Дисертації з теми "Bispo"
Оформте джерело за APA, MLA, Chicago, Harvard та іншими стилями
Ознайомтеся з топ-50 дисертацій для дослідження на тему "Bispo".
Біля кожної праці в переліку літератури доступна кнопка «Додати до бібліографії». Скористайтеся нею – і ми автоматично оформимо бібліографічне посилання на обрану працю в потрібному вам стилі цитування: APA, MLA, «Гарвард», «Чикаго», «Ванкувер» тощо.
Також ви можете завантажити повний текст наукової публікації у форматі «.pdf» та прочитати онлайн анотацію до роботи, якщо відповідні параметри наявні в метаданих.
Переглядайте дисертації для різних дисциплін та оформлюйте правильно вашу бібліографію.
WELLISCH, CECILIA GUSMAO. "THE INVENTION OF BISPO DO ROSARIO." PONTIFÍCIA UNIVERSIDADE CATÓLICA DO RIO DE JANEIRO, 2006. http://www.maxwell.vrac.puc-rio.br/Busca_etds.php?strSecao=resultado&nrSeq=9000@1.
Повний текст джерелаA invenção de Bispo do Rosario, potencializando as faces possíveis de sentido da palavra invenção, evoca o ato criador e a descoberta, como operações do autor e do leitor (receptor), simultaneamente. Trata- se, portanto, de Bispo do Rosario como inventor e objeto de invenção. Na instância do objeto de invenção, projeta-se a aventura da descoberta e da tradução de seu mundo, engendrado pelo filtro da leitura, não apenas como um outro texto, mas como uma outra realidade, dando ênfase à visão da escritura como superfície de alteração. Três tomos organizam o trabalho: O Primeiro Tomo cumpre a invenção de um espaço ficcional, no qual se dá o encontro de Arthur Bispo do Rosario, Antonin Artaud - o qual é visitado para o assentamento teórico de algumas importantes questões - e Cecilia, a Cega. O encontro destes três personagens, tendo em vista a encenação, colocará em jogo temas como o da representação, da autoridade da linguagem e da potência criativa. O Segundo Tomo conta a história da invenção de Arthur Bispo do Rosario como artista, introduzido no circuito das artes plásticas, pelo crítico e historiador de arte Frederico Morais. A trajetória de legitimação de Bispo como artista é considerada por meio da análise de publicações da mídia impressa, encorpadas com entrevistas realizadas, especificamente, para focar os pontos estratégicos despertados pela leitura dos materiais selecionados. Arthur Bispo do Rosario é, no último e Terceiro Tomo, apreendido como inventor de um universo expressivo, sob a forja de minha análise, marcando, deste modo, o caráter irremediável da escrita como invenção.
A invenção de Bispo do Rosario, by potentializing possible senses of the word invention, evokes the creative act and the discovery, as operations of the author and the reader (receiver), simultaneously. By this way, Bispo do Rosario is seen as an inventor and as an object of invention. In the scope of the object of invention, are projected the adventure of the discovery and of the translation of his world, engendered by the filter of the reading, not only as an other text, but as an other reality, emphasizing the conception of the deed as surface of alteration. This work is organized in three tomes: the first one relates to the invention of a fictional place, in which occurs the encounter of Arthur Bispo do Rosario, Antonin Artaud - who is visited by the theoretical approach of some important questions - and Cecilia, the blind. The encounter of these three characters, considering the theatrical performance, will put into play subjects like representation, authority of language and creative potence. The second one tells the history of the invention of Arthur Bispo do Rosario as an artist, introduced in the sphere of the Fine Arts by the critic and art historian Frederico Morais. The trajectory to legitimate Bispo as an artist is considered through the analysis of press publications together with some interviews, which were realized specifically to focus the strategic points awoken by the reading of the selected materials. In the last tome, Arthur Bispo do Rosario is apprehended as an inventor of a expressive universe, in the perspective of my analysis, stressing, in this way, the irrevocable mark of the writing as an invention.
Cravinho, Raquel Rodrigues Cravinho. "Percurso pela memória de Vila do Bispo." Master's thesis, Universidade de Lisboa, Faculdade de Arquitetura, 2018. http://hdl.handle.net/10400.5/17234.
Повний текст джерелаConvocando um território fortemente gravado pela História, a região algarvia em torno de Vila do Bispo, entre Lagos e Sagres, esta dissertação visa encontrar estratégias que unam e consolidem as memórias e as projetem no futuro. Para tanto, a dissertação procura apontar e mapear os pontos de interesse cultural, arqueológico, histórico e etnográfico conhecidos, seja no território propriamente dito, seja no mar, através da identificação e localização dos naufrágios ocorridos ao longo da costa. Desta forma, e recorrendo aos instrumentos da Arquitetura, propõe-se a compreensão deste amplo espaço de terra e mar através da definição de um percurso, de que partem outros percursos e trilhos, que possibilite o reconhecimento da memória desta paisagem. Esta definição conduz a uma proposta de intervenção num lugar específico, o estuário da Boca do Rio, que apesar das suas dimensões, nos surgiu como o local onde toda a História deste território converge de várias formas.
ABSTRACT: Summoning a territory strongly engraved by History, the Algarve region around Vila do Bispo, between Lagos and Sagres, this dissertation aims to find strategies that unite and consolidate memories and design them in the future. In order to do so, the dissertation seeks to map and map the points of cultural, archaeological, historical and ethnographic interest known, either in the territory itself or in the sea, through the identification and location of the wrecks along the coast. In this way, and using the instruments of Architecture, it is proposed to understand this wide space of land and sea through the definition of a route, from which other routes and tracks depart, which allows the recognition of the memory of this landscape. This definition leads to a proposal to intervene in a specific place, the estuary of Boca do Rio, which despite its size, has emerged as the place where all the history of this territory converges various forms.
N/A
Longobardi, Luciana Gama. "O susto do Bispo Sardinha: algumas possibilidades antropofágicas." Pontifícia Universidade Católica de São Paulo, 2010. http://tede2.pucsp.br/handle/handle/3049.
Повний текст джерелаThis paper proposes a reading of the idea of anthropophagy, developed by Oswald de Andrade in the 20s, having in the central axis two of his major works: A man without profession Under mom s orders and Cannibal Manifesto. For this we used a methodological procedure developed by Guilles Deleuze and Félix Guattari, called by them as rhizome. It is, in the context of this study, a network of connections and steady flows through a discussion of multiplicities whose strength lies in devouring the other. Based on this analytical tool we focus on the narrative style from Oswald de Andrade in which he subverts the model itself, reaching the Brazilian culture under the sign of the mixture and multiplicity
Esta dissertação propõe uma leitura da ideia de antropofagia, elaborada por Oswald de Andrade na década de 1920, tendo como eixo central duas de suas principais obras: Um Homem sem Profissão Sob as ordens de mamãe e o Manifesto Antropófago. Para isso utilizamos um procedimento metodológico elaborado por Guilles Deleuze e Félix Guattari, denominado por eles de rizoma. Trata-se, no contexto desse estudo, de uma rede de conexões e de fluxos constantes através de uma reflexão de multiplicidades cuja força está na devoração do outro. Com base nesse instrumento analítico privilegiamos o estilo narrativo próprio de Oswald de Andrade no qual ele subverte o próprio modelo, alcançando a cultura brasileira sob o signo da mistura e da multiplicidade
Costa, Filho José Almir Valente. "Arthur Bispo do Rosário : uma poética em processo." reponame:Repositório Institucional da UnB, 2007. http://repositorio.unb.br/handle/10482/5514.
Повний текст джерелаSubmitted by Priscilla Brito Oliveira (priscilla.b.oliveira@gmail.com) on 2009-10-09T20:06:30Z No. of bitstreams: 1 Dissert_Jose Almir Valente Costa Filho.pdf: 38962073 bytes, checksum: 330a81f0fe612f8d01248cf2f2f52ce1 (MD5)
Approved for entry into archive by Guimaraes Jacqueline(jacqueline.guimaraes@bce.unb.br) on 2010-09-29T14:02:29Z (GMT) No. of bitstreams: 1 Dissert_Jose Almir Valente Costa Filho.pdf: 38962073 bytes, checksum: 330a81f0fe612f8d01248cf2f2f52ce1 (MD5)
Made available in DSpace on 2010-09-29T14:02:29Z (GMT). No. of bitstreams: 1 Dissert_Jose Almir Valente Costa Filho.pdf: 38962073 bytes, checksum: 330a81f0fe612f8d01248cf2f2f52ce1 (MD5) Previous issue date: 2007
As obras de Arthur Bispo do Rosário (1909/11 – 1989) constituem o tema principal desta pesquisa, a qual toma como referência a exposição Registros de Minha Passagem pela Terra do Museu de Arte Contemporânea da Universidade de São Paulo, em 1990. Reflete-se acerca das artes plásticas e visuais no modernismo e na arte contemporânea. A base teórica e metodológica encontra-se na Semiótica Plástica ou Visual, concebida pelos semioticistas Algirdas Julien Greimas e Jean- Marie Floch, em que são abordados os conceitos de semi-simbolismo e intertextualidade. Análise do conjunto das obras de Bispo do Rosário e, mais enfaticamente, do Manto da Apresentação, observando seus processos de produção e sua inserção no cenário da arte contemporânea. Destaca-se o caráter processual e poético da obras de Bispo, o qual consegue transformar a prosa (objetos do cotidiano) em poesia (objeto singular/poético). __________________________________________________________________________________ ABSTRACT
The art works of Arthur Bispo do Rosário are the main subject of this research which takes as reference the exhibition Registros de Minha Passagem pela Terra, organized by the Museu de Arte Contemporânea de São Paulo, in 1990. Plastic and visual analyses have focus on modern and contemporary art. Theorical and methodological bases come mainly from Plastic Semiotics conceived by Algridas J. Greimas and Jean-Marie Floch, cretors of "demi-symbolism" and "intertextuality" concepts.Thorough the art works analyses, specially the one from the Manto da Apresentação, all production processes are keenly observed as well as the elements of their inclusion in the contemporary art scene. The creation process and poetic character demonstrate the artist's great ability to transform prose (daily life object) into poetry (unique poetic object).
CAMPOS, L. C. ""Um Bispo, um Deus, uma ekklesia: a formação do episcopado monárquico no Alto Império Romano." Universidade Federal do Espírito Santo, 2011. http://repositorio.ufes.br/handle/10/3458.
Повний текст джерелаO ano de 198 d.C. é um marco histórico parcamente conhecido pela historiográfica que se dedica à História do Cristianismo. Poucos atentam ter sido nesse ano que as relações entre as comunidades cristãs do Ocidente e do Oriente representadas pelas congregações de Roma e das Gálias; e da Ásia Menor e da Síria-Palestina foram fortemente abaladas. Eusébio de Cesareia, na obra História eclesiástica, conta que Vitor, bispo de Roma nesse período, exigiu que as comunidades cristãs se reunissem, por região, a fim de estipular uma data única para a comemoração da Páscoa. Enquanto a maior parte das congregações compôs um decreto eclesiástico defendendo uma mesma opinião, a celebração da Páscoa no domingo após o décimo-quarto dia da lua, em apoio a Roma; as comunidades da Ásia Menor se manifestaram contrariamente, não estando dispostas a deixar o costume judaico de festejar a Páscoa no décimo-quarto dia da lua do mês de Nisã. Ao exprimir tal parecer, as comunidades da Ásia Menor, sob a direção de Polícrates, foram excomungadas por Vitor. Tudo leva a crer ter sido este o primeiro grande cisma de que se tem notícia na ekklesia. Como em toda grande controvérsia, surgiram, em ambos os lados, expoentes figuras de liderança: líderes carismáticos ora reivindicando uma memória eclesiástica original, ora exercendo seu poder sob a justificativa de um carisma do cargo. Tal controvérsia, conhecida como questão quartodecimana, estava inserida em um amplo contexto de disputas pelo poder entre os bispos no século II, em âmbito regional e supra-regional, como testemunharam as cartas de Inácio de Antioquia e a obra Contra as heresias de Ireneu de Lião. De modo contíguo, uma estruturação hierárquica dentro da ekklesia dita ortodoxa foi forjada em meio a um processo de institucionalização e de legitimação da mesma perante as ameaças judaizantes, cismáticas e heréticas. Sob tal prisma, o objeto desta pesquisa é compreender a formação do episcopado monárquico nas comunidades cristãs do Ocidente e do Oriente mediante as dinâmicas das relações de poder e a institucionalização político-social da ekklesia ortodoxa no século II.
Silva, Jorge Antonio da. "Arthur Bispo do Rosário: a arquitetura do in-sensato." reponame:Repositório Institucional da UNILA, 2016. http://dspace.unila.edu.br/123456789/581.
Повний текст джерелаMade available in DSpace on 2016-07-14T23:59:23Z (GMT). No. of bitstreams: 1 SILVA_Jorge Antonio_Arthur Bispo do Rosário_ok.pdf: 51409006 bytes, checksum: e654670b6e130a6459577b46cd83c8e6 (MD5) Previous issue date: 1995
Este trabalho é o resultado de quatro anos de pesquisa sobre a vida e a obra do negro Arthur Bispo do Rosário. Foi realizado com o objetivo de se proceder a um levantamento de dados a respeito da real história do artista, sua trajetória pessoal, e como projeto de análise descritiva de sua obra. Acometido pela loucura em 24.12.1939, após um surto psicótico de origem em delírio auditivo, foi preso e encaminhado ao Hospital dos Alienados, na Praia Vermelha (RJ). Após internações intermitentes, que incluiu passagens por outros hospitais no Rio, passou a organizar formas no princípio da montagem e a realizar bordados nos quais recompunha acontecimentos de seu passado, através da junção da figura com a escrita. Bispo, como é reconhecido, poderia ser tematizado de diferentes formas. Uma delas pelo enunciado de sua loucura que é a sua própria história manicomial. A outra ocorre pela enunciação de sua arte incomum e feita de estranhamento.
Silva, Elsa Maria Branco da. "O Cathecismo pequeno de D. Diogo Ortiz, Bispo de Viseu /." Lisboa : Ed. Colibri, 2001. http://www.gbv.de/dms/sub-hamburg/359817688.pdf.
