Увійти

Готові списки джерел за темами / Tadeusz / Статті в журналах

Щоб переглянути інші типи публікацій з цієї теми, перейдіть за посиланням: Tadeusz.

Статті в журналах з теми "Tadeusz"

Автор: Grafiati

Опубліковано: 4 червня 2021

Оновлено: 31 липня 2024

Оформте джерело за APA, MLA, Chicago, Harvard та іншими стилями

Оберіть тип джерела:

Ознайомтеся з топ-50 статей у журналах для дослідження на тему "Tadeusz".

Біля кожної праці в переліку літератури доступна кнопка «Додати до бібліографії». Скористайтеся нею – і ми автоматично оформимо бібліографічне посилання на обрану працю в потрібному вам стилі цитування: APA, MLA, «Гарвард», «Чикаго», «Ванкувер» тощо.

Також ви можете завантажити повний текст наукової публікації у форматі «.pdf» та прочитати онлайн анотацію до роботи, якщо відповідні параметри наявні в метаданих.

Переглядайте статті в журналах для різних дисциплін та оформлюйте правильно вашу бібліографію.

1

Magryś, Roman. "Jan Marx i Tadeusz Różewicz. Dwaj bohaterowie książki Pomiędzy wieżą Babel a wieżą z kości słoniowej. O poezji Tadeusza Różewicza." Dydaktyka Polonistyczna 17, no. 8 (2022): 242–53. http://dx.doi.org/10.15584/dyd.pol.17.2022.20.

Повний текст джерела

Анотація:

In the paper Jan Marx i Tadeusz Różewicz. Dwaj bohaterowie książki „Pomiędzy wieżą Babel a wieżą z kości słoniowej. O poezji Tadeusza Różewicza” (Jan Marx and Tadeusz Różewicz. Two heroes of the book „Between the Tower of Babel and the Tower of Ivory. On the poetry of Tadeusz Różewicz”) two attitudes towards life, that of the author of the book in question and that of the protagonist, were compared. They are both secular humanists who want to make human life rational and moral. Marx, however, accepts suicide as a remedy for evil, while Różewicz affirms life.

Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.

2

Boginskaya, Anna. "Старость в любовном дискурсе современной польской и русской литературы Тадеуш Конвицкий, „Хроника любовных происшествий”; Виктор Астафьев, „Пастух и пастушка”". Slavica Wratislaviensia 163 (17 березня 2017): 229–37. http://dx.doi.org/10.19195/0137-1150.163.19.

Повний текст джерела

Анотація:

Old age in discourse of love in modern Polish and Russian literature Tadeusz Konvitski, A Chronicle of Amorous Accidents; Viktor Astafiev, A Shepherdand a ShepherdessThe characters connected with old age category in the discourse of love in the Chronicle of Amorous Accidents by Tadeush Konvitski and Shepherd and Shepherdess by Viktor Astafjev were analyzed in this article. We have focused on three types of characters: 1 which are connected with the main love story, 2 which become a center of love story, 3 which are connected with the motive of memory of love. We have analyzed how the same elements, characters, situations and motives, category of old age and love were realized in works of Polish and Russian writers.Starość w dyskursie miłosnym we współczesnej literaturze polskiej i rosyjskiej Tadeusz Konwicki, Kronika wypadków miłosnych; Wiktor Astafjew, Pasterz i PasterkaArtykuł poświęcony jest postaciom związanym z kategorią starości w dyskursie miłosnym powieści Tadeusza Konwickiego Kronika wypadków miłosnych i Wiktora Astafjewa Pasterz i pasterka. Wyróżniono w nim trzy typy postaci: 1 towarzyszące fabule miłosnej, 2 tworzące fabułę miłosną, 3 związane z motywem pamięci o uczuciu miłosnym. Metoda komparatystyczna i hermeneutyczna pozwalają ocenić specyfikę kategorii starości i miłości w analizowanych powieściach.

Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.

3

Gulczyńska, Justyna. "Tadeusz Jan Łopuszański i dzieło jego życia, red. Z. T. Wierzbicki i in. Warszawa 1995, Fundacja im. Tadeusza Łopuszańskiego, ss. 101." Biuletyn Historii Wychowania, no. 3/4 (January 1, 2019): 64–65. http://dx.doi.org/10.14746/bhw.1996.3.4.19.

Повний текст джерела

Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.

4

Hasior, Łukasz. "Tadeusz Klukowski – żołnierz organizacji Kraj." Archiwariusz Zamojski 18 (December 31, 2020): 169–81. http://dx.doi.org/10.56583/az.827.

