Добірка наукової літератури з теми "Figuras estilísticas"

Оформте джерело за APA, MLA, Chicago, Harvard та іншими стилями

Оберіть тип джерела:

Ознайомтеся зі списками актуальних статей, книг, дисертацій, тез та інших наукових джерел на тему "Figuras estilísticas".

Біля кожної праці в переліку літератури доступна кнопка «Додати до бібліографії». Скористайтеся нею – і ми автоматично оформимо бібліографічне посилання на обрану працю в потрібному вам стилі цитування: APA, MLA, «Гарвард», «Чикаго», «Ванкувер» тощо.

Також ви можете завантажити повний текст наукової публікації у форматі «.pdf» та прочитати онлайн анотацію до роботи, якщо відповідні параметри наявні в метаданих.

Статті в журналах з теми "Figuras estilísticas":

1

Linke, Vanessa, and Andrei Isnardis. "Concepções estéticas dos conjuntos gráficos da tradição planalto, na região de diamantina (Brasil Central)." Revista de Arqueologia 21, no. 1 (July 1, 2008): 27–43. http://dx.doi.org/10.24885/sab.v21i1.238.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
A Tradição Planalto se caracteriza pelo amplo predomínio de grafismos zoomorfos, sobretudo de representações de cervídeos e peixes, de elaboração monocrômica. Ao mesmo tempo em que se vê uma notável unidade temática, a Tradição apresenta variantes estilísticas regionais e modificações estilísticas ao longo do tempo. Tomamos para análise aqui os conjuntos gráficos atribuíveis à Tradição Planalto da região de Diamantina (no centro de Minas Gerais). Após uma discussão sobre os conceitos e noções teóricas que orientam a pesquisa, abordamos os grafismos dando relevo aos conjuntos crono-estilísticos internos à Tradição, considerando as concepções estéticas peculiares a cada conjunto e a estética final dos painéis, resultante da interação entre esses. Através de uma análise que combina informações de cronologia relativa, forma de construção gráfica das figuras e observação sistemática das relações entre as figuras podemos tanto enriquecer a caracterização dos conjuntos, quanto discutir questões referentes à concepção das figuras por seus autores e às relações diacrônicas entre conjuntos de grafismos (e entre seus autores).
2

Oliveira, Erik Alves de. "Pintar, se (re)apropriar e se relacionar: os conjuntos estilísticos no alto curso do rio Pardo Pequeno, Diamantina (MG)." Revista de Arqueologia 31, no. 1 (June 28, 2018): 211–13. http://dx.doi.org/10.24885/sab.v31i1.531.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
O principal objetivo da pesquisa realizada foi o de compreender as relações cronológicas e estilísticas em um universo de 24 abrigos com pinturas rupestres localizados na microbacia do rio Pardo Pequeno (Diamantina, MG) numa perspectiva que considere seus contextos de inserção e seus atributos, no intuito de identificar possíveis diferenças e escolhas entre eles. Para isso, a análise realizada se debruçou na escolha de um recorte espacial, discussão de perspectivas teórico-metodologias acerca da paisagem e estilo, a contextualização geológica, geomorfológica, dos aspectos vegetacionais, da evolução dos atributos da paisagem na percepção local da paisagem, notadamente os Boqueirões. Além disso, os sítios arqueológicos e seus grafismos foram descritos e articulados uns com os outros de modo a “construir” as relações espaciais, cronológicas e estilísticas bem como a sua compreensão a partir da esculturação do relevo, sua aproximação e relações com os Boqueirões, as características e escolhas dos conjuntos estilísticos identificados, suas maneiras de compor painéis e de se relacionar com suportes e as figuras precedentes.
3

Alcarás, Edwin Marcelo. "El flâneur y el mestizo latinoamericano como paradigmas de sujetidad barroca." Revista de filosofía DIÁNOIA 65, no. 85 (December 13, 2020): 29. http://dx.doi.org/10.22201/iifs.18704913e.2020.85.1776.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Este artículo explora las figuras del flâneur (Walter Benjamin), y la del “mestizo” (Bolívar Echeverría). Hemos reunido bajo el sustantivo “mestizo” una serie de operaciones estilísticas y retóricas que emplea Bolívar Echeverría para describir el mestizaje, en tanto fenómeno histórico ocurrido en las sociedades urbanas de las colonias españolas en los siglos XVI y XVII. Partiremos de la lectura que Echeverría realizó sobre Benjamin a principios de los años noventa. Luego trabajaremos la figura del flâneur y la del mestizo para mostrar algunas líneas de conexión, desde la estrategia alegórica a la relación entre el barroco y la sociedad moderna. Finalmente consideraremos ambas figuras como paradigmas (Agamben, 2010) de sujetidad barroca, es decir como principios de inteligibilidad de formas sociales que resisten las contradicciones de la modernidad capitalista.
4

