Добірка наукової літератури з теми "Plantas rupícolas"

Оформте джерело за APA, MLA, Chicago, Harvard та іншими стилями

Оберіть тип джерела:

Ознайомтеся зі списками актуальних статей, книг, дисертацій, тез та інших наукових джерел на тему "Plantas rupícolas".

Біля кожної праці в переліку літератури доступна кнопка «Додати до бібліографії». Скористайтеся нею – і ми автоматично оформимо бібліографічне посилання на обрану працю в потрібному вам стилі цитування: APA, MLA, «Гарвард», «Чикаго», «Ванкувер» тощо.

Також ви можете завантажити повний текст наукової публікації у форматі «.pdf» та прочитати онлайн анотацію до роботи, якщо відповідні параметри наявні в метаданих.

Статті в журналах з теми "Plantas rupícolas"

1

Voltolini, Caroline Heinig, and Marisa Santos. "Variações na morfoanatomia foliar de Aechmea lindenii (E. Morren) Baker var. lindenii (Bromeliaceae) sob distintas condições ambientais." Acta Botanica Brasilica 25, no. 1 (March 2011): 2–10. http://dx.doi.org/10.1590/s0102-33062011000100002.

Повний текст джерела
Анотація:
Aechmea lindenii (E. Morren) Baker var. lindenii (Bromeliaceae-Bromelioideae) ocorre em restingas e Floresta Pluvial de Encosta Atlântica em Santa Catarina e Nordeste do Rio Grande do Sul, BR. Pode ser encontrada total ou parcialmente exposta à irradiação solar e em distintas formas de vida - terrícola, rupícola e epifítica. O objetivo deste trabalho foi comparar morfoanatomicamente às características de folhas de A. lindenii var. lindenii em distintas condições ambientais. Foram coletadas, na Ilha de Santa Catarina (Florianópolis, SC), folhas de plantas terrícolas em restinga herbácea (alta irradiação solar), rupícolas de costões rochosos (alta irradiação solar), terrícolas e epifíticas de sub-bosques (baixa irradiação solar) de restinga arbórea e rupícolas de sub-bosque (baixa irradiação solar) de Floresta Pluvial de Encosta Atlântica. Foram mensurados comprimento, largura, área da lâmina e bainha foliar, densidade estomática, comprimento e largura das células-guarda, espessura total e das estruturas constituintes na lâmina foliar. As características anatômicas qualitativas são semelhantes nas distintas condições analisadas. A baixa irradiação solar determina maior expansão da área foliar, decorrente do alongamento da lâmina. Lâmina e bainha foliares têm maior largura sob alta irradiação. A densidade estomática foi maior em folhas de plantas sob alta irradiação solar. A espessura total da lâmina foliar foi menor em plantas terrícolas sob alta irradiação, porém não mostrou diferenças estatísticas significativas entre as outras condições.
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
2

Leite, Douglas Machado, Juliana Garlet, and Isane Vera Karsburg. "First report of the Aphis craccivora Koch on Catasetum sp. in Brazil." EntomoBrasilis 10, no. 3 (December 29, 2017): 251–53. http://dx.doi.org/10.12741/ebrasilis.v10i3.701.