Повний текст джерелаBorges, Viviane Trindade. "Do esquecimento ao tombamento : a invenção de Arthur Bispo do Rosário." reponame:Biblioteca Digital de Teses e Dissertações da UFRGS, 2010. http://hdl.handle.net/10183/22989.
Повний текст джерелаThis thesis tells the story of Arthur Bispo do Rosário (1909-1989), looking to investigate and problematize his history through an analysis of enunciation, showing how the character outlines in different ways, depending on the look of someone who understands him, who takes him and who instituting him as an object. Madness and art intertwine to compose the artistic capacity and geniality of a unique man that would engender in his creations, all references in contemporary art. Bispo is not the producer of the central events that run through these pages, but the result of the discursive struggle herein analyzed. This work aimed to show that there isn‟t just one Bispo before the discursive intrigues that looking to represent him, a founding subject, a starting point to inaugurate his gestures and words. What exists are different Bispos, produced by the discourses that had apprehended him. To this end, academic studies, institutional documents, interviews, poems, sambas storyline, photographs, reports, inventories, and documents produced by him, now regarded as works of art were taken as monuments that tell who was looking for Arthur Bispo do Rosário. The look that guided the present study was directed by Foucault‟s notions of "discursive and non-discursive practices," "subject", "utterance" and "self-invention", and other concepts such as "classification of memory" and "monumentalization". Their results are presented in five parts, which try to account for the intriguing proposal: the period prior to his internment, his life experience in Juliano Moreira colony (RJ), his version of himself, his foray into the world of plastic arts and his monumentalization.
Oliveira, Solange de. "Uniformes e re-bordados de Bispo do Rosário: mundo desconstruído e ressignificado." Universidade de São Paulo, 2012. http://www.teses.usp.br/teses/disponiveis/100/100133/tde-01022013-152635/.
Повний текст джерелаThe reflective analysis about the universe of human expression permeates cultural, ethnic, and sociological issues, involving gender, race and class. Arthur Bispo do Rosario artwork intrigues and mobilizes these questions beyond. The interpretative analysis of the work should cover the aesthetic-plastic, and psychological aspects, which focus heavily on the imagination of the artist. Aproaching the research from the point of view of fashion, as the work itself, and its deepest meaning, and expression of human activity, and, at the same time, articulating the concepts of art reframed and imbricated from the point of view of an inmate in a psychiatric institution, alienated from the world, is the initial step of this work. This research aims to trace an outline circumscribing these issues based on a bibliography covering the arts, sociology, philosophy and fashion.
CORPAS, FLAVIA DOS SANTOS. "ARTHUR BISPO DO ROSARIO: DU CLOÎTRE INFINI VERS L INSTALLATION D UN NOM." PONTIFÍCIA UNIVERSIDADE CATÓLICA DO RIO DE JANEIRO, 2014. http://www.maxwell.vrac.puc-rio.br/Busca_etds.php?strSecao=resultado&nrSeq=35039@1.
Повний текст джерелаCOORDENAÇÃO DE APERFEIÇOAMENTO DO PESSOAL DE ENSINO SUPERIOR
PROGRAMA DE SUPORTE À PÓS-GRADUAÇÃO DE INSTS. DE ENSINO
Arthur Bispo do Rosario: du cloître infini vers l installation d un nom est une étude de la vie et de l oeuvre d Arthur Bispo do Rosario. En partant de la distinction fondamentale, mise en évidence par le travail même de Bispo de Rosario, entre objet et oeuvre d art, nous avons chercher à en savoir davantage sur l articulation du délire et de la réalisation d objets lors de l installation d un nom en temps que suppléance, en temps que sinthome, concept développé para Jacques Lacan. Une telle distinction fut essentielle pour aborder la façon selon laquelle Bispo do Rosario fut capable de s inventer, par le bais du délire et de la production d objets, une certaine stabilisation, sa possibilité d ancrage dans le monde. Nous entreprîmes aussi une lecture de ces objets en temps qu oeuvres et une réflexion sur le nom qui s installe aussi dans le champs de l art à partir de l articulation entre la psychanalyse et l art ainsi que la notion d accumulation. À la fin de ce parcours, il nous fut possible de proposer la possibilité de convergence entre la lecture clinique et celle de l oeuvre d art, laissant claire qu une telle convergence ne consiste pas en une simple explication de la singularité de l artiste à travers l oeuvre ou son opposée, expliquer l oeuvre à travers la singularité de l artiste.
Arthur Bispo do Rosario: do claustro infinito à instalação de um nome é um estudo que aborda a vida e a obra de Bispo do Rosario. Partindo da distinção fundamental, evidenciada pelo próprio fazer de Bispo do Rosario, entre objeto e obra de arte, investigamos a articulação entre delírio e fazer de objetos na instalação de um nome como suplência, como sinthoma, conceito desenvolvido por Jacques Lacan. Tal distinção foi essencial para abordar de que forma Bispo do Rosario foi capaz de inventar para si, por meio do delírio e da produção de objetos, alguma estabilização, sua possibilidade de ancoramento no mundo. Empreendemos ainda uma leitura desses objetos, como obras, e uma reflexão sobre o nome que se instala também no campo da arte, a partir da articulação entre psicanálise e arte e da noção de acumulação. Ao final deste percurso foi possível propor a possibilidade de convergência entre a leitura clínica e a da obra de arte, esclarecendo que tal convergência não se presta à uma mera explicação da singularidade do artista através da obra ou seu oposto, a explicar a obra através da singularidade do artista.
Moura, Blenda Cunha. "Intrigas coloniais a trajetória do Bispo João de São José Queirós (1711-1763)." Universidade Federal do Amazonas, 2009. http://tede.ufam.edu.br/handle/tede/3741.
Повний текст джерелаFundação de Amparo à Pesquisa do Estado do Amazonas
João de São José Queiróz (1711-1763) presenció eventos significativos del contexto colonial, mientras ellos: la expulsión de los jesuítas de los dominios portugueses, la implantación del Diretorio de los Indios y lo redimensionamento de lo papiel de la Iglesia Catolica. En nesa conjuntura fue nombrado bispo de la Capitania del Pará. Entretanto, poco tiempo después, fue forzaço a dejar el cargo por orden real. Suponemos que las contradiciones mientras la educacion ilustrada de Queirós en Portugal, el ejercício de la tarea para cual fuera nombrado y las limitaciones del cargo revelen no solamente los motivos de su expulsión, pero también la compreensión de la nueva dinâmica que se establecia. Seguir la trajetória de ese bispo, dicutindo su formación, la relacione con los índios en la Amazonia Portuguesa y investigar las causas que llevaran a su expulsión, son cuestiones centrales para la presente pesquisa.
João de São José Queirós (1711-1763) presenciou eventos significativos do contexto colonial, entre eles: a expulsão dos jesuítas dos domínios portugueses, a implantação do Diretório dos Índios e o redimensionamento do papel da Igreja Católica. Nessa conjuntura foi nomeado bispo da Capitania do Pará. Porém, pouco tempo depois, foi obrigado a deixar o cargo por ordem real. Supomos que as contradições entre a educação ilustrada de Queirós em Portugal, o exercício da tarefa para a qual foi nomeado e as limitações impostas ao cargo, revelem não somente os motivos da sua expulsão, mas também a compreensão da nova dinâmica que se estabelecia. Acompanhar a trajetória desse bispo, discutindo sua formação, a relação com os índios na Amazônia Portuguesa e investigar as causas que redundariam em sua expulsão, são questões centrais para a presente pesquisa.
Vaz, Ana Maria Noé Pires. "3 projetos com referências às obras de Bispo do Rosário e V. Beecroft." Master's thesis, Universidade de Aveiro, 2013. http://hdl.handle.net/10773/11335.
Повний текст джерелаEsta dissertação propõe-se, em uma primeira parte, a fazer uma análise das obras de Vanessa Beecroft e Arthur Bispo do Rosário. A partir desta análise o foco é entender o processo criativo destes dois artistas. Com a informação adquirida neste estudo foi desenvolvido um conjunto de três projetos de criação artística contemporânea baseados nestas relações entre Bispo e Beecroft, em especial o conceito auto referencial sempre presente nas obras dos dois artistas. Juntas as peças produzidas formam um diário, falam sobre uma memória do passado, o cotidiano do presente, e uma possibilidade de futuro. Nelson Goodman foi importante para a construção de uma versão de mundo e Gaston Bachelard essencial para entender a importância de uma busca pela topologia da intimidade. Para além dos projetos produzidos esta investigação apresenta como novidade uma análise comparativa das obras de Arthur Bispo do Rosário e Vanessa Beecroft.
The first part of this dissertation analyzes the artworks from the italian artist Vanessa Beecroft and the brazilian artist Arthur Bispo do Rosário. Thereafter the focus is on understanding the creative process of both artists. The second part consists on creating a set of three art pieces based on the previous analysis and self referential concepts informed by the previous analysis. The combination of the three projects produced constituted a body of work that composed a diary of my memories, my daily present and a hunch of my future. The construction of a world version is discussed by Nelson Goodman and the intimacy topology is discussed by Gaston Bachelard were important concepts explored in these dissertation. One novelty of this dissertation is the comparative analysis of the work produced and the creative process of Arthur Bispo do Rosário e Vanessa Beecroft.
Franco, Stéfanie Gil. "22 Dezembro 1938 - Arthur Bispo do Rosário: um estudo antropológico sobre arte e loucura." Universidade de São Paulo, 2011. http://www.teses.usp.br/teses/disponiveis/8/8134/tde-25052012-100620/.
Повний текст джерелаThis investigation is in search of, from a series of controversies, describing how to build a relationship between art and madness using the case of Arthur Bispo do Rosário as a reflexive environment. In short, work a series of headlines that are going to constitute at the understanding of the artistic expression of the mad, and how certain variations make possible to think Arthur Bispo do Rosário as a contemporary artist. Considering that we only have art in madness from the preoccupation of the psychology to unveil the universally of the human mind, we see the arising of a movement in search of differentiate the art of the Normal of the expression of the Primitive and Insane. With the ascendancy of the contemporary art and the new frontiers between the artistic knowledge and the psychological knowledge, a new debate is open thinking the art, not anymore like an universal expression and inherent to man, but as a language possible in all men and not intrinsic to him. With that, the work of Bispo do Rosário for its language became one of the main objects of the dissociation of the narrow relationship among Modern Art, Psychoanalysis and Madness in Brazil. I proposed to think of the Mission of the Bispo do Rosário as a powerful speech, which culminated on three parallel paths: the first, the reconstruction of the world itself, a transgressive world and little legible, but, interesting for composing a way of existence; the second, the madness, that has a Mission the element of diagnosis of the schizophrenic; and the third, the contemporary art, that appropriates itself of the missionary speech, conforming it in the artists performance.
Foletto, Rafael. "De bispo a presidente: a trilha de Fernando Lugo em espaços públicos e midiáticos." Universidade do Vale do Rio dos Sinos, 2011. http://www.repositorio.jesuita.org.br/handle/UNISINOS/4146.
Повний текст джерелаMade available in DSpace on 2015-07-02T00:12:49Z (GMT). No. of bitstreams: 1 RafaelFoletto.pdf: 2590058 bytes, checksum: 12e78864aa6cc674c4fa07b46c069133 (MD5) Previous issue date: 2011-03-24
CNPQ – Conselho Nacional de Desenvolvimento Científico e Tecnológico
A pesquisa visa problematizar e produzir conhecimento sobre o modo como o bispo católico e atual presidente paraguaio, Fernando Lugo, é construído nos espaços midiáticos brasileiros, a saber, as revistas semanais Carta Capital, Época, Isto É e Veja, bem como nas significações de intérpretes qualificados da realidade latino-americana, durante o período de maio de 2007 a julho de 2010. Assim, atentamos para aspectos históricos, políticos, culturais, midiáticos e simbólicos, que perpassam a trilha percorrida por Lugo para chegar ao poder no Paraguai. Para tanto, partimos de procedimentos exploratórios, visando contextualizar de forma ampla e aprofundada as distintas configurações e relações que fazem parte do panorama atual do Paraguai. Igualmente, buscamos compreender os diferentes elementos, componentes, matrizes e momentos biográficos, culturais e simbólicos que caracterizam Fernando Lugo. Nesse sentido, concebemos como mote da construção metodológica da pesquisa, a estruturação de um olhar amplo e integral dos processos comunicacionais de fabricação da figura do atual chefe de Estado do Paraguai, a partir da análise comunicacional dos produtos midiáticos das revistas selecionadas, atentando para os aspectos e características das mensagens e construções simbólicas de Lugo, promovidas pelas mídias investigadas. Ainda, através do mapeamento e problematização de contribuições conceituais pertinentes e da reflexão aprofundada das estratégias, lógicas e procedimentos de pesquisa de diversos autores, visualizamos três questões pertinentes para compreender o problema-objeto, a tratar, a questão da política, da produção de sentido e da cidadania comunicacional. Assim, compreendemos que o surgimento do presidente paraguaio, como uma nova figura política e midiática, aciona formas de produção simbólica das mídias observadas, não raro, atrelando-o a elementos sociais, culturais, históricos e simbólicos do contexto latino-americano, bem como a configurações particulares de cada um desses meios de comunicação. Desse modo, buscamos produzir conhecimento válido e transformador dos processos comunicacionais problematizados, contribuindo para o debate e para as pesquisas no campo das Ciências da Comunicação.
