To see the other types of publications on this topic, follow the link: Arquitectura vernácula.

Dissertations / Theses on the topic 'Arquitectura vernácula'

Create a spot-on reference in APA, MLA, Chicago, Harvard, and other styles

Select a source type:

Consult the top 45 dissertations / theses for your research on the topic 'Arquitectura vernácula.'

Next to every source in the list of references, there is an 'Add to bibliography' button. Press on it, and we will generate automatically the bibliographic reference to the chosen work in the citation style you need: APA, MLA, Harvard, Chicago, Vancouver, etc.

You can also download the full text of the academic publication as pdf and read online its abstract whenever available in the metadata.

Browse dissertations / theses on a wide variety of disciplines and organise your bibliography correctly.

1

Villanueva, Ponce Melita. "Arquitectura Vernácula en la Selva." Bachelor's thesis, Universidad Peruana de Ciencias Aplicadas (UPC), 2020. http://hdl.handle.net/10757/650361.

Full text
Abstract:
La arquitectura vernácula en la selva tiene mucho valor histórico, ya que son las primeras construcciones de los primeros pobladores que habitaron en esta zona del Perú. En la región de Ucayali, las construcciones tradicionales están basadas en madera, bambú y hojas de palma, ya que son estos los materiales predominantes de la selva ucayalina. Así mismo, cabe recalcar que esta región era y es ocupada por la etnia Shipibo Conibo, quienes mantienen una cultura selvática con importancia a los dioses cósmicos, así también poseen mucha reverencia hacia la serpiente mítica el Yacumama. Pues, realizan ceremonias dirigido a estos personajes dentro de un ambiente con mucha importancia para estos, la cual es la maloca. Quien es una arquitectura de luz amplia con forma circular o rectangular y como concepto albergar a las principales autoridades de la etnia y/o todos los integrantes del grupo para realizar un evento; siendo este ambiente un espacio público. Por otro lado, el sistema constructivo empleado en épocas iniciales para la región está siendo desvalorizadas por los mismos ciudadanos en la actualidad. Ya que, lo califican como construcciones precarias, sin valor y de poca duración; por lo que se puede deducir que esta arquitectura antigua está en extinción en la ciudad. Por ese motivo se busca promover e incentivar; a través de arquitectura vernácula; a los ciudadanos, para que estos puedan usar materiales más accesibles y económico con un empleo de sistema constructivo reforzado, siendo la combinación de materiales industriales y naturales.
Vernacular architecture in the jungle has a lot of historical value, since they are the first constructions of the first settlers that inhabit this area of ​​Peru. In the Ucayali region, traditional buildings are based on wood, bamboo and palm leaves, since these are the predominant materials of the Ucayalina jungle. Likewise, it should be noted that this region was and is occupied by the Shipibo Conibo ethnic group, who have a jungle culture with importance to the cosmic gods, so we also have much reverence for the mythical serpent the Yacumama. Well, the ceremonies aimed at these characters in an environment that is very important for them, which is the maloca. Who is a wide light architecture with a circular or rectangular shape and as a concept to house the main authorities of the ethnic group and / or all the members of the group to carry out an event; this environment being a public space. On the other hand, the construction system used in early times for the region is currently being devalued by the same citizens. Since, what last as precarious constructions, without value and of short duration; so it can be deduced that this ancient architecture is in extinction in the city. For that reason it seeks to promote and encourage; through vernacular architecture; to citizens, so that they can use more accessible and economical materials with a use of reinforced construction system, being the combination of industrial and natural materials.
Trabajo de investigación
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
2

Ledesma, Mendoza Rosa Lorena. "Colegio agropecuario en la hacienda de Lluscampa - Cajamarca." Bachelor's thesis, Universidad Peruana de Ciencias Aplicadas (UPC), 2013. http://hdl.handle.net/10757/273321.

Full text
Abstract:
El tema de esta tesis tiene que ver con uno de los problemas más serios de nuestro país como es la educación. Este problema se acentúa en las zonas rurales que se encuentran abandonadas, pues no cuentan con el apoyo del gobierno; así no se tiene una infraestructura adecuada ni se brinda capacitaciones a los docentes, para alcanzar un buen nivel de enseñanza. Además, la pobre educación impartida en las zonas rurales no tiene nada que ver con la realidad de cada región, ya que lo que intenta hacer es aplicar el mismo esquema escolar que se imparte en las ciudades. Por ello, esta tesis propone la construcción de una escuela de carácter rural en el poblado de Lluscapampa ubicado a 6 Km. de la ciudad de Cajamarca, con lo que se busca brindar una adecuada infraestructura educativa para impartir educación orientada al área agropecuaria.
Tesis
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
3

Yamaguchi, Saito Enrique. "La arquitectura vernácula andina y su valor como expresión de identidad cultural en el Valle del Sondondo." Master's thesis, Pontificia Universidad Católica del Perú, 2021. http://hdl.handle.net/20.500.12404/20286.

Full text
Abstract:
El presente trabajo de investigación se centra en el estudio de los valores de la arquitectura vernácula del Valle del Sondondo, Lucanas, Ayacucho. Una arquitectura que nos permite comprender cómo son las relaciones espaciales que se construyen con el territorio en los Andes Centrales; cuáles son sus condiciones materiales y cómo se configura a través de la historia del habitar, mostrándonos su carácter intemporal. Todos esos valores asociados al paisaje cultural del valle y a la vida cotidiana de los pobladores del lugar. El primer paso es definir las características generales que permiten distinguir una tipología arquitectónica doméstica entre todas las viviendas de los distintos poblados en el valle. El proceso se basa en levantar información física y establecer la existencia de patrones de semejanza que nos permitan comprender su configuración espacial y material. Especialmente, interesa conocer cuál es la importancia del espacio intermedio llamado “corredor” dentro de la vivienda, espacio presente en la mayor parte de las edificaciones vernáculas del valle. Al mismo tiempo, en la búsqueda de una definición del término vernáculo andino, el presente trabajo de Investigación trata de establecer una relación histórica y de unidad cultural. De esta manera, el sentido espacial del habitante y la identidad territorial cobran fuerza, dado que el establecimiento de un área cultural andina nos dirige hacia el entendimiento de su relación con el medio ambiente específico, que, en el caso de los Andes Centrales, es particularmente excepcional. El medio ambiente específico le da un carácter regional a la arquitectura vernácula andina, pero las formas sociales y culturales comunes de adaptación del habitante a las condiciones geográficas de los Andes Centrales, con múltiples zonas ecológicas, le conceden un rango mayor de influencia como área cultural dentro del territorio peruano. Finalmente, se reconoce un carácter cultural de la arquitectura del lugar que involucra los conceptos de cosmovisión, reciprocidad y sincretismo desde su origen, permitiendo abordar de manera extensa el concepto de arquitectura vernácula andina.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
4

Hudtwalcker, Rey Alex. "Vivienda productivo-turística y centro rural de capacitación y difusión de la cultura vernácula (Cecadi) en caserío San Regis, Chincha: la arquitectura como respuesta al sentido del habitar en la costa peruana." Bachelor's thesis, Universidad Peruana de Ciencias Aplicadas (UPC), 2015. http://hdl.handle.net/10757/347099.

Full text
Abstract:
El alar, no sólo como elemento arquitectónico, sino como espacio de integración popular, representa el lugar preferido para las familias que viven en Chincha en el sector rural. Este espacio, una transición entre la calle y el hogar, mitiga el calor y dota de frescura a la vivienda debido a la sombra que proyecta en ella. Del mismo modo, el proyecto busca generar sombra en el desierto a través de una vegetación artificial (alares) que surgen a lo largo y ancho del recorrido. Estos alares se manifiestan como espacios óptimos para lograr un adecuado confort ambiental para el trabajo en equipo y otras actividades. El uso de materiales como el bambú y el tapial hará posible la recuperación y una correcta difusión de las técnicas constructivas locales.
Tesis
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
5

Cabral, Maria Inês Rodrigues de Macedo. "A certificação ambiental de edifícios em Portugal. O caso da reabilitação da arquitectura vernácula em áreas protegidas." Doctoral thesis, Faculdade de Arquitectura de Lisboa, 2009. http://hdl.handle.net/10400.5/2984.

Full text
Abstract:
Tese de Doutoramento em Arquitectura, especialidade Tecnologias da Arquitectura
O impacte ambiental da construção e operação dos edifícios é hoje significativo. Para mitigar esse impacte surgiu o conceito de certificação ambiental de edifícios. Dos inúmeros sistemas que existem no mundo nenhum se especializou em áreas protegidas onde o ambiente é mais vulnerável. No caso de Portugal onde o território classificado é extenso (23%), e a arquitectura vernácula está muitas vezes associada aos parques naturais, procurou-se nesta tese perceber as sinergias entre a reabilitação do património nas AP`s, o turismo de natureza e a certificação ambiental. Depois de aplicado um sistema existente a dois estudos de caso, determinou-se que uma adaptação ao sistema usado seria necessária para responder aos requisitos específicos em causa. Assim o objectivo desta tese é criar um novo método de certificação especifico da reabilitação de edifícios vernáculos em áreas protegidas, para fins de turismo de natureza. A tese desenvolve-se em três partes: na primeira parte foi colocada a hipótese e feita a revisão da literatura sobre sistemas de certificação ambiental de edificios. Na segunda parte dois casos de estudo foram depois avaliados pelo sistema LiderA. Na terceira parte é apresentado um outro nível de certificação chamado CAAAP que deriva do LiderA onde a maioria dos critérios foram modificados ou complementados. Seguidamente os dois estudos de caso são analisados numa perspectiva CAAAP. A concretização deste sistema depende da elaboração de fichas de análise e ferramentas que serão alvo de futura investigação. Pretende-se que o sistema CAAAP seja aplicado por arquitectos em várias áreas protegidas onde deverá contribuir para o incentivo do mercado de reabilitação da arquitectura vernácula e em último caso do turismo sustentável.
The environmental impact of construction of buildings is now quite significant. In order to mitigate that impact a new concept was born and named environmental assessment of buildings. Of all the environmental building assessment systems there are in the world, none is specialized on protected areas where the environment is more sensitive. In Portugal, where 23% of the territory is classified and where vernacular architecture is well represented namely in natural parks, there is an opportunity to create sinergies between, rehabilitation, vernacular architecture, protected areas and nature tourism by using a building environmental assessment tool. After applying an existing environmental tool to two case studies, it was determined that an adaptation was needed in order to consider the specific requisites at stake. Therefore this thesis goal is to create a new environmental assessment tool for Portugal for the specific case of rehabilitation of vernacular architecture in protected areas and for sustainable tourism purposes. The thesis is divided in 3 parts: in the first one an hipothesis is stated and a literature review on certification tools is presented. In the second part two study cases are assessed by LiderA. In the third part another level of assessment called CAAAP (Environnmental assessment method for architecture in protected areas) is proposed that derives from LiderA. The tool was then applied to the case studies. It will be further developed and tested in the future. New complemetary tools and further research are also proposed. The ultimate goal is that the CAAAP tool will be applied by architects in several other protected areas, in order to promote sustainable rehabilitation and sustainable tourism.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
6

Fuster, Mascarell Victoria Isabel. "La luz natural en la vivienda mediterránea: Análisis del control lumínico en la vivienda contemporánea hispánica." Doctoral thesis, Universitat Politècnica de València, 2016. http://hdl.handle.net/10251/61488.

Full text
Abstract:
[EN] Summary Since the beginning of time, it has existed the man's intention of manipulating, leading and taming natural light. We can find an evidence of this both in the colossal Gothic and Baroque cathedrals. This thesis focuses on the triad "light-contemporary architecture-Mediterranean", which is the basis of the research of these three realities on the state of art. The thesis deals essentially on how the light penetrates in architecture and how it enriches architectural spaces. The spot of this research is based on natural light, as one more material in the design process, understood as a tool which the architect takes to provide space a new quality, evoking feelings and, at the same time, exalting the architecture with the poetics of light. The thesis is framed in the context of the Hispanic Mediterranean and covers a particular type of contemporary architecture, austere in its shape, designed with straight lines and simple volumes. It is intended to link the mechanisms of natural light used in vernacular architecture and the ones used in contemporary architecture, in order to distinguish between the inherited lighting elements and concepts, and the new contributions of contemporary architecture, always looked from the point of view of finding space quality. The research follows two parallel paths in order to achieve that goal: on the one hand, it has established a taxonomy of elements of natural light sensors, distributed grosso modo in gaps and skylights, and new definitions are given according to the needs of this research. On the other hand, a tour of Mediterranean vernacular architecture, territorially bounded to the Hispanic Mediterranean basin, from the perspective of the light. Furthermore, in order to provide empirical data in this area and in contemporary architecture -the subject of this study-, light measurements of three houses belonging to "architecture of author" have been taken. An architecture that has taken into account the cultural heritage of the vernacular and has included the light as one more material into the design. The research ends with conclusions about the mechanism of introduction of natural light in the vernacular architecture as well as in other "architectures of author", which leads to some final reflections on the relationship between vernacular and contemporary architecture from the point of view of light introduction. To conclude, other possible research paths are proposed, which could be followed in future researches.
[ES] Resumen Desde tiempo inmemorial ha existido en el hombre la intención de manipular, dirigir y domar la luz natural. La prueba evidente la hallamos en las colosales catedrales góticas o barrocas. El presente trabajo de tesis se centra sobre el trinomio "luz / arquitectura contemporánea / Mediterráneo" y sobre esta base se ha indagado en el estado de la cuestión de estas tres realidades. La tesis trata esencialmente de cómo entra la luz en la arquitectura y cómo alimenta los espacios arquitectónicos. El enfoque de la investigación tiene como base la luz natural como un material más en el proceso proyectual, entendida como una herramienta al servicio del arquitecto que dota al espacio de unas cualidades capaces de transmitir sensaciones y, a la vez, de embriagar con la poética de la luz. La tesis se encuadra en el marco geográfico del Mediterráneo hispánico y abarca un tipo concreto de arquitectura contemporánea, austera en su forma, proyectada con volúmenes sencillos y líneas rectas. Se pretende relacionar los mecanismos de introducción de luz natural utilizados en la arquitectura vernácula con los utilizados en la contemporánea, a fin de discernir entre los elementos y conceptos lumínicos heredados y las nuevas aportaciones de la arquitectura contemporánea, siempre desde un punto de vista orientado a buscar la cualidad del espacio. Para ello se ha trabajado paralelamente sobre dos vías; por un lado se ha establecido una taxonomía de los elementos captadores de luz natural, repartida, grosso modo, en espacios intermedios y lucernarios, y se han dado nuevas definiciones acordes con las necesidades de esta investigación. Por otro lado se realiza un recorrido sobre la arquitectura propia del mediterráneo, acotada territorialmente a la cuenca mediterránea hispánica, desde la perspectiva de la luz. Además, con el fin de disponer de datos empíricos en este territorio y en la arquitectura contemporánea objeto de este estudio, se han tomado mediciones lumínicas de tres viviendas pertenecientes a la arquitectura de autor. Una arquitectura que ha tenido en cuenta el bagaje de lo tradicional y ha incluido la luz como un material más en el proyecto. El trabajo culmina con unas conclusiones sobre los mecanismos de introducción de luz natural en la arquitectura vernácula, así como con otras sobre la arquitectura de autor, estudiadas, lo que conduce a unas reflexiones finales sobre la relación entre la arquitectura tradicional y la contemporánea desde el punto de vista de la introducción lumínica. Por último, se proponen posibles líneas de investigación a seguir en futuros estudios.
[CAT] Resum Des de temps immemorial ha existit en l'home la intenció de manipular, dirigir i domar la llum natural. En tenim la prova evident en les colossals catedrals gòtiques o barroques. Aquest treball de tesi se centra en el trinomi llum - arquitectura contemporània - Mediterrània, i sobre aquesta base s'ha indagat en l'estat de la qüestió d'aquestes tres realitats. La tesi tracta essencialment de com entra la llum en l'arquitectura i com alimenta els espais arquitectònics. L'enfocament de la recerca té com a base la llum natural com un material més en el procés projectual, entesa com una eina al servei de l'arquitecte que dota l'espai d'unes qualitats capaces de transmetre sensacions i, alhora, d'embriagar amb la poètica de la llum. La tesi s'enquadra en el marc geogràfic de la Mediterrània hispànica, i comprèn un tipus concret d'arquitectura contemporània, austera en la forma, projectada amb volums senzills i línies rectes. Es pretén posar en relació els mecanismes d'introducció de llum natural utilitzats en l'arquitectura vernacla i els utilitzats en l'arquitectura contemporània, amb l'objecte de destriar entre els elements i conceptes lumínics heretats i les noves aportacions de l'arquitectura contemporània, sempre des d'un punt de vista orientat a cercar la qualitat de l'espai. Per a dur a terme la recerca, s'han treballat paral¿lelament sobre dues vies. Per una banda, s'ha establit una taxonomia dels elements captadors de llum natural, repartida, grosso modo, en espais intermedis i lucernaris, i s'han donat noves definicions conformes amb les necessitats d'aquesta recerca. Per una altra banda, es fa un recorregut sobre l'arquitectura vernacla mediterrània, fitada territorialment a la conca mediterrània hispànica, des de la perspectiva de la llum. A més, amb la finalitat de disposar de dades empíriques en aquest territori i en l'arquitectura contemporània objecte d'aquest estudi, s'han pres mesuraments lumínics de tres habitatges pertanyents a l'arquitectura d'autor. Una arquitectura que ha tingut en compte el bagatge d'allò vernacle i ha inclòs la llum com un material més en el projecte. El treball culmina amb unes conclusions sobre els mecanismes d'introducció de llum natural en l'arquitectura vernacla, i també amb unes altres sobre l'arquitectura d'autor estudiada, cosa que condueix a unes reflexions finals sobre la relació entre l'arquitectura vernacla i la contemporània des del punt de vista de la introducció lumínica. Finalment, es proposen possibles línies d'investigació per a estudis futurs.
Fuster Mascarell, VI. (2016). La luz natural en la vivienda mediterránea: Análisis del control lumínico en la vivienda contemporánea hispánica [Tesis doctoral no publicada]. Universitat Politècnica de València. https://doi.org/10.4995/Thesis/10251/61488
TESIS
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
7

Pontes, Patricia Pinguinha. "Expressões culturais da gastronomia na arquitetura - Dieta mediterrânica e a arquitetura vernácula do sotavento algarvio." Master's thesis, Universidade de Évora, 2020. http://hdl.handle.net/10174/27789.

