Academic literature on the topic 'Cirugía bariátrica/metabólica'

Create a spot-on reference in APA, MLA, Chicago, Harvard, and other styles

Select a source type:

Consult the lists of relevant articles, books, theses, conference reports, and other scholarly sources on the topic 'Cirugía bariátrica/metabólica.'

Next to every source in the list of references, there is an 'Add to bibliography' button. Press on it, and we will generate automatically the bibliographic reference to the chosen work in the citation style you need: APA, MLA, Harvard, Chicago, Vancouver, etc.

You can also download the full text of the academic publication as pdf and read online its abstract whenever available in the metadata.

Journal articles on the topic "Cirugía bariátrica/metabólica"

1

Álvarez, Graciela, Susana Fuentes, Juliana Mociulsky, Victoria Salinas, María Yuma, Susana Gutt, Marianela Ackerman, Paula Lifszyc, and Frank Espinoza. "ACTUALIZACIÓN DE CIRUGÍA BARIÁTRICA Y CIRUGÍA METABÓLICA." Revista de la Sociedad Argentina de Diabetes 47, no. 3 (July 13, 2020): 69. http://dx.doi.org/10.47196/diab.v47i3.211.

Full text
Abstract:
La obesidad aumenta el riesgo de desarrollar o agravar múltiples afecciones particularmente la diabetes tipo 2, una enfermedad crónica de difícil control cuyo tratamiento con distintos fármacos y aún con insulina, frecuentemente no alcanza los objetivos terapéuticos ni reduce el riesgo cardiovascular. Cuando se asocia a obesidad severa, su terapéutica se torna más compleja. Se analiza la utilización de cirugía bariátrica y metabólica en pacientes con obesidad severa y diabetes, se revisan las técnicas quirúrgicas, las hipótesis sobre su mecanismo de acción, la selección de pacientes y los resultados. La cirugía bariátrica ha probado ser efectiva en el tratamiento de la obesidad severa y de la DM2 en pacientes con IMC >35 kg/m2. Es una cirugía de aceptable tolerancia en personas preparadas, de bajo riesgo y con complicaciones subsanables y manejables en la actualidad. La cirugía bariátrica dispone de suficiente respaldo científico. En cambio, en las evidencias disponibles de la cirugía metabólica en pacientes con IMC <35 kg/m2 y más aún con IMC <30 kg/m2 existen resultados promisorios en el corto y mediano plazo, pero no se dispone aún de evidencia suficiente que avale su indicación. Se requieren más investigaciones para establecer la eficacia y seguridad de estas técnicas quirúrgicas en el largo plazo.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
2

Mateo Gavira, I., FJ Vílchez López, MÁ Mayo Ossorio, D. Medina Herrero, E. Sánchez Toscano, JM Pacheco García, A. Prada Oliveira, and M. Aguilar Diosdado. "Metabolic results of bariatric surgery. Impact on cardiovascular risk." Cirugía Andaluza 30, no. 4 (November 8, 2019): 510–14. http://dx.doi.org/10.37351/2019304.12.

Full text
Abstract:
Resumen La obesidad supone un importante impacto sociosanitario por su elevada prevalencia, las comorbilidades asociadas y su elevada mortalidad. La cirugía bariátrica, aunque no exenta de riesgos, se postula como un tratamiento eficaz en la consecución de una importante pérdida ponderal y mejoría de las patologías asociadas a la obesidad. Los datos de remisión, superiores a los de cualquier abordaje terapéutico intentado hasta la actualidad, plantean la posibilidad de considerar la cirugía metabólica como alternativa terapéutica en pacientes con diabetes y un índice de masa corporal inferior al considerado hasta el momento. Así, la cirugía metabólica ha supuesto la incorporación de las técnicas de cirugía bariátrica al arsenal terapéutico de situaciones clínicas tradicionalmente consideradas de manejo dietético y farmacológico. Dicho beneficio metabólico se traduce en una reducción del riesgo cardiovascular, así como una notable mejora en la calidad de vida de los pacientes intervenidos.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
3

Álvarez, Graciela. "MICROBIOTA INTESTINAL Y CIRUGÍA BARIÁTRICA." Revista de la Sociedad Argentina de Diabetes 49, no. 1 (April 1, 2015): 32. http://dx.doi.org/10.47196/diab.v49i1.195.

Full text
Abstract:
En los últimos años, el estudio de la microbiota intestinal emergió como un nuevo factor ambiental en la patogenia de la obesidad y la diabetes tipo 2 (DM2), enfermedades complejas, heterogéneas, crónicas y progresivas. Los tratamientos convencionales de la obesidad mórbida fracasan, y actualmente se considera a la cirugía bariátrica como el único tratamiento efectivo de la obesidad severa, definida como IMC >40 ó IMC >35 asociado a comorbilidades. Los mecanismos de restricción y malabsorción fueron propuestos inicialmente como responsables del descenso de peso y la mejoría metabólica observados luego de la cirugía bariátrica, sin embargo, no pueden explicar la rápida remisión de la DM2 con el procedimiento quirúrgico. Aunque se investigan intensamente, no se conocen con exactitud los mecanismos causales de los beneficios metabólicos. Se postulan los siguientes: cambios neuroendocrinos asociados al redireccionamiento del flujo de nutrientes, modificaciones del vaciamiento gástrico y motilidad intestinal, cambios en la conducta alimentaria, remodelamiento del asa de Roux, alteración de la circulación entero-hepática de ácidos biliares, gluconeogénesis intestinal y modificaciones en la microbiota intestinal. Se considera a la microbiota un eslabón entre la dieta rica en grasas, la inflamación sistémica y la homeostasis de la glucosa. Algunos estudios en animales y en humanos sugieren que los cambios en la composición de la microbiota pueden contribuir a los beneficios metabólicos observados luego del bypass gástrico en-Y-de Roux (BGYR).
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
4

Sánchez Pernaute, A., A. Torres, MÁ Rubio, and ME Pérez Aguirre. "Malabsorptive techniques in bariatric surgery." Cirugía Andaluza 30, no. 4 (November 8, 2019): 471–76. http://dx.doi.org/10.37351/2019304.7.

Full text
Abstract:
Resumen Introducción: la cirugía malabsortiva fue el origen de la cirugía bariátrica y metabólica, evolucionando desde los bypasses intestinales hasta el moderno cruce duodenal para disminuir los efectos secundarios de la malabsorción manteniendo el potencial ponderal y metabólico. El bypass duodeno-ileal en una anastomosis con gastrectomía vertical (SADI-S) es una simplificación fisiológica del cruce duodenal, que elimina una anastomosis disminuyendo la complejidad técnica y con ello las complicaciones postoperatorias y a largo plazo. Pacientes: entre 2007 y 2014, 169 pacientes fueron sometidos a SADI-S en nuestro hospital. La edad media fue 46 años, el IMC medio 46 kg/m2 y el 64% fueron mujeres. 97 pacientes eran diabéticos, 81 presentaban apnea del sueño, 91 hipertensión y 126 dislipemia. Se realizó SADI-S con canal común de dos metros en 50 casos y de 2,5 metros en los restantes 119. Resultados: no hubo mortalidad postoperatoria. Dos pacientes presentaron fístula anastomótica. La pérdida de exceso de peso fue del 92% el primer año y 89% a los cinco años. El 5% de los pacientes no alcanzaron un 50% de pérdida de exceso de peso. Diez pacientes fueron reintervenidos para alargamiento del asa común por desnutrición recurrente, seis con asa común de dos metros y cuatro con asa de 2,5 metros. La tasa de remisión de la diabetes fue 73% a los cinco años. Conclusiones: el SADI-S es un cruce duodenal simplificado que consigue pérdidas ponderarles y resultados metabólicos similares a otras técnicas malabsortivas con menor número de complicaciones y efectos secundarios.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
5

Morales Conde, S., F. López Bernal, I. Alarcón del Agua, E. Licardie Bolaños, A. Barranco Moreno, and M. Socas Macías. "Minimally invasive approach and application of new technologies in bariatric and metabolic surgery." Cirugía Andaluza 30, no. 4 (November 8, 2019): 494–500. http://dx.doi.org/10.37351/2019304.10.

