Academic literature on the topic 'Composto organoclorado'

Create a spot-on reference in APA, MLA, Chicago, Harvard, and other styles

Select a source type:

Consult the lists of relevant articles, books, theses, conference reports, and other scholarly sources on the topic 'Composto organoclorado.'

Next to every source in the list of references, there is an 'Add to bibliography' button. Press on it, and we will generate automatically the bibliographic reference to the chosen work in the citation style you need: APA, MLA, Harvard, Chicago, Vancouver, etc.

You can also download the full text of the academic publication as pdf and read online its abstract whenever available in the metadata.

Journal articles on the topic "Composto organoclorado"

1

Vampré, Thaís Mitre, Raffaella Fuccillo, and Mara M. de Andréa. "Oligoqueta Eisenia andrei como bioindicador de contaminação de solo por hexaclorobenzeno." Revista Brasileira de Ciência do Solo 34, no. 1 (2010): 59–66. http://dx.doi.org/10.1590/s0100-06832010000100006.

Full text
Abstract:
O hexaclorobenzeno (HCB) é um composto organoclorado de presença ubíqua no ambiente, sendo, por isso, classificado como um dos poluentes orgânicos persistentes (POP). Ele é altamente tóxico e está presente como contaminante na região da Baixada Santista (SP) há vários anos. Para avaliar o potencial de minhocas da espécie Eisenia andrei como bioindicadores de contaminação por HCB, espécimes delas foram expostos durante 14 dias a solo contendo 14C-HCB, e sua bioacumulação foi analisada. Não se verificou mortalidade nem aos sete nem aos 14 dias de contato com o solo tratado, indicando, portanto, que a dose usada no tratamento foi subletal e permitiu o estudo de bioindicação. Aos 14 dias do início do estudo, amostras de solo e de tecido animal foram submetidas à extração com solventes orgânicos, para determinação do conteúdo de radiocarbono, de HCB e de lipídios nos organismos. Verificou-se que a maior parte do radiocarbono proveniente do 14C-HCB permaneceu no solo na forma de resíduo extraível e só pequenas quantidades foram encontradas nos tecidos animais, nas formas de resíduos extraíveis e ligados. Por meio de cromatografia gasosa, verificou-se que apenas HCB foi detectado e, portanto, não ocorreu degradação nem no solo nem nos tecidos animais. O conteúdo de lipídios nos tecidos de minhocas foi correlacionado negativamente com a quantidade de HCB (-0,2), indicando que a presença de HCB pode ter provocado inibição na formação de lipídios. Finalmente, o fator de bioacumulação (FBA) de 6,5 mostrou que o HCB é, de fato, bioacumulado em minhocas e que esses animais podem ser utilizados como bioindicadores em estudos de contaminação com esse composto.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
2

Guerra, Marcos Antônio de Souza Lima, Claudio Mudado Silva, Ana Augusta Passos Rezende, Hygor Aristides Rossoni, Sebastião Tomas Carvalho, and Ismarley Horta Lage Morais. "Avaliação da utilização de composto orgânico produzido a partir dos resíduos de fábrica de celulose quanto aos níveis de organoclorados e metais." Revista Árvore 36, no. 2 (2012): 381–87. http://dx.doi.org/10.1590/s0100-67622012000200020.

Full text
Abstract:
Lodos gerados em Estações de Tratamento de Efluentes de fábricas de celulose kraft branqueada podem conter metais pesados e compostos organoclorados mesmo para fábricas que possuam sequências de branqueamento ECF (livres de cloro elementar), devido à presença de dióxido de cloro. Neste trabalho, buscou-se avaliar o potencial de absorção de metais pesados e compostos organoclorados (PCDD e PCDF) por Brassica juncea, utilizando como substrato o composto orgânico constituído por lodo biológico de uma Estação de Tratamento de Efluentes por lodos ativados misturado com cascas de eucalipto de uma fábrica de celulose brasileira. As plantas de Brassica juncea foram cultivadas em vasos de 0,63 dm³ em casa de vegetação, durante 73 dias. Os seguintes parâmetros foram monitorados no substrato e nas plantas: Fe, Mn, Pb, Ni, Cu, Zn, Cr, Cl-, carbono orgânico total e AOX (compostos organo-halogenados adsorvíveis). Os níveis de metais pesados presentes no solo após a aplicação do composto ficaram dentro de faixas permissíveis da legislação brasileira para aplicação de composto orgânico para uso agrícola. Traços de PCDD e PCDF foram encontrados no substrato em concentrações menores do que 0,5 ng I-TEQ/kg (ppt). Tais valores ficaram abaixo de 17 ng I-TEQ/kg, considerado o limite mais exigente de qualidade de compostos adotados na Alemanha e no Canadá.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
3

Nunes, Mônica Vannucci, and Eloiza Helena Tajara. "Efeitos tardios dos praguicidas organoclorados no homem." Revista de Saúde Pública 32, no. 4 (1998): 372–82. http://dx.doi.org/10.1590/s0034-89101998000400011.

Full text
Abstract:
Procurou-se relacionar as informações disponíveis sobre os organoclorados e os efeitos crônicos provocados pela exposição. Os compostos organoclorados são os praguicidas mais persistentes já fabricados. Embora sejam geralmente eficientes no controle das pragas, são importantes poluentes ambientais e potenciais causas de problemas de saúde para o homem, tendo sido proibidos ou controlados na maioria dos países. Com poucas exceções, os efeitos tardios desses compostos sobre a saúde humana são difíceis de detectar, em função de dificuldades metodológicas e da extrapolação dos resultados. A genotoxicidade está entre os mais sérios dos possíveis danos causados por esses compostos e merece atenção especial, devido à natureza irreversível do processo. Outro ponto a ser considerado é o aumento na incidência de alterações no desenvolvimento do trato reprodutivo e na fertilidade masculina observada nas últimas décadas provavelmente decorrente do aumento da exposição intra-uterina a compostos estrogênicos e anti-androgênicos, como os organoclorados.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
4

Silva, Leonardo Linhares Miler da, and Rodrigo Grazinoli Garrido. "Organofosforados e organoclorados: toxicologia médica e reflexos ambientais." Research, Society and Development 10, no. 10 (2021): e313101018853. http://dx.doi.org/10.33448/rsd-v10i10.18853.

Full text
Abstract:
Os pesticidas ou agrotóxicos são substâncias químicas utilizadas na agricultura, por possuir atividade sobre inúmeros organismos vivos prejudiciais às culturas. Neste âmbito, os compostos organofosforados e organoclorados apresentam grande relevância, devido a quadros de intoxicação humana de importância médica e contaminação ambiental. O objetivo deste trabalho é realizar uma sistematização de informações, contextualizando a problemática de forma crítica com ênfase na ecotoxicologia e seus reflexos médicos, associados ao uso de compostos organofosforados e organocloradosrevisão bibliográfica narrativa, delineada pela busca de artigos científicos e bibliografias sobre tais compostos nos principais repositórios eletrônicos internacionais. Os descritores utilizados para busca foram: pesticidas, agrotóxicos, organoclorados, organofosforados, toxicidade, diagnóstico, tratamento e impacto ambiental. O diagnóstico é majoritariamente clínico, porém, análises laboratoriais para avaliação/diagnóstico podem ser realizadas, como a determinação de atividade da colinesterase eritrocitária (AChE) e colinesterase plasmática (BChE), para fins de prognóstico/monitoramento em casos crônicos. Outros exames também podem ser solicitados para análise e investigação. O protocolo terapêutico seguido em casos de intoxicação por organofosforados constitui-se na administração de drogas com atividade antagonista às substâncias, como a atropina e as oximas, carvão ativado, drogas anticonvulsivantes/neuroprotetoras e cuidados intensivos quando necessários. Entretanto, não há nenhum tipo de tratamento definitivo relacionado à toxicidade por organoclorados. Apesar de possuir grande toxicidade ambiental e às formas de vida, os compostos organofosforados continuam sendo utilizados para o combate a pragas agrícolas, enquanto os organoclorados para o controle vetorial/disseminação de doenças. Ademais, tais compostos estão associados a acidentes ocupacionais e também a suicídios.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
5

Bogusz Junior, Stanislau, Joice Sifuentes Dos Santos, Ana Augusta Odorissi Xavier, Jucieli Weber, Fernanda Leal Leães, and Ijoni Costabeber. "Contaminação por compostos organoclorados em salsichas hot-dog comercializadas na cidade de Santa Maria (RS), Brasil." Ciência Rural 34, no. 5 (2004): 1593–96. http://dx.doi.org/10.1590/s0103-84782004000500041.