Full text
Abstract:
A ancestral relação entre a arquitectura e a gastronomia estabeleceu-se desde que o abrigo e a alimentação se assumiram como necessidades básicas do Homem. Enquanto expressões culturais materiais e imateriais do território do sotavento algarvio, a arquitectura e a gastronomia reflectem-se nas habitações vernáculas e na Dieta Mediterrânica. Os alimentos ali cultivados e confeccionados, e os espaços habitacionais dos montes, construídos com técnicas tradicionais e complementados por estruturas de apoio à produção agrícola, constituem um património relevante, mas na sua maioria, pouco estudado. Procurando identificar as expressões da Dieta Mediterrânica na arquitectura vernácula do sotavento algarvio., investigação suportou-se em levantamentos arquitectónicos e em investigações já conduzidas na região do Algarve, seleccionando o monte de Fortes, no concelho de Castro Marim, como lugar de estudo. Em trabalho de campo, detalhados registos gráficos e fotográficos foram complementados por entrevistas aos poucos habitantes que ainda residem no monte. Conclui-se que, embora as práticas comunitárias inerentes estejam extintas, resistem algumas das expressões culturais, como o uso do pátio como espaço de sociabilização e partilha de alimentos, da Dieta Mediterrânica na arquitectura vernácula da serra do sotavento algarvio; Abstract: Cultural expressions of gastronomy in architecture: the Mediterranean Diet and the vernacular architecture of the eastern Algarve - The ancestral relationship between architecture and gastronomy has been established since shelter and nourishment was assumed as human basic needs. As tangible and intangible cultural expressions in the eastern Algarve, architecture and gastronomy are reflected in the vernacular dwellings and in the Mediterranean Diet. The food grown and made there, and the dwellings that compose the montes, built using traditional techniques and complemented by support structures for agricultural production, are a relevant but under-studied heritage. To identify the expressions of the Mediterranean Diet in the vernacular architecture of the eastern Algarve, the research was supported by architecture surveys and investigations already conducted in the Algarve region, selecting the monte of Fortes, in the municipality of Castro Marim, as place of study. In the fieldwork, detailed graphic and photographic records were completed by interviews with the few inhabitants still residing in Fortes. It is concluded that, although the inherent community practices are extinct, some of the cultural expressions still resist, such as the use of the patio as a space for socialization and food sharing, of the Mediterranean Diet in the vernacular architecture of the eastern Algarve.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
8

Rodrigues, Guilherme de Oliveira Clemente. "Lugares de montanha: proposta de reactivação de uma aldeia do Vale do rio Ceira, Serra da Lousã." Master's thesis, Universidade de Évora, 2016. http://hdl.handle.net/10174/19250.

Full text
Abstract:
O território da Serra da Lousã, quase desabitado e profundamente descaracterizado, esconde lugares em ruína e indícios de vivências passadas que a montanha teima em reclamar. Importa recuperar esses lugares reinventando-os, sob pena de se perderem com o passar do tempo e o avanço do meio natural. Este trabalho debruça-se sobre um dos lugares abandonados desta serra, a Silveira de Baixo, procurando nas suas raízes oportunidades para uma reactivação. Estuda a hipótese de tornar a aldeia e esta parte da serra, acessíveis a pessoas portadoras de deficiências, físicas ou cognitivas, tendo assim um duplo objetivo: permitir o acesso para todos a lugares de grande beleza natural e reactivar uma economia local que permita um desenvolvimento sustentado, através de actividades e produtos nativos deste território, conservando assim alguns dos seus saberes ancestrais. Desenha-se deste modo o início de uma comunidade, experimentando um equilíbrio entre o antigo e o contemporâneo, negando a musealização do lugar que o pode tornar estéril e constitui um impedimento no retorno de vida a este território. Assim, o trabalho experimenta o papel da arquitectura na reactivação de um lugar antigo e com marcas, preservando os seus elementos notáveis e com eles construindo novas espacialidades que ajudem ao estabelecimento de vivências contemporâneas; Mountain setlements: Proposal for reactivating an abandoned village in Ceira river valley, Lousã mountain range Abstract: The Lousã mountain range, almost uninhabited and profoundly decharacterized, speaks to us through its ruins about ways of living that ceased to exist. It is important to recover and reinvent them, otherwise they will slowly vanish as time goes by and nature steps in. This investigation focus on one of these abandoned settlements, Silveira de Baixo. It looks in its roots for opportunities of reactivation, investigating the hypothesis of turning this village and the mountain accessible to the physically and mentally impaired, thus assuming a double objective, of allowing these disabled people to experience a place of extreme beauty and of reinventing and reactivating native productive activities thus conserving them and allowing for the village’s economical sustainability. This work designs a new beginning for a community and experiments the balance between the old and the new, without excessive patrimonialisation that often kills the return of life to such settlements. Experimenting the role of architecture in providing life to an abandoned place through a sustainable intervention.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
9

Vásquez, Fierro Virginia Verónica. "Optimización de una metodología de análisis para la rehabilitación y protección sostenible de la arquitectura vernácula. Una Metodología de investigación aplicada a zonas de valor constructivo, ecológico y cultural." Doctoral thesis, Universitat Politècnica de Catalunya, 2009. http://hdl.handle.net/10803/6134.

Full text
Abstract:
Se ha definido la Arquitectura Vernácula como el universo auto construido de distintos pueblos que legan su testimonio constructivo y que sintetizan los valores arquitectónicos, sociales y culturales, aún vigentes en algunos casos hasta los días de hoy; sin embargo, a menos que sean de grandes civilizaciones y reconocido status monumental, se desperfilan como arquitecturas precarias y no como la respuesta clave que tiene y ha tenido el ser humano para convivir sosteniblemente con el medio natural. Proyectar pensando en el medio ambiente, considerar el lugar y la cultura que lo habita, minimizar el deterioro ambiental y el consumo energético son parámetros utilizados y obligados para lograr un diseño arquitectónico óptimo, las arquitecturas a caracterizar lo hacen inherentemente a través de distintas maneras de enfrentar el medio natural, gracias al equilibrio vernáculo desarrollado en el tiempo. El presente trabajo de investigación se ha planteado como objetivo principal analizar e impulsar la rehabilitación y conservación sostenible de la arquitectura vernácula, esto a través de estrategias medioambientales que evalúen la reciprocidad del impacto ambiental del medio natural al asentamiento y viceversa, que mejoren el manejo sostenible de los recursos existentes, y que propongan la adaptación y optimización de estrategias constructivas que vinculen los aspectos compositivos espaciales, culturales y ambientales que influyen en la estructuración de poblados vernáculos..
La Metodología plantea el reconocimiento de las relaciones intrínsecas del asentamiento definido y para lo cual se plantea una metodología de investigación que define 3 puntos de actuación neurálgicos que son tan diferenciados como necesarios entre sí para generar una imagen completa de los casos a estudiar y rehabilitar, éstos son el Ámbito Cultural, Ámbito Ecológico y Ámbito Arquitectónico cuya caracterización debe permitir una acción de identificación, evaluación y propuestas de líneas de trabajo que desarrollen soluciones a los problemas urbanos y constructivos de estos asentamientos que poseen un preocupante carácter de fragilidad en su configuración actual. Se propone generar una metodología que interrelacione los aspectos antes mencionados y proponga un marco flexible de rehabilitación a través de tres escalas de intervención las cuales son: la escala pública, la intermedia y la privada. Analizar dos asentamientos vernáculos estructurados íntegramente en maderas nativas y en una condición de fragilidad por la presión a la que están siendo sometidos, responde a la necesidad de desarrollar la Metodología propuesta y contrastarla a través de parámetros de sostenibilidad locales generados; se han determinado dos casos de culturas distintas, que fundan y construyen sus viviendas en maderas nativas locales manteniendo un fuerte vínculo y ciclo de subsistencia con el medio natural., como lo es el uso del bosque nativo y el agua como medio de subsistencia y conectividad. Por cercanía física, por interés constructivo y personal se analizará el caso de Caleta Tortel en la Patagonia chilena, un ejemplo que se estructura a través de una arquitectura sólida, anclada a la piedra y al terreno natural; por diferencia de latitud, por motivación y disponibilidad de desplazamiento, el segundo caso es la villa de Chong Kneas en el lago Tonle Sap en Camboya, una estructura y arquitectura frágil, móvil y desmontable. Ambos casos cuentan con un reconocimiento patrimonial y natural;, Caleta Tortel, fue declarado Zona Típica por el Consejo de Monumentos Nacionales de Chile en el año 2003; y Chong Kneas, declarado en el año 1997 Reserva de la Biósfera por la UNESCO.
Del análisis metodológico se concluye que la incorporación de los Ámbitos de Habitabilidad propuestos como aportación puntual a la mejora de la Metodología de Análisis Sostenible de poblados Vernáculos, permite la identificación y evaluación a través de las escalas comunitaria, intermedia y privada de los vectores de rehabilitación arquitectónicos necesarios en cada caso particular de análisis vernáculo. Se concluye que de los casos analizados se han creado y generado parámetros de rehabilitación locales que obedecen a la caracterización ecológica, cultural y arquitectónica propuesta por la metodología, lo cual se resume en: Caleta Tortel, una rehabilitación con criterios energéticos, en el consumo y optimización constructiva del uso de la madera de Ciprés de las Guaitecas en la edificación de borde mar; Chong Kneas, una rehabilitación con criterios en la durabilidad y reciclaje de los sistemas constructivos de bambú y fibras vegetales en viviendas móviles y temporales en zonas de inundación.
Vernacular Architecture can be defined as the self-built universe, in which different cultures inherit their constructive testimony, synthesizing architectonic, social and cultural values. Some of them are valid in the present days; however, those important values can be conceived as precarious architectures, with the obvious exception of the legacy of great civilizations and their extraordinary monumental status. Those precarious characteristics can be considered as the past-to-present key to sustainably coexist with the nature. To project considering the environment, taking into account location and culture, and minimizing the impact upon the environment and energetic consumption, are necessary employed parameters to reach an optimal architectonic design, in which the architectures to be characterized can achieve those purposes by different ways; thank to the vernacular equilibrium though time. In this sense, the main goal of this research is to analyze and promote the retrofit and sustainable conservation of the vernacular architecture applying environmental strategies to assess the reciprocity of the impact upon the environment on the settlements and vice versa, improving the sustainable use of the existent resources, and proposing the adaptation and optimization of the constructive strategies linking the spatial, cultural and environmental aspects that affect the structuring of the vernacular villages.
The employed methodology in this thesis is based on the examination of the intrinsic relationships of the defined settlements, for which a strategy based on the investigation defined through three necessary and fundamental issues to generate a complete perspective of the proposed cases is exposed: cultural, ecologic and architectonic field, whose characterization must to permit an identification, assessment and proposals of actions to formulate solutions for urban and constructive problems for these villages. It is clear that an important fragility is currently experienced for those systems. This purpose is based on the improvement of the existent strategies that characterizes the vernacular settlement to generate the real basis for adequate constructive proposals. By this way, a methodology to link the before mentioned aspects and a flexible retrofit approach is proposed by means of three intervention scales: public, intermediate and private scale; generating the subsequent urban and housing rules. As a consequence, the analysis of two vernacular villages, completely made of native wood, with a fragility condition of their sustainability due to external actions, is performed. The proposed methodology is applied here with the aim to contrast it by means of the generated local sustainable parameters, choosing two different cultural cases, which found and build their housings with local native wood, achieving a strong link and subsistence cycle with the natural environment, using the forest and water as subsistence and connectivity ways. Because of the proximity, constructive interest and personal concern, Caleta Tortel in the Chilean Patagonian is analyzed as example of a solid architecture found on rocks of a hill, next to the seaside border. The second analysis case, Chong Kneas, next to Tonle Sap Lake in Cambodia, was selected because of the latitude difference, motivation and personal concern. This case can be described as a fragile, movable and dismountable architecture. For both cases, a special recognition as cultural heritage patrimony was obtained: Caleta Tortel was declared typical zone by the National Monument Council of Chile in 2003; and Tonle Sap Lake was declared Reserve of the Biosphere by UNESCO in 1997.
From the methodological analysis can be concluded that the incorporation of the proposed habitability strategies as contribution focused to the improvement of the sustainable analysis methodology for vernacular settlements, permits the identification and assessment through public, intermediate and private scales of the architectonic retrofit vectors, necessary for each case of vernacular analysis. It is concluded from the analyzed cases, that local retrofit parameters have been created, subjected to the ecological, cultural and architectonic characterization proposed. In the case of Caleta Tortel, those parameters include the retrofitting using energetic criteria for the consumption and constructive optimization of the wood (Ciprés de las Guaitecas) applied for seaside border constructions. For the village of Chong Kneas, a retrofit using criteria of durability and recycling of the constructive systems of bamboo and natural fibers on movable housings can be applied considering at the same time the temporary use of them on flooding areas.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
10

López, Lavalle Luque Gabriela Estefanía. "Centro Cultural del Arte Tradicional y Popular Amazónico." Bachelor's thesis, Universidad Peruana de Ciencias Aplicadas (UPC), 2020. http://hdl.handle.net/10757/652946.

Full text
Abstract:
Por mucho tiempo, el Perú ha tenido una relación no sincera con su diversidad cultural. Sin embargo, en los últimos años distintas acciones están generando cambios significativos, que permiten un reconocimiento propio de las diferentes culturas que alberga nuestro territorio. Las comunidades indígenas, por muchos años olvidadas, forman parte importante de esta diversidad, de las cuales podemos rescatar su conocimiento sobre el uso y conservación de los recursos naturales, así como del territorio. El Centro Cultural Del Arte Tradicional y Popular Amazónico, busca reconocer a través de la arquitectura, la identidad de esta cultura Amazónica, en específico la de la cultura Shipibo Conibo, la cual se ubica principalmente en la región de Ucayali. El eje principal para el diseño de este proyecto, es el respeto por su cultura ancestral, crear un hito en la ciudad que responda al lugar, a sus materiales, a su entorno principalmente pero que use los conocimientos sobre las tecnologías modernas. Asimismo, el factor climatológico es uno de los componentes más importantes para el desarrollo de esta propuesta y pone en evidencia el lazo que debe de existir entre la cultura y la arquitectura moderna.
For a long time, Perú has had a non-sincere relationship with its cultural diversity. However, in recent years different actions are generating significant changes, which allow recognition of the different cultures that our territory is home to. Indigenous people, almost completely forgotten for years, are now an important part of this diversity. We can rescue their knowledge about the use and conservation of natural resources. The Cultural Center of Amazonian Traditional and Popular Art, seeks to recognize through architecture, the identity of this Amazonian culture and specifically of Shipibo Conibo culture, which is located mainly in the Ucayali region. The main axis of this project is the respect for its ancestral culture. The architecture tries to create a milestone in the city that responds to the place, its materials and its environment. Likewise, the climatological factor is one of the most important components for the development of this proyect.
Tesis
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
11

Condori, Torre Jhon Kenedi. "El uso del sistema constructivo de albañilería confinada y su relación en la conservación de la arquitectura vernácula de viviendas en el Centro Histórico del distrito de Orcotuna." Bachelor's thesis, Universidad Continental, 2018. http://repositorio.continental.edu.pe/handle/continental/5010.

