To see the other types of publications on this topic, follow the link: Σημεία ενδιαφέροντος.

Journal articles on the topic 'Σημεία ενδιαφέροντος'

Create a spot-on reference in APA, MLA, Chicago, Harvard, and other styles

Select a source type:

Consult the top 16 journal articles for your research on the topic 'Σημεία ενδιαφέροντος.'

Next to every source in the list of references, there is an 'Add to bibliography' button. Press on it, and we will generate automatically the bibliographic reference to the chosen work in the citation style you need: APA, MLA, Harvard, Chicago, Vancouver, etc.

You can also download the full text of the academic publication as pdf and read online its abstract whenever available in the metadata.

Browse journal articles on a wide variety of disciplines and organise your bibliography correctly.

1

Πετρίδης, Πέτρος. "Ψηφιακά αρχεία και πρακτικές ανταλλαγής: Μια ανθρωπολογική προσέγγιση των ομότιμων δικτύων." Επιθεώρηση Κοινωνικών Ερευνών 150, no. 150 (July 17, 2018): 193. http://dx.doi.org/10.12681/grsr.17951.

Full text
Abstract:
Η προβληματική της εν λόγω διδακτορικής διατριβής εντάσσεται στο ευρύτερο πλαίσιο της ψηφιακής ανθρωπολογίας και εθνογραφίας. Στόχος της είναι η εθνογραφική μελέτη των ομότιμων δικτύων διαμοιρασμού αρχείων (Ρ2Ρ File Sharing Networks ή P2P). Τα σημεία εστίασης του ερευνητικού μου ενδιαφέροντος είναι, πρώτον, οι διαδικασίες συγκρότησης των ταυτοτήτων, κοινοτήτων και κοινωνικών δικτύων που αναδύονται με σημείο αναφοράς τα Ρ2Ρ. Δεύτερον, οι πρακτικές διαμοιρασμού και πολιτισμικής παραγωγής ψηφιακών έργων και, τρίτον, οι αντιλήψεις, οι λόγοι και οι πρακτικές των χρηστών αναφορικά με την έννοια της πνευματικής ιδιοκτησίας. Η έρευνα επικεντρώνεται στα ελληνικά Ρ2Ρ, ωστόσο, δεδομένης της διαπολιτισμικής επικοινωνίας, της συμμετοχής πολλών συνομιλητών/τριών μου σε αντίστοιχα διεθνή δίκτυα και της συνακόλουθης παραγωγής υπερεθνικών τεχνοτοπίων, η διατριβή ανιχνεύει, παράλληλα, την αλληλοδιαπλοκή του τοπικού με το παγκόσμιο.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
2

Μάνεση (Soultana Manesi), Σουλτάνα. "Η διαθεματικότητα των αναλυτικών προγραμμάτων στην προσχολική και πρώτη σχολική ηλικία στην Ελλάδα και στο Ηνωμένο Βασίλειο." Ερευνώντας τον κόσμο του παιδιού 10 (July 1, 2011): 26. http://dx.doi.org/10.12681/icw.18049.

Full text
Abstract:
Κεντρικό σημείο της παρούσας εργασίας είναι η επιτακτική ανάγκη να θεωρήσουμε τα παιδιά ως οντότητες, των οποίων τα ενδιαφέροντα, οι επιθυμίες και τα δικαιώματα οφείλουν να λαμβάνονται σοβαρά υπόψη κατά τη διαμόρφωση εκπαιδευτικών προγραμμάτων. Εκκινώντας από αυτήν την παραδοχή, η εφαρμογή ενός καινοτομικού, διαθεματικού αναλυτικού προγράμματος θεωρείται ως απαραίτητη προϋπόθεση για κάθε εκπαιδευτικό σύστημα στο σύγχρονο παγκοσμιοποιημένο περιβάλλον. Υπό αυτό το θεωρητικό πλαίσιο, η εργασία αυτή επιχειρεί να μελετήσει συγκριτικά τη διαθεματικότητα των αναλυτικών προγραμμάτων στην προσχολική και πρώτη σχολική ηλικία, στην Ελλάδα και το Ηνωμένο Βασίλειο. Εφαλτήριο του ενδιαφέροντός μου για τη συγκεκριμένη εργασία υπήρξε ο προσωπικός μουαναστοχασμός σχετικά με την ανάγκη να εμπλέξουμε τα παιδιά με ενεργό τρόπο και ολιστικά στη διαδικασία μάθησής τους.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
3

Birbili, Maria. "Εκπαιδευτικοί και σύγχρονο παιχνίδι: Η περίπτωση των παιχνιδιών της μαζικής κουλτούρας." Διάλογοι! Θεωρία και πράξη στις επιστήμες αγωγής και εκπαίδευσης 2 (December 13, 2016): 35. http://dx.doi.org/10.12681/dial.10509.

