To see the other types of publications on this topic, follow the link: Arap alfabesi.
Journal articles on the topic 'Arap alfabesi'
Create a spot-on reference in APA, MLA, Chicago, Harvard, and other styles
Consult the top 50 journal articles for your research on the topic 'Arap alfabesi.'
Next to every source in the list of references, there is an 'Add to bibliography' button. Press on it, and we will generate automatically the bibliographic reference to the chosen work in the citation style you need: APA, MLA, Harvard, Chicago, Vancouver, etc.
You can also download the full text of the academic publication as pdf and read online its abstract whenever available in the metadata.
Browse journal articles on a wide variety of disciplines and organise your bibliography correctly.
1
Bashbayeva, Bayan, and Ali Akar. "ARKALIK BATIR VE BAZAR BATIR JIRLARININ ARAP VE KİRİL HARFLİ METİNLERİNİN KARŞILAŞTIRILMASI." Uluslararası Türk Lehçe Araştırmaları Dergisi (TÜRKLAD) 9, no. 1 (2025): 139–48. https://doi.org/10.30563/turklad.1690692.
Full textAbstract:
Kazak tarihî jırları, Kazak tarihi ve edebiyatının önemli edebî eserlerinden biridir. Tarihî jırların çoğu Arap harfleriyle yazıya geçirilmiş ve daha sonra Kiril harfli Kazak alfabesine aktarılmıştır. Bu jırlardan Bazar Batır ve Arkalık Batır, XIX. yüzyılın Kazak toplumunun siyasi, tarihî ve sosyal durumlarını anlatan önemli metinlerdir. Bazar Batır jırı, şimdiye kadar çok az incelenen jırlardan biridir. Bu jır Arap harfli orijinal metninden Kiril harflerine aktarılmıştır. Bu aktarmada çeşitli alfabe ve dil sorunları ortaya çıkmıştır. Bunların nedeni, XIX. yüzyılda kullanılan temel bir alfabenin olmaması, alfabedeki harflerin birkaç kere değişmesi ve her yazar ve her yayınevi tarafından farklı harflerin kullanılmasıdır. Çünkü Kazak dili için kullanılan Arap alfabesi bu dildeki bazı sesleri karşılayamamıştır, birkaç ses aynı harfle gösterilmiştir. Bunun yanında, farklı sebeplerden dolayı Arap harfli metni Kiril harfine aktarmada bazı kelime değişiklikleri, bazı seslerin farklı okunması, satırların aktarılmadan bırakılması gibi sorunlar görülmüştür. Bu makalede Bazar Batır ve Arkalık Batır jırlarının Arap ve Kiril harfli metinleri karşılaştırılarak özellikleri ve farklılıkları tespit edilmiştir ve metin aktarmada karşılaşılan sorunlar incelenmiştir. İnceleme sırasında yalnızca Arap harflerinden Kiril harfli alfabeye aktarmadaki farklılıklar değil, iki alfabeyle yazılmış nüshaların yazım özellikleri de ele alınmıştır. Bazar Batır jırının Almatı Ortalık Ğılım Kitaphanası’nın Sirek Kitaptar Korı’nda Ş.358 numarada kayıtlı olan, Bedel Tursınbayev’in yazıya geçirdiği Arap harfli metni ve yüz ciltten oluşan Babalar Sözü’nün 60. cildinde yayımlanan Kiril harfli nüshaları; Arkalık Batır jırının da Almatı Ortalık Ğılım Kitaphanası’nın Koljazbalar Bölimi’nde Ş.546 numarada kayıtlı olan, Ertay Kulsariyev’in Arap harfli metni ve yüz ciltten oluşan Babalar Sözü’nün 61. cildinde yayımlanan Kiril harfli nüshaları karşılaştırılmıştır.
2
YALÇINKAYA, Abdurrahman, and Abdulaziz KARDAŞ. "Meşrutiyet Dönemi Osmanlı Aydınlarının Hurûfat Ve Dil Meselesi Hakkındaki Bakışları." JOURNAL OF HISTORY AND FUTURE 9, no. 2 (2023): 420–42. http://dx.doi.org/10.21551/jhf.1310552.
Full textAbstract:
751 Talas Savaşı’ndan sonraki süreçte Türklerin İslâmiyet’i kabul etmesi, sadece bir din değişikliği olarak gerçekleşmemiş, aynı zamanda onların kültürel hayatına da etki etmiş ve Arap Alfabesi’ne geçişleri başlamıştır. Arap Alfabesi ile Türk Alfabesi arasında ses farklılıklarının giderilmesi yoluna gidilmiş ve bu bağlamda Türkçe’de olup da Arap Alfabesi’nde olmayan sesler için Farsça’da olduğu gibi bazı harflere noktalar eklenerek bu sorun çözülmüştür. Böylece Arap Alfabesi, daha sonra kurulan Türk İslâm devletlerinde de kullanılmaya başlanmıştır. 
 
 Osmanlı Devleti’nde Arap harflerinin ıslah edilmesi tartışmaları İkinci Meşrutiyet Dönemi’nden çok önce başlamıştır. İkinci Meşrutiyet Dönemi’nde Arap harflerinin ıslahını savunan aydınlar olduğu gibi, bu harflerin tamamen terk edilip yerine Avrupa devletlerinin kullandığı Latin harflerinin kabul edilmesini savunanlar da olmuştur. Batılılaşmanın ve ilerlemenin önündeki engel olarak Arap Alfabesi’ni gören batıcı aydınlar ile Arap Alfabesi’ni Müslümanların arasındaki güçlü bir bağ olarak gören İslâmcı aydınlar arasındaki kalem savaşları Meşrutiyet Dönemi basınında görmek mümkündür. Hurufat meselesindeki bu tartışmalar, Cumhuriyetin ilanından sonra daha da artarak devam etmiş ve nihayet 1928’de Latin Alfabesi’nin kabulüyle sonuçlanmıştır.
 
 Bu çalışmada, Cumhuriyet Dönemi’nde gerçekleşen önemli inkılâplardan olan Harf İnkılâbı öncesinde hurufat meselesi hakkında Meşrutiyet Dönemi aydınlarının basın, kitap ve risaleler aracılığıyla savundukları görüşler incelenmiştir.
3
Bekar, Beytullah. "KARAMANLI TÜRKÇESİ-YUNANCA BİR SÖZLÜK: LEXİKON TURKİKON KAİ GRAİKİKON." Bingöl Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, no. 29 (April 28, 2025): 94–110. https://doi.org/10.29029/busbed.1580431.
Full textAbstract:
Tarihî süreç içerisinde Türk toplulukları Göktürk, Uygur, Arap, Kiril, Ermeni, Yunan, Süryani, İbrani, Latin gibi alfabeleri kullanmışlardır. Grek alfabesi, Anadolu’da özellikle Kayseri, Niğde, Nevşehir, Konya, Burdur, Isparta, Antalya yörelerinde kullanılmakla birlikte Ankara, Manisa, Mersin, Karadeniz Ereğlisi, Tokat ve İstanbul’un bazı semtlerinde Grek harfi kitabeler de bulunmuştur. Grek alfabesini kullanan ve Hristiyan olan Türkler Karamanlıca olarak adlandırılan dille çok zengin bir kültür ve edebiyat oluşturmuşlardır. Grek alfabesiyle yazılmış Türkçe eserler, tespit edilebildiği kadarıyla ilk olarak XVI. yüzyılda görülür. Bu Türkler, Hristiyan olmaları sebebiyle daha çok dinî ve ahlakî nitelikte eserler ortaya koymuşlardır. Bunun yanında sözlük ve gramerler de yayımlamışlardır. Karamanlı Türkçesiyle yazılmış bu metinlerde konuşma özelliklerinin görülmesi ve metinlerin söz varlığı açısından döneme ışık tutmaları sebebiyle araştırılması ve incelenmesi gereken eserlerdir. Çalışmanın konusunu da 1838 yılında yazılan iki dilli bir sözlük teşkil etmektedir. Sözlük, Bavyera Eyalet Kütüphanesinde L.as.443’te kayıtlıdır. Eser, 56 sayfadan oluşmakta olup her sayfa iki sütun hâlinde düzenlenmiştir. Sağ sütunda Grek harfli Türkçe sözler, sol tarafta ise bunların Yunanca karşılıkları verilmiştir. Çalışmada önce Karamanlı Türkleri hakkında kısa bir bilgi, sonra sözlükte kullanılan Grek alfabesi verilmiştir. İnceleme kısmında sözlükte geçen ses olayları ve eserin diğer dikkat çekici dil hususiyetleri değerlendirilmiştir. Çalışmanın sonunda ise Grek harfli sözlüğün Latin harflerine aktarımı verilmiştir.
4
Argunşah, Mustafa, and Semiha Merve Kocaoğlu. "Eski Anadolu Türkçesi Eserlerinde a/e Ünlülerinin Yazımında Aruz Vezninin İmlaya Etkisi." Uluslararası Beşeri Bilimler ve Eğitim Dergisi 11, no. 24 (2025): 1–21. https://doi.org/10.59304/ijhe.1661148.
Full textAbstract:
Arap alfabesi Türkler tarafından geniş bir alanda kullanılmış ve tam olmasa da bir imla geleneği oluşturulmaya çalışılmıştır. Zaman zaman bu alfabenin Türkçenin yapısına uygun olup olmadığı tartışma konusu olmuştur. Bu tartışmalardan biri de Arap alfabesiyle yazılmış manzum metinlerde kullanılan aruz vezninin Türkçe kelimelere nasıl uyarlanacağı konusundadır. Aruz vezninin şiirlere uygulanması sırasında şairler tarafından bazı düzeltmeler yapılmıştır. Bu düzeltmeler kelimelerin kök ve ek ünlülerinin gösterimlerini etkilemiştir. Bu etkilenme en çok /a/ ve /e/ ünlülerinde görülmektedir. Bu ünlülerin imlası kalıplaşmış imlalarından farklı bir görünüm sergilemektedir. Özellikle /e/ ünlüsü med ve çeker üstünlü gösterimleriyle kalıp imlanın dışına çıkmaktadır. Bu çalışmada, aruz vezninin Eski Anadolu Türkçesinin imlasını nasıl çeşitlendirdiğini tespit etmek amacıyla bu dönemde yazılmış harekeli manzum metinler üzerinden kök ve ek ünlülerinin vezin-imla ilişkisine bağlı gösterimleri incelenmiştir. Malzeme için Eski Anadolu Türkçesinden seçilmiş müellif hattı veya telif dönemine yakın yıllarda istinsah edilmiş eserler taranmıştır. Makalenin hacmini artırmamak için yalnız a/e ünlülerinin yazımında aruz vezninin imlaya etkisi üzerinde durulmuştur. Çalışmada a/e ünlülerinin yazımı başlıklandırılmış, bu yazımların vezinle ilişkisi örneklerle açıklanmaya çalışılmıştır. Konunun daha iyi anlaşılması için bazı örnekler beyit görseli ve vezniyle birlikte verilmiştir. Her ele alınan konu farklı eserlerden birer örnekle desteklenmiştir.
5
KURT, Muhammed, and Celal Turgut KOÇ. "A New Technique Proposal for Teaching the Arabic Alphabet Communicative Alphabet Teaching Technique." Eskiyeni, no. 49 (January 15, 2023): 519–37. http://dx.doi.org/10.37697/eskiyeni.1199156.
Full textAbstract:
Dünya genelinde Arapçanın yabancı dil olarak öğretimine, sırasıyla harflerin okunuşu, yazılışı ve telaffuzu ile başlanır. Daha sonra harfler birleştirilerek, kelime ve cümle okunuşu ve yazılışı aşamasına geçilir. Dili inşa etme süreci bu noktadan sonra başlar. Bu kritik aşamada öğrenenin yeterli beceriyi elde edememesi durumunda öğrenim süreci boyunca zorluklarla karşılaştığı düşünülmektedir. Bunların yanı sıra öğrencinin sahip olduğu ana dilinin alfabesi, öğrendiği yabancı dilin alfabesinden farklı olanlar için yabancı dili iletişimsel olarak öğretme stratejisi, bu söz konusu başlangıç öğretimi aşamasında kullanılamamaktadır. Bu ve benzer durumlar düşünüldüğünde Arapça öğretimine başlandığı andan itibaren, öğrencinin söz konusu bu dilin alfabesini kolay bir şekilde öğrenip, kelime ve cümleleri harekesiz bir şekilde okuyup yazabilecek becerinin öğretici tarafından öğrenciye kazandırılacağı hissettirilmeli ve özgüven kazandırılmalıdır. Araştırmada öneri olarak sunulmuş olan bu yöntem, bahsedi-len ihtiyaçların giderilebilmesi için sınıf içi etkileşimi artırıp, öğrenenleri henüz ilk dersten itibaren sürecin içine üretici olarak katacağı bir yol olarak görülmektedir. Çalışmamızda Arap harfleri öğretiminin klasik sırasıyla ve bir bütün olarak yapılmasının aksine öğrencinin harf öğrendikçe farklı kelime ve cümleler oluşturabileceği bir planlama yapılmıştır. Öğrenci, öğrendiği her bir harfle yeni bir kelime yazar, okur ve seslendirir. Hemen ardından bu kelimeyi cümle içinde kullanır. Sürecin belirlenen yerlerinde Arapçada sıklıkla kullanılan soru ifadeleri gibi kalıpsal ifadeler öğretime dâhil edilerek, öğrenenin dili kullanma becerisinin artması sağlanır. Harfler tamamlandığında öğrenenin, Avrupa Birliği Ortak Başvuru Metni çerçevesinde belirtilen A1 düzeyi kazanımlarının daha kısa sürede ve daha etkin bir şekilde edineceği düşünülmek-tedir. Önerilen bu yöntemle beraber hem kur sistemine hem de hazırlık sınıfları programlarına göre hazırlanan ders süreçlerinin, yaklaşık elli ders saatinin harfleri yalın olarak öğretmeyle harcanmaması, aksine bu belirtilen ders saatlerinin etkin ve etkileşimli bir öğretim sürecine evrilmesi hedeflenmektedir.
6
Oguzhan, Esra. "TURAN CEMİYETİ’NDEN HARF DEVRİMİNE DESTEK: BERLİN’DE YENİ YAZI DERGİSİ." Motif Akademi Halk Bilimi Dergisi 18, no. 49 (2025): 467–81. https://doi.org/10.12981/mahder.1558627.
Full textAbstract:
Azerbaycan’da ve Osmanlı’da Latin harflerine geçilmesi konusu XIX. yüzyıl başı itibari ile tartışma konusu olmuştur. Sırası ile Köktürk, Uygur, Arap alfabesini kullanan Azerbaycan Türkleri, 1922-1940 yılları arası Arap ve Latin harflerini birlikte kullanarak, Müslüman Türkler arasında Latin alfabesini kullanan ilk Türk topluluğu olmuştur. SSCB’ye bağlı ittifak cumhuriyetlerden biri durumundaki Azerbaycan’da Latin harfli alfabeye yapılan çalışmalar neticesinde 1 Haziran 1932 senesinde geçilmiştir. Türkiye’de ise Cumhuriyet devrimleri kapsamında 1 Kasım 1928 tarihinde tamamı Latin harflerine geçilmiştir. Çalışmamızda harf devriminin kısa tarihçesi verildikten sonra harf devrimine destek ve muhalif görüşler ortaya konmuştur. Yurtiçi basın kadar yurtdışı basında da harf devrimi ses getirmiştir. Bu amaçla araştırmamızda, Berlin’de Turan Cemiyeti’ne bağlı Yeni Yazı Birliği tarafından harf devrimine destek olmak amacıyla sadece 1 sayı çıkarılan “Yeni Yazı” dergisi incelenerek fikri yapısı ortaya konmuştur. Yalnızca Latin harflerine destek olmak üzere yurtdışında basılan tek yayın olması bakımından basın tarihinde önemli yere sahip dergide yeni harflerin neden kabul edilmesi gerektiğini açıklayarak halkı yeni harfleri öğrenmeye teşvik etmiştir.
7
Togayev, T. "ALPHABET AND SPELLING REFORMS IN UZBEKISTAN IN THE SOVIET PERIOD (20th YEARS OF THE 20TH CENTURY)." Danish scientific journal, no. 64 (September 27, 2022): 42–45. https://doi.org/10.5281/zenodo.7140055.
Full textAbstract:
<strong>А</strong><strong>bstract</strong> This article examines the efforts of Turkestan intellectuals in the 1920s to reform the alphabet and spelling, and later to convert the writing in Uzbekistan to the Latin alphabet. As a result of these processes, the contradictions between the Uzbek intelligentsia were assessed. In particular, the members of the "Chigatay Gurungi" headed by Fitrat showed the work in the field of correction and implementation of the old alphabet and spelling of the Uzbek language based on the Arabic script. Attention was paid to the ideas of Turkestan nationalists to create a common language, a single script and literature for the Turkic peoples of Central Asia on the national-cultural front. The contradictions and disputes between the proponents of the middle spelling and the new orthographers on the issues of the alphabet, orthography, literary language were explained by the specific historical conditions of this period, the participation of groups in the socio-political processes in Turkestan. The policy of the Soviet regime in this regard and its purpose were also revealed. In general, the process of writing reform and change in Uzbekistan, its causes, essence and results were covered on the basis of primary sources. <strong>Özet</strong> Bu makalede, 1920'lerde Türkistanlı aydınların Özbekistan'da alfabeyi ve imlâyı ıslah etme ve ardından yazıyı Latin alfabesine dönüştürme çabaları ve Özbek aydınları arasındaki çelişkiler incelenmiştir. Özellikle Fıtrat başkanlığındaki "Çağatay Gürüngü" (Çağatay Meclisi) üyeleri, Özbek dilinin Arap alfabesine dayalı olarak yazımı ve eski alfabesinin düzeltilmesi ve uygulanması alanında çalışmalar yaptılar. Türkistan milliyetçilerinin milli-kültürel cephesinde Orta Asya Türk halkları için ortak bir dil, tek bir yazı ve edebiyat yaratılması fikrine dikkat çekildi. Bu dönemde eski imlanın devamını savunan ve reformlara karşı çıkan eski imlacılar, eski alfabe ve imlada biraz değişiklik yapılabileceğini belirten orta imlacılar ve radilak değişiklikleri dile getiren yeni imlacılar olmak üzere üç farklı zihniyet bulunmaktadır. Orta imla savunucuları ile yeni imlacılar arasında alfabe, imla, edebi dil konularında yaşanan anlaşmazlıklar; bu dönemin kendine özgü tarihsel koşulları, grupların Türkistan'daki sosyo-politik süreçlere katılımı, gerçeğe karşı tavırları ile açıklanabilir. Sovyet rejiminin bu konudaki politikası ve amacı yeni imlacılarla örtüşmektedir. Çalışmamızda genel olarak, Özbekistan'da alfabe ve imladaki reformlar ve değişikliklerin nedenleri, özü ve sonuçları birincil kaynaklar temelinde ele alındı.