Повний текст джерела
Анотація:
Abstract. The genus Catasetum (Orchidaceae) currently has 194 orchid species distributed throughout Central America, northern Argentina, and southern Brazil, with Brazil as the largest producer with 103 species that may be epiphytic, terrestrial, or rupicolous. Aphids are insect pests that can damage ornamental plants such as orchids, either directly by sucking their sap or indirectly via secretions. Their secretions are attractive to pathogens and other insects, which then feed on the plant and cause a loss of flowers and leaves, spots to appear, reduced flower production, and flowering deformation. These defects can then reduce the value of the plant. When an aphid attack occurs, their ability to rapidly multiply and spread can cause major disruptions to disruptions to parts of the plant’s life cycle. In this report, we examine how the aphid Aphis craccivora Koch infests Catasetum sp. and causes tissue death, decay of the buttons and base of the stem, and stains in the flowers. Thus, owing to the damage that insects of the family Aphididae can cause ornamental plants, this study aims to report the first recorded A. craccivora attack on Catasetum sp. in Brazil.Primeiro relato de Aphis craccivora Koch in Catasetum sp. no BrasilResumo. O gênero Catasetum (Orchidaceae) tem atualmente 194 espécies de orquídeas distribuídas por toda a América Central, norte da Argentina e sul do Brasil, sendo o Brasil o maior produtor com 103 espécies que podem ser epífitas, terrestres ou rupícolas. Afídeos são insetos-praga que podem danificar plantas ornamentais, como orquídeas, diretamente sugando sua seiva ou indiretamente via secreções. Suas secreções são atrativas para patógenos e outros insetos, que então se alimentam da planta e causam danos em flores e folhas, com surgimento de manchas e deformações nas flores. Estes danos podem então reduzir o valor comercial da planta. Quando ocorre um ataque de pulgão, sua capacidade de se multiplicar e disseminar rapidamente pode causar grandes danos no ciclo de vida da planta. Neste trabalho, relata-se o ataque do pulgão Aphis craccivora Koch em Catasetum sp. O dano observado foi morte de tecidos, e deterioração dos botões e da base da haste, e manchas nas flores. Assim, devido ao dano que os insetos da família Aphididae podem causar plantas ornamentais, este estudo tem como objetivo relatar o primeiro ataque de A. craccivora em Catasetum sp. no Brasil.
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
3

Felix, Cattleya do Monte Pessoa, Leonardo Pessoa Felix, Erton Mendonça de Almeida, Camilla Marques de Lucena, and Reinaldo Farias Paiva de Lucena. "Paisagem, turismo ecológico, florística e uso da flora rupícola da Serra do Jatobá, Paraíba, Brasil." Revista Brasileira de Gestão Ambiental e Sustentabilidade 6, no. 13 (2019): 335–48. http://dx.doi.org/10.21438/rbgas.061306.

Повний текст джерела
Анотація:
A Serra do Jatobá constitui um monólito localizado a 10 km do Município de Serra Branca. Destaca-se do relevo suavemente ondulado da região, com uma cobertura vegetal composta principalmente por plantas rupícolas. Neste trabalho foi realizado um levantamento florístico, paisagístico e dos usos atuais e potenciais da flora desse local. Também foi levantada a ocorrência de espécies raras e seu potencial para uso como planta ornamental. O afloramento apresenta diferentes microambientes, destacando-se sulcos, fendas e tanques ou caldeirões, todos resultantes da atividade erosiva, caracterizados pela presença de espécies exclusivas. Foi levantado um total de 41 espécies distribuídas por 33 gêneros e 20 famílias localmente exclusivas. A análise da paisagem e do componente florístico confirmou o potencial deste afloramento para uso em atividades de turismo ecológico e de aventura. Das 41 espécies levantadas, 21 têm diversas utilizações atuais e potenciais referidas pela literatura, especialmente em revistas de medicina, farmácia, etnobotânica e fitoquímica. Dentre estas, 11 espécies foram referidas como medicinais seguidas por outros usos, forragem e tóxicas. Mandevilla dardanoi foi a única espécie rara do afloramento, sendo conhecida anteriormente apenas para o Estado de Pernambuco. Ophioglossum aff. nudicaule é possivelmente uma nova espécie e, juntamente com a ocorrência de uma espécie rara, sugere que a Serra do Jatobá deve ser considerada área prioritária para a conservação. Além disto, o turismo ecológico poderá ser uma alternativa viável que contribuirá para a manutenção da biodiversidade, podendo ser uma nova alternativa econômica para as comunidades do entorno.
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
4

Pylro, Victor Satler, Eduardo dos Santos Cruz, Gabriela Frois Duarte, and Alessandra Rodrigues Kozovits. "Aumento da disponibilidade de N via deposição atmosférica e fenologia reprodutiva de Habenaria caldensis Kraenzl. (Orchidaceae) no Parque Estadual do Itacolomi (PEIT) - MG, Brasil." Biota Neotropica 11, no. 2 (June 2011): 25–30. http://dx.doi.org/10.1590/s1676-06032011000200002.