Full text
Abstract:
Esta investigación tiene el objetivo de mostrar la relación que tiene el uso del sistema constructivo de albañilería confinada en la conservación de la arquitectura vernácula de viviendas en el centro histórico del distrito de Orcotuna – Concepción. Metodología: El método general fue el científico, el tipo de investigación aplicada y el diseño correlacional-causal no experimental y de corte transversal. La población estuvo constituida por 72 viviendas y la muestra de estudio fueron 67 viviendas. Los resultados muestran en: Tipología de vivienda: El 38.10% es vivienda vernácula tipo casa patio, 4.76% vivienda no vernácula tipo casa patio, 2.38% es vivienda vernácula tipo casa retablo y 54.76% es vivienda vernácula sin tipología. Sistema constructivo: El 35.71% es adobe, 59.52% tapial y 4.76% albañilería confinada. Quiere decir que las viviendas vernáculas en su mayoría están construidas con el sistema constructivo de tapial y adobe. Estado de conservación: El 7.14% es bueno, 61.90% regular y 30.95% es malo. Techos: 88.10% son de teja, 9.52% calamina y 2.38% hormigón. La mayoría de viviendas vernáculas optaron por techar con teja. Aberturas: Puertas: El 30.95% son de metal, 64.29% madera y 4.76% sin puertas. La mayoría de las casas construidas con adobe y tapial optaron por usar el metal en sus puertas. Ventanas: El 35.71% son de madera, 9.52% son de madera con vidrio, 11.90% metal, 16.67% metal con vidrio y 26.19% sin ventanas. La mayoría de las casas construidas con adobe y tapial optaron por usar el metal con vidrio en sus ventanas. Balcón: El 14.29% son de tipo abierto, 19.05% antepecho o raso, 4.76% abierto - antepecho y 61.90% no tienen balcón. Ornamentos arquitectónicos: 2.38% tienen frisos, 4.76% tienen frisos y zócalos, 57.14% tienen zócalos, 28.57% no tienen y 7.14% tienen frisos, zócalos y Volutas. Con respecto a ornamentos arquitectónicos podemos decir que las viviendas tipo casa patio, retablo y vivienda sin tipo en su mayoría tienen zócalos. Por lo tanto, se ha determinado que el uso del sistema constructivo de albañilería confinada se relaciona significativamente en la conservación de la arquitectura vernácula de viviendas en el centro histórico del distrito de Orcotuna en relación a la tipología de viviendas – elementos arquitectónicos.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
12

Castro, de la Borda Marianela B. "Núcleos en formación: vivienda popular y ordenamiento espacial en laderas del asentamiento humano Portada de Manchay - Pachacamac." Bachelor's thesis, Universidad Peruana de Ciencias Aplicadas (UPC), 2015. http://hdl.handle.net/10757/582723.

Full text
Abstract:
En este trabajo se busca establecer lineamientos para el desarrollo de la vivienda económica su habilitación urbana y su respectivo equipamiento en zonas periféricas. Con un enfoque innovador y creativo, implementando mejoras a los modelos existentes y haciendo partícipes a los propios usuarios del desarrollo de las viviendas (conociendo los procedimientos de autoayuda y autoconstrucción) se buscará establecer óptimas relaciones espaciales y aportes urbano-arquitectónicos.
Tesis
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
13

Clemente, Quintana Enrique. "EL PROYECTO DE LA CASA DE LUDWIG WITTGENSTEIN EN SKJOLDEN, NORUEGA." Doctoral thesis, Universitat Politècnica de València, 2015. http://hdl.handle.net/10251/56462.

Full text
Abstract:
[EN] In 1914, the philosopher Ludwig Wittgenstein (1889-1951) designed and started to build a wooden house on the steep hillside of Lake Eidsvatnet in Skjolden, Norway. In this small village, Wittgenstein had found the required peace to work on logic. But their plans to settle in Norway were cut short by the outbreak of World War I and he only occupied the house in some visits throughout his life, the last of them only five months before his death in Cambridge. Nevertheless, the House of Skjolden was central to Wittgenstein's thinking development and the only place he really felt capable of working. To date, the relationship between Wittgenstein and architecture was limited to the 1929's house of Vienna for his sister Margaret, built in collaboration with the architect Paul Engelmann. This thesis develops for the first time the project of the only one house that the philosopher thought and built for himself, certifies its ethical commitment to architecture, reclassified as Loos did vernacular architecture and presents elements that anticipate solutions that he would apply in the house of Vienna.
[ES] En 1914, el filósofo Ludwig Wittgenstein (1889-1951) proyectó e inició la construcción de una casa de madera en la escarpada ladera del lago Eidsvatnet en Skjolden, Noruega. En esa pequeña villa, Wittgenstein había encontrado la tranquilidad necesaria para trabajar en lógica. Sin embargo sus planes de instalarse en Noruega se vieron truncados por el estallido de la Primera Guerra Mundial y sólo ocupó la casa en algunas visitas a lo largo de su vida, la última de ellas cinco meses antes de morir en Cambridge. Pese a ello, la casa de Skjolden fue central en el desarrollo del pensamiento de Wittgenstein y el único lugar en el que de verdad se sintió capaz de trabajar. Hasta hoy, la relación entre Wittgenstein y la arquitectura se había limitado a la casa de Viena que construyó para su hermana Margaret en 1929 en colaboración con el arquitecto Paul Engelmann. Esta tesis desarrolla por primera vez el proyecto de la única casa que el filósofo pensó y construyó para sí mismo, certifica su compromiso ético con la arquitectura, recalifica como hiciera Loos, la arquitectura vernácula y plantea elementos que anticipan soluciones que aplicaría años más tarde en la casa de Viena.
[CAT] En 1914, el filòsof Ludwig Wittgenstein (1889-1951) va projectar i va iniciar la construcció d'una casa de fusta a l'escarpada vessant del llac Eidsvatnet a Skjolden, Noruega. En aquest xicotet poble, Wittgenstein havia trobat la tranquil·litat necessària per treballar en lògica. No obstant això, els seus plans d'instal·lar-se a Noruega es van veure truncats per l'esclat de la Primera Guerra Mundial i només va ocupar la casa en algunes visites al llarg de la seva vida, l'última només cinc mesos abans de morir a Cambridge. Malgrat això, la casa de Skjolden va ser central en el desenvolupament del pensament de Wittgenstein i l'únic lloc en què de veritat es va sentir capaç de treballar. Fins avui, la relació entre Wittgenstein i l'arquitectura s'havia limitat a la casa de Viena que va construir el 1929 junt a l'arquitecte Paul Engelmann per a la seua germana Margaret. Aquesta tesi desenvolupa per primera vegada el projecte de l'única casa que el filòsof va pensar i va construir per a si mateix, certifica el seu compromís ètic amb l'arquitectura, requalifica, com va fer Loos, l'arquitectura vernacla i planteja elements que anticipen solucions que aplicaria més endavant a la casa de Viena.
Clemente Quintana, E. (2015). EL PROYECTO DE LA CASA DE LUDWIG WITTGENSTEIN EN SKJOLDEN, NORUEGA [Tesis doctoral no publicada]. Universitat Politècnica de València. https://doi.org/10.4995/Thesis/10251/56462
TESIS
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
14

Martínez, Antón Alicia. "Casas cueva de la Comarca del Vinalopó Medio (Alicante)." Doctoral thesis, Universitat Politècnica de València, 2021. http://hdl.handle.net/10251/171457.

Full text
Abstract:
[ES] El trabajo aquí desarrollado pretende sacar a la luz un valioso patrimonio de 1.018 casas-cueva existentes en la comarca del Vinalopó Medio en la provincia de Alicante, con escasas referencias publicadas hasta el momento por los investigadores dedicados a la materia. Abordar el conocimiento de este extenso conjunto excavado ha supuesto un extraordinario reto para el que ha sido necesario estructurar la investigación en diversas fases, la primera, ineludible, la localización y censado de todas ellas. A partir de esta primera etapa se desarrolla toda una labor que tiene como fin último la puesta en valor de las casas-cueva de la comarca y sentar las bases para lograr el reconocimiento y la debida protección patrimonial por parte de las administraciones. Así, el estudio llevado a cabo se centra en la identificación de las características de los núcleos de cuevas hasta definir la tipología propia de los asentamientos de la zona y la morfología interna del espacio excavado, para, seguidamente, establecer un análisis comparativo con otros conjuntos de España. Se completa la investigación con la evaluación del estado actual de conservación de estas viviendas a través de la identificación de los daños y lesiones y con la aportación de técnicas y actuaciones de restauración. Igualmente, se verifican las extraordinarias condiciones de confort ambiental interior de las casas-cueva. El trazado de todo este trabajo culmina con la propuesta de dos estrategias de intervención que procuran aprovechar los recursos de la comarca y promocionar la recuperación del uso como vivienda de estas cuevas.
[CA] El treball ací desenvolupat pretén traure a la llum un valuós patrimoni de 1.018 cases-cova existents a la comarca del Vinalopó Mitjà a la província d'Alacant, amb escasses referències publicades fins al moment pels investigadors dedicats a la matèria. Abordar el coneixement d'aquest extens conjunt excavat ha suposat un extraordinari repte per al qual ha sigut necessari estructurar la investigació en diverses fases, la primera, ineludible, la localització i censat de totes elles. A partir d'aquesta primera etapa es desenvolupa tota una labor que té com a fi última la posada en valor de les cases-cova de la comarca i establir les bases per a aconseguir el reconeixement i la deguda protecció patrimonial per part de les administracions. Així, l'estudi dut a terme se centra en la identificació de les característiques dels nuclis de coves fins a definir la tipologia pròpia dels assentaments de la zona i la morfologia interna de l'espai excavat, per a, seguidament, establir una anàlisi comparativa amb altres conjunts d'Espanya. Es completa la investigació amb l'avaluació de l'estat actual de conservació d'aquests habitatges a través de la identificació dels danys i lesions i amb l'aportació de tècniques i actuacions de restauració. Igualment, es verifiquen les extraordinàries condicions de confort ambiental interior de les cases-cova. El traçat de tot aquest treball culmina amb la proposta de dues estratègies d'intervenció que procuren aprofitar els recursos de la comarca i promocionar la recuperació de l'ús com a habitatge d'aquestes coves.
[EN] This work has the aim of bring to light a valuable heritage of 1.018 cave-houses located at the Vinalopó Medio in the province of Alicante, with few published works to date by researchers in the field. To address the knowledge of this huge excavated complex has led a tremendous challenge and, in consequence, it has been necessary to divide the research along different phases, first of all, unavoidable, the location and census of all of them. After this first stage, a long task has been carried out with the ultimate goal of calling attention to the value of the cave-houses at this area and lay the basis to achieve the recognition and the correct equity protection by the public administrations. In this way, the work performed is focused in the identification of characteristics of the cave areas to define the representative typology of the settlements in the area and the internal morphology of the excavated complex and, then, carry out a comparative analysis with other cave areas in Spain. The thesis work is completed with the evaluation of the current conservation status of these dwellings through the identification of damages and the proposal of techniques and actions for their restoration. In the same way, the extraordinary indoor environmental comfort conditions of cave-houses are confirmed. All this work finalizes with the proposal of two intervention strategies which seek to leverage the resources of the area and facilitate the original use of these cave-houses as dwellings.
Martínez Antón, A. (2021). Casas cueva de la Comarca del Vinalopó Medio (Alicante) [Tesis doctoral]. Universitat Politècnica de València. https://doi.org/10.4995/Thesis/10251/171457
TESIS
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
15

Loayza, Nolasco Ana Gabriela. "Centro ferial de artesanías en Ayacucho, Huamanga: articulación del borde del centro histórico a los ejes de la ciudad a través de la interpretación del espacio público vernáculo." Bachelor's thesis, Universidad Peruana de Ciencias Aplicadas (UPC), 2015. http://hdl.handle.net/10757/556551.

Full text
Abstract:
En base a dos principio, la articulación de la edificación a los ejes urbanos de la ciudad, y la reinterpretación de los espacios públicos vernáculos de la ciudad, el Centro Ferial de Artesanías es una edificación que congrega actividades orientadas al desarrollo del sector artesanal en la ciudad de Huamanga, reconocida como la capital artesanal del Perú. El programa está compuesto por una zona de difusión, área de feria, zona de capacitación y de hospedaje. El objetivo general es reconocer las necesidades de la zona en relación con la ciudad, con el fin proponer un programa arquitectónico en respuesta a las actividades de aprendizaje, difusión y producción de la artesanía y carreras técnicas ligadas que fomenten el desarrollo económico de la ciudad.
Tesis
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
16

Segura, Roberta Costa [UNESP]. "Casa-caixa: Celestina e sua geometria instável." Universidade Estadual Paulista (UNESP), 2017. http://hdl.handle.net/11449/152189.

Full text
Abstract:
Submitted by ROBERTA COSTA SEGURA null (segura.roberta@gmail.com) on 2017-11-28T23:37:00Z No. of bitstreams: 1 Mestrado Roberta Segura.pdf: 26981106 bytes, checksum: 5b4738b02941beb1cde1bb6dc90999ba (MD5)
Approved for entry into archive by Mariana Borges Gasparino null (mariana.borges@ia.unesp.br) on 2017-11-29T19:16:02Z (GMT) No. of bitstreams: 1 segura_rc_me_ia.pdf: 26981106 bytes, checksum: 5b4738b02941beb1cde1bb6dc90999ba (MD5)
Made available in DSpace on 2017-11-29T19:16:02Z (GMT). No. of bitstreams: 1 segura_rc_me_ia.pdf: 26981106 bytes, checksum: 5b4738b02941beb1cde1bb6dc90999ba (MD5) Previous issue date: 2017-10-17
A dissertação tem como objetivo traçar um paralelo entre a obra da artista e a casa de uma moradora em situação de rua, que sob o seu olhar, possuía um interesse estético, assim como em uma escultura, instalação ou objeto tridimensional, com forma, volume e relevo diferenciados. Para criar maneiras de aproximar essa casa a processos de representações artísticas, será proposto uma comparação entre as montagens da moradora e aspectos formais presentes no construtivismo geométrico brasileiro (1950/70), nas artes e arquitetura, já que se pode ver, em ambos os casos, uma síntese organizacional por meio da geometria, mesmo que em propostas diferentes. A dissertação busca também discutir a influência da paisagem urbana na obra de artistas contemporâneos e da autora, aqui comentados nesse estudo.
The dissertation aims to draw a parallel between the work of the artist and the house of a homeless woman who, under her eyes, had an aesthetic interest, as well as a sculpture, installation or a three-dimensional object, regarding shape, volume and other forms. In order to create ways to bring this house closer to the processes of artistic representations, a comparison will be made between the dweller's montages and the formal aspects presented in Brazilian geometric constructivism (1950/70), in the arts and architecture, since some elements can be seen in both cases - an organizational synthesis through geometry, even in different proposals. The dissertation also seeks to discuss the influence of the urban landscape on the work of contemporary artists and the author, commented here in this study.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
17

Azevedo, Tiago Luís Paula Ferro. "Arquitetura vernácula em Guadramil." Master's thesis, 2012. http://hdl.handle.net/10400.26/9255.

