikają dla władz konkretne wnioski i powiązane z nimi zadania. W podsumowaniu artykułu zawarto także rekomendacje metodyczne dotyczące tworzenia analiz zmian w zagospodarowaniu przestrzennym. Ich źródłem są najlepsze zastosowane przez gminy rozwiązania oraz doświadczenia własne autora.
6
Zysk, Elżbieta, e Patrycja Wawrowska. "INSTRUMENTY PLANISTYCZNE – KREOWANIE POLITYKI PRZESTRZENNEJ W ODNIESIENIU DO ZABUDOWY JEDNORODZINNEJ I WIELORODZINNEJ W WYBRANYCH GMINACH PODMIEJSKICH OLSZTYNA". Acta Scientiarum Polonorum Administratio Locorum 17, n. 1 (30 marzo 2018): 87–100. http://dx.doi.org/10.31648/aspal.475.
Testo completoAbstract (sommario):
W ostatnich dziesięcioleciach podmiejskie obszary wiejskie zmieniają swój charakter, dotyczy to głównie ich funkcji rolniczej, którą zastępuje funkcja mieszkaniowa. Czynniki społeczne, ekonomiczne i przestrzenne oddziałują na transformację tych terenów. W istotny sposób na obszary wiejskie wpływają migracje ludności z miasta na obszary wiejskie gmin podmiejskich. Prezentowany artykuł ma na celu wskazanie problemu, który dotyka większość gmin podmiejskich w Polsce: przyrost ludności pociąga za sobą zmiany w zagospodarowaniu przestrzeni. Polityka przestrzenna stosowana przez władze samorządowe stara się sprostać napływowi potencjalnych mieszkańców. Gminy podmiejskie, jeśli mogą (posiadają tereny atrakcyjne do zamieszkania), przekształcają przestrzeń dotychczas użytkowaną jako rolnicza na tereny z przeznaczeniem pod zabudowę mieszkaniową za pomocą miejscowych planów zagospodarowaniu terenu oraz decyzji o warunkach zabudowy. Do badań wytypowano dwie gminy podmiejskie – Dywity i Stawigudę. Analiza dotyczy instrumentów planistycznych w zakresie zabudowy jednorodzinnej i wielorodzinnej: studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania terenu, miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego oraz decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowaniu terenu.
7
Bieda, Agnieszka, e Anna Brzozowska. "ANALIZA SWOT/TOWS JAKO METODA OKREŚLANIA KIERUNKÓW ROZWOJU PRZESTRZENNEGO". Acta Scientiarum Polonorum Administratio Locorum 16, n. 3 (30 settembre 2017): 151–60. http://dx.doi.org/10.31648/aspal.454.
Testo completoAbstract (sommario):
Podstawą do określenia celów polityki przestrzennej jest analiza stanu czynników oraz kierunków rozwoju zagospodarowania przestrzeni, która poprzedza powstanie miejscowego planu zagospodarowani przestrzennego. Analiza taka prowadzona może być na różne sposoby. Jedną z wykorzystywanych w tym celu metod postępowania jest analiza SWOT/TOWS.
Zamierzeniem autorów było sprawdzenie czy służącą do porządkowania i analizy informacji heurystyczną metodę SWOT/TOWS, przeprowadzoną w pełnym wymiarze, można zastosować do identyfikacji czynników wpływających na rozwój przestrzenny oraz do wskazania kierunków jego rozwoju. W artykule przedstawiono analizę dla miasta Niepołomice (gmina Niepołomice, powiat wielicki, województwo małopolskie).
8
Chorążewska, Anna, e Joanna Jagoda. "Planowanie i zagospodarowanie przestrzenne w gminie a wartości konstytucyjne". Studia Iuridica Agraria 10 (2012): 43–75. http://dx.doi.org/10.15290/sia.2012.10.03.
Testo completo
9
Wieczorek, Anna. "Kształtowanie przestrzeni – sprawny system czy chaos? Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego – parametry zabudowy". MAZOWSZE Studia Regionalne 38, n. 38 (2021): 111–19. http://dx.doi.org/10.21858/msr.38.06.
Testo completoAbstract (sommario):
Artykuł jest kolejnym z serii artykułów o systemie kształtowania przestrzeni w Polsce i ostatnim z trzech dotyczących zakresu stanowienia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Jest uzupełnieniem i rozszerzeniem artykułu pt. Kształtowanie przestrzeni – sprawny system czy chaos? Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego – zakres stanowienia. W artykule odniesiono się do wybranych parametrów zabudowy, o których mowa w przepisie art. 15 ust. 2 pkt 6 ustawa o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Wskazano na wieloznaczność użytych w tym przepisie pojęć oraz samego pojęcia zabudowa, co utrudnia sporządzanie miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego. Świadomie powtórzono niektóre fragmenty artykułu pt. Kształtowanie przestrzeni – sprawny system czy chaos? Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego – zakres stanowienia. Osobom, które go nie czytały, ułatwi to zrozumienie zagadnień omawianych w niniejszym artykule. Dla zachowania precyzji wypowiedzi posłużono się szeregiem cytatów. Artykuł oparto na przepisach prawa obowiązujących na koniec października 2021 r.
10
Wieczorek, Anna. "Kształtowanie przestrzeni – sprawny system czy chaos? Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego – zakres stanowienia". MAZOWSZE Studia Regionalne 37, n. 37 (2021): 33–55. http://dx.doi.org/10.21858/msr.37.02.
Testo completoAbstract (sommario):
Prawo, to jeden z czynników wpływających w istotny sposób na jakość przestrzeni. Artykuł jest kolej- nym z serii artykułów o systemie kształtowania przestrzeni w Polsce i pierwszym z trzech dotyczących zakresu stanowienia miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego. W sposób ogólny odnosi się do całości tego zakresu. Dwa kolejne artykuły: – Kształtowanie przestrzeni – sprawny system czy chaos? Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego – przeznaczenie terenów; – Kształtowanie przestrzeni – sprawny system czy chaos? Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego – parametry zabudowy odnoszą się w sposób szczegółowy do kluczowych zagadnień tego zakresu. W celu zachowania precyzji wypowiedzi posłużono się szeregiem cytatów. Miejscowy planu zagospodarowania przestrzennego, kluczowy dla kształtowania przestrzeni akt pra- wa miejscowego, ma wieloznaczny, mało precyzyjny zakres stanowienia, ponieważ: – zawiera szereg powtórzeń i jest mieszaniną tego, co należy ustalić z wytycznymi i informacjami o uwarunkowaniach, z których ustalenia powinny wynikać, – w ustawie o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym i wydanych na jej podstawie przepi- sach wykonawczych brakuje definicji użytych w nim pojęć oraz jest wiele określeń bliskoznacznych, – chaos pogłębia niezrozumiały podział na zakres obowiązkowy i zakres fakultatywny. Wszystko to utrudnia sporządzanie planów miejscowych, a tym samym negatywnie wpływa na jakość przestrzeni oraz prowadzi do niepotrzebnych sporów, w tym sądowych, których dałoby się uniknąć mając precyzyjne prawo.
11
Figlus, Tomasz. "Zagospodarowanie przestrzenne Szadku w okresie nowożytnym w świetle lustracji dóbr królewskich". Biuletyn Szadkowski 20 (28 settembre 2020): 21–35. http://dx.doi.org/10.18778/1643-0700.20.02.
Testo completoAbstract (sommario):
Artykuł prezentuje wyniki badań geograficzno-historycznych dotyczących zagospodarowania przestrzennego Szadku w okresie od XVI do XVIII w. Analizę przeprowadzono na podstawie materiałów źródłowych w postaci lustracji królewszczyzn z lat 1564, 1616, 1628, 1661 i 1789. Wiek XVI i początek XVII to okres dynamicznego rozwoju gospodarczego. Szadek obejmowało ok. 300 budynków mieszkalnych i kompleks dworski. W mieście rozwijał się handel i rzemiosło, o czym świadczą liczne kramy kupieckie i zakłady produkcyjne. W połowie XVII w. w wyniku zniszczeń wojennych rozpoczął się okres regresu. Nastąpił ogromny ubytek zabudów mieszkalnej, zanikowi uległo wiele istniejących wcześniej obiektów rzemieślniczych, podupadł handel, zaprzestano uprawy gruntów na przedmieściach. Pod koniec XVIII w. notuje się symptomy ożywienia gospodarczego. Obserwuje się wzrost liczby domów i poprawę stanu technicznego zabudowy, reaktywowano wiele obiektów usługowych i ponownie realizowano działalność produkcyjną, w tym rzemieślniczą i rolną.
12
Gołąb-Korzeniowska, Monika. "Rozwój przestrzenny małego miasta – forma miejska czy podmiejska przykład Słomnik". Space – Society – Economy, n. 17 (30 settembre 2016): 29–47. http://dx.doi.org/10.18778/1733-3180.17.02.
