Добірка наукової літератури з теми "Compadrito"
Оформте джерело за APA, MLA, Chicago, Harvard та іншими стилями
Ознайомтеся зі списками актуальних статей, книг, дисертацій, тез та інших наукових джерел на тему "Compadrito".
Біля кожної праці в переліку літератури доступна кнопка «Додати до бібліографії». Скористайтеся нею – і ми автоматично оформимо бібліографічне посилання на обрану працю в потрібному вам стилі цитування: APA, MLA, «Гарвард», «Чикаго», «Ванкувер» тощо.
Також ви можете завантажити повний текст наукової публікації у форматі «.pdf» та прочитати онлайн анотацію до роботи, якщо відповідні параметри наявні в метаданих.
Статті в журналах з теми "Compadrito"
Armendáriz Azcárate, José Miguel. "El santo compadrito." Cuadernos de Teología 7, no. 1 (June 2015): 6–32. http://dx.doi.org/10.22199/s07198175.2015.0001.00001.
Повний текст джерелаFernández Juárez, Gerardo. "Religiosidad popular y heterodoxia en los Andes: El caso del «niño compadrito»." Revista de Dialectología y Tradiciones Populares 53, no. 1 (June 30, 1998): 101–24. http://dx.doi.org/10.3989/rdtp.1998.v53.i1.376.
Повний текст джерелаArango, Angie Andrea. "Tango fatal, soberbio y bruto: El corajudo compadrito y el culto al cuchillo en Borges." La Tercera Orilla, no. 21 (December 18, 2018): 99–106. http://dx.doi.org/10.29375/21457190.3483.
Повний текст джерелаMenezes, Andreia Dos Santos. "Topografia, personagens marginais e identidade em letras de samba e de tango." Caracol 1, no. 8 (December 13, 2014): 40. http://dx.doi.org/10.11606/issn.2317-9651.v1i8p40-59.
Повний текст джерелаAssis, Vinícius Augusto Andrade de. "O primeiro de todos os Sacramentos: compadrio e escravidão numa vila não exportadora (Castro, Capitania de São Paulo, c.1789-1836)." Revista Crítica Histórica 12, no. 23 (July 31, 2021): 8–43. http://dx.doi.org/10.28998/rchv12n23.2021.0003.
Повний текст джерелаMatheus, Marcelo Santos. "Cativeiro e compadrio em um porto atlântico (Rio Grande, 1780-1850)." Tempo 27, no. 2 (August 2021): 383–404. http://dx.doi.org/10.1590/tem-1980-542x2021v270209.
Повний текст джерелаKrause, Thiago. "Compadrio e escravidão na Bahia seiscentista." Afro-Ásia, no. 50 (December 2014): 199–228. http://dx.doi.org/10.1590/0002-05912014v50thi199.
Повний текст джерелаFogaça, José. "Presidencialismo é a história do compadrio." Revista do Serviço Público 43, no. 6 (June 13, 2017): 66–68. http://dx.doi.org/10.21874/rsp.v43i6.1933.
Повний текст джерелаAquino, Israel Silva. "Índias, pretas e donas na mesma trama: interdependência e hierarquia social no Brasil colonial (Viamão, 1747-1759)." Revista Eletrônica História em Reflexão 12, no. 23 (October 1, 2018): 84–100. http://dx.doi.org/10.30612/rehr.v12i23.7882.
Повний текст джерелаBarroso, Daniel Souza. "Múltiplos do Cativeiro: Casamento, compadrio e experiência comunitária numa propriedade escrava no Grão-Pará (1840-1870)." Afro-Ásia, no. 50 (December 2014): 93–128. http://dx.doi.org/10.1590/0002-05912014v50dan93.
Повний текст джерелаДисертації з теми "Compadrito"
Souza, Cleonice Marisa de Brito Naedzold de. "O compadrito na tradução dos contos "Hombre de la esquina rosada", "Historia de Rosendo Juárez" e "La intrusa", de Jorge Luis Borges." Florianópolis, 2012. http://repositorio.ufsc.br/xmlui/handle/123456789/99379.
