Gotowe bibliografie tematyczne / Pecten maximus – Toxicologie

Spis treści

  1. Artykuły w czasopismach
  2. Rozprawy doktorskie

Gotowa bibliografia na temat „Pecten maximus – Toxicologie”

Autor: Grafiati
Data publikacji: 5 października 2024
Data aktualizacji: 31 lipca 2025

Utwórz poprawne odniesienie w stylach APA, MLA, Chicago, Harvard i wielu innych

Wybierz rodzaj źródła:

Zobacz listy aktualnych artykułów, książek, rozpraw, streszczeń i innych źródeł naukowych na temat „Pecten maximus – Toxicologie”.

Przycisk „Dodaj do bibliografii” jest dostępny obok każdej pracy w bibliografii. Użyj go – a my automatycznie utworzymy odniesienie bibliograficzne do wybranej pracy w stylu cytowania, którego potrzebujesz: APA, MLA, Harvard, Chicago, Vancouver itp.

Możesz również pobrać pełny tekst publikacji naukowej w formacie „.pdf” i przeczytać adnotację do pracy online, jeśli odpowiednie parametry są dostępne w metadanych.

Artykuły w czasopismach na temat "Pecten maximus – Toxicologie"

1

Stone, H. C., S. B. Wilson, and J. Overnell. "Cadmium-Binding Proteins in the Scallop Pecten maximus." Environmental Health Perspectives 65 (March 1986): 189. http://dx.doi.org/10.2307/3430179.

Pełny tekst źródła
Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.
2

Stone, H. C., S. B. Wilson, and J. Overnell. "Cadmium-binding proteins in the scallop Pecten maximus." Environmental Health Perspectives 65 (March 1986): 189–91. http://dx.doi.org/10.1289/ehp.8665189.

Pełny tekst źródła
Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.
3

Blanco, Juan, Ángeles Moroño, Fabiola Arévalo, et al. "Twenty-Five Years of Domoic Acid Monitoring in Galicia (NW Spain): Spatial, Temporal and Interspecific Variations." Toxins 13, no. 11 (2021): 756. http://dx.doi.org/10.3390/toxins13110756.

Pełny tekst źródła
Streszczenie:
Prevalence, impact on shellfish resources and interspecific, spatial, and temporal variabilities of domoic acid (DA) in bivalves from Galicia (NW Spain) have been studied based on more than 25 years of monitoring data. The maximum prevalence (samples in which DA was detected) (100%) and incidence (samples with DA levels above the regulatory limit) (97.4%) were recorded in Pecten maximus, and the minimum ones in Mytilus galloprovincialis (12.6 and 1.1%, respectively). The maximum DA concentrations were 663.9 mg kg−1 in P. maximus and 316 mg kg−1 in Venerupis corrugata. After excluding scallop P
Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.
4

Turner, Andrew D., Adam M. Lewis, Robert G. Hatfield, Angus W. Galloway, and Wendy A. Higman. "Transformation of paralytic shellfish poisoning toxins in Crassostrea gigas and Pecten maximus reference materials." Toxicon 60, no. 6 (2012): 1117–34. http://dx.doi.org/10.1016/j.toxicon.2012.07.013.

Pełny tekst źródła
Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.
5

Blanco, Juan, Aida Mauríz, and Gonzalo Álvarez. "Distribution of Domoic Acid in the Digestive Gland of the King Scallop Pecten maximus." Toxins 12, no. 6 (2020): 371. http://dx.doi.org/10.3390/toxins12060371.

Pełny tekst źródła
Streszczenie:
The king scallop Pecten maximus retains the amnesic shellfish poisoning toxin, domoic acid (DA), for a long time. Most of the toxin is accumulated in the digestive gland, but this organ contains several cell types whose contribution to the accumulation of the toxin is unknown. Determining the time-course of the depuration by analyzing whole organs is difficult because the inter-individual variability is high. A sampling method, using biopsies of the digestive gland, has been developed. This method allows for repetitive sampling of the same scallop, but the representativeness of the samples obt
Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.
6

LIU, H., M. KELLY, D. CAMPBELL, S. DONG, J. ZHU, and S. WANG. "Exposure to domoic acid affects larval development of king scallop Pecten maximus (Linnaeus, 1758)." Aquatic Toxicology 81, no. 2 (2007): 152–58. http://dx.doi.org/10.1016/j.aquatox.2006.11.012.

Pełny tekst źródła
Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.
7

Ventoso, Pablo, Antonio J. Pazos, Juan Blanco, M. Luz Pérez-Parallé, Juan C. Triviño, and José L. Sánchez. "Transcriptional Response in the Digestive Gland of the King Scallop (Pecten maximus) After the Injection of Domoic Acid." Toxins 13, no. 5 (2021): 339. http://dx.doi.org/10.3390/toxins13050339.