La investigación visa problematizar y producir conocimiento sobre el modo como el obispo católico y actual presidente paraguayo, Fernando Lugo es construido en los medios de comunicación brasileños, a saber, las revistas semanales Carta Capital, Época, Isto É y Veja, así como en las significaciones de los intérpretes de la realidad latinoamericana, durante el periodo de mayo de 2007 a julio de 2010. Así, atentamos para aspectos históricos, políticos, culturales, comunicacionales y simbólicos, que parpasen el camino recorrida por Lugo para llegar al poder en Paraguay. Para tanto, partimos de procedimientos exploratorios, visando contextualizar de forma amplia y profundizada las distinguidas configuraciones y relaciones que forman parte del panorama actual de Paraguay. Igualmente, buscamos comprender los diferentes elementos, componentes, matrices y momentos biográficos, culturales y simbólicos que caracterizan Fernando Lugo. En ese sentido, concebimos como mote de la construcción metodológica de la investigación, la estructuración de un mirar amplio y integral de los procesos comunicacionales de fabricación de la figura del actual jefe de Estado de Paraguay, a partir del análisis comunicacional de los productos de las revistas seleccionadas, atentando para los aspectos y características de los discursos y construcciones simbólicas de Lugo promovidas por los medios de comunicación investigados. Aún, a través del mapeo y problematización de contribuciones conceptuales pertinentes y de la reflexión profundizada de las estrategias, lógicas y procedimientos de investigación de diversos autores, visualizamos tres cuestiones pertinentes para comprender el problema-objeto, a decir, la cuestión de la política, de la producción de sentido y de la ciudadanía comunicacional. Así, comprendemos que el surgimiento del presidente paraguayo, como una nueva figura política y mediática, acciona formas de producción simbólica de los medios observados, no raro, arelando-lo a elementos sociales, culturales, históricos y simbólicos del contexto latinoamericano, así como la configuraciones particulares de cada uno de esos medios de comunicación. Dese modo, buscamos producir conocimiento válido y transformador de los procesos comunicaciones problematizados, contribuyendo para el debate y para las investigaciones en el campo de la Ciencias de la Comunicación.
Sanchotene, Carlos Renan Samuel. "Religi@o 2.0: interações entre igreja e fiéis no blog do bispo Edir Macedo." Universidade do Vale do Rio dos Sinos, 2011. http://www.repositorio.jesuita.org.br/handle/UNISINOS/3190.
Повний текст джерелаMade available in DSpace on 2015-03-30T13:56:28Z (GMT). No. of bitstreams: 1 religiao_2.0.pdf: 1993537 bytes, checksum: 07622ef78415fed4d79849a05a040ed1 (MD5) Previous issue date: 2011
CAPES - Coordenação de Aperfeiçoamento de Pessoal de Nível Superior
Este trabalho busca analisar os processos de interação entre igreja e fiéis a partir do blog do bispo Edir Macedo, líder da Igreja Universal do Reino de Deus (IURD). Hospedado através do portal Arca Universal, o blog é um ambiente potencializador de novas formas de contato entre o mundo religioso e o mundo dos credos. Por meio das possibilidades interacionais da chamada web 2.0, permite aos fiéis internautas coparticiparem desta plataforma digital oferecendo a eles a oportunidade de manifestarem suas religiosidades em caráter multimídia. Nesse sentido, analisamos como o blog de Macedo reconfigura as práticas religiosas com seus fiéis no ambiente interacional da internet. A partir desta questão central, estuda-se o processo de interação estabelecido e os sentidos em circulação por meios das postagens e comentários. O estudo configura-se como uma pesquisa do tipo descritiva de cunho qualitativo em que a metodologia compreende consultas bibliográficas, observação e descrição do objeto empírico. A análise evidencia que o blog fomenta um sentimento de participação criando uma rede de reconhecimento, aproximação, visibilidade e legitimidade.
This research seeks to analyze the processes of interaction between church and faithful from the blog of Bishop Edir Macedo, leader of the Universal Church of the Kingdom of God (IURD). Hosted by Arca Universal portal, the blog is an environment-enhancing new forms of contact between the religious world and the creeds world. Through the interaction possibilities of so-called Web 2.0, allows Internet users to the faithful co-participate in this digital platform offering them the opportunity to express their religiosity in multimedia character. Accordingly, we analyze how the blog of Macedo reconfigures religious practices with their faithful in the interactive environment of the Internet. From this central question, studies the interaction process and the meanings established in circulation by means of posts and comments. The study appears as a descriptive and qualitative research methodology that includes bibliographic, observation and description of the empirical object. The analysis shows that blog fosters a sense of ownership by creating a network of recognition, approach, visibility and legitimacy.
COELHO, F. S. "Religião, Identidade e Estigmatização: Agostinho e os pagãos na obra De civitate Dei." Universidade Federal do Espírito Santo, 2011. http://repositorio.ufes.br/handle/10/3463.
Повний текст джерелаEm 24 de agosto de 410 d.C., a cidade de Roma foi saqueada, por três dias e três noites, pelos visigodos comandados por Alarico. Tal episódio contribuiu para que os pagãos questionassem a nova ordem política e religiosa vigente no Império Romano a tempora christiana. Naquele tempo, Agostinho (354-430 d.C.), bispo da cidade de Hipona, norte da África romana, foi um dos principais personagens do debate entre cristãos e pagãos, além de também ter sido um dos maiores personagens da história da Igreja cristã e da humanidade. Este acontecimento em Roma levou o bispo Agostinho de Hipona a elaborar sua réplica aos pagãos uma apologia ao Cristianismo feita por meio dos XXII Livros da De Civitate Dei. A réplica foi dirigida aos aristocratas pagãos defensores do mos maiorum, em especial, àqueles que faziam parte do círculo intelectual liderado por Volusiano, cônsul de Cartago, e que resistiram à difusão da nova organização religiosa no Império Romano. Tendo como documentação primária a obra A Cidade de Deus, apresentaremos na presente dissertação a análise dos discursos do bispo Agostinho de Hipona, os quais redimensionaram a estrutura identitária cristã e, consequentemente, sintetizaram o processo social de estigmatização e exclusão dos pagãos.
Fernandes, Pe Francisco Maria. "D. Antonio Joaquim de Medeiros : Bispo de Macau e as Missoes de Timor, 1884-1897." Thesis, University of Macau, 1994. http://umaclib3.umac.mo/record=b1636583.
Повний текст джерелаFrancisco, Erede Conceição. "O bispo D. Pedro II e o "modo gótico" em Évora de 1322 a 1340." Master's thesis, Instituições portuguesas -- UL-Universidade de Lisboa -- -Faculdade de Letras, 1998. http://dited.bn.pt:80/30338.
Повний текст джерелаSantos, Rejane Granato. "“Eu preciso destas palavras...”: alteridade e enunciação verbal na obra de Arthur Bispo do Rosário." Universidade Federal de Juiz de Fora, 2011. https://repositorio.ufjf.br/jspui/handle/ufjf/2144.
Повний текст джерелаApproved for entry into archive by Adriana Oliveira (adriana.oliveira@ufjf.edu.br) on 2016-07-22T15:16:03Z (GMT) No. of bitstreams: 1 rejanegranatosantos.pdf: 3311778 bytes, checksum: 431bc6dd0872850842a18c2fd2aa9a4a (MD5)
Made available in DSpace on 2016-07-22T15:16:03Z (GMT). No. of bitstreams: 1 rejanegranatosantos.pdf: 3311778 bytes, checksum: 431bc6dd0872850842a18c2fd2aa9a4a (MD5) Previous issue date: 2011-09-30
CAPES - Coordenação de Aperfeiçoamento de Pessoal de Nível Superior
Neste trabalho, pretendemos desenvolver uma investigação acerca de questões atreladas à incidência da palavra no âmbito da obra plástica de Arthur Bispo do Rosário. Tendo como parâmetros alguns aspectos referentes à história e às origens etno-culturais do artista, nosso interesse reside, sobretudo, na tentativa de compreensão do potencial inerente à enunciação verbal no que tange à capacidade expressiva a partir do locus da alteridade. Para a elaboração das hipóteses aqui formuladas, usaremos, em uma primeira instância, aspectos biográficos que marcaram a vida e a obra de Bispo do Rosário, os quais, a nosso ver, mostram-se significativos no que concerne ao estabelecimento do espaço expressivo ocupado pelo artista no âmbito da cultura brasileira. Em um segundo momento, usaremos como corpus analítico não apenas o discurso proferido por Bispo acerca de si mesmo e de sua produção como também elementos emblemáticos encontrados no conjunto de sua obra. Estes, por sua vez, podem ser detectados tanto na linguagem híbrida, adotada pelo artista em suas construções textuais, quanto no enorme repertório de objetos, construídos ou reapropriados, os quais compõem uma narrativa imagética extremamente rica em significados.
In this work we intended to develop an investigation about the issues linked to the incidence of the word within the framework of the plastic work of Arthur Bispo do Rosário. Having as parameter some aspects of his biographical data as well as his ethno-cultural origins, our interest lies especially in the attempt to understand the inherent potential towards the verbal enunciation with respect to the expressive power from the locus of alterity. For the development of the hypothesis made here we will use in a first instance, bibliographic aspects that marked the life and work of Bispo do Rosário, which, in our view, are significant regarding the establishment of the expressive space occupied by the artist within the Brazilian culture. Then, we will use an analytical corpus not only in relation to the discourse pronounced by Bispo about himself and his production, but also in the symbolic elements found in the collection of his work. These, in turn can be detected both in the hybrid language adopted by the artist in his textual constructions, and in the huge repertoire of objects built or expropriated by him, which compose a symbolic narrative extremely rich in signification.
Rios, Livia Eliana de Britto. "A função do manto do reconhecimento na obra como sinthome em Arthur Bispo do Rosário." Universidade Federal de Minas Gerais, 2007. http://hdl.handle.net/1843/VCSA-7NYEYG.
Повний текст джерелаNesta dissertacao sobre a obra como sinthome em Arthur Bispo do Rosario tentaremos mostrar como a construcao do Manto do Reconhecimento parece ter funcionado como um ego construido pelas suas maos de artifice, na tentativa da unificacao precaria no Real da sua fragmentacao interna psicotica. Esse manto, como um paves narcisico, um mecanismo de defesa de um ego realizado, permitiu a sua protecao no que Bispo do Rosario chamava de passagem para o novo mundo. Bispo do Rosario tentava, assim, circunscrever o gozo no Outro e, ao mesmo tempo, participar de sua fruicao, ao se apresentar paramentado como o Cristo da Redencao, na sua apresentacao ao Todo Poderoso, no Dia do Juizo Final. Para esta pesquisa, foram utilizadas principalmente as construcoes lacanianas julgadas importantes. Ao se revisitar Freud, sempre que se fez necessario, buscou-se, a partir de uma possivel articulacao entre os dois autores, uma fundamentacao teorica psicanalítica consistente para a compreensao do enigma da compulsividade de Arthur Bispo do Rosario na reconstrucao do mundo em series interminaveis de objetos. Examinaremos tambem a sua procrastinacao da solucao da morte, como um modo de lidar com o vazio do Real, para sustentacao, mesmo que precaria, da sua vida. Pode-se perceber, ainda, a importancia da obra como sinthome, na funcao de suplencia, desde que necessidade vital na psicose. Foi discutida a extensao da aplicacao da nocao lacaniana de sinthome, em suplencia, segundo outras nomeacoes, alem da orquestrada pela funcao paterna, na construcao e na sustentação subjetivas e na tentativa do estabelecimento de um possivel laco social.
Barbosa, Sofia Verónica Trindade. "Modelação de atributos hidrogeológicos do maciço envolvente à antiga área mineira da Quinta do Bispo." Doctoral thesis, Faculdade de Ciências e Tecnologia, 2012. http://hdl.handle.net/10362/9059.
Повний текст джерелаO objectivo deste trabalho é apresentar uma metodologia que permita a geração de um modelo 3D de transmissividade em meios rochosos de Granitos Hercínicos e Metasedimentos do Complexo Xisto- Grauváquico, de elevada heterogeneidade, com vários graus de alteração e de fracturação. O caso de estudo é o maciço envolvente à antiga área mineira Quinta do Bispo. Iniciou-se com a organização e análise da vasta informação disponível sobre o local, nomeadamente revisão da geologia, testemunhos e ensaios de bombagem. Envolveu observação sistemática de fotografias de todos os testemunhos. Foram seleccionados para modelação os atributos Litologia, Alteração, Limonitização e Fracturação e identificadas e compiladas para tabelas as respectivas profundidades, modalidades e intersecções de fractura. Seguidamente geraram-se modelos 3D destes atributos por simulação geoestatística. Para as variáveis categóricas Litologias, Alteração e Limonitização utilizou-se a SSI; a fracturação foi modelada pela variável Número de fracturas por unidade de volume com a SSD com histogramas e médias locais. As variáveis foram simuladas em cadeia, tendo-se condicionado a alteração e a limonitização às litologias e a densidade de fracturação à alteração. Dado que as litologias, alteração e limonitização são não estacionárias, foram geradas regiões para condicionamento adicional. Seguidamente processaram-se os ensaios de bombagem tendo-se obtido curvas cumulativas de transmissividade por litologia e grau de alteração. A geração do modelo 3D de transmissividade foi feita a partir do modelo 3D da fracturação por correspondência dos histogramas cumulativos entre os valores simulados da variável Número de fracturas e da transmissividade conforme obtidas pelos ensaios de bombagem. Esta correspondência foi feita por litologia e por grau de alteração. A excepção foi o grau de alteração mais elevado onde, por não terem sido simulados o número de fracturas, os valores foram gerados só a partir da curva cumulativa de transmissividade por simulação com campos de probabilidade (PFS). O modelo final de transmissividade é condicional às variáveis intervenientes no modelo de atributos geológicos, porque estas variáveis são simuladas em cadeia, e aos ensaios de bombagem. Integra a variabilidade e heterogeneidade locais destes atributos, os quais condicionam o fluxo tridimensional da água.
Neto, Isnard de Albuquerque Câmara. "A ação romanizadora e a luta pelo cofre: D. Epaminondas, primeiro bispo de Taubaté (1909-1935)." Universidade de São Paulo, 2006. http://www.teses.usp.br/teses/disponiveis/8/8138/tde-13082007-144329/.
Повний текст джерелаThe present thesis tries to shed some light on the government of the diocese of Taubaté by its first bishop, Dom Epaminondas Nunes de Ávila e Silva. In the year of 1908 five new dioceses have been established in the State of S. Paulo, including the Diocese of Taubaté. The sanctuary of Our Lady Aparecida comes to be located inside the territorial space of the newly established diocese. The administration of the sanctuary however was, by decree, under the government of the Archdiocese of S. Paulo. This conflicting situation incited a dispute between the Bishop of Taubaté and the Archbishop of S. Paulo with regards to whom the administration of the sanctuary should belong to. In addition to the usual diocesan obligations such as to exercise control over the clergy and give legal support to the laity brotherhoods, the \"Roman\" activity of D. Epaminondas, as an answer to the conflict with Dom Duarte, came to being focused on the devotion to St. Teresinha. This focus has then lead to building the very first world sanctuary devoted to St. Teresinha in the city of Taubaté
Massa, Eric Macedo. "Estudo comparativo entre dois modelos geomorfológicos aplicados na Serra da Cantareira: bacia do Córrego do Bispo." Universidade de São Paulo, 2008. http://www.teses.usp.br/teses/disponiveis/8/8135/tde-01122009-154435/.