Quiroga Puertas, Alberto J. "Fidem tene, verba seqVentVr. Rhetoric and Oratory in the Historia Ecclesiastica of Socrates Scholasticus and Sozomen." Veleia, no. 32 (September 15, 2015): 97–108. http://dx.doi.org/10.1387/veleia.14979.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Este trabajo se centra en las interpretaciones de las apreciaciones estilísticas y de crítica literaria realizadas por los historiadores eclesiásticos Sócrates y Sozomeno en sus descripciones de figuras relevantes de la Iglesia post-Constantiniana. Su valoración del impacto y del papel de la oratoria y la literatura trascendió el campo de la crítica literaria, constituyendo parte del entramado ideológico con el que se juzgaron las creencias religiosas y filiaciones doctrinales de tales figuras en la Iglesia de los siglos iv y v.
5

Rodríguez Curletto, Silvina, and Carlos Angiorama. "Arte Rupestre y Morfometría Geométrica. Las manifestaciones rupestres de camélidos en el sur de Pozuelos (Puna de Jujuy, Argentina), durante los Desarrollos Regionales (900-1430 DC)." Complutum 30, no. 2 (November 8, 2019): 415–43. http://dx.doi.org/10.5209/cmpl.66340.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
La figura del camélido constituye una de las manifestaciones rupestres más abundante en el Noroeste Argentino durante el Período de Desarrollos Regionales (ca. 900-1430 DC). El objetivo principal de este trabajo es abordar la variación morfológica cuantitativa de la figura del camélido en el arte rupestre del sur de la cuenca de Pozuelos (Puna de Jujuy, Argentina) para el período referido. Para ello, se analiza una muestra conformada por 330 figuras de camélidos, ejecutados mediante las técnicas de pintura, grabado y pictograbado, plasmados en diez paisajes rupestres del sur de Pozuelos. Para la descripción cuantitativa de la forma se implementaron técnicas de Morfometría Geométrica y métodos estadísticos multivariados. Se aplicaron el método de superposición (Procrustes), Análisis de Componentes Principales, Procrustes ANOVA, Regresión Multivariada, Modularidad, Mínimos Cuadrados Parciales, Análisis de Variantes Canónicas, y Análisis de la Función Discriminante. Los resultados alcanzados constituyen una primera aproximación desde la Morfometría Geométrica para al estudio de la figura del camélido en el arte rupestre del sur de Pozuelos. Los estudios cualitativos previos sobre el estilo, paisajes y contextos arqueológicos del arte rupestre, se articulan con los resultados de la morfología cuantitativa. Esto permite corroborar la presencia de alometría, modularidad, integración morfológica y, diferencias y distancias morfológicas significativas en las figuras del camélido vinculadas a diferentes paisajes rupestres y a las Modalidades Estilísticas definidas previamente para nuestra microrregión.
6

Bensoussan, Albert. "Mario Vargas Llosa visto por su traductor al francés." TRANS. Revista de Traductología, no. 1 (March 14, 2017): 39. http://dx.doi.org/10.24310/trans.1996.v0i1.2010.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Conferencia impartida en 1994 en la Universidad de Málaga, este texto presenta algunos puntos metodológicos acerca de la traducción literaria, antes de enfocar el estudio en la traducción francesa de la obra del escritor peruano Mario Vargas Llosa. Tratando del calco, de la adaptación y de varias figuras estilísticas tales como la elipsis, la contracción, el asíndeton, la aposición, el diálogo , la parodia y el juego de palabras, este estudio quiere ilustrar, rechazando la pura literalidad, el alcance literario, o sea la literaridad, de la traducción.
7

Harto Trujillo, Mª Luisa. "Los procedimientos de adiectio, detractio, inmutatio y transmutatio como fuente de vitia virtutesque en la gramática latina de la Antigüedad." Cuadernos de Filología Clásica. Estudios Latinos 40, no. 2 (December 16, 2020): 191–210. http://dx.doi.org/10.5209/cfcl.73004.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
En 1524, en su De Emendata Structura Latini Sermonis, T. Linacro afirma que, entre la structura iusta y la figurata (antecedentes de la estructura profunda y superficial), se producen cambios debido al añadido, la supresión, el cambio de orden o la sustitución de algún elemento. En el artículo analizamos cómo estos procedimientos aparecen ya citados por los gramáticos latinos de la antigüedad como fuente de alteraciones en palabras y oraciones, alteraciones que, en unos casos, son consideradas como uitia (barbarismos o solecismos) y, en otros, como figuras estilísticas (uirtutes, tropos…).
8

Morato, Fernando. ""Da potência do homem", o elogio poético de Tommaso Campanella." Cadernos de Literatura em Tradução, no. 13 (October 8, 2020): 11–22. http://dx.doi.org/10.11606/issn.2359-5388.i13p11-22.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
O trabalho procura identificar os problemas que envolvem a tradução poética no caso específico da poesia do filósofo italiano Tommaso Campanella, cuja teoria literária não se desvincula de uma concepção muito clara de mundo e de conhecimento. As questões levantadas pela filosofia campanelliana repercutem nas opções estilísticas adotadas pelo autor (língua, construção poética, uso de figuras), o que exige, de qualquer esforço de tradução, uma ponderação grande quanto a quanto é necessário ser infiel à letra do texto para preservar toda a gama de construções intelectuais expressas na forma.
9