Full text
Abstract:
Com o objetivo de monitorar os resíduos de compostos tóxicos em alimentos, verificou-se a freqüência e os níveis de praguicidas organoclorados (OC) e bifenilas policloradas (PCBs) em amostras de salsichas Hot-Dog, comercializadas na Cidade de Santa Maria, Estado do Rio Grande do Sul (RS) e, compararam-se os valores com aqueles estabelecidos pela Legislação. Para as análises, procedeu-se a extração da gordura das amostras. A partir da purificação desta, obteve-se um extrato do qual se determinaram os resíduos organoclorados por cromatografia gasosa com detector de captura eletrônica (CG - µECD63Ni). Verificou-se que o lindano e o HCB foram os pesticidas que apresentaram as maiores concentrações médias (0,001798ppm e 0,001652ppm, respectivamente). O somatório dos níveis médios dos pesticidas organoclorados detectados foi de 0,015783ppm, sendo que deste total 0,011165ppm pertencia aos metabólitos do DDT. Quanto as bifenilas policloradas, as maiores concentrações médias corresponderam às PCBs 10 (0,001817ppm) e 28 (0,000317ppm). O somatório das PCBs foi de 0,002172ppm. As concentrações de praguicidas organoclorados e PCBs encontradas nas amostras analisadas estavam abaixo dos limites máximos permitidos pela legislação.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
6

Montone, Rosalinda Carmela, and Rolf Roland Weber. "Avaliação de adsorventes sólidos para determinação de pesticidas organoclorados e bifenilos policlorados na atmosfera marinha." Boletim do Instituto Oceanográfico 39, no. 1 (1991): 87–91. http://dx.doi.org/10.1590/s0373-55241991000100006.

Full text
Abstract:
Um sistema de amostragem foi desenvolvido para ser usado em áreas costeiras e a bordo de embarcações oceanográficas para a determinação de pesticidas organoclorados e bifenilos policlorados (PCBs) na atmosfera. Este sistema baseia-se na pré-concentração em adsorventes sólidos. Foram usados Florosil, Resina XAD-2 e espuma de poliuretano (EPU). A eficiência de amostragens para estes adsorventes foi de 16-118% (florosil), 41-131% (XAD-2) e 66-112 (EPU), para os compostos organoclorados analisados.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
7

Santos, Joice Sifuentes dos, Ana Augusta Odorissi Xavier, Edi Franciele Ries, Ijoni Hilda Costabeber, and Tatiana Emanuelli. "Níveis de organoclorados em queijos produzidos no Estado do Rio Grande do Sul." Ciência Rural 36, no. 2 (2006): 630–35. http://dx.doi.org/10.1590/s0103-84782006000200042.

Full text
Abstract:
Os compostos organoclorados são pesticidas que foram usados na agricultura, no controle de vetores biológicos e de ectoparasitas do gado. Atualmente seu uso está proibido no Brasil, exceto para o controle de vetores biológicos em casos de epidemia. No entanto, resíduos desses compostos ainda são encontrados no meio ambiente e nos alimentos. Por esse motivo, avaliou-se a presença de organoclorados em queijos produzidos no Estado do Rio Grande do Sul (Brasil), bem como os níveis desses compostos em queijos dos tipos "colonial" e industrializado. A gordura das amostras foi extraída pela adição de sulfato de sódio seguida por uma lavagem com éter de petróleo. Os pesticidas foram purificados a partir da gordura em uma coluna contendo florisil e eluída com hexano. O extrato obtido foi utilizado para as análises cromatográficas (cromatografia gasosa com captura de elétrons). Os compostos alfa-HCH, HCB, lindano, aldrin, o,p-DDD e p,p-DDD foram identificados em 100% das amostras; o,p-DDE em 88,9% e o,p-DDT em 94,4%. p,p-DDD foi o pesticida detectado na maior concentração (11,5ng g-1 de gordura), seguido pelo aldrin (8,7ng g-1 de gordura). Os níveis de alfa-HCH, aldrin e DDT total foram maiores que o limite máximo de resíduos em 2, 8 e 1 amostra de queijo, respectivamente. Não foram encontradas diferenças significativas nos níveis de organoclorados entre as amostras de queijo "colonial" e industrializado, ou entre amostras de queijos produzidos em três regiões do Estado.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
8

Buosi, Daniela, and Jeanine Maria Felfili. "Recuperação de áreas contaminadas por pesticidas organoclorados na Cidade dos Meninos, município de Duque de Caxias, RJ." Revista Árvore 28, no. 3 (2004): 465–70. http://dx.doi.org/10.1590/s0100-67622004000300018.

Full text
Abstract:
O Serviço Nacional de Malária operacionalizou uma fábrica de pesticidas organoclorados utilizados em campanhas de saúde pública (HCH e DDT) entre 1950 e 1965, na Cidade dos Meninos, no município de Duque de Caxias, RJ, visando combater doenças rurais endêmicas. Após denúncia na mídia, em 1989, a FEEMA detectou que, com a desativação da fábrica, foram deixados resíduos da produção dos pesticidas, causando a contaminação do solo. Neste trabalho foram realizadas análises foliares e de solo em dois talhões de espécies de eucalipto (Eucalyptus grandis e Corymbia citriodora (Hook.) K.D. Hill & L.A.S. Jhonson), com o objetivo de avaliar o potencial da espécie como fitorremediador de área contaminada por organoclorados. Coletaram-se cinco amostras compostas de folhas (três do C. citriodora e duas do E. grandis) e uma composta de solo em cada um dos talhões estudados para análise de organoclorados por cromatografia gasosa. As alturas médias dos talhões de E. grandis e C. citriodora foram, respectivamente, de 9,1 e 16,8 com diâmetros médios de 7,8 e 15,95 cm; a média de C. citriodora foi similar à de outros plantios em regiões de mata atlântica, ficando a de E. grandis pouco abaixo. Detectou-se a presença de organoclorados nas folhas analisadas, porém em baixas concentrações. Nos solos, as concentrações encontradas foram altas, sendo maiores no talhão de E. grandis. Os resultados foram comparados com análises prévias na área, indicando que as espécies atuaram como fitorremediadoras, especialmente o C. citriodora, uma vez que houve redução na contaminação do solo e absorção dos organoclorados pelas folhas.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
9

Melo, Marília Martins, Neide Judith Faria De Oliveira, and Luiz Alberto Lago. "Intoxicações causadas por pesticidas em cães e gatos. Parte I: Organoclorados, organofosforados, carbamatos e piretróides." Revista de Educação Continuada em Medicina Veterinária e Zootecnia do CRMV-SP 5, no. 2 (2002): 188–95. http://dx.doi.org/10.36440/recmvz.v5i2.3273.

