Journal articles: 'Diyanet İşleri Başkanlığı'

1

KORKUT, Şenol. "Diyanet İşleri Başkanlığı ve Tarihsel Gelişimi." Journal of Turkish Studies 11, Volume 11 Issue 17 (January 1, 2016): 181. http://dx.doi.org/10.7827/turkishstudies.10000.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

2

YAKAR, Emine Enise. "The Interaction Between Islamic Legal Methodologies and Social Context in the Light of the Contemporary Practice of Iftā’: A Case Study of Two Institutions." ULUM 3, no. 2 (December 31, 2020): 481–86. http://dx.doi.org/10.54659/ulum.791150.

Full text

Abstract:

Eser, Suudi Arabistan’daki Dar al-İfta (İlmi Araştırma ve İfta Genel Başkanlığı) ve Türkiye’deki Diyanet (Diyanet İşleri Başkanlığı) kurumları tarafından verilen fetvaları, hangi İslam hukuk kavramlarına ve yöntemlerine başvurulduğunu tespit etmek amacıyla karşılaştırır. Araştırma, kurumların İslam hukukunun ana kaynaklarını nasıl yorumladıklarını ve bu kurumların farklı ve hatta taban tabana zıt İslami hukuki hükümlere ulaşma sürecini değerlendirir. Çalışma, bu iki dini modern kurumu inceleyerek ve onların İslam hukuk yorumlarına ve görüşlerine (fetvalar) odaklanarak, İslam hukuk metodolojileri ve toplumsal gerçeklikler arasındaki dinamik bağlantıların ve karşılıklı etkileşimin anlaşılmasını sağlar. İslam hukukunun aktif boyutu, fetva mekanizmasının yeni düzenlemeler ve hükümler sağladığı, kültürel, yasal, siyasi ve sosyal bağlamlarda görünür bir şekilde ortaya konmaktadır.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

3

KESGİN, Hafsa. "Manevi Destek Hizmetleri Ve Diyanet İşleri Başkanlığı." Social Sciences Studies Journal 5, no. 30 (January 1, 2019): 557–71. http://dx.doi.org/10.26449/sssj.1252.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

4

İNCE, Abdullah, Yunus Emre TEMİZ, and Ziya ERDİNÇ. "Religious Services in the February 6 Kahramanmaraş Earthquakes: A Field Study in the Context of Spiritual Counseling and Guidance." Eskiyeni, no. 50 (September 30, 2023): 683–704. http://dx.doi.org/10.37697/eskiyeni.1286299.

Full text

Abstract:

Din hizmetlerine olan ihtiyacın belirgin bir şekilde ortaya çıktığı dönemlerden biri doğal afetlerin yaşandığı zamanlardır. Afetlerin anlamlandırılmasından afet sonrası ruhsal ve manevi problemlerin çözümüne kadar bu ihtiyaç net olarak görülmektedir. Diyanet İşleri Başkanlığı, diğer devlet kurumları ile koordineli olarak, doğal afetler sonrası birey ve toplumun ihtiyaçlarını karşılamak amacıyla çeşitli hizmetler sunmaktadır. Bunların en önemlilerinden biri olan manevi danışma ve rehberlik, afet sonrası insanların ruhsal ve manevi ihtiyaçlarını karşılamak, morallerini yüksek tutmak ve yaşanan afeti anlamlandırmak kapsamında sağlanan bir hizmettir. “Diyanet görevlilerinin afet sonrası akut dönemde yaptıkları manevi danışmanlık hizmetleri nelerdir ve bu hizmetlerin işleyişi nasıldır?” sorusu temelinde şekillenen bu araştırmanın amacı, 6 Şubat 2023 tarihinde meydana gelen Kahramanmaraş Depremleri sonrası Diyanet İşleri Başkanlığı (DİB) tarafından depremden en fazla etkilenen illerde sunulan din hizmetlerinin önemli bir bileşeni olan Manevi Danışmanlık ve Rehberlik (MDR) hizmetinin mevcut durumunu hizmet verenler ve hizmet alanlar üzerinde gerçekleştirilen gözlemler yoluyla tespit etmek ve konuyla ilgili öneriler geliştirmektir. Bu çalışma, nitel araştırma yaklaşımlarından kültür analizi (etnografya) deseni merkeze alınarak gerçekleştirilmiştir. Araştırmada veri toplama tekniği olarak katılımlı ve katılımsız gözlem, veri toplama aracı olarak yarı yapılandırılmış gözlem formu kullanılmıştır. Bu saha araştırması sonunda; mevcut şartlarda MDR hizmeti sistematik bir danışman-danışan ilişkisi yerine ziyaretler, hâl hatır sorma, sohbet etme, Kur’an okuma, dua etmenin öne çıktığı bir teselli süreci olarak ilerlediği görülmüştür. Deprem sonrası ilk haftalar olması dolayısıyla cenaze defin hizmetleri, mezarlık ziyaretleri, mescitlerde yapılan sohbetler gibi yollarla MDR hizmetinin sunulmasının yaygın olduğu tespit edilmiştir. Halkın verilen hizmetlere yaklaşımının müspet olduğu ancak gençlere ulaşımın sınırlı düzeyde kaldığı tespit edilmiştir. DİB görevlilerinin afetzedelerle birebir iletişim kurmaları ve düzenli bir şekilde onları ziyaret etmeleri MDR hizmeti dışındaki hizmetleri de kolaylaştırmıştır. Dolayısıyla DİB çatısı altında sunulan hizmetlerin sadece dini eğitimine indirgenmesi bölgede sunulan hizmeti yeterince değerlendirmemek anlamına gelmektedir.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

