Journal articles: 'Biogaz'

1

Wieczorek, Agnieszka. "Analiza IR biogazu pochodzącego z przeróbki odpadów gorzelnianych." Nafta-Gaz 78, no. 8 (August 2022): 630–36. http://dx.doi.org/10.18668/ng.2022.08.07.

Full text

Abstract:

Technika spektrometrii w podczerwieni (IR) stosowana jest do identyfikacji substancji organicznych, polimerowych i w niektórych przypadkach materiałów nieorganicznych. Zgodnie z tezą, że era paliw kopalnych powoli zbliża się do końca, zaistniała konieczność szukania i testowania alternatywnych źródeł energii. Gaz ziemny zawierający metan stanowi źródło energii wytwarzające duże ilości gazów cieplarnianych. Magazynowanie i wytwarzanie energii z paliw takich jak biogaz stanowi jedno z wielu innowacyjnych podejść podczas produkcji w zamkniętych, neutralnych pod względem CO2 obiegach (biogazownie). Technologie służące do wytwarzania biogazu i wykorzystujące biogaz kwalifikują się do otrzymania dofinansowania wspierającego rozwój OZE. Biogaz jest uważany za odnawialne źródło energii, obieg węgla w cyklu produkcji jego surowców i zużycia jest zamknięty i nie wiąże się z emisją netto dwutlenku węgla. Spektrometry IR pracujące zarówno w zakresie średniej, jak i bliskiej podczerwieni dają możliwości analizy chemicznej i materiałowej z dużą czułością i dokładnością, przez co mogą być szeroko stosowane w monitorowaniu środowiska lub do kontrolowania prowadzonych procesów technologicznych. W artykule opisano analizę próbek biogazu za pomocą spektrometrii w podczerwieni z transformacją Fouriera z zastosowaniem kuwety gazowej o regulowanej drodze optycznej. Badane próbki pochodzą z przerobu odpadów gorzelnianych. Przedstawiono analizę próbek gazów wzorcowych będących głównymi składnikami biogazu oraz dokonano porównania otrzymanych widm IR z widmami rzeczywistych próbek biogazu. Podjęto próbę określenia możliwości użycia tej techniki do wykrywania zanieczyszczeń, takich jak obecność gazowego amoniaku. Przeprowadzone badania potwierdziły możliwości analityczne badania głównych składników biogazu. Zawartość substancji będących zanieczyszczeniami biogazu może okazać się za niska do ich oznaczenia w przypadku ich śladowych ilości, wtedy spektrometria IR może okazać się niewystarczająca m.in. do oceny skuteczności prowadzonych procesów oczyszczania biogazu, dlatego należy ją stosować w połączeniu z analizą GC.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

2

Holewa-Rataj, Jadwiga, and Ewa Kukulska-Zając. "Biogaz rolniczy w Polsce – produkcja i możliwości wykorzystania." Nafta-Gaz 78, no. 12 (December 2022): 872–77. http://dx.doi.org/10.18668/ng.2022.12.03.

Full text

Abstract:

Biogaz stanowi alternatywę energetyczną dla konwencjonalnych paliw gazowych. Wzrost produkcji tego gazu oraz zwiększenie wykorzystania potencjału sektora biogazowego w Polsce może mieć znaczący wkład w zwiększenie bezpieczeństwa energetycznego kraju poprzez dywersyfikację źródeł energii. W niniejszym artykule skoncentrowano się wyłącznie na biogazie rolniczym i przedstawiono najnowsze dane dotyczące m.in. liczby biogazowni rolniczych oraz rocznej wydajności instalacji do wytwarzania tego gazu. Warto zauważyć, że liczba biogazowni rolniczych w Polsce systematycznie wzrasta. Na początku roku 2021 było ich 116, na koniec 2021 roku w rejestrze wytwórców biogazu rolniczego KOWR wpisanych było już 128 instalacji biogazowych, natomiast aktualna na koniec 2022 roku liczba biogazowni rolniczych wynosi 141. Wzrost liczby instalacji biogazowych pociąga za sobą wzrost możliwości produkcji tego gazu. Instalacje zarejestrowane na koniec 2021 roku pozwalały na wytworzenie ponad 513 mln m3 biogazu rolniczego rocznie. Obecnie sumaryczna roczna wydajność instalacji biogazowych pozwala na wytworzenie ponad 569 mln m3 biogazu rolniczego. Wszystkie zarejestrowane w Polsce biogazownie rolnicze wykorzystują produkowany biogaz do wytwarzania ciepła i energii elektrycznej w skojarzeniu. Sumaryczna moc zainstalowana elektryczna wszystkich biogazowni rolniczych na koniec 2022 roku wynosi 139,5 MWe. W artykule przedstawiono również wyniki analiz w zakresie stosowanych w Polsce substratów do produkcji biogazu rolniczego oraz metod jego oczyszczania, a także wpływu użytej metody oczyszczania na jakość, parametry fizykochemiczne oraz możliwość wykorzystania powstającego gazu. Do produkcji biogazu rolniczego w większości stosowana jest biomasa roślinna w połączeniu z inną biomasą oraz ewentualnie kiszonka. Wykorzystywane w biogazowniach rolniczych procesy oczyszczania biogazu to przede wszystkim odsiarczanie i osuszanie. Przeprowadzone badania pokazały również, że parametry energetyczne biogazów rolniczych pochodzących z różnych biogazowni charakteryzują się niewielkim zróżnicowaniem, co jest istotne ze względu na fakt, że stabilność parametrów energetycznych biogazu stanowi ważny czynnik wpływający na możliwość jego efektywnego wykorzystania.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

3

Wardal, Witold Jan. "Prawne i praktyczne aspekty wytwarzania i uzdatniania biogazu rolniczego." Mehanization and electrification of agricultural, no. 10(109) (2019): 179–88. http://dx.doi.org/10.37204/0131-2189-2019-10-18.

Full text

Abstract:

W pracy przedstawiono prawne i praktyczne aspekty wytwarzania i uzdatniania biogazu rolniczego wg stanu aktualizacji na czerwiec 2019 r. Dokonano zestawienia głównych pojęć użytych w artykule. Zaprezentowano wystandaryzowaną metodę obliczania ilości energii elektrycznej lub ciepła wytworzonych z odnawialnych źródeł. Ponadto zamieszczono zestawienie kilku najczęściej stosowanych metod uzdatniania biogazu do kogeneracji. Jako nowa technologia odsiarczania, odsiarczanie biologiczne przyciąga coraz większą uwagę ze względu na zalety niskiego zużycia energii i usuwania dwóch rodzajów zanieczyszczeń z biogazu: CO2 i H2S. Słowa kluczowe: biogaz, kogeneracja, biomasa, oczyszczanie biogazu.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

4

Igoud, Sadek, Insaf Tou, Salim Kehal, Noura Mansouri, and Abdelkader Touzi. "Première Approche de la Caractérisation du Biogaz Produit à Partir des Déjections Bovines." Journal of Renewable Energies 5, no. 2 (December 31, 2002): 123–28. http://dx.doi.org/10.54966/jreen.v5i2.891.

Full text

Abstract:

La production du biogaz est une technique largement répandue dans le monde. Très riche en biométhane, ce gaz permet l’approvisionnement énergétique renouvelable notamment des zones agricoles et rurales où la biomasse organique est abondante. Dans ce contexte, la Division Biomasse prospecte la filière de la production du biogaz à partir des déchets organiques qui reste une source énergétique non exploitée en Algérie. L’article proposé présente une première approche de cette prospection qui consiste en l’installation d’un digesteur expérimental d’une capacité de 800 litres. Son utilisation pour une première biométhanisation mésophile a permis de produire 26,898 m3 de biogaz à partir de 440 Kilogrammes de bouses de vaches durant 77 jours. La composition moyenne du biogaz est de 61% de méthane et de 35,65% de gaz carbonique.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

5

Faye, Omar Kata, Lat Grand Ndiaye, and Bassirou Sarr. "Étude comparative de la digestion anaérobie entre pulpes de la pomme de cajou, bouse de vache et leur codigestion." Journal de Physique de la SOAPHYS 2, no. 1b (March 5, 2021): C20A05–1—C20A05–8. http://dx.doi.org/10.46411/jpsoaphys.2020.01.05.