8
Bulut, Nurullah. "ŞİNASİ, NAMIK KEMAL, ZİYA PAŞA VE AHMET MİTHAT EKSENİNDE TANZİMAT DÖNEMİ’NİN HARF DEVRİMİNE ETKİSİ." Uluslararası Dil Edebiyat ve Kültür Araştırmaları Dergisi 8, no. 1 (2025): 85–104. https://doi.org/10.37999/udekad.1611715.
Full textAbstract:
Tanzimat Dönemi, Türk edebiyatında dilde sadeleşme ve yazı reformu gibi modernleşme çabalarının başladığı önemli bir süreçtir. Osmanlı Devleti’nin Batı ile artan etkileşimi, dilde sadeleşmeyi bir reform hareketine dönüştürmüştür. Şinasi, Namık Kemal ve Ahmet Mithat gibi yazarlar, sade Türkçe kullanımı ve yazı dilinde reform gerekliliği üzerinde durmuştur. Şinasi, matbaacılık sisteminde harfleri sadeleştirerek teknik zorlukları azaltmaya çalışmış; Namık Kemal ise Arap harflerinin Türkçe'nin yapısına uygun hâle getirilmesi gerektiğini savunmuştur. Ahmet Mithat, halkın okuryazarlık oranını artırmak amacıyla sade bir dil kullanmayı desteklemiş, ancak alfabe değişikliği yerine mevcut harflerin iyileştirilmesi gerektiğini ifade etmiştir. Dönemin diğer önemli düşünürleri de Arap harflerinin Türkçe için yetersiz olduğunu dile getirerek harflerin sadeleştirilmesi veya yazım biçimlerinin değiştirilmesi gibi önerilerde bulunmuştur. Örneğin, Münif Paşa ve Yenişehirli Avni, yazının daha anlaşılır hâle gelmesi için Arap harflerinin ıslahını savunmuştur. Bu çalışmada, Tanzimat yazarlarının sade dil, halk eğitimi ve yazının reformu konusundaki çabalarının, modern Türk dili ve eğitiminin şekillenmesindeki rolleri açıklanmıştır. Ayrıca, Cumhuriyet Dönemi’nde Latin alfabesine geçişle sonuçlanan Harf Devrimi’nin temellerinden birinin Tanzimat Dönemi’nde atıldığı söylenebilir. Ancak dilde sadeleşme hareketinin kökenlerinin Tanzimat öncesine de uzandığı göz önünde bulundurulmalıdır.
9
Dibra, Fatos. "Përtej aljamiados: Tekstet shqipe letrare të traditës islame me alfabet grek." Studime Filologjike, no. 1-2 (June 1, 2022): 89–128. http://dx.doi.org/10.62006/sf.v1i1-2.4973.
Full textAbstract:
Në këtë punim do të prezantojmë disa rezultate të një pune ende në vijim mbi disa tekste të traditës islame, të shkruara me alfabet grek nga autorë bektashianë. Dukuria meriton një vëmendje specifike për shkak se përbën një shembull të pa marrë parasysh sa duhet (përveç përpjekjeve tona) në studimet mbi traditën letrare dhe shkrimore të lëvruar nga autorët myslimanë shqiptarë, përkatësisht shkrimin e teksteve shqipe me përmbajtje fetare islame të prodhuara në gjysmën e dytë të shek. XIX, duke përdorur një alfabet tjetër nga ai arab. Këtë dukuri në kontekstin e letrave shqipe kemi pasur rastin ta shqyrtojmë edhe më parë, por duke u mbështetur kryesisht në një burim të vetëm, i cili është në fakt edhe një prej shembujve më interesantë, për shkak se tekstet që përmban janë shkruar duke përdorur si alfabetin arab, ashtu edhe atë grek. Në këtë artikull do të paraqesim përfundimet që janë arritur duke shfrytëzuar kryesisht gjashtë dorëshkrime me alfabet grek (ku përfshihet edhe dorëshkrimi i sipërpërmendur i shkruar me alfabet arab dhe grek) të autorëve/shkruesve bektashinj të Jugut të Shqipërisë, tekste të cilat përbëjnë edhe korpusin kryesor të materialeve të këtij lloji që njihen nga ana jonë. Në fillim do të bëhet një prezantim i materialit duke paraqitur të dhënat që kemi arritur të nxjerrim rreth autorëve/shkruesve, kohës dhe vendit të shkrimit. Në vijim do të bëhet një pasqyrë e përmbajtjes së dorëshkrimeve dhe e marrëdhënieve të mundshme të teksteve, duke u munduar të nxjerrim në pah edhe disa ngjashmëri dhe ndryshime mes materialeve në fjalë. Në pjesën e fundit do të bëhet një vlerësim rreth kushteve sociale dhe kulturore që kanë mundësuar lindjen e një praktike të tillë shkrimore/letrare dhe rreth vendit që duhet të ketë zënë kjo dukuri në hapësirën e letërsisë dhe të letrave shqipe të shek. XIX, sidomos në kontekstin e traditës letrare islame.
10
Dibra, Fatos. "Përtej aljamiados: tekstet shqipe letrare të traditës islame me alfabet grek." Studime Filologjike, no. 3-4 (December 1, 2022): 51–86. http://dx.doi.org/10.62006/sf.v1i3-4.4974.
Full textAbstract:
Në këtë punim do të prezantojmë disa rezultate të një pune ende në vijim mbi disa tekste të traditës islame, të shkruara me alfabet grek nga autorë bektashianë. Dukuria meriton një vëmendje specifike për shkak se përbën një shembull të pa marrë parasysh sa duhet (përveç përpjekjeve tona) në studimet mbi traditën letrare dhe shkrimore të lëvruar nga autorët myslimanë shqiptarë, përkatësisht shkrimin e teksteve shqipe me përmbajtje fetare islame të prodhuara në gjysmën e dytë të shek. XIX, duke përdorur një alfabet tjetër nga ai arab. Këtë dukuri në kontekstin e letrave shqipe kemi pasur rastin ta shqyrtojmë edhe më parë, por duke u mbështetur kryesisht në një burim të vetëm, i cili është në fakt edhe një prej shembujve më interesantë, për shkak se tekstet që përmban janë shkruar duke përdorur si alfabetin arab, ashtu edhe atë grek. Në këtë artikull do të paraqesim përfundimet që janë arritur duke shfrytëzuar kryesisht gjashtë dorëshkrime me alfabet grek (ku përfshihet edhe dorëshkrimi i sipërpërmendur i shkruar me alfabet arab dhe grek) të autorëve/shkruesve bektashinj të Jugut të Shqipërisë, tekste të cilat përbëjnë edhe korpusin kryesor të materialeve të këtij lloji që njihen nga ana jonë. Në fillim do të bëhet një prezantim i materialit duke paraqitur të dhënat që kemi arritur të nxjerrim rreth autorëve/shkruesve, kohës dhe vendit të shkrimit. Në vijim do të bëhet një pasqyrë e përmbajtjes së dorëshkrimeve dhe e marrëdhënieve të mundshme të teksteve, duke u munduar të nxjerrim në pah edhe disa ngjashmëri dhe ndryshime mes materialeve në fjalë. Në pjesën e fundit do të bëhet një vlerësim rreth kushteve sociale dhe kulturore që kanë mundësuar lindjen e një praktike të tillë shkrimore/letrare dhe rreth vendit që duhet të ketë zënë kjo dukuri në hapësirën e letërsisë dhe të letrave shqipe të shek. XIX, sidomos në kontekstin e traditës letrare islame.
11
Krasniqi, Nehat. "Vasijetnameja e Mulla Dervish Pejës." Studime Orientale, no. 2 (September 24, 2024): 13–51. https://doi.org/10.63161/so.vi2.5456.
Full textAbstract:
Mulla Dervish Peja është poeti i parë shqiptar nga Peja që ka shkruar poezi duke përdorur alfabetin arab dhe osman. Deri më tani, aktivitetet e tij janë paraqitur pjesërisht. Këtu po botojmë për herë të parë veprën e tij Vasijetnameja të transkriptuar profesionalisht me alfabetin e shqipes. Autori këtë vepër e ka shkruar në vitet 1805 - 1810. Vepra “Vasijetname” ka rëndësi historike dhe letrare por edhe dialektologjike, duke qenë se paraqet gjuhën e Dukagjinit në fund të shekullit XVIII, më saktësisht rrethinat e Pejës. prej nga ka ardhur Mulla Dervishi.
12
YAMAN, Bahattin. "Isparta Gülcü Mezarlığı Mezar Taşları." Erdem, no. 48 (October 1, 2007): 169–202. http://dx.doi.org/10.32704/erdem.2007.48.169.
Full textAbstract:
Mezarlıklar bir toplumun tarih, edebiyat, sanat ve yaşam tarzları ile ilgili önemli belgeler niteliğindedir. İsparta merkezde 20. yüzyıl başında 14 mezarlığın olduğu bilinmektedir. Ancak son yüzyılda bu mezarlıkların nerdeyse tamamı kaldırılmış ve yeni mezarlıklar oluşturulmuştur. Bu nedenle İsparta merkeze bağlı mezarlıklarda Osmanlı dönemine ait az sayıda mezar taşı kalmıştır. Gülcü mahallesi sınırlarında yer alan Gülcü Mezarlığı'nda Osmanlı dönemine ait 36 mezar taşı tespit edilmiştir. Tarihleri belli olan mezar taşları içersinde en eski tarihli mezar taşı 1620 yılına aittir. Arap alfabeli en yeni mezar taşı ise 1949 yılına aittir. Osmanlı mezar taşlarında genel özellik olan, erkeklere ait mezar taşlarının serpuşlu, kadınlara ait mezar taşlarının silme mermerden serpuşsuz yapılması Gülcü mezar taşlarının da ortak özelliğidir. Genellikle duygusal şiirlerin işlendiği mezar taşlarının işçiliğindeki titizlik önemli bir unsurdur.
13
Önal, H. İnci. "Türkiye’de Basımcılık ve Yayıncılık Bilgi Hizmetlerine Etkisi: Tarihsel Araştırma." Bilgi Dünyası 7, no. 1 (2006): 1–22. http://dx.doi.org/10.15612/bd.2006.392.
Full textAbstract:
Bu çalışma, 1729’dan 1928’e ve sonunda 21. yüzyıla değin toplumsal yapıda kütüphane hizmetlerinin gelişimini vurgulayarak Türkiye’nin basım ve yayıncılık tarihini araştırmaktadır. Arap alfabesinden Latin alfabesine değişim (1 Kasım 1928) tanımlanmış, ardından bu süre boyunca yeni fikirlerin yayılmasına temel dayanak olan konular ayrıntılı olarak tartışılmıştır. Bu kapsamda, herkesin kolaylıkla yararlanabileceği basım ve yayıncılık çalışmaları, okuma kursları, eğitim ortamları, bilgi merkezleri olarak kütüphaneler bilginin yayılmasında önemli kanallar olmuştur. Araştırmanın sonucunda; yayıncıların, kütüphanecilerin, eğitimcilerin ve kullanıcıların tarih boyunca gelişimlerini etkileyen henüz çözümlenmemiş sorunları ortaya çıkarılmıştır. Yapılan çalışma temel alınarak sorunların çözümü için önerilerde bulunulmuştur.
14
Kayaokay, İlyas. "Klâsik Türk edebiyatında Esmâü’l-Hüsnâ şerhleri ve müellifi bilinmeyen mensur bir örneği." RumeliDE Dil ve Edebiyat Araştırmaları Dergisi, no. 30 (October 21, 2022): 619–43. http://dx.doi.org/10.29000/rumelide.1192655.
Full textAbstract:
Esmâü’l-hüsnâ tabiri, kültür ve inancımızda özel bir ad olarak Allah’ın doksan dokuz ismini kapsamaktadır. Kur’ân’da dört âyette de vurgulandığı üzere şüphesiz en güzel isimler onundur. Arap, Fars ve Türk-İslam edebiyatında, Allah’ın doksan dokuz ism-i şerîfinin manalarının izah edildiği, onları sayıp ezberlemenin meziyet ve değerlerinden söz eden manzum yahut mensur şekilde tertip edilmiş esmâü’l-hüsnâ şerhleri vardır. Türk edebiyatındaki esmâü’l-hüsnâ şerhleri tevhid ve münâcâtlardan sonra Allah’ı konu edinen en önemli edebî tür olup dört şekilde karşımıza çıkar. Bunlar; isimleri yalnızca sayıp sıralayanlar, şerh edenler, muamma ve havass türündedir. Bu makalede, genel olarak esmâü’l-hüsnâlar hakkında bilgi verildikten sonra Türk edebiyatında tespit edilebilen bu türdeki manzum ve mensur eserlerin kronolojik listesi verilerek kısaca tanıtımı yapılmıştır. Bu sayede türle alakalı yıllardır tekrar eden bilgi yanlışları da tashih edilmiştir. Ardından, daha evvel bilinmeyen ve İstanbul Üniversitesi Nadir Eserler Kütüphanesi’nde kayıtlı, müellifi ve ne zaman yazıldığı meçhul mensur bir esmâü’l-hüsnâ şerhinin tanıtımı ve Arap harflerinden Latin alfabesine transkripsiyonlu aktarımı yapılarak tür literatürüne katkı sağlanmıştır.
15
Fatmasari, Dewi, and Aufia Aisa. "Tahliil Al-‘Awamili Al-Musabbabati Shu’ubah Fii Ta’limi Al-Lughati Al-‘Arabiyati Fii Ashsoffi Al-‘Asyiri Qismu ‘Ulumu Al_iJtima’iyati 4 Al-Madrasati At-Tsanawiyayti Al-Islamiyati Al-Hukumiyati Al-Ula Jombang." Cordova Journal language and culture studies 11, no. 2 (2021): 173–95. http://dx.doi.org/10.20414/cordova.v11i2.4554.
Full textAbstract:
???? ????? ?????? ????? ????? ?????? ?????????? ?????? 13? ?????1 (?) 2011
 Arikunto, Suharsimi. (2002). Prosedur Penelitian: Suatu Pendekatan Praktek. Jakarta: Rineka Cipta.
 Bahri Djamarah, Syaiful. ( 2011). Psikologi Belajar. Jakarta: Rineka Cipta.
 Hadi, Amirul. Haryono. (1998). Metodologi Penelitian Pendidikan. Bandung: Pustaka Setia.
 Hermawan, Acep. (2011). Metodologi Pembelajaran Bahasa Arab. Bandung: PT Rosda karya Offset.
 Muhajir, Noeng. (1998). Metode Penelitian Kualitatif. Yogyakarta: Reke Sarasin.
 Nazir, Moh. (1998). Metode Penelitian. Jakarta: Ghalia Indonesia.
 Nurbayan, Yayan. (2008). Metodologi Pembelajaran Bahasa Arab. Bandung: Zein Al Bayan.
 Subini, Nini dkk. (2012). Psikologi Pembelajaran. Yogyakarta: Mentari Pustaka.
 Sugiyono. (2013). Metode Penilitian Pendidikan: pendekatan kuantitatif, kualitatif dan R&D. Bandung: Alfabeta.
 Yusuf, Tayar. Anwar, Syaiful. (1997). Metodologi Pengajaran Agama Dan Bahasa Arab. Jakarta: PT Raja Grafindo Persada.
16
Zamzami, Muhammad Iqbal, Izzah Naelun Ni'mah, and Tulus Mustafa. "Analisis Kontrastif Pelafalan Konsonan-Vokal: Alfabet Indonesia terhadap Huruf Hijaiyyah dan Alfabet Inggris dalam Pembelajaran Bahasa Kedua." Maharaat: Jurnal Pendidikan Bahasa Arab 5, no. 1 (2022): 38–53. http://dx.doi.org/10.18196/mht.v5i1.16255.
Full textAbstract:
Penguasaan bahasa asing merupakan hal yang sangat penting pada abad-21 ini. Banyak sektor-sektor lembaga baik negeri maupun swasta menjadikan penguasaan bahasa asing sebagai prioritas utama. Bahasa Arab dan bahasa Inggris merupakan dua bahasa yang masyhur di Indonesia sebagai standar penguasaan bahasa asing. Maka, menguasai dua bahasa sekaligus merupakan suatu modal berharga. Kedua bahasa ini tentu terdapat perbedaan yang signifikan. Untuk mencari perbedaan dan persamaan diantara keduanya, penulis menggunakan metode analisis kontrastif. Analisis kontrastif adalah suatu kegiatan dalam membandingkan dua bahasa atau lebih dalam rangka untuk mengidentifikasi persamaan dan perbedaan bahasa tersebut yang ditujukan untuk mempermudah seorang pembelajar bahasa dalam mengatasi kesulitan belajar bahasa. Penelitian ini bertujuan untuk menganalisis perbedaan dan persamaan antara pelafalan konsonan-vokal ketiga bahasa ini. Penelitian ini dilakukan dengan pendekatan deskriptif-kualitatif. Melalui metode analisis kontrastif, penulis menemukan beberapa persamaan dan perbedaan pada ketiga bahasa ini, khususnya pada pelafalan konsonan dan vokal ketiganya. Dengan adanya persamaan diantara keduanya, maka hal ini akan mempermudah bagi pembelajar bahasa kedua untuk mempelajarinya. Sedangkan adanya beberapa perbedaan akan menyebabkan kesulitan belajar dan membutuhkan perhatian lebih pada beberapa aspek tersebut. Harapannya dengan adanya penelitian ini akan menambah semangat para pembelajar bahasa untuk memiliki wawasan yang luas dan tidak terpaku pada satu bahasa asing saja. Dalam rangka memberikan usulan untuk perbedaan konsonan-vokal ketiga bahasa ini, penulis memberikan saran untuk menggunakan metode Talaqqi yang penulis anggap sebagai metode yang tepat untuk mengajarkan konsonan-vokal ketiga bahasa ini.