Testo completoAbstract (sommario):
Artykuł koncentruje się na zagadnieniach formy małego miasta, której ewolucja jest determinowana wprowadzaniem ustaleń miejscowego planu. Badania aktualnego zagospodarowania terenu i jego uwarunkowań przestrzennych pozwalają na diagnozowanie najistotniejszych problemów struktury miasta. Analiza miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego umożliwia określenie charakteru przestrzeni, która może pojawić się w trakcie jego realizacji, skutków dla porządkowania zabudowy i czytelności układu. Badania przeprowadzono dla miejscowości Słomniki, która jest przykładem małego miasta o zachowanym średniowiecznym rozplanowaniu i typowymi dla małych miast przekształceniami tkanki miejskiej. Równocześnie miasto jest w całości objęte miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego uchwalonym w 2015 roku. Celem podjętych badań jest określenie, czy forma przestrzenna jaką przyjmą Słomniki w wyniku realizacji ww. planu będzie kontynuacją ich miejskiego charakteru czy zostanie zdominowana jednorodzinnymi osiedlami upodabniając się do podmiejskiego osiedla. Badania stanowiły rozpoznanie aktualnego stanu zagospodarowania, diagnozujące obecne tendencje w rozmieszczaniu zabudowy oraz zapisy planu sprawdzane pod kątem przyszłego kształtu przestrzeni miasta. Konkluzją artykułu jest stwierdzenie, że realizacja planu daje możliwość utrzymania małomiejskiego charakteru przestrzeni, jednak elastyczność zapisów nie jest tego gwarantem. Dlatego niezwykle istotnym elementem lokalnej polityki przestrzennej jest konsekwencja w przedstawionej w planie polityki przestrzennej.
13
Masztalski, Robert, e Marcin Michalski. "Podatność osiedli wielkopłytowych z drugiej połowy XX wieku we Wrocławiu na procesy rewitalizacyjne". Budownictwo i Architektura 17, n. 1 (20 aprile 2018): 101–8. http://dx.doi.org/10.24358/bud-arch_18_171_13.
Testo completoAbstract (sommario):
W artykule prezentowana jest problematyka przekształceń wielkopłytowych osiedli z drugiej połowy XX wieku, wobec współczesnych potrzeb ich kompleksowej odnowy. Autorzy prezentują na wybranych przykładach, analizę urbanistyczną funkcjonujących kilkadziesiąt lat osiedli. Ulegają one stopniowej degradacji, zużyciu technicznemu, a ich zagospodarowanie przestrzenne odbiega od oczekiwań mieszkańców, zwłaszcza w dobie zmiany modelu społecznego. Analityczne podejście do problemu pozwoli ukazać stan zjawiska oraz predyspozycje, lub ich brak, do przekształceń w ramach działań rewitalizacyjnych.
14
Ciepiela, Agnieszka. "Rewolucja w sercu małego miasta. Rewitalizacja rynku w Osieku". Przestrzeń Urbanistyka Architektura 2021, n. 2 (dicembre 2021): 42–51. http://dx.doi.org/10.37705/pua/2/2021/04.
Testo completoAbstract (sommario):
Celem artykułu jest przedstawienie transformacji przestrzeni publicznej, jaka zaszła w wyniku przeprowadzenia procesu rewitalizacji. Problem przedstawiono na przykładzie przekształceń, jakim uległ rynek Osieka, małego miasta położonego w województwie świętokrzyskim. Przedstawiono analizę porównawczą w zakresie dostępności, zagospodarowania funkcjonalno-przestrzennego oraz zagadnień kompozycyjnych i estetycznych w odniesieniu do przestrzeni rynku przed rewitalizacją i po rewitalizacji. Wskazano, że realizacje powstające w wyniku rewitalizacji wpływają na poprawę atrakcyjności miejsca. Odpowiednio zagospodarowane małomiasteczkowe rynki krystalizują układ przestrzenny całej miejscowości, stanowiąc ich wizytówkę, są także silnie związane z poczuciem tożsamości lokalnej mieszkańców.
15
Wieczorek, Anna. "„Polski Ład” – reforma planowania i zagospodarowania przestrzennego". MAZOWSZE Studia Regionalne 39, n. 39 (2021): 105–18. http://dx.doi.org/10.21858/msr.39.05.
Testo completoAbstract (sommario):
Artykuł dotyczy zaprezentowanego przez Rząd w maju 2021 r. dokumentu pt. „Polski Ład” oraz dokumentów pt. „Założenia reformy systemu planowania i zagospodarowania przestrzennego”, w których zaproponowano zmiany w systemie planowania i gospodarowania przestrzenią, takie jak wprowadzenie planów ogólnych, planów zabudowy, zintegrowanych projektów inwestycyjnych oraz katalogu standardów urbanistycznych. Porównanie obecnego systemu z powyższymi dokumentami budzi wątpliwości, czy proponowane zmiany to rzeczywiście jakościowa rewolucja w polskim prawie oraz czy przyczynią się do poprawy jakości przestrzeni. Zmiana studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy na plan ogólny, a planu miejscowego na plan zabudowy, wydaje się dotyczyć przede wszystkim ich nazw. Dla zachowania precyzji wypowiedzi posłużono się cytatami z omawianych dokumentów oraz aktów prawa. Słowa kluczowe: „Polski Ład”, plan ogólny, plan zabudowy, zintegrowany projekt inwestycyjny, standardy urbanistyczne, studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy, miejscowy plan zagospodarowana przestrzennego
16
Trębacz, Paweł. "Projektowanie struktury przestrzeni publicznej jednostek urbanistycznych jako warunek skutecznego przekształcenia terenów poprzemysłowych na przykładzie obszaru Pelcowizny w Warszawie". Środowisko Mieszkaniowe, n. 34 (2021): 96–111. http://dx.doi.org/10.4467/25438700sm.21.007.13646.
Testo completoAbstract (sommario):
W obecnie funkcjonującym systemie planistycznym brakuje opracowań pozwalających na określenie głównej struktury przestrzennej większych jednostek urbanistycznych. W wyniku analizy procesu planowania struktury przestrzeni publicznej i czynników wpływających na skuteczne przekształcenie terenów poprzemysłowych autorzy dowodzą, że właściwym narzędziem do przekształcenia większych i zintegrowanych jednostek urbanistycznych miasta byłby odpowiednik dawnego planu ogólnego. Podstawową treścią, która powinna być zawarta w takim planie jest struktura funkcjonalno-przestrzenna, definiująca w szczególności formę i układ przestrzeni publicznej miasta. Analizowane w tekście przykłady planów Pelcowizny o charakterze ogólnym w powiązaniu z planem operacyjnym, w których wyodrębniono hierarchiczne struktury przestrzenne, wykazują konieczność objęcia ogólnymi wytycznymi całej jednostki urbanistycznej i są przykładem na jej efektywniejsze zagospodarowanie. Artykuł kończy propozycja metody dotyczącej sposobu konstruowania struktury przestrzeni publicznej miasta i warunkującej skuteczne przekształcenie terenów poprzemysłowych. Designing of the public space structure of urban units as the condition for effective transformations of post-industrial zone on the example of Pelcowizna area in Warsaw In the currently functioning planning system there is a lack of studies enabling to determine the main spatial structure of larger urban units. As a result of the analysis of the process of planning the public space structure and the factors influencing the effective transformation of post-industrial areas, the authors argue that the appropriate tool for the transformation of larger and integrated urban units of the city would be an equivalent of the former master plan. The basic content that should be included in such a plan is the functional and spatial structure, defining in particular the form and the layout of the city’s public space. The examples of master plans of Pelcowizna area in conjunction with the development plan analyzed in the text, in which hierarchical spatial structures have been distinguished, show the necessity to cover the entire urban unit with general guidelines and are an example of its more effective development. The article ends with a proposal of a method concerning the manner of constructing the city’s public space structure and being a condition for an effective transformation of post-industrial areas.
17
Zaborowski, Tomasz Piotr. "PRZESZACOWANIE POWIERZCHNI TERENÓW OSADNICZYCH W STUDIACH UWARUNKOWAŃ I KIERUNKÓW ZAGOSPODAROWANIA PRZESTRZENNEGO GMIN W ŚWIETLE ZMIAN USTAWOWYCH Z 2015 ROKU. PRZYPADEK RADOMSKIEGO OBSZARU FUNKCJONALNEGO". Studia Miejskie 42 (1 dicembre 2021): 61–85. http://dx.doi.org/10.25167/sm.3970.
Testo completoAbstract (sommario):
Brak wymogu opierania wielkości zakładanego rozwoju osadniczego na prognozach demograficznych doprowadził do znacznego przeszacowania powierzchni terenów osadniczych wyznaczanych w gminnych studiach uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego. Nowelizacja ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym z 2015 r., która wprowadziła taki wymóg, miała służyć zahamowaniu dalszej eskalacji wspomnianego zjawiska. Pierwszym celem niniejszych badań było wyliczenie skali przeszacowania terenów mieszkaniowych wyznaczonych w studiach uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gmin Radomskiego Obszaru Funkcjonalnego (ROF), sporządzonych na podstawie starych przepisów. Drugim celem badań było stwierdzenie, czy nowe studium podradomskiej gminy Kowala odpowiada założeniom wspomnianej nowelizacji ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Przeprowadzone badania wykazały znaczne przeszacowanie powierzchni terenów mieszkaniowych wyznaczonych w studiach gmin ROF. Analiza nowego studium gminy Kowala wykazała, że powiela ono dotychczasowe znaczne przeszacowanie terenów mieszkaniowych, co świadczy o jego niezgodności z założeniami nowelizacji ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym z 2015 r.
