Bibliographies: 'Γνωστική ανάπτυξη'

1

Δρεμέτσικα, Βασιλεία. "Συγκλίσεις και αποκλίσεις των θεωριών των Piaget, Vygotsky και Επεξεργασίας πληροφοριών σχετικά με τη γνωστική ανάπτυξη των παιδιών". Πανελλήνιο Συνέδριο Επιστημών Εκπαίδευσης 8 (3 березня 2020): 222. http://dx.doi.org/10.12681/edusc.2670.

Full text

Abstract:

ΠερίληψηΘέμα της παρούσας εργασίας είναι οι συγκλίσεις και οι αποκλίσεις των θεωριών των Piaget, Vygotsky και Επεξεργασίας Πληροφοριών σχετικά με τη γνωστική ανάπτυξη των παιδιών.Αρχικά, εξετάζεται η θεωρία του Piaget, ο οποίος ασχολήθηκε με τη νοητική ανάπτυξη του ατόμου, τη διαδικασία δόμησής της, καθώς και με τα στάδια μέσα από τα οποία επέρχεται η νοητική του εξέλιξη. Η γνώση αναπτύσσεται, καθώς το άτομο διαρκώς επενεργεί στο περιβάλλον και προσπαθεί να διαμορφώσει προοδευτικά όλο και συνθετότερες νοητικές δομές. Το άτομο δηλαδή προσπαθεί να εναρμονίσει νέες γνώσεις-εμπειρίες με τα γνωστικά του σχήματα. Για τον Piaget, η γνωστική ανάπτυξη είναι απαραίτητη συνιστώσα της μάθησης και επομένως προηγείται αυτής. Συγχρόνως θεωρεί, ότι οι νοητικές ικανότητες του ατόμου θα καθορίσουν το τι μπορεί να μάθει σε κάθε στάδιο της γνωστικής του ανάπτυξης, τα οποία προσδιόρισε σε τέσσερα, στο αισθησιοκινητικό, στο προεννοιολογικό ή προσυλλογιστικό, στο συγκεκριμένων λογικών πράξεων και στο τυπικών λογικών πράξεων.Ακολούθως, εξετάζεται η θεωρία του Vygotsky. Η έννοια της ανάπτυξης αναφέρεται στη νευροφυσιολογική ανάπτυξη του ατόμου, ενώ η έννοια της μάθησης συνιστά τη γνωστική διεργασία, κατά την οποία το παιδί εσωτερικεύει κοινωνικές και πολιτισμικές αξίες μιας δεδομένης κοινωνίας και η οποία επηρεάζει τόσο τη νοητική όσο και την εν γένει ανάπτυξη του ατόμου. Η εσωτερίκευση διαμεσολαβείται από «ψυχολογικά εργαλεία» του νου, όπως η γλώσσα, η γραφή, η αρίθμηση και η τέχνη. Βασική θέση της θεωρίας του είναι η Ζώνη Επικείμενης Ανάπτυξης (ΖΕΑ), η οποία στη βιβλιογραφία έχει ταυτιστεί με τον όρο scaffolding.Έπειτα, ακολουθεί σύγκριση των δύο θεωριών, όπου και εντοπίζονται ομοιότητες και διαφορές. Στις ομοιότητες αναφέρονται η επίδραση των κοινωνικών παραγόντων και η εσωτερίκευση ως μετασχηματιστική διεργασία, ενώ στις διαφορές τα όρια της γνώσης, η μάθηση και η πορεία της γνωστικής εξέλιξης, το πώς μαθαίνει το παιδί και η λειτουργία της αυτορρύθμισης, καθώς και ο ρόλος της γλώσσας.Τέλος, διερευνώνται και οι Προσεγγίσεις Επεξεργασίας Πληροφοριών, οι οποίες στηρίζουν τη θεωρία τους κυρίως στον τομέα των ηλεκτρονικών υπολογιστών και υποστηρίζουν ότι η γνωστική διεργασία και ανάπτυξη του παιδιού, αλλάζει όσο αναπτύσσονται.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

2

Tzakosta, Marina. "Οντογένεση του λόγου: ανάπτυξη σε στάδια ή σταδιακή ανάπτυξη;". Preschool and Primary Education 8, № 1 (2020): 59. http://dx.doi.org/10.12681/ppej.20969.