Full text
Abstract:
Resumen El abordaje mínimamente invasivo en cirugía bariátrica es una realidad, no existiendo duda actualmente que su aplicación debe ser prácticamente en todos los procedimientos, incluso en cirugía de revisión de cirugía previa laparotómica. Ante este escenario, si hablamos de aplicación de las nuevas técnicas y la tecnología en cirugía bariátrica debemos enfocar el tema a tres aspectos fundamentalmente: las vías actuales para realizar la cirugía de forma más segura apoyadas en las nuevas tecnologías, tales como: la mejora del material quirúrgico, la robótica, la cirugía con sistemas 3D o el potencial que tiene la cirugía guiada por la imagen. Por otro lado, se tiende a mejorar las ventajas del acceso a la cavidad mediante: la miniaturización de los trocares, es decir la minilaparoscopia, la reducción de su número o la cirugía por acceso único. Por último, el control del proceso asistencial del paciente avanza hacia la innovación mediante el uso de la telemonitorización gracias a la aplicación de las nuevas tecnologías. Estos aspectos son claves en el presente y el futuro de la cirugía bariátrica y metabólica y sin duda son el punto de desarrollo innovador y de la nueva visión asociada a este tipo de procedimientos.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
6

Baltasar, A. "Beginnings of bariatric and metabolic surgery in Spain." Cirugía Andaluza 30, no. 4 (November 8, 2019): 434–43. http://dx.doi.org/10.37351/2019304.2.

Full text
Abstract:
Resumen La cirugía bariátrica (CB), del griego bari (peso) y iatrein (cura) trata la obesidad y comienza en España en 1973. Su mayor desarrollo ocurre tras la fundación de SECO (Sociedad Española de Cirugía de la obesidad) en 1997. La finalidad de este trabajo es reflejar los cambios que han ocurrido en estos 22 años.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
7

Baltasar, Aniceto, and Eduardo Domínguez-Adame. "Inicios de la cirugía bariátrica y metabólica en España." Cirugía Española 91, no. 7 (August 2013): 413–16. http://dx.doi.org/10.1016/j.ciresp.2012.11.003.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
8

Barrero Sánchez, Angie J., Mayra A. Carballo Bernal, Diego Fernando Chimbaco Bonilla, Adriana L. León Ortíz, Javier Leonardo Mancini Castrillón, Guillermo Pinzón Santos, Lithey Cristina Poveda Conde, Arnold Salcedo Córdoba, and Héctor Adolfo Polanía. "Experiencia del grupo de cirugía bariátrica y metabólica del Hospital Universitario de Neiva durante un año." RFS Revista Facultad de Salud 7, no. 2 (July 1, 2015): 15. http://dx.doi.org/10.25054/rfs.v7i2.950.

Full text
Abstract:
Objetivo: Describir los resultados quirúrgicos, metabólicos y de percepción corporal obtenidos en pacientes sometidos a Cirugía Bariátrica, para establecer la efectividad del procedimiento en pacientes obesos. Materiales y métodos: estudio serie de casos. Se revisaron 35 historias clínicas de pacientes intervenidos quirúrgicamente por el equipo de Cirugía Bariátrica entre Septiembre del 2011 a septiembre del 2012. Resultados: El 91% de los pacientes presentó una o más comorbilidades asociadas, siendo las gastrointestinales las más frecuentes. La técnica más aplicada fue el Bypass gástrico. El 12% presentó complicaciones posquirúrgicas. Todos redujeron su peso con una media de pérdida de índice de masa corporal (IMC) al primer y sexto mes de 5.4 y 11,6 kg/m2 respectivamente. Los pacientes con asa alimentaria a 150cm tuvieron una mayor pérdida peso al sexto mes (2kg/m2 más) respecto a aquellos con asa alimentaria de 100cm. El 98% reportó disminución de los síntomas gastrointestinales y el 30% redujo las cifras de glicemia. El 20% de pacientes diabéticos y el 12,5% de los hipertensos continuaron con medicamentos para su enfermedad. Conclusiones: La Cirugía Bariátrica es una técnica efectiva para reducir el IMC y mejorar las comorbilidades asociadas a la obesidad. Así mismo, disminuye la necesidad del uso de medicamentos. La autopercepción de la imagen corporal posquirúrgica mejora ostensiblemente.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
9

Camacho Ramírez, A., M. Aguilar Diosdado, FJ Campos Martínez, J. Salas Álvarez, J. Falckenheiner Soria, A. Moreno Arciniegas, GM Pérez Arana, and JA Prada Oliveira. "Current status in bariatric surgery research." Cirugía Andaluza 30, no. 4 (November 8, 2019): 515–21. http://dx.doi.org/10.37351/2019304.13.

Full text
Abstract:
Resumen La investigación en medicina es la única herramienta útil utilizada por el médico para avanzar en su actividad. La cirugía bariátrica no es ajena a esta dinámica natural instaurada. Desde sus comienzos y hasta la época actual las indicaciones y directrices han ido variando. Las sociedades científicas, cada vez más estructuradas y organizadas, han ido marcando las pautas generales en las actuaciones clínicas además de orientar la investigación, asistiendo en los últimos años a un importante crecimiento tanto del número como de la calidad de los estudios. Ésta proyección hace posible el progreso y la innovación de nuevas técnicas que van ocupando su lugar dentro de este campo, como son el caso de las técnicas endoscópicas o las indicaciones para la cirugía metabólica. La investigación en cirugía bariátrica y sus comorbilidades no son solo el resultado de las actuaciones clínicas. Es inevitable su necesaria ampliación a campos más complejos como el conocimiento de los mecanismos causantes. Para poder asegurar el progreso en esta rama quirúrgica de la medicina son aún forzosos los lazos entre la investigación humana y animal.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
10

Gómez, Juliana Valeria, Jorgelina Lourdes Cases, Melina Sabán, Clarisa Reynoso, Natalia Antar, and Mariana Inés Curriá. "P38 Cambios en la composición corporal en pacientes sometidos a cirugía bariátrica." Revista de la Sociedad Argentina de Diabetes 54, no. 3Sup (November 21, 2020): 143. http://dx.doi.org/10.47196/diab.v54i3sup.424.

Full text
Abstract:
Introducción: el objetivo del descenso de peso en pacientes con obesidad es la pérdida de masa grasa (MG), sin embargo, también se pierde una proporción de masa magra (MM) que contribuye a la tasa metabólica. El músculo esquelético (ME) es un componente importante de la MM y el mejor predictor de la tasa metabólica basal (TMB). Los resultados de la cirugía bariátrica (CB) en los cambios de composición corporal y TMB son controvertidos. La disminución de la TBM puede predisponer a reganancia de peso post-quirúrgica. La bioimpedancia (BIA) es una técnica no invasiva, de bajo costo y rápido manejo, útil para medir la composición corporal en la práctica clínica.Objetivos: evaluar los cambios en la composición corporal mediante bioimpedancia en pacientes sometidos a CB.Materiales y métodos: estudio descriptivo, observacional, retrospectivo. Se incluyeron pacientes sometidos a CB desde enero de 2009 a enero de 2019.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
More sources

Dissertations / Theses on the topic "Cirugía bariátrica/metabólica"

1

Hollanda, Ramírez Ana M. de. "Adaptación metabólica y variabilidad en la pérdida de peso tras la cirugía bariátrica." Doctoral thesis, Universitat de Barcelona, 2016. http://hdl.handle.net/10803/398897.