Full text
Abstract:
<p class="Summary">Στην προσπάθειά τους να εντάξουν τα ενδιαφέροντα των παιδιών στο πρόγραμμα του νηπιαγωγείου οι εκπαιδευτικοί έρχονται αντιμέτωποι με μια ιδιαίτερη περίπτωση παιχνιδιών, τα παιχνίδια της μαζικής κουλτούρας. Η σχέση των συγκεκριμένων παιχνιδιών με τα μέσα μαζικής επικοινωνίας και ενημέρωσης και τη μαζική κουλτούρα προβληματίζει και ανησυχεί τους εκπαιδευτικούς σε σημείο που απαγορεύουν την είσοδό τους στην τάξη, παρά τον έκδηλο ενθουσιασμό των παιδιών. Προσεγγίζοντας την περίπτωση των αγαπημένων παιχνιδιών των παιδιών από την οπτική της κοινωνιο-πολιτισμικής θεωρίας, η παρούσα εργασία εξετάζει τα βασικά χαρακτηριστικά τους και παρουσιάζει επιχειρήματα υπέρ της ένταξής τους στο πρόγραμμα του νηπιαγωγείου. Επισημαίνονται ιδιαίτερα οι ευκαιρίες που παρουσιάζονται για την ανάπτυξη κριτικού βλέμματος απέναντι στα ΜΜΕ και τα προϊόντα της μαζικής κουλτούρας, η θετική επίδρασή τους στην ανάπτυξη του γραμματισμού, η σημασία και ο ρόλος τους για τις κοινωνικές σχέσεις των παιδιών και η συναισθηματική αξία τους για το παιδί της προσχολικής ηλικίας. Η εργασία τονίζει επίσης ότι, ως αντικείμενα που αντανακλούν τις τρέχουσες κοινωνικές, οικονομικές και τεχνολογικές αλλαγές, τα παιχνίδια της μαζικής κουλτούρας προσφέρονται για να εξετάσουμε τις αντιλήψεις μας για το σύγχρονο παιδικό παιχνίδι και την παιδική ηλικία.</p>
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
4

Χαριτάκη, Γαρυφαλιά, Γεώργιος Μπαραλής, Σταυρούλα Πολυχρονοπούλου, and Αλέξανδρος Σταμάτιος Αντωνίου. "Η σημασία της χρήσης εικόνας από μαθητές με σύνδρομο DOWN ως εξωτερική αναπαράσταση λεκτικών προβλημάτων πρόσθεσης και αφαίρεσης." Πανελλήνιο Συνέδριο Επιστημών Εκπαίδευσης 2016, no. 2 (November 24, 2017): 1446. http://dx.doi.org/10.12681/edusc.912.

Full text
Abstract:
Η ανάπτυξη των θεωριών Επίλυσης Προβλήματος θέτει στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος την χρήση της εικόνας ως αναπαράσταση. Η γενικευμένη αποτυχία των μαθητών, ακόμα, και στην επίλυση απλών αριθμητικών προβλημάτων οδηγεί εύλογα τους ερευνητές στην αναζήτηση αιτιών. Η παρούσα έρευνα αποτελεί μια προσπάθεια διερεύνησης των αιτιών που σχετίζονται με την εμφάνιση αυτής της γενικευμένης αποτυχίας σε πληθυσμούς παιδιών με σύνδρομο Down που φοιτούν σε Ειδικά Σχολεία και η χρονολογική τους ηλικία είναι από 7 έως 14 ετών (M=10,07, SD=2,06). Τα δεδομένα συλλέχθηκαν κατά τη διάρκεια του τελευταίου τριμήνου του 2013, μέσω δραστηριοτήτων που χορηγήθηκαν στα παιδιά με σύνδρομο Down του δείγματος. Τα αποτελέσματα κατέδειξαν ότι οι επιδόσεις των παιδιών συσχετίζονται σημαντικά με την ύπαρξη εξωτερικών αναπαραστάσεων ακόμα και σε απλά αριθμητικά προβλήματα. Τα ευρήματα συζητούνται προκειμένου να αναδειχθούν οι πρακτικές εφαρμογές τους στην εκπαιδευτική διαδικασία.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
5

Καμπεζά (Maria Kampeza), Μαρία. "Η παιδαγωγική σκέψη του Dewey και της Montessori και η σύγχρονη εκπαιδευτική πρακτική." Ερευνώντας τον κόσμο του παιδιού 8 (July 1, 2008): 39. http://dx.doi.org/10.12681/icw.18195.

Full text
Abstract:
Η φιλοσοφία της εκπαίδευσης του Dewey και η παιδαγωγική μέθοδος της Montessori έχουν επηρεάσει σε σημαντικό βαθμό τις σύγχρονες προσεγγίσεις για την προσχολική εκπαίδευση. Οι απόψεις τους ανέδειξαν τη σημασία που έχουν για τη μαθησιακή διαδικασία οι εμπειρίες και τα ενδιαφέροντα των παιδιών. Στην εργασία αυτή παρουσιάζονται συνοπτικά ορισμένες από τις βασικές θέσεις του Dewey και της Montessori προκειμένου να εξετάσουμε τη σύνδεση με τις σύγχρονες προσεγγίσεις για την προσχολική εκπαίδευση. Αυτή η οπτική μπορεί να βοηθήσει τους εκπαιδευτικούς να κατανοήσουν βασικές πτυχές του ρόλου τους και να δουν αναστοχαστικά την πρακτική τους.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
6

Στελλάτου, Αλεξάνδρα, and Χρήστος Μαλλόπουλος. "Εκπαιδευτικές προσεγγίσεις στη διδασκαλία παιδιών με Αυτισμό." Πανελλήνιο Συνέδριο Επιστημών Εκπαίδευσης 2016, no. 2 (November 24, 2017): 1208. http://dx.doi.org/10.12681/edusc.1006.

