Academic literature on the topic 'Başbakanlık Osmanlı Arşivi (Turkey)'
Create a spot-on reference in APA, MLA, Chicago, Harvard, and other styles
Consult the lists of relevant articles, books, theses, conference reports, and other scholarly sources on the topic 'Başbakanlık Osmanlı Arşivi (Turkey).'
Next to every source in the list of references, there is an 'Add to bibliography' button. Press on it, and we will generate automatically the bibliographic reference to the chosen work in the citation style you need: APA, MLA, Harvard, Chicago, Vancouver, etc.
You can also download the full text of the academic publication as pdf and read online its abstract whenever available in the metadata.
Journal articles on the topic "Başbakanlık Osmanlı Arşivi (Turkey)"
1
Bachynska, Olena, and Oleksandr Sereda. "OTTOMAN-TURKISH DOCUMENTS ABOUT THE DANUBE COSSACKS SERVICE DURING THE RUSSIAN-TURKISH WAR OF 1806-1812." Chornomors’ka Mynuvshyna, no. 16 (December 24, 2021): 131–37. http://dx.doi.org/10.18524/2519-2523.2021.16.245749.
Full textAbstract:
Readers are offered for the first time translations of annotations of Ottoman-Turkish documents containing information about the service of the Danube Cossacks in the Ottoman Empire during the Russian-Turkish War of 1806-1812 and stored in the Government Ottoman Archives of Istanbul (Turkey) (Başbakanlık Devlet Osmanlı Arşivi). The documents have significant information potential and need further translation. However, even translations of annotations allow for the first time to identify and supplement various aspects of the service of the Cossacks during the Russian-Turkish war. It was found that the documents can be divided into several thematic groups. In particular, one of them testifies to the service of the Cossacks in the fortress of Braila and its defense under the leadership of Nazir Ahmed Pasha, also describes the service of the Nazir himself; a significant group of documents informs about the financial component of the Cossack service; another group states that the Danube Cossacks took part in the struggle against opponents of the reforms of Sultan Mahmud II, and therefore were in Istanbul and Baghdad
2
Eyyamoğlu, Mustafa, and Nuran Kara Pilehvarian. "Seyyid Mehmet Ağa Vakfiyesinde Bulunan Yapıların 19. Yüzyılda Yaptırılma Süreçleri ve Günümüzdeki Durumları Hakkında Tespitler / An Evaluation of Construction Processes of the Buildings Which Existed in Sayyid Mehmet Aga's Foundations in the 19th Century and Current Situations." Journal of History Culture and Art Research 8, no. 1 (2019): 455. http://dx.doi.org/10.7596/taksad.v8i1.1623.
Full textAbstract:
<p><strong>Abstract</strong></p><p>In this study, reconstruction activities in Cyprus were investigated according to the information given in the El-Hac Es-Sayyid Mehmet Ağa Foundation (1826). El-Hac Es-Seyyid Mehmet Ağa was a former guardian in Ottoman Palace (İstanbul) who was appointed as a tax officer Cyprus in the early 19th century. Seyyid Mehmet Aga, during his stay in Cyprus constructed Mosque, Tekke, Mescit, and schools and he has foundations related to these structures. These foundations are available in the TRNC Vakıflar Administration, TRNC Girne National Archives and Research Department, Republic of Turkey Directorate General of Foundations Achieves. Most of the Islamic buildings registered in the Seyyid Mehmet Ağa foundation are made up of the pre-existing, inadequate and ruined structures re-constructed and brought to the use of the Muslim Turkish Cypriot people. Nicosia Dükkanlarönü Mosque, Fethiye Mosque, Tahtakale Mosque, Lapta Mosque and Famagusta Kutup Osman Efendi Tomb are the architectural venues where the Turkish Cypriot Islamic culture has been performed and it is understood from archival documents that they are supported by various mites and foundations. Within the scope of the study, prior and restructuring processes of these structures were determined and findings were made about the current situation. These structures are the living documents of the Ottoman Period in Cyprus over 300 years, which describe the structuring of the Islam and Ottoman identity in island. These structures are important documents of the Turkish Cypriot Islamic Heritage. Due to political changing over time they lost their incomes and original shapes.