Full text
Abstract:
A alteração dos modos de vida e da arquitetura local, o recurso a novas técnicas e materiais, que nem sempre se adaptam ao lugar, gradualmente vai dando espaço, a uma perda de identidade e das características próprias do lugar. O conhecimento e experiência adquiridos durante séculos, vai-se perdendo, à medida que novas construções vão sendo erigidas, alterando assim o vínculo com o passado. É indispensável, uma tomada de consciência imediata, da herança patrimonial legada, para que seja possível a sua valorização. Os objetivos da investigação estabeleceram-se considerando as alterações do edificado vernáculo, e consequente perda de identidade. Deste modo, os objetivos definidos visaram inventariar e classificar o património vernáculo; identificar materiais, técnicas construtivas e tipologias; mas igualmente correlacionar as analogias existentes entre o património inventariado, o meio ambiente, o clima e o conhecimento empírico. Em resposta a estes objetivos, efetuou-se a análise à tipologia da construção vernácula, à sua materialidade e às técnicas de construção utilizadas, de modo a ser possível estabelecer, a interação causal da construção vernácula com o conhecimento empírico e o contexto geográfico. Metodologicamente, trata-se de uma investigação de estudo de caso, de arquitetura vernácula de Guadramil. A investigação é do tipo descritiva e documental, e é baseada em métodos de análise qualitativa. A dissertação desenvolveu-se em seis partes. A problemática é identificada por meio da justificação e da definição de objetivos, reforçada pela metodologia de investigação justificando o método de trabalho (cap.1). A destacar, os capítulos referentes à fundamentação teórica, na qual se efetua a revisão da literatura, no seguimento da pesquisa documental e do estudo de publicações referenciais (cap.2 e cap.3); a elaboração dos inquéritos, resultantes da recolha e sistematização de dados específicos, por meio do trabalho de campo (cap.4); a análise de conteúdo e a estruturação dos resultados preliminares (cap.5), facultando assim, os dados essenciais para a significação de reflexões e a definição de conclusões finais (cap.6). A investigação contribui para a identificação, levantamento e registo do património vernáculo, edificado em Guadramil, Concelho de Bragança. Contribui em particular, para valorizar o significado da utilização de determinados materiais nas estruturas rurais, assim como para a identificação de métodos e técnicas construtivas, associadas ao saber empírico e ao meio ambiente. A análise das intervenções realizadas nas construções permitiu identificar a unidade base, distinguir e classificar as construções vernáculas de Guadramil, por estrutura e tipo. A reflexão associada aos resultados obtidos, tem um importante contributo para ações de salvaguarda futura, deste património vernáculo em risco.
Abstract: The alterations of the lifestyle and of the local architecture, the use of new techniques and materials that do not always fit the place, gradually results on the loss of identity and characteristics of the place. The knowledge and experience acquired over centuries will be lost, as new buildings are being erected, thus altering the link with the past. An immediate awareness of this inherited heritage is urgent, to valorize its significance. The objectives of the research were established considering the alterations of the vernacular buildings and the consequent loss of identity. Thus, the defined objectives were aimed at inventorying and classifying the vernacular heritage, identifying materials, building techniques and typologies, but also correlate the analogies between inventoried heritage, the environment, climate and empirical knowledge. In response to these objectives, analysis was made of the vernacular building typology, its materiality and construction techniques used, in order to establish the causal interaction of vernacular building with empirical knowledge and geographical context. Methodologically, it is a case study investigation of the vernacular architecture of Guadramil, Portugal. The research type is descriptive and documentary, and is based on qualitative methods of analysis. The thesis was developed in six parts. The research problem is identified through the justification and the definition of objectives, enhanced by the research methodology explaining the method of work (chapt.1). To underline are the chapters concerning the theoretical ground, composed of the literature review, following the documentary research and the study of the referenced publications (chap.2 and chapt.3); the elaboration of the inquiries, resulting from the collection and the systematization of specific data by means of fieldwork (chap.4), content analysis and structuring of the preliminary results (chap.5), thus providing, the essential data to the meaning of reflections and the definition of the final conclusions (chapt. 6). The research contributes to the identification, assessment and register of vernacular heritage built in Guadramil, municipality of Bragança, Portugal. It contributes in particular to understanding the use of certain materials in rural structures, as well as identifying the constructive methods and techniques associated with the empirical knowledge and the environment. The analysis of the interventions in buildings permitted the identification of a base unit, distinguish and classify in vernacular buildings of Guadramil by structure and type. The reflextion associated to the obtained results, has an important contribution to safeguard future actions, in this vernacular heritage at risk.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
18

Lima, Sofia Fernandes Ávila de 1989. "Os materiais locais na arquitectura sustentável : a influência da arquitectura vernácula." Master's thesis, 2013. http://hdl.handle.net/11067/250.

Full text
Abstract:
Dissertação de mestrado integrado em Arquitectura, Universidade Lusíada de Lisboa, 2012
Exame público realizado em 13 de Março de 2013
O objectivo desta dissertação é reflectir sobre as técnicas construtivas que utilizam materiais locais, e por isso, com baixa energia incorporada, relacionando as problemáticas sustentáveis actuais na área da arquitectura com as influências vernaculares que permanecem até aos nossos dias. Para isso, serão abordadas variadas construções que comprovam esta estreita ligação através dos seus materiais construtivos, tendo sempre em conta as preocupações ambientais. A escolha dos materiais locais estudados neste trabalho prendeu-se pela sua capacidade de privilegiarem a vertente sustentável da arquitectura. São, por isso, dados exemplos de edificações erguidas com esses materiais e que têm centenas de anos mas também são exemplificados alguns edifícios contemporâneos onde foram utilizadas essas mesmas técnicas construtivas. Esta dissertação pretende ainda mostrar que a optimização da construção sustentável passa por alertar os arquitectos, engenheiros e empreiteiros para os problemas da exploração sem limites dos recursos e matérias-primas destinada à construção, aproximando-os cada vez mais das preocupações ambientais, enquanto atingem, também, uma melhor relação entre custos e benefícios, associados a um óptimo comportamento do edifício e à economia de energia. Procura-se assim, salientar e valorizar esse “pensamento verde”, relacionando-o com a sustentabilidade dos materiais na arquitectura. Para isso, estuda, mais em pormenor, a construção em terra crua, mais especificamente a moldada através de taipais. No caso de estudo, uma casa construída em taipa, procura-se analisar esta técnica construtiva de modo a que seja perceptível a sua simplicidade, economia e rapidez na fase de construção, associadas, depois, às enormes vantagens que oferece durante todo o seu ciclo de vida. A taipa é escolhida como caso de estudo por ser uma técnica advinda de uma grande influência vernacular, que nos dias de hoje, começa, de novo, a ter um lugar muito próprio na arquitectura sustentável contemporânea, dando-lhe novas formas e significados sem nunca nos deixar esquecer a sua história e origens.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
19

Lima, Sofia Fernandes Ávila de 1989. "Os materiais locais na arquitectura sustentável : a influência da arquitectura vernácula." Master's thesis, 2017. http://hdl.handle.net/11067/3258.

Full text
Abstract:
Dissertação de mestrado integrado em Arquitectura, Universidade Lusíada de Lisboa, 2012
Exame público realizado em 13 de Março de 2013
O objectivo desta dissertação é reflectir sobre as técnicas construtivas que utilizam materiais locais, e por isso, com baixa energia incorporada, relacionando as problemáticas sustentáveis actuais na área da arquitectura com as influências vernaculares que permanecem até aos nossos dias. Para isso, serão abordadas variadas construções que comprovam esta estreita ligação através dos seus materiais construtivos, tendo sempre em conta as preocupações ambientais. A escolha dos materiais locais estudados neste trabalho prendeu-se pela sua capacidade de privilegiarem a vertente sustentável da arquitectura. São, por isso, dados exemplos de edificações erguidas com esses materiais e que têm centenas de anos mas também são exemplificados alguns edifícios contemporâneos onde foram utilizadas essas mesmas técnicas construtivas. Esta dissertação pretende ainda mostrar que a optimização da construção sustentável passa por alertar os arquitectos, engenheiros e empreiteiros para os problemas da exploração sem limites dos recursos e matérias-primas destinada à construção, aproximando-os cada vez mais das preocupações ambientais, enquanto atingem, também, uma melhor relação entre custos e benefícios, associados a um óptimo comportamento do edifício e à economia de energia. Procura-se assim, salientar e valorizar esse “pensamento verde”, relacionando-o com a sustentabilidade dos materiais na arquitectura. Para isso, estuda, mais em pormenor, a construção em terra crua, mais especificamente a moldada através de taipais. No caso de estudo, uma casa construída em taipa, procura-se analisar esta técnica construtiva de modo a que seja perceptível a sua simplicidade, economia e rapidez na fase de construção, associadas, depois, às enormes vantagens que oferece durante todo o seu ciclo de vida. A taipa é escolhida como caso de estudo por ser uma técnica advinda de uma grande influência vernacular, que nos dias de hoje, começa, de novo, a ter um lugar muito próprio na arquitectura sustentável contemporânea, dando-lhe novas formas e significados sem nunca nos deixar esquecer a sua história e origens.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
20

Sobral, Luís Pedro Pires. "Arquitectura com algum pedigree : o vernacular na arquitectura contemporânea." Master's thesis, 2009. http://hdl.handle.net/10316/11588.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
21

Goce, Vicente Noelia. "Arquitectura popular en Oia." Master's thesis, 2015. http://hdl.handle.net/10400.26/13469.

Full text
Abstract:
A arquitectura popular faz parte da identidade do povo que a criou, por isto a importância do seu conhecimento. Com o passo dos anos o património vernáculo sofreu fortes transformação e mesmo a sua completa destruição. Neste contexto, nas derradeiras três décadas, a nível Galego, surgiram uma série de movimentos para a potenciar o seu conhecimento e conservação. O principal objectivo da dissertação é afinar o conhecimento da arquitectura popular en Oia, através da sua inventariación, análise e definição de singularidades que sejam de ajuda à hora de determinar pautas para futuras intervenções sobre este património vernáculo. Devido a inexistência de publicações específicas sobre a arquitectura popular en Oia, só mentes existe um catalogo a nível histórico ou etnográfico (ainda não de carácter público); foi necessário a realização da revisão literária sobre a Arquitectura Popular Galega, para a posteriori poder analisar de modo sistemá􀆟co e em profundidade a arquitectura existente no município. Metodologicamente, a investigação apresentasse en duas fases: a primeira fase corresponde a selecção dos três núcleos de estudo: O Arrabal, A Portela e o Eido de Abaixo (Loureza), para a seguir realizar o inventário (trabalho de campo) que foi a base da investigação, devido a inexistência de um inventário do património vernáculo do que partir. Numa segunda fase efectuou-se uma comparação entre as tipoloxías arquitectónicas definidas pelos estudos de referência em dito município (Pedro de Llano, 1981-1983, 1996; Caamaño, 2003) e as construções inventariadas, tratando de perceber as singularidades arquitectónicas de Oia, analisando em profundidade aqueles aspectos diferenciados da Arquitectura Popular Galega. Em conclusão, a investigação, constituí um contributo para o conhecimento do património vernáculo no município de Oia, e tambén a nível galego, revelando as singularidades própias presentes na sua arquitectura popular.
Abstract: The popular architecture is part of the identity of the town where becomes from. For this reason it is important to know it. As time goes by, the vernacular heritage underwent strong transformations and even a complete destruction. In this context, over the last three decades, at the Galician level, appeared some movements to improve its knowledge and conservation. The main objective of the reflection is therefore to polish the popular architecture knowledge in Oia, through its singularities inventorying, analysis and definition. This will help in determining patterns for future interventions about this vernacular patrimony. Due the lack of specific popular architecture publications in Oia (there is only one catalogue at a historical or ethnographic level which is not public yet), it was necessary to do a review the state of art of the Galician Popular Architecture. This led to a systematic and deep analysis of the existing municipal architecture. Methodologically, the research is presented in two stages. The first stage consists in selecting the three subjects of study: O Arrabal, A Portela and O Eido de Abaixo (Loureza), in order to carry out an inventory (fieldwork), which was the base of the investigation because of the lack of a previous vernacular patrimony inventory. The second stage compares the architectural typologies defined by the municipal baseline studies (Pedro de Llano, 1981-1983, 1996; Caamaño, 2003) and the inventoried constructions, trying to perceive the architectural singularities of Oia by analysing in depth those specific differences of the Galician Popular Architecture. In conclusion, the research contributes to the Oia's vernacular patrimony knowledge and also at the Galician level, revealing the unique characteristics of its popular architecture.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
22

Fornasiero, Andrea. "A segunda vida da arquitectura vernácula no sul do Portugal." Master's thesis, 2018. https://hdl.handle.net/10216/116587.

Full text
Abstract:
A presente dissertação propõe-se como uma investigação sobre a influência dastécnicas tradicionais na arquitetura contemporânea através da análise do método /processo de trabalho do estúdio de arquitetura Menos é Mais Arquitectos no qual tevea possibilidade de estagiar entre 2017 e 2018.Os protagonistas, enquanto objecto da investigação, serão três casos de estudosituados na região do Algarve, dos quais um pertencente à área da Costa Vicentina sob ainfluência Atlântica; um segundo posicionado na zona leste do Algarve Litoral chamada'Sotavento' sob a influência Mediterrânica e, finalmente, um terceiro projeto situado aoeste do litoral algarvio, afetado pelas duas zonas climáticas. Trata-se de projetos derecuperação de edifícios preexistentes e ruínas, com vista a sua futura reutilização, semnunca esquecer a máxima sensibilidade em relação ao que está presente no contexto.Projetos que, por localização e tipo de intervenção, colocam questões adequadas paraum campo comum de investigação. Como podemos avançar a partir do conhecimentoancestral acumulado após séculos de estratificação do conhecimento, como é possívela evolução desses sistemas e a sua utilização e consequente adaptação na arquiteturaatual?Parte integrante da investigação é o 'trabalho de campo' que foi feito através delevantamentos fotográficos nas varias áreas de estúdio tendo com estas experienciasa possibilidade de ver e documentar o encanto da firmeza do real.Na primeira parte, foi feita uma tentativa de estabelecer certos limites de investigaçãocomum: sítio, programa e construção. Assim, encontrar nessas três grandes áreasconceituais os elementos úteis que determinam o método do projeto, a fim de relacionaros vários projetos e destacar os fatores comuns e recorrentes.A segunda parte passa a aplicar o método à realidade, ao trabalho quotidiano e,portanto, aos projetos selecionados, inseridos num território de dimensões limitadas,mas com grande heterogeneidade, devido à sua própria localização. A última parteabre um relatório sobre o trabalho do arquiteto contemporâneo, cheio de restrições ecompromissos, mas acima de tudo pesquisa e experimentação, na tentativa contínua deligar o conhecimento antigo com as mais recentes soluções tecnológicas, os processosartesanais com a industrialização, a nostalgia com a tecnologia, encontrando semprea conexão com o território onde ela é construída, conexão ameaçada cada vez maisconstantemente por dinheiro, modas e crenças falsas.
This dissertation is proposed as an investigation into the influence of traditionaltechniques in contemporary architecture by examining the method / process of thearchitectural firm Menos é Mais where I had the opportunity to collaborate between2017 and 2018 .The protagonists, as objects of investigation, will be three case studies in the Algarveregion, one belonging to the area of the Costa Vicentina under the influence of an Atlanticclimate, another from the east side of the Algarve Litoral also called 'Zona de Sotavento'influenced by the Mediterranean sea and, finally, a third project located to the west of theAlgarve coastline that is influenced by both these climatic zones. Projects of restorationof pre-existing buildings and ruins, with the idea of a future reuse, where there is alwaysthe maximum sensitivity in relation to what is present in the context. Projects that, bylocation and type of intervention, pose appropriate questions for a common field ofresearch. How to carry forward the ancestral knowledge accumulated after centuries ofknowledge stratification, how is it possible the evolution of these systems and their useand consequent adaptation to the current architecture?Integral part of the research is the 'fieldwork' that was done through photographicsurveys in various study areas, having with these experiences the possibility of seeingand documenting the charm of the firmness of the real construction.In the first part, an attempt was made to establish certain limits of this commoninvestigation: Site, program and construction. Thus, to find in these three greatconceptual areas the useful elements that determine the project method in order torelate the various projects and highlight common and recurring factors.The second part starts to apply the method to reality, the daily work and, therefore,to the selected projects, inserted in a territory of limited dimensions, but with greatheterogeneity, due to its own unique location. The last part opens a report on thecontemporary architect's work, full of constraints, compromises, but above all researchand experimentation, in the continuous attempt to connect ancient knowledge with thelatest technological solutions, craftsmanship with industry, technology with nostalgia,finding connections with the territory where it is built, connections threatened moreand more constantly by money, fashions and false beliefs.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
23

Fornasiero, Andrea. "A segunda vida da arquitectura vernácula no sul do Portugal." Dissertação, 2018. https://hdl.handle.net/10216/116587.