Full text
Abstract:
Ο αυτισμός ανήκει στην οικογένεια των Διάχυτων Αναπτυξιακών Διαταραχών (ΔΑΔ). Αποτελεί ισόβια αναπηρία και ο ρόλος της εκπαίδευσης επικεντρώνεται στη βελτίωση του ατόμου με αυτισμό μέσω της κατανόησης των αναγκών και την εφαρμογή ειδικών προγραμμάτων. Με βάση της έννοια της ενσωμάτωσης στην Εκπαίδευση, όλα τα άτομα έχουν το δικαίωμα συμμετοχής στο εκπαιδευτικό σύστημα ώστε να προωθηθεί η προσωπική τους ανάπτυξη σε όλους τους τομείς. Το παιδί με αυτισμό μπορεί να ενταχθεί σε εκπαιδευτικό πλαίσιο από το 4ο έτος της ηλικίας του. Η δημιουργία αναλυτικών προγραμμάτων εκπαίδευσης είναι σημαντική καθώς προσαρμόζει την εκπαίδευση στις γνωστικές ανάγκες του κάθε μαθητή, αξιοποιεί τα ενδιαφέρονται και τις δυνατότητές του και βοηθά στη γενίκευση. Κατά την αξιολόγηση προσδιορίζονται οι κεκτημένες και αναδυόμενες ικανότητες καθώς και τα σημεία που υπάρχει έλλειψη δεξιοτήτων. Υπό την αντίληψη ότι τα άτομα με αυτισμό δεν έχουν κατώτερο, αλλά διαφορετικό τρόπο αντίληψης και κατανόησης, ο ρόλος του εκπαιδευτικού είναι να βοηθήσει το άτομο στην κατανόηση και ανταπόκριση των απαιτήσεων του περιβάλλοντός του, με σεβασμό στις ιδιαιτερότητες του ατόμου με αυτισμό. Τα παιδιά με αυτισμό μαθαίνουν καλύτερα όταν υπάρχει πρόγραμμα και δομημένη διδασκαλία. Στην παρούσα εργασία εξετάζονται οι εκπαιδευτικές προσεγγίσεις σε παγκόσμιο επίπεδο, σύμφωνα με τις σύγχρονες εξελίξεις και επιχειρείται μια κριτική αξιολόγηση αυτών στα πλαίσια της ελληνικής πραγματικότητας και εκπαίδευσης.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
7

Αναγνώστου, Μαρία. "Χαρισματικότητα και φιλοσοφείν." Πανελλήνιο Συνέδριο Επιστημών Εκπαίδευσης 9 (July 28, 2020): 77. http://dx.doi.org/10.12681/edusc.3106.

Full text
Abstract:
Η συγκεκριμένη εισήγηση περιγράφει την απόπειρα διδακτικής παρέμβασης σε μαθητή ΥΨΙΜ, που φοιτά στην Πέμπτη τάξη του Δημοτικού Σχολείου, κατά το διδακτικό έτος 2018-19, η οποία βασίστηκε στις αρχές της διευρυμένης μάθησης, στη θεωρία της πολλαπλής νοημοσύνης του Gardner (1993) και εμπνεύστηκε από το κίνημα “Φιλοσοφία για παιδιά” του Lippman(1988). To εξατομικευμένο πρόγραμμα διδασκαλίας του μαθητή,το οποίο πραγματοποιούνταν εκτός σχολικής τάξης, είχε ως στόχο τον εμπλουτισμό των μαθησιακών εμπειριών του (Cutts & Moseley, 1957), αντλώντας ως θέματα επεξεργασίας έννοιες των Μαθηματικών και της Φυσικής,οι οποίες εξακτινώνονταν διαθεματικά (Ματσαγγούρας 2003).Η κάθε δραστηριότητα είχε ως υπόβαθρο την αρχαία ελληνική φιλοσοφία, στηριζόταν στη θεωρία μάθησης του J.Dewey (1982) για την ενεργητική πρόσκτηση της γνώσης, αποσκοπούσε στην καλλιέργεια της κριτικής-δημιουργικής σκέψης του μαθητή και διαμορφωνόταν με βάση τα ενδιαφέροντα του, ώστε να είναι ελκυστική και να προκαλεί το ενδιαφέρον του (Keller 2008).Ως κομβικό σημείο της παρούσας αποτέλεσε η εξέταση της συμβολής της φιλοσοφικής παιδείας και σκέψης στη διαμόρφωση διαφοροποιημένων εκπαιδευτικών προγραμμάτων για χαρισματικά παιδιά.Τα διαθεματικά σχέδια εργασίας που πραγματευτήκαμε, αύξησαν το ενδιαφέρον του μαθητή για έρευνα, συνέτειναν στην εύστοχη χρήση των νοητικών συλλογισμών και τη μαθησιακή του χειραφέτηση και καλλιέργησαν την παιγνιώδη θέαση του κόσμου.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
8

Καμπεζά, Μαρία. "Διαφοροποιημένη διδασκαλία στο νηπιαγωγείο: Αναδεικνύοντας τη σημασία της προαξιολόγησης και τη σύνδεσή της με διαδικασίες ανίχνευσης των ιδεών των παιδιών." Διάλογοι! Θεωρία και πράξη στις επιστήμες αγωγής και εκπαίδευσης 6 (December 22, 2020): 97. http://dx.doi.org/10.12681/dial.25548.