</p><p><strong>Öz</strong></p><p>Bu çalışmada 19, yüzyıl başlarında Kıbrıs’a muhassıl olarak atanan Dergâh-ı Âli Kapıcı başlarından El-Hac Es- Seyyid Mehmet Ağanın 1826 tarihli Vakfiyelerinde geçen bilgilere bağlı olarak Kıbrıs’taki imar faaliyetleri incelenmiştir. Kıbrıs’ta bulunduğu süre zarfında Cami, Tekke, Mescit, Sıbyan Mektebi yaptıran Seyyid Mehmet Ağa’nın bu yapılar ile ilgili vakfiyeleri mevcuttur. Bu vakfiyeler KKTC Vakıflar İdaresinde, KKTC Girne Milli Arşiv ve Araştırma Dairesinde, TC Vakıflar Genel Müdürlüğü ve TC Başbakanlık Osmanlı Arşivlerinde bulunmaktadır. Seyyid Mehmet Ağa vakfiyesinde kayıtlı bulunan İslami eserlerin çoğu önceden var olan, yetersiz ve harap durumda olan yapıların yeniden düzenlemelerle genişletilip Müslüman Türk halkının kullanımına kazandırılmış yapılardır. Seyyid Mehmet Ağa’nın yeniden yaptırmış olduğu Lefkoşa Dükkânlar Önü Camii, Fethiye Camii, Tahtakale Camii, Lapta Camii ve Mağusa Kutup Osman Efendi Türbesi Kıbrıs Türk İslam kültürünün icra edildiği mimari mekânlar olup çeşitli akarlar ve vakıflar ile desteklenmiş oldukları arşiv belgelerinden anlaşılmaktadır.</p><p>Çalışma kapsamında söz konusu yapıların önceden ve yeniden yaptırılma süreçleri belirlenerek günümüzdeki durumları hakkında tespitler yapılmıştır. Osmanlı Hâkimiyetinin adada var olduğu 300 yılı aşkın zaman diliminde, gerek devlet eli gerekse adada görev alan memurlar sayesinde Kıbrıs’ta İslam ve Osmanlı kimliğinin yapılandırılarak etkisinin genişletildiğini anlatan ve Osmanlı Devleti’nin Kıbrıs’ta yaşayan belgeleri niteliğinde olan bu yapılar, Kıbrıs Türk İslam Mirasının vazgeçilmeyen önemli ögeleridir. Zaman içerisinde değişen siyasal yapıya bağlı olarak gelirleri kesilen ve terk edilen bu eserler bakımsızlık nedeni ile orijinal hallerini yitirmişerdir.</p>
3
Çelik, Faika. "“Civilizing Mission” in the Late Ottoman Discourse: The Case of Gypsies." Oriente Moderno 93, no. 2 (2013): 577–97. http://dx.doi.org/10.1163/22138617-12340034.
Full textAbstract:
Abstract Historians of the Ottoman Empire have up until now written extensively not only on the polyethnic and multireligious nature of the Ottoman Empire, but also on the specific ethnic and religious groups that made up this plurality. Yet, although the Gypsies were a part of this pluralistic society, they have not received sufficient critical attention from Ottomanists whether in Turkey or abroad. While a few important studies have recently been published on the Ottoman Gypsies, this scholarship, though indeed very useful as a guide to the rich materials available on the subject, are weakened by two competing arguments. The first of these arguments is that the Gypsies of the Ottoman Balkans provide a salient example of a group marginalized through stigmatization, segregation and exclusion, whereas the second maintains that Gypsies were benignly tolerated by the Ottoman state. These analyses however fail to take into account that the legal, social and economic status of the Roma people in the Ottoman Empire seems to have been, at different times and in different places, much more complicated than simple marginalization or toleration. The question in fact needs to be problematized through a consideration of regional, local and temporal differences. My previous readings of the kanunnames and the mühimme registers of the second half of the sixteenth century substantiate this view and demonstrate that the marginality of the Gypsies in the Ottoman Balkans in the fifteenth and sixteenth centuries was neither absolute and unchanging nor inflexible and complete. The interaction of the Gypsies both with the state and with Ottoman society at large was both hostile and symbiotic. Thus, the purpose of this study is to delve further into this topic and analyze how the Ottoman Imperial state dealt with what I call “community in motion” at various levels in the late nineteenth century. Through close reading of a layiha (memorandum) written by Muallim Sa’di Efendi, a college professor in the city of Siroz (Serres) in communication with other archival sources located in Başbakanlık Osmanlı Arşivi in Istanbul, the paper attempts not only to understand the ways and techniques through which the late Ottoman state produced and governed the Empire’s subjects but also to show how Gypsies interacted with and were received by the local population in Serres, including Muslims and Orthodox Christians. My argument is that during the sixteenth century, the imperial state adopts residential and religious mobility of the Gypsies, albeit with certain restrictions. Yet, by the late nineteenth century, one of the most significant concerns of the late Ottoman state was to “reform” (ıslah) the Gypsies. Constants attempts were being made to deconstruct, normalize and eliminate differences of Gypsies, for instance, appointing imams to the Gypsy neighborhoods to “correct” their faith or opening new schools to “save” them from ignorance and poverty that lived in.