Full text

Abstract:

La digestion anaérobie est un processus naturel biologique de dégradation de la matière organique en absence d’oxygène, pour la production du biogaz. L’étude réalisée porte sur la valorisation des déchets organiques dans la région de la Casamance. Elle consiste à évaluer la production de biogaz par les pulpes de la pomme de cajou (PPC), comparée à celle de la production par la bouse de vache (BV) et celle de la codigestion de ces deux substrats. Trois dispositifs expérimentaux ont été conçus d’une part, pour la détermination de la composition du biogaz et d’autre part, neuf dispositifs expérimentaux basés sur la méthode du déplacement du liquide ont été mis en oeuvre pour la détermination du volume de biogaz. Les essais ont été triplet et les résultats basés sur la moyenne des mesures effectuées. Les expériences ont duré 40 jours dans un bain marie à 38 °C. Les résultats montrent un volume cumulé de 5 100 ml de biogaz avec un pourcentage en méthane de 62,95 % pour les (PPC) ; la (BV) présente un volume cumulé de biogaz de 3 256 ml, composé de 58,52 % de méthane et enfin la codigestion des substrats mélangés (50 % de pulpes de la pomme de cajou et 50% de bouse de vache), donne une production de 6 982 ml en volume cumulé contenant un pourcentage en méthane de 61,30 %. Ces résultats montrent l’importance de la codigestion sur l’amélioration des rendements de productions des substrats lors de la digestion anaérobie.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

6

Colonna, Paul. "Biomasse, biogaz et biocarburants." Revue Générale Nucléaire, no. 3 (May 2011): 58–64. http://dx.doi.org/10.1051/rgn/20113058.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

7

Podkówka, Zbigniew. "Biogaz rolniczy w Polsce." GAZ, WODA I TECHNIKA SANITARNA 1, no. 8 (August 5, 2016): 7–10. http://dx.doi.org/10.15199/17.2016.8.2.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

8

Puczel, Bronisław, Wojciech Szymoniak, Jolanta Puczel, and Piotr Ponichtera. "Porównanie wpływu uwarunkowań przyrodniczych w uprawie kukurydzy na biogaz w latach 2022-2023." Scientific Journals of the International Academy of Applied Sciences in Lomza 94, no. 2 (December 18, 2024): 133–43. https://doi.org/10.58246/hkvchj14.

Full text

Abstract:

Badania przeprowadzono w gospodarstwie rolnym. Badania dotyczyły porównania wpływu uwarunkowań przyrodniczych w uprawie kukurydzy na biogaz w latach 2022-2023. Warunki glebowe, dobór odmiany oraz poprawna agrotechnika w ograniczony sposób kompensuje niekorzystne warunki pogodowe, co również stwierdzono w przypadku badań własnych. Opłacalność produkcji kukurydzy na biogaz warunkowana jest w dużej mierze korzystnym przebiegiem warunków pogodowych.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

9

Douag-Tirichine, Nassima, Abdelhak Benkhelifa, and Khalida Bousdira. "Production de biogaz à partir des déjections bovines en milieu aride: cas du M’Zab (Algérie)." Journal of Renewable Energies 17, no. 3 (October 19, 2023): 419–26. http://dx.doi.org/10.54966/jreen.v17i3.455.

Full text

Abstract:

L’objectif de ce travail expérimental est de valoriser les déchets issus de l’élevage bovin, en utilisant les bouses de vaches comme substrat pour la production de biogaz qui peut être directement exploitable pour un usage domestique dans une région enclavée et aride de l’Algérie le M’Zab. Pour cela, nous avons utilisé un système constitué d’une enceinte fermée de 800 litres: c’est le digesteur, une cloche gazométrique de 600 litres pour le stockage du biogaz produit, et un chauffe-eau électrique de 75 litres pour le chauffage du digesteur. Les paramètres de la digestion anaérobie ont été suivis régulièrement. Le contrôle de la température est assuré par un thermostat mécanique et l’ajustement du pH est effectué par l’addition de l’eau de chaux afin de maintenir les valeurs du pH proches de la neutralité 7. Pour ce qui est de l’isolation thermique, le digesteur est recouvert avec de la laine de verre afin de maintenir une température stable et diminuer les écarts de température entre le jour et la nuit. L’épuration est faite par passage du biogaz à travers de la chaux, et le dosage du méthane est effectué par une méthode volumétrique. L’apparition du méthane dans le biogaz a été observée au bout du 5ème jour de fermentation avec une quantité de 40-45 %. Et le maximum a été atteint au 33ème jour de la méthanisation avec 89 % de CH4 dans le biogaz.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

10

Powałka, Małgorzata, Ewa Golisz, Anna Klepacka, and Jacek Skudlarski. "Aktualny stan sektora biogazu rolniczego w Polsce na tle krajów Unii Europejskiej." Zeszyty Naukowe SGGW w Warszawie - Problemy Rolnictwa Światowego 13, no. 3 (September 30, 2013): 203–12. http://dx.doi.org/10.22630/prs.2013.13.3.51.

Full text

Abstract:

Biogazownia rolnicza jest jednym ze sposobów pozyskania energii na bazie odnawialnych źródeł energii (OZE). Produkcja energii pochodząca z biogazu rolniczego umożliwia wypełnienie przez Polskę nałożonych Narodowych Celów Wskaźnikowych oraz postanowień Pakietu Klimatyczno-Energetycznego. Założenia te, zakładają wzrost udziału odnawialnych źródeł energii w finalnym zużyciu energii do 15%, a w rynku paliw transportowych do 2020 roku do 10%. Rynek biogazu w Polsce znajduje się w fazie wzrostu. Na tle Unii Europejskiej zajmujemy 14 miejsce, pomimo szerokiego zaplecza surowcowego do produkcji biogazu rolniczego. W kraju w 2013 r. funkcjonują 32 biogazownie rolnicze, o łącznej wydajności instalacji do produkcji biogazu 130,33 mln m3. W większości są to przedsiębiorstwa o zainstalowanej mocy elektrycznej powyżej 1 MWe.. Biogaz cieszy się silnym wsparciem krajów Unii Europejskiej, natomiast stan rozwoju technicznego istniejących biogazowni jest zróżnicowany. Największą produkcję biogazu odnotowują Niemcy, Włochy i Austria.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

11

FALIPOU, E., S. GILLOT, J. P. CANLER, and J. M. PERRET. "Digestion anaérobie des boues en station d’épuration : état de l’art du parc français." Techniques Sciences Méthodes, no. 9 (September 21, 2020): 57–69. http://dx.doi.org/10.36904/tsm/202009057.

Full text

Abstract:

La digestion des boues de station d’épuration suscite de plus en plus d’intérêt auprès des collectivités. Ce procédé biologique permet en effet de réduire de façon importante le volume des boues produites, de les stabiliser et de générer du biogaz. Ce biogaz peut être valorisé sous forme d’énergie thermique et/ou électrique, être utilisé comme biocarburant, ou être injecté dans le réseau de gaz de ville depuis juin 2014, avec la modification de l’arrêté du 23 novembre 2011. Motivée par cette évolution réglementaire, cette étude a permis de réaliser un état des lieux des pratiques actuelles en France concernant la digestion des boues d’épuration. Les résultats présentés ont été obtenus à la suite d’une enquête réalisée auprès des exploitants de stations d’épuration équipées d’une filière de digestion. 96 installations de ce type ont pu être répertoriées en France métropolitaine. Les réponses au questionnaire technique envoyé ont permis d’identifier les pratiques majoritaires ainsi que les problèmes rencontrés en exploitation. Les digesteurs sont alimentés principalement avec un mélange de boues primaires et de boues secondaires, et sont conçus pour fonctionner en chauffant les boues à 37 °C ou 55 °C grâce au biogaz produit. Bien que les exploitants ajoutent parfois des graisses au mélange, la codigestion reste peu utilisée du fait des contraintes réglementaires. Les performances obtenues en matière de réduction du volume des boues et de production de biogaz ont pu être déterminées et reliées à la nature des boues introduites. Malgré quelques difficultés liées au bouchage de canalisations par des filasses, à la gestion des retours en tête chargés en azote ou au respect des normes de qualité du biogaz et des boues déshydratées, les exploitants se disent globalement satisfaits et un nombre croissant de projets de digestion a pu être mis en évidence. Le biogaz produit est désormais majoritairement valorisé afin de produire de l’énergie en plus de chauffer le digesteur et, à fin 2018, huit stations ont déjà opté pour l’injection de biométhane épuré dans les réseaux de distribution de gaz.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

12

Mboko, Beaudrique Nsimba, Haddy Mbuyi Katshiatshia, Norbert Basosila Lolofo, Pius Mpiana Tshimankinda, and Pierre Luhata Lokadi. "Etude comparative des caractéristiques de quelques charbons de bois vendus dans la Ville de Kinshasa et du biogaz produit à partir des déchets organiques ménagers." Revue Africaine d’Environnement et d’Agriculture 7, no. 4 (February 6, 2025): 33–43. https://doi.org/10.4314/rafea.v7i4.

