Log in

Relevant bibliographies by topics / Czasy ostateczne

Contents

Journal articles
Books

Academic literature on the topic 'Czasy ostateczne'

Author: Grafiati

Published: 24 April 2022

Create a spot-on reference in APA, MLA, Chicago, Harvard, and other styles

Select a source type:

Consult the lists of relevant articles, books, theses, conference reports, and other scholarly sources on the topic 'Czasy ostateczne.'

Next to every source in the list of references, there is an 'Add to bibliography' button. Press on it, and we will generate automatically the bibliographic reference to the chosen work in the citation style you need: APA, MLA, Harvard, Chicago, Vancouver, etc.

You can also download the full text of the academic publication as pdf and read online its abstract whenever available in the metadata.

Journal articles on the topic "Czasy ostateczne"

1

Rucki, Miroslaw, and Karol Szymański. "Sąd Boży w Biblii jako pozytywne wyczekiwane doświadczenie." Scriptura Sacra, no. 24 (December 28, 2020): 111–30. http://dx.doi.org/10.25167/scrs/2050.

Full text

Abstract:

Artykuł zawiera przegląd i analizę tekstów biblijnych związanych z sądem od upadku pierwszych ludzi poprzez czasy Mojżesza i proroków aż do Chrystusa i sądu ostatecznego. Analiza wykazuje, że sąd Boży opisywany na kartach Pisma św. znacznie różni się od popularnych o nim wyobrażeń. Niektórzy badacze postrzegają sąd ostateczny jako przekleństwo kontrastujące z wiecznym błogosławieństwem czy też z eschatologiczną mesjańską ucztą, tymczasem wiele biblijnych tekstów podkreśla pozytywny charakter sądu Bożego. Bóg jest ukazywany w Biblii jako sprawiedliwy sędzia, dbający o prawa najsłabszych, do którego zwraca się każdy pokrzywdzony. Kara, wynikająca ze sprawiedliwego osądu, jest ostatecznym zniszczeniem tego, co już zostało zburzone przez złoczyńców. W tym kontekście sąd ostateczny jawi się jako wyczekiwane pozytywne doświadczenie.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

2

Prüfer, Paweł, and Bernadeta Piszczygłowa. "Wartość czasu pracy w podmiotach leczniczych. Dylematy, uregulowania, społeczno-moralne implikacje." Zeszyty Naukowe KUL 62, no. 4 (June 17, 2020): 117–31. http://dx.doi.org/10.31743/zn.2019.62.4.06.

Full text

Abstract:

Czas jest zarówno wartością samą w sobie, jak i wartością użyteczną. Podmioty lecznicze korzystają z tej wartości w wieloraki sposób. Czas pracy personelu medycznego, pełnione dyżury oraz czas wypoczynku regulowane są formalnymi przepisami prawa. Wartość czasu pracy uzależniona jest od rodzaju jej wykonywania, podmiotu który ją wykonuje oraz od uwarunkowań oraz kontekstu kulturowo-społecznego. Istotnym elementem określającym wartość czasu pracy jest ostatecznie odniesienie do człowieka jako podmiotu i priorytetu wszelkich działań społecznych. Dotyczy to zarówno szeroko rozumianego dobra lekarzy, jak i pacjentów. Jest to perspektywa etyczna i aksjologiczna, której nie powinno się pomijać w funkcjonowaniu i zarządzaniu podmiotami leczniczymi.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

3

Dzikowski, Filip. "Porównanie wydajności języka skryptowego oraz kompilowanego na podstawie działania algorytmu genetycznego." Journal of Computer Sciences Institute 11 (June 30, 2019): 137–44. http://dx.doi.org/10.35784/jcsi.178.