Повний текст джерелаMade available in DSpace on 2013-03-04T19:49:04Z (GMT). No. of bitstreams: 1 307872.pdf: 445720 bytes, checksum: a05ee57d7774fc34f59a5ad6836deb93 (MD5)
O presente trabalho analisa a imagem do compadrito nas traduções de três contos escritos pelo argentino Jorge Luis Borges: "Hombre de la esquina rosada", traduzido por Flávio José Cardozo(1975), "Historia de Rosendo Juárez", traduzido por Hermilo Borba Filho (1976) e "La intrusa" que foi traduzido pela primeira vez em 1972 por Flávio José Cardozo e depois por Hermilo Borba Filho, em 1976, além do trabalho de revisão de tradução de todos os textos feito por Maria Carolina Araujo e Jorge Schwartz (1999). Ainda para os textos do livro El informe de Brodie ("Historia de Rosendo Juárez" e "La intrusa", detivemo-nos também na tradução mais recente realizada por Davi Arrigucci Junior, do ano de 2008, pela Companhia da Letras. Assim, o primeiro capítulo trata do arrabalde; afinal este é o ambiente dos três contos e junto com o compadrito formam o projeto ideológico do período de 1921 a 1935 na obra de Borges; o segundo capítulo oferece um resumo comentado dos contos, destacando o comportamento do compadrito e a questão da oralidade no conto "Hombre de la esquina rosada"; o terceiro abrange uma descrição dos paratextos e a análise da tradução, considerando o processo de domesticação e estrangeirização abordado por Lawrence Venuti e Schleiermacher. Neste capítulo também se considera a opinião de Borges sobre tradução. Observou-se que o primeiro conto possui elementos linguísticos bastante específicos da linguagem oral, que não foram ponderados na tradução e tampouco na revisão; o mesmo ocorre com o segundo conto que possui elementos regionais e de comportamento de personagem que não são conhecidos para o leitor brasileiro, o que pode dificultar a compreensão dos textos.
El presente trabajo hace un análisis de la imagen del compadrito en las traducciones de tres cuentos escritos por el argentino Jorge Luis Borges: "Hombre de la esquina rosada" traducido por Flávio José Cardozo (1975), "Historia de Rosendo Juárez" traducido por Hermilo Borba Filho y "La Intrusa", traducido por primera vez en 1972 por Flávio José Cardozo y posteriormente, en 1976, por Hermilo Borba Filho; además del trabajo de revisión de traducción de todos los textos, hecho por Maria Carolina Araujo y Jorge Schwartz (1999). Aun para los textos del libro El informe de Brodie tenemos la traducción más actual hecha por Davi Arrigucci Junior, de 2008, por la editora Cia das Letras. Así el primer capítulo trata del arrabal, que es al fin el ambiente de los tres cuentos y al lado del compadrito comprenden el proyecto ideológico de este período(1921/ 1935) en la obra de Borges; el segundo capítulo ofrece un resumen de los cuentos, destacando el comportamiento del compadrito y la oralidad en el cuento "Hombre de la esquina rosada"; en el tercero hay una descripción de los paratextos y un análisis de la traducción, según el proceso de extranjerización y domesticación desarrollados por Lawrence Venuti e Schleiermacher. En este capítulo también se considera la opinión de Borges acerca de la traducción. Se observó que el primer cuento tiene elementos lingüísticos de la oralidad que fueron suprimidos en la traducción y, en la revisión, también en el segundo cuento, tenemos elementos regionales y de comportamiento del personaje que no están aclarados para el lector brasileño, lo que hace dificultar la comprensión de los textos. En ese contexto se presenta una exposición sobre el compadrito y su importancia en la obra de Borges.
Spychiger, Delphine Aimée. "Borges, le poète, ou le miroir universel du monde." Thesis, Pau, 2014. http://www.theses.fr/2014PAUU1006/document.