Full text
Abstract:
La obesidad mórbida es un problema de salud creciente. La cirugía bariátrica es actualmente el tratamiento más eficaz para la pérdida de peso, sin embargo esta pérdida de peso es súmamente variable. En alrededor del 20% de los pacientes intervenidos la pérdida de peso es insuficiente, las causas de esta gran variabilidad no están bien definidas. Las hipótesis planteadas en esta tesis son las siguientes, 1. La variabilidad en la pérdida de peso tras la cirugía bariátrica puede ilustrarse en un número limitado de trayectorias ponderales con significación clínica. 2. La variabilidad en la pérdida de peso puede explicarse por lo menos en parte por la variabilidad en el efecto de las hormonas gastrointestinales. Los objetivos son los siguientes, 1. Describir la presencia de diferentes patrones de pérdida de peso en una cohorte de individuos operados mediante bypass gástrico y gastrectomía vertical con 5 años de seguimiento y evaluar los predictores clínicos de cada trayectoria ponderal. 2. Comparar la respuesta de las hormonas gastrointestinales en los grupos de fracaso y éxito en la pérdida de peso tras el bypass gástrico. 3. Comparar los niveles plasmáticos de citrina, marcador de la masa entérica, en los grupos de fracaso y éxito en la pérdida de peso tras el bypass gástrico. 4. Valorar el rol causal de las hormonas gastrointestinales sobre la ingesta y su repercusión sobre la respuesta ponderal en los diferentes grupos de fracaso y éxito tras el bypass gástrico a través del bloqueo de la secreción de hormonas gastrointestinales con octreótido. Los resultados y conclusiones derivadas de esta tesis se resumen en los siguientes puntos, 1- La cirugía bariátrica logra una pérdida de peso muy variable, sus efectos se atenúan y su variabilidad aumenta con el transcurso del tiempo. 2. Se pueden identificar dos trayectorias clínicamente diferentes en los que presentan escasa pérdida de peso. El fracaso primario ó resistencia a la pérdida de peso y, el fracaso secundario o mayor tendencia a reganancia de peso. 3. La cirugía bariátrica se asocia una menor pérdida del exceso de peso en los pacientes con obesidad extrema. 4. El mayor cumplimiento de las visitas de seguimiento se asocia con mayor respuesta a la cirugía bariátrica. 5. El bypass y la gastrectomía vertical consiguen resultados similares a corto y mediano plazo, sin embargo la gastrectomía vertical se asocia con mayor reganancia ponderal a medio plazo. 6. El éxito en la pérdida de peso tras el bypass gástrico se asocia a un perfil hormonal más anorexígeno en comparación con el fracaso. 7. Las hormonas gastrointestinales ejercen un papel importante en el control fisiológico de la ingesta calórica también tras el BPG. 8. Las hormonas gastrointestinales no juegan un papel crítico en las diferencias en la ingesta entre personas con éxito o fracaso secundario en la pérdida de peso tras el bypass gástrico. 9. Tras el bypass gástrico sucede una adaptación intestinal que es progresiva en el tiempo. 10. Los datos disponibles sugieren que la adaptación intestinal no ejerce un rol determinante del éxito en la pérdida de peso tras el bypass gástrico.
Morbidly obesity is a growing health problem. Bariatric surgery is currently the most effective treatment for weight loss, however its results are highly variable. In about 20% of individuals weight loss is insufficient, the causes of this high variability are not well defined. The hypotheses made in this thesis are as follows, 1. Variability in weight loss after bariatric surgery can be illustrated in a limited number of weight loss patterns with clinical significance. 2. Variability in weight loss can be explained at least partly by the effect of variability in the gastrointestinal hormones. The aims were to, 1. Describe the presence of different patterns of weight loss in a cohort of individuals operated by gastric bypass and vertical gastrectomy with 5 years of follow up and evaluate clinical predictors of each weight loss path. 2. Compare the response of gastrointestinal hormones in groups of failure and success in weight loss after gastric bypass. 3. Compare the plasma levels of citrulline, marker enteric mass in groups of failure and success in weight loss after gastric bypass. 4. Assess the causal role of gastrointestinal hormones on food intake and its impact on the weight response in different groups of failure and success after gastric bypass by blocking the secretion of gastrointestinal hormones with octreotide. The results and conclusions from this thesis are summarized in the following points, 1- Bariatric surgery achieves weight loss with high variability, its effects are mitigated and variability increases with the passage of time. 2. We can identify two clinically different paths in those with low weight loss. The primary failure or resistance to weight loss, and secondary failure or greater tendency to regain weight. 3. Bariatric surgery is associated with a lower loss of excess weight in patients with extreme obesity. 4. Greater compliance with follow-up visits is associated with increased response to bariatric surgery. 5. The bypass and vertical gastrectomy get similar short and medium term results, however gastrectomy is associated with increased weight regain at medium term. 6. Successful weight loss after gastric bypass is associated with a more anorectic hormone profile compared with failure. 7. The gastrointestinal hormones play an important role in the physiological control of calorie intake also after gastric bypass. 8. Gastrointestinal hormones do not play a critical role in the differences in intake among people with secondary success or failure in weight loss after gastric bypass. 9. After gastric bypass intestinal adaptation occurs, it is progressive over time. 10. The available data suggest that intestinal adaptation does not play a decisive role to success in weight loss after gastric bypass.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
2

Rubio, Almanza Matilde. "Riesgo cardiovascular y cirugía bariátrica en pacientes con alteración del metabolismo hidrocarbonado." Doctoral thesis, Universitat Jaume I, 2019. http://dx.doi.org/10.6035/14103.2019.664939.

Full text
Abstract:
La tesis doctoral es un compendio de tres publicaciones científicas. El objetivo principal fue establecer si los pacientes con obesidad mórbida y prediabetes presentarían una reducción del riesgo cardiovascular similar a los pacientes con DM2 tras someterse a cirugía bariátrica.Además, se ha realizado una revisión del tratamiento farmacológico y quirúrgico en obesidad y DM2. Finalmente, se realizó un metaanálisis para valorar si la cirugía metabólica era efectiva en la remisión de la DM2 en pacientes con IMC < 30 kg/m2. Se observó que los pacientes con DM2 son los que más reducen su riesgo cardiovascular 12 meses tras cirugía, aunque los pacientes con prediabetes también mejoran. Actualmente se dispone de nuevos fármacos para el tratamiento de la obesidad y la DM2 que mejoran el riesgo cardiovascular, además de la cirugía. La cirugía metabólica puede ser efectiva en pacientes con DM2 sin obesidad, aunque son necesarios más estudios a largo plazo.
The doctoral thesis is a compendium of three scientific publications. The main objective was to establish whether patients with morbid obesity and pre-diabetes would present a similar cardiovascular risk reduction to patients with T2DM after undergoing bariatric surgery. In addition, a review of pharmacological and surgical treatment has been carried out in obesity and T2DM. Finally, a meta-analysis was performed to assess whether metabolic surgery was effective in the remission of T2DM in patients with BMI <30 kg/m2. It was observed that patients with T2DM are those who reduce their cardiovascular risk the most 12 months after surgery, although patients with pre-diabetes also experience an improvement. Currently, new drugs are available for treatment of obesity and T2DM that improve cardiovascular risk, in addition to surgery. Metabolic surgery may be effective in patients with T2DM without obesity, although more long-term studies are necessary.
Programa de Doctorat en Ciències de la Infermeria
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
3

Talavera, Urquijo Eider. "Cambios morfofuncionales en un modelo animal experimental de enfermedad hepática por hígado graso no alcohólico tras tratamiento con cirugía bariátrica versus dieta hipocalórica." Doctoral thesis, Universitat Autònoma de Barcelona, 2018. http://hdl.handle.net/10803/663941.