Full text
Abstract:
As intoxicações provocadas por pesticidas representam grande parte das emergências atendidas na Clínica Médica Veterinária. Devido a importância destas toxicoses a presente revisão de literatura teve como objetivo abordar a toxicologia dos pesticidas, incluídos nos grupos organoclorados, organofosforados, carbamatos e piretróides, relacionados a intoxicações de cães e gatos no Brasil, pois estes compostos são freqüentemente incriminados pelo envenenamento intencional ou acidental de animais domésticos.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
10

Guimarães, Raphael Mendonça, Carmen Ildes Rodrigues Fróes Asmus, and Alex Burdorf. "Caracterização da exposição de população a organoclorados: uma aplicação da análise de cluster." Revista Brasileira de Epidemiologia 16, no. 2 (2013): 231–39. http://dx.doi.org/10.1590/s1415-790x2013000200001.

Full text
Abstract:
O presente trabalho objetivou apresentar os resultados da aplicação da análise de agrupamento (cluster) para a caracterização da exposição a organoclorados, através de variáveis relacionadas ao tempo e à dose de exposição. Características de 354 sujeitos de uma população exposta a resíduos de pesticidas organoclorados relacionadas ao tempo e à dose de exposição foram submetidas à análise de cluster para separá-las em subgrupos. Foi realizada a análise de cluster hierárquico. Para avaliar a precisão da classificação, foram comparadas a variabilidade intragrupo e a variabilidade inter-grupos através do teste de ANOVA para cada dimensão. A estratégia de agregação foi realizada pelo método de Ward. Para criação dos clusters, foram comparadas as variáveis associadas à exposição e às rotas de contaminação. As informações referentes às doses estimadas de ingesta do composto foram usadas para ponderar os valores de tempo de exposição a cada uma das rotas, de forma a obter valores proxy de intensidade de exposição. Os resultados indicaram 3 clusters: o cluster 1 (n = 45), com características de maior exposição; o cluster 2 (n = 103), de exposição intermediária, e o cluster 3 (n = 206), de menor exposição. As análises bivariadas realizadas com os grupos evidenciaram que são grupamentos com diferença estatisticamente significativa. Este estudo evidenciou a aplicabilidade da análise de cluster para categorizar populações expostas a organoclorados, e aponta para a relevância de estudos tipológicos que possam contribuir para uma melhor classificação de sujeitos expostos a agentes químicos, condição típica dos estudos de epidemiologia ambiental, para uma mais ampla compreensão dos aspectos etiológicos, preventivos e terapêuticos da contaminação.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
More sources

Dissertations / Theses on the topic "Composto organoclorado"

1

Cunha, Alaine Santos da. "Aplicação de técnicas químicas de remediação em áreas contaminadas por compostos organoclorados." Universidade de São Paulo, 2010. http://www.teses.usp.br/teses/disponiveis/44/44138/tde-08012011-183046/.

Full text
Abstract:
Grande parte das áreas contaminadas conhecidas atualmente advém de práticas passadas onde os cuidados com a proteção à saúde humana e ao meio ambiente eram desconhecidos ou ignorados. O uso indiscriminado de produtos solventes clorados fez com que tais compostos se tornassem uma das principais fontes de contaminação no setor industrial. Por serem compostos de alta toxicidade, quando presentes na água subterrânea, mesmo em baixas concentrações, a tornam imprópria para o consumo. Técnicas de remediação como atenuação natural, ou que envolvam bombeamento e tratamento de água subterrânea contaminada por solventes clorados, vêm sendo substituídas por metodologias químicas destrutivas, por apresentarem resultados satisfatórios em um período de tempo inferior às técnicas utilizadas anteriormente. Este trabalho objetiva apresentar os resultados obtidos em duas áreas industriais onde foram aplicadas técnicas de remediação, envolvendo a redução química in situ, através da injeção de polisulfeto de cálcio e a oxidação química in situ, com a injeção de permanganato de potássio. Em ambas as áreas, os contaminantes organoclorados são os principais compostos de interesse presentes na água subterrânea. A redução química in situ é uma metodologia que utiliza um agente químico para reduzir óxidos de ferro III, presentes naturalmente no aquífero sedimentar, e transformá-los em ferro II que, por sua vez reduzirá contaminantes organoclorados. A principal característica desta metodologia é a eliminação contígua de dois átomos de cloro das moléculas dos contaminantes, o que tende e diminuir ou eliminar o acúmulo de subprodutos tóxicos como cloreto de vinila. Na oxidação química in situ, o agente promove a transferência de elétrons, onde os íons Cl- das moléculas dos contaminantes são substituídos por H+. Devido à baixa reatividade entre o permanganato de potássio e a matriz do aquífero durante as reações de oxidação química, este oxidante pode ser transportado pelos processos advectivo e dispersivo juntamente com o fluxo da água subterrânea e persistir por um período maior de tempo, reagindo com os contaminantes orgânicos. Ensaios de bancada com solo saturado contaminado de uma das áreas de estudo mostraram excelentes resultados na utilização do polisulfeto de cálcio, mas o mesmo não foi observado no teste piloto realizado em campo. Embora tenha sido observada dispersão do produto nas proximidades de pelo menos um dos pontos onde a solução foi injetada, notou-se que não houve redução significativa dos contaminantes, evidenciando que o ferro II não foi eficaz no processo de degradação. Isto pode ter sido ocasionado por uma série fatores, como possíveis reações, características hidráulicas, ou geológicas do meio. Portanto, o prosseguimento desta metodologia como alternativa de remediação para toda a área impactada foi descontinuado, tornando necessário novos estudos para avaliar a melhor técnica aplicável na área. Quanto à área onde foi aplicada a oxidação química, a remediação foi considerada eficiente. Ao longo do período de vinte e dois meses, quando foram realizadas atividades de monitoramento da água subterrânea, observou-se a presença do permanganato de potássio nas áreas mais impactadas das plumas de contaminação, fato que permitiu o processo de transferência de elétrons e consequentemente a oxidação dos contaminantes. Vinte e dois meses após as atividades de injeção, o principal contaminante identificado na área, o 1,-1-dicloroeteno, foi detectado em apenas um ponto com concentração superior a meta de remediação obtida anteriormente à injeção. Considerando que durante a sequência das atividades relacionadas à remediação, este contaminante sofreu alterações em seus valores toxicológicos estabelecidos pela Agência de Proteção Ambiental dos Estados Unidos, e passou a ser considerado um composto não carcinogênico, todos os poços apresentaram-se com concentrações inferiores a nova meta de remediação calculada. Como efeito colateral, foi observado o aumento das concentrações de metais dissolvidos, como: alumínio, bário, cromo e ferro. Tal mobilização de metais para a água subterrânea pode ser considerada temporária. Após o total consumo do permanganato de potássio pelos contaminantes ainda presentes no meio, as características físico-químicas do aquífero retornarão à situação identificada naturalmente, permitindo a precipitação dos metais.<br>Most of the currently known contaminated areas are the result of past practices, where precautions regarding protection of human health and the environment were either unknown or ignored. The indiscriminate use of chlorinated solvents is the driving factor that has led to such compounds becoming one of the main sources of contamination in the industrial sector. Chlorinated solvents are highly toxic and, when present at even low concentrations in groundwater, they make this resource unfit for human consumption. Such remediation techniques as natural attenuation, or that involve pumping and treatment of groundwater contaminated by chlorinated solvents, are currently being replaced by destructive chemical methods, as they show satisfactory results in a shorter period of time than previously used techniques. This study has the objective of showing the results obtained at two industrial sites where remediation techniques have been used involving in-situ chemical reduction, through injection of calcium polysulfide, and in-situ chemical oxidation, with injection of potassium permanganate. At both sites, organochlorine contaminants are the main compounds of concern present in groundwater. In-situ chemical reduction is a methodology that uses a chemical agent in order to reduce iron III oxides, naturally present in the sedimentary aquifer, and transform them into iron II which, in turn, reduces the organochlorine contaminants. The principal characteristic of this methodology is that of contiguous elimination of two chlorine atoms from contaminant molecules, which tends to reduce or eliminate accumulation of such toxic byproducts as vinyl chloride. In in-situ chemical oxidation, the chemical agent brings about a transfer of electrons, where the Cl- ions of contaminant molecules are replaced by H+ ions. Due to the low degree of reactivity between potassium permanganate and the aquifer matrix during chemical oxidation reactions, this oxidizing agent can be transported via groundwater flow, by advective and dispersive processes, and persist for a longer period of time, reacting with organic contaminants. Bench tests performed with contaminated saturated soil from one of the sites under study showed excellent results through the use of calcium polysulfide; however, the same results were not observed during a pilot test performed in the field. Although product dispersion was observed in the vicinity of at least one of the points where the solution had been injected, it was found that there was no significant reduction of contaminants, showing that iron II was not effective in enhancing the degradation process. This could have been the result of a series of factors, for example, possible reactions or the hydraulic or geological characteristics of the medium. Therefore, it was decided not to continue with use of this methodology as a remediation alternative for the whole impacted area, making it necessary for further studies in order to assess the best technique applicable at the site. With respect to the site where a chemical oxidation approach was adopted, remediation was considered to be effective. Over a period of twenty-two months, during which groundwater monitoring activities were performed, the presence of potassium permanganate was observed in the most impacted areas of the contamination plumes, a fact that allowed for the electron transfer process and, consequently, contaminant oxidation. Twenty-two months after initiation of injection activities, the main contaminant identified at the site (1,1-dichloroethene) was only detected at one point at a concentration exceeding the post-remediation target value established prior to commencing these activities. Considering that, during the sequence of activities related to the remediation process, this contaminant underwent changes in its toxicological values established by the United States Environmental Protection Agency, and came to be considered a non-carcinogenic compound, all wells showed concentrations below the new calculated post-remediation target. As a collateral effect, there was found to be an increase in concentrations of such dissolved metals as aluminum, barium, chromium and iron. Such mobilization of metals to groundwater can be considered a temporary effect. Following complete consumption of potassium permanganate by contaminants still present in the medium, the physical-chemical characteristics of the aquifer will return to the situation occurring naturally, allowing for the precipitation of these metals.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
2