4
Yaman, Bahattin. "1545 Yılı Osmanlı Saray Sanatkârları." Belleten 72, no. 264 (2008): 501–34. http://dx.doi.org/10.37879/belleten.2008.501.
Full textAbstract:
Ehl-i hıref Osmanlı Devleti'nin sanat faaliyetlerini yürüten en önemli kurumudur. Bu kurumda devletten maaş alarak padişah ve saray eşrafı gibi devletin önemli şahsiyetleri için eserler üretilmiştir. Hal böyle olunca üretilen eserlere büyük önem verilmiş, çalışmalardaki titiz işçilik nedeniyle, bu eserler serbest olarak çalışan sanatlar için de model oluşturmuştur. Osmanlı sarayında çalışan ehl-i hıref teşkilatına ait birçok defter vardır. Ehl-i hırefle ilgili defterler Türkiye'de iki kurumda bulunmaktadır. Bunlardan biri İstanbul Sultanahmet'de bulunan Başbakanlık Osmanlı Arşivi diğeri ise Topkapı Sarayı Müzesi Arşivi'dir. Defterlerin bir kısmı da Bulgaristan'da muhafaza edilmekte olup buradaki belgelerin bir kısmının mikrofilmleri Başbakanlık Osmanlı Arşivi'ne getirilmiştir. Birkaç istisna dışında ehl-i hırefle ilgili defterlerin tamamı siyakat yazı ve rakamlarla kaleme alınmıştır ve bu defterlerin bilinen en eski tarihlisi Uzunçarşılı'nın da bir makale olarak yayınladığı 932/1526 tarihli defterdir. Ehl-i hırefin çalışma sistemi ile ilgili araştırmalar olduğundan konu burada tekrar edilmeyecektir. Sanatkâr grupları hakkında ayrıntılı bilgileri bu konudaki diğer çalışmalarda bulmak mümkündür.
5
Soysal, Mustafa. "Onaltıncı Yüzyılda Adana İlinin "Mufassal Defteri"ne Göre Sosyal ve Ekonomik Yapısı Üzerine Bir Araştırma." Belleten 52, no. 202 (1988): 169–82. http://dx.doi.org/10.37879/belleten.1988.169.
Full textAbstract:
Osmanlı "Vilayet tahrirleri" yeni fethedilen yerlerin ya da sayımı yapılmak istenen sancakların (illerin) arazi varlıklarının ve vergi kaynaklarının ayrıntılı olarak kaydedildiği tarihi belgelerdir. İstanbul Başbakanlık Arşivi ve Ankara Tapu Kadastro Genel Müdürlüğü'nde saklanan bu il sayım defterleri, miri arazinin "has", "zeamet" ve "timar" şeklinde örgütlenmiş "dirlik" dağılımlarını kontrol etmek ve özellikle tarımsal faaliyetlerden doğan vergi gelirlerini saptamak amacıyla hazırlanmıştır.
6
Demi̇ryürek, Mehmet. "Kıbrıs Hala Sultan Tekkesi Şeyhleri Üzerine Bir Araştırma (1570-1878)." Belleten 82, no. 294 (2018): 483–510. http://dx.doi.org/10.37879/belleten.2018.483.
