Relevant bibliographies by topics / Diyanet İşleri Başkanlığı

Contents

  1. Journal articles
  2. Dissertations / Theses
  3. Books

Academic literature on the topic 'Diyanet İşleri Başkanlığı'

Author: Grafiati
Published: 4 June 2021
Last updated: 31 July 2024

Create a spot-on reference in APA, MLA, Chicago, Harvard, and other styles

Select a source type:

Consult the lists of relevant articles, books, theses, conference reports, and other scholarly sources on the topic 'Diyanet İşleri Başkanlığı.'

Next to every source in the list of references, there is an 'Add to bibliography' button. Press on it, and we will generate automatically the bibliographic reference to the chosen work in the citation style you need: APA, MLA, Harvard, Chicago, Vancouver, etc.

You can also download the full text of the academic publication as pdf and read online its abstract whenever available in the metadata.

Journal articles on the topic "Diyanet İşleri Başkanlığı"

1

KORKUT, Şenol. "Diyanet İşleri Başkanlığı ve Tarihsel Gelişimi." Journal of Turkish Studies 11, Volume 11 Issue 17 (January 1, 2016): 181. http://dx.doi.org/10.7827/turkishstudies.10000.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
2

YAKAR, Emine Enise. "The Interaction Between Islamic Legal Methodologies and Social Context in the Light of the Contemporary Practice of Iftā’: A Case Study of Two Institutions." ULUM 3, no. 2 (December 31, 2020): 481–86. http://dx.doi.org/10.54659/ulum.791150.

Full text
Abstract:
Eser, Suudi Arabistan’daki Dar al-İfta (İlmi Araştırma ve İfta Genel Başkanlığı) ve Türkiye’deki Diyanet (Diyanet İşleri Başkanlığı) kurumları tarafından verilen fetvaları, hangi İslam hukuk kavramlarına ve yöntemlerine başvurulduğunu tespit etmek amacıyla karşılaştırır. Araştırma, kurumların İslam hukukunun ana kaynaklarını nasıl yorumladıklarını ve bu kurumların farklı ve hatta taban tabana zıt İslami hukuki hükümlere ulaşma sürecini değerlendirir. Çalışma, bu iki dini modern kurumu inceleyerek ve onların İslam hukuk yorumlarına ve görüşlerine (fetvalar) odaklanarak, İslam hukuk metodolojileri ve toplumsal gerçeklikler arasındaki dinamik bağlantıların ve karşılıklı etkileşimin anlaşılmasını sağlar. İslam hukukunun aktif boyutu, fetva mekanizmasının yeni düzenlemeler ve hükümler sağladığı, kültürel, yasal, siyasi ve sosyal bağlamlarda görünür bir şekilde ortaya konmaktadır.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
3

KESGİN, Hafsa. "Manevi Destek Hizmetleri Ve Diyanet İşleri Başkanlığı." Social Sciences Studies Journal 5, no. 30 (January 1, 2019): 557–71. http://dx.doi.org/10.26449/sssj.1252.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
4

İNCE, Abdullah, Yunus Emre TEMİZ, and Ziya ERDİNÇ. "Religious Services in the February 6 Kahramanmaraş Earthquakes: A Field Study in the Context of Spiritual Counseling and Guidance." Eskiyeni, no. 50 (September 30, 2023): 683–704. http://dx.doi.org/10.37697/eskiyeni.1286299.

