Зміст
Добірка наукової літератури з теми "Dogs Kidneys Veterinary histology"
Оформте джерело за APA, MLA, Chicago, Harvard та іншими стилями
Ознайомтеся зі списками актуальних статей, книг, дисертацій, тез та інших наукових джерел на тему "Dogs Kidneys Veterinary histology".
Біля кожної праці в переліку літератури доступна кнопка «Додати до бібліографії». Скористайтеся нею – і ми автоматично оформимо бібліографічне посилання на обрану працю в потрібному вам стилі цитування: APA, MLA, «Гарвард», «Чикаго», «Ванкувер» тощо.
Також ви можете завантажити повний текст наукової публікації у форматі «.pdf» та прочитати онлайн анотацію до роботи, якщо відповідні параметри наявні в метаданих.
Статті в журналах з теми "Dogs Kidneys Veterinary histology"
Clark, Sabrina D., Wenping Song, Rachel Cianciolo, George Lees, Mary Nabity, and Shiguang Liu. "Abnormal Expression of miR-21 in Kidney Tissue of Dogs With X-Linked Hereditary Nephropathy: A Canine Model of Chronic Kidney Disease." Veterinary Pathology 56, no. 1 (October 28, 2018): 93–105. http://dx.doi.org/10.1177/0300985818806050.
Повний текст джерелаKoeman, J. P., W. J. Biewenga, and E. Gruys. "Proteinuria Associated with Glomerulosclerosis and Glomerular Collagen Formation in Three Newfoundland Dog Littermates." Veterinary Pathology 31, no. 2 (March 1994): 188–93. http://dx.doi.org/10.1177/030098589403100205.
Повний текст джерелаHahn, K. A., M. D. McGavin, and W. H. Adams. "Bilateral Renal Metastases of Nasal Chondrosarcoma in a Dog." Veterinary Pathology 34, no. 4 (July 1997): 352–55. http://dx.doi.org/10.1177/030098589703400413.
Повний текст джерелаHeller, D. A., C. A. Clifford, M. H. Goldschmidt, D. E. Holt, F. S. Shofer, A. Smith, and K. U. Sorenmo. "Cyclooxygenase-2 Expression is Associated with Histologic Tumor Type in Canine Mammary Carcinoma." Veterinary Pathology 42, no. 6 (November 2005): 776–80. http://dx.doi.org/10.1354/vp.42-6-776.
Повний текст джерелаРадзиховський, М. Л. "Макроскопічні зміни у цуценят за експериментального відтворення коронавірусного ентериту". Вісник Полтавської державної аграрної академії, № 4 (28 грудня 2018): 174–77. http://dx.doi.org/10.31210/visnyk2018.04.27.
Повний текст джерелаRadsikhovskii, N. "Microscopic changes in the colon of puppies at experimental infection with parvovirus isolator cultivated in heterologous cell culture." Scientific Messenger of LNU of Veterinary Medicine and Biotechnologies 20, no. 88 (November 13, 2018): 98–101. http://dx.doi.org/10.32718/nvlvet8818.
Повний текст джерелаDeBowes, Linda J., Derek Mosier, Ellen Logan, Colin E. Harvey, Stephen Lowry, and Daniel C. Richardson. "Association of Periodontal Disease and Histologic Lesions in Multiple Organs from 45 Dogs." Journal of Veterinary Dentistry 13, no. 2 (June 1996): 57–60. http://dx.doi.org/10.1177/089875649601300201.
Повний текст джерелаHutton, T. A., R. E. Goldstein, B. L. Njaa, D. Z. Atwater, Y. F. Chang, and K. W. Simpson. "Search forBorrelia burgdorferiin Kidneys of Dogs with Suspected “Lyme Nephritis”." Journal of Veterinary Internal Medicine 22, no. 4 (July 2008): 860–65. http://dx.doi.org/10.1111/j.1939-1676.2008.0131.x.