Повний текст джерелаThe study that we dedicated to the Antología Poética 1923-1977 allows to bring out the poetical art of Jorge Luis Borges as well as to observe in a careful way the speculiar dimension and the universal scope of his poetry. It condenses, reflects and enables us to apprehend the essence of the world in the whole range of infinite riches, as well as the unfathomable mysteries which have haunted the metaphysical reflexion of humanity from time immemorial. We bring out, in particular, a fair number of the most striking convergences between the main themes of Borges the poet and the major thesis of Arthur Schopenhauer the philosopher. It is obvious that Borges uses all his genius, all his art of perplexity and irony to shape, in a subtle way, a poetical mirror of the thinking of this great master that he venerates so much. Not only do we notice that the poetry of Borges enables us to be aware of our perpetual and irreparable condemnation to illusions and representations, but it also tries to take up the challenge of surpassing the illusions, of an access to the beyond of representation. Under numerous kaleidoscopic aspects of the Other (a sandglass, a garden, a library, a castle, a dream, the human thought, the individual, writing, time…), in fact it is always the myth of the Eternal Return of the Labyrinth which comes back under his pen. How can this myth – both personal and impersonal – (patiently forged by Borges all along his life) have met such a remarkable worldwide diffusion and have led him to be crowned by glory in his lifetime? This is the final question we will try to carry through
Santos, Sherol dos. "Apesar do cativeiro. Família escrava em Santo Antônio da Patrulha (1773-1824)." Universidade do Vale do Rio do Sinos, 2009. http://www.repositorio.jesuita.org.br/handle/UNISINOS/1875.
Повний текст джерелаCoordenação de Aperfeiçoamento de Pessoal de Nível Superior
As relações escravo-senhor sempre geraram controvérsias na historiografia. Mais “conservadores” ou não todos admitem que por mais “severo” que o sistema escravista possa parecer, não podemos excluir o movimento de seus agentes. Nenhuma trajetória, seja ela individual ou de grupo, pode ser analisada a partir de suas normas. Normatizar as atitudes dos indivíduos, fazendo com que eles percam seu caráter de destino individual e passem a ter comportamentos típicos de um determinado grupo, nos impede a tentativa de reconstruir contextos históricos e sociais. Com base nestas premissas se desenvolve este trabalho, que busca perceber como os primeiros povoadores do Rio Grande, estabelecidos na região de Santo Antônio da Patrulha, se relacionavam com seus escravos. E pretende analisar a comunidade negra (cativa ou não) da região que abrangia a freguesia de Santo Antônio da Patrulha, no período de 1773 a 1824, enfocando o estabelecimento de laços familiares e a constituição de redes de parentesco. Trataremos com destaqu
The relations between slave and Mr. had always generated controversies in the historiografia. Some more “conservatives” then others, everybody admits that for more “severe” the escravista system seems to be, we cannot exclude his agents movement. No trajectory, either individual or in group, can be analyzed from its norms. Restore to normal the individual attitudes, making tham loosing its individual character of destination and start to have typical behaviors of a defined group, prevents the attempt to reconstruct historical and social contexts. Based in this premisses this work has been desenvolved, searching to perceive how the first settlers of the Great River, established in the region of Saint Antonio of the Patrol, has related with their slaves. This work also intends to analyze the region that enclosed the clientele of Saint Antonio of the Patrol black community (captive or not), in the period of 1773 the 1824, focusing the familiar bows establishment and the kinship nets constitution. We will point o
ANDRADE, Antônia de Castro. "LAÇOS DE COMPADRIO ENTRE ESCRAVIZADOS NO SUL DO MARANHÃO (1854-1888)." Universidade Federal do Maranhão, 2017. http://tedebc.ufma.br:8080/jspui/handle/tede/1319.