Cubas, Anelise Leal Vieira. "Eliminação de organoclorados por plasma térmico de corrente contínua." Florianópolis, SC, 2004. http://repositorio.ufsc.br/xmlui/handle/123456789/87929.

Full text
Abstract:
Tese (doutorado) - Universidade Federal de Santa Catarina, Centro de Ciências Físicas e Matemáticas. Programa de Pós-Graduação em Química.<br>Made available in DSpace on 2012-10-22T03:46:09Z (GMT). No. of bitstreams: 1 205781.pdf: 1354840 bytes, checksum: 5d23071bfdca7ae2115496ec44bfcc8e (MD5)<br>No presente trabalho, os organoclorados tetracloreto de carbono e clorofórmio foram pirolisados em dois sistemas a plasma, ambos constituídos por tochas de plasmas de arco não transferido: tocha com eletrodo de grafite (TEG) e tocha com eletrodo de tungstênio (TET). As tochas se diferenciam pelo material empregado para a construção dos eletrodos e pela forma de inserção de amostra. Para ambas as tochas foi construído um sistema para amostragem e coleta dos sub-produtos gasosos gerados pelo processo. Os produtos formados em grandes quantidades foram carbono sólido e gás cloro. O carbono sólido foi identificado através de microscopia eletrônica de varredura (MEV). Nos gases, além do cloro outros compostos presentes nos gases foram analisados através da cromatografia gasosa acoplada a espectrometria de massa - CG-SM, após pré-concentração através da técnica de micro-extração em fase sólida # SPME. O presente trabalho comprovou que a tecnologia de plasma térmico, empregada para a eliminação dos organoclorados tetracloreto de carbono e clorofórmio não conduz à formação de dioxinas e furanos embora ocorra a formação de pequenas quantidades de organoclorados com menor grau de toxidade. Ambas as tochas apresentaram simplicidade operacional e dimensões reduzidas, viabilizando a construção de equipamentos móveis para o tratamento de resíduos líquidos em pequena escala.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
3

Costa, Carla Regina. "Degradação oxidativa de contaminantes organoclorados." Universidade de São Paulo, 2005. http://www.teses.usp.br/teses/disponiveis/59/59138/tde-12012007-151030/.