Повний текст джерелаA. Balgimbayeva, G. Shabdarbaeva, L. Zhanteliyeva, A. Ibazhanova, Uğur Uslu, and D. Khussainov. "DIAGNOSTICS AND TREATMENT OF DIOCTOPHYMOSIS IN DOGS." BULLETIN 1, no. 383 (February 15, 2020): 64–71. http://dx.doi.org/10.32014/2020.2518-1467.8.
Повний текст джерелаGross, T. L., and G. A. Kunkle. "The Cutaneous Histology of Dermatomyositis in Collie Dogs." Veterinary Pathology 24, no. 1 (January 1987): 11–15. http://dx.doi.org/10.1177/030098588702400103.
Повний текст джерелаДисертації з теми "Dogs Kidneys Veterinary histology"
Almond, Gregory Thomas Hudson Judith A. "Depth-corrected versus non depth-corrected GFR determination by quantitative renal scintigraphy in the dog." Auburn, Ala, 2009. http://hdl.handle.net/10415/1653.
Повний текст джерелаSilva, Natália Joana Ramos da. "Graduação citológica de mastocitomas cutâneos caninos." Master's thesis, 2017. http://hdl.handle.net/10437/8454.
Повний текст джерелаO diagnóstico citológico de mastocitoma cutâneo canino (MCC) é relativamente fácil. No entanto, para a determinação do prognóstico é fundamental conhecer o grau da lesão, classicamente obtido através do exame histopatológico. A graduação histológica criada recentemente por Kiupel classifica os mastocitomas de baixo ou alto grau, baseando-se essencialmente nas características nucleares dos mastócitos. Os objectivos deste trabalho são: avaliar a acuidade diagnóstica da citologia na graduação de MCC; e identificar quais os parâmetros mais relevantes para este fim. Foi realizado um estudo retrospectivo de todas as citologias aspirativas cutâneas observadas no laboratório CEDIVET entre Outubro de 2014 e Abril de 2016 com o diagnóstico citológico de mastocitoma (n=173). Foram incluídas apenas as neoplasias que possuíam uma graduação histopatológica de Kiupel, sendo excluídos os mastocitomas subcutâneos e as citologias com escassa celularidade. Todos os casos (n=35) foram revistos por um citologista cego ao diagnóstico histológico, e classificados segundo uma série de parâmetros derivados da classificação de kiupel, à qual se acrescentou a quantidade de granulação citoplasmática. Histologicamente, 25 (71,4%) e 10 (28,5%) casos foram classificados como baixo e alto grau, respectivamente. A citologia apresentou apenas 1 falso-positivo, obtendo-se uma sensibilidade de 100% e especificidade de 96%, relativamente ao diagnóstico histopatológico. Parâmetros como a presença de mitoses, células binucleadas, anisocariose, cariomegália e baixa granulação citoplasmática foram os mais fortemente associados a MCC de alto grau (p<0,001). Os nossos dados concluem que a citologia tem uma acuidade de 97% para a graduação de MCC, podendo constituir uma previsão fiável do prognóstico, útil na rápida decisão do plano terapêutico.
The cytological diagnosis of canine cutaneous mast cell tumors (MCTs) is straightforward. However, the tumor grade is essential for prognostic assessment, which is classically performed with an histopathological exam. The recent Kiupel’s grading scheme classifies MCTs in low-grade and high-grade, depending essentially on their nuclear characteristics. The aims of this paper are: evaluate the diagnostic accuracy of the cytologic grading of MCT; and identify the most relevant parameters to do so. This was a retrospective study of all skin aspiration cytologys observed at CEDIVET between October 2014 and April 2016, diagnosed as MCT, (n=173). Only MCTs with histopathological Kiupel’s grading were included. All the subcutaneous mast cell tumors were excluded, as well as low cellularity cytology samples. All the cases (n=35) were reviewed by a cytologist blind to the histological diagnosis .MCTs were classified using parameters derived from Kiupel’s MCT grading, plus the amount of cytoplasmic granules. Histologically, 25 (71,4%) and 10 (28,5%) cases were classified as low and high-grade, respectively. Cytology had only one false-positive, resulting in a 100% sensibility and 96% specificity for the grading of MCTs. The presence of mitosis, binucleation, anisokaryosis, karyomegaly and poor granular cells were strongly associated with high-grade MCTs (p<0,001). It can be concluded that the cytological grading of MCTs has an overall accuracy of 97%, when compared with histopathology. This data suggests that cytology can be a reliable predictor of prognosis for MCTs, useful for the quicker establishment of the therapeutic plan.