Pełny tekst źródła
Streszczenie:
Some diatom species of the genus Pseudo-nitzschia produce the toxin domoic acid. The depuration rate of domoic acid in Pecten maximus is very low; for this reason, king scallops generally contain high levels of domoic acid in their tissues. A transcriptomic approach was used to identify the genes differentially expressed in the P. maximus digestive gland after the injection of domoic acid. The differential expression analysis found 535 differentially expressed genes (226 up-regulated and 309 down-regulated). Protein–protein interaction networks obtained with the up-regulated genes were enriche
Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.
8

Metian, M., M. Warnau, R. P. Cosson, F. Oberhänsli, and P. Bustamante. "Bioaccumulation and detoxification processes of Hg in the king scallop Pecten maximus: Field and laboratory investigations." Aquatic Toxicology 90, no. 3 (2008): 204–13. http://dx.doi.org/10.1016/j.aquatox.2008.08.014.

Pełny tekst źródła
Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.
9

Braña Magdalena, A., M. Lehane, C. Moroney, A. Furey, and K. J. James. "Food safety implications of the distribution of azaspiracids in the tissue compartments of scallops (Pecten maximus)." Food Additives & Contaminants 20, no. 2 (2003): 154–60. http://dx.doi.org/10.1080/0265203021000050275.

Pełny tekst źródła
Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.
10

Deshmukh, V., J. Deshpande, and M. Wani. "Elicitation based enhancement of solasodine production in in-vitro cultures of different Solanum species." Journal of Environmental Biology 44, no. 2 (2023): 167–74. http://dx.doi.org/10.22438/jeb/44/2/mrn-4011.

Pełny tekst źródła
Streszczenie:
Aim: To study the enhancement of solasodine content using elicitors such as NaCl, pectin, salicylic acid and yeast extract in cell suspension cultures of Solanum incanum, Solanum nigrum, Solanum surattense and Solanum villosum. Methodology: In-vitro callus induction from leaf explants was carried out on MS media supplemented with auxin, 2, 4- Dichlorophenoxyacetic acid (2.0 mg l-1). MS liquid medium supplemented with 2, 4-D (2.0 mg l-1) and varied concentrations of different elicitors were used for cell suspension culture. Results: The elicitor NaCl (150 mM) indicated maximum increment in sola
Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.
Więcej źródeł

Rozprawy doktorskie na temat "Pecten maximus – Toxicologie"

1

Deléglise, Margot. "Suivi de la contamination des coquilles Saint-Jacques (Pecten maximus) par l'acide domoïque et exploration du rôle du microbiote dans sa décontamination." Electronic Thesis or Diss., Brest, 2024. http://www.theses.fr/2024BRES0022.

Pełny tekst źródła
Streszczenie:
La coquille Saint-Jacques {Pecten maximus) fait figure d’exception parmi les organismes contaminés par l’acide domoïque du fait de sa longue rétention au sein de sa glande digestive. Bien que les interdictions de pêche en cas de contamination aient un impact économique important, le mécanisme sous-jacent à cette lente dépuration reste méconnu. Les objectifs de cette thèse ont donc été de i) examiner in situ la contamination de P. maximus en corrélation avec la présence de Pseudo-nitzschia spp. et d’acide domoïque dans l'eau afin d'identifier les diverses sources de contamination possibles, ii)
Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.
2

Fritayre, Pascale. "Culture de cellules atriales de coquille Saint-Jacques, Pecten maximus : valeur et limites du modèle. Applications en toxicologie." Brest, 2004. http://www.theses.fr/2004BRES2015.

Pełny tekst źródła
Streszczenie:
Des cultures primaires de cellules atriales de coquilles St Jacques Pecten Maximus ont été établies au cours de ce travail. Ces cultures peuvent être obtenues à partir de cellules inoculées dès l'isolement ou après cryopréservation. Une monocouche cellulaire est observée après une semaine de culture. L'utilisation de facteurs matriciels d'origine marine permet de réduire ce temps en facilitant l'adhésion. Différentes méthodes analytiques appliquées aux cultures asynchrones ou à des cellules synchronisés en transition G1/S selon une méthodologie adaptée de la littérature, montrent qu'environ 15
Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.
Możesz być także zainteresowany rozszerzonymi bibliografiami na temat „Pecten maximus – Toxicologie” dla poszczególnych typów źródeł:
Artykuły w czasopismach
Oferujemy zniżki na wszystkie plany premium dla autorów, których prace zostały uwzględnione w tematycznych zestawieniach literatury. Skontaktuj się z nami, aby uzyskać unikalny kod promocyjny!

Do bibliografii