Vargas Carrillo, María Soledad. "Periodismo de opinión y discurso de género: análisis comparativo de las columnas de El País Semanal (El País) y Magazine (La Vanguardia)." INTERdisciplina 7, no. 17 (December 16, 2018): 31. http://dx.doi.org/10.22201/ceiich.24485705e.2019.17.67532.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
<p class="Cuerpo">En este artículo, se presentan los principales resultados de un estudio (mixto) cuantitativo y cualitativo sobre la escritura de columnistas españoles (de revistas dominicales). Partiendo de los siguientes supuestos: en primer lugar, pensamos que entre los columnistas mujeres y hombres podrían existir diferentes temáticas, relacionadas con el referente al que cada uno alude en razón del género del autor. En segundo lugar, por esto mismo, pertenencia a un género u otro, existirían entre los columnistas mujeres y hombres diferencias estilísticas, con objetivos y fines diferentes para ellos y ellas.</p><p class="Cuerpo"> Así, el objetivo de esta investigación fue caracterizar el discurso periodístico de columnistas mujeres y hombres, con el fin de encontrar rasgos singulares de cada grupo y también, ver si existen diferencias o similitudes<strong>,</strong> tanto a nivel temático (asuntos tratados por unos y por otros) como en relación al discurso estilístico (figuras retóricas que emplean ellas y ellos, y la finalidad de su utilización). Este se pudo alcanzar tras un estudio interdisciplinario entre el periodismo y la literatura con perspectiva de género.</p><p class="Cuerpo"> </p>
10

Camargo Mendoza, Sandra Milena. "CARACTERÍSTICAS ESTILÍSTICAS COGNITIVAS Y DE APRENDIZAJE EN LOS ESTUDIANTES DE FISIOTERAPIA DE LA CORPORACIÓN UNIVERSITARIA IBEROAMERICANA." Movimiento Científico 10, no. 1 (December 9, 2016): 64–76. http://dx.doi.org/10.33881/2011-7191.mct.10106.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Introducción: el presente artículo describe los resultados encontrados en una investigación que tuvo como objeto identificar los Estilos de Aprendizaje y Cognitivos en los estudiantes de Fisioterapia, pertenecientes a la Corporación Universitaria Iberoamericana Sede Bogotá.Materiales y métodos: se realizó un estudio descriptivo con diseño transversal. La población total que participante fue 604 estudiantes, el instrumento utilizado fue Test de Kolb y Test de Figuras Enmascaradas.Resultados: se encontró que el estilo cognitivo predominante de los estudiantes fue Acomodador, lo cuales tienen mayor habilidad para llevar a cabo planes orientados a la acción y quienes se adaptan a las circunstancias inmediatas; en cuanto al Estilo de Aprendizaje, predominó la dimensión Independiente de Campo que se entiende según Frank (1983), como aquellos con tendencia a percibir la información de manera analítica y sin dejarse influir por el contexto. Posteriormente se reconocieron las estrategias didácticas más utilizadas para cada asignatura, reconociendo un uso mayor de estrategias didácticas prácticas y teóricas y en menor proporción las reflexivas. Son necesarias nuevas investigaciones que permitan identificar también los estilos de enseñanza docente y establecer así la relación entre las características de ambos actores que permitan establecer estrategias de mejoramiento en la formación de dicha comunidad.Conclusiones: es importante crear espacios pedagógicos de acuerdo a las características particulares del estudiante de Fisioterapia, para generar desde la formación la capacidad reflexiva y crítica desde la formación integral como se propone la institución.

Дисертації з теми "Figuras estilísticas":