17
Yunus, İnanç. "Karaman ve Konya Yörelerindeki Arapça Kökenli Olduğu Düşünülen Bazı İsimler." Kilitbahir, no. 22 (March 18, 2023): 46–72. https://doi.org/10.5281/zenodo.7748608.
Full textAbstract:
Bu çalışmada Karaman ve Konya yöresinde kullanılan ve bu yörelere özgü ağızlardaki Arapçadan Türkçeye geçmiş isimlerin köken analizi yapılacaktır. Analizi yapılacak kelimelerin derlenmesinde öncelikle literatür taramasına başvurulmuş, söz konusu yörelerle ilgili yapılan ağız çalışmaları incelenmiş, bu çalışmaların sözlük kısımlarından faydalanılmıştır. Literatür taramasının yanında yarı yapılandırılmış görüşme metodu kullanılmış, kelimeler ilk ağızdan derlenmeye çalışılmıştır. Bir ismin bu çalışmada yer alabilmesi için Arapçadan Türkçeye geçmiş olması yeterli sayılmamıştır. Aksine, yöresel ağızlarda değişim geçirmiş olması, anlam ve telaffuz bakımından kökenini andırması, Türk Dil Kurumu’na ait Güncel Türkçe Sözlük’te aynı telaffuz şekli ve anlamıyla yer almaması şartlarını büyük oranda taşıyan isimlerin incelemeye alınması planlanmıştır. Karaman ve Konya yörelerinde kullanılan ve zikredilen şartları taşıyan isimlerin Arapça ile irtibatı ortaya konmuş ve temel kaynaklara başvurularak bu isimlerin Arapça kökenine ışık tutulmaya çalışılmıştır. Çalışma sonunda Arapça ile Türkçe arasındaki irtibatın çok derinlerde olduğu görülmüştür. Arapça kelimelerin siyaset, hukuk ve edebiyat gibi üst dilde yaygın olmasının yanında halk ağzında da oldukça yaygın olduğu görülmüştür. Ayrıca ulaşılan ve kökünün Arapça olduğu düşünülen kelimelerin yöreden yöreye farklılıklar içerdiği tespit edilmiştir. Çalışmada kısa bir giriş bölümünün ardından literatür taraması ve görüşme yöntemiyle tespit edilen isimlerin köken analizinin yer aldığı bölüm gelecektir. Bu bölümde kelimeler alfabetik sıraya göre zikredilecektir. Son olarak bir sonuç bölümü ile çalışma noktalanacaktır.
18
Faiqotul Himmah, Irliana. "PERANAN PENERAPAN METODE IQRO' TERHADAP HASIL BELAJAR WARGA BELAJAR KEAKSARAAN FUNGSIONAL DASAR MERPATI." Pancaran Pendidikan 6, no. 1 (2017): 99. http://dx.doi.org/10.25037/pancaran.v6i1.9.
Full textAbstract:
Penelitian ini didasarkan atas fenomena bagaimana peranan penggunaan metode iqro� terhadap hasil belajar. Mengingat pada program Keaksaraan Fungsional dengan satuan pendidikan Kelompok Belajar yang perlu diperhatikan adalah penggunaan metode yang tepat yang sesuai dengan karakteristik warga belajar, supaya warga belajar merasa tertarik dan berminat untuk mengikuti proses pembelajaran di Keaksaraan Fungsional tanpa ada paksaan, sehingga dengan penggunaan metode yang tepat diharapkan hasil belajar yang merupakan tujuan dari pembelajaran dapat tercapai dengan maksimal. Sesuai dengan fenomena tersebut, penelitian ini difokuskan pada pertanyaan dasar, bagaimana peranan penerapan Metode Iqro� terhadap hasil belajar? Untuk itu, penelitian ini bertujuan mendiskripsikan tentang: 1) peranan penerapan Metode Iqro' terhadap kemampuan membaca, menulis, berhitung (calistung), 2) ketepatan penerapan Metode Iqro' dalam meningkatkan kemampuan membaca, menulis dan berhitung (calistung). Berdasarkan masalah fokus penelitian tersebut maka penelitian ini diungkap dengan menggunakan pendekatan kualitatif berupa studi kasus untuk mengungkap secara holistik fenomena yang terjadi secara menyeluruh dan mendalam pada Kelompok Belajar Merpati. Sumber data dalam penelitian dikelompokkan menjadi 3 bagian, yaitu: person, place dan activity. Semua sumber data tersebut digali melalui tekhnik observasi partisipatif, wawancara mendalam dan dokumentasi. Hasil penelitian ini menunjukkan bahwa penerapan metode iqro' pada pembelajaran calistung di keaksaraan fungsional dasar merpati dengan berdasarkan atas latar belakang warga yang lebih bisa mengaji/membaca huruf arab daripada membaca huruf alfabeth,telah memberikan hasil yang maksimal terhadap perkembangan kemampuan warga, karena selain mereka dapat membaca, menulis dan berhitung huruf alfabeth serta mampu memahami isi bacaan, kemampuan mengaji atau membaca huruf arab warga semakin meningkat.
19
Şahin, Mehmet, and Encümen Bayram. "Bahr-i Tarihten Bir Katre: Teşrifatçı Mehmed Salim’in Manzumesi." Osmanli Mirasi Arastirmalari Dergisi 11, no. 30 (2024): 317–30. http://dx.doi.org/10.17822/omad.1496415.
Full textAbstract:
Belâgate dâhil edilen hünerlerden biri de tarih düşürme sanatıdır. Bu sanat sayesinde insan ve toplum hayatında önemli olan başta doğum, ölüm, evlenme, göreve atanma, görevden azil, bir bina inşası ve tamiri, savaşlar, barışlar, zaferler olmak üzere önemli görülen hemen her olaya mısra, beyit, kıta, gazel vb. manzumelerle tarih düşülmüştür. Arap alfabesine dayalı ebcet hesabı ile tarih düşürme geleneği Arap, Fars ve Türk şairleri tarafından sıklıkla kullanılmıştır. Tarih düşürmek şairlerin ustalıklarını ve hünerlerini gösterdikleri alanlardır. Çünkü hem tarihi tutturmaları hem de manzumede vezin, kafiye ve anlama riayet etmeleri gerekmektedir. Rakamların harflere gizlendiği, şifrelendiği çoğunlukla estetik kaygısı güdülen tarihleri tespit etmek bir olayın tescili anlamına gelir. Bu açıdan tarihi manzumeler hem tarihçiler hem de araştırmacılar için son derece önemlidir. Divan şairlerinin şiirlerinde bulunan oldukça zengin bir mirasın yanı sıra arşiv belgeleri içinde de dağınık vaziyette ebcetle yazılmış çok sayıda tarih manzumesi bulunmaktadır. Teşrifatçı Mehmed Salim Efendi’nin manzumesi de bunlardan biridir. Nizam-ı Cedid dönemi gemileriyle ilgili önemli bir tarih düşürme örneği olan bu belge, hem tarihî bir vesika, hem harp tarihi ve savaş edebiyatı açısından önemi haiz bir belgedir. Bu araştırmada doküman incelemesi yöntemi kullanılmıştır. Salim Efendi’nin bu manzumesi üzerinde yapılan incelemeler ile arşiv belgelerinin hem edebiyat, hem tarih ve hem de askerî çalışmalar için önemli olduğu bir kez daha ortaya çıkmıştır.
20
GASIMOVA, Ziyafet. "Azerbaycan Alfabesinin Tarihî Gelişim Süreci: Arap Alfabesinden Latin Alfabesine Geçiş Sürecinde Azerbaycan Basını (Yeni Yol, Yeni Fikir, Işık Yol Gazeteleri)." Turk Dunyasi Dergisi, no. 51 (March 18, 2021): 35–60. http://dx.doi.org/10.24155/tdk.2021.156.
Full text
21
Madjid, Muh Naim. "Al-Khaṭṭ al-‘Arabī wa Intisyāruhu fī al-Syarq wa al-Garb". Jurnal Adabiyah 20, № 1 (2020): 42. http://dx.doi.org/10.24252/jad.v17i120i1a3.
Full textAbstract:
يتناول هذا البحث بداية نشأة الخط العربي وانتشاره في الشرق والغرب حيث سجّله التاريخ في اختلاف الآراء عن أصالته القديمة. وهذا الاختلاف قائم على انتقال الخط العربي بادئ ذي بدء من الحيرة مثلاً أو اشتقاقه من الخط النبطي أو أصله من الآرامي، وهلمّ جرًا. فيجري الحديث حول ظهور الأبجدية التي استعملها العرب قبل الإسلام، سواء كان بالرموز أم بالتشفير، إلى فن جمالها في الكتابة كما قد تأثرت بالإسلام. فالإسلام إثر مجيئه قد فتح انتشار الخط العربي على مصراعيه حتى يعمّ جزيرة العرب كلها ويبلغ بلدان الأمم الإسلامية وغيرها في آسيا وأفريقيا وأوروبا. فهذا أمر جذّاب يقدّمه الباحث كشفًا عن الخطوط العربية وأنواعها ومسيرتها الطويلة عبر العصور. واستخدم هذا البحث منهج التحليل الوصفي في مجال البحث الاستقرائي للوصول إلى النتائج الموثوقة بها. ومن أهم النتائج أن الخط العربي فن من فنون الإسلام له أصول وجذور عريقة. إنه قد بلغ الذروة بشمول الإسلام وفضيلته الكبرى في جمال التعبير والكتابة. This research deals with the beginning of Arabic script and its spreading in the East and the West in a historical record of authenticity based on the difference of scholar’s views. For example, some ancient scholars claimed that Ḥīrah as the place where the Arabic script first evolved, some of them mentioned that it was derived from the Nabataean line, and others stated that Aramaic is the origin. The Discussion is started from the usage of the early alphabet in the Arabian Peninsula before Islam – by formulation or encryption – until the art of beautiful writing which more influenced by Islam. Obviously, Islam has opened widely the spreading of Arabic script in the Arabian Peninsula and also in Islamic countries such as Asia, Africa, and Europe. Therefore, the Arabic script, types, and the long journey through the ages become interesting to be disclosed by using the descriptive analysis method to get reliable results in the platform of qualitative research. The most important result is the Arabic script is Islamic art which has an ancient history and deep roots, while the Islamic virtue is the only reason for its spreading widely in the East and the West and it has reached the peak in both expression and writing. Kajian ini membicarakan tentang permulaan kemunculan khat Arab dan penyebarannya di Timur dan di Barat di mana terjadi perbedaan pendapat Ulama dalam rekaman sejarah mengenai keasliannya yang kuno. Perbedaan itu berkisar pada beberapa pandangan bahwa khat Arab itu pada mulanya berasal dari Ḥīra, sebagian lain menganggap khat Arab berakar dari khat Nabatī, bahkan ada yang mengklaim bahwa ia berasal dari bahasa Aram (Aramaik). Diskursus yang panjang ini dimulai dari kemunculan alfabet yang digunakan oleh bangsa Arab pra-Islam, dalam bentuk perlambangan ataupun penyandian, hingga kepada seni keindahan tulisan yang variatif yang banyak dipengaruhi oleh Islam. Kemunculan Islam telah membuka jalur penyebaran khat Arab seluas-luasnya di semenanjung Arab hingga ke negara-negara Islam, dan negara lainnya di Asia, Afrika, dan Eropa. Untuk itu, menjadi sangat menarik bagi pengkaji mengungkap khat Arab dan jenis-jenisnya, dan menelusuri perjalanannya yang panjang dalam lintasan waktu. Dalam penelitian kualitatif ini metode analisis deskriptif digunakan untuk memperoleh hasil penelitian yang dapat dipercaya. Studi ini memandang penting khat Arab sebagai sebuah seni Islam yang memiliki akar yang mendalam yang telah mencapai puncaknya dengan ke-syumul-an Islam pada aspek estetika ungkapan dan tulisan.
22
Argunşah, Mustafa. "LUĠĀT-I TÜRKİYYE’NİN YAYIMI ÜZERİNE GÖRÜŞLER." Uluslararası Türk Lehçe Araştırmaları Dergisi (TÜRKLAD) 9, no. 1 (2025): 1–22. https://doi.org/10.30563/turklad.1644497.
Full textAbstract:
Kerküklü Hacı Abdullah Sâfî tarafından 19. yüzyılın sonlarında Kerkük’te yazılmış bir sözlük olan Luġāt-ı Türkiyye, çok zengin bir söz varlığına sahiptir. Sözlükte, Eski Anadolu Türkçesi, Osmanlı Türkçesi ve Çağatay Türkçesinin yanı sıra Türkiye ve Irak Türkmen ağızlarından derlenmiş dört bin dolayında kelime bulunmaktadır. Bu kitap, Dr. Önder Saatçi ve Necat Kevseroğlu tarafından Arap alfabesinden Latin alfabesine çevrilerek 2024 yılında yayımlanmıştır. Eserin tıpkıbasımının da yer aldığı bu yayımda birtakım yanlış okuma ve değerlendirmeler bulunmaktadır. Bu makalede önce sözlük tanıtılmış, özgün bir dile sahip olan mukaddime bölümü alıntılanmış, daha sonra sözlüğün kaynakları tespit edilmiş, yazarın Türk ve Türkman adlarının anlam ve kökeni ile ilgili görüşleri aktarılmıştır. Çalışmanın esas bölümünde, kitapta tespit edilen yanlışlık ve eksiklikler yedi başlık altında ele alınmıştır. Birinci olarak yanlış okunduğu tespit edilen kelimeler, bunların doğru biçimleri ve kaynakları gösterilmiştir. Daha sonra sözlükte madde içinde yer aldığı hâlde tablo hâlinde verilmemiş Türkçe kelimelerin bir listesi yapılmıştır. Devamında, sözlük yazarının madde başlarını tanımlamadan vermekle yetindiği eş anlamlılarına dikkat çekilerek örnekler verilmiştir. Ayrıca tanımların içinde madde başıyla ilgili verilen başka kelimelerin bir bölümü tablo olarak gösterilmiş, son bölümlerde eserin yayımında yazar ve yayıncılardan kaynaklanan hatalar belirtilmiştir.
23
Parti, Siti Makhmudah. "Pembelajaran Calistung Menggunakan Metode Iqro’ Pada Anak Untuk Membangun Generasi Rabbani Di Era Globalisasi." Jurnal Intelektual: Jurnal Pendidikan dan Studi Keislaman 9, no. 01 (2019): 19–24. http://dx.doi.org/10.33367/ji.v9i01.830.
Full textAbstract:
Artikel ini didasarkan atas fenomena penggunaan metode iqro’ pada pembelajaran membaca, menulis, berhitung (calistung), supaya anak merasa tertarik dan berminat untuk mengikuti proses pembelajaran tanpa ada paksaan. Sesuai dengan fenomena tersebut, penelitian ini difokuskan pada pertanyaan dasar, bagaimana penerapan Metode Iqro’ pada pembelajaran membaca, menulis, berhitung (calistung)?. Untuk itu, penelitian ini bertujuan mendiskripsikan tentang: 1) latar belakang diterapkannya Metode Iqro’ pada pembelajaran membaca, menulis, berhitung (calistung), 2) penerapan Metode Iqro’ pada pembelajaran membaca, menulis, berhitung (calistung). Hasil makalah ini menunjukkan bahwa penerapan metode iqro’ pada pembelajaran calistung di keaksaraan berdasarkan atas latar belakang anak yang lebih bisa mengaji/membaca huruf arab daripada membaca huruf alfabeth, penerapannya hanya dasar-dasarnya saja yang kemudian dikembangkan lagi dengan memberikan bacaan-bacaan pendek/ayat- ayat pendek yang disadur dari Al-Qur’an beserta pemaknaannya disertai tekhnik penyampaian yang menyenangkan telah mampu menjawab kebutuhan anak tentang belajar sehingga dapat menarik minat anak untuk belajar dan dalam penerapannya juga terdapat kelebihan antara lain Metode Iqro’ dapat memberikan kemudahan bagi Tutor dalam menyampaikan materi dan bagi anak belajar mendapatkan kemudahan dalam menerima materi sedangkan kekurangannya antara lain jika anak belajar tidak rajin menghadiri proses pembelajaran, karena penerapan metode ini dilakukan secara beruntun atau bersambung. Sehingga semakin sering anak belajar tidak hadir maka akan semakin tertinggal, anak sama sekali tidak memahami huruf arab/ ataupun latin, karena permulaan penyampaian materi dengan menggunakan huruf arab. Kekurangan dalam penerapan Metode Iqro’ tersebut jika tidak diatasi akan berimbas pada lambatnya proses pembelajaran.
24
Nasir, Amin, and Mohammad Abdul Basit. "Ta'lîm al-Mufradât al-'Arabiyyah 'alâ Tharîqati al-Istidzkâr Mnemonic lil al-Kalimât al-Miftâhiyyah." Alibbaa': Jurnal Pendidikan Bahasa Arab 2, no. 1 (2021): 40–60. http://dx.doi.org/10.19105/alb.v2i1.3944.