Full text
Abstract:
Η Διαφοροποιημένη Διδασκαλία (ΔΔ) είναι μια προσέγγιση η οποία αναγνωρίζει, σέβεται και αξιοποιεί διδακτικά την ποικιλομορφία που παρουσιάζει κάθε σχολική τάξη. Δίνει έμφαση όχι μόνο στις γνώσεις και τα ενδιαφέροντα των παιδιών αλλά και στους διαφορετικούς τρόπους, με τους οποίους επικοινωνούν και μαθαίνουν τα παιδιά. Σε αυτή την προοπτική η ΔΔ μπορεί και πρέπει να διεκδικήσει μια θέση στην εκπαιδευτική πρακτική στο νηπιαγωγείο. Στις διαστάσεις της αξιολόγησης που συνδέονται με τη ΔΔ σημαντική θέση έχει η προαξιολόγηση (preassessment) η οποία πραγματοποιείται πριν από την έναρξη της διδασκαλίας. Ανάμεσα στα στοιχεία που συλλέγει ο εκπαιδευτικός κατά τη διαδικασία της προαξιολόγησης είναι η σχέση που έχουν τα παιδιά με το διδακτικό περιεχόμενο που πρόκειται να διδαχθεί. Μια παρόμοια στρατηγική με στενότερη επικέντρωση κυρίως στη μαθησιακή ετοιμότητα των μαθητών ακολουθείται εδώ και πολλές δεκαετίες στο πλαίσιο της διδακτικής των επιστημών στην προσχολική εκπαίδευση. Στην παρούσα μελέτη επιχειρείται μια σύνδεση ανάμεσα στην προαξιολόγηση και την ανίχνευση των ιδεών των παιδιών μέσα από την αξιοποίηση κριτηρίων από τη ΔΔ σε διαδικασίες ανίχνευσης. Μέσα από την παρουσίαση ενδεικτικών παραδειγμάτων φαίνεται ότι μια τέτοια προοπτική μπορεί να διευρύνει την πρόσβαση στην παιδική σκέψη και να διευκολύνει τον εκπαιδευτικό να κάνει επιλογές οι οποίες θα ανταποκρίνονται περισσότερο στα χαρακτηριστικά και τις ανάγκες των παιδιών.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
9

Βιτσιλάκη, Χρυσή, and Σταύρος Πιτσικάλης. "Σύγχρονα Προγράμματα Σπουδών Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης και Κατάρτισης υποστηριζόμενα από τεχνολογίες Επαυξημένης και Μικτής Πραγματικότητας." Διεθνές Συνέδριο για την Ανοικτή & εξ Αποστάσεως Εκπαίδευση 9, no. 3Α (December 21, 2017): 108. http://dx.doi.org/10.12681/icodl.1131.

Full text
Abstract:
Τα τελευταία χρόνια στη διεθνή βιβλιογραφία αναδεικνύεται έντονα η ανάγκη δραστικών μεταρρυθμίσεων και ενίσχυσης των Προγραμμάτων Σπουδών, σε όλες τις βαθμίδες, με την ενσωμάτωση σύγχρονων πρακτικών εξ Αποστάσεως Εκπαίδευσης ανάλογα το επιστημονικό πεδίο. Ειδικότερα στις θετικές επιστήμες, οι έννοιες STEM και STEAM, γίνονται όλο και πιο συχνά αντικείμενο μελέτης, ενώ αποτελούν ένα πεδίο στο οποίο σχολεία, πανεπιστήμια και άλλοι εκπαιδευτικοί φορείς, επενδύουν χρόνο και χρήμα, ώστε να ενσωματώσουν σύγχρονες μεθόδους στη μάθηση και τη διδασκαλία. Παράλληλα, ραγδαίες τεχνολογικές εξελίξεις φέρνουν στο προσκήνιο καινοτομίες, όπως η Επαυξημένη (AR) και η Μικτή Πραγματικότητα (MR), η αξιοποίηση των οποίων στην εκπαίδευση, θα μπορούσε να συμβάλει στην υποστήριξη των προαναφερόμενων Προγραμμάτων Σπουδών, ειδικότερα σε επίπεδο Ανώτατης Εκπαίδευσης και Κατάρτισης, ώστε να μελετηθούν οι επιδόσεις των εκπαιδευομένων/καταρτιζομένων, καθώς και η ελκυστικότητα τέτοιου είδους μαθημάτων στα Προγράμματα Σπουδών. Στην παρούσα εργασία πραγματοποιείται μια επισκόπηση πεδίου όσον αφορά σε σύγχρονες προσεγγίσεις Προγραμμάτων Σπουδών, όπως το STEM και STEAM, καθώς και σε παραδείγματα αξιοποίησης Επαυξημένης ή/και Μικτής Πραγματικότητας (ΕΠ και ΜΠ) σε Προγράμματα Σπουδών, ειδικότερα σε επίπεδο τριτοβάθμιας εκπαίδευσης και κατάρτισης. Στη συνέχεια, παρουσιάζεται ένας προτεινόμενος ερευνητικός σχεδιασμός σε αρχικό στάδιο, με στόχο τη δημιουργία συζήτησης γύρω από το συγκεκριμένο θέμα και την ανάδειξη σημείων ενδιαφέροντος. Τέλος, γίνεται αναφορά σε μελλοντικές κατευθύνσεις και ενδεικτικά ερευνητικά ερωτήματα που μπορούν να τεθούν, μέσα από την προτεινόμενη έρευνα.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
10

Ανδρής, Ευστάθιος. "Διεύθυνση και Ηγεσία Ο ρόλος του Διευθυντή της Σχολικής Μονάδας." Πανελλήνιο Συνέδριο Επιστημών Εκπαίδευσης 2015, no. 1 (May 6, 2016): 150. http://dx.doi.org/10.12681/edusc.130.