1

Dias, Carolina Kesser Barcellos. "O pintor de Gela: características formais e estilísticas, decorativas e iconográficas." Universidade de São Paulo, 2009. http://www.teses.usp.br/teses/disponiveis/71/71131/tde-21092009-094148/.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Nesta tese, estudamos os vasos cerâmicos produzidos pelo Pintor de Gela, um artista ático, cujo período de atividade vai da última década do século VI a meados do século V. Esse Pintor pertence à geração de artistas tradicionalistas que prossegue produzindo vasos de figuras negras no período em que a técnica de figuras vermelhas é introduzida e adotada por diversos artistas em Atenas. O Pintor de Gela pode ser considerado um artista completo, uma vez que tanto molda como decora seus vasos com a mesma dedicação; ele pensa como um ceramista, porque ele é um deles, consciente do volume sobre o qual ele coloca os elementos da imagem que constrói, consciente assim da natureza do objeto suporte da imagem e das manipulações e rotações que serão feitas ao longo de sua utilização. Em sua obra, o Pintor apresenta qualidades artísticas interessantes e importantes que devem ser levadas em conta sob diversos aspectos: a originalidade técnica com a qual produz vasos em que se percebe a preocupação com simetria, volume e proporção; a capacidade de abstração e ordenação de imagens; a criatividade e liberdade artísticas com que apresenta novas representações e versões de temas desenvolvidos por outros artistas e oficinas contemporâneos a ele. A produção desse Pintor merece uma revisão e novas interpretações já que o que possuímos de publicações dedicadas ele é muito pouco em relação à sua importância como artista pertencente a um período tão produtivo da arte grega. Apontamentos sobre qualidade artística, estilo, produção e cronologia podem ser feitos a partir do estudo sistemático de seus vasos, inseridos no universo de artistas e da produção de vasos áticos de figuras negras. O conhecimento da produção desse artista, tanto no nível formal quanto imagético, contribui para uma caracterização e maior conhecimento do desenvolvimento técnico e artístico pelos quais passa a cerâmica grega, permitindo questionamentos sobre o que conhecemos da arte, tecnologia e iconografia gregas do período
This thesis deals with the pottery vases produced by the Gela Painter, an attic artist who worked from the last decade of the sixth to the beginning of the fifth century BC. This painter belongs to a generation of traditional artists who keeps on producing black figured vases when the red figured technique is introduced and adopted by many artists in Athens. The Gela Painter can be considered a complete artist due to the fact that he makes and decorates his vases with the same dedication. He thinks as a ceramist because he is one - he is aware of the volume in which he creates the elements of image, conscious of the nature of the object in which the image is placed and of the manipulations and shifts that will happen during its use. In his work, the Painter shows interesting and important artistic qualities which have to be considered under different aspects: the technical originality used to produce his vases through which it is possible to notice his worries about symmetry, volume and proportion; the capacity of abstracting and arranging images; the artistic creativity and liberty with which he shows new representations and versions of the same theme developed by other contemporary artists and workshops. This Painter\'s production deserves to be reviewed and re-interpreted due to the fact that all the works dedicated to him are really few when we take into account his importance as an artist belonging to such a fruitful period of the Greek art. Considerations about artistic quality, style, production and chronology can be taken out studying his vases systematically, always having in mind the production of attic black figured vases universe. The knowledge of this Painter\'s production, taking into account both its form and imagery characteristics, contributes to a better characterization and a greater understanding of the artistic and technical development seen in the Greek ceramic production, allowing us to question what we know about art, technology and iconography of this period
2

Ávila-Figueroa, Adriana. "La articulación retórico-estilística de las perífrasis verbales de infinitivo y gerundio en "Pedro Páramo"." Pontificia Universidad Católica del Perú, 2012. http://repositorio.pucp.edu.pe/index/handle/123456789/101352.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
El tema de las perífrasis verbales es uno de los más complejos y debatidos en la tradición gramatical. Las descripciones propuestas en las gramáticas y estudios dedicados al tema de las perífrasis verbales explican principalmente tres valores: temporal, aspectual y modal. Gómez Torregop señala que entre estos valores es posible añadir el estilístico. El propósito de este trabajo es describir el uso de las perífrasis verbales de infinitivo y gerundio en la novela mexicana "Pedro Páramo" de Juan Rulfo y su articulación retórico-estilística.Palabras clave: figuras retóricas, perífrasis verbales, estilística, infinitivo y gerundio.AbstractThe verbal periphrasis is one of the more complex and debated topics in the grammatical tradition. The current descriptions proposed by the main reference grammars as well as by most of the works dedicated to the verbal periphrasis explain three main values: temporal, aspectual and modal. Gómez Torrego points that between these values is possible to add the stylistic one. The purpose of this article is to describe the use of the infinite and gerundive verbal periphrasis in the mexican novel "Pedro Páramo" by Juan Rulfo and its rhetorical and stylistic articulation.Keywords: rhetorical figures, verbal periphrasis, stylistics, infinitive and gerundive.
3