Full text
Abstract:
La enfermedad por hígado graso no alcohólico o NAFLD es la primera causa de enfermedad hepática crónica a nivel mundial. Es considerada la manifestación hepática del síndrome metabólico, y en su etiopatogenia participan diversos factores que aún no se conocen por completo (dietéticos, metabólicos, genéticos, medioambientales, inmunológicos e incluso microbiológicos, entre otros). Actualmente no existe tratamiento definitivo conocido, siendo la pérdida de peso mediante dieta y ejercicio lo que por el momento se recomienda para su tratamiento. En relación a esto, en los últimos años se propone la cirugía bariátrica como posible terapia debido a su éxito en la pérdida de peso a largo plazo. Existen datos que demuestran la mejoría del NAFLD tras cirugía bariátrica, los cuales se extraen a partir de estudios observacionales que analizan fundamentalmente los cambios analíticos e histológicos en los pacientes obesos sometidos a cirugía bariátrica y al mismo tiempo enfermos por NAFLD. Sin embargo, no existen aún ensayos clínicos randomizados ni evidencia suficiente que avale estos efectos en la enfermedad por hígado graso, y en opinión de las últimas guías, aún es pronto para considerar a la cirugía bariátrica como tratamiento establecido para el NAFLD. Este trabajo, a partir de un modelo animal de enfermedad por NAFLD creado en ratas alimentadas con una fórmula de dieta rica en grasas, pretende añadir información a la ya existente acerca de la enfermedad y su tratamiento. En él se han querido evaluar los cambios propios de la enfermedad a un nivel bioquímico, histológico, hormonal, molecular y de expresión génica, y analizar después cuáles son los efectos de la cirugía bariátrica en comparación al tratamiento estándar actual, la dieta hipocalórica, a todos estos niveles. De él se puede extraer que la cirugía bariátrica, concretamente la técnica de la gastrectomía vertical o “sleeve gastrectomy” (SG), es superior a la dieta hipocalórica para el tratamiento de fases iniciales de NAFLD. Su superioridad radica en una mayor pérdida de peso, reversión de signos histopatológicos de la enfermedad, mejoría del daño endotelial sinusoidal hepático, disminución de hiperleptinemia e insulinorresistencia, y también reducción del riesgo cardiovascular mediante la disminución del colesterol total, los triglicéridos en plasma y la mejoría global del NAFLD en sí.
Non-alcoholic fatty liver disease or NAFLD is the leading cause of chronic liver disease worldwide. It is considered the hepatic manifestation of the metabolic syndrome, and its etiopathogenesis involves several factors that are not yet fully understood (dietary, metabolic, genetic, environmental, immunological and even microbiological factors, among others). Currently, there is no known definitive treatment, being the weight loss through diet and exercise the only strategy recommended. Relative to this, in recent years bariatric surgery is proposed as a possible therapy due to its long-term success in weight loss. There is data showing the improvement of NAFLD after bariatric surgery, which is extracted from observational studies that fundamentally analyze the analytical and histological changes in obese patients undergoing bariatric surgery (and which are patients with NAFLD at the same time). However, there are no randomized clinical trials or sufficient evidence to support these apparently good effects in fatty liver disease, and according to the latest guidelines, it is still early to consider bariatric surgery as an established treatment for NAFLD. This work aims to add information to the existing evidence about the disease and its treatment. It is based on an animal model of NAFLD created in rats fed a high-fat diet formula. We wanted to evaluate the changes of the disease to a biochemical, histological, hormonal, molecular level and of gene expression, and to analyze which are the effects of the bariatric surgery in comparison to the current standard treatment, the hypocaloric diet. It can be inferred from this that bariatric surgery, specifically the vertical gastrectomy technique (SG), is superior to the hypocaloric diet for the treatment of initial phases of NAFLD. Its superiority lies in greater weight loss, reversion of histopathological signs of the disease, improvement of hepatic sinusoidal endothelial damage, decrease in hyperleptinemia and insulin resistance, and also reduction of cardiovascular risk through the reduction of total cholesterol, triglycerides in plasma and global improvement of the NAFLD itself.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
4

Molina, López Alicia. "Efecto de la gastrectomía vertical laparoscópica, con o sin preservación antral, sobre la ingesta y la tolerancia alimentaria, la composición corporal, la respuesta metabólica y las alteraciones nutricionales." Doctoral thesis, Universitat Rovira i Virgili, 2016. http://hdl.handle.net/10803/399450.

Full text
Abstract:
INTRODUCCIÓ: La Gastrectomia Vertical (GV) es considera avui dia una tècnica quirúrgica consolidada pel tractament de l'obesitat mòrbida. La preservació de l'antre gàstric en la mateixa encara es troba en fase de discussió. OBJECTIUS: Determinar si existeix una relació entre la preservació o no de l'antre gàstric a la GV, pel que fa a l'evolució ponderal i als diferents paràmetres metabòlics i nutricionals, durant l'any posterior a la cirurgia. METODOLOGIA: Estudi prospectiu aleatoritzat i controlat que inclou 60 pacients intervinguts de GV (n=30 amb resecció de l'antre i n=30 amb preservació de l'antre), en què es compara l'evolució ponderal, la ingesta i la tolerància alimentària, els canvis en la qualitat de vida i el nivell d'activitat física, els dèficits nutricionals i l'evolució de les comorbilitats metabòliques. RESULTATS: Els pacients intervinguts de GV amb o sense preservació de l'antre gàstric van presentar una bona evolució ponderal, van reduir la ingesta alimentària de forma quantitativa gairebé sense canvis qualitatius, presentant una bona evolució de la tolerància alimentària. Als 6 mesos de la cirurgia el grup amb resecció de l'antre va presentar un menor dèficit de 25 (OH) vitamina D3 respecte al grup amb preservació de l'antre. Tots dos van augmentar la despesa derivada de l'activitat física a l'any de la intervenció, presentant un increment en la qualitat de vida. L'evolució de la dislipèmia i el SAHOS va ser favorable als dos grups, mentre que el grup amb resecció de l'antre va presentar una millor evolució de la DM2. L'anàlisi dels indicadors de pèrdua ponderal va posar de manifest la variabilitat existent entre els mateixos. CONCLUSIONS: Els pacients intervinguts de GV amb o sense preservació antral presenten una bona evolució ponderal i de la composició corporal, una millora de la qualitat de vida, un augment de l'activitat física i una millora de les comorbilitats, encara que persistint el mateix desequilibri alimentari previ a la cirurgia. La resecció de l'antre produeix una millor evolució en la majoria de paràmetres analitzats.
INTRODUCCIÓN: La Gastrectomía Vertical (GV) se considera hoy día una técnica quirúrgica consolidada para el tratamiento de la obesidad mórbida. La preservación del antro gástrico en la misma aún se encuentra en fase de discusión. OBJETIVOS: Determinar si existe una relación entre la preservación o no del antro gástrico en la GV, en cuanto a la evolución ponderal y a los diferentes parámetros metabólicos y nutricionales, durante el año posterior a la cirugía. METODOLOGÍA: Estudio prospectivo aleatorizado y controlado que incluye 60 pacientes intervenidos de GV (n=30 con resección del antro y n=30 con preservación del antro), en el que se compara la evolución ponderal, la ingesta y la tolerancia alimentaria, los cambios en la calidad de vida y el nivel de actividad física, los déficits nutricionales y la evolución de las comorbilidades metabólicas. RESULTADOS: Los pacientes intervenidos de GV con o sin preservación del antro gástrico presentaron una buena evolución ponderal, redujeron la ingesta alimentaria de forma cuantitativa sin apenas cambios cualitativos, presentando una buena evolución de la tolerancia alimentaria. A los 6 meses de la cirugía el grupo con resección del antro presentó un menor déficit de 25(OH) vitamina D3 respecto al grupo con preservación del antro. Ambos aumentaron el gasto derivado de la actividad física al año de la intervención, presentando un incremento en la calidad de vida. La evolución de la dislipemia y el SAHOS fue favorable en ambos grupos, mientras que el grupo con resección del antro presentó una mejor evolución de la DM2. El análisis de los indicadores de pérdida ponderal puso de manifiesto la variabilidad existente entre los mismos. CONCLUSIONES: Los pacientes intervenidos de GV con o sin preservación antral presentan una buena evolución ponderal y de la composición corporal, una mejora de la calidad de vida, un aumento de la actividad física y una mejora de las comorbilidades, aunque persistiendo el mismo desequilibrio alimentario previo a la cirugía. La resección del antro produce una mejor evolución en la mayoría de parámetros analizados.
INTRODUCTION: Sleeve Gastrectomy (SG) is considered today as a consolidated surgical technique for treatment of morbid obesity. The preservation or not of gastric antrum in SG is still under discussion. OBJECTIVES: To determine if there is a relationship between preservation or not of gastric antrum in SG, in terms of weight evolution and different metabolic and nutritional parameters, during the first year after surgery. METHODOLOGY: Prospective randomized controlled trial with 60 patients undergoing SG (n=30 with antrum resection and n=30 with antrum preservation), in which we analysed: weight evolution, intake, feeding tolerance, changes in quality of life, level of physical activity, nutritional deficits and evolution of metabolic comorbidities. RESULTS: Patients undergoing SG with or without preserving gastric antrum showed a good weight evolution, reducing food intake quantitatively (with little qualitative changes), and presenting a good evolution of food tolerance. At 6 months after surgery, antrum resection group presented a lower deficit of 25 (OH) vitamin D3 respect to preservation antrum group. Both increased expenditure resulting from physical activity a year of intervention and an improvement of quality of life. The evolution of dyslipidaemia and OSAS was favourable in both groups, while the group with resection of antrum presented a better DM2 evolution. The analysis of indicators of weight loss showed the variability between them. CONCLUSIONS: Patients undergoing SG with or without antral preservation produce a very good evolution in weight and body composition, an improved quality of life, an increased physical activity and an improvement of comorbidities, although the same dietary imbalance prior to surgery persists. Resection of antrum makes a better improvement in most parameters analysed.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
5

Pascoal, Ana Sofia Gomes. "Síndrome metabólica e cirurgia bariátrica." Bachelor's thesis, [s.n.], 2014. http://hdl.handle.net/10284/4657.