Full text
Abstract:
Din hizmetlerine olan ihtiyacın belirgin bir şekilde ortaya çıktığı dönemlerden biri doğal afetlerin yaşandığı zamanlardır. Afetlerin anlamlandırılmasından afet sonrası ruhsal ve manevi problemlerin çözümüne kadar bu ihtiyaç net olarak görülmektedir. Diyanet İşleri Başkanlığı, diğer devlet kurumları ile koordineli olarak, doğal afetler sonrası birey ve toplumun ihtiyaçlarını karşılamak amacıyla çeşitli hizmetler sunmaktadır. Bunların en önemlilerinden biri olan manevi danışma ve rehberlik, afet sonrası insanların ruhsal ve manevi ihtiyaçlarını karşılamak, morallerini yüksek tutmak ve yaşanan afeti anlamlandırmak kapsamında sağlanan bir hizmettir. “Diyanet görevlilerinin afet sonrası akut dönemde yaptıkları manevi danışmanlık hizmetleri nelerdir ve bu hizmetlerin işleyişi nasıldır?” sorusu temelinde şekillenen bu araştırmanın amacı, 6 Şubat 2023 tarihinde meydana gelen Kahramanmaraş Depremleri sonrası Diyanet İşleri Başkanlığı (DİB) tarafından depremden en fazla etkilenen illerde sunulan din hizmetlerinin önemli bir bileşeni olan Manevi Danışmanlık ve Rehberlik (MDR) hizmetinin mevcut durumunu hizmet verenler ve hizmet alanlar üzerinde gerçekleştirilen gözlemler yoluyla tespit etmek ve konuyla ilgili öneriler geliştirmektir. Bu çalışma, nitel araştırma yaklaşımlarından kültür analizi (etnografya) deseni merkeze alınarak gerçekleştirilmiştir. Araştırmada veri toplama tekniği olarak katılımlı ve katılımsız gözlem, veri toplama aracı olarak yarı yapılandırılmış gözlem formu kullanılmıştır. Bu saha araştırması sonunda; mevcut şartlarda MDR hizmeti sistematik bir danışman-danışan ilişkisi yerine ziyaretler, hâl hatır sorma, sohbet etme, Kur’an okuma, dua etmenin öne çıktığı bir teselli süreci olarak ilerlediği görülmüştür. Deprem sonrası ilk haftalar olması dolayısıyla cenaze defin hizmetleri, mezarlık ziyaretleri, mescitlerde yapılan sohbetler gibi yollarla MDR hizmetinin sunulmasının yaygın olduğu tespit edilmiştir. Halkın verilen hizmetlere yaklaşımının müspet olduğu ancak gençlere ulaşımın sınırlı düzeyde kaldığı tespit edilmiştir. DİB görevlilerinin afetzedelerle birebir iletişim kurmaları ve düzenli bir şekilde onları ziyaret etmeleri MDR hizmeti dışındaki hizmetleri de kolaylaştırmıştır. Dolayısıyla DİB çatısı altında sunulan hizmetlerin sadece dini eğitimine indirgenmesi bölgede sunulan hizmeti yeterince değerlendirmemek anlamına gelmektedir.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
5

YILMAZKURT, Ahmet, and Şeref GÖKÜŞ. "The Ninth President of Religious Affairs Ali Riza Hakses (1892-1983) and Non-formal Religious Education Activities Carried out during His Period." Ankara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi 63, no. 1 (May 31, 2022): 275–320. http://dx.doi.org/10.33227/auifd.1078300.

Full text
Abstract:
Bu çalışmanın amacı; literatürde, hakkında birinci el kaynaklara dayanan hiçbir çalışma bulunmayan dokuzuncu Diyanet İşleri Başkanı Ali Rıza Hakses ve döneminde gerçekleş-tirilen yaygın din eğitimi faaliyetlerini incelemektir. Betimsel tarama modeli üzerine inşa edilen çalışmada, verilerin toplanma sürecinde belgesel tarama tekniği, verilerin analiz edilmesinde ise betimsel analiz yöntemi tercih edilmiştir. Sonuç olarak Hakses’in Osmanlı’nın yıkılışına ve Cumhuriyet’in kuruluşuna tanıklık eden, üstlendiği farklı gö-revlerle teşkilatın kurumsal yapısına, hali hazırdaki sorunlarına ve onların çözüm yolla-rına vakıf olan önemli bir din alimi olduğu belirlenmiştir. Bununla birlikte, söz konusu birikim neticesinde, Hakses döneminde teşkilatın, yaygın din eğitimi faaliyetleri ile ilgili gerçekleştirmeye çalıştığı temel hedeflerinin şunlar olduğu tespit edilmiştir: Diyanet İşleri Başkanlığı için gerekli olan tüzük ve yönetmelikleri çıkarmak; teşkilat mensupları-nın mesleki formasyonlarını yükseltmek; ülkedeki ibadethanelerin sayısını ve verimlili-ğini artırmak; dini ve milli günleri milletin birliği ve beraberliği noktasında etkin kul-lanmak; taşra teşkilatında din hizmeti sunan tüm müftülüklerde birer kütüphane oluş-turmak ve dini yayın ve basın hizmetlerinin sayısını ve çeşidini arttırmak.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
6

