Дисертації з теми "Triazenide"

Щоб переглянути інші типи публікацій з цієї теми, перейдіть за посиланням: Triazenide.

Оформте джерело за APA, MLA, Chicago, Harvard та іншими стилями

Оберіть тип джерела:

Ознайомтеся з топ-50 дисертацій для дослідження на тему "Triazenide".

Біля кожної праці в переліку літератури доступна кнопка «Додати до бібліографії». Скористайтеся нею – і ми автоматично оформимо бібліографічне посилання на обрану працю в потрібному вам стилі цитування: APA, MLA, «Гарвард», «Чикаго», «Ванкувер» тощо.

Також ви можете завантажити повний текст наукової публікації у форматі «.pdf» та прочитати онлайн анотацію до роботи, якщо відповідні параметри наявні в метаданих.

Переглядайте дисертації для різних дисциплін та оформлюйте правильно вашу бібліографію.

1

Kandiah, Mathivathani. "Redox-active homo-and hetero-binocular triazenide-bridged complexes." Thesis, University of Bristol, 2003. http://ethos.bl.uk/OrderDetails.do?uin=uk.bl.ethos.288583.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
2

Villis, Paulo Cesar Mendes. "Avaliação da auto-associação molecular de complexos metálicos com ligantes triazenidos derivados do 1,3-bis(fenil)triazeno." Universidade Federal de Santa Maria, 2007. http://repositorio.ufsm.br/handle/1/4141.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Coordenação de Aperfeiçoamento de Pessoal de Nível Superior
This work presents the synthesis and the investigation of the crystalline and molecular structure of 1,3-bis(2-methoxy-4-nitrophenyl)triazene ethanol and seventeen new mononuclear or binuclear complexes of Cu(I), Cu(II), Tl(I), Hg(II), Ag(I), Ni(II), Zn (II) with monocatenated triazenide ligands derived from the 1,3-bis(phenyl)triazene. The coordination of metallic ions by triazenido compounds had been studied in the solid state. We studied the relations that make possible the formation of intramoleculares and intermoleculares interactions, that could show supramolecular arrangements unidimensionais, bidimensional and until three-dimensional. Other eight ligands had been synthesized and we investigated its physical and molecular properties: 1,3-bis (3-nitrophenyl)triazene, 1,3-bis(4-methoxycarbonylphenyl)triazene, 1,3-bis(4-ethoxycarbonylphenyl)triazene, 1,3-bis(4-chlorophenyl)-triazene, 1-(phenyl)-3-(4-nitrophenyl)triazene, 1-(4-chlorophenyl)-3-(4-nitrophenyl)triazene, 1-(2-methoxy-4-nitrophenyl)-3-(2,4-dibromophenyl)triazene and 1-(4-nitrophenyl)-3-(2-pyrimidinyl) triazene. We used techniques of Infrared Absorption Spectroscopy, Spectrometry of Nuclear Magnetic Resonance, Melting Point and Elementary Analysis CHN in this study. The variety in the geometry of coordination of the 1,3-bis(2-methoxy-4-nitrophenyl)triazene can be used to depicted its versatility to form complexes with many metallic ions, beyond presenting a variety of chemical and spectroscopic properties. The complexes {Cu[CH3O(NO2)C6H3NNNC6H3(NO2)OCH3]}4(CH3CN)4 (1), {Cu[CH3O(NO2)C6H3NNNC6H3(NO2)OCH3(C5H5N)2(N3)]}(3) and {Cu[CH3O(O2N)C6H3NNNC6H3(NO2)OCH3-(C5H5N)2(CH3COO)]} (4), using the copper ion (I and II) had been characterized by Spectroscopy of Electronic Paramagnetic Resonance, Electronic and Electrochemical Spectroscopy. All these complexes of Cu (II) had presented interesting magnetic and electrochemical properties.
Este trabalho apresenta a síntese e a investigação da estrutura cristalina e molecular do préligante 1,3-bis(2-metoxi-4-nitrofenil)triazeno etanol e de dezessete novos complexos mononucleares e binucleares de Cu(I), Cu(II), Tl(I), Hg(II), Ag(I), Ni(II), Zn(II) com ligantes triazenídicos monocatenados derivados do 1,3-bis(fenil)triazeno. Estudou-se compostos triazenídicos coordenados a íons metálicos em estado sólido, avaliando-se as interações que possibilitam a formação de ligações não-clássicas intra e intermoleculares, resultando os arranjos supramoleculares unidimensionais, bidimensionais e até tridimensionais. Outros oito pré-ligantes foram sintetizados e investigados as suas propriedades físicas e moleculares: 1,3-bis(3-nitrofenil)triazeno, 1,3-bis(4-metoxicarbonilfenil)triazeno, 1,3-bis(4-etoxicarbonilfenil)-triazeno, 1,3-bis(4-clorofenil)triazeno, 1-(fenil)-3-(4-nitrofenil)triazeno, 1-(4-clorofenil)-3-(4-nitrofenil)triazeno, 1-(2-metoxi-4-nitrofenil)-3-(2,4-dibromofenil)triazeno e 1-(4-nitrofenil)-3-(2-pirimidinil)triazeno; utilizando técnicas de Espectroscopia de Infravermelho, Espectrometria de Ressonância Magnética Nuclear de Prótons, Ponto de Fusão e Análise Elementar CHN. A variedade de modo de coordenação que o pré-ligante 1,3-bis(2-metoxi-4-nitrofenil)triazeno pode exemplificar, destaca-se pela sua versatilidade de formar complexos com diversos íons metálicos, além de apresentar uma gama de propriedades químicas e espectroscópicas. Os complexos {Cu[CH3O(NO2)C6H3NNNC6H3(NO2)OCH3]}4(CH3CN)4 (1), {Cu[CH3O(NO2)C6H3N-NNC6H3(NO2)OCH3(C5H5N)2(N3)]} (3) e {Cu[CH3O(O2N)C6H3NNNC6H3(NO2)OCH3(C5H5N)2(CH3COO)]} (4) envolvendo o íon de cobre (I e II) foram caracterizados por Espectroscopia de Ressonância Paramagnética Eletrônica, Espectroscopia Eletrônica e Eletroquímica. Todos estes complexos de Cu(II) apresentaram interessantes propriedades magnéticas e eletroquímicas.
3

Broch, Fernanda. "Supramolecularidade de triazenos assimétricos dissubstituídos 4-(etoxicarbonilfenil)-2-(halofenil) e complexos de Ni(II), Cu(II) e Hg(II)." Universidade Federal de Santa Maria, 2008. http://repositorio.ufsm.br/handle/1/10428.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Coordenação de Aperfeiçoamento de Pessoal de Nível Superior
Triazenes and/or triazenido ligands, strategically substituted by terminal aryl groups [-N=NN(H)-] or (-N3 --) chains and containing halogen in the ortho position and ester in the para position, were evaluated in relation to the occurrence of intermolecular interactions through secondary non-covalent bonding. The research is based on the single crystal X-ray diffraction to analysis of arrangements performed by the free triazene molecules and by the triazenido complexes in the solid state. Triazenido ligands show a variety of modes of coordination which has motivated several structural studies of free triazenes and related complexes with diverse transition metals. This work report the synthesis and crystal structure of five new molecules in the literature: 1-(2-chlorophenyl)-3-(4-ethoxycarbonylphenyl)triazene; 1-(2-bromophenyl)-3-(4-ethoxycarbonylphenyl)triazene, and the mononuclear complexes bis[1-(4-ethoxycabonylphenyl)-3-(2-fluorophenyl)- triazenide]mercury(II), cis-bis[3-(2-fluorophenyl)-1-(4-carboxyphenyl)triazenide]-bis(pyridine)- nickel(II) and trans-bis[3-(2-iodophenyl)-1-(4-carboxyphenyl)triazenide]-bis(pyridine) copper(II). The asymmetric diaryltriazene molecules, Ar-NNNH-Ar [Ar = o-C6H4-X (X=F, Cl, Br, I); Ar = p-C6H4-CO2Et] and the related complexes were obtained in good yields in accordance with the reaction conditions of similar compounds reported in literarure. Beside the structural analysis of al compounds, melting-point, infrared, nuclear magnetic resonance and ultraviolet-visible espectroscopies wer also carried out for characterization.
Triazenos e/ou ligantes triazenidos, estrategicamente substituídos por grupos arilas terminais na cadeia diazoamínica [-N=N-N(H)-] ou triazenídica (-N3 --) contendo halogênio na posição orto e éster na posição para, foram avaliados quanto à ocorrência de interações intermoleculares através de ligações secundárias não-covalentes. A investigação baseou-se principalmente na difração de raios-X em monocristal para analisar estruturalmente a formação de arranjos supramoleculares formados pelas moléculas e complexos no estado sólido. Ligantes triazenidos apresentam uma variedade de modos de coordenação os quais tem motivado vários estudos estruturais desses compostos nas moléculas livres e em complexos com metais de transição. Sob este ponto de vista, apresenta-se neste trabalho a síntese e a investigação da estrutura cristalina e molecular de cinco moléculas inéditas na literatura: os pré-ligantes 1-(2-clorofenil)-3-(4-etoxicarbonilfenil)triazeno; 1-(2-bromofenil)-3- (4-etoxicarbonilfenil)triazeno, e dos complexos mononucleares bis[1-(4-etoxicabonilfenil)-3-(2-fluorofenil)triazenido]mercúrio(II); cis-bis[3-(2-fluorofenil)-1-(4-etoxicarbonilfenil)triazenido]- bis (piridina)níquel(II) e trans-bis[3-(2-iodofenil)-1-(4-etoxicarbonilfenil)triazenido]-bis(piridina)cobre(II). Os ligantes bis(aril)triazenos, Ar-NNNH-Ar [Ar = o-C6H4-X (X=F, Cl, Br, I); Ar = p- C6H4-CO2Et] e os complexos foram preparados com bons rendimentos de acordo com condições padrões relatadas na literarura. Técnicas de ponto de fusão, espectroscopias de infravermelho, ressonância magnética nuclear e na região do ultravioleta-visível complementaram o trabalho.
4

Giglio, Vinícius Feltrin. "Síntese e caracterização de triazenos e complexos com Hg(II) incluindo arranjos supramoleculares." Universidade Federal de Santa Maria, 2011. http://repositorio.ufsm.br/handle/1/4210.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Coordenação de Aperfeiçoamento de Pessoal de Nível Superior
This work presents the synthesis of new compounds and their triazenes complexes of mercury(II). Triazenes have three nitrogen atoms connected in sequence [ N=N N(H) ] and, when deprotonated, they become good Lewis bases and work as excellent ligands in coordination chemistry. Varying the substituent groups bound to the terminal phenyl rings triazenes chain, using substituent groups such as: oxime, fluoro, acetyl, methoxy and nitro. The characterizations were performed with different techniques: x-ray diffraction on single crystal, thermogravimetric analysis (TGA), spectroscopy in the ultraviolet-visible, infrared and hydrogen nuclear magnetic resonance. The main goal this work is the structural characterization by x-ray diffraction of three pre-ligant and ten mercury(II) complexes, with emphasis on supramolecular architectures on solid state. The insertions of the substituent groups favored the formation of supramolecular structures via intermolecular bonds of different type, such as classic and non-classic hydrogen bonds, π stacking interactions, interactions arene C-H∙∙∙π interactions and metal-arene π. The pro-ligands were synthesized are: 1,3-bis(3-phenylacetophenone oxime)triazene; 1-(3-phenyl-acetophenone oxime)-3-(2-fluorophenyl)triazene; 1,3- bis(4-phenyl-acetophenone oxime)triazene; 1-(3-phenyl-acetophenone oxime)-3-(2-methoxy-4- nitrophenyl)triazene; 1-(4-phenyl-acetophenone oxime)-3-(2-methoxy-4-nitrophenyl)triazene; 1,3- bis(4-acetylphenyl)triazene; 1-(3-phenyl-acetophenone oxime)-3-(4-nitrophenyl)triazene; 1-(4- acetilphenyl)-3-(4-nitrophenyl)triazene. Were synthesized ten new complexes of mercury(II) by varying the ligands and the stoichiometry of the reactions. The complexes were synthesized are: bis[1,3-bis(4-phenylacetophenone oxime)triazenide]mercúrio(II); bis[1,3-bis(3-phenylacetophenone oxime)triazenide]mercúrio(II); bis[3-(4-phenylacetophenone oxime)-1-(4-nitrophenyl)- triazenide]mercúrio(II); {[1,3-bis(4-phenylacetophenone oxime)triazenide](acetate)mercúrio(II)}; {[1- (3-phenylacetophenone oxime)-3-(2-metoxi-4-nitrophenyl)triazenide](acetate)mercúrio(II)}; {[1-(3- phenylacetophenone oxime)-3-(2-fluorophenyl)triazenide](acetate)mercúrio(II)}; {[1-(3- phenylacetophenone oxime)-1-(2-metoxi-4-nitrophenyl)triazenide](acetate)mercúrio(II)}; bis{[1,3- bis(4-acetilphenyl)triazenide](triphenylfosfine)mercúrio(II)}; bis{[1-(4-acetilphenyl)-3-(4- nitrophenyl)triazenides](triphenylfosfine)mercúrio(II)}; bis{[1,3-bis(2-methoxy-4- nitrophenyl)triazenide](piridine)mercúrio(II)}.
Este trabalho apresenta a síntese de novos compostos triazenos e seus complexos de mercúrio(II). Compostos triazenos possuem três átomos de nitrogênio ligados em sequencia [ N=N N(H) ] e, quando desprotonados, tornam-se bases de Lewis e atuam como ótimos ligantes na química de coordenação. Variou-se os grupos substituintes nos anéis fenila terminais ligados à cadeia de triazeno, utilizando-se grupos substituintes como: oxima, fluoro, acetil, metóxi e nitro. As caracterizações foram realizadas com diferentes técnicas: difração de raios-x em monocristal, análise termogravimétrica (TGA), espectroscopia na região do ultravioleta e visível, infravermelho e ressonância magnética nuclear de hidrogênio. O objetivo principal deste trabalho foi a caracterização estrutural de três pré-ligantes e dez complexos de mercúrio(II) pela difração de raios-x, com ênfase na supramolecularidade destes compostos. As inserções dos grupos substituintes nos anéis fenila favoreceram a formação de estruturas supramoleculares através de ligações intermoleculares de diferentes tipo, tais como ligações de hidrogênio clássicas e não-clássicas, interações de empilhamento π, interações C−H areno π e interações metal areno π. Os pré-ligantes sintetizados foram: 1,3-bis(3-fenil-acetofenona oxima)triazeno; 1-(3-fenilacetofenona oxima)-3-(2-fluorofenil)triazeno; 1,3-bis(4-fenil-acetofenona oxima)triazeno; 1-(3-fenilacetofenona oxima)-3-(2-metóxi-4-nitrofenil)triazeno; 1-(4-fenil-acetofenona oxima)-3-(2-metóxi-4- nitrofenil)triazeno; 1,3-bis(4-acetilfenil)triazeno; 1-(3-fenil-acetofenona oxima)-3-(4- nitrofenil)triazeno; 1-(4-acetilfenil)-3-(4-nitrofenil)triazeno. Sintetizou-se dez complexos de mercúrio(II), variando-se os pré-ligantes e a estequiometria das reações. Os complexos sintetizados foram: bis[1,3-bis(4-fenilacetofenona oxima)triazenido]mercúrio(II); bis[1,3-bis(3-fenilacetofenona oxima)triazenido]mercúrio(II); bis[3-(4-fenilacetofenona oxima)-1-(4-nitrofenil)- triazenido]mercúrio(II); {[1,3-bis(4-fenilacetofenona oxima)triazenido](acetato)mercúrio(II)}; {[1-(3- fenilacetofenona oxima)-3-(2-metoxi-4-nitrofenil)triazenido](acetato)mercúrio(II)}; {[1-(3- fenilacetofenona oxima)-3-(2-fluorofenil)triazenido](acetato)mercúrio(II)}; {[1-(3-fenilacetofenona oxima)-1-(2-metoxi-4-nitrofenil)triazenido](acetato)mercúrio(II)}; bis{[1,3-bis(4- acetilfenil)triazenido](trifenilfosfina)mercúrio(II)}; bis{[1-(4-acetilfenil)-3-(4- nitrofenil)triazenidos](trifenilfosfina)mercúrio(II)}; bis{[1,3-bis(2-metóxi-4- nitrofenil)triazenido](piridina)mercúrio(II)}.
5

Amaral, Carlos Henrique Oliveira do. "Síntese e cristaloquímica do 1-(4-carboxifenil)-3-(4-acetilamidofenil)triazeno e complexos de cobre(i), prata(I) e ouro(I) com o ligante 1-(4-nitrofenil)-3-(4-etoxicarboxifenil)triazenido." Universidade Federal de Santa Maria, 2007. http://repositorio.ufsm.br/handle/1/10414.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
This work deals with the determination of the single crystal structure analysis of four triazenido complexes including gold(I), copper(I), silver(I), and the crystal structure of a free triazene molecule. Crystal data and refinement indices of 1-(4-carboxyphenyl)-3-(4- acetylamidophenyl)triazene (1) are: monoclinic system, space group P21/n, cell parameters a = 7.772(1), b = 9.7365(2), c = 19.55(3) Å, β = 93.435(1)º, Z = 4, R1 = 0.0394, wR2 = 0.0632. The crystal structure show that the molecule deviates significantly from planarity (r.m.s. 0.342 Å). The molecules of (1) are associated to a bi-dimensional supramolecular array in form of helix chains including classic hydrogen bonding in the [010] crystallographic direction. Crystal data and refinement indices of 1-(4-ethoxycarbonylphenyl)-3-(4-nitrophenyl)triazenide(triphenylphosfine)gold(I) (3) are: triclinic system, space group P(-1), cell parameters a = 9.8837(2), b = 12.6159(2), c = 13.0948(2) Å, α = 79,160(1)°, β = 78,411(1)°, γ = 73,731(1)°, Z = 2, R1 = 0.0271, wR2 = 0.0588. One deprotonated triazenido ligand and one triphenylphosfine molecule built the linear coordination geometry of gold(I). Crystal data and refinement indices of 1-(4-ethoxycarbonylphenyl)-3-(4-nitrophenyl)-bis-(triphenylphosfine)copper(I) (4) are: triclinic system, space group P(-1), cell parameters a = 10.9853(2), b = 14.6006(3), c = 16.0638(3) Å, α = 79.160(1)°, β = 78.411(1)°, γ = 73.731(1)°, Z = 2, R1 = 0.0370, wR2 = 0.0996. One deprotonated triazenido ligand and three neutral triphenylfosfine molecules complete the distorted tetrahedral coordination sphere of copper(I). Crystal data and refinement indices of trans-bis-1-(4-ethoxycarbonylphenyl)-3-(4-nitrophenyl)triazenide-bis-(pyridine)silver(I) (5) are: triclinic system, space group P(-1) with cell parameters a = 9.3123(4), b = 11.1234(5), c = 11.1914(5) Å, α = 71.165(3)°, β = 68.723(3)°, γ= 89.530(3)°, Z = 2, R1 = 0.0383 wR2 = 0.0856. Two deprotonated monodentate triazenido ligands and two pyridine molecules in trans position relative to each other in a eight-membered Ag2N6 fragment, perform the Tcoordination geometry of each silver(I) ion. Crystal data and refinement indices of Catena-[bis(μ2-ciano)-bis(triphenilphosfine)-di-silver(I)] (6) are: monoclinic system, space group P21/n with cell parameters a = 9.3174(4), b = 22.931(1), c = 16.1513(8) Å, β = 99.759(3)°, Z = 4, R1 = 0.0526, wR2 = 0.1337. Two neutral triphenilfosfine molecules and two cyanide ligands support the distorted tetrahedral coordination geometry of the silver(I) ion in a open catenated coordination polymer.
Este trabalho apresenta a determinação da estrutura cristalina e molecular de quatro complexos sendo um com ouro(I), outro com cobre(I) e dois complexos de prata(I), adicionalmente incluindo a estrutura cristalina e molecular de um composto triazeno livre O composto 1-(4-carboxifenil)-3-(4-acetilamidofenil)triazeno(1) cristaliza no sistema monoclínico, grupo espacial P21/n, com parâmetros de cela a = 7,7723(10) Å, b = 9,7365(2) Å, c = 19,355(3) Å, β = 93,4350(10)º, V = 1462,09(4) Å3, Z = 4, R1 = 0,0394, wR2 = 0,1093. A estrutura cristalina do pró-ligante (1) revela que a molécula não é planar (r.s.m. 0,3148Å) e que, as moléculas unem-se por ligações de hidrogênio na direção cristalográfica [010]. As ligações de hidrogênio são do tipo clássicas N H O, O H O e O H N, que se relacionam por operações de simetria formando um arranjo bidimensional. O composto (3) cristaliza do sistema triclínico, grupo espacial P(-1) com parâmetros de cela a = 9,8837(2) Å, b = 12,6159(2) Å, c = 13,0948(2) Å; α= 79,1600(10)°, β= 78,4110(10)°, γ = 73,7310(10)°; V = 1520,32(5) Å3 ; Z = 2. O refinamento desta estrutura conduziu aos índices de discordância R1 = 0,0271, wR2 = 0,0588. A esfera de coordenação do íon ouro(I) é formada por um ligante triazeno desprotonado e uma moléculas de trifenilfosfina. O composto (4) cristaliza no sistema triclínico, grupo espacial P(-1) com parâmetros de cela a = 10,9853(2) Å, b = 14,6006(3) Å , c = 16,0638(3) Å, α = 97,1150(10)°, β = 102,9530(10)°, γ = 110,8030(10)°; V = 2287,95(8) Å3 ; Z = 2. O refinamento desta estrutura conduziu aos índices de discordância R1 = 0,0370, wR2 = 0,0996. A esfera de coordenação do íon cobre(I) é formada por um ligante triazeno desprotonado e duas moléculas de trifenilfosfina. O composto (5) binuclear cristaliza no sistema triclínico, grupo espacial P (-1) com parâmetros de cela a = 9,3123(4) Å, b = 11,1234(5) Å, c = 11,1914(5) Å, α = 71,165(3)°, β = 68,723(3)°, γ = 89,530(3)°; V = 1014,56(8) Å3 ; Z = 2. O refinamento desta estrutura demonstrou os índices de discordância R1 = 0,0383, wR2 = 0,0856. A esfera de coordenação do íon prata(I) é formada por dois ligantes triazenos desprotonados e duas moléculas de piridina. O composto (6) polímero cristaliza no sistema monoclínico, grupo espacial P21/n com parâmetros de cela a = 9,3174(4) Å, b = 22,9314(14) Å, c = 16,1513(8) Å, β = 99,759 (3)°; V = 3401,0(3) Å3 ; Z = 4. O refinamento desta estrutura atingiu os índices de discordância R1 = 0,0526, wR2 = 0,1337. A esfera de coordenação do íon prata(I) é formada por dois ligantes trifenilfosfina e dois cianetos.
6