Full text
Abstract:
Trabalho Complementar apresentado à Universidade Fernando Pessoa como parte dos requisitos para obtenção do grau de licenciada em Ciências da Nutrição
A obesidade (OB) é uma doença caraterizada pela acumulação excessiva de gordura corporal e constitui um importante fator de risco para diversas comorbilidades. Entre estas, destaca-se hipertensão arterial (HTA), a dislipidemia e a resistência à insulina. A agregação destes fatores de risco permite definir um critério de síndrome metabólica (SM), a qual está associada a um aumento do risco de doença cardiovascular e de diabetes mellitus tipo 2 (DM2). A cirurgia de obesidade ou cirurgia bariátrica (CB) é uma das estratégias terapêuticas da OB ou da SM. Objetivo: O objetivo desta revisão da literatura é analisar o impacto que a CB tem na SM. Métodos: Foi realizada uma pesquisa bibliográfica sistemática na base de dados National Library of Medicine PUBMed-Medline, no período de março a junho de 2014, utilizando como palavras-chave os termos: “metabolic syndrome; bariatric surgery.” A pesquisa originou 210 artigos, tendo sido seleccionados 30 artigos. Resultados: A banda gástrica ajustável (BG) é o procedimento cirúrgico que conduz a uma perda de peso na ordem dos 25 a 30% nos primeiros 12 meses, após a cirurgia. Esta cirurgia não demonstrou ser a mais eficiente na diminuição da SM. A gastrectomia vertical (GV) mostrou uma perda de peso ligeiramente superior em comparação com a BG, entre 30 a 40% e uma melhoria dos parâmetros metabólicos. O grupo de derivação biliopâncreatica (DB) demonstrou uma melhoria da perda de peso na ordem dos 70 a 90%. O desvio (Bypass) gástrico em Y de Roux (DGYR) é uma técnica segura e estima-se uma perda de peso em 65%, num período de 12 meses. Este procedimento cirurgico leva a uma diminuição da prevalência da SM em 26% em 3 meses. Conclusão: Os resultados desta revisão sistemática permitem concluir que o grupo da DB são as melhores técnicas para tratar a obesidade mórbida, devido a uma maior perda de peso, como também na resolução da SM. No entanto, estas cirúrgias tem uma alta morbidade e por essa razão, o DGYR é um dos procedimentos mais populares. Esta também obtém bons resultados, ao nível da perda de peso e controlo da SM e pode ser uma escolha menos agressiva.
Obesity (OB) is a disease characterized by excessive accumulation of body fat and is an important risk factor for several comorbidities. Among these, there is arterial hypertension (AH), dyslipidemia and insulin resistance. The aggregation of these risk factors can set a criterion of metabolic syndrome (MS), which is associated with an increased risk of cardiovascular disease and type 2 diabetes mellitus (T2DM). The obesity surgery or bariatric surgery (CB) is one of the therapeutic strategies of OB or SM. Objective: The objective of this literature review is to analyze the impact that the CB has the SM. Methods: A systematic literature search in the data base National Library of Medicine PubMed-Medline was conducted in the period March to June 2014, using as keywords the terms "metabolic syndrome; bariatric surgery". Search originated 210 articles, 30 articles were selected. Results: Adjustable gastric band is a surgical procedure that results in a weight loss in the range of 25 to 30% in the first 12 months after surgery. This surgery has not been shown to be more effective in decreasing the SM. Sleeve gastrectomy showed a slightly higher weight loss compared to the BG, between 30 and 40% and improved metabolic parameters. The biliopancreatic diversion group showed an improvement in the weight loss in the range of 70 to 90%. The gastric bypass surgery is a safe technique and it is estimated a weight loss of 65% over a period of 12 months. This surgical procedure leads to a decrease in the prevalence of MS in 26% in 3 months. Conclusion: The results of this systematic review support the conclusion that the group of DB are the best techniques to treat morbid obesity due to greater weight loss, but also in the resolution of MS. However, these surgeries has a high morbidity and therefore, the DGYR is one of the most popular procedures. This also get good results, in terms of weight loss and control of the MS and may be a less aggressive choice.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
6

Moehlecke, Milene. "Papel da irisina plasmática e da taxa metabólica de repouso no controle do peso corporal e perfil metabólico de pacientes com diferentes graus de obesidade." reponame:Biblioteca Digital de Teses e Dissertações da UFRGS, 2016. http://hdl.handle.net/10183/143075.

Full text
Abstract:
Introdução: A obesidade, doença crônica e multifatorial, decorre de uma predisposição genética associada a fatores ambientais e ao desequilíbrio energético. A taxa metabólica de repouso (TMR) representa o principal componente do gasto energético e está diretamente relacionada à massa livre de gordura. A participação do tecido adiposo marrom na regulação do gasto energético em adultos tem sido avaliada nos últimos anos. Em 2012, um hormônio denominado irisina foi descrito participar deste processo através da indução de uma subpopulação de adipócitos brancos em um subtipo nomeado bege, com características funcionais semelhantes ao marrom. Em roedores, este hormônio foi associado ao aumento da termogênese, redução do peso corporal e melhora do perfil glicêmico. Em humanos, entretanto, sua contribuição para a regulação energética bem como seu envolvimento em distúrbios metabólicos permanece incerto. Objetivos: Esta tese é composta de dois estudos originais. O primeiro avaliou os níveis de irisina em pacientes com diferentes categorias de índice de massa corporal (IMC), bem como sua associação com parâmetros antropométricos, metabólicos e de composição corporal. Além disso, foram comparados os níveis de irisina nos pacientes após perda de peso induzida cirurgicamente a controles obesos. Já o segundo artigo, teve como objetivo avaliar as mudanças na TMR conforme as modificações da composição corporal após cirurgia bariátrica e a influência da TMR sobre o excesso de peso perdido em 12 e 18 meses. Métodos: O primeiro artigo foi uma coorte prospectiva e o segundo, um estudo observacional prospectivo. Pacientes com idade superior a 18 anos foram avaliados entre 2013 a 2015. Para avaliação da irisina plasmática, 77 pacientes foram classificados conforme o seu IMC nos seguintes grupos: Grupo 1: IMC entre 18,5 a 27 kg/m², n = 11; Grupo 2: IMC entre 30 kg/m² a 39,9 kg/m², n = 36 e Grupo 3: IMC maior ou igual a 40 kg/m², n = 30. Os pacientes dos Grupos 1 e 2 foram submetidos a qualquer cirurgia abdominal eletiva, exceto cirurgia bariátrica e os pacientes do Grupo 3 ao bypass gástrico em Y de Roux. Os 3 grupos foram avaliados no basal e os Grupos 2 e 3 foram reavaliados em 6 meses. Já para avaliação da TMR após a perda de peso induzida pela cirurgia bariátrica, 30 pacientes foram avaliados imediatamente antes e após 6 meses da cirurgia. A TMR foi avaliada por calorimetria indireta, a composição corporal pela absorciometria por raio X com dupla energia e os níveis plasmáticos de irisina por kit Elisa (Phoenix Pharmaceuticals). Resultados: A maioria dos pacientes avaliados em ambos os estudos foi composta de mulheres (80%), brancos (82%), e com média de idade de 46±14 anos. Em relação ao estudo sobre irisina, no basal, os pacientes do Grupo 3 apresentaram mediana de irisina menor em relação ao Grupo 2: 8,4 (7,8 – 10,5) vs 9,9 (8,9 – 12,0) ng/ml, respectivamente; P = 0,014. Uma correlação inversa foi observada entre os níveis de irisina e o peso corporal (r = -0,246; P = 0,042), circunferência da cintura (r = -0,272; P = 0,024), glicemia de jejum (r = -0,259; P = 0,039), hemoglobina glicada (r = -0,283 P = 0,024), e triglicerídeos (r = -0,414 P <0,001). Os níveis de irisina foram positivamente correlacionados ao HDL (r = 0,280; P = 0,029). Em 6 meses, todas as medidas antropométricas e de composição corporal foram similares, exceto pela menor TMR corrigida para o peso (P = 0,038) e para massa livre de gordura (P = 0,044), e os níveis de irisina, que permaneceram menores nos pacientes do Grupo 3 (P = 0,006). Dos 30 pacientes avaliados no segundo estudo, a média de IMC foi de 49 ± 9 kg/m², peso corporal de 128 ± 19 kg, metade do qual constituído por massa gorda (50 ± 5%). A TMR no basal foi 2297 ± 182 kcal/dia. O excesso de peso perdido foi de 54 ± 16%, sendo 45% como massa gorda e 24% como massa livre de gordura. A TMR reduziu 19% durante o seguimento (-405 ± 108 kcal/dia; P <0,001). Pacientes com uma redução superior a 405 kcal/dia em 6 meses apresentaram menor excesso de peso perdido em 18 meses (r = -0,612; P = 0,035). Conclusão: Os níveis de irisina estão reduzidos nos pacientes com obesidade grau 3 (IMC ≥40 kg/m²), bem como os níveis de irisina mostraram uma correlação inversa com parâmetros metabólicos relacionados à ação da insulina, sugerindo um provável envolvimento deste hormônio em estados de resistência insulínica, como a obesidade e o diabetes tipo 2. Além disso, pacientes submetidos à cirurgia bariátrica que apresentaram uma maior redução na TMR em 6 meses exibiram um menor excesso de peso perdido em longo prazo.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
7