Full text
Abstract:
A presente dissertação propõe-se como uma investigação sobre a influência dastécnicas tradicionais na arquitetura contemporânea através da análise do método /processo de trabalho do estúdio de arquitetura Menos é Mais Arquitectos no qual tevea possibilidade de estagiar entre 2017 e 2018.Os protagonistas, enquanto objecto da investigação, serão três casos de estudosituados na região do Algarve, dos quais um pertencente à área da Costa Vicentina sob ainfluência Atlântica; um segundo posicionado na zona leste do Algarve Litoral chamada'Sotavento' sob a influência Mediterrânica e, finalmente, um terceiro projeto situado aoeste do litoral algarvio, afetado pelas duas zonas climáticas. Trata-se de projetos derecuperação de edifícios preexistentes e ruínas, com vista a sua futura reutilização, semnunca esquecer a máxima sensibilidade em relação ao que está presente no contexto.Projetos que, por localização e tipo de intervenção, colocam questões adequadas paraum campo comum de investigação. Como podemos avançar a partir do conhecimentoancestral acumulado após séculos de estratificação do conhecimento, como é possívela evolução desses sistemas e a sua utilização e consequente adaptação na arquiteturaatual?Parte integrante da investigação é o 'trabalho de campo' que foi feito através delevantamentos fotográficos nas varias áreas de estúdio tendo com estas experienciasa possibilidade de ver e documentar o encanto da firmeza do real.Na primeira parte, foi feita uma tentativa de estabelecer certos limites de investigaçãocomum: sítio, programa e construção. Assim, encontrar nessas três grandes áreasconceituais os elementos úteis que determinam o método do projeto, a fim de relacionaros vários projetos e destacar os fatores comuns e recorrentes.A segunda parte passa a aplicar o método à realidade, ao trabalho quotidiano e,portanto, aos projetos selecionados, inseridos num território de dimensões limitadas,mas com grande heterogeneidade, devido à sua própria localização. A última parteabre um relatório sobre o trabalho do arquiteto contemporâneo, cheio de restrições ecompromissos, mas acima de tudo pesquisa e experimentação, na tentativa contínua deligar o conhecimento antigo com as mais recentes soluções tecnológicas, os processosartesanais com a industrialização, a nostalgia com a tecnologia, encontrando semprea conexão com o território onde ela é construída, conexão ameaçada cada vez maisconstantemente por dinheiro, modas e crenças falsas.
This dissertation is proposed as an investigation into the influence of traditionaltechniques in contemporary architecture by examining the method / process of thearchitectural firm Menos é Mais where I had the opportunity to collaborate between2017 and 2018 .The protagonists, as objects of investigation, will be three case studies in the Algarveregion, one belonging to the area of the Costa Vicentina under the influence of an Atlanticclimate, another from the east side of the Algarve Litoral also called 'Zona de Sotavento'influenced by the Mediterranean sea and, finally, a third project located to the west of theAlgarve coastline that is influenced by both these climatic zones. Projects of restorationof pre-existing buildings and ruins, with the idea of a future reuse, where there is alwaysthe maximum sensitivity in relation to what is present in the context. Projects that, bylocation and type of intervention, pose appropriate questions for a common field ofresearch. How to carry forward the ancestral knowledge accumulated after centuries ofknowledge stratification, how is it possible the evolution of these systems and their useand consequent adaptation to the current architecture?Integral part of the research is the 'fieldwork' that was done through photographicsurveys in various study areas, having with these experiences the possibility of seeingand documenting the charm of the firmness of the real construction.In the first part, an attempt was made to establish certain limits of this commoninvestigation: Site, program and construction. Thus, to find in these three greatconceptual areas the useful elements that determine the project method in order torelate the various projects and highlight common and recurring factors.The second part starts to apply the method to reality, the daily work and, therefore,to the selected projects, inserted in a territory of limited dimensions, but with greatheterogeneity, due to its own unique location. The last part opens a report on thecontemporary architect's work, full of constraints, compromises, but above all researchand experimentation, in the continuous attempt to connect ancient knowledge with thelatest technological solutions, craftsmanship with industry, technology with nostalgia,finding connections with the territory where it is built, connections threatened moreand more constantly by money, fashions and false beliefs.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
24

Félix, Laura Micaela Sousa. "A sismo-resistência na arquitetura vernácula : centro histórico de Lagos." Doctoral thesis, 2016. http://hdl.handle.net/11067/3699.

Full text
Abstract:
Tese de Doutoramento em Arquitectura
Exame público realizado na Universidade Lusíada - Norte (Porto) em 13 de Julho de 2017
A cidade de Lagos foi atingida por diversos terramotos ao longo da sua história. As populações locais foram adaptando as suas construções a essas circunstâncias. A presente investigação abordou a problemática relacionada com a sismo-resistência na arquitetura vernácula, através da identificação de elementos sismo-resistentes presentes no edificado pertencente ao centro histórico de chaves. A presente tese tem por objetivos: a identificação de soluções sismo-resistentes no edificado vernáculo do centro histórico de Lagos; a definição das soluções sismo-resistentes identificadas cronologicamente; o reconhecimento de cultura sísmica local; e, por último, estabelecer recomendações para o reforço da sismo-resitência na arquitetura vernácula do centro histórico de Lagos. Para atingir os objectivos estabelecidos, a tese foi estruturada em distintas fases. Numa primeira fase estabeleceu-se um estado de conhecimento no domínio da arquitetura vernácula, da sismicidade em Portugal e da sismo-resistência na arquitetura vernácula. Numa segunda fase, após definição do processo investigado, realizou-se a investigação in situ. A seleção da cidade de Lagos como caso de estudo advém da sismicidade histórico e dos eventos históricos que a caracterizam. Assim, o centro histórico de Lagos foi alvo de um levantamento exaustivo que permitiu uma caracterização geral do edificado, e a identificação de elementos sismo-resistentes característicos da arquitetura vernácula. Nesta fase, foi possível responder aos três primeiros objetivos da investigação. deste modo, efetuou-se o reconhecimento de cultura sísmica local em lagos. Por fim, apresentaram-se os resultados obtidos na investigação e, na resposta aos objetivos propostos. Estabeleceram-se assim, recomendações gerais para a redução da vulnerabilidade sísmica na arquitetura vernácula do centro histórico de Lagos através de ações preventivas para o edificado existente. Em conclusão, importa referir que a conservação da arquitetura vernácula da cidade de Lagos é de extrema importância para o reforço da sismo-resistência das habitações e para a preservação das referências culturais das populações locais.
Lagos has been hit several earthquakes throughout its history. Local populations always adapted their buildings to those environments. This research aims to: identification of seismic-resistant solutions in the vernacular construction in the historic centre of Lagos; chronologically identification and definition of seismic-resistant solutions; recognition of local seismic culture; and establish recommendations for seismic resistance strengthening in the vernacular architecture of the historic centre of Lagos. The achieve these objectives, the present study was structured in several different phrases. An initial state-of-art in the field of vernacular architecture, seismicity in Portugal and seismic resistance in vernacular architectura was carried out. In a second phrase, an intense in situ researc was conducted. The selection of Lagos as a case study comes from the historical seismicity characteristic and events of this Portuguese city. The historic centre of Lagos was the subjact of an axchautive survey aiming an inclusive characterization of the construction environment, and at the same time an identification of existing seismic-resistant elements, answering the first three objectives of the research. Finally, the obtained results were presented in response to the proposed objectives. Final recommendations were pointed, aiming the reduction of seismic vulnerability in the vernacular buildins of the historic centre of Lagos, based on preventive actions. In conclusion, it should be noted that the conservation of vernacular architectura in Lagos is crucial to improve the seismic-resistant solutions and the preservation of cultural references of local populations.
Financiamento da FCT no âmbito do Projeto UID/AUR/04026/2013
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
25

López, Aboy Mateo. "Reinterpretación de la arquitectura vernácula habitacional : Hassan Fathy y Charles Correa." Master's thesis, 2011. http://hdl.handle.net/10400.26/8678.

Full text
Abstract:
La arquitectura vernácula es el legado construido cuyas estructuras han sido realizadas por constructores empíricos, sin formación profesional como arquitectos. Es la manera más tradicional y difundida de construir, donde se plasma el conocimiento adquirido por nuestros antepasados. Este legado, forma parte de una cultura, una época y un territorio. Estudios realizados revelan que las tradiciones vernáculas tienen una importante contribución que hacer para el desarrollo de un futuro sostenible en entornos construidos. La finalidad de esta investigación, radica en la aportación de distintas soluciones, relacionadas con el intercambio energético pasivo, así como soluciones a nivel morfológico, funcional y económico, que se han extraído de la reinterpretación que realizan dos arquitectos tomando como base conceptos y principios inherentes en la arquitectura habitacional vernácula. Dichos arquitectos actúan como herramientas para la extracción de estos principios y mecanismos. Con el objetivo de mejorar, enriquecer y aportar nuevas ideas para proyectos de vivienda unifamiliar y complejo habitacional estableciendo un puente de comunicación entre las técnicas y sistemas utilizados en la arquitectura habitacional vernácula y la tecnología actual. Se analizan proyectos de vivienda para definir los indicadores que influencian el proceso proyectual. Además, se establecen principios y mecanismos que permitan un correcto entendimiento sobre la reinterpretación del diseño vernáculo. Un trabajo que consiste en una investigación del tipo comparativa, descriptiva y documental, a través de métodos basados en el análisis cualitativo de los datos, posible a través de fuentes secundarias. Se establece por tanto, un plan metodológico que emplea técnicas de búsqueda en material de análisis documental, lo que conlleva un análisis de contenido principalmente de carácter cualitativo para el objeto de estudio a investigar. Se realiza un trabajo de investigación basado en la aportación de teorías y métodos de práctica profesional de dos arquitectos que fundamentan el contenido de la disertación. Hassan Fathy y Charles Correa han sido los arquitectos seleccionados para el desarrollo de esta disertación. Se realiza un análisis individual y comparativo de ambos para extraer distintas soluciones. Entre ellas, se recogen principios y mecanismos que se fundamentan en la experiencia de la arquitectura habitacional vernácula. Se crea, de esta manera, un dialogo entre el pasado, presente y futuro, donde la arquitectura vernácula actúa como puente y medio de conexión. La elección de ambos arquitectos se rige por las soluciones económicas que ofrecen en países en vías de desarrollo, los cuales demandan edificaciones lo más económicamente posibles. Hassan Fathy ofrece una alternativa en la elección de materiales naturales y económicos, además, crea sistemas para la captación e introducción de aire enfriado hacia el interior de los espacios, por otro lado, Charles Correa, ofrece estrategias para la distribución de viviendas en complejos habitacionales permitiendo mejorar la calidad de vida, un aspecto cada vez más acuciante en un país como India. Tras el recorrido realizado durante la disertación se clarifica una cuestión; en todo proyecto habitacional se debe tener un enfoque específico según la región climática donde se encuentre, con la finalidad de adaptar e incorporar variables energéticas pasivas en el proceso de diseño.
Vernacular architecture is a legacy whose structures have been built by empirical builders, not professional architects. It is the most traditional and widespread way of construction, which embodies the knowledge acquired by our ancestors. This legacy is part of a culture, of a time and part of a territory. Studies demonstrate that local traditions have an important contribution to make for the development of a sustainable future in built environments. The purpose of this research lies in providing various solutions, related to the energy exchange liabilities and solutions at morphological, functional and economic levels, which have been extracted from the reinterpretation that two architects made, based on the concepts and inherent principles in the vernacular residential architecture. These architects act as tools for the extraction of these principles and mechanisms. In order to improve, enrich and bring new ideas for single-family housing projects and housing development, it is established a communication bridge between techniques and systems used in the vernacular residential architecture and the current technology. Housing projects are analyzed to define the indicators that influence the design process. In addition, principles and mechanisms are set out allowing a correct understanding of the reinterpretation of vernacular design. A work that involves an investigation of the comparative type, descriptive and documentary, through methods based on qualitative data analysis, made possible through secondary sources. Therefore, it is established a methodological plan search that uses techniques in document analysis material, which involves an analysis of qualitative content that is primarily for the purpose of the study to investigate. It is made a research work based on the contribution of theories and methods of practice of two architects based on the content of the dissertation. Hassan Fathy and Charles Correa Architects have been selected for the development of this dissertation. It is performed an individual and a comparative analysis of both in order to extract different solutions. Among them, are set principles and mechanisms that are based on the experience of vernacular residential architecture. By this way, is created a dialogue between past, present and future, where the vernacular architecture acts as a bridge and way of connection. The choice of both architects is governed by the economic solutions that offers in developing countries, which require buildings as economically as possible. Hassan Fathy offers an alternative in the choice of economic and natural materials also creates systems for collecting and introducing cooled air into interior spaces, on the other hand, Charles Correa offers strategies for the distribution of housing in apartment complexes possible to improve the quality of life, an increasingly pressing issue in a country like India. Following the route taken during the lecture clarifies an issue, in any housing project must have a specific focus as the climate zone where is located, in order to adapt and incorporate passive energy variables in the design process.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
26

Requejo, Fernández Jorge Francisco. "El papel de la arquitectura vernácula en la arquitectura moderna del Norte de Portugal, 1948-1973." Master's thesis, 2013. http://hdl.handle.net/10400.26/8161.

Full text
Abstract:
A mediados de siglo XX, la falta de relaci6n de la arquitectura moderna con el lugar, puso en causa los principios del Movimiento Moderno. Esta cuesti6n, provoc6 que se centrara la atenci6n en el analisis de los aspectos propios de cada zona con el fin de encontrar el modo de adaptar la arquitectura moderna a cada lugar. La busqueda de mecanismos que permitieran adaptar la nueva arquitectura al lugar llev6 a muchos arquitectos a estudiar la arquitectura vernacula para entender como estas construcciones se integraban y se relacionaban con el entorno. De este modo, a mediados de siglo la arquitectura moderna se apoy6 en el estudio de la arquitectura vernacula con el fin de extraer soluciones para adaptar la nueva arquitectura a los condicionantes fisicos y culturales de cada lugar. Este momento de revisi6n de los principios del Movimiento Moderno, marcaria la arquitectura portuguesa de esos anos. Dando lugar a una generaci6n de arquitectos modernos, que mostraron como realizar una arquitectura adaptada al momento y a la vez relacionada con el entorno y la cultura. Arquitectos, que mas que un estilo mostraron una actitud, un modo de ver la arquitectura basado en la raz6n y la l6gica. La presente investigaci6n tiene como objetivo identificar las relaciones entre la arquitectura vernacula y la arquitectura moderna portuguesa de entre 1948-1973, estudiando y comparando los principios generadores de estas construcciones. Los casos de estudio reflejan la transformaci6n que sufri6 la arquitectura portuguesa de ese momento, especialmente en el Norte de Portugal impulsada por la orientaci6n de Escola de Belas Artes do Porto. Estos proyectos, reflejan la nueva arquitectura moderna portuguesa, una generaci6n marcada por las imposiciones del regimen de Salazar y las vanguardias internacionales. Este trabajo pretende contribuir al conocimiento de la arquitectura domestica portuguesa de mediados de siglo XX, abordando las relaciones entre la arquitectura vernacula y la arquitectura moderna del Norte de Portugal.
Abstract: In the middle of the XX century, the lack of relationship between the modern architecture and the place causes the appearance of the Modern Movement's principles. This question led to the analysis of the unique aspects of each zone, so as to find the way to adapt the modern architecture to each place. The searching of mechanisms to facilitate the adaptation of the new architecture to the place drew many architects to study the vernacular architecture with the purpose of understanding how these constructions integrated and involved the environment. In such a way, by the middle of the century, the modern architecture relied on the study of the vernacular architecture in order to find solutions to adapt the new architecture to the physical and cultural contexts of each place. This review of the modern movement influenced the Portuguese architecture of that time, originating a generation of modern architects, who showed how to develop an architecture adapted to their time as well as related to the context and the culture. These architects showed not only their own style but also a way of understanding architecture based on reason and logic. The current investigation is seeking to identify the relations between the vernacular architecture and the modern Portuguese architecture from 1948 to 1973, by studying and comparing the generator principles of these constructions. Case studies reflect the transformation suffered by Portuguese architecture at that time, especially in the North of Portugal, driven by the Escola de Belas Artes do Porto. These projects reflect the new modern Portuguese architecture, a generation sharped by the impositions of The Salazar Regime and by international avant-garde styles. This assignment is intended to contribute to the knowledge of the domestic Portuguese architecture in the middle of the XX century, tackling the relations between vernacular architecture and modern architecture in the North of Portugal.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
27

Bracinha, Rodolfo Manuel Pinto Tavares. "Arquitectura espúria em oposição à identidade do lugar : recontextualizar a arquitectura vernácula em A dos Negros." Master's thesis, 2011. http://hdl.handle.net/10437/6213.