Full text

Abstract:

Description du sujet: Cette étude aborde la problématique de déforestation et de pollution de l’air intérieur causée par l’utilisation des charbons de bois dans la Ville de Kinshasa et la possibilité de leur remplacement par le biogaz produit à partir des déchets organiques ménagers. Objectif:Ce travail vise à identifier et à caractériser les charbons de bois vendus dans la Ville de Kinshasa afin de trouver ceux qui sont moins polluants mais avec des pouvoirs calorifiques élevés d’une part et d’autre part, de produire le biogaz à partir des déchets organiques ménagers rencontrés dans la Ville de Kinshasa et de comparer son pouvoir calorifique à celui du meilleur charbon de bois trouvé. Méthodes: L’identification et la caractérisation physico-chimique de quelques charbons de bois vendus dans la Ville de Kinshasa et des déchets organiques ménagers étaient faites. Ensuite, une analyse comparative des caractéristiques de ces charbons de bois et du biogaz produit était réalisée, en exploitant notamment leur pouvoir calorifique inférieur (PCI). Résultats: Les résultats de cette étude indiquent que Millettia laurentii (PCI = 8,45 kWh/kg), Erythrophleum africanum (PCI = 8,29 kWh/kg) et Eucalyptus camaldulensis (PCI = 7,87 kWh/kg) avaient des PCI dans la plage rencontrée dans la littérature pour des charbons de bois de bonne qualité. Hymenocardia acida (PCI = 6,43 kWh/kg) avait le plus faible PCI de tous les charbons de bois analysés, Pentaclethra eetveldeana (PCI = 7,42 kWh/kg) et Eucalyptus camaldulensis avaient des teneurs en humidité relativement élevées (~ 8 %). Ces teneurs en humidité élevées pourraient causer une forte pollution de l’air intérieur suite à la toxicité élevée du CO produit lors de la combustion incomplète, comparés à d’autres charbons de bois qui avaient des teneurs en humidité faibles (~ 4 %). Le PCI de biogaz produit était de 6,46 kWh/m3 . Cette quantité d’énergie pourrait substituer jusqu’à 76,45 % l’utilisation des charbons de bois de Millettia laurentii pour une quantité de ce dernier évaluée à 1 kg. Conclusion: Millettia laurentii était le meilleur charbon de bois trouvé en termes de faible pouvoir polluant et de PCI élevé. La substitution efficace des charbons de bois par le biogaz issu des déchets organiques ménagers dans la Ville de Kinshasa ne serait possible qu’en cas de la mise en œuvre de cette technologie en grande échelle et en optimisant le rendement en méthane de ces déchets. English title: Comparative study of the characteristics of some charcoal sold in the Kinshasa city and biogas produced from household organic waste Description of the subject: This study addresses the problem of deforestation and indoor air pollution caused by the use of charcoal in the Kinshasa city and the possibility of replacing charcoal with biogas produced from household organic waste. Objective: This work aims to identify and characterize the charcoal sold in the Kinshasa city in order to find those that are less polluting but with high calorific values on the one hand, and on the other, to produce biogas from the household organic waste encountered in the Kinshasa city and compare its calorific value with that of the best charcoal found. Methods: The identification and physico-chemical characterization of some charcoal sold in the Kinshasa city and household organic waste were carried out. Next, a comparative analysis of the characteristics of these charcoal and the biogas produced was carried out, exploiting in particular their lower heating value (LHV). Results: The results of this study indicate that Millettia laurentii (LHV = 8.45 kWh/kg), Erythrophleum africanum (LHV = 8.29 kWh/kg) and Eucalyptus camaldulensis (LHV = 7.87 kWh/kg) had LHV within the range found in the literature for good quality charcoal. Hymenocardia acida (LHV = 6.43 kWh/kg) had the lowest LHV of all the charcoal analyzed, Pentaclethra eetveldeana (LHV = 7.42 kWh/kg) and Eucalyptus camaldulensis had relatively high moisture contents (~ 8 %). These high moisture contents could cause high indoor air pollution due to the high toxicity of CO, produced during incomplete combustion, compared with other charcoal which had low moisture contents (~ 4 %). The LHV of the biogas produced was 6.46 kWh/m3 . This amount of energy could substitute up to 76.45 % the use of charcoal from Millettia laurentii for a quantity of the latter evaluated at 1 kg. Conclusion: Millettia laurentii was the best charcoal found in terms of low pollutant power and high LHV. Efficient substitution of charcoal by biogas from household organic waste in Kinshasa city would only be possible if this technology were implemented on a large scale and by optimizing the methane yield from these waste.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

13

Podeszwa, Ewelina, and Krzysztof Biernat. "Biogaz jako alternatywny nośnik energii." Studia Ecologiae et Bioethicae 12, no. 2 (June 30, 2014): 135–54. http://dx.doi.org/10.21697/seb.2014.12.2.08.

Full text

Abstract:

The advantages of biogas, apart from being just an alternative energy source, are its various possibilities of conversion. Chemical energy can be converted into biogas for heat, electricity and chemical energy of other compounds. Therefore, there are numerous opportunities for using energy from biogas. Some of them are used in stationary installations. Another application is as a fuel for vehicle engines by burning biomethane.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

14

Trupkiewicz, Marcin. "Nowe instrumenty wsparcia wytwarzania energii elektrycznej oparte na stałej cenie zakupu – zagadnienia wybrane." internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny 8, no. 5 (2019): 105–20. https://doi.org/10.7172/2299-5749.ikar.5.8.8.

Full text

Abstract:

Przeprowadzona w niniejszej pracy analiza tekstu prawnego pozwala stwierdzić, że ustawodawca wprowadza do systemu prawnego nowe instrumenty wspierające rozwój odnawialnych źródeł energii. Instrumenty te kierowane są wyłącznie do podmiotów prowadzących działalność gospodarczą w zakresie wytwarzania energii elektrycznej z określonych technologii OZE (biogaz rolniczy, biogaz składowiskowy, biogaz z oczyszczalni ścieków, biogaz inny oraz hydroenergia). Istotą tych instrumentów jest oparcie ich na wykorzystaniu stałej ceny zakupu, która tworzy dwa niezależne oraz rozłączne mechanizmy umożliwiające przekazywanie pomocy publicznej na wytwarzanie energii elektrycznej z OZE. Pierwszy z nich polega na wykorzystaniu stałej ceny zakupu jako ceny gwarantowanej (feed-in tariff), która wypłacana jest bezpośrednio przez sprzedawcę zobowiązanego na podstawie odpowiedniej umowy sprzedaży energii elektrycznej wytwarzanej z instalacji OZE. Umowa ta w pakiecie uwzględnia również bilansowanie handlowe oraz związane z tym koszty. Drugi instrument zakłada sprzedaż energii na rynku oraz dodatkowe wyrównanie wytwórcy różnicy między średnimi cenami energii elektrycznej a poziomem stałej ceny zakupu w postaci prawa do pokrycia ujemnego salda. W tym kontekście poziom stałej ceny zakupu stanowi podstawę obliczenia gwarantowanej premii do ceny rynkowej (feed-in premium) energii elektrycznej przekazywanej wytwórcy jako wsparcie dla wytwarzania energii elektrycznej z OZE. Możliwość stosowania tych instrumentów poprzedzona jest odpowiednim postępowaniem toczącym się przed Prezesem Urzędu Regulacji Energetyki, a także może być ograniczona przez odpowiednie przepisy wykonawcze wydane przez Radę Ministrów, która prowadzi politykę państwa w zakresie OZE oraz realizacje wiążące Polskę cele polityki klimatyczno-energetycznej UE w zakresie wykorzystania OZE w sektorze elektroenergetycznym.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

15

Février, Hélène, and Bénédicte Weiss. "Biogaz : la France cherche son modèle." Alternatives Économiques N° 344, no. 3 (March 1, 2015): 60. http://dx.doi.org/10.3917/ae.344.0060.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

16

de Ravignan, Antoine. "Le biogaz, un gisement à creuser." Alternatives Économiques N° 365, no. 2 (February 1, 2017): 82. http://dx.doi.org/10.3917/ae.365.0082.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

17

Saïdi-Boulahia, Amina, Sabah Abada, and Meryem Saber. "Valorisation des déchets organiques ménagers et les déjections bovines par la méthanisation." Journal of Renewable Energies 21, no. 4 (December 31, 2018): 537–43. http://dx.doi.org/10.54966/jreen.v21i4.712.