Повний текст джерела

Анотація:

Sylwetka Tadeusza Klukowskiego ps. „Krzysztof”, po wojnie działacza nielegalnej organizacji Kraj, skazanego na karę śmierci w 1952 r. i straconego, prywatnie syna salowej Marii Kość i dyrektora szpitala w Szczebrzeszynie, regionalisty, pamiętnikarza, lekarza żołnierzy AK, świadka procesu w Norymberdze Zygmunta Klukowskiego, który w 1947 r. usynowił 16-letniego wówczas Tadeusza. Tadeusz Klukowski w latach 1947–1948 był członkiem harcerskiej Szarej Braci w Zamościu, potem założył Konspiracyjne Odziały Skautowe. Po kilku latach, już w Warszawie, wstąpił do organizacji Kraj kierowanej przez Zenona Sobotę vel Tomaszewskiego ps. „Jan”. Brał udział w akcji wykolejenia pociągu towarowego koło Płochocina (1952), rewizjach i rekwizycjach w kancelariach prawników, rozbrojeniu milicjanta Wacława Zapasiuka, nieudanej akcji na punkt kontrolny MO na Bródnie. Po zatrzymaniu łączniczki Krystyny Metzger ps. „Maria”, która brała udział w przygotowaniach do najgłośniejszej akcji Kraju, zlikwidowaniu komunistycznego agitatora Polskiego Radia Stefana Martyki, UB aresztowało wielu konspiratorów. Sobota zginął podczas obławy UB. Tadeusz Klukowski został skazany na dwukrotną karę śmierci, rozstrzelany 16 czerwca 1953 r. Zacytowano fragmenty uzasadnienia wyroku Wojskowego Sądu Rejonowego w Warszawie (skład). Nie wykonano wyroków śmierci na przyjaciela Tadeusza Jerzego Kurzępę ps. „Rysiek” i narzeczoną Annę Przyczynek. Zygmunt Klukowski był więziony dwa lata.

Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.

5

Ksit, Barbara. "Działalność publiczna Tadeusza Staniewskiego w Swarzędzu do roku 1918." Przegląd Archiwalno-Historyczny 5 (2018): 43–61. http://dx.doi.org/10.4467/2391-890xpah.18.003.14920.

Повний текст джерела

Анотація:

mieście Swarzędz. Funkcję tę pełnił społecznie przez dziewięć miesięcy. Ponownie wybrany burmistrzem w 1929 r., pełnił tę funkcję do 1939 r. Dotychczasowe opracowania omawiają działalność Tadeusza Staniewskiego w Swarzędzu, począwszy od listopada 1918 r. Niniejszy artykuł ma być próbą poszerzenia wiadomości na jego temat we wcześniejszym okresie. Syn nauczyciela, ukończył Gimnazjum Fryderyka Wilhelma w Poznaniu. Na początku XX w. osiadł w Swarzędzu, gdzie zyskał uznanie jako kupiec i społecznik. W odniesieniu do lat 1900–1918, kiedy Tadeusz Staniewski stawiał pierwsze kroki w działalności publicznej, najlepszym źródłem jest prasa wielkopolska, zwłaszcza „Postęp” i „Orędownik” – czasopisma reprezentujące interesy drobnomieszczaństwa. Działalność Tadeusza Staniewskiego była omawiana na ich łamach szczególnie w kontekście dwóch wydarzeń istotnych dla Polaków w Swarzędzu – wyborów do Rady Miejskiej w 1909 r. i sprawy budowy Domu Katolickiego. Public activity of Tadeusz Staniewski in Swarzędz until the year 1918 In 1919, Tadeusz Staniewski was the first Pole to become mayor of Swarzędz, a town just outside of Poznań. He held this position for 9 months with no remuneration. He was re-elected in 1929 and remained the mayor of Swarzędz until 1939. Previous articles on the activity of Tadeusz Staniewski in Swarzędz discuss his life from November 1918. The present article aims at expanding this timespan and includes information about him in earlier periods. Son of a teacher, he graduated from Frederick William College in Poznań. In the early 20th century he settled down in Swarzędz, where he gained recognition as a tradesman and social activist. Regarding the years 1900–1918, when Tadeusz Staniewski entered the public sphere, the best sources are press articles published in Greater Poland journals, especially “Postęp” and “Orędownik” which represented the interests of the lower middle class. The activity of Tadeusz Staniewski was discussed there particularly with regard to two events of major importance for Poles in Swarzędz: the 1909 City Council elections and the construction of the Catholic House.

Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.

6

Šimo, Halina. "On Independent Ethics of Tadeusz Kotarbiński." Analiza i Egzystencja 46 (2019): 75–93. http://dx.doi.org/10.18276/aie.2019.46-05.

Повний текст джерела

Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.

7

Mickiewicz, Adam, and Józef Łobanos. "Pan Tadeusz." Awazymyz. Pismo historyczno-społeczno-kulturalne Karaimów, no. 1 (8) (July 30, 2004): 6. http://dx.doi.org/10.33229/az.153.

Повний текст джерела

Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.

8

Mickiewicz, Adam. "Pan Tadeusz." Chesterton Review 32, no. 3 (2006): 335–37. http://dx.doi.org/10.5840/chesterton2006323/412.

Повний текст джерела

Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.

9

Wypych, Tadeusz. "Tadeusz Wypych." Index on Censorship 14, no. 6 (December 1985): 54. http://dx.doi.org/10.1080/03064228508534001.