Повний текст джерела
Анотація:
Ao lado do aumento da concentração de CO2, a deposição atmosférica de N é atualmente considerada um dos mais importantes fatores de alteração do funcionamento dos ecossistemas nativos, tendo já provocado drásticas mudanças na composição florística e na ciclagem de nutrientes no hemisfério norte. Entretanto, em sistemas tropicais e subtropicais, pouco se sabe sobre os efeitos do enriquecimento de N via deposição atmosférica, sobre o seu funcionamento. A compreensão da amplitude e da direção das respostas de orquídeas ao aumento da concentração de N disponível pode ajudar a alimentar modelos de dinâmica de populações rupícolas em resposta às mudanças globais. Avaliamos as respostas de floração e frutificação em plantas de Habenaria caldensis Kraenzl. (Orchidaceae), espécie de ampla distribuição em Minas Gerais, em consequência do aumento da disponibilidade de N por meio de fertilizações com nitrato de amônio, in situ, por aspersão. Em resposta à adição de N, a antese foi adiantada em cerca de 15 dias em relação aos indivíduos do grupo controle. Pelos resultados obtidos, o aumento da disponibilidade de N via deposição atmosférica pode afetar em curto prazo a ecologia de orquídeas e possivelmente outras plantas de campos rupestres alterando seus padrões fenológicos e alométricos. Em médio e longo prazos, tais modificações podem ter relevante impacto sobre a dinâmica de populações e comunidades desse tipo vegetacional.
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
5

Pérez Latorre, Andrés V., Antonio Galán de Mera, Patricia Navas, David Navas, Yolanda Gil, and Baltasar Cabezudo. "Datos sobre la flora y vegetación del Parque Natural de Los Alcornocales (Cádiz-Málaga, España)." Acta Botanica Malacitana 24 (December 1, 1999): 133–84. http://dx.doi.org/10.24310/abm.v24i0.8523.

Повний текст джерела
Анотація:
Se ha realizado un estudio de la flora, vegetación y paisaje vegetal del Parque Natural de Los Alcornocales, situado en las provincias de Cádiz y Málaga (SW de la Península Ibérica, Andalucía). La altitud máxima en el Parque es de 1091 m.; la litología dominante es a base de areniscas silíceas y arcillas salvo en el NW donde predominan las calizas. Las precipitaciones son muy abundantes (entre 800 y 1400 mm.) así como el régimen de nieblas causado por la cercanía al Estrecho de Gibraltar; se reconocen dos pisos bioclimáticos, termo y mesomediterráneo con oceanidad acusada. Como resultado se han catalogado unos 1300 taxones de plantas vasculares, destacándose en este trabajo las especies protegidas, endemismos o primeras citas para Andalucía Occidental, de entre ellas 9 son pteridófitos relícticos de gran valor fitogeográfico. Se han inventariado un total de 89 asociaciones y comunidades. Se realizan comentarios sobre sintaxones de rango superior a asociación. Se lectotipifica una subasociación y se neotipifica una asociación. Se describen como nuevos sintáxones un orden (Rhododendro pontici-Prunetalia lusitanicae), dos alianzas (Rhododendro pontici-Prunion lusitanicae y Salicion pedicellatae), 6 asociaciones, 4 subasociaciones y 6 combinaciones. Se reconocen 6 series climatófilas de las cuales es nueva una de quejigares sobre calizas (Oleo sylvestris-Querceto broteroi S), otras dos son de alcornocales sobre areniscas (Quereos suber), una de quejigares morunos en zonas más húmedas (Quereos canariensis), una de robledales en las cumbres (Quereos pyrenaica) y una de encinares sobre calizas en zonas basales (Quercus rotundifolia). Como serie mixta ligada a las condiciones de los vertisoles se desarrolla una serie de acebuchales (Oleo sylvestris). Como vegetación permanente sobre calizas aparecen algarrobales (Ceratonia siliqua), sobre areniscas aparecen enebrales (Juniperus oxycedrus), en cumbres azotadas por el viento reconocemos una comunidad con quejigueta (Quereos lusitanica) y una variante relictual edafoxerófila sobre areniscas con pino negral (Pinos pinaster). Como serie mixta ligada a las condiciones de humedad tanto ambiental como edáfica se desarrollan ojaranzales (Rhododendron ponticum) similares a las formaciones de laurisilva macaronésica. Las series edafohigrófilas del Parque son: las alisedas (Alnus glutinosa), las saucedas (Salix pedicellata), las choperas (Populus alba), las fresnedas (Fraxinus angusttfolia),los adelfares (Nerium oleander), los tarajales (Tamarix africana) y los brezales edafohidrófilos (Erica ciliaris). Existen así mismo mosaicos de comunidades ligadas a Corredores ecológicos, entornos humanos, rupícolas, epífitas, aerohalófilas, de medios acuáticos y salinos. Finalmente se presentan el esquema sintaxonómico comentado, las tablas fitosociológicas correspondientes a las novedades y un mapa de las series de vegetación del Parque.
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
6

