Добірка наукової літератури з теми "Pluralismo territorial"

Оформте джерело за APA, MLA, Chicago, Harvard та іншими стилями

Оберіть тип джерела:

Ознайомтеся зі списками актуальних статей, книг, дисертацій, тез та інших наукових джерел на тему "Pluralismo territorial".

Біля кожної праці в переліку літератури доступна кнопка «Додати до бібліографії». Скористайтеся нею – і ми автоматично оформимо бібліографічне посилання на обрану працю в потрібному вам стилі цитування: APA, MLA, «Гарвард», «Чикаго», «Ванкувер» тощо.

Також ви можете завантажити повний текст наукової публікації у форматі «.pdf» та прочитати онлайн анотацію до роботи, якщо відповідні параметри наявні в метаданих.

Статті в журналах з теми "Pluralismo territorial"

1

Parejo Alfonso, Luciano. "Pluralismo territorial y constitución." Teoría y Realidad Constitucional, no. 37 (January 1, 2016): 249. http://dx.doi.org/10.5944/trc.37.2016.17027.

Повний текст джерела
Анотація:
Las llamadas cuestiones vasca y catalana (hoy, la segunda, en fase aguda) reclaman una actualización del orden constitucional en punto a la adecuación de la organización del Estado a la estructura plural de España, que ha de hacerse teniendo en cuenta las radicales transformaciones derivadas de la integración en la Unión Europea y la inserción en una comunidad internacional cada día más interdependiente y desde una doble reflexión. En el trabajo se apuntan —en sus líneas maestras— los aspectos más sobresalientes de la reforma o, en su caso, revisión constitucional que el autor considera más viable sobre la base del análisis tanto de la situación presente y mirando al futuro, como de la experiencia suministrada por la transición política, el consenso constitucional y el proceso de construcción del llamado Estado autonómico. Pero recordando que el éxito de tal empeño en el plano jurídico-constitucional depende de algo que está fuera de la potencia configuradora del Derecho —la regeneración de la vida política y social y de las instituciones y tiene una decisiva trascendencia para el funcionamiento de un Estado complejo como el español y, por tanto, la vitalidad y autenticidad del pluralismo territorial sin merma de la verdadera, por sustantiva (no formal), unidad constitucional.The basque and catalan conflict —the second nowadays at his peak— demand a revamp of Spain’s constitutional order to adapt the organization of the state to the diverse structure of the country. Such reform should be addressed taking into account the radical transformations resulting from its integration into the European Union project and from an increasingly interdependent comunity at the international level. This article points out the most important aspects of the reform or (where relevant) of the constitutional review that the author considers more feasible. This appraisal will be carried out based on the analysis of the current situation and looking to the future, as well as on the experience gained with the political transition, the constitutional consensus and the so called Authonomic State-making process. However, the sucess of this commitment within the constitutional and legal framework depends on something that is out of the shaping capacity of the law —the political and social life renewal, as well as of the institutions— and has a crucial importance for the functioning of a complex state such as the spanish and, therefore, for the vitality and authenticity of the territorial pluralism without affecting (in a substantive —not formal— way) the constitutional unity.
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
2

Alguacil González-Aurioles, Jorge. "Sobre la articulación de ordenamientos en la unión europea. A propósito del libro transposición de directivas y autogobierno coordinado por Xabier Arzoz Santisteban = About the articulation of legal orders in the European Union. With regard to the boo." Teoría y Realidad Constitucional, no. 34 (July 1, 2014): 413. http://dx.doi.org/10.5944/trc.34.2014.14093.

Повний текст джерела
Анотація:
La obra objeto de comentario es dirigida por Arzoz Santisteban y se centra en analizar las potencialidades que tiene la directiva para articular el pluralismo ordinamental que genera el proceso de integración europea en nuestro orden territorial. Pero la teoría ha de ser contrastada con la realidad práctica. La lectura de este libro es muy sugerente pues incide precisamente en el análisis de esta norma jurídica y del desarrollo que tiene en la práctica: ¿hasta qué extremo su práctica es respetuosa con este pluralismo ordinamental? Lo cierto es que como se pone de manifiesto en el libro en la teoría partimos del conocido principio de la autonomía institucional, en la práctica podrí allegar a producirse un dominio del Estado central en la transposición del Derecho de la Unión.The work subject of comment is directed by Arzoz Santisteban and focuses on analyzing the potential that has the directive to articulate ordinamental pluralism generated by the process of European integration in our territorial order. But the theory has to be contrasted with the practical reality. It is very interesting to read this book because it affects precisely in this legal standard and analysis the development that has in practice: is really their practice friendly with this ordinamental pluralism? The truth is that as it is revealed in the book on the theory we start from the known principle of institutional autonomy, the practice may attached to produce a domain of the central State in the transposition of the EU law.
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
3

Cuervo G., Luis Mauricio. "Ética territorial e política econômica: discussão de suas relações fundamentais à luz das políticas de desenvolvimento territorial." DRd - Desenvolvimento Regional em debate 2, no. 2 (November 8, 2012): 6–30. http://dx.doi.org/10.24302/drd.v2i2.294.

Повний текст джерела
Анотація:
Afirma-se que a política econômica é construída sobre uma base ética, mesmo que não devidamente explicitada. Seus objetivos têm sempre relação com a ideia de desenvolvimento e bem-estar que cada sociedade possui: riqueza material, estabilidade macroeconômica, sustentabilidade, justiça social, pluralismo social e cultural, diversidade étnica e territorial. Este trabalho se propõe resumir e explicitar o estado da arte na evolução de novos e velhos princípios e valores que estariam na base da configuração de uma ética territorial. Este documento contém os resultados da primeira parte de uma investigação do ILPES, de mais longo alcance, sobre a economia e a política das disparidades territoriais na América Latina, a se desenvolver entre abril de 2011 e março de 2013. Nesta primeira etapa, durante 2011-2012, previu-se a revisão das Constituições latino-americanas, visando identificar os princípios e valores éticos territoriais, no conteúdo das mesmas. Percebe-se que o contexto econômico, político e institucional, da mesma forma que as teorias de desenvolvimento, agora reconhecem o papel não somente do capital físico, senão do humano, do social, do ambiental e inclusive do cultural e simbólico como fatores determinantes, o que considera-se um avanço.
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
4

Díaz Ocampo, Eduardo, and Alcides Antúnez Sánchez. "El derecho alternativo en el pluralismo jurídico ecuatoriano." LEX 15, no. 20 (December 2, 2017): 15. http://dx.doi.org/10.21503/lex.v15i20.1434.

Повний текст джерела
Анотація:
El artículo examina el conflicto de competencia entre la jurisdicción ordinaria y la indígena, los procesos que se dan entre las dos jurisdicciones a partir del texto constitucional y el desarrollo normativo en el Ecuador. De este análisis queda claro que la jurisdicción ordinaria tiene competencia global sobre las conductas que se realizan dentro del territorio indígena y en consecuencia tienen facultad ancionatoria a partir del reconocimiento del cual se deriva el derecho de los miembros de las comunidades indígenas a un fuero y se concede el derecho de ser juzgado por suspropias autoridades, conforme a sus normas y procedimientos dentro de su ambiente territorial en aras de garantizar el respeto por la particular cosmovisión del individuo.
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
5

Díaz Ocampo, Eduardo, and Alcides Antúnez Sánchez. "El derecho alternativo en el pluralismo jurídico ecuatoriano." LEX 16, no. 20 (December 2, 2017): 15. http://dx.doi.org/10.21503/lex.v16i20.1434.

Повний текст джерела
Анотація:
El artículo examina el conflicto de competencia entre la jurisdicción ordinaria y la indígena, los procesos que se dan entre las dos jurisdicciones a partir del texto constitucional y el desarrollo normativo en el Ecuador. De este análisis queda claro que la jurisdicción ordinaria tiene competencia global sobre las conductas que se realizan dentro del territorio indígena y en consecuencia tienen facultad ancionatoria a partir del reconocimiento del cual se deriva el derecho de los miembros de las comunidades indígenas a un fuero y se concede el derecho de ser juzgado por suspropias autoridades, conforme a sus normas y procedimientos dentro de su ambiente territorial en aras de garantizar el respeto por la particular cosmovisión del individuo.
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
6

Zani, Felipe Barbosa, and Fernando Guilherme Tenório. "Gestão social do desenvolvimento: a exclusão dos representantes dos empresários? O caso do Programa Territórios da Cidadania Norte-RJ." Cadernos EBAPE.BR 9, no. 3 (September 2011): 780–802. http://dx.doi.org/10.1590/s1679-39512011000300006.