Full textAbstract:
This study discusses the mnemonic method of remembering key words for middle school children. The background of this study is that many students at school find it difficult and less responsive to vocabulary mastery in students. Use this mnemonic method for keywords we apply in the eighth semester in middle school. To determine the effect of using the mnemonic method effectively for success, we apply the eighth semester students in high school. This research is a quasi-experimental research. The use of the mnemonic method for keywords in the eighth semester of middle school. Based on the post-test scores, learning uses the mnemonic method for keywords. Its value is 85.59, as an average. Mastering Arabic vocabulary among students before using the mnemonic method for data-based key words. The pre-test mean score of students' Arabic vocabulary mastery in the experimental semester was 66.07 and the mean score in the control class was 62.18. As well as mastering the students' Arabic vocabulary after treatment.الباري، ماهر شعبان عبد. تعليم المفردات اللغوية. عمان: دار المسيرة، ٢۰١١.الشيخ، الحافظ عبد الرحيم. تعليم اللغة العربية لغير الناطقين بها. إربد: عالم الكتب الحديث، ٢۰١٣.الضامن، منذر. أساسيات البحث العلمي. عمان: دار المسيرة، ٢۰۰٧.الناقة، محمود كامل و رشدي أحمد طعيمة. طرائق التدريس اللغة العربية لغير الناطقين بها. الرباط: إيسيسكو، ٢۰۰٣.الهيجاء، فؤاد حسن حسين أبو. أساليب وطرق تدريس اللغة العربية وإعداد دروسها اليومية. الأردن: دار المنازع للنشر والتوزيع، ٢۰۰٧.براون, دوجلاس. مبادئ تعلم والتعليم اللغة.Terjemahan oleh إبراهيم بن حمد القعيد و عيد بن عبد الله الشمري. الرياض: مكتب التربية العربي لدول الخليج، ١٩٩٤.طعيمة، رشدي أحمد، و محمود كامل الناقة. تعليم اللغة إتصاليا بين الدنادج والإستراتيجيات. الرباط: إيسيسكو، ٢۰۰٦.طعيمة، رشدي أحمد. تعليم العربية لغير الناطقين بها مناهجه وأساليبه. الرباط: إيسيسكو، ١٩٨٩.طعيمة، رشدي أحمد. مناهج تدريس اللغة العربية بالتعليم الأساسي. القاهرة: دار الفكر العربي، ١٩٩٨.هاندلي، بيل. تعلم لغة جديدة بسرعة وسهولة.Terjemahan oleh. فايقة جرجس حنا. القاهرة: مؤسسة هنداوي للتعليم والثقافة، ٢۰١٧.Al-Bantani, Syekh Nawawi. Kitab Nashaihul ‘Ibad (Kumpulan Nasihat Pilihan Bagi Para Hamba). Terjemahan oleh Fuad Saifudin Nur, diedit oleh Yusni Amru Ghozali dan Agus Khudhori. Jakarta: Wali Pustaka, 2017.Al-Qur'an dan Terjemahnya, Jakarta: Departemen Agama R I, Yayasan Penyelenggara Penterjemah Al-Qur'an, 1989.Amalia, Fitri Ayu. “Penerapan Metode Index Card Match Terhadap Penguasaan Kosa Kata Bahasa Arab Peserta Didik Dikelas III A Min 2 Bandar Lampung.” Skripsi, UIN Raden Intan Lampung, 2017 - 22 Januari, 2019 - http://repository.radenintan.ac.id/3696/1/SKRIPSI%20LENGKAP.pdf.Anshorulloh, Romi. “Efektivitas Metode Mnemonik Dalam Meningkatkan Daya Ingat Siswa Pada Mata Pelajaran Sejarah Di MTs Persiapan Negeri Kota Batu.” Skripsi, Universitas Islam Negeri Malang, 2008 - 22 Januari, 2019 - http://etheses.uin-malang.ac.id/4320/1/02410022.pdf.Arifin, Zainal. Penelitian Pendidikan, dieditoleh Adriyani Kamsyah. Bandung: PT Remaja Rosdakarya, 2014.Arikunto, Suharsimi. Prosedur Penelitian, Suatu Pendekatan Praktik. Jakarta: PT Rineka Cipta, 2010.Ary, Donald, Luchy Cheser Jacobs, and Asghar Razavieh. Pengantar Penelitian Dalam Pendidikan. Terjemahan oleh Arief Furchan. Yogyakarta: Pustaka pelajar, 2005.Asmarani, Kartika. “Efektifitas Metode Mnemonik Dalam Meningkatkan Daya Ingat Siswa Kelas IX SMP Negeri 2 Satu Atap Sluke Pada Mata Pelajaran Sejarah Tahun Pelajaran 2012/2013.” Skripsi, Universitas Negeri Semarang, 2013 - 22 Januari, 2019 - https://lib.unnes.ac.id/18880/1/3101407003.pdf.Darmadi, Hamid. Metode Penelitian Pendidikan Dan Sosial: Teori Konsep Dasar Dan Implementasi. Bandung: Alfabeta, 2014.Davidoff, Linda L. Psikologi Suatu Pengantar. Terjemahan oleh Mari Juniati. Jakarta: Erlangga, 1988.Dermawanti, Ayu. “Pengaruh Penggunaan Metode Mnemonik Terhadap Peningkatan Kemampuan Mengingat Pada Mata Pelajaran Ilmu Pengetahuan Sosial.” Skripsi, Universitas Pendidikan Indonesia, 2016 - 22 Januari, 2019 - http://repository.upi.edu/27250/2/S_KTP_1201884_Abstract.pdf.Djamarah, Syaiful Bahri, dan Aswan Zain. Strategi Belajar Mengajar. Jakarta: PT. Rineka Cipta, 2010.Effendy, Ahmad Fuad. Metodologi Pengajaran Bahasa Arab. Malang: Misykat, 2012.Fahrurrozi, Aziz, dan Erta Mahyudin. Pembelajaran Bahasa Asing Tradisional Dan Kontemporer. Jakarta, Raja Grafindo Persada, 2016.Fahrurrozi, Aziz. “Pembelajaran Bahasa Arab: Problematika Dan Solusinya.” Arabiyat: Jurnal Pendidikan Bahasa Arab Dan Kebahasaaraban 1, no. 2 (2014) - 25 Januari, 2019 - http://www.academia.edu/11682295/PEMBELAJARAN_BAHASA_ARAB_PROBLEMATIKA_DAN_SOLUSINYA.Fasih, Parima, Sirod Izadpanah, dan Ali Shahnavaz. “The Effects of Mnemonic Vocabulary Instruction on Content Vocabulary Learning of Students,” Journal of Language & Education 4, no. 1 (2018) - 22 Januari, 2019 - https://jle.hse.ru/article/view/7127/8513.Hasibuan, Annalisa Sonaria. “Penggunaan Metode Mnemonik Dengan Teknik Linkword Dalam Penguasaan Kosakata Dasar Bahasa Jepang.” Tesis, Universitas Pendidikan Indonesia, 2016 - 22 Januari, 2019 - http://repository.upi.edu/22788/2/T_B.JPN_1302201_Abstract.pdf.Hermawan, Acep, dan Chaedar Alwasilah. Metodologi Pembelajaran Bahasa Arab. Bandung: PT Remaja Rosdakarya, 2011.Huda, Miftahul. Model-Model Pengajaran Dan Pembelajaran Isu-Isu Metodis Dan Paradigmatis. Yogyakarta: Pustaka Pelajar, 2017.Islamuddin, Haryu. Psikologi Pendidikan. Jember: STAIN Jember Press, 2014.Jakni. Metode Penelitian Eksperimen Bidang Pendidikan. Bandung: Alfabeta, 2016.Kayaaltı, Mahmut. “Mnemonic Technique-An Effective Vocabulary Teaching Method to Plurilingual Students.” Modern Journal Of Language Teaching Methods 8, no. 5 (2018) - 22 Januari, 2019 - https://mjltm.org/article-1-219-en.pdf.Khodijah, Nyayu. Psikologi Pendidikan. Jakarta: PT. Raja Grafindo Persada, 2014.Khuluqo, Ihsana El. Belajar Dan Pembelajaran Konsep Dasar, Metode, dan Aplikasi Nilai-Nilai Spiritualitas dalam Proses Pembelajaran. Yogyakarta: Pustaka Pelajar, 2017.Mahmud. Metode Penelitian Pendidikan. Bandung: CV Pustaka Setia. Bandung, 2011.Masrukhin. Statistik Inferensial Aplikasi Program SPSS. Kudus: Media Ilmu Press, 2008.Mulyatiningsih, Endang. Metode Penelitian Terapan Bidang Pendidikan, diedit oleh Apri Nuryanto. Bandung: Alfabeta, 2013.Mustofa, Bisri, dan M Abdul Hamid. Metode Dan Strategi Pembelajaran Bahasa Arab, diedit oleh Imam Muslimin. Malang: UIN-Maliki Press, 2012.Mustofa, Syaiful. Strategi Pembelajaran Bahasa Arab Inovatif. Malang: UIN-Maliki Press, 2011.Nasir, M Ridlwan. Mencari Tipologi Format Pendidikan Ideal: Pondok Pesantren Di Tengah Arus Perubahan. diedit oleh M Adib Abdushomad. Yogyakarta: Pustaka Pelajar, 2005.Nuha, Ulin. Metodologi Super Efektif Pembelajaran Bahasa Arab, diedit oleh Dirusdi Toanto. Yogyakarta: Diva Press, 2012.Nuha, Ulin. Ragam Metodologi & Media Pembelajaran Bahasa Arab. Yogyakarta: Diva Press, 2016.Priyatno, Dwi. SPSS 22 Pengolahan Data Terpraktis. Yogyakarta: Andi Offset, 2014.Rahmatia, Baiq Winda. “Penerapan Metode Mnemonic Berbantuan Media Gambar Untuk Meningkatkan Hasil Belajar Siswa Pada Mata Pelajaran IPA Kelas IV SDN 42 Mataram Tahun 2017/2018.” Skripsi, Universitas Mataram, 2018 - 22 Januari, 2019 - http://eprints.unram.ac.id/1654/1/SKRIPSI%20BAIQ%20WINDA%20RAHMATIA.pdf.Riadi, Edi. Statistika Penelitian (Analisis Manual Dan IBM SPSS). Yogyakarta: Andi Offset, 2016.Rohmah, Noer. Psikologi Pendidikan, diedit oleh Sutomo. Yogyakarta: Kalimedia, 2015.Saebani, Beni Ahmad, dan Hendra Akhdiyat. Ilmu Pendidikan Islam, diedit oleh Maman Abd Jalil. Bandung: CV Pustaka Setia, 2012.Siregar, Syofian. Metode Penelitian Kuantitatif Dilengkapi Dengan Perbandingan Perhitungan Manual & SPSS. Jakarta: Kencana, 2017.Subana, Moersetyo Rahadi, dan Sudrajat. Statistik Pendidikan. Bandung: Pustaka Setia, 2000.Subur. Pembelajaran Nilai Moral; Berbasis Kisah. Yogyakarta: Kalimedia, 2015.Sudirman, Nur Andini, dan Andi Ahmad Ridha. “Efektifkah Keyword Mnemonic Dalam Mempelajari Kosakata?” Jurnal Ilmiah Psikologi Terapan 5, no. 2 (2017) - 23 Juli, 2019 - http://ejournal.umm.ac.id/index.php/jipt/article/viewFile/4639/pdf.Sugiyono. Metode Penelitian Pendidikan : Pendekatan Kuantitatif, Pendekatan Kualitatif, Dan R&D. Bandung: Alfabeta, 2017.Sugiyono. Statistika Untuk Penelitian. Bandung: Alfabeta, 2014.Suharsono. Melejitkan IQ, EQ, SQ. Jakarta: Ummah Publishing, 2009.Syafril, dan Zelhendri Zen. Dasar-Dasar Ilmu Pendidikan. Depok: Kencana, 2017.Syarbini, Amirullah. Pendidikan Karakter Berbasis Keluarga Studi Tentang Model Pendidikan Karakter Dalam Perspektif Islam, diedit oleh Aziz Safa. Yogyakarta: Ar-ruzz Media, 2017.Tafsir, Ahmad. Ilmu Pendidikan Islam. Bandung: PT Remaja Rosdakarya, 2013.Whitescarver, Erin L. “Effect of Mnemonics on the Vocabulary Acquisition and Retention of High School Students with Learning Disabilities.” Tesis, Rowan University, 2018 - 22 Januari, 2019 - https://pdfs.semanticscholar.org/58a4/13918c0d1ebff5f932ad4e9971ddf5f9a90b.pdf.Woolfolk, Anita E, dan Lorraine McCune-Nicolich. Mengembangkan Kepribadian Dan Kecerdasan. Terjemahan oleh M Khairul Anam. Jakarta: Inisiasi Press, 2004.
25
Nasir, Amin, and Mohammad Abdul Basit. "Ta'lîm al-Mufradât al-'Arabiyyah 'alâ Tharîqati al-Istidzkâr Mnemonic lil al-Kalimât al-Miftâhiyyah." Alibbaa': Jurnal Pendidikan Bahasa Arab 2, no. 1 (2021): 40–60. http://dx.doi.org/10.19105/ajpba.v2i1.3944.
Full textAbstract:
This study discusses the mnemonic method of remembering key words for middle school children. The background of this study is that many students at school find it difficult and less responsive to vocabulary mastery in students. Use this mnemonic method for keywords we apply in the eighth semester in middle school. To determine the effect of using the mnemonic method effectively for success, we apply the eighth semester students in high school. This research is a quasi-experimental research. The use of the mnemonic method for keywords in the eighth semester of middle school. Based on the post-test scores, learning uses the mnemonic method for keywords. Its value is 85.59, as an average. Mastering Arabic vocabulary among students before using the mnemonic method for data-based key words. The pre-test mean score of students' Arabic vocabulary mastery in the experimental semester was 66.07 and the mean score in the control class was 62.18. As well as mastering the students' Arabic vocabulary after treatment.الباري، ماهر شعبان عبد. تعليم المفردات اللغوية. عمان: دار المسيرة، ٢۰١١.الشيخ، الحافظ عبد الرحيم. تعليم اللغة العربية لغير الناطقين بها. إربد: عالم الكتب الحديث، ٢۰١٣.الضامن، منذر. أساسيات البحث العلمي. عمان: دار المسيرة، ٢۰۰٧.الناقة، محمود كامل و رشدي أحمد طعيمة. طرائق التدريس اللغة العربية لغير الناطقين بها. الرباط: إيسيسكو، ٢۰۰٣.الهيجاء، فؤاد حسن حسين أبو. أساليب وطرق تدريس اللغة العربية وإعداد دروسها اليومية. الأردن: دار المنازع للنشر والتوزيع، ٢۰۰٧.براون, دوجلاس. مبادئ تعلم والتعليم اللغة.Terjemahan oleh إبراهيم بن حمد القعيد و عيد بن عبد الله الشمري. الرياض: مكتب التربية العربي لدول الخليج، ١٩٩٤.طعيمة، رشدي أحمد، و محمود كامل الناقة. تعليم اللغة إتصاليا بين الدنادج والإستراتيجيات. الرباط: إيسيسكو، ٢۰۰٦.طعيمة، رشدي أحمد. تعليم العربية لغير الناطقين بها مناهجه وأساليبه. الرباط: إيسيسكو، ١٩٨٩.طعيمة، رشدي أحمد. مناهج تدريس اللغة العربية بالتعليم الأساسي. القاهرة: دار الفكر العربي، ١٩٩٨.