Повний текст джерела

Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.

10

Ksit, Barbara. "Działalność publiczna Tadeusza Staniewskiego w Swarzędzu w latach 1918–1939." Przegląd Archiwalno-Historyczny 7 (2020): 81–103. http://dx.doi.org/10.4467/2391-890xpah.20.004.14638.

Повний текст джерела

Анотація:

Niniejszy artykuł ma być próbą poszerzenia wiadomości na temat Tadeusza Staniewskiego (1873–1940) na podstawie zbiorów Archiwum Państwowego w Poznaniu i wielkopolskiej prasy. W 1919 r. objął stanowisko burmistrza w podpoznańskim mieście Swarzędz. Piastował je przez 9 miesięcy. Ponownie wybrany burmistrzem w 1929 r., pełnił tę funkcję do 1939 r. Ta dekada to okres powolnego rozkwitu miasta. Swarzędz zyskał reputację „stolicy polskiego meblarstwa”. W swoim mieście Tadeusz Staniewski cieszył się uznaniem jako kupiec i człowiek oddany działalności obywatelskiej. Zwolennik Narodowej Partii Robotniczej, po zamachu majowym przyłączył się do secesyjnej grupy NPR-Lewica, popierającej Józefa Piłsudskiego. Następnie stał się członkiem Bezpartyjnego Bloku Współpracy z Rządem. Później wspierał działalność Obozu Zjednoczenia Narodowego. Z szacunkiem odnosił się do przedstawicieli ugrupowań opozycyjnych. Mimo że w Radzie Miasta Swarzędza zdobyli przewagę zwolennicy endecji, Tadeusz Staniewski utrzymał się na stanowisku burmistrza. Na szczególną uwagę zasługuje jego działalność charytatywna i zaangażowanie na rzecz zwalczania bezrobocia na terenie miasta. Public activity of Tadeusz Staniewski in Swarzędz in the years 1918–1939 The article presents the activity of Tadeusz Staniewski (1873–1940), a merchant and social activist, in the town of Swarzędz, near Poznań, in the years 1918–1939. The following sources were used for the purpose of writing this article: the collection of the State Archive in Poznań, as well as articles in Greater Poland press, mainly in periodicals. In 1919, Staniewski became the mayor of Swarzędz and held this position for nine months. In 1929, he was yet again elected mayor, but this time held this position for a decade. For the town, this was a time of a gradual rise to prosperity. Swarzędz became known as the “furniture capital of Poland”. In his town, Tadeusz Staniewski was a respected merchant and a dedicated civil servant. He was a supporter of the National Workers’ Party, and after the May coup, he joined one of its factions — the Left, which supported Józef Piłsudski. Later, he became a member the Nonpartisan Bloc for Cooperation with the Government. In subsequent years, he supported the activities of the Camp of National Unity. His attitude towards the representatives of the opposition remained respectful. Even though the representatives of the National Democracy gained majority in the Swarzędz City Council, Tadeusz Staniewski kept his position as mayor. His charitable activity and commitment towards combating unemployment in his town are particularly noteworthy.

Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.

11

Sienkiewicz, Jan. "Hiszpański samotnik. Tadeusz Wojnarski – artysta Andersa." Fides, Ratio et Patria. Studia Toruńskie, no. 18 (June 30, 2023): 379–97. http://dx.doi.org/10.56583/frp.2528.

Повний текст джерела

Анотація:

Twórczość plastyczna Tadeusza Wojnarskiego, artysty uratowanego z „nieludzkiej ziemi” przez generała Władysława Andersa, ciągle nieobecna jest w dziejach sztuki polskiej XX wieku. Badania nad sztukami plastycznymi w łonie 2 Korpusu (malarstwem, grafiką, rzeźbą), prowadzone przez autora artykułu od lat 90. XX wieku, opublikowane m.in. w książce Artyści Andersa. Continuità e novità (wyd. I, Warszawa-Toruń 2013, wyd. II, Warszawa 2014, wyd. III, Warszawa 2016), nadal przynoszą nowe odkrycia i ustalenia. Do grupy artystów pozostających w pełni nierozpoznanych do pierwszej dekady XXI wieku pozostawał Tadeusz Wojnarski, który pod koniec 1946 roku, opuścił stacjonujący wówczas we Włoszech 2 Korpus, i udał się na studia do Hiszpanii. W latach 50. XX wieku, z Półwyspu Iberyjskiego, Tadeusz Wojnarski wraz ze swoją rodziną przeniósł się do Szwajcarii, w której tworzył do 1999 roku. Zachowana poza granicami Polski spuścizna malarska oraz bogate archiwum artysty ujrzało światło dzienne po ukazaniu się książki Artyści Andersa. Continuità e novità. Dzięki zachowanym dziełom malarskim, rysunkowym oraz obiektom z zakresu papieroplastyki, tak z okresu drugiej wojny światowej jak i powojennej twórczości Wojnarskiego, możliwe jest zarówno odtworzenie drogi artystycznej tego nieznanego w Polsce artysty, jak i uzupełnienie wiedzy o sztuce polskiej na emigracji o wiele nowych wątków, związanych z polskim życiem artystycznym na szlaku 2 Korpusu.

Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.

12

Czasopisma, Redakcja. "Polska rzeczpospolita samochodowa. Geografia samochodów osobowych w Polsce." Rozwój Regionalny i Polityka Regionalna, no. 68 (June 5, 2024): 237–38. http://dx.doi.org/10.14746/rrpr.2024.68.15.

Повний текст джерела

Анотація:

Jest to praca zbiorowa pod redakcją Tadeusza Stryjakiewicza i Bartłomieja Kołsuta, napisana przez zespół autorów związanych z Zakładem Geografii Ekonomicznej w składzie (w kolejności alfabetycznej): Jakub Domagalski, Bartosz Doszczeczko, Wojciech Dyba, Bartłomiej Kołsut, Robert Kudłak, Michał Męczyński, Bartosz Stępiński i Tadeusz Stryjakiewicz. Książka ta jest pierwszą taką publikacją w Polsce – stanowi połączenie atlasu geograficznego i wiarygodnego źródła informacji z licznymi ciekawostkami dotyczącymi przemian, które zachodziły na rynku samochodowym w okresie transformacji systemowej i po akcesji naszego kraju do Unii Europejskiej.

Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.

13

Rafalska-Łasocha, Alicja. "Profesor Tadeusz Estreicher (1871–1952) – chemik, kriogenik, historyk nauki, miłośnik sztuki, humanista, tłumacz i patriota." Studia Historiae Scientiarum 20 (September 13, 2021): 167–90. http://dx.doi.org/10.4467/2543702xshs.21.006.14037.

Повний текст джерела

Анотація:

Chemik Tadeusz Estreicher, uczeń prof. Karola Olszewskiego, zajmował się głównie kriogeniką, jego działalność obejmowała również wiele innych dziedzin nauki, kultury i sztuki. Swój czas poświęcał on też na działalność społeczną, szczególnie w czasie pobytu i pracy na uniwersytecie w szwajcarskim Fryburgu. Po odzyskaniu niepodległości prof. Tadeusz Estreicher wrócił do kraju i rozpoczął pracę organizacyjną i naukową. Związany był z Wydziałem Filozoficznym (Katedra Chemii), Oddziałem Farmaceutycznym UJ i krakowską Akademią Sztuk Pięknych. W 1939 r. został aresztowany w trakcie Sonderaktion Krakau i przebywał w obozie w Sachsenhausen. Po powrocie do Krakowa brał udział w tajnym nauczaniu, a po zakończeniu wojny powrócił do pracy w I Zakładzie Chemicznym Collegium Chemicum przy ul. Olszewskiego 2. Po jego śmierci, w nekrologu, jaki ukazał się w czasopiśmie Nature, John Read napisał: „Będąc przede wszystkim chemikiem, Estreicher był wielkim erudytą i miał wiele różnorodnych zainteresowań. Ten wybitny uczony mógłby przyjąć za swoje motto: Homo sum humani: nihil a me alienum puto.” Celem artykułu jest przypomnienie postaci Tadeusza Estreichera i uzupełnienie jego biografii o nowe wątki dotyczące jego zainteresowań sztuką i kontaktów ze środowiskiem artystycznym Krakowa.

Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.

14

Darowski, Roman. "Tadeusz Ślipko SJ." Forum Philosophicum 7 (2002): 29–47. http://dx.doi.org/10.5840/forphil200275.

Повний текст джерела

Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.

15

Darowski, Roman. "Tadeusz Ślipko SJ." Forum Philosophicum 7 (2002): 48. http://dx.doi.org/10.5840/forphil200276.

Повний текст джерела

Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.

16

Dubisz, Stanisław. "Profesor Tadeusz Zgółka." Poradnik Językowy, no. 8/2021(787) (October 30, 2021): 102–7. http://dx.doi.org/10.33896/porj.2021.8.8.

Повний текст джерела

Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.

17

Koszela and Wilczyński. "Tadeusz Świa̹tkowski - OBITUARY." Real Analysis Exchange 20, no. 1 (1994): 2. http://dx.doi.org/10.2307/44152438.

Повний текст джерела

Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.

18

Klossowicz, Jan, Michal Kobialka, and Richard Schechner. "Tadeusz Kantor's Journey." Drama Review: TDR 30, no. 3 (1986): 98. http://dx.doi.org/10.2307/1145753.

Повний текст джерела

Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.

19

Beutner, Ernst H. "Tadeusz P. Chorzelski." International Journal of Dermatology 28, no. 4 (May 1989): 269–70. http://dx.doi.org/10.1111/j.1365-4362.1989.tb04820.x.

Повний текст джерела

Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.

20

Linda Wang. "Tadeusz K. Wiewiorowski." C&EN Global Enterprise 98, no. 33 (August 31, 2020): 37. http://dx.doi.org/10.1021/cen-09833-obits4.