Agulló, Jonás César, Mª Ángeles Alonso, Ana Juan, José Luis Villar, and Manuel Benito Crespo. "Apreciaciones sintaxonómicas y nomenclaturales sobre las comunidades rupícolas de la asociación Jasonio glutinosae-Teucrietum thymifolii." Lazaroa 31 (2010): 155–63. http://dx.doi.org/10.5209/rev_laza.2010.v31.11.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
7

Cabral Cordero, Ismael, José Ángel Villarreal Quintanilla, and Eduardo A. Estrada Castillón. "Agave albopilosa (Agavaceae, subgénero Littaea, grupo Striatae), una especie nueva de la Sierra Madre Oriental en el noreste de México." Acta Botanica Mexicana, no. 80 (July 1, 2007): 51. http://dx.doi.org/10.21829/abm80.2007.1046.

Повний текст джерела
Анотація:
Se propone como especie nueva a Agave albopilosa, un maguey pequeño rupícola del grupo Striatae, de la Sierra Madre Oriental. Su característica más sobresaliente es un mechón circular de pelos blancos en la porción distal de las hojas, justo debajo de la espina terminal. Las flores son ligeramente campanuladas, similares a las de A. stricta, pero con lóbulos más cortos y también los frutos son más pequeños. Se incluye una ilustración de la planta y una clave para la separación de las especies del grupo.
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
8

Pereira, Alba Regina, Antônio Carlos Silva De Andrade, Tânia Sampaio Pereira, Rafaela Campostrini Forzza, and Angela Saade Rodrigues. "Comportamento germinativo de espécies epífitas e rupícolas de Bromeliaceae do Parque Estadual do Ibitipoca, Minas Gerais, Brasil." Revista Brasileira de Botânica 32, no. 4 (December 2009): 827–38. http://dx.doi.org/10.1590/s0100-84042009000400020.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
9

Silva, Ivone Vieira da, Renata Maria Strozi Alves Meira, and Aristéa Alves Azevedo. "Anatomia de raízes de espécies de Orchidaceae do Parque Estadual da Serra do Brigadeiro, Minas Gerais." Hoehnea 37, no. 1 (March 2010): 147–61. http://dx.doi.org/10.1590/s2236-89062010000100010.