هاندلي، بيل. تعلم لغة جديدة بسرعة وسهولة.Terjemahan oleh. فايقة جرجس حنا. القاهرة: مؤسسة هنداوي للتعليم والثقافة، ٢۰١٧.Al-Bantani, Syekh Nawawi. Kitab Nashaihul ‘Ibad (Kumpulan Nasihat Pilihan Bagi Para Hamba). Terjemahan oleh Fuad Saifudin Nur, diedit oleh Yusni Amru Ghozali dan Agus Khudhori. Jakarta: Wali Pustaka, 2017.Al-Qur'an dan Terjemahnya, Jakarta: Departemen Agama R I, Yayasan Penyelenggara Penterjemah Al-Qur'an, 1989.Amalia, Fitri Ayu. “Penerapan Metode Index Card Match Terhadap Penguasaan Kosa Kata Bahasa Arab Peserta Didik Dikelas III A Min 2 Bandar Lampung.” Skripsi, UIN Raden Intan Lampung, 2017 - 22 Januari, 2019 - http://repository.radenintan.ac.id/3696/1/SKRIPSI%20LENGKAP.pdf.Anshorulloh, Romi. “Efektivitas Metode Mnemonik Dalam Meningkatkan Daya Ingat Siswa Pada Mata Pelajaran Sejarah Di MTs Persiapan Negeri Kota Batu.” Skripsi, Universitas Islam Negeri Malang, 2008 - 22 Januari, 2019 - http://etheses.uin-malang.ac.id/4320/1/02410022.pdf.Arifin, Zainal. Penelitian Pendidikan, dieditoleh Adriyani Kamsyah. Bandung: PT Remaja Rosdakarya, 2014.Arikunto, Suharsimi. Prosedur Penelitian, Suatu Pendekatan Praktik. Jakarta: PT Rineka Cipta, 2010.Ary, Donald, Luchy Cheser Jacobs, and Asghar Razavieh. Pengantar Penelitian Dalam Pendidikan. Terjemahan oleh Arief Furchan. Yogyakarta: Pustaka pelajar, 2005.Asmarani, Kartika. “Efektifitas Metode Mnemonik Dalam Meningkatkan Daya Ingat Siswa Kelas IX SMP Negeri 2 Satu Atap Sluke Pada Mata Pelajaran Sejarah Tahun Pelajaran 2012/2013.” Skripsi, Universitas Negeri Semarang, 2013 - 22 Januari, 2019 - https://lib.unnes.ac.id/18880/1/3101407003.pdf.Darmadi, Hamid. Metode Penelitian Pendidikan Dan Sosial: Teori Konsep Dasar Dan Implementasi. Bandung: Alfabeta, 2014.Davidoff, Linda L. Psikologi Suatu Pengantar. Terjemahan oleh Mari Juniati. Jakarta: Erlangga, 1988.Dermawanti, Ayu. “Pengaruh Penggunaan Metode Mnemonik Terhadap Peningkatan Kemampuan Mengingat Pada Mata Pelajaran Ilmu Pengetahuan Sosial.” Skripsi, Universitas Pendidikan Indonesia, 2016 - 22 Januari, 2019 - http://repository.upi.edu/27250/2/S_KTP_1201884_Abstract.pdf.Djamarah, Syaiful Bahri, dan Aswan Zain. Strategi Belajar Mengajar. Jakarta: PT. Rineka Cipta, 2010.Effendy, Ahmad Fuad. Metodologi Pengajaran Bahasa Arab. Malang: Misykat, 2012.Fahrurrozi, Aziz, dan Erta Mahyudin. Pembelajaran Bahasa Asing Tradisional Dan Kontemporer. Jakarta, Raja Grafindo Persada, 2016.Fahrurrozi, Aziz. “Pembelajaran Bahasa Arab: Problematika Dan Solusinya.” Arabiyat: Jurnal Pendidikan Bahasa Arab Dan Kebahasaaraban 1, no. 2 (2014) - 25 Januari, 2019 - http://www.academia.edu/11682295/PEMBELAJARAN_BAHASA_ARAB_PROBLEMATIKA_DAN_SOLUSINYA.Fasih, Parima, Sirod Izadpanah, dan Ali Shahnavaz. “The Effects of Mnemonic Vocabulary Instruction on Content Vocabulary Learning of Students,” Journal of Language & Education 4, no. 1 (2018) - 22 Januari, 2019 - https://jle.hse.ru/article/view/7127/8513.Hasibuan, Annalisa Sonaria. “Penggunaan Metode Mnemonik Dengan Teknik Linkword Dalam Penguasaan Kosakata Dasar Bahasa Jepang.” Tesis, Universitas Pendidikan Indonesia, 2016 - 22 Januari, 2019 - http://repository.upi.edu/22788/2/T_B.JPN_1302201_Abstract.pdf.Hermawan, Acep, dan Chaedar Alwasilah. Metodologi Pembelajaran Bahasa Arab. Bandung: PT Remaja Rosdakarya, 2011.Huda, Miftahul. Model-Model Pengajaran Dan Pembelajaran Isu-Isu Metodis Dan Paradigmatis. Yogyakarta: Pustaka Pelajar, 2017.Islamuddin, Haryu. Psikologi Pendidikan. Jember: STAIN Jember Press, 2014.Jakni. Metode Penelitian Eksperimen Bidang Pendidikan. Bandung: Alfabeta, 2016.Kayaaltı, Mahmut. “Mnemonic Technique-An Effective Vocabulary Teaching Method to Plurilingual Students.” Modern Journal Of Language Teaching Methods 8, no. 5 (2018) - 22 Januari, 2019 - https://mjltm.org/article-1-219-en.pdf.Khodijah, Nyayu. Psikologi Pendidikan. Jakarta: PT. Raja Grafindo Persada, 2014.Khuluqo, Ihsana El. Belajar Dan Pembelajaran Konsep Dasar, Metode, dan Aplikasi Nilai-Nilai Spiritualitas dalam Proses Pembelajaran. Yogyakarta: Pustaka Pelajar, 2017.Mahmud. Metode Penelitian Pendidikan. Bandung: CV Pustaka Setia. Bandung, 2011.Masrukhin. Statistik Inferensial Aplikasi Program SPSS. Kudus: Media Ilmu Press, 2008.Mulyatiningsih, Endang. Metode Penelitian Terapan Bidang Pendidikan, diedit oleh Apri Nuryanto. Bandung: Alfabeta, 2013.Mustofa, Bisri, dan M Abdul Hamid. Metode Dan Strategi Pembelajaran Bahasa Arab, diedit oleh Imam Muslimin. Malang: UIN-Maliki Press, 2012.Mustofa, Syaiful. Strategi Pembelajaran Bahasa Arab Inovatif. Malang: UIN-Maliki Press, 2011.Nasir, M Ridlwan. Mencari Tipologi Format Pendidikan Ideal: Pondok Pesantren Di Tengah Arus Perubahan. diedit oleh M Adib Abdushomad. Yogyakarta: Pustaka Pelajar, 2005.Nuha, Ulin. Metodologi Super Efektif Pembelajaran Bahasa Arab, diedit oleh Dirusdi Toanto. Yogyakarta: Diva Press, 2012.Nuha, Ulin. Ragam Metodologi & Media Pembelajaran Bahasa Arab. Yogyakarta: Diva Press, 2016.Priyatno, Dwi. SPSS 22 Pengolahan Data Terpraktis. Yogyakarta: Andi Offset, 2014.Rahmatia, Baiq Winda. “Penerapan Metode Mnemonic Berbantuan Media Gambar Untuk Meningkatkan Hasil Belajar Siswa Pada Mata Pelajaran IPA Kelas IV SDN 42 Mataram Tahun 2017/2018.” Skripsi, Universitas Mataram, 2018 - 22 Januari, 2019 - http://eprints.unram.ac.id/1654/1/SKRIPSI%20BAIQ%20WINDA%20RAHMATIA.pdf.Riadi, Edi. Statistika Penelitian (Analisis Manual Dan IBM SPSS). Yogyakarta: Andi Offset, 2016.Rohmah, Noer. Psikologi Pendidikan, diedit oleh Sutomo. Yogyakarta: Kalimedia, 2015.Saebani, Beni Ahmad, dan Hendra Akhdiyat. Ilmu Pendidikan Islam, diedit oleh Maman Abd Jalil. Bandung: CV Pustaka Setia, 2012.Siregar, Syofian. Metode Penelitian Kuantitatif Dilengkapi Dengan Perbandingan Perhitungan Manual & SPSS. Jakarta: Kencana, 2017.Subana, Moersetyo Rahadi, dan Sudrajat. Statistik Pendidikan. Bandung: Pustaka Setia, 2000.Subur. Pembelajaran Nilai Moral; Berbasis Kisah. Yogyakarta: Kalimedia, 2015.Sudirman, Nur Andini, dan Andi Ahmad Ridha. “Efektifkah Keyword Mnemonic Dalam Mempelajari Kosakata?” Jurnal Ilmiah Psikologi Terapan 5, no. 2 (2017) - 23 Juli, 2019 - http://ejournal.umm.ac.id/index.php/jipt/article/viewFile/4639/pdf.Sugiyono. Metode Penelitian Pendidikan : Pendekatan Kuantitatif, Pendekatan Kualitatif, Dan R&D. Bandung: Alfabeta, 2017.Sugiyono. Statistika Untuk Penelitian. Bandung: Alfabeta, 2014.Suharsono. Melejitkan IQ, EQ, SQ. Jakarta: Ummah Publishing, 2009.Syafril, dan Zelhendri Zen. Dasar-Dasar Ilmu Pendidikan. Depok: Kencana, 2017.Syarbini, Amirullah. Pendidikan Karakter Berbasis Keluarga Studi Tentang Model Pendidikan Karakter Dalam Perspektif Islam, diedit oleh Aziz Safa. Yogyakarta: Ar-ruzz Media, 2017.Tafsir, Ahmad. Ilmu Pendidikan Islam. Bandung: PT Remaja Rosdakarya, 2013.Whitescarver, Erin L. “Effect of Mnemonics on the Vocabulary Acquisition and Retention of High School Students with Learning Disabilities.” Tesis, Rowan University, 2018 - 22 Januari, 2019 - https://pdfs.semanticscholar.org/58a4/13918c0d1ebff5f932ad4e9971ddf5f9a90b.pdf.Woolfolk, Anita E, dan Lorraine McCune-Nicolich. Mengembangkan Kepribadian Dan Kecerdasan. Terjemahan oleh M Khairul Anam. Jakarta: Inisiasi Press, 2004.
26
Dessiar, Achmad Rio. "Perbandingan Transkripsi Bahasa Cia-Cia Dengan Aksara Buri Wolio dan Aksara Hangeul." Syntax Literate ; Jurnal Ilmiah Indonesia 8, no. 10 (2023): 5432–51. http://dx.doi.org/10.36418/syntax-literate.v7i9.13048.
Full textAbstract:
Bahasa Cia-Cia adalah bahasa yang digunakan oleh suku Cia-Cia. Walaupun suku Cia-Cia memiliki bahasa mereka sendiri, namun mereka tidak memiliki aksara untuk mentranskripsikan bahasa mereka. Jadi dari waktu ke waktu bahasa ini ditranskripsikan dengan meminjam aksara dari bahasa lain seperti, Buri Wolio (aksara Arab yang digunakan oleh kerajaan Buton), Alfabet dan yang terakhir aksara Korea yang biasa disebut Hangeul. Penelitian ini bertujuan untuk mengidentifikasi persamaan dan perbedaan transkripsi bahasa Cia-Cia dengan menggunakan aksara Buri Wolio dan Hangeul. Metode yang digunakan adalah metode analisis kontrastif. Pada umumnya trasnkripsi bahasa Cia-Cia menggunakan aksara Buri Wolio atau Hangeul cenderung menggunakan fonem yang memiliki karakteristik yang sama. Namun dalam mentranskripsikan fonem bahasa Cia-Cia yang tidak ada dalam bahasa Arab atau Korea, digunakan beberapa metode yakni, modifikasi fonem dasar, pemilihan fonem sejenis, metode transkripsi lebih dari satu fonem, dan penciptaan aksara baru. Selain itu, Dalam pentranskripsian dengan Hangeul, ditemukan cara transkripsi yang unik yaitu penggunaan vokal /ㅡ/ ([ɨ]), meskipun tidak ada vokal dalam bahasa Cia-Cia yang mirip dengan vokal tersebut. Penggunaan vokal /ㅡ/ dalam bahasa Korea modern dalam transkripsi bahasa Cia-Cia disebabkan oleh keterbatasan bahasa Korea modern yang tidak memungkinkan penulisan konsonan secara berurutan dalam satu suku kata.
27
YAVAŞ, Fatih. "İbn Fâris’in el-İtbâʻ ve’l-Muzâvece Adlı Eseri Bağlamında Arap Dilinde İkilemeler". Marife Dini Araştırmalar Dergisi 23, № 2 (2023): 573–92. http://dx.doi.org/10.33420/marife.1359250.
Full textAbstract:
İnsanın arzu ve temennilerini, maksat ve emellerini, fikir ve hayallerini ifade etme aracı olarak kullandığı dilin tarihi, insanlığın tarihi kadar eskidir. Şüphesiz insanlık tarihinin en eski dillerinden biri de Arapçadır. En büyük işlevi iletişim aracı olmak dışında Arapçanın diğer dillerde olduğu gibi bir bilim olarak alt disiplinleri ve dalları bulunmaktadır. İslam dininin gelmesiyle birlikte kutsal bir kitabın dili olma hüviyetini de kazanan Arapçaya ve ona bağlı gelişen ilimlere alimler yoğun bir ilgi göstermişlerdir. Bu âlimler arasında Arapçanın daha çok lügat bilimleri alanında çalışmalar yaparak ün salan İbn Fâris de bulunmaktadır. Kûfe dil ekolüne intisabıyla bilinen İbn Fâris kaleme aldığı iki önemli sözlüğün yanı sıra fıkhu’l-luga, nahiv, sarf, şiir, edebiyat ve belagat alanlarında muhtelif eserler telif etmiştir. Arap diliyle iştigal eden âlimlerin dikkatini çeken ve üzerine çeşitli eserler kaleme alınan konulardan bir tanesi, Arap dilindeki ikilemeler olarak kabul edilebilecek itbâ‘ ve muzâvece konularıdır. Âlimlerin söz konusu kavramları ayrı ayrı tanımlama ve tarif etme girişimleri bulunsa da bu kavramlar arasında net çizgiler belirleyebildikleri söylenemez. Ancak onlar konuya dair kaleme aldıkları eserlerinde, söz konusu kavramlar arasındaki benzeşen ve ayrışan noktaları göstermek ve örneklerle konuyu pekiştirmek için çaba sarf etmişlerdir. Yine onlar itbâ‘ ve muzâvece kavramları üzerine konuşurken her birinin iki tarafını teşkil eden tâbî ve metbû terimlerinden yararlanmışlardır. Bu yüzden hem itbâ‘ hem de muzâvece kavramları hakkında beyan ettikleri görüşler bu iki taraf (tâbî ve metbû) etrafında şekillenmiştir. Ayrıca kavramların mahiyetleri üzerindeki ihtilaf ve tartışmalara rağmen alimlerin kahir ekseriyetinin bu üslupların kelama tekit ve vurgu katma yönüne dikkat çektiği de gözlemlenmektedir. Arap kelamına insicam ve kuvvet katması hasebiyle büyük bir önemi haiz olan itbâ‘ ve muzâvece kavramları üzerine müstakil birçok eser kaleme alınmıştır. Arap dilinde önemli gelişmelere tanıklık eden IV/X. yüzyılın büyük aktörlerinden olan İbn Fâris, bu kavramların dildeki önemini fark edip müstakil bir eser telif eden âlimlerden biridir. Onun bu eseri, manayı pekiştirmek ve ifadeye insicam kazandırmak için aynı revî ve vezindeki iki kelimenin kullanılması suretiyle oluşturulmuş terkiplerin alfabetik olarak sıralanmasından ibarettir. Yani eser bu yönüyle bir ikilemeler lügati işlevi görmekte ve İbn Fâris’in muhtelif eserlerle Arap sözlükçülüğü alanında nasıl bir çığır açtığını gözler önüne sermektedir. Ayrıca bu eserde itbâ‘ ve muzâvece kapsamına giren yapılar, sade ve bağlamından kopuk bir şekilde serdedilmek yerine, içerisinde geçtiği hadis-i şerifler, meseller, deyimler, deyişler, şiirler ve nesirler gibi şevahitle birlikte aktarılmıştır. Bu da söz konusu eseri zenginleştiren unsurlardan biri olmuştur. Bu çalışmada itbâ‘ ve muzâvece kavramlarına geçmeden önce İbn Fâris’in hayatı, ilmi kişiliği ve eserlerinden söz edilmiştir. Bu bağlamda İbn Fâris’in çok yönlü ve velut kişiliği özlü bir şekilde aktarılmaya çalışılmış ve en önemli eserlerinin bir seçkisi verilmiştir. Ardından çalışmanın temelini oluşturan itbâ‘ ve muzâvecenin kavramsal çerçevesi çizilmiş ve bu husustaki ihtilaflara temas edilmiştir. Çalışmanın devam eden kısmında bu alanda kaleme alınan müstakil eserlere değinildikten sonra İbn Fâris’in konuyla ilgili eserinin tanıtımına geçilmiş ve tahkikleriyle ilgili bazı önemli bilgiler zikredilmiştir. Ayrıca bu çalışmada esas alınan baskının muhakkikinin tahkik sürecinde dikkate aldığı bazı hususlar ve takip ettiği yöntemler özellikle açıklanmıştır. Çalışmanın son kısmında ise İbn Fâris’in söz konusu eseri içerisinde zikrettiği itbâ‘ ve muzâvece örneklerinin başlıcaları seçilerek okuyucuya sunulmuştur.
28
Abdulatif, Rahma Ibrahim Mohammed. "Mısır Arapçasında Organ Adlarıyla Kurulmuş Bazı Deyimler ve Türkçedeki Karşılıkları." Bartın Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Dergisi 10, no. 1 (2025): 161–82. https://doi.org/10.70916/buefd.1618063.
Full textAbstract:
Deyimler, bir dilin söz varlığını ve kavram zenginliğini yansıtan önemli yapı taşlarıdır. Toplumların deneyimlerinden ve kültürel birikimlerinden beslenen bu ifadeler, her dilde olduğu gibi Arapça ve Türkçede de geniş bir kullanım alanına sahiptir. Ancak, Arapça-Türkçe deyimler üzerine yapılan çalışmaların genellikle klasik Arapçaya odaklandığı ve modern Arap lehçeleriyle ilgili araştırmaların sınırlı kaldığı gözlemlenmektedir. Bu çalışma, Mısır Arapçasında organ adları içeren deyimlerin Türkçedeki karşılıklarını incelemeyi ve bu bağlamda iki dilin kültürel ve dilsel etkileşimini ortaya koymayı hedeflemektedir. Deyimler çerçevesinde uzun zaman aralarında siyasî malî ve kültürel alışveriş yaşamış iki milletin düşünme tarzı ve dil mantıkları anlaşılmaya çalışılmıştır. Bu doğrultuda Aziz’in “El-Kinayetu’l-ʿAmmiyye El-Massriye” adlı çalışmasında yer alan organ adları bulunan 50 deyim incelenmiş ve alfabetik sırayla yazılmış, Türkçe karşılıkları tespit edilerek organ adı içermesi ve yapılarının fiil ya da isimle kalıplaşması açısından incelenmiştir. Mısır Arapçası deyimler orijinal biçimleriyle aktarılmış, sözlük anlamları verilmiş ve Türkçe karşılıkları belirlenmiştir. Türkçe karşılıkların tespitinde, başlıca Ömer Asım Aksoy’un “Atasözleri ve Deyimler Sözlüğü”, Öztürk’ün “Türkiye Türkçesinde Anlamca Kaynaşmış-Deyimleşmiş Birleşik Fiiller” adlı çalışmaları ve Türk Dil Kurumu’nun çevrim içi kaynakları kullanılmıştır. İfade açısından benzemeyen ancak anlam bakımından birbirini karşılayan 39 adet deyim tespit edilirken, her iki dilde hem anlam hem de ifade bakımından birebir eşdeğer 11 adet deyim saptanmıştır. Çalışmanın sonucunda iki dile ait deyim varlığının zenginliği ve deyimlerde organ adlarının ne kadar önemli bir yere sahip olduğu gösterilmiştir.
29
Bağış, Mehmet. "Kelimelerin Etimolojisinde Âyetlerle İstişhâd ve Kıraat Referansları: Muhtâru’s-Sıhâh Örneği." Şırnak Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, no. 36 (June 4, 2025): 271–86. https://doi.org/10.35415/sirnakifd.1620428.