Neto, Luiz Joia. "Alterações metabólicas e digestivas no pós-operatório de cirurgia bariátrica." Universidade Estadual de Londrina. Centro de Ciências da Saúde. Programa de Pós-Graduação em Medicina e Ciências da Saúde, 2010. http://www.bibliotecadigital.uel.br/document/?code=vtls000168342.

Full text
Abstract:
Introdução: As alterações na digestão e perdas de nutrientes são aspectos relevantes na redução do peso e na manutenção estado nutricional do paciente submetido à gastroplastia, mas poucos estudos estão disponíveis na literatura. Este trabalho tem como objetivo estudar as alterações sistêmicas decorrentes da redução de peso ao longo do tempo, após o tratamento cirúrgico. Método: Estudo tipo coorte prospectivo, realizado no Hospital Universitário da Universidade Estadual de Londrina. A amostra compreende 44 indivíduos, obesos mórbidos, operados entre julho de 2001 e abril de 2005. A cirurgia realizada foi a derivação gástrica em Y-de-Roux com anel de silicone. Resultados: O peso inicial variou entre 91 e 216 Kg (Md = 141 Kg 1º. e 3º. Quartil =115 e 150) e o IMC, nesta fase esteve entre 36,3 - 80,31 Kg/m2 (Md = 49,28 Kg/m² 1º. e 3º. Quartil = 44,62 e 49,28). A anemia se manifestou em oito (18,2%) pacientes e 13 (29,5%) apresentaram albumina com valores reduzidos. No final do estudo, o tempo de seguimento variou entre 32 e 79 meses ( = 52,5meses, DP = 8,8). O peso final variou entre 60,3 e 122,9 Kg (Md = 83,95 Kg, 1º. e 3º. Quartil = 75,7 e 83,95) e o IMC esteve entre 24,62 e 45,54 Kg/m2 (Md = 31,69 Kg/m², 1º. e 3º. Quartil = 28,93 e 35,89). A porcentagem de redução de peso nesta fase foi de 36,31% (p<0,001). Um paciente (2,3%) apresentou aumento do peso. Em três pacientes (6,8%) a albumina esteve reduzida e 9 (20,5%) apresentavam anemia.. A pesquisa de gordura fecal foi positiva em 16 pacientes (36,4%), substância redutora positiva nas fezes em um (2,3%) paciente e presença de sangue oculto nas fezes foi positiva em 13 (29,5%) pacientes. O diâmetro interno do anel de silicone esteve entre 0,45 e 1,40 cm ( = 0,75cm, DP = 0,22). Conclusão: Após a cirurgia ocorre uma perda significativa de peso, porém, o IMC ainda se mantém acima de 35 Kg/m2 em 26 (59%) pacientes acompanhados por longo tempo. Existe uma melhora substancial dos níveis de colesterol e glicemia. O diâmetro do anel não demonstrou associação significativa com a redução do peso, contudo, os pacientes com anel superior a 1 cm, não apresentam anemia ou hipoalbuminemia, estando clinicamente melhores que aqueles com anel menor que 1 cm.
Obesity is a world health problem and is associated with many others diseases. Liver disease, such as steatosis, fibrosis and cirrhoses are frequent. The aim of this study is to availed the liver diseases in bariatric surgery patients and the best way to diagnosis. Methods: 30 patients submitted to Fobi-Capella surgery and liver biopsy. Laboratories tests where taken pre operative and compared to the biopsy results. Results: Of the 30 studied patients, six (20%) were of male and 24 (80%) of the female. The AST was raised in 17,4%, the reduced serum albumin was observed in 36,6% of the patients. Ultrasonography of the liver revealed modified in 50% of the cases and 76% of the biopsy had demonstrated injury. Conclusion: Although many laboratory and image studies were abnormal, there their sensibility and specific compared to liver histological results were poor. For this reason we recommended liver biopsy in every patients submitted to bariatric surgery
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
8

Souza, Ângela Maria Fausto. "Percepções corporais em mulheres submetidas a cirurgia plástica pós-cirurgia bariátrica." Instituto Nacional de Saúde da Mulher, da Criança e do Adolescente Fernandes Figueira, 2013. https://www.arca.fiocruz.br/handle/icict/7931.

Full text
Abstract:
Made available in DSpace on 2014-07-11T16:47:20Z (GMT). No. of bitstreams: 4 license.txt: 1748 bytes, checksum: 8a4605be74aa9ea9d79846c1fba20a33 (MD5) 69201.pdf: 2186523 bytes, checksum: 5f6761e95831b2fd414593dc9a07859c (MD5) 69201.pdf.txt: 141273 bytes, checksum: 7baf21e613c3cd468e39998932a29faf (MD5) 69201.pdf.jpg: 1092 bytes, checksum: 5b7506c62b73e0644ec961ba99935f57 (MD5) Previous issue date: 2013
Fundação Oswaldo Cruz. Instituto Nacional de Saúde da Mulher, Criança e Adolescente Fernandes Figueira. Departamento de Ensino.Programa de Pós-Graduação em Saúde da Criança e da Mulher. Rio de Janeiro, RJ, Brasil.
A questão da obesidade se apresenta como uma epidemia mundial e crescente. No seu quadro mais crítico, a obesidade mórbida (OM), normalmente está associada a distúrbios nutricionais e doenças que configuram a síndrome metabólica. O número de pacientes obesos submetidos à cirurgia bariátrica (CB) é crescente como alternativa de tratamento, com resultados positivos na saúde, para controle ou cura dessas doenças. Posteriormente, após o emagrecimento, realizam a cirurgia plástica (CP). Em um estudo qualitativo, entrevistamos 20 mulheres com obesidade mórbida submetidas tanto à CB como a CP,buscamos conhecer os significados que mulheres ex-obesas submetidas à CB e a posterior CP atribuem às modificações ocorridas nos seus corpose a satisfação pessoal das participantes. São estudados os sentimentos, as razões, o nível de informação, a adesão ao tratamento e os sentidos atribuídos por essas mulheres à CP. Verificamos que o efeito do emagrecimento após a CB altera a imagem corporal. Modifica-se o “conhecido corpo obeso” e este passa a ser considerado como uma fonte compartimentada de problemas decorren tes da perda de peso, interferindo fortemente na percepção corporal. A CB imputa modificações significativas não somente na imagem corporal como também na mente das entrevistadas, o que impacta profundamente a auto percepção delas frente à nova visão corpo ral tendo que adaptar-se a novos padrões pessoais e sociais. Nesse período as entrevistadas questionam a opção pela CB por vivenciarem diversos desconfortos durante o período de espera para realizarem as CP. A informação aparece como questão vital na proposta terapêutica. A demora pela CP constitui uma delicada questão de Saúde Pública. Concluímos que o nível de satisfação com a CB e a CP é alto e que na atenção terciária de saúde à OM, considerando uma visão global da terapêutica, só é viável considerar a oferta da CB, como opção médica de tratamento da obesidade mórbida, se for viabilizada a cirurgia de reconstrução corporal o mais precocemente possível, sendo entendida, ofertada e informada como parte de um mesmo processo.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
9

Domínguez, Salas Giannina Francesca. "Evolución del Síndrome Metabólico posterior a Cirugía Bariátrica según Técnica Manga Gástrica en la Clínica de Día Avendaño entre los años 2009 al 2012." Bachelor's thesis, Universidad Ricardo Palma, 2013. http://cybertesis.urp.edu.pe/handle/urp/195.