Full text

Abstract:

Στο παρόν άρθρο προσπελάζουμε το ρόλο του σταδίου ως όρου ο οποίος έχει καθορίσει τη γνωστική ανάπτυξη, γενικά, και τη γλωσσική ανάπτυξη, ειδικά (και χρησιμοποιείται εκτενώς στην εγχώρια και διεθνή βιβλιογραφία) ιδωμένο μέσα από την παρουσίαση και ανάλυση αναπτυξιακών γλωσσικών δεδομένων. Συγκεκριμένα, παρουσιάζουμε τα μείζονα θεωρητικά μοντέλα τα οποία – στο πλαίσιο διαφορετικών επιστημονικών προσανατολισμών – χρησιμοπoίησαν εμμέσως ή αμέσως την έννοια του σταδίου με στόχο την ερμηνεία της σειράς της γλωσσικής ανάπτυξης και έπειτα προχωρούμε σε μια κριτική θεώρηση του σταδίου. Στη συνέχεια, παρουσιάζουμε τους άξονες μιας θεωρητικής πρότασης, εναλλακτικής της θεωρίας των σταδίων, αυτής του Μοντέλου των Πολλαπλών Παράλληλων Γραμματικών, η οποία ενσωματώνει τα σημαντικότερα χαρακτηριστικά της θεωρίας των σταδίων και ερμηνεύει όψεις της γλωσσικής ανάπτυξης, κυρίως την ποικιλία και την γλωσσική απόκλιση, στις οποίες η θεωρία των σταδίων έδωσε ελάχιστο χώρο. Η συζήτησή μας βασίζεται σε συγχρονικά δεδομένα παιδιών προσχολική ηλικίας από την κατάκτηση της μορφοφωνολογίας της ελληνικής καθώς και την εκμάθηση της πρώτης από διάφορες ομάδες αλλόγλωσσων ομιλητών. Η συζήτηση επεκτείνεται στην εξέταση του βαθμού εφαρμοστικότητας του Μοντέλου των Πολλαπλών Παράλληλων Γραμματικών για την ερμηνεία της διαχρονικής εξέλιξης αλλά και συγχρονικής διάστασης της γλώσσας.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

3

Χαρίτου, Σοφία. "Η σημασία της ανάπτυξης των εκτελεστικών λειτουργιών στην προσχολική ηλικία". Πανελλήνιο Συνέδριο Επιστημών Εκπαίδευσης 8 (3 березня 2020): 1250. http://dx.doi.org/10.12681/edusc.2814.

Full text

Abstract:

H ανάπτυξη των εκτελεστικών λειτουργιών (αυτοσυγκράτηση, εργαζόμενη μνήμη και γνωστική ευελιξία) στην προσχολική ηλικία θεωρείται θεμελιώδους σημασίας, καθώς πρόκειται για γνωστικές λειτουργίες, που είναι πάρα πολύ στενά συνδεδεμένες με τη σχολική ετοιμότητα, ενώ σχετίζονται όχι μόνο με δεξιότητες που αφορούν στην μετέπειτα ακαδημαϊκή επιτυχία (π.χ. μαθηματικά, ανάγνωση), αλλά και με τη θετική ψυχική και σωματική υγεία. Δραστηριότητες, που ενισχύουν τις εκτελεστικές λειτουργίες είναι αυτές που κυρίως είναι προσανατολισμένες στην κίνηση, όπως τα παραδοσιακά παιχνίδια, οι παραδοσιακές πολεμικές τέχνες (π.χ. tae kwon do), η φυσική δραστηριότητα ή δραστηριότητες που συνδυάζουν άσκηση και έλεγχο του νου (π.χ. γιόγκα). Η ανάπτυξη αναλυτικών προγραμμάτων, που θα αναπτύσσουν τις εκτελεστικές λειτουργίες στην προσχολική ηλικία θα πρέπει να είναι εστιασμένη στο τρίπτυχο ΞΕΡΩ/ ΚΑΝΩ/ ΕΙΜΑΙ, καθώς και στη διδασκαλία μεταγνωστικών στρατηγικών, ώστε να ενισχύουν τη χαρά, την υπερηφάνεια, τη δημιουργικότητα και την αυτοπεποίθηση των παιδιών.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