Повний текст джерела
Анотація:
A concreta incorporação do enfoque territorial como fundamento para as políticas de desenvolvimento rural demanda o rompimento com a tradição vertical e centralizadora das estratégias de desenvolvimento e a consequente valorização das iniciativas locais e da multiplicidade de atores territoriais. No entanto, a trajetória destas políticas releva não apenas o privilégio conferido às organizações vinculadas à agricultura familiar como também a exclusão das organizações representantes dos empresários. Considerada a importância da participação empresarial para o êxito das políticas dessa natureza, analisam-se, neste trabalho, as possibilidades de inclusão das representações dos empresários com vistas ao o pluralismo no âmbito do Programa Territórios da Cidadania Norte-RJ. Foram realizadas entrevistas semiestruturadas, com informações complementadas por análise documental, e tratadas por meio de análise de conteúdo com grade mista baseada no conceito de cidadania deliberativa habermasiano. Os resultados relevam que o modelo de gestão social em vigor não é capaz de promover a concertação social dos atores territoriais. Os representantes da sociedade civil rechaçam indistintamente a inclusão dos empresários por conta de diferenças sociopolíticas, agravadas pela constituição histórica do território. As representações empresariais não estão inseridas no colegiado territorial do Norte-RJ e tampouco conhecem o Programa Territórios da Cidadania. Contudo, estas instituições já estão inseridas em outras instâncias locais de participação social e aceitam a dinâmica que rege estes espaços pautados na gestão social. Tal experimentação democrática pode criar pontos de convergência mínimos que permitam sua inclusão nos colegiados territoriais.
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
7

Julios-Campuzano, Alfonso De. "CRISIS REGULATORIA, PLURALISMO JURÍDICO Y NUEVOS PARADIGMAS DEL DERECHO." Revista Eletrônica do Curso de Direito da UFSM 11, no. 3 (December 13, 2016): 1140. http://dx.doi.org/10.5902/1981369425184.

Повний текст джерела
Анотація:
El artículo está compartido en cuatro partes. La primera trata de la “Globalización y nuevas instancias de regulación”, donde el fenómeno de la globalización constituye una de las claves explicativas de nuestro tiempo, con una gran capacidad transformadora transmutando drásticamente los procesos socioeconómicos. En la segunda, es subrayado sobre “El fin del monopolio estatal de la producción jurídica”, donde resta evidente que la globalización ha generado nuevas interacciones que colisionan con los esquemas clásicos de validez y vigencia territorial de las normas jurídicas y, en la medida en que esto sucede, el derecho se queda inerme ante su incapacidad para dar una respuesta adecuada a fenómenos que escapan a la posibilidad de un control inmediato y directo por parte del derecho estatal. Ya, en la tercera parte, donde se escribe sobre “El pluralismo jurídico y la quiebra del derecho moderno”, enuncia un proceso de multiplicación y descentralización de las instancias de producción normativa en paralelo a la aparición de nuevos actores en la escena internacional. Por fin, el texto busca responder la pregunta: Existe ¿Un nuevo paradigma jurídico?” quedando claro, que la globalización exige una recomposición de lo jurídico.
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
8

Rezzoagli, Bruno Ariel, Siegrid Guillaumon Dechandt, and Marco Aurélio Cirilo Lemos. "Redes interorganizacionales, gestión social y desarrollo territorial: el caso de la Red de Tecnología Social, Brasil." PAMPA, no. 20 (September 30, 2020): e0014. http://dx.doi.org/10.14409/pampa.2019.20.e0014.

Повний текст джерела
Анотація:
El artículo analiza la dinámica de las redes interorganizacionales para la gestión social del desarrollo territorial y la construcción de soluciones a problemas y desafíos humanitarios, a partir del esquema de evaluación de procesos decisorios participativos deliberativos propuesto por Tenorio et al. (2008) y la valorización de aspectos territoriales en dicha gestión. Concretamente, se estudia la Red de Tecnología Social (RTS) existente en Brasil entre los años 2005 y 2011 en función de las siguientes categorías teóricas: proceso de discusión, inclusión, pluralismo, igualdad participativa, autonomía, bien común y territorialidad. Se trata de un estudio exploratorio cualitativo, descriptivo e interpretativista, en el que se utilizan diferentes técnicas de recolección de datos y fuentes primarias y secundarias. Se constata, en el proceso de articulación e interacción de la Red, la existencia de una instancia deliberativa (el comité coordinador) y de otra propositiva (los foros nacionales). Se concluye que si bien la RTS presentó una significativa pluralidad, esta funcionó esencialmente conforme los objetivos estratégicos de las instituciones financiadoras integrantes de su comité coordinador.
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
9

Zani, Felipe Barbosa, and Fernando Guilherme Tenório. "Gestão social do desenvolvimento: o desafio da articulação de atores sociais no Programa Territórios da Cidadania Norte-RJ." Organizações & Sociedade 21, no. 68 (March 2014): 853–74. http://dx.doi.org/10.1590/s1984-92302014000100006.

Повний текст джерела
Анотація:
Este trabalho analisa em que medida o desenho e implementação do Programa Territórios da Cidadania no Norte-RJ valorizam o pluralismo, especificamente quanto à inclusão dos representantes dos empresários no âmbito desta política. Foram realizadas entrevistas semiestruturadas, complementadas por análise documental, e tratadas por meio de análise de conteúdo com grade mista elaborada com base no conceito de cidadania deliberativa habermasiano. O desenho da política revela o incentivo hesitante à inclusão dos empresários, de tal sorte que aspectos de natureza política das parcerias intersetoriais são brevemente apontados. Além disso, o processo de formação do território valoriza os agricultores familiares; os representantes da sociedade civil opõem-se à inclusão dos empresários no colegiado territorial; e o processo de avaliação dos projetos territoriais dificulta a propositura de iniciativas inovadoras articuladas com os empresários. Resta claro que a experiência de gestão social analisada não conseguiu promover a concertação das forças sociais dinâmicas presentes no território.
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
10

Seijas Villadangos, Esther. "La senda hacia un federalismo legislativo desde unos parlamentos autonómicos en red." Legebiltzarreko Aldizkaria Revista del Parlamento Vasco, no. 1 (December 15, 2020): 94–129. http://dx.doi.org/10.47984/legal.2020.004.

Повний текст джерела
Анотація:
Este trabajo estudia cómo la colaboración y cooperación interparlamentaria en un Estado descentralizado, en particular el Estado autonómico, ha contribuido y puede sustentar la conformación de un substrato sólido, real, de naturaleza federal, de la mano de lo que se denominará federalismo legislativo. El punto de partida será el estudio de cómo en España se ha afrontado dicha cooperación interparlamentaria, para –sin perder el referente de la irrupción de la cooperación interparlamentaria en un orden global– referenciar desde un punto de vista comparado, centrado en los casos estadounidense y canadiense, cómo los parlamentos en Estados federales han contribuido a sostener dicha estructura territorial desde su colaboración. El federalismo legislativo será un punto final en el que se compendiarán todas las enseñanzas de esa revisión casuística previa. Un análisis de los logros y retos de la cooperación interparlamentaria será la reflexión final sobre la concepción de la colaboración interparlamentaria territorial como garantía del pluralismo y como eslabón entre la unidad y la diversidad que sustenta la esencia de una federación.
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Більше джерел

Дисертації з теми "Pluralismo territorial"

1

Petry, Franciele Wasem. "A (Re)Construção dos direitos territoriais dos indígenas pelo viés dos novos direitos: aportes do direito fraterno e do pluralismo jurídico." Universidade do Vale do Rio dos Sinos, 2013. http://www.repositorio.jesuita.org.br/handle/UNISINOS/4783.

Повний текст джерела
Анотація:
Submitted by William Justo Figueiro (williamjf) on 2015-08-28T17:53:52Z No. of bitstreams: 1 38e.pdf: 1438325 bytes, checksum: 1782ee01676020b77af210f96dda5b33 (MD5)
Made available in DSpace on 2015-08-28T17:53:52Z (GMT). No. of bitstreams: 1 38e.pdf: 1438325 bytes, checksum: 1782ee01676020b77af210f96dda5b33 (MD5) Previous issue date: 2013-03-22
CAPES - Coordenação de Aperfeiçoamento de Pessoal de Nível Superior
Esta dissertação aborda a (re)construção dos direitos territoriais indígenas no cenário jurídico brasileiro, partindo de fatos histórico-jurídicos da América Latina, que tornou-se o palco da colonização/conquista europeia a partir do final do século XV e início do século XVI. A chegada do europeu conquistador teve várias dimensões, mas nesta dissertação é analisada a expulsão dos povos indígenas dos seus territórios originais e a constituição da outra face da Modernidade, cuja qual fundamentou-se na colonização e conquista das terras e povos latino-americanos. A Modernidade subalternizou os povos nativos da América Latina, embora desde o início da colonização tenha havido a previsão nas legislações da colônia brasileira de que os indígenas eram os donos naturais de suas terras originais. Avanços e retrocessos marcaram a história legislativa e constitucional brasileira quanto à causa territorial, em essencial, a indígena. A mudança na relação do Estado brasileiro com os indígenas ocorreu de forma significativa na efetivação da proteção das terras nos anos 90, com o processo de democratização do Brasil. Assim, a presente dissertação preocupa-se em analisar a relação que os indígenas possuem com as suas terras tradicionais e a relevância que a proteção dos direitos originários sobre as terras tradicionalmente ocupadas apresenta para a preservação das suas culturas. Objetiva-se analisar em que medida o respeito aos direitos territoriais indígenas serve para a preservação das culturas e dos modos de vida destes povos. Esta análise transcende os limites da disciplina jurídica, recorrendo a outras áreas do conhecimento. Os diferentes caminhos percorridos pela pesquisa tiveram a preocupação de buscar elementos para a compreensão do que são os novos direitos territoriais indígenas no Brasil, quais as características destes direitos, como o ordenamento jurídico brasileiro reage diante destes direitos e qual a percepção dos povos indígenas quanto a este assunto. Neste cenário, a discussão sobre o direito, a terra e o território, tanto a partir do exemplo de etnias regionais (Guarani, Kaingang e Charrua) como de decisões internacionais de direitos humanos, foi fundamental para o desenvolvimento desta dissertação.
This dissertation discusses the (re)construction of indigenous land rights in the Brazilian legal scenario, from historical and legal facts of Latin America, which became the stage of European colonization/conquest from the late fifteenth and early sixteenth century. The arrival of European conqueror had several dimensions, but in this dissertation analyzes the expulsion of indigenous peoples from their original territories and the establishment of the other face of Modernity, whose which was based on conquest and colonization of the lands and peoples of Latin America. The Modernity slaughtered the native peoples of Latin America, although since the beginning of colonization has been forecast by the laws of the Brazilian colony that the Indians were the natural owners of their homelands. Advances and setbacks marked the legislative and constitutional history as the Brazilian territorial question, in essence, the indigenous. The change in the relationship of the Brazilian state with the Indians occurred significantly through the effective protection of land in the 90s, with the democratization process of Brazil. Thus, this dissertation is concerned with analyzing the relationship that indigenous people have with their traditional lands and the relevance that the protection of the original rights to the lands traditionally occupied presents for the preservation of their cultures. The objective is to analyze the extent to which the respect for indigenous land rights serves to preserve the cultures and ways of life of these people. This analysis transcended the boundaries of legal discipline, using other areas of knowledge. The different paths taken by this research were concerned to seek elements for understanding which are new indigenous territorial rights in Brazil, which are the features these rights, such as the Brazilian legal system reacts to these rights and what is the perception of indigenous peoples as this matter. In this scenario, the discussion about the right, the land and the territory, both from the example of regional ethnic groups (Guarani, Kaingang and Charrua) as decisions of international human rights was essential to the development of this dissertation.
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
2