Full text
Abstract:
A contaminação do meio ambiente por compostos organoclorados persistentes constitui um problema da sociedade moderna. A geração de resíduos nos laboratórios de ensino e pesquisa também é preocupante. Reagentes como 2,3-dicloro-5,6-diciano-p-benzoquinona (DDQ) e 2,3,5,6-tetracloro-p-benzoquinona (p-cloranil) são bastante utilizados em síntese orgânica, principalmente na síntese de porfirinas onde são empregados em excesso. Essa é uma atividade rotineira no Laboratório de Bioinorgânica onde este trabalho foi desenvolvido, o que tornou necessário o estudo de métodos para o tratamento de resíduos que contenham estes compostos como constituintes principais. Além disso, estes compostos podem ser úteis como moléculas modelo nos estudos de degradação de organoclorados em meio aquoso. Neste trabalho foram estudados dois métodos de degradação para a DDQ e o p-cloranil em meio aquoso: (1) Processo Oxidativo Avançado que utiliza H2O2 e radiação UV e (2) Processo bioinspirado que utilizada ferro(III)tetrassulfoftalocianina (FeIIIPcS) como catalisador e H2O2 como oxidante. Nesse último, FeIIIPcS foi utilizada em meio homogêneo e suportada em sílica funcionalizada com grupos N-trimetoxissililpropil-N,N,N-trimetilamônio. No processo que utiliza H2O2/UV foi utilizado um reator em batelada que possui como fonte de radiação uma lâmpada de vapor de Hg de alta pressão sem o bulbo. Esse processo mostrou-se bastante eficiente na fotodegradação da DDQ e do p-cloranil em meio básico, possibilitando atingir baixos valores de Carbono Orgânico Total (COT). Para uma solução 100 ppm de C preparada a partir da DDQ, foram obtidos 1,6% de COT em 2 h de irradiação, quando foram utilizados 60 mmol L-1 de H2O2. Nessa mesma condição foram obtidos 4,4% de COT em 4 h de irradiação da solução 100 ppm de C preparada a partir do p-cloranil. Ácido cloranílico (solução ácida), principal produto da hidrólise básica do p-cloranil, também foi submetido à fotodegradação utilizando 60 mmol L-1 de H2O2. Partindo-se de uma solução 100 ppm de C de ácido cloranílico obteve-se 0,7% de COT em 1 h de irradiação. O sistema FeIIIPcS/H2O2 possibilitou, em pH ácido, a degradação do produto originado da hidrólise da DDQ (2-ciano-5,6-dicloro-3-hidroxi-1,4-benzoquinona) e do ácido cloranílico em meio aquoso homogêneo. No entanto, ocorreu degradação do catalisador nesse sistema. Isso não ocorreu quando foi utilizado o catalisador suportado. O ácido cloranílico mostrou-se mais resistente à degradação do que a DDQ hidrolisada. Na degradação dessa última, a melhor taxa de conversão foi obtida utilizando a razão molar catalisador:oxidante:substrato igual a 1:500:50, condição na qual a taxa de conversão de substrato foi 79% em 2 h de reação. Nessa condição observou-se, por espectrofotometria UV/Vis, uma degradação mais acentuada do anel quinônico. Este trabalho também apresenta alguns experimentos realizados com o objetivo de melhor compreender o comportamento químico da DDQ, p-cloranil e FeIIIPcS em solução aquosa.<br>The environmental contamination by persistent organochloride compounds is a problem of modern society. The production of chemical wastes in the teaching and research laboratories is also worrying. Reagents like 2,3-dichloro-5,6-dicyano-p-benzoquinone (DDQ) and 2,3,5,6-tetrachloro-p-benzoquinone (p-chloranil) are frequently used in organic synthesis, mainly in the synthesis of porphyrins where these reagents are employed in excess. This kind of synthesis is frequently performed in the Bioinorganic Laboratory, where this research was developed, and therefore the main objective of this work was to study possible methods to treat chemical wastes containing such compounds as main constituents. Moreover, these compounds can be useful as model molecules in the study of organochlorides degradation in aqueous media. In this work, two degradation methods for DDQ and p-cloranil in aqueous solution were studied: (1) advanced oxidation process using H2O2 and UV radiation and (2) bioinspired process using iron(III)tetrasulfophthalocyanine (FeIIIPcS) as the catalyst and H2O2 as the oxidant. FeIIIPcS was used in a homogeneous system and was supported in functionalized silica containing N-trimetoxisililpropil-N,N,N-trimethylamonium groups. A batch reactor equipped with high-pressure Hg vapor lamp with the bulb removed, as the radiation source, was used in the advanced oxidation processes. These processes revealed to be quite efficient for the photodegradation of DDQ and p-chloranil in alkaline solution, reaching low values of Total Organic Carbon (COT). For a solution containing 100 ppm of C prepared from DDQ and 60 mmol L-1 of H2O2, after 2 hours of irradiation, the COT went down to 1.6%. Under the same conditions, it was obtained 4.4% of COT after 4 hours of irradiation of the solution of 100 ppm of C prepared from p-chloranil. Chloranilic acid (acid solution), the main product obtained from alkaline hydrolysis of p-chloranil, was also submitted to photodegradation using 60 mmol L-1 of H2O2. From a solution of 100 ppm of C of chloranilic acid, 0.7% of COT was obtained after 1 hour of irradiation. The FeIIIPcS/H2O2 system, in acid pH, made possible the degradation of the resulting product of DDQ hydrolysis (2-cyano-5,6-dichloro-3-hydroxy-1,4-benzoquinone) and of chloranilic acid in a aqueous homogeneous solution. However, the degradation of the catalyst occurred in that system. That did not happen when the supported catalyst was used. Chloranilic acid revealed to be more resistant to degradation than hidrolysed DDQ. For the degradation of that one, the best conversion ratio was obtained using the molar ratio catalyst:oxidant:substratum of 1:500:50, condition under which the substratum conversion ratio was 79% after 2 hours of reaction. Under that condition was observed, for UV/Vis spectrophotometry, a more prominent degradation of the quinonic ring. This work also presents some experiments aiming to better understand the DDQ, p-chloranil and FeIIIPcS chemical behavior in aqueous solution.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
4

Moraes, Sandra Gomes de. "Fotodegradação de compostos organoclorados aromaticos : caracterização e toxidade de intermediarios." [s.n.], 1995. http://repositorio.unicamp.br/jspui/handle/REPOSIP/249839.

Full text
Abstract:
Orientador: Wilson de Figueiredo Jardim<br>Dissertação (mestrado) - Universidade Estadual de Campinas, Instituto de Quimica<br>Made available in DSpace on 2018-07-20T06:19:44Z (GMT). No. of bitstreams: 1 Moraes_SandraGomesde_M.pdf: 2610703 bytes, checksum: 229ae056d7db8e898586f7adddcd7c63 (MD5) Previous issue date: 1995<br>Mestrado
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
5

Junqué, Martínez Eva 1988. "Vies d'exposició a compostos organoclorats i metalls en infants." Doctoral thesis, Universitat Pompeu Fabra, 2019. http://hdl.handle.net/10803/668428.