18
Popiel, Marcin. "Znaczenie turystyki zrównoważonej w rozwoju społeczno-gospodarczym na przykładzie Chorwacji". Studies of the Industrial Geography Commission of the Polish Geographical Society 29, n. 3 (23 febbraio 2015): 67–82. http://dx.doi.org/10.24917/20801653.293.5.
Testo completoAbstract (sommario):
Turystyka jest jednym z największych i jednocześnie najszybciej rozwijających się działów wielu gospodarek na świecie. Każdego roku miliony osób na naszej planecie podróżują. Kiedy przyjeżdżają do danego regionu, mają duży wpływ na destynację turystyczną, lokalną społeczność, środowisko naturalne i zagospodarowanie przestrzenne. Równocześnie na wielu terenach turystyka stanowi główne źródło rozwoju gospodarczego. Ale interesy turystów, lokalnej gospodarki oraz środowiska są często sprzeczne. Rozwój turystyki może spowodować dużo pozytywnych zmian, jak choćby wzrost jakości życia mieszkańców czy napływ kapitału, może też jednak sprowadzić zmiany negatywne. W szczególności są one widoczne w zanieczyszczeniu środowiska, jego nadmiernej eksploatacji, w braku poszanowania dla kultury i historii regionu. Przykładem jest nieprzemyślane zagospodarowanie przestrzenne, w tym budowa „drugich domów” przy zabytkach albo na unikatowych terenach zielonych. Dotychczas rozwój turystyki opierał się na spełnianiu aspiracji przedsiębiorców czy turystów, ich wygodzie oraz interesie, bez przejmowania odpowiedzialności za zachowanie zasobów naturalnych czy dbanie o lokalną społeczność. Obecnie kluczowe znaczenie dla skutecznego zarządzania i pozycjonowania poszczególnych gałęzi gospodarki, zwłaszcza turystyki, ma zrównoważony rozwój. Turystyka również może być zrównoważona, jeżeli jej rozwój zaspokaja potrzeby zarówno turystów, jak i lokalnych mieszkańców, przy jednoczesnym zachowaniu i ochronie zasobów materialnych i niematerialnych. Cel niniejszego artykułu jest poznawczy – prezentacja zasad zrównoważonego rozwoju na przykładzie sektora turystycznego w Chorwacji. Przedmiotem badania jest analiza pozytywnego i negatywnego wpływu turystyki na destynację turystyczną, lokalną społeczność, środowisko i gospodarkę. Autor pragnie wykazać, iż poprzez wprowadzenie modelu zrównoważonego rozwoju turystyki można uzyskać wzrost społeczno-gospodarczy oraz ogólną stabilność i równowagę regionu.
19
Wieczorek, Anna. "Kolej w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego". Mazowsze Studia Regionalne 2020, n. 32 (marzo 2020): 99–122. http://dx.doi.org/10.21858/msr.32.05.
Testo completoAbstract (sommario):
Chaos, w przepisach prawa i sposobie ich interpretacji, utrudnia sporządzanie miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, które dotyczą: przekształcania na inne cele gruntów będących w dyspozycji kolei, a zbędnych dla jej funkcjonowania, przy jednoczesnym zachowaniu istniejących linii kolejowych; terenów sąsiadujących z koleją. Na przykładzie wybranego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego i wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego wykazano do jakich absurdów prowadzi istniejący system prawny. Jednym z podstawowych problemów jest używanie trzech pojęć, dotyczących gruntów związanych z koleją. Są to: tereny kolejowe, w rozumieniu rozporządzenia w sprawie ewidencji gruntów i budynków; tereny zamknięte ustalone przez ministra właściwego do spraw transportu, o których mowa w ustawie o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym; obszar kolejowy, w rozumieniu ustawy o transporcie kolejowym. Zasugerowano zmiany przepisów, w tym eliminację przynajmniej jednego w ww. pojęć. Postulowane zmiany prawa powinny ułatwić sporządzanie planów miejscowych, co umożliwi kształtowanie przestrzeni miast i wsi na styku z koleją w sposób, który nie generuje konfliktów.
20
Woźniczka, Magdalena. "Wpływ Ogólnych Planów Zagospodarowania Przestrzennego miasta Krakowa obowiązujących w latach 1967–2003 na zagospodarowanie przestrzeni Kurdwanowa". BUILDER 289, n. 8 (25 luglio 2021): 96–99. http://dx.doi.org/10.5604/01.3001.0015.0470.
Testo completoAbstract (sommario):
Celem zaprezentowanych w artykule badań jest określenie wpływu Ogólnych Planów Zagospodarowania Przestrzennego (OPZP) miasta Krakowa na obszar Kurdwanowa. Zasadniczą metodą badań była analiza OPZP uchwalonych w latach 1967–1994 oraz zdjęć lotniczych i ortofotomap. W rezultacie przeprowadzonej analizy opracowano schematy graficzne zagospodarowania przestrzeni (wg OPZP i zagospodarowania rzeczywistego) oraz zestawienia tabelaryczne. W tabelach zostały przedstawione wybrane funkcje obszarów (wg OPZP i stanu rzeczywistego) ze wskazaniem powierzchni oraz udziału procentowego w ogólnej powierzchni Kurdwanowa, a także stan realizacji założeń OPZP. W wyniku przeprowadzonych badań wykazano, że zagospodarowanie przestrzeni Kurdwanowa zostało ukształtowane na bazie ustaleń OPZP.
21
Pilarz, Karina. "Aspekty bezpieczeństwa publicznego w planowaniu przestrzennym". Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica 87 (10 giugno 2019): 77–91. http://dx.doi.org/10.18778/0208-6069.87.05.
Testo completoAbstract (sommario):
Zapewnienie bezpieczeństwa publicznego jest jednym z najważniejszych zadań spoczywających na państwie, co wynika m.in. z treści art. 5 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej. Prawodawca w tekstach aktów normatywnych często posługuje się pojęciem bezpieczeństwa publicznego, jednak w żadnym z nich nie znajdziemy jego definicji legalnej. Zapewnieniem bezpieczeństwa publicznego zajmuje się wiele rodzajów podmiotów, od organów administracji rządowej, przez wyspecjalizowane jednostki, organy samorządu terytorialnego i organizacje samorządowe, aż po podmioty prywatne. Bezpieczeństwo publiczne jest również czynnikiem determinującym proces planowania przestrzennego, jego zapewnienie bowiem musi być uwzględnione przy planowaniu przyszłego zagospodarowania przestrzeni. Obowiązek ten wynika wprost z art. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.
22
Wieczorek, Anna. "Cmentarz w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego". Mazowsze Studia Regionalne 2019, n. 31 (dicembre 2019): 55–74. http://dx.doi.org/10.21858/msr.31.03.
Testo completoAbstract (sommario):
Artykuł omawia wybrane problemy związane z wprowadzaniem do miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego ustaleń dotyczących cmentarzy, w szczególności postuluje aby: 1) w sposób precyzyjny określić, co należy rozumieć pod pojęciem przeznaczenie terenu; 2) zlikwidować obowiązek ustalania intensywności zabudowy; 3) wprowadzić zasadę, że określanie wysokości zabudowy i linii zabudowy ma charakter fakulta- tywny. Na przykładzie cmentarza, artykuł wskazuje na niedostatek precyzji przepisów dotyczących planowania i gospodarowania przestrzenią, wynikający m.in. z braku definicji szeregu określeń oraz różnego definiowania tych samych pojęć w poszczególnych aktach prawa. Omawia sposoby postępowania w sytuacji, kiedy ustawa o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym nakazuje wprowadzenie do miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego ustaleń dotyczących danego zagadnienia, ale nie definiuje pojęć niezbędnych do dokonania ww. ustaleń. Ostrzega, że powyższe sposoby postępowania nie zawsze są respektowane przez organy nadzoru, co prowadzi do stwierdzania nieważności planów miejscowych. Na podstawie przykładowych dokumentów pokazuje, jak do ww. zagadnień odnoszą się osoby mające wpływ na tworzenie prawa. Sumując, artykuł: 1) uzasadnia potrzebę opracowaniem słownika pojęć stosowanych w planowaniu przestrzennym, budownictwie, geodezji, gospodarce nieruchomościami, ochronie środowiska i zabytków, księ- gach wieczystych oraz systemie podatkowym, a następnie, na podstawie takiego słownika, doko- nywanie zmian poszczególnych aktów prawa; 2) postuluje, aby organy nadzoru szanowały władztwo planistyczne gmin.
23
Majorek, Agnieszka. "WPŁYW ŁADU PRZESTRZENNEGO NA JAKOŚĆ ŻYCIA MIESZKAŃCÓW NA PRZYKŁADZIE JÓZEFOSŁAWIA W GMINIE PIASECZNO". Acta Scientiarum Polonorum Administratio Locorum 16, n. 3 (30 settembre 2017): 197–206. http://dx.doi.org/10.31648/aspal.459.