4

Μποζνού, Πηνελόπη, та Μαρία Χρήστου. "Η Τέχνη ως μέσο εξέλιξης της κριτικής σκέψης και της συνείδησης των μαθητών του Δημοτικού". Πανελλήνιο Συνέδριο Επιστημών Εκπαίδευσης 2015, № 2 (2016): 945. http://dx.doi.org/10.12681/edusc.200.

Full text

Abstract:

Βασικός στόχος του σχολείου είναι η ανάπτυξη της κριτικής σκέψης, δηλαδή οι μαθητές να κατανοούν όχι μόνο τις έννοιες και τα σαφή νοήματα αλλά και τι κρύβεται πίσω από αυτά, να εξετάζουν δεδομένα και να καταλήγουν σε συμπεράσματα, να διατυπώνουν γενικεύσεις και ορισμούς. Ο Robert Kegan, σύγχρονος αναπτυξιακός ψυχολόγος, στη θεωρία του για τα στάδια ανάπτυξης της συνείδησης τονίζει ότι οι μαθητές του Δημοτικού βιώνουν διαρκείς μεταβάσεις σε ό,τι αφορά στην ανάπτυξη και εξέλιξη της συνείδησής τους. Σε κάθε στάδιο συνειδητοποίησης αναπτύσσονται και δομούνται ικανότητες που αποτελούν προϋπόθεση για τη σταδιακή ανάπτυξη της κριτικής σκέψης των μαθητών και μετέπειτα ενήλικων πολιτών. Με όρους της θεωρίας του Kegan, οι μαθητές στις πρώτες τάξεις του Δημοτικού μεταβαίνουν από τη φαντασιακή αντίληψη του κόσμου στη συγκρότηση ενός κόσμου που βρίσκεται πιο κοντά στους φυσικούς νόμους, τα όρια και δυνατότητες του οποίου θέλουν να εξερευνήσουν. Στις τελευταίες τάξεις, ξεκινούν τη μετάβασή τους στο στάδιο του κοινωνικοποιημένου νου, το οποίο συμπίπτει ηλικιακά με την έναρξη της εφηβείας. Η αξιοποίηση της Τέχνης κατά τη διδασκαλία μπορεί να αποτελέσει τη γέφυρα μετάβασης από την απλή στην κριτική σκέψη και από το ένα στάδιο συνειδητοποίησης στο επόμενο, συμβάλλοντας στη γνωστική, συναισθηματική και κοινωνική ανάπτυξη των μαθητών του Δημοτικού

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

5

Ντίνου, Βερονίκη. "Παιχνίδι και καταστασιακή μάθηση σε παιδιά προσχολικής ηλικίας". Πανελλήνιο Συνέδριο Επιστημών Εκπαίδευσης 8 (3 березня 2020): 832. http://dx.doi.org/10.12681/edusc.2727.