ALGUR, Hüseyin. "Diyanet İşleri Başkanlığı Tarafından Geliştirilen Öğretim Programlarının Program Geliştirme Süreçleri Açısından İncelenmesi." ATEBE, no. 10 (December 31, 2023): 1–37. http://dx.doi.org/10.51575/atebe.1355346.

Full text
Abstract:
Eğitim-öğretim sürecinin sistemli bir şekilde devam etmesini temin eden öğretim programları, önceden belirlenen öğretim hedeflerinin gerçekleştirilmesi için yol haritası belirler. Öğretim programları, öğretim hedeflerini göz önünde bulundurarak hazırlanan ders içeriği, öğrenmeyi gerçekleştirmek üzere işe koşulacak öğretim yöntem ve teknikleri ile çeşitli eğitimsel uygulamaları kapsayan koordine çabaların tümüdür. Formal düzeyde Diyanet İşleri Başkanlığı (DİB) gözetiminde yürütülen din öğretimi faaliyetlerinde de öğretim programlarının kullanılması söz konusu öğretim faaliyetlerinin daha sistemli ve etkin olarak uygulanmasına katkı sunmaktadır. Geliştirilen öğretim programları hem yaygın din eğitimi faaliyetlerinin standardizasyonunu temin etmekte hem de yürütülen çalışmaların bilimsel araştırmalara konu edilebilmesine zemin hazırlamaktadır. Bu çalışmada DİB tarafından geliştirilen ve Başkanlığın internet sitesinde ilan edilen 13 yaygın din eğitimi öğretim programının yanı sıra hâlihazırda uygulanmayan 3 öğretim programı incelenmiştir. Yapılan incelemelerde yazar tarafından hazırlanan ve program geliştirme süreçlerini içeren bir ölçüt tablo esas alınmıştır. İncelemeler sonucunda elde edilen bulgular tablo üzerinde belirtilerek değerlendirmelerde bulunulmuştur. DİB tarafından hazırlanan programlar incelendiğinde hedef, içerik, süreç, değerlendirme ve bağlam unsurlarından birçoğuna farklı programlarda yer verilmediği tespit edilmiştir. Bazı programlarda sadece konu listesine ve başvurulacak kaynaklara yer verilirken bazı programlarda ise program geliştirme aşamalarının tümü uygulanmıştır. Başkanlığın oldukça önem verdiği ve halk tarafından da büyük bir oranda sahiplenilen 4-6 yaş Kur’an kurslarına yönelik hazırladığı programlarda oldukça özenli ve hassas çalıştığı görülmektedir. Programlarda en çok göz ardı edilen unsurun bağlam olduğu, mutlaka yer verilen unsurun ise içerik olduğu görülmüştür. Öğretim programları için oldukça önemli bir konuma sahip hedef unsuru ise programların çoğunda kendine yer bulurken, göz ardı edilmeyecek sayıda programda da bu unsurun olmadığı görülmüştür.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
7

Sertbaş, Merve, and Süleyman Akyürek. "Diyanet İşleri Başkanlığı Bünyesinde Genç Kızlara Yönelik Faaliyetler Düzenleyen Din Görevlilerinin Özellikleri." Eskiyeni, no. 53 (June 30, 2024): 605–33. http://dx.doi.org/10.37697/eskiyeni.1412619.