Full text

Abstract:

La digestion anaérobie de la fraction organique des déchets ménagers est l’une des méthodes de traitement et de valorisation de ces déchets. En effet cette valorisation, offre la possibilité de combiner le traitement de ces déchets et la production d’une énergie renouvelable qui est le biogaz. Dans notre étude, nous avons contribué à l’étude de la production de biogaz à partir de la co-digestion de la fraction organique des déchets ménagers avec les déjections bovines. Les deux substrats ont été introduits dans le digesteur après un pré-mélange à raison de 5 % de déchets ménagers et 10 % de bouse de vache. La fermentation de cette expérimentation a été menée en mode batch (alimentation discontinue) tout en assurant l’anaérobiose avec maintien de la température dans la plage mésophile. Nous avons procédé à la mesure des paramètres de stabilité, tels que le pH, le potentiel d’oxydo-réduction et les acides gras volatils (AGV). Les valeurs de ces paramètres indiquent le bon déroulement du processus de digestion qui a permis la production d’une quantité évaluée à 870 ml de biogaz durant un temps d’opération de 45 jours et pour une masse de 1000 grammes de déchets.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

18

Borusiewicz, Andrzej, Stanisław Derehajło, and Magdalena Tymińska. "ENERGIA POZYSKIWANA Z BIOGAZU JAKO INNOWACYJNATECHNOLOGIA STOSOWANA W GOSPODARSTWACH ROLNYCH." Scientific Journals of the International Academy of Applied Sciences in Lomza 78, no. 2 (December 30, 2020): 5–16. https://doi.org/10.58246/q5bsdr26.

Full text

Abstract:

Biogaz jest produktem fermentacji beztlenowej materii organicznej, w tym związków organicznych pochodzących z odchodów zwierzęcych, roślin z upraw energetycznych oraz innych biodegradowalnych surowców. W wielu krajach uprzemysłowionych biogaz wykorzystuje się do produkcji energii elektrycznej wykorzystywanej nie tylko na potrzeby danego gospodarstwarolnego, ale również sprzedawanej do sieci elektroenergetycznej. Wiąże się to z uzyskiwaniem korzyści nie tylko ekonomicznych, ale także środowiskowych, poprzez zminimalizowanie wydzielania się szkodliwych gazów do atmosfery. W niniejszym artykule omówione zostało funkcjonowanie podstawowych typów biogazowni rolniczych, porównano dane z poprzednich lat, zaproponowano dogodne rozwiązania dla terenu podlaskiego, w którym stacjonuje jedna z biogazowni rolniczych, a która to stała się obiektem badań. Studium przypadku obejmuje biogazownię w Rybołach.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

19

DIRRENBERGER1, P. "Méthanisation (partie 2) : technologies de digestion et procédés utilisés – état de l’art." Techniques Sciences Méthodes, no. 9 (September 21, 2020): 33–56. http://dx.doi.org/10.36904/tsm/202009033.

Full text

Abstract:

La méthanisation est un processus biologique de dégradation anaérobie de la matière organique, poursuivant deux buts principaux : une valorisation énergétique par la production de biogaz, composé en majorité de méthane (CH4) et de gaz carbonique (CO2), et une valorisation agronomique par la production de digestat (résidu organique liquide ou pâteux des déchets non digérés), riche en nutriments (azote, phosphore, potassium) et pouvant être utilisé comme fertilisant ou amendement (épandage direct ou compostage). La méthanisation suit un schéma global relativement générique (prétraitement des déchets entrants; digestion; posttraitement du digestat produit et valorisation du biogaz), mais les technologies existantes et les procédés qui leur sont associés sont souvent complexes et variés. Certaines technologies ont été développées en voie humide (réacteurs infiniment mélangés, à lit fixe, à lit fluidisé ou à lit de boues) et d’autres en voie sèche (réacteurs verticaux à recirculation de digestat ou de biogaz, horizontaux à piston, batch à percolation ou cellules de méthanisation). Les procédés qui sont associés à ces diverses technologies se différencient par les choix de prétraitement et de posttraitement appliqués en amont et en aval de la méthanisation, avec une contrainte principale : la nature des déchets à méthaniser. Toutes les variantes sont ensuite possibles à décliner afin d’optimiser l’efficacité du procédé choisi.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

20

Williot, Jean-Pierre. "Gaz noir, gaz bleu, gaz vert : à la recherche des transitions gazières." Revue d'Histoire de l'Énergie N° 4, no. 1 (June 23, 2020): 1b—17b. http://dx.doi.org/10.3917/jehrhe.004.0001b.

Full text

Abstract:

La conception de la transition énergétique invite à réviser le développement de chaque source d'énergie. Il en va ainsi de l'énergie gazière qui a connu au moins trois transitions dans sa longue durée. Depuis le début du XIX e siècle, le gaz tiré du charbon puis le gaz naturel et aujourd'hui le biogaz forment trois étapes que trois couleurs peuvent caractériser : le noir du gaz manufacturé, le bleu du méthane et le vert du biogaz. Chacune des étapes correspond à des techniques gazières spécifiques qui se sont conjuguées plus qu'elle ne se sont remplacées l'une par l'autre. Doit-on donc parler en fin de compte de transition, de césure ou de changement progressif ?

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

21

GRAGNIC, G., V. CHEVALIER, and F. ESPERET. "La production d’énergie renouvelable à la station d’épuration d’Angers Loire Métropole." Techniques Sciences Méthodes, no. 1-2 (February 20, 2020): 53–61. http://dx.doi.org/10.36904/tsm/201901053.

Full text

Abstract:

Si les stations d’épuration remplissent parfaitement leur fonction première, à savoir traiter les eaux usées de manière performante, cela se fait en consommant une quantité d’énergie significative. La consommation d’électricité des secteurs de l’eau et de l’assainissement représente 3,5 % de la consommation totale d’électricité dans l’Union européenne. L’enjeu pour les installations de traitement est aujourd’hui d’atteindre l’autosuffisance en énergie, de réduire les émissions carbones et d’explorer toutes les possibilités permettant de maîtriser les consommations d’énergie. La digestion anaérobie et l’injection du biogaz dans le réseau de gaz naturel offrent de nouvelles opportunités qui progressent rapidement. Près de 144 GWh /an (retours d’expérience Gaz réseau distribution France GRDF) sont déjà injectés pour un potentiel estimé à plus de 1 500 GWh/an. La production d’énergie renouvelable issue du biogaz est un des leviers majeurs qui permettra à la filière de l’eau d’atteindre la neutralité carbone et l’autosuffisance énergétique. Le présent article présente la production d’énergie réalisée par la station d’épuration d’Angers Loire Métropole, qui injecte, depuis juin 2017, dans le réseau public de distribution de gaz naturel opéré par GRDF, le biométhane obtenu après purification du biogaz issu de la digestion des boues. La quantité d’énergie injectée dans le réseau, 15 000 MWh/an et bientôt 18 000 MWh/an après substitution du biogaz consommé pour le process par la chaleur fatale présente sur le site, peut être comparée à la consommation d’électricité annuelle : 8 660 MWh puis 9 030 MWh après augmentation de la quantité injectée. Compte tenu du coefficient de conversion de l’électricité en énergie primaire utilisé en France dans le cadre de la réglementation thermique de 2012 (RT2012), égal à 2,58, l’autonomie de la station atteindra prochainement 78 %. Les gains supplémentaires pourront résulter de l’amélioration du rendement de digestion, objet de programme de recherche, et éventuellement de la mutualisation de l’outil si la réglementation relative au mélange des boues évoluait de façon à autoriser ce mélange en méthanisation.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

22

Bentounes, N., A. Jaffrin, B. Dalichamp, and L. Urban. "DEPOLLUTION OF LANDFILL BIOGAZ FOR GREENHOUSE APPLICATIONS." Acta Horticulturae, no. 534 (August 2000): 117–24. http://dx.doi.org/10.17660/actahortic.2000.534.12.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

23

Rougé, Jacques. "Le biogaz, une énergie renouvelable en pleine évolution." Annales de la Société Géologique du Nord, no. 25 (December 1, 2018): 39–40. http://dx.doi.org/10.54563/asgn.579.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

24

Boutouta, Imene, Benamar Cheknane, Faiza Zermane, Mohammed Djaafri, and Khalida Boutemak. "Etude de la bio méthanisation en réacteur discontinu Application aux déchets solides urbains de la ville de Blida." Journal of Renewable Energies 21, no. 2 (June 30, 2018): 199–206. http://dx.doi.org/10.54966/jreen.v21i2.682.