Filho, Jair Guilherme. "Itinerário, estudo estético e estilístico de uma escultura Dogon: \"figura hermafrodita\" do mestre de Yayé." Universidade de São Paulo, 2014. http://www.teses.usp.br/teses/disponiveis/93/93131/tde-24112014-112936/.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
A Escultura Dogon, produzida no Mali, ao noroeste do continente africano, constitui um dos mais importantes acervos das artes africanas, recolhidos a partir das Missões coloniais Etnológicas-Etnográficas coordenadas por Marcel Griaule desde 1931. ITINERÁRIO, ESTUDO ESTÉTICO E ESTILÍSTICO DE UMA ESCULTURA DOGON: \"FIGURA HERMAFRODITA\" DO MESTRE DE YAYÉ, trata da construção de uma análise dos estilos dessa arte estatuária assim como a análise específica sobre o percurso da peça em questão, desde o vilarejo de Yayé em Bandiagara, no Mali, até o acervo do museu du Quai Branly, na cidade de Paris, França. O objetivo dessa pesquisa foi fortalecer os estudos sobre a Arte Africana no Brasil, contribuindo para o conhecimento da sociedade Dogon a partir de sua expressão artística, e como pensar a Arte Africana e a África a partir de sua produção estética.
The Dogon sculpture, produced in Mali, northwest of the african continent, is one of the most important collections of African art, collected from the Colonial Missions Ethnological-Ethnographic coordinated by Marcel Griaule since 1931. ITINERARY, AESTHETIC AND STYLISTIC STUDY OF A SCULPTURE DOGON \"HERMAPHRODITE FIGURE\" THE MASTER OF YAYÉ, is the construction of an analysis of styles such statuary as well as specific analysis on the route of the piece in question, from the village of Yayé in Bandiagara, Mali to the museum\'s collection du Quai Branly, in Paris, France. The objective of this research was to strengthen the studies on African Art in Brazil, contributing to the knowledge of the Dogon society from their artistic expression, and how to think African Art and Africa from its aesthetic production.
4

Musté, Ferrero Paloma. "Análisis lingüístico de un corpus de eslóganes y frases publicitarias de marcas comerciales." Doctoral thesis, Universitat Politècnica de València, 2015. http://hdl.handle.net/10251/48463.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
El objetivo principal de la publicidad no es solo informar sino convencer. Todo texto publicitario, tanto el nombre comercial como el eslogan que lo acompaña, encierra en sí mismo una estrategia persuasiva que trata de vender las bondades del producto o servicio. El contenido lingüístico de las marcas registradas está sujeto a las técnicas de marketing que emplean los publicistas en la fase de diseño de la marca. En este sentido, la retórica, el arte de persuasión por excelencia, se convierte en una herramienta imprescindible en la publicidad. Nuestra investigación pretende describir las características lingüísticas intrínsecas del género publicitario actual a partir de un corpus sincrónico propio de marcas registradas en lengua inglesa procedentes de la Oficina de Patentes y Marcas Registradas de EEUU (USPTO), el Brand Corpus (BRC). Este corpus está compuesto por datos reales rastreables desde el punto de vista legal, que posteriormente han sido analizados haciendo uso de herramientas informáticas que dotan de rigor los resultados obtenidos. En realidad, el lenguaje publicitario está plagado de desviaciones del uso normal de una lengua, que sirven para hacer más persuasivo el producto o servicio y para reforzar su memorabilidad. En esta tesis presentamos los resultados del análisis del BRC en torno a cuatro niveles lingüísticos: fonológico, léxico-gramatical, sintáctico y semántico. La frase publicitaria efectiva contiene recursos estilísticos que consiguen despertar en el público una actitud más receptiva y, por ende, incitarle al consumo. Según su naturaleza, se pueden clasificar en (1) recursos que consisten en la repetición de alguno de sus elementos; (2) recursos que originan una situación metafórica que promueve una reacción en el receptor; y (3) recursos que se basan en la reiteración de algún componente y la modificación semántica.
Musté Ferrero, P. (2014). Análisis lingüístico de un corpus de eslóganes y frases publicitarias de marcas comerciales [Tesis doctoral no publicada]. Universitat Politècnica de València. https://doi.org/10.4995/Thesis/10251/48463
TESIS
5