Testo completoAbstract (sommario):
Kształtowanie ładu przestrzennego stanowi jeden z głównych celów planowania przestrzennego na wszystkich jego poziomach. Właściwe organizowanie przestrzeni pozwala na jej uporządkowanie oraz zachowanie walorów kompozycyjno-estetycznych. Zakres pojęcia ładu przestrzennego jest bardzo szeroki, dlatego jego ocena może być rozpatrywana w różnych odniesieniach. Celem artykułu jest zbadanie ładu przestrzennego wsi Józefosław na podstawie ustalenia charakterystyki jej zagospodarowania przestrzennego i zapisów miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego oraz przeanalizowanie ich wpływu na poziom życia mieszkańców. W warstwie metodycznej artykuł bazuje na przeglądzie metod oceny ładu przestrzennego i w szczególności dotyczy charakterystyki rodzajów zabudowy mieszkaniowej występującej w badanej miejscowości, przestudiowania zapisów miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego oraz analizy układów komunikacyjnych. Autorka stara się zbadać, w jakim stopniu ład przestrzenny może wpłynąć na jakość życia mieszkańców Józefosławia.
24
Szpura, Anna. "Bilansowanie terenów pod zabudowę – praktyka sporządzania". Urban Development Issues 66, n. 1 (4 novembre 2020): 123–33. http://dx.doi.org/10.2478/udi-2020-0016.
Testo completoAbstract (sommario):
AbstraktBilans terenów przeznaczonych pod zabudowę jest jedną z ważniejszych analiz, którą należy wykonać w związku z opracowaniem studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy. Jego wynik decyduje o dalszym losie opracowywanej polityki przestrzennej. Wykazanie niedoboru terenów do zabudowy pozwala uwzględniać wnioski inwestorów i wskazywać nowe tereny na cele budowlane. Nadmiar terenów do zabudowy w studium stawia gminę w trudnej sytuacji, gdyż blokuje możliwość wyznaczania nowych terenów na cele inwestycyjne. Art. 10 ust. 5 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym zawiera nieprecyzyjne normy co do sposobu przeprowadzenia bilansu terenu, co rodzi szereg problemów aplikacyjnych. Artykuł stanowi głos w dyskusji prowadzonej w środowiskach naukowych i eksperckich dotyczącej poszukiwania optymalnych metod bilansowania terenów zgodnych z wymogami prawnymi oraz mających na uwadze interes samorządów. W pracy skupiono się wyłącznie na metodach bilansowania terenów na cele mieszkaniowe.
25
Twardzik, Małgorzata. "Sklepy dyskontowe w strukturze sieci handlowej w małych miastach w Polsce". Space – Society – Economy, n. 22 (30 dicembre 2017): 7–22. http://dx.doi.org/10.18778/1733-3180.22.01.
Testo completoAbstract (sommario):
Handel detaliczny ulega w Polsce nieustającym zmianom strukturalnym, ilościowym oraz jakościowym. Powstają nowe formaty handlu wielkopowierzchniowego, systematycznie maleje liczba sklepów, ubywa głównie małych, drobnodetalicznych sklepów spożywczych oraz sklepów ze sprzętem RTV i komputerami. Powstają w ich miejsce sklepy dyskontowe, stosujące strategię niskich cen oraz wielofunkcyjne galerie i parki handlowe. Małe miasta w Polsce, dysponujące dotychczas ofertą tradycyjnego handlu – stały się dla inwestorów sieci detalicznych intratnym miejscem lokowania swoich działalności. W wyniku ich ekspansji w małych miastach powstają supermarkety i sklepy dyskontowe największych operatorów handlowych w Europie (Tesco, Carrefour, Biedronka, Lidl, Netto). Mieszkańcy chętnie korzystają z ich oferty, a lokalni przedsiębiorcy zmagają się z rosnącą konkurencją. Zmienia się też zagospodarowanie przestrzenne miast, gdyż sieci mają określone wymagania lokalizacyjne, dostępnościowe oraz techniczne (np. typ budynku, wielkość działki). Różnorodność lokalnej oferty handlowej w małych miastach coraz częściej zastępowana jest standardowym asortymentem sieci dyskontowych.
26
Rybarkiewicz, Jacek. "The concept of wind farms location in the Sieniawa Protected Landscape Area – the assessment of the conditions of the possibilities". ACTA SCIENTIARUM POLONORUM - Architectura Budownictwo 18, n. 3 (28 novembre 2019): 55–66. http://dx.doi.org/10.22630/aspa.2019.18.3.35.
Testo completoAbstract (sommario):
Firma WM Wiatrowiec Energie w uznaniu dogodnych warunków naturalnych i w porozumieniu z władzami Miasta i Gminy Sieniawa wszczęła działania na rzecz lokalizacji farm wiatrowych na terenie powołanego w 1986 r. Sieniawskiego Obszaru Chronionego Krajobrazu (SOChK). Planowane zagospodarowanie kompleksu 51 wiatraków wymagało zbadania zgodności ze stanem formalnoprawnym obszaru i brakiem konfliktów kulturowo-ekologicznych. Trwający od czasu powołania SOChK, postępujący, dewaluacyjny proces przekształceń antropogenicznych i kulturowych oraz związane z tym przekształcenia ekosystemowe stały się impulsem dla nowych badań i nowego spojrzenia na problem ochrony krajobrazu. Przeprowadzone przez autorski zespół ekspercki od grudnia 2009 do marca 2011 roku aktualizacje waloryzacyjne przyrodniczo-krajobrazowo-przestrzenne Miasta i Gminy Sieniawa prowadziły do oceny nowych uwarunkowań i związanej z tym zasadności ewentualnej weryfikacji granic SOChK, dającej możliwość realizacji przedmiotowego przedsięwzięcia. Jednocześnie zespół ekspercki zwrócił uwagę, że przy okazji ustanawiania obszarów chronionego krajobrazu niezbędne jest stosowanie bardziej wnikliwych i wszechstronnych badań niż te, które były podstawą utworzenia SOChK.
27
Mirowski, Sławomir Bogusław. "Zaoferowanie przez gminę nieruchomości zamiennej w związku z uchwaleniem lub zmianą planu miejscowego (z uwzględnieniem założenia o racjonalności prawodawcy)". Przegląd Prawa i Administracji 123 (4 novembre 2020): 237–50. http://dx.doi.org/10.19195/0137-1134.123.15.
Testo completoAbstract (sommario):
Artykuł jest poświęcony problematyce zaoferowania przez gminę nieruchomości zamiennej w związku z uchwaleniem lub zmianą miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Przedstawiono w nim zmiany regulacji prawnych w zakresie mechanizmu rekompensaty związanej z działaniami normotwórczymi gminy. Następnie analizie poddano wzajemne powiązania ochrony prawa własności w ujęciu konstytucyjnym z przepisami ustawy z dnia 27 marca 2003 roku o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Poza tym omówiono najistotniejsze elementy procedury zamiany nieruchomości z uwzględnieniem kontekstu założenia o racjonalności prawodawcy.
28
Zuziak, Zbigniew. "Węzły miejskości a modele przestrzenne struktur miejskich. Z notatek nt. synergii w urbanistycznych konstrukcjach śródmieść". Budownictwo i Architektura 17, n. 3 (10 dicembre 2018): 107–29. http://dx.doi.org/10.24358/bud-arch_18_173_08.
Testo completoAbstract (sommario):
Artykuł dotyczy roli miejsc węzłowych w planistycznych modelach przestrzennej struktury miasta. Wiodący temat monografi i, czyli: problem synergii w teorii architektury i urbanistyki, jest tu rozważany w kontekście problemu dezintegracji przestrzeni urbanistycznej badanych miast. Akcent położono na współczesne kwestie modelowania struktur tworzących śródmiejskie rdzenie obszarów metropolitalnych. Po krótkim wprowadzeniu do zagadnień synergetyki w urbanistyce oraz przeglądzie modeli struktur miejskich w teorii i praktyce urbanistycznej w Polsce, autor prezentuje modelowe interpretacje stosowane w planach zagospodarowania przestrzennego i studiach uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego sporządzonych dla Krakowa w ostatnim półwieczu. Na tym tle przedstawia rozwiązania modelowe opracowane w ramach projektu badawczego wykonanego ostatnio na zlecenie Urzędu Miasta Krakowa przez zespół z Politechniki Krakowskiej. W modelu tym uwagę skupiono na węzłach mobilności, które dzięki odpowiedniemu uformowaniu przestrzeni publicznej przejmują funkcje węzłów miejskości. Identyfi kacja tej kategorii miejsc węzłowych, ich typologia i ocena potencjału strukturotwórczego tych miejsc, to istotne składowe procedur badawczych opisywanego modelu. Zasada synergii oznacza w tym przypadku, że wzdłuż śródmiejskich korytarzy transportu publicznego będących również głównymi elementami sieciowej konstrukcji urbanistycznej należałoby skupiać strategiczne projekty miejskie. W podsumowaniu zaproponowano, aby prezentowaną koncepcję metodologiczną potraktowano jako punkt wyjścia do badań porównawczych na temat zmian strukturalnych w przestrzeni śródmiejskiej polskich miast pełniących metropolitalnych.
29
Latosińska, Jolanta, e Bogdan Włodarczyk. "Rozwój bazy noclegowej i gastronomicznej Spały w świetle miar centrograficznych". Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio B – Geographia, Geologia, Mineralogia et Petrographia 74 (9 ottobre 2019): 133. http://dx.doi.org/10.17951/b.2019.74.0.133-162.