Reto, Rita Filipa Roque Mota. "Avaliação da aplicabilidade da proposta de graduação de kiupel dos mastocitomas cutâneos em cães." Master's thesis, 2013. http://hdl.handle.net/10437/5383.
Повний текст джерелаO mastocitoma é o tumor de pele mais comum em cães e caracteriza-se pela proliferação de mastócitos tumorais. O diagnóstico mais assertivo da doença faz-se através da análise histopatológica. Esta permite a classificação da neoplasia em diferentes graus conferindo um importante critério preditivo do comportamento biológico e tratamento da neoplasia. Várias classificações têm sido propostas ao longo do tempo, contudo, baseiamse em parâmetros subjetivos provocando variações consideráveis entre observadores, limitando assim o valor de prognóstico. Para colmatar este dado, Kiupel et al., (2011) propôs um sistema histológico para a classificação de mastocitomas em cães de apenas dois graus. A avaliação desta nova proposta e a comparação com a escala mais antiga, proposta por Patnaik et al., (1984) foi o objetivo principal deste estudo. Deste modo, foram reclassificados vinte mastocitomas caninos. O seguimento de cada caso ao longo de sete a dez meses foi feito através de um questionário entregue às clinicas. Dos vinte cães em estudo e classificados segundo a escala proposta por Patnaik et al., (1984) 65% correspondiam a tumores de grau II, sendo os mais frequentes. Seguiram-se os de grau III (30%) e os de grau I (5%). Na reclassificação, utilizando a escala proposta por Kiupel et al., (2011), o grau II foi o mais frequente correspondendo a 55% dos casos e o grau I a 45%. Na escala de Patnaik et al.,(1984), as recidivas ocorreram no grau III com 67% dos casos. Na escala de Kiupel et al.,(2011), as recidivas ocorreram em 36% dos casos de grau II. Estes números evidenciam um prognóstico mais correto para os tumores classificados com grau III segundo Patnaik et al.,(1984) do que os de grau II segundo Kiupel et al., (2011). Assim, parece que a nova proposta de classificação não acrescenta grande valor prognóstico.No entanto, o presente estudo não avaliou a amostra no mesmo intervalo de tempo e a mesma também variou no que diz respeito ao número de animais em estudo, sendo que estes dados poderam ter condicionado o presente estudo e as suas conclusões.
Mast cell tumor is the most common skin neoplasm in dogs and is characterized by a proliferation of neoplastic mast cells. The diagnosis is more assertive by histopathology, which allows the classification in different grades, with different biological behaviors and treatment protocols. Several classifications have been proposed, but because of their subjective basis, there are substantial fluctuations interobservers, limiting its prognostic value. To overcome this fact, Kiupel et al., (2011) proposed a system with only two histological grades. The main objective of this study was to evaluate this new proposal and compare it with an older one proposed by Patnaik et al., (1984). Twenty canine mast cell tumors were graded by both methods. 65% were classified as grade II, 30% as grade III and 5% as grade I according to Patnaik et al., (1984). Following the assumptions of Kiupel et al., (2011), 55% were classified as grade II and 45% as grade I. With the Patnaik’s grading system, recurrence occurred in 67% of cases with grade III, while with the Kiupel’s grading system, recurrence occurred in 36% of the grade II cases. These numbers show a more accurate prognosis for tumors classified as grade III by Patnaik et al., (1984) than by Kiupel’s grade II. These results suggest that the new classification doesn’t add higher prognostic value to mast cell tumors. However, this study did not evaluatethe samplein the same range of time andalso variedin respect to the numberof animals inthe study, andthese datahaveconditionedthis studyand conclusions.