Гарячий, Євгеній Владиславович. "Лінгво-стилістичні властивості іспаномовних вузькоспеціальних статей за тематикою ПОЛІТРАВМА". Магістерська робота, 2022. https://dspace.znu.edu.ua/jspui/handle/12345/6561.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Гарячий Е. В. Лінгво-стилістичні властивості іспаномовних вузькоспеціальних статей за тематикою ПОЛІТРАВМА : кваліфікаційна робота магістра спеціальності 035 "Філологія" / наук. керівник І. Е. Шаргай. Запоріжжя : ЗНУ, 2022. 90 с.
UA : Об’єкт дослідження: лінгво-стилістичні властивості іспаномовних медичних статей. Мета роботи: визначення та опис структурних та семантико-стилістичних ознак наукового тексту, що функціонує в межах сучасного іспаномовного медичного дискурсу. Теоретико-методологічні засади: ключові положення понять «стиль» та «жанр» у сучасному мовознавстві; логіко-композиційна структура тексту; мовно-стилістична специфіка жанру медичної статті в сучасній іспанській мові. Отримані результати: сучасна наукова медична стаття є особливим жанром наукового стилю, якій притаманні специфічні риси: широке використання спеціальних термінів, абревіатур, складних синтаксичних конструкцій, вживання цитат, посилань на першоджерела. Завдяки ним медична стаття є беземоційною, об’єктивною, точною й аргументованою та повністю відповідає структурі IMRAD, яка створює баланс між точністю роботи та стислістю її викладу. Основними засобами внутрішньотекстового зв’язку вузькоспеціальних іспаномовних статей є семантичний, формально-граматичний та логічний, які повною мірою дозволяють трансформувати інформацію у текст та значно покращити її передачу та сприйняття. Лінгвістичними особливостями є вживання слів у прямому значенні, чіткість викладу думки та логічна побудова тексту, наявність специфічних медичних термінів, широке використання складних синтаксичних конструкцій з чітким логічним зв'язком між компонентами. Стилістичними властивостями є переважання фігур накопичення, адже точне, логічне та конкретне представлення спеціальної інформації виключає будь-які художні маніпуляції з текстом та формою його викладу.
IS : Objeto de investigación: propiedades lingüísticas y estilísticas de artículos médicos hispanos. Objetivo del trabajo: definición y descripción de los rasgos estructurales y semántico-estilísticos de un texto científico, que funcionan dentro de un discurso médico moderno en la lengua española. Los principios teóricos y metodológicos son la clave de los conceptos de «estilo» y «género» en la lingüística moderna, y las técnicas lingüísticas y estilísticas de la filología moderna. Resultados obtenidos: un artículo médico científico moderno es un género especial de estilo científico, que tiene características específicas, como un amplio uso de términos especiales, abreviaturas, construcciones sintácticas complejas, amplio uso de citas y enlaces a las fuentes primarias. Gracias a esto, el artículo médico no es emocional, sino objetivo, exacto, probado y corresponde plenamente a la estructura de IMRAD, lo que crea un equilibrio entre la precisión del trabajo y la brevedad de su presentación. Los principales medios de cohesión de los artículos hispanos especializados en el tema POLITRAUMA son semánticos, gramaticalmente correctos y lógicos, y permiten transformar plenamente la información en texto y mejorar significativamente su transmisión y percepción. Las características lingüísticas son el uso de palabras en sentido literal, la armonía de la presentación del pensamiento y la construcción lógica del texto, la presencia de términos médicos específicos, el uso generalizado de oraciones complejas con una clara conexión lógica entre los componentes. Los rasgos estilísticos son el predominio de figuras de acumulación, porque la presentación exacta, lógica y concreta de información especial excluye cualquier manipulación artística del texto y la forma de su presentación.
6

Jimbi, Botelho Isalino. "The importance of figurative language and stylistics in the Anglo-American literature class at ISCED/Benguela: a content unit based on Stevie Smith’s poetry." Master's thesis, 2017. http://hdl.handle.net/1822/45936.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Dissertação de mestrado em Língua, Literatura e Cultura Inglesa
This dissertation begins with some theoretical considerations regarding the nature of the language of literature and poetry, as well as the distinctive use of stylistics, rhetoric and figurative language, and its importance in the educational context, and then proceeds to a comprehensive reference to the poet Stevie Smith and her most relevant poetic corpus, which will also be proposed as a curricular content in the final part of the work. In the second part of this research, it will be argued that figurative language and stylistics, namely in the teaching of poetry, have been neglected in the English language teacher training sector of the Department of Modern Languages at ISCED (Instituto Superior de Ciências da Educação), located in the Benguela province of Angola. This neglect is caused by the lack of a necessary and direct focus on those important aspects which, we believe, are crucial for the development of the students’ critical and reflective skills, so that they can increase their learning autonomy. Taking into consideration the relevance of the problem and the need for intervention, two questionnaires were used to collect the necessary data: a teacher trainer questionnaire and a student questionnaire. The results from the questionnaires show that the teacher trainers are unanimous that the area of figurative language and stylistics in poetry has not been fully explored and that there is a need to include it in the curriculum, in order to boost the students’ linguistic competence and reflective skills. In their questionnaires, students refer to their lack of mastery of these important areas in their academic life; besides, resources, such as poetry books, are scarce, which makes it difficult to cultivate poetry reading habits. This research recommends that the study of figurative language and stylistics in poetry should be introduced at the beginning of the first semester of Year 3, and that a preliminary preparation in the elements of poetry should also be pondered regarding Years 1 and 2. The selected corpus from Stevie Smith’s collected poetry will serve as a pertinent basis and preparation for this study, given the fact that this poet not only uses but also revises both the traditions and modernity in poetry, scrutinizing the masculine ideologies and narratives behind them, through the use of allusion, irony, as well as the idiomatic and the proverbial. In short, she is proposed as an effective creative and pedagogical tool for the study of the many aspects pertaining to the language or languages of literature in general.
Esta dissertação começa por fazer considerações teóricas acerca da natureza da linguagem da literatura e da poesia, assim como do uso peculiar da estilística, retórica e linguagem figurativa, e respetiva importância no contexto educacional, fazendo de seguida uma referência abrangente à poeta Stevie Smith e ao seu mais relevante corpus poético, o qual será proposto como conteúdo curricular na parte final do trabalho. Na segunda parte desta dissertação, argumenta-se que a linguagem figurada e a estilística, nomeadamente no ensino da poesia, têm sido ignoradas na Repartição de Inglês do Departamento de Letras Modernas do ISCED (Instituto Superior de Ciências da Educação), localizado na província de Benguela, em Angola. Essa negligência advém da falta de um foco necessário e direto em aspectos relevantes que, acreditamos, são cruciais para o desenvolvimento de competências críticas e reflexivas dos estudantes, de modo a aumentarem a sua autonomia na aprendizagem. Considerando a relevância do problema e a necessidade de intervenção, foram aplicados dois questionários para a recolha da informação necessária: um questionário do formador de professor e um questionário de estudante. Os questionários mostram que os formadores de professores concordam que as áreas de linguagem figurativa e estilística na poesia não têm sido bem exploradas e que há a necessidade de inclui-las no currículo, para fortalecer as habilidades linguísticas e reflexivas dos estudantes. No seu questionário, os estudantes referem-se à sua falta de domínio nestas áreas cruciais da sua vida académica; ademais, recursos, tais como publicações de poesia, são escassas, o que torna difícil criar o hábito de leitura da poesia. Esta investigação recomenda que o estudo da linguagem figurada e da estilística na poesia deve ser feito no início do primeiro semestre do 3º ano, e que uma preparação preliminar no que toca aos elementos da poesia deve de igual modo ser ponderada em relação aos 1º e 2º anos. O corpus escolhido da poesia de Stevie Smith servirá de base e preparação importante deste estudo, dado ao facto de que essa poeta não só usa mas também revê quer o tradicional quer o moderno na poesia, radiografando as ideologias machistas e suas narrativas, através da alusão e da ironia, assim como dos idiomatismos e dos provérbios. Em suma, Stevie Smith é apresentada como um seguro instrumento criativo e pedagógico para o estudo dos vários aspectos relacionados com a língua e a linguagem literária em geral.