Crespan, Estela dos Reis. "Síntese, propriedades e avaliação da autoassociação molecular de 1,3-diariltriazenos e complexos triazenidos de Cu(I), Cu(II), Ni(II) e Pd(II)." Universidade Federal de Santa Maria, 2009. http://repositorio.ufsm.br/handle/1/4182.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Coordenação de Aperfeiçoamento de Pessoal de Nível Superior
Triazenides ligands, strategically substituted by aril groups [ N=N N(H) ] chains and containing NO2, CF3 e F groups in different positions were evaluated in relation to the occurrence of intermolecular interactions through secondary non-covalent bonding. The research is based on the single crystal X-ray diffraction to analysis of arrangements performed in the solid state. This work presents the synthesis and the investigation of the crystalline and molecular structure of twelve new molecules in the literature: the pró-ligands 1-(3-nitrophenyl)-3-(2-fluorophenyl)triazene,1-(3-trifluorometilphenyl)-3-(3nitrophenyl)triazeno and 1,3-bis(3-trifluorometilphenyl)triazene, and the mononuclear complexes de Cu(I), Cu(II), Ni(II) e Pd(II), trans-bis[1-(3-nitrophenyl)-3-(2-fluorophenyl)triazenide]bis(amin) Copper(II) (1), trans-{bis[1(3-nitrophenyl)-3-(2-fluorophenyl)triazenide]bis(pyridina)Copper(II)}.Pyridina (2), bis[1,3-bis(3-trifluorometilphenyl)triazenide]bis(pyridina)Copper(II) (3), trans-{bis[1-(3-trifluorometilphenyl)-3-(3-nitrophenyl)triazenide]bis(pyridina)Copper(II)} (4), trans-{bis[1-(2-fluorophenyl)-3-(3-trifluorometilphenyl)triazenide]bis(pyridina)Copper(II)} (5), {[1,3-bis(3-nitrophenyl)triazenido] bis-(triphenylfosfine) Copper(I)}.THF (6), trans-bis[1(3-nitrophenyl)-3-(2-fluorophenyl) triazenide]bis(pyridina)Nickel(II) (7), bis[1,3-bis(4-fluorometil- phenyl)triazenide]bis(pyridina)Nickel(II) (8) e trans-bis[1-(3-nitrophenyl)-3-(2-fluorophenyl) triazenide] bis(pyridina)Palladium(II) (9). Beside the structural analysis the compounds were characterized by melting point and infrared spectroscopy. Additionally, all pre-ligands were characterized by nuclear magnetic resonance and ultraviolet-visible spectroscopies. The complex (1) by electronic paramagnetic resonance. Specifically the complex (7) and (8) were analyzed for their UV-visible electronic spectra, molecular modeling and semi-empirical calculations for the correlation of spectra.
Ligantes triazenidos estrategicamente substituídos por grupos arilas terminais na cadeia diazoamínica [ N=N N(H) ] contendo os substituintes NO2, CF3 e F em diferentes posições foram avaliados quanto à ocorrência de interações intermoleculares através de ligações secundárias não covalentes. A investigação baseou-se principalmente na difração de raios-X em monocristal para analisar estruturalmente a formação de arranjos supramoleculares no estado sólido. Este trabalho apresenta a síntese e a investigação da estrutura cristalina e molecular de doze moléculas inéditas na literatura: os pré-ligantes 1-(3-nitrofenil)-3-(2-fluorofenil)triazeno, 1-(3-trifluorometilfenil)-3-(3-nitrofenil)triazeno e 1,3-bis(3-trifluorometilfenil)triazeno, e os complexos mononucleares de Cu(I), Cu(II), Ni(II) e Pd(II), trans-bis[1-(3-nitrofenil)-3-(2-fluorofenil)triazeni-do]bis(amin)Cobre(II)(1), trans-{bis[1(3-nitro- fenil)-3-(2-fluorofenil)triazenido]bis(piridina)Cobre(II)}.Piridina (2), bis[1,3-bis(3-trifluorometil- fenil)triazenido]bis(piridina)Cobre(II) (3), trans-{bis[1-(3-trifluorometilfenil)-3-(3-nitrofenil) triazenido]bis(piridina)Cobre(II)}(4), trans-{bis[1-(2-fluorofenil)-3-(3-trifluorometilfenil)triazeni- do]bis(piridina)Cobre(II)} (5), {[1,3-bis(3-nitrofenil)triazenido]bis-(trifenilfosfina) Cobre(I)}.THF (6), trans-bis[1(3-nitrofenil)-3-(2-fluorofenil)triazenido]bis(piridina)Níquel(II) (7), bis[1,3-bis(4-fluorometilfenil)triazenido]bis(piridina)Níquel(II) (8) e trans-bis[1-(3-nitrofenil)-3-(2-fluorofenil) triazenido] bis(piridina)paládio(II) (9). Além da análise estrutural cristalina e molecular por difração de raios-X em monocristal, os compostos foram caracterizados pelo ponto de fusão e a espectroscopia de infravermelho. Adicionalmente, todos os pré-ligantes foram caracterizados por ressonância magnética nuclear H1 e por espectroscopia do ultravioleta visível. O complexo (1) por ressonância paramagnética eletrônica. Especificamente os complexos (7) e (8) foram analisados quanto aos seus espectros eletrônicos ultravioleta-visível, modelagem molecular e cálculos semiempíricos para a correlação de espectros.
7

Fank, Juliana de Oliveira. "Avaliação da Supramolecularidade de complexos triazenidos mononucleares e binucleares de Ag(I)." Universidade Federal de Santa Maria, 2009. http://repositorio.ufsm.br/handle/1/10450.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Coordenação de Aperfeiçoamento de Pessoal de Nível Superior
This work presents the synthesis and the investigation of the crystalline and molecular structure of five new mononuclear or binuclear complexes of Ag(I) with monocatenated triazenido ligands. The mononuclear complexes were synthesized from the binucleares complexes. With the addition stoichiometric of the ligand triphenylphosphine occurs the split of the binuclear complex, removing the ligand triazenido of the function bridge between the two atoms of silver, forming the complex mononuclear the silver chelate by ligand triazenide. Were evaluated in relation the occurrence of intermolecular interactions though secondary non-covalent bonding and non-classic hydrogen bonds. The research was based on X-ray diffraction to analyse structurally the formation of supramolecular arrangements performed by complexes in the solid state, that could show in supramolecular arrangents unidimensional, bidimensional and tridimensional. The complexes 5 [Ag(C6H4FNNNC6H4NO2)]2, 6 [Ag(C6H4ClNNNC6H4NO2)]2, 7 [Ag(C6H4NO2NNNC6H4NO2)P(C6H5)3], 8 [Ag(C6H4ClNNNC6H4NO2)P(C6H5)3] and 9 [Ag(C6H4BrNNNC6H4NO2)P(C6H5)3] present non-covalent secondary bonding Ag-ç2- arene ð resultant from the interaction ç2-arene with ð character of a phenyl ring substituted into ortho position and an Ag atom. Besides these non-covalent bonding the complexes 5, 7, 8 and 9 form supramolecular arrangements through the nonclassic hydrogen bonding C-H O.
Este trabalho apresenta a síntese e a investigação da estrutura cristalina e molecular de cinco novos complexos mononucleares e binucleares de Ag(I) com ligantes triazenídicos monocatenados. Os complexos mononucleares foram sintetizados a partir dos complexos binucleares. Com a adição estequiométrica do ligante trifenilfosfina ocorre a cisão do complexo binuclear, eliminando o ligante triazenido da função ponte entre os dois átomos de prata, formando-se o complexo mononuclear de prata quelatizado pelo ligante triazenido. Foram avaliados quanto à ocorrência de interações intermoleculares através de ligações secundárias não-covalentes e ligações não-clássicas de hidrogênio. A investigação baseou-se na difração de raios-X em monocristal para analisar estruturalmente a formação de arranjos supramoleculares formados pelos complexos no estado sólido, resultando em arranjos supramoleculares unidimensionais, bidimensionais e até tridimensionais. Os complexos 5 [Ag(C6H4FNNNC6H4NO2)]2, 6 [Ag(C6H4ClNNNC6H4NO2)]2, 7 [Ag(C6H4NO2NNNC6H4NO2)P(C6H5)3], 8 [Ag(C6H4ClNNNC6H4NO2)P(C6H5)3] e 9 [Ag(C6H4BrNNNC6H4NO2)P(C6H5)3] apresentam ligações secundárias não-covalentes Ag-h2-areno p resultante da interação h2-areno com caráter p de um anel fenila substituído na posição orto e um átomo Ag. Além destas ligações não-covalentes os complexos 5, 7, 8 e 9 formam arranjos supramoleculares através de ligações de hidrogênio não-clássicas C-H...O.
8

Crespan, Estela dos Reis. "Síntese e cristaloquímica de complexos de mercúrio(ii) com o ligante 1-(3-trifluorometilfenil)-3-(3-nitrofenil)triazeno." Universidade Federal de Santa Maria, 2005. http://repositorio.ufsm.br/handle/1/10534.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Coordenação de Aperfeiçoamento de Pessoal de Nível Superior
This work shows the crystaline/molecular structure of two mercury(II) complexes with a same monocateneted triazene ligand previolsly deprotonated. The reaction between mercury(II) acetate, 1-(3-nitrophenyl)-3-(3-trifluorometilphenyl)triazene and triphenylphosphine in a methanol of yields the complex [Hg(CF3C6H4NNNC6H4NO2)2(C18H15P)] (1). (1) cristallizes in triclinic system, space group P 1, Z = 2, with cell parameters a = 11.8334(3) Å, b = 13.7747(3) Å, c = 15.3909(4) Å, α = 75.9550(10)°, β = 70.8900(10)°, γ = 65.9750(10)°. The refinament of this estructure converges to the follow discordance indexes R1 = 0.0525 e wR2 = 0.1342. The coordination sphere of mercury(II) ion is formed by two deprotonated triazenido ligands and a triphenilphosphine molecule imposing a trigonal-distorted coordination geometry to the metallic center. Intermolecular interactions of C-H···O type are observed in this structure originating chains of molecules guided parallel to the crystallographic direction [101]. These chains for your time settle of form centrosimetric some relative ones to the other ones, forming bidimensional supramolecular arrangement binding intermolecular interactions type C-H···F. The reaction between mercury(II) acetate, 1-(3-nitrophenyl)-3-(3- trifluorometilphenyl)triazene and pirydine in a methanol of yields the complex [Hg(CF3C6H4NNNC6H4NO2)2(C5H5N)] (2). (2) cristallizes in monoclinic system, space group P21/c, Z = 4, with cell parameters a = 13,5586(3) Å, b = 19,2937(5) Å, c = 12,9152(3) Å, β = 90,9610(10)°. The refinement of this structure converged to the discordance indexes R1 = 0,0470 and wR2 = 0,1365. The coordination sphere of mercury(II) ion is formed by two deprotonated triazenido ligands and a pyridine molecule imposing a T-distorted coordination geometry to the metallic center. The molecular structure reveals disordered fluorine and oxygen atoms related to the the trifluoromethyl and nitro substituents, respectively. A discussion of intermolecular interactions via C-H···O and C-H···F is not possible at this stage of the structure analysis. On the other hand, the crystal structure of (2) in contrast to other examples of this class of compounds, does not present intermolecular metal-arene π interactions between the Hg(II) ion and terminal aryl substituents of the triazenide ligand. Beside the X-ray structure analysis, both the complexes (1) and (2) were also characterized by melting point determination and infrared spectroscopy.
Este trabalho apresenta a determinação da estrutura cristalina/molecular de dois complexos de mercúrio(II) com um mesmo ligante triazeno monocatenado previamente desprotonado. A reação entre acetato de mercúrio(II) e o ligante 1-(3-nitrofenil)-3-(3-trifluorometilfenil)triazeno e trifenilfosfina em metanol forma o complexo Hg(CF3C6H4NNNC6H4NO2)2(C18H15P)] (1). (1) cristaliza no sistema triclínico, grupo espacial P 1, Z = 2, com parâmetros de cela a = 11,8334(3) Å, b = 13,7747(3) Å, c = 15,3909(4) Å, α = 75,9550(10)°, β = 70,8900(10)°, γ = 65,9750(10)°. O refinamento desta estrutura convergiu aos índices de discordância R1 = 0,0525 e wR2 = 0,1342. A esfera de coordenação do íon mercúrio(II) é formada por dois ligantes triazenidos desprotonados e uma molécula de trifenilfosfina, impondo uma geometria de coordenação trigonal-distorcida ao centro metálico. Interações intermoleculares do tipo C-H···O são observadas nesta estrutura originando cadeias de moléculas orientadas paralelamente à direção cristalográfica [101]. Estas cadeias por sua vez arranjam-se de forma centrossimétrica umas relativas às outras, formando um arranjo supramolecular bidimensional através de interações intermoleculares do tipo C-H···F. A reação entre acetato de mercúrio(II) e o ligante 1-(3-nitrofenil)-3-(3-trifluorometilfenil)triazeno e piridina em metanol forma o complexo [Hg(CF3C6H4NNNC6H4NO2)2(C5H5N) (2). (2) cristaliza no sistema monoclínico, grupo espacial P21/c, Z = 4, com parâmetros de cela a = 13,5586(3) Å, b = 19,2937(5) Å, c = 12,9152(3) Å, β = 90,9610(10)°. O refinamento desta estrutura convergiu aos índices de discordância R1 = 0,0470 e wR2 = 0,1365. A esfera de coordenação do íon mercúrio(II) é formada por dois ligantes triazenidos desprotonados e uma molécula de piridina, impondo uma geometria de coordenação T-distorcida ao centro metálico. A estrutura molecular revela uma desordem dos átomos de flúor e de oxigênio dos grupos substituíntes m-trifluorometil e m-nitro, respectivamente, prejudicando uma possível discussão de interações intermoleculares secundárias do tipo C-H···O e C-H···F. Por outro lado, a estrutura cristalina de (2) em contraste com outros exemplos desta classe de combinações, não apresenta interações intermoleculares secundárias do tipo metal-areno π incluindo o íon mercúrio(II) e átomos de carbono dos anéis fenila terminais dos ligantes triazenidos. Além da análise estrutural por difração de raios-X, ambos os complexos (1) e (2) também foram caracterizados por ponto de fusão e espectroscopia de infra-vermelho.
9

Cezar, Renato Silveira. "Sintese, análise estrutural e supramolecular de complexos triazenido de Ag(I), Cd(II) E Zn(II)." Universidade Federal de Santa Maria, 2011. http://repositorio.ufsm.br/handle/1/10516.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Coordenação de Aperfeiçoamento de Pessoal de Nível Superior
In this work was synthesized and determined the crystal and molecular structure of two silver triazenide complexes, two cadmium triazenide complexes and a zinc triazenide complex. The complexes {Ag[C12H9N2NNNC6H4(NO2)](C5H5N)}2 (1) and {Ag[C6H3Br2NNNC6H3Br2](C5H5N)}2 (2) crystallize in the monoclinic crystal system, space group P2(1)/c and P2(1)/n respectively. The refinement of those structures converge to de follow discordance indexes R1 = 0,0473 and 0,0503 respectively. The structures of complexes (1) and (2) consist of binucleated neutral silver complexes, centrosymmetric and acentric, respectively, in which metal ions are coordinated by two desprotonated molecules of the ligand (L1) and (L2), respectively, and a neutral molecule of the pyridine. Both complexes (1) and (2) show Ag···Ag interactions allowing an expansion of the coordination geometry of distorted tetrahedral from the distorted T in the case of complex (1) and distorted T to a distorted pyramid with square base in the case of complex (2). In addition, the complex (1) shows the formation of 2-D supramolecular arrangement, forming centrosymmetric dimers through interactions Ag-arene- η2, η2 π and hydrogen centrosymmetric bonding C-H···O and formation of supramolecular 3-D to the complex (2) through non-classic centrosymmetric hydrogen bonds C-H···Mi, weak interactions Br2···Br2ii and Br3···Br3ii . The cadmium complex Cd[(C6H3Br2NNNC6H3Br2)(C5H5N)]2 (3) and [Cd(C6H3Br2NNNC6H3NO2OCH3)2(C5H5N)2] (4) are mononucleated. The complex (3) present a distorted octahedral geometry of coordination and the complex (4) present a distorted tetrahedral geometry of coordination. They crystallized on the monoclinic and triclinic crystal system and P2(1)/c and P(-1) space group, respectively. The refinement of those structures converge to the discordance indexes R1 = 0,0310 and 0,0693 respectively. The structure of the complex (3) consists of a neutral mononuclear complex of cadmium, centrosymmetric, in which the ion metal is hexacoordenated, presenting a coordination geometry distorted octahedral with two molecules of ligand (L2) connected in a bidentate chelating and two molecules of pyridine trans. The structure of the complex (4) consists of a neutral mononuclear complex of cadmium, acentric, in which the ion metal is tetracoordenated, with distorted tetrahedral coordination geometry with two molecules of ligand (L3) linked monodentate and two molecules of pyridine. The complex (3) provides 2-D supramolecular arrangement according to the non-classical hydrogen bonds centrosymmetric C16-H16···Bri and Br2···Br4ii and the complex (4) shows 2-D supramolecular arrangement via hydrogen bonds non-classical centrosymmetric C-H···O. The zinc complex Zn(C6H3Br2NNNC6H3Br2)2(C5H5N)2] (5), has distorted tetrahedral coordination geometry similar to the complex (4) since it comprises the ligand (L3), which is coordinated in the same way as observed in the complex (4), and crystallizes in the triclinic crystal system, space group P (-1). The refinement of this structure converged to the discordance indexes R1 = 0.0757. The complex (5) shows 2-D supramolecular arrangement through no-classical hydrogen bonds centrosymmetric C-H···O.
Neste trabalho sintetizou-se e determinou-se a estrutura cristalina e molecular de dois complexos triazenidos de prata, dois complexos triazenidos de cádmio e um complexo triazenido de zinco. Os complexos {Ag[C12H9N2NNNC6H4(NO2)](C5H5N)}2 (1) e {Ag[C6H3Br2NNNC6H3Br2](C5H5N)}2 (2) cristalizam no sistema cristalino monoclínico, grupo espacial P2(1)/c e P2(1)/n respectivamente. O refinamento dessas estruturas convergiu aos índices R1 = 0,0473 e 0,0503 respectivamente. As estruturas dos complexos (1) e (2) são constituídas de complexos binucleados neutros de prata, acêntrico e centrossimétrico, respectivamente, no qual os íons metálicos são tricoordenados por duas moléculas do ligante (L1) e (L2), respectivamente, desprotonados e uma molécula neutra de piridina. Ambos os complexos (1) e (2) apresentam interações Ag···Ag, o que permite uma expansão da geometria de coordenação de T distorcida para tetraédrica distorcida no caso do complexo (1) e T distorcida para uma geometria de coordenação pirâmide de base quadrada distorcida no caso do complexo (2). Além disso, o complexo (1) apresenta a formação de arranjo supramolecular 2-D, formando dímeros centrossimétricos através das interações Ag-areno-η2, η2 π e ligações de hidrogênio não clássicas centrossimétricas C-H···O e formação de arranjo supramolecular 3-D para o complexo (2) via ligações de hidrogênio não clássicas centrossimétricas C-H···Mi, interações fracas do tipo Br2···Br2ii e Br3···Br3ii . Os complexos de Cádmio Cd[(C6H3Br2NNNC6H3Br2)(C5H5N)]2 (3) e [Cd(C6H3Br2NNNC6H3NO2OCH3)2(C5H5N)2] (4) são mononucleados, sendo o complexo (3) com geometria de coordenação octaédrica distorcida e o complexo (4) apresentar uma geometria de coordenação tetraédrica distorcida, cristalizam no sistema cristalino monoclínico e triclínico, grupo espacial P2(1)/c e P(-1), respectivamente. O refinamento dessas estruturas convergiu aos índices R1 = 0,0310 e 0,0693 respectivamente. A estrutura do complexo (3) é constituída de um complexo mononucleado neutro de cádmio, centrossimétrico, no qual o íon metálico é hexacoordenado, apresentando uma geometria de coordenação octaédrica distorcida, com duas moléculas do ligante (L2) ligados de forma quelante bidentada e duas moléculas de piridina em trans. A estrutura do complexo (4) é constituída de um complexo mononucleado neutro de cádmio, acêntrico, no qual o íon metálico é tetracoordenado, apresentando geometria de coordenação tetraédrica distorcida, com duas moléculas do ligante (L3) ligados de forma monodentada ao íon e duas moléculas de piridina. O complexo (3) apresenta arranjo supramolecular 2-D em função das ligações de hidrogênio não clássicas centrossimétricas C16-H16···Bri e das interações Br2···Br4ii e o complexo (4) apresenta arranjo supramolecular 2-D via ligações de hidrogênio não-clássicas centrossimétricas C-H···O. O complexo de zinco Zn(C6H3Br2NNNC6H3Br2)2(C5H5N)2] (5), apresenta geometria de coordenação tetraédrica distorcida semelhante ao complexo (4) já que é composto pelo mesmo ligante L3, o qual se coordenada da mesma forma que observado no complexo (4), cristaliza no sistema cristalino e triclínico, grupo espacial P(-1). O refinamento dessa estrutura convergiu aos índices R1 = 0,0757. O complexo (5) apresenta arranjo supramolecular 2-D via ligações de hidrogênio não-clássicas centrossimétricas C-H···O.
10