Повний текст джерела
Анотація:
O presente estudo objetivou caracterizar anatomicamente raízes de espécies de Orchidaceae ocorrentes em um campo de altitude no Parque Estadual da Serra do Brigadeiro, identificando caracteres de significado ecológico e valor taxonômico. Foram estudados apenas indivíduos terrestres, exceto Pleurothallis teres espécie exclusivamente rupícola. A comparação dos caracteres anatômicos das espécies estudadas mostrou dois grupos com estratégias distintas: Epidendrum secundum, E. xanthinum, Oncidium barbaceniae, O. blancheti, Pleurothallis prolifera, P. teres, Zygopetalum mackayi e Z. brachypetalum são espécies perenes e xeromórfitas, enquanto Cleistes gracilis, Habenaria hydrophila, H. janeirensis, H. macronectar e Prescottia montana são espécies que completam o ciclo de vida antes do período seco com redução das partes aéreas neste período, sendo consideradas plantas mesófitas. Observou-se maior similaridade entre os gêneros Epidendrum, Oncidium e Pleurothallis. No caso do gênero Habenaria observou-se maior similaridade entre as espécies Habenaria hydrophila e H. macronectar, devido às diferenças no cilindro vascular e na região cortical de Habenaria janeirensis.
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
10

ZEM, Luciele Milani, Alex Caetano PIMENTA, Katia Christina ZUFFELLATO-RIBAS, and Henrique Soares KOEHLER. "GERMINAÇÃO DE SEMENTES DE BARBACENIA PARANAENSIS (VELLOZIACEA)." Revista Eletrônica Científica da UERGS 2, no. 3 (December 31, 2016): 285. http://dx.doi.org/10.21674/2448-0479.23.285-289.

Повний текст джерела
Анотація:
<p><em>Barbacenia paranaensis</em> é a única representante da família Velloziaceae no Estado do Paraná, de hábito rupícola e saxícola, incluída na lista de plantas raras do Brasil. Possui sementes pequenas, as quais necessitam de requerimentos específicos para que a germinação ocorra, tais como luz e temperaturas. Assim, objetivando avaliar a germinação de suas sementes foram elaborados tratamentos com quatro diferentes temperaturas (20ºC, 25ºC, 30ºC e 20 <strong>-</strong> 30ºC) em duas condições de luz (luz constante e ausência de luz), analisados num delineamento inteiramente casualizado em arranjo fatorial (4x2) com quatro repetições de 25 sementes cada. Foram consideradas as variáveis teste de germinação, primeira contagem de germinação e índice de velocidade de germinação, sendo possível concluir que as sementes de<em> Barbacenia paranaensis</em> são fotoblásticas neutras e a faixa de temperatura ótima para germinação é entre 25ºC e 30ºC.</p>
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Більше джерел

Дисертації з теми "Plantas rupícolas"

1

WANDERLEY, Artur Maia. "Ecologia reprodutiva e inferências sobre a evolução e vulnerabilidade de ameroglossum pernambucense eb fischer, s. vogel & a. lopes (scrophulariaceae), espécie endêmica dos inselbergs do nordeste brasileiro e vulnerável à extinção." Universidade Federal de Pernambuco, 2013. https://repositorio.ufpe.br/handle/123456789/12293.

Повний текст джерела
Анотація:
Submitted by Milena Dias (milena.dias@ufpe.br) on 2015-03-12T19:33:01Z No. of bitstreams: 2 Dissertação Artur Wanderley.pdf: 699123 bytes, checksum: eafbce86afc0e914db7c2a55c7c5d074 (MD5) license_rdf: 1232 bytes, checksum: 66e71c371cc565284e70f40736c94386 (MD5)
Made available in DSpace on 2015-03-12T19:33:01Z (GMT). No. of bitstreams: 2 Dissertação Artur Wanderley.pdf: 699123 bytes, checksum: eafbce86afc0e914db7c2a55c7c5d074 (MD5) license_rdf: 1232 bytes, checksum: 66e71c371cc565284e70f40736c94386 (MD5) Previous issue date: 2013
A fragmentação limita o tamanho populacional e aumenta os riscos de extinção por perdas genéticas. Afloramentos graníticos são ilhas terrestres cujas populações tendem a serem pequenas, isoladas e sofrerem pressões antrópicas. Ameroglossum pernambucense é um arbusto ornitófilo, exclusivo dos afloramentos graníticos do Nordeste brasileiro e vulnerável à extinção. Os objetivos deste trabalho foram avaliar em duas populações: os fatores que determinam a floração desta planta; as características do néctar e sua produção; o sistema reprodutivo e sua dependência por polinizadores; e verificar se havia limitação reprodutiva nessas populações. A variação do horário de ocaso foi o principal fator a explicar a floração de A. pernambucense, havendo alta sincronia de indivíduos férteis, mas baixa sincronia na sua intensidade. As flores são ornitófilas e beija-flores foram os únicos polinizadores observados. Néctar foi abundantemente produzido ao longo da antese e sucessivas remoções não interrompem sua produção. O sistema reprodutivo mostrou-se autocompatível, embora dependa de polinizadores para produção de mais sementes. Não se verificou limitação polínica nas populações estudadas. Os aspectos reprodutivos analisados mostraram uma alta adaptação de A. pernambucense às condições insulares dos afloramentos graníticos. A regulação fenológica por fotoperíodo deve aumentar a sincronia de floração entre os afloramentos. A autocompatibilidade, alto valor energético das flores e exclusiva polinização por beija-flores devem explicar o sucesso reprodutivo natural das populações estudadas e aumentar as chances de cruzamentos entre indivíduos distantes. Portanto, para diminuir as chances de extinções locais por perdas genéticas, planos de manejo devem levar em conta a conservação de subpopulações próximas.
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
2