Full text
Abstract:
Orientação: Vasco Pinheiro ; co-orientação: Bernardo Vaz Pinto
Este trabalho apresenta-se com o objectivo de estudar factores como a identidade local e o fenómeno da descaracterização na arquitectura do meio rural de A dos Negros, considerando a actual conjectura social, económica e política. A descaracterização arquitectónica é resultado directo de vários factores tais como, a industrialização, com a introdução de novos materiais e processos construtivos por oposição às construções autóctones, a influência da população emigrante na importação de modelos arquitectónicos ligados a diferentes culturas, e também do próprio desenvolvimento dos meios de comunicação. A localidade de A dos Negros, no Concelho de Óbidos, surge como caso de estudo por possibilitar a análise de um exemplo concreto e actual, mas também o facto da descaracterização arquitectónica deste aglomerado rural se assemelhar a tantos outros, permitindo inferir resultados em vários outros casos da região oeste, reflectindo a pertinência deste estudo. O estudo e a compreensão dos elementos característicos desta localidade em concreto irão ajudar a definir quais os processos que contribuíram para uma descaracterização da paisagem construída, espelhando desta forma como esses mesmos processos se relacionam com as vivências daqueles que o habitam. A elaboração e apresentação de um projecto será uma resposta, e análise crítica, à problemática que aqui se aborda, procurando direccionar os seus resultados a futuras intervenções arquitectónicas nesta localidade, contribuindo para uma evolução do local ao garantir a sua autenticidade e identidade rural.
This work is presented in order to study factors such as local identity and the phenomenon of mischaracterization in the rural architecture of A dos Negros, considering the current social, economic and political conjecture. The architectural mischaracterization is a direct result of several factors of contemporary life such as the industrialization, with the introduction of new materials and construction processes as opposed to autochthonous constructions, the influence of the migrant population in the import of architectural models related to different cultures, and also the own development of the media, contribute to this phenomenon. The location of A dos Negros in the Council of Óbidos, shows up in this work as a case study, allowing through it, a present and concrete example in which the mischaracterization of this rural village architecture resemble many others in the west region of Portugal, allowing to infer results in many other cases, this increases the relevance of this study. The study and understanding of the features of the site which will help define the processes that contributed to a mischaracterization of the built landscape, mirroring of how those processes relate to the experiences of those who inhabit it. The planning and presentation of the project will be an answer, and critical analysis, at the problematic that has being questioned here, trying to direct the future results to interventions in this region, thus contributing to the development and evolution of the village, ensuring their rural identity and authenticity.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
28

Mendes, Francisco Libório. "Arquitectura e identidade : a expressão crítica do vernacular no Tibete." Master's thesis, 2013. http://hdl.handle.net/10316/24408.

Full text
Abstract:
Desde a invasão chinesa do Tibete em 1950, têm sido postas em práctica fortes alterações ao seu panorama arquitectónico e urbano, sobretudo no contexto específico da capital Lhasa. Estando perante um património vernacular único e de grande valor cultural, é pertinente a discussão sobre que caminhos a arquitectura tomará no futuro, de forma a que se procure uma identidade contemporânea que respeite e conviva com a identidade tradicional sem que uma se sobreponha à outra. Partindo de uma análise da discussão decorrida ao longo do séc. XX em torno das relações entre arquitectura, ‘poder’ e ‘identidade, conseguida através de casos de estudo internacionais de diferentes épocas, faz-se uma aproximação ao caso tibetano, com a análise das características arquitectónicas tradicionais e da morfologia urbana tradicional de Lhasa. Segue-se um estudo sobre as principais intervenções chinesas no núcleo histórico da cidade, sustentadas pela dicotomia poder/identidade já estudada. Por fim, são apresentadas algumas obras de arquitectura tibetana contemporâneas construídas dentro e fora do Tibete, das quais são extraídas premissas de abordagem vernacular distintas que, em todos os casos, pretendem transmitir uma identidade local. Alguns dos objectos de estudo apresentados, construídos recentemente em território tibetano, parecem já deixar antever uma maior abertura das autoridades para a manutenção da identidade tibetana. De um modo global, estabelecem-se referências e consolidam-se conceitos que permitem criar uma base operativa de suporte para desenvolver, mais do que um sentido crítico, alguns projectos pontuais exemplares para o futuro da arquitectura tibetana. Esta recente consciência e sensibilização para o contexto tibetano encontra neste trabalho outro meio de divulgação, entre os raros existentes, que vem colmatar uma inacessibilidade muito sentida no meio académico.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
29

Santos, Nuno Miguel Teixeira dos 1991. "O oásis de Figuig : um exemplo de arquitectura sustentável." Master's thesis, 2015. http://hdl.handle.net/11067/1577.

Full text
Abstract:
Dissertação de mestrado integrado em Arquitectura, Universidade Lusíada de Lisboa, 2015
Exame público realizado em 15 de Julho de 2015
O presente trabalho elabora a temática da arquitetura sustentável enquadrada num objeto de estudo, o oásis de Figuig. Integrado num contexto geográfico e climático em transição revela-se um vocabulário arquitetural heterogéneo e de natureza mediterrânea. Trata-se acima de tudo da intervenção humana sobre o meio ambiente, segundo um sistema lógico de intervenção que incorpora eficazmente situações climáticas e geográficas a seu favor e de forma preventiva e responsável. Com base numa análise territorial, socioeconómica e evolutiva do oásis, é produzida uma interpretação completa e fundamentada do estilo arquitetónico tradicional evidenciando as suas principais características morfológicas externas e internas bem como o seu método construtivo. Deste modo para além de se valorizar e descrever um estilo arquitetural, pretende-se gerar um entendimento relativo á eficiência, funcionalidade e integração de uma solução arquitetónica tradicional do ponto de vista sustentável.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
30

Veca, Onofrio 1974. "O Dammuso de Pantelleria : um exemplo de arquitetura mediterrânica sustentável." Master's thesis, 2014. http://hdl.handle.net/11067/884.

Full text
Abstract:
Dissertação de mestrado integrado em Arquitectura, Universidade Lusíada de Lisboa, 2014
Exame público realizado em 7 de Maio de 2014
O tema deste trabalho tem como objeto de estudo o dammuso da ilha de Pantelleria (Itália), enquanto exemplo de arquitetura espontânea mediterrânica. Partindo de uma análise histórica e ambiental de caráter geográfico, geomorfológico e climático sobre a ilha, tenta-se fazer uma leitura completa destas construções tradicionais, pondo em evidência as principais características arquitetónicas, os materiais locais e as principais técnicas construtivas utilizadas. Devido a um processo evolutivo empírico, passa-se pelas diferentes fases e transformações morfológicas e tipológicas, das origens até aos nossos dias. Ainda o presente estudo quer mostrar como, só através de soluções arquitetónicas e construtivas tradicionais muito simples, pode-se alcançar o conforto e o bem-estar do homem, tanto no inverno como no verão, sem utilizar qualquer tecnologia ou equipamento de climatização. O objectivo deste estudo pretende que seja possível entender o dammuso como um sistema edificado eficiente, perfeitamente integrado no meio ambiente, numa relação de equilíbrio entre forma geométrica, materialidade e função. Trata-se, portanto, de enquadrar o dammuso como um modelo bioclimático de referência que contribui para a poupança energética, a preservação do ambiente e para o desenvolvimento durável.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
31

Amorim, Edilena de Oliveira. "La casa rural : arquitectura vernácula en el núcleo de O Foxo de Deza, Galicia." Master's thesis, 2010. http://hdl.handle.net/10400.26/8676.

Full text
Abstract:
Las construcciones tradicionales son un componente característico de los paisajes rurales, entre tanto en el transcurso de las últimas décadas el medio rural europeo se ha visto sometido a profundas transformaciones. Los cambios en las actividades agrícolas, el envejecimiento de la población, bien como la despoblación de los núcleos han provocado la pérdida del uso original y consecuentemente el abandono y la destrucción de un número considerable de edificios, parte importante de la arquitectura vernácula existente. En este contexto, desde hace algún tiempo, se han puesto en marcha, en distintas comarcas de España, iniciativas para la recuperación de la arquitectura popular. Para ello es necesario el inventario, análisis, caracterización y clasificación previa del patrimonio existente. En defensa del patrimonio vernáculo edificado y a modo de contribución para la valorización del extenso y ya tan depauperado patrimonio en Galicia se ha planteado el estudio de la arquitectura vernácula, representada por la casa rural, existente en el núcleo rural de O Foxo, ubicado en el centro de la provincia de Pontevedra. El objetivo global que se ha querido alcanzar con la realización de este trabajo fue proporcionar el conocimiento necesario que permita en el futuro intervenir responsablemente el patrimonio cultural edificado, logrando así fomentar el compromiso ético, cultural y social para salvaguardarlo. El plan metodológico aplicado incluye los criterios de selección de las edificaciones inventariadas, de los informantes y entrevistados, además del método de colección de datos escogido. También trata del análisis de las informaciones seguido de la estructuración del cuerpo del trabajo y finalmente por los resultados obtenidos. Sin embargo pese a la dificultad que supone realizar un trabajo de tal magnitud donde la intervención de un equipo multidisciplinar sería indispensable para obtener resultados más completos, se pudo recoger la máxima cantidad de datos, indagando y profundizando en su naturaleza y en su descripción pormenorizada siempre dentro del límite temporal exequible.
Abstract: Traditional buildings are a characteristic feature of rural landscapes, however, during the last decades the rural European landscape has undergone a profound transformation. Changes in the agricultural activities, the ageing of the population, as well as the depopulation of the villages have provoked the loss of the original use and consequently the abandoment and destruction of a considerable number of buildings, an important part of the existing vernacular architecture. In this context, different initiatives for the recovery of popular architecture have started in several Spanish regions. This requires a preliminary inventory, analysis, characterization and classification of the existing heritage. The study of the rural vernacular architecture in “O Foxo” was developed with the purpose of returning value to a rural nucleus, located in the center of the province of Pontevedra. This work was addressed as a contribution for the safeguard of the extensive and impoverished Galician vernacular built heritage. The overall objective of this dissertation was to provide the necessary knowledge and awareness to intervene in the cultural heritage with responsibility, managing to promote a commitment concerning ethical, cultural and social compromises. The applied methodology includes criteria for selection of inventoried buildings, and interviewed informants, as well as the chosen data collection method. It also addresses the data analysis, followed by the structure of the body of work and finally the obtained results. In spite of the difficulties to accomplish a work of this magnitude, where the intervention of a multidisciplinary team would be essential to obtain more complete results, it was possible to gather the maximum quantity of information, investigating and deepening its nature and its detailed description, provided within the time limits.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
32

Castro, Fiorito Ludmila. "Reinterpretación de programa habitacional vernáculo : aplicación de estrategias sostenibles en Galicia Meridional." Master's thesis, 2016. http://hdl.handle.net/10400.26/17969.

Full text
Abstract:
Se puede mirar hacia atrás y observar cómo, en diversas etapas de la historia, la arquitectura vernácula, ha sido fuente de inspiración de grandes arquitectos. De ella han aprovechado aquello que mejor se adaptaba a las necesidades del momento. Hoy en día, esa necesidad se encuentra en la búsqueda de la sostenibilidad, conseguir una arquitectura vinculada a satisfacer las necesidades del presente sin comprometer las futuras. Diversos autores defienden la capacidad que posee la arquitectura vernácula para inspirar a una arquitectura más sensata. Una arquitectura que sin perder su contemporaneidad consiga ser más sostenible. Dicho término engloba tres aspectos: el ambiental, el cultural y el económico; y una combinación de los tres es lo que se intenta alcanzar en el proyecto de esta disertación. La intención de la presente disertación es identificar estrategias sostenibles presentes en la arquitectura vernácula que se adapten a las exigencias arquitectónicas de la sociedad actual; para, posteriormente, aplicarlas en el proyecto. Por este motivo, se realiza la identificación de estas estrategias adaptadas en obras arquitectónicas del siglo XX y XXI que han tenido en cuenta la arquitectura anónima. El programa escogido es de vivienda unifamiliar y su ubicación es en Galicia, en el núcleo rural de Fraga, perteneciente a la parroquia de A Picoña en Salceda de Caselas, Pontevedra. Debido a ello, los casos de estudio tendrán el mismo programa y su localización estará dentro del territorio gallego meridional. Se han seleccionado siete casos de estudios con el fin de realizar una comparativa de sus estrategias sostenibles y verificar las más constantes. A su vez, la comparativa también proporcionará diferentes formas de aplicar las estrategias sostenibles; información de interés debido a la posterior aplicación en el proyecto de arquitectura. Estos casos de estudios han sido analizados siguiendo la metodología del análisis multicaso. A través de la observación sistemática, análisis documental y fotografía se ha recogido la información que proporcionase la identificación de aquellas estrategias sostenibles presentes en la arquitectura vernácula, utilizadas en dichos casos. Para ello, también fue necesario recurrir al método Versus (Vernacular Heritage to Sustainable Architecture) y su análisis de los tres ámbitos sostenibles, así como, los principios y las estrategias incluidos en cada uno de ellos.
Abstract: It is possible to look back and observe how, in several times of the history, the vernacular architecture, has been a source of inspiration for great architects. From this architecture, they have taken advantage of what best suits to the moment needs. Nowadays, we find that need in the pursuit of the sustainability. The objective is to achieve an architecture linked to satisfy the present needs but without compromising the future ones. Several authors uphold the capacity of the vernacular architecture to inspire a new and more reasonable architecture. An architecture more sustainable, while remaining contemporaneous. The sustainability includes three aspects: environmental, cultural and economic; and a combination of these three aspects is the purpose to achieve with this dissertation. The aim of this dissertation is to identify sustainable strategies present in the vernacular architecture which can be adapted to the architectural needs of nowadays, to later be applied in the project. For this reason, several sustainable strategies, present in the vernacular architecture and adapted to architectural buildings for residential purposes during XX and XXI centuries, have been identified. These strategies have been implemented through the design of a single-family house in Galicia, placed in Fraga, a small village belonging to A Picoña, a parish of the Salceda de Caselas council, Pontevedra. Taking this into account, the case studies will have the same single-family house concept and their location will be over the Galician territory classified as “meridional”. Seven dwellings have been selected with the aim of comparing their sustainable strategies and distinguishing the most constant ones. This comparison will also provide different ways to apply the sustainable strategies, interesting information for the later application of these strategies in the architectural project. These case studies have been analyzed following the methodology of multicase analysis. This analysis is carried out through systematic observation, documentary analysis and photography. The aim is to collect the information needed to identify the sustainable strategies present in the vernacular architecture. It has been also necessary to use the Versus method (Vernacular Heritage to Sustainable Architecture) and its analysis of the three sustainable areas, as well as, the principles and strategies used in each of them.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
33

Dias, Samuel Pereira. "Arquitectura popular ou popular arquitectura: um contributo para o entendimento da arquitectura popular em Portugal." Master's thesis, 2011. http://hdl.handle.net/10071/15735.