5

YILMAZKURT, Ahmet, and Şeref GÖKÜŞ. "The Ninth President of Religious Affairs Ali Riza Hakses (1892-1983) and Non-formal Religious Education Activities Carried out during His Period." Ankara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi 63, no. 1 (May 31, 2022): 275–320. http://dx.doi.org/10.33227/auifd.1078300.

Full text

Abstract:

Bu çalışmanın amacı; literatürde, hakkında birinci el kaynaklara dayanan hiçbir çalışma bulunmayan dokuzuncu Diyanet İşleri Başkanı Ali Rıza Hakses ve döneminde gerçekleş-tirilen yaygın din eğitimi faaliyetlerini incelemektir. Betimsel tarama modeli üzerine inşa edilen çalışmada, verilerin toplanma sürecinde belgesel tarama tekniği, verilerin analiz edilmesinde ise betimsel analiz yöntemi tercih edilmiştir. Sonuç olarak Hakses’in Osmanlı’nın yıkılışına ve Cumhuriyet’in kuruluşuna tanıklık eden, üstlendiği farklı gö-revlerle teşkilatın kurumsal yapısına, hali hazırdaki sorunlarına ve onların çözüm yolla-rına vakıf olan önemli bir din alimi olduğu belirlenmiştir. Bununla birlikte, söz konusu birikim neticesinde, Hakses döneminde teşkilatın, yaygın din eğitimi faaliyetleri ile ilgili gerçekleştirmeye çalıştığı temel hedeflerinin şunlar olduğu tespit edilmiştir: Diyanet İşleri Başkanlığı için gerekli olan tüzük ve yönetmelikleri çıkarmak; teşkilat mensupları-nın mesleki formasyonlarını yükseltmek; ülkedeki ibadethanelerin sayısını ve verimlili-ğini artırmak; dini ve milli günleri milletin birliği ve beraberliği noktasında etkin kul-lanmak; taşra teşkilatında din hizmeti sunan tüm müftülüklerde birer kütüphane oluş-turmak ve dini yayın ve basın hizmetlerinin sayısını ve çeşidini arttırmak.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

6

ALGUR, Hüseyin. "Diyanet İşleri Başkanlığı Tarafından Geliştirilen Öğretim Programlarının Program Geliştirme Süreçleri Açısından İncelenmesi." ATEBE, no. 10 (December 31, 2023): 1–37. http://dx.doi.org/10.51575/atebe.1355346.

Full text

Abstract:

Eğitim-öğretim sürecinin sistemli bir şekilde devam etmesini temin eden öğretim programları, önceden belirlenen öğretim hedeflerinin gerçekleştirilmesi için yol haritası belirler. Öğretim programları, öğretim hedeflerini göz önünde bulundurarak hazırlanan ders içeriği, öğrenmeyi gerçekleştirmek üzere işe koşulacak öğretim yöntem ve teknikleri ile çeşitli eğitimsel uygulamaları kapsayan koordine çabaların tümüdür. Formal düzeyde Diyanet İşleri Başkanlığı (DİB) gözetiminde yürütülen din öğretimi faaliyetlerinde de öğretim programlarının kullanılması söz konusu öğretim faaliyetlerinin daha sistemli ve etkin olarak uygulanmasına katkı sunmaktadır. Geliştirilen öğretim programları hem yaygın din eğitimi faaliyetlerinin standardizasyonunu temin etmekte hem de yürütülen çalışmaların bilimsel araştırmalara konu edilebilmesine zemin hazırlamaktadır. Bu çalışmada DİB tarafından geliştirilen ve Başkanlığın internet sitesinde ilan edilen 13 yaygın din eğitimi öğretim programının yanı sıra hâlihazırda uygulanmayan 3 öğretim programı incelenmiştir. Yapılan incelemelerde yazar tarafından hazırlanan ve program geliştirme süreçlerini içeren bir ölçüt tablo esas alınmıştır. İncelemeler sonucunda elde edilen bulgular tablo üzerinde belirtilerek değerlendirmelerde bulunulmuştur. DİB tarafından hazırlanan programlar incelendiğinde hedef, içerik, süreç, değerlendirme ve bağlam unsurlarından birçoğuna farklı programlarda yer verilmediği tespit edilmiştir. Bazı programlarda sadece konu listesine ve başvurulacak kaynaklara yer verilirken bazı programlarda ise program geliştirme aşamalarının tümü uygulanmıştır. Başkanlığın oldukça önem verdiği ve halk tarafından da büyük bir oranda sahiplenilen 4-6 yaş Kur’an kurslarına yönelik hazırladığı programlarda oldukça özenli ve hassas çalıştığı görülmektedir. Programlarda en çok göz ardı edilen unsurun bağlam olduğu, mutlaka yer verilen unsurun ise içerik olduğu görülmüştür. Öğretim programları için oldukça önemli bir konuma sahip hedef unsuru ise programların çoğunda kendine yer bulurken, göz ardı edilmeyecek sayıda programda da bu unsurun olmadığı görülmüştür.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