Full text

Abstract:

Ce travail porte sur l’étude expérimentale de la digestion anaérobie des déchets ménagers organiques de la wilaya de Blida en condition mésophile (température allant de 35 °C jusqu’à 37 °C). Pour augmenter le rendement de production en biométhane, nous avons effectué un prétraitement du substrat avec un taux de dilution déjà optimisé. Au cours des expérimentations réalisées au niveau du laboratoire, nous avons suivi les différents paramètres qui nous renseignent sur le fonctionnement du digesteur, tels que le pH et le volume de biogaz, ainsi que le taux de la réduction de la pollution organique, tels que la DCO et la DBO5. Les résultats obtenus montrent globalement qu’il y a une acidification du milieu du à la décomposition de la matière végétale utilisée. D’autre part, les différents résultats révèlent une réduction de la DCO et la DBO5 avec un pourcentage de 76.33 % et 48 % respectivement, avec l’obtention du biogaz inflammable avec un volume total qui a dépassé les 4000 ml et riche en méthane.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

25

Wróblewska, Anna. "Wpływ składników wstępnie uzdatnionego biogazu na elementy sieci i instalacji gazowych." Nafta-Gaz 78, no. 11 (November 2022): 815–26. http://dx.doi.org/10.18668/ng.2022.11.05.

Full text

Abstract:

Głównym celem niniejszego artykułu jest przedstawienie wpływu składników wstępnie uzdatnionego biogazu na elementy sieci i instalacji gazowych, takie jak np. rury, złączki, armatura, reduktory, oraz na materiały uszczelniające stosowane w połączeniach mechanicznych. W pracy dokonano przeglądu elementów, z których mogą być budowane sieci gazowe, jak i tych występujących w instalacjach gazowych, a następnie zebrano informacje o materiałach, z których wykonywane są elementy liniowe, różnego typu złączki, jak również materiały stosowane do uszczelnienia, w celu określenia zakresu, w jakim należy przeprowadzić ocenę oddziaływania składników biogazu. Biorąc pod uwagę składy biogazu dostępne w literaturze oraz średni skład wstępnie oczyszczonego biogazu rolniczego, dokonano analizy doniesień literaturowych w zakresie możliwych oddziaływań poszczególnych składników na elementy sieci i instalacji gazowych. Przeanalizowano dostępne artykuły naukowe, a także informacje zebrane od producentów poszczególnych elementów, co wykazało, że trudno jest udzielić jednoznacznej odpowiedzi, które składniki biogazu rolniczego i w jakich stężeniach mogą stanowić zagrożenie dla bezpieczeństwa transportu nowego paliwa gazowego. Związane jest to z tym, że prowadzone dotychczas badania i analizy w dużej mierze koncentrowały się jedynie na pojedynczych składnikach lub ewentualnie na mieszaninach jednak o znacznie mniej złożonych składach, niż ma biogaz, stąd też trudno jest ocenić współoddziaływanie jego składników. W pracy określono główne składniki biogazu, które mogą niekorzystnie wpływać na elementy sieci i instalacji gazowych, zwrócono uwagę na ich możliwe wzajemne oddziaływania, a także na fakt, że część prowadzonych badań nie uwzględnia rzeczywistych warunków użytkowania, np. ciśnienia. We wnioskach wskazano również, że aby uzyskać jednoznaczną odpowiedź na pytanie o bezpieczeństwo transportu biogazu lub jego mieszanin, niezbędne jest przeprowadzenie dodatkowych badań.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

26

Weiland, Peter. "Production de biogaz par les exploitations agricoles en Allemagne." Sciences Eaux & Territoires Numéro 12, no. 3 (2013): 14. http://dx.doi.org/10.3917/set.012.0014.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

27

Antosz, Artur, and Stefan Ptak. "Analiza przemysłowych instalacji biogazowych w aspekcie rozwoju technologii oczyszczania biogazu." Nafta-Gaz 79, no. 8 (August 2023): 545–56. http://dx.doi.org/10.18668/ng.2023.08.06.

Full text

Abstract:

Energia jest niezbędnym czynnikiem, który napędza wszystkie współczesne gospodarki. Według powszechnej opinii tradycyjne zasoby energetyczne, głównie paliwa kopalne, wyczerpują się, a ich użycie powoduje wzrost zanieczyszczenia środowiska naturalnego. Dlatego też na znaczeniu zyskują odnawialne źródła energii (OZE), które są neutralne dla otaczającego nas środowiska. Poprawa sytuacji energetycznej świata wymaga ukierunkowania na konieczność, a nie na opcję korzystania z zielonych nośników energii. Aby tak się stało, wymagane jest upowszechnianie odnawialnych źródeł energii oraz ich konkurencyjność ekonomiczna w porównaniu z pierwotnymi nośnikami energii, które w przyszłości ulegną wyczerpaniu. Warunkiem przeprowadzenia zielonej rewolucji jest eliminacja istotnych wad odnawialnych źródeł energii, takich jak: uzależnienie od zmienności warunków atmosferycznych, naturalna zmienność w cyklu rocznym oraz sprzyjające ukształtowanie terenu. Najbardziej perspektywicznym i stabilnym zielonym źródłem energii w naszych krajowych realiach jest biomasa, a dokładnie produkcja biogazu rolniczego z biomasy. Biogaz rolniczy i biogazownie rolnicze należą do najszybciej rozwijających się segmentów energetyki odnawialnej w Europie. W pierwszej części artykułu dokonano rozeznania literaturowego dotyczącego procesu wytwarzania biogazu, rodzajów biogazowni oraz surowców stosowanych do produkcji biogazu. Przedstawiono obecną sytuację rozwoju energetycznego rynku biogazu na każdym z kontynentów, poziom zróżnicowania pod względem liczby instalacji, stopnia ich skomplikowania oraz zastosowanych technologii i rozwiązań konstrukcyjnych, zwłaszcza w przypadku dużych, scentralizowanych biogazowni. Część doświadczalna obejmowała próby otrzymania surowego biogazu. W tym celu skonstruowano instalację umożliwiającą produkcję biogazu. Zastosowano surowce takie jak jabłka, marchew, trawę pochodzącą ze skoszenia terenów zielonych INiG – PIB oraz produkt uboczny powstający w procesie odśluzowania oleju rzepakowego. Na wyprodukowanych próbkach biogazu przeprowadzono porównawczą analizę intensywności pasm dwutlenku węgla do metanu FTIR, za pomocą której określono przybliżony udział tych dwóch składników. Na podstawie tej analizy wytypowano próbkę biogazu, który charakteryzował się największym udziałem metanu i dla którego wykonano pełną analizę składu gazu.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

28

HADIDI, M., B. BAHLAOUAN, S. ASSABA, F. Z. OZI, A. FATHI, S. EL ANTRI, and N. BOUTALEB. "Optimisation de la production du biogaz par les plans de mélanges de déchets agro-industriels et biofertilisation par les résidus de codigestion." Techniques Sciences Méthodes, no. 10 (October 20, 2020): 53–66. http://dx.doi.org/10.36904/tsm/202010053.

Full text

Abstract:

L’objectif de cette étude est de proposer, par approche intégrée, une voie de gestion des déchets agro-industriels : halieutique, avicole, agrumicole. La valorisation énergétique du point de vue de la production de biogaz et aussi la valorisation du digestat qui en découle sont étudiées. Dix mixtures sont établies dans le cadre d’un plan simplexe-centroïde, leur digestion anaérobie dure environ 5000 min, suffisante pour atteindre la stabilité. L’évolution de plusieurs paramètres physico-chimiques tels que le pH, la conductivité, la matière sèche est déterminée. La conversion du carbone organique total (COT), le phosphore (P) et l’azote (NT) sont étudiés et modélisés par les surfaces d’isoréponses. Les contrôles microbiologiques pour vérifier l’hygiénisation des digestats sont menés. Le volume de biogaz produit pour les différents mélanges est mesuré en fonction du temps en utilisant la méthode du liquide déplacé. Finalement, le digestat est valorisé dans la fertilisation des sols agricoles, pour cela des tests de fertilisation sont ainsi conduits sur des cultures de poivrons (Capsicum annum). Les résultats montrent qu’il est possible de générer, après processus de digestion anaérobie optimale, un digestat, intéressant pour une application dans la fertilisation des sols agricoles, hygiénique par l’absence des micro-organismes d’altération, riche en azote, phosphore, potassium, caractérisé par un pH idéal pour la culture de poivrons.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

29

Raina, Dhruv, and Hoysala N. Chanakya. "Des microbes à vocation gandhienne dans un digesteur à biogaz." Techniques & culture, no. 67 (June 6, 2017): 154–75. http://dx.doi.org/10.4000/tc.8481.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

30

Wojtowicz, Robert. "Analiza możliwości zasilania certyfikowanych urządzeń gazowych uzdatnionym biogazem rolniczym." Nafta-Gaz 78, no. 8 (August 2022): 608–17. http://dx.doi.org/10.18668/ng.2022.08.05.