Locatelli, Aline. "Síntese, cristalografia e atividade biológica de complexos triazenidos de Au(I), Ag(I), Pd(II) E Pt(II)." Universidade Federal de Santa Maria, 2012. http://repositorio.ufsm.br/handle/1/4237.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Conselho Nacional de Desenvolvimento Científico e Tecnológico
This work presents the synthesis of compounds and their triazenes complexes of gold(I), silver(I), platinum(II) and paladium(II). Triazenes have three nitrogen atoms connected in sequence [ N=N N(H) ] and, when deprotonated, they become excellent ligands in coordination chemistry. The synthesized ligands have ortho nitro substituent and variable substituent halogenated, or also in a position. Characterizations were performed using various techniques: thermogravimetric analysis, ultraviolet and visible spectroscopy, infrared and proton nuclear magnetic resonance, and the main focus of this work was the structural characterization of the complexes by X-ray diffraction on monocrystal, with emphasis the study of these supramolecular arrangements. Nitro and halide substituents (F, Cl, Br and I) providing the formation of various types of interactions, which form supramolecular arrangement. Four ligands were synthesized 1-(2-flurorphenyl)-3-(2-nitrophenyl)triazene (A), 1-(2-chlorophenyl)-3-(2-nitrophenyl)triazene (B), 1-(2-bromophenyl)-3-(2-nitrophenyl)triazene (C), 1-(2-iodophenyl)-3-(2-nitrophenyl)triazene (D) and thirteen complexes {[1-(2-fluorophenyl)-3-(2-nitrophenyl)triazenide](triphenilphosfine)gold(I)} (1), {[1-(2-chlorophenyl)-3-(2-nitrophenyl)triazenide](triphenilphosfine)gold(I)} (2), {[1-(2-bromophenyl)-3-(2-nitrophenyl)triazenide](triphenilphosfine)gold(I)} (3), {trans- bis-[1-(2-chlorophenyl)-3-(2-nitrophenyl)triazenide]-bis-(pyridine)paladium(II)} (4), {trans- bis-[1-(2-bromophenyl)-3-(2-nitrophenyl)triazenide]-bis-(pyridine)paladium(II)} (5), {trans- bis-[1-(2-iodophenyl)-3-(2-nitrophenyl)triazenide]-bis-(pyridine)paladium(II)} (6), {cis- bis-[1-(2-chlorophenyl)-3-(2-nitrophenyl)triazenide]-bis-(pyridine)platinum(II)} (7), {cis- bis-[1-(2-bromophenyl)-3-(2-nitrophenyl)triazenide]-bis-(pyridine)platinum(II)} (8), {cis- bis-[1-(2-iodophenyl)-3-(2-nitrophenyl)triazenide]-bis-(pyridine)platinum(II)} (9), {trans-[1-(2-bromophenyl)-3-(2-nitrophenyl)triazenide]-bis-(pyridine)(chloro)platinum(II)} (10), {cis- [1-(2-bromophenyl)-3-(2-nitrophenyl)triazenide]-ditriphenylphosfine(chloro)platinum(II)} (11), {bis-[1-(2-iodophenyl)-3-(2-nitrophenyl)triazenide]silver(I)} (12) e {[1-(2-fluorophenyl)-3-(2-nitrophenyl)triazenide](triphenylphosfine)silver(I)} (13). For the purpose of Bioinorganic studying the triazenido complexes of gold (I), and Platinum (II) were subjected to evaluation of biological activity shown promising results.
Este trabalho apresenta a síntese de compostos triazenos e seus complexos de ouro(I), prata(I), platina(II) e paládio(II). Os compostos triazenos possuem três átomos de nitrogênio ligados em sequência [ N=N N(H) ]. Quando desprotonados transformam-se em excelentes ligantes com grande exploração na química de coordenação. Os pré-ligantes sintetizados possuem substituinte nitro em posição orto e variável substituinte halogenado, também em posição orto. Foram realizadas caracterizações com diversas técnicas: análise termogravimétrica (TGA), espectroscopia ultravioleta e visível, infravermelho e ressonância magnética nuclear de próton, sendo que o foco principal deste trabalho foi a caracterização estrutural dos complexos por difração de raios-X em monocristal, com destaque no estudo supramolecular destes compostos. Os substituintes nitro e haletos (F, Cl, Br e I) proporcionam a formação de diversos tipos de interações, as quais constituem arranjo supramoleculares. Foram sintetizados quatro pré-ligante 1-(2-fluorfenil)-3-(2-nitrofenil)triazeno (A), 1-(2-clorofenil)-3-(2-nitrofenil)triazeno (B), 1-(2-bromofenil)-3-(2-nitrofenil)triazeno (C), 1-(2-iodofenil)-3-(2-nitrofenil)triazeno (D) e treze complexos {[1-(2-fluorofenil)-3-(2-nitrofenil)triazenido](trifenilfosfina)ouro(I)} (1), {[1-(2-clorofenil)-3-(2-nitrofenil)triazenido](trifenilfosfina)ouro(I)} (2), {[1-(2-bromofenil)-3-(2-nitrofenil)triazenido](trifenilfosfina)ouro(I)} (3), {trans- bis-[1-(2-clorofenil)-3-(2-nitrofenil)triazenido]-bis-(piridina)paládio(II)} (4), {trans- bis-[1-(2-bromofenil)-3-(2-nitrofenil)triazenido]-bis-(piridina)paládio(II)} (5), {trans- bis-[1-(2-iodofenil)-3-(2-nitrofenil)triazenido]-bis-(piridina)paládio(II)} (6), {cis- bis-[1-(2-clorofenil)-3-(2-nitrofenil)triazenido]-bis-(piridina)platina(II)} (7), {cis- bis-[1-(2-bromofenil)-3-(2-nitrofenil)triazenido]-bis-(piridina)platina(II)} (8), {cis- bis-[1-(2-iodofenil)-3-(2-nitrofenil)triazenido]-bis-(piridina)platina(II)} (9), {trans-[1-(2-bromofenil)-3-(2-nitrofenil)triazenido]-bis-(piridina)(cloro)platina(II)} (10), {cis- [1-(2-bromofenil)-3-(2-nitrofenil)triazenido]-ditrifenilfosfina(cloro)platina(II)} (11), {bis-[1-(2-iodofenil)-3-(2-nitrofenil)triazenido]prata(I)} (12) e {[1-(2-fluorofenil)-3-(2-nitrofenil)triazenido](trifenilfosfina)prata(I)} (13). Para fins de estudar a Bioinorgânica dos complexos triazenidos de Ouro(I) e Platina(II), os compostos foram submetidos a avaliação de atividade biológica apresentando resultados promissores.
11

Iglesias, Bernardo Almeida. "Avaliação da associação molecular de complexos metálicos com ligante triazenido 1-óxido." Universidade Federal de Santa Maria, 2008. http://repositorio.ufsm.br/handle/1/10426.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Conselho Nacional de Desenvolvimento Científico e Tecnológico
In this dissertation were synthetized six compounds, of the which one is free ligand 1- phenyl-3-(4-nitrophenyl) triazene 1-oxide (1) and five are triazenido complexes of [Ni(O2NC6H4NNN(O)C6H5)2(C5H5N)2] (2), [Zn(O2NC6H4NNN(O)C6H5)2(C5H5N)2] (3), [Ag(O2NC6H4NNN(O)C6H4)(PPh3)2] (4), [V(O)2(O2NC6H4NNN(O)C6H4)(C5H5N)] (5) e [Pb(O2NC6H4NNN(O)C6H5)2] (6). The compound (1) were characterized by melting point, infrared and UV/Vis spectroscopy, X-ray diffraction in a single crystal and NMR 1H. The compounds (2), (3), (4), (5) and (6) were characterized by melting point, infrared and UV/VIS spectroscopy, X-ray diffraction in single crystals. The compounds (1) and (2) crystallizes in the triclinic crystal system, space group P(-1), where the triazene 1-oxide ligand (1) presents bifurcated hydrogen bonds formed by dimerics units, and the compound (2) forms the complex octahedric geometry, forming supramolecular intermolecular arrangement through non-classical interactions. The compounds (3) and (6) crystallizes in the monoclinic crystal system, space group P21/n, where the compound (3) shown distortion octahedrical geometry, influenced by intramolecular non-classical interactions, and the compound (6) presents supramolecular intermolecular non-covalent metal-η 6 arene-π interactions. The compounds (4) and (5) crystallized in the monoclinic crystal system, space group P21/c, where the compound (4) is constitute by bulky ligands PPh3, preventing the formation of the interactions, and the compound (5) form supramolecular intermolecular unidimensional arrangement through dimerics units and bridges [VO2]+.
Sintetizou-se o pró-ligante 1-fenil-3-(4-nitrofenil)triazeno 1-óxido (1) e a partir deste os complexos [Ni(O2NC6H4NNN(O)C6H5)2(C5H5N)2] (2), [Zn(O2NC6H4NNN(O)C6H5)2(C5H5N)2] (3), [Ag(O2NC6H4NNN(O)C6H4)(PPh3)2] (4), [V(O)2(O2NC6H4NNN(O)C6H4)(C5H5N)] (5) e [Pb(O2NC6H4NNN(O)C6H5)2] (6). O composto (1) foi caracterizado por ponto de fusão, espectroscopia de infravermelho e UV/Vis, difração de raios-X em monocristal e RMN de 1H. Os compostos (2), (3), (4), (5) e (6) foram caracterizados por ponto de fusão, espectroscopia de infravermelho e UV/Vis, difração de raios-X em monocristal. Os compostos (1) e (2), pertencem ao grupo espacial P(-1), sistema cristalino Triclínico, onde o pró-ligante triazeno 1-óxido (1) apresenta ligações de hidrogênio bifurcadas formando unidades diméricas e, o composto (2) forma um complexo de geometria octaédrica, formando arranjo supramolecular através de interações intermoleculares não-clássicas. Os compostos (3) e (6), pertencem ao grupo espacial P21/n, sistema cristalino Monoclínico, sendo que o composto (3) apresenta distorção em sua geometria octaédrica, influenciada pelas interações intramoleculares de hidrogênio não-clássicas, e o composto (6) forma arranjo supramolecular através de interações não covalentes do tipo Pb-η 6 metal areno-π. Os compostos (4) e (5), pertencem ao grupo espacial P21/c, sistema cristalino Monoclínico, onde o composto (4) é constituído por ligantes volumosos PPh3, impedindo a formação de interações no mesmo, e para o composto (5) forma arranjo supramolecular unidimensional através de unidades diméricas e por pontes [VO2]+.
12

Behm, Mariana Boneberger. "Síntese e avaliação de arranjos supramoleculares de triazenos monocatenados e complexos com os cátions Co3+, Cu2+, Ag+ e Au+." Universidade Federal de Santa Maria, 2010. http://repositorio.ufsm.br/handle/1/4196.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Conselho Nacional de Desenvolvimento Científico e Tecnológico
Triazenes ligands substituted by terminal aryl groups in the diazoamine chain [ N=N N(H) ] containing NO2 group substituted in different position and ortho C(O)NH2 on aryl ring was evaluated on the occurrence of intermolecular interactions through hydrogen links. The research was based primarily on X-ray diffraction in single crystal to analyze structurally the occurrence of self-assembles supramolecular architectures on solid state. This work presents the synthesis and investigation of molecular and crystal structure of eleven new compounds. The pre-ligands 1-(2-amidofenil)-3-(2-nitrofenil)triazeno (I), 1-(2-amidofenil)-3-(4-nitrofenil)triazeno (II) e 1-(2-amidofenil)-3-(3-nitrofenil)triazeno (III), the cobalt(III) complexes: {Co[C(O)NHC6H4NNNC6H4NO2](C2H8N2)2}{Cl}.CH3OH (1), {Co[C(O)NHC6H4NNNC6H4NO2](C2H8N2)2}{Cl}.H2O (2) and {Co[C(O)NHC6H4NNNC6H4NO2](NH3)4}{NO3}.H2O (3), and silver(I) complexes: {Ag[C(O)NH2C6H4NNNC6H4NO2](C2H8N2)}{[C(O)NH2C6H4NNN(H)C6H4NO2]} (4) and {Ag[C(O)NH2C6H4NNNC6H4NO2](C2H8N2)]} (5), and cupper(II) complexes: {Cu4[C(O)NHC6H4NNNC6H4NO2]2[(OCH3)4]} (6) and gold(I) complexes: {Au[C(O)NH2C6H4NNNC6H4NO2](PC18H15)}{C5H5N} (7) e Au[C(O)NH2C6H4NNNC6H4NO2](PC18H15)] (8). Other complementary techniques were used to characterize the compounds, such as: infrared spectroscopy, 1H nuclear magnetic resonance spectroscopy, ultraviolet-visible spectroscopy, mass spectrometry, Raman spectroscopy and thermogravimetric analysis.
Ligantes triazenos substituídos nos grupos arilas terminais na cadeia diazoamínica [ N=N N(H) ] contendo os substituintes NO2 em diferentes posições e o grupo C(O)NH2 orto substituído ao anel foram avaliados quanto à ocorrência de interações intermoleculares através de ligações de hidrogênio. A investigação baseou-se principalmente na difração de raios-X em monocristal para analisar estruturalmente a formação de arranjos supramoleculares no estado sólido. Este trabalho apresenta a síntese e a investigação da estrutura cristalina e molecular de onze compostos inéditos: os pré-ligantes 1-(2-amidofenil)-3-(2-nitrofenil)triazeno (I), 1-(2-amidofenil)-3-(4-nitrofenil)triazeno (II) e 1-(2-amidofenil)-3-(3-nitrofenil)triazeno (III), os complexos de cobalto (III): {Co[C(O)NHC6H4NNNC6H4NO2](C2H8N2)2}{Cl}.CH3OH (1), {Co[C(O)NHC6H4NNNC6H4NO2](C2H8N2)2}{Cl}.H2O (2) e {Co[C(O)NHC6H4NNNC6H4NO2](NH3)4}{NO3}.H2O (3), os de prata (I): {Ag[C(O)NH2C6H4NNNC6H4NO2](C2H8N2)}{[C(O)NH2C6H4NNN(H)C6H4NO2]} (4) e {Ag[C(O) NH2C6H4NNNC6H4NO2](C2H8N2)]} (5), o de cobre (II): {Cu4[C(O)NHC6H4NNNC6H4NO2]2[(OCH3)4]} (6) e os de ouro (I): {Au[C(O)NH2C6H4NNNC6H4NO2](PC18H15)}{C5H5N} (7) e Au[C(O)NH2C6H4NNNC6H4NO2](PC18H15)] (8). Outras técnicas complementares foram utilizadas para caracterizar os compostos, como: espectroscopia de infravermelho, ressonância magnética nuclear 1H, espectroscopia do ultravioleta visível, espectrometria de massa, espectroscopia Raman e análise termogravimétrica.
13

Klangsinsirikul, Phimphaka. "Redox-active triazenido-bridged complexes." Thesis, University of Bristol, 2001. http://ethos.bl.uk/OrderDetails.do?uin=uk.bl.ethos.326282.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
14

Giglio, Vinícius Feltrin. "Síntese e cristaloquímica de complexos de Hg(II) e Ni(II) com o ligante 3-(2-fluorofenil)-1-(4-acetilfenil)triazenido e atividade biológica de triazenos livres." Universidade Federal de Santa Maria, 2006. http://repositorio.ufsm.br/handle/1/10558.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Coordenação de Aperfeiçoamento de Pessoal de Nível Superior
In this dissertation were synthesized six compounds, of the which four are free triazene ligands and two are triazenido complex of Hg(II) and Ni(II). The compouns were characterized by melting point, infrared an UV/VIS spectroscopy, ray-X diffraction in single crystals. They were also made analyses of biological activity of the free ligands, where the potential bacteriostatic and bactericidal and of DNA cleavage plasmidial was tested. The compound 1 crystallizes in the triclinic crystal system, space group P(-1), with cell parameters a = 8,033(4) Å, b = 8,039(5) Å, c = 10,022(6) Å, α = 93,77(2)°, β = 96,86(2)°, γ = 97,98(2)°; Z=2; The final crystal structure refinement converged to the indices of disagreement R1 = 0,0741, wR2 = 0,2547. In the solid state compond 1 reveals one-dimensional infinite chains with the base vector [100] as result of intermolecular N−H···O classic hydrogen bonds. The compound 5 crystallizes in the monoclinic crystal system, space group C2/c, with cell parameters a = 21,455(5) Å, b = 5,538(10) Å, c = 23,228(10) Å, α =γ = 90°, β = 116,301(10)°; Z=4; The final crystal structure refinement converged to the indices of disagreement R1 = 0,0220, wR2 = 0,0799. The crystal structure of 5 reveals one-dimensional infinite chains along the [010] direction through Hg−η2, η2−arene π−interactions. These one-dimensional chains can be extended to the bi-dimensional (2D) through no-classic hydrogen interactions C - H···O along the crystallographic vector [100]. The compound 6 crystallizes in the ortorrombic crystal system, space group Pbcn. with cell parameters a = 16,3394(11) Å, b = 11,9953(8) Å, c = 17,6042(12) Å, α=β=γ=90°; Z=4; The final crystal structure refinement converged to the indices of disagreement R1 = 0,0466, wR2 = 0,0948. The mononuclear complex with Ni(II) showing a rhombic distorted coordination geometry. In the solid state complex 6 reveals one-dimensional infinite chains with the base vector [010] as result of intermolecular C−H···O no classic hydrogen bonds. The biological activity results show that for compound 3 a bacteriostatic action for the Micrococcus spp, Rhodococcus spp e Staphylococcus saprophyticus in the concentration 128 μg/mL. The compound 4 show bacteriostatic action only for the cell lines ATCC Staphylococcus aureus in the concentration 128 μg/mL. The compounds 2 e 4 didn't show effectiveness for cleavage of the plasmid of DNA.
Sintetizou-se o ligante 1-(2-fluorfenil)-3-(4-acetilfenil)triazeno (1) e a partir deste os complexos [HgII(C14H11N3OF)2] (5) e cis-NiII(C14H11N3OF)2(py)2 (6), com o propósito de observar a geometria de coordenação, interações intermoleculares e o arranjo cristalino destes compostos. Sintetizou-se também os ligantes 1-(fenil)-3-(4-acetilfenil)triazeno (2), bis-1,3(4- acetilfenil)triazeno (3) e bis-1,3(4-acetiloxima)triazeno (4) a fim de se investigar o potencial bacteriostático e de clivagem do DNA palsmidial pUC18. Os compostos 1, 2, 3 e 4 foram sintetizados a partir de uma reação de diazotação via nitrito de sódio de uma amina com posterior acoplamento da mesma ou de outra amina diferente gerando compostos triazenos simétricos e assimétricos, respectivamente. O composto 5 foi sintetizado a partir da reação entre o composto 1 desprotonado e acetato de mercúrio(II) em solução de tetraidrofurano na proporção de 2:1. O composto 6 foi sintetizado a partir da reação entre o composto 1 desprotonado e cloreto de níquel(II) hexahidratado em solução metanólica na proporção 2:1. Os compostos foram caracterizados por ponto de fusão, espectroscopia na região do ultravioleta-visível e inframermelho. Somente os compostos 1, 5, e 6 foram caracterizados por difração de raios-X em monocristal. O composto 1 cristaliza no sistema cristalino triclínico, grupo espacial P(-1). O refinamento da estrutura inclui os parâmetros principais: 2684 reflexões totais; 1885 reflexões independentes; a = 8,033(4) Å, b = 8,039(5) Å, c = 10,022(6) Å, α = 93,77(2)°, β = 96,86(2)°, γ = 97,98(2)°; Z=2; refinamento com matriz completa para F2 e parâmetros térmicos anisotrópicos para átomos não hidrogenóides, obtendo-se índices finais R1 = 0,0741, wR2 = 0,2547. As moléculas do composto 1 associam-se através de ligações de hidrogênio clássicas entre N H ··· O, formando um arranjo supramolecular unidimensional na direção cristalográfica [100]. O composto 5 cristaliza no sistema cristalino monoclínico, grupo espacial C2/c. O refinamento da estrutura inclui os parâmetros principais: 11325 reflexões totais; 2311 8 reflexões independentes; a = 21,455(5) Å, b = 5,538(10) Å, c = 23,228(10) Å, α =γ = 90°, β = 116,301(10)°; Z=4; refinamento com matriz completa para F2 e parâmetros térmicos anisotrópicos para átomos não hidrogenóides, obtendo-se índices finais R1 = 0,0220, wR2 = 0,0799. As moléculas do composto 5 associam-se através de interações Hg-areno-η2,η2 π entre o íon Hg(II) e os átomos de carbono dos anéis periféricos dos dois complexos vizinhos, formando um arranjo supramolecular unidimensional na direção cristalográfica [010]. As redes unidimencionais do [HgII(RPhNNNPhR´)2]n [R = CH3C(O), R´= F] podem ser estendidas à bidimencionais (2D) através de ligações de hidrogênio não-clássicas entre C H···O ao longo da direção cristalográfica [100]. O composto 6 cristaliza no sistema cristalino ortorrômbico, grupo espacial Pbcn. O refinamento da estrutura inclui os parâmetros principais: 16030 reflexões totais; 3214 reflexões independentes; a = 16,3394(11) Å, b = 11,9953(8) Å, c = 17,6042(12) Å, α=β=γ=90°; Z=4; refinamento com matriz completa para F2 e parâmetros térmicos anisotrópicos para átomos não hidrogenóides, obtendo-se índices finais R1 = 0,0466, wR2 = 0,0948. A geometria de coordenação do composto 6 é octaédrica com distorção rômbica ao centro metálico. As moléculas do composto 6 apresenta também ligações de hidrogênio nãoclássica entre C H···O, formando um arranjo supramolecular unidimensional na direção cristalográfica [010]. Os resultados da atividade biológica mostram que o composto 3 apresenta para as bactérias Micrococcus spp, Rhodococcus spp e Staphylococcus saprophyticus ação bacteriostática para a concentração de 128 μg/mL. O composto 4 apresentou atividade bacteriostática somente para a cepa ATCC Staphylococcus aureuS na concentração de 128 μg/mL. Os compostos 2 e 4 não mostraram eficácia para clivagem do DNA plasmidial.
15

Santos, Aline Joana Rolina Wohlmuth Alves dos. "Síntese e arranjos supramoleculares de complexos Bis(triazenido) macrocíclicos e triazenido 1-óxido com os cátions Cu2+, Ni2+, Cu+, K+." Universidade Federal de Santa Maria, 2010. http://repositorio.ufsm.br/handle/1/4189.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Coordenação de Aperfeiçoamento de Pessoal de Nível Superior
This work elaborates on the determination of crystal and molecular structures of four pro-ligands, emphasizing bis(triazenes), triazene 1-oxide and a new class of bis(triazenes) macrocyclic, and eight complexes involving Cu+, Cu2 +, Ni2 + and K+. Pro-ligands triazenes 1-oxide are relatively small and simple molecules. When they are deprotonated they presen a high ability to form supramolecular assemblies, either because they are planar and facilitate the metal-metal approach and the formation of π···π interactions _ as in the case of complex (2) _, or because they have substituents with capacity of act as agent of secondary complexation forming polycationic structures _ as in the case of complex (3). Pro-ligand bis(triazenes) are double agents of complexation. The bis(triazene) (4) complexed Copper(I) forming a binuclear complex (5). The same ligand also led to binuclear complexes of Copper(II) through the chelate and macrocyclic effect, forming two types of crystal structures, one non-centrosymmetric (6), the other centrosymmetric (7). The pro-ligand bis(triazene) macrocyclic (8) has a cavity with ideal size for the complexation of transition metals, resulting, for example, in complex (9) with the cation Nickel(II). The ligand in this complex has substituents in para position. These substituents, two pyridine molecules (in the coordination sphere of the metal) and two pyridine molecules (as solvate of crystallization) form weak electrostatic interactions in the supramolecular arrangement. The bis(triazene) macrocyclic (10) has a central cavity larger than the bis(triazene) macrocyclic (8), allowing the complexation of larger molecules or ions. The analysis by X-ray diffraction on single crystal for the compound (10) revealed the presence of disordered water molecules inside the cavity, forming a chain of water molecules perpendicular to the stacked molecules of (10). When the compound (10) is deprotonated with a weak base such as pyridine, the deprotonation occurs partially, leading to a binuclear complex with Copper(II)-bridged μ2-OH (11). Two molecules of the ligand coordinate the two Copper(II) cations, and the coordination sphere is completed by two axial pyridine molecules. When the compound (10) is deprotonated with a strong base such as sodium or potassium ethanolate, the deprotonation occurs totally, leading to a binuclear conmplex with Copper(II)-bridged μ2-OCH2CH3 (12). One molecule ligand coordinates two Copper(II) cations and the coordination sphere is also supplemented by two axial pyridine molecules. The synthesis of a new class of macrocyclic triazenes has been successfully performed as well as the synthesis of their metallic complexes. The characterization of their structures and supramolecular assemblies was performed using the analysis by X-ray diffraction on single crystal and other secondary methods.
Este trabalho apresenta as determinações das estruturas cristalinas/moleculares de quatro pró-ligantes, enfatizando bis(triazenos), triazeno 1-óxido e a nova classe de bis(triazenos) macrocíclicos, e oito complexos envolvendo os cátions Cu+, Cu2+, Ni2+ e K+. Pró-ligantes triazenos 1-óxido são moléculas relativamente pequenas e simples, que quando desprotonadas apresentam elevada capacidade de formação de arranjos supramoleculares, sejam pelo fato de serem planares e facilitarem a aproximação metal-metal e a formação de interações π···π, como no caso do complexo (2), ou pelo fato de apresentarem substituintes capazes de atuarem como complexantes secundários, formando estruturas policatiônicas complexas, como no caso do complexo (3). Pró-ligantes bis(triazenos) são agentes duplos de complexação. O bis(triazeno) (4) mostrou-se capaz de complexar o íon cobre(I) formando um complexo binuclear (5). O mesmo ligante, ainda, originou complexos binucleares de cobre(II), através do efeito quelato e macrocíclico, formando dois tipos de estruturas cristalinas, uma não-centrossimétrica (6) e outra centrossimétrica (7). O pró-ligante bis(triazeno) macrocíclico (8) apresenta uma cavidade com tamanho ideal para a complexação de metais de transição, originando, por exemplo, o complexo (9) com o cátion níquel(II). O ligante neste complexo apresenta substituintes em posição para e estes subtituintes, adicionados às moléculas de piridina que completam a esfera de coordenação do metal e às moléculas de piridina como solvato de cristalização, formam o arranjo supramolecular, através de interações eletrostáticas fracas. O pró-ligante bis(triazeno) macrocíclico (10) apresenta uma cavidade central maior que o pró-ligante bis(triazeno) macrocíclico (8), possibilitando a complexação de moléculas ou cátions maiores. A difração de raios-x em monocristal de (10) revelou a presença de moléculas de água desordenadas no interior da cavidade, formando uma cadeia perpendicular às moléculas empacotadas do pró-ligante macrocíclico. Quando o composto (10) é desprotonado com base fraca, como piridina, a desprotonação ocorre de maneira parcial, originando um complexo binuclear de cobre(II) unido por pontes μ2-OH (11), onde duas moléculas de ligante coordenam os dois íons cobre(II) e a esfera de coordenação quadrática é completada por duas moléculas de piridina axiais. Quando o composto (10) é desprotonado com base forte, como etóxido de sódio ou potássio, a desprotonação ocorre de maneira total, originando um complexo binuclear de cobre(II) unido por pontes μ2-OCH2CH3 (12), onde uma molécula de ligante coordena os dois íons cobre(II) e a esfera de coordenação quadrática também é completada por duas moléculas de piridina axiais. A síntese de mais representantes da nova classe de triazenos macrocíclicos foi realizada com sucesso neste trabalho, bem como a síntese de complexos, envolvendo triazenidos macrocíclicos. A caracterização de suas estruturas e arranjos supramoleculares foi realizada através de difração de raios-x em monocristal e outros métodos secundários.
16