Full text
Abstract:
El Síndrome Metabólico (SM) tiene como causa principal la resistencia a la insulina, la cual a largo plazo desarrolla deficiencias cardiacas, diabetes mellitus, esteatosis hepática no alcohólica, síndrome de ovarios poliquístico e hiperuricemia, entre otras. Cabe resaltar que, una de cada cinco personas en el mundo occidental presenta síndrome metabólico, siendo un importante factor de riesgo cardiovascular. El tratamiento del SM puede ser médico o quirúrgico, el tratamiento médico consiste en la modificación del estilo de vida, asociado a dietas y terapia conductual integrándose los fármacos. También tenemos el tratamiento quirúrgico como la cirugía bariátrica, destinado para aquellos pacientes con obesidad mórbida con comorbilidades y fallo del tratamiento médico. En la actualidad, dentro de las opciones quirúrgicas disponibles, la manga gástrica se erige como una técnica eficaz y con menor porcentaje de complicaciones en el tratamiento de pacientes con obesidad y SM; esto se debe a que es una técnica que presenta un componente mixto, reduciendo el volumen gástrico y disminuyendo además la producción de la hormona grelina relacionada con la saciedad y apetito. Objetivo: Determinar la mejoría en la evolución del Síndrome Metabólico positiva o negativa en pacientes post operados de manga gástrica en la Clínica de Día Avendaño entre los años 2009-2012 en la ciudad de Lima. Material y Métodos: Es un estudio descriptivo, observacional y retrospectivo, la unidad de análisis fueron los pacientes mayores de 18 años con diagnóstico de síndrome metabólico que reunían los criterios de la Federación Internacional de Diabetes antes de la intervención quirúrgica y que cuenten con seguimiento hecho a los 6 meses y al año. Resultados: Se incluyeron inicialmente en el estudio 87 pacientes que cumplían con los criterios de la IDF para el diagnostico de Síndrome Metabólico que fueron sometidos a Manga Gástrica. Se produjo una perdida en el seguimiento de 40 registros de pacientes a los 6 meses (46%) y de 50 registros de pacientes al año (57%), debido a que estos pacientes no regresaban a sus controles porque residían fuera de Lima o fuera del País. Se evidencio una reducción del síndrome metabólico en pacientes que cumplían con los criterios IDF establecidos en el proceso de selección de esta investigación, se obtuvieron a los 6 meses 17 (46%) pacientes con presencia de Síndrome Metabólico, mientras que a los 12 meses la presencia de síndrome metabólico fue de 3 pacientes varones (8.1%) cabe resaltar que estos pacientes continúan con síndrome metabólico por presentar al inicio un peso mayor a 150 Kg. Se evidencia una reducción de la media de IMC > 30 a los 6 meses fue de 50.51 ± 13.64 a los 12 meses fue de 59.41 ± 15.14, para el dato de glucosa alterada a los 6 meses la media fue de 88.3± 22.7, a los 12 meses fue de 81.32 ± 20, Presión arterial sistólica su media a los 6 meses la media fue de 121.4 ± 11.67 ,a los 12 meses fue de 116.16 ± 10.14 y en la presión arterial diastólica se encontraron la media a los a los 6 meses la media fue de 74.14 ± 15 a los 12 meses fue de 68.27 ± 12, en cambio para los componentes lipídicos como : Triglicéridos se encontró la media a los 6 meses la media fue de 128.54 ± 36.35 a los 12 meses fue de 106.12 ± 29.15 y HDL disminuidos. Conclusiones: La manga gástrica es un procedimiento bariátrico primario efectivo en el corto tiempo, relativamente seguro y simple con bajo rango de complicaciones y mortalidad y es ideal para pacientes que presenten obesidad y síndrome metabólico, que no hayan respondido al tratamiento médico. The metabolic syndrome (MS) is the main cause insulin resistance, which develops long-term cardiac deficiencies, diabetes mellitus, nonalcoholic fatty liver disease, polycystic ovary syndrome and hyperuricemia, among others. Significantly, one in five people in the Western world have the metabolic syndrome, being an important cardiovascular risk factor. SM Treatment may be medical or surgical, medical treatment involves lifestyle changes associated with diets and drugs integrating behavioral therapy. We also have surgical treatment as bariatric surgery, intended for morbidly obese patients with comorbidities and medical treatment failure. Currently, within the available surgical options, gastric sleeve stands as an effective technique with lower complication rate in the treatment of patients with obesity and MS, this is because it is a technique that presents a mixed component, reducing gastric volume and further reducing the production of the hormone ghrelin related satiety and appetite. Objective: To determine the improvement in the development of metabolic syndrome in patients positive or negative post gastric sleeve surgery in Avendaño Day Clinic between 2009-2012 in the city of Lima. Material and Methods: A descriptive, observational and retrospective, the unit of analysis were patients older than 18 years diagnosed with metabolic syndrome who met the criteria of the International Diabetes Federation before surgery and follow-up that have made at 6 months and a year. Results: The study initially included 87 patients who met the IDF criteria for diagnosis of metabolic syndrome who underwent sleeve gastrectomy. There was a loss in following 40 records of patients at 6 months (46%) and 50 patient records per year (57%), because these patients did not return to their controls because residing outside Lima or outside the country. It was noticed a reduction of the metabolic syndrome in patients who met the IDF criteria set out in the selection process of this research were obtained at 6 months 17 (46%) patients with presence of metabolic syndrome, whereas at 12 months the presence of metabolic syndrome was 3 male patients (8.1%) should be emphasized that these patients continue to present with metabolic syndrome at the start weighing more than 150 kg is evidence of a reduction in mean BMI> 30 at 6 months was 50.51 ± 13.64 at 12 months was 59.41 ± 15.14, for impaired glucose data at 6 months the mean was 88.3 ± 22.7 at 12 months was 81.32 ± 20, their mean systolic blood pressure at 6 months the average was 121.4 ± 11.67, at 12 months was 116.16 ± 10.14 and diastolic blood pressure were found to average at 6 months the mean was 74.14 ± 15 at 12 months was 68.27 ± 12 in contrast to the lipid components as the mean triglycerides was found at 6 months the average was 128.54 ± 36.35 after 12 months was 106.12 ± 29.15 and HDL decreased. Conclusions: The sleeve gastrectomy is an effective primary bariatric procedure in the short time, relatively safe and simple with low rate of complications and mortality and is ideal for patients with obesity and metabolic syndrome who have not responded to medical treatment.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
10

Ferreira, Daniela Correa. "Associação do polimorfismo da ApoE e síndrome metabólica em pacientes submetidos a cirurgia bariátrica." Universidade Federal de Minas Gerais, 2011. http://hdl.handle.net/1843/MAFB-8S5NP5.