DINIZ, Ana Cláudia Araújo. "Poder e sexo: uma análise dos territórios de prostituição no centro de Campina Grande-PB." Universidade Federal de Pernambuco, 2016. https://repositorio.ufpe.br/handle/123456789/23441.

Повний текст джерела
Анотація:
Submitted by Rafael Santana (rafael.silvasantana@ufpe.br) on 2018-01-31T18:02:34Z No. of bitstreams: 2 license_rdf: 811 bytes, checksum: e39d27027a6cc9cb039ad269a5db8e34 (MD5) PODER E SEXO uma análise dos territórios de prostituição no Centro de Campina Grande PB.pdf: 4089847 bytes, checksum: 493680ce30f75c2de4753dd43d01aea3 (MD5)
Made available in DSpace on 2018-01-31T18:02:34Z (GMT). No. of bitstreams: 2 license_rdf: 811 bytes, checksum: e39d27027a6cc9cb039ad269a5db8e34 (MD5) PODER E SEXO uma análise dos territórios de prostituição no Centro de Campina Grande PB.pdf: 4089847 bytes, checksum: 493680ce30f75c2de4753dd43d01aea3 (MD5) Previous issue date: 2016-08-25
A prostituição é uma problemática existente desde a Antiguidade nas mais diversas sociedades, sendo um fenômeno predominantemente urbano, mesmo que não se assemelhe com a forma na qual a prostituição é exercida atualmente. Verifica-se que seu crescimento tem se aliado sobremaneira ao crescimento urbano das cidades, criando assim verdadeiros territórios da prostituição. Cada um desses territórios possuem peculiaridades que os definem, contudo a característica comum entre eles é o poder, considerando o fato de que o exercício do mesmo é fundamental para a manutenção, expansão, bem como para a conquista de novos territórios, ou seja, para o aumento das áreas de influência nas malhas urbanas da atualidade, entre as diversas territorialidades, sobrepostas umas às outras. Essas dinâmicas espaciais também estão inseridas na cidade de Campina Grande – PB, principalmente no Centro, bairro escolhido como foco desta pesquisa, onde as mesmas têm resistido sobremaneira no tempo/espaço. Portanto, para que possamos analisar estes territórios flutuantes, o presente trabalho será realizado através de pesquisa bibliográfica, utilizando-se da abordagem dos conceitos de território, poder, medo e segregação socioespacial, além de bibliografias históricas do município de Campina Grande que remetem a problemática da prostituição e suas relocações espaço-temporais, isto é, fontes históricas que nos forneceram relatos acerca da história da prostituição na cidade que nos levam ao início do século passado. A pesquisa in loco colaborou sobremaneira para a interpretação das áreas de prostituição e das demais territorialidades que atuam conjuntamente. Imagens e mapas dos territórios em questão, bem como estudos empíricos corroboram para que possamos ter uma melhor compreensão de como se dá o processo de expansão e recuo dos territórios da prostituição. Esta pesquisa elaborou-se com enfoque na formação dos territórios da prostituição e seus enclaves na área central do município de Campina Grande – PB.
Prostitution is an existing problem since ancient times in many societies, it‟s being a predominantly urban phenomenon, even if it does not resemble with the way prostitution is currently exercised nowadays. It appears that this growth has greatly with the urban growth of cities, thus creating real territories of prostitution. Each of these territories have peculiarities that define it, but the common feature among them is the power, considering the fact that the exercise of this is essential for the maintenance, expansion and for the conquest of new territories, meaning, the increase in the areas of influence in urban networks of nowadays, among the various territoriality, overlapping each other. These spatial dynamics are also inserted in the city of Campina Grande – PB, mainly in the downtown, neighborhood chosen as focus of this research, where they have exists greatly in timespace. Therefore, so that we can analyze these fluctuating territories, this work will be done through bibliography, using approach of the territory of concepts, power, fear and socio-spatial segregation, in addition to historical bibliographies of Campina Grande referring the prostitution issue and its relocation timeline, that is, historical sources that provided us stories about the history of prostitution in the city that take us to the beginning of the last century. The search on site greatly contributed to the interpretation of the areas of prostitution and other territorialities working together. Images and maps of the territories in examinations as well as empirical studies support us that we can have a better understanding of how is the process of expansion and retreat of prostitution territories. This research was elaborated with a focus on elaborating the territories of prostitution and its enclaves in the downtown area of Campina Grande - PB.
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
3

Zani, Felipe Barbosa. "Gestão social do desenvolvimento: a exclusão dos representantes dos empresários? o caso do programa Territórios da Cidadania norte-RJ." reponame:Repositório Institucional do FGV, 2010. http://hdl.handle.net/10438/7817.