Full text

Abstract:

Głównym celem prowadzonych analiz było sprawdzenie, czy dostępne na rynku certyfikowane urządzenia gazowe użytku domowego i komercyjnego (urządzenia wykorzystywane w zakładach gastronomicznych) można zasilać częściowo oczyszczonym biogazem rolniczym lub mieszaniną takiego biogazu z gazem ziemnym wysokometanowym grupy E lub gazem z regazyfikacji LNG. Aby odpowiedzieć na to pytanie, rozważono sytuację, w której biogaz rolniczy zostanie wstępnie oczyszczony z najbardziej niepożądanych zanieczyszczeń i docelowo będzie gazem składającym się z metanu (CH4), dwutlenku węgla (CO2) i tlenu (O2). Rozpatrywano cztery różne składy biogazu rolniczego, w których zawartość CH4 zmieniała się od 70% do 85%, natomiast CO2 – od 14,8% do 29,8%. Obliczone parametry energetyczne, a w zasadzie liczbę Wobbego tych biogazów, porównywano następnie z wartościami nominalnej liczby Wobbego gazów ziemnych grup Ln, Ls i Lw, podanymi w polskich przepisach prawnych. Innym rozpatrywanym wariantem było mieszanie częściowo oczyszczonego biogazu rolniczego z gazem ziemnym wysokometanowym grupy E lub gazem z regazyfikacji LNG w takich proporcjach, aby powstałe mieszaniny osiągnęły minimalne wymagania energetyczne dla gazów ziemnych grup Ls, Lw i E oraz minimalne i maksymalne wymagania energetyczne dla gazu ziemnego grupy S (gaz zawierający w swoim składzie CO2 rozprowadzany na Węgrzech). Określono proporcje mieszania tych gazów, podano potencjalne składy powstałych mieszanin, ich parametry energetyczne oraz ciśnienia zasilania urządzeń końcowych spalających te mieszaniny. Na podstawie przeprowadzonych obliczeń podano, które kategorie urządzeń można potencjalnie wykorzystać do zasilania ich bądź to częściowo oczyszczonym biogazem, bądź też jego mieszaninami z gazem ziemnym wysokometanowym grupy E lub gazem z regazyfikacji LNG. Opisano również, jakie ewentualne zmiany będą konieczne w takich urządzeniach, aby można je było bezpiecznie użytkować po zmianie gazu.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

31

Dohou, Alfred Dèdonougbo, Koto Gabin N’Gobi, Clément Adéyèmi Kouchade, and Basile Bruno Kounouhewa. "Evaluation du pouvoir methanogene de la jacinthe d’eau sur le Lac Nokoue à Ganvie au Benin." Journal de Physique de la SOAPHYS 2, no. 2 (May 12, 2021): C20A23–1—C20A23–5. http://dx.doi.org/10.46411/jpsoaphys.2020.02.23.

Full text

Abstract:

La jacinthe d’eau (Eichornia crassipes) est une plante aquatique invasive. Elle est devenue un véritable fléau dans les eaux du monde entier en générale et dans les eaux du lac Nokoué en particulier rendant difficile la navigation aux usagers locaux de la plus grande cité lacustre du Bénin. Devant cette urgence, nous pensons que la biomasse lignocellulosique issue de l’exploitation de la jacinthe peut constituer une voie prometteuse permettant son utilisation comme matière première pour la production du bio méthane. De plus, l’urgence de trouver d’autres sources d’énergie énergies renouvelables suite à l’amenuisement des énergies fossiles n’est plus à démontrer. L’objectif de notre travail est d’évaluer le pouvoir méthanogène de la jacinthe d’eau prélevée sur le lac Nokoué à Ganvié dans la commune de So-Ava au Bénin. Ainsi, nous avons introduit à titre expérimental, dans un bidon de 25litres, 150g de jacinthe d’eau hachée avec 1litre d’inoculum. Après 40 jours de fermentation, il a été produit 5169,025 ml de méthane ou 34,46 ml/g CH4 soit 58% du volume total de biogaz produit. Le taux du sulfure d’hydrogène remarqué dans le biogaz produit permet de conclure que la concentration en soufre ou en ses dérivés dans l’eau du lac Nokoué est importante. La jacinthe d’eau (Eichornia crassipes) peut être un bon substrat pour la bio méthanisation anaérobie en milieu lacustre.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

32

Ahmed, Elkadi, Maatouk Mostapha, Raissouni Mohammed, Djebary Tahiri Zakariyae, and Mouhssine Abderrahim. "Tassements référentiels sur la décharge réhabilitée d’Agadir et suivi des biogaz." MATEC Web of Conferences 11 (2014): 03013. http://dx.doi.org/10.1051/matecconf/20141103013.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

33

Martyniak, Danuta, and Grzegorz Żurek. "Rożnik przerośnięty (Silphium perfoliatum L.) perspektywy wykorzystania na biogaz i paszę." Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin, no. 297/298 (December 30, 2022): 21–26. http://dx.doi.org/10.37317/biul-2022-0003.

Full text

Abstract:

Rożnik przerośnięty (lub sylfia) to gatunek o dużym aczkolwiek wciąż niedostatecznie wykorzystanym potencjale zarówno jako źródło biomasy do produkcji energii w biogazowni, wartościowej paszy dla bydła jak i innych rozlicznych zastosowań np. w rekultywacji, fitoremediacji oraz pszczelarstwie. Jego zastosowanie w praktyce rolniczej jest nierozerwalnie związane z wiedzą na temat uprawy oraz dostępem do nasion zarejestrowanych w Polsce odmian. Pierwsze krajowe odmiany tego gatunku dostępne są już od roku 2018 natomiast niniejszy artykuł zawiera podstawowe informacje, niezbędne do prowadzenia uprawy.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

34

Koné, Moussa, Fadaba Danioko, Mamadou Dansoko, Sid-Ali Addouche, David Tchoffa, and Abderrhaman El-Mhamedi. "Evaluation du potentiel de production du biogaz emanant des dechets organiques : cas de Bamako." Journal de Physique de la SOAPHYS 2, no. 2 (May 12, 2021): C20A24–1—C20A24–6. http://dx.doi.org/10.46411/jpsoaphys.2020.02.24.

Full text

Abstract:

La transition énergétique vers les énergies renouvelables a poussé les pays notamment ceux du sahel à utiliser au mieux les énergies renouvelables. Parmi ces énergies renouvelables, le biogaz contribue aux défis énergétiques et environnementaux des populations. Dans ce papier, nous proposons une méthodologie capable à la fois de produire du froid et d’électricité à partir des déchets organiques. L’approche proposée donne une étude du potentiel et de la disponibilité des déchets (analyse de la disponibilité, caractérisation des déchets, etc.), une conception et dimensionnement du système de conversion (centrale à déchets), une modélisation et simulation du processus de production de froid et d’électricité sous le logiciel « Thermoptim ». Les résultats obtenus notamment pour le cas de Bamako (capitale du Mali) donnent la quantité journalière de biogaz (déchets méthanisables) de 1544 tonnes/j dont celle du méthane est de 14479,084 m3/j et celle de l’énergie primaire est de 143,922 MWh/j. L’énergie thermique convertible en froid est de 57,93 MW/j et l’énergie électrique est de 52,475 MW/j. Par ailleurs, la simulation a permis d’une part de comprendre le processus thermodynamique, d’obtenir des résultats intéressants sur l’analyse de la biomasse soit 60,51% de matières sèches et 39,08 % de matières organiques pour le cas de Bamako et d’autre part de faire les analyses environnementale et économique. L’application de ce travail peut combler un déficit énergétique par rapport à la demande énergétique (froid, électricité) qui croit 10% environ par an.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

35

Samborska Oksana and Zubar Ivan. "A PRODUCTION OF BIOGAZ IS ON WASTES OF ALCOHOL INDUSTRY OF UKRAINE." World Science 2, no. 10(50) (October 31, 2019): 10–13. http://dx.doi.org/10.31435/rsglobal_ws/31102019/6724.

Full text

Abstract:

Effective utilization of wastes of an alcohol industry is investigational in bioenergetics with the aim of reduction to energy dependence of enterprises, providing of power autonomy of subjects of menage, increase of economic efficiency, improvement of ecological situation.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

36

Wróbel, Barbara, Marek Hryniewicz, Iryna Kulkova, Kamila Mazur, Zuzanna Jakubowska, Kinga Borek, Jakub Dobrzyński, et al. "Fermentation Quality and Chemical Composition of Industrial Hemp (Cannabis sativa L.) Silage Inoculated with Bacterial Starter Cultures—A Pilot Study." Agronomy 13, no. 5 (May 13, 2023): 1371. http://dx.doi.org/10.3390/agronomy13051371.