Full text
Abstract:
En aquest estudi s’avaluen algunes de les vies d’exposició principals a diversos contaminants, concretament als compostos organoclorats (OCs) i metalls traça, en infants. La recerca se centra en tres poblacions localitzades al sud d’Europa: Menorca, Astúries i Tarragona. Aquestes tres cohorts han servit de model poblacional per avaluar l’exposició a través de la dieta, l’exposició ambiental i la transferència mare-nen durant l’embaràs, respectivament. S’ha realitzat una anàlisi química en més de 600 mostres humanes, concretament en sèrum i orina, i de productes alimentaris per determinar un ampli ventall d’OCs i metalls traça, tot emprant Cromatografia de Gasos amb Detector de Captura d'Electrons (GC-ECD) i Espectrometria de Masses per Plasma d'Acoblament Inductiu (ICP-MS), respectivament. Els resultats més destacables d’aquesta tesi es descriuen a continuació. La meitat dels peixos capturats al mar Mediterrani han sobrepassat els nivells de mercuri establerts per la Unió Europea pel consum humà. Així mateix, les ingestes estimades de mercuri en la cohort de Menorca també han sobrepassat les ingestes tolerables establertes per l’Autoritat Europea de Seguretat Alimentària (EFSA), essent el peix la principal font d’incorporació d’aquest metall (entorn el 80%). Per contra, les concentracions d’OCs en els aliments han estat molt per sota dels límits establerts. S’ha observat que el pes i el nivell tròfic dels peixos són factors clau per descriure els patrons d’acumulació d’aquests compostos, degut als processos de bioacumulació i biomagnificació. D’altra banda, els nivells de metalls traça en la població infantil d’Astúries han estat més alts que els trobats en estudis previs, probablement com a conseqüència de l’elevada activitat industrial i minera de la zona. En aquesta cohort, també s’han relacionat les concentracions altes d’arsènic en orina amb el consum de peix, tot i que aquest arsènic està en forma química no tòxica. Tanmateix, s’ha observat una correlació inversament significativa entre els nivells de cobalt en orina i de ferritina en sang. En situacions d’alta demanda de ferro, com en l’època de creixement en la que es troben aquests nens, l’organisme augmenta l’expressió del transportador d’ions divalent DMT1, que també incorpora cobalt. També s’ha observat una concentració de cobalt molt més alta en els nens amb anèmia per dèficit de ferro. Finalment, a la cohort de Tarragona, s’ha vist per primera vegada un augment significatiu de les concentracions dels OCs en sèrum matern entre el primer trimestre de l’embaràs i el part, probablement degut a una mobilització de les reserves de greix i a l’augment del volum de sang durant aquest període. Els nivells d’OCs mesurats en sang de cordó s’han correlacionat significativament amb les concentracions d’aquests composts en sèrum matern. Aquesta distribució resulta d'una font materna predominant que transfereix els contaminants al fetus. S’ha determinat l’edat i l’índex de massa corporal de les mares com els factors principals que determinen les concentracions d’OCs en el cos humà. Des d’un punt de vista de salut pública i de la regulació ambiental, cal dedicar una atenció especial a aquests contaminants, per la seva persistència en el medi ambient i facilitat d’incorporar-se al cos humà, particularment mitjançant l’alimentació i la respiració. Tot i que una part dels compostos estudiats estan prohibits o regulats, aquest estudi confirma la presència d’aquests contaminants ja en les primeres etapes de la vida infantil i, per tant, posa de manifest la necessitat d’ampliar la recerca sobre els factors que en determinen la distribució ambiental i exposició humana. Això permetrà millorar la informació disponible a l’hora de millorar la salut de la població des de les accions de la política sanitària.<br>The present research assesses some of the main routes of exposure to various pollutants, specifically organochlorine compounds (OCs) and trace metals, in infants. It focuses on three populations, located in southern Europe: Menorca, Asturias and Tarragona. These three cohorts have served as a population model to evaluate exposure through diet, environment and mother-child transfer during pregnancy, respectively. A chemical analysis has been carried out in more than 600 serum and urine human samples, along with food products to determine a wide range of OCs and trace metals. This was undertaken using Gas Chromatography with Electron Capture Detector (GC- ECD) and Inductively Coupled Plasma Mass Spectrometry (ICP-MS), respectively. The most remarkable results of this Ph.D. are described below. Half of the fish caught in the Mediterranean Sea have exceeded the levels of mercury established by the European Union for human consumption. Likewise, the estimated ingestion of mercury in the cohort of Menorca has also exceeded tolerable intakes established by the European Food Safety Authority (EFSA), with being the main source of incorporation of this metal (approximately 80%). Conversely, concentrations of OCs in foods have been well below the established limits. It has been observed that weight and trophic level of fish are key factors in the accumulation patterns of these compounds, due to the bioaccumulation and biomagnification processes. On the other hand, the levels of trace metals in the population of Asturias have been higher than those found in previous studies. This is likely a result of the high industrial and mining activity in the area. In this cohort, the high concentrations of arsenic in urine with fish consumption has also been identified. This form of arsenic, though, is not toxic. An inversely significant correlation, however, between levels of urinary cobalt and ferritin in the blood has been observed. In situations of higher iron demand -as occurring during the growth stage in which these children are - the body increases the expression of the DMT1 divalent ion transporter, which also incorporates cobalt. It has also been observed that cobalt concentrations are much higher in children with iron deficiency anaemia. Finally, in the cohort of Tarragona, a significant increase in OC concentrations in maternal serum has been found for the first time between the first trimester of pregnancy and childbirth. This is likely due to a mobilization of the fat reserves and the increase in blood volume during this period. The levels of OCs measured in cord blood have been significantly correlated with the concentrations of these compounds in maternal serum. This distribution is the result of a predominantly maternal source that transfers contaminants to the foetus. The age and the body mass index of mothers have been determined as the main factors that determine the concentrations of OCs in the human body. From a point of view of public health and environmental regulation, special attention must be given to these pollutants; due to their persistence in the environment and the ease of incorporation into the human body- mostly thorough the diet and reparation. Despite most of the studied compounds currently being banned or strictly controlled, this study confirms the presence of these pollutants already in the early stages of childhood life. This highlights the need to expand research on the factors that determine the environmental distribution and human exposure. Through this, it is anticipated that there will be an improvement in the health of the population; as a result of the advances in available information.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
6

Silveira, Josiane Perin. "Parametro da resposta imunologica em individuos com exposição ocupacional a compostos organoclorados." [s.n.], 1995. http://repositorio.unicamp.br/jspui/handle/REPOSIP/311302.

Full text
Abstract:
Orientador: Mary Luci Souza Queiroz<br>Dissertação (mestrado) - Universidade Estadual de Campinas, Faculdade de Ciencias Medicas<br>Made available in DSpace on 2018-07-20T22:52:54Z (GMT). No. of bitstreams: 1 Silveira_JosianePerin_M.pdf: 2900540 bytes, checksum: 55f0f2037f67a65e1cc1726ba61582d8 (MD5) Previous issue date: 1995<br>Resumo: Este trabalho faz parte de um projeto maior intitulado "Projeto Integrado de Estudo da Hemotoxidade do Benzeno e Pesticidas", um estudo multidisciplinar que visa uma avaliação sistêmica de funcionários e ex-funcionários das Empresas Químicas e Siderúrgicas de Cubatão, São Paulo, Brasil. Estudamos um grupo de trabalhadores expostos aos compostos organoclorados. Avaliamos a imunidade inespecífica através da atividade fagocitária e lítica de neutrófilos e a imunidade humoral através dos níveis séricos das imunoglobulinas. A função hepática e a dosagem dos níveis sangüíneos de hexaclorobenzeno (HCB) foram realizadas por um outro grupo dentro deste projeto. Todos os indivíduos avaliados apresentaram níveis detectáveis de HCB no sangue, sendo que este foi utilizado como o indicador biológico de exposição. Nossos resultados demonstraram redução significativa na atividade lítica de neutrófilos frente aos antígenos Candida albicans e Candida pseudotropicalis. Este fato pode estar relacionado a um desequilíbrio nos mecanismos anti-oxidantes da célula provocada pelos compostos organoclorados, levando a uma condição tóxica e conseqüente redução na atividade funcional da mesma. Observamos também, um aumento nos níveis séricos de IgG e IgM que foi associada com a alteração hepática destes trabalhadores. Estes resultados indicaram que o estudo da função lítica de neutrófilos e os níveis séricos das imunoglobulinas, constituem indicadores sensíveis de efeitos tóxicos dos compostos organoclorados na população exposta<br>Abstract: This work is part of a larger project intitled "Integrated Project for the Study of the Hematotoxicity of Benzene and Pesticides", which is a multidisciplinary study for the systemic evaluation of workers and ex-workers of the Empresa Química de Cubatão, São Paulo, Brazil. We have studied in a group of workers exposed to chlorinated compounds the inespecific immune response, as measured by the evaluation of the engulfment and killing capabilities of the neutrophils, and humoral immune response, as measured by the levels of immunoglobulins in serumo Hepatic function and the blood levels of hexachlorobenzene (HCB), which was chosen as a biological indicator of exposure, were determinated by other scientists in the group. Ali the workers studied had detectable levels of HCB in the blood. Our results demonstrated a significant reduction in the litic activity of the neutrophils in the presence of both antigens, Candida albicaons and Candida pseudotropicalis. These findings might be related to a derangement in the qntioxidant mechanisms of the cell caused by the chlorinated compounds. This would lead to a toxic condition with consequent reduction. in the functional activity of the cell. The have also observed an increase in the levels of IgG and IgM in the serum, which was associated with the changes in hepatic function observed in these workers. The results indicate that the study of the litic function of the cell and the serum levels of immunoglobulins provide a sensitive functional indicator of the toxic effects of chlorinated compounds in exposed populations<br>Mestrado<br>Mestre em Farmacologia
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
7

Santos, Allan Patrick dos. "Determinação de compostos organoclorados e hidrocarbonetos poliaromáticos na Lagoa de Carapicuíba - SP." Universidade de São Paulo, 2007. http://www.teses.usp.br/teses/disponiveis/75/75132/tde-29082007-172436/.