Повний текст джерела
Анотація:
Submitted by Paulo Junior (paulo.jr@fgv.br) on 2010-12-13T21:50:25Z No. of bitstreams: 1 FELIPE ZANI.pdf: 1556867 bytes, checksum: 21473f7d0962f8d34849924b883cf5a2 (MD5)
Approved for entry into archive by Paulo Junior(paulo.jr@fgv.br) on 2010-12-13T21:50:43Z (GMT) No. of bitstreams: 1 FELIPE ZANI.pdf: 1556867 bytes, checksum: 21473f7d0962f8d34849924b883cf5a2 (MD5)
Made available in DSpace on 2011-01-31T11:13:07Z (GMT). No. of bitstreams: 1 FELIPE ZANI.pdf: 1556867 bytes, checksum: 21473f7d0962f8d34849924b883cf5a2 (MD5) Previous issue date: 2010-09-17
The incorporation of the territorial approach as the basis of rural development policies led to, among other advances, the break with centered vertical tradition of development strategies, and the consequent importance of local initiatives and actors. This approach accepts the social management and its principles of inclusion, concerning the incorporation of the players excluded from decision-making process, and pluralism, regards to the multiplicity of actors in decision-making about public policy. In Brazil, the territorial approach is embraced by the Programa de Desenvolvimento Sustentável dos Territórios Rurais and its successor, the Programa Territórios da Cidadania. However, the trajectory of rural development policies is eminently rural for it focuses on organizations linked to family farming and excludes organizations representing employees, despite the principles ported by social management and the adoption of a territorial approach, that should involve the mobilization of social dynamics present in the territories. Thus, considering the significance of business participation for the success of such policies, this work examines the possibilities of including representatives of entrepreneurs to pluralism within the Programa Territórios da Cidadania. In this case study we chose to understand the dynamics of the Program in the North Region of Rio de Janeiro State, where representatives of civil society, businessmen, SEBRAE and members of the Ministério do Desenvolvimento Agrário were interviewed. The study was supplemented by documentary analysis, and treated by analysis of content with combined graph developed based on the habermasian concept of deliberative citizenship. The results reveal that business representatives are not included in the territorial collegiate North-RJ, and neither know the Programa Territórios da Cidadania. The civil society groups, who consider the collegiate as a Family Farming Forum, reject indistinctly the inclusion of entrepreneurs because of socio-political differences, compounded by the political history of the region. Pluralism is also encumbered by the processes used in the formation of the territory, in the composition of the collegiate body and in the preparation and evaluation of projects. The business representatives, in turn, are already included in other instances of social participation, such as municipal councils of public policies, and accept the dynamics that governs these spaces lined on substantive rationality. Its insertion can be facilitated by SEBRAE/RJ, which has a good reputation among entrepreneurs and has also fostered the articulation of territorial actors. Despite the possibilities for inclusion, the actual model of social management is not capable of promoting the social concertation of the dynamic forces for the development of the North region of Rio de Janeiro State.
A incorporação do enfoque territorial como fundamento para as políticas de desenvolvimento rural ocasionou, dentre outros avanços, no rompimento com a tradição vertical e centralizadora das estratégias de desenvolvimento, e na consequente valorização das iniciativas e dos atores locais. Tal abordagem acolhe a gestão social, e seus princípios da inclusão, relativo à incorporação dos atores excluídos do processo decisório, e do pluralismo, que diz respeito à multiplicidade de atores na tomada de decisões sobre as políticas públicas. No caso brasileiro, o enfoque territorial é encampado pelo Programa de Desenvolvimento Sustentável dos Territórios Rurais e pelo seu sucessor, o Programa Territórios da Cidadania. No entanto, a trajetória das políticas de desenvolvimento rural é francamente setorial, ao privilegiar as organizações vinculadas à agricultura familiar e excluir as organizações representantes dos empresários, apesar dos princípios portados pela gestão social e da adoção da abordagem territorial, que implicam na mobilização das forças sociais dinâmicas presentes nos territórios. Assim, considerada a importância da participação empresarial para o êxito das políticas dessa natureza, este trabalho analisa as possibilidades de inclusão das representações dos empresários para o pluralismo no âmbito do Programa Territórios da Cidadania. Para tanto, realizou-se um estudo de caso no Norte- RJ, no qual foram entrevistados representantes da sociedade civil, dos empresários, do SEBRAE e do Ministério do Desenvolvimento Agrário, cujas informações foram complementadas por análise documental, e tratadas por meio de análise de conteúdo com grade mista elaborada com base no conceito de cidadania deliberativa habermasiano. Os resultados relevam que as representações empresariais não estão inseridas no colegiado territorial do Norte-RJ, e tampouco conhecem o Programa Territórios da Cidadania. As entidades da sociedade civil, que consideram o colegiado como Fórum da Agricultura Familiar, rechaçam indistintamente a inclusão dos empresários por conta de diferenças sócio-políticas, agravadas pelo histórico da região. O pluralismo também é atravancado pelos processos de formação do território, de composição do colegiado e de elaboração e avaliação dos projetos. As representações empresariais, por seu turno, já estão inseridas em outras instâncias de participação social, como conselhos municipais de políticas públicas, e aceitam a dinâmica que rege estes espaços pautados na racionalidade substantiva. Sua inserção pode ser facilitada pelo SEBRAE/RJ que, além de gozar de prestígio dentre os empresários, tem fomentado a articulação dos atores territoriais. Não obstante as possibilidades para a inclusão, o modelo de gestão social em vigor não é capaz de promover a concertação social das forças dinâmicas em prol do desenvolvimento do território Norte-RJ. Palavras-
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
4

Anderson, Jeffrey J. "The territorial imperative : pluralism, corporatism, and economic crisis /." Cambridge (GB) ; New York ; Port Chester [etc.] : Cambridge university press, 1992. http://catalogue.bnf.fr/ark:/12148/cb36664575q.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
5

Blurton, Scott. "Territorial identity: The "third category" of identity in Normative Pluralism." Thesis, University of Ottawa (Canada), 2008. http://hdl.handle.net/10393/27958.

Повний текст джерела
Анотація:
Normative Pluralism is a field of academic literature that attempts to reconcile the growing diversity within modern states by defining rules and norms to manage the relationships between differing identity groups. For the most part, normative pluralism has been focused on reconciling the relations between groups who exhibit one of two categories of identity: national identities and cultural identities. Much of the debate within the field of normative pluralism is in defining within which category an identity should be included and which rights and responsibilities should be assigned to it. However, there is another form of identity that while increasing in frequency and strength has been almost completely ignored by frameworks of normative pluralism---territorial identity. This presented thesis contends that territorial forms of identity comprise a "third category" of identity that frameworks of normative pluralism must address. More precisely, this thesis analyses the academic literature of normative pluralism and finds that, despite the strong connection between territory and identity, territorial identities are invisible in the academic debate within normative pluralism. This thesis explains the power and stability of territorial identities within the public sphere by outlining a theory of how territorial identities are formed, maintained, and transmitted through the relationship of three distinct phenomena: territoriality, narrative, and banal flagging. In a case study, the thesis reveals practical evidence of territorial identity, and the three phenomena that construct it, by analyzing the text of the editorials by three Albertan newspapers over the span of a single year.
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
6

Bremond, Zérah. "Le territoire autochtone dans l'Etat postcolonial : étude comparée des Etats issus de la colonisation britannique et hispanique." Thesis, Montpellier, 2018. http://www.theses.fr/2018MONTD012.

Повний текст джерела
Анотація:
Si l’État moderne s’est constitué par un processus d’unification de sa souveraineté territoriale, celle-ci doit aujourd’hui être repensée. En effet, bien que demeure une inclination de tout État à préserver son unité, il apparaît que le territoire sur lequel l’État entend étendre sa souveraineté fasse désormais l’objet de revendications diverses. Cette situation est particulièrement prégnante dans les États issus de la colonisation et au sein desquels l’indépendance n’a pas nécessairement remis en cause le lien de subordination des peuples colonisés aux peuples colonisateurs. Faisant perdurer une situation de domination largement condamnée sur le plan international compte tenu de la proclamation du droit des peuples à disposer d’eux-mêmes, ce phénomène de décolonisation partielle pose inévitablement question du point de vue de la théorie de l’État. En effet, cela conduit à opposer d’un côté, un modèle étatique d’inspiration européenne aspirant à la souveraineté territoriale et de l’autre, des peuples autochtones entretenant une revendication vis-à-vis de ce même territoire, fondée su l ’illégitimité originelle de la conquête dont sont finalement issus ces États. Ainsi, la réhabilitation de la vérité historique et la condamnation plus ou moins unanime de la colonisation a pu conduire à ce que de manière générale, les peuples autochtones soient rétablis dans leurs droits territoriaux. Ce faisant, le droit qu’ont les États sur le territoire ne peut désormais s’exercer sans tenir compte des privilèges originels dont ils sont susceptibles de jouir. En conséquence, une telle démarche peut conduire à la remise en cause de la souveraineté territoriale de ces États puisqu’ils ne disposent plus d’une puissance absolue et inconditionnelle sur leur territoire, mais bien d’une autorité conditionnée par le respect des droits des peuples autochtones, dimension alors largement confirmée par le développement d’un droit international des peuples autochtones. Ce phénomène, qui caractérise les États d’Amérique latine issus de la colonisation hispanique ainsi que certains États issus de la colonisation britannique – États-Unis, Canada, Australie, Nouvelle-Zélande – peut conduire à voir émerger une catégorie particulière d’État que représente l’État postcolonial
Modern State has been formed by unification process of its territorial sovereignty but this must be redefined today. Indeed, although all States have a tendency to preserve their unity, it appears that the territory on which the State intends to extend its sovereignty is the subject of various claims. This situation is particularly characterized for States deriving from colonization and for which, independence did not challenged the subordination of colonized peoples to colonizing peoples. By perpetuating a situation of domination largely condemned by International law, considering the right of peoples to self-determination, this partial decolonization raises question in State theory. This leads to oppose on the one hand, an European State model aspiring to territorial sovereignty and on the other hand, some indigenous peoples having a claim to the same territory, based on the original illegitimacy of the conquest from which these States have emerged. Thus, there habilitation of historical truth and the unanimous condemnation of colonization have restored indigenous peoples in their territorial rights. Thereby, the States’ right on territory cannot be exercised without considering the original privileges of first inhabitants. Consequently, such approach may dispute territorial sovereignty of these States because they no longer have an absolute and unconditional power over their territory, but only aconditioned authority by the respect of indigenous peoples’ rights, which is largely confirmed by the development of an international law of indigenous peoples. This situation, which appear in the Latin-America States derived of Hispanic colonization, and in some States derived British colonization – United States, Canada,Australia, New-Zealand –, may contribute to define a particular category of States, which represents the postcolonial State
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
7

Aparicio, Adriana Biller. "Direitos territoriais indígenas." Florianópolis, SC, 2008. http://repositorio.ufsc.br/xmlui/handle/123456789/92156.