Full text

Abstract:

Celem artykułu jest porównanie wydajności wybranych języków programowania (Python, C) - poprzez pomiar czasu działania oraz wykorzystania zasobów komputera - algorytmu genetycznego dla zadanych parametrów, a następnie ocena czy język skryptowy może być porównywalny pod względem szybkości z językiem kompilowanym. Do tego celu zaimplementowany został algorytm genetyczny w każdym z wymienionych języków, a następnie przeprowadzone zostały testy, których wyniki stanowiły podstawę ostatecznej oceny ich wydajności oraz dowód, że język skryptowy może osiągać czasy działania porównywalne z językiem kompilowanym

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

4

Jasiński, Andrzej Sebastian. "Prorockie ujęcie czasu Izraela – perspektywa Księgi Ezechiela." Verbum Vitae, no. 35 (May 31, 2019): 77–119. http://dx.doi.org/10.31743/vv.4729.

Full text

Abstract:

Artykuł ukazuje specyficzne rozumienie czasu przez proroków na przykładzie Ezechiela, który pełnił swoją misję stróża pośród zesłańców (gola) w czasie niewoli babilońskiej w VI w. przed Chr. Jego zadaniem było przygotowanie Izraela na czas odnowy, który miał być dziełem Jahwe. Prorok na teraźniejszość, przeszłość i przyszłość patrzy wyłącznie z perspektywy relacji Jahwe – Izrael. Z jego wypowiedzi wyraziście wyłaniają się trzy etapy dziejów narodu, każdemu z nich poświęca osobną uwagę. Takie podejście proroka do dziejów narodu zadecydowało o podziale niniejszego artykułu na trzy punkty: 1. Czas teraźniejszy Izraela (wygnanie), 2. Czas dawnego Izraela, 3. Czas nowego Izraela. Objawienie się Jahwe Ezechielowi i powołanie go na proroka oraz stróża stało się punktem wyjścia w przesłaniu całej Księgi (Ez 1,1–3,21). Był to czas Ezechiela i czas zesłańców, który odsłaniał prawdę o Izraelu jako narodzie buntowników (Ez 2,3). Przyszłość miała jednak odsłaniać ostateczne zwycięstwo Jahwe, który odnowi swój lud (Ez 37,1-14) i pokona wszystkich przeciwników (Ez 38–39). Czas nowego Izraela został opisany przede wszystkim w ostatniej wizji (Ez 40–48).

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

5

Bieda, Justyna. "Instrukcja dla Głównego Więzienia Inkwizycyjnego w Warszawie z 26 listopada/8 grudnia 1835 r. i uwagi do niej Nadzorcy Głównego Więzienia Karnego w Warszawie z 11/23 czerwca 1858 r." Czasopismo Prawno-Historyczne 73, no. 1 (June 30, 2021): 215–32. http://dx.doi.org/10.14746/cph.2021.1.11.

Full text

Abstract:

Środek zapobiegawczy w postaci tymczasowego aresztowania znany był już w dawnym prawie polskim. Jednak przez cały okres istnienia I Rzeczypospolitej nie było regulacji dotyczących podstaw stosowania tego środka, uprawnionych podmiotów czy dopuszczalnego czasu pozbawienia wolności bez wyroku sądowego. Podobnie do rzadkości należały odrębne miejsca służące do przetrzymywania osób tymczasowo aresztowanych. Dopiero w drugiej połowie XVIII w. pojawiły się koncepcje zasad wykonywania tymczasowego aresztowania. Ostatecznie czasy Królestwa Polskiego przyniosły praktyczne reformy organizacji więziennictwa, także w zakresie zasad wykonywania aresztu tymczasowego. Niemały wkład w to wnieśli polscy penitencjaryści pozostający pod wpływem europejskich prądów oświeceniowych, a jednym z nich był Fryderyk Skarbek, dzięki któremu w 1835 r. uruchomiono nowoczesne więzienie śledcze w Warszawie zwane Pawiakiem. W artykule przedstawiono zasady funkcjonowania Głównego Więzienia Inkwizycyjnego w oparciu o wydaną 26 listopada/8 grudnia 1835 r. instrukcję oraz uwagi do niej zawarte w odnalezionym w Archiwum Głównym Akt Dawnych w Warszawie dokumencie z 11/23 czerwca 1858 r.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

6

Momro, Jakub. "Wiedza w wierszu. Filozofia czasu postlirycznego." Teksty Drugie 5, no. 2020 (2020): 73–95. http://dx.doi.org/10.18318/td.2020.5.6.