Full text
Abstract:
<p>Η αναδιάρθρωση της οργάνωσης και διοίκησης της εκπαίδευσης, ως οντότητας με συγκεκριμένη δομή, που ενεργεί σε κοινωνικό χώρο, στηρίζει τη λειτουργία της σε ανθρώπινο δυναμικό και τάσσεται στην ικανοποίηση συγκεκριμένων σκοπών μέσα από τη συστηματοποίηση ενός συνόλου ενεργειών, αποτελεί εθνική στρατηγική επιλογή για τον επαναπροσδιορισμό του εκπαιδευτικού μας συστήματος στις σύγχρονες συνθήκες. Σκοπός της παρούσας έρευνας υπήρξε η ανάδειξη του υψηλού ενδιαφέροντος που συγκεντρώνει η σχολική μονάδα ως κοινότητα μάθησης, χώρος κουλτούρας και πολιτισμού, αλλά και διοικητικός οργανισμός θεσμικά ιεραρχημένος και οργανωμένος. Ειδικότερα εις ό,τι αφορά στη διοίκηση της σχολικής μονάδας ως διαδικασίας συντονισμού ανθρώπων και δραστηριοτήτων για επίτευξη προτεθέντων κοινών στόχων, διερευνήθηκε ο ρόλος και η σημασία του Διευθυντή, οι αρμοδιότητες και τα ανατιθέμενα σ΄ αυτόν καθήκοντα, καθώς και τα επιστημονικά, παιδαγωγικά και διοικητικά χαρακτηριστικά που προϋποτίθενται για την επιτυχή και αποτελεσματική άσκηση της σχολικής ηγεσίας εκ μέρους του. Η μελέτη του νομικού πλαισίου και η αξιοποίηση επιλεγμένης ελληνόγλωσσης και ξενόγλωσσης βιβλιογραφίας κατέτεινε στην αδρομερή διάκριση τριών κυρίως μορφών άσκησης της ηγεσίας : α) της αυταρχικής, β) της χαλαρής και γ) της δημοκρατικής ηγεσίας, διακριτών επί τῃ βάσει διαφοροποιούμενων χαρακτηριστικών και προτεραιοτήτων. Τα αποτελέσματα της έρευνας συγκλίνουν στην ανάδειξη της δημοκρατικής ηγεσίας ως αναγκαίας συνθήκης για την πραγμάτωση του στόχου της ποσοτικής και ποιοτικής αναβάθμισης του ελληνικού εκπαιδευτικού συστήματος, κατά το πρόταγμα της σύγχρονης παιδαγωγικής συγκυρίας και την αρχή της δημοκρατίας και της δικαιοσύνης.</p>
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
11

ΘΗΒΑΙΟΥ, ΣΤΥΛΙΑΝΗ ΝΙΚΟΛΑΟΣ. "Δημιουργία εκπαιδευτικού υλικού κατά τις φυλικές μαθησιακές ανάγκες του παιδιού." Διεθνές Συνέδριο για την Ανοικτή & εξ Αποστάσεως Εκπαίδευση 10, no. 1B (February 10, 2020): 51. http://dx.doi.org/10.12681/icodl.2345.

Full text
Abstract:
Η κατασκευή του ψηφιακού υλικού πρέπει να γίνεται με βάση τις σχετικές με το φύλο μαθησιακές τάσεις του παιδιού. Υποομάδα (Κωνσταντίνος και Ευριπίδης Δημουλάς, Έλλη Βέλλιου, Θεοδώρα Παπαδημητρίου, Κωνσταντίνος Ζαμπάκας, Χρήστος Παπαμάνθος, Βασιλική Παπακρίβου, Χρήστος Αυγερινίδης, Αχιλλέας Τσιρούκης, Βασιλική Εξάρχου, Νεκταρία – Φιλίτσα Αγραφιώτη, Σουλτάνα Χουβαρδά, Χρήστος Μπαμπαλής, Ειρήνη – Χρυσοβαλάντη Δροσινού, Βασιλική Ζησοπούλου, Ευαγγελία Ιωαννίδη, Κουτζεκλίδου Βασιλική, Διονύσιος Μπαρμπάκας, Δημήτριος Λιόβας) της ανοιχτής διεπιστημονικής Ομάδας μας Εργασίας Ψυχοβιοαναλυτικής Έρευνας «ἐκ τῶν ὑστέρων» εργάστηκε, βιβλιογραφικά / περιγραφικά / στατιστικά, στο πλαίσιο έρευνας για την ασφαλέστερη άποψη, στην ανθρώπινη ψυχοβιοπαθολογία, αντιστοιχώντας το συμπεριφορικό επιφαινόμενο (αισθηματική ζωή, νοητικές ικανότητες, απασχόληση, ντύσιμο, σεξουαλικό ένστικτο) με το βιολογικό τους υπόστρωμα (υπολογιζόμενου σε σωματικούς χαρακτήρες) εκατοντάδων προσωπικοτήτων, ιδιαίτερου ψυχοφυλοβιοπαθολογικού ενδιαφέροντος, ενταχθησόμενων στην μηνιαία περιοδική σειρά μας «Η Ψυχοβιοπαθολογία στην Ιστορία», για την αντιστοίχηση γονότυπου με φαινότυπο ως συμπεριφορικό αποτέλεσμα. Βρέθηκε, ότι ο φαινομενικός διαχωρισμός σε δύο φύλα δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα, όπως αυτή υπαγορεύεται από το βιοψυχολογικό υπόστρωμα, που κινείται σε ένα συνεχές, τα δύο άκρα του οποίου καταλαμβάνουν το – θεωρητικά - απόλυτα αρσενικό και το – θεωρητικά - απόλυτα θηλυκό, μεταξύ των οποίων υπάρχει η μίξη του αρσενικού προς το θηλυκό και του θηλυκού προς το αρσενικό. Το χρωμοσωμικό μωσαϊκό, που συνιστά το βιολογικό υπόστρωμα, εκφράζεται μέσω των εξ αυτού απορρεουσών φυλικών ορμονών σε μίξη, έτσι που, καθώς οι ορμόνες του φύλου είναι η γέφυρα επικοινωνίας του γονιδιώματος με τον εγκέφαλο, η συμπεριφορά, απότοκο του κεντρικού και περιφερικού Νευρικού Συστήματος, φτάνει (κατά τα σωματoψυχικά χαρακτηριστικά του ατόμου) τους 43.046.721 τύπους, που μπορούν να συμποσωθούν, αδρομερώς, σε 81 συνδυασμούς και συνδέσεις, και μόνον επιφανειακά διαφοροποιούνται στα δύο φύλα. Η μάθηση είναι τομέας της συμπεριφοράς. Μόνο η γνώση σε ποιο ακριβώς σημείο του sexcontinuum βρίσκεται το παιδί μπορεί να μας βοηθήσει στην καλύτερη αντιστοίχιση των μαθησιακών απαιτήσεών μας, από το παιδί, σύμφωνα με την γονοτυπικά υπαγορευμένη μαθησιακή συμπεριφορά του.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
12