Повний текст джерелаAn analytical approach between two geomorfphologic models elaborated by ROSS (1994) and INPE (CREPANI et. al, 1996), a comparison was estabilished between two variables related to capital aspects of both the criteria for the definition of landscape units, the importance of variable relief and its appliance to urban environments. For presenting a huge diversity of land uses and preserved urban areas, Córrego do Bispo basin located in north zone of São Paulo has been chosen as an experimental area. These models have shown a good applicability in preserved environmental, emphasizing specially Ross model, which is more useful in terms of predictability. Both models presented similar results in urban areas, while they make diagnostics of environmental fragilities to areas of non-consolidated occupation and presented restrictions about consolidated occupation areas. Also intending to contribute to Ross model in an experimental level, the slope classification of RUEH (1975) was included, based in its geometry to variable relief of Ross model. As a result, meaningful differences were obtained for some areas in relation to the model originally proposed by Ross.
da, Silva Santos Pedro Bispo [Verfasser], Iryna [Akademischer Betreuer] Gurevych, Marcus [Akademischer Betreuer] Maurer, and Rada [Akademischer Betreuer] Mihalcea. "Multimodal Classification of Audiovisual Content / Pedro Bispo da Silva Santos ; Iryna Gurevych, Marcus Maurer, Rada Mihalcea." Darmstadt : Universitäts- und Landesbibliothek, 2021. http://d-nb.info/1237816750/34.
Повний текст джерелаAlonso, Carlos Antônio. "Bispo e Adéagbo: da desconstrução da crítica à adição e fusão de pensamento em forma de arte." Universidade de São Paulo, 2016. http://www.teses.usp.br/teses/disponiveis/93/93131/tde-31012017-110953/.
Повний текст джерелаThis research had its initial motivation the theoretical debate on ready-made, pop art and conceptual art, which comes up from criticism of intellectual and aesthetic closure present in the canons required by the school curriculum in Brazil. The implications of these concepts are discussed in parallel with a critical view of the European and American statements of these matrices for understanding the creation of Arthur Bispo do Rosário, Brazil (1919-1988) and Georges Adéagbo, Benin (1942). In addition, the path of the researcher-artist himself, participates on the understanding and analysis proposed. The focus lies on the one hand, in the everyday objects materials used in the work of Arthur Bispo do Rosário and in the routes of Georges Adéagbo, who is a self-taught artist that exposes his ideas and narratives shaped objects \"sculptural\" and public spaces interventions. They still have in common, their methodology that mirror their own concepts and archaeologies of knowledge linked to their own cultures and societies as well as constant construction of their identities. These thought processes involve mental action (concept or mental project) and implementation of the ideals reflected in his works of art. Both have as their main concern the everyday life presented by fused endogenous and exogenous objects that generate different materiality, narrative and even the deconstruction of the object itself as phenomenology of its metamorphosis, once it was removed from its place of original of meaning, reframed in space-being for Bishop, or in reverse self-archeology for Adéagbo.
Gonzaga, Agnaldo Divino. "ANEL DE TUCUM: A MISSÃO EVANGELIZADORA DE PEDRO CASALDÁLIGA, BISPO DA PRELAZIA DE SÃO FÉLIX DO ARAGUAIA." Pontifícia Universidade Católica de Goiás, 2005. http://localhost:8080/tede/handle/tede/851.
Повний текст джерелаIn this research, I pretend to analyze the evangelizing mission of Pedro Casaldáliga, Bishop of the Prelacy of São Félix do Araguaia, based on the apostolic exhortation of Pope Paul VI, Evangelii Nuntiandi. This document is a theological proposal for evangelization in the contemporary world. The intention is to analyze attitudes and positions of Casaldáliga in the Prelacy and in Latin America, highlighting their evangelization character in light of the papal document. Divided in three chapters, in the first chapter brings out the pre-historic and the history of the Prelacy, divided into five periods. In the second, a summary of Paul VI exhortation is presentation with additional commentaries. The theoretic reference of this thesis, Evangelii Nuntiandi, in third chapter, will be the basis for the analysis of Casaldáliga in the Prelacy and in Latin America. Thus there is dialectic, detailing what justifies or not the evangelizing mission of Casaldáliga. In the conclusion is discussed, based on history, the liberating utopia of the prophet, pastor and saint, Casaldáliga, within the reality of a church that has changed substantially making evangelization more complex.
Nesta pesquisa, propõe-se a uma análise da missão evangelizadora de Pedro Casaldáliga, bispo da Prelazia de São Félix do Araguaia, a partir da exortação apostólica do papa Paulo VI, Evangelii Nuntiandi. Este documento é uma proposta de evangelização no mundo contemporâneo, de caráter teológico, objeto, aqui, de uma reflexão no campo das Ciências da Religião. A intenção é analisar atitudes e posturas de Casaldáliga, na Prelazia e na América Latina, mostrando porque são consideradas evangelização, à luz do documento papal. Dividida em três capítulos, a dissertação traz, no primeiro, a pré-história e a história da Prelazia, estando esta dividida em cinco períodos. No segundo, apresenta-se um resumo da exortação de Paulo VI, antecedida e acrescida de comentários. Referência teórica desta dissertação, a Evangelii Nuntiandi, no terceiro capítulo, será base para a análise de Casaldáliga, na Prelazia e na América Latina. Há aí um diálogo, detalhando o que justifica ou não a missão evangelizadora de Casaldáliga. Na conclusão, discute-se sobre a clareza da histórica utopia libertadora, sustentada pelo profeta, pastor e santo Casaldáliga, ante à realidade de uma igreja que mudou, substancialmente, estando mais complexa sua evangelização.
ANDRADE, Allan Azevedo. "Entre a igreja e o estado: atribuições e atribulações de um bispo ultramontano na Amazônia (1844-1857)." Universidade Federal do Pará, 2017. http://repositorio.ufpa.br/jspui/handle/2011/8887.
Повний текст джерелаApproved for entry into archive by Irvana Coutinho (irvana@ufpa.br) on 2017-07-20T16:42:40Z (GMT) No. of bitstreams: 2 license_rdf: 0 bytes, checksum: d41d8cd98f00b204e9800998ecf8427e (MD5) Dissertacao_EntreIgrejaEstado.pdf: 1462882 bytes, checksum: af0b658e8973aee32d099918028879ce (MD5)
Made available in DSpace on 2017-07-20T16:42:40Z (GMT). No. of bitstreams: 2 license_rdf: 0 bytes, checksum: d41d8cd98f00b204e9800998ecf8427e (MD5) Dissertacao_EntreIgrejaEstado.pdf: 1462882 bytes, checksum: af0b658e8973aee32d099918028879ce (MD5) Previous issue date: 2017-02-08
CAPES - Coordenação de Aperfeiçoamento de Pessoal de Nível Superior
A presente dissertação se propõe a analisar o posicionamento religioso-político de D. José Afonso de Moraes Torres enquanto esteve a frente da diocese do Pará entre 1844 a 1857. Para tanto, é imprescindível compreender suas ações e percalços para administrar espiritual e materialmente o bispado, trazendo consigo a novidade da campanha ultramontana, ao mesmo tempo em que dialogava constantemente com o poder civil em favor da causa católica.
The present dissertation proposes to analyze the religious-political position of D. José Afonso de Moraes Torres while he was at the head of the diocese of Pará between 1844 and 1857. For that, it is essential to understand his actions and mishaps to administer the spiritual and materially the bishopric , bringing with it the novelty of the ultramontane campaign, at the same time that it was in constant dialogue with the civil power in favor of the Catholic cause.
Freitas, Nainôra Maria Barbosa de [UNESP]. "A criação da diocese de Ribeirão Preto e o governo do primeiro Bispo: D. Alberto José Gonçalves." Universidade Estadual Paulista (UNESP), 2006. http://hdl.handle.net/11449/103122.
Повний текст джерелаEsta tese aborda a criação da diocese de Ribeirão Preto e o governo de seu primeiro bispo. Em junho de 1908, foi criada a diocese de Ribeirão Preto junto com outras cinco dioceses que passaram a fazer parte da Província Eclesiástica de São Paulo, projeto de D. Duarte Leopoldo e Silva teve por objetivo aumentar e consolidar a presença da Igreja no interior de São Paulo. O bispo eleito para Ribeirão Preto foi D. Alberto José Gonçalves, um padre político que exerceu os cargos de deputado e senador da República pelo Paraná e que veio com a incumbência arregimentar os católicos para o seio da Igreja e diminuir as forças da modernidade anticlerical e de outras crenças na região. O governo de D. Alberto estendeu-se de fevereiro de 1909 quando tomou posse até seu falecimento em maio de 1945. Ao longo dos 36 anos que esteve à frente da diocese de Ribeirão Preto, organizou o patrimônio, construiu e embelezou a catedral, incentivou os padres a construírem e reformarem suas matrizes. A obra pastoral de D. Alberto teve início com as visitas pastorais em sua diocese pregando, administrando os sacramentos e orientando padres e fieis. O incentivo para que os padres chamassem os leigos para participar das atividades da Igreja, a preocupação com a entrada de outras crenças cristãs e não cristãs marcou o governo de D. Alberto. Distante da política partidária e dos cargos eletivos, o Bispo de Ribeirão Preto preocupou-se em implantar o ensino religioso nas escolas públicas, a Ação Católica nas paróquias e, realizou um Congresso Eucarístico Diocesano. As diretrizes do Vaticano foram acolhidas e seguidas por D. Alberto e pelo bispo auxiliar que chegou em 1940 D. Manoel da Silveira D Elboux
This thesis focuses on the establishment of the diocese of Ribeirão Preto and the government of its first bishop. In June of 1908 the diocese of Ribeirão Preto was created along with five other dioceses which became part of the Ecclesiastical province of São Paulo, a project developed by D. Duarte Leopoldo e Silva with the intent of increasing and consolidating the presence of the Church in the interior of the state of São Paulo. The bishop elected for Ribeirão Preto was D. Alberto José Gonçalves, a priest and politician who had held office as congressman and senator for the Republic from the state of Paraná, and who came with the incumbency to recruit all Catholics in the task of weakening the forces of anticlerical modernism and of other beliefs in the region. D. Alberto s term in government extended from February 1909, when he took office, until his death in May of 1945. During the 36 years in which he was at the head of the diocese of Ribeirão Preto he organized the assets, constructed and embellished the cathedral, and encouraged his priests to build and renovate their parishes. D. Alberto s pastoral works began as pastoral visits in his diocese, preaching, administering the sacraments and orientating priests and lay people. His incentive to his priests to call upon the participation of lay people in church activities, as well as his preoccupation with the expansion of other faiths, both Christian and non-Christian, were important issues of D. Alberto s government. Maintaining a distance from political parties and from any elected office, the Bishop of Ribeirão Preto set about implanting religious teaching in the public schools, setting up the Ação Católica (Catholic Action) in the parishes and holding a Diocesan Eucharistic Congress. All of the directives of the Vatican were accepted and followed by D. Alberto and by his auxiliary bishop, D. Manoel da Silveira D Élboux, who arrived in 1940
Papa, Helena Amália [UNESP]. "A autoafirmação de um Bispo: Gregório de Nissa e sua visão condenatória aos Eunomianos (360-394 d.C.)." Universidade Estadual Paulista (UNESP), 2014. http://hdl.handle.net/11449/126330.
Повний текст джерелаFace à la pluralité de discussions politique-théologiques qui ont eu lieu au cours du IVe siècle après J.-C., cette recherche se concentre sur celle qui a prétendu donner une uniformité et un sens au dogme trinitaire. Les discussions sur la divinité de la deuxième personne de la Trinité, Jésus-Christ, a été pratiquée par deux groupes chrétiens qui avaient des visions différentes sur cette question. Il s'agit d'un affrontement entre chrétiens ariens et chrétiens nicéens, personnifiés dans cette investigation par les évêques, le nicéen Grégoire de Nysse (335/340-394 après J.-C) et l' arien Eunome de Cyzique (335-394 après J.-C). Notre intente plus ample est d'analyser les méandres de la production et de la circulation du discours Contre Eunome (livre 1) de Grégoire de Nysse, afin de comprendre les relations de pouvoir qui se complétaient et se contrastaient avec l'objectif d'être acceptées comme correcte (orthodoxe) par leurs pairs et par l'Empereur à un moment où le christianisme lui-même et, par conséquent, son organisation hiérarchique, se renforçaient. Le conflit est présenté par l'historiographie comme un appendice d'une autre querelle survenue au cours des deux dernières décennies : entre le même évêque arien Eunome de Cyzique et Basile de Cesarée (329/331-378 après J.-C.), frère du déjà mentionné Grégoire. Ainsi, l'hypothèse de cette thèse est que Grégoire de Nysse a écrit son discours Contre Eunome comme une manière d'auto-promotion et d'auto-affirmation afin que son image parmi les nicéens fût restaurée après affronter une période d'exil, d'emprisonnement et un conséquent éloignement physique de l'enjeu politique-religieux qui avaient lieu dans ce contexte. On ajoute que, vers trois ans après l'exil, Grégoire de Nysse a obtenu son insertion dans la Cours Impériale de Théodose Ier, étant nommé par...