Повний текст джерела

Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.

21

Pietrych, Piotr. "Tadeusz Różewicz and Tadeusz Borowski: The Origin of a Parallel." Ruch Literacki 57, no. 6 (December 1, 2016): 697–715. http://dx.doi.org/10.1515/ruch-2017-0095.

Повний текст джерела

Анотація:

Summary It is an entrenched habit among the critics to connect the early poetry of Tadeusz Różewicz and Tadeusz Borowski’s concentration camp stories. However, this stereotype can be backed by no good proof either in the poems Różewicz wrote in the first years after the war or in their reception. The parallel Różewicz-Borowski was put out into the world by Jan Błoński in his Szkic portretu poety współczesnego [A portrait sketch of a contemporary poet] (1956); at that time the parallel became a handy tool in the battle with Socialist Realist critics and their evaluations of Różewicz’s poetry. The matching of the two authors was made all the more plausible by Różewicz’s comeback during the Polish Thaw. It was manifested not only in a spate of new poems but also in his decisions about the choice of poems representing the postwar phase for publications like Poezje zebrane [Collected Poems] (1957). In essence, the links between Różewicz and Borowski are intertextual. Różewicz must have been familiar with Borowski’s Auschwitz stories, which came as a shock to their first readers, and he would most certainly have read Rudolf Reder’s account of the extermination camp at Bełżec camp. Those two books helped to shape Różewicz’s experience of war that can found in his work.

Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.

22

Kur, Elżbieta M. "Moroczyński Pan Tadeusz? Pożegnanie z domem w Pamiętam/Garść wspomnień Tadeusza Chrzanowskiego." Literaturoznawstwo 1, no. 11 (December 20, 2017): 85–96. http://dx.doi.org/10.25312/2451-1595.11/2017_87-98.

Повний текст джерела

Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.

23

Durka, Jarosław. "Tadeusz Maringe (1888-1952) - ziemianin ze Smoliny, kawaler orderu Virtuti Militari." Polonia Maior Orientalis 8 (December 30, 2021): 331–42. http://dx.doi.org/10.4467/27204006pmo.21.018.15469.

Повний текст джерела

Анотація:

Artykuł przedstawia biogram Tadeusza Maringe, ziemianina ze Smoliny, inżyniera mechanika po University of London. Należał do pokolenia, które dążyło do modernizacji gospodarstw, a nawet próbowało podjąć pracę w przemyśle. Po studiach, aż do wybuchu I wojny światowej pracował Fabryce „Wilhelm Fitzner i Konrad Gamper” w Sosnowcu. Był przykładem polskiego patrioty. W czasie wojny polsko-bolszewickiej wstąpił ochotniczo do 1 szwadronu 203 pułku ułanów. W okolicach miasta Kostopol wykazał się bohaterstwem podczas patrolu. W brawurowy sposób, na oczach całej jego jednostki wziął jeńca, którego można było później przesłuchać. Pozyskane informacje posłużyły Polakom w szybkim przejęciu Kostopola. Tadeusz Maringe został odznaczony Orderem Virtuti Militari V klasy. Po zakończeniu wojny powrócił do Smoliny. 10 lipca 1921 r. witał tam przybywającego z wizytą Józefa Piłsudskiego. Działał aktywnie w Związku Ziemian. Niestety niektóre inwestycje okazały się nietrafione. Tadeusz Maringe musiał sprzedać część dóbr rodzinnych i zaczął pracować w różnych majątkach ziemskich, a później prowadził firmę nasienną w Warszawie. W czasie II wojny światowej, wraz z całą najbliższą rodziną, zaangażował się w ruch oporu. Po zakończeniu wojny wraz z kilkoma wspólnikami otworzył Dom Rolniczo-Handlowy Wspólna Praca. Przedsiębiorstwo to współpracowało z prowadzoną przez jego brata, Witolda Maringe firmą Państwowe Nieruchomości Ziemskie. W 1949 r. komuniści aresztowali kierownictwo Państwowych Nieruchomości Ziemskich. Tadeusz Maringe, na skutek działań reżimu komunistycznego, musiał zlikwidować Dom Rolniczo-Handlowy Wspólna Praca. Po pokazowym procesie brata, którego skazano na dożywocie, podupadł na zdrowiu, a w 1952 r. zmarł. Tadeusz Maringe - Landowner from Smolina, Knight of the Order of Virtuti Militari The article presents the biography of Tadeusz Maringe, a landowner from Smolina, a mechanical engineer graduated from the University of London. He belonged to the generation which strove to modernise agricultural holdings, and even tried to work in the industry. After his graduation, he worked in the ‘Wilhelm Fitzner and Konrad Gamper’ factory in Sosnowiec until the outbreak of the First World War. He was an example of a Polish patriot. During the Polish-Soviet War, he volunteered to the 1st squadron of the 203rd Uhlan Regiment. He demonstrated his heroism during a patrol in the vicinity of Kostopol. In a daring way, in front of his entire unit, he took a prisoner of war, who could later be interrogated. The information he gained was used by the Poles to quickly take over Kostopol. Tadeusz Maringe was awarded the Order of Virtuti Militari (Class V). After the war, he returned to Smolina. On 10 July 1921, he welcomed Józef Piłsudski who paid a visit there. Maringe was actively involved in the Landowners’ Union. Unfortunately, some of his investments turned out to be unsuccessful. He had to sell part of his family property and began working in various estates. Later, he ran a seed company in Warsaw. During the Second World War, he and his closest family members became involved in the resistance movement. After the end of the war, he opened - together with several partners - Dom Rolniczo-Handlowy ‘Wspólna Praca’ (‘Joint Labour’ Farming and Trading House). This enterprise cooperated with Państwowe Nieruchomości Ziemskie (State-Owned Land Management Agency) - a company run by his brother, Witold Maringe. In 1949, the communists arrested the management of Państwowe Nieruchomości Ziemskie. Due to the actions of the communist regime, Tadeusz Maringe had to liquidate Dom Rolniczo-Handlowy ‘Wspólna Praca’. After the show trial against his brother, who was sentenced to life imprisonment, his health deteriorated. He died in 1952.

Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.

24

Górka-Strzałkowska, Anna. "Tadeusz Belerski, Kawalerowie Orderu Uśmiechu. Cz. II, Słońce za serce. Wydawnictwo Kapituły Orderu Uśmiechu, Warszawa 2020, ss. 261; Tadeusz Belerski Kawalerowie Orderu Uśmiechu. Wydawnictwo Meissner & Patners, Warszawa 2013, ss. 290." Problemy Opiekuńczo-Wychowawcze 601, no. 6 (June 30, 2021): 77–80. http://dx.doi.org/10.5604/01.3001.0014.9860.

Повний текст джерела

Анотація:

Recenzja książek: Tadeusz Belerski, Kawalerowie Orderu Uśmiechu. Cz. II, Słońce za serce. Wydawnictwo Kapituły Orderu Uśmiechu, Warszawa 2020, ss. 261; Tadeusz Belerski Kawalerowie Orderu Uśmiechu. Wydawnictwo Meissner & Patners, Warszawa 2013, ss. 290

Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.

25

Mackenzie, Kenneth. "Introduction to Pan Tadeusz." Chesterton Review 32, no. 3 (2006): 515–19. http://dx.doi.org/10.5840/chesterton2006323/437.

Повний текст джерела

Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.

26

Harciarek, Michał. "Tadeusz Dmochowski (1962–2022)." Gdańskie Studia Azji Wschodniej, no. 21 (August 30, 2022): 221–24. http://dx.doi.org/10.4467/23538724gs.22.033.16149.

Повний текст джерела

Анотація:

On the night of 16–17 March 2022, in Gdańsk, Professor Taduesz Dmochowski died unexpectedly. Political scientist, professor of the University of Gdańsk, for many years Dean of the UG Faculty of Social Sciences, Professor Dmochowski was a member of the Academic Council of the Centre for East Asian Studies at the University of Gdańsk and of the scholarly bi-annual journal Gdańsk East Asian Studies. Tadeusz Dmochowski was born on 9 September 1962 in Gdańsk. In 1981, he began to study history at the Humanities Faculty of the University of Gdańsk. After completing his studies, he worked for several years at the Medical High School, part of the M. Słaby Medical Schools Group No. 1 in Gdańsk. From October 1996, he worked in the UG Faculty of Social Sciences. In 1998, he received a doctorate in the Humanities in the field of political science, and in 2010, he received his post-doctoral degree (habilitacja) in the Humanities in the field of political science for his dissertation Radziecko-chińskie stosunki polityczne po śmierci Mao Zedonga (Soviet-Chinese Political Relations since the Death of Mao Zedong). Professor Dmochowski was active in creating the Institute of Political Science from its very beginnings; currently it is one of the seven institutes in the UG Faculty of Social Sciences. For many years, he was Vice-Director of the Institute of Political Science responsible for teaching affairs (2002–2012); subsequently (2012–2016), he was Director of the Institute of Political Science. In 2016, he was elected Dean of the Faculty of Social Sciences, a position he held until his death. His whole career was bound up with the University of Gdańsk, his alma mater. He helped to train many generations of political scientists. He was a member of the Committee for Social Sciences of the Polish Academy of Sciences (from 2015) and he was a member of the central governing body of the Polish Association of Political Sciences. He was author of several books, dozens of academic articles, and many chapters in multi-author books. His books relate to East Asia. In 2020, the President of Poland awarded him the Silver Cross of Merit for his academic work.

Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.

27

Ratkowska, Paulina. "TADEUSZ DOBRZENIECKI (1914--1999)." Acta Historiae Artium 42, no. 1 (March 1, 2001): 315–16. http://dx.doi.org/10.1556/ahista.42.2001.1-4.19.

Повний текст джерела

Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.

28

Sołtysiak, Marian. "TADEUSZ ZAREMBA 1940–2013." Museology 2014, no. 55 (June 11, 2014): 32–34. http://dx.doi.org/10.5604/04641086.1108742.