Παπανδρέου, Μαρία. "Η διαφοροποιημένη παιδαγωγική στην προσχολική εκπαίδευση: Προκλήσεις και προοπτικές." Διάλογοι! Θεωρία και πράξη στις επιστήμες αγωγής και εκπαίδευσης 6 (December 22, 2020): 77. http://dx.doi.org/10.12681/dial.25547.

Full text
Abstract:
Παρόλο που η πολυμορφία είναι ο κανόνας μέσα στις προσχολικές τάξεις και το ενδιαφέρον για την εφαρμογή διαφοροποιημένων παιδαγωγικών προσεγγίσεων συνεχώς ανανεώνεται, οι προσεγγίσεις αυτές ακόμα δεν έχουν βρει τη θέση τους στο πλαίσιο της προσχολικής εκπαίδευσης.Μετά από μια σύντομη επισκόπηση της θεωρητικής θεμελίωσης και του πλαισίου εφαρμογής της διαφοροποιημένης παιδαγωγικής (ΔΠ) και λαμβάνοντας υπόψη την ιδιαιτερότητα της εκπαίδευσης των μικρών παιδιών, η μελέτη αυτή εστιάζει στην επανεξέταση βασικών συνιστωσών της ΔΠ. Για να υποστηρίξει τη σημασία αυτής της εστίασης που αφορά τις έννοιες της διαφορετικότητας, της αξιολόγησης και των ενδιαφερόντων των παιδιών, βασίζεται σε κοινωνικοπολιτισμικές προσεγγίσεις (δηλ. αποθέματα γνώσης) και ιδέες (δηλ. ΖΕΑ), που διασταυρώνονται με βασικές αρχές της ΔΠ.Το άρθρο καταλήγει στο συμπέρασμα ότι η βάση τεκμηρίωσης για διαφοροποίηση στην προσχολική εκπαίδευση, χρειάζεται, αφού αμφισβητήσει το αυστηρό πλαίσιο εφαρμογής της ΔΠ, να ενσωματώσει μια ευρύτερη άποψη για την διαφορετικότητα των παιδιών, να αναγνωρίσει τον πλούτο των πολιτισμικά αναπτυγμένων γνώσεων και δεξιοτήτων που τα παιδιά φέρνουν στο σχολείο και να διαμορφώσει ένα δυναμικό, συνεκτικό και ολοκληρωμένο πλαίσιο για την αξιολόγηση, ενσωματώνοντας εργαλεία που επιτρέπουν στους μικρούς μαθητές να αφηγούνται τις προσωπικές τους ιστορίες μάθησης και να ανακαλύπτουν τα ενδιαφέροντά τους.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
13

Vlizos, Stavros. "A Theoretical Approach to the Conservation and Management of Archaeological Sites: The Case of the Spartan Sanctuary of Apollo Amyklaios." Μουσείο Μπενάκη 1, no. 11-12 (December 1, 2012): 179. http://dx.doi.org/10.12681/benaki.17809.