Testo completoAbstract (sommario):
<p>Zagospodarowanie turystyczne miejscowości, regionów czy obszarów jest jednym z głównych czynników wpływających na jakość obsługi ruchu turystycznego. W artykule zaprezentowano zagospodarowanie turystyczne Spały – znanej w Polsce miejscowości wypoczynkowej położonej w województwie łódzkim. To miejscowość o rozwiniętej funkcji turystycznej, w której – podobnie jak w wielu innych w kraju – w dobie gospodarki rynkowej zachodzą liczne zmiany, m.in. dotyczące infrastruktury turystycznej. Celem opracowania było przedstawienie w ujęciu chronologicznym rozwoju bazy noclegowej i gastronomicznej Spały od przełomu XIX i XX w. po czasy obecne. Zagadnienie przeanalizowano na płaszczyźnie zarówno historycznej, jak i przestrzennej. Wskazano na najważniejsze cechy infrastruktury, charakteryzując ją m.in. pod względem wielkości, pełnionych funkcji oraz wykorzystania. Jako sposoby pozyskiwania danych zastosowano podstawowe metody badań terenowych, takie jak: kwerenda, inwentaryzacja, obserwacja i wywiady z właścicielami obiektów. Jako metodę analizy przestrzennej wykorzystano miary centrograficzne, z których autorzy zastosowali środek ciężkości (centroid), odchylenie standardowe odległości oraz elipsę odchyleń standardowych. Rezultaty przeprowadzonych analiz to: określenie kierunku zmian zachodzących w przestrzeni Spały pod wpływem przemiany bazy noclegowej i gastronomicznej, określenie znaczenia zagospodarowania turystycznego w ogólnej atrakcyjności turystycznej miejscowości oraz zwrócenie uwagi na przydatność miar centrograficznych w analizach przestrzennych zjawisk turystycznych.</p>
30
Wieczorek, Anna. "Kształtowanie przestrzeni – sprawny system czy chaos? Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego – przeznaczenie terenów". MAZOWSZE Studia Regionalne 38, n. 38 (2021): 95–109. http://dx.doi.org/10.21858/msr.38.05.
Testo completoAbstract (sommario):
Artykuł jest kolejnym z serii artykułów o systemie kształtowania przestrzeni w Polsce i drugim z trzech dotyczących zakresu stanowienia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Jest uzupełnieniem i rozszerzeniem artykułu pt. Kształtowanie przestrzeni – sprawny system czy chaos? Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego – zakres stanowienia. Odnosi się do kluczowego zagadnienia, jakim jest przeznaczenie terenu/ów. Wskazuje na wieloznaczność tego pojęcia, a tym samym mało precyzyjny zakres stanowienia planów miejscowych. Świadomie powtórzono niektóre fragmenty artykułu pt. Kształtowanie przestrzeni – sprawny system czy chaos? Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego – zakres stanowienia. Osobom, które go nie czytały, ułatwi to zrozumienie zagadnień omawianych w niniejszym artykule. W celu zachowania precyzji wypowiedzi posłużono się szeregiem cytatów. Artykuł oparto na przepisach prawa obowiązujących na koniec października 2021 r.
31
Nowak, Maciej J. "Funkcje narzędzi wykorzystywanych w polityce przestrzennej". Studia z Polityki Publicznej, n. 3(23) (1 luglio 2019): 79–91. http://dx.doi.org/10.33119/kszpp.2019.3.4.
Testo completoAbstract (sommario):
Celem artykułu jest określenie funkcji narzędzi polityki przestrzennej oraz płaszczyzn, na których mogą być one stosowane. Analizą objęto w szczególności kluczowe narzędzia polityki przestrzennej – miejscowe plany zagospodarowania przestrzennego. Jako istotną ich funkcję określono ochronę ładu przestrzennego. Niezależnie od powyższego, narzędziom polityki przestrzennej można również przyporządkować funkcje ważne z innych perspektyw: ochrony środowiska, polityki socjalnej lub ochrony dziedzictwa kulturowego.
32
Rek, Anna. "Wpływ zmian ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennymna lokalną politykę przestrzenną – studium przypadku gminy Rzgów". Space – Society – Economy, n. 23 (30 marzo 2018): 55–73. http://dx.doi.org/10.18778/1733-3180.23.04.
Testo completoAbstract (sommario):
Wprowadzone w 2015 roku zmiany w ustawie o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym miały na celu racjonalizację lokalnej polityki przestrzennej. Wcześniej nie było regulacji prawnych jasno określających ile terenów gmina może przeznaczyć pod zabudowę. Skutkowało to wyznaczaniem coraz to nowszych terenów budowlanych, często bez zbadania rzeczywistych potrzeb i możliwości rozwoju. W efekcie stan ten doprowadził do zjawiska niekontrolowanej urbanizacji oraz wzrostu kosztów budowy infrastruktury technicznej i społecznej. Celem artykułu jest przedstawienie badań własnych nad oddziaływaniem wprowadzonych zmian w przepisach na lokalną politykę przestrzenną. W pracy przeprowadzono analizę rzeczywistych potrzeb i możliwości rozwoju gminy Rzgów, następnie zestawiono jej wyniki z lokalnymi uwarunkowaniami przestrzennymi w kontekście nowych regulacji prawnych.
33
Zalewski, Andrzej. "Polityka transportowa jako narzędzie kształtowania zagospodarowania przestrzennego i systemów transportowych w wielkich miastach kanadyjskich". Studia Miejskie 14 (29 ottobre 2020): 9–26. http://dx.doi.org/10.25167/sm.2385.
Testo completoAbstract (sommario):
W artykule przedstawiono działania w zakresie polityki transportowej w wielkich miastach kanadyjskich: Montrealu, Toronto i Vancouver. Polityka transportowa powinna integrować rozwój zagospodarowania przestrzennego i systemów transportu, które są równocześnie elementem zagospodarowania przestrzennego, a także to zagospodarowanie kształtują. Znacząca rola, w kontekście deklarowanej zasady zrównoważonego rozwoju, przypada rozwojowi alternatywnych form transportu publicznego i rowerowi. Na skutek dużego zatłoczenia miast ruchem samochodowym występuje tendencja do znaczącego wykorzystania różnych form szybkiego transportu zbiorowego, który trwale zmienia podział zadań przewozowych oraz zmniejsza uciążliwość środowiskową ruchu miejskiego, a także obniża transportochłonność struktur przestrzennych obszarów zurbanizowanych. W artykule przedstawione zostały również wnioski możliwe do wdrożenia w warunkach polskich.
34
Gawor, Łukasz, Anna Szmatłoch e Piotr Dolnicki. "Waloryzacja zwałowisk pogórniczych jako obiektów geoturystycznych na przykładzie Zagłębia Ruhry". Studies of the Industrial Geography Commission of the Polish Geographical Society 24 (1 ottobre 2013): 106–18. http://dx.doi.org/10.24917/20801653.24.7.
Testo completoAbstract (sommario):
Zwałowiska pogórnicze stanowią nieodłączny element krajobrazu każdego z większychmiast Zagłębia Ruhry oraz Górnośląskiego Zagłębia Węglowego (GZW). Rekultywacja tych formterenu stanowi ważny element zagospodarowania przestrzennego dla tych obszarów. Istnieje wielemetod wyznaczania poziomu rekultywacji oraz przystosowania tych form do celów funkcjonalnych.Autorzy podjęli próbę oceny zwałowisk w Zagłębiu Ruhry. W niniejszej pracy wykorzystano metodęwaloryzacji zwałowisk i przeprowadzono analizę, wykorzystując koncepcję zasad waloryzacjidla zwałowisk węgla kamiennego zlokalizowanych na terenie Górnośląskiego Zagłębia Węglowego.Koncepcja ta zawiera ocenę w oparciu o dwa kryteria: wartość merytoryczną oraz dostępność. Dobadań wytypowano dwadzieścia reprezentatywnych obiektów, kierując się powierzchnią zwałowisk,lokalizacją, zagospodarowaniem oraz złożonością problemów środowiskowych. Uzyskane wyniki wysokooceniają zwałowiska zlokalizowane w Zagłębiu Ruhry, co stanowi o wysokim stopniu rekultywacji.Próba waloryzacji zwałowisk po górnictwie węgla kamiennego zlokalizowanych w ZagłębiuRuhry, przy wykorzystaniu zasad waloryzacji stworzonych dla zwałowisk zlokalizowanych w GZW,wykazała, iż konieczne były pewne modyfikacje tych zasad. Dotyczyły one głównie zagospodarowaniai położenia zarówno samych zwałowisk, jak i ogólnego zagospodarowania terenu (m.in. turystycznego).Analizując wyniki waloryzacji, da się zauważyć istotność efektywnej rekultywacji zwałowisk,wynikającej ze szczegółowych uregulowań prawnych. Nie bez znaczenia jest również fakt, iż antropogeniczneformy terenu, takie jak zwałowiska pogórnicze, są wykorzystywane do celów dydaktycznych,rekreacyjnych czy krajobrazowych.
35
Trzepacz, Piotr. "Stadion piłkarski w przestrzeni miasta: przemiany lokalizacji dużych obiektów infrastruktury piłkarskiej". Konwersatorium Wiedzy o Mieście 33, n. 5 (30 dicembre 2020): 115–24. http://dx.doi.org/10.18778/2543-9421.05.09.