Pavard, Paul-Alexis. "Développement d’une méthode innovante d’identification de précurseurs ALD pour un matériau-cible : cas du sulfure de gallium." Thesis, Sorbonne université, 2021. https://accesdistant.sorbonne-universite.fr/login?url=https://theses-intra.sorbonne-universite.fr/2021SORUS524.pdf.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
L’ALD est un procédé chimique efficace de déposition de couches minces en phase vapeur, bien que certains matériaux restent encore inaccessibles notamment par un manque de précurseurs adaptés. Les nombreux critères qu’ils doivent remplir (volatilité, stabilité thermique, réactivité) rendent difficile la prédiction du comportement de potentiels candidats. La mise au point d’une méthode d’évaluation des propriétés physicochimiques permettrait d’accélérer l’accès à de nouveaux précurseurs ALD et de mieux comprendre les réactions en surface. Ce travail s’intéresse au développement de précurseurs pour le dépôt de sulfure de gallium. Des synthèses modulaires de complexes possédant des ligands azotés (guanidinate, amidinate, triazénide) donnent accès à des librairies de complexes, caractérisés structurellement (RMN, DRX) et thermiquement (ATG, DSC) et permettent des corrélations entre structures et propriétés thermiques. Des études de réactivité en solution et la comparaison à des réactivités ALD connues ont permis de valider une étape supplémentaire de sélection. Cette méthodologie a permis d’identifier quelques composés prometteurs parmi la trentaine synthétisée
ALD is an efficient chemical vapour phase process for the deposition of thin films, although some materials are still inaccessible due to a lack of suitable precursors. The numerous criteria they must meet (volatility, thermal stability, reactivity) make it difficult to predict the behaviour of potential candidates. The development of a method for evaluating physicochemical properties would accelerate access to new ALD precursors and improve understanding of surface reactions. This work focuses on the development of precursors for gallium sulphide deposition. Modular syntheses of complexes with nitrogen ligands (guanidinate, amidinate, triazenide) give access to libraries of complexes, characterised structurally (NMR, XRD) and thermally (ATG, DSC) and allow correlations between structures and thermal properties. Reactivity studies in solution and comparison with known ALD reactivites allowed to validate an additional selection step. This methodology allowed to identify a few promising candidates among the thirty or so synthesised
17

Silva, Carlos Fernando Barboza da. "Synthese, Charakterisierung und Struktur von Metallkomplexen mit Triazenido- und Pentaazadienidoliganden." [S.l.] : [s.n.], 2005. http://deposit.ddb.de/cgi-bin/dokserv?idn=97564792X.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
18

Nunes, Melise Silveira. "AVALIAÇÃO DA ATIVIDADE CITOTÓXICA E ANTIBACTERIANA DE UM COMPOSTO TRIAZENIDO COMPLEXADO COM ÍON OURO (I)." Universidade Federal de Santa Maria, 2015. http://repositorio.ufsm.br/handle/1/6029.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Cancer represents one of the leading causes of death worldwide and efforts to discover more effective anticancer therapies have led to the synthesis of a wide diversity of molecular species. Another major challenge is the anti-infective treatment, because despite the large arsenal of active substances available, many show inefficiency due to the rapid emergence of resistant bacterial strains. As a result, arises the necessity of finding new active substances, more effective and targeted properties in both treatments of neoplasms as microbial resistance. Notably, the Triazenes compounds (TZCs) have been asserting itself as a promising class of metallodrugs with relevant antimicrobial and antiproliferative activity. Moreover, the association of pharmacophoric radical TZC with metal ions, such as gold, leads to a significant increase in biological activity. Because of this wide pharmacological versatility, this study aimed the evaluating in vitro of the biological activity of a compound TZC complexed with ion gold (I). The antibacterial activity was carried out by the conventional method of broth microdilution, through the technique of the minimum inhibitory concentration (MIC), against bacterial strains reference standard American Type Culture Collection (ATCC), clinical isolates with multidrug resistance (MDR) and clinical isolates biofilm producers. Cytotoxicity was evaluated by colorimetric assay based on the reduction of bromide of 3-(4,5-dimethylthiazol-2-yl)-2,5-diphenyl tetrazolium bromide) (MTT) against the standard cell line K562 (Chronic Myeloid Leukemia). The results obtained demonstrate that the compound in study present a narrow spectrum of action, being active only against microorganisms classified as Gram positive, moreover, proved to be active against all isolates producing biofilm when compared to non-producing strains of biofilm. Also showed remarkable cytotoxic activity, with IC50 4.96 μM. Thus, these results demonstrate an alternative to the design of a new class of antibacterial and antitumor metallodrugs with activity.
O câncer representa uma das principais causas de óbito no mundo e esforços para descobrir terapias antineoplásicas mais eficazes têm conduzido à síntese de inúmeras moléculas. Outro grande desafio é o tratamento anti-infeccioso, pois apesar do grande arsenal de substâncias ativas disponíveis, muitas mostram-se ineficazes devido ao rápido aparecimento de estirpes bacterianas resistentes. Em razão disso, surge a necessidade da descoberta de novas substâncias ativas, com propriedades mais eficazes e direcionadas, tanto nos tratamentos de neoplasias como de resistência microbiana. Notoriamente, os compostos Triazenos (TZCs) vêm afirmando-se como uma classe promissora de metalofármacos com relevante atividade antimicrobiana e antiproliferativa. Além disso, a associação do radical farmacofórico TZC com íons metálicos, como o ouro, leva a um aumento significativo na atividade biológica. Em virtude dessa ampla versatilidade farmacológica, este estudo teve como objetivo a avaliação in vitro da atividade biológica de um composto TZC complexados com íon ouro (I). A atividade antibacteriana foi realizada pelo método convencional da microdiluição em caldo, através da técnica da concentração inibitória mínima (CIM), frente às cepas bacterianas padrão de referência American Type Culture Collection (ATCC), isolados clínicos com resistência a múltiplas drogas (RMD) e isolados clínicos produtores de biofilme. A citotoxicidade foi analisada através do ensaio colorimétrico baseado na redução do brometo de 3-(4,5-dimetiltiazol-2-il)-2,5 difeniltetrazólio) (MTT), frente às células da linhagem padrão K562 (Leucemia Mieloide Crônica). Os resultados obtidos demonstram que o composto em estudo apresentou estreito espectro de ação, sendo ativo somente frente aos microrganismos classificados como Gram positivos, além disso, mostrou-se ativo frente a todos os isolados produtores de biofilme, quando comparado às cepas não produtoras de biofilme. Também demonstrou notável atividade citotóxica, tendo a IC50 4.96 μM. Sendo assim, esses resultados demonstram uma alternativa para a concepção de uma nova classe de metalofármacos com atividade antibacteriana e antitumoral.
19

Seo, Jang Woo [Verfasser]. "Heteroleptische Metallkomplexe und -organyle mit sterisch anspruchsvollen Triazenido- und Bis(β-diketiminato)-Liganden / Jang Woo Seo". München : Verlag Dr. Hut, 2013. http://d-nb.info/1033041580/34.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
20

Soussi, Khaled. "Precursor chemistry of novel metal triazenides : Solution and vapor phase elaborations of Fe and Al13Fe4 nanomaterials." Thesis, Lyon, 2017. http://www.theses.fr/2017LYSE1006/document.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
La production de polyéthylène par la polymérisation de l'éthylène est un procédé industriel de grande importance. L'éthylène, issue de la pétrochimie contient des impuretés d'acétylène (1%), ce qui empoisonne le catalyseur de polymérisation, et donc le besoin d'un catalyseur qui soit sélectif pour hydrogéner l'acétylène en éthylène. Le composé intermétallique Al13Fe4 a été développé par Armbuster et al. en 2012 comme un catalyseur actif et sélectif pour la semi-hydrogénation de l'acétylène pour la production de polyéthylène. Il présente une structure cristalline avec des distances interatomiques Fe-Fe élevées et un faible nombre de coordination des atomes de fer, qui tombe sous le concept de "site isolation principle". Ce composé est également intéressant en raison de son faible coût (sans métaux nobles par rapport à Pd /Al2O3 catalyseurs industriels) et une faible toxicité. Cependant, il a été produit sous la forme de poudre non supportée par la méthode Czochralski ce qui limite son utilisation dans le domaine du génie catalytique. Dans ce contexte, supporter le catalyseur présente de nombreux avantages comme la facilité de séparation du catalyseur hétérogène à partir du mélange réactionnel obtenue par une variété de procédés telle que la filtration par exemple. Un autre avantage des catalyseurs supportés est la plus grande surface exposée du catalyseur ou dispersion. Etant donné que la catalyse est une réaction de surface, maximiser la surface d'un catalyseur, en le dispersant sur le support améliorera / optimisera l'activité catalytique. Les procédés de "chimie douce" dénommés Metal Organic Chemical Vapor Deposition (MOCVD) et Metal Organic Deposition (MOD) sont réputés pour être efficaces et économiquement compétitifs pour déposer des nanoparticules ou des films minces, à partir de précurseurs moléculaires appropriés. Notre travail vise donc à développer Al13Fe4 sous forme de films ou de nanoparticules supportées par MOCVD. La première étape pour atteindre cet objectif est le développement des précurseurs moléculaires d'aluminium métallique et de fer, dans des conditions compatibles suivies par codépôt ou dépôt séquentiel des deux précurseurs de Fe et Al pour former le composé intermétallique dans la bonne stœchiométrie. Parmi les nombreux précurseurs d'Al, le diméthyl ethylaminealane (DMEAA, [AlH3(NMe2Et)]) est utilisé en raison de sa pression de vapeur importante et des températures de dépôt faibles. En outre, l'absence de liaisons Al-O et Al-C conduit à la production de films sans impuretés carbone et oxygène. Cependant, des précurseurs moléculaires de fer pour le dépôt pour MOCVD de films de fer purs sont rares et moins développés. En dehors du pentacarbonyle de fer qui produit des films de fer pur, amidinates et guanidinates sont utilisés comme précurseurs de fer. Cependant, l'oxygène et des carbures sont présents dans des pourcentages élevés. Ainsi, l'objectif principal de ce travail de thèse est de concevoir et de synthétiser de nouveaux complexes moléculaires de fer qui servent de précurseurs pour la MOCVD. Dans ce travail, des nanoparticules de composé intermétallique Al13Fe4 sont préparées par réduction en solution et des films par dépôt séquentiel MOCVD en utilisant DMEAA et Fe(CO)5 en tant que précurseurs moléculaires. Les propriétés catalytiques ont été étudiées et ont montré d'une activité très peu active dans la réaction d'hydrogénation de l'acétylène: moins de 1% avant de se désactiver rapidement. La régénération sous hydrogène ou sous oxygène n'a qu'une faible restauration de l'activité. Les tests catalytiques ont été encore étendus à Al13Fe4 poudre préparée par réduction en solution ainsi que Al13Fe4 en poudre commerciale et a constaté que Al13Fe4 était non catalytiquement actif sous toutes ses formes (dans nos conditions de réaction)
Polyethylene production from the polymerization of ethylene is an industrial process of great importance. Ethylene stream for the polymerization of polyethylene is produced by the steam cracking of a wide range of hydrocarbon feedstock and usually contains acetylene impurities (1%) which poison the polymerization catalyst. The ethylene steam has to be purified by the selective semi-hydrogenation of acetylene which requires a catalyst with high selectivity to hydrogenate acetylene to ethylene. The intermetallic compound Al13Fe4 was introduced in 2012 by Armbuster et al. as an active and selective catalyst for the semi-hydrogenation of acetylene for polyethylene production. It has a crystal structure with high average inter-atomic distances Fe-Fe and a low coordination number of iron atoms, which falls under the concept of "site isolation principle". This compound is also attractive because of its low cost (without any noble metals compared to Pd/Al2O3 industrial catalysts) and low toxicity. However, it has been produced in the form of unsupported powder by the Czochralski method which limits its use in catalytic engineering. In this context, supporting the catalyst presents many advantages as the ease of separation of the heterogeneous catalyst from the reaction mixture. In contrast to homogeneous catalysts in which separation is often costly and difficult, separating the supported heterogeneous catalyst can be achieved by a variety of methods such as filtration for example. Another advantage of supported catalysts is the higher surface area of the catalyst. Since catalysis is a surface reaction, consequently, maximizing the surface area of a catalyst by distributing it over the support will enhance/optimize the catalytic activity.Chemical synthetic routes such as Metal Organic Chemical Vapor Deposition (MOCVD) and Metal Organic Deposition (MOD) referred as “Chimie douce” process are reputed to be flexible and economically competitive methods to prepare nanoparticles or thin films. Our work is thus aimed at developing Al13Fe4 as supported films or nanoparticles by MOCVD and/or MOD. The first step to meet our objective is the development of compatible molecular precursors of metallic aluminum and iron followed by MOCVD or MOD of those precursors to form the intermetallic compound in the good stoichiometry. Among the numerous aluminum MOCVD precursors used in the literature, dimethyl ethylamine alane (DMEAA, [AlH3(NMe2Et)]) is used due to its properties such as high vapor pressure and low deposition temperatures. Moreover, the absence of Al-O and Al-C bonds leads to the production of carbon and oxygen free films. However, iron molecular precursors for the MOCVD of pure iron films are scarce and less developed. Apart from iron pentacarbonyl that produces pure iron films, amidinates and guanidinates are used as iron precursors. However, oxygen and carbides impurities are present in high percentages. Thus the main objective of this Ph-D work is to design and synthesize novel and original iron molecular complexes that serve as precursors for the low temperature MOCVD of iron films. In this Ph-D work, nanoparticles of the intermetallic complex were prepared via solution reduction of novel Fe triazenide precursors and Al metal. Supported films were also prepared via sequential MOCVD by using DMEAA and Fe(CO)5 as molecular precursors. Its catalytic properties have been explored and showed that it is very little active in the hydrogenation reaction of acetylene. Regeneration under hydrogen or oxygen was not very successful and only some activity restored. The catalytic tests have been further extended to Al13Fe4 powder prepared by solution reduction as well as to commercial Al13Fe4 and found that Al13Fe4 was inactive catalytically in all forms (in our conditions of reactions)
21

Ta, Hue Thu. "Reactions of 5-(3-alkyltriazeno)imidazole-4-carboxamide." Thesis, University of Newcastle Upon Tyne, 1990. http://ethos.bl.uk/OrderDetails.do?uin=uk.bl.ethos.315657.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
22

Koehler, Eduardo Giuliani. "Avaliação de arranjos supramoleculares de complexos triazenidos de mercúrio (II) e cobre(II)." Universidade Federal de Santa Maria, 2007. http://repositorio.ufsm.br/handle/1/10421.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
The reaction between deprotonated 1,3-Bis(3-acetylphenyl)triazene and Hg(CH3COO)2 in methanol, yields [Hg(RNNNR)(Py)] (R=3-CH3C(O)C6H4) (1), a triazenide dimeric mononuclear complex of mercury(II). The crystal structure analysis of (1) reveals a bi−dimensional supramolecular arrangement as result of molecular self-assembly provided by Hg−η², η² −arene π interactions, and C−H···O non−classical hydrogen bonding. The crystal system of (1) is monoclinic and belongs to the space group P21/c with the cell parameters a = 13,8647(5), b = 14,8823(5), c = 17,0403(5) Å, and β = 92,2140(10)°. The crystal structure refinement achieves the final indexes R1 = 0,0440 and wR2 = 0,1034. Deprotonated 1,3-Bis(3-acetylphenyl)triazene reacts with Cu(CH3COO)2·2H2O in methanol yielding [Cu(RNNNR)2]2 (R = 3−CH3C(O)C6H4) (2), a binuclear triazenide complex showing a lantern −type molecular structure. The crystal structure of (2) reveals that molecules of the complex do not suffer intermolecular interactions. The Cu···Cu distance [2,4056(9)Å] give rise to the interpretation of an inter-metallic interaction supported by an anti−ferromagnetic coupling between the Cu(II) ions. The crystal system of (2) is triclinic and belongs to the space group P(-1) with the cell parameters a = 10,1977(11), b = 15,5390(19), c = 19,173(2) Å, α = 92,960(3)°, β = 90,484(4)°, and у = 100,997(3)°. The crystal structure refinement achieves the final indexes R1 = 0,0572 and wR2 = 0,1197. Beside the single−crystal X−ray structural analysis, both the complexes of (1) and (2) were characterized by infra-red vibrational spectroscopy and UV/VIS electronic transition spectroscopy.
A reação entre o 1,3-bis(3-acetilfenil)triazeno desprotonado e o Hg(CH3COO)2 em metanol, produz [Hg(RNNNR)(Py)] (R=3-CH3C(O)C6H4) (1),um complexo mononuclear dimérico triazenídico de mercúrio(II). A análise da estrutura cristalina de (1) revela um arranjo supramolecular bidimensional como o resultado de um auto-arranjo molecular através de interações Hg-η² , η² - areno π, , e por ligações de hidrogênio não-clássicas C-H H .O sistema de cristalino do (1) é monoclínico e pertence ao grupo espacial P21/c com os parâmetros de cela a = 13,8647 (5), b = 14,8823 (5), c = 17,0403 (5) Å, e β = 92,2140(10)°. O refinamento da estrutura cristalina apresenta os índices do finais R1 = 0,0440 e wR2 = 0,1034. O 1,3-bis(3-acetilfenil)triazeno desprotonado reage com o Cu(CH3COO)2.2H2O em metanol que produz o [Cu(RNNNR)2]2 (R = 3−CH3C(O) ) (2), um complexo triazenídico binuclear que mostra um estrutura molecular do tipo lanterna . A estrutura cristalina de (2) revela que as moléculas do complexo não sofrem interações intermoleculares. A distância Cu···Cu [2,4056(9)Å] causa a interpretação de uma interação inter-metálica resultado de um acoplamento anti-ferromagnético entre os íons do Cu(II). O sistema cristalino de (2) é triclínico e pertence ao grupo espacial P(-1) com os parâmetros de cela a = 10,1977 (11), b = 15,5390 (19), c = 19,173 (2) Å, α = 92,960(3)°, β = 90,484(4)°, e у = 100,997(3)°. A estrutura cristalina refinada alcança os índices finais R1 = 0,0572 e wR2 = 0,1197. Além da análise da estrutura do monocristal de (1) e (2), ambos foram também analisados por espectroscopia no infravermelho e UV-Vis.
23