Повний текст джерела

Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.

29

Rae, Gavin. "Tadeusz Kowalik 1926–2012." Debatte: Journal of Contemporary Central and Eastern Europe 20, no. 1 (April 1, 2012): 99–102. http://dx.doi.org/10.1080/0965156x.2012.747475.

Повний текст джерела

Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.

30

Winek, Teresa. "Pan Tadeusz z przypisami." Sztuka Edycji 12, no. 2 (February 9, 2018): 79. http://dx.doi.org/10.12775/se.2017.0022.

Повний текст джерела

Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.

31

Słomczyński, Kazimierz M. "Tadeusz Krauze (1934–2019)." Ask: Research and Methods 28, no. 1 (2019): 81–82. http://dx.doi.org/10.18061/ask.v28i1.0005.

Повний текст джерела

Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.

32

Szlaga, Jan. "Śp. ks. Tadeusz Penar." Ruch Biblijny i Liturgiczny 42, no. 4 (August 31, 1989): 308. http://dx.doi.org/10.21906/rbl.2167.

Повний текст джерела

Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.

33

Michałowski, Andrzej. "Tadeusz Makiewicz (1945-2019)." Slavia Antiqua. Rocznik poświęcony starożytnościom słowiańskim, no. 60 (January 1, 2020): 403–6. http://dx.doi.org/10.14746/sa.2019.60.17.

Повний текст джерела

Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.

34

Słomczyński, Kazimierz M. "Tadeusz Krauze (1934–2019)." Zagadnienia Naukoznawstwa 55, no. 1(219) (October 8, 2020): 115. http://dx.doi.org/10.12775/zn.2019.008.

Повний текст джерела

Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.

35

Halkiewicz, Marcin. "Tadeusz Kiełkowski, Sprawa administracyjna." Środkowoeuropejskie Studia Polityczne, no. 2 (December 15, 2005): 253. http://dx.doi.org/10.14746/ssp.2005.2.17.

Повний текст джерела

Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.

36

Strelau, Jan. "Tadeusz Tomaszewski (1910-2000)." European Psychologist 5, no. 3 (September 2000): 253–55. http://dx.doi.org/10.1027//1016-9040.5.3.253.

Повний текст джерела

Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.

37

Ostrowska, Elzbieta. "Tadeusz Konwicki (1926–2015)." Studies in Eastern European Cinema 6, no. 2 (May 12, 2015): 202–4. http://dx.doi.org/10.1080/2040350x.2015.1039863.

Повний текст джерела

Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.

38

Jabłońska, Stefania. "Tadeusz Chorzelski (1928-1999)." Journal of the American Academy of Dermatology 41, no. 3 (September 1999): 498–99. http://dx.doi.org/10.1016/s0190-9622(99)70130-1.

Повний текст джерела

Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.

39

Krawczyński, Marian. "Tadeusz Pietek (1937–2009)." Pediatria Polska 87, no. 5 (September 2012): 533–34. http://dx.doi.org/10.1016/j.pepo.2012.08.003.

Повний текст джерела

Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.

40

Michalski, Grzegorz. "Tadeusz Jałmużna (1939-2006)." Biuletyn Historii Wychowania, no. 21/22 (January 24, 2019): 7–9. http://dx.doi.org/10.14746/bhw.2005.2006.21.22.1.

Повний текст джерела

Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.

41

J. Michalski, Professor, and Professor D.H.R. Barton. "Tadeusz Urbanski 1901-1985." Tetrahedron 46, no. 4 (January 1990): iii—iv. http://dx.doi.org/10.1016/s0040-4020(01)86673-4.

Повний текст джерела

Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.

42

Bugaj, Kasia. "Tadeusz Wroński (1915–2000)." Journal of Historical Research in Music Education 38, no. 1 (September 18, 2016): 72–86. http://dx.doi.org/10.1177/1536600616662535.

Повний текст джерела

Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.

43

Dewhurst, Joe. "Tadeusz Wieslaw Zawidzki: Mindshaping." Phenomenology and the Cognitive Sciences 14, no. 4 (March 29, 2014): 1165–69. http://dx.doi.org/10.1007/s11097-014-9362-2.

Повний текст джерела

Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.

44

Attisani, Antonio. "Reminder on Tadeusz Kantor." Mimesis Journal, no. 1, 1 (June 1, 2012): 114–15. http://dx.doi.org/10.4000/mimesis.325.

Повний текст джерела

Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.

45

Hapanowicz, Piotr. "Tadeusz Kościuszko and Liberty." Polish Review 67, no. 4 (December 1, 2022): 34–60. http://dx.doi.org/10.5406/23300841.67.4.02.

