Academic literature on the topic 'Demir ve çelik'

Amaç: Bu çalışma özel ve devlete bağlı hizmet veren huzurevlerinde uygulanan menülerin kalite kriterlerine uygunluğu ve beslenme yönünden yeterliliğini değerlendirmek amacıyla planlanıp yürütülmüştür. Gereç ve Yöntem: Çalışmada 3 ilde (İstanbul, Ankara, İzmir) 3 özel ve 3 devlet olmak üzere 6 huzurevinin 21 günlük dönüşümlü menülerinin kalite kriterlerine uygunluğu araştırıcılar tarafından geliştirilen bir anket ile değerlendirilmiştir. Menülerin enerji ve besin ögeleri yeterliliklerinin değerlendirilmesinde Diyet ile Referans Alım (DRI) önerilerinin %100’ünü karşılama durumu yeterli olarak kabul edilmiştir. Bulgular: Menülerin kalite göstergelerine göre puanlarının ortalaması, özel huzurevleri ve devlet huzurevleri için sırasıyla 6.3±2.52 ve 7.3±0.56 olarak bulunmuştur (p>0.05). Özel ve huzurevi menülerinin kalsiyum, folat, posa ve karbonhidrat yönünden yetersiz, enerji, protein, C vitamini ve demir açısından yeterli olduğu saptanmıştır. Menülerin enerjiden gelen yağ yüzdeleri de yüksek bulunmuştur. Sonuç: Menülerin planlandıktan sonra kalite kriterleri ve beslenme yönünden yeterliliklerinin değerlendirilerek gerekli iyileştirmelerin yapılması yaşlılara yönelik verilen beslenme hizmet kalitesini arttırabilir.

The purpose of this study was to investigate the effects of sport participation status on internet addiction of high school students. The sample group consisted of total 430 students (220 licensed student athletes and 210 non-athletes) from 10 different high schools in Bolu center. Research data were obtained by “Young Internet Addiction Test Short Form” (YIBT-KF) which was adapted to Turkish by Kutlu Savcı, Demir ve Arslan (2016). Internal consistency of the scale was calculated as α= 0.93 in this study. The results of this study showed that a) internet addiction levels of male students were lower than female students, b) internet addiction levels of athlete students were lower than non-athlete students, c) academic success for athlete students were more positive effect in internet addiction and d) the negative effect of long-term usage a smart phone had less negative effect on internet addiction level of athlete students. ​Extended English summary is in the end of Full Text PDF (TURKISH) file. Özet Bu çalışmada, lise öğrencilerinin spora katılım durumlarının internet bağımlılıklarına etkisinin incelenmesi amaçlanmıştır. Bolu merkezindeki 10 farklı liseden toplam 430 öğrenci (220 lisanlı spor yapan ve 210 lisanslı olarak spor yapmayan) çalışmanın örneklem grubunu oluşmuştur. Çalışma verilerinin toplanmasında, Kutlu, Savcı, Demir ve Arslan (2016) tarafından Türkçeye uyarlanan “Young İnternet Bağımlılığı Testi Kısa Formu” (YİBT-KF) kullanılmıştır. Bu çalışma için ölçeğin Cronbach Alpha iç tutarlılık değerleri ise α=0.93 olarak hesaplanmıştır. Araştırmada, a) spor yapan öğrencilerin internet bağımlılıklarının yapmayanlardan daha düşük olduğu sonucuna ulaşılmıştır. b) erkek öğrencilerin internet bağımlılık düzeylerinin kadın öğrencilerden daha düşük olduğu, c) spor yapanlarda yapmayanlara göre akademik başarının internet bağımlılığında daha etkili olduğu ve d) spor yapanlarda yapmayanlara göre cep telefonu kullanım yılının internet bağımlılığına etkisinin daha az olduğu sonucuna ulaşılmıştır.