De, Simone Leopoldo. "Ecological aspects of plants inhabiting Mediterranean cliffs. Challenges and prospects of life in vertical environments." Doctoral thesis, Universitat Politècnica de València, 2021. http://hdl.handle.net/10251/159877.

Повний текст джерела
Анотація:
[ES] Esta tesis investiga las oportunidades, desafíos y limitaciones para la investigación en el campo de la ecología vegetal, en el contexto de los acantilados mediterráneos. En concreto, las especies casmofiticas, cuyos hábitats naturales se caracterizan por su acusada pendiente. Las laderas de las montañas de piedra caliza en la proximidad del mar, en la parte central y occidental del área mediterránea se consideran objetos de estudio. Los estudios se llevaron a cabo en los cinturones costeros de montaña de las costas del noroeste de Sicilia y la costa diánica en la Comunidad Valenciana. El primer capítulo, titulado "The complexity of environmental factors: cliff microclimate", investiga la variabilidad del microclima del acantilado en tres áreas diferentes en Sicilia y España, analizando las condiciones ambientales creadas por el acantilado en una escala muy estrecha. Se recopilaron seis conjuntos de datos independientes y comparables que recogen las principales variables meteorológicas a lo largo de un período total de 18 meses. La gama resultante de condiciones ambientales se compara por pares a lo largo de dos gradientes ambientales principales: la orientación del acantilado Norte/Sur y la proximidad al mar. Además, los rasgos foliares intraespecíficos se utilizan para estudiar la variación en la respuesta funcional de las plantas que viven en las orientaciónes opuestas en una misma área de investigación. La variación resultante se correlaciona con la influencia de las condiciones microclimáticas creadas por la pendiente y el aspecto en los rasgos de la planta antes mencionados. El segundo capítulo, titulado "Compositional data and analyses of areas and plant communities in the coastal cliffs of the Valencian Community (Spain)", presenta una ordenación de los sitios de estudio y de las especies vegetales que habitan en las zonas de acantilados del cinturón montañoso a lo largo de las costas de la región diánica en el este de España. El estudio reveló correlaciones significativas entre las unidades de vegetación y los sitios con referencia a la amplia orientación geográfica Norte/Sur. Sin embargo, fue poco informativo con respecto a revelar las principales diferencias observadas en la estructura del conjunto de plantas relacionadas con laa variaciones microtopográficas registradas en el conjunto de datos. En el tercer capítulo, titulado "UAV (drone) surveys for the study of plant- microtopography relationships and for the conservation of rare species", se describe la metodología propuesta para investigar entornos verticales poco accesibles. También se analizaron los desafíos y las oportunidades de la investigación ecológica vegetal en estas áreas tipicamente inaccesibles. Un primer conjunto de datos comprende un censo visual parcial y total de dos especies endémicas de acantilados estrechos en las áreas de estudio españolas e italianas. Mediante el uso de la fotogrametría aérea de corto alcance y el modelado 3D, fue posible estudiar los efectos de la micro topografía en la segregación de nichos, tanto a nivel de comunidad como de especie. Se utilizaron métodos de ordenación para correlacionar las especies endémicas seleccionadas y conjuntos de plantas con factores ambientales como el aspecto local y global, la pendiente y la distancia desde los bordes de los acantilados. En el cuarto capítulo, titulado "Distribution, ecology, conservation status and phylogeography of Pseudoscabiosa limonifolia, a paleo-endemic chasmophytic species from Sicily (Italy)", se analiza en detalle la estructura filogeográfica de una especie endémica de acantilados, Pseudoscabiosa limonifolia (Caprifoliaceae, subfamilia Dipsacaceae), también considerando las relaciones filogeográficas con sus taxones más próximos. Además, su distribución total se determinó mediante observaciones de campo, caracterizando su hábitat y evaluando su estado de conservación como Vulnerable de acuerdo con las