Full text
Abstract:
O inquérito realizado à arquitectura popular portuguesa, que durou entre 1955 e 1960, deu origem à publicação do livro Arquitectura Popular em Portugal em 1961. Este surgiu de uma iniciativa levada a cabo pelo arquitecto Francisco Keil do Amaral e debatida no Sindicato Nacional dos Arquitectos em 1948, depois da exposição do Mundo Português em 1940. A publicação deste inquérito veio a ser uma referência na produção arquitectónica da década seguinte em diversos ateliers, tendo-se revelado particularmente importante para a história da arquitectura portuguesa. No âmbito dos 50 anos da publicação do Inquérito à Arquitectura Popular Portuguesa, esta dissertação estuda as diferentes abordagens da cultura popular na sua relação com a cultura arquitectónica, dividindo-a em dois momentos fundamentais: -A inspiração vernacular para resolver as ambiguidades do Movimento Moderno, que no caso português têm a sua origem no "Problema da casa Portuguesa" e a consequente publicação Arquitectura Popular em Portugal. -O surgimento da cultura Pós-moderna na arquitectura e o interesse pela cultura Pop. Estudando os efeitos do pós 25 de Abril em Portugal, a urbanização do território nacional e a origem da tipologia de habitação designada de Casa de Emigrantes. Enquadra-se estes dois momentos, através do seu contexto histórico, na perspectiva social, económica e arquitectónica, bem como a sua importância para o debate arquitectónico nos anos seguintes em Portugal. Por outro lado, o estudo desses dois momentos introduz o objectivo que se pretende com este trabalho. É aqui reflectida a possível contribuição de um estudo em torno da arquitectura "popular" portuguesa para a prática arquitectónica contemporânea. Ora esta reflexão levanta à partida duas questões fundamentais: O que poderá ser considerada de arquitectura popular hoje em dia ou se é que ela existe? E por outro lado, podemo-nos interrogar de que forma poderá esse estudo ajudar a disciplina da Arquitectura. Enquadra-se a procura a estas perguntas na perspectiva social e económica actual do país, tendo em conta que, à luz destes temas, é necessário entender de que forma e definição de cultura popular poderia servir e ser aplicada à realidade actual. Procura-se entender quais serão os pontos de análise dessa arquitectura perante a situação actual, tentando trazer a debate os seus benefícios, realizando um estudo que não se encontra clarificado na área da arquitectura em Portugal. Para tal, a metodologia deste estudo passa pela procura de uma definição de Arquitectura Popular na actualidade, bem como os restantes conceitos que por vezes lhe são associado, nomeadamente, vernacular, espontâneo, autentico, genuíno, tradicional e rural, clarificando o seu papel, enquanto tema estudado para a prática corrente.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
34

Aoki, María Mercedes. "Viviendas productivas en Cachi, Provincia de Salta, Argentina : arquitectura rural doméstica en la provincia de Salta." Bachelor's thesis, 2020. http://hdl.handle.net/11086/15509.

Full text
Abstract:
Tesis (Arquitecto)--Universidad Nacional de Córdoba, 2020 Tesis (Magistrale in Ingegneria Edile-Architettura)--Università degli Studi di Salerno
Los Valles Calchaquíes brindan un marco natural impactante al observador, allí se inserta una tipología arquitectónica de orígenes prehispánicos de construcción con barro que integra el paisaje. Entendiendo que el -paisaje cultural- constituye una figura que sintetiza el acervo patrimonial de una comunidad donde se integra lo natural con la actividad de la sociedad que lo habita erigiéndose en una potencialidad para el desarrollo sustentable desde lo económico como socio-cultural. Al advertirse la pérdida paulatina de valores identitarios por métodos constructivos con resultados estéticos no tradicionales, este trabajo analiza el paisaje cultural de la región noroeste de los Valles Calchaquíes (Salta, Argentina), realiza un relevamiento de la -construcción tradicional- de la zona y eleva una propuesta arquitectónica que recupera aspectos tipológicos y tecnologías tradicionales propias de la -arquitectura popular vernácula- armonizándola con los requerimientos estructurales, tecnológicos-constructivos y de equipamiento modernos, que aliente la creación de espacios que respondan a las necesidades de habitabilidad y trabajo de sus usuarios para avanzar en la complejidad de la gestión de estos singulares paisajes culturales subrurales calchaquíes (Región Calchaquí y Andina, Salta, Argentina).
Fil: Aoki, María Mercedes. Universidad Nacional de Córdoba, Facultad de Arquitectura Urbanismo y Diseño; Argentina
Fil: Aoki, María Mercedes. Università degli Studi di Salerno. Facoltà di Ingegneria Edile - Architettura; Italia
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
35

Margarido, Raquel Joana Freitas Gírio. "Adegas contemporâneas : um novo discurso na arquitectura vernacular ou o boom do eno-arquitecturismo?" Master's thesis, 2009. http://hdl.handle.net/10316/11738.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
36

Vasconcelos, Carlos Filipe Machado 1966. "A Medina de Olhão : a origem da arquitectura popular de Olhão : um contributo." Master's thesis, 2015. http://hdl.handle.net/11067/1536.

Full text
Abstract:
Dissertação de mestrado integrado em Arquitectura, Universidade Lusíada de Lisboa, 2014
Exame público realizado em 6 de Maio de 2015
Olhão é comparado por autores e viajantes, a uma medina levantina. A razão desta associação está nas características arquitectónicas do seu núcleo antigo, as quais possuem vários pontos em comum com a arquitectura islâmica. A fundação de Olhão, ocorrida quinhentos anos após a Reconquista cristã, torna inviável a hipótese da semelhança se dever a uma pré-existência islâmica. Perante esta evidência, esta dissertação, propõe perceber o que levou ao surgimento de uma arquitectura de contornos levantinos neste lugar e deste modo apresentar uma explicação sobre a origem da arquitectura popular de Olhão.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
37

Pinto, Sofia Maria Lutas Reis 1991. "A tradição portuguesa das coberturas de colmo : os casos práticos de Vale de Papas e Corte de Ouro." Master's thesis, 2016. http://hdl.handle.net/11067/1787.

Full text
Abstract:
Dissertação de mestrado integrado em Arquitectura, Universidade Lusíada de Lisboa, 2015
Exame público realizado em 16 de Dezembro de 2015
É no olhar atento para o passado que se compreende como a arquitetura é a tradução plena do tempo e do homem que a produz e que não pode, nem deve, ser analisada fora do contexto que a criou. A apropriação do colmo para as coberturas retrata nada mais que o engenho do homem e a sua infinda capacidade de adaptação ao meio envolvente e racionalização dos recursos disponíveis. Técnicas e mestrias afinadas pelo tempo e pela necessidade, que revelam as gerações que lhes são par e materializam os condicionalismos de cada região. No entanto, estas técnicas e arquiteturas vernaculares vão sendo rapidamente deixadas ao abandono, em virtude da homogeneização de modos de construir e exigências de conforto e habitabilidade cada vez mais elevadas. Mais do que impedir o fim da linha de transmissão do saber operativo, registando casos práticos desta mestria, é importante perceber as razões que desencadearam e desenvolveram esta técnica, tal como muitas outras, para que o estudo não seja obsoleto em si mesmo e possa, pelo contrário, fomentar o interesse da arquitetura de “agora” pela lição do passado.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
38

Pinto, MIguel Amado Ortigão Silva 1985. "Centro Ejidal Las Margaritas : um projeto comunitário de arquitetura vernacular." Master's thesis, 2020. http://hdl.handle.net/11067/5939.

Full text
Abstract:
Dissertação de mestrado integrado em Arquitectura, Universidade Lusíada de Lisboa, 2020
Exame público realizado em 22 de Junho de 2021
Em 2010, Las Margaritas, uma povoação mexicana, carecia de algumas melhorias em vários domínios, entre os quais, no domínio arquitetónico. Como tal, foi desenvolvido um projeto que teve como maior fonte de aprendizagem a comunidade e as aprendizagens dela decorrentes. Principiava-se, assim, uma colaboração assente na arquitetura vernacular, no conhecimento passado de geração em geração em relação aos melhores materiais e técnicas adequados ao local em que se inseriam. Perante o objeto exposto, o presente trabalho divide-se em duas partes. Num primeiro momento, procura-se analisar a emergência do conceito e características da arquitetura vernacular, particularizando a arquitetura vernacular do deserto e passando desta análise geral para uma microanálise, os estudos de caso das cidades de Ghadames e de Chinguetti. Numa segunda parte, desenvolver-se-á o projeto levado a cabo em Las Margaritas, assente nos princípios vernaculares. Procura-se, assim: verificar de que forma é possível melhorar a qualidade de vida da população local sem abandonar e destruir o passado vernacular; como incluir a comunidade na tomada de decisões, indo ao encontro das suas necessidades e considerando o seu know-how; determinar quais os limites dos materiais e técnicas não-vernaculares; atestar de que forma o vernacular vai ao encontro de práticas sustentáveis. Com o projeto para o Centro Ejidal Las Margaritas demonstrou-se a forma como os arquitetos possuem uma abordagem sensível relativamente à integração da comunidade e à aplicação de práticas sustentáveis enraizadas no lugar e na tradição.
In 2010 Las Margaritas, a Mexican town, needed improvements in several domains, among which, in the architectural one. As such, a project was developed, having the community as the main source of learning and the knowledge acquired from her. It was the start of a collaboration based on vernacular architecture, in the knowledge which passed from generation to generation related to the best materials and techniques appropriate to the place in which they lived. Considering this object, this dissertation is divided in two parts. On a first moment, it seeks to analyze the emergence of the concept and the characteristics of vernacular architecture, particularizing desert vernacular architecture and going from this general analysis to a micro analysis, the case studies of the cities of Ghadames and Chinguetti. On a second part, it is developed the project which took place in Las Margaritas, based on vernacular principles. We aim to: verify in which way it is possible to improve local population life quality without abandoning and destroying their vernacular past; How to include the community in decision-making, meeting their needs and considering their know-how; determine the limits of nonvernacular materials and techniques; testify in which way vernacular meets sustainable practices. With the project of Las Margaritas Ejidal Center we show how architects have a sensitive approach towards community integration and the application of sustainable practices rooted in a place and tradition.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
39

"Optimización de una metodología de análisis para la rehabilitación y protección sostenible de la arquitectura vernácula. Una Metodología de investigación aplicada a zonas de valor constructivo, ecológico y cultural." Universitat Politècnica de Catalunya, 2009. http://www.tesisenxarxa.net/TDX-1223109-114820/.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
40

Drouet, Sarah Iris. "A cidade, o campo e o mime : uma leitura da casa de hóspedes de Balkrishna Doshi, 1956-65." Master's thesis, 2016. http://hdl.handle.net/10316/32895.

Full text
Abstract:
Dissertação de Mestrado Integrado em Arquitectura, apresentada ao Departamento de Arquitectura da Faculdade de Ciências e Tecnologia da Universidade de Coimbra.
À procura dos princípios da dinâmica singular da obra de Balkrishna Doshi, este estudo coloca-se no lugar inquieto da concepção de um projecto construído em 1965 em Ahmedabad. Feita do deslocamento de elementos urbanos para o privado, a obra do arquitecto indiano absorve os pormenores construtivos de Louis Kahn e a agilidade de Le Corbusier — o dito acrobate que confere a Doshi o papel do mime — para desenvolver gestos silenciosos, aprendidos e contudo improvisados. Na Casa de Hóspedes da Ahmedabad Textile Industry's Research Association aparece em relevo o que inquietava o arquitecto: além da referência aos mestres modernos, ao familiarizar-se com o modelo rural da arquitectura popular indiana, era paradoxalmente a cidade, pela construção de habitação a custo mínimo, aquilo que o arquitecto interrogava — a cidade no seu sentido lato: o do lugar de convívio. Falar de um arquitecto como de um mime é já colocar pistas de investigação; implica traçar o seu percurso inicial e encontrar nele pontos de convergência entre a sua obra e os modelos conhecidos. É a época entre 1947 e 1965 que nos interessa: as datas correspondem, entre outros, à Independência da Índia e ao famoso banho no Mediterrâneo de Le Corbusier, o mestre adoptado por Doshi — dois eventos cuja justaposição numa só frase pode parecer incongruente, mas que o estudo, nas entrelinhas, pretenderá esclarecer.
The present study explores the singular dynamic at work in the conception of one of the early housing project of the Indian architect Balkrishna Doshi, built in Ahmedabad in 1965. Made of the displacement of urban elements into the domestic domain, his work tends to absorb the construction details of Louis Kahn and the dexterity of Le Corbusier within the silent gestures the architect learnt — as if an improvised mime from a professed acrobat. However, beyond the obvious reference to the modern masters, the Guest House of the Ahmedabad Textile Industry's Research Association reflects the early concerns of the architect. Borrowing from rural models of popular Indian architecture, it was paradoxically the very construction of the city, through the realization of low-cost housing, which he questioned then — the city in its broader sense: a place for the community. To address an architect as a mime is to define ways of investigation: it implies a recollection of the early years of his practice, in which one may find points of convergence between his work and its referring models. It is the period from 1947 to 1965 that this document offers to study: both dates match, coincidentally, the Indian Independence and the final bath in the Mediterranean for Le Corbusier, the master Doshi adopted — a seemingly incongruous set of events that, eventually, weaves the backdrop of the study.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
41

Maia, Marlene da Costa 1979. "Reabilitação sustentável da casa pátio : casa gandaresa." Doctoral thesis, 2021. http://hdl.handle.net/11067/5950.

Full text
Abstract:
Tese de doutoramento em Arquitectura, Universidade Lusíada de Lisboa, 2021
Exame público realizado em 21 de Julho de 2021
A reabilitação do património edificado é, de per si, um ato sustentável pois dilui os impactes induzidos pela construção, operação e manutenção do espaço edificado através do aumento do seu tempo de vida útil. Para além deste aspeto básico o ato de reabilitar tem outras implicações na sustentabilidade da construção, nomeadamente, de caráter social e económico, ao promover o emprego e a economia local, preservando ainda um património identitário e cultural da sociedade. Para a abordagem dos desafios da sustentabilidade inseridos no contexto da reabilitação, torna-se imprescindível que a Arquitetura contribua para dar resposta às dificuldades que o parque edificado tem em ser reintegrado no mercado imobiliário. Estabelecer diferenças entre as opções de um sistema construtivo convencional e um sistema construtivo sustentável e perceber como ao nível de projeto de arquitetura se pode alterar o comportamento de uma edificação em termos de sustentabilidade. O caso de estudo do património edificado, selecionado para esta análise, envolve um dos exemplos típicos da arquitetura vernacular portuguesa a casa-pátio. Existem nesta tipologia de habitação, presente em várias regiões do território nacional, necessidades prementes de reabilitação que servirão para discutir o contributo da arquitetura para uma reabilitação sustentável, principal objetivo desta tese. A metodologia estabelecida para esta abordagem envolve primeiro o desenvolvimento e atualização do estado da arte focando os conceitos envolvidos em trabalhos de outros autores e norteada por uma abordagem que terá em linha de conta as origens árabe e romana, refletindo-se sobre os exemplos similares existentes no sul da Europa e norte de África. Pretende-se depois demonstrar com o caso de estudo que, com critérios e soluções simples, se podem fazer grandes diferenças na eficiência energética, ambiental e económica do objeto construído. Com base na análise crítica dos resultados pretende-se criar um conjunto de critérios para a reabilitação sustentável, evidenciando o papel da arquitetura e seu contributo para a sustentabilidade do ambiente construído, revendo-se um conjunto de soluções e seus impactes no domínio do uso eficiente dos recursos. São objetivos específicos deste trabalho estabelecer e discutir as diferenças impostas pela casa-pátio. Será efetuado um levantamento das diferentes tipologias, materiais e sistemas de construção deste tipo de habitação e elencadas as principais anomalias para uma intervenção com soluções sustentáveis de reabilitação. Este caso de estudo servirá de enquadramento experimental e de validação dos conceitos a explorar durante o doutoramento, enquanto fonte de estabelecimento de critérios para uma reabilitação sustentável. Estes critérios terão em linha de conta o ciclo de vida do edifício. Na aquisição e consolidação de conhecimento sobre o ato de reabilitar edifícios desta tipologia, reforça-se a importância do papel fundamental da arquitetura para se incorporar os conceitos de sustentabilidade.
The conservation of the built heritage is in itself a sustainable act because it reduces the impacts induced by the construction, operation and maintenance of the built space by increasing its useful life. In addition to this basic aspect, the act of rehabilitation has other implications for the sustainability of the construction, namely of a social and economic nature, in promoting employment and the local economy, while preserving a cultural and identity heritage of society. In order to address sustainability challenges in the context of rehabilitation, it is imperative that the architecture contributes to the difficulties faced by the built-up park in its reintegration into the real estate market. To establish differences between the options of a conventional constructive system and a sustainable building system and to understand how at the level of architectural design the behavior of a building in terms of sustainability can be altered. The case study of the built heritage selected for this analysis involves one of the typical examples of Portuguese vernacular architecture, the house-patio. In this typology of housing, present in several regions of the national territory, urgent rehabilitation needs will serve to discuss the contribution of architecture to a sustainable rehabilitation, the main objective of this thesis. The methodology established for this approach involves first developing and updating the state of art focusing on the concepts involved in the work of other authors and guided by an approach that will consider the Arab and Roman origins, reflecting on similar examples in southern Europe and North Africa. It is intended to demonstrate with the case study that, with simple criteria and solutions, great differences can be made in the energy, environmental and economic efficiency of the built object. Based on the critical analysis of the results, it is intended to create a set of criteria for sustainable rehabilitation, highlighting the role of architecture and its contribution to the sustainability of the built environment, reviewing a set of solutions and their impacts in the field of efficient use resources. The specific objectives of this work are to establish and discuss the differences imposed by sustainability options at the level of rehabilitation project, considering the characteristics of this example of the national built heritage, translated by the patio house. A survey of the different typologies, materials and construction systems of this type of housing will be carried out and the main pathologies for an intervention with sustainable rehabilitation solutions will be listed. This case study will serve as an experimental framework and validation of the concepts to be explored during the PhD, as a source for establishing criteria for sustainable rehabilitation. These criteria will consider the life cycle of the building. In the acquisition and consolidation of knowledge about the act of rehabilitating buildings of this typology, the importance of the fundamental role of architecture to incorporate the concepts of sustainability is reinforced.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
42

Aballe, Martínez Ana Carlota. "Telleiras de Pontevedra, patrimonio vernáculo industrial en Galicia." Master's thesis, 2013. http://hdl.handle.net/10400.26/8682.