Locatelli, Aline. "Arranjos supramoleculares de triazenidos complexos de Ag(I) através de ligações de hidrogênio." Universidade Federal de Santa Maria, 2008. http://repositorio.ufsm.br/handle/1/10433.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Conselho Nacional de Desenvolvimento Científico e Tecnológico
In this work we synthesized and determinates the crystaline/molecular structure of thre Ag(I) complexes, all of them use monocatenated triazenide ligands previously desprotonated. The complex [Ag(C6H4FNNNC6H4NO2)(C5H5N)]2 (1) crystallizes in triclinic system, space grup P1¯ with cell parameters = 9,6008(3), b = 12,1025(4), c = 16,4071(5) Å, α= 104,035(2)°, β= 105,209(2)°, γ = 103,897(2)°; V = 1688,13(9) Å; Z = 2. The refinement of this structure converge to the follow discordance indexes R₁ = 0,0624 e wR₂ = 0,0870. The sphere of coordination around the Ag atom is formed by two deprotonated triazene ligants and molecules of pyridine. The Ag Ag interaction expands the coordination geometry of Ag of T distorted for trigonal bipyramidal distorted. The molecules of complex (1) binding by non-classic hydrogen bonds intermolecular C(52)-H(52) O(22) [3,158(8) Å; 127°] e C(62)-H(62)···(O11) [3,156(8) Å; 128°] play a role in the formation of supramolecular arrangement. The complex [Ag(C6H4ClNNNC6H4NO2)(C5H5N)]2 (2) crystallizes in triclinic system, space grup P1¯ with cell parameters a = 7,4042(10), b = 11,3767(2), c = 12,1174(4) Å, α= 113,356(10)°, β= 97,402(10)°, γ = 101,498(2)°; V = 893,42(4) Å; Z = 1. The refinement of this structure converge to the follow discordance indexes R1 = 0,0271 e wR2 = 0,0782. The sphere of coordination around the Ag atom is formed by two deprotonated triazene ligants and molecules of pyridine. The Ag Ag interaction expands the coordination geometry of Ag of T distorted for trigonal bipyramidal distorted. The molecules of complex (2) binding by non-classic hydrogen bonds intramolecular C(32)-H(32) O(11) [3,500(3) Å; 170°] and binding by non-classic hydrogen bonds intermolecular C(33)-H(33) (O12) [3,376(4) Å; 152°] play a role in the formation of supramolecular arrangement. The complex [Ag(C6H4BrNNNC6H4NO2)(C5H5N)]2 (3) crystallizes in triclinic system, space grup P1¯ with cell parameters a = 7,502(10), b = 11,483(2), c = 12,060(4) Å, α= 113,42(10)°, β= 96,71(10)°, γ = 102,49(2)°; V = 906,60(4) Å; Z = 1. The refinement of this structure converge to the follow discordance indexes R1 = 0,0323 e wR2 = 0,0500. The sphere of coordination around the Ag atom is formed by two deprotonated triazene ligants and molecules of pyridine. The Ag Ag interaction expands the coordination geometry of Ag of T distorted for trigonal bipyramidal distorted . The molecules of complex (3) binding by non-classic hydrogen bonds intramolecular C(32)-H(32) O(11) [3,487(4) Å; 170°] and binding by non-classic hydrogen bonds intermolecular C(33)-H(33) (O12) [3,380(4) Å; 151°] play a role in the formation of supramolecular arrangement.
Neste trabalho sintetizou-se e determinou-se a estrutura cristalina/molecular de três complexos de prata, todos envolvendo ligantes triazenos previamente desprotonados. O complexo [Ag(C6H4FNNNC6H4NO2)(C5H5N)]2 (1) cristalina no meio triclínico, grupo espacial P1¯ com parâmetros de cela a = 9,6008(3), b = 12,1025(4), c = 16,4071(5) Å, α= 104,035(2)°, β= 105,209(2)°, γ= 103,897(2)°; V = 1688,13(9)Å; Z = 2. O refinamento dessa estrutura convergiu aos índices de discordância R₁ = 0,0624 e wR₂ = 0,0870. A esfera de coordenação do átomo de Ag é formada por dois ligantes triazenos desprotonados e moléculas de piridina. A interação Ag Ag e a interação Ag F expande a geometria de coordenação do átomo de Ag, de T para bipirâmide trigonal distorcida. As moléculas do complexo (1) associam-se através de ligações não-clássicas intermoleculares C(52)-H(52) O(22) [3,158(8) Å; 127°] e C(62)-H(62) (O11) [3,156(8) Å; 128°] contribuindo para a formação do arranjo supramolecular 1-D. O complexo [Ag(C6H4ClNNNC6H4NO2)(C5H5N)]2 (2) cristalina no meio triclínico, grupo espacial P1¯ com parâmetros de cela a = 7,4042(10), b = 11,3767(2), c = 12,1174(4) Å, α= 113,356(10)°, β= 97,402(10)°, γ = 101,498(2)°; V = 893,42(4) Å; Z = 1. O refinamento dessa estrutura convergiu aos índices de discordância R1 = 0,0271 e wR2 = 0,0782. A esfera de coordenação do átomo de Ag é formada por dois ligantes triazenos desprotonados e moléculas de piridina. A interação Ag Ag e a interação Ag Cl expandem a geometria de coordenação do átomo de Ag, de T para bipirâmide trigonal distorcida. As moléculas do complexo (2) associam-se através de ligações não-clássicas intramoleculares C(32)-H(32) O(11) [3,500(3) Å; 170°] e ligações não-clássicas intermoleculares C(33)-H(33) (O12) [3,376(4) Å; 152°] contribuindo para a formação do arranjo supramolecular 1-D. O complexo [Ag(C6H4BrNNNC6H4NO2)(C5H5N)]2 (3) cristalina no meio triclínico, grupo espacial P1¯ com parâmetros de cela a = 7,502(10), b = 11,483(2), c = 12,060(4) Å, α= 113,42(10)°, β= 96,71(10)°, γ = 102,49(2)°; V = 906,60(4) Å; Z = 1. O refinamento dessa estrutura convergiu aos índices de discordância R1 = 0,0323 e wR2 = 0,0500. A esfera de coordenação do átomo de Ag é formada por dois ligantes triazenos desprotonados e moléculas de piridina. A interação Ag Ag e a interação Ag Br expandem a geometria de coordenação do íon Ag+ de T para bipirâmide trigonal distorcida. As moléculas do complexo (3) associam-se através de ligações não-clássicas intramoleculares C(32)-H(32) O(11) [3,487(4) Å; 170°] e ligações não-clássicas intermoleculares C(33)-H(33) (O12) [3,380(4) Å; 151°] contribuindo para a formação do arranjo supramolecular 1-D.
24

Garzon, Litiérri Razia. "AVALIAÇÃO DA ATIVIDADE ANTIBACTERIANA, CITOTÓXICA E NUCLEASE QUÍMICA DE COMPLEXOS TRIAZENIDOS DE PLATINA (II)." Universidade Federal de Santa Maria, 2015. http://repositorio.ufsm.br/handle/1/6028.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Fundação de Amparo a Pesquisa no Estado do Rio Grande do Sul
Despite the large number of antimicrobials and anti-tumor drugs, therapeutic arsenal is limited due to the emergence of bacterial resistance mechanisms and refractoriness, besides the toxicity of certain drugs. This has contributed to advances in scientific research, especially those aimed at obtaining new active agents against infectious diseases and cancer, with innovative and less toxicity mechanisms. From this perspective, due to the great versatility and diverse pharmacological properties demonstrated by triazenes (TZCs) This study aimed to evaluate in vitro biological activity of two compounds unpublished TZCs complexed with platinum (II): {trans [1- (2-bromophenyl ) -3- (2-nitrophenyl) triazenido) bis (pyridine) (chloro) platinum (II)} (C1) and cis- {[1- (2-nitrophenyl) -3- (2-bromofenil) triazenido)] (ditrifenilfosfina ) (chloro) platinum (II)} (C2). The antibacterial activity was performed by the conventional method of broth microdilution, by evaluating the minimum inhibitory concentration (MIC) against the bacterial strains benchmark American Type Culture Collection (ATCC) and clinical isolates with multiple resistance to drugs (RMD). Cytotoxicity was assessed by colorimetric assay based on reduction of 3- (4,5-dimethylthiazol-2-yl) -2,5-diphenyltetrazolium bromide (MTT) compared to the bone marrow cells from patients diagnosed with leukemia treated at the University Hospital of Santa Maria. The chemical nuclease activity was verified by electrophoresis in agarose gel. According to the results showed that both compounds have antibacterial activity TZCs. The C1 complex showed activity against E. faecalis 51299, 15305 S. saprophyticus, E. faecalis 29212, S. aureus ATCC 25923 and S. aureus ATCC 29213. The C2 complex was able to inhibit growth of a bacterium RMD S. epidermidis 27. The studied complexes showed narrow spectrum of activity being active only against Gram positive bacteria. In addition, C1 promoted high percentage of cell death in the face of patient cells with Chronic Myeloid Leukemia (LMC) of 50.23% 75.59% will. With respect to nuclease activity, in investigated conditions, the compounds were not able to cleave the plasmid DNA. This study reflects the broad antimicrobial and cytotoxic activity of TZCs compounds.
Apesar do grande número de medicamentos antimicrobianos e antitumorais existentes, o arsenal terapêutico encontra-se limitado em virtude do surgimento de mecanismos de resistência bacteriana e refratariedade, além da toxicidade de alguns fármacos. Tal fato tem contribuído para os avanços nas investigações científicas, especialmente, aquelas que visam a obtenção de novos agentes ativos contra doenças infecciosas e o câncer, com mecanismos inovadores e menor toxicidade. Nessa perspectiva, devido a grande versatilidade e diversas propriedades farmacológicas demonstradas pelos triazenos (TZCs) este estudo teve como objetivo a avaliação in vitro da atividade biológica de dois compostos TZCs inéditos complexados com Platina (II): {trans[1-(2-bromofenil)-3-(2-nitrofenil)triazenido)-bis-(piridina)(cloro)platina(II)} (C1) e {cis[1-(2-nitrofenil)-3-(2-bromofenil)triazenido)](ditrifenilfosfina)(cloro)platina(II)} (C2). A atividade antibacteriana foi realizada pelo método convencional da microdiluição em caldo, através da avaliação da concentração inibitória mínima (CIM), frente às cepas bacterianas padrão de referência American Type Culture Collection (ATCC) e isolados clínicos com resistência múltipla às drogas (RMD). A citotoxicidade foi investigada através do ensaio colorimétrico baseado na redução do brometo de 3-(4,5-dimetiltiazol-2-il)-2,5 difeniltetrazólio (MTT) frente às células de medula óssea provenientes de pacientes diagnosticados com leucemia, atendidos no Hospital Universitário de Santa Maria. A atividade de nuclease química foi verificada por meio da técnica de eletroforese em gel de agarose. De acordo com os resultados, observou-se que ambos os compostos TZCs possuem atividade antibacteriana. O complexo C1 demonstrou atividade frente a E. faecalis 51299, S. saprophyticus 15305, E. faecalis 29212, S. aureus ATCC 25923 e S. aureus ATCC 29213. O complexo C2 foi capaz de inibir o crescimento de uma bactéria RMD, S. epidermidis 27. Os complexos estudados demonstraram atividade de estreito espectro sendo ativos somente frente a bactérias Gram positivas. Além disso, C1 promoveu elevada porcentagem de morte celular frente às células de paciente com Leucemia Mieloide Crônica (LMC) de 50,23% à 75,59%. No que se refere à atividade de nuclease, nas condições investigadas, os compostos não foram aptos a clivar o DNA plasmidial. Esse estudo reflete a ampla atividade antimicrobiana e citotóxica dos compostos TZCs.
25

Behm, Mariana Boneberger. "Síntese e cristaloquímica de complexos de Hg(II) e Ni(II) com o ligante 1,3-BIS(4-bromofenil)triazenido." Universidade Federal de Santa Maria, 2006. http://repositorio.ufsm.br/handle/1/10620.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Conselho Nacional de Desenvolvimento Científico e Tecnológico
Deprotonated 1,3-Bis(4-bromophenyl)triazene reacts with Hg(CH3COO)2 in methanol yielding [Hg(BrC6H4NNNC6H4Br)2]∞ (1) a triazenide complex polymer of Hg(II). The crystal structure of (1) reveals one-dimensional infinite chains along the [010] direction through Hg−η2, η2−arene π−interactions. The crystal system of 1 is monoclinic and belongs to the space group P21/n with the cell parameters a = 15.1741(6) Å, b = 4.6587(2) Å, c = 18.5342(7) Å, β = 94.207(2)°. The crystal structure refinement converge to the final indices R1 = 0.0278, wR2 = 0.0798. A mixture of nickel(II) chloride in methanol/THF reacts with deprotonated 1,3-Bis(4- bromophenyl)triazene to give cis-Bis{[1,3-(4-bromophenyl)triazenido](pyridine)}nickel(II) (2), a mononuclear complex with Ni(II) showing a rhombic distorted coordination geometry. In the solid state complex 2 reveals one-dimensional infinite chains with the base vector 0 1 0 as result of intermolecular C−H···Br no classic hydrogen bonds. The crystal structure of 2 belongs to the monoclinic system and the structure was solved with the space group P21/c and the cell parameters a = 10.4677(5) Å, b = 19.6783(9) Å; c = 17.5083(9) Å, β = 91.681(3) °. The structure refinement converges to the final indices R1 = 0.0367, wR2 = 0.0924. Beside the single crystal structure analysis of 1 and 2, both compounds were also characterized by infrared an UV/VIS spectroscopy.
O 1,3-bis(4-bromofenil)triazeno desprotonado reage com Hg(CH3COO)2 em metanol obtendo-se o composto [Hg(BrC6H4NNNC6H4Br)2]∞ (1), um complexo triazenido polimérico de Hg(II). A estrutura cristalina de (1) revela cadeias unidimensionais ao longo da direção [010] através de interações Hg−η2, η2−areno π. O sistema cristalino de 1 é monoclínico e pertence ao grupo cristalino P21/n com os parâmetros de cela a = 10,4677(5) Å, b =19,6783(9) Å, c = 17,5083(9) Å, β = 91,681(3) °. O refinamento de estrutura converge aos índices finais R1 = 0,0278, wR2 = 0,0798. Uma mistura de cloreto de níquel(II) em metanol/THF reage com 3-bis(4-bromofenil)triazeno desprotonado obtendo-se cis-Bis{[1,3-(4-bromofenil)triazenido](piridina)}níquel(II) (2), um complexo mononuclear de Ni(II) que mostra uma distorção rômbica na geometria de coordenação. No estado sólido o complexo (2) revela cadeias unidimensionais com base no vetor 0 1 0 como resultado interações de hidrogênio não-clássicas entre C−H···Br. A estrutura cristalina de 2 pertence ao sistema monoclínico e a estrutura foi solucionada através do grupo espacial P21/c, com parâmetros de cela a = 10,4677(5) Å, b = 19,6783(9) Å, c = 17,5083(9) Å, β = 91,681(3) °. O refinamento de estrutura converge aos índices finais R1 = 0,0367, wR2 = 0,0924. Além da análise da estrutura do monocristal de 1 e 2, ambos compostos foram também caracterizados por espectroscopia no infravermelho e UV-Vis.
26

Bonini, Janaína Sartori. "Síntese, caracterização e cristaloquímica de complexos da cobre(I) e mercúrio(II) com ligantes triazenidos." Universidade Federal de Santa Maria, 2005. http://repositorio.ufsm.br/handle/1/10411.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
The reaction between mercury(II) acetate and 1-(3-nitrophenyl)-3-(2-fluorophenyl)triazene in a tetrahydrofuran/methanol mixture in the presence of 2,2′-bipiridylamine yields the complex [Hg(FC6H4NNNC6H4NO2)2] (1). (1) crystallizes in the triclinic crystal system, space group P(-1), with the crystal data a = 6,8318(10) Å, b = 8,271(3) Å, c = 11,3111(7) Å, α = 72,249(16)°, β = 87,133(9)° e γ = 79,979(17)°, V = 599,4(2) ų, Z = 2, R1 = 0,0258 and wR2 = 0,0637. The mononuclear complex presents two deprotonated 1-(3-nitrophenyl)-3- (2-fluorophenyl)triazenido monodentate ligands linear coordinated to Hg(II). The crystal structure is characterized by chains of molecules of (1) along the crystallographic direction [100] as result from intermolecular metal-arene π interactions. The reaction between tetrakis(triphenylphosphine)copper(I) chloride and 1,3- bis(4-nitrophenyl)triazene previously deprotonated with metallic sodium in methanol yields the complex [Cu(NO2C6H4N-NNC6H4NO2)(PPh3)2] (2). (2) crystallizes in the monoclinic crystal system, space group P21/c, with the crystal data a = 15,8852(3) Å, b = 11,9539(3) Å, c = 23,2094 Å, β = 94,6460(10)°, V = 4392,75(18) ų, Z = 4, R1 = 0,0446 and wR2 = 0,1089. The crystal structure of (2) is built by discrete mononuclear complexes in which the Cu(I) ion presents a distorted tetrahedral coordination geometry. One deprotonated 1,3-bis(4-nitrophenyl)triazenide ion act as a bidentate ligand, while two neutral triphenilphosphine molecules completes the coordination sphere of the metal ion. The crystal structure reveals molecules of (2) related by an axial c-glide plane and by an axial 21-two-fold screw axis resulting chains along the [001] and [010] directions via intermolecular C−H...O no classic hydrogen bonds. Beside the single crystal structure analysis, both the complexes (1) and (2) were also characterized by melting point determination and infrared spectroscopy.
A reação entre acetato de mercúrio(II) e o pró-ligante 1-(3-nitrofenil)-3-(2-fluorofenil)triazeno em uma mistura de tetrahidrofurano/metanol na presença de 2,2 bipiridilamina originou o complexo [Hg(FC6H4NNNC6H4NO2)2] (1). (1) cristaliza no sistema triclínico, grupo espacial P(-1), com dados do cristal a = 6,8318(10) Å, b = 8,271(3) Å, c = 11,3111(7) Å, α = 72,249(16)°, β = 87,133(9)° e γ = 79,979(17)°, V = 599,4(2) ų, Z = , R1 = 0,0258 e wR2 = 0,0637. O complexo mononuclear (1) apresenta dois pró-ligante desprotonados 1-(3-nitrofenil)-3-(2-fluorofenil)triazenido monodentado coordenados linearmente ao Hg(II). A estrutura cristalina é caracterizada por cadeias de moléculas de (1) ao longo da direção cristalográfica [100] como resultado das interações intermoleculares metal-areno π. A reação entre cloreto de tetrakis trifenilfosfina cobre(I) e 1,3-bis-(4-nitrofenil) triazeno previamente desprotonado com sódio metálico em metanol originou o complexo [Cu(NO2C6H4NNNC6H4NO2)(PPh3)2](2). (2) cristaliza no sistema monoclínico, grupo espacial P21/c, com dados do cristal a = 15,8852(3) Å, b = 11,9539(3) Å, c = 23,2094 Å, β = 94,6460(10)°, V = 4392,75(18) ų, Z = 4, R1 = 0,0446 e wR2 = 0,1089. A estrutura cristalina de (2) é formada por um complexo mononuclear discreto no qual o íon Cu(I) apresenta uma geometria de coordenação teraédrica distorcida. Um íon do 1,3-bis-(4-nitrofenil)triazeno desprotonado atua como ligante bidentado, enquanto que duas moléculas neutras de trifenilfosfina completam a esfera de coordenação do íon metálico. A estrutura cristalina de (2) revela moléculas operadas por um plano de espelhamento axial c e por um eixo axial de rotação-translação 21 resultando cadeias ao longo das direções [001] e [010] via ligações intermoleculares de hidrogênio não clássicas C-H...O. Adicionalmente a análise estrutural em monocristal, ambos os complexos (1) e (2) foram caracterizados pela determinação por ponto de fusão e espectroscopia no infravermelho.
27

Tizotti, Maísa Kräulich. "TRIAZENOS E COMPLEXOS TRIAZENIDOS DE OURO(I) E COBRE(II): ATIVIDADE ANTILEUCÊMICA E ANTIBACTERIANA IN VITRO." Universidade Federal de Santa Maria, 2013. http://repositorio.ufsm.br/handle/1/6020.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Coordenação de Aperfeiçoamento de Pessoal de Nível Superior
Cancer represents one of the leading causes of death worldwide and efforts to discover more effective anticancer therapies have led to the synthesis of a wide diversity of molecular species. Furthermore, the increase of the bacterial resistance has motivated the screening of new antimicrobial agents. Notably, triazenes are a class of compounds with great pharmacological versatility, presenting considerable antitumor and antibacterial activities. Similarly, complexes of gold(I) and copper(II) have been widely targeted as potential therapeutic agents due to the promising results found in several research studies. Thereby, in this work we describe the in vitro antileukemic and antibacterial activity of the 1-(4-amidophenyl)-3-(4-acetylphenyl)triazene and related complex [1-(4-amidophenyl)-3-(4-acetylphenyl)triazenido-N3](triphenylfosphine-P)gold(I) as well as of 1,2,3-benzotriazin-4(3H)-one and three related triazenide complexes of copper(II). The antiproliferative effects on bone marrow cells of the patients with hematological malignancies and of the patients without cancer were evaluated using the bioassay of the reduction of 3-(4,5-dimethylthiazol-2-yl)-2,5diphenyltetrazolium bromide - MTT). Mononuclear cells were incubated with different concentrations of compounds (100 50 12.5 μmol mL-1) during 24 h. Antibacterial activity against Gram-positive and Gram-negative bacteria by the microdilution technique in Mueller Hinton broth was also evaluated. The results revealed that the sensitivity of tumor cells to the complexes was higher than to the free ligands. The best results in terms of in vitro antileukemic activity were achieved with copper(II) complexes, and, among them, the compound named Bis{[1,2,3-benzotriazenide-4-one)-N3](phenanthroline-N1,N10)(μ2-[1,2,3-benzotriazenide-4-one]-N2, N3)}copper(II) was found to be the most efficient. Moreover, this compound had a remarkable activity against Gram-positive and Gram-negative bacteria. The complex [1-(4-amidophenyl)-3-(4-acetylphenyl)triazenido-N3](triphenylfosphine-P)gold(I) exhibited expressive antiproliferative effects, especially on cells from patient with myelodysplastic syndrome (IC50 = 7.72 μmol mL-1). In particular, its cytotoxic activity was significantly higher against tumor cells than against normal cells. In addition, this compound showed pronounced activity against Staphylococcus epidermidis ATCC 12228, Enterococcus faecalis ATCC 29212 and E. faecalis ATCC 51288 (MIC = 8 μg mL-1). Thus, these results suggest that both triazenide complex including the [(triphenylphosphine)gold(I)]-fragment as the triazenide complex of copper(II) with 1,10-phenanthroline provide a strategy for the architecture of new anticancer drugs and antibacterial agents.
As neoplasias representam uma das principais causas de óbito no mundo e esforços para descobrir terapias antineoplásicas mais eficazes têm conduzido à síntese de inúmeras moléculas. Além disso, o aumento da resistência bacteriana tem motivado a pesquisa por novos agentes antimicrobianos. Notoriamente, os triazenos representam uma classe de compostos com ampla versatilidade farmacológica, apresentando atividades antitumorais e antibacterianas consideráveis. Da mesma forma, em razão dos promissores resultados obtidos em diversos estudos, complexos de ouro(I) e cobre(II) vêm sendo amplamente visados como potenciais agentes terapêuticos. Desse modo, neste trabalho descreveu-se a atividade antileucêmica e antibacteriana in vitro de 1-(4-amidofenil)-3-(4- acetilfenil)triazeno e do complexo relacionado [1-(4-amidofenil)-3-(4-acetilfenil)triazenido](trifenilfosfina)ouro(I), assim como, de 1,2,3-benzotriazina-4(3H)-ona e três complexos triazenidos de cobre(II) relacionados. Os efeitos antiproliferativos sobre as células da medula óssea de pacientes com neoplasias hematológicas e de pacientes não acometidos por câncer foram avaliados por meio do ensaio colorimétrico com brometo de 3-(4,5-dimetiltiazol-2-il)-2,5-difeniltetrazólio (MTT). As células mononucleares foram incubadas com diferentes concentrações dos compostos (100 50 12,5 μmol mL-1) durante 24 h. Além disso, foi determinada a atividade antibacteriana destes compostos frente a bactérias gram positivas e gram negativas utilizando-se o método de microdiluição em caldo Mueller Hinton. Os resultados revelaram que a sensibilidade das células tumorais aos complexos foi superior a dos ligantes livres. Os melhores resultados, em termos de atividade antileucêmica in vitro, foram obtidos para os complexos de cobre (II), e, entre eles, o composto denominado Bis{[1,2,3-benzotriazenido-4-ona)-N3](fenantrolina-N1,N10)(μ2-[1,2,3-benzotriazenido-4-ona]-N2,N3)}cobre(II) mostrou-se o mais eficiente. Além disso, este composto apresentou uma notável atividade contra bactérias gram positivas e gram negativas. O complexo [1-(4-amidofenil)-3-(4-acetilfenil)triazenido](trifenilfosfina)ouro(I) exibiu efeitos antiproliferativos expressivos, especialmente em células de paciente com síndrome mielodisplásica (CI50 = 7,72 μmol mL-1). Em particular, a sua atividade citotóxica foi significativamente mais elevada contra células tumorais do que contra células normais. Este composto também apresentou atividade pronunciada contra as bactérias Staphylococcus epidermidis ATCC 12228, Enterococcus faecalis ATCC 29212 e E. faecalis ATCC 51288 (CIM = 8 μg mL-1). Assim, estes resultados sugerem que tanto o complexo triazenido contendo (trifenilfosfina)ouro(I) quanto o complexo triazenido de cobre(II) contendo 1,10-fenantrolina representam uma estratégia alternativa na concepção de novos metalofármacos com propriedades antitumorais e/ou antibacterianas.
28