Full text
Abstract:
Em 2002, deu-se início na região metropolitana de São Paulo às obras de alargamento e rebaixamento da calha do rio Tietê, como um instrumento para evitar as periódicas enchentes que acontecem nesta região. O andamento da obra contou com a retirada de grande quantidade de sedimentos, rochas e lixo de dentro do rio e com o depósito deste mesmo material na lagoa de Carapicuíba que deveria ser parcialmente aterrada segundo o projeto que prevê a implantação de um parque público no local. Compostos organoclorados e hidrocarbonetos poliaromáticos são classificados como micropoluentes para ecossistemas. Seus impactos sobre o meio ambiente e toxicidade aos seres humanos têm sido amplamente discutidos pela comunidade científica nas últimas décadas. Neste trabalho obtiveram-se dados ambientais referentes ao diagnóstico de organoclorados e hidrocarbonetos poliaromáticos em amostras retiradas da lagoa de Carapicuíba. O método de extração dos compostos estudados (gama-BHC, Heptacloro, Aldrin, Heptacloro-epóxido; Benzo(a)pireno, Fluoreno, Naftaleno) dos sedimentos foi realizado por aparelho Soxhlet e de amostras de lixiviados e solubilizados por Extração em Fase Sólida. Uma etapa de \"clean-up\" se mostrou necessária para a remoção de interferentes. Para a identificação de organoclorados e hidrocarbonetos poliaromáticos nos extratos de lixiviados e solubilizados foi utilizada a cromatografia gasosa acoplada a espectrometria de massas. Os extratos dos sedimentos foram injetados em um cromatógrafo a gás com detector de captura de elétrons para a identificação e quantificação de organoclorados. A metodologia para extração e quantificação se mostrou satisfatória com índices de recuperação e desvio padrão relativo aceitos internacionalmente. Os valores de concentração dos organoclorados encontrados nos extratos de lixiviados e solubilizados ficaram abaixo do limite de detecção do aparelho. Os valores de concentração de organoclorados encontrados nos extratos dos sedimentos variaram de 9 a 175 µg kg-1. Foram identificados resíduos de hidrocarbonetos poliaromáticos em poucos extratos de lixiviados e solubilizados.<br>In 2002, started the workmanships of widening and deepening of the gutter of the river Tietê in the metropolitan area of Sao Paulo, as a tool to prevent the periodic floods that happen in this region. A large amount of sediment, rocks and garbage have been removed from the river and this same material has been deposited in the lagoa de Carapicuíba, which should be partially filled with earth according to a project that foresees the implement of a public park in the place. Organochlorine compounds and polycyclic aromatic hydrocarbons are classified as micropollutants to the ecosystems. Their impacts on the environment have been widely discussed by the scientific community in the past decades. Environmental data were obtained from the diagnosis of organochlorine compounds and polycyclic aromatic hydrocarbons in samples of water and sediment from this lagoon. The extraction method of the studied compounds (gama-BHC, Heptachlor, Aldrin, Heptachlor epoxid, Benzo(a)Pirene, Fluorine, Naphatalene) of the sediments has been made by Soxhlet apparatus and Solid Phase Extraction method were used for the leached and solubilizated extracts. A stage of clean-up was necessary to remove substances which could modify results. Gas Chromatography/Mass Spectrometry has been used to identify organochlorine compounds and polycyclic aromatic hydrocarbons in the leached and solubilizated extracts. The extracts of the sediment have been injected in a Gas Chromatograph apparatus with detector of eletron capture for the identification and quantification of organochlorine compounds. The methodology used in the extraction and quantification was considered satisfactory, with recovery indexes and relative standard deviation values internationally accepted. The concentration values of the organochlorines obtained in the leached and solubilizated extracts were under the chromatograph detection limits. The concentration of organoclhorine compounds found in extracts of the sediments values varied from 9 to 175 ?g kg-1. Polycyclic aromatic hydrocarbons were identified in few leached and solubilizated extracts.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
8

Bravo, Villarraso Natalia. "Contaminants organoclorats, organobromats i organofosforats en població general." Doctoral thesis, Universitat de Barcelona, 2019. http://hdl.handle.net/10803/668124.

Full text
Abstract:
Durant les dècades dels anys 50 i 60 del segle XX es van utilitzar arreu del món diferents tipus de compostos organoclorats i organobromats, que pertanyen als contaminants orgànics persistents (COPs), com a pesticides, retardants de flama o aïllants tèrmics. El 2001 la Convenció d’Estocolm sobre COPs va reconèixer els efectes adversos d’aquestes compostos sobre la salut i el medi ambient i va proposar controls amb l’objectiu d’eliminar o reduir el seu ús. Com a conseqüència d’aquesta prohibició altres compostos s’han anat sintetitzat per substituir-los, alguns d’ells són els pesticides organofosforats i els piretroides, que tot i que no són persistents el fet que s’utilitzin en grans quantitats fa que siguin un risc pel medi ambient i la salut. Aquest estudi avalua, per una banda, l’abast de diferents contaminants orgànics persistents (COPs), especialment els compostos organoclorats (OCs) i els polibromodifenil èters (PBDEs), en dones. I per altra banda, la càrrega i exposició de diferents pesticides organofosforats i piretroides en població general de tres països europeus, dos països on l’agricultura esta molt present per tant s’utilitzen molts pesticides, Espanya i Itàlia, i un en el que es consumeixen menys, Eslovènia. La recerca sobre COPs es centra en dues poblacions de l’Argentina (Salta i Ushuaia) i una de Rússia (Chukotka), Ushuaia i Chukotka es poden considerar remotes. S’ha realitzat una anàlisi química d’un ampli ventall de COPs en mostres de sèrum de dones embarassades, emprant cromatografia de gasos i espectrometria de masses. A més, les concentracions de COPs han estan contrastades amb una sèrie de factors sociodemogràfics. El resultat més destacable es que totes les dones en totes tres poblacions tenen nivells detectables d’algun COP tot i que es van prohibir fa anys. A més, tant la residència de cada una d’elles com l’edat, paritat i l’IMC son uns factors que influencien les concentracions d’OCs. També s’ha trobat una associació positiva entre les concentracions de 4,4’-DDT amb l’edat gestacional, el pes i la longitud dels nadons, suggerint una interacció a nivell metabòlic entre aquest compost i el fetus. L’estudi sobre pesticides organofosforats i piretroides determina la exposició de diferents tipus de poblacions, nens de Trieste (Itàlia), parelles de dones i els seus nens de Ljubljana (Eslòvenia), dones embarassades de Tarragona (Espanya) i població general de zones rurals de Carbia i Sucs a Galícia i Catalunya, respectivament. S’ha desenvolupat una metodologia analítica que permetés les anàlisis dels diferents metabòlits dels pesticides organofosforats i piretroides en l’orina dels grups esmentats. S’ha vist que tant els treballadors agrícoles de Sucs, com les persones que viuen a un entorn rural (Sucs i Carbia) estan més exposats a pesticides organofosforats i piretroides. A més, s’ha trobat una distribució diferent en quant als pesticides organofosforats respecte a altres estudis, el pirimifos té un pes molt important en la població de dones embarassades de Tarragona i nens d’Itàlia. Finalment, s’ha avaluat l’exposició a pesticides organofosforats i piretroides i la seva relació amb la manipulació i utilització d’equips de protecció individual en la població agrícola de Sucs, concloent que l’ús d’EPI es útil i necessari en aquests tipus de treballs.<br>Over the 50s and 60s different organochlorine and organobromate compounds, classified as persistent organic pollutants, were used all around the world, as pesticides, flame retardants or thermal insulators. In 2001 the Stockholm Convention on POPs recognized their toxicity towards human health and environment and suggested controls with the aim of eliminating and reducing their use. As a consequence new compounds have been synthetized to replace the banned ones, some of them are the organophosphate pesticides (OP) and pyrethroids (PYR). The present research assesses, on one hand, the extent of several persistent organic pollutants (POPs), specifically organochlorine compounds (OCs) and polybrominated diphenyl ethers (PBDEs) in women. And on the other hand, the body burden and exposure of the most important OPs and PYR in general population from three European countries. The study on POPs focuses on two Argentinean populations (Salta and Ushuaia) and one from Russia (Chukotka). A chemical analysis of a wide range of POPs in serum samples from women has been conducted, using gas chromatography and mass spectrometry. Moreover, the POP concentrations were then contrasted with a set of socio-demographic factors. Certain OCs accumulate differently depending on the residence, age, parity and BMI. It has also been found a positive association between 4,4’-DDT with the gestational age, the weight and length of newborns, suggesting a metabolic interaction between this compound and the foetus. The study on OPs and PYR determines the exposure over three different populations, children from Trieste (Italy), mother-child couples from Ljubljana (Slovenia), pregnant women from Tarragona (Spain) and general population from Catalonia and Galicia (Spain). A methodoly has been developed for the quantification of OP and PYR urinary metabolites. A different distribution, according to other studies, has been found, where pirimifos represent an important part of the total OPs in pregnant women from Tarragona and Italian children. Finally, the exposure to these compounds has been assessed according to their manipulation and use among an agricultural population from Catalonia.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
9