[CA] Aquesta tesi va investigar les oportunitats, reptes i limitacions per a la investigació en el camp de l'ecologia vegetal, en el context dels penya-segats mediterranis. En concret, les espècies casmofitiques, amb hàbitats naturals que es caracteritzen pel seu acusat pendent. Les vessants de les muntanyes de pedra calcària en la proximitat del mar, a la part central i occidental de l'àrea mediterrània són considerats objectes d'estudi. Els estudis es portaren a terme als cinturons costers de muntanya de les costes del nord de Sicília i la costa diànica a la Comunitat Valenciana. El primer capítol, titulat "The complexity of environmental factors: cliff microclimate", investiga la variabilitat del microclima del penya-segat en tres àrees diferents de Sicília i Espanya, analitzant les condicions ambientals creades pel penya-segat a una escala molt estreta. Es recopilen sis conjunts de dades independents i comparables que reconeixen les principals variables meteorològiques a llarg termini durant un període total de 18 mesos. Les dades resultants de les condicions ambientals es comparen per parells al llarg de dos gradients ambientals principals: l'orientació del penya-segat Nord/Sud i la proximitat a la mar. A més, els trests foliars intraespecífics s'utilitzen per estudiar la variació en la resposta funcional de les plantes que habiten orientacions oposades dins d'un àrea d' investigació. La variació resultant es correlaciona amb la influència de les condicions microclimàtiques creades pel vessant i els aspectos funcionals dels trets vegetals esmentats. El segon capítol, titulat "Compositional data and analyses of areas and plant communities in the coastal cliffs of the Valencian Community (Spain)", presenta una ordenació dels llocs d'estudi i de les espècies de plantes que habiten a les zones de penya- segats del cinturó de muntanya al llarg de les costes de la regió diànica de España. L'estudi va a revelar correlacions significatives entre les unitats de vegetació i els llocs amb referència a l'amplias orientació geogràfica Nord/Sud. No obstant aixó, va ser poc informatiu per poder revelar les diferències observades en l'estructura del conjunt de plantes relacionades amb les variacions microtopogràfiques registrades al conjunt de dades Al tercer capítol, titulat "UAV (drone) surveys for the study of plant-microtopography relationships and for the conservation of rare species", es descriu la metodologia proposada per a investigar entorns verticals poc accessibles. També es van analitzar els reptes i les oportunitats de la investigació ecològica vegetal en aquestes àrees normalment inaccesibles. Un primer conjunt de dades inclou el cens visual parcial i el total de dues espècies endèmiques de penya-segats a les àrees d'estudi espanyoles i italianes. Mitjançant la fotogrametria aèrea a curt abast i el modelat 3D, va ser possible estudiar els efectes de la microtopografia en la segregació de nínxols, tant a nivell comunitari com d'espècies. Es van utilitzar mètodes d'ordenació per a correlacionar les espècies endèmiques seleccionades i conjunts vegetals sencers amb factors ambientals com ara l'aspecte local i global, el pendent i la distància de les vores dels penya-segats. En el quart capítol, titulat "Distribution, ecology, conservation status and phylogeography of Pseudoscabiosa limonifolia, a paleo-endemic chasmophytic species from Sicily (Italy)", que s'analitza en detall l'estructura filogeográfica d'una espècie endèmica de penya-segats, Pseudoscabiosa limonifolia (Caprifoliaceae, subfamilia Dipsacaceae), considerant tambè les relacions filogeogràfiques amb els seus taxons més propers. A més, la seva distribució total es va determinar mitjançant observacions de camp, caracteritzant el seu hàbitat i avaluant el seu estat de conservació com a Vulnerable, d'acord amb les directrius de la llista roja de la UICN.