Peerless, B. "Synthesis, characterisation and reactivity of low-valent and hypercoordinate azido, triazenido and nitrato complexes of Group 14 and Group 15 elements." Thesis, University of Sheffield, 2017. http://etheses.whiterose.ac.uk/19019/.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
29

Zambiazi, Priscilla Jussiane. "Síntese, análise cristalográfica e atividade biológica de complexos com ligantes triazenidos com fragmentos orto-halofenila e para-sulfonamidafenila." Universidade Federal de Santa Maria, 2013. http://repositorio.ufsm.br/handle/1/10543.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Conselho Nacional de Desenvolvimento Científico e Tecnológico
This study shows the triazenes ligands and complexes Pd(II), K+ and Au(I) obtained from reactions of the ligands with fragments para-sulfonamidephenyl, comprising triazene ligand 1,3-bis (4 - sulfonamidephenyl) (1) and the complex {trans-Bis[1,3-bis(4-sulfonamidephenyl)triazenide-κN1]bis(pyridine-κN)palladium(II)}{tetra(pyridine-κN)palladium(II)}bis(potssium)·water (2) and for compounds containing orto-halophenyl fragments represented by [1,3-bis(2-fluorophenyl)triazenide-κN1](triphenylphosphine- κP)gold(I) (3), [1,3-bis(2-chlorinephenyl)triazenide-κN1](triphenylphosphine-κP)gold(I) (4), [1,3-bis(2-bromidephenyl)triazenide-κN1](triphenylphosphine-κP)gold(I) (5) and [1,3-bis(2-iodinephenyl)triazenide-κN1](triphenylphosphine - κP)gold(I) (6) complexes. The compounds reported were characterized by X-ray diffraction on single crystal, and their structures in solid state are formed through supramolecular arrangements via classical and non-classical hydrogen bonding, as in the case of the compounds with the sulfonamide grouping, one can observe the formation of supramolecular synthons. In complexes 4, 5 and 6 it is observed to occur interactions halogen···halogen characterized by the formation of dimeric units associated by a center of inversion, besides having geometries classified by the angle of the links formed between the halogen and carbon atoms. Compounds 1, 2, 3, 4, 5 and 6 were subjected to evaluation front of biological activity, such as plasmidial DNA cleavage studies, evaluation of cytotoxicity and antibacterial activity, showing promising results.
Este trabalho apresenta o estudo de ligantes triazenos e complexos de Pd(II), K+ e Au(I) obtidos a partir de reações com os ligantes com fragmentos para-sulfonamidafenila compreendendo o ligante 1,3-bis-(4-sulfonamidafenil)triazeno (1) e o complexo {trans-Bis[1,3-bis(4-sulfonamidafenil)triazenido-κN1]bis(piridina-κN)paládio(II)}{tetra(piridina-κN)paládio(II)}bis(potássio)·água (2) e para compostos contendo fragmentos orto-halofenila representados pelos complexos [1,3-bis(2-fluorofenil)triazenido-κN1](trifenilfosfina- κP)ouro(I) (3), [1,3-bis(2-clorofenil)triazenido-κN1](trifenilfosfina- κP)ouro(I) (4), [1,3-bis(2-bromofenil)triazenido-κN1](trifenilfosfina- κP)ouro(I) (5) e [1,3-bis(2-iodofenil)triazenido-κ-N1](trifenilfosfina- κP)ouro(I) (6). Os compostos relatados foram caracterizados por difração de raios X em monocristal, e suas estruturas no estado sólido são formadas através de arranjos supramoleculares via ligações de hidrogênio clássicas e não clássicas, como no caso dos compostos com o grupamento sulfonamida, pode-se observar a formação de synthons supramoleculares. Nos complexos 4, 5 e 6 é observada a ocorrência de interações halogênio···halogênio caracterizadas pela formação de unidades díméricas associadas por um centro de inversão, além de apresentarem geometrias classificadas pelo ângulo de ligações formado entre os átomos de halogênio e carbono. Os compostos 1, 2, 3, 4, 5 e 6 foram submetidos a avaliação frente a atividade biológica, como estudos na clivagem do DNA plasmidial, avaliação da citotoxicidade e atividade antibacteriana, mostrando resultados promissores.
30

Kalden, Diana [Verfasser], Matthias [Gutachter] Westerhausen, Wolfgang [Gutachter] Weigand, and Reiner [Gutachter] Anwander. "Synthese, Charakterisierung und Untersuchungen zur Reaktivität von Amidinaten, Formamidinaten und Triazeniden der s-Blockmetalle / Diana Kalden ; Gutachter: Matthias Westerhausen, Wolfgang Weigand, Reiner Anwander." Jena : Friedrich-Schiller-Universität Jena, 2019. http://d-nb.info/1205885587/34.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
31

Morgan, Dieisson. "Síntese e caracterização de complexos de Cu(I), Cu(II) E Au(I) com ligantes triazenidos contendo substituintes triazóis." Universidade Federal de Santa Maria, 2013. http://repositorio.ufsm.br/handle/1/10563.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Triazenido ions are isoelectronic to amidinato anions,[R'N C(R)=NR']- and have a broad versatility in coordination chemistry. Metal complexes including triazenido ligands find applications in various areas of chemistry. Triazenes and complexes including triazole derivatives show extensive applicability as for example in supramolecular chemistry and pharmacological compounds. This work presents deals with the study of new triazene derivatives with triazole substituents resulting from the click reactions, acting as ligands in complexes with Cu(I), Cu(II) and Au(I). The following ligands 1,3-bis(2-azidophenyl)triazene (2), 1-(methyl)-3-(2-(4-phenyl-1,2,3-triazole)triazene-N-oxide (4), 1-(phenyl)-3-(2-(4-phenyl-1,2,3-triazole)triazene (5), 1,3-bis(2-(4-phenyl-1,2,3-triazole)triazene (6) and, complexes 1,3-bis(2-azidophenyl)triazenide-κN11- triphenylphosphine-gold(I) (2a), bis-{1-(methyl)-3-[2-(4-phenyl-1,2,3-triazole-κN2)]triazenide-1-oxide-κ2N3,O}copper(II) (4b), 1-(phenyl)-3-(2-(4-phenyl-1,2,3-triazole)triazenide-κN- triphenylphosphine-κP-gold(I) (5a), 1,3-bis(2-(4-phenyl-1,2,3-triazole)triazenide-κN- triphenylphosphine-κP-gold(I) (6a), bis[1,3-bis(2-(4-phenyl-1,2,3-triazole-κN2)-μ-N3-triazenide]-κN11,κN13 copper(I)κN13,κN11´copper(I) (Cu Cu) (6b) were investigated. The compounds were characterized by IR, UV-Vis and NMR (1H e 13C) spectroscopy, low or high resolution mass spectrometry (EI, ESI, ESI(+)-TOF and ESI(-)-TOF) and X-ray diffraction on single crystal. Triazene (2) and complex (2a) exhibit intramolecular assembling through classical and non-classical hydrogen bonding. Complexes with Au(I), (2a), (5a) e (6a), the metal atom show linear coordination geometry. The metal atom in complex (6b) shows a T distorted coordination geometry, which is extended to a quadratic coordination resulting from d10 d10 interactions between Cu(I) ions. Triazene (6) and its respective complexes (6a) e (6b) exhibit intermolecular interactions of the type C−H···M. Antibacterial activity of triazene (5) and complex (5a) were assayed resulting to be inactive against the bacteria tested.
Os compostos triazenidos são isoeletrônicos a íons amidinatos [R'NH C(R)=NR'], e têm sido usados com sucesso na química de coordenação. A complexação a íons metálicos possibilita a sua aplicação em diversas áreas da química. Assim como os triazenos, os triazóis possuem vasta aplicabilidade, desde a química supramolecular até a área farmacológica. Este trabalho apresenta o estudo inédito de pré-ligantes triazenos contendo substituintes triazóis os quais foram obtidos a partir de reações de Click, e seus respectivos complexos de Cu(I), Cu(II) e Au(I). Foram sintetizados os pré-ligantes 1,3-bis(2-azidofenil)triazeno (2), 1-(metil)-3-(2-(4-fenil-1,2,3-triazol)triazeno-N-óxido (4), 1-(fenil)-3-(2-(4-fenil-1,2,3-triazol)triazeno (5), 1,3-bis(2-(4-fenil-1,2,3-triazol)triazeno (6) e os complexos 1,3-bis(2-azidofenil)triazenido-κN11-trifenilfosfina-ouro(I) (2a), bis-{1-(metil)-3-[2-(4-fenil-1,2,3-triazol-κN2)]triazenido-1-óxido-κ2N3,O}cobre(II) (4b), 1-(fenil)-3-(2-(4-fenil-1,2,3-triazol)triazenido-κN-trifenilfosfina-κP-ouro(I) (5a), 1,3-bis(2-(4-fenil-1,2,3-triazol)triazenido-κN-trifenilfosfina-κP-ouro(I) (6a), bis[1,3-bis(2-(4-fenil-1,2,3-triazol-κN2)-μ-N3-triazenido]-κN11,κN13 - cobre(I)κN13,κN11´cobre(I) (Cu Cu) (6b). Estes foram caracterizados por espectroscopia de IV, UV-Vis e RMN (1H e 13C), espectrometria de massas de baixa ou alta resolução (EI, ESI, ESI(+)-TOF e ESI(-)-TOF) e difração de raios X em monocristal. O triazeno (2) e complexo (2a) apresentam ligações de hidrogênio intermoleculares e intramoleculares do tipo clássica e não-clássica. Os complexos de Au(I), (2a), (5a) e (6a) possuem geometria de coordenação linear. O complexo (6b) apresenta uma geometria T distorcida, a qual é estendida para quadrática pela interação d10 d10 entre os átomos de Cu(I), o triazeno (6) e seus complexos (6a) e (6b) apresentam ainda ligações intermoleculares do tipo C−H···M. Foi testada a atividade antibacteriana do triazeno (5) e o complexo (5a), os quais mostraram-se inativos frente às bactérias testadas.
32

Liu, Ching-Yuan. "Preparation of Polyfunctional Arylmagnesium, or Arylzinc Reagents Bearing a Triazene Moiety and Their Applications in Organic Synthesis." Diss., lmu, 2007. http://nbn-resolving.de/urn:nbn:de:bvb:19-65993.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
33

Westphalen, André Bilibio. "Investigação de propriedades no estado sólido de triazenos simétricos 1,3-diarilsubstituídos e complexos com Co(III) e Cu(II) com o ligante 1,3-bis(4-metoxicarbonilfenil)triazenido." Universidade Federal de Santa Maria, 2007. http://repositorio.ufsm.br/handle/1/10422.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
In this work it was synthesized and determinate the crystalline/molecular structure of two pré ligands triazene simetric: 1,3−bis−(4−acethylamidephenyl)triazene [H3CC(O)NHC6H4NNNC6H4NH(O)CCH3] (1) e o 1,3−bis−(4−ethoxicarbonylphenyl)triazene [H5C2OC(O)C6H4NNNC6H4C(O)OC2H5] (2), one Cu(II) complex (3) and one Co(III) complex (4), being that the two complexes involve the ligand 1,3-bis(4- methoxicarbonylphenyl)triazenide ligands previously deprotonated. Also it was presented the synthesis of pré ligand. The compound H3CC(O)NHC6H4NNNC6H4NH(O)CCH3] (1) crystallizes in monoclinic system, space group C2/c, with cell parameters a=16,0434(8)Å, b=13,0914(6)Å,c=13,0914(6)Å, β = 91.595(2)°, V=3207,2(3)Å 3 ; Z=8. The refinement of this structure converge to the follow discordance indexes wR1=0,0707e wR2=0,1621. The compound [H5C2OC(O)C6H4NNNC6H4C(O)OC2H5] (2) crystallizes in triclinic system, space group P(-1), with cell parameters a=7,65300(10) Å, b=13,4633(2) Å, c=18,0173(3) Å, α = 74,6550(10)°, β = 82,3950(10)° , у = 79,0350(10)°, 1748,5(14) Å 3 ; Z=4. The refinement of this structure converge to the follow discordance indexes wR1=0,1299 e wR2=0,1708. The complex {Cu[H3COC(O)C6H4NNNC6H4C(O)OCH3]2[(CH3)2N]2} (3) crystallizes in triclinic system, space group P(-1) with cell parameters a=7,91600(10)Å, b=9,1596(2)Å, c=13,4476(2)Å, α=105,4130(10)°, β=96,6370(10)°, у=96,1510(10)°, V=923,96(3)Å3; Z=2. The refinement of this structure converge to the follow discordance indexes wR1 = 0,0433, wR2 = 0,1293. The sphere of coordination of Cu(II) ion is formed by two deprotonated triazene ligands and two molecules of dimethylamine. The characteristic effect of Jahn-Teller s distortion expands the coordination geometry of Cu(II) ion to octahedral axially distorted. The complex {Co[H3COC(O)C6H4NNNC6H4C(O)OCH3]3} (4) crystallizes in triclinic system, space group C2/c, with cell parameters a=13,4346(7) Å, b=29,5701(17) Å, c=13,8951(7) Å, β= 107,274(2)°, V= 5271,0(5) Å3; Z=4. The refinement of this structure converge to the follow discordance indexes wR1=0,1081e wR2=0,2278. The structure of this complex presents three ligands triazenides double-toothed. The coordination geometry of the ion Co3+ is octaedric, being distorted and conferring a local asymmetry for the molecule, where it is converges in last analysis to geometry of distorted rombic coordination.
Neste trabalho sintetizou-se e determinou-se a estrutura cristalina/ molecular de dois pré-ligantes triazenos simétricos: 1,3−bis−(4−acetilamidofenil)triazeno H3CC(O)NHC6H4NNNC6H4NH(O)CCH3] (1) e o 1,3−bis−(4−etóxicarbonilfenil)triazeno [H5C2OC(O)C6H4NNNC6H4C(O)OC2H5] (2), um complexo de cobre(II)(3) e um complexo de Co(III)(4), sendo que os dois complexos envolvem o ligante 1,3-bis(4-metoxicarbonilfenil)triazenido previamente desprotonado. Também apresentou-se a síntese do referido pré-ligante. O composto [H3CC(O)NHC6H4NNNC6H4NH(O)CCH3] (1) cristaliza no sistema monoclínico, grupo espacial C2/c, com parâmetros de cela a=16,0434(8)Å, b=13,0914(6)Å, c=13,0914(6)Å, β = 91,595(2)°, V=3207,2(3)Å 3 ; Z=8. O refinamento dessa estrutura convergiu para os índices de discordância R1=0,0707e wR2=0,1621. O composto [H5C2OC(O)C6H4NNNC6H4C(O)OC2H5] (2) cristaliza no sistema triclínico, grupo espacial P(-1), com parâmetros de cela a=7,65300(10) Å, b=13,4633(2) Å, c=18,0173(3) Å, α= 74,6550(10)°, β= 82,3950(10)° , у = 79,0350(10)°, 1748,5(14) Å 3 ; Z=4. O refinamento dessa estrutura convergiu para os índices de discordância R1=0,1299 e wR2=0,1708. O complexo {Cu[H3COC(O)C6H4NNNC6H4C(O)OCH3]2[(CH3)2N]2} (3) cristaliza no sistema triclínico, grupo espacial P(-1) com parâmetros de cela a=7,91600(10)Å, b=9,1596(2)Å, c=13,4476(2)Å, α=105,4130(10)°, β=96,6370(10)°, у=96,1510(10)°, V=923,96(3)Å3; Z=2. O refinamento dessa estrutura convergiu aos seguintes índices de discordância R1 = 0,0433, wR2 = 0,1293. A esfera de coordenação do íon cobre(II) é formada por dois ligantes triazenos desprotonados e duas moléculas de dimetilamina. O efeito característico da distorção de Jahn-Teller expande a geometria de coordenação do íon Cu(II) para octaédrica distorcida axialmente. O complexo [Co[H3COC(O)C6H4NNNC6H4C(O)OCH3]3} (4) cristaliza no sistema monoclínico, grupo espacial C2/c, com parâmetros de cela a=13,4346(7) Å, b=29,5701(17) Å, c=13,8951(7) Å, β= 107,274(2)°, V= 5271,0(5) Å3; Z=4. O refinamento dessa estrutura convergiu para os seguintes índices de discordância R1=0,1081e wR2=0,2278. A estrutura deste complexo apresenta três ligantes triazenidos bidentados. A geometria de coordenação do íon Co3+ é octaédrica, ela é distorcida conferindo uma assimetria local para a molécula, onde esta converge em última análise para uma geometria de coordenação rômbica distorcida.
34

Paraginski, Vanessa Teixeira Kunz. "Síntese e caracterização de complexos organometálicos de Cu(I), Cu(II) e Ni(II) com ferroceno-triazenos e triazenido de Hg(II) com interação Metal-Areno-Pi." Universidade Federal de Santa Maria, 2016. http://repositorio.ufsm.br/handle/1/12416.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
This Thesis aimed the synthesis of new metal complexes with triazenido ligands and triazenes chains directly linked to ferrocene fragment by a new synthesis methodology. The complex bis-[1,3-bis(2-biphenyl)triazenido-κN1]mercury(II) was synthesized, melting point 222–224 °C and yield 82 %, characterized by IR, UV-Vis, 1H e 13C RMN, elemental analysis, mass spectrometry by ESI(+)TOF, single crystal x-ray diffraction. The triazenes 1,1’-bis[1-phenyl-3(H)triazene]ferrocene (Compound 1) and 1,1’-bis(benzo-1,2,3-triazol-1-phenyltriazene)ferrocene (Compound 6) were synthesized by ferrocene metalation with BuLi and substitution by correspondent azide, with yields higher than 70 %, melting points 151 and 160 °C, respectively, were characterized by UV-Vis (Compound 1), 1H and 13C NMR, elemental analysis, IE-MS (Compound 1) ESI(+)TOF (Compound 6), single crystal x-ray diffraction (Compoound 1), powder x-ray diffraction, scanning electron microscopy (SEM) and thermogravimetric analysis. Starting from Compound 1 the following heterobimetallic complexes were sinthesized: {[Fe(C5H4NNNH5C6)]2Ni2} (Compound 2), {[Fe(C5H4NNN(H)H5C6)]2Cl2Cu2} (Compound 3 with protonated triazene), {[Fe(C5H4NNNH5C6)]2[Cu(PPh3)2]2} (Compound 4), {[Fe(C5H4NNN(H)H5C6)]2Cu4} (Compound 5). Compounds 6 and 7 didn’t yields suitable single crystals for X-ray diffraction, but based on the MS-ESI(+)TOF and 1H NMR analysis the respective structures based on 1,1’-bis[1-phenyl-3(H)triazene]ferrocene could be predicted. The new triazenes synthesis by methodology under study showed good yields and can be done in two steps. The compounds purification is simple by only extraction with organic solvent and water precipitation followed by filtration enabling the development of further new triazenes including other metallocenes and other azides.
O objetivo desta tese foi a síntese de novos complexos metálicos envolvendo ligantes triazenidos e triazenos diretamente ligados ao ferroceno. Foi sintetizado o complexo bis-[1,3-bis(2-bifenil)triazenido-κN1]mercúrio(II) com ponto de fusão 222–224 °C e rendimento de 82 %, caracterizado por infravermelho, UV-Vis, 1H e 13C RMN, análise elementar, espectroscopia de massas por ESI(+)TOF, difração de raios X em monocristal. Os triazenos 1,1’-bis[1-fenil-3(H)triazeno]ferroceno (Composto 1) e 1,1’-bis(benzo-1,2,3-triazol-1-feniltriazeno)ferroceno (Composto 6) foram sintetizados por metalação via BuLi, seguida da substituição pela azida correspondente com rendimentos superiores a 70 %, com pontos de fusão de 151 e 160 °C, respectivamente, foram caracterizados por UV-Vis (Composto 1), 1H e 13C RMN, análise elementar, espectroscopia de massas por IE (Composto 1) ESI(+)TOF (Composto 6), difração de raios X em monocristal (Composto 1), difração de raio X de pó, microscopia eletrônica de varredura e análise termogravimétrica. A partir do Composto 1 foram sintetizados os complexos multinucleares: {[Fe(C5H4NNNH5C6)]2Ni2} (Composto 2), {[Fe(C5H4NNN(H)H5C6)]2Cl2Cu2} (Composto 3 com triazeno protonado), {[Fe(C5H4NNNH5C6)]2[Cu(PPh3)2]2} (Composto 4), {[Fe(C5H4NNN(H)H5C6)]2Cu4} (Composto 5). O Composto 6 e o Composto 7 não resultaram em cristais adequados para medida, com as análises por EM-ESI(+)TOF e 1H RMN pode-se fazer uma predição da estrutura baseada nas estruturas com o 1,1’-bis[1-fenil-3(H)triazeno]ferroceno. A síntese de novos triazenos pela metodologia estudada possui bom rendimento e é realizada em apenas duas etapas, a purificação dos triazenos é simples, envolvendo apenas a extração com solvente orgânico e a precipitação em água seguida de filtração possibilitando o desenvolvimento de novos triazenos com outros metalocenos e outras azidas.
35

Grimmelsmann, Lena [Verfasser], Patrick [Gutachter] Nürnberger, and Martina [Gutachter] Havenith. "Investigation of the ultrafast photodynamics of a triazene compound / Lena Grimmelsmann ; Gutachter: Patrick Nürnberger, Martina Havenith ; Fakultät für Chemie und Biochemie." Bochum : Ruhr-Universität Bochum, 2019. http://d-nb.info/1201559286/34.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
36

Reingruber, Rüdiger. "Darstellung chiraler Amine und Aldehyde durch metall- und organokatalysierte Methoden sowie deren Anwendung in der Natur- und Wirkstoffsynthese." Berlin Logos-Verl, 2009. http://d-nb.info/996600612/04.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
37