Full text
Abstract:
Gençlik dönemi; fizyolojik, biyolojik değişmelerle beraber ruhsal olarak değişim ve gelişmelerin yaşandığı çalkantılı bir dönemdir. Bireyin çevresini ve kendisini sorgulayarak yeniden anlamlandırıp bireysel kimliğini inşa ettiği bu dönemde gençler pek çok sorunla yüz yüze gelmektedir. İçinde bulunduğu topluma göre farklılaşmakla beraber gençliğin bazı genel problemleri vardır. Sosyal, psikolojik, biyolojik, kültürel vb. sorunlarla karşılaşılabilmektedir. Geleceğimizin mimarı olan gençlerin yaşadığı sıkıntıları, karşılaştıkları sosyal sorunları yok saymak; onlarla iletişim bağını koparıp onları kendi sorunlarıyla baş başa bırakmak mümkün değildir. Gençlik toplumun istikbalidir ve asla ihmal edilmemelidir. Gençlerin sorun ve ihtiyaçlarına resmi ve sivil pek çok kuruluş duyarsız kalmamıştır. Gençliğe yönelik ve genç nesli ihya edecek çalışmalar ortaya konulmuştur. Ülkemizde resmi yaygın din eğitimi kurumu olan Diyanet İşleri Başkanlığı da gençlere yönelik çeşitli alanlarda din hizmeti sunmaktadır. Başkanlık bünyesinde gençlere yönelik ilmi, sosyal ve kültürel faaliyetleri düzenleyen din görevlilerini nitel yöntemle inceleyen kapsamlı akademik bir çalışma bulunmamaktadır. Bu araştırmada Başkanlık bünyesinde 2018-2020 yılları arasında genç kızlara yönelik faaliyetleri düzenleyen din görevlilerinin özelliklerini değerlendirmek amaçlanmıştır. Araştırma verileri kurum bünyesindeki gençlik koordinatörlüğü faaliyetlerine rehberlik edebilir, yeni düzenlemeler getirilmesine katkı sağlayabilir. Bu çalışma nitel bir araştırmadır. Durum çalışması yöntemi kullanılmıştır. Maksimum çeşitlilik örneklemesi doğrultusunda Nevşehir ve Aksaray’dan 30 kadın din görevlisi ve 40 genç kız olmak üzere toplam 70 katılımcı belirlenmiştir. Etik kurul izni alınarak iki aylık bir süreçte (temmuz ve ağustos) katılımcılarla görüşmeler yapılmıştır. Katılımcılarla yapılan görüşmelerden elde edilen veriler doğrultusunda gençlik faaliyetlerini düzenleyen din görevlilerinin özellikleri belirlenmiştir. Bu özellikler ilgili başlık altında ele alınarak yorumlanmıştır. Faaliyetlerin daha etkili ve verimli yürütülmesi adına bazı öneriler sunulmuştur. Araştırma sonucunda faaliyetlerin gençlerin ilgi, ihtiyaç ve beklentileri doğrultusunda düzenlenebilmesi için din görevlileri arasında yapılan görevlendirmelerde dikkat edilmesi gereken hususlar ortaya konulmuştur. Gençlik faaliyetleri için din görevlilerinden oluşan özel bir kadro tahsis edilmesi tavsiye edilmiştir. Gençlik faaliyetlerinde görevli din görevlilerinin olumlu kişilik özelliklerini, iletişim becerilerini ve eğitim-öğretim yeterliliklerini geliştirmeye yönelik hizmet öncesi ve hizmet içi eğitimlere ihtiyaç duyulduğu belirtilmiştir.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
8

KESKİN, Safiye. "Toplumdaki Kadın Algısına Katkısı Açısından Diyanet İşleri Başkanlığı Kur’an Kursları Programına Yönelik Öneriler." Dini Ara 19, no. 49 (November 25, 2016): 321. http://dx.doi.org/10.15745/da.267297.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
9

SÖYLEV, Ömer. "Türkiye’de Dini Danışma ve Rehberlik: Alanları, İmkanları ve Yöntemleri: Diyanet İşleri Başkanlığı Örneği." Cumhuriyet İlahiyat Dergisi 20, no. 1 (June 15, 2016): 583–84. http://dx.doi.org/10.18505/cuid.238979.