Diante a pluralidade de discussões político-teológicas que ocorreram no século IV d.C., essa pesquisa debruça-se sobre aquela que pretendeu dar uniformidade e sentido ao dogma trinitário. As discussões sobre a divindade da segunda pessoa da Trindade, Jesus Cristo, foi praticada por dois grupos cristãos que possuíam visões diferentes sobre essa questão. Trata-se de um embate entre os cristãos arianos e cristãos nicenos, personificados, nessa investigação, pelos Bispos, o niceno Gregório de Nissa (335/340- 394 d.C.) e o ariano Eunômio de Cízico (335-394 d.C.). Nosso intento mais amplo é analisar os meandros de produção e circulação do discurso Contra Eunômio (Livro 1) de Gregório de Nissa, a fim de compreender as relações de poder que se complementavam e se contrastavam com o objetivo de serem aceitas como correta (ortodoxa) pelos seus pares e pelo Imperador em um momento que o próprio cristianismo e, consequentemente, a sua organização hierárquica, estavam se fortalecendo. O conflito é apresentado pela historiografia como apêndice de outra querela ocorrido em torno de duas décadas antes: entre o mesmo Bispo ariano Eunômio de Cízico e Basílio de Cesareia (329/331-378 d.C.), irmão do mencionado Gregório. Dessa maneira, a hipótese dessa Tese é que Gregório de Nissa escreveu o seu discurso Contra Eunômio como forma de autopromoção e autoafirmação a fim de que sua imagem dentre os nicenos fosse restabelecida após Gregório enfrentar um período de exílio, prisão e consequente distanciamento físico do jogo político-religioso que ocorria naquele contexto. Acrescenta-se que, em torno de três anos após o exílio, Gregório de Nissa angariou a sua inserção na Corte Imperial de Teodósio I, sendo nomeado pelo mesmo para um cargo que pretendia a resolução de disputas político-religiosas. Para compreendermos a autoafirmação de Gregório de Nissa diante seu contexto, haja vista que a hipótese e...
Considering the plurality of politico-theological discussions that occurred in the 4th century AD, this research focuses on one that was intended to give consistency and meaning to the doctrine of the Trinity. Two Christian groups, each of which had different views on this issue, practiced discussions about the divinity of the second person of the Trinity, Jesus Christ. It was a dispute between Arian Christians and Nicene Christians, personified in this investigation by the Bishops, Gregory of Nyssa (335/340-394 AD) and the Arian, Eunomius of Cyzicus (335-394 AD). Our broader intention was to analyze the intricacies of the production and circulation of the discourse Adversus Eunomium (Book 1), by Gregory of Nyssa, in order to comprehend the relation of power that complemented and contrasted with the goal of being accepted as correct (orthodox) by their peers and by the Emperor, at a time that Christianity itself and, consequently their hierarchical organization were strengthening themselves. The conflict is presented as an appendix to the historiography of another quarrel which ensued around two decades before: between the same Arian Eunomius of Cyzicus and Bishop Basil of Caesarea (AD 329/331-378), brother of the aforementioned Bishop Gregory of Nyssa. Thus, the hypothesis of this thesis is that Gregory of Nyssa wrote his speech Against Eunomius as a form of self-promotion and self-assertion in order to re-establish his image among the Nycians, after Gregory faced a period of exile, imprisonment and a consequent physical distance from the politico-religious game that occurred in that context. In addition, about three years after his exile, Gregory of Nazianzus gained acceptance into the Imperial Court of Theodosius I, who selected him for a position that dealt with political and religious matters. In order to understand Gregory of Nazianzus's self-assertion with regards to this context, and...
Freitas, Nainora M. B. de (Nainora Maria Barbosa de). "A criação da diocese de Ribeirão Preto e o governo do primeiro Bispo : D. Alberto José Gonçalves /." Franca, 2006. http://hdl.handle.net/11449/103122.
Повний текст джерелаBanca: Euclides Marchi
Banca: Lauri Emilio Wirth
Banca: Luiz Carlos Luz Marques
Banca: Vânia de Fátima Martino
Resumo: Esta tese aborda a criação da diocese de Ribeirão Preto e o governo de seu primeiro bispo. Em junho de 1908, foi criada a diocese de Ribeirão Preto junto com outras cinco dioceses que passaram a fazer parte da Província Eclesiástica de São Paulo, projeto de D. Duarte Leopoldo e Silva teve por objetivo aumentar e consolidar a presença da Igreja no interior de São Paulo. O bispo eleito para Ribeirão Preto foi D. Alberto José Gonçalves, um padre político que exerceu os cargos de deputado e senador da República pelo Paraná e que veio com a incumbência arregimentar os católicos para o seio da Igreja e diminuir as forças da modernidade anticlerical e de outras crenças na região. O governo de D. Alberto estendeu-se de fevereiro de 1909 quando tomou posse até seu falecimento em maio de 1945. Ao longo dos 36 anos que esteve à frente da diocese de Ribeirão Preto, organizou o patrimônio, construiu e embelezou a catedral, incentivou os padres a construírem e reformarem suas matrizes. A obra pastoral de D. Alberto teve início com as visitas pastorais em sua diocese pregando, administrando os sacramentos e orientando padres e fieis. O incentivo para que os padres chamassem os leigos para participar das atividades da Igreja, a preocupação com a entrada de outras crenças cristãs e não cristãs marcou o governo de D. Alberto. Distante da política partidária e dos cargos eletivos, o Bispo de Ribeirão Preto preocupou-se em implantar o ensino religioso nas escolas públicas, a Ação Católica nas paróquias e, realizou um Congresso Eucarístico Diocesano. As diretrizes do Vaticano foram acolhidas e seguidas por D. Alberto e pelo bispo auxiliar que chegou em 1940 D. Manoel da Silveira DElboux
Abstract: This thesis focuses on the establishment of the diocese of Ribeirão Preto and the government of its first bishop. In June of 1908 the diocese of Ribeirão Preto was created along with five other dioceses which became part of the Ecclesiastical province of São Paulo, a project developed by D. Duarte Leopoldo e Silva with the intent of increasing and consolidating the presence of the Church in the interior of the state of São Paulo. The bishop elected for Ribeirão Preto was D. Alberto José Gonçalves, a priest and politician who had held office as congressman and senator for the Republic from the state of Paraná, and who came with the incumbency to recruit all Catholics in the task of weakening the forces of anticlerical modernism and of other beliefs in the region. D. Albertos term in government extended from February 1909, when he took office, until his death in May of 1945. During the 36 years in which he was at the head of the diocese of Ribeirão Preto he organized the assets, constructed and embellished the cathedral, and encouraged his priests to build and renovate their parishes. D. Albertos pastoral works began as pastoral visits in his diocese, preaching, administering the sacraments and orientating priests and lay people. His incentive to his priests to call upon the participation of lay people in church activities, as well as his preoccupation with the expansion of other faiths, both Christian and non-Christian, were important issues of D. Albertos government. Maintaining a distance from political parties and from any elected office, the Bishop of Ribeirão Preto set about implanting religious teaching in the public schools, setting up the Ação Católica (Catholic Action) in the parishes and holding a Diocesan Eucharistic Congress. All of the directives of the Vatican were accepted and followed by D. Alberto and by his auxiliary bishop, D. Manoel da Silveira DÉlboux, who arrived in 1940
Doutor
Papa, Helena Amália. "A autoafirmação de um Bispo : Gregório de Nissa e sua visão condenatória aos Eunomianos (360-394 d.C.) /." Franca, 2014. http://hdl.handle.net/11449/126330.
Повний текст джерелаBanca: Renan Frighetto
Banca: Gilvan Ventura da Silva
Banca: Ana Paula Tavares Magalhães
Banca: Julio Cesar Magalhães de Oliveira
Resumo: Diante a pluralidade de discussões político-teológicas que ocorreram no século IV d.C., essa pesquisa debruça-se sobre aquela que pretendeu dar uniformidade e sentido ao dogma trinitário. As discussões sobre a divindade da segunda pessoa da Trindade, Jesus Cristo, foi praticada por dois grupos cristãos que possuíam visões diferentes sobre essa questão. Trata-se de um embate entre os cristãos arianos e cristãos nicenos, personificados, nessa investigação, pelos Bispos, o niceno Gregório de Nissa (335/340- 394 d.C.) e o ariano Eunômio de Cízico (335-394 d.C.). Nosso intento mais amplo é analisar os meandros de produção e circulação do discurso Contra Eunômio (Livro 1) de Gregório de Nissa, a fim de compreender as relações de poder que se complementavam e se contrastavam com o objetivo de serem aceitas como correta (ortodoxa) pelos seus pares e pelo Imperador em um momento que o próprio cristianismo e, consequentemente, a sua organização hierárquica, estavam se fortalecendo. O conflito é apresentado pela historiografia como apêndice de outra querela ocorrido em torno de duas décadas antes: entre o mesmo Bispo ariano Eunômio de Cízico e Basílio de Cesareia (329/331-378 d.C.), irmão do mencionado Gregório. Dessa maneira, a hipótese dessa Tese é que Gregório de Nissa escreveu o seu discurso Contra Eunômio como forma de autopromoção e autoafirmação a fim de que sua imagem dentre os nicenos fosse restabelecida após Gregório enfrentar um período de exílio, prisão e consequente distanciamento físico do jogo político-religioso que ocorria naquele contexto. Acrescenta-se que, em torno de três anos após o exílio, Gregório de Nissa angariou a sua inserção na Corte Imperial de Teodósio I, sendo nomeado pelo mesmo para um cargo que pretendia a resolução de disputas político-religiosas. Para compreendermos a autoafirmação de Gregório de Nissa diante seu contexto, haja vista que a hipótese e...
Abstract: Considering the plurality of politico-theological discussions that occurred in the 4th century AD, this research focuses on one that was intended to give consistency and meaning to the doctrine of the Trinity. Two Christian groups, each of which had different views on this issue, practiced discussions about the divinity of the second person of the Trinity, Jesus Christ. It was a dispute between Arian Christians and Nicene Christians, personified in this investigation by the Bishops, Gregory of Nyssa (335/340-394 AD) and the Arian, Eunomius of Cyzicus (335-394 AD). Our broader intention was to analyze the intricacies of the production and circulation of the discourse Adversus Eunomium (Book 1), by Gregory of Nyssa, in order to comprehend the relation of power that complemented and contrasted with the goal of being accepted as correct (orthodox) by their peers and by the Emperor, at a time that Christianity itself and, consequently their hierarchical organization were strengthening themselves. The conflict is presented as an appendix to the historiography of another quarrel which ensued around two decades before: between the same Arian Eunomius of Cyzicus and Bishop Basil of Caesarea (AD 329/331-378), brother of the aforementioned Bishop Gregory of Nyssa. Thus, the hypothesis of this thesis is that Gregory of Nyssa wrote his speech Against Eunomius as a form of self-promotion and self-assertion in order to re-establish his image among the Nycians, after Gregory faced a period of exile, imprisonment and a consequent physical distance from the politico-religious game that occurred in that context. In addition, about three years after his exile, Gregory of Nazianzus gained acceptance into the Imperial Court of Theodosius I, who selected him for a position that dealt with political and religious matters. In order to understand Gregory of Nazianzus's self-assertion with regards to this context, and...
Resume: Face à la pluralité de discussions politique-théologiques qui ont eu lieu au cours du IVe siècle après J.-C., cette recherche se concentre sur celle qui a prétendu donner une uniformité et un sens au dogme trinitaire. Les discussions sur la divinité de la deuxième personne de la Trinité, Jésus-Christ, a été pratiquée par deux groupes chrétiens qui avaient des visions différentes sur cette question. Il s'agit d'un affrontement entre chrétiens ariens et chrétiens nicéens, personnifiés dans cette investigation par les évêques, le nicéen Grégoire de Nysse (335/340-394 après J.-C) et l' arien Eunome de Cyzique (335-394 après J.-C). Notre intente plus ample est d'analyser les méandres de la production et de la circulation du discours Contre Eunome (livre 1) de Grégoire de Nysse, afin de comprendre les relations de pouvoir qui se complétaient et se contrastaient avec l'objectif d'être acceptées comme correcte (orthodoxe) par leurs pairs et par l'Empereur à un moment où le christianisme lui-même et, par conséquent, son organisation hiérarchique, se renforçaient. Le conflit est présenté par l'historiographie comme un appendice d'une autre querelle survenue au cours des deux dernières décennies : entre le même évêque arien Eunome de Cyzique et Basile de Cesarée (329/331-378 après J.-C.), frère du déjà mentionné Grégoire. Ainsi, l'hypothèse de cette thèse est que Grégoire de Nysse a écrit son discours Contre Eunome comme une manière d'auto-promotion et d'auto-affirmation afin que son image parmi les nicéens fût restaurée après affronter une période d'exil, d'emprisonnement et un conséquent éloignement physique de l'enjeu politique-religieux qui avaient lieu dans ce contexte. On ajoute que, vers trois ans après l'exil, Grégoire de Nysse a obtenu son insertion dans la Cours Impériale de Théodose Ier, étant nommé par...
Doutor
Moreira, Igor Alves. "Do bispo morto ao padre matador (Dom Expedito e Padre Hosana nas construções da memória – 1957/2004)." reponame:Repositório Institucional da UFC, 2008. http://www.repositorio.ufc.br/handle/riufc/2871.
Повний текст джерелаSubmitted by Raul Oliveira (raulcmo@hotmail.com) on 2012-06-25T15:43:49Z No. of bitstreams: 1 2008_Dis_IAMoreira.pdf: 1027349 bytes, checksum: c90183673ed4b21bf2dbe96c7e28e13a (MD5)
Approved for entry into archive by Maria Josineide Góis(josineide@ufc.br) on 2012-06-25T16:12:47Z (GMT) No. of bitstreams: 1 2008_Dis_IAMoreira.pdf: 1027349 bytes, checksum: c90183673ed4b21bf2dbe96c7e28e13a (MD5)
Made available in DSpace on 2012-06-25T16:12:47Z (GMT). No. of bitstreams: 1 2008_Dis_IAMoreira.pdf: 1027349 bytes, checksum: c90183673ed4b21bf2dbe96c7e28e13a (MD5) Previous issue date: 2008
The present work is devoted to the historical study on the memoirs around Expedite Talent Lopes and priest Hosana of Siqueira and Silva. Expedite talent was bishop of Garanhuns-Pernambuco. In 1957, it was murdered by priest Hosana with three revolver shots. The crime generated narratives. He/she/you founded multiple memoirs. Those narrative plots give dinamicidade to the past. The concern is not simply to explain the a lot of memoirs on the crime, but to think as those memoirs was counted and recounted by the letters and for the speech of the depoentes that, as those memories, they built and they build senses that evidence specific papers of villainous (I murder) and hero (example). to Notice as the crime is narrated and your multiple variations are here the objective looked for.