Повний текст джерелаMade available in DSpace on 2017-04-26T11:40:08Z (GMT). No. of bitstreams: 1 Antonia de Castro Andrade.pdf: 890093 bytes, checksum: 87f0c0c394a82f24dee0c982cf4370fa (MD5) Previous issue date: 2017-03-27
A study that aims to discuss how black slavery was experienced by the Sertanean society in the south of Maranhão, analyzing, through inventories and records of baptisms, which strategies the enslaved used to create spaces of sociability and solidarity in a medium which was so hostile to him. It is necessary to (re) think the relationships that were born in and out of cattle ranching in the backlands of the south of Maranhão. More than that, it is necessary to construct a narrative that can give visibility and even readability to all the historical agents that composed that social space.
Estudo que tem por finalidade discutir como a escravidão negra foi vivenciada pela sociedade sertaneja na região sul-maranhense, analisando, através de inventários e registros de batismos, quais as estratégias que os escravizados utilizaram para criar espaços de sociabilidade e solidariedade em um meio que lhe era tão hostil. É preciso se (re) pensar as relações que foram gestadas dentro e fora das fazendo de gado no sertão do Sul do Maranhão. Mais do que isso, é necessário construir uma narrativa que possa dar visibilidade e mesmo dizibilidade a todos os agentes históricos que compunham aquele espaço social.
Weigert, Daniele. "Compadrio e família escrava em Palmas, Província do Paraná (1843-1888)." reponame:Repositório Institucional da UFPR, 2012. http://hdl.handle.net/1884/24978.
Повний текст джерелаSoares, Eliane Cristina Lopes. "Família, compadrio e relações de poder no Marajó (séculos XVIII e XIX)." Pontifícia Universidade Católica de São Paulo, 2010. https://tede2.pucsp.br/handle/handle/13219.
Повний текст джерелаThis paper aims to discuss the importance of the family and crony in the constitution of the marajoara society, emphasizing the networks of relationships that gave rise. In the formation of the colonial society and its subsequent consolidation settled solidarities and tensions around the issue of access to land, obtaining favors public office, the struggles for labor force, among other situations, which had as central element the favoring of the family groups or their next of kin. Understand the importance of these networks is essential, as are the bases of policy positions and economic that created a safety net and tried to benefit or to favor relatives, kin or spiritual. In small uprisings, insubordinations or simply opening a will perceive the relationship influencing decisions and behaviors. Care about the entities was expressed even when they were not legally constituted, especially in the final moments of life of the individual who has at last acknowledged in their wills or letters of affiliation. The feeling of belonging to this or that family often contributed to the applicant's choice of godfathers of certain families, which created, in turn, a host of kindred that increased the minimum, the status of a particular individual in the local social group. Not always have many godchildren and cronies can accounted for, if we might just as policy-making, however, the societies of the eighteenth and nineteenth centuries, the symbol of power was also associated with social status, visibility among others. The expansion of the family, through marriage or sponsorship system means having to turn to, even if not economically or politically, but simply as an ally and kinsman
O presente trabalho tem como principal objetivo discutir a importância da família e do compadrio na constituição da sociedade marajoara, enfatizando as redes de relações que ensejaram. Na formação da sociedade colonial e sua posterior consolidação estabeleceram-se solidariedades e tensões em torno da questão do acesso à terra, da obtenção de mercês, cargos públicos, das disputas pela mão-deobra, dentre outras situações, às quais tiveram como elemento central o favorecimento dos grupos familiares ou de seus aparentados. Compreender a importância dessas redes é fundamental, à medida que, estão na base de posicionamentos políticos e econômicos criando uma rede de proteção que tentava beneficiar ou privilegiar os parentes, consangüíneos ou espirituais. Em pequenos levantes, insubordinações ou na simples abertura de um testamento percebemos o parentesco influenciando decisões e comportamentos. O cuidado em torno dos entes era expresso até mesmo quando estes não eram legalmente constituídos, principalmente nos momentos finais da vida do indivíduo, que acaba por reconhecer os seus em testamentos ou cartas de perfilhação. O sentimento de pertencimento a esta ou aquela família muitas vezes contribuiu para a escolha recorrente de padrinhos de determinadas famílias, os quais criavam, por sua vez, um séquito de aparentados que ampliavam, no mínimo, o status de determinado indivíduo no grupo social local. Nem sempre ter muitos afilhados e compadres representou poder, se considerarmos o poder apenas como tomada de decisões políticas, entretanto, nas sociedades do século XVIII e XIX, símbolo de poder também estava associado à distinção social, visibilidade entre os demais. A ampliação dos laços familiares, através de casamentos ou do sistema de apadrinhamento significava ter com quem contar, mesmo que não fosse economicamente ou politicamente, mas simplesmente como aliado e parente
Santos, Diana Fernanda Vaz de Melo dos. "Relações de parentesco, vizinhança e compadrio na freguesia agro-mineradora de Catas Altas (1712-1742)." Universidade Federal de Juiz de Fora (UFJF), 2018. https://repositorio.ufjf.br/jspui/handle/ufjf/6844.