Повний текст джерела
Анотація:
Dissertação (mestrado) - Universidade Federal de Santa Catarina, Centro de Ciências Jurídicas. Programa de Pós-Graduação em Direito
Made available in DSpace on 2012-10-24T06:16:55Z (GMT). No. of bitstreams: 1 251133.pdf: 863414 bytes, checksum: cb16b607e067d9f7702363fecc0c7f37 (MD5)
O trabalho trata dos direitos territoriais indígenas. Aborda-se o tema a partir dos novos direitos indígenas e do pluralismo jurídico, que traz à tona o paradigma da alteridade e da participação dos novos atores na produção de juridicidade. Parte-se da hipótese de que a falta de diálogo interdisciplinar entre o Direito e a Antropologia constitui-se em óbice à realização dos direitos territoriais indígenas. A análise é feita a partir de uma abordagem dedutiva, com ampla revisão bibliográfica e estudo de caso. Inicialmente desenvolve-se o estudo do percurso histórico e legislativo dos direitos indígenas, com atenção especial às conseqüências derivadas da perspectiva assimilacionista com relação aos direitos territoriais. Com a mudança para o paradigma da alteridade, a partir da atuação dos novos atores, verifica-se a necessidade do diálogo com a Antropologia, que faz a tradução do que pensam os povos indígenas sobre seu território. Na segunda seção desenvolve-se a análise do regime jurídico das terras indígenas e o do fundamento dos direitos territoriais, a originariedade dos povos indígenas. Do ponto de vista antropológico desenvolve-se as categorias das identidades étnicas e dos processos de territorialização e busca-se estabelecer uma ponte para uma fundamentação dos direitos indígenas com base no pluralismo jurídico e fundiário existente no Brasil. Ao final, empreende-se o estudo da demarcação da terra Guarani do Morro dos Cavalos, em Santa Catarina, analisando a concepção de direitos territoriais em diversos atores, com o intuito de verificar se a falta de visão interdisciplinar também ocorre no plano fático da demarcação. Ao final, reconhece-se que o isolamento do Direito na definição de terras indígenas é o primeiro obstáculo a ser superado para a realização dos direitos territoriais indígenas. This work focuses on indigenous territorial rights. The theme is based on the vision of the new indigenous rights and the legal pluralism that highlights the paradigm of otherness and the participation of the new actors in the production of legality. The hypotheses is that the lack of communication between Law and Anthropology constitutes an obstacle to the realization of indigenous territorial rights. Using literature and a case study, a deductive analysis has been formed. Firstly, the historical and legislative study is developed about the indigenous rights in order to seek the consequences of the integrationist perspective related to the indigenous territorial rights. As the paradigm of otherness has gained force, due to the new actors participation, the communication with Anthropology is necessary to translate how the indigenous people think their territory. At second session, the analysis of the law regime of indigenous territorial is developed and forms the foundation of indigenous territorial rights: originality of indigenous people. From the anthropological perspective the categories of ethnic identities and processes of territorialization are developed. In this way, a password key based on legal and fundiary pluralism in Brasil is established. At the end, the study case of regularization of Guarani land Morro dos Cavalos in Santa Catarina is developed in order to analyze the conception of indigenous territorial rights in several actors and verify if the lack of interdisciplinary also happens in the regularization land process. In conclusion the research realizes that the isolation of Law in the definition of indigenous lands is the first obstacle to overcome in order to bring indigenous territorial rights to reality.
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
8

Duranthon, Arnaud. "Subsidiarité et collectivités territoriales : étude sur la subsidiarisation des rapports entre État et collectivités en droit public français." Thesis, Toulouse 1, 2015. http://www.theses.fr/2015TOU10039.

Повний текст джерела
Анотація:
La place susceptible d’être occupée par la subsidiarité dans la définition des rapports entre État et collectivités territoriales fait l’objet d’un débat doctrinal nourri. Pendant longtemps, la majorité de la doctrine paraît avoir considéré ce concept comme absolument incompatible au droit public français, arguant de la forme unitaire de l’État, qui cantonne l’évolution du rapport de l’État aux collectivités à une décentralisation supposant par nature un mouvement inverse à la subsidiarité. Cette position a été sérieusement entamée par la consécration d’un principe inspiré de cette dernière par la révision constitutionnelle de 2003, qui doit être vue comme une invitation au renouvellement de la réflexion sur la nature du rapport du droit français à ce concept. Confronter la manière dont le droit organise les rapports entre État et collectivités au principe de subsidiarité suppose l’adoption d’un positionnement particulier. La solution réside dans un usage original de la subsidiarité qui, plutôt que d’être envisagée dans une logique prescriptive, doit être appréhendée comme un outil descriptif et analytique. L’ambition est alors davantage de faire de la subsidiarité un étalon auquel confronter l’évolution du droit que de chercher à faire d’elle un principe directeur des relations entre État et collectivités. Il s’agit alors de montrer que si, prises dans une acception synchronique axée sur leur seule définition par le droit positif, certaines notions traditionnelles régissant le droit des collectivités territoriales paraissent s’opposer à l’épanouissement de la subsidiarité, cette impossibilité peut être levée, ou à tout le moins fortement modérée, par l’observation des mouvements connus par ces mêmes notions dans une optique diachronique, grâce à laquelle peut être mise en évidence l’irréductible tendance du droit à se rapprocher des exigences inhérentes au principe de subsidiarité. Ceci revient alors à plonger la situation des rapports entre État et collectivités dans un bain conceptuel qui, s’il paraît a priori relativement étranger aux structures normatives du droit positif français, paraît cependant caractériser une forme latente et inconsciente de son évolution, dans l’observation de laquelle la doctrine pourrait trouver de nouvelles clés de description du droit positif qui permettraient de dépasser les butoirs de ses cadres analytiques traditionnels
The place subsidiarity might hold within the definition of the relationship between the State and local authorities is subject to intense academic discussion. For a long time, most academics seem to have thought of this concept as absolutely incompatible with French public law, based on the unitary form of the State, which confines the evolution of the State’s relationship with local authorities to decentralization, implying, by definition, an opposite movement than that of subsidiarity. This position has been seriously questioned by the consecration of a principle inspired by subsidiarity through the constitutional revision of 2003, which must be received as an invitation to a renewed reflection on the nature of French public law’s connection with this concept. Comparing the way law organizes relationships between the State and local authorities with the principle of subsidiarity implies the adoption of a particular position. The solution lies in an original use of subsidiarity, which, instead of being conceived in a normative manner, must be seen as a descriptive and analytical tool. The purpose is to let subsidiarity become a standard to which the evolution of the law will be confronted, rather than making it a guiding principle of the relationship between the State and local authorities. The aim is then to show that if, taken in a synchronic meaning focused solely on their definition by substantive law, certain traditional notions which govern the law of local authorities seem to oppose the development of subsidiarity, this impossibility can be countered, or at least seriously decreased, by the observation of movements these same notions experience in a diachronic perspective, thanks to which law’s irreducible tendency to take into account requirements inherent to the subsidiarity principle is revealed. This implies throwing the relationship between the State and local authorities in a conceptual approach which, even though it appears rather foreign to French substantive law’s normative structures, seems to characterize a latent and unconscious form of its evolution, in the observation of which academics could attempt to find new keys to describe substantive law which would allow to overcome the obstacles of its traditional analytical frames
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
9

Delooz, Benoît. "Le pouvoir territorial au Chili et en France : éléments d'analyse critique de la décentralisation en droit comparé." Thesis, Toulouse 1, 2015. http://www.theses.fr/2015TOU10016/document.