Santos, Raquel Filipa Palma Garcia dos. "Histologia do sistema de condução cardíaco do cão." Master's thesis, 2014. http://hdl.handle.net/10437/5891.
Повний текст джерелаNo presente trabalho é feita uma descrição histológica dos três principais componentes do SCC canino (Nó Sinusal, Nó Atrioventricular e Feixe Atrioventricular). Foram examinados 12 corações de cães de diferentes raças, idades e sexos; os blocos de tecido contendo o SCC foram cortados tanto em plano transversal como em paralelo em secções com 6 μm de espessura, posteriormente coradas com Hematoxilina-Eosina, Tricrómio de Masson e Ácido Periódico de Schiff. O NS revelou ter uma localização variável, tendo um aspecto histológico heterogéneo e não contendo células de transição no seu interior; observou-se a presença constante da artéria nodal na periferia do Nó. O NAV tem uma localização constante, na junção atrioventricular direita, e é formado por células especializadas agrupadas em feixes rodeados por tecido conjuntivo, não possuindo uma zona de transição como acontece noutras espécies. O Feixe Atrioventricular divide-se em dois ramos na porção membranosa do septo interventricular, e o Ramo Esquerdo é melhor observável do que o Ramo Direito. O Tricrómio de Masson e o PAS revelaram-se ferramentas úteis na identificação e delimitação dos diferentes componentes do SCC, que demonstraram ser melhor visualizados em plano transverso. As Vias Internodais, bem como outras estruturas recentemente referidas, não foram observadas.
In this study, a histological description of the three main components of the canine Cardiac Conduction System (Sinus Node, Atrioventricular Node and His Bundle) is made. 12 hearts from dogs of different breeds, ages and genders were examined; the tissue blocks that contained the CCS were cut in both transverse and parallel planes, in sections 6 µm thick; these were stained with Haematoxylin-Eosin, Masson’s Trichrome and Periodic Acid–Schiff stains. The SN has a variable location, a histologically heterogeneous look and doesn’t contain transition cells; the nodal artery is consistently present in the Node’s periphery. The AVN is always located in the right atrioventricular junction, and it’s formed by specialized cells arranged in bundles surrounded by connective tissue; unlike other species, the canine AVN doesn’t have a transition zone. The His Bundle splits in two branches in the membranous portion of the interventricular septum, and the Left Branch is best observed than the Right Branch. Masson’s Trichrome and Periodic Acid–Schiff stains are useful tools in the identification and delimitation of the different components of the CCS, and these are best studied in the transverse plane. The Internodal Pathways, and other recently described structures, were not observed.
Fonseca, Ana Sofia Pinto Silva da. "Lesões mamárias na cadela e na gata: estudo retrospectivo comparativo do diagnóstico citológico e histopatológico." Master's thesis, 2017. http://hdl.handle.net/10437/8436.