Full text
Abstract:
Είναι πια κοινός τόπος στην έρευνα ότι ένας αρχαιολογικός χώρος σήμερα λειτουργεί ως ερμηνευτικό εργαλείο προσέγγισης του απώτερου παρελθόντος μιας ευρύτερης περιοχής και μετατρέπει τα μνημειακά κατάλοιπα σε αναγνώσιμο και διδακτικό υλικό, με προεκτάσεις σε τομείς όπως ιστορία, ιδεολογία, πολιτική και θρησκεία. Μαζί με τα πολιτιστικά και πολιτισμικά χαρακτηριστικά είναι, όμως, και οι περιβαλλοντικές ιδιαιτερότητες του τοπίου αυτές που καθορίζουν τη νέα του ταυτότητα. Το Αμυκλαίο είναι χώρος που συνδυάζει φυσικό και μνημειακό πλούτο ιδιαίτερης αξίας, εικόνα που περιγράφεται παραστατικά κατά την αρχαιότητα και αντίκρισαν και οι Ευρωπαίοι περιηγητές του 19ου αι. Γεγονός, όμως, είναι δυστυχώς η έως τώρα έλλειψη μιας ενιαίας αντιμετώπισης της περιοχής σε επίπεδο διαχειριστικού σχεδιασμού που σχετίζεται και με το γεγονός ότι ο χώρος δεν εντάχθηκε ποτέ σε Ζώνη Ειδική Προστασίας. Δεν έχει ληφθεί έως τώρα μέριμνα για τη μερική ή ολοκληρωμένη προστασία του και δεν έχουν πραγματοποιηθεί επεμβάσεις για τη διαμόρφωση σε οργανωμένο και επισκέψιμο αρχαιολογικό χώρο.Όλα αυτά ενώ είναι γνωστό ότι η σημασία της θέσης έγκειται κυρίως στη διαχρονικότητα της χρήσης (από την ΠΕ εποχή έως σήμερα) και τη μοναδικότητα του “Θρόνου”. Επιπλέον συμπληρώνει την αρχαιολογική εικόνα της περιοχής (Σπάρτη, Μενελάιο, Βαφειό, Αγ. Βασίλειος) υπογραμμίζοντας παράλληλα την πραγματικότητα ότι ο χώρος αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της κοινωνικής ζωής του χωριού.Για την κατανόηση και την αναγνωσιμότητα του μελλοντικού αρχαιολογικού χώρου στο Αμυκλαίο είναι απαραίτητη η παρουσίαση και ανάδειξη της μνημειακής του υπόστασης (Θρόνος, βωμός, περίβολος, τα κατάλοιπα ενός οικοδομήματος της ύστερης αρχαιότητας και η εκκλησία της Αγ. Κυριακής). Στις άμεσες ενέργειες συγκαταλέγεται και η διεύρυνση του αρχαιολογικού χώρου με απαλλοτριώσεις και οι εγκαταστάσεις υποδομής. Ο σχεδιασμός στον χώρο προβλέπει δύο κύριες διαδρομές επίσκεψης που θα είναι παράλληλα θεματικές και φυσιολατρικές-περιπατητικές. Καθοριστικός παράγοντας για την επίτευξη της ανάδειξης είναι η σωστή πληροφόρηση των επισκεπτών αλλά και της τοπικής κοινωνίας, και –μέσω αυτής– η διασφάλιση της σύνδεσης του Αμυκλαίου με τη Σπάρτη. Οι νέες τεχνολογίες μπορούν να αξιοποιηθούν με ένα σημείο πληροφοριών και την ανάδειξη ενός ολοκληρωμένου συστήματος εικονικής και διαδραστικής αναπαράστασης.Η ολοκληρωμένη ανάδειξη και προβολή των χαρακτηριστικών που συνθέτουν την ιστορική και πολιτιστική φυσιογνωμία του Αμυκλαίου, απαιτεί τη σύνδεσή του με ένα ενιαίο δίκτυο περιβαλλοντικού και πολιτιστικού ενδιαφέροντος της Σπάρτης γενικότερα. Κεντρική ιδέα της υποδομής πρέπει να είναι η ολιστική ερμηνεία της πολιτισμικής εξέλιξης της Σπάρτης που υπαγορεύτηκε από την ίδια τη φυσιογνωμία της, καθώς αποτελεί μια αδιάσπαστη ιστορική, οικολογική και αισθητική ενότητα. Με βασικούς άξονες λοιπόν τα μνημεία, τη φύση, την πόλη, αλλά και την τοπική κοινωνία, μπορεί να διαμορφωθεί ένας τρόπος διαχείρισης που θα επικεντρώνεται στην κοινωνική ευθύνη όλων των φορέων. Για την οργανωμένη και συνδυασμένη διαχείριση των ιδιαίτερων φυσικών-πολιτισμικών χώρων, κρίνεται απαραίτητη η δημιουργία μιας τοπικής ομάδας διαχείρισης, το σωματείο «Οι Φίλοι του Αμυκλαίου», που, μαζί με το Ερευνητικό Πρόγραμμα Αμυκλών, θα λειτουργεί ως φορέας συντονισμού όλων των δυνάμεων που ήδη δρουν στις περιοχές αυτές: περιβαλλοντικοί φορείς, εκπρόσωποι της αρμόδιας Εφορείας Αρχαιοτήτων, κάτοικοι, εκπρόσωποι του Δήμου, πολιτιστικοί σύλλογοι.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
14

Botsoglou, Kafenia, and Domna Mika Kakana. "Αξιολογώντας την ποιότητα στο νηπιαγωγείο με τη χρήση της Κλίμακας Αξιολόγησης Περιβάλλοντος για την Προσχολική Εκπαίδευση (ECERS-R)." Διάλογοι! Θεωρία και πράξη στις επιστήμες αγωγής και εκπαίδευσης 1 (February 1, 2016): 4. http://dx.doi.org/10.12681/dial.10.

Full text
Abstract:
<p><span style="font-family: Times New Roman; font-size: medium;">Στο άρθρο αυτό παρουσιάζονται τα αποτελέσματα από την εφαρμογή της Κλίμακας αξιολόγησης για τη προσχολική Εκπαίδευση (</span><span style="font-family: Times New Roman; font-size: medium;">ECER</span><span style="font-family: Times New Roman; font-size: medium;">-</span><span style="font-family: Times New Roman; font-size: medium;">R</span><span style="font-family: Times New Roman; font-size: medium;">) σε 40 τάξεις νηπιαγωγείων. Στην έρευνα χρησιμοποιήθηκε η μεταφρασμένη και προσαρμοσμένη στην Ελληνική πραγματικότητα κλίμακα (Μπότσογλου &amp; Κακανά, 2013) και η εφαρμογή της, έγινε από 10</span><span style="font-family: Times New Roman; font-size: medium;"> </span><span style="font-family: Times New Roman; font-size: medium;">ειδικά εκπαιδευμένους ερευνητές.</span></p><p><span style="font-family: Times New Roman; font-size: medium;">Τα αποτελέσματα της εφαρμογής της κλίμακας, δεν μας αφήνουν να διαμορφώσουμε μια ενθαρρυντική εικόνα σχετικά με την ποιότητα</span><span style="font-family: Times New Roman; font-size: medium;"> </span><span style="font-family: Times New Roman; font-size: medium;">των προσχολικών τάξεων, παρόλα αυτά όμως προκύπτουν κατά την γνώμη μας ορισμένα ενδιαφέροντα σημεία, στα οποία αν δοθεί μεγαλύτερη προσοχή και γίνει μεθοδευμένη</span><span style="font-family: Times New Roman; font-size: medium;"> </span><span style="font-family: Times New Roman; font-size: medium;">προσπάθεια, μπορούν να αποτελέσουν καθημερινές πρακτικές στο ελληνικό νηπιαγωγείο, και η εφαρμογή τους να συμβάλλει στην ποιοτική αναβάθμισή του. </span></p>
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
15