Amaç: Yatarak kemoterapi alan kanserli çocuklarda mukozit gelişiminin beslenme durumlarına etkisini incelemektir. Bireyler ve Yöntem: Bu araştırma Hacettepe Üniversitesi Onkoloji Hastanesi Pediatrik Onkoloji servisine kemoterapi almak için yatan ve mukozit gelişen, 3-15 yaş aralığındaki (ortalama 7.5±4.1 yıl) 5 kız ve 8 erkek hasta üzerinde yürütülmüştür. Hastaların beşinde lenfoma, sekizinde solid tümör tanısı bulunmaktadır. Her hastanın kemoterapi öncesi (başlangıç noktası) ve mukozit oluştuğu gün (son nokta) antropometrik ölçümleri ve 24 saatlik besin tüketim kayıtları alınmış, biyokimyasal ve hematolojik bulguları değerlendirilmiş ve iştahları sorgulanmıştır. Bulgular: Kemoterapinin öncesinde ve mukozit başlangıcında hastaların kan bulguları (total protein, albümin, kreatinin, hemoglobin, hematokrit) değerlendirildiğinde, kan değerlerinin anlamlı ölçüde azaldığı görülmüştür (p<0.05). Ağırlık kaybı ortalaması %4.7’dir (p<0.05). Kemoterapi öncesi ve mukozit görülen gün için kendisini iştahsız olarak nitelendirenlerin oranı sırasıyla %7.7 ve %100.0’dür. Kemoterapi öncesi ve mukozit başlangıç günü için hastaların enerji, makro (protein, karbonhidrat, yağ) ve mikro (A, C, B6, B12 vitaminleri, folik asit, kalsiyum, demir, çinko ve bakır) besin ögeleri ile posa açısından, yaşlarına göre gereksinimlerini karşılamaları yüzdelerinin, istatistiksel açıdan anlamlı olarak düşük olduğu görülmüştür (p<0.05). Sonuç: Kemoterapi alan hastalarda mukozit görülmesi, tedavinin yan etkilerinden biridir. Mukozit, iştahı ve beslenmeyi etkileyerek, beslenme yetersizliğine ve ağırlık kaybına neden olmaktadır. Hastanın mukozit açısından değerlendirilmesi, beslenmenin izlemi ve yönetimi, kanser tedavisinin başarısını arttırmak açısından önemlidir.

Amaç: Bu çalışma lise son sınıf öğrencilerinde sınav stresiyle artan kafein alımında; ortalama kafein alımını, kafeinin kaynağını, öğrencilerin beslenme durumlarını ve beden kütle indekslerini (BKİ) değerlendirmek amacıyla yapılmıştır. Yöntem: Çalışma Antalya ilinde yer alan bir Anadolu Lisesinde son sınıfta okuyan 109 öğrenci üzerinde gerçekleştirilmiştir. Öğrencilerin beslenme bilgi durumlarını saptamak, günlük kafein alımları ve su tüketimlerini değerlendirmek için 24 saatlik besin tüketimini sorgulayan anket uygulanmıştır. Bulgular: Çalışmaya katılan kadın öğrencilerin BKİ ortalaması 22.48±3.78kg/m2, erkek öğrencilerin 23.33±4.04 kg/m2 olarak belirlenmiştir. Öğrencilerin kafeini en çok kahveden, daha sonra ise çaydan aldıkları saptanmıştır. Kahve tüketen kız öğrencilerin günlük ortalama kafein alımı 154±165.29 mg, erkek öğrencilerin ise 201.35±221.84 mg kafein aldığı saptanmıştır. Öğrencilerin günlük ortalama su tüketimi 1487.6±902.2 ml olup öğrencilerin günlük diyetle aldıkları; enerji, posa, E vitamini, folat ve kalsiyumun, önerilen miktardan daha az olduğu; protein, A vitamini, C vitamini, demir ve çinkonun önerilen miktarları karşıladığı görülmüştür. BKİ’ye göre, çok zayıf olan kız öğrencilerin kafein tüketim ortalamasının fazla olduğu ve istatistiksel olarak anlamlı olduğu saptanmıştır. BKİ’ye göre zayıf olan erkek öğrencilerin günlük kafein tüketim ortalamasının diğer gruplardan daha yüksek olduğu, ancak istatistiksel olarak anlamlı fark olmadığı belirlenmiştir. Sonuç: Sınav stresi olan lise son sınıf öğrencilerinin iyi bir beslenme alışkanlığı kazanması, enerji ve besin ögelerini yeterli düzeyde içeren bir diyet uygulaması, hem fiziksel, gelişimleri hem de okul başarıları için önemlidir. Öğrencilerin kafein tüketimleri ve kafein alımlarının BKİ üzerine etkisini belirleyecek daha fazla çalışmaya ihtiyaç vardır.