Повний текст джерела

Анотація:

Abstract Much has been written about Tadeusz Kościuszko. Most often, historiography shows him as the leader of an uprising, winner of battles at Racławice, Warsaw, and Saratoga, and above all a talented artillery and fortification engineer. However, historiography rarely describes him as one of the leading representatives of Polish Enlightenment thought, who not only knew it but also made his original contribution to it. Kościuszko represented a broadly understood Enlightenment humanism based on the doctrine of Natural Law. His views were far ahead of Polish political thought. The idea of liberty and national independence played a leading role in his life. He believed that liberty is the greatest good that every nation and person should experience. He already thought in terms of a modern political nation and postulated the right to liberty and equality for every human being, regardless of sex, race, religion, or social and material status. The basis of his idea of liberty was faith in progress and hope for improved opportunities for every human being. He recognized the existence of excluded groups: peasants in Poland, slaves in the United States, women in public life. He had the courage to criticize this state of affairs. Moreover, he had ideas how to change this situation. He began with himself, issuing documents that granted freedom to peasants on his estates in Poland and attempting to use his American funds to secure freedom and education for slaves.

Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.

46

Grabowski, Sławomir J., and Marcin Palusiak. "Professor Tadeusz Marek Krygowski." Structural Chemistry 18, no. 6 (October 18, 2007): 755–56. http://dx.doi.org/10.1007/s11224-007-9239-x.

Повний текст джерела

Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.

47

Not Available, Not Available. "Tadeusz Chorzelski - (1928-1999)." Der Hautarzt 50, no. 8 (August 18, 1999): 599–600. http://dx.doi.org/10.1007/s001050050968.

Повний текст джерела

Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.

48

Słomski, Wojciech. "Tadeusz Czeżowski – obszary filozofowania." Galicja. Studia i materiały 8 (2022): 225–35. http://dx.doi.org/10.15584/galisim.2022.8.15.

Повний текст джерела

Анотація:

This article presents the views of Tadeusz Czeżowski, who was one of the most prominent representatives of the Lviv-Warsaw school. He formulated a number of rules defining the rules of conducting science. His most important conclusion is that also metaphysical theories have a specific logical structure, i.e. they are interpretations of logic, therefore there is nothing to prevent metaphysics from also being considered as a branch of science. According to Czeżowski, there are two types of ethical theories: empirical ethics, and deductive ethics. Czeżowski, however, did not attempt to create his own ethical system.

Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.

49

Browarny, Wojciech. "Tadeusz Różewicz w Sudetach." Litteraria Copernicana 46, no. 2 (September 6, 2023): 15–32. http://dx.doi.org/10.12775/lc.2023.011.

Повний текст джерела

Анотація:

Artykuł przedstawia teksty literackie autora Wodospadu Szklarki oraz główne wątki jego twórczości i biografii związane z tymi górami. Autor artykułu omawia powojenne doświadczenia i wiersze Różewicza, ale również jego późne utwory o tematyce karkonoskiej powstające na przełomie XX i XXI wieku. Celem tej analizy jest historyczna i regionalistyczna rekonstrukcja poetyki jego dzieł, które są dialogiem z topografią, przeszłością oraz materialnym i symbolicznym dziedzictwem Sudetów i Przedgórza Sudeckiego. Analizie prowadzonej w artykule towarzyszą pytania badawcze. Jakie relacje łączyły twórczość literacką Różewicza o tematyce sudeckiej oraz jego biografię z procesem polonizowania Sudetów? Które z istotnych składników historii, tradycji i dziedzictwa kulturowego tych gór pisarz włączył do swoich utworów? Autor artykułu w swoim opisie sięga po geokrytykę, łącząc ją z perspektywą historyczną i tzw. nowym regionalizmem. Głównym wnioskiem wynikającym z przeprowadzonej analizy jest stwierdzenie, że integralna twórcza obecność Różewicza w Sudetach polegała na świadomym, kreowanym przez poetę, powiązaniu jego pisarstwa i biografii z przyrodą, kulturą i społecznym życiem regionu.

Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.

50

Nazimek, Joanna. "Modele świadectwa: "prze-pisywanie literatury Holokaustu"." Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis | Studia Historicolitteraria 17 (October 12, 2018): 250–56. http://dx.doi.org/10.24917/20811853.17.23.

Повний текст джерела

Анотація:

Models of testimony: “re-writing the Holocaust literature”AbstractThe article is a critical discussion of Pawel Wolski’s treatise titled Tadeusz Borowski – PrimoLevi. Prze-pisywanie literatury Holocaustu (Warsaw 2013). It is setting out selected aspects oftraversing of the researcher from Szczecin by considering the status of testimony literature.Also there is an emphasis put on the phenomenon of profiling using forms of utterancesin Holocaust discourse. The article shows two distinct strategies (analyzed by Wolski) ofautomodeling of writers’ own utterances: “towards” (Tadeusz Borowski) and “accordingto” (Primo Levi) preferred model of testimony shaped under the influence of contemporarypublic debate.Keywords: Tadeusz Borowski, Primo Levi, testimonial literature, Holocaust discourse

Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.

Ми пропонуємо знижки на всі преміум-плани для авторів, чиї праці увійшли до тематичних добірок літератури. Зв'яжіться з нами, щоб отримати унікальний промокод!