O presente trabalho dedica-se ao estudo histórico sobre as memórias em torno de dom Expedito Lopes e padre Hosana de Siqueira e Silva. Dom Expedito era bispo de Garanhuns-Pernambuco. Em 1957, foi assassinado por padre Hosana com três tiros de revólver. O crime gerou narrativas. Fundou memórias múltiplas. Essas tramas narrativas dão dinamicidade ao passado. A preocupação não é simplesmente explicar as muitas memórias sobre o crime, mas pensar como essas memórias foram contadas e recontadas pelas letras e pela fala dos depoentes que, como essas lembranças, construíram e constroem sentidos que evidenciam papéis específicos de vilão (assassino) e herói (exemplo). Perceber como o crime é narrado e suas múltiplas variações é o objetivo aqui buscado.
CUNHA, Elaine Cristina Gomes da. "O Professor Régio, o Bispo e o Ouvidor: distintos olhares sobre a educação em Recife (1759-1772)." Universidade Federal Rural de Pernambuco, 2009. http://www.tede2.ufrpe.br:8080/tede2/handle/tede2/4720.
Повний текст джерелаMade available in DSpace on 2016-06-14T15:23:10Z (GMT). No. of bitstreams: 1 Elaine Cristina Gomes da Cunha.pdf: 3497052 bytes, checksum: 9eacaf36df808dd97d9c53aea74f3361 (MD5) Previous issue date: 2009-07-28
Coordenação de Aperfeiçoamento de Pessoal de Nível Superior - CAPES
The Regal Professors were established by License 28 June 1759, after the suspension of the Jesuits responsible for preaching and confession throughout the Portuguese territory in order to withdraw from family and church the authority on the education of youth, passing it to the Portuguese Monarchy. Selected from public examinations, those teachers should teach, guided by instructions, published by another License on the same date of June 28th ,1759, the principles that would allow the formation of a corps of officers able to carry forward the political-administrative project of Sebastião José de Carvalho e Melo, known as the Marquis of Pombal. This project proposed a greater control of the colonial relations between Portugal and Brazil from the second half of the eighteenth century. To understand how the measures prepared in pedagogical changes reflected in Pernambuco, between 1759 and 1772, chose the actions around the Regal Professor Manoel da Silva Coelho because we believe that its primacy as a master regal and their records in numerous letters and letters us to shape the perception on education before and after the reforms of the same. Besides Coelho, make use of the records of the Bishop of Pernambuco, D. Francisco Xavier Aranha, the Ombudsman, Bernardo Coelho da Gama Casco, the law on changes in education in order to realize that political sense, not just teaching, those changes were understood. Through the methodology ofdiscourse analysis, specifically the concepts of Michel Foucault and Norman Fairclough, understand that conflicts around changes in education have different meanings which made it impossible to its full establishment in Pernambuco in the second half of the eighteenth century. These meanings were attached to both the view that Regal Professor, the bishop and the Ombudsman had the respect of public instruction, in the unfolding political changes in education that could lead to the representations of power that they symbolized in relations between Portugal and its colonies in the eighteenth century. Accordingly, this dissertation is part of recent debates in historiography, specifically those linked to António Manuel Hespanha, regarding the administrative practice in the colonial period.
Os Professores Régios foram instituídos pelo Alvará de 28 de Junho de 1759, após a suspensão dos jesuítas responsáveis até então por pregar e confessar em todo território português com o objetivo de retirar da família e da Igreja a tutela sobre a educação da mocidade, passando-a para a Monarquia Portuguesa. Selecionados a partir de exames públicos, aqueles docentes deveriam ensinar, orientados pelas Instruções, publicadas por outro Alvará na mesma data de 28 de junho de 1759, os princípios que permitiriam a formação de um corpo de oficiais capazes de levar adiante o projeto político-administrativo de José Sebastião de Carvalho e Melo, conhecido como Marquês de Pombal. Este projeto propunha um maior controle das relações coloniais entre Portugal e Brasil a partir da segunda metade do século XVIII. Para percebemos como as medidas elaboradas nas mudanças pedagógicas repercutiram em Pernambuco, entre 1759 e 1772, escolhemos as ações em torno do Professor Régio Manoel da Silva Coelho por acreditarmos que a sua primazia como mestre régio e os seus registros em inúmeras cartas e ofícios nos possibilitam delinear a percepção sobre a educação antes e após as reformas da mesma. Além de Coelho, utilizamo-nos dos registros do Bispo de Pernambuco, D. Francisco Xavier Aranha, do Ouvidor, Bernardo Coelho da Gama Casco, das leis sobre as mudanças no ensino, com o intuito de percebermos em que sentido político, e não apenas pedagógico, aquelas alterações foram entendidas. Através da metodologia da Análise do Discurso, especificamente nos conceitos de Michel Foucault e de Norman Fairclough, compreendemos que os conflitos em torno das mudanças na educação tiveram diversos sentidos que impossibilitaram o seu pleno estabelecimento em Pernambuco na segunda metade do século XVIII. Tais sentidos estavam atrelados tanto à perspectiva que o Professor Régio, o Bispo e o Ouvidor detinham a respeito da instrução pública, quanto aos desdobramentos políticos que as alterações na educação poderiam acarretar para as representações de poder que os mesmos simbolizavam no quadro das relações entre Portugal e suas colônias no século XVIII. Neste sentido, a presente Dissertação insere-se nos recentes debates historiográficos, especificamente aqueles atrelados a António Manuel Hespanha, a respeito da prática administrativa no período colonial.
Sousa, Laura Mariana Carvalho de. "Construir topografias. Fábrica de artes: proposta de ligação entre Marvila e a Doca do Poço do Bispo." Master's thesis, Universidade de Évora, 2016. http://hdl.handle.net/10174/18201.
Повний текст джерелаCORREIA, J. P. P. "O discurso anti-maniqueu de Agostinho de Hipona na construção da identidade cristã." Universidade Federal do Espírito Santo, 2014. http://repositorio.ufes.br/handle/10/3516.
Повний текст джерелаAurelius Augustinus nasceu em 354. Filho de uma cristã fervorosa, dedicou-se ao estudo da retórica. Em sua juventude, leu Cícero e se encantou com a filosofia, buscando-a na Bíblia. Acabou por aderir ao maniqueísmo, no qual acredita ter encontrado a verdade. Após permanecer como maniqueu durante nove anos, se desiludiu. Com a ajuda dos sermões de Ambrósio e da filosofia neoplatônica, converteu-se ao cristianismo. Como cristão, passou a refutar sua antiga fé, utilizando-se da Bíblia, do neoplatonismo e da tradição católica. Agostinho escreve vários textos anti-maniqueus. Nosso objetivo é, por meio da analise de três desses textos, compreender como Agostinho, cristão, passa a utilizar os conceitos de verdade e virtude de forma a opor cristãos e maniqueus, o que o leva à construção de uma identidade cristã. Essa se opõe à alteridade maniqueísta e Agostinho critica o ascetismo rígido maniqueu. De forma a cumprir nosso objetivo, utilizamos como ferramenta metodológica a análise do discurso.
Moreira, Igor Alves. "DO BISPO MORTO AO PADRE MATADOR (DOM EXPEDITO E PADRE HOSANA NAS CONSTRUÃÃES DA MEMÃRIA â 1957/2004)." Universidade Federal do CearÃ, 2008. http://www.teses.ufc.br/tde_busca/arquivo.php?codArquivo=2788.
Повний текст джерелаO presente trabalho dedica-se ao estudo histÃrico sobre as memÃrias em torno de dom Expedito Lopes e padre Hosana de Siqueira e Silva. Dom Expedito era bispo de Garanhuns-Pernambuco. Em 1957, foi assassinado por padre Hosana com trÃs tiros de revÃlver. O crime gerou narrativas. Fundou memÃrias mÃltiplas. Essas tramas narrativas dÃo dinamicidade ao passado. A preocupaÃÃo nÃo à simplesmente explicar as muitas memÃrias sobre o crime, mas pensar como essas memÃrias foram contadas e recontadas pelas letras e pela fala dos depoentes que, como essas lembranÃas, construÃram e constroem sentidos que evidenciam papÃis especÃficos de vilÃo (assassino) e herÃi (exemplo). Perceber como o crime à narrado e suas mÃltiplas variaÃÃes à o objetivo aqui buscado.
The present work is devoted to the historical study on the memoirs around Expedite Talent Lopes and priest Hosana of Siqueira and Silva. Expedite talent was bishop of Garanhuns-Pernambuco. In 1957, it was murdered by priest Hosana with three revolver shots. The crime generated narratives. He/she/you founded multiple memoirs. Those narrative plots give dinamicidade to the past. The concern is not simply to explain the a lot of memoirs on the crime, but to think as those memoirs was counted and recounted by the letters and for the speech of the depoentes that, as those memories, they built and they build senses that evidence specific papers of villainous (I murder) and hero (example). to Notice as the crime is narrated and your multiple variations are here the objective looked for.
Oliveira, Leonardo Bispo de. "TrustMail : um modelo de confiança entre servidores de e-mail / Leonardo Bispo de Oliveira ; orientador, Carlos Alberto Maziero." reponame:Biblioteca Digital de Teses e Dissertações da PUC_PR, 2005. http://www.biblioteca.pucpr.br/tede/tde_busca/arquivo.php?codArquivo=362.
Повний текст джерелаInclui bibliografia
O e-mail é uma ferramenta essencial na Internet. No entanto, a arquitetura dos sistemas de e-mail convencional apresenta problemas que deixam o sistema vulnerável a diversos tipos de ameaças. Alternativas vêm sendo propostas para sanar essas deficiências
Pinto, Laëtitia Duarte. "Representações Sociais de Reclusos sobre a Liberdade Condicional: Estudo exploratório no Estabelecimento Prisional de Santa Cruz do Bispo." Master's thesis, [s.n.], 2014. http://hdl.handle.net/10284/4192.
Повний текст джерелаO presente estudo pretende incidir sobre o fenómeno da Liberdade Condicional (LC), cujo pedido constitui um dos diversos direitos dos reclusos (Lei nº115/2009, de 12 de Outubro). Mais concretamente, pretende explanar quais são as representações sociais dos reclusos do Estabelecimento Prisional de Santa Cruz do Bispo (EPSCB) sobre a LC. Devido aos insuficientes estudos nesta área, é de todo relevante e pertinente incidir e compreender este fenómeno, tendo-se estabelecido como principais objetivos tentar compreender as representações sociais dos reclusos sobre a LC; Tentar compreender quais os aspetos que podem levar um recluso a pedir a LC ou não; Tentar depreender qual o uso que estes poderão fazer dela e quais os aspetos que podem levar ao seu sucesso ou insucesso. Para o alcance dos supramencionados objetivos, este estudo, de caráter exploratório-descritivo e qualitativo, concretizou-se em duas fases: a recolha de dados através de uma análise documental dos processos individuais dos reclusos e, posteriormente, a realização de entrevistas semi-estruturadas aos reclusos participantes. Apurou-se que existe, por parte destes encarcerados, uma perceção real do que é e do que se pretende com a LC, muito embora se faça notar o desejo claro de liberdade por si só, distanciando-se, de certo modo, das reais dificuldades que se poderão fazer sentir quando libertados. Esta investigação poderá ser um contributo para aprofundar o conhecimento sobre a LC e os benefícios que ela pode trazer quando concedida, sem esquecer o papel fulcral do tratamento prisional e da preparação para a liberdade, mas também para explicar falhas que possam existir decorrentes da mesma.
The present study aims to focus on the phenomenon of Parole, which request is one of several rights of prisoners (Law No. 115/2009, of 12 October). More specifically, it pretends to explain what are the social representations of the prisoners of the Prison de Santa Cruz do Bispo about Parole. Due to insufficient studies in this area, it is relevant and pertinent to focus and understand this phenomenon, having been established as main objectives to try to understand the social representations of prisoners about Parole; To try to understand which aspects can lead a prisoner to request Parole or not; To try to deduce what use can they make of it and what are the aspects that can lead to its success or failure. To achieve the referred objectives, this study with an exploratory, descriptive and qualitative character, is carried out in two phases: data collection through a desk review of individual cases of prisoners and later conducting semi structured interviews to the participants prisoners. It was found that there is, by those incarcerated, a real perception of what it is and what is intended with Parole, although it shows the clear desire for freedom, putting themselves faraway, in a sense, from the real difficulties that may be felt when released. This research may be a contribution to acquire knowledge about Parole and the benefits it can bring when guaranteed, not forgetting to mention the central role of prison treatment and preparation for freedom but also to explain failures that may exist under this institute because it is felt a lack of involvement of society in the rehabilitation of these individuals.
Martins, João Paulo Marques Fernandes. "Reconversão dos armazéns Abel Pereira da Fonseca, como um elemento para a revitalização do Poço do Bispo, Lisboa." Master's thesis, Universidade de Lisboa, Faculdade de Arquitetura, 2017. http://hdl.handle.net/10400.5/14539.
Повний текст джерелаBrito, Paula S?nia de. "A luta do Bispo Dom Jos? de Medeiros Delgado por educa??o escolar para todos (Caic?-RN, 1941-1951)." Universidade Federal do Rio Grande do Norte, 2004. http://repositorio.ufrn.br:8080/jspui/handle/123456789/14379.