Atmosferik taşınım sürecinde, kuzey Afrika orijinli Sahra çöl tozları mineral aerosol’ün en önemli kaynağıdır. Bu çalışmada, Sahra’dan getirilen çöl toprak örneklerinin bulut içerisindeki davranışlarının simüle edildiği laboratuvar koşullarında gerçekleştirilmesi ve alıcı ortam olarak çimlendirme kaplarında yetişen ekmeklik buğday (Triticum aestivum L.) ve makarnalık buğday (Triticum durum L.)’ ın bazı çeşitlerinin etkileri incelenmiştir. Kontrollü iklim odalarında yapılan buğday yetiştirme deneylerinde ışıklandırılmış Sahra çöl toprağı çözeltisi uygulamasının fide uzunluğu ve fotosentetik pigmentler [klorofil a, klorofil b, klorofil (a+b) ve karotenoidler (c+x), mg ml-1 g Taze Ağırlık-1] üzerine olan etkileri, Hewitt besin çözeltisi uygulaması ile karşılaştırılabilir veya daha iyi sonuçlar verdiği istatistiksel yöntemlerle belirlenmiştir. Sahra çöl topraklarından besin çözeltisi elde edilmesi ve Hewitt besin çözeltisine alternatif olarak kullanılması ile kültür bitkileri üzerine olan besinsel etkisi ilk kez bu çalışmada ortaya konmuştur (Yücekutlu vd., 2011). Özellikle biyolojik olarak kullanıma hazır (çözünmüş) eser element içeriklerinin yüksek oluşu nedeni ile Sahra çöl tozunun biyojeokimyasal süreçler vasıtası ile biyolojik sistemlere ve birincil üretime olan potansiyel katkısı buğday (Triticum sp. L.) (Yücekutlu, 2011) ve pamuk (Gossypium hirsutum L.) bitkileri üzerinde (Yücekutlu, 2010) çalışılmıştır. Sahra çöl tozu taşınımının, izleme (monitoring) teknikleri Yücekutlu (2009, 2010, 2011, 2012) tarafından araştırılmıştır. Ülkemizi Güney Batı’dan-Doğu’ya, Güneyden-Kuzey’e kadar kat eden Sahra çöl tozlarının tarım-ekonomisine yapacağı katkı, eko-sistemlere besin tuzu sağlayan potansiyel bir kaynak olarak değerlendirilmelidir. Bu araştırma kapsamında, Sahra çöl tozlarının; hava kalitesine olan katkısı, yapısında bulunan kullanılabilir demir üretiminin fidelerin açılımını tamamlamış genç yaprak segmentlerinin klorofil miktarındaki artış grafikleri, fide uzunlukları artış grafikleri (Hewitt besin çözeltisi ve deiyonize su uygulamasına göre) ve bitki örneklerinin gelişim evrelerinde alınan fotoğrafları sunulacaktır. Investigation of the Relative Effect of Sahara Dust's Elemental Structure on Plants' Growth In the process of atmospheric convection, Sahara Desert dust, originated from North Africa, is the most significant source of mineral aerosol. In this research, behaviors of the desert soil samples, brought from Sahara, inside the cloud were practiced under laboratory conditions they were simulated and the effects of certain types of bread wheat (Triticum aestivum L.) and durum wheat (Triticum durum L.) grown inside germination tanks as receiving environment were analyzed. Seedling length (cm.seedling-1) and photosynthetic pigments [chlorophyll a, chlorophyll b, total chlorophyll (a+ b) and carotenoids (c+x), mg ml-1 g Fresh Weight-1] have been determined. Plants were grown in controlled climate chamber, and the results were analyzed statistically. The results of this study indicate that, wheat cultivars fed by irradiated Saharan soil solution application length and its effects on photosynthetic pigments gave comparable results to Hewitt nutrient solution.