Повний текст джерелаApproved for entry into archive by Adriana Oliveira (adriana.oliveira@ufjf.edu.br) on 2018-06-14T12:44:52Z (GMT) No. of bitstreams: 1 dianafernandavazdemelodossantos.pdf: 894246 bytes, checksum: 23408df176d9b26046a53d81013138fa (MD5)
Made available in DSpace on 2018-06-14T12:44:52Z (GMT). No. of bitstreams: 1 dianafernandavazdemelodossantos.pdf: 894246 bytes, checksum: 23408df176d9b26046a53d81013138fa (MD5) Previous issue date: 2018-02-28
A proposta dessa pesquisa é identificar e compreender a lógica de funcionamento das relações de compadrio em Catas Altas, freguesia pertencente ao termo da Vila do Carmo (atual Mariana) nas Minas Gerais tendo como foco a primeira metade do século XVIII, período de grande efervescência econômica e aumento populacional, mas principalmente porque neste período a população está se assentando e com isso criando possíveis vínculos afetivos e financeiros. As relações de parentesco e compadrio na sociedade do Antigo Regime ultrapassavam as relações de vizinhança. O compadrio era utilizado de várias maneiras pelos grupos sociais como instrumento na formação e consolidação de comunidades, assim como possibilitava o estreitamento das relações entre diferentes estratos sociais. Tais vínculos eram criados não apenas em grupos de parentescos consanguíneos, mas também na formação de alianças de “parentesco fictício” ou até mesmo em redes de clientela. Esta proposta está ligada fundamentalmente à noção de Antigo Regime usada para compreender a sociedade portuguesa, a partir do sistema de mercês e da economia do dom, onde o prestígio e as qualificações do indivíduo eram levados em consideração. Mais especificamente centra-se no conceito de reciprocidade, onde os mecanismos de solidariedade eram caracterizados por um projeto social baseado na justiça distributiva e simultaneamente numa rígida hierarquização social na qual quem garantia o funcionamento ou a mediação dessas relações sociais era a Igreja em seu papel de tutora.
A survey of the research is identified and a working logic of the relations of compadrio in Catas Altas, parish with the term of Vila do Carmo (present Mariana) in Minas Gerais, focusing on the first half of the eighteenth century, a period of great economic and economic effervescence increase, but mainly because this period is a physical condition and is settling and thus creating possible affective and financial ties. The relations of kinship and compadrio in the society of the Old Regime surpassed like relations of neighborhood. Compadrio was used in various ways, for example, as an instrument for the formation and consolidation of communities, as well as the possibility of closer relations between different social strata. Such links are created not only in inbreeding kinship groups but also in the formation of alliances of "fictional kinship" or even in clientele networks. Established at the request of a Portuguese society, from the mercy system and the economy of the gift, where the prestige and qualifications of the individual are led into criticism. More specifically it focuses on the concept of reciprocity, where the mechanisms of solidarity are characterized by a social project based on distributive justice and simultaneously in a rigid social hierarchy in which those who guarantee the functioning or mediation of relations were a Church in its role of tutor
Silva, Verone Cristina da. "Carnaval: alegria dos imortais. Ritual, pessoa e cosmologia entre os Chiquitano no Brasil." Universidade de São Paulo, 2015. http://www.teses.usp.br/teses/disponiveis/8/8134/tde-31072015-161505/.