Full text

Abstract:

Industrial hemp (Cannabis sativa L.) is a plant species cultivated as a raw material for fiber extraction. Alternatively, hemp biomass can be used for feeding or energy purposes. This study was conducted to investigate the effect of inoculation with a lactic acid bacteria starter culture on the fermentation and chemical compositions of hemp silages. Hemp shoots (HS) and hemp flowers (HF) were ensiled in mini laboratory silos without or with the inoculation of the commercial starter culture Lactosil Biogaz (Lentilactobacillus buchnerii KKP 907 p; L. buchneri A KKP 2047 p; Pediococcus acidilactici KKP 2065 p). After 7 and 42 days of ensiling, the fermentation quality and chemical compositions of the silages were assessed. The use of Lactosil Biogas for hemp resulted in a decrease in pH, increase in lactic acid (LA), and reduction in fungal abundance in the HS silage. In the case of the HF silage, the bacterial inoculation was less effective; however, an increase in LA and a decrease in butyric acid (BA) were observed. As a result of the ensilage process, decreases in crude fiber and hemicellulose were observed in the HS and HF silages. Thus, hemp ensiling with biological additives is an effective pre-treatment of hemp plants for subsequent biofuel production that can preserve the biomass and provide the year-round availability of feedstock.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

37

Pan, Ning, Haoping Wang, Yang Tian, Elena Chorukova, Ivan Simeonov, and Nicolai Christov. "THEORETICAL COMPARATIVE STUDIES OF THE BIOGAZ YIELDS FROM ONE-STAGE AND TWO-STAGE ANAEROBIC DIGESTION PROCESSES." Ecological Engineering and Environment Protection 2022, no. 2/2022 (November 20, 2022): 45–55. http://dx.doi.org/10.32006/eeep.2022.2.4455.

Full text

Abstract:

This paper deals with the theoretical comparison of biogas and energy yields of one-stage anaerobic digestion processes (OSAD) with biomethane production and two-stage anaerobic digestion processes (TSAD) producing biohydrogen and biomethane. The comparative study of the biogas yield from OSAD and TSAD systems is performed on the base on mathematical models obtained in our previous papers. The possible maximal yields of biohydrogen and biomethane are calculated by the static characteristics and extremum points of both systems. Simulation results suggest that in comparison to OSAD, the increase in biogas (biohydrogen and biomethgane) production of TSAD can reach to 75.18%. The energy produced from two-stage anaerobic digestion processes is 1.32 to 1.486 times greater than those from one-stage anaerobic digestion processes (depending of the inlet organics concentrations), which means TSAD is a better choice considering biogas and energy production.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

38

Trouvé, E., and S. Belloir. "Un procédé de fractionnement innovant au coeur du développement des stations d’épuration durables de demain." Techniques Sciences Méthodes, no. 4 (April 2019): 37–44. http://dx.doi.org/10.1051/tsm/201904037.

Full text

Abstract:

Aujourd’hui, la fonction essentielle d’une station d’épuration est de dépolluer les effluents liquides pour limiter les dommages sur les milieux naturels ou pour la santé publique. Cet objectif de conservation ne prend malheureusement pas en compte les pressions sociétales. La croissance démographique, les sociétés de consommation nous ont amenés à une situation où annuellement nous consom mons plus de ressources que la planète peut nous offrir. À l’heure du recyclage et du développement de l’économie circulaire, il semble urgent de faire évoluer la conception et l’exploitation des stations d’épuration (STEP). Ces dernières ne doivent plus jouer le rôle de « déchetterie liquide », mais celui de « récupérateur/producteur de ressources ». Avec son développement, la filière biogaz apparaît comme une évidence. Cependant, malgré ces tendances, la croissance d’unités de biogaz sur STEP est figée. Cela est dû au fait que les procédés classiques d’épuration dégradent le pouvoir méthanogène des effluents et restreignent la valorisation d’autres ressources. Les STEP de demain devront être des bioraffineries à forte valeur ajoutée. Cela conduit à faire évoluer nos procédés : au lieu d’enlever les polluants par étapes successives pour obtenir des effluents « propres », extrayons les ressources les unes après les autres, à commencer par l’eau pour la recycler, de l’énergie ainsi que des matières organiques et minérales. Oublions le traitement et valorisons le tri pour une économie circulaire respectueuse quantitativement et qualitativement de nos ressources naturelles. Des technologies de fractionnement membranaire sont la clé du développement de ces bioraffineries. Un retour d’expérience sur une industrie agroalimentaire est présenté dans cet article. Les résultats de ces essais à grande échelle révèlent le potentiel et l’intérêt du recyclage par fractionnement en comparaison aux procédés conventionnels de traitement. Les nouvelles STEP peuvent ainsi devenir des usines de production d’eau potable, de bioengrais, de biomatériaux… tout en étant productrices d’énergie.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

39

Amosse, S., and R. Nedelec. "Utilisation du biogaz issu de la digestion des boues d’épuration des eaux résiduaires urbaines." Techniques Sciences Méthodes, no. 3 (2010): 57–65. http://dx.doi.org/10.1051/tsm/201003057.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

40

Majtkowski, Włodzimierz, Piotr Szulc, Jerzy Gaca, and Jan Mikołajczak. "Ocena wykorzystania Silphium perfoliatum L. w fitoremediacji terenów zanieczyszczonych metalami ciężkimi." Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin, no. 256 (June 30, 2010): 163–69. http://dx.doi.org/10.37317/biul-2010-0039.

Full text

Abstract:

W doświadczeniu wegetacyjnym założonym w hali wegetacyjnej Uniwersytetu Technologiczno-Przyrodniczego w Bydgoszczy badano możliwość wykorzystania rożnika przerośniętego (Silphium perfoliatum L.) w fitoremediacji gleb zanieczyszczonych ołowiem i kadmem. Wykazano, iż roślina ta w czasie jednego roku wegetacji pobrała niewielkie ilości ołowiu oraz nie stwierdzono zmian w zawartości kadmu w roślinach w czasie trwania doświadczenia. Rożnik przerośnięty zakumulował w nadziemnych częściach wegetatywnych od 10,77 do 29,26 mg Pb·kg-1 s.m. Zawartość ołowiu w badanych roślinach była istotnie wyższa niż w roślinach kontrolnych. Stwierdzono, że wraz ze wzrostem dawki zastosowanego ołowiu i kadmu następowało istotne zmniejszenie plonu świeżej masy badanych roślin. Uzyskane wyniki wskazują na ograniczone możliwości wykorzystania badanej rośliny w procesie fitoremediacji, przy czym zebrany materiał roślinny może być wykorzystany do produkcji kiszonek na biogaz.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

41

Toure, Fatou Kiné, Modou Dieng, Mamadou Faye, Malick Diedhiou, Mbagnick Thiam, and Falilou Mbacké Sambe. "Traitement des déchets graisseux par co-digestion avec les boues pour la production de biogaz dans les stations d’épuration de l’Office National de l’Assainissement du Sénégal (ONAS)." Revue Africaine d’Environnement et d’Agriculture 6, no. 2 (July 3, 2023): 2–10. http://dx.doi.org/10.4314/rafea.v6i2.2.

Full text

Abstract:

Description du Sujet: Les résidus graisseux figurent, à l’heure actuelle, parmi les problèmes les plus importants posés par les déchets ménagers. L’insolubilité des graisses en milieu aqueux provoque dès leur rejet à l’égout, l’encrassement des ouvrages d’assainissement et le colmatage des canalisations. Ces déchets riches en lipides étant considérés comme une importante source d’énergie potentielle renouvelable, une co-digestion avec les boues primaires (BP) et les boues biologiques d’aération prolongée (BB) apparaît comme une solution intéressante. Objectif: L’objectif de cette étude est de produire du biogaz à partir d’un traitement biologique anaérobie des graisses provenant du dégraissage par co- digestion avec les boues de station pour une couverture des besoins énergétiques en général dans les stations d’épuration. Méthodes: La méthodologie adoptée a essentiellement reposé sur la caractérisation des boues primaires, biologiques d’aération prolongée et des déchets graisseux, la détermination du potentiel méthanogène des boues et des boues co-digérées avec les déchets graisseux et l’évaluation de la qualité agronomique des digestats ainsi que le rendement épuratoire du traitement expérimental. Résultats: A l’issu des essais au laboratoire, l’adéquation des résidus graisseux en tant que co-substrat à la digestion anaérobie des boues est confirmée. Plus la quantité de graisse ajoutée augmente plus la production de biogaz est élevée. Le meilleur rendement est obtenu à 45 % de graisse avec les boues biologiques d’aération prolongée (17,15 m3 /t MB) et à 30 % de graisse (11,88 m3 /t MB) avec les boues primaires. L'évaluation de la performance épuratoire du dispositif donne un abattement de la matière grasse allant de 50 à 75 %, de la DBO5 de 46,15 % à 73,77 % et de la DCO de 50,01 à 61,75 % dans les digestats avec les BP et de 34,68 % à 75,89 % pour la DBO5 et de 15,94 à 62,21 % dans ceux des BB. Conclusion: L’analyse de la qualité agronomique de ces résidus de digestion montre qu’ils peuvent être valorisés comme fertilisant en agriculture.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

42

Ariste, Ruolz. "Biogaz et reforestation en Haïti sous l’angle du principe de Santé dans toutes les politiques." Journal of Haitian Studies 21, no. 1 (2015): 4–25. http://dx.doi.org/10.1353/jhs.2015.0000.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

43

Woliński, Paweł. "Budowa elektrociepłowni na biogaz o mocy elektrycznej 0,999 MW w Tończy (gm. Liw, powiat węgrowski)." WIADOMOŚCI ELEKTROTECHNICZNE 1, no. 8 (August 9, 2016): 20–23. http://dx.doi.org/10.15199/74.2016.8.4.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

44

Dragan, Dagmara, and Wojciech Modzelewski. "Wyzwania regulacyjne w zakresie wykorzystania gazów odnawialnych." internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny 8, no. 1 (2019): 71–81. https://doi.org/10.7172/2299-5749.ikar.1.8.7.