Повний текст джерелаThe socioeducational program of actions developed by Dom Jos? de Medeiros Delgado, first Bishop of Diocese of Caic? city in Rio Grande do Norte, from 1941 to 1951, is analyzed by the present work in a historical perspective, based upon the school culture refecence.Through this reference point, the general and peculiar school culture proper of catholic schools founded by Dom Delgado was learned.The schools are: the Gin?sio Diocesano Seridoense (1942), the Escola Dom?stica Popular Darci Vargas (1943, the Prevocacional School of Caic? (1944) and the Santo Cura d ars Seminar (1946). The socioeducational actions of Dom Delgado Bishop affected seven other towns surrounding Caic?. Places where catholic schools were founded and named after Escola do Pobre . In fight for schools for all social segments of city and rural natures, Dom Delgado founded four rural schools in the surroundings of Serra Negra, S?o Jo?o do Sabugi, Jardim do Serid? e Lagoa Nova. It is also part of his beneficial work the creation of rural cooperatives for the parents of the students from such schools
O programa de a??es socioeducacionais empreendido por Dom Jos? de Medeiros Delgado, primeiro Bispo da Diocese da cidade de Caic?-RN, no per?odo de 1941 a 1951, ?, nesta disserta??o, analisado numa perspectiva hist?rica, com base no referencial da cultura escolar. Por meio desse referencial, tratou-se de apreender a cultura escolar geral e peculiar dos estabelecimentos de ensino cat?lico fundados por Dom Delgado, quais sejam: o Gin?sio Diocesano Seridoense (1942), a Escola Dom?stica Popular Darci Vargas (1943), a Escola Prevocacional de Caic? (1944) e o Semin?rio Santo Cura d Ars (1946). As a??es socioeducacionais do Bispo Dom Delgado ainda se estenderam para sete cidades circunvizinhas a Caic?, localidades onde fundou escolas cat?licas cognominadas de Escola do Pobre . Na luta por escolas para todos segmentos sociais citadinos e campesinos, Dom Delgado fundou ainda quatro escolas rurais nos arredores dos munic?pios de Serra Negra do Norte, S?o Jo?o do Sabugi, Jardim do Serid? e Lagoa Nova. Tamb?m ? parte de seu trabalho benfeitor a cria??o de cooperativas rurais para os pais das crian?as alunas dessas escolas cat?licas
Pestana, Fernanda Cristina Martins 1985. "Objetos e afetos." [s.n.], 2014. http://repositorio.unicamp.br/jspui/handle/REPOSIP/268934.
Повний текст джерелаDissertação (mestrado) - Universidade Estadual de Campinas, Instituto de Estudos da Linguagem
Made available in DSpace on 2018-08-25T01:45:38Z (GMT). No. of bitstreams: 1 Pestana_FernandaCristinaMartins_M.pdf: 63390233 bytes, checksum: 139e5c74982676f4df7546316658e560 (MD5) Previous issue date: 2014
Resumo: Objetos e afetos propõe a criação de um livro-objeto composto por três cadernos que esboçam, entre escritas e materialidades, a possibilidade de uma pesquisa-desenho. Uma proposta de inventar com a obra Vinte e um veleiros (s/ data), do artista brasileiro Arthur Bispo do Rosário (1909-1989), modos de habitar os objetos e o mundo. Traçar também junto a presença de Bispo na Trigésima Bienal de São Paulo ¿ a iminência das poéticas (2012) as problemáticas que envolvem a crítica e a divulgação cultural das artes visuais. Arte e loucura: palavras que constituem uma figura-Bispo que contorna as tentativas da crítica, entre biografias e bibliografias, de decifrar sua personalidade, encontrar em seus objetos possíveis narrativas que os fixem no compromisso com a representação de um mundo interno e pessoal. Essa pesquisa nasce da inquietação diante desse modelo com o qual a crítica e a divulgação cultural lidam com os feitos das artes visuais. Papel, linha e palavra são os materiais com os quais essa pesquisa pretende transbordar as margens dos dizeres que amarram artista e obra, e desenhar passagens para habitantes outros, entre sentidos e sensações, que movimentem as condições que estabilizam a existência dos objetos. Uma proposta de esboçar nos cadernos desse livro-objeto possibilidades em que os Veleiros, como compostos de sensações, possam ficar de pé sozinhos, independentes de determinações que os fixem a alguma identidade, temporalidade ou territorialidade dada. Investigar os vãos, as passagens, os respiros nos objetos; as vidas que podem acontecer, no encontro das linhas inesperadas e desconhecidas que desenham as páginas dos cadernos. Experimentar tomar o desenho como procedimento de pesquisa, em que a palavra torna-se matéria de experimentação, e escrita/leitura mantêm-se como gestos que rascunham passagens pelas quais seja possível perceber/potencializar uma misteriosa imensidão que atravessa a materialidade dos objetos ¿ afetos, brancos, vazios, silêncios, (in)dizíveis... Uma tentativa de pesquisa-desenho que quer, com a composição desses cadernos, despir os objetos em uma conversa na qual suas materialidades possam dizer-nos de segredos indescritíveis por palavras, ou ainda gotejar fragmentos de textos por/entre aberturas, texturas, plasticidades... Secar significações na possibilidade de compor uma vida outra com a escrita e a materialidade das coisas. Uma vontade de vasculhar modos de habitar uma imensidão de possibilidades, entre afetos, objetos e palavras, que compõem este livro-objeto. Transbordar as margens da própria pesquisa, desenhar passagens com as escritas tecidas
Abstract: Objects and affects proposes the creation of an book object composed of three notebooks drafting, between written and materialities, the possibility of a drawing-research. A proposal to invent with the work Vinte e um veleiros (Twenty-one sailboats) (undated), of Brazilian artist Arthur Bispo do Rosário (1909-1989), ways of inhabiting the objects and the world. Tracing also in Bispo presence at Thirtieth Biennial of São Paulo - the imminence of the poetic (2012) the set of problems involving the critical and cultural divulgation of the visual arts. Art and madness: words that make up a figure-Bispo outlining the attempts of criticism, from biographies and bibliographies, to decipher his personality, find in his work and objects possible narratives that determine them upon a commitment with the representation of an internal and personal world. This research comes from uneasiness about this model with criticism and cultural diffusion which deal with the feats of the visual arts. Paper, line and word are the materials with which this research aims to overflow the banks of the wording tying artist and work, and draw passages to habitants, other, between senses and sensations that move the conditions that stabilize the existence of objects. A proposal to draw, in the roll of that object-book, possibilities where sailboats, as compounds of sensations, can stand alone, independent of determinations which fix them to some identity, temporality or territoriality given. Investigate the gaps, passages, vents on objects; lives that can happen at the meeting of the unexpected and unknown lines that draw the pages of notebooks. Try taking the drawing as a research procedure, in which the word becomes matter of experimentation, and reading / writing remain as gestures sketching passages through which it is possible to perceive / enhance a mysterious immensity that crosses the materiality of objects ¿ affections, white, empty, silences, (un)speakable... A tentative of a drawing-research that want, with the composition of these notebooks, undressing objects in a conversation in which their materiality can tell us of unspeakable secrets by words, or dripping fragments of texts by/ between gaps, textures, plasticity... Dry meanings in the possibility of composing another life with writing and the materiality of things. A desire to scour ways of inhabiting a range of possibilities, between affects, objects and words that compose this book object. Overflowing the banks of the research, draw passages with woven written
Mestrado
Divulgação Científica e Cultural
Mestra em Divulgação Científica e Cultural
Fernandes, Janice Aparecida de Azevedo. "IMINÊNCIAS POÉTICAS: MANOEL DE BARROS E ARTHUR BISPO DO ROSÁRIO POR UMA POÉTICA DA RECOMPOSIÇÃO DE INUTILIDADES E DO ACRIANÇAMENTO." Pontifícia Universidade Católica de Goiás, 2015. http://localhost:8080/tede/handle/tede/3226.
Повний текст джерелаThis research aimed to study post-modern artistic phenomenas, such as poetry made based on what would be dismissed as non-poetic or as consensual garbage. The proposal of the thematic is characterized as an exploratory bibliographic and phenomenological research, understanding on how the reframed resources used, the re-semanticizing given to the words and objects and the observation of a poetic self about such raw materials have certain linguistic, literary and poetic similarity. The research is justified by its degree of support for being a source for new researches on the subject which is now built. The authors analyzed for the study of this research were Manoel de Barros and Arthur Bispo do Rosário, the first, a poet and the second one an artist. The results found point to the fact that in both studied objects, it was observed the construction of their poetic linguistics for the deconstruction of art as a classic element and also of the ressignification that authors worked with, such as words and raw material throughout the re-composition of what is to be useless. It was able to point out how scientific contribution, the perception that although there are similarities between the studied authors, one has to consider what make them distant of each other, in this case, it´s their existential condition. Manoel de Barros simulated a poetic self totally childish that dazzles in front of the semantic possibilities of a word and it creates its own language, its Manoelês , marked by arquissemas . Poet that denatures the Pantanal, throughout poetic recomposition of the useless, creates a work in which language is the great theme , the great character . Arthur Bispo do Rosário was a schizophrenic on the sidelines of consumerism, invent the world on behalf of God, from a psychotic episode sending him to his own Divine Being. Theopoetics is the support of his work, a cataloged work as the world´s inventor. The research, " Poetic Eminences: Manoel de Barros and Arthur Bispo do Rosário - by the poetic recovery of the useless and childlike" was made possible by the financial support of the Fundação de Amparo à Pesquisa do Estado de Goiás (FAPEG).
A pesquisa, Iminências poéticas: Manoel de Barros e Arthur Bispo do Rosário por uma poética da recomposição de inutilidades e do acriançamento viabilizada com o apoio financeiro da Fundação de Amparo à Pesquisa do Estado de Goiás (FAPEG), desenvolveu-se a partir da observação sobre fenômenos artísticos da pósmodernidade, como o caso de poéticas construídas a partir do que seria descartado como apoético ou como lixo. Assim, a presente proposta caracteriza-se como pesquisa exploratória de caráter bibliográfico e fenomenológico. Os autores que formam o corpus da pesquisa são Manoel de Barros e Arthur Bispo do Rosário, o primeiro poeta e o segundo, artista plástico. Em ambos, observou-se a construção de suas poéticas por um viés de desconstrução da arte como elemento clássico e também da ressignificação que os autores operaram em palavras e matéria-prima pela via da recomposição de inutilidades. Embora haja similaridades entre os autores pesquisados, há de se considerar também o que os distancia, nesse caso, sua condição existencial. Manoel de Barros simulou um eu poético totalmente acriançado que se deslumbra frente às possibilidades semânticas de uma palavra e para isso cria seu próprio idioma, seu manoelês, marcado por arquissemas. Poeta pantaneiro que desnaturaliza o Pantanal, por meio da poética de recomposição de inutilidades, cria uma obra em que a linguagem é o grande tema, a grande personagem. Arthur Bispo do Rosário, esquizofrênico, à margem da sociedade de consumo, inventaria o mundo, a mando de Deus, a partir de um surto psicótico, para entregá-lo ao próprio Ser Divino. A Teopoética é a sustentação de sua obra, uma obra catalogada como um inventário do mundo.
Diehl, Rafael de Mesquita. "O poder régio e suas atribuições no Speculum Regum (1341-1344) do franciscano Àlvaro Pelayo, Bispo de Silves (1333-1350)." reponame:Repositório Institucional da UFPR, 2013. http://hdl.handle.net/1884/30088.
Повний текст джерелаTorres, Jo?o Victor Costa. "Entre o sagrado e o profano: os efeitos de sentido nos testemunhos do blog evang?lico do Bispo Edir Macedo." Universidade Federal do Rio Grande do Norte, 2014. http://repositorio.ufrn.br:8080/jspui/handle/123456789/16426.
Повний текст джерелаCoordena??o de Aperfei?oamento de Pessoal de N?vel Superior
The testimonial is a way of statement that demonstrates or admit the existence of a reality with which the enunciator has contacted. This is, thus, pushed to say what he saw, heard or touched. In this paper, we verified the effects of senses produced in the blog of Bishop Macedo, founder of the Universal Church of the Kingdom of God (UCKG), from a corpus which consists of nine testimonies of presumed believersselected among 64 statements distributed during the year, 2012. Instead of instantaneous testimonials, on a live presentation, these media narratives are underpinned by attributes such as hyperlinks, visuals, language translators, besides mechanisms of interaction and sharing in other spheres from mediatic slant. The problem of this analysis was born from the observation of regular points in the discursive architecture of these testimonials, when was identified the existing relation force between the sacred and the profane, everyday practices. During six months, analysis of the empirical material, we found some effects of the senses on the testimonials, as the dialectic structure and the need for denuding a precarious past, an engagement to shield the figure of Macedo and the UCKG towards society; a update of a crusade against other religions; and the presence of certain sensuality in self-deprecation of the deponents, and an unequal relation of forces (sacred and profane) in the construction of truth. In order of succeeding in this investigation, we used the theoretical and methodological assumptions of Analysis of French Discourse (AD), denouncing the qualitative nature of the research. As a methodological principle, we still use transdisciplinarity, which validated some of our dialogues, especially with philosophy. The conception of discourse modeled by a media support and transpassed by the subject(s) and story (ies) characterized the perspective of the research
O testemunho ? uma maneira de enuncia??o que demonstra ou admite a exist?ncia de uma realidade com a qual o enunciador entrou em contato. Esse ?, pois, levado a dizer o que viu, ouviu ou tocou. Neste trabalho, buscamos verificar os efeitos de sentido produzidos no blog do Bispo Edir Macedo, fundador da Igreja Universal do Reino de Deus (IURD), a partir de um corpus que re?ne nove testemunhos de supostos fi?is, selecionados entre 64 depoimentos distribu?dos durante o ano de 2012. Diferente dos depoimentos instant?neos, de uma apresenta??o ao vivo, essas narrativas midi?ticas s?o alicer?adas por atributos como hiperlinks, elementos visuais, tradutores lingu?sticos, al?m dos mecanismos de intera??o e compartilhamento em outras esferas tamb?m de cunho midi?tico. A problem?tica desta an?lise nasceu a partir da observa??o de pontos regulares na arquitetura discursiva desses testemunhos, quando foi identificada a rela??o de for?as existentes entre o sagrado e o profano e as pr?ticas cotidianas. Durante seis meses, tempo de an?lise do material emp?rico, encontramos alguns efeitos de sentido nos testemunhos, como: a estrutura dial?tica e a necessidade de desnudamento de um passado prec?rio; um engajamento para isentar de culpa a figura de Edir Macedo e da IURD perante a sociedade; a atualiza??o de uma cruzada contra outras religi?es; a presen?a de certa sensualidade na autodeprecia??o dos depoentes; e uma rela??o desigual de for?as (sagrado e profano) na constru??o da verdade. Para dar conta desta investiga??o, utilizamos os pressupostos te?ricos e metodol?gicos da An?lise do Discurso de linha francesa (AD), denunciando a natureza qualitativa da pesquisa. Como princ?pio metodol?gico, fizemos uso ainda da transdisciplinaridade, que legitimou alguns dos nossos di?logos, sobretudo com a filosofia. A concep??o de discurso modelada por um suporte midi?tico e atravessado pelo agenciamento de sujeito (s) e pela (s) hist?ria (s) caracterizou a perspectiva da investiga??o
Maciel, Ane Rose de Jesus Santos. "Entre fatos e relatos : as trajetórias de Carmelita Pinto Fontes e Rosália Bispo dos Santos na educação sergipana (1960-1991)." Universidade Federal de Sergipe, 2016. https://ri.ufs.br/handle/riufs/4754.