Повний текст джерела
Анотація:
Les deux ordres juridiques étudiés, prévoient la décentralisation de leur administration territoriale et se réfèrent à des entités territoriales dotées de compétences qu’elles exercent, en partie ou totalement, grâce un pouvoir réglementaire. Un intérêt du travail de comparaison est de chercher s’il est possible, au-delà des constats de ressemblances et de différences, d’extraire un ou des principes de compréhension de situations aujourd’hui différentes, bien qu’originairement très proches. Il ne s’agit pas seulement d’estimer la qualité de l’autonomie territoriale, mais également d’affiner la méthode pour la connaître. La problématique choisie considère qu’il est préférable de montrer comment les caractères généraux de la conception d’administration territoriale des ordonnancements juridiques étudiés influent sur l’autonomie des entités territoriales, plutôt que de porter des jugements sur sa «qualité», lesquels sont souvent fondés sur des approches trop rapides et sectorielles. La comparaison ne demande pas la similitude des résultats mais celle des hypothèses et le résultat de l’étude amène à la proposition suivante: par-delà l’océan et les régimes politiques, le principe d’égalité devant la loi qui marque originairement l’uniformité de l’État-nation, reste la limite ultime du pouvoir territorial: les limites invoquées contre l’extension de celui-ci, quelles qu’elles soient (uniformité, unité, unicité, indivisibilité, non discrimination, etc.), en définitive se traduisent, à l’époque contemporaine, par une définition rénovée du principe d’égalité. Autrement dit : dans les deux États considérés comme parmi les plus unitaires sur leur continent respectif, nous sommes passés d’un principe d’égalité, comme élément prototypique de l’État unitaire caractérisé par l’uniformité territoriale et normative qui conditionnait l’existence et les limites d’un pouvoir normatif territorial, à un principe d’égalité incarné par des éléments régaliens qui autorise l’existence de statuts divers des entités territoriales et l’exercice dudit pouvoir. L’apport principal de la méthode utilisée réside donc dans la manière d’étudier ladite autonomie, de sorte que la méthode soit applicable à toute comparaison entre États (ou le plus grand nombre possible d’États). D’où que le problème soit envisagé, la situation suivante se présente toujours: la prise en compte des éléments d’ordre institutionnel (1ère partie), des éléments d’ordre fonctionnel (2ème Partie) et la mise en mouvement des seconds par les premiers dans un cadre temporel et géographique (3ème Partie) est inévitable. Chaque partie étant constituée de plusieurs invariants, il est possible d'affiner la connaissance de l’autonomie territoriale en détaillants ceux-ci en critères, chaque fois un peu plus et un peu mieux définis à leur tour. C’est une méthode progressive. Plus qu’un simple tableau synoptique, la construction de ce cadre théorique s’est avérée nécessaire et n’a pu faire l’économie d’une présentation comparée initiale de la séparation ou répartition horizontale du pouvoir (régime de gouvernement - organisation politico-constitutionnelle – et organisation du pouvoir juridictionnel) et du régime d’administration territoriale de l’État (décentralisation et/ou régionalisation). Ensuite, est étudiée l’influence des «invariants» les plus marquants de la décentralisation: la notion de collectivité territoriale ou l’absence de notion générique; l’acception de la notion de compétence; le principe de libre administration, d’autonomie ou leur négation; les modalités de transfert des compétences matérielles; la reconnaissance ou non d’un pouvoir réglementaire territorial et son amplitude; la notion de compétence générale ou assimilée; le contrôle des actes réglementaires des entités territoriales; la protection (ou garantie) du pouvoir réglementaire territorial. L’ensemble de ces éléments s’inscrit dans les trois parties signalées précédemment
The two studied legal orders consider the decentralization of territorial administration and refer to entities or territorial administrative bodies endowed with powers exercised partly or wholly through a statutory power. One of the interests of this comparative work is to find, if possible, beyond similarities and differences, one or more principles comprehending situations that are different today, although very close in origin. The essay does not pretend so much to estimate the quality of territorial autonomy, but to refine the method to know it. The chosen problematic considers preferable to reveal how the general character of the conception of territorial administration of each of the jurisdictions studied, influence the autonomy of local authorities, instead of judging rashly the "quality" of this based on an approximation often quick and segmented. The comparison does not ask the similarity of the results, but the scenario. The result of the study leads to the following hypothesis: beyond or above the ocean and political regimes, the equality principle before the law originally marks the uniformity of the nation-state and remains the ultimate boundary of the territorial power: the limits cited against its extension, whatever they are (uniformity, unity, indivisibility, non-discrimination, etc.), ultimately translate to the contemporary period, in a renewed definition of the equality principle. In other words, in both States, considered the most unitarians in their respective continents, we have gone from a principle of equality as a prototypical element of the unitary state, characterized by territorial uniformity and regulation that determines the existence and boundaries of a regulatory territorial power, to a principle of equality embodied in elements of sovereignty (régaliens) authorizing the existence of various statutes of local authorities and the exercise of that power. The main contribution of the method lies, then, on the approach to study such autonomy, so that the method is applicable to any comparison between States (or the largest number of them). Wherever the problem is tackled, the following situation arises: the consideration of the elements of institutional order (Part 1 ), of the elements of functional order (Part 2 ) and the set in motion of the latter by the former, in a temporal and geographical framework (part 3 ) is inevitable. Since each part is made up of different " invariants ", it is possible to refine the knowledge of territorial autonomy, detailing these criteria more and better defined in turn. It is then a progressive method. More than a simple table listing, the construction of this framework was revealed necessary, and could not ignore an initial comparative presentation of the horizontal separation or division of power ( political regime- constitutional government -organization - and organization of judicial power) and the system of territorial administration ( decentralization and / or regionalization). Therefore, the influence of the most notorious and remarkable of decentralization " invariants " are studied: the notion of territorial collectivity; the absence of generic notion; the meaning of the notion of legals powers; the principle of free administration or its negation ; the modalities of transfer of material powers ; the recognition or not of a territorial regulatory power and amplitude ; the notion of general or assimilated power; the control of the regulatory acts of local authorities; protection (or guarantee) of territorial regulatory power . These elements as a whole are part of the three parts mentioned above
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
10

MACHADO, Almires Martins. "De direito indigenista a direitos indígenas: desdobramento da arte do enfrentamento." Universidade Federal do Pará, 2009. http://repositorio.ufpa.br/jspui/handle/2011/7289.

Повний текст джерела
Анотація:
Submitted by Edisangela Bastos (edisangela@ufpa.br) on 2017-01-11T17:28:33Z No. of bitstreams: 2 license_rdf: 0 bytes, checksum: d41d8cd98f00b204e9800998ecf8427e (MD5) Dissertacao_DireitoIndigenistaDireitos.pdf: 2847015 bytes, checksum: 01070cded129b2f80d9099d2e62333af (MD5)
Approved for entry into archive by Edisangela Bastos (edisangela@ufpa.br) on 2017-01-11T17:29:33Z (GMT) No. of bitstreams: 2 license_rdf: 0 bytes, checksum: d41d8cd98f00b204e9800998ecf8427e (MD5) Dissertacao_DireitoIndigenistaDireitos.pdf: 2847015 bytes, checksum: 01070cded129b2f80d9099d2e62333af (MD5)
Made available in DSpace on 2017-01-11T17:29:33Z (GMT). No. of bitstreams: 2 license_rdf: 0 bytes, checksum: d41d8cd98f00b204e9800998ecf8427e (MD5) Dissertacao_DireitoIndigenistaDireitos.pdf: 2847015 bytes, checksum: 01070cded129b2f80d9099d2e62333af (MD5) Previous issue date: 2009
CAPES - Coordenação de Aperfeiçoamento de Pessoal de Nível Superior
Este trabalho aborda o direito Guarani, com a sua principiologia, nuances no trato e subsunção das questões comunitárias. Como dirime os conflitos nos mais diversos campos do direito, em uma sociedade Guarani. Aborda a importância que a religião tradicional tem para esse direito nativo, do qual advém o juízo holístico. Discorre sobre os princípios gerais do direito Guarani: a solidariedade, reciprocidade e prevalência do interesse coletivo sobre o individual. Apesar de tratar de direito indígena, o enfoque se detém no direito de propriedade Guarani. Vale-se do aporte teórico sobre o pluralismo jurídico, para sustentá-lo como um sistema jurídico, embora pensado e legislado de forma diferente do Direito nacional. Ao final, adentra-se nos nefastos resultados da intervenção externa, sem os devidos cuidados antropológicos necessários a tais ações, que parte neste caso de quem tem a incumbência jurisdicional de defender o direito e interesse indígena. Explicita a dificuldade que se tem em trabalhar com direito de povos indígenas, devido à escassez de bibliografia tratando do assunto e porque cada povo indígena tem suas formas próprias de pensar e aplicar o direito.
This paper addresses the right Guarani, with its principles, nuances in conversation and subsumption of community issues. How to resolve conflicts in various fields of law, in a society Guarani. Discusses the importance that traditional religion has for the native law, which stems from the holistic mind. Discusses the principles of law Guarani: solidarity, reciprocity and prevalence of the collective interest of the individual. While dealing with indigenous law, the focus is on the right to hold property Guarani. The value is the theoretical framework of legal pluralism, to sustain it as a legal system, although thought and legislated differently than national law. In the end, enters on the adverse outcomes of external intervention, without due care anthropological necessary to such actions, departing in this case who is in charge of defending the legal right and interest indigenous. Explains the difficulty that has to work with right of indigenous peoples, to the limited literature that deals with it and because each indigenous people has its own ways of thinking and applying the law.
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.

Книги з теми "Pluralismo territorial"

1

Anderson, Jeffrey J. The territorial imperative: Pluralism, corporatism, and economic crisis. Cambridge [England]: Cambridge University Press, 1992.

Знайти повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
2

Wolff, Stefan. Disputed territories: The transnational dynamics of ethnic conflict settlement. New York: Berghahn Books, 2003.

Знайти повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
3

Press, Petra. A multicultural portrait of the move West. New York: Marshall Cavendish, 1994.

Знайти повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
4

Arnold, Denise. Situating the Andean Colonial Experience. NL Amsterdam: Amsterdam University Press, 2021. http://dx.doi.org/10.5117/9781641894043.

Повний текст джерела
Анотація:
Re-situating Andean colonial history from the perspective of the local historians of ayllu Qaqachaka, in highland Bolivia, this book draws on regional oral history combined with local and public written archives. Rejecting the binary models in vogue in colonial and postcolonial studies (indigenous/non-indigenous, Andean/Western, conquered/conquering), it explores the complex intercalation of legal pluralism and local history in the negotiations around Spanish demands, resulting in the so-called "Andean pact." The Qaqachaka's point of reference is the preceding Inka occupation, so in fulfilling Spanish demands they seek cultural continuity with this recent past. Spanish colonial administration, applies its roots in Roman-Germanic and Islamic law to many practices in the newly-conquered territories. Two major cycles of ayllu tales trace local responses to these colonial demands, in the practices for establishing settlements, and the feeding and dressing of the Catholic saints inside the new church, with their forebears in the Inka mummies.
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
5

Ferrara, Leonardo, Domenico Sorace, Gabriella De Giorgi Cezzi, and Pier Luigi Portaluri, eds. A 150 anni dall’unificazione amministrativa italiana. Vol. II. Florence: Firenze University Press, 2017. http://dx.doi.org/10.36253/978-88-6453-409-1.