Full text

Abstract:

Η παρούσα εργασία αφορά στην ανάπτυξη των δεξιοτήτων παιδιών προσχολικής ηλικίας σε συνθήκες καταστασιακής μάθησης κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού. Πιο συγκεκριμένα, πραγματοποιήθηκε δίμηνη έρευνα σε έναν παιδικό σταθμό του Δήμου Ζωγράφου ανάμεσα σε 24 παιδιά ηλικίας 3 έως 5 ετών. Μέσω της μεθοδολογικής προσέγγισης της συμμετοχικής παρατήρησης, συγκεντρώθηκαν και διερευνήθηκαν περιπτώσεις-παραδείγματα τα οποία σχετίζονται με τη γνωστική ανάπτυξη, τη λεκτική συνεργασία, την κοινωνικοποίηση και το παιχνίδι ρόλων των παιδιών. Μέσα από τη μελέτη των εννοιών της καταστασιακής μάθησης και του παιχνιδιού επιχειρείται η σύνδεσή τους. Οι θεωρητικές και πρακτικές εφαρμογές της σύνδεσης αυτής συμβάλλουν στην περαιτέρω ανάλυση και κατανόηση των συγκεκριμένων περιπτώσεων-παραδειγμάτων/μοτίβων. Τα ευρήματα υποδεικνύουν ότι το παιχνίδι ως βασική δραστηριότητα μάθησης, λειτουργεί ως μέσο καταστασιακής μάθησης που υποστηρίζει τη γνωστική και κοινωνική εξέλιξη των παιδιών. Σκοπός της εργασίας είναι να αναδειχθεί η σύνδεση της καταστασιακής μάθησης με το παιχνίδι προκειμένου να κατανοηθεί και να ενισχυθεί η αναπτυξιακή δραστηριότητα των παιδιών προσχολικής ηλικίας.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

6

Γεωργαλά, Μαρία Γαρυφαλιά, та Γαρυφαλιά Χαριτάκη. "Διερεύνηση των Γλωσσικών Επιδόσεων των μαθητών με σύνδρομο Down". Πανελλήνιο Συνέδριο Επιστημών Εκπαίδευσης 2015, № 1 (2016): 340. http://dx.doi.org/10.12681/edusc.188.

Full text

Abstract:

<p>Τα άτομα με σύνδρομο Down έχουν χαρακτηριστεί ως μία ξεχωριστή υποομάδα που παρουσιάζουν ειδικό αναπτυξιακό προφίλ, σε γλωσσικό και γνωστικό επίπεδο και αυτό οφείλεται στην οργανικότητα, η οποία επηρεάζει την νευροφυσιολογία του εγκεφάλου τους (Rondal &amp; Comblain, 2002). Όπως αναφέρει ο Chapman (2006), στην γλωσσική ανάπτυξη των παιδιών με σύνδρομο Down παρατηρείται ένα μειονέκτημα σχετικά με την προφορική έκφραση του λόγου. Σκοπός της παρούσας έρευνας είναι να διερευνηθούν οι γλωσσικές επιδόσεις (ανάγνωση και γραφή) μαθητών με σύνδρομο Down, μέσης νοητικής αναπηρίας (IQ:40-55), που φοιτούν σε Ειδικά Δημοτικά της Αττικής. Στην παρούσα έρευνα χρησιμοποιείται τόσο η ποσοτική, όσο και η ποιοτική μεθοδολογία έρευνας. Πιο συγκεκριμένα, έγινε συνδυασμός της μη-δομημένης παρατήρησης 5 μαθητών από το σύνολο του δείγματος και της χρήσης ερωτηματολογίου στους εκπαιδευτικούς των 22 μαθητών που συμμετείχαν στην έρευνα. Ο συνδυασμός και των δύο μεθόδων έγινε ώστε να ερευνηθεί πολύπλευρα το θέμα. Τα αποτελέσματα που προέκυψαν μέσω του ερωτηματολογίου και της παρατήρησης φανερώνουν την ικανότητα των παιδιών με σύνδρομο Down να κατακτήσουν στοιχειώδεις δεξιότητες γραφής και ανάγνωσης, αντιμετωπίζοντας ωστόσο αρκετές δυσκολίες. Δεν αναδεικνύεται συσχέτιση των γλωσσικών τους επιδόσεων με το φύλλο, ενώ υπάρχει θετική στατιστική συσχέτιση των γλωσσικών επιδόσεων με την χρονολογική και νοητική ηλικία τους. Οι δεξιότητες γραφής και ανάγνωσης είναι στενά συνδεδεμένες μεταξύ τους. Η ανάπτυξη της μιας επηρεάζει την ανάπτυξη της άλλης και καθορίζει την γενικότερη έκφραση αλλά και γνωστική ανάπτυξη του παιδιού με σύνδρομο Down.</p>