Toledo, Michele Cavalcanti. "Avaliação probabilística de riscos à saúde humana em área contaminada por compostos organoclorados." Universidade de São Paulo, 2016. http://www.teses.usp.br/teses/disponiveis/6/6134/tde-15032016-140545/.

Full text
Abstract:
Introdução: Áreas contaminadas por agentes químicos perigosos em regiões urbanas representam riscos importantes à saúde humana e ao ambiente. Vila Carioca, localizada na cidade de São Paulo, é uma área contaminada por pesticidas organoclorados considerada crítica, pela magnitude da contaminação, pela presença de pessoas residentes e pela complexidade de fontes da contaminação. Vários estudos de riscos já foram realizados por uma das empresas contaminadoras, no entanto, ainda há muita incerteza e controvérsias sobre os riscos à saúde da população. Objetivo: Avaliar o incremento de risco de câncer no tempo de vida para população exposta por meio de uma avaliação probabilística. Método: Foram utilizados dados secundários das contaminações obtidos nos estudos de riscos efetuados pela empresa produtora de pesticidas organoclorados e também em documentos oficiais dos órgãos de saúde e meio ambiente do Estado de São Paulo, resultantes do monitoramento da água e do solo na área residencial no período de 1997 a 2012, para 335 substâncias. Foram selecionadas substâncias carcinogênicas presentes na água subterrânea e solo com melhor conjunto de dados. Para a avaliação probabilística foi empregado o método de simulação de Monte Carlo, por meio do software comercial ModelRisk. Foram utilizados os métodos recomendados pela United States Environmental Protection Agency para a avaliação de risco de exposição dérmica e de incremento de riscos de câncer para substâncias mutagênicas. Foram consideradas a ingestão de água e solo, e contato dérmico com água. Resultados: O incremento de risco de câncer no tempo de vida (IRLT) foi de 4,7x10-3 e 4,1x10-2 para o percentil 50% e 95%, respectivamente. As rotas de exposição mais importantes foram ingestão e contato dérmico com a água subterrânea, seguido da ingestão de solo. O grupo etário que apresentou maior risco foi o das crianças de 0 a 2 anos de idade. Conclusão: Os riscos estimados são superiores aos valores considerados toleráveis. A avaliação realizada foi conservativa, mas ressalta-se que a restrição do uso da água subterrânea deve ser mantida e que a população deve ser devidamente informada dos riscos envolvidos na área, em especial, relacionados ao solo contaminado<br>Introduction: Contaminated areas by hazardous chemical agents represent risks to human health and the environment. Vila Carioca, a neighborhood of Sao Paulo city, is a contaminated area by organochlorine compounds. This area is considered critical because of the high levels of contamination, the people exposed and the sources of contamination. A organochlorine pesticides company, one of the sources of contamination, have conducted some risks studies, however there is still controversy and uncertainty about the health risks. Objective: Conduct a cancer risk assessment to the exposed people, following a probabilistic approach. Method: It were used the data of contaminant concentration values in soil and water, obtained of the environmental studies conducted from 1997 to 2012, for 335 chemicals. The carcinogenic substances with better set of data were selected. For the probabilistic assessment were used the Monte Carlo simulation, by means of commercial software ModelRisk (Vose Software). The methods recommended by the United States Environmental Agency were used, including its recent recommendations for the risk assessment of dermic exposure and increment of cancer risk for mutagenic substances. Results: The risk of cancer found were 4,7x10-3 and 4,1x10-2 , to the percentile 50% and 95%, respectively. The most important exposure routes were ingestion and dermic contact with water, followed by ingestion of soil. The age group that showed highest risk was child group with age between 0 and 2 years. Conclusion: The estimated risks are not tolerable. This study was conservative, but is important maintain the restriction of the water use, and people resident have to be informed about the health risks, principally in relation to the contaminated soil
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
10

Silva, Sérgio Alves da. "Contaminação por compostos organoclorados da água de distribuição da região metropolitana do Rio de Janeiro: validação de metodologia." reponame:Repositório Institucional da FIOCRUZ, 2004. https://www.arca.fiocruz.br/handle/icict/5171.

Full text
Abstract:
Made available in DSpace on 2012-09-06T01:12:08Z (GMT). No. of bitstreams: 2 license.txt: 1748 bytes, checksum: 8a4605be74aa9ea9d79846c1fba20a33 (MD5) 681.pdf: 349511 bytes, checksum: c11d45243856d9bf7b1881208789a609 (MD5) Previous issue date: 2004<br>As bacias hidrográficas formadas pelos rios Paraíba do Sul e Rio Guandu são as principais fontes de abastecimento de água da cidade do Rio de Janeiro; e vem recebendo grande volume de resíduos industriais e domésticos levando a altos níveis de contaminação das águas, pondo em risco mais de 10 milhões de pessoas que utilizam a água destes rios para consumo e uso doméstico. Podemos encontrar estudos que mostram a contaminação por pesticidas organoclorados nestas águas uma vez que este rio corta regiões de intensa atividade agrícola. Este trabalho teve como objetivo implementar uma metodologia para análise de compostos organoclorados em água, eselecendo através de estudos sistemáticos de laboratório, que o método é adequado à finalidade, ou seja, suas características de desempenho são capazes de produzir resultados correspondentes às necessidades do problema analítico e que estes resultados, através de uma cadeia sucessiva de comparação com padrões nacionais e internacionais, possam ser reconhecidos como válidos. Para validação do método analítico, fez-se uma avaliação das fontes de incerteza envolvida no método.Também teve como objetivo fazer uma avaliação preliminar do grau de contaminação por estes compostos na água consumida na cidade do Rio de Janeiro de acordo com os limites de tolerância eselecidos pela portaria 518 do Ministério da Saúde. Esta portaria define o padrão de poilidade em água de distribuição para fins de consumo. Nesta avaliação adotou-se como foco de estudos uma região da cidade do Rio de Janeiro que fosse abastecida apenas pelo sistema guandu. Para esta avaliação coletou-se, de forma aleatória, 18 amostras de água chegando a um resultado que 2 destas apresentaram um nível de contaminação por beta e gama-HCH e outras 3 amostras apresentaram apenas gama-HCH.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
More sources
We offer discounts on all premium plans for authors whose works are included in thematic literature selections. Contact us to get a unique promo code!

To the bibliography