Full textAbstract:
Hz. Peygamberin sütannesinin kardeşi Ümmül Harâm bint-i Milhan el-Ensâriyye'nin türbesi Kıbrıs'ın Larnaka kentindedir. Genellikle kabul edildiğine göre Müslümanların Kıbrıs'a yaptığı ilk sefere katılmış ve Kıbrıs'ı fethetmek için M. 649 yılı ilkbaharında kocası Ubada ibn-as-Samit ile birlikte Suriye'den ayrılmıştır. Ordu Kıbrıs'a çıktığı zaman bindiği katırdan düşerek gömülü olduğu yerde vefat etmiştir. Osmanlıların Kıbrıs'ı fethinin ardından, mezarının bulunduğu yere ayrı bir önem verilmiş, bazı mülkler onun türbesi için vakfedilmiş ve türbenin muhafazası için türbedarlar tayin edilmiştir. Söz konusu türbenin Osmanlı öncesi dönemde inşa edilip edilmediği kesin olarak bilinmese de türbenin ve türbedarların Osmanlı döneminde ve 17. yüzyılın ilk yıllarından itibaren var olduğu anlaşılmaktadır. Kıbrıs Türklerinin "Hala Sultan Tekkesi" olarak andığı türbe bugün de varlığını ve kutsallığını sürdürmektedir. Bununla birlikte Osmanlı döneminde Hala Sultan Tekkesinin şeyhleri hakkında yapılmış kapsamlı bir araştırma bulunmamaktadır. Bu nedenle çalışmanın amacı, adanın Osmanlı yönetiminde bulunduğu dönemde (1570-1878) türbede/tekkede görev yapan şeyhleri tespit etmek ve tekkenin/türbenin tarihinin aydınlatılmasına katkıda bulunmaktır. Vakıflar Genel Müdürlüğü Arşivi ile Başbakanlık Osmanlı Arşivi belgeleri ve Kıbrıs Şer'iye Sicilleri bu çalışmanın temel kaynakları olacaktır.
7
Erdoğan Özünlü, Emine. "Akıncı Ocağına Dair Önemli Bir Kaynak: 625 Numaralı Akıncı Defteri Üzerine Bazı Düşünceler." Belleten 79, no. 285 (2015): 473–500. http://dx.doi.org/10.37879/belleten.2015.473.
Full textAbstract:
Osmanlı öncü kuvvetleri içerisinde önemli bir yere sahip olan Akıncılar, sınır boylarını düşmandan korudukları gibi yaptığı akınlarla söz konusu kuvvetlerin etkisiz hâle getirilmesinde, Rumeli'nin Türkleşmesi, İslâmlaşması ve dolayısıyla iskân sürecinde önemli katkılarda bulunmuşlardır. Akıncı Ocağına ait bilgi veren en önemli kaynak gruplarından biri, Akıncı defterleridir. Şu ana kadar bu kaynak grubundan üç adet defter hakkında malumat vardır. Bu defterlerden ikisi (1472 ve 1560 tarihli) Sofya Milli Kütüphanesi'nde, bir diğeri ise (1586 tarihli) İstanbul Başbakanlık Osmanlı Arşivi'nde muhafaza edilmektedir. Bu makalede, Başbakanlık Osmanlı Arşivi Tapu Tahrir Defterleri Kataloğunda 625 numarayla muhafaza edilen ve üçüncü defter olan H.994/M.1586 tarihli defter ele alınmıştır. Söz konusu defter içerisindeki veriler, yapılan incelemeler neticesinde sorgulanmış ve Akıncı Ocağı hakkında önemli bilgilere ulaşılmıştır. Defterin tahlili neticesinde Rumeli Eyâletine bağlı Niğbolu, Silistre, Kırkkilise, Çirmen, Paşa (Sofya), Köstendil, Vidin ve Üsküb sancaklarında akıncıların bulunduğu yerleşim birimleri tespit edilebildiği gibi, Ocağın teşkilâtlanmasında etkili Ocak görevlilerine ve akıncıların sosyo-ekonomik hayatlarına (isimleri, meslekleri, nerden geldikleri vs.) dair önemli bilgilere de ulaşılmıştır. Bu yönüyle makale, şu ana kadar Akıncı Ocağı hakkında yapılan çalışmalara katkı sağlamayı hedeflemektedir.