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

7

Μητσοπούλου, Ευτυχία, та Αλέξανδρος-Σταμάτιος Αντωνίου. "«Παιδιά-Θαύματα» με Εξαιρετικά Υψηλό Δείκτη Νοημοσύνης". Παιδαγωγικός Λόγος 27, № 1 (2021): 15. http://dx.doi.org/10.12681/plogos.27903.

Full text

Abstract:

Μία κατηγορία μαθητών για την οποία τα τελευταία χρόνια παρατηρείται αυξημένο ερευνητικό ενδιαφέρον αποτελούν τα χαρισματικά παιδιά με Δείκτη Νοημοσύνης 160+ τα οποία συνήθως αποκαλούνται χαρισματικά παιδιά πολύ υψηλού επιπέδου ή εξαιρετικά χαρισματικά παιδιά. Στην καθημερινότητα οι άνθρωποι τείνουν να χαρακτηρίζουν αυτά τα παιδιά ως «παιδιά-θαύματα» ή ιδιοφυΐες και ανάμεσα στα ποικίλα χαρακτηριστικά που διαθέτουν τα εξαιρετικά χαρισματικά παιδιά είναι η πρώιμη ανάπτυξη του λόγου και της ανάγνωσης, τα υψηλά επίπεδα ενέργειας και η ωριμότητα του χιούμορ τους. Η πρώιμη ανάπτυξη σε αυτούς τους τομείς έχει θετικά αποτελέσματα στη γνωστική και κοινωνικοσυναισθηματική ανάπτυξη αυτών των παιδιών, ωστόσο, ειδικά στον τομέα της κοινωνικής ανάπτυξης, τα εξαιρετικά χαρισματικά παιδιά αντιμετωπίζουν αρκετές δυσκολίες σε σχέση με τα χαρισματικά παιδιά μέσου επιπέδου, όπως προβλήματα κοινωνικής απομόνωσης. Επιπρόσθετα, ένα μεγάλο ποσοστό αυτών των παιδιών δεν εντοπίζεται έγκαιρα ή μπορεί και να μην εντοπιστεί καθόλου. Γι’ αυτό και απαιτείται ειδική μέριμνα και εξειδικευμένες εκπαιδευτικές παρεμβάσεις για τη συγκεκριμένη ομάδα μαθητών, όπως η συμβουλευτική, τα καλοκαιρινά προγράμματα, ο εμπλουτισμός της ύλης, η κατ’ οίκον διδασκαλία και η επιτάχυνση, παρεμβάσεις οι οποίες θα πρέπει να αποτελέσουν προτεραιότητα για την εκπαίδευση ώστε τα εξαιρετικά χαρισματικά παιδιά να μπορέσουν να καινοτομήσουν, να δημιουργήσουν από το μηδέν και να αξιοποιήσουν στο μέγιστο το εγγενές δυναμικό τους.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

8

Τσαμπούρη, Ανθή, Ειρήνη Μυτιληναίου, Χρήστος Γκιαούρης та Γιώργος Ευγενειάδης. "«Φτιάξε μαζί μας το δικό σου παραμύθι…»". Πανελλήνιο Συνέδριο Επιστημών Εκπαίδευσης 2015, № 2 (2016): 1438. http://dx.doi.org/10.12681/edusc.366.