Testo completoAbstract (sommario):
W artykule omówiono zmiany w przestrzennym rozmieszczeniu dużych obiektów infrastruktury sportowej (stadionów) umożliwiających organizację rozgrywek piłkarskich. Celem pracy jest wskazanie kierunków zmian przestrzennego rozmieszczenia dużych stadionów piłkarskich w miastach oraz identyfikacja cech zagospodarowania ich bezpośredniego sąsiedztwa. Badaniem objęto 895 stadionów piłkarskich, mieszczących przynajmniej 10 tys. widzów oraz ich otoczenie. Uwzględniono stadiony z 47 (na 55) państw należących do Unii Europejskich Związków Piłkarskich (UEFA). Przeprowadzona analiza cech zagospodarowania bezpośredniego sąsiedztwa stadionów dała możliwość określenia zarówno korzyści, jak i potencjalnych trudności wynikających z tworzenia coraz większych obiektów w coraz większej odległości od centralnej części miasta. W pracy wykazano, że w przypadku wszystkich wyróżnionych kategorii wielkościowych miast wzrosła średnia odległość położenia stadionów od centrum. Stadiony budowane współcześnie (powstałe po 2000 r.) wznoszone są na obszarach peryferyjnych miasta, a w sąsiedztwie tych obiektów rzadziej występuje zabudowa mieszkaniowa, zaś standardem stają się duże przestrzenie parkingowe.
36
Nowak, Maciej Jacek. "Interes publiczny w systemie gospodarki przestrzennej". Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio G (Ius) 67, n. 1 (21 maggio 2020): 39. http://dx.doi.org/10.17951/g.2020.67.1.39-49.
Testo completoAbstract (sommario):
<p>Celem artykułu było określenie roli interesu publicznego w systemie gospodarki przestrzennej. Do jego zrealizowania wykorzystano perspektywę dwóch dyscyplin: prawa i polityki publicznej. Wskazano, że interes publiczny w systemie gospodarki przestrzennej musi być nieodłącznie powiązany z ładem przestrzennym. Ta perspektywa nie jest obecnie wystarczająco uwzględniana przy wykładni przepisów związanych z planowaniem i zagospodarowaniem przestrzennym. W artykule wskazano przepisy wymagające szczególnego podkreślenia w kontekście realizacji polityki przestrzennej powiązanej z dbałością o ochronę interesu publicznego.</p>
37
Pałubska, Katarzyna, e Aleksandra Szewczyk. "PLANOWANIE PRZEKSZTAŁCEŃ KRAJOBRAZOWYCH ZAŁOŻENIA PARKOWO-DWORSKIEGO PRZY MUZEUM IM. JANA KOCHANOWSKIEGO W CZARNOLESIE". Teka Komisji Architektury, Urbanistyki i Studiów Krajobrazowych 10, n. 1 (30 marzo 2014): 20–32. http://dx.doi.org/10.35784/teka.2545.
Testo completoAbstract (sommario):
Możliwość opracowania studium krajobrazu kulturowego, opiniowanego przez wojewódzkiego konserwatora zabytków, jako materiał wyjściowy do sporządzania studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy, podobnie jak ma to miejsce w przypadku opracowania ekofizjograficznego (wykonywanego obowiązkowo zgodnie z Ustawą o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym z 2003), jest zjawiskiem spotykanym sporadycznie. Świadome planowanie rozwoju krajobrazów kulturowych wymaga szerokiej wiedzy konserwatorskiej i licznych studiów historycznych, których pełne wyniki nie zawsze mogą zostać zawarte w zwięzłych zaleceniach służb konserwatorskich. Przedstawiony przykład założenia parkowo-dworskiego w Czarnolesie, którego ostatnia dokumentacja planistyczna sięga roku 1989 (brak aktualnej), pokazuje skomplikowany proces analitycznego dochodzenia do sformułowania stref ochrony konserwatorskiej w przekształconym środowisku kulturowym. W opracowaniu wykonano analizy walorów przyrodniczych, historycznych, przemian układu kompozycyjnego oraz bezpośredniego otoczenia założenia, a także analizy dotyczące obecnego programu użytkowego, uwarunkowań prawno-własnościowych, dzięki którym możliwe było określenie wartości zabytkowej obiektu, ocena obecnego stanu zachowania substancji zabytkowej ogrodu krajobrazowego oraz wyznaczenie funkcji i istniejącego programu użytkowego. Na podstawie analiz określono zakres działań rewaloryzacyjnych, mających na celu odnowienie walorów XIX-wiecznego ogrodu krajobrazowego. Opracowane studium krajobrazu kulturowego zawiera wytyczne konserwatorskie przedstawiające kierunki oraz wskazania do zagospodarowania terenu założenia parkowo-dworskiego w zakresie jego przeznaczenia, spełnianych funkcji, form ochrony konserwatorskiej i przyrodniczych, układu kompozycyjnego oraz kompozycji układów roślinnych i nasadzeń. Po uwzględnieniu określonych stref ochrony konserwatorskiej możliwe było wytypowanie celów projektowych, na jakie składają się dwa podstawowe działania w odniesieniu do projektowanego fragmentu czarnoleskiego założenia, tj. rewaloryzacja historycznej kompozycji parku poprzez wydobycie struktur zachowanych i wymagane uzupełnienie elementów niezachowanych oraz adaptacja wytypowanej przestrzeni o niskich walorach historycznych poprzez nadanie jej nowego przeznaczenia w zakresie spełnianej funkcji muzealnej z poszanowaniem istniejącej substancji zabytkowej.
38
Zakrzewska-Półtorak, Alicja, e Agata Pluta. "SPÓJNOŚĆ I ZWARTOŚĆ STRUKTURY MIEJSKIEJ WROCŁAWIA I JEJ ZNACZENIE DLA JAKOŚCI ŻYCIA UŻYTKOWNIKÓW MIASTA". Acta Scientiarum Polonorum Administratio Locorum 17, n. 3 (5 settembre 2018): 285–98. http://dx.doi.org/10.31648/aspal.527.
Testo completoAbstract (sommario):
Celem artykułu jest omówienie i ocena znaczenia spójności i zwartości struktury miejskiej dla rozwoju miasta oraz wskazanie związanych z tym działań, które mogą wpływać pozytywnie na jakość życia mieszkańców i innych użytkowników miasta, na przykładzie Wrocławia. W artykule zastosowano metodę opisową, proste metody statystyczne oraz studium przypadku. Wrocław w niewielkim stopniu posiada zwartą strukturę funkcjonalno-przestrzenną. Tymczasem może ona przyczynić się do poprawy jakości życia mieszkańców i innych użytkowników miasta. W nowych dokumentach strategicznych, tj. projekcie „Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Wrocławia” oraz projekcie „Strategii Wrocław 2030” dużą wagę przywiązuje się do spójności i zwartości miasta. Szczególnie ważnymi działaniami są: przestrzeganie zasady dopełnienia urbanistycznego, wzmacnianie roli przestrzeni publicznych lub kreowanie tętniących życiem przestrzeni publicznych, dbanie o wielofunkcyjność centrum miasta, ożywienie i zapewnienie większej samowystarczalności osiedlom położonym poza centrum, a także utrzymanie odrębności poszczególnych dzielnic i jednostek urbanistycznych z jednoczesnym wzmacnianiem powiązań funkcjonalnych między nimi.
39
Grochulska-Salak, Magdalena. "Rolnictwo miejskie jako innowacyjna produkcja stanowiąca element scalający i uzupełniający strukturę miasta". Budownictwo i Architektura 17, n. 2 (16 agosto 2018): 143–58. http://dx.doi.org/10.24358/bud-arch_18_172_12.
Testo completoAbstract (sommario):
Rolnictwo miejskie defi niowane jest jako zabudowa realizowana do produkcji roślin na potrzeby społeczności lokalnej. Prezentowana problematyka dotyczy kształtowania zabudowy wraz z systemami zieleni dla zachowania środowiskowej równowagi przestrzeni miejskich oraz powiązań dotyczących współistnienia architektury i zieleni w mieście. Wskazuje się na możliwość kształtowania synergicznych układów przestrzennych poprzez integrację przestrzeni miejskiej i zabudowy o innowacyjnej funkcji produkcji – farmy miejskiej – stanowiącej uzupełnienie struktury funkcjonalnej miasta w powiązaniu z kształtowaniem przestrzeni publicznych i systemu zieleni. Architektura pro-środowiskowa powiązana z technologiami umożliwiającymi produkcję roślin w budynkach, umożliwia integrację przestrzeni miejskiej uzupełniając strukturę funkcjonalno-przestrzenną miasta. Wdrażanie nowych technologii umożliwia realizację produkcji roślin w budynkach farm hydroponicznych i aeroponicznych. Technologia produkcji oraz program i struktura zabudowy farmy miejskiej stanowią przedmiot badań i analiz, w celu ukształtowania zabudowy zintegrowanej z przestrzenią miejską w kontekście autarkii jednostki urbanistycznej. Wskazuje się na konieczność zwiększenia zakresu produkcji dóbr materialnych i niematerialnych realizowanych w zespole farmy miejskiej. Powiązanie z przestrzeniami publicznymi oraz realizacja zabudowy o funkcji użyteczności publicznej uzasadnione jest kształtowaniem programu zagospodarowania terenu i zabudowy na potrzeby społeczności lokalnej. Farma miejska może stanowić element scalający strukturę miasta. Powinna być realizowana w miejscach węzłowych w powiązaniu z systemami: komunikacji drogowej, przestrzeni publicznych oraz zieleni miejskiej.