8
Yılmaz Şentürk, Elif. "II. Meşrutiyet Dönemi Memuriyet Sınavları: Evrak Yöneticilerinde Aranan Özellikler." Bilgi Dünyası 19, no. 1 (2018): 5–31. http://dx.doi.org/10.15612/bd.2018.653.
Full textAbstract:
Belge yönetimi ve belge yöneticisi kavramları, Osmanlı Devleti’nde bu isimlerle anılmasalar da günümüzdeki kadar önemliydi. Osmanlı bürokrasisinde, mülâzım, evrak memuru, mübeyyiz gibi isimlerle görev yapan belge yöneticilerinin ileri düzeyde meslekî bilgi ve birikime sahip olmaları bekleniyordu. Örneğin, II. Meşrutiyet Dönemi’nde, yeni alınacak memurların yetkinliklerini sınamak amacıyla memuriyet sınavları yapılıyor, yetkin olmayanlar tespit edilip eleniyordu. Bu çalışmada, 1911 yılının Ağustos ayında yapılan bir memuriyet sınavının sorularıyla, sınava giren memur adaylarının cevapları, belge yönetimi açısından değerlendirilmiştir. Söz konusu sorular ve cevaplar ışığında bir asır önce belge yöneticilerinde aranan meslekî bilgi ve birikimin ne olduğu sorusunun cevabı aranmıştır.
 Bu çalışma, Osmanlı Devleti’nde belge yöneticilerinde aranan nitelikleri bir sınav evrakı üzerinden ortaya koymayı amaçlamaktadır. Çalışmada belgesel tarama yöntemi kullanılarak, Başbakanlık Osmanlı Arşivi kataloğunda tespit edilen belgeler transkribe edilerek, elde edilen veriler belge yönetimi açısından analiz edilmiştir.
9
Toker, Hikmet, and Murat Aydemir. "Başbakanlık Osmanlı Arşivi Mâbeyn-i Hümâyûn Evrakları Dosya Tasnifinde Bulunan İki Saz Eseri." Rast Müzikoloji Dergisi 1, no. 1 (2013): 105–30. http://dx.doi.org/10.12975/rastmd.2013.01.01.0005.
Full textAbstract:
Türk mûsikîsi, kuruluşundan bu yana Osmanlı saray hayatı içinde kendine T daima yer bulmuştur. Bu durum sarayda birçok musiki topluluğunun kurulmasını daima yer bulmuştur. Bu durum sarayda birçok musiki topluluğunun kurulmasını sağlamıştır. Görevi saray sakinleri ve sultan için Türk musikisi icrâ etmek olan sağlamıştır. Görevi saray sakinleri ve sultan için Türk musikisi icrâ etmek olan Sazendegân-ı Hâssa bu toplulukların en kurumun üyelerinden Neyzen Salih Dede ve İsmet Ağa’ya ait iki saz eserini kurumun üyelerinden Neyzen Salih Dede ve İsmet Ağa’ya ait iki saz eserini incelemektedir. Bu eserler ¨Başbakanlık Osmanlı Arşivi MâbeynTasnifinde¨ bulunmuştur. Üzerlerindeki notlardan ve içinde bulundutarihinden Sultan II. Abdülhamit’e sunuldukları anlaşılmaktadır. tarihinden Sultan II. Abdülhamit’e sunuldukları anlaşılmaktadır. Hicaz-aşiran makamında bestelenen vkaydedilen bu eserler elle yazılmıştır. Bu eserlerden birinin değişik zamanlarda kaydedilen bu eserler elle yazılmıştır. Bu eserlerden birinin değişik zamanlarda basılan üç değişik notası tespit edilmiş ve elimizde bulunan karşılaştırılarak nüshalar arası farklılıklar tespit edilmiştir. Diğer eserin her hangi karşılaştırılarak nüshalar arası farklılıklar tespit edilmiştir. Diğer eserin her hangi nüshasına rastlanılmamıştır. Bu eser yeniden yazılmış ve orijinal nüshada bulunmayan hâne başlangıçları, usul ve mâkâm isimleri belirtilmiştir
10
Demi̇ryürek, Mehmet. "Kıbrıs Adasında Âdet-i Ağnâm Vergisi (1570-1603)." Belleten 83, no. 296 (2019): 127–52. http://dx.doi.org/10.37879/belleten.2019.127.