Full text

Abstract:

<p>Στα χρόνια μας πλήθος μελετών και ερευνών έχουν καταδείξει την ανάγκη διδασκαλίας του παραμυθιού στην προσχολική και σχολική εκπαίδευση. Η επίδραση του παραμυθιού είναι αποδεδειγμένη, εκτός από τη γνωστική ανάπτυξη, ιδιαίτερα στη συναισθηματική και κοινωνική ανάπτυξη των παιδιών, καθώς και στην ανάπτυξη της δημιουργικής και κριτικής σκέψης τους (Αναγνωστόπουλος, 1994, 1997. Αυδίκος, 1999. Μαλαφάντης, 1996, 2006, 2011. Μερακλής, 1986, 2012. Bettelheim, 1995). Λαμβάνοντας υπόψη την μεγάλη και σημαντική συμβολή των παραμυθιών εμπνευστήκαμε μαζί με τους μαθητές μας το δικό μας «ξεχωριστό» παραμύθι. Ένα παραμύθι, αφιερωμένο στην διαφορετικότητα και την αναπηρία. Στα πλαίσια της σημερινής εκπαίδευσης που στρέφει, με ιδιαίτερη έμφαση, το βλέμμα της στην ανάπτυξη νοητικών ικανοτήτων αλλά και ιδιαίτερα στο χώρο της Ειδικής Εκπαίδευσης, εκτιμούμε πως η χρήση και η αξιοποίηση των παραμυθιών μπορεί να επιτελέσει ένα έργο ανεκτίμητης αξίας, παρέχοντας στα παιδιά πλούσιες ευκαιρίες για δημιουργικότητα.</p>

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

9

Νικηφορίδου, Ζωή, та Τζένη Παγγέ. "Οι έννοιες του πιθανού και του «δίκαιου» σε παιδιά προσχολικής ηλικίας μέσα από σενάρια επίλυσης προβλημάτων". Επιστημονική Επετηρίδα Παιδαγωγικού Τμήματος Νηπιαγωγών Πανεπιστημίου Ιωαννίνων 5 (3 грудня 2015): 76. http://dx.doi.org/10.12681/jret.8677.

Full text

Abstract:

Η έννοια του «δίκαιου» χαρακτηρίζει τη γνωστική και ηθική, κοινωνική ανάπτυξη των παιδιών προσχολικής ηλικίας. Ταυτόχρονα σε αυτήν την ηλικία τα παιδιά αναπτύσσουν την πιθανολογική τους σκέψη και πιο συγκεκριμένα αποκτούν την ικανότητα να διαχωρίζουν πιθανά και απίθανα σενάρια και να εκτιμούν ότι ένα ενδεχόμενο είναι πιο πιθανό να συμβεί από ένα άλλο. Σκοπός της παρούσας εργασίας είναι να διερευνήσει εάν τα μικρά παιδιά (N=40), ηλικίας 46 χρόνων, εκφράζουν την έννοια του «δίκαιου» μέσα από σενάρια πιθανοτήτων. Εξετάστηκε και βρέθηκε πως μέσα από 3 διαφορετικά τεστ τα παιδιά εκτιμούν τα πιθανά αποτελέσματα και αποδίδουν μια «δίκαιη» λύση. Επιχειρείται σύνδεση στην ανάπτυξη της σκέψης που αφορά στη λήψη αποφάσεων μέσω της εκτίμησης της πιθανότητας συμβάντων και στην ανάπτυξη της ηθικής σκέψης και ιδιαίτερα της έννοιας του «δίκαιου» των νηπίων, με παιδαγωγικές και μεθοδολογικές διαστάσεις.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