Full textAbstract:
Dinî ilimler alanında yazılmış metinlerde, özellikle de Arap dili sözlüklerinde bir kelimenin tanımı yapılırken, aklî ya da naklî bir delil getirilmesi suretiyle tanımın sağlam, isabetli ve güvenilir olduğu ortaya konur. Böylece ilgili kelime, genel geçer bir hüviyet kazanır ve daha iyi anlaşılmış olur. Bu bağlamda âyetlerle istişhâd veya kıraat farklılıklarına temasta bulunma, dinî metinlerde geçen herhangi bir kelime, kavram veya konunun izahı cihetinde başvurulan öncelikli referanslardandır. Esasında kıraat farklılıkları da âyetlerle istişhâd kapsamına girmektedir. Zira sahih olan farklı kıraatler ya da kıraat vecihleri Hz. Peygamber’e kadar ulaşan bir isnada sahip oldukları için Kur’ân kabul edilmektedir. Arap dili özelinde bakıldığında, geçmişten günümüze bu dilde yazılmış birçok sözlükte Kur’ân âyetlerinden istişhâd etme yöntemine ve bu kapsamda değerlendirilen kıraat referanslarına başvurulduğu görülmektedir. Çünkü bu sözlükler, Arap dilini konuşanların kahir ekseriyetinin kutsal kitabı olan Kur’ân’ı, temel kaynak olarak kabul etmektedir. Böylece sözlük terminolojisinde kullanılan bazı kelime ve kavramların anlamlandırılmasında Kur’ân’ın etkisi kaçınılmaz olmuştur. Ebû Bekir er- Râzî’nin (öl. 666/1268) Arap dili alanında kaleme aldığı ve Cevherî’nin (öl. 400/1009) es-Sıhâh/Tâcü’l-lüğa ve sıhâhu’l-‘arabiyye isimli eserinden ihtisâr ettiği Muhtâru’s-Sıhâh adlı sözlükte, kelimeler üzerinde yapılan önemli dilsel tahlillerin yanında çok sayıda âyet istişhâdına da yer verilmiştir. Bunun yanı sıra Muhtâru’s-Sıhâh’ta yer yer kıraat referanslarına da başvurularak ele alınan kelime açıklanmış, böylece kıraat farklılığının manaya etkisi ortaya konulmuştur. Arapça alfabetik düzene göre yazılan ve kelimelerin izahında sarf, nahiv, belâgat, şiir gibi Arap dilinin farklı disiplinlerinin verilerinden istifade edilen sözlükte, neredeyse her sayfada bir âyet istişhâdı görmek mümkündür. Muhtâru’s-Sıhâh’ın incelendiği bu çalışmada öncelikle bu eserin ve müellifinin hayatı ve ilmi kişiliği hakkında kısa bir bilgi verilmiştir. Ardından konunun muhtevasına uygun olarak dinî metinlerde üzerinde durulan meseleyi ya da iddia edilen görüşü delillendirme yöntemlerinden olan istişhâd yöntemi ve kıraat referanslarına ana hatlarıyla değinilmiştir. Bu kapsamda Muhtâru’s-Sıhâh‘ta yer alan âyet istişhâdları detaylıca incelenmiş, ayrıca kıraat farklılıklarının manaya etkisinin görülebilmesi açısından kıraat referanslarına müstakil bir başlıkta yer verilmiştir. Âyetlerle İstişhâd Yöntemi ve Kıraat Referansları konu başlığı altında kelime yapısına göre isimler, fiiller ve harfler, alt başlıklara ayrılarak incelenmiş ve bu bağlamda yapılan istişhâd örnekleri gösterilmiştir. Aynı şekilde kıraat referansları da ele alınarak Muhtâru’s-Sıhâh isimli sözlüğün kıraatlerden nasıl istişhâd ettiği örnekler üzerinden analiz edilmiştir. Her ne kadar muhtasar olan bu sözlükte kıraat alanına yönelik sistemli ve detaylı bilgilere yer verilmese de eserin kıraatlerden tamamıyla hâlî olmadığı görülmüştür. Zira üzerinde durulan kelime veya kavramla ilgili bazen kıraat vecihlerine değinilmiş ve bu vecihlerin kârîlerinin isimleri zikredilmiştir. Ayrıca kıraat vecihleri kapsamında genellikle kelime köklerine yer verilmiş, farklı vecihlere göre ilgili kelimelerin sîgaları, hangi bâbtan geldikleri veya müfred ya da cemî oldukları belirtilmiştir. Bazen de kelimelerin gramer açısından hangi konumda olduğu ve kıraat vecihlerine göre kazandığı anlamlar üzerinde durulmuştur. Âyet istişhâdları ve kıraat farklılıklarına değinen sözlüklerde manaya etki eden kapsamlı dilsel tahliller bulunması, ilgili âyetlerin yorumuna da yansımaktadır. Dolayısıyla Muhtâru’s-Sıhâh gibi sözlüklerin tefsir ilmine katkı sağladığı ve aynı zamanda tefsir ilminin kaynakları arasında değerlendirilebileceği görülmektedir. Muhtâru’s-Sıhâh başta Kur’ân ve hadis olmak üzere diğer dinî kaynaklardaki kelimeleri, Cevherî’nin es-Sıhâh isimli eserinden ayıklayarak belli bir düzen içinde kayıt altına aldığı için ilim meclislerinde sıklıkla başvurulan bir sözlük olmuştur. Ancak temel dinî ilimler alanındaki akademik literatür incelendiğinde, eserin sahip olduğu şöhrete kıyasla hakkında az sayıda çalışmanın yapıldığı görülmektedir. Dolayısıyla hem bu sözlüğü ana hatlarıyla tanıtan hem de bu sözlükte çokça göze çarpan âyet istişhâdları ve kıraat farklılıklarını ön plana çıkarmayı amaçlayan çalışmamızın alanla ilgili önemli bir boşluğu doldurması beklenmektedir.
30
Sevinç, Rifat Resul. "Dîvân-ı Lügati't-Türk’te Türkçe ve Arapça Arasında Mukayese Edilen Unsurlarda Benzer ve Farklı Yönlerin Değerlendirilmesi." Rize İlahiyat Dergisi, no. 28 (April 20, 2025): 81–96. https://doi.org/10.32950/rid.1604422.
Full textAbstract:
Doğu Türkistan’ın sınırları içindeki Kaşgar yakınlarında doğan Kaşgarlı Mahmud, ailesinin sağladığı imkânlarla çok iyi bir eğitim gördüğü ve hükümdar olmak üzere yetiştirildiği hâlde ailesine yapılan suikast dolayısıyla yaşadığı yeri terk ederek uzun yıllar Türk yurtlarını dolaşmak zorunda kalmıştır. O, dolaştığı yerlerde boş durmamış, Türk dillerini gözlemleyerek lehçelerini tanıma imkânı bulmuş ve yazmayı düşündüğü eseri için malzeme toplamıştır. Hayatının bu döneminde eserini nerede ve ne zaman yazmaya karar verdiği ve bunun için nasıl bir çaba harcadığı bilinmemektedir. Kaşgarlının Türk dili üzerine yazdığı ve Divânu Lügati’t-Türk adını verdiği bu eser, Arap harfleriyle Arapça yazılarak dönemin Bağdat’taki İslâm halifesine takdim edilmiştir. Eserde Türkçenin istenilen anlamı karşılayacak kelime türetme ve ifade gücü yönünden Arapçadan hiç de geri kalmayan, gelişmiş bir dil olduğu ispat edilmek istenilmiştir. Bu maksatla kelime, deyim ve kuralları açıklarken çok sayıda Arapça unsur kullanılmıştır. Araplara yönelik olduğu için Arapça sözlük tarzının izlerini taşıyan eserde kelimeler, Kitâb’ul’Ayn (Halîl b. Ahmed (ö. 175/995) ve Dîvânu’l-Edeb (İshâk el-Fârâbî (ö. 350/792) sözlüklerinde olduğu gibi son harfine göre alfabetik dizilmiştir. Kelimelerin dizimi fiillerin yapısına ve kalıplarına göre tasnif edilen Dîvânu’l-Edeb tarzındadır. Eserdeki aynı veya yakın anlamıyla Arapçadan Türkçeye geçen kelimeler, Türkçe kelimelerdeki ses değişimleri ve bazı gramer konuları, Türkçe deyim ve atasözleri; ayet, hadis, Arap şiiri, Arap atasözü ve deyimleriyle mukayese edilmiştir. İki dil arasında yapılan mukayesede –bazı noktalar hariç- Arapça unsurların son derece isabetli kullanılmasından Kaşgarlının Arapçaya iyi derecede hâkim olduğu anlaşılmaktadır. Divânu Lügati’t-Türk, sözlük ve gramerin yanı sıra pek çok Türk lehçesinin, dilin yapısının, tarih, coğrafya, tıp ve tedavi yolları, Türk kültürü, şiir, atasözü ve deyim gibi çok sayıda örneğin yer aldığı ansiklopedik bir eserdir. Mevcut tek yazma nüshasının bulunarak Rıfat Bilge tarafından tercümesine başlanmış ancak yarım kalmıştır. Besim Atalay’ın çabasıyla yeniden tercüme edilen eserin Türkçesine yakın zamanda iki farklı tercüme daha eklenmiştir. Türk Dil Kurumu’nun Türkçe, İngilizce, Almanca, Uygurca gibi dillere yapılan tercümesinin yanında kitap, kitapta bölüm, tez, makale ve bildiri gibi çok yönlü ve büyük sayıda çalışmaya dair yayınladığı “Kaşgarlı Mahmud ve Dîvânu Lugâti’t-Türk Kaynakçası” adlı liste bu eserin ne kadar önemli olduğunu göstermektedir. Türkçe örneklerin Arapça ile karşılaştırılması yönüyle karşılaştırmalı dilbilimin ilk örneği sayılan eserdeki Arapça unsurlar hakkında daha geniş ve ayrıntılı çalışmalar yapılması gerekirken Arapça ile ilgili çalışmalar bir tez, bir Arapça makale ve birkaç bildiri ile sınırlı kalmıştır. Bu çalışma eserdeki Türkçe ve Arapça arasındaki mukayeselerde iki dil arasındaki benzer ve farklı yönler değerlendirilerek Kaşgarlının yaptığı mukayeselerde Türkçenin gelişmişlik yönünden Arapçadan geri olmadığı iddiasındaki haklılığı ve mukayeselerin doğruluğunun ortaya konulması hedeflenmiştir.
31
Dibra, Fatos. "Genciana Abazi-Egro (28.11.1970 - 25.8.2024)." Studime Orientale, no. 8 (February 26, 2025): 167–74. https://doi.org/10.63161/so.v8i8.6002.
Full textAbstract:
Më 25 gusht 2024, u nda nga jeta Prof. Dr. Genciana Abazi-Egro, një figurë e shquar në fushën e studimeve orientale dhe në albanologji. Kontributet e saj shkencore kanë lënë gjurmë në studimet akademike dhe në edukimin e gjeneratave të reja. Duhet theksuar se puna dhe veprat e saj janë pjesë e kurikulave të Departamentit të Orientalistikës në Universitetin e Prishtinës. Prof. Abazi-Egro do të kujtohet si një studiuese brilante e dijeve orientale, sidomos e shkrimeve shqipe me alfabet arab. Librat dhe studimet e saj do të vazhdojnë të jenë referencë për çdo studiues të kësaj fushe. Me këtë rast, redaksia e revistës Studime Orientale shpreh ngushëllimet më të sinqerta për familjen, miqtë dhe kolegët e saj. Sigurisht që humbja e saj ka krijuar një boshllëk të madh për komunitetin akademik të studimeve orientale, por trashëgimia e saj shkencore do të vazhdojë të mbetet udhërrëfyes për studiuesit e rinj dhe të ardhshëm. Në nder të figurës së saj, më poshtë sjellim një shkrim përkujtimor të Dr. Fatos Dibran-it, botuar në portalin peizazhe.com, i cili pasqyron jetën dhe veprën e vlefshme të Prof. Genciana Abazi-Egro. Redaksia e revistës Studime Orientale
32
Abrori, Merdin Risalul, Fetty Tri Anggraeny, and Eva Yulia Puspaningrum. "Analisis Fitur Pada Citra Gestur Tangan Sistem Isyarat Bahasa Indonesia." Format : Jurnal Ilmiah Teknik Informatika 12, no. 2 (2023): 165. http://dx.doi.org/10.22441/format.2023.v12.i2.010.
Full textAbstract:
Implementasi pengenalan gestur tangan telah banyak digunakan pada interaksi manusia dan komputer dekade terakhir ini. Implementasi pengenalan gestur tangan dapat meliputi banyak bidang, mulai dari bidang hiburan hingga bidang kesehatan atau medis. Untuk menghasilkan pengenalan gestur tangan yang baik, tentunya dibutuhkan penggunaan fitur yang tepat. Penelitian ini bertujuan menganalisis fitur dari citra statik gestur tangan agar dapat diimplemetasikan pada perangkat gawai tanpa menggunakan perangkat khusus. Pada penelitian sebelumnya fitur yang digunakan pada pengenalan gestur tangan berupa arah jari, panjang jari, posisi sendi, jarak ujung jari terhadap telapak tangan, sudut antar sendi-sendi jari berdekatan, serta sudut antara telapak tangan, pangkal jari, dan ujung jari. Berdasarkan penelitian terdahulu tersebut, diusulkan metode adalah dengan menggunakan fitur jarak, sudut, dan kuadran. Dataset yang digunakan berupa 528 data citra gestur tangan alfabet SIBI. Pengujian dilakukan dengan perangkat lunak WEKA menggunakan algoritme Naive Bayes, K-Nearest Neighbor(KNN), Neural Network, Support-Vector Machine (SVM), dan C4.5. Algoritme-algoritme tersebut dipilih karena dinilai memiliki karakteristik serta kebutuhan dataset yang berbeda sehingga pengujian fitur yang diusulkan dapat dilakukan secara menyeluruh. Metode K-fold cross validation digunakan pada pengujian untuk mengetahui akurasi terbaik. Hasil yang didapat adalah gabungan dari fitur jarak, sudut, dan kuadran dinilai palin baik diterapkan dengan akurasi tertinggi sebesar 60%.
33
Hasnah, Sitti, Mohamad Idhan, and Muh Jabir. "Contextual Teaching Strategies in Arabic Language Education: Bridging Theory and Practice for Enhanced Learning Outcomes." At-Ta'dib 19, no. 2 (2024): 281–90. https://doi.org/10.21111/attadib.v19i2.13091.
Full textAbstract:
Abdul Hakim, Muhammad Kamal. “Improving Arabic Academic Writing Skills Through Contextual Teaching And Learning Approach.” ALSINATUNA 3, no. 2 (20 Agustus 2018): 183. https://doi.org/10.28918/alsinatuna.v3i2.1169. As’ad, Mahrus, Ahmad Bukhori Muslim, dan Imam Ghozali Budiharjo. “Qur’anic Perspective on Empowering Humanistic Foreign Language Teaching.” Al-Bayān – Journal of Qurʾān and Ḥadīth Studies 17, no. 2 (17 Desember 2019): 168–94. https://doi.org/10.1163/22321969-12340074. Badawi, Habib. “Learning from Japan: Advancing Education in the Arab and Islamic World through Creative Approaches.” Nazhruna: Jurnal Pendidikan Islam 6, no. 2 (18 Juni 2023): 290–305. https://doi.org/10.31538/nzh.v6i2.3516. Dajani, Basma Ahmad Sedki, Salwa Mubaideen, dan Fatima Mohammad Amin Omari. “Difficulties of Learning Arabic for Non-Native Speakers.” Procedia - Social and Behavioral Sciences 114 (Februari 2014): 919–26. https://doi.org/10.1016/j.sbspro.2013.12.808. Febriyanti, Ulfa, Maman Abdurrahman, dan Asep Sopian. “Is Historical Study of Nahwu on Madrasah Basra and Kufa Important to Teach? The Analysis of Opinion on Indonesian AFL Students.” Al-Ta’rib : Jurnal Ilmiah Program Studi Pendidikan Bahasa Arab IAIN Palangka Raya 9, no. 1 (1 Juni 2021): 25–34. https://doi.org/10.23971/altarib.v9i1.2522. Haerazi, Haerazi, Zukhairatunniswah Prayati, dan Rully May Vikasari. “PRACTICING Contextual Teaching And Learning (Ctl) Approach To Improve Students� Reading Comprehension In Relation To Motivation.” English Review: Journal of English Education 8, no. 1 (27 Desember 2019): 139. https://doi.org/10.25134/erjee.v8i1.2011. Hanyfah, Siti, Gilang Ryan Fernandes, dan Iwan Budiarso. “Penerapan Metode Kualitatif Deskriptif Untuk Aplikasi Pengolahan Data Pelanggan Pada Car Wash.” Semnas Ristek Seminar Nasional Riset Dan Inovasi Teknologi 6, no. 1 (2022): 339-44,. https://doi.org/10.30998/semnasristek.v6i1.5697. Hazuar, Hazuar. “Konsep I’rab Dalam Pandangan Ibrahim Musthafa dan Ibrahim Anis.” Arabiyatuna : Jurnal Bahasa Arab 3, no. 1 (14 Mei 2019): 163. https://doi.org/10.29240/jba.v3i1.796. Letmiros, Letmiros. “Arabic: Why Indonesians Have To Learn It?” International Review of Humanities Studies 4, no. 2 (30 Juli 2019). https://doi.org/10.7454/irhs.v4i2.166. Mahmudi, Ihwan, Neni Naqiyah, dan Alif Cahya Setiyadi. “The Influence Of High Order Thinking Skill (Hots) Based Questions On Arabic Language Learning Outcomes Of Madrasah Tsanawiyah Student.” At-Ta’dib 18, no. 2 (2023): 49–70. https://doi.org/10.21111/attadib.v18i2.10547. Majadly, Haifaa, dan Aharon Geva-Kleinberger. “Arabic Grammar Curricula for Primary Schools in Middle Eastern Countries: A Comparative Study.” Journal of Educational Media, Memory, and Society 12, no. 2 (1 September 2020): 1–29. https://doi.org/10.3167/jemms.2020.120201. Muid, Abdul, dan Firman Afrian Pratama. “Project-Based Learning Model in Improving Student’s Writing Skills in the Department of Arabic Language Education in Higher Education.” Studi Arab 15, no. 1 (30 Juni 2024): 1–8. https://doi.org/10.35891/sa.v15i1.4333. Sehri, Ahmad. “Metode Pengajaran Nahwu Dalam Pengajaran Bahasa Arab.” HUNAFA: Jurnal Studia Islamika 7, no. 1 (15 Juni 2010): 47. https://doi.org/10.24239/jsi.v7i1.108.47-60. Sugiyon, Sugiyono. Metode penelitian kuantitatif, kualitatif, dan R&D. 3 ed. Bandung, Indonesia: Alfabeta, 2021. Wahyudi, Hakmi, Hakmi Hidayat, dan Sri Wahyuni Hakim. “Pemikiran Gramatikal Bahasa Arab Oleh Linguistik Arab (Studi Tokoh Lintas Madzhab Nahwu).” Al-Fikra : Jurnal Ilmiah Keislaman 19, no. 1 (7 Agustus 2020). https://doi.org/10.24014/af.v19i1.10235. Yusuf, A. Muri. Metode Penelitian: Kuantitatif, dan Penelitian Gabungan. Edisi Pertama. Jakarta: Kencana, 2017. https://books.google.co.id/books?id=RnA-DwAAQBAJ&printsec=frontcover&hl=id#v=onepage&q&f=false.
34
Lutfi, Muhammad. "ULAMA HADIS INDONESIA ABAD KE-20." AL ISNAD: Journal of Indonesian Hadith Studies 3, no. 1 (2022): 42–56. http://dx.doi.org/10.51875/alisnad.v3i1.124.