Full text
Abstract:
In the general population, the 4 allele of apolipoprotein E (Apo E) is related to higher incidence of atherosclerosis and type 2 diabetes mellitus (T2DM), since the 2 allele is related to hypertriglyceridemia and little is known about the relationship of these alleles and severe obesity. This study evaluated the association between the alleles of Apo E and the presence of metabolic syndrome (MS) in morbidly obese patients either undergoing bariatric surgery or not. 147 patients were evaluated preoperatively and 93 preoperatively and postoperatively, who were followed up at the Hospital of the Federal University of Minas Gerais, during the period of August, 2006 to April, 2010. The data collected was: weight, height, blood pressure, blood glucose, lipid profile and triglycerides. MS was diagnosed according to the criteria of the AHA. For the determination of the Apo E genotype, DNA was obtained from cells of mouth swab and genotyping performed by PCR-RFLP. The sample consisted predominantly of women (83%) with a mean age of 41 years (18-77 years). The SM was present in 116/147 patients (78.9%) and 76/93 (81.7%) which showed either higher concentrations of glucose, triglycerides and lower HDL-C or used medication. In the postoperative period, there was a reduction of SM for 23/93 (24.7%). The allele distribution was 4 <2 <3. When subjects with and without MS were compared, it was found that the frequency of the 2 and 3 alleles did not differ between them, but the 4 allele was more frequent in individuals without MS compared to patients with MS (13.8% and 6.5%, respectively) . There was no association between clinical parameters that make up the SM (high blood pressure, blood glucose, low HDL-C cholesterol or triglycerides). A positive association between MS and triglyceride levels and glucose and negative for HDL-C cholesterol was observed. There was an association between the 4 allele and the absence of SM. However, this association was not observed in clinical disease, suggesting different mechanisms related to the onset of the factors of MS.
Na população geral, o alelo 4 da apolipoproteína E (Apo E) relaciona-se com maior incidência de aterosclerose e diabetes mellitus tipo 2 (DM2), já o alelo 2 relaciona-se à hipertrigliceridemia e pouco se sabe sobre a relação destes alelos com a obesidade grave. Este estudo avaliou a associação entre os alelos da Apo E e a presença de síndrome metabólica (SM) em obesos grau III submetidos ou não à cirurgia bariátrica. Foram avaliados 147 pacientes no pré-operatório e 93 no pré e no pós-operatório que foram acompanhados no Hospital das Clínicas da Universidade Federal de Minas Gerais, no período de agosto de 2006 a abril de 2010. Os dados coletados foram: peso, altura, pressão arterial, glicemia, perfil lipídico e triglicerídeos. A SM foi diagnosticada segundo o critério da AHA. Para a determinação genotípica da Apo E, obteve-se o DNA a partir de células de swab bucal e a genotipagem realizada por PCR-RFLP. A amostra era constituída predominantemente por mulheres (83%), com idade média de 41 anos (18 - 77 anos). A SM estava presente em 116/147 deles (78,9%) e 76/93 (81,7%) os quais apresentaram maiores concentrações de glicose, triglicerídeos e menores de HDL-C ou faziam uso de medicamentos. No período pós-operatório, ocorreu redução da SM para 23/93 (24,7%). A distribuição dos alelos foi 4 <2 <3 . Quando indivíduos com ou sem SM foram comparados, verificou-se que a freqüência dos alelos 2 e 3 não diferiu entre eles, porém o alelo 4 apresentou maior freqüência nos indivíduos sem SM comparado aos pacientes com SM (13.8% e 6.5%, respectivamente). Não foi observada associação entre os parâmetros clínicos que compõem a SM (hipertensão arterial, glicemia, baixo HDL-C colesterol ou trigliceridemia). Foi observada uma associação positiva entre a SM e os níveis de triglicerídeos e glicose e negativa para os níveis de HDL-C colesterol. Houve uma associação entre o alelo 4 e a ausência da SM. No entanto, esta associação não foi observada com os parâmetros clínicos da doença, sugerindo mecanismos diferentes relacionados com o surgimento dos fatores da SM.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
More sources

Books on the topic "Cirugía bariátrica/metabólica"

1

Cirurgia Bariátrica e Metabólica: Abordagem Multidisciplinar. Atena Editora, 2020. http://dx.doi.org/10.22533/at.ed.812200304.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

Book chapters on the topic "Cirugía bariátrica/metabólica"

1

Petrotos, Athanassios, and Louis Flancbaum. "Resultados metabólicos de la cirugía bariátrica." In Tratamiento Quirúrgico de la Obesidad, 388–93. Elsevier, 2009. http://dx.doi.org/10.1016/b978-84-8086-428-2.50046-0.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
2

Vasconcellos, Ana Cristina Garcia Duarte, and Maria Alexina Ribeiro. "OBESIDADE NA ADOLESCÊNCIA E A CIRURGIA BARIÁTRICA: UM ESTUDO DOS ASPECTOS FAMILIARES NO ACOMPANHAMENTO PRÉ E PÓS CIRURGIA." In Cirurgia Bariátrica e Metabólica: Abordagem Multidisciplinar, 36–50. Atena Editora, 2020. http://dx.doi.org/10.22533/at.ed.8122003044.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
3

Brito, Patrícia Queiroz Ferreira de. "GRUPO DE APOIO PSICOLÓGICO PÓSOPERATÓRIO POR TEMPO DE CIRURGIA." In Cirurgia Bariátrica e Metabólica: Abordagem Multidisciplinar, 51–57. Atena Editora, 2020. http://dx.doi.org/10.22533/at.ed.8122003045.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
4

Cardoso, Kelbert Renan Oliveira Pinto, Patricia Honorio Lopes da Silva, João Victor dos Santos Santiago, Adrielle Alves Santos, João Lucas Silva Do Carmo Menezes, and Amanda Queiroz Lemos. "PANORAMA DE GASTROPLASTIA POR DERIVAÇÃO INTESTINAL NO PERÍODO DE 2010 A 2018." In Cirurgia Bariátrica e Metabólica: Abordagem Multidisciplinar, 1–12. Atena Editora, 2020. http://dx.doi.org/10.22533/at.ed.8122003041.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
5

Sales, Ana Lucia de Oliveira, Loraine de Moura Ferraz, Guilherme Nahoum Pinheiro, André Ricardo Chaves dos Santos, João Régis Ivar Carneiro, Eliane Lopes Rosado, and Fernanda Cristina Carvalho Mattos Magno. "ADESÃO AO TRATAMENTO NUTRICIONAL EM PROGRAMAS DE CIRURGIA BARIÁTRICA DE DOIS HOSPITAIS FEDERAIS DO RIO DE JANEIRO." In Cirurgia Bariátrica e Metabólica: Abordagem Multidisciplinar, 13–27. Atena Editora, 2020. http://dx.doi.org/10.22533/at.ed.8122003042.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
6

Araújo, Raquel Pessoa de, João Vanilson Saraiva Ribeiro, Felipe Peçanha Vento, Eduardo demes da Cruz, Daiana Sales Chaves, Maria Fabiana Oliveira de-Souza, Mariana de Magalhães Carrapeiro, Carla Thais da Silva Barbosa, Maria Thayana Barroso Cavalcante, and Iria Amorim Camargo. "EVOLUÇÃO ANTROPOMÉTRICA DE PACIENTES QUE REALIZARAM A CIRURGIA METABÓLICA EM FORTALEZA - CE." In Cirurgia Bariátrica e Metabólica: Abordagem Multidisciplinar, 28–35. Atena Editora, 2020. http://dx.doi.org/10.22533/at.ed.8122003043.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
7

Miranda, Thais Madeira Isidoro de, Marcelo Manaia Gonçalves Fernandes, Vivian Veiga Brito, Elaine Carneiro Magalhães, and Carolina Farah Paes. "UMA EXPERIÊNCIA DE ATUAÇÃO FONOAUDIOLÓGICA EM PACIENTES ELEGÍVEIS À CIRURGIA BARIÁTRICA." In Cirurgia Bariátrica e Metabólica: Abordagem Multidisciplinar, 58–60. Atena Editora, 2020. http://dx.doi.org/10.22533/at.ed.8122003046.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
8

Rodrigues, Gabriel José Tarcisio, Daniela Lemos Maciel, Lorena Lourdes de Oliveira Paula, Julia de Fatima Martins Pereira, Francielle Cristina Soares, and Juliana Ribeiro Gouveia Reis. "ATUAÇÃO DO FISIOTERAPEUTA NO PRÉ OPERATÓRIO DE CIRURGIA BARIÁTRICA: UMA REVISÃO SISTEMÁTICA." In SÍNDROMES METABÓLICAS. EDITORA OMNIS SCIENTIA, 2021. http://dx.doi.org/10.47094/978-65-88958-15-5/59-78.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

Conference papers on the topic "Cirugía bariátrica/metabólica"

1

Carvalho, Nara, Marta de Carvalho, Gitana da Silva, João Filho, Walquíria de Andrade, Vinícius Baccin, Flávia Pimenta, and José Alves. "Circunferência do Pescoço E Parâmetros Metabólicos em Indivíduos Obesos com Indicação de Cirurgia Bariátrica." In XXI I Congresso Brasileiro de Nutrologia. Thieme Revinter Publicações Ltda, 2018. http://dx.doi.org/10.1055/s-0038-1674536.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
We offer discounts on all premium plans for authors whose works are included in thematic literature selections. Contact us to get a unique promo code!

To the bibliography