Повний текст джерелаThis thesis aims at understanding, through an ethnographic examination, the place that the Carnival ritual holds in the sociocosmological life of the Chiquitano indigenous people who live on the border of Brazil and Bolivia. Carnival is the name of the festival and the supernatural entity which is awoken by the sound of musical instruments of the place where it was buried, in order to bring humans and non-humans relation through Happiness. This festival is held in the same date of the Western Carnival; however they have their own ritual calendar which establishes the end and the beginning of the annual cycle. The chiquitano myths narrate that the Deluge would have occurred on the third Day of the Carnival because they believed that the world is periodically destroyed, but it is formed again and, with it, men and women are created from the transformation of the planet. The event brings together families from the village and relatives from the neighboring communities to dance, drink chicha, celebrate Life, eat together and play. Through Carnival, the Chiquitano explain their myths, domesticate the pathogenic beings which provoke diseases in families, change the relationships between humans for the political production of a new chiquitano social order based on the rules of respect and avoidance.
Elias, Roger. "Ao derramar os santos óleos : propriedade, família e compadrio de escravos em Porto Alegre (1810-1835)." reponame:Biblioteca Digital de Teses e Dissertações da UFRGS, 2013. http://hdl.handle.net/10183/132373.
Повний текст джерелаThis work is a paper of historical demography that examines the population, the household types and the slave family in Porto Alegre between 1810 and 1835. We use the following primary sources: the rol de confessados of 1814 (a kind of parochial census) and the records of slave’s baptisms of 1810-1835, both of Porto Alegre. In the context of the first decades of the nineteenth century, which was marked by social and economic dynamics of a border area, the Capitania of São Pedro do Rio Grande do Sul, we examined the population of Porto Alegre considering the structure of slave property and the household types. We found a large percentage of slaves dispersed in different ownership headed by married men, not married men and women and it corresponds nearly 2/3 of the households of Porto Alegre. This demonstrated the strong bond of the southern capital with slavery. We studied the slave family, married and consensual, through the investigation of colors and origins of the fathers and of the mothers of baptized slave children (named baptized slave crioulos). We found the preference for endogamous marriages, especially by color, but also by origin. We related these parameters to the slave market and we found that there was relationship between variations in baptisms of the captives and the slave trade fluctuations. It contributed for this the analysis of origins, ages and sex ratio of African baptized. Finally, we studied the slave families looking for the possibilities of Catholic marriage and baptism. We found that the majority of baptized slaves were illegitimate children in Porto Alegre. These newborns would have a good chance of having slaves from other ownership as godfathers and as godmothers. However, this pattern could vary in different ways: the size of the slave ownership and the frequency a slave was baptized influenced their legitimacy and also the legal status, color, origin of their godfather and godmother and if they lived or not in the same household. These conditions and the management of the householders influenced the slaves to keep horizontal or vertical social relations. For Africans slaves the range of choices was smaller and the baptism was used most probably as management strategy under slavery by householders.