Full text

Abstract:

W artykule została przedstawiona genealogia poezji w czasie postlirycznym. Wychodząc od idealistycznych źródeł poezji jako wiedzy i władzy sądzenia, autor skupia się na dwóch modelach wiersza nowoczesnego: kontemplacyjnego i spekulatywnego. W pierwszej części szkicu analiza poezji Friedricha Hölderlina pokazuje siłę i ograniczenia poezji jako dyskursu „innej wiedzy”, w drugiej – zostały pokazane ograniczenia dekonstrukcyjnego sposobu lektury. Centralnym problemem tekstu staje się ostatecznie problem osobliwości i przygodności nowoczesnego wiersza.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

7

Gałuszka, Tomasz. "Fragment „zaginionej kroniki dominikańskiej” w zbiorach Rosyjskiej Biblioteki Narodowej w Petersburgu." Studia Źródłoznawcze. Commentationes 59 (December 1, 2021): 11–24. http://dx.doi.org/10.12775/sz.2021.01.

Full text

Abstract:

Przedmiotem artykułu jest prezentacja odnalezionego w zbiorach Rosyjskiej Biblioteki Narodowej w Petersburgu nowego źródła do najstarszych dziejów polskich dominikanów. Powstało ono zapewne w pierwszej połowie XIII w. Zawiera wiele nowych informacji, m.in. ostatecznie przecina spekulacje na temat czasu przybycia św. Jacka do Krakowa, który niewątpliwie został posłany do Polski w 1222 r. Odnaleziony tekst jest najprawdopodobniej fragmentem tzw. zaginionej kroniki dominikańskiej.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

8

Jasiński OFM, Andrzej Sebastian. "Samuel: ostatni sędzia Izraela." Scriptura Sacra, no. 21 (July 17, 2021): 53–70. http://dx.doi.org/10.25167/scrs/4131.

Full text

Abstract:

Epokę Samuela poprzedziły czasy Sędziów, które ukazały krytyczny stan polityczny plemion Izraela w tamtych czasach. Powołanie przez Boga Samuela (1 Sm 3) rozpoczęło nową erę dla narodu wybranego. Eli, sprawując urząd sędziego i najwyższego kapłana, nie był w stanie zagwarantować jedności rozproszonym plemionom. Porażka w walce z Filistynami i utrata Skrzyni Przymierza dopełniły miary nieszczęścia. Po dwudziestu latach życia w ukryciu Samuel wkracza na scenę historii biblijnej (1 Sm 7,2–13,24). Namaszcza on Saula z plemienia Beniamina na króla i w ten sposób zapoczątkowuje epokę monarchiczną w dziejach Izraela. Obowiązkiem króla było zjednoczenie rozproszonych plemion i stworzenie wystarczającej siły militarnej do pokonania Filistynów lub innych wrogów. Król cieszył się spodziewanymi sukcesami militarnymi, ale użył nadmiernego autorytetu, gdy uzurpował sobie kompetencje kapłana (1 Sm 13,13). Następnie nie podporządkował się heremowi, czyli nakazowi całkowitej eksterminacji ludu i żywego inwentarza Amalekitów (1 Sm 15,9). Takie postępowanie doprowadziło do odrzucenia Saula przez Jahwe, który wybrał innego sługę – Dawida. Samuel, posłuszny Jahwe, potajemnie namaścił Dawida w jego rodzinnym Betlejem na władcę (1 Sm 16,12). Dopóki żył Samuel, Izraelem rządził Saul, ale po śmierci proroka sytuacja uległa radykalnej zmianie. Ostateczna klęska przyszła ze strony Filistynów. Wtedy to Saul został zabity na górze Gilboa. Po śmierci króla władzę sprawował Dawid, który okazał się wybawcą ludu. Misja Samuela została w końcu pomyślnie wypełniona. Udało mu się ustanowić władzę królewską w Izraelu, władzę, która okazała się niezbędna dla ocalenia narodu. Po nieszczęsnym królowaniu Saula nastał złoty czas rządów Dawida. Dawid stał się figurą Mesjasza, który miał przyjść, Jezusa Chrystusa.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