Книги з теми "Figuras estilísticas":

1

Caballero Parra, Carlos Andrés, Juan Diego Parra Valencia, and Mariano Sepúlveda “Paparí.” AFROSOUND ACÚSTICO PARA DÚO DE GUITARRAS TRAMAS Y URDIMBRES DE LA INTERPRETACIÓN CLÁSICA EN EL ROCK TROPICAL COLOMBIANO. Editora Artemis, 2020. http://dx.doi.org/10.37572/edart_22405122020.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Afrosound es uno de los proyectos de fusión musical más interesantes de la discografía colombiana. Su gestación como grupo, en el seno de la emblemática orquesta de salsa "Fruko y sus tesos", apostó por la experimentación sonora a partir de la mezcla de diversos géneros: cumbia, latin-soul, salsa y funk, para integrarse en la atmósfera psicodélica rigente en los comienzos de los años 70 y convertirse en el pionero de lo que podríamos denominar el Rock tropical colombiano. En el presente estudio se busca recuperar una parte del repertorio producido por la agrupación a lo largo de 15 años, desde una revisión tanto estilística como estética, contando con la participación del guitarrista original y fundador, llamado Mariano Sepúlveda. Este ejercicio de carácter investigativo lo hemos intitulado inicialmente "Afrosound acústico para dúo de guitarras ", apelando al contraste de las producciones originales, las cuales giraban en torno a la ejecución de guitarra eléctrica del músico Sepúlveda. Y nos referimos, al mismo tiempo a las nociones de "trama y urdimbre" para explicar los procesos de reinterpretación que exigen un contexto concreto en una trama simbólica (o tradición sonoro-cultural) y las "urdimbres" técnicas que permiten la concreción de las búsquedas estéticas y artísticas. Así, pues, presentamos una exhaustiva revisión del proyecto Afrosound, apelando tanto a su impacto cultural como a sus estrategias de producción y expresión sonora, respaldados en la figura cardinal del legendario guitarrista Mariano Sepúlveda, quien garantiza el encuentro intergeneracional con la tradición musical y las búsquedas expresivas contemporáneas.
2