Bilindiği &amp;uuml;zere bitkisel kaynak kullanımı son g&amp;uuml;nlerde pop&amp;uuml;ler hale gelmiştir. &amp;Ouml;zellikle t&amp;uuml;keticilerin doğal &amp;uuml;r&amp;uuml;nlere olan ilgisinden dolayı her sekt&amp;ouml;rde &amp;uuml;reticiler doğal k&amp;ouml;kenli &amp;uuml;r&amp;uuml;n kullanımını &amp;ouml;n plana almaktadırlar. G&amp;uuml;n&amp;uuml;m&amp;uuml;zdeki bu durum da g&amp;ouml;z &amp;ouml;n&amp;uuml;ne alındığında yapılan bu &amp;ccedil;alışmada bir bitkisel kaynağın tekstil boyamacılığında kullanımı araştırılmıştır. &amp;Ccedil;alışma kapsamında yapılan boyama denemelerinde bitkisel kaynak olarak tomurcuk g&amp;uuml;l kullanılmıştır. Tekstil mamul&amp;uuml; olarak ise %100 keten kumaş se&amp;ccedil;ilmiştir. Denemelerde tomurcuk g&amp;uuml;l direkt olarak kullanılmıştır. Yani herhangi bir &amp;ouml;n işlem g&amp;ouml;rmemiştir. Mordan maddesi kullanımı olmadan boyama denemesi ger&amp;ccedil;ekleştirilmiştir. Ayrıca 5 farklı mordan maddesi kullanılarak da boyamalar yapılmıştır. Denemelerde kullanılan mordan maddesi konsantrasyonu ise %3 olarak ayarlanmıştır. Boyama işlemlerinde kullanılan mordan maddeleri ise; &amp;Ccedil;inko klor&amp;uuml;r (ZnCl2), potasyum dikromat (K2Cr2O7), demir II s&amp;uuml;lfat (FeSO4.7H2O), kalay II klor&amp;uuml;r (SnCl2.2H2O), bakır II s&amp;uuml;lfat (CuSO4.5H2O) dır. Boyama işlemlerinde flotte oranı 1:40 ayarlanmış ve birlikte mordanlama y&amp;ouml;ntemine g&amp;ouml;re denemeler ger&amp;ccedil;ekleştirilmiştir. Boyama işleminden sonra kumaş numuneleri yıkama işlemine tabii tutulmuştur. Son olarak, kurutma adımıyla birlikte boyanmış olan kumaş numunelerinin CIELAB (L*, a*, b*, C* ve h&amp;deg;) ve K/S değerleri spektrofotometre yardımıyla &amp;ouml;l&amp;ccedil;&amp;uuml;lm&amp;uuml;ş ve bunlara ek olarak ışık ve yıkama haslığı testleri de ger&amp;ccedil;ekleştirilmiştir. Sonu&amp;ccedil; olarak ise tomurcuk g&amp;uuml;l&amp;uuml;n keten kumaşları renklendirebileceği ve yeterli haslık değerlerini g&amp;ouml;sterebileceği tespit edilmiştir.

Amaç: Fonksiyonel konstipasyonu olan yetişkin bireylerin diyet ile günlük posa, sıvı, vitamin ve mineral alımlarının değerlendirilmesidir. Bireyler ve Yöntem: Çalışma Bayındır Hastanesi Gastroenteroloji polikliniğine başvuran, doktor tarafından fonksiyonel konstipasyon tanısı konmuş 19-64 yaş arasındaki 59’u kadın 26’sı erkek olmak üzere toplam 85 birey ile yapılmıştır. Yüzyüze görüşme yöntemi ile hastaların demografik özellikleri (yaş, eğitim düzeyi, meslek vb.) anket formuna kaydedilmiş, antropometrik ölçümleri (boy uzunluğu, vücut ağırlığı, bel ve kalça çevresi ölçümleri) yapılmış, hastalardan üç günlük besin tüketim kaydı alınmıştır. Bulgular: Çalışmaya katılan bireylerin günlük posa alım miktarı ortalama 17.9±8.91 g’dır. Hastaların %71.8’inin günlük posa alımı yetersiz iken, %24.7’sinin posa alımı yeterlidir (p>0.05). Hastaların günlük su alım miktarları ortalama 1312.9±791.74 mL’dir. Kadın hastaların günlük su alım ortalamaları (1413.6±842.5 mL) erkek hastaların ortalamalarından (1084.6±617.5 mL) fazladır (p<0.05). Hastaların vitamin ve mineral alımları Diyetle Referans Alım Düzeyi (DRI) önerilerine göre değerlendirildiğinde, özellikle folat, tiamin, niasin, B6 ve C vitaminleri ile potasyum, magnezyum, demir ve kalsiyum minerallerini yetersiz düzeyde aldıkları saptanmıştır. Sonuç: Konstipasyonu olan bireylerin günlük diyet ile diyet posası, su, vitamin ve mineral alımları düşüktür. Konstipasyonun önlenmesinde yeterli ve dengeli beslenme ile birlikte yaşam tarzı değişikliği ön plana çıkmaktadır.