9

Kowalczyk, Dariusz. "KOŚCIÓŁ NA ZACHODZIE A SZACHY, CZYLI SACRUM I PROFANUM W GRZE KRÓLEWSKIEJ." Forum Teologiczne 18 (October 12, 2017): 33–47. http://dx.doi.org/10.31648/ft.1666.

Full text

Abstract:

Gry są elementem kultury, a zarazem jednym z jej źródeł. Wśród gier szczególne miejsce zajmują szachy, zwane grą królewską. Ich długa historia splotła się z historią Kościoła zachodniego, szczególnie w okresie od XI do XVI w. Z jednej strony nie brakuje kościelnych orzeczeń potępiających grę w szachy, jako że łączyła się ona niekiedy z hazardem, a ponadto zabierała czas, odwodząc od obowiązków. Z drugiej strony duchowni, w tym biskupi i papieże, z pasją w szachy grywali, widząc w nich nie tylko szlachetną rozrywkę, ale także metaforę losu jednostek i społecznego ładu. W XI w. kardynał Piotr Damiani surowo ocenił grę w szachy w liście do papieża Aleksandra II. Potępiali spędzanie czasu na grach, w tym na grze w szachy, wybitni kaznodzieje, jak Bernardyn ze Sieny i Hieronim Savonarola. W tym samym jednak okresie powstało wiele moralitetów szachowych, w których królewska gra została uznana za godną poważnych filozoficzno-teologicznych rozważań. Dziełem, które zdobyło największy rozgłos, był traktat De ludo scachorum, autorstwa włoskiego dominikanina Jakuba Cessolisa (zm. ok. 1322). Można przyjąć, że ostateczna rehabilitacja szachów nastąpiła za pontyfikatu papieża Leona X, który sam był zapalonym szachistą. Teresa z Avila, ogłoszona patronką szachistów, w Drodze doskonałości robi analogie pomiędzy grą w szachy a życiem duchowym. Także dziś, choć szachy się „zsekularyzowały” (profanum), bywają one punktem wyjścia do rozważań o człowieku i Bogu (sacrum).

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

10

Jędrzejczak, Wiesław. "Initial diagnosis of blood disorders." Lekarz Wojskowy 99, no. 4 (December 13, 2021): 177–81. http://dx.doi.org/10.53301/lw.2103.

Full text

Abstract:

Ostateczny wynik leczenia większości nowotworowych i nienowotworowych chorób krwi zależy od ich wczesnego wykrycia i szybkiego skierowania do hematologa. Oznacza to, że wstępna diagnostyka hematologiczna musi się odbywać na poziomie lekarza rodzinnego lub innego lekarza, który w trakcie diagnostyki innego schorzenia wykryje zaburzenia mogące sugerować chorobę krwi. Obecny artykuł dotyczy wykorzystania do tego celu triady badań: morfologii krwi, OB. i badania ogólnego moczu. Podano progi ilościowe zaburzeń, które powinny skutkować skierowaniem do hematologa, oraz wyjaśniono, dlaczego takie właśnie wartości przyjęto. Powszechne wykorzystanie tych informacji powinno skrócić czas od wystąpienia objawów chorób krwi do rozpoczęcia leczenia.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

More sources

Books on the topic "Czasy ostateczne"

1

Engelking-Boni, Barbara, and Barbara Engelking. Czas przestał dla mnie istnieć--: Analiza doświadczania czasu w sytuacji ostatecznej. Warszawa: Wydawn. IFiS PAN, 1996.

Find full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

We offer discounts on all premium plans for authors whose works are included in thematic literature selections. Contact us to get a unique promo code!