Full textAbstract:
Penelitian ini membahas tentang Ulama Hadis Indonesia Abad-20 dengan meneliti tokoh Abdul Qadir al-Mandili. Didasari dengan keberadaan Ulama Hadis di Indonesia dikenal nama dan jasa mereka seperti Abdul Ra’uf Singkel, Nawawi al-Bantani, Mahfudz Termas, Yasin al-Fadani dan lainnya tidak terlepas dari adanya geonologi guru-murid dan hidupnya literatur tulisan terkait mereka. Berbeda dengan objek dalam penelitian ini dimana keberadaanya terasa asing di tanah kelahirannya sendiri. Melalui kitabnya, berjudul Hadiah Bagi Pembaca Yang Muslim, peneliti ingin mempromosikan beliau dan Ulama Hadis Mandailiang lainnya yang masih belum terexplore luas agar terjaga khazanah tradisi Berdasarkan hasil penelitian didapatkan beberapa kesimpulan: (1) Abdul Qadir al-Mandili lahir di Mandailing Desa Sigalangan, sejak kecil belajar di kampung dan hijrah ilmiahnya Malaysia dan Makkah. (2) Ulama Hadis Mandailing relatif banyak belum terexplorisasi seperti Abdul Qadir bin Sobir al-Mandili, Ali Hasan, Musthafa Husen dll. (3) Kitab Hadiah Bagi Pembaca Yang Muslim disusun: mengikuti susunan alfabet, mengurai Para Muhaddith Kitab al-Sitah, mengurai Para Imam Mazhab, mengurai istilah dalam ilmu Hadis, disusun dengan matan tulis arab kemudian diikuti dengan terjemahan dan interpertasi syarah Hadis. (4) Teologi Abdul Qadir al-Mandili: Syafi’i-As’ariyah, Kontribusi dalam Hadis antara lain kitab Perisai bagi Sekalian Mukallaf, Penawar bagi Hati, Sinar Matahari Buat Penyuluh Tuan Abu Bakar al-Ashari, Tuḥfat al-Qārī al-Muslim al-Mukhtār mimmā Ittafāqa Alayh al-Bukhārī wa Muslim dan Hadiah Bagi Pembaca yang Muslim
35
Koçi, Dr Dorian. "Poet Sulejman Naibi." Univers 20, no. 20 (2019): 163–71. http://dx.doi.org/10.59164/univers.v20i20.2616.
Full textAbstract:
Përhapja e islamit në Shqipëri vazhdon të mbetet një nga problemet historike, sociale dhe fetare që tërheq vëmendjen e studiuesve. Debatet akademike ndahen në parashtrimin e problemit nëse feja islame në Shqipëri ka qenë një konvertim vullnetar apo i imponuar nga osmanët.
 Gjatë shekullit të 18-të Berati, Elbasani dhe Gjirokastra, përshkruar një shekull më parë nga Evlia Çelebiu si qendra urbane shqiptare, ku kultura islame kishte filluar të lulëzonte, u bënë qendra ku lulëzoi kultura islame dhe poezia me motive orientale. Poezia është shkruar në gjuhën shqipe duke përdorur alfabetin arab. Zhvillimi i kulturës vendase në bazë të modeleve orientale lejoi që kultura urbane islame t'i bashkohej rretheve kulturore të Perandorisë Osmane.Sulejman Naibi është poeti i dytë, pas Nezim Frakullës, që na la një divan shqiptar. Naibi ishte njohës i mirë i gjuhëve orientale dhe në poezitë e tij riprodhonte poezinë e orientit. Karakteristika e poezisë së Naibit është lirizmi i saj, i bazuar në figurat standarde të të folurit oriental dhe në konceptet filozofike orientale. Përmes tropeve të pasura, të gjalla dhe shumëngjyrëshe, Naibi e bën dashurinë krejt natyrale. Ai është një nga të paktët që shkruan për bukurinë femërore. Poezia e Naibit nuk është plotësisht kuptueshme dhe për këtë arsye duket se është lënë në hije dhe jashtë fokusit nga historia e letërsisë shqiptare. Poezia e Sulejman Naibit dhe tekstet e tij kushtuar natyrës dhe gruas mund të jenë një urë lidhëse midis lirizmit popullor dhe letërsisë së kultivuar.
36
Jannah, Rini Ray Dhatul. "Pola Komunikasi Guru dalam Meningkatkan Kemampuan Belajar Siswa Tunarungu di Sekolah Luar Biasa Negeri Lubuk Linggau." Wardah 22, no. 2 (2021): 1–15. http://dx.doi.org/10.19109/wardah.v22i2.10830.
Full textAbstract:
Pola komunikasi adalah suatu bentuk penyampaian pesan yang terstruktur atau sistematis oleh seseorang kepada orang lain. Dalam pola komunikasi terdapat beberapa unsur komunikasi yaitu pengirim pesan (communicator), penerima pesan (communicant), pesan, respon dan efek. Pola komunikasi verbal adalah berkomunikasi secara tertulis dan lisan. Sedangkan pola komunikasi nonverbal adalah berkomunikasi menggunakan bahasa isyarat, gerak tubuh, ekspresi wajah, alfabet jari dan lain-lain. Dalam proses belajar mengajar, guru biasanya menggunakan bentuk komunikasi kelompok atau komunikasi interpersonal dengan komunikasi dua arah. Strategi yang digunakan dalam eksplorasi ini adalah dengan menggunakan teknik subjektif, yaitu informasi yang digunakan dalam ujian berupa pertemuan dan gambar untuk mengetahui bagaimana desain korespondensi instruktur dalam mengembangkan lebih lanjut kapasitas belajar siswa penyandang cacat di SLB Negeri Lubuk Linggau (belajar tentang gangguan pendengaran dan pendengaran). Ilmuwan pelemah wacana dimanfaatkan dalam kajian ini sebagai data esensial dan opsional. Informasi primer sebagai informasi yang diambil langsung dari hasil pertemuan dengan pengurus dan pendidik di SLB Lubuk Linggau. Informasi sekunder berupa dokumentasi dan foto-foto di SLB Negeri Lubuk Linggau. Hasil penelitian menunjukkan bahwa contoh korespondensi instruktur dalam pengembangan lebih lanjut kemampuan belajar siswa difabel di SLB Negeri Lubuk Linggau (studi pada siswa tuna rungu dan siswa tuna wicara) dengan menggunakan desain korespondensi verbal dan nonverbal memiliki unsur pendukung dan penghambat selanjutnya Dalam mengembangkan kapasitas belajar, khususnya faktor populasi, pendidik dapat memanfaatkan tayangan pendukung pemberian topik kepada siswa. Sementara itu, faktor penghambatnya adalah indra pendengaran mereka, yang memiliki batasan jika mereka tidak menggunakan panduan visual, batasan nyata, penghalang semantik dan penghalang mental.
37
Hamiti, Abdulla. "Tematika e misticizmit islam në poezinë e bejtexhinjëve." Studime Orientale, no. 2 (September 24, 2024): 53–63. https://doi.org/10.63161/so.vi2.5457.
Full textAbstract:
Poezia shqipe e shkruar me alfabet arab lindi në zonat urbane ku jetonin intelektualë dhe njerëz të ditur. Këtu po shqyrtojmë temat e misticizmit islam dhe disa veçori të ndikimit të letërsisë orientale islame nga ana e poetëve popullore shqiptarë të njohur si bejtexhi. Ky aspekt nuk është konsideruar mjaftueshëm duke qenë se studiuesit tanë janë marrë më shumë me veprimtaritë shoqërore dhe politike të një shkrimtari sesa me krijimtarinë e tij letrare e artistike.Poetët popullorë shqiptarë ishin njohës të shkëlqyer të islamit, kulturës dhe shkollave të mendimit islam. Ata e njihnin mirë krijimtarinë e poetëve klasikë islamë, mendimet dhe pikëpamjet e të cilëve pasqyrohen edhe në krijimtarinë letrare.Nuk ka dyshim se numri më i madh i poezive të shkruara nga poetët popullorë shqiptarë të njohur si bejtexhi, duke filluar nga Nezimi, kanë karakter fetar. Ky është rasti duke ditur se ata janë edukuar në këtë frymë dhe morali i tyre apo mendimi i tyre në përgjithësi për jetën dhe botën është i karakterit islam. Motoja e kësaj poezie mistike islame ishte krijimi i një njeriu të përsosur, me shpirt, virtyte, kultur dhe ndërgjegje të lartë fetare islame. Kjo është rruga shpirtërore për të mësuar rreth Perëndisë.Poezia e bejtexhinjëve u ndikua nga poezia orientale islame. Prandaj, ato janë tregues të nivelit kulturor islam të intelektualëve dhe të niveleve të përgjithshme të shoqërisë së atëhershme. Vlen të theksohet se poezia e bejtexhinjve është e rëndësishme për ne duke qenë se ka kontribuar në zhvillimin e opinionit shoqëror, kulturës dhe zhvillimit të letërsisë shqipe.
38
Koraş, Hikmet, and Gulshat Shaikenova. "KAZAK KİRİL ALFABESİNİN ŞEKİLLENMESİNDE AHMET BAYTURSINULI NIN ETKİSİ." Turk Dunyasi Dergisi, October 27, 2024. http://dx.doi.org/10.24155/tdk.2023.223.
Full textAbstract:
Kazaklar eski ve yeni imlayla Arap alfabesini, Latin alfabesini, Ibıray Altınsarin’in ilk kez denediği Rus Kiril alfabesini ve 1940 yılında kabul edilen Kiril alfabesini kullanmışlardır. Altınsarin tarafından kullanılan ilk Kiril alfabesindeki düzenleme, 1912 yılında Baytursınulı tarafından düzenlenen Kazak Arap alfabesine de ilham kaynağı olmuştur. Baytursınulı’nın Arap alfabesi üzerinde yaptığı düzenleme, 1930 yılında kabul edilen Kazak Latin alfabesi ve 1940 yılında kabul edilip günümüze kadar kullanılagelen Kazak Kiril alfabesine de kaynaklık etmiştir. Baytursınulı, sadece alfabeyi düzenlemekle kalmamış aynı zamanda Kazakçanın ilk imlası hakkında da ciddi çalışmalar yapmıştır. Baytursınulı bugünkü Kazakça dil bilgisinin de mimarı sayılır. Okullarda öğretmenlik yapan, üniversitelerde ders veren Baytursınulı’nın Latin ve Kiril temelli alfabelerin şekillenmesindeki etkisinde bu faaliyetleri de etkili olmuştur. Altınsarin, Kiril alfabesi ile ilk eserleri verirken harflerin kullanımında Arap kökenli alfabenin yazımını dikkate almış, o dönemde kullanılan Rus Kiril alfabesinin imkânları çerçevesinde yazmaya çalışmıştır. Bu kullanımda Kazakçadaki c sesini karşılamak üzere Rus alfabesinde c sesi olmadığı için j harfinin kullanarak Kazakçada kullanılan j sesinin girmesini sağlamış, Kiril alfabesinde “yuvarlak ünlüleri” karşılayan ayrı harfler olmasına rağmen yazımda yuvarlak ünlüleri yazarken Arap alfabesindeki yuvarlak ünlülerin tek bir işaretle kullanılmasını dikkate alarak bu durumu taklit etmeye çalışmış, sadece Türkçenin tarihî dönemlerinde kullanılan çift dudak v’sini hem w hem de uzun u şeklinde (у) kullanılmak üzere Kazakçaya yerleştirmiştir. Aynı durum ı/i, ıy/iy (и) için de geçerlidir. Altınsarin’in ilk denemesini yaptığı bu kullanım, Baytursınulı’nın hazırladığı imla kuralları ve yeni alfabe ile son şeklini almış ve bugünkü alfabeye de kaynaklık etmiştir. Alfabedeki Rusçaya mahsus harfler ve kullanımlar çıkartılırsa bu daha iyi görülecektir.
39
Aydoğan, Betül. "AZERBAYCAN’DA ALFABE TARTIŞMALARI VE KİMLİK İNŞASI: ARAP ALFABESİNDEN LATİN ALFABESİNE, LATİN ALFABESİNDEN KİRİL ALFABESİNE GEÇİŞ SÜRECİ." Karadeniz Araştırmaları, December 23, 2024. https://doi.org/10.56694/karadearas.1536580.
Full textAbstract:
Bu çalışmada Azerbaycan’da Arap alfabesinden Latin alfabesine ve Latin alfabesinden Kiril alfabesine geçiş sürecindeki tartışmalar, modernleşme ve kimlik oluşturma çabaları ışığında ele alınmıştır. Bu iki alfabe değişiminin değerlendirilmesi sebebiyle makale; Azerbaycan’da Arap alfabesi ıslahı ve Arap alfabesiyle Latin alfabesinin değişimi önerilerinin gündeme geldiği ve bu konuda çalışmaların başladığı 1850’lerden Azerbaycan Türkçesinin Kiril harfleriyle yazılması kararının alındığı 1939 yılına kadar olan dönem ile sınırlandırılmıştır. Çalışma; bu zaman aralığında Azerbaycan’da değişen siyasal dengelerin alfabe meselesi üzerindeki etkisini ve alfabe değişimlerinin nasıl ve neden gerçekleştiğini ortaya koymayı ve alfabe tartışmalarının ve değişimlerinin Azerbaycan toplumunun kimlik inşasındaki rolüne dikkat çekmeyi amaçlamıştır. Bu amaçlar doğrultusunda makalede öncelikle siyasal arka plandan kısaca bahsedilmiş; akabinde literatür taraması yoluyla elde edilen veriler ışığında Azerbaycan’daki alfabe tartışmaları ve alfabe değişimleri, sınırlandırılan dönem çerçevesinde kronolojik olarak incelenmiştir. Sonuç olarak Azerbaycan’da 1850’lerde modernleşme etkisiyle başlayan Latin alfabesine geçiş düşüncesi, yaşanan siyasi olaylara ve Rus dil politikasına bağlı olarak Sovyet Dönemi’nin ilk zamanlarında gerçekleşmiştir. Latin alfabesi, Azerbaycanlı aydınlar için hem Azerbaycan Türk kimliğinin inşası hem de ortak Türk kimliğinin inşası için bir sembol olmuştur. Ancak SSCB yönetimi, önce Latin alfabesini sonra da Kiril alfabesini Türk boylarının kimlik inşasında bir asimilasyon aracı olarak kullanmıştır.
40
Dinç, Sinan, and Tahir Aşirov. "Türkmen Alfabesinin Evreleri." Journal of Literature and Humanities, May 13, 2024. http://dx.doi.org/10.55590/literatureandhumanities.1443642.
Full textAbstract:
Dil, insanoğlunun bilgi ve tecrübesini aktarmakta kullandığı seslerle örülü iletişim aracıdır. Verileri doğrudan sesli olarak aktaramadığı durumlarda ise insanoğlunun en önemli buluşlarından biri olan yazı devreye girer. Yazının bu önemli işlevini gören tüm toplumlar gibi Türkmenler de çok eski devirlerden beri yazıyı kullanmaktadır. Türkmenlerin kullandıkları alfabeler hakkında kısaca bilgi vermek gerekirse “Orhun yazıtları” dönemi dışında temel olarak tarih sırasına göre dört dönemden bahsedilebilir: “Arap alfabesi”, “Latin alfabesi”, “Kiril alfabesi”, “Bağımsızlık dönemi Latin Alfabesi”. Görüldüğü üzere şartlara ve zamana göre dilin aktarımda kullanılan bir araç olan alfabe değişebilmektedir. Alfabenin sadece bir araç olduğu amaç olmadığı unutulmamalıdır. Günümüzde “teknolojinin alfabesi” Latin alfabesidir. Bilgisayar yazılımcısı penceresinden incelendiğinde Türkiye’de kullanılan Latin alfabesinde de sorunlar vardır. Özellikle büyük “İ”, küçük “ı”, “ğ”, “ç”, “ş” gibi işaretler sorun teşkil edebilmektedir. Bu yüzden tüm cumhuriyetlerde dilciler ile birlikte bilgisayar teknolojisi uzmanlarının ortaklaşa çalışmasın sonucu ortaya bir alfabe konulmalı ve bu alfabe Türkiye de dâhil tüm cumhuriyetlerde kullanılmalıdır.
41
DİNAR, Talat. "Türkçe Yazılmış Arap Harfli Metinlerde Bir İmla Arayışı: Çift Hareke Kullanımı." Dil Araştırmaları, November 1, 2022. http://dx.doi.org/10.54316/dilarastirmalari.1175477.
Full textAbstract:
Sesin yazıya aktarımı için kullanılan alfabeler uzun uğraşlar neticesinde kabul görmüş sistematik bir düzen barındıran yapılardır. Alfabeler gelişim süreçleri boyunca kısmen değişimlere uğramakla birlikte kullanım yaygınlığı ile paralel olarak donuk, değişime kapalı yapılar hâlini alırlar. Bu yapıların farklı milletler tarafından benimsenmesi durumunda çeşitli sorunlar ortaya çıkabilir. Bunlardan ilki farklı bir medeniyetin alfabesini benimseyen milletlerin kendi seslerini tam olarak yazıya aktarıp aktaramama meselesidir. Türkler arasında en uzun süre kullanılan Arap alfabesi sıklıkla Türkçenin seslerini tam olarak yansıtamadığı gerekçesiyle eleştirilir. Bununla birlikte Arap alfabesi kullanımıyla süreç içerisinde oluşturulan kalıplaşmış imla geleneği de dönemin telaffuzunu yansıt(a)maz. Bundan dolayı Arap harfli metinlerde zaman zaman müellif ve müstensihlerin kalıplaşmış imla gelenekleri dışına çıkma girişimlerine şahit oluruz. Aynı harfi çift hareke ile işaretleme bizce bu girişimlerden biridir. Bu makalede Türkçe yazılmış Arap harfli metinlerde çift hareke kullanımlarına dikkat çekmeye çalışılmıştır.
42
NOOR, Nooryaghdi, and Sema EYNEL. "Güney Türkistan Türkmenlerinin Kullandığı Alfabeler Üzerine Bir Değerlendirme." RumeliDE Dil ve Edebiyat Araştırmaları Dergisi, no. 43 (November 9, 2024). https://doi.org/10.5281/zenodo.14059350.