Full text

Abstract:

Gazy odnawialne stopniowo pojawiają się na europejskim rynku energii jako możliwe alternatywy dla gazu ziemnego. Wśród gazów odnawialnych wyróżnić należy: biogaz, biometan, wodór oraz syntetyczny gaz ziemny (synthetic gas). Bardzo wyraźnie akcentuje się przyszłościowy charakter gazów odnawialnych i ich ważną rolę nie tylko w pokryciu zapotrzebowania na energię w Unii Europejskiej, ale także w zakresie ich wpływu na klimat i możliwe przyczynienie się do osiągnięcia celów porozumienia paryskiego z 2015 r. Produkcja, dostawy czy przesył gazów odnawialnych siecią gazową to obszary, które przynajmniej w minimalnym zakresie muszą zostać uregulowane. Ustawodawcy europejscy powinni również zadbać o odpowiednie zachęty do produkcji i wykorzystania tych gazów, takie jak na przykład zastosowanie systemu zielonych certyfikatów, zwolnień podatkowych, preferencyjnych taryf w zakresie dostępu do sieci czy dofinansowania, w szczególności dla projektów innowacyjnych. Niniejszy artykuł analizuje obecne regulacje w tym zakresie i przedstawia propozycje, które mogą zostać wdrożone, gdy rynek gazów odnawialnych stanie się bardziej rozwinięty.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

45

Almansour, Essam, Jean-François Bonnet, and Manuel Heredia. "Potentiel de production de biogaz à partir de résidus agricoles ou de cultures dédiées en France." Sciences Eaux & Territoires Numéro 4, no. 1 (2011): 64. http://dx.doi.org/10.3917/set.004.0064.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

46

Leroux, C., H. Modelon, C. Rousselle, I. Zdanevitch, and S. Evanno. "Évaluation des risques sanitaires et accidentels liés à l’injection de biogaz épuré dans un réseau de gaz naturel." Techniques Sciences Méthodes, no. 3 (2010): 66–73. http://dx.doi.org/10.1051/tsm/201003066.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

47

DIRRENBERGER1, P. "Méthanisation (partie 1) : principe, paramètres et polluants émis – état de l’art." Techniques Sciences Méthodes, no. 9 (September 21, 2020): 15–30. http://dx.doi.org/10.36904/tsm/202009015.

Full text

Abstract:

La méthanisation est un processus biologique de dégradation anaérobie de la matière organique, poursuivant deux buts principaux : une valorisation énergétique par la production de biogaz, composé en majorité de méthane (CH4) et de gaz carbonique (CO2), et une valorisation agronomique par la production de digestat (résidu organique liquide ou pâteux des déchets non digérés), riche en nutriments (azote, phosphore, potassium) et pouvant être utilisé comme fertilisant ou amendement (épandage direct ou compostage). La digestion anaérobie est un procédé complexe mettant en jeu de nombreux microorganismes. Pour qu’il soit efficace, des paramètres variés (température, pH, temps de séjour…) doivent être pris en compte, maîtrisés et suivis tout au long du processus. Il est également nécessaire de connaître les inhibiteurs de la méthanisation pouvant enrayer le processus. Comme tout procédé de traitement des déchets, la méthanisation est susceptible de générer, à chaque étape, de nombreux gaz et aérosols pouvant être délétères pour la santé des travailleurs potentiellement exposés. Cet article vise à rappeler le principe et le fonctionnement de la méthanisation, à répertorier les paramètres influant sur le procédé, les notions permettant de définir les caractéristiques du déchet entrant et les polluants délétères potentiellement émis au cours du procédé.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

48

Hjort-Gregersen, Kurt, David Blandford, and Curt A. Gooch. "Biogas from Farm-based Biomass Sources Developments in Europe and the US Le biogaz dérivé de la biomasse d’origine agricole Développements en Europe et aux États-Unis Biogas aus Biomasse von landwirtschaftlichen Betrieben Entwicklungen in Europa und d." EuroChoices 10, no. 3 (December 2011): 18–23. http://dx.doi.org/10.1111/j.1746-692x.2011.00211.x.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

49

Paing, J., J. P. Sambuco, R. Costa, A. Rambaud, and B. Picot. "Bilan du carbone dans le lagunage anaérobie appliqué sous climat méditerranéen." Revue des sciences de l'eau 16, no. 3 (April 12, 2005): 357–68. http://dx.doi.org/10.7202/705512ar.

Full text

Abstract:

Ce travail a porté sur l'application du lagunage anaérobie pour le traitement primaire des eaux résiduaires urbaines sous climat méditerranéen. Il a été réalisé sur les lagunes anaérobies de l' Ecosite de Mèze (Hérault, France). Les lagunes anaérobies constituent un traitement primaire satisfaisant avec des rendements moyens de 55% pour les MES et 30% pour la DBO5, pour une faible emprise au sol. Le taux d'accumulation des boues est de seulement 0,017 m3 /EH.an, notamment du fait de l'efficacité de la dégradation anaérobie. L'équilibre du métabolisme anaérobie des boues est atteint après un an de fonctionnement. L'accumulation des boues se fait alors de façon saisonnière avec une forte accumulation en hiver et une digestion du stock en été. Cette évolution est liée à l'influence de la température sur la méthanogénèse. La production de biogaz (83% CH4) a pu être mesurée par des collecteurs à gaz mis au point pour cette étude et dépend également fortement de la température. Le bilan du carbone montre que 74% du carbone organique épuré est converti en CH4, 13% en carbone inorganique dissous et seulement 15% est stocké dans les boues. Toutefois, les lagunes anaérobies présentent un risque de créer des nuisances olfactives dues à l'émission de H2 S.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

50

M’Sadak, Youssef, Inaam Ghariani, and Nidhal Ben Salah. "Caractérisation des fumiers des dindes de chair et du digesteur à adopter dans une exploitation agro-industrielle (Tunisie)." Journal of Renewable Energies 20, no. 1 (October 12, 2023): 39–49. http://dx.doi.org/10.54966/jreen.v20i1.607.

Full text

Abstract:

Parmi les problèmes engendrés par l’aviculture, celui concernant les déjections est le plus crucial, car elles sont à l’origine de nuisances olfactives et de pollutions. La biomasse avicole générée lors de l’élevage des dindes de chair est constituée par les déjections solides ou fumiers. Ces effluents ont été utilisés traditionnellement comme fertilisant par l’épandage direct sur le sol. Ils peuvent être traités par voie biologique (biométhanisation et/ou compostage). Cette contribution est consacrée à la caractérisation qualitative des fumiers des dindes de chair produits par une entreprise agro-industrielle à Moknine (Tunisie), en vue d’estimer leur potentiel énergétique, nécessaire au dimensionnement d’une station typique de biométhanisation-compostage. Au total, 10 échantillons moyens de Fumiers des Dindes (FD) ont été prélevés à partir de 10 bâtiments d’élevage selon le système d’élevage et l’âge. Les résultats acquis ont dévoilé que la biomasse étudiée est facilement biodégradable, ce qui lui confère une bonne aptitude à la production du biogaz, et particulièrement, du co-compost en associant un agent structurant. Néanmoins, les FD ont présenté une conductivité électrique (CE) très élevée et un rapport C/N inférieur à l’optimum. L’estimation du pouvoir énergétique a permis la détermination de la capacité initiale du digesteur (de l’ordre de 460 m3).

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

Journal articles on the topic 'Biogaz'

Create a spot-on reference in APA, MLA, Chicago, Harvard, and other styles