Повний текст джерелаO exame citológico de lesões mamárias é frequentemente utilizado em Portugal, mas o seu valor diagnóstico e prognóstico é controverso. O objectivo deste estudo foi avaliar a acuidade do exame citológico no diagnóstico de lesões mamárias, por comparação com a histopatologia. Foram consultadas 30 citologias aspirativas de lesões mamárias caninas e 15 felinas, compreendidas entre 2011 e 2017 no arquivo do laboratório CEDIVET. A citologia diagnosticou 12 lesões benignas, 26 de malignidade border-line e 7 malignas; a histopatologia, por sua vez, emitiu 25 diagnosticos benigos e 20 malignos. Procedeu-se ao cálculo do valor da sensibilidade, especificidade, VPP e VPN. Posteriormente calculou-se estes parâmetros excluindo os diagnósticos de malignidade border-line. Assim, a sensibilidade passou de 39% para 71% nas cadelas e de 14% para 50% nas gatas, a especificidade foi sempre de 100% na raça canina e na felina sofreu uma descida de 88% para 67%. O VPP foi de 100% na espécie canina e 50% na felina, nas duas situações. O VPN sofreu uma subida de 68% para 78% e de 54% para 67%, respetivamente. Por fim, a acuidade diagnóstica nas cadelas passou de 73% para 86% e nas gatas de 53% para 60%. A fraca sensibilidade e elevada especificidade da citologia no diagnóstico de malignidade detectadas neste estudo salientam que um diagnóstico benigno não permite excluir a existência de lesão maligna. Pelo contrário, um diagnóstico citológico maligno indica muito seguramente uma neoplasia maligna. Verificou-se ainda que a citologia conseguiu classificar corretamente as neoplasias caninas, de acordo com o tipo histológico, em 2/4 casos de tumores complexos malignos (50%), em 7/10 benignos (70%), e em 2/3 tumores mistos benignos (67%). A concordância diagnóstica entre a classificação cito-histológica revelou-se moderada, revelando que a citologia pode ser uma técnica útil para prever o tipo histológico da neoplasia, mas a histopatologia é sempre necessária.
Cytological examination of breast lesions is frequently used in Portugal, but it’s diagnostic and prognostic values are controversial. The objective of this study was to evaluate the accuracy of cytological exam in the diagnosis of mammary lesions, compared to the histopathologic exam. We consulted 30 aspiration cytologies of canine mammary lesions and 15 of feline mammary lesions, which were gathered between the years 2011 and 2017 from the archives of the CEDIVET laboratory. Cytology diagnosed 12 benign lesions, 26 of border-line malignancy and 7 malignant. The histopathologic exam diagnosed 25 benign lesions and 20 malignant. The specific value, sensibility value, VPP and VPN were calculated for all cases. These parameters were then calculated exclluding the borderline malignancy diagnostics. Thus, sensivity increased from 39% to 71% in canine females and from 14% to 50% in female cats. The specificity was always 100% in the canine specie and in the feline it suffered a drop from 88% to 67%. The VPP was 100% in the canine specie and in the feline it was 50% in both situations. The VPN increased from 68% to 78% and from 54% to 67%, respectively. Lastly, the diagnostic accuracy in canine females increased from 73% to 86% and in cats from 53% to 60%. These results showed a high specificity in the diagnosis of malignancy, but a poor sensitivity, which emphasizes that a benign diagnosis in cytology does not allow the exclusion of a malignant lesion. But, in other hand, a malignant diagnosis indicates with confidence that it’s a malignant lesion. Cytology was also able to correctly classify canine neoplasms, according to the histological type, in 2/4 cases of malignant complex tumors (50%) and 7/10 of benign (70%), and in 2/3 of cases benign mixed tumors (67%). The cito-histopathologic diagnostic concordance was moderate, indicating that the cytology seems to be a useful technique to preview the histological type of neoplasia, but histopathologic examination is always necessary.
Neves, João Miguel Sineiro Rosa. "Neoplasias mamárias em cadelas: estudo descritivo de 29 casos clínicos." Master's thesis, 2018. http://hdl.handle.net/10437/8747.