Esta tesis es un trabajo de demografía histórica que examina la población, la configuración de los domicilos y la familia de los esclavos en Porto Alegre entre 1810 y 1835. Utilizamos fuentes primarias em serie: la lista de confesados de 1814 y los registros de bautismos de esclavos de 1810 hasta 1835, ambos situados en el Archivo Histórico de la Curia Metropolitana de Porto Alegre (AHCMPA). En el contexto de las primeras décadas del siglo XIX, marcado por las dinámicas sociales y económicas de una zona fronteriza, la Provincia de São Pedro do Rio Grande do Sul, examinamos la población de Porto Alegre teniendo en cuenta la estructura de la propiedad de esclavos y la configuración de los domicilios. Encontramos un gran porcentaje de esclavos en comparación a la población total, dispersa en domicilios encabezados por hombres casados, hombres no-casados y mujeres, correspondiente a casi 2/3 de los domicilos de Porto Alegre, que ha demostrado fuerte relación de la capital sureña con la esclavitud en el período estudiado. Estudiamos la familia de esclavos, sea consagrada sea consensual, por medio de la investigación de los colores y de las orígenes de los padres y de las madres de los niños recién nacidos esclavos bautizados (llamados criollos esclavos bautizados). Encontramos la preferencia por los matrimonios endogámicos, sobre todo con base en el color, sino también con base en el origen. Nosotros tratamos de relacionar estos parámetros con los del mercado de esclavos y verificamos que había relación entre las variaciones en los bautismos de los cautivos y las fluctuaciones del comercio de esclavos. Para ello, también contribuyó el análisis de las orígenes, de las edades y de los sexos de los africanos bautizados. Por último, estudiamos las familias de esclavos desde las posibilidades de acceso al matrimonio católico por los esclavos y de las relaciones de compadrazgo por medio de dos variables: el tamaño relativo a la propiedad de esclavos y la frecuencia del compadrazgo. Se ha encontrado que la gran mayoría de los esclavos bautizados en Porto Alegre ha sido formada por los hijos naturales criollos, siendo los legítimos menos de 10% de los niños esclavos bautizados. Estos recién nacidos tendrían una gran oportunidad de tener esclavos de otras propiedades como padrinos y madrinas de su bautismo. Sin embargo, esto podría variar de diferentes formas: el tamaño de la propiedad de esclavos y la frecuencia con que se bautizó el cautivo tendría efectos en su legitimidad y también en el estatus legal, en el color, en el origen e incluso en la pertinencia o no de su padrino y de su madrina a la misma propiedad. Estas condiciones estaban relacionadas con las opciones de los esclavos mediante la firma de relaciones sociales horizontales o verticales a través del compadrazgo, sin eludir la influencia de los señores. Para los africanos, la gama de opciones parecía ser más pequeña y la posibilidad de los señores manejaren el compadrazgo en la estrategia de gestión del trabajo esclavo en cautiverio fué probablemente mayor.
SILVA, Gian Carlo de Melo. "Na cor da pele, o negro: conceitos, regras, compadrio e sociedade escravista na Vila do Recife (1790-1810)." Universidade Federal de Pernambuco, 2014. https://repositorio.ufpe.br/handle/123456789/17970.
Повний текст джерелаMade available in DSpace on 2016-10-10T12:27:45Z (GMT). No. of bitstreams: 2 license_rdf: 1232 bytes, checksum: 66e71c371cc565284e70f40736c94386 (MD5) Tese - Na cor da pele, o negro - Gian Carlo.pdf: 1495281 bytes, checksum: 8fd60a23dce9bfa14622eaaf306acf93 (MD5) Previous issue date: 2014-02-21
A presente pesquisa busca compreender a sociedade colonial a partir da gente de cor, um grupo composto por homens e mulheres demarcados como cabras, crioulos, pardos, pretos, negros e também o africano, uma gente que tinha ascendência com o universo cativo e por mais longínqua que esta fosse, carregavam na cor da pele as marcas da escravidão. Nossa documentação tem por base os registros de batismo da freguesia do Santíssimo Sacramento de Santo Antônio do Recife no final do século XVIII, que são associados a outras fontes manuscritas, cronistas, a legislação da época e a historiografia, uma junção que nos possibilita uma melhor análise dos dados coletados. Entre os apontamentos destacamos a necessidade de compreender quem eram as pessoas de cor na sociedade em tela, os conceitos que emergem através dos dicionários e cronistas são a possibilidade que encontramos em nossa narrativa. A partir disso o emaranhado social começa a ser desvendado com o conhecimento das suas regras e conceitos quando estudamos os batismos ocorridos. Foi possível identificar a ocorrência de batismos coletivos de africanos, a presença de parteiras e o papel dos padrinhos das crianças expostas, todo este cenário composto por pessoas de várias origens, que conviviam cotidianamente com os processos de trocas ocasionados pelas mestiçagens culturais e biológicas que se processaram na colônia. Os principais resultados apontam para a existência de um processo que denominamos de pardialização, no qual encontramos os homens e mulheres classificados como pardos possuindo as melhores condições dentro da sociedade escravista, seja no acesso as alforrias ou aos padrinhos livres. Essa gente vivia cotidianamente com estratégias sociais para garantir sobrevivência, angariar recursos e afastar do seu caminho um passado que remetia ao cativeiro expresso pela tez.