Повний текст джерелаThis research aims to analyze the intellectual trajectories Carmelita Pinto sources and Rosalia Bispo dos Santos and their contribuitions to Sergipe’s education through 1960 to 1991. It aims at understanding how these teachers consolidated their professions and conducted their activities educational in the institutions that acted, in order to demonstrate the impact that their actions have provided the society of his time. The present time frame can be justified whereas in 1960 ocurried an opening of the Gymnasium of Application from the Catholic College of Philosophy of Sergipe, first space to the convivence between the two analised caracthers, in 1991, the year which both of them were getting in retirement process. It is worth pointing out that this investigation is rooted in the assumptions of History of Education, and from Sergipe, Cultural History and supported by the Oral History. It was used the main sources: opening minutes, students registrations, meeting minutes of parents and teachers, photographs, newspaper articles, interviews. The sources from this paper were found in files at the, Application School of the Federal University of Sergipe/CODAP, Center of Education and Memory of the Atheneu Sergipense/CEMAS, Educational Rui Barbosa Institute/IERB, Dom Luciano Duarte Institute/IDLD, Historical and Geographical Institute of Sergipe/IHGSE and from the General Archive of the Federal University of Sergipe, beyond personal archiving from the characters who were described here. Hopefully this analisys can amplify bibliographical studies, mainly focusing in female caracthers, and enabling the enlargement of history of education.
Esta pesquisa objetiva analisar as trajetórias intelectuais de Carmelita Pinto Fontes e Rosália Bispo dos Santos e suas contribuições para a educação sergipana, durante os anos de 1960 a 1991. Buscando compreender como essas professoras consolidaram suas profissões e conduziram suas atividades pedagógicas nas instituições que atuaram, a fim de demonstrar os impactos que suas ações proporcionaram à sociedade de sua época. O marco temporal aqui utilizado justifica-se, pois, em 1960 ocorreu a inauguração do Ginásio de Aplicação da Faculdade Católica de Filosofia de Sergipe, primeiro espaço de convivência entre as duas personagens analisadas, e 1991, ano que ambas entraram em processo de aposentadoria. Vale destacar que esta investigação encontra-se alicerçada nos pressupostas da História da Educação, e de Sergipe, História Cultural e amparada pela História Oral. Utilizando-se das principais fontes: atas de inauguração, inscrições de alunos, atas de reuniões de pais e mestres, fotografias, artigos de jornais, entrevistas. As fontes aqui trabalhadas foram encontradas nos arquivos do Colégio de Aplicação da Universidade Federal de Sergipe/CODAP, do Centro de Educação e Memória do Atheneu Sergipense/CEMAS, do Instituto Educacional Rui Barbosa/IERB, do Instituto Dom Luciano Duarte/IDLD, do Instituto Histórico e Geográfico de Sergipe/IHGSE, e do Arquivo Geral da Universidade Federal de Sergipe, além dos arquivos pessoais das personagens aqui retratadas. Esperamos que essa análise possa ampliar os estudos na área biográfica, principalmente com foco em personagens femininos, e possibilitando o alargamento do campo da História da Educação.
Goes, Paulo de. "O problema do suicidio em Santo Agostinho a luz do De civ. Dei, I." [s.n.], 2004. http://repositorio.unicamp.br/jspui/handle/REPOSIP/279841.
Повний текст джерелаTese (doutorado) - Universidade Estadual de Campinas, Instituto de Filosofia e Ciencias Humanas
Made available in DSpace on 2018-08-03T23:07:04Z (GMT). No. of bitstreams: 1 Goes_Paulode_D.pdf: 9845797 bytes, checksum: 0058b9f96a21c2349b09044fb062cc15 (MD5) Previous issue date: 2004
Resumo: Considerando o livro I do De civitate Dei uma primeira exposição bem-articulada que se conhece no Ocidente sobre o suicídio, pretende-se abordar o tema a partir de dois ângulos. Num primeiro momento, apresenta-se a sólida argumentação de S. Agostinho no que diz respeito à condenação do suicídio. Prevalece, nesse caso, a lógica de sua argumentação condenatória, haurida da herança cristã, no que conceme à valorização da vida e à consideração desta como dádiva divina. Num segundo momento, constata-se que a mesma lógica não é utilizada em determinados casos. Absolve personagens bíblicos que praticaram o ato e suspende o juízo quando se refere a mulheres virtuosas, veneradas pela Tradição. Por outro lado, condena claramente, quando se trata de personagens pagãos, não obstante serem nobres e elevados os motivos que os teriam levado à prática do suicídio. Exprime, portanto, a força da veneratio e o predomínio da aversão às práticas não-cristãs, mesmo que estas apresentem motivos justificáveis, tais como a defesa da honra, dentro da cultura da época. Inseriu-se na perspectiva da apologética de seu tempo, a saber, a exaltação da morte heróica (especialmente numa época em que o martírio não era um fato esporádico), e a condenação dos atos pagãos, mesmo que tais atos se apresentassem revestidos de heroísmo, contudo, despojados da caritas. O tratamento diferenciado surge no momento em que o rigor de sua lógica de condenação ao suicídio não foi suficiente para apresentar um enfoque novo em relação a casos já louvados pela Tradição
Abstract: Considering the book I of De civitate Dei a first well-articulate exposure known in the West about suicide, it is intended to approach the subject ITom two points ofview. At a first moment, it is presented the solid argumentation of St. Augustine in regard to the condemnation of the suicide. It prevails, in that case, the logic of his condemnatory argumentation, exhausted ITom Christian inheritance, in what concems the valorization of tife and to consideration ofthat as a divine gift. At a second moment, it is veritied that the same logic is not used in certain cases. It absolves biblical characters that committed the act and it suspends the judgment when it refers to virtuous ~omen, worshipped by the Tradition. On the other hand, it condemns c1early, when it refers to pagan characters, in spite of they being noble and high the reasons that would have cause them to commit suicide. It expresses, therefore, the force of veneratio and the prevalence of aversion to nonChristians practices, even if they present justifiable reasons, such as the defense of honor, inside the culture of the time. It was inserted in the perspective of the apologetic of his time the exaltation of heroic death (especial1y in a time when the martyrdom was not a sporadic fact), and the condemnation of pagan acts, even if such acts were covered by heroism, however, deprived of cantas. The differentiated treatment appears when the rigidity of his condemnation logic about suicide was not enough for presenting a new focus regarding to cases already praised by the Tradition
Doutorado
Filosofia
Doutor em Filosofia
Andreatta, Danilo [UNESP]. "A inquietude do homem segundo Agostinho: um estudo do tema nas Confissões, Livros I, VIII e X." Universidade Estadual Paulista (UNESP), 2014. http://hdl.handle.net/11449/124455.
Повний текст джерелаSanto Agostinho considera que homem possui naturalmente a vontade da vida feliz e da verdade. Ele se reconhece como um ser inquieto e que quer encontrar o repouso. Na obra Confissões, relata o seu erro e as etapas da sua conversão. Investigando a sua própria interioridade, encontra Deus na memória e, simultaneamente, como aquele que a transcende. Enquanto espera a posse da beatitude, vive o perigo das concupiscências.
Saint Augustine considers that man naturally possesses the will of happy life and truth. He recognizes himself as a restless being and that wants to find the rest. In the work Confessions, reports his error and the steps of his conversion. Investigating his own interiority, finds God in memory and simultaneously as one that transcends it. While waiting the possession of beatitude, lives the danger of concupiscences.
Corvalán, María. "O desvendar do vento: manifestações artísticas da dança de orixás." reponame:Repositório Institucional da UFBA, 2013. http://www.repositorio.ufba.br/ri/handle/ri/11967.
Повний текст джерелаApproved for entry into archive by Alda Lima da Silva(sivalda@ufba.br) on 2013-06-18T19:47:32Z (GMT) No. of bitstreams: 1 O Desvendar_PDFcompleto (1).pdf: 7302383 bytes, checksum: 6f011b823b0a15110f2cd73623435c31 (MD5)
Made available in DSpace on 2013-06-18T19:47:32Z (GMT). No. of bitstreams: 1 O Desvendar_PDFcompleto (1).pdf: 7302383 bytes, checksum: 6f011b823b0a15110f2cd73623435c31 (MD5)
CAPES
Esta pesquisa se propôs abordar e refletir sobre as manifestações artísticas das danças dos orixás de duas dançarinas baianas: Tânia Bispo e Isa Soares, que moram, respectivamente, em Salvador e em Buenos Aires, iluminando os diferentes modos de traduzir que cada uma construiu, entre o universo mitológico dos orixás e o ambiente artístico e contemporâneo da dança dos seus respectivos e distintos contextos. Para este estudo, foi escolhido um mito que fala da relação de dois orixás: Omolú\Obaluaiê, a energia da terra, e Iansã, a energia do vento e do ar. A pesquisa parte da proposta de tradução cosmopolita proposta pelo sociólogo português Boaventura de Souza Santos, que reconhece que não há uma teoria geral, mas que todas as culturas pressupõem incompletudes. Portanto, a tradução sempre implicará em criação e transformação. Assim, este trabalho de tradução permite tirar do escuro certas experiências que não são legitimadas pela monocultura ocidental. A bibliografia que apoia a construção desta reflexão parte de Souza Santos (2002), Carvalho (2002), Dominguez (2004), Motta (2009), Elbein dos Santos (2002), entre outros. As manifestações artísticas de Tânia Bispo e Isa Soares são um modo de dar visibilidade a saberes e práticas que não existem na educação oficial. Sob a hipótese de que sempre que uma dança ocorre, num contexto diferente de onde supostamente surgiu, há então uma tradução, o trabalho apontou para a necessidade de outra tradução corporal, inspirada pelas duas artistas aqui estudadas, porém realizada pela pesquisadora desta dissertação.
PROGRAMA DE PÓS GRADUAÇÃO EM DANÇA- ESCOLA DE DANÇA
Rigolo, Filho Pedro. "A romanização como cultura religiosa : as praticas sociais e religiosas de D. João Batista Correa Nery, Bispo de Campinas, 1908-1920." [s.n.], 2006. http://repositorio.unicamp.br/jspui/handle/REPOSIP/281873.
Повний текст джерелаDissertação (mestrado) - Universidade Estadual de Campinas, Instituto de Filosofia e Ciencias Humanas
Made available in DSpace on 2018-08-05T17:43:33Z (GMT). No. of bitstreams: 1 RigoloFilho_Pedro_M.pdf: 6453348 bytes, checksum: 36c4d82805e14d6ba98083620689580a (MD5) Previous issue date: 2006
Resumo: Sob a perspectiva da História Cultural, esta dissertação analisa algumas práticas de leitura realizadas sobre o movimento da romanização brasileira, especialmente na diocese de Campinas, sob o governo pastoral de D. João Batista Correa Nery, entre os anos de 1908 a 1920. O objetivo deste estudo é compreender aquele contexto através das práticas sociais e religiosas daquele bispo. Ela procura demonstrar que, na busca em se criar uma cultura católica capaz de tomar o país uma nação católica, as práticas sociais e discursivas do episcopado brasileiro foram motivadas por preceptivas religiosas, especialmente a doutrina sacramental que interpreta a Igreja como um sinal de Deus no mundo. Desta forma, o episcopado e, em especial, D. Nery promoveu a visibilidade da Igreja através de diversos empreendimentos materiais, da renovação litúrgica e espiritual, estimulando assim, a sensibilidade religiosa e a materialidade da fé. De vital importância para a romanização foi a propagação da doutrina católica através de material impresso. Conclui-se que esta cultura religiosa garantiu, simultaneamente, o sucesso das reformas internas que, progressivamente,. aconteceram na Instituição e das articulações políticas realizadas junto a diversos segmentos da sociedade brasileira
Abstract: Under the perspective of the Cultural History, this dissertation analyzes some practices of reading made on the movement of the Brazilian romanization, especia1ly, in the Campinas' diocese, under the D. João Batista Correa Nery' pastoral govemment, between 1908 and 1920. The aim of this study is to understand this historical context through the social and religious practices of this bishop. This study demonstrates that, in the search of creating a Catholic culture capable of transforming Brazil into a Catholic nation, the social and discursive practices of the Brazilian episcopacy were motivated by religious precepts, particularly, the sacramental doctrine that interprets the Church as a sign of God in the world. In doing so, the episcopacy and, especia1ly, D. Nery, promoted the visibility of the Church through liturgical and spiritual renewal, introducing new elements in order to stimulate the religious sensibility and the materiality of faith. A crucial aspect for the romanization was the propagation of the Catholic doctrine through printed material. In conc1usion, this religious culture guaranteed the success of both the internal reforms, which happened, progressively, in the Catholic institution, and the political articulations made by Catholic Church with different segments of Brazilian society
Mestrado
Historia Cultural
Mestre em História
Ribeiro, Cesar Leandro. "A interioridade no pensamento de Santo Agostinho / Cesar Leandro Ribeiro ; orientador, Jamil Ibrahim Iskandar." reponame:Biblioteca Digital de Teses e Dissertações da PUC_PR, 2007. http://www.biblioteca.pucpr.br/tede/tde_busca/arquivo.php?codArquivo=833.
Повний текст джерелаBibliografia: f. 135-138
Para Agostinho, o conhecimento da verdade é possível por um processo de interioridade, compreendido como um movimento da alma que a torna capaz de acessar as verdades eternas, ou os inteligíveis, presentes em parte em si mesma e plenamente em Deus. Este m