Full textAbstract:
Âdet-i ağnâm veya resm-i ganem adlarıyla Osmanlı İmparatorluğu'nun hemen hemen her tarafında tahsil edilen bu vergi, genellikle Nisan ve Mayıs aylarında toplanırdı. Verginin miktarı yer ve zamana göre değişiklik göstermekteydi. Adet-i ağnâm vergisi Kıbrıs'ın Osmanlılar tarafından fethinden sonra Kıbrıs'ta da tahsil edildi. Ağnam vergisi Osmanlı döneminde Kıbrıs bütçelerinin gelir kaynaklarından biri oldu. Söz konusu vergi ile ilgili bazı birincil/orijinal kaynaklar vardır. Bunlardan birisi Osmanlı yönetiminde hazırlanan Kıbrıs bütçeleridir. Eldeki bütçelerin tamamı birer yıllık olmasa da konuyla ilgili önemli bilgiler içermekte ve söz konusu verginin tahsil şeklini açıklamaktadır. Bir diğer kaynak ise 1 Numaralı Kıbrıs Mukataa Defteri'dir ki, bugüne kadar hiçbir araştırmada kullanılmamıştır. Çeşitli araştırmalarda Kıbrıs ağnâm vergisi hakkında bazı bilgiler bulunsa da Osmanlı Kıbrıs'ında tahsil edilen koyun vergisiyle ilgili kapsamlı bir araştırma henüz yapılmamıştır. Bundan dolayı çalışmanın amacı, XVI. yüzyıl sonlarında Kıbrıs koyun vergisiyle ilgili tarihî belgeleri ortaya çıkarmak ve değerlendirmek olarak belirlenmiştir. Kaynak olarak ise Kıbrıs Şer'iye Sicilleri ile Başbakanlık Osmanlı Arşivi belgeleri kullanılmıştır.
Books on the topic "Başbakanlık Osmanlı Arşivi (Turkey)"
1
Turkey. Osmanlı Arşivi Daire Başkanlığı, ed. Başbakanlık Osmanlı Arşivi rehberi. Devlet Arşivleri Genel Müdürlüğü, 2010.
Find full text
2
Necati, Aktaş, and Turkey. Osmanlı Arşivi Daire Başkanlığı., eds. Başbakanlık Osmanlı Arşivi rehberi. Devlet Arşivleri Genel Müdürlüğü, 2000.
Find full text
3
Madākhil baʻḍ aʻlām al-Jazīrah al-ʻArabīyah fī al-arshīf al-ʻUthmānī. Maktabat al-Malik ʻAbd al-ʻAzīz al-ʻĀmmah, 2004.
Find full text
4
Ṣābān, Suhayl. al- Jazīrah al-ʻArabīyah: Buḥūth wa-dirāsāt min wathāʼiq al-Arshīf al-ʻUthmānī wa-al-maṣādir al-Turkīyah. Maktabat al-Malik Fahd al-Waṭanīyah, 2005.
Find full text
6
Kh, Bgazhnokov B., and Kushkhabiev Anzor, eds. Istorii︠a︡ adygov v dokumentakh Osmanskogo gosudarstvennogo arkhiva. Respublikanskiĭ poligrafkombinat im. Revoli︠u︡t︠s︡ii 1905 g., 2009.
Find full text
7
al-Awsimah al-ʻUthmānīyah wa-al-ḥāṣilūn ʻalayhā min al-Jazīrah al-ʻArabīyah fī wathāʼiq al-arshīf al-ʻUthmānī. Markaz Ḥamad al-Jāsir al-Thaqāfī, 2007.
Find full text
8
İsmet, Binark, Gültepe Necati, Genç Yusuf İhsan, and Turkey. Osmanlı Arşivi Daire Başkanlığı., eds. Osmanlı devleti ile Kafkasya, Türkistan ve Kırım hanlıkları arasındaki münâsebetlere dâir arşiv belgeleri: 1687-1908 yılları arası. T.C. Başbakanlık, Devlet Arşivleri Genel Müdürlüğü, 1992.
Find full text
9
Nurja, Ermal Xhemal. Korça në dokumentet osmane të Arkivit të Stambollit: (udhërrëfyes). Onufri, 2021.