Full text
Abstract:
Bu çalışmada dini danışma ve rehberlik hizmetlerinin ülkemizdeki uygulama alanları, imkânları ve yöntemleri din psikolojisi açısından incelenmiştir. Teorik çerçeve ve anket uygulaması olmak üzere temelde iki bölümden oluşan bu araştırma, insanın tehdit altındaki ruhsal durumuna, din hizmetlerinin nasıl destek sağlaması gerektiği hususuna odaklanmaktadır. İki bölümden oluşan teorik bölümde ilk olarak dini danışma ve rehberliğin kavramsal çerçevesi, pastoral psikoloji yaklaşımları dâhil edilerek oluşturulmuştur. Dini danışma ve rehberlik, klasik dini bilgi aktarımından daha çok dini bilginin terapötik aktarımı ya da psikolojik yardım süreci ile ilgilidir. Bu nedenle bu bölümde dini danışma ve rehberliğin, psikolojik danışma ve rehberlik ile ilişkisi çerçevesinde, psikolojik ve dini temelleri üzerinde durulmuştur. Teorik kısmın ikinci bölümünde, Türkiye’de dini danışma ve rehberlik ilişkilerinin gerekli olduğu alanlar, dini danışma ve rehberlik ilişkilerini sağlama yolları (imkânlar) ve sorunların çözümüne yardımcı olacak yaklaşımlar, teknik ve yöntemler ele alınmıştır. Bir alan araştırması olan çalışmanın uygulama bölümünde ise din görevlilerinin dini danışma ve rehberlik ilişkilerinin nasıl bir örüntü gösterdiği incelenmiştir. Bu amaçla Diyanet İşleri Başkanlığı’nda dini danışma ve rehberlik hizmeti veren personele, Kişisel Bilgi Formu, İnovatif Tutum Ölçeği, Dini Danışma ve Rehberlik Tutum Ölçeği ve Maslach Tükenmişlik Ölçeği’nden oluşan anket uygulanmıştır. Araştırmada elde edilen bulgulara göre, araştırmaya katılan din görevlileri arasında anlamlılık derecesinde farklılıkların, ilişki ve etkileşimin bulunduğu tespit edilmiştir. Yapılan istatistiksel analizler sonunda araştırmada öngörülen hipotezlerin büyük çoğunluğunun desteklendiği gözlenmiştir.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
10

ULUSOY, Sümeyye. "The Legal Status of The Presidency of Religious Affairs Within The Framework of Freedom of Religion and Conscience and Secularism." Erciyes Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi 18, no. 1 (April 28, 2023): 337–72. http://dx.doi.org/10.58820/eruhfd.1289635.