Full textAbstract:
Yüzyıllardır<strong> </strong>Güney Türkistan’da varlığını sürdürdüğü bilinen Türkmen Türkleri, bölgede hakimiyet kuran devletlerin yürüttüğü siyaset, dinî, sosyal vb. sebepler dahilinde Uygur ve Arap alfabelerini kullanmışlardır. Özellikle uzun süre kullandıkları Arap alfabesinin, Türkmen Türkçesinin bilhassa ünlüler bakımından ses değerlerini karşılayamaması, alfabe üzerinde tartışmalara neden olmuştur. Bölgedeki Türkmen Türkleri, alfabede yaşanan sorunlara akılcı çözümler bulmak adına, 2000’li yıllardan itibaren alfabe reformunu gündeme getirmişlerdir. Bu yıllarda yapılan alfabenin ıslahı tartışmaları, genelde ünlüler üzerinde yoğunlaşmıştır. 2020 yılında yapılan son alfabe reformunda Türkmen Türkçesinin tipik ses özelliklerinden olan ünlü uzunluklarını gösteren bir işaretinin olmaması ve Türkmen Türkçesinin yapısına uymayan yabancı kökenli harflerinin kullanımının sürdürülmesi gibi bazı sorunların devam etmesi kelimelerin telaffuzunda ve anlamlandırılmasında sıkıntılara neden olmakta ve halkın eğitimine olumsuz etkide bulunmaktadır. Çalışmada, Güney Türkistan’da yaşayan Türkmen Türklerinin tarihî süreçte bölgede kullanmış olduğu tüm alfabeler ile reform yapılmış son Arap kökenli alfabe üzerinde değerlendirmelerde bulunulmuş, Arap alfabesi temelinde gelişmiş bir alfabe kullanan diğer Türk gruplarının kullanmakta olduğu alfabeler incelenmiş ve bu alfabeler üzerinde karşılaştırmalı bir analiz yapılmıştır. Yapılan analiz neticesinde Güney Türkistan Türkmen alfabesinde tespit edilen sorunlar ve bu sorunların halk üzerindeki etkileri belirlenmiştir. Makale ile tespit edilen sorunlara akılcı çözümler bulmak amaçlanmış, bölgede mevcut siyasî ve sosyal şartlar dahilinde kullanılması zorunlu tutulan Arap kökenli alfabenin, millî bir niteliğe kavuşturulmasında uygulanabilecek esasların belirlenmesine katkı sunulmuştur.
43
Budak, Alperen. "SSCB DÖNEMİ KAZAKİSTAN’DA ALFABE DEĞİŞİKLİKLERİ." Milli Kültür Araştırmaları Dergisi, December 24, 2024. https://doi.org/10.55774/mikad.1587552.
Full textAbstract:
Türk lehçelerinden Kazakçanın edebi dil olarak kullanılması 19. yüzyılın ikinci yarısından sonra gerçekleşmiştir. Rusya Çarlığının dil ve eğitim politikalarının belirleyicisi olan dil bilimci ve misyoner Nikolay İlminskiy tarafından Türk topluluklarını ayrıştırmak için yerel dillerin edebi dile dönüştürme siyaseti bu temelde başlamıştır. Her Türk topluluğuna özel bir alfabe üretme çalışması bu temelde Çarlık döneminde başlamıştır. 1922 yılında kurulan SSCB yönetiminin de devam ettirdiği bu politika sonucunda Kazaklar ve Türk toplulukları önce Latin alfabesine geçmiş ardından mahalli farklılıkları da dikkate alınarak ayrı ayrı oluşturulan Kiril alfabesine geçmişlerdir. Böylelikle Orta Asya Türkleri arasındaki farklılar derinleştirilip aralarındaki farklar öne çıkarılmış ve Türk toplulukları arasındaki kültürel birlik bozulmuştur. 1920-1940 yılları arasında Kazakların kullandıkları alfabe Arap alfabesinden Latin’e, Latin alfabesinden Kiril alfabesine geçirilerek 20 yıl içerisinde 3 defa alfabe değişikliğine gidilmiştir. Günümüzde bağımsızlığını kazanan Kazakistan’da, Çarlık ve Sovyet yönetimlerinden kalan bu politikanın etkileri devam etmektedir. Kazakistan’da Kiril alfabesi kullanımı devam ederken Latin alfabesine geçiş planlanmaktadır.
44
Önder, Oğuzhan. "TÜRKİYE CUMHURİYETİ DÖNEMİNDE ALFABE TARTIŞMALARI VE HARF İNKILABI." Ankara Hacı Bayram Veli Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Dergisi, September 5, 2024. https://doi.org/10.56387/ahbvedebiyat.1502952.
Full textAbstract:
Geçmişten günümüze kadarki süreçte toplumlar konuştukları dili, görsel olarak ifade edebilmek için çeşitli işaretler kullanmışlardır. Türk milletinin tarih boyunca farklı alfabeler kullandığı bilinen bir gerçektir. İslamiyet’ten önce Kök-Türk ve Uygur alfabelerini kullanan Türkler, İslamiyet’in din olarak kabul edilmesi ile birlikte, yakın münasebet içinde olduğu Farslılardan, Fars gramer yapısı temelinde Arap alfabesini almış, 1 Kasım 1928 tarihinde Yeni Türk harflerinin kabul ve tatbiki hakkındaki kanunun kabul edilmesine kadar kullanmıştır. Bu tarihten itibaren kullanılmaya başlanan Latin alfabesi ile Harf İnkılabı Türk modernleşme hareketleri içerisinde, yıllardır en çok tartışılan inkılaplardan biri olmuştur. Sadece İnkılabın gerçekleştirildiği cumhuriyet dönemi ve sonrasında değil, Osmanlı Devleti’nin son döneminde de alfabe değişikliğinin aydınlar tarafından tartışıldığı görülmektedir. Alfabe değişikliğine aydın yaklaşımları zaman zaman ideolojik seviyede kalsa da önemli eleştiriler yapıldığı da bir gerçektir. Cumhuriyetin ilanından sonraki süreçte alfabe değişikliği tartışmalarında kimi aydınlar Latin alfabesine geçişi tamamen reddederken, kimileri zaman kaybetmeden geçilmesi gerektiğini düşünüyordu. Bunun yanında Latin alfabesine geçişe muhalefet şerhi koyan bazı aydınların da geçişin nasıl yapılabileceği üzerine çözüm önerileri ürettikleri gözlemlenmektedir. Ayrıca alfabe değişikliğinin ardından yapılan dil devrimi çalışmaları, bu tartışmaların yoğunlaştığı başka bir saha olarak karşımıza çıkmaktadır. Sovyetler Birliği’nin 1991’de dağılmasının ardından bağımsızlıklarını kazanan Türk dünyası ile dil ve kültür birliğini sağlamak, eğitim ve bilim alanında iş birliğini artırmak için ortak bir Türk alfabesinin geliştirilmesinin önemi üzerinde durulmaktadır.
45
ATABEY, İbrahim. "KASIM TINISTANOV’UN KIRGIZ TÜRKÇESİ İÇİN HAZIRLADIĞI LATİN ALFABESİ." Hacettepe Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları Dergisi (HÜTAD), June 20, 2018, 7–19. http://dx.doi.org/10.20427/turkiyat.1433537.
Full textAbstract:
Kasım Tınıstanov (1901-1938), Kırgız Türkçesinin yazımı için art arda Arap, Latin ve Kiril harflerine dayanan alfabeler hazırlamış bir eğitimci ve yazardır. Okuu Kitebi, Çoŋdor Üçün Alippe, Bizdin Til, Ene Tilibiz, Kırgız Tili Boyunça Okuu Kitebi, Til Sabagı, Til İliminin Terminologiyalık Sözdügü, Kırgız Tilinin Morfologiyası, Kırgız Tilinin Sintaksisi adlı kitaplarında, Kırgız Türkçesi dil bilgisi ve kullanılacak alfabeler hakkında bilgi vermiş; kuralları ortaya koymuştur.
 Tınıstanov, Sovyetler Birliği’nde Stalin’in yönetimi tarafından Kırgızların tarihinden bahsettiği, Manas Destanı’nı anlattığı için 1938 yılında öldürüldü. Öldürülünceye kadar Türk dünyasında özellikle dil, okuma yazma eğitimi, alfabe konularındaki bilimsel tartışma, toplantı ve görüşmelerde Türk ve Rus yazar, şair ve bilim adamlarıyla bir araya gelmiş; Arap, Latin ve Kiril alfabelerinin Kırgız Türkçesine uygulanabilirliği konusundaki çalışmalarını tartışmıştır.
 Bu çalışmada, Tınıstanov’un 1934’te Rusça ve Kırgız Türkçesi ile basılan Kırgız Adabiy Tilinin Cañı Orfografiyasının Dolbooru adlı eseri üzerinde durulacak ve özellikle onun teklif ettiği Latin harfli Türk alfabesinin Türkiye Türkçesi, Ortak Türk Alfabesi, 1990’dan sonra Azerbaycan, Özbekistan, Türkmenistan, Kazakistan ve Gagavuz Yeri’nin kullanmaya başladığı Latin harfli alfabenin karşılaştırılması yapılacaktır. Tınıstanov’un bu eseri, 1925’te toplanan Birinci Kırgızistan Muallimler Kongresi’ndeki Kırgız Türkçesi Alfabesi adlı bildirisi ile I. Türkoloji Kongresi’nde sunduğu “Türk Tilderinde Alfavit Tüzüü Pirensipteri” adlı bildirisinin birleştirilmiş ve genişletilmiş hâli olarak değerlendirilebilir.
46
İĞCİ, Alpay, and Kübra UYSAL. "Writing /ŋ/ Sound with Nun-Kâf in “Tarih-i Yakub Paşa” One of the Works of Ottoman Area." Korkut Ata Türkiyat Araştırmaları Dergisi, February 9, 2024. http://dx.doi.org/10.51531/korkutataturkiyat.1403576.
Full textAbstract:
Türk dilinin imlası için Uygur alfabesinin kullanıldığı dönem içinde bu alfabeye paralel şekilde Arap alfabesi de kullanılmıştır. Eserler bu alfabelerden birisi veya ikisiyle yazıya geçirilmiştir. Arap alfabesinin birçok farklı dile uygulanması, bu alfabenin ilgili diller için ıslahını gerekli kılmıştır. Türk dilinin yazılmasında da çeşitli ıslahlar yapılmıştır. Bu çalışmada, Osmanlı sahası eserlerinden biri olan Tarih-i Yakub Paşa’da (Tārīḫ-i Ya‘ḳūb Paşa) /ŋ/ sesinin özel imlası incelenmiştir. Tarih-i Yakub Paşa eseri, konu bakımından Yakub Paşa’nın Balkan topraklarındaki uzun seferi ve Kırbova Savaşı’ndaki zaferine dairdir. Bu savaş sırasında Yakub Paşa, Bosna sancak beyi görevinde bulunmuştur. Bu makalede Tarih-i Yakub Paşa’da nun ve kef harflerinin beraber /ŋ/ sesi için kullanıldığı örnekler tasnif edilip incelenmiştir. Türk dilinin “tanrı” sözünün Tarih-i Yakub Paşa eserindeki imlasında nun ve kef harf bütününün /ŋ/ sesini karşılamak için kullanıldığı tespit edilmiştir. Bu ses transkripsiyon işareti olarak “n͡g” şeklinde gösterilir ve tek bir sesin karşılığı olarak kullanılır. Eski Uygur imlasının özelliği olarak bilinen bu özellik, Hazar’ın batısında Arap alfabesiyle yazılan Türkçe metinlerde de bir imla etkisi olarak yansımıştır. İncelenen eserde eski imla tarzı olarak nun-kefli kullanımın yanında, kefli kullanıma da rastlanmıştır. Anılan durumlarla beraber burada Tarih-i Yakub Paşa eserinde konuyla ilgili örnekler verilerek incelenmiştir.
47
Atalan, Soner. "Aşıg Arti Oglı Defteri ve Ses Bilgisi Özellikleri." Motif Akademi Halk Bilimi Dergisi, December 4, 2024. https://doi.org/10.12981/mahder.1513836.
Full textAbstract:
Öz Türk dilinin tarihine bakıldığında, Köktürk Runik yazı sisteminden sonra Mani alfabesi, Soğd kökenli Uygur Alfabesi, Brahmi alfabesi, Arap alfabesi, Ermeni (Hay) alfabesi, Gürcü alfabesi, İbrani alfabesi, Süryani alfabesi, Grek alfabesi, Kiril alfabesi ve Latin alfabesiyle Türkçe sayısız eser verildiği görülmektedir. Bu alfabeler Türk diliyle metin oluşturmada kullanılırken gerekli durumlarda Türk dilinin fonetik özelliklerine göre ekleme ve çıkarma gibi düzenlemelere başvurulmuştur. Bu çalışmanın konusunu oluşturan Aşıg Arti Oglı Defteri, Ermeni (Hay) alfabesi kullanılarak Tarihi Azerbaycan Türkçesiyle yazılmış bir aşık edebiyatı ürünüdür. Metinde Oğuz edebî dilinin ve ağızlarının dil özellikleri görülmektedir. Yazma, İran Yeni Culfa aşıklık mektebi çevresinde yetişen Arti Oglı’nın 36 Ermenice ve 69 Türkçe şiirinden oluşmaktadır. Bu çalışmada Aşıg Arti Oglı hakkında bilgi verilip Ermeni harfleriyle yazılmış şiirlerinden oluşan defteri tanıtılarak imla özellikleri ve ses bilgisi özellikleri incelenmiştir. Aşık tanıtılırken aşığın kendi hayatına dair bilgiler verdiği şiirlerinden örnekler de verilmiştir. Makalenin sonunda şiirlerinden bazı örnekler transkripsiyon harflerine aktarılarak sunulmuştur.
48
ALTUN, Harun. "Harezm ve Kıpçak Türkçesi Dönemi Eserlerinin Transkripsiyon Meselesi Üzerine." RumeliDE Dil ve Edebiyat Araştırmaları Dergisi, no. 42 (October 22, 2024). https://doi.org/10.5281/zenodo.13968499.
Full textAbstract:
Dil, insanların hem yazılı hem de sözlü iletişimde kullandığı anlamlı seslerden meydana gelen örülmüş bir sistemdir. Dilin yazılı aktarımını ifade eden alfabe de dildeki bir sese karşılık gelen harfler dizini, semboller kümesidir. Bu harfler dizini ülkeden ülkeye, bölgeden bölgeye farklılık arz etmektedir. Tarih boyunca çeşitli coğrafyalarda hüküm sürmüş ve yaşamış olan Türklerin alfabeleri de buna bağlı olarak süreç içinde değişiklik göstermiştir. Orta Asya’da göçebe hayatla başlayan bu macera zamanla Avrupa’nın sınırlarına ulaşmıştır. Bu uzun macerada Türklerin kullandığı alfabeler Göktürk, Uygur, Mani, Süryani, Brahmi, Arap, Ermeni, İbrani, Kiril ve son olarak da Latin alfabesi olmuştur. Bunlardan Göktürk ve Uygur alfabeleri bizzat Türkler tarafından oluşturulmuş, diğerleri ise Türklerin diğer toplumların tesiri altında kalarak kullandığı alfabeler olmuştur. Türkçenin tarihi seyri incelendiğinde metin çalışmaları önemli bir yer tutmaktadır. Metinlerin yazı aktarımı yapılırken alfabedeki seslerin Latin alfabesine dönüştürülmesi ve transkripsiyon meselesine azami ölçüde dikkat edilmelidir. Transkripsiyon, bir alfabede var olan seslerin veya harflerin birtakım özel işaretler kullanılarak başka bir alfabenin harflerine aktarılıp onlarla gösterilmesini ifade eder ve genel olarak Latin alfabesine çevrilmesi şekliyle kendini gösterir. Bu çalışmamızın amaç, kapsam ve değerlendirilmesi, Harezm ve Kıpçak Türkçesi dönemindeki eserlerden hareketle dönemlerin imlasının ve yazı okunuşlarının bugün kullandığımız Latin alfabesine aktarım izahı meselesidir. Bununla birlikte Harezm ve Kıpçak Türkçesinden seçilen başlıca eserler ve dönem özellikleri, metinlerdeki okuma yorumları, kapalı e’nin transkripsiyon farklılıkları, özellikle İslamiyetin etkisiyle metinlerde çokça yer alan Arapça ve Farsça alıntı unsurların örneklendirilmesi ve değerlendirilmesi makalemizin gelişim safhalarını oluşturmaktadır.
49
Çebi, İhsan Sabri. "Bazı Ses Olaylarında Bulaşma Sebebi Olarak Arap Alfabesi." Türkiyat Mecmuası 30, no. 1 (2020). http://dx.doi.org/10.26650/iuturkiyat.706876.
Full text
50
AKBAROVA, Elmira. "Alphabet Dıscussıons In Azerbaıjan In The Early 20th Century." ULUSLARARASI TÜRK LEHÇE ARAŞTIRMALARI DERGİSİ (TÜRKLAD), November 26, 2023. http://dx.doi.org/10.30563/turklad.1343370.
Full textAbstract:
XIX. yüzyılın ikinci yarısında temeli atılan, Azerbaycan aydınlarının alfabe mücadelesi, XX. yüzyılda yeni bir boyut kazanmıştır. Alfabe konusu, XX. yüzyılın başlarında Azerbaycan basınında yer alan ana konulardan biriydi. O dönemde bazı aydınlara göre, Türk dilli halkların Arap alfabesini kullanmaları aslında birlik, beraberlik ve ortaklığın önünde büyük bir engel oluşturuyordu. Ayrıca bu alfabe, Türk dillerinin fonetik ve fonolojik yapısını ve akustiğini tam ve kapsamlı bir şekilde yansıtamıyordu. Türk dillerinin ses yapısını en ideal bir şekilde yansıtabilen bir alfabe eğer varsa, bu alfabe Latin alfabesidir. Bu gerçeği fark eden aydınlar XX. yüzyılın başlarında Azerbaycan basınında Latin alfabesine geçişi teşvik etmiştir. Azerbaycan Türkçesi'nin incelenmesi geçen yüzyılının başlarından itibaren özellikle ilgi odağı olmuştur. Bu dönemde M.F.Ahundzade, Celil Memmedguluzade, M.Şahtahtlı, N.Nerimanov, S.Ağamalıoğlu ve başkaları önceleri Arap alfabesinin sadeleştirilmesi yolunda, daha sonra Latin ve ya Kiril harflerine dayalı alfabeye geçiş projeleri hayata geçirmeye çalışmıştır. Makalede XX. yüzyılın başlarında dönemin aydınlarının alfabe sorunlarına ilişkin öne sürdükleri fikir ve faaliyetleri ışıklandırılmış, Arap alfabesinin değiştirilmesinin önemi vurgulanmıştır. Her ne kadar alfabenin değiştirilmesine karşı çıkanlar olsa da zaman ve siyasi olaylar sorunun çözülmesinde etkili olmuştur. Önce Latin alfabesine geçiş olmuş, daha sonra Kiril grafikli Alfabe kabul edilmiştir. Alfabe değişiminin oluşturduğu yenilikler ve zorluklar ele alınmış, doğru kararın hangisi olduğu tartışılmıştır.