Повний текст джерела
Анотація:
Nel 1865 furono emanate le leggi di unificazione amministrativa del Regno d’Italia. In occasione del centocinquantenario, il Dipartimento di Scienze Giuridiche dell’Università di Firenze ha organizzato un progetto di studi sulle trasformazioni che nell’ultimo cinquantennio hanno interessato gli apparati e le attività dell’amministrazione della Repubblica, vista nel suo articolato governo locale e nella sua appartenenza all’Unione europea. Le ricerche hanno coinvolto, nell’arco di quasi due anni, più di centocinquanta studiosi di Università italiane. I risultati sono stati presentati il 15 e 16 ottobre del 2015 a Firenze, la città che centocinquant’anni prima era stata Capitale d’Italia e che nel 1965 aveva ospitato il convegno celebrativo del centenario delle stesse leggi di unificazione amministrativa. Gli studi condotti sono ora pubblicati in forma definitiva e organizzati in otto volumi. Piano dell’opera I. L’organizzazione delle pubbliche amministrazioni tra Stato nazionale e integrazione europea, a cura di Roberto Cavallo Perin, Aristide Police, Fabio Saitta II. La coesione politico-territoriale, a cura di Gabriella De Giorgi Cezzi, Pier Luigi Portaluri III. La giuridificazione, a cura di Barbara Marchetti, Mauro Renna IV. La tecnificazione, a cura di Stefano Civitarese Matteucci, Luisa Torchia V. L’intervento pubblico nell’economia, a cura di Maurizio Cafagno, Francesco Manganaro VI. Unità e pluralismo culturale, a cura di Edoardo Chiti, Gianluca Gardini, Aldo Sandulli VII. La giustizia amministrativa come servizio (tra effettività ed efficienza), a cura di Gian Domenico Comporti VIII. Cittadinanze amministrative, a cura di Antonio Bartolini, Alessandra Pioggia
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
6

Ferrara, Leonardo, Domenico Sorace, Stefano Civitarese Matteucci, and Luisa Torchia, eds. A 150 anni dall’unificazione amministrativa italiana. Vol. IV. Florence: Firenze University Press, 2017. http://dx.doi.org/10.36253/978-88-6453-430-5.

Повний текст джерела
Анотація:
Nel 1865 furono emanate le leggi di unificazione amministrativa del Regno d’Italia. In occasione del centocinquantenario, il Dipartimento di Scienze Giuridiche dell’Università di Firenze ha organizzato un progetto di studi sulle trasformazioni che nell’ultimo cinquantennio hanno interessato gli apparati e le attività dell’amministrazione della Repubblica, vista nel suo articolato governo locale e nella sua appartenenza all’Unione europea. Le ricerche hanno coinvolto, nell’arco di quasi due anni, più di centocinquanta studiosi di Università italiane. I risultati sono stati presentati il 15 e 16 ottobre del 2015 a Firenze, la città che centocinquant’anni prima era stata Capitale d’Italia e che nel 1965 aveva ospitato il convegno celebrativo del centenario delle stesse leggi di unificazione amministrativa. Gli studi condotti sono ora pubblicati in forma definitiva e organizzati in otto volumi. Piano dell’opera I. L’organizzazione delle pubbliche amministrazioni tra Stato nazionale e integrazione europea, a cura di Roberto Cavallo Perin, Aristide Police, Fabio Saitta II. La coesione politico-territoriale, a cura di Gabriella De Giorgi Cezzi, Pier Luigi Portaluri III. La giuridificazione, a cura di Barbara Marchetti, Mauro Renna IV. La tecnificazione, a cura di Stefano Civitarese Matteucci, Luisa Torchia V. L’intervento pubblico nell’economia, a cura di Maurizio Cafagno, Francesco Manganaro VI. Unità e pluralismo culturale, a cura di Edoardo Chiti, Gianluca Gardini, Aldo Sandulli VII. La giustizia amministrativa come servizio (tra effettività ed efficienza), a cura di Gian Domenico Comporti VIII. Cittadinanze amministrative, a cura di Antonio Bartolini, Alessandra Pioggia
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
7

Ferrara, Leonardo, Domenico Sorace, Roberto Cavallo Perin, Aristide Police, and Fabio Saitta, eds. A 150 anni dell’unificazione amministrativa italiana. Vol. I. Florence: Firenze University Press, 2017. http://dx.doi.org/10.36253/978-88-6453-433-6.

Повний текст джерела
Анотація:
Nel 1865 furono emanate le leggi di unificazione amministrativa del Regno d’Italia. In occasione del centocinquantenario, il Dipartimento di Scienze Giuridiche dell’Università di Firenze ha organizzato un progetto di studi sulle trasformazioni che nell’ultimo cinquantennio hanno interessato gli apparati e le attività dell’amministrazione della Repubblica, vista nel suo articolato governo locale e nella sua appartenenza all’Unione europea. Le ricerche hanno coinvolto, nell’arco di quasi due anni, più di centocinquanta studiosi di Università italiane. I risultati sono stati presentati il 15 e 16 ottobre del 2015 a Firenze, la città che centocinquant’anni prima era stata Capitale d’Italia e che nel 1965 aveva ospitato il convegno celebrativo del centenario delle stesse leggi di unificazione amministrativa. Gli studi condotti sono ora pubblicati in forma definitiva e organizzati in otto volumi. Piano dell’opera I. L’organizzazione delle pubbliche amministrazioni tra Stato nazionale e integrazione europea, a cura di Roberto Cavallo Perin, Aristide Police, Fabio Saitta II. La coesione politico-territoriale, a cura di Gabriella De Giorgi Cezzi, Pier Luigi Portaluri III. La giuridificazione, a cura di Barbara Marchetti, Mauro Renna IV. La tecnificazione, a cura di Stefano Civitarese Matteucci, Luisa Torchia V. L’intervento pubblico nell’economia, a cura di Maurizio Cafagno, Francesco Manganaro VI. Unità e pluralismo culturale, a cura di Edoardo Chiti, Gianluca Gardini, Aldo Sandulli VII. La giustizia amministrativa come servizio (tra effettività ed efficienza), a cura di Gian Domenico Comporti VIII. Cittadinanze amministrative, a cura di Antonio Bartolini, Alessandra Pioggia
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
8

Ferrara, Leonardo, Domenico Sorace, Barbara Marchetti, and Mauro Renna, eds. A 150 anni dall’unificazione amministrativa italiana. Vol. III. Florence: Firenze University Press, 2017. http://dx.doi.org/10.36253/978-88-6453-439-8.

Повний текст джерела
Анотація:
Nel 1865 furono emanate le leggi di unificazione amministrativa del Regno d’Italia. In occasione del centocinquantenario, il Dipartimento di Scienze Giuridiche dell’Università di Firenze ha organizzato un progetto di studi sulle trasformazioni che nell’ultimo cinquantennio hanno interessato gli apparati e le attività dell’amministrazione della Repubblica, vista nel suo articolato governo locale e nella sua appartenenza all’Unione europea. Le ricerche hanno coinvolto, nell’arco di quasi due anni, più di centocinquanta studiosi di Università italiane. I risultati sono stati presentati il 15 e 16 ottobre del 2015 a Firenze, la città che centocinquant’anni prima era stata Capitale d’Italia e che nel 1965 aveva ospitato il convegno celebrativo del centenario delle stesse leggi di unificazione amministrativa. Gli studi condotti sono ora pubblicati in forma definitiva e organizzati in otto volumi. Piano dell’opera I. L’organizzazione delle pubbliche amministrazioni tra Stato nazionale e integrazione europea, a cura di Roberto Cavallo Perin, Aristide Police, Fabio Saitta II. La coesione politico-territoriale, a cura di Gabriella De Giorgi Cezzi, Pier Luigi Portaluri III. La giuridificazione, a cura di Barbara Marchetti, Mauro Renna IV. La tecnificazione, a cura di Stefano Civitarese Matteucci, Luisa Torchia V. L’intervento pubblico nell’economia, a cura di Maurizio Cafagno, Francesco Manganaro VI. Unità e pluralismo culturale, a cura di Edoardo Chiti, Gianluca Gardini, Aldo Sandulli VII. La giustizia amministrativa come servizio (tra effettività ed efficienza), a cura di Gian Domenico Comporti VIII. Cittadinanze amministrative, a cura di Antonio Bartolini, Alessandra Pioggia
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
9

Ferrara, Leonardo, Domenico Sorace, Maurizio Cafagno, and Francesco Manganaro, eds. A 150 anni dall’unificazione amministrativa italiana. Vol. V. Florence: Firenze University Press, 2017. http://dx.doi.org/10.36253/978-88-6453-442-8.

Повний текст джерела
Анотація:
Nel 1865 furono emanate le leggi di unificazione amministrativa del Regno d’Italia. In occasione del centocinquantenario, il Dipartimento di Scienze Giuridiche dell’Università di Firenze ha organizzato un progetto di studi sulle trasformazioni che nell’ultimo cinquantennio hanno interessato gli apparati e le attività dell’amministrazione della Repubblica, vista nel suo articolato governo locale e nella sua appartenenza all’Unione europea. Le ricerche hanno coinvolto, nell’arco di quasi due anni, più di centocinquanta studiosi di Università italiane. I risultati sono stati presentati il 15 e 16 ottobre del 2015 a Firenze, la città che centocinquant’anni prima era stata Capitale d’Italia e che nel 1965 aveva ospitato il convegno celebrativo del centenario delle stesse leggi di unificazione amministrativa. Gli studi condotti sono ora pubblicati in forma definitiva e organizzati in otto volumi. Piano dell’opera I. L’organizzazione delle pubbliche amministrazioni tra Stato nazionale e integrazione europea, a cura di Roberto Cavallo Perin, Aristide Police, Fabio Saitta II. La coesione politico-territoriale, a cura di Gabriella De Giorgi Cezzi, Pier Luigi Portaluri III. La giuridificazione, a cura di Barbara Marchetti, Mauro Renna IV. La tecnificazione, a cura di Stefano Civitarese Matteucci, Luisa Torchia V. L’intervento pubblico nell’economia, a cura di Maurizio Cafagno, Francesco Manganaro VI. Unità e pluralismo culturale, a cura di Edoardo Chiti, Gianluca Gardini, Aldo Sandulli VII. La giustizia amministrativa come servizio (tra effettività ed efficienza), a cura di Gian Domenico Comporti VIII. Cittadinanze amministrative, a cura di Antonio Bartolini, Alessandra Pioggia
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
10

Ferrara, Leonardo, Domenico Sorace, Edoardo Chiti, Gianluca Gardini, and Aldo Sandulli, eds. A 150 anni dall’unificazione amministrativa italiana. Vol. VI. Florence: Firenze University Press, 2017. http://dx.doi.org/10.36253/978-88-6453-445-9.