[EN] This thesis investigated opportunities, challenges and limitations for plant ecological research in the context of Mediterranean cliffs. In particular, chasmophytic species, whose natural habitats are very steep, limestone mountain slopes in the proximity of the sea, in the Central and Western part of the Mediterranean area are considered as study objects. Studies were carried out in the coastal mountain belts of both North-western Sicily and Dianic coasts in the Valencian Community (Spain). The first chapter, entitled "The complexity of environmental factors: cliff microclimate", investigates the variability of cliff microclimate in three different areas in Sicily and Spain, analysing the environmental conditions created by the cliff at very fine scale. Six independent and comparable datasets including the main meteorological variables were compiled in a total period of 18 months. The resulting spectra of environmental conditions are compared pairwise along two key environmental gradients: North/South cliff orientation and proximity to the sea. Intraspecific leaf traits are used in order to investigate variations in the functional response of plants living on opposite orientations. The resulting variation is then correlated with the influence of microclimatic conditions created by slope and functional aspects of the aforementioned plant traits. The second chapter, entitled "Compositional data and analyses of areas and plant communities in the coastal cliffs of the Valencian Community (Spain)", presents an ordination of the study sites and of the plant species inhabiting the cliff zones of the mountain belt along the coasts of the Dianic region in Eastern Spain. The study revealed significant correlations between the vegetation units and the sites with reference to the broad North/South geographical orientation. However, it was poorly informative in respect to reveal the major differences observed in the structure of the plant assemblage related to the micro- topographic variations recorded in the dataset. In the third chapter, entitled "UAV (drone) surveys for the study of plant- microtopography relationships and for the conservation of rare species", a proposed survey methodology for investigating inaccessible vertical environments is described. Challenges and opportunities of plant ecological research in these typically inaccessible areas were also analysed. A first set of data is comprised of partial and total visual census of two narrow endemic cliff species in the Spanish and Italian study areas. Through the use of aerial close- range photogrammetry and 3D modelling, it was possible to study the effects of micro-topography on niche segregation, both at community and species level. Ordination methods were used to correlate selected endemic species and entire plant assemblages to environmental factors such as local and global aspect, slope and distance from cliff edges. The fourth chapter, entitled "Distribution, ecology, conservation status and phylogeography of Pseudoscabiosa limonifolia, a paleo-endemic chasmophytic species from Sicily (Italy)", is addressed to analyse in details the phylogeographic structure of a cliff narrow endemic species, Pseudoscabiosa limonifolia (VAHL) DEVESA (Caprifoliaceae, subfamily Dipsacaceae), also taking in consideration its closest sister taxa. Furthermore, its total distribution was determined by field surveys, characterizing its habitat, and assessing its conservation status as Vulnerable according to IUCN red list guidelines.
De Simone, L. (2020). Ecological aspects of plants inhabiting Mediterranean cliffs. Challenges and prospects of life in vertical environments [Tesis doctoral]. Universitat Politècnica de València. https://doi.org/10.4995/Thesis/10251/159877
TESIS
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Ми пропонуємо знижки на всі преміум-плани для авторів, чиї праці увійшли до тематичних добірок літератури. Зв'яжіться з нами, щоб отримати унікальний промокод!

До бібліографії