Academic literature on the topic 'Badanie położnicze'

Wprowadzenie:Doula (gr. „kobieta, która służy”) to osoba przeszkolona do udzielania kobiecie i jej rodzinie wsparcia emocjonalnego, fizycznego i informacyjnego w czasie ciąży,porodu i połogu. Cel:Celem pracy jest próba analizy roli i zadań douli na płaszczyźnie zróżnicowanych potrzeb kobiet rodzących z uwzględnieniem wyników wstępnych badań dotyczących opinii i doświadczeń polskich kobiet na temat wsparcia douli w okresie okołoporodowym. Metody: Przeprowadzone badanie miało charakter wstępny. Badaniem ilościowym objęto 526 kobiet z wywiadem położniczym, w wieku od 18 do 50 lat. Próba została podzielona na grupę badaną (kobiety, które kiedykolwiek skorzystały z usług douli) N=62 i grupę kontrolną (kobiety, które nigdy nie korzystały z asysty douli) N=464. Dane zostały zebrane anonimowo, za pomocą autorskiego kwestionariusza w formie badania on-line. Dobór próby celowy. Wyniki poddano analizie statystycznej. Obliczeniawykonano w programie PQStat (wersja 1.6.6). Wyniki: Zawód douli i możliwość skorzystania z jej wsparcia w okresie okołoporodowym nie są szeroko rozpoznawane wśród badanych kobiet w Polsce. Wyniki wskazują na konieczność lepszego wsparcia rodzącej, zwłaszcza w zakresie potrzeb informacyjnych, emocjonalnych oraz wsparcia w zakresie niefarmakologicznych metod łagodzenia bólu porodowego. W opinii badanych kobiet, które korzystały z asysty douli, jej wsparcie miało korzystny wpływ na przebieg okresu okołoporodowego. Wnioski:Wydaje się, że wsparcie douli jako dodatkowa forma opieki na oddziałach położniczych powinna być traktowana bardziej otwarcie. Niezbędna jest również promocja i popularyzacja alternatywnych form wsparcia prenatalnego i poporodowego poprzez kampanie edukacyjne i promocję dedykowanych usług opiekuńczych i wspierających, takich jak usługi douli, w celu zapewnienia lepszej opieki dla kobiet w okresie około porodowym i redukcji czynników stresogennych. Przeprowadzone badania wskazują na potrzebę popularyzowania informacji o istnieniu zawodu douli oraz rozpowszechniania wiedzy o zadaniach i roli douli.

Wstęp Zaburzenia psychiczne stanowią częsty problem kobiet w okresie połogu. Baby blues jest bezpośrednim stanem alarmowym i zagrożeniem dla matki. Może rozwinąć się w rzeczywistą depresję czy psychozę poporodową. Za patogenezę tego zjawiska uznawane są zmiany hormonalne związane ze spadkiem poziomu estradiolu, progesteronu i prolaktyny po porodzie. Przygnębienie poporodowe jest zaburzeniem samoograniczającym się i przejściowym. Nie powinno być jednak lekceważone. Najważniejsze jest wczesne rozpoznanie objawów i interwencja. Cel pracy Celem pracy była ocena wiedzy studentów na temat zjawiska baby blues oraz wpływu czynników takich jak miejsce zamieszkania czy poziom wykształcenia na stan wiedzy. Materiał i metody Badaniem zostało objętych 318 studentów medycyny UJK. Dane zostały zebrane za pomocą kwestionariusza autorskiego. Komisja Bioetyczna zatwierdziła badanie. Analiza statystyczna przeprowadzona została za pomocą programu komputerowego Statistica 13. Wyniki i wnioski Największy odsetek respondentów mieści się w grupie wiekowej 20-30 lat. Najbardziej liczną grupę stanowią mieszkańcy miast. Średni poziom wiedzy respondentów na temat baby blues wynosi 75%. Najczęściej wskazywanym źródłem wiedzy są Internet oraz programy telewizyjne. Ważne jest uświadomienie pacjentom w jaki sposób dobierać rzetelne źródło informacji. Edukacja prozdrowotna ma kluczowe znaczenie dla przyszłych rodziców. Może przekładać się na zmniejszenie poziomu stresu związanego z nową sytuacją jaka jest posiadanie potomstwa.

Zawody, których rola opiera się na kontakcie z innymi ludźmi oraz pomocy drugiemu człowiekowi szczególnie narażone są na występowanie stresu oraz wypalenia zawodowego. Niniejszy artykuł przedstawia wyniki badań dotyczących poziomu stresu i wypalenia zawodowego u położnych pracujących w Polsce na oddziałach położniczo-ginekologicznych o trzech różnych poziomach referencyjnych. W badania wzięło udział 60 kobiet pracujących na bloku porodowym, po 20 położnych z oddziałów na kolejnych trzech poziomach referencyjności. Zastosowano Kwestionariusz do Subiektywnej Oceny Pracy (KSOP) (Dudek, Waszkowska, Mereczm, Henke, 2004), Kwestionariusz Wypalenia Zawodowego (MBI) (Maslach & Jackson, 1981) oraz pisemne wypowiedzi osób badanych zebrane w formie listów do młodej położnej. Wyniki badań wskazują na występowanie zróżnicowanego poziomu wypalenia zawodowego u położnych w zależności od poziomu referencyjności oddziału, na którym pracują. Natomiast u wszystkich położnych, bez względu na referencyjność oddziału, stwierdzono wysoki poziom stresu zawodowego. Według Kwestionariusza Subiektywnej Oceny Pracynajczęstszymi źródłami stresu u położnych były poczucie odpowiedzialności oraz brak nagród. Położne pracujące na oddziałach o różnym poziomie referencyjności stosowały podobne metody radzenia sobie ze stresem zawodowym. Praktykowane przez nie sposoby przeciwdziałania wypaleniu zawodowemu opierały się głównie na idei work-life balance, wsparciu społecznym oraz dbałości o psychofizyczny stan organizmu.