Full text
Abstract:
Para a protección do patrimonio vernáculo e industrial e a intentando contribuir para a valorización do extenso e xa tan deteriorado patrimonio en Galicia, desenvolveuse esta investigación sobre as telleiras existentes na provincia de Pontevedra. As telleiras son industrias vernáculas destinadas a producir tellas e ladrillos. Os cambios nas actividades industriais, provocadas polo desenvolvemento da industrialización e as diversas crises no sector, conduciron ó seu desuso e consecuente abandono, reaultando na súa case completa destrucción e no desaparecemento de unha parte importante da arquitectura vernácula e industrial da Galiza. O principal obxectivo da investigación é proporcionar coñecemento deste patrimonio vernáculo e industrial, a travé da catalogación, análise, definición de indicadores e valores, para futura intervención responsable do patrimonio cultural edificado, contribuíndo para a súa valorización e salvaguarda. No actual contexto arquitectónico non se encontran publicacións específicas referentes ás telleiras, as poucas referencias existentes son de índole histórica e etnográfica. Por este motivo, para a presente investigación foi realizada unha revisión da literatura do patrimonio vernáculo e industrial e, principalmente, foi definido o estado da arte no ámbito dos obxectivos establecidos e do obxecto en análise. Metodoloxicamente, esta é unha investigación documental de estudo comparativo de 11 casos de estudo, basada en métodos de análise cualitativa : é unha análise documental, con observación, fotografía, notas de campo e fichas de catalogación. A investigación desenvólvese en 7 capítulos, destacandose os referentes á fundamentación teórica (cap. 2 e 3), as fichas de catalogación (cap. 4), á análise dos resultados dos estudos de caso (cap. 5), permitindo unha coherente sistematización de resultados (cap. 6) e consecuente conclusión que responde os obxectivos principais (cap. 7). A investigación pretende ser un importante contributo para o coñecemento deste tipo de construción, fundamentándose na súa catalogación e a sua posterior análise para a estructuración dos seus indicadores formais, construtivos, tipolóxicos e de matriz espacial. En conclusión, contribue para a valorización e salvaguarda das telleiras da provincia de Pontevedra.
Abstract: For the protection of industrial and vernacular heritage and to contribute to the significance of the extensive and deteriorated Galician heritage, this research addresses the still existing Telheiras, in the province of Pontevedra. Telheiras are industrial vernacular buildings, where bricks and tiles used to be produced. Changes in the industrial activity, caused by the advance of industrialization, and the various crises in the sector, led to its disuse and consequent abandonment, resulting in its almost complete destruction and the disappearance of a major part of the industrial and vernacular architecture of Galicia. The main objective of the research is to provide proper knowledge of this industrial vernacular heritage, through cataloguing, analysis, definition of indicators and values, for a responsible future intervention of the built cultural heritage, contributing to their significance and protection. In the current architectural context there isn’t specific publications regarding Telheiras, with the exception of a few existing historical and ethnographic references. Therefore, for the present investigation, it was addressed a literature review of the industrial and vernacular heritage and it was defined the state of the art, within the established aims and the object under examination. Methodologically, it concerns a documental research based on the comparative study of 11 case studies, through the application of qualitative methods of analysis: it is a documental analysis, with observation, photography, field notes and inquiries. The investigation is structured into seven chapters, related with theoretical approach (chs. 2 and 3), the inquiries (ch. 4), the analysis of case studies results (chapter 5), providing a coherent systematization of results (chapter 6) and consequent conclusion that addresses the main objectives (ch. 7). This research aims to be an important contribution to the knowledge of this type of heritage. It is based in cataloguing, and its subsequent analysis to structure indicators regarding formal, constructive, typological and spacial matrix parameters. In conclusion, it contributes to the promotion and safeguarding of Telheiras, in the province of Pontevedra.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
43

Gomes, Francisco Manuel Portugal e. "Inquérito à Arquitectura Regional Portuguesa: contributo para o entendimento das causas do problema da «casa portuguesa»." Doctoral thesis, 2019. http://hdl.handle.net/10316/87628.

Full text
Abstract:
Tese de Doutoramento em Arquitectura, apresentada à Faculdade de Ciências e Tecnologia da Universidade de Coimbra
Em Portugal, acompanhando os restantes nacionalismos europeus, ocorreu uma vaga tradicionalista de reaportuguesamento da arquitectura na segunda metade da década de 30 do século XX, que neutralizou a prática do modernismo arquitectónico, inviabilizou o florescimento da arquitectura moderna, nas décadas de 40 e 50 e levou ao surgimento do chamado «português suave». Na historiografia da arquitectura portuguesa, o papel e a responsabilidade de Raul Lino não são consensuais neste processo. Porém, a hostilidade crítica à arquitectura moderna está presente na doutrina da «casa portuguesa» de Raul Lino, e terá contribuído para a inflexão dos arquitectos modernistas para o tradicionalismo, que colocou um fim no designado “efémero modernismo”. Raul Lino a partir de 1933, com a publicação de “Casas Portuguesas”, assumiu um activismo anti-internacionalista e o protagonismo da crítica contra a arquitectura modernista portuguesa. A sua acção passou a ser conflituosamente crítica acabando por ser considerado o censor da arquitectura com acções de oposição tomadas nos gabinetes oficiais do Regime contra à arquitectura moderna. O Inquérito à Arquitectura Regional Portuguesa organizado pelo Sindicato Nacional dos Arquitectos, em 1955, que deu origem à publicação do livro Arquitectura Popular em Portugal (1961), deliberadamente apresentado sem excessos de erudição nem exageros de pormenor, marca um ponto de inflexão na história da arquitectura portuguesa, concluindo justamente que Portugal carece de unidade em matéria de arquitectura e que a diversidade existente impede que se possa admitir a existência de uma «Arquitectura portuguesa» ou uma «casa portuguesa». Embora haja unanimidade em considerar que o Inquérito pôs um ponto final na questão da «casa portuguesa», não se conhece um estudo na disciplina da arquitectura que se tenha debruçado sobre o entendimento das causas do problema da «casa portuguesa», encarado desde a evolução das condições da prática profissional na primeira metade do século XX, que culminou na necessidade da realização de um estudo às condições da habitação da arquitectura regional. Em tese pretende-se mostrar que terá sido a degradação dessas condições, a perda da liberdade conceptual num contexto de crise de dignidade profissional, em boa parte determinada por uma evolução ideológica da doutrina da «casa portuguesa» que orientou a viragem tradicionalista na arquitectura de finais da década de 30, a um tal ponto, que só a criação de um instrumento promovido pelo Sindicato Nacional dos Arquitectos com uma ampla visão da arquitectura popular em Portugal poderia ser capaz de superar os constrangimentos sentidos pelos arquitectos. Um dos objectivos desta tese consiste em determinar e caracterizar uma linha de evolução do método de pesquisa do Inquérito à Arquitectura Regional Portuguesa, tentando aferir o modo como algumas linhas de pensamento propostas por Le Corbusier possam ter tido repercussões no desenvolvimento daquele estudo.
In Portugal, accompanying other European nationalisms, emerged a revival of traditionalist architecture in the second half of the 30s of the twentieth century, which neutralized the practice of architectural modernism, rendered the modern architecture inoperable during the 40s and 50s, and led to the emergence of the so-called «soft Portuguese» slyle [estilo «português suave»]. In the historiography of Portuguese architecture, the role and responsibility of Raul Lino are not consensual in this process. However, critical hostility to modern architecture is present in Raul Lino's «Portuguese house» doctrine, and contributed to the inflection of modernist architects into traditionalism, which put an end to the so-called "ephemeral modernism." Raul Lino, in 1933, with the publication of the book Casas Portuguesas assumed an anti-internationalist activism and the leading role of criticism against Portuguese modernist architecture. His actions came to be conflictingly critical and he was eventually considered the censor of architecture with opposition actions taken in the official offices of the Regime against modern architecture. The Portuguese Regional Architecture Survey organized by the National Union of Architects in 1955, which gave rise to the publication of the book Arquitectura Popular em Portugal, 1961, [Popular Architecture in Portugal], deliberately presented without excesses of erudition or exaggeration of details, marks a turning point in the history of Portuguese architecture, concluding precisely that Portugal lacks unity in the field of architecture and that the existing diversity prevents one from admitting the existence of a «Portuguese Architecture» or a «Portuguese House». Although there is unanimity in considering that the Survey has put an end to the question of the «Portuguese house», it is not known any study in the discipline of architecture that has dealt with the understanding of the causes of the «Portuguese house» problem and the evolution of the conditions of the professional practice in the first half of the 20th century culminating in the need to carry out a study to the housing conditions of the regional architecture. The present thesis is intended to clarify that the degradation of these conditions, and the loss of conceptual freedom, in a context of professional dignity crisis, was largely determined by an ideological evolution of the doctrine of the «Portuguese house» that guided the traditionalist architecture of the late 30s to such an extent that only the creation of an instrument promoted by the National Union of Architects, with an overview of popular architecture in Portugal, could be able to overcome the constraints felt by the architects. One of the main objectives of the thesis is to determine and characterize a line of evolution of the research method of the Portuguese Regional Architecture Survey, trying to ascertain how some lines of thought proposed by Le Corbusier may have had repercussions in the development of that study.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
44

Costa, Ana Rita Raposo da. "Agroturismo como reabilitação do património vernáculo : casa dos Pinto Guedes, Rio Caldo." Master's thesis, 2017. http://hdl.handle.net/11067/4463.

Full text
Abstract:
Mestrado Integrado em Arquitectura
Exame público realizado em 25 de Maio de 2018
Esta investigação procura compreender a importância do património vernáculo e a forma de o salvaguardar, assim como a necessidade de o valorizar segundo determinados princípios, através da sua adaptação às necessidades do nosso tempo, numa tentativa de inverter o seu estado de abandono, obsolescência ou ruína, factores que põem em risco o desaparecimento das memórias e dos valores tangíveis e intangíveis a ele associados. Para se conseguir combater a vulnerabilidade destes objectos arquitectónicos tradicionais, inseridos no património vernáculo, assim como o fenómeno da desruralização, como consequência do êxodo dos meios rurais, é necessário encontrar estratégias dinamizadoras que o voltem a reabilitar, sem que se ponha em causa a sua autenticidade, eternizando dessa forma as memórias, tradições e a identidade das populações que com ele convivem e de que dele se orgulham. A implementação de um novo uso pode tornar-se num factor positivo desde que o acto interventivo seja realizado segundo princípios e métodos construtivos adequados às pré-existências, com soluções e técnicas compatíveis, tal como indicam as cartas, convenções e recomendações sobre o património vernáculo, não só na resolução das patologias construtivas, mas também das carências sociais e económicas. Explora-se o conceito de agroturismo como um novo uso compatível com o património vernáculo, procurando compreender os limites de intervenção e a forma de adequar o novo uso com três casos de referência, extraindo os contributos que se consideraram pertinentes para se inserir na Casa dos Pinto Guedes, como caso de estudo.
This research seeks to understand the importance of vernacular heritage and how to safeguard it, as well as the need to value it according to certain principles, by adapting it to the needs of our time, in an attempt to reverse its state of abandonment, obsolescence or ruin , factors that endanger the disappearance of memories and the tangible and intangible values associated with them. In order to combat the vulnerability of these traditional architectural objects, embedded in the vernacular heritage, as well as the phenomenon of desurisation, as a consequence of the exodus from rural areas, it is necessary to find dynamic strategies that will rehabilitate it, without jeopardizing its authenticity, thus perpetuating the memories, traditions and identity of the people who live with and are proud of. The implementation of a new use can become a positive factor as long as the intervention is carried out according to principles and constructive methods appropriated to the pre-existences, with compatible solutions and techniques, as indicated in the letters, conventions and recommendations on the vernacular heritage , not only in the resolution of constructive pathologies, but also in social and economic needs. The concept of agrotourism is explored as a new use compatible with the vernacular heritage, seeking to understand the limits of intervention and how to adapt the new use with three cases of reference, extracting the contributions that were considered pertinent to be inserted in the House of the Pinto Guedes, as a case study.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
45

Pinheiro, Bernardo Couto. "Património Vernáculo : intervenção numa ruína em Janeiro de Cima." Master's thesis, 2018. http://hdl.handle.net/11067/4515.

Full text
Abstract:
Exame público realizado em 4 de abril de 2019, às 14h00
Dissertação de mestrado em Arquitectura
Resumo: O presente trabalho procura fazer uma reflexão teórica/prática sobre uma intervenção numa ruína em Janeiro de Cima. A sensibilidade de intervir num conjunto rural levou-nos a fazer uma análise dos conceitos relacionados com Património Vernacular e os valores que o definem, tendo sempre como objetivo a proteção e salvaguarda do objeto construído. Embora existam locais portadores de valores patrimoniais, sejam estes valores de Identidade, Memória, Autenticidade e Integridade, os mesmos não se encontram com nenhuma classificação - não existindo assim nenhuma salvaguarda ou valorização. Deste modo, concluímos que a consequência dessa inação deixa estes locais ao abandono e em ruína, sendo necessária uma ação que consiga então valorizar e salvaguardar o local, sem por em causa os seus valores patrimoniais. Os conceitos de Património estão em constante evolução e para tal foi necessário fazer uma análise para perceber como estes evoluíram. É importante referir que a análise inclui temas desde valores patrimoniais até às formas corretas de intervir. Em suma, entendemos que a ação correta a aplicar na ruína será uma intervenção arquitetónica de forma a salvaguardar os valores patrimoniais. Hoje em dia, as intervenções no Património Vernacular ou Tradicional adquiriram uma maior importância, pois é nestes locais que verificamos uma maior concentração de valores históricos, sociais, artísticos e arquitetónicos. Estes valores conferem a estes conjuntos rurais Identidade e um sentimento de Memória Coletiva, destacando-se no mapa pelas suas tradições, modo de habitar ou modo construir. Assim sendo, entendemos que devido ao seu estado de conservação e os valores patrimoniais existentes, a intervenção teria de passar por etapas de estudo e planeamento com o objetivo de salvaguardarmos e valorizarmos o bem construído - sendo que este será uma mais valia para todo o conjunto rural.
Abstract: The present study seeks to make a theoretical/practical reflection about an intervention in a ruin in Janeiro de Cima. The sensitivity to intervene in a rural set led us to elaborate an analysis of the concepts related to Vernacular Heritage and values that define it - always having as a goal the protection and safeguarding the constructed object. Although there are places that carry patrimonial value, such as values of identity, memory, authenticity and integrity - they do not find themselves under a specific label, having no protection as a consequence. Thus, we conclude that the consequence of this inaction leaves these sites abandoned and in disrepair, requiring an action that can then enhance and safeguard the place without jeopardizing its asset values. The concepts of heritage are in constant evolution and to this end it was necessary to conduct an analysis to understand how these have evolved. It is important to note that the analysis includes themes from patrimonial values to the correct ways to intervene. In short, we believe that the right action to be applied in the ruin will be an architectural intervention in order to safeguard its value. Nowadays, interventions in the Vernacular or traditional Heritage have acquired greater importance because it is in these places that we see a greater concentration of historical, social, architectural and artistic values. These values give these rural assemblies identity and a sense of collective memory, especially on a map, by their traditions, way of inhabiting or the way they were built. Therefore, we believe that due to its current condition and the existing patrimonial values, the intervention would have to go through stages of study and planning, with the aim of safeguarding and adding additional value to this building - as a consequence, this will benefit the entire rural setting in question.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
We offer discounts on all premium plans for authors whose works are included in thematic literature selections. Contact us to get a unique promo code!

To the bibliography