Amaç: İş yaşamında stresin artması ile çalışanlarda depresyon ve kaygı gibi psikolojik; obezite ve kalp hastalıkları gibi fizyolojik zararlar oluşabilmektedir. Stresin, diyetteki sağlıksız seçimlerle ve iştah üzerindeki etkileriyle sağlık sorunlarına yol açabileceği ileri sürülmektedir. Bu çalışmada, iş stresi ve geriliminin beslenme durumu ve antropometrik ölçümler üzerine etkisinin değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Bireyler ve Yöntem: Araştırma, bir devlet üniversitesinde idari personel, temizlik personeli ve aşçı olarak çalışan 20-65 yaş arası 34 kadın ve 150 erkek ile yürütülmüştür. Bireylerin beslenme alışkanlıklarını, iş stres durumlarını belirlemek amacıyla anket formu uygulanmıştır. Bireylerin 24 saatlik besin tüketim kayıtları ile Sağlıklı Yeme İndeksi (SYİ) puanları hesaplanmış; antropometrik ölçümleri alınmıştır. Bulgular: İş gerilimi olmayan ve SYİ puanı kötü düzeyde olanların oranı idari personelde daha düşük bulunmuştur. İş gerilimi olmadığı durumda da aşçıların %76.9’unun, temizlik personelinin %89.5’unun ve idari personelin %67.9’unun bel kalça oranlarının yüksek olduğu ve bu durumun obezite ile ilişkili hastalıklar açısından risk oluşturabileceği belirlenmiştir. İş gerilim durumuna göre temizlik personelinin yağ, posa, B1, B2, C vitamini, niasin, magnezyum ve demir alımları anlamlı bir fark göstermiştir (p<0.05). Temizlik personelinin yağ, posa alımları iş stresi puanı ile anlamlı negatif bir ilişki göstermiştir (p<0.05). İdari personelde ise iş stresi puanı, meyve suyu puanı ve sodyum puanı ile pozitif, sebze puanı, proteinli besin alım puanı ile negatif korelasyon göstermiştir. İdari personelin, iş yükü puanı beden kütle indeksi, bel çevresi ile negatif bir ilişki göstermiştir (p<0.05). Sonuç: İş stresi bireylerin beslenme kalitelerini ve antropometrik ölçümlerini etkileyen bir faktördür. İş yerinde sağlıklı beslenme alışkanlıklarını kazandırmak ve iş stresini azaltmak için stratejilerin geliştirilmesi gereklidir.