This research aims to understand the colonial society from people of color, a group of men and women demarcated as goats: creole, mulatto, black, black African and also people who had ancestry in the captive universe by far it was, carried on skin color marks of slavery. Our documentation is based on the baptismal records of the Santissímo Sacramento de Santo Antônio do Recife, in the late eighteenth century, which were associated with other manuscript sources, chroniclers, historiography and the law of that time. A junction that allows us to better analyze the data collected. Among the notes, we highlight the need to understand who were people of color in such society. Concepts that emerge from dictionaries and chroniclers are the possibility that we encountered in our narrative. From that, this social tangle began to be unveiled with the knowledge of its rules and concepts when studying the baptisms occurred. It was possible to identify the occurrence of collective baptisms of Africans, the presence of midwives and the role of godparents of children exposed. This whole scene composed of people from various backgrounds, who lived daily with the interchange processes caused by cultural and biological miscegenation which taken place in the colony. The main results point to the existence of a process that we called “pardialização”, in which we find men and women classified as mulatto, having the best conditions within the slave society, in the access to free manumission or groomsmen. These people lived daily using social strategies to ensure survival, raising funds and avoiding the reminiscence of a past captivity expressed by their skin color.
Книги з теми "Compadrito"
Carretero, Andrés M. El compadrito y el tango. Buenos Aires: Peña Lillo, 1999.
Знайти повний текст джерелаBarreto, Manuel. Los Compadritos: Un trabajo de niños en Venezuela. [Venezuela?: s.n.], 1995.
Знайти повний текст джерелаCompadrita de Barracas: Novela : basado en la vida de la Dra. Dora Bielsa, primera neurocirujana argentina. Buenos Aires: Dunken, 2011.
Знайти повний текст джерелаSilvina, Bullrich, and Borges Jorge Luis. El Compadrito. Emece Editores, 2000.
Знайти повний текст джерелаBurlon y compadrito: Letras de tango (Libros del Galeon). El Hacedor, 1996.
Знайти повний текст джерелаЧастини книг з теми "Compadrito"
Vendrame, Maíra Ines. "Networks of Compadrio." In Power in the Village, edited by Miriam Adelman and Alexandre Karsburg, 93–120. London, UK ; New York, NY : Routledge/Taylor & Francis Group,2020. | Series: Microhistories: Routledge, 2020. http://dx.doi.org/10.4324/9780429399138-4.
Повний текст джерелаGraziano, Frank. "Niño Compadrito." In Cultures of Devotion, 217–54. Oxford University Press, 2006. http://dx.doi.org/10.1093/acprof:oso/9780195171303.003.0006.
Повний текст джерелаFilho, Marcio Ribeiro, and Ycarim Melgaço Barbosa. "A CORRUPÇÃO PRIVADA NO ESPORTE E AS SUAS INCIDÊNCIAS NO DIREITO PENAL BRASILEIRO." In Coleção Gênesis: ciência e tecnologia, 182–92. Pontifícia Universidade Católica de Goiás, 2019. http://dx.doi.org/10.18224/genesis.v1.2019.185-192.
Повний текст джерела