Οικονομίδης, Μιχαήλ-Ευάγγελος, Απόστολος Μένης, Αχιλλέας Μπάρτσας, Ιωάννης Μαυρής, and Ιωάννης Νιφόρος. "Η Πολυπλοκότητα της Αντιύλης." Open Schools Journal for Open Science 3, no. 9 (July 28, 2020). http://dx.doi.org/10.12681/osj.24433.

Full text
Abstract:
Στο άρθρο αυτό επιχειρούμε να αναλύσουμε το επιστημονικό υπόβαθρο της αντι-ύλης. Θα εξηγήσουμε πως πρωτοδημιουργήθηκε η αντι-ύλη και θα αναφέρουμε τις πρώτες θεωρίες που αναπτύχθηκαν στις αρχές του 20ου αιώνα, αναλύοντας τα βασικά στοιχεία και τα αντι-στοιχεία τους καθώς επίσης και τις διαφορές τους. Είναι σημαντικό να παρατηρηθεί η σημασία που δίνεται στην αντίδραση ύλης-αντιύλης και σε όλα τα παρεπόμενα αποτελέσματα, καθώς είναι ένα από τα πιο ενδιαφέροντα γεγονότα στο σύμπαν. Επικεντρωθήκαμε λοιπόν στο εξής πρόβλημα, πως γίνεται η αντι-ύλη να βρίσκεται σε τόσο μικρότερες ποσότητες από την κανονική ύλη. Αυτό αποκαλείται ασυμμετρία ύλης-αντιύλης (Τα βαρυόνια είναι υποατομικά σωματίδια τα οποία δημιουργούνται με συνδυασμούς τριών κουάρκ. Μαζί με τα μεσόνια απαρτίζουν την οικογένεια των αδρονίων, δηλαδή σωματίδια που κατασκευάζονται από κουάρκ.). Στο άρθρο αυτό θα αναλύσουμε επίσης τον τρόπο παραγωγής και αποθήκευσης της αντιύλης,καθώς και το επιστημονικό της υπόβαθρο.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
16

Αυγουστής, Ιορδάνης, Αλιβίζος Σοφός, and Κώστας Απόστολος. "Features of motivational design for e-learning." Διεθνές Συνέδριο για την Ανοικτή & εξ Αποστάσεως Εκπαίδευση 7, no. 1A (June 9, 2016). http://dx.doi.org/10.12681/icodl.541.

Full text
Abstract:
<p>Ένα από τα κύρια ζητήματα που προβληματίζει τους καθηγητές της εξ αποστάσεως εκπαίδευσης είναι η ποιότητα του εκπαιδευτικού υλικού, διότι αυτό αποτελεί τον κύριο μοχλό της διδασκαλίας, δεδομένου της απουσίας του εκπαιδευτικού. Η σωστή διαμόρφωση του διδακτικού υλικού δημιουργεί κίνητρα για μάθηση και γι’ αυτό το λόγο οι στρατηγικές συγκρότησής του αποτελούν σημαντικό σημείο έρευνας. Η μετατροπή ενός διδακτικού κείμενου σε κείμενο που θα αυξάνει τα κίνητρα μάθησης είναι ένας από τους κύριους στόχους του σχεδιαστή εκπαιδευτικού υλικού.<br />Η παρούσα έρευνα σκοπό έχει χρησιμοποιώντας από τη διεθνή βιβλιογραφία, εργαλείο παρώθησης κινήτρων ARCS, για να μετατρέψει ένα απλό διδακτικό κείμενο σε δυναμικό μέσω της χρήσης κατάλληλων στρατηγικών. Παράλληλα στην παρούσα εργασία επιδιώκεται να μελετηθούν οι κατάλληλες προϋποθέσεις για το σχεδιασμό του υλικού ενός προγράμματος εξ’ αποστάσεως εκπαίδευσης με γνώμονα το κατά </p><p>πόσο ένας τέτοιος σχεδιασμός παρέχει κίνητρα για μάθηση στους εκπαιδευομένους. Ως βάση για τη συγκεκριμένη μελέτη θα ληφθεί το μοντέλο ARCS, το οποίο προτείνει στρατηγικές ανάπτυξης κινήτρων για μάθηση.<br />Με αφορμή λοιπόν, ένα από τα προγράμματα Δια Βίου Μάθησης του Πανεπιστήμιου Αιγαίου, με τη χρήση κατάλληλης μεθοδολογίας, συγκρίθηκε ένα δυναμικό κείμενο με ένα απλό κείμενο. Συγκεκριμένα, ερευνήθηκε το κατά πόσο οι επιμορφούμενοι του προγράμματος που διδάχτηκαν την ενότητα μέσω του δυναμικού κειμένου είχαν συνεχή κίνητρα για μάθηση.<br />Τα αποτελέσματα ήταν ενδιαφέροντα και ποικίλα. Σαφέστατα, η παρώθηση των επιμορφούμενων στην συγκεκριμένη συνεδρία αποδείχθηκε μεγαλύτερη.</p>
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
We offer discounts on all premium plans for authors whose works are included in thematic literature selections. Contact us to get a unique promo code!

To the bibliography