Amaç: Bu çalışmanın amacı; romatoid artritli (RA) kadın hastaların beslenme durumunun saptanması ve fonksiyonel durum ile kas gücü arasındaki ilişkilerin incelenmesidir. Bireyler ve Yöntem: Çalışma Romatoloji Polikliniği’ne kontrol amaçlı gelen, en az bir sene önce RA tanısı konmuş ve 10 mg’dan az metilprednizolon kullanımı olan 35-64 yaş arası kadın bireyler üzerinde gerçekleştirilmiştir. Çalışmaya katılmayı kabul eden hastaların beslenme durumu ve beslenme alışkanlıkları değerlendirilmiştir. Antropometrik ölçümler alınmış, bir günü hafta sonuna gelecek şekilde birbirini izleyen 3 günde bireysel besin tüketimi kaydedilmiş ve 24 saatlik fiziksel aktivite kayıtları sorgulanmıştır. Rutinde biyokimyasal parametrelere hasta dosyalarından ulaşılmıştır. Bulgular: Hastaların ortalama 10.8±7.88 yıl önce tanı aldığı, 9.9±7.65 yıldır tedavi gördüğü saptanmıştır. Beden kütle indeksine (BKİ) göre hastaların % 9.9’u normal vücut ağırlığına sahipken, %46.5’i hafif şişman, %36.6’sı birinci derece obez, %7’si ise ikinci derece obezdir. Hastaların %88.7’sinin bel çevresi değeri ≥88 cm; %74.6’sının bel/kalça oranı 0.85’in üzerindedir. Bireylerin diyetle antioksidan alımlarına göre; C vitamini ile hemoglobin ve albümin seviyeleri, β-karoten ile karaciğer fonksiyon testleri, toplam kolesterol ve Serum-Reaktif Protein (CRP) arasında pozitif ilişki saptanmıştır (p˂0.05). Çoklu doymamış yağ asidi alımı ve alkalen fosfataz (ALP) değerleri arasında ise negatif ilişki bulunduğu gözlenmiştir (p˂0.05). Hastaların diyetle günlük ortalama enerji, karbonhidrat, potasyum, kalsiyum ve demir alımlarının gereksinmenin altında olduğu saptanmıştır. Sonuç: RA’in tedavisinde, semptomların azaltılması ve yaşam kalitesinin arttırılmasında hastaların tanı sonrasında diyetisyene yönlendirilerek beslenmeye ilişkin bilgi düzeyleri arttırılmalıdır. Yine bu hastalarda değerlendirme yapılırken BKİ’nin yanı sıra vücut yağ yüzdesi ve kas gücü gibi yöntemlerin de kullanılması gerektiği sonucuna varılmıştır.

Amaç: Bu araştırma, lise öğrencilerine verilen beslenme eğitiminin öğrencilerin beslenme alışkanlıkları, beslenme bilgisi ve fiziksel aktivite düzeyleri üzerindeki etkisini belirlemek amacı ile planlanmıştır. Bireyler ve Yöntem: Araştırma, Özel Hürriyet Koleji’nde 2017-2018 eğitim öğretim yılı ders dönemine kayıtlı 14-17 yaş arası lise 2. sınıf öğrencileri üzerinde yürütülmüştür. Çalışmaya katılmayı kabul eden öğrencilere Ekim ve Kasım 2017 aylarında, ayda iki kez olacak şekilde toplamda 4 kez sağlıklı beslenme konusunda eğitim verilmiştir. Eğitim öncesi, sonrası ve 2 ay bekleme süresi sonunda öğrencilere beslenme alışkanlıkları, besin tüketim kayıtları (3 gün) ve fiziksel aktivite kayıtlarına ilişkin anket formları toplamda 3 kez uygulanmıştır. Bulgular: Toplam enerjinin protein ve yağdan gelen oranları 2 ay bekleme sonrası artmış, karbonhidrattan gelen oranı azalmış, günlük kolesterol alımı ise eğitim ve 2 ay bekleme sonrası artmıştır (p<0.05). Türkiye Beslenme Rehberi’ne göre öğrencilerin eğitim öncesi, sonrası ve 2 ay bekleme sonrası günlük ortalama A vitamini, E vitamini, niasin, B12 ve C vitamini ile sodyum ve fosfor alımının önerilerin üzerinde, tiamin ve folat ile potasyum, kalsiyum, magnezyum ve demir alımlarının önerilenin altında olduğu saptanmıştır. Eğitim öncesi döneme göre, öğrencilerin eğitim sonrası ve 2 ay bekleme sonrası ortalama beslenme bilgi puanlarının arttığı (p<0.05) saptanmıştır. Öğrencilerin fiziksel aktivite düzeyinde ise eğitim öncesine göre eğitim sonu ve 2 ay bekleme sonrasında anlamlı bir değişiklik gözlenmemiştir (p>0.05). Sonuç: Öğrencilere verilen beslenme eğitiminin, beslenme bilgi düzeyinde anlamlı bir artış sağladığı ancak beslenme alışkanlıkları üzerinde istenilen etkiyi sağlayamadığı tespit edilmiştir. Beslenme eğitiminin daha etkili olabilmesi ve davranış değişikliği sağlanabilmesi için verilecek eğitimlerin daha sık aralıklarla, tüm eğitim-öğrenim dönemine yayılarak tekrarlanmasının daha yararlı olacağı düşünülmektedir.