García, Miguel A., and Gloria Beatriz Chicote. Voces de tinta. Editorial de la Universidad Nacional de La Plata (EDULP), 2008. http://dx.doi.org/10.35537/10915/90795.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
El libro constituye la edición parcial y anotada de un manuscrito inédito de Robert Lehmann-Nitsche en el cual el estudioso alemán reunió un conjunto de poemas que se cantaban en el área cultural del Río de la Plata entre fines del siglo XIX y principios del XX. Los textos que integran el manuscrito se corresponden con las versiones grabadas en un fonógrafo por el mismo investigador en la ciudad de La Plata entre los meses de febrero y mayo de 1905. La amplia variedad de géneros poéticos y musicales presentes en este, y la diversidad de registros de escritura, narrativas y personajes que ellos abordan,dan cuenta de la pluralidad de actores, prácticas y representaciones propias de los escenarios urbanos de entresiglos, en el momento en que la cultura criolla de carácter fundamentalmente rural y los estilos de vida de miles de inmigrantes europeos, comenzaban a fusionarse y a plasmar nuevas formas de convivencia. En el pasado, el conjunto de poemas que editamos en este libro eran poseedores de una naturaleza lúdica y transformadora como parte de las expresiones que los habitantes urbanos empleaban para describir, domesticar y comprender el mundo emergente, y para delinear una frontera entre sus peculiares formas de ser y esa otredad amenazante que pugnaba por establecer zonas particulares de familiaridad. En la actualidad, estos mismos poemas testimonian el carácter fundante e inestable de esa realidad, con letras y músicas que operaron como un campo de experimentación en el cual escritores, músicos, lectores y oyentes intentaban reconfigurar y vigorizar sus viejas identidades desterritorializadas. La edición ofrece una caracterización general del manuscrito y nuestro juicio sobre la perspectiva teórico-metodológica desplegada por Lehmann-Nitsche en torno a la recolección de los poemas y a la confección del manuscrito, partiendo desde una coordenada cultural que intenta reanimar en los textos parte de esa profusión de actores sociales y juegos de exotización y reconocimiento, que evita tanto un estricto análisis de tipo estilístico-literario como otro de orden estructural-musicológico. Asimismo, a partir de una selección representativa y anotada del corpus, intentamos establecer relaciones con el fenómeno de la literatura popular impresa en sus vertientes criollistas y europeizantes, dando cuenta de cómo ha sido comprendida la emergencia de dicha literatura por otros investigadores. Si bien en este trabajo está presente una larga tradición de estudios textualistas que afecta al análisis formal y a la exaltación de las figuras del escritor y del lector, intentamos además, un poco en sentido divergente de esa tendencia, poner de relieve el consumo auditivo de estas expresiones llevando a un primer plano al sujeto que no se constituye sólo como un individuo lector fascinado por la flamante adquisición de la tecnología de la lecto-escritura, sino también como un consumidor de esos mismos textos a partir de su condición de oyente. El objetivo último es hacer confluir el desarrollo de todos estos aspectos en una cuestión que ha sido obsesivamente abordada por las ciencias sociales y las humanidades desde el romanticismo: las relaciones entre las llamadas cultura popular y letrada, y entre los medios de comunicación orales y escritos. En este sentido, la edición del manuscrito ha sido casi un pretexto para reflexionar en clave cultural sobre el proceso que atravesaron los centros urbanos rioplatenses en ese período y marcó el rumbo que adoptaron tanto la literatura como la música popular en las décadas siguientes.Con estas expectativas en el horizonte, brindamos, en primer lugar, una descripción del ambiente sociocultural urbano de la época resaltando la incidencia de las inmigraciones interna y externa, el plan modernizador y el proyecto educativo emprendidos por el Estado, la aparición de un circuito de literatura popular impresa y su interacción con el circuito letrado. En segundo término dedicamos un apartado a la figura de Lehmann-Nitsche a fin de comprender cómo operó en su labor eso que Hans-Georg Gadamer (1991) definió como pertenencia a una tradición de pensamiento. Con ese objetivo establecemos un diálogo entre los textos que componen el manuscrito, la colección de literatura popular impresa también reunida por Lehmann-Nitsche, conocida como, las monografías que dedicó a temas y personajes gauchescos, y su libro Textos Eróticos del Río de La Plata (1981). En tercer lugar exponemos nuestras reflexiones sobre aspectos contextuales, literarios y musicales de los poemas para introducir la selección de textos anotados con transcripciones musicales. Un CD con registros sonoros tomados por Lehmann-Nitsche y reproducciones de imágenes de la época pertenecientes a su Legado completan la publicación.

Тези доповідей конференцій з теми "Figuras estilísticas":

1

M. Wedekin, Luana. "Aby Warburg e a Dialética de Agostino di Duccio no Templo Malatestiano." In Colóquio do Comitê Brasileiro de História da Arte. Comitê Brasileiro de História da Arte, 2021. http://dx.doi.org/10.54575/cbha.40.01.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Este artigo é fruto da investigação de fontes iconográficas do historiador da arte Aby Warburg, especificamente dos relevos realizados por Agostino di Duccio no Templo Malatestiano, em Rimini. Focaliza-se na Dialética, que aparece como uma figura feminina de longos cabelos e manto drapeado segurando uma serpente em cada mão, ressaltando seus aspectos estilísticos singulares e investigando suas fontes iconográficas literárias e visuais. A aproximação desta imagem com o pensamento de Warburg acontece por duas vias: estuda-se a Prancha 25 do Atlas Mnemosyne, baseada majoritariamente em relevos de Duccio; e aproxima-se a figura feminina portando as serpentes com as reflexões de Warburg sobre a serpente, seguindo o seu percurso teórico-visual que vai dos escritos e imagens sobre a viagem aos EUA até as associações que estabelece com a arte europeia desde a antiguidade até o Renascimento.

До бібліографії