Full text
Abstract:
Din ve vicdan hürriyeti bireylere, istedikleri din ve inancı benimseyebilme, bir dini inanca sahip olup olmama, inanç, mezhep ve kanaat değiştirme, inandıkları din, inanç ve kanaatin gerekleri olan ibadet ve ayin yapma ve sahip olduğu inancı uygun araçlar kullanarak açıklama, anlatma ve öğretme hakkını tanımaktadır. Bununla birlikte devlete de insanlar üzerinde kanaat baskısı oluşturmama, bireylerin vicdani kanaatlerini etkilememe, onların vicdani kararlarının sonucuna bağlı olarak onlara zarar vermeme ve yine buna bağlı olarak bireylere yarar sağlamama yükümlülüğü yüklenmektedir. Laiklik ise kurumsal yapıda din ve devlet işlerinin ayrılığını ve birbirlerine karşı bağımsız olduklarını ifade etmek amacıyla modern devlet anlayışı ile birlikte hayatımıza girmiş bir kavramdır. Laikliğin bir ülkede benimsenip benimsenmediği doğrudan Anayasada bir laiklik ilkesinin varlığından anlaşılmamaktadır. Laiklik ilkesinin varlığı birtakım unsurların ilgili ülkede benimsenip benimsenmemesinden anlaşılmaktadır. Buna göre bu unsurlar; din ve vicdan hürriyetinin temel hak ve hürriyet olarak tanınmış olması, hukuk düzeninin dine dayanmamasından ve din ve devlet kurumlarının ayrılığının sağlanmış olması anlaşılmaktadır. Diyanet İşleri Başkanlığı ise Anayasa’nın 136. maddesinde bütün siyasi görüş ve düşünüşlerin uzağında, laiklik ilkesi doğrultusunda, özel kanunlarda kendisine gösterilen görevleri yerine getirmesi beklenen bir kurum olarak genel idare içerisinde kabul edilmiştir. Diyanet İşleri Başkanlığının teşkilat kanunu olarak kabul edilen 633 sayılı Kanun’un 1. maddesine göre Başkanlığın görevi, İslam dininin inanç, ibadet, ahlak esasları ile ilgili işleri yürütmek olarak belirtilmiştir. Bu açıklamalar ışığında Diyanet İşleri Başkanlığı’nın statüsü, din ve vicdan hürriyeti bağlamında bireylerin inanç ve kanaatlerine bağlı olarak onlara yarar sağlamama gerekliliği açısından; laiklik ilkesi bağlamında ise devlet ve din kurumlarının birbirinden ayrı ve bağımsız olması gerekliliği açısından tartışmalı bir konumda bulunmaktadır. Söz konusu bu çalışmada ise din ve vicdan hürriyeti, laiklik ilkesi kısaca açıklanıp, söz konusu dini kurum ile arasındaki ilişki, kurumun hukuki statüsü dikkate alınmak suretiyle ifade edilmeye çalışılmıştır.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
More sources

Dissertations / Theses on the topic "Diyanet İşleri Başkanlığı"

1

Bruce, Benjamin. "Governing islam abroad : the Turkish and Moroccan Muslim fields in France and Germany." Thesis, Paris, Institut d'études politiques, 2015. http://www.theses.fr/2015IEPP0001.

Full text
Abstract:
Au cours des cinquante dernières années, les communautés turques et marocaines sont devenues les deux groupes diasporiques les plus importants en Europe occidentale, notamment en Allemagne et en France. Les États d’origine de ces populations ont développé de nombreuses politiques envers leurs ressortissants à l’étranger, parmi lesquelles l’islam occupe un lieu privilégié. Depuis des décennies, les instances étatiques officielles chargées de la gouvernance du religieux en Turquie et au Maroc, à savoir la Présidence des Affaires Religieuses (Diyanet İşleri Başkanlığı) et le Ministère des Habous et des Affaires Islamiques (MHAI), soutiennent des groupes musulmans en France et en Allemagne par le biais de divers moyens, allant de l’envoi d’imams à des financements de mosquées.Comment et pourquoi la Turquie et le Maroc réussissent-ils à gouverner l’islam au-delà de leurs frontières nationales, et quelles en sont les conséquences pour le développement des champs religieux musulmans de France et d’Allemagne ? Cette étude conclut qu’à la différence de la France et de l’Allemagne, la Turquie et le Maroc conçoivent la gouvernance du religieux comme un domaine distinct de la politique publique, et ce même à l’étranger. Grâce à la coopération diplomatique et à la convergence d’intérêts interétatiques, ces deux États ont étendu leur rayonnement dans le champ religieux transnational. Ceci se manifeste par le soutien d’un modèle d’autorité religieuse légale-rationnelle et une forme d’islam national, afin de renforcer la position des instances de gouvernance du religieux des États d’origine ainsi que les frontières ethno-nationales dans les champs religieux musulmans à l’étranger
Over the last fifty years, Turks and Moroccans have come to form the two largest diaspora groups in Western Europe, with the largest numbers in Germany and France respectively. The states of origin of these populations have developed a wide variety of policies aimed at their citizens abroad, amongst which Islam has figured prominently. For decades, the official institutions of state religious governance in Turkey and Morocco, the Presidency of Religious Affairs (Diyanet İşleri Başkanlığı) and the Ministry of Habous and Islamic Affairs, have actively engaged in providing support to Muslim groups in France and Germany, from sending imams to directly financing mosques and the associations that run them. This doctoral thesis seeks to respond to the following questions: how and why are Turkey and Morocco able to govern Islam outside of their national boundaries, and what are the consequences for the development of Muslim fields in France and Germany? Based on over one hundred interviews carried out with diplomats, state religious officials, and non-state religious actors in all four countries, this study argues that in contrast to France and Germany, the Turkish and Moroccan states consider religious governance as a distinct domain of public policy. Thanks to diplomatic cooperation and converging interstate interests, both home states have been able to expand their religious activities within transnational Muslim fields. In particular, Turkey and Morocco seek to promote a legal-rational model of religious authority and a national form of Islam, ultimately reinforcing both the position of home state religious institutions and ethno-national boundaries in religious fields abroad
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