10

Αναστασοπούλου (Eleni Anastasopoulou), Ελένη, Έλενα Ζυγούρη та Αλίκη Καζταρίδου. "ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΜΑΘΗΣΗ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ ΔΕΞΙΟΤΗΤΕΣ: ΔΙΕΡΕΥΝΗΣΗ ΤΩΝ ΑΠΟΨΕΩΝ ΤΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΠΡΟΣΧΟΛΙΚΗΣ ΚΑΙ ΠΡΩΤΟΣΧΟΛΙΚΗΣ ΗΛΙΚΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΟΥ ΑΝΑΛΥΤΙΚΟΥ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ ΣΤΗΝ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΤΩΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΔΕΞΙΟΤΗΤΩΝ". Ερευνώντας τον κόσμο του παιδιού 13 (1 липня 2014): 13. http://dx.doi.org/10.12681/icw.17912.

Full text

Abstract:

Στην παρούσα ερευνητική εργασία διερευνώνται οι απόψεις νηπιαγωγών και δασκάλων Α΄ και Β΄ τάξεων του δημοτικού σχολείου σχετικά με την κοινωνική μάθηση και την ανάπτυξη μεθόδων και πρακτικών με τις οποίες επιτυγχάνεται η καλλιέργεια των απαιτούμενων κοινωνικών δεξιοτήτων στην καθημερινή εκπαιδευτική διαδικασία. Οι κοινωνικές δεξιότητες (social competences) αποτελούν σημείο αναφοράς για τη σχολική, προσωπική και επαγγελματική ζωή των ατόμων (Schaffer, 1996). Τόσο το ΑΠΣ και ΔΕΠΠΣ (2003) αλλά και το Νέο Πρόγραμμα Σπουδών (2012) του Νηπιαγωγείου και του Δημοτικού Σχολείου δίνουν ιδιαίτερη έμφαση στην κοινωνική μάθηση και την ανάγκη ανάπτυξης κοινωνικών ικανοτήτων και δεξιοτήτων, προκειμένου οι μαθητές ως αυριανοί πολίτες να αντιμετωπίσουν την κοινωνία της γνώσης και της πληροφορίας και να διαμορφώσουν ολοκληρωμένη προσωπικότητα (Cole & Cole, 2001). Μεθοδολογικά η έρευνα πραγματοποιήθηκε με την ανάλυση ελεύθερου κειμένου, στο οποίο οι εκπαιδευτικοί κατέγραψαν την προσωπική τους άποψη για το θέμα: «Ανάπτυξη των κοινωνικών δεξιοτήτων στο σχολικό πλαίσιο». Η ανάλυση των αποτελεσμάτων έγινε με τη μέθοδο της ποιοτικής και ποσοτικής ανάλυσης περιεχομένου και ως μονάδα καταγραφής επιλέχθηκε το θέμα (Berelson, 1952 Holsti, 1969 Krippendorf, 1980 Βάμβουκας, 1998 Titscher et al., 2000). Από τα ερευνητικά αποτελέσματα διαπιστώθηκε ότι οι εκπαιδευτικοί αναγνωρίζουν στο σχολείο τον ιδιαίτερα σοβαρό και καθοριστικό κοινωνικοποιητικό ρόλο του και την ανάγκη να στρέψει το ενδιαφέρον του από τη γνωστική στην κοινωνική και συναισθηματική μάθηση. Αναγνωρίζοντας την ευθύνη του ρόλου τους και τη σημασία της συνεργασίας σχολείου και οικογένειας, θεωρούν ότι το Α.Π. διαθέτει ισχυρά μεθοδολογικά εργαλεία και διδακτικές προσεγγίσεις, που με την εφαρμογή τους μπορούν να συμβάλλουν στην κοινωνική και συναισθηματική ανάπτυξη του παιδιού.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

Contents

Academic literature on the topic 'Γνωστική ανάπτυξη'

Create a spot-on reference in APA, MLA, Chicago, Harvard, and other styles

Journal articles on the topic "Γνωστική ανάπτυξη"