Find full text
10
Rumen, Kovachev, ed. Opis na registri ot Istambulskii͡a︡ Osmanski arkhiv kŭm generalnata direkt͡s︡ii͡a︡ na dŭrzhavnite arkhivi na Republika Turt͡s︡ii͡a︡. Narodna biblioteka "Sv. sv. Kiril i Metodiĭ", 1996.
Find full textBook chapters on the topic "Başbakanlık Osmanlı Arşivi (Turkey)"
1
Kolovos, Elias. "An Ottoman Register of Venetian Candia." In Hilâl. Edizioni Ca' Foscari, 2018. http://dx.doi.org/10.30687/978-88-6969-260-4/006.
Full textAbstract:
The paper is a preliminary study of the register Tapu Tahrir 798 located in the Ottoman Archives (Başbakanlık Osmanlı Arşivi) in Istanbul. In 1669 it surveys the newly conquered town of Candia (Crete) in great detail, from quarter to quarter and from building to building. The register provides rich information for the Venetian Candia, since it includes the public buildings of the town that passed to the Ottomans, as well as the names of the previous owners of the town dwellings, who had evacuated the town after its surrender, and the names of the current owners. Thus, this source provides us with the tools to study the spatial transformation of the town during the transition from the Venetian to the Ottoman rule, the settlement patterns of the religious and social groups, and the social use of space. A full study of the register is under way by the author and a team of experts, within a research program of the Institute for Mediterranean Studies, FO.R.T.H. (Mediterranean Cultural Landscapes).
Conference papers on the topic "Başbakanlık Osmanlı Arşivi (Turkey)"
1
SARI, Mustafa. "MİLLİ MÜCADELE VE CUMHURİYET’İN İLK YILLARINDA HİLÂL-İ AHMER CEMİYETİ’NİN AMASYA’DAKİ FAALİYETLERİ (1919-1925)." In 9. Uluslararası Atatürk Kongresi. Atatürk Araştırma Merkezi Yayınları, 2021. http://dx.doi.org/10.51824/978-975-17-4794-5.50.
Full textAbstract:
Hilâl-i Ahmer Cemiyeti, Salib-i Ahmer Cemiyeti’nin (Kızılhaç) benzeri olarak Osmanlı devlet adamlarının himayesinde 11 Haziran 1868’de kurulmuştur. II. Abdülhamid dönemi boyunca faaliyetlerini askıya almak zorunda kalan Hilâl-i Ahmer Cemiyeti, 1911 yılında yeniden kurulduktan sonra, özellikle Trablusgarp, Balkan Savaşları’nın tesiri ile Osmanlı ülkesinin her tarafında şubelerini açmaya gayret etmiştir. Cemiyetin bu dönemde açılan şubelerden birisi de Amasya şubesidir. 1912 tarihinde kurulan Hilâl-i Ahmer Cemiyeti Amasya Şubesi, bu tarihten itibaren bütün liva genelinde teşkilatlanmaya çalışmıştır. Balkan Savaşları ve I. Dünya Savaşı’nda faydalı hizmetler veren Hilâl-i Ahmer Amasya Şubesi Milli Mücadele döneminde faaliyetlerine aralıksız devam etmiştir. Bu dönemde yetim çocuklar için kurulan Şefkati İslamiye Yurdu’nun kurulmasına öncülük eden Amasya Şubesi, bölgede hastaneler kurarak askerlerin ve halkın yaralarını sarmaya çalışmıştır. Bunun dışında Amasya’daki Hilâl-i Ahmer Şubeleri, yardımsever halktan yardımlar toplayarak Cemiyet’in merkezine göndermişlerdir. Mübadele dönenimde Amasya ve çevresine yerleştirilen mübadillerin ihtiyaçlarının karşılanmasında yine Hilâl-i Ahmer Cemiyeti büyük görevler üstlenmiştir. Bu çalışmada başta Kızılay Arşivi olmak üzere Başbakanlık Osmanlı Arşivi, Hilâl-i Ahmer Cemiyeti tarafından hazırlanan raporlar, TBMM tutanakları ve araştırma eserler incelenerek Milli Mücadele ve Cumhuriyet’in ilk yıllarında Amasya ve çevresinde Hilâl-i Ahmer Cemiyeti’nin faaliyetleri ele alınacaktır.