40
Rudalska, Katarzyna, e Bartosz Bartosiewicz. "Ład przestrzenny w Piotrkowie Trybunalskim". Space – Society – Economy, n. 30 (30 dicembre 2019): 7–28. http://dx.doi.org/10.18778/1733-3180.30.01.
Testo completoAbstract (sommario):
Na wszystkich poziomach planowania przestrzennego, zagospodarowanie zmierza do osiągnięcia ładu przestrzennego. Oznacza on przede wszystkim uporządkowanie i harmonię pomiędzy różnymi składnikami i funkcjami przestrzeni. Łatwe do obserwacji zjawisko to jest bardzo trudne do zbadania. Celem artykułu jest wypracowanie metody pomiaru ładu przestrzennego w skali morfologicznej i fizjonomicznej oraz jej przetestowanie na przykładzie Piotrkowska Trybunalskiego. Wypracowana metoda nie tylko pozwala na badanie ładu w różnych skalach, ale pozwala porównywać wyniki dla różnych badanych przestrzeni. Jest to gotowe do stosowania narzędzie, które nie wymaga skomplikowanych procedur czy trudnych do pozyskania danych.
41
Zybała, Andrzej. "Polityka przestrzenna i jej rezultaty w warunkach rosnącej złożoności jej problemów". Studia z Polityki Publicznej, n. 2(22) (2 aprile 2019): 103–22. http://dx.doi.org/10.33119/kszpp/2019.2.5.
Testo completoAbstract (sommario):
Autor analizuje wybrane mechanizmy w polityce przestrzennej, a także to, co można nazwać jej rezultatami w Polsce. Wskazuje na źródła złożoności, wzorce ładu i chaosu w tej polityce. Stawia tezę, że niesatysfakcjonujące rezultaty wynikają z tego, iż instytucje państwa wypracowały niski poziom sterowności w programowaniu, implementowaniu i ewaluowaniu problemów przestrzennych. To skutek ich nieadekwatnego potencjału instytucjonalnego, analitycznego.
W konsekwencji instytucje państwa nie są w stanie w sposób adekwatny posługiwać się instrumentami regulacyjnymi, nadawać odpowiedniego znaczenia roli analizy, w tym analizy konsekwencji i długoterminowych skutków występowania chaosu przestrzennego. Dla zrozumienia problemów z potencjałem państwa w tej polityce autor uważa za ważny kontekst kulturowy. Sprawia on, że zagadnienia zagospodarowania przestrzeni są nisko ulokowane na agendzie dyskutowanych zagadnień publicznych wśród innych zagadnień życia publicznego (jak cele gospodarcze, rozwojowe).
42
Ziniewicz, Monika Anna. "Administracyjnoprawne ograniczenia procesu inwestycyjno- -budowlanego na terenach zamkniętych w Polsce". Studia Iuridica Toruniensia 29 (24 novembre 2021): 487–510. http://dx.doi.org/10.12775/sit.2021.044.
Testo completoAbstract (sommario):
Proces inwestycyjno-budowlany to całość złożonych działań zmierzających do zagospodarowania przestrzeni obiektami budowlanymi. Proces ten wiąże się z konstytucyjną zasadą wolności budowlanej. Wolność ta oznacza możliwość swobodnego podjęcia działań przez inwestora. Warto jednak zadać pytanie, czy na każdym terenie inwestor może swobodnie podejmować działania inwestycyjne. W artykule poddano analizie realizację procesu inwestycyjno-budowlanego na terenach zamkniętych o charakterze zastrzeżonym ze względu na obronność i bezpieczeństwo państwa. Pokazano, że na terenach zamkniętych ustawodawca wprowadza odrębny reżim prawny jego realizacji w postaci ograniczeń administracyjnoprawnych. W tym celu analizie poddano przepisy zawarte w Ustawie z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, Ustawie z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami, Ustawie z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane, Ustawie z dnia 17 maja 1989 r. – Prawo geodezyjne i kartograficzne oraz Ustawie z dnia 5 sierpnia 2012 r. o ochronie informacji niejawnych.
43
Groeger, Lidia, e Kamil Lasek. "Waloryzacja przestrzeni mieszkaniowej zmodyfikowaną metodą audytu miejskiego". Space – Society – Economy, n. 32 (23 novembre 2021): 39–60. http://dx.doi.org/10.18778/1733-3180.32.02.
Testo completoAbstract (sommario):
Jakość przestrzeni mieszkaniowej nabiera współcześnie coraz większego znaczenia w powszechnym odczuciu społecznym. Towarzyszy temu intensywny rozwój badań nad jakością życia mieszkańców w zakresie zagospodarowania przestrzennego oraz społecznego postrzegania miejsca zamieszkania. Artykuł poświęcony został zastosowaniu metody audytu miejskiego do waloryzacji publicznej przestrzeni mieszkaniowej. Celem opracowania jest stworzenie wykazu modyfikacji ukierunkowujących oraz silniej dostosowujących wspomnianą metodę do badania struktur osiedlowych. Zasadnicza część zaproponowanych zmian opracowana została na podstawie badania waloryzacyjnego oraz ankietowego wykonanego na osiedlu Wyzwolenia w Piotrkowie Trybunalskim przy wykorzystaniu metody audytu miejskiego. Przeprowadzone analizy pozwoliły sformułować modyfikacje w obrębie skali ocen oraz katalogu cech poddawanych ocenie w ramach realizacji audytu. Uznano, iż charakter tych zmian odpowiada skali większości osiedli mieszkaniowych oraz pozwoli na precyzyjniejsze planowanie działań interwencyjnych w ramach polityki miejskiej. Przeprowadzone badania pozwoliły również wskazać na istotną rolę badania społecznego jako uzupełniania dla wyników audytu sporządzonego dla podsystemu urbanistycznego. Jest ono zarazem formą uwzględnienia partycypacji społecznej w kształtowaniu wytycznych do gospodarowania przestrzenią mieszkaniową. Należy też zaznaczyć, iż w opracowaniu skupiono się na badaniu publicznej przestrzeni mieszkaniowej, jednak w zależności od założonych celów waloryzacja może zostać uzupełniona o ocenę prywatnej przestrzeni mieszkaniowej jako równoważnej składowej ogólnej kategorii badanej przestrzeni.
44
Morawska, Ilona, e Magdalena Zalasińska. "Zielona infrastruktura jako element skutecznego planowania przestrzennego". Urban Development Issues 67, n. 1 (8 dicembre 2020): 107–18. http://dx.doi.org/10.2478/udi-2020-0039.
Testo completoAbstract (sommario):
AbstraktPlanowanie przestrzenne, zarówno na szczeblu krajowym, regionalnym, jak i lokalnym, wymaga podejmowania szeregu działań i szeroko zakrojonych analiz na wielu płaszczyznach. Jednym z elementów zagospodarowania przestrzeni, tak wiejskich, jak i miejskich, są tereny zieleni. Współcześnie coraz więcej mówi się o powiązanej z nimi tzw. zielonej infrastrukturze. Na tę chwilę nie istnieje jedna, konkretna definicja zielonej infrastruktury, nie ma również dokładnych, jednoznacznych wytycznych co do identyfikowania jej elementów składowych. Daje to możliwość badaczom, planistom i urbanistom na szeroką jej interpretację i włączanie w jej zasięg coraz to nowych elementów. W ostatnich latach działania lokalne skupiają się coraz bardziej na ochronie zieleni, w głównej mierze spowodowane jest to restrykcjami ze strony polityki zarówno międzynarodowej, jak i krajowej, uwarunkowanymi między innymi przez zmiany klimatu. Jednym z elementów, które mogą skutecznie działać na korzyść obszarów zielonych, jest odpowiednia polityka przestrzenna, której jednym z zadań i głównych celów jest prowadzenie zrównoważonego rozwoju.
45
Cichocki, Michał. "Współczesne przestrzenie publiczne w małych miastach na przykładzie miasta Tłuszcz". Urban Development Issues 66, n. 1 (4 novembre 2020): 197–206. http://dx.doi.org/10.2478/udi-2020-0024.
Testo completoAbstract (sommario):
AbstraktW artykule przedstawiono zagadnienia współczesnych przestrzeni publicznych ze szczególnym uwzględnieniem miast małych. Na wstępie poruszono kwestie teoretyczne występujące w literaturze, związane z przestrzeniami publicznymi oraz małymi miastami a także podstawy prawne zawarte w Ustawie o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Następnie jako przykład badawczy dla przestrzeni publicznych wykorzystano miasto Tłuszcz liczące 8157 mieszkańców. Analizie poddano dokumenty planistyczne w celu określenia znaczenia przestrzeni publicznych w planowaniu przestrzennym miasta. Tłem dla tych rozważań były dwa pobliskie miasta Łochów oraz Radzymin. Przebadano rozmieszczenie, funkcje, estetykę oraz stan techniczny przestrzeni publicznych występujących w strukturze miejskiej. Na tej podstawie przedstawiono proponowane rozwiązania dla zaobserwowanych problemów.
46
Stankiewicz, Rafał. "Przesłanki ograniczające wolność zabudowy w postępowaniu o wydanie decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu". Nieruchomości@ : kwartalnik Ministerstwa Sprawiedliwości II, n. II (30 giugno 2020): 3–22. http://dx.doi.org/10.5604/01.3001.0014.1589.