Повний текст джерела
Анотація:
Nel 1865 furono emanate le leggi di unificazione amministrativa del Regno d’Italia. In occasione del centocinquantenario, il Dipartimento di Scienze Giuridiche dell’Università di Firenze ha organizzato un progetto di studi sulle trasformazioni che nell’ultimo cinquantennio hanno interessato gli apparati e le attività dell’amministrazione della Repubblica, vista nel suo articolato governo locale e nella sua appartenenza all’Unione europea. Le ricerche hanno coinvolto, nell’arco di quasi due anni, più di centocinquanta studiosi di Università italiane. I risultati sono stati presentati il 15 e 16 ottobre del 2015 a Firenze, la città che centocinquant’anni prima era stata Capitale d’Italia e che nel 1965 aveva ospitato il convegno celebrativo del centenario delle stesse leggi di unificazione amministrativa. Gli studi condotti sono ora pubblicati in forma definitiva e organizzati in otto volumi. Piano dell’opera I. L’organizzazione delle pubbliche amministrazioni tra Stato nazionale e integrazione europea, a cura di Roberto Cavallo Perin, Aristide Police, Fabio Saitta II. La coesione politico-territoriale, a cura di Gabriella De Giorgi Cezzi, Pier Luigi Portaluri III. La giuridificazione, a cura di Barbara Marchetti, Mauro Renna IV. La tecnificazione, a cura di Stefano Civitarese Matteucci, Luisa Torchia V. L’intervento pubblico nell’economia, a cura di Maurizio Cafagno, Francesco Manganaro VI. Unità e pluralismo culturale, a cura di Edoardo Chiti, Gianluca Gardini, Aldo Sandulli VII. La giustizia amministrativa come servizio (tra effettività ed efficienza), a cura di Gian Domenico Comporti VIII. Cittadinanze amministrative, a cura di Antonio Bartolini, Alessandra Pioggia
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Більше джерел

Частини книг з теми "Pluralismo territorial"

1

Walter-Rogg, Melanie. "Multiple Choice: The Persistence of Territorial Pluralism in the German Federation." In Territorial Choice, 138–59. London: Palgrave Macmillan UK, 2010. http://dx.doi.org/10.1057/9780230289826_8.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
2

Balaguer Callejón, Francisco. "Federalism and Democratic Quality: The Contribution of Territorial Pluralism to Constitutional Democracy." In Claims for Secession and Federalism, 423–31. Cham: Springer International Publishing, 2019. http://dx.doi.org/10.1007/978-3-319-59707-2_24.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
3

Lluch, Jaime. "Varieties of Territorial Pluralism: Prospects for the Constitutional and Political Accommodation of Puerto Rico in the USA." In Constitutionalism and the Politics of Accommodation in Multinational Democracies, 21–45. London: Palgrave Macmillan UK, 2014. http://dx.doi.org/10.1057/9781137288998_2.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
4

Ablavsky, Gregory. "Sources of Title in the Territories." In Federal Ground, 19–50. Oxford University Press, 2021. http://dx.doi.org/10.1093/oso/9780190905699.003.0002.

Повний текст джерела
Анотація:
This chapter explores the intersection between the rabid market for land in the early United States and the territories’ property pluralism—the existence of multiple, conflicting sources of rights to ownership. The chapter focuses on the debate over three particularly significant sources of title: purchases from Native nations; state land grants under the system of indiscriminate location; and occupancy, commonly known in early American law as preemption. The collision between these different sources with unclear validity made ownership in the territories highly uncertain and spawned conflict. The federal government attempted to reform territorial property, deeming some sources of title legitimate while barring others, but both formal and informal law hampered these federal efforts to produce clarity of ownership.
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
5

Salat, Levente. "Political community and normative pluralism." In Non-Territorial Autonomy and Decentralization, 25–66. Routledge, 2020. http://dx.doi.org/10.4324/9781003039310-4.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
6

"Conclusion: Territorial Pluralism and Language Communities." In Forms of Pluralism and Democratic Constitutionalism, 338–56. Columbia University Press, 2018. http://dx.doi.org/10.7312/arat18702-017.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
7

Quane, Helen. "Legal pluralism, autonomy and ethno-cultural diversity management." In Non-Territorial Autonomy and Decentralization, 67–88. Routledge, 2020. http://dx.doi.org/10.4324/9781003039310-5.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
8

"Intergovernmental relationships and the territorial structure of federal states." In Pluralism and Political Geography, 257–70. Routledge, 2015. http://dx.doi.org/10.4324/9781315660929-27.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
9

"Territorial pluralism: its forms, flaws, and virtues." In Federalism, Plurinationality and Democratic Constitutionalism, 35–68. Routledge, 2012. http://dx.doi.org/10.4324/9780203157244-8.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
10

Fiseha, Assefa. "Emergence and Transformation of Territorially Based Cleavages and Constitutional Responses in Ethiopia." In Territory and Power in Constitutional Transitions, 60–80. Oxford University Press, 2019. http://dx.doi.org/10.1093/oso/9780198836544.003.0004.

Повний текст джерела
Анотація:
This chapter examines the role played by territorially based, ethnonationalist forces in Ethiopia’s remarkable political transformation. It shows how the collapse of the socialist dictatorship and the victory of a coalition of ethnonationalist insurgent forces resulted in constitutional transition, culminating in a federal system designed to empower ethnonationalist groups at regional state level. This institutional design allowed such groups to exercise some self-rule at a regional level and ensure representation at the federal level, while also promoting relative peace and political stability across the country. The chapter first considers the context that led to the emergence and transformation of territorial cleavages in Ethiopia before discussing the period of constitutional engagement (1991–94) and its outcomes. It also considers the lessons that can be drawn from Ethiopia’s adoption of a federal system of government that places strong emphasis on ethnonationalism, along with challenges arising from decentralization, “ethnic federalism,” and political pluralism.
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.

Тези доповідей конференцій з теми "Pluralismo territorial"

1

Serrano Figueroa, Luis. "Esquemas dinámicos complejos." In III Congreso Internacional de Investigación en Artes Visuales :: ANIAV 2017 :: GLOCAL. Valencia: Universitat Politècnica València, 2017. http://dx.doi.org/10.4995/aniav.2017.5848.

Повний текст джерела
Анотація:
La investigación artística, más allá de la perspectiva normativa (disciplinar) reciente que la asocia a procesos de actualización curricular en las universidades del orbe, implica o ha implicado un ejercicio permanente de imaginación y crítica. Existe un amplio legado de trabajo crítico donde se reconocen las prácticas de investigación en su directa asociación con el ejercicio político o las luchas sociales (Steyerl, 2010). El arte apunta a un pensamiento profundo, radical, prismático, y atonal, y asimismo como forjador de un territorio abierto, expandido, lo cual implica que la idea del arte que acompaña a la propia aventura del arte es cada vez más compleja, pluralista y polivalente (Juanes, 2010). La propuesta de esquemas dinámicos complejos plantea la necesidad de un procesamiento de los legados críticos, la vastedad, la polivalencia, la poética de sus autores, en su encuentro con los imperativos de la investigación académica formal. Los esquemas dinámicos complejos permiten el reconocimiento de este carácter abierto, complejo y polivalente. Y también permiten pensar o transitar por las distintas formas de codificación e implicaciones de la acción de investigación en las múltiples escalas contextuales y los múltiples ámbitos de actuación. La propuesta de los esquemas dinámicos complejos se soporta en un ejercicio de colectivización de procesos de investigación donde los esquemas operan como interfaz dialógica. En este sentido, el valor del esquema no está en su graficación si no en lo que el esquema permite visibilizar para ser discutido en un grupo. Por otra parte implica reconocer también la mutabilidad de las configuraciones conceptuales en una espiral constructiva de procesos de conocimiento interdisciplinario (García, 2006). Esto quiere decir que la posible reconfiguración permanente de un esquema conceptual en un proyecto de investigación sucede a la par de la reconfiguración de la mirada (theorós) del investigador.http://dx.doi.org/10.4995/ANIAV.2017.5848
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Ми пропонуємо знижки на всі преміум-плани для авторів, чиї праці увійшли до тематичних добірок літератури. Зв'яжіться з нами, щоб отримати унікальний промокод!

До бібліографії