Books on the topic "Diyanet İşleri Başkanlığı"

1

Uluçay, Ö. Tartışmalı kurum: Diyanet. Adana [Turkey]: Gözde Yayınevi, 1998.

Find full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
2

Yanardağ, Ayşe. Atatürk devrimleri ve Diyanet İşleri Başkanlığı (1924-1938). Ankara: Atatürk Araştırma Merkezi Yayınları, 2018.

Find full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
3

Aytürk, Nihat. Diyanet İşleri Başkanlığı teşkilat tarihçesi (1924-1987). Ankara: T.C., Başbakanlık, Diyanet İşleri Başkanlığı, APK Dairesi Başkanlığı, 1987.

Find full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
4

Pehlivan, Battal. Aleviler ve Diyanet: Araştırma derleme röportaj. Cağaloğlu, İstanbul: Pencere Yayınları, 1993.

Find full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
5

İrfan, Bozan, and Türkiye Diyanet Vakfı, eds. Sivil, şeffaf ve demokratik bir Diyanet İşleri Başkanlığı mümkün mü? İstanbul: Türkiye Ekonomik ve Sosyal Etüdler Vakfı, 2005.

Find full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
6

Abdullah, Ceyhan, and Turkey. Diyanet İşleri Başkanlığı. Kütüphane., eds. Diyanet İşleri Başkanlığı Kütüphanesi elyazması eserler kataloğu. Ankara: Diyanet İşleri Başkanlığı, Dini Yayınlar Dairesi Başkanlığı, Kütüphane Şubesi Müdürlüğü, 1988.

Find full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
7

Kaya, Kamil. Sosyolojik açıdan Türkiye'de din-devlet ilişkileri ve Diyanet İşleri Başkanlığı. İstanbul: K. Kaya, 1998.

Find full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
8

Tarhanlı, İştar B. Müslüman toplum, "laik" devlet: Türkiye'de Diyanet İşleri Başkanlığı. Cağaloğlu, İstanbul: AFA Yayınları, 1993.

Find full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
9

Paşaoğlu, Mehmet Talha. Din, devlet, millet: Diyanet işleri'nin 95 yıllık hikâyesi. İstanbul: Libra Kitapçılık ve Yayıncılık, 2019.

Find full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
10

Türkiye Ekonomik ve Sosyal Etüdler Vakfı., ed. Devlet ile toplum arasında: Bir okul: İmam Hatip Liseleri₋₋ bir kurum: Diyanet İşleri Başkanlığı₋₋. Karaköy, İstanbul: TESEV Yayınları, 2007.

Find full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
More sources
You might also be interested in the extended bibliographies on the topic 'Diyanet İşleri Başkanlığı' for particular source types:
Journal articles Books
We offer discounts on all premium plans for authors whose works are included in thematic literature selections. Contact us to get a unique promo code!

To the bibliography