Moraes, Guilherme Alves de. "ESTRUTURA CRISTALINA E MOLECULAR DE COMPLEXOS TRIAZENIDOS N-ÓXIDOS DE Cu(II), Ni(II) E Au(I) E ESTUDO DOS SEUS DERIVADOS IMOBILIZADOS EM MCM-41." Universidade Federal de Santa Maria, 2013. http://repositorio.ufsm.br/handle/1/7964.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Coordenação de Aperfeiçoamento de Pessoal de Nível Superior
Triazenes are a class of chemical compounds that presents three atoms of nitrogen bonded each other in sequence on a open chain. An analogue of these generics monocatenade Triazenes are Triazenes 1-oxide, used in many areas of chemistry, being targeted mainly in organic chemistry, analytical, medical, bioinorganic, coordination chemistry and catalysis recently. Was synthesized the free ligand 1-fenil-3-(4-Fluorophenil)Triazene N1-oxide (1) and from this, the complexes: bis[1-phenyl-3-(4-Fluorophenyl)triazene N1-oxide] Copper(II) (2), bis[1-phenyl-3-(4-Fluorophenyl)Triazene N1-oxide]Nickel(II) (3) and [1-phenyl-3-(4-Fluorophenyl)Triazene N1-oxide]-(triphenylphosphine)Gold(I) (4). The compounds were anchored on MCM-41, mesoporous molecular sieve with diameters between 2 and 50 nm , high surface area (1000 m2g-1) and high pore volume (1 cm3g-1), giving rise to solids Ligand-MCM (I), Cu-MCM (II), Ni-MCM (III) and Au-MCM (IV). The complexes and catalysts characterized by several types of analyzes such as melting point, infrared, x-ray diffraction powder and monocrystal, 1H and 13C NMR, nitrogen adsorption, TGA, among other. The solids were tested in the reactions oxidation of ciclooctene and reduction of chloro-cyclohexane to cyclohexane at different molar ratios (catalyst: oxidizing agent: substrate). This work has as main goal to discuss the crystallographic complex and present a comparison of efficiency among the catalysts supported on MCM-41.
Triazenos constituem uma classe de compostos químicos que apresentam três átomos de nitrogênio interligados de forma sequencial em uma cadeia aberta. Um análogo a este triazenos monocatenados genéricos, são os triazenos 1-óxido, utilizados em diversas áreas da química, sendo alvo principalmente na química orgânica, analítica, medicinal, bioinorgânica, química de coordenação e recentemente na catálise. Sintetizou-se o pró-ligante 1-fenil-3-(4-Fluorofenil)Triazeno N1-óxido (1) e a partir deste, os complexos: bis[1-fenil-3-(4-Fluorofenil)Triazeno N1-óxido]Cobre(II) (2) , bis[1-fenil-3-(4-Fluorofenil)Triazeno N1- óxido]Níquel(II) (3) e [1-fenil-3-(4-Fluorofenil)Triazeno N1-óxido]-(trifenilfosfina)Ouro(I) (4). Os compostos foram ancorados em MCM-41, uma peneira molecular mesoporosa com diâmetros de 2 e 50 nm, alta área superficial (1000 m2g-1) e elevado volume de poros (1 cm3g-1), dando origem aos sólidos Ligante-MCM (I), Cu-MCM (II), Ni-MCM (III) e Au-MCM (IV). Os complexos e catalisadores caracterizados por diversos tipos de análises, como por exemplo ponto de fusão, infravermelho, difração de raios X de pó e monocristal , RMN 1H e 13C, adsorção de nitrogênio, TGA , entre outros. Os sólidos foram testados nas reações de oxidação do cicloocteno e redução do cloro-cicloexano para cicloexano, em diversas proporções molares (catalisador:oxidante:substrato). Este trabalho tem como objetivo a discussão cristalográfica dos complexos e apresentar uma comparação de eficiência entre os catalisadores suportados em MCM-41.
38

Silva, ângela. "Investigação dos efeitos estruturais de ligantes 1,3- diariltriazenidos simétricos orto-substituídos em complexos de mercúrio (II)." Universidade Federal de Santa Maria, 2007. http://repositorio.ufsm.br/handle/1/10642.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
This work was accomplished with the interest in the synthesis of ortosubstituted ligands, with special prominence to the moiety __CF3, __Br and __NO2 and later the complexação with Hg(II). The first obtained result was the crystalline structure of the ligand (1), it crystallizes in the system crystalline monoclínico, space group Cc, with the given following crystallographic the a = 15,3122(12)Å, b = 4,8544(3)Å, c = 19,2804(15)Å, ß = 104,205(2)°, V = 1389,32(18)Å3, Z = 4, R1 = 0,0330 and wR2 = 0,0988. The molecular structure of the -ligand (1) it confirms the expected stereochemistry trans in relation to the doble bond in the diazoamine moiety. The interplanar angle [8,3(1)°] between the terminal phenyl rings indicate that the whole molecule is almost planar (r.m.s deviation = 0,0929 Å). The molecule shows intramolecular N__H...(F1,F2) bifurcated, and non-classical N__H...F hydrogen bonds. The unequal distribution of the double bond character among the N atoms of the diazoamine group, indicates a delocalization of the π electrons over the N=N__N(H) moiety towards the terminal 2-trifluormethylphenyl substituents. The subsequent results resulted in crystalline structures of compounds involving the ion Hg(II) (2), (3) and (4). The data in relation to the crystalline structures are gathered in the sequence, respectively: (2) it crystallizes in the system crystalline monoclinic, space group: C2/c, the a = 23,0736(5)Å, b = 107,82604(2)Å, c = 14,7387(3)Å, ß = 99,6590(10)°, V = 2623,70(10)Å3, Z = 4, R1 = 0,0232 and wR2 = 0,1187; (3) it crystallizes in the system crystalline monoclinic, space group C2/c, the a = 20,8663(6) Å, b = 9,9525(4) Å, c = 15,6013(5) Å, ß = 118,007(2)°, V = 2860,52(17) Å3, Z = 4, R1 = 0,0666 and wR2 = 0,1435 and the last obtained result is regarding the compound (4) it crystallizes in the system crystalline monoclinic, space group C2/C, The a = 22,5163(3) Å, b = 8,2234 (1)Å, c = 15,1037 (2) Å, β = 111,282(1), V = 2605,9(11), Z = 4, R1 = 0,078 e wR2 = 0,232. The compounds above mentioned present a behavior similar plenty crystallographic, because they are gathered in the same crystalline system and they are part of the same space group, however a particularity of each compond is detached in what refers to the electronic effects of the groups linked substituintes to the rings terminal phenila, that so much presents angles different interplanares as well as strong effect estérico in relation to Hg(II) shielding it of other ligands.
Este trabalho foi realizado com o interesse na síntese de pré-ligantes ortosubstituídos, com especial destaque aos grupamentos __CF3, __Br e __NO2 e posteriormente a complexação com Hg(II). O primeiro resultado obtido foi a estrutura cristalina do pré-ligante (1), cristaliza no sistema cristalino monoclínico, grupo espacial Cc, com os seguintes dados cristalográficos a = 15,3122(12)Å, b = 4,8544(3)Å, c = 19,2804(15)Å, β = 104,205(2)°, V = 1389,32(18)Å3 , Z = 4, R1 = 0,0330 e wR2 = 0,0988. A estrutura molecular do pré-ligante (1) confirma a esperada estereoquímica trans em relação à dupla ligação. O ângulo interplanar de 8,3(1)° entre os anéis de arilas terminais indica que a molécula é quase planar (r.m.s = 0,0929 Å). A molécula apresenta ligação de hidrogênio intramolecular N__H... (F1,F2) bifurcadas e ligações de hidrogênio não-clássicas N__H...F. A distribuição desigual do caráter da dupla ligação entre os átomos de N do grupo diazoamínico, indica a deslocalização dos elétrons π na cadeia N=N__N(H) em direção aos substituintes terminais 2-trifluormetilfenil. Os resultados posteriores demonstraram as estruturas cristalinas de complexos (2), (3) e (4) envolvendo o íon Hg(II). Os dados em relação às estruturas cristalinas estão reunidos na seqüência, respectivamente (2) cristaliza no sistema cristalino monoclínico, grupo espacial C2/c, a = 23,0736(5)Å, b = 7,82604(2)Å, c = 14,7387(3)Å, β = 99,6590(10)°, V = 2623,70(10)Å3 , Z = 4, R1 = 0,0232 e wR2 = 0,1187; (3) cristaliza no sistema cristalino monoclínico, grupo espacial C2/c, a = 20,8663(6) Å, b = 89,9525(4) Å, c = 15,6013(5) Å, β = 118,007(2)°, V = 2860,52(17) Å3, Z = 4, R1 = 0,0666 e wR2 = 0,1435 e o último resultado obtido é referente ao complexo (4) cristaliza no sistema cristalino monoclínico, grupo espacial C2/c, a = 22,5163(3) Å, b = 8,2234 (1)Å, c = 15,1037 (2) Å, β = 111,282(1), V = 2605,9(11), Z = 4, R1 = 0,078 e wR2 = 0,232. Os complexos acima mencionados apresentam um comportamento cristalográfico bastante semelhante, pois estão reunidos no mesmo sistema cristalino e fazem parte do mesmo grupo espacial, porém uma particularidade de cada composto é destacada no que se refere aos efeitos eletrônicos dos grupos substituintes ligados aos anéis arila terminais da cadeia triazenídica, que tanto apresentam ângulos interplanares distintos assim como forte efeito estérico em relação ao Hg(II) blindando-o de outros ligantes.
39

Kovac, Mitja. "Fluoration de dérivés du benzovesamicol pour l'obtention de radioligands potentiels du transporteur vésiculaire de l'acéthylcholine." Thesis, Tours, 2013. http://www.theses.fr/2013TOUR3801/document.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Les déficiences en transporteur vésiculaire de l'acétylcholine (VAChT) sont l'un des symptômes précoces de perte neuronale lors de la maladie d'Alzheimer, perte fortement corrélée avec la gravité de la démence associée. Comme le (2R,3R)-5-IBVM est le radioligand de référence du VAChT utilisé en imagerie TEMP, la synthèse par fluoro-de-diazenation a conduit à son analogue fluoré, le 5-FBVM, ainsi qu’à ses énantiomères. Par étude 3D-QSAR, confirmée par évaluation in vitro, chaque énantiomère du 5-FBVM montre une affinité pour le VAChT similaire au 5-IBVM. D'autres travaux ont permis d'améliorer le rendement en 5- FBVM par fluoro-de-triazénation du précurseur triazène, le 5-TVB, en utilisant seulement de l’éthérate de trifluorure de bore qui joue le double rôle d’acide de Lewis et d’agent fluorant, dans le tétrachlorure de carbone, sous irradiation micro-onde. L’optimisation de la fluoro-detriazénation en étudiant différents paramètres expérimentaux compatibles avec un radiomarquage a permis d’obtenir le 5-[18F]FBVM. Ce résultat encourageant devrait conduire à l’obtention du 5-[18F]FBVM
Deficiencies in vesicular acetylcholine transporter (VAChT) are among the earliest neuronal changes preceding clinical symptoms of Alzheimer's disease, and show a strong correlation with the severity of dementia. As (2R,3R)-5-IBVM is the lead and the only SPECT radioligand for VAChT human imaging, we synthesized by fluoro-de-diazoniation its fluoro analog 5-FBVM with corresponding enantiomers, and confirmed by 3D QSAR and in vitro studies that both enantiomers of 5-FBVM are of the same order affinity as 5-IBVM. Furthermore, we greatly improved 5-FBVM yield via fluoro-de-triazenation of the corresponding triazene precursor 5-TBV using boron trifluoride etherate under non-protic acid conditions in tetrachloromethane under optimized microwave irradiation. By testing different reaction parameters in numerous experimental attempts to find fluoro-de-triazenation conditions which can be transposed to radiofluorination, we may accomplished 5-[18F]FBVM. This encouraging result warrants to optimize 5-[18F]FBVM yield via promising methods obtained in cold chemistry
40

Santos, Aline Joana Rolina Wohlmuth Alves dos. "Síntese, estruturas de triazeno 1-óxido e complexo de k+, e avaliação da atividade biológica de 1-metiltriazenos 1-óxido e 1,3-bis(aril)triazenos." Universidade Federal de Santa Maria, 2005. http://repositorio.ufsm.br/handle/1/10410.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Coordenação de Aperfeiçoamento de Pessoal de Nível Superior
This work is associated with the crystal and molecular structure analysis of two free triazene 1-oxide molecules and a complex with K+ involving a p-carboxyfenil-substituted single protonated triazene 1-oxide ligand. 1-metil-3-(p-carboxyphenyl)triazene 1-oxide (1) crystallizes in the monoclinic system, space group C2/c, with cell parameters a = 27.2046(8) Å, b = 5.0218(1) Å, c = 14.4503(5) Å, β= 113.13(1)°, V = 1815.47(9)Å3, Z = 8, R1 = 0.0325, wR2 = 0.0977. The crystal structure demonstrate that the molecule deviate slightly from planarity (r.m.s. 0.0192 Å). The molecules are associated in form of a bidimensional supramolecular array in the [100] and [001] crystallographic directions via classic hydrogen bonds, N H···O e O H···O. 1,3-bis(4-carboxyphenyl)triazene (2) crystallizes in the monoclinic system, space group P21/c, with cell parameters a = 23.168(2) Å, b = 3.7398(4) Å, c = 19.751(2) Å, β= 100.912(6)°, V = 1680.3(3)Å3, Z = 4, R1 = 0.0764, wR2 = 0.2425. The crystal structure show that the molecule deviates significantly from planarity (r.m.s. 0.2071 Å). Also in this case, the molecules (2) are associated in form of a bidimensional supramolecular array constituted by helix chains including classic hydrogen bonds with water molecules, operated by a 21 axial screw-axis along the [010] crystallographic direction, and a c axial glide-plane in the [001] crystallographic direction. The complex 3-(4-carboxyphenyl)-1-metiltriazene 1-oxide of potassium tetrahydratade (4) crystallizes in the monoclinic system, space group P21/c, with cell parameters a = 12.695 Å, b = 8.123 Å, c = 13.520 Å, β = 106.71°, V = 1335.3Å3, Z = 4, R1 = 0.0554, wR2 = 0.1705. The single crystal structure analysis demonstrate that the coordination sphere of the K+ ion include eight oxygen atoms belonging to the carboxyphenyl deprotonated triazene ligand, and seven water molecules. The coordination geometry identified correspond an S8 molecule with a distorted boat conformation. Additionally, molecule (1) were characterized by melting point and spectroscopic methods (IR, UV/VIS and multinuclear NMR), molecule (2) by melting point and complex (4) by melting point and spectroscopic methods (IR and UV/VIS). In connection with biological activity, molecule (1) demonstrate bacteriostatic activity (concentration of 16μg/mL), and acts as bactericide (concentration of 32μg/mL) in relation to the bacterium S. agalactiae. 1-(4-etoxyphenyl)-3-(4-carboxyphenyl)triazene (3) (concentration of 1,25mM) demonstrate 17,03% cleavage ability in relation to the plasmidial DNA pUC18.
Este trabalho apresenta a determinação da estrutura cristalina/molecular de dois compostos triazenos livres e um complexo de K+ com ligante triazeno 1-óxido protonado. O composto 1-metil-3-(p-carboxifenil)triazeno 1-óxido (1) cristaliza no sistema monoclínico, grupo espacial C2/c , com parâmetros de cela a = 27,2046(8)Å, b = 5,0218(1)Å, c = 14,4503(5)Å, β= 113,13(1)°, V = 1815,47(9)Å3, Z = 8, R1 = 0,0325, wR2 = 0,0977. A estrutura cristalina do pró-ligante (1) revela que a molécula é praticamente plana (r.m.s. 0,0192Å) e que, o conjunto de moléculas unidas por ligações de hidrogênio, na cela elementar, formam cadeias independentes na direção cristalográfica [100], sendo que estas cadeias independentes unem-se, também, por ligações de hidrogênio na direção cristalográfica [001]. Estas ligações são do tipo clássicas N H----O e O H----O, e se relacionam por operações de simetria formando um arranjo bidimensional. O composto 1,3-bis(4-carboxifenil)triazeno (2) cristaliza no sistema monoclínico, grupo espacial P21/c, com parâmetros de cela a = 23,168(2)Å, b = 3,7398(4)Å, c = 19,751(2)Å, β= 100,912(6)°, V = 1680,3(3)Å3, Z = 4, R1 = 0,0764, wR2 = 0,2425. A estrutura cristalina do pró-ligante (2) revela que a molécula não é planar (r.m.s. 0,2071Å) e que, as moléculas unem-se por ligações de hidrogênio na direção cristalográfica [010] e com as moléculas de água na direção cristalográfica [001]. As ligações de hidrogênio são do tipo clássicas N H-----O, O H-----O, O H-----N, que se relacionam por operações de simetria formando uma arranjo bidimensional. O complexo 3-(4-carboxilatofenil)-1-metiltriazeno 1-óxido de potássio tetraidratado (4) cristaliza no sistema monoclínico, grupo espacial P21/c, com parâmetros de cela a = 12,695Å, b = 8,123Å, c = 13,520Å, β = 106,71°, V = 1335,3Å3, Z = 4, R1 = 0,0554, wR2 = 0,1705. Na estrutura cristalina do complexo (4), a esfera de coordenação do íon K+ é formada por oito átomos de oxigênio, um do ligante triazeno 1-óxido protonado, um da molécula de água terminal e seis das moléculas de água em ponte. O polímero originado, com número de coordenação oito, apresenta uma distorção da estrutura semelhante ao enxofre elementar S8 na conformação de barco com a simetria ideal C2v. Além das análises estruturais em monocristal, o pró-ligante (1) foi caracterizado adicionalmente por ponto de fusão, espectrometria no infravermelho, ressonância magnética nuclear de +H e 13C e também na região do ultravioleta, o pró-ligante (2) ponto de fusão, e o complexo (4) por ponto de fusão e espectrometria na região do infravermelho e ultravioleta. Em relação à atividade biológica, o pró-ligante (1) revela capacidade bacteriostática na concentração de 16μg/mL e bactericida em 32μg/mL frente a bactéria S. agalactiae, e o pró-ligante 1-(4-etoxifenil)-3- (4-carboxifenil)triazeno (3) é capaz de clivar o DNA plasmidial pUC18, na proporção de 17,03%, com a concentração de 1,25mM.
41

"Synthesis, structure and reactivity of divalent transition metal complexes supported by a bulky triazenide ligand." 2015. http://repository.lib.cuhk.edu.hk/en/item/cuhk-1292025.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
42

Santos, Ana Rita Custódio. "An update on anticancer triazene compounds." Master's thesis, 2017. http://hdl.handle.net/10451/35943.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Trabalho Final de Mestrado Integrado, Ciências Farmacêuticas, Universidade de Lisboa, Faculdade de Farmácia, 2017
Triazenes are a very useful and diverse class of compounds that have been studied, principally, for their potential in the treatment of many tumors including brain, leukemia and melanoma. Novel compounds of this class continue appearing in the literature frequently as either anticancer compounds or even with other therapeutic interest. This monography focused on several types of triazenes from the simplest ones like 1,3-dialkyl-3-acyltriazenes to the more complex like combi-triazenes with emphasis on the mechanisms of their antitumor action and how can they be developed as effective antitumor agents. Although not all existing triazenes are addressed, those chosen largely represent the class and the latest discoveries. While aliphatic triazenes are very sensitive to proteolytic decomposition and all of investigations are old, other triazenes reported have more clinical interest with good results in recent investigations. In the case of 1,3-diaryltriazenes, two types of molecules deserve special attention: alkyne analogues of diminazene aceturate (DMZ) and 4-nitro-substituted 1,3-diaryltriazenes. Aryl morpholino triazenes are other class of compounds recently investigated that could inhibit CYP1A1 and CYP1B1 at the micromolar level and could also have similar therapeutic value as resveratrol in preventing cancer. In the class of triazenoheterocycles, just one compound, was lately studied and demonstrated biochemical selectivity for EGFR and HER-2 receptors and significant reduction of cell growth in four human pancreatic cancer cell lines. Lastly, in relation to combi-molecules and specifically to combi-triazenes, a quite number of these molecules with dual targeting properties were developed and demonstrated anticancer activities both in vitro an in vivo, in the recent two decades. The most recent combi-triazene was designed to have a poly(ADP-ribose) polymerase (PARP) inhibitor.
Os triazenos são uma classe de compostos muito útil e diversificada e têm vindo a ser estudados, principalmente, devido ao seu potencial terapêutico em muitos tumores incluindo do cérebro, leucemias e melanoma. Frequentemente, novos compostos pertencentes a esta classe aparecem na literatura quer com a sua típica atividade anticancerígena ou mesmo com outros interesses terapêuticos. Esta monografia contém uma revisão destes compostos desde os mais simples como os 1,3-dialquil-3-aciltriazenos aos mais complexos como os combi-triazenos enfatizando os seus mecanismos de ação e o seu desenvolvimento como agentes antitumorais efetivos. Apesar de nem todos os tipos de triazenos existentes estarem contemplados nesta monografia, os escolhidos representam amplamente a classe e as novas descobertas. Enquanto que os triazenos alifáticos, pela sua estrutura, são muito sensíveis à decomposição proteolítica e todas as investigações já são antigas, outros triazenos possuem maior interesse clínico com bons resultados em estudos recentes. No caso dos 1,3-diariltriazenos duas moléculas merecem especial atenção: os análogos alcino do aceturato de diminazeno (DMZ) e os 1,3-diariltriazenos substituídos em para com um grupo nitro. Os aril morfolino triazenos são outra classe de compostos recentemente investigada que consegue inibir os CYP1A1 e CYP1B1 apresentando um valor terapêutico semelhante ao resveratrol na prevenção do cancro. Dentro dos triazenos heterocíclicos, apenas um composto foi estudado ultimamente, demonstrando seletividade bioquímica para os recetores EGFR e HER-2 e redução significativa do crescimento celular em quatro tipos de células de cancro do pâncreas. Por fim, várias moléculas quiméricas e especificamente os combi-triazenos, foram desenvolvidos nas últimas duas décadas sendo que o mais recente foi delineado para conter um inibidor da poli(ADP-ribose)polimerase (PARP).
43