In our health care system, family doctor is the first physician that patients have contact with. Family medicine provides basic health care. In his daily work, family doctor independently consults both children and adults regardless of the reason of visit, if necessary, cooperating with consulting physicians working in outpatient specialist centers or referring patients for diagnosis and treatment in specialist centers (hospitals). This also applies to pregnant women. Two specific issues requiring consultation with gynecology clinics are discussed: tocolytic treatment after premature rupture of membranes and the importance of assessing cervical length in transvaginal ultrasound. When discussing obstetric problems from the family doctor’s perspective, the importance of education should be emphasized. The basis of prenatal education for pregnant women, including high-risk pregnant women, consists of an education plan developed by a midwife working in the Primary Health Care Center. The plan is an integral part of the patient’s medical record and includes both practical and theoretical preparation for childbirth, puerperium, breastfeeding and parenting (also in case of group services).

Wstęp: Poród jest wydarzeniem zarówno w życiu kobiety, jak i całej rodziny, niosącym duży ładunek emocjonalny wpływa‑ jący na funkcjonowanie triady. Poród to proces fizjologiczny, który może pociągnąć za sobą skutki zdrowotne (somatyczne, psychologiczne, psychiczne) i ekonomiczne. Cięcie cesarskie, niezależnie od powodów, z jakich zostało przeprowadzone, wiąże się z interwencjami o charakterze chirurgicznym, położniczym i anestezjologicznym oraz potrzebą stosowania środków far‑ makologicznych. Więzi między rodzicami a dzieckiem stanowią bazę do optymalnego rozwoju psychomotorycznego, a pierwszy rok życia potomka jest ważny w świetle jego całego życia. Celem badań była ocena wpływu modułu porodowego na stan emocjonalny matki, tworzenie więzi z dzieckiem i stan neuro‑ behawioralny noworodka. Materiał i metody: Projekt badań został zatwierdzony przez Komisję Bioetyczną Pomorskiego Uniwersytetu Medycznego w Szczecinie (BN‑001/108/08). Materiał badawczy stanowiło 200 kobiet i ich dzieci. W pracy wykorzystano autorski kwe‑ stionariusz ankiety oraz Edinburgh Postnatal Depression Scale (EPDS), Mother‑Child Relationship FIRST score (MCR FIRST), skalę Brazeltona (Neonatal Behavioral Assessment Scale – NBAS). Krew pępowinowa służyła oznaczeniu poziomu kortyzolu jako mar‑ kera stresu. W analizie statystycznej użyto testu Shapiro–Wilka, χ2, U Man‑ na–Whitneya, Fishera oraz korelacji rang Spearmana. Poziom istotności testu (p) ustalono jako 0,05 (dopuszczalny błąd pierw‑ szego rodzaju).Wyniki: Badane uczestniczyły w edukacji przedporodowej (35%), a 59% z nich deklarowała chęć uczestnictwa w edukacji popo‑ rodowej. Kobiety chciały odbyć poród z bliską osobą (65,5%), ale taką możliwość miało tylko 35% kobiet. Obecność partnera życiowego przy porodzie częściej występowała w module fizjolo‑ gicznym (p = 0,00005). Kontakt cielesny z dzieckiem typu skóra do skóry miało 35% kobiet i różniło to kobiety między modułami porodowymi (p = 0,01). Częstość podejmowania karmienia pier‑ sią wśród badanych wynosiła 81,5%. Kobiety rodzące za pomocą cięcia cesarskiego rzadziej podejmowały karmienie piersią niż rodzące fizjologicznie (p = 0,003). Poziom kortyzolu uzyskany z krwi pępowinowej noworodków po porodzie fizjologicznym był wyższy niż po cięciu cesarskim (p < 0,00001). Ocena zagrożenia depresją poporodową matek wg EPDS nie wykazała istotnych statystycznie różnic między badanymi kobie‑ tami w poszczególnych modułach porodowych (p = 0,82). W obu modułach porodowych występował podobny odsetek dzieci „krzyczących” (12% urodzonych fizjologicznie i 13% za pomocą cięcia cesarskiego), co nie stanowiło różnic między noworodkami (p = 1,0). Ocena noworodków skalą Brazeltona pozwoliła na zaobser‑ wowanie różnic w zachowaniu dzieci w 30 parametrach skali na korzyść dzieci urodzonych fizjologicznie. Matki rozwiązywane cięciem cesarskim rzadziej miały kontakt z dziećmi po poro‑ dzie (p = 0,01).Wnioski: Noworodki urodzone fizjologicznie uzyskały lepsze wyniki w ocenie NBAS, co pozwala na promowanie tego modułu porodowego. Poziom kortyzolu był istotnie wyższy u dzieci urodzonych fizjologicznie, a matki częściej miały bezpośredni kontakt z dzieckiem po porodzie, co sprzyjało tworzeniu więzi. Moduł porodowy nie wpływał na występowanie depresji popo‑ rodowej wg EPDS (p = 0,82).