Повний текст джерелаO estudo das neoplasias mamárias tem um elevado interesse clínico e científico pois representam uma das neoplasias mais frequentes nas cadelas. Para além disso, comummente representam uma das causas de morte dos animais domésticos, devido à capacidade de metastização elevada que acompanha muitas das neoplasias mamárias malignas. Foi realizado um estudo retrospectivo observacional composto por 29 cadelas com neoplasias mamárias, sendo 19 benignos (51%) e 18 malignos (49%), perfazendo um total de 37 tipos histológicos que foram submetidas a mastectomia e posterior análise histopatológica no Hospital Veterinário NobreVet nas Caldas da Rainha entre janeiro de 2010 e abril de 2017, durante um período mínimo de 2 meses e no máximo até aos 71 meses, avaliando aspectos clínicos e histopatológicos. A caracterização foi feita com base na espécie, raça, idade, apresentação clínica, classificação histológica, características histológicas metastização regional e à distância e na sobrevida após mastectomia. Ao ser analisada a idade dos animais afectados por tumores mamários, obteve-se uma média de idades de 11 anos. Aquando da análise do tipo histológico tumoral verificou-se que os tipos malignos e benignos mais comuns foram o carcinoma mamário do tipo simples e o adenoma mamário do tipo complexo respectivamente. Atendendo à avaliação dos graus de malignidade histológica observou-se o mesmo número de casos pertencentes ao grau ll e grau lll de malignidade.
The study of breast neoplasms has a high clinical and scientific interest because they represent one of the most frequent neoplasias in bitches. In addition, they commonly represent one of the causes of death in companion animals, due to the high metastatic capacity that accompanies many of the malignant mammary neoplasms. A retrospective observational study was carried out consisting of 29 bitches with mammary neoplasias, being 19 benign (51%) and 18 malignant (49%), making up a total of 37 histological types that were submitted to mastectomy and later histopathological analysis at NobreVet Veterinary Hospital in Caldas da Rainha between January 2010 and April 2017, for a minimum period of 2 months and up to 71 months, evaluating clinical and histopathological aspects. The characterization was made based on the species, race, age, clinical presentation, histological classification, histological characteristics regional and distance metastasis and survival after mastectomy. When the age of the animals affected by mammary tumors was analyzed, a mean age of 11 years was obtained. When analyzing the tumor histological type, it was verified that the most common malignant and benign types were the complex mammary carcinoma and complex mammary adenoma respectively. Considering the evaluation of the degrees of histological malignancy, the same number of cases belonging to grade II and degree III of malignancy were observed.
Книги з теми "Dogs Kidneys Veterinary histology"
Coulson, Arlene. An atlas of interpretative radiographic anatomy of the dog and cat. 2nd ed. Oxford: Blackwell Pub., 2008.
Знайти повний текст джерелаFeeney, Daniel A. Atlas of correlative imaging anatomy of the normal dog: Ultrasound and computed tomography. Philadelphia: Saunders, 1991.
Знайти повний текст джерелаHellmen, Eva. Mammary tumours in the female dog: A study of tumour histogenesis and DNA ploidy in relation to histology, prognosis and tumour progression. Uppsala: Sveriges Lantbruksuniversitet, 1989.
Знайти повний текст джерелаMcCracken, Thomas. Color atlas of small animal anatomy: The essentials. Ames, Iowa: Blackwell Pub., 2008.
Знайти повний текст джерелаDuPont, Gregg A. Atlas of dental radiography in dogs and cats: A practical guide to techniques and interpretation. St. Louis, Mo: Saunders, 2009.
Знайти повний текст джерелаBartges, Joe. Nephrology and urology of small animals. Chichester, West Sussex, UK: Wiley-Blackwell, 2011.
Знайти повний текст джерелаE, Evans Howard. Guide to the dissection of the dog. 7th ed. St. Louis, Mo: Saunders/Elsevier, 2010.
Знайти повний текст джерела1932-, DeLahunta Alexander, ed. Guide to the dissection of the dog. 6th ed. St. Louis, Mo: Saunders, 2004.
Знайти повний текст джерелаBoyd, J. S. Color atlas of clinical anatomy of the dog & cat. 2nd ed. London: Mosby, 2001.
Знайти повний текст джерелаEnteroclysis: A new radiographic technique for evaluation of the small intestine of the dog. Ames: Iowa State University Press, 1989.
Знайти повний текст джерела