Santos, Fábio Miguel Figueiredo. "Triazene prodrug synthesis for MDEPT strategy and their hepatotoxic evaluation." Master's thesis, 2011. http://hdl.handle.net/10451/11594.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Tese de mestrado, Química Farmacêutica e Terapêutica, Universidade de Lisboa, Faculdade de Farmácia, 2011
A new serie of anti-tumor triazene prodrugs was synthesized and evaluated concerning their potential application in melanocyte-directed enzyme prodrug therapy (MDEPT). MDEPT strategy emerged to overcome the selectivity and toxicity problems associated with melanoma chemotherapy and is based on the use of non-toxic prodrugs that will be selectively activated by tyrosinase overexpressed in malignant melanocytes, releasing a potent cytotoxic agent inside tumour cells. The synthesized prodrugs 21 are formed by an alkylating agent, the monomethyltriazene 23 (MMT), linked to a tyrosinase substrate, the hydroxyphenylpropionic acid 24, by an amide linkage. In the synthesis of prodrugs 21, the amide-bond formation was tried with different methodologies, which involved carboxylic acid activation. The most efficient methods were O-(Benzotriazol-1-yl)-N,N,N′,N′-tetramethyluroniumtetrafluoroborate (TBTU) assisted by microwave irradiation (20% yield) and N,N'-Dicyclohexylcarbodiimide/4-dimethylaminopyridine (DCC/DMAP) (15% yield). Prodrug synthesis was achieved with yields that did not exceed 20 %. All prodrugs 21 revealed to be chemically stable in isotonic phosphate buffer (PBS) at physiologic pH (60 ≤ t1/2 (h) ≤ 123), and most of them showed to be slowly hydrolyzed in human plasma (3 ≤ t1/2 (h) ≤ 49). Only prodrugs 21c-f (3-(4-hydroxyphenyl)propionic acid derivatives) revealed to be excellent tyrosinase substrates (1.5 ≤ t1/2 (min) ≤ 5) with a fast release of MMT 23 after 250 seconds of tyrosinase activation. The maximum percentage of glutathione depletion (GSHdepletion (%)) induced by prodrugs 21, when they were metabolized into cytotoxic quinones by rat liver microsomes, ranged from 34.6 ± 8.6 to 43.6 ± 2.0 for prodrugs 21c-f and was 45.7 ± 5.0 and 63.5 ± 5.0 for prodrugs 21a,b (3-(3-hydroxyphenyl)propionic acid derivatives), respectively. Prodrugs 21c-f revealed to be less hepatotoxic than prodrugs 21a,b. Prodrugs 21c-f are also less hepatotoxic than similar compounds described in the literature, which were evaluated by the same type of assay. Triazene prodrugs 21c-f are promising for application in MDEPT strategy, as they have a great stability, an excellent tyrosinase affinity, an efficient mechanism of MMT 23 release and a moderate hepatotoxicity.
O cancro de pele pode-se manifestar de diversas formas, sendo o melanoma a forma mais agressiva deste tipo de cancro. Apesar do melanoma representar apenas 11% de todos os cancros de pele diagnosticados, é responsável por 90% das mortes associadas a este tipo de cancro. Segundo o Institute of Cancer Research a incidência do melanoma tem tendência a triplicar nos próximos 30 anos, sendo a mudança climática, a principal causa deste aumento. A taxa de mortalidade do melanoma é tão elevada, pelo facto de este ter a capacidade de metastizar e invadir diversas partes do corpo. Este processo de metástase dificulta muito o desenvolvimento de uma terapêutica eficaz para o melanoma. O aparecimento do melanoma deve-se à transformação dos melanócitos normais em malignos. O risco de ocorrer esta transformação pode ser aumentado devido a factores genéticos (ex: mutação num gene supressor de tumores) ou ambientais (ex: exposição a radiação ultravioleta A e B). Nos melanócitos malignos, o processo de melanogénese encontra-se aumentado e os níveis da enzima tirosinase, que é essencial neste processo, estão muito acima dos níveis detectados nos melanócitos normais. Tendo em conta que a tirosinase só se encontra nos melanócitos, e que está sobre-expressa nos melanócitos malignos, esta tem sido considerada como um possível alvo para uma quimioterapia mais selectiva e menos tóxica. A tirosinase tem como principais substratos os monofenóis e os o-difenóis, mas também tem a capacidade de oxidar outros tipos de compostos fenólicos e até não fenólicos. Alguns compostos aromáticos como por exemplo as o-diaminas, os o-aminofenóis e até as anilinas são referidos como substratos desta enzima. Encontram-se descritas na literatura, duas abordagens para o tratamento de melanoma, onde a tirosinase é responsável pela libertação/formação de um agente citotóxico no tumor. Uma dessas abordagens é a melanocyte-directed enzyme prodrug therapy (MDEPT). A estratégia MDEPT envolve o uso de pró-fármacos não tóxicos, formados pelo fármaco citotóxico ligado a um substrato da enzima tirosinase. Deste modo o pró-fármaco só é activado na presença da tirosinase, libertando-se assim o agente citotóxico em grande quantidade no tecido tumoral. A dacarbazina 1 (DTIC) foi aprovada em 1975 pela Food and Drug Administration (FDA) para o tratamento do melanoma, e actualmente ainda é o composto mais efectivo em monoterapia para o tratamento deste cancro. A DTIC 1 pertence à classe dos triazenos, mais especificamente aos 1-aril-3,3-dialquiltriazenos, e o seu mecanismo de citotoxicidade envolve a formação de uma espécie alquilante, o ião metildiazónio, que vai alquilar as bases púricas e pirimídicas do ácido desoxirribonucleico (ADN) e assim induzir a morte celular. Nesta tese de mestrado, uma nova serie de pró-fármacos de triazenos anti-tumorais foi sintetizada e avaliada em termos de potencial aplicação na estratégia MDEPT. Os pró-fármacos sintetizados 21 são constituídos pelo ácido hidroxifenilpropanóico 24 ligado através de uma função amida ao monometiltriazeno 23 (MMT). A escolha do ácido hidroxifenilpropanóico 24 deveu-se ao facto deste ácido ser um bom substrato da tirosinase. O MMT 23 foi escolhido, uma vez que o seu mecanismo de citotoxicidade envolve o ião metildiazónio, que é o mesmo agente alquilante responsável pela citotoxicidade da DTIC 1. A função amida tem como objectivo dar estabilidade química aos pró-fármacos 21 de modo a manter a citotoxicidade do MMT 23 inactiva até a enzima tirosinase actuar nos pró-fármacos 21. A síntese dos pró-fármacos 21 envolveu a formação de uma ligação amida entre a amina secundária do MMT 23 e o grupo ácido carboxílico do ácido hidroxifenilpropanóico 24. Em geral, as funções amida são sintetizadas a partir da junção de ácidos carboxílicos com aminas, no entanto esta união é muitas vezes um processo difícil e complexo. De modo a superar estas dificuldades, têm sido desenvolvidos vários métodos, nos quais a acilação da amida ocorre com ácidos carboxílicos previamente activados. Usualmente esta activação é realizada através do uso de agentes de acoplamento. Neste trabalho de investigação, a activação do ácido carboxílico 24 foi efectuada com recurso a diversos agentes de acoplamento. Os agentes de acoplamento utilizados foram: N,N'-diciclohexilcarbodiimida/4-dimetilaminopiridina (DCC/DMAP), tetrafluoroborato de O-(benzotriazol-1-il)-N,N,N’,N’-tetrametilurónio (TBTU), cloreto de 4-(4,6-dimetoxi-1,3,5-triazin-2-il)-4-metilmorfolina (DMTMM) e cloreto de tionilo. A formação da ligação amida foi também realizada recorrendo ao uso de irradiação por microondas. Os métodos mais eficientes foram DCC/DMAP e TBTU (irradiação por microondas) com rendimentos de 15% e 20% respectivamente. Os pró-fármacos 21 foram sintetizados com rendimentos que não excederam os 20%. Apesar dos baixos rendimentos, os pró-fármacos 21 foram obtidos com um elevado grau de pureza e em quantidades que possibilitaram a análise dos mesmos para aplicação na estratégia MDEPT. Com o intuito de avaliar os compostos 21 como potenciais pró-fármacos para aplicação na estratégia MDEPT, foram realizados três tipos de ensaios de estabilidade a 37 ºC. O primeiro ensaio foi efectuado em tampão fosfato isotónico (PBS) pH 7,4, no qual se analisou a hidrólise química dos pró-fármacos 21 a pH fisiológico. Todos os pró-fármacos 21 revelaram ser quimicamente estáveis com semi-vidas que variaram entre as 60 e as 123 horas. O ensaio seguinte consistiu no estudo da hidrólise dos pró-fármacos 21 em plasma humano, visto que este contém um conjunto de enzimas que catalisam a hidrólise da função amida. Todos os pró-fármacos 21, com a excepção do 21b (t1/2 ≈ 3 horas), revelaram ser hidrolisados lentamente com semi-vidas que variaram entre as 6 e as 49 horas. Com os resultados obtidos nestes dois ensaios é de esperar que a maioria dos pró-fármacos 21 alcance o tumor sem sofrer uma prematura decomposição. No último ensaio foi avaliada a afinidade dos pró-fármacos 21 para a enzima tirosinase de cogumelo, que serve de modelo para a tirosinase humana, e foi também analisada a eficácia dos compostos 21 no processo de libertação do agente citotóxico MMT 23 após activação pela tirosinase. Os resultados obtidos neste ensaio, revelaram que os pró-fármacos 21a,b (derivados do ácido 3-(3-hidroxifenil)propanóico) têm uma fraca afinidade para a tirosinase com semi-vidas (t1/2 ≈ 20 horas) demasiado longas para terem interesse como pró-fármacos para aplicação na estratégia MDEPT. Já os pró-fármacos 21c-f (derivados do ácido 3-(4-hidroxifenil)propanóico) demonstraram ser excelentes substratos da tirosinase com semi-vidas que variaram entre 1,5 e 5 minutos. A libertação do agente citotóxico MMT 23 foi confirmada, sendo bastante rápida para os pró-fármacos 21c-f, nos quais foi detectada após 250 segundos de exposição destes compostos 21c-f à enzima tirosinase. Os pró-fármacos 21 contêm na sua estrutura uma função fenólica que pode ser oxidada nos hepatócitos por enzimas do citocromo P450, originando quinonas. As quinonas são espécies extremamente reactivas que se ligam facilmente a nucleófilos, tais como a glutationa (GSH), induzindo a sua depleção e promovendo fenómenos de hepatotoxicidade. A avaliação de hepatotoxicidade destes pró-fármacos 21 foi realizada através de um ensaio a 37ºC em que se calculou a percentagem de depleção da GSH (GSHdepleção (%)). Os resultados obtidos revelaram que os pró-fármacos 21a,b (GSHdepleção (%) = 45,7 ± 5,0 e 63,5 ± 5,0, respectivamente) são mais hepatotóxicos que os pró-fármacos 21c-f (34,6 ± 8,6 ≤ GSHdepleção (%) ≤ 43,6 ± 2,0). Observou-se também que a hepatotoxicidade induzida pelos pró-fármacos 21c-f é inferior à observada para a maioria dos compostos análogos que se encontram descritos na literatura, e que foram analisados pelo mesmo tipo de ensaio. Os pró-fármacos 21c-f possuem uma boa estabilidade química, uma excelente afinidade para a tirosinase, um mecanismo rápido para a libertação do MMT 23 e uma hepatotoxicidade moderada, para poderem ser considerados promissores para aplicação na estratégia MDEPT.
44

Xu, Tingting. "Effects of Metal Cations and Cyclodextrins on 1,3 Diphenyltriazenes Isomerization and Decomposition." Thesis, 2009. http://hdl.handle.net/10012/4708.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Triazenes are molecules characterized by having the triazeno group (–N=N–N<). They are known as photoactive molecules due to trans-cis photoinduced isomerization around the N=N bond. Their nucleophilic character makes them good ligands to metal centers. A study on the potential ability of photochromic organic ligand triazenes to undergo reversible cis-trans photoisomerization and, in turn, photoreversible complexation with metal cations was carried out in aqueous solutions. Metal-triazenide complexes are instantaneously formed upon addition of metal cations to trans-triazenes dissolved in aqueous solutions. For silver-triazenide and mercury-triazenide complexes, the metal-to-ligand ratios are 1:1 and 1:2, respectively. Unfortunately, target metal-triazenide complexes do not photoisomerize upon 355 nm laser excitation. Triazenes are also known to be unstable materials under acidic conditions. A study on the effects of cyclodextrins (CDs) on the rate of acid-catalyzed decomposition of 1,3-diphenyl-triazenes was carried out in 2% MeOH aqueous buffer solutions by means of spectroscopic methods. CDs inhibit triazenes decomposition through inclusion complex formation. The inclusion complexes render the guest triazene significantly less basic as a consequence of the less polar nature of the CD cavity (a microsolvent effect). For any given triazene, the inhibition effect is dependent on both the size of the cyclodextrin cavity and the substituents on the cavity rims. Binding constants for 1:1 host:guest complexes increase in the order α-CD < ß-CD ~ TM-ß-CD < HP-ß-CD; in the case of α CD, formation of 2:1 complexes is also observed.
45

Silva, Carlos Fernando Barboza da [Verfasser]. "Synthese, Charakterisierung und Struktur von Metallkomplexen mit Triazenido- und Pentaazadienidoliganden / vorgelegt von Carlos Fernando Barboza da Silva." 2005. http://d-nb.info/97564792X/34.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
46

Pereira, João Diogo Fonseca Marques. "Nanoformulations of triazene analogues: in vitro stability and activity against human melanoma." Master's thesis, 2013. http://hdl.handle.net/10451/46192.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Trabalho Final de Mestrado Integrado, Ciências Farmacêuticas, Universidade de Lisboa, Faculdade de Farmácia, 2013
De entre os diversos tipos de cancros de pele, o melanoma maligno surge como a principal causa de morte. Fisiopatologicamente é caracterizado por uma multiplicação descontrolada de melanócitos. Actualmente, os fármacos disponíveis para o tratamento do melanoma apresentam um elevado número de efeitos secundários como consequência da sua falta de especificidade para as células cancerígenas. De forma a promover uma entrega específica destes fármacos no local de acção têm sido realizadas diversas estratégias constituindo a síntese de pró-fármacos uma das abordagens desenvolvidas. Tal como em outros tipos de tumores, também no melanoma se encontram alteradas as diferentes vias bioquímicas. No caso específico do melanoma, observa-se um aumento da enzima tirosinase nos melanócitos afectados. Esta descoberta levou ao desenvolvimento de inúmeras investigações nesta área, assentes num conceito definido como Melanocyte-Directed Enzyme Prodrug Therapy (MDEPT). Esta estratégia aproveita a vantagem da sobre expressão da tirosinase em células de melanoma utilizando assim esta enzima como um alvo para a activação dos pro-fármacos. Hoje em dia, os agentes quimioterapêuticos utilizados no tratamento do melanoma contam com a utilização de diferentes agentes alquilantes como a dacarbazina. Este fármaco tem na sua estrutura uma função triazeno. Tendo como modelo o grupo triazeno e o aumento dos níveis de tirosinase nas células malignas, um grande número de pró-fármacos de triazenos tem vindo a ser desenvolvidos. Neste trabalho procedemos à síntese de um pró-fármaco de triazeno através da junção de um monometiltriazeno com um substrato da tirosinase, análogo da tirosina, o ácido 5-(4-hidroxifenil)pentanóico. A aplicabilidade deste pró-fármaco enquanto candidato para estratégias MDEPT constituiu o principal objectivo deste trabalho de investigação. Foram ainda desenvolvidas diferentes formulações lipossomais como sistemas de transporte do referido triazeno permitindo deste modo uma maior solubilização deste, sem necessidade de recorrer a solventes orgânicos, promovendo ainda um direccionamento específico do fármaco para seu local de acção particularmente quando administrado in vivo. As formulações foram caracterizadas quanto às suas propriedades físico-químicas e a sua estabilidade em plasma foi determinada e comparada com o pró-fármaco na forma livre. Observou-se um aumento da estabilidade do pró-fármaco após a sua incorporação em lipossomas sendo este valor dependente da composição lipídica. Finalmente, uma das formulações foi utilizada para a realização de estudos in vitro em células humanas de melanoma de forma a avaliar a sua citotoxicidade e comparar este parâmetro na forma livre e na forma lipossomal.
Malignant melanoma represents the main cause of death among skin cancers. It is characterized by an abnormal growth of melanocytes. Nowadays, therapeutic agents used for melanoma treatment have a considerable number of side-effects due to their lack of specificity. Many efforts have been made to overcome these issues and in order to achieve a selective drug delivery into tumor site, series of prodrugs have been synthesized. In melanoma, like in other cancers, many biochemical pathways are modified. In this specific case, the increase of melanogenesis suggests an over expression of the enzyme responsible for that process. In malignant melanocytes an over expression of the enzyme tyrosinase was detected and that led to an increase of research works based on a concept called Melanocyte-directed Enzyme Prodrug Therapy (MDEPT). This strategy takes advantage of tyrosinase overexpression in melanoma cells using this enzyme as a target for prodrug activation. Currently, chemotherapy for melanoma treatment uses a variety of alkylating agents, such as Dacarbazine. Based on its structure with a triazene function and exploiting the tyrosinase over expression in melanoma cells, a wide range of triazene prodrugs (TPD) have been developed. Herein, a new triazene prodrug was synthesized by coupling a monomethyltriazene to a tyrosinase substrate analogue of tyrosine, the 5-(4-hydroxyphenyl)pentanoic acid. The applicability of this new synthesized triazene prodrug as an MDEPT candidate constituted the main objective of this research work. Moreover, different liposomal formulations of the referred molecule were developed, since these lipid systems would be able to solubilize triazene prodrug without the need of toxic solvents and efficiently deliver them into malignant cells, particularly after in vivo administration. Physicochemical properties of liposomal formulations were fully characterized and their stability in biological media was compared with the respective free triazene prodrug. An increase on the stability of the prodrug after its incorporation in liposomes was observed, being this effect lipid composition dependent. One of the formulations was chosen to perform an in vitro assay with an human melanoma cell line and to determine the cytotoxicity of this agent in a free and incorporated form.
47

Vaz, João Miguel Ferreira. "Development of a tumour-selective self-immolative system: umbelliferone probe and triazene prodrugs." Master's thesis, 2020. http://hdl.handle.net/10451/52425.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Trabalho Final de Mestrado Integrado, Ciências Farmacêuticas, 2020, Universidade de Lisboa, Faculdade de Farmácia.
O conhecimento que temos sobre o cancro tem evoluído, desde a sua primeira definição por Hipócrates, em 400 AC. Atualmente, o cancro é compreendido a um nível molecular, o que permite o desenvolvimento de meios de diagnóstico e terapêuticas. Apesar de muito se conhecer, problemas com os atuais métodos de diagnóstico e terapêuticas ainda subsistem. Um destes problemas é a falta de seletividade dos fármacos ou sondas utilizadas, o que frequentemente leva a diagnósticos ou tratamentos ineficazes, ao aparecimento de efeitos sistémicos e ao desenvolvimento de resistência aos fármacos. Para combater estes problemas diversas estratégias têm sido desenvolvidas. Uma destas estratégias é a fotofarmacologia, a qual permite um controlo preciso e seletivo de onde e quando é libertado um fármaco ou sonda. Outra estratégia é o desenvolvimento de pró-fármacos que apenas possam ser ativados na presença de um estímulo (pró-fármacos auto-imolativos) fornecido pelas células cancerígenas ou pelo seu ambiente. Com base na literatura, o grupo 6-nitroveratrilo suscitou interesse por permitir explorar ambas as estratégias ao funcionar tanto como grupo fotoprotetor como grupo auto-imolativo. Neste trabalho, primeiro foi explorada a fotofarmacologia, ao ser sintetizado um composto que liberta um grupo fluorescente após ser exposto a luz UV de um comprimento de onda específico (funcionando como sonda). A sua síntese e purificação foram otimizadas, e o composto foi caracterizado (espectroscopia de ressonância magnética nuclear de hidrogénio e carbono, espetroscopia ultravioleta, e ponto de fusão). Foi realizado um estudo de fotoativação deste composto, sendo demonstrada a libertação do grupo fluorescente após exposição à luz UV. Em segundo lugar, sabendo que o grupo era capaz de libertar a função acoplada, foram explorados os pró-fármacos auto-imolativos. Foram sintetizados conjugados de arilmonometiltriazenos (espécies ativas de medicamentos usados no cancro) com o grupo 6-nitroveratrilo e foram feitas tentativas de otimizar a sua síntese e purificação (ao testar diferentes técnicas de purificação e misturas de eluentes). Um destes conjugados foi sintetizado com sucesso. Durante estas tentativas, ao usarmos a espetroscopia de massa para analisar os produtos da reação, obtivemos informação sobre os compostos que se formam durante a reação e sobre a possível influência do substituinte do arilmonometiltriazeno (no anel aromático) no produto da reação.
Knowledge about cancer has evolved since its first denomination by Hippocrates around 400 BC. Nowadays, cancer is understood even at the molecular level which allows for the development of therapies and diagnosis tools. Even tough so much is known, there are still problems with the current treatments and diagnosis tools. One of these problems is the lack of selectivity to the cancer cells of the used drugs or probes, which often leads to ineffective diagnosis or treatment, to the appearance of systemic effects and to the development of drug resistance. To overcome these problems, scientists have long been developing strategies. Photopharmacology is one of these strategies, which allows the precise and selective control of when and where a drug or probe is released. Another strategy is the development of prodrugs which can only be activated in the presence of a stimulus (self-immolative prodrugs) provided by the cancer cells or their environment. Searching the literature, we found that the 6-nitroveratryl group works both as a photoprotecting group and a self-immolative moiety, being suitable to explore both strategies. In this work, the photopharmacology strategy was first explored, by synthesizing a compound which releases a fluorescent moiety after being exposed to UV light of a specific wavelength (functioning as probe). Its synthesis and purification were optimized, and the compound was characterized (Hydrogen and Carbon nuclear magnetic resonance spectroscopy, UV spectroscopy, and melting point). A photoactivation study of this compound was executed and showed the release of the fluorescent moiety after the exposure of the compound to UV light of a specific wavelength. Secondly, knowing that the 6-nitroveratryl group was suitable for the release of a linked moiety, we aimed at the self-immolative prodrug strategy. Conjugates of arylmonomethyltriazenes (active species of marketed cancer drugs) with the 6-nitroveratryl group were synthesized and we attempted to optimize their synthesis and purification (by testing different eluent mixtures and purification techniques). We were able to successfully synthesize and isolate one conjugate. During these attempts, by utilizing mass spectroscopy to analyse the reaction products we were able to obtain insights about the compounds that formed during the reaction and the possible influence of the substituent of the arylmomomethyltriazene (in the aromatic ring) in the product of the reaction.
Com o patrocínio da Faculdade de Farmácia da UL e da FCT.
48

"Synthesis and crystallochemistry of mercury(ii) complexes with ligand 1-(3-trifluoromethylphenil)-3- (3-nitrophenil)triazene." Tese, Biblioteca Digital de Teses e Dissertações da UFSM, 2005. http://coralx.ufsm.br/tede/tde_busca/arquivo.php?codArquivo=786.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
49

Liu, Ching-Yuan [Verfasser]. "Preparation of polyfunctional arylmagnesium, or arylzinc reagents bearing a triazene moiety and their applications in organic synthesis / von Ching-Yuan Liu." 2007. http://d-nb.info/983744173/34.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
50

Coady, Daniel Joseph. "The use of new reactions for novel polymerizations, polymers and architectures." 2008. http://hdl.handle.net/2152/20145.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
The design, synthesis and characterization of novel conjugated polymers are described. Using a coupling reaction recently developed within our labs, polymers were constructed through triazene linkages generated by joining N-heterocyclic carbenes (NHCs) with organic azides. This triazene reaction produced polymer of sufficiently high molecular weight as to be spin-coated and rendered conductive upon doping with iodine. The reaction also has potential for executing post-polymerization modifications. This was evidenced through rapid functionalization of poly(4-methylazido-styrene) via triazene formation using a commercially available N-heterocyclic carbene (NHC). A formal anion metathesis of benzobis(imidazolium)s was used to transform neutral block copolymers into block ionomers. Further investigation of the block ionomers revealed their solvent mediated self assembly. The gradual change of organic to aqueous media caused the adoption of a three-dimensional micelle conformation as determined by transmission electron microscopy and dynamic light scattering. Through the exploitation of carbene-carbon disulfide adducts, new chain transfer agents were generated. After 2-dithiocarboxylate-imidazolium adduct formation, alkylation was performed with benzyl bromide. The resulting charged chain transfer agent was tested for its ability to moderate radical addition fragmentation (RAFT) polymerizations of styrene. A considerable increase in transfer kinetics as compared to that of commonly used RAFT agents was observed whilst retaining low polydispersity and molecular weight control. The rate enhancement is presumably due to the electron withdrawing imidazolium activating the thionyl towards the nucleophilic radical while retaining effective fragmentation. Ion coordinating macrocycles were affixed to a poly(methacrylate) scaffold for employment as electrolyte extractants. Polymer bound calix[4]pyrrole was found to complex fluoride and chloride with sufficient strength as to extract tetrabutylammonium salts from water. Enhanced extraction abilities were observed when calix[4]pyrrole was used in conjunction with benzo-15-crown-5. Methacrylate polymers containing both macrocycles affected the removal of aqueous potassium fluoride from a biphasic water/dichloromethane mixture. To provide evidence for the presence of potassium fluoride within the dichloromethane layer, ¹⁹F NMR and flame emission spectroscopy were used.
text

До бібліографії