Testo completoAbstract (sommario):
Artykuł ma na celu przedstawienie prawnych uwarunkowań możliwości zagospodarowania terenu w sytuacji braku planu miejscowego dla nieruchomości jako najważniejszego uprawnienia wynikającego z prawa własności nieruchomości. Prawną podstawą rozważań są przepisy Konstytucji RP oraz ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (t.j. Dz.U. 2020, poz. 293 ). Problematyka ta jest ukazana w szerokim kontekście konstytucyjnych granic ograniczenia prawa własności i związanej z tym konieczności ochrony uprawnień właściciela nieruchomości do zagospodarowania terenu, a jednocześnie zapewnienia ochrony interesu publicznego i praw osób trzecich. Wolność zabudowy ujęta została z tej perspektywy jako publiczne prawo podmiotowe o charakterze wolnościowym, w stosunku do którego niezbędne ograniczenia mogą być wprowadzane jedynie za pomocą środków prawnych jak najmniej uciążliwych dla jednostki i w zakresie, jaki zapewni odpowiedni poziom zabezpieczenia tych interesów, bez naruszania istoty prawa własności. W postępowaniu o wydanie warunków zabudowy i zagospodarowania terenu zawsze mamy do czynienia z koniecznością wyważenia przez organ je prowadzący interesu publicznego z interesem indywidualnym inwestora, a także prawnie chronionym interesem właścicieli nieruchomości sąsiednich. W tym kontekście dokonano szerokiego przeglądu przepisów ustawowych wyznaczających granice wolności zabudowy, wskazując na konieczność uwzględnienia przy ich wykładni konstytucyjnej zasady proporcjonalności. Analizie poddano również rolę zasady wolności zabudowy jako najważniejszej normy interpretacyjnej w procesie stosowania przepisów o gospodarowaniu przestrzennym w kontekście takich pojęć, jak zasada dobrego sąsiedztwa, konieczność zachowania ładu przestrzennego czy kwestie zgodności funkcji nowej inwestycji z zabudową już istniejącą, a także doniosłą rolę orzecznictwa w interpretowaniu i doprecyzowaniu tych z ustawowych pojęć. Wolność zabudowy i jej ograniczenia są ukazane z perspektywy szerszego zagadnienia, jakim jest relacja pomiędzy wolnością̨ jednostki (prawem własności i związanym z tym prawem do korzystania z nieruchomości poprzez jej zabudowę) a koniecznością zagwarantowania niezbędnego zakresu ochrony interesu publicznego i prawnie chronionego interesu innych podmiotów.
47
Kamiński, Zbigniew. "W kierunku zintegrowanego planowania przestrzennego rozwoju regionu". BUILDER 285, n. 4 (28 marzo 2021): 51–53. http://dx.doi.org/10.5604/01.3001.0014.7863.
Testo completoAbstract (sommario):
Na odbywającym się w październiku 2010 roku w Katowicach II Śląskim Forum Budownictwa autor przedstawił stan planowania regionalnego w Polsce. Postulował, żeby stworzyć jeden podstawowy dokument planowania regionalnego. Nazwał go wtedy „przestrzenną strategią rozwoju województwa”. Podkreślał także, że „obecna praktyka, posługująca się dwoma dokumentami, Strategią i Planem, zdaje się tkwić w historycznych zaległościach” [1]. Po dziesięciu latach powraca do tego tematu i dokonuje przeglądu zmian w podejściu do planowania rozwoju zagospodarowania przestrzennego w województwie śląskim. W kontekście obowiązujących regulacji prawnych zwraca uwagę na dążenia do kształtowania, a także prowadzenia w województwie zintegrowanej polityki rozwoju. Przedstawia przesłanki i uwarunkowania związane z przygotowaniem zmian w Planie Zagospodarowania Przestrzennego Województwa Śląskiego 2020+.
48
Pluta, Jacek, Łukasz Damurski, Jerzy Ładysz, Wawrzyniec Zipser, Magdalena Mayer-Wydra e Agnieszka Kriesel. "Struktura potrzeb użytkowników lokalnych centrów usługowych w różnych kontekstach osadniczych. Studium porównawcze pl. I.L. Pereca we Wrocławiu i rynku w Siechnicach". Studies of the Industrial Geography Commission of the Polish Geographical Society 32, n. 2 (28 giugno 2018): 229–44. http://dx.doi.org/10.24917/20801653.322.16.
Testo completoAbstract (sommario):
Celem pracy jest rozpoznanie codziennych potrzeb mieszkańców obszarów zurbanizowanych w Polsce oraz ocena możliwości ich zaspokojenia w lokalnych (osiedlowych) centrach usługowych, rozumianych jako wielofunkcyjne przestrzenie publiczne zapewniające dostęp do podstawowych usług, sprzyjające integracji społecznej i budowaniu tożsamości lokalnej mieszkańców. Mając na uwadze zróżnicowaną dynamikę rozwoju osadniczego kraju, do badania wytypowano tereny reprezentujące różne formy przestrzenne obszarów zurbanizowanych: część dużego miasta i część miejscowości podmiejskiej. Badanie przeprowadzone metodą ankietową w czerwcu i lipcu 2017 roku na pl. I.L. Pereca we Wrocławiu i na rynku w Siechnicach (łącznie 232 respondentów) pozwala określić strukturę potrzeb użytkowników, praktyki ich zaspokajania oraz deficyty w zakresie usług. Zestawienie wyników dla społeczności lokalnych w mieście i na przedmieściach daje szeroki obraz relacji między sposobem zagospodarowania przestrzeni publicznych a codziennym funkcjonowaniem ich użytkowników w różnych kontekstach osadniczych. Artykuł potwierdza potrzebę tworzenia lokalnych centrów usługowych jako istotnego narzędzia w kształtowaniu jakości życia w obszarach zurbanizowanych i staje się przyczynkiem do wypracowania uniwersalnych rozwiązań funkcjonalno-przestrzennych sprzyjających budowaniu silnych społeczności lokalnych w Polsce.
49
Churski, Paweł, Artur Bajerski e Paweł Motek. "Kwartalnik „Rozwój Regionalny i Polityka Regionalna” na Wydziale Geografii Społeczno-Ekonomicznej i Gospodarki Przestrzennej UAM". Rozwój Regionalny i Polityka Regionalna, n. 50 (15 ottobre 2020): 5–14. http://dx.doi.org/10.14746/rrpr.2020.50.01.
Testo completoAbstract (sommario):
Z przyjemnością i nieukrywaną satysfakcją przedstawiamy Państwu 50, jubileuszowy, numer naszego kwartalnika „Rozwój Regionalny i Polityka Regionalna” przygotowywany przez Wydział Geografii Społeczno-Ekonomicznej i Gospodarki Przestrzennej Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu.Początki naszego czasopisma związane są z „Biuletynem”, który po raz pierwszy ukazał się w roku akademickim 2007/2008 w ramach realizacji projektu Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej: „Wspieranie kształcenia kadr dla potrzeb rozwoju regionalnego na kierunku gospodarka przestrzenna w specjalnościach zamawianych u Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego”, a którego wykonawcą był wówczas Instytut Geografii Społeczno-Ekonomicznej i Gospodarki Przestrzennej. Szczegółowe założenia programu kształcenia oraz doświadczenia z jego realizacji przedstawione zostały na łamach „Biuletynu Komitetu Przestrzennego Zagospodarowania Kraju PAN”1. Kontynuację edycji „Biuletynu” wspierano również w ramach realizacji zadania „Studia podyplomowe” „Przemysły kultury w polityce rozwoju miast i regionów”, które stanowiło element projektu „Zintegrowany program rozwoju Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu: Zaawansowane technologie dla rozwoju wysoko wykwalifikowanych kadr dla gospodarki”, finansowanego przez środki Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki. Priorytet IV. Szkolnictwo wyższe i nauka. Działanie 4.3. Wzmocnienie potencjału dydaktycznego uczelni w obszarach kluczowych w kontekście celów strategii Europa 2020 – UDA-POKL.04.03.00-00-152/12-00, w ramach konkursu ogłoszonego przez Narodowe Centrum Badań i Rozwoju.
50
Ogórek, Piotr, e Mateusz Kulig. "Analiza polityk przestrzennych jednostek samorządu terytorialnego w granicy ośrodka metropolitalnego na przykładzie Krakowa". Urban Development Issues 67, n. 1 (8 dicembre 2020): 97–106. http://dx.doi.org/10.2478/udi-2020-0038.
Testo completoAbstract (sommario):
AbstraktObecnie zauważalne jest zjawisko zacierania się granic pomiędzy miastem a jego otoczeniem w wyniku postępującego procesu suburbanizacji. Podstawowa funkcja granicy – oddzielanie od siebie fragmentów przestrzeni – ulega zatraceniu. Analiza planowanych funkcji terenów przyjętych w studiach uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego poszczególnych jednostek samorządu terytorialnego po obu stronach granicy administracyjnej Krakowa pozwoli na wskazanie tendencji związanych z kształtowaniem przez władze samorządowe strefy przejściowej pomiędzy miastem centralnym (metropolią) a jego funkcjonalnym otoczeniem. Dodatkowa analiza zagospodarowania przestrzennego terenu w promieniu 500 m od granicy stanowi próbę odpowiedzi na pytanie, czy to miasto „rozlewa się” w stronę sąsiadujących gmin, czy gminy chcą „wlać się” do miasta?