7

Sertbaş, Merve, and Süleyman Akyürek. "Diyanet İşleri Başkanlığı Bünyesinde Genç Kızlara Yönelik Faaliyetler Düzenleyen Din Görevlilerinin Özellikleri." Eskiyeni, no. 53 (June 30, 2024): 605–33. http://dx.doi.org/10.37697/eskiyeni.1412619.

Full text

Abstract:

Gençlik dönemi; fizyolojik, biyolojik değişmelerle beraber ruhsal olarak değişim ve gelişmelerin yaşandığı çalkantılı bir dönemdir. Bireyin çevresini ve kendisini sorgulayarak yeniden anlamlandırıp bireysel kimliğini inşa ettiği bu dönemde gençler pek çok sorunla yüz yüze gelmektedir. İçinde bulunduğu topluma göre farklılaşmakla beraber gençliğin bazı genel problemleri vardır. Sosyal, psikolojik, biyolojik, kültürel vb. sorunlarla karşılaşılabilmektedir. Geleceğimizin mimarı olan gençlerin yaşadığı sıkıntıları, karşılaştıkları sosyal sorunları yok saymak; onlarla iletişim bağını koparıp onları kendi sorunlarıyla baş başa bırakmak mümkün değildir. Gençlik toplumun istikbalidir ve asla ihmal edilmemelidir. Gençlerin sorun ve ihtiyaçlarına resmi ve sivil pek çok kuruluş duyarsız kalmamıştır. Gençliğe yönelik ve genç nesli ihya edecek çalışmalar ortaya konulmuştur. Ülkemizde resmi yaygın din eğitimi kurumu olan Diyanet İşleri Başkanlığı da gençlere yönelik çeşitli alanlarda din hizmeti sunmaktadır. Başkanlık bünyesinde gençlere yönelik ilmi, sosyal ve kültürel faaliyetleri düzenleyen din görevlilerini nitel yöntemle inceleyen kapsamlı akademik bir çalışma bulunmamaktadır. Bu araştırmada Başkanlık bünyesinde 2018-2020 yılları arasında genç kızlara yönelik faaliyetleri düzenleyen din görevlilerinin özelliklerini değerlendirmek amaçlanmıştır. Araştırma verileri kurum bünyesindeki gençlik koordinatörlüğü faaliyetlerine rehberlik edebilir, yeni düzenlemeler getirilmesine katkı sağlayabilir. Bu çalışma nitel bir araştırmadır. Durum çalışması yöntemi kullanılmıştır. Maksimum çeşitlilik örneklemesi doğrultusunda Nevşehir ve Aksaray’dan 30 kadın din görevlisi ve 40 genç kız olmak üzere toplam 70 katılımcı belirlenmiştir. Etik kurul izni alınarak iki aylık bir süreçte (temmuz ve ağustos) katılımcılarla görüşmeler yapılmıştır. Katılımcılarla yapılan görüşmelerden elde edilen veriler doğrultusunda gençlik faaliyetlerini düzenleyen din görevlilerinin özellikleri belirlenmiştir. Bu özellikler ilgili başlık altında ele alınarak yorumlanmıştır. Faaliyetlerin daha etkili ve verimli yürütülmesi adına bazı öneriler sunulmuştur. Araştırma sonucunda faaliyetlerin gençlerin ilgi, ihtiyaç ve beklentileri doğrultusunda düzenlenebilmesi için din görevlileri arasında yapılan görevlendirmelerde dikkat edilmesi gereken hususlar ortaya konulmuştur. Gençlik faaliyetleri için din görevlilerinden oluşan özel bir kadro tahsis edilmesi tavsiye edilmiştir. Gençlik faaliyetlerinde görevli din görevlilerinin olumlu kişilik özelliklerini, iletişim becerilerini ve eğitim-öğretim yeterliliklerini geliştirmeye yönelik hizmet öncesi ve hizmet içi eğitimlere ihtiyaç duyulduğu belirtilmiştir.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

8

KESKİN, Safiye. "Toplumdaki Kadın Algısına Katkısı Açısından Diyanet İşleri Başkanlığı Kur’an Kursları Programına Yönelik Öneriler." Dini Ara 19, no. 49 (November 25, 2016): 321. http://dx.doi.org/10.15745/da.267297.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

9

SÖYLEV, Ömer. "Türkiye’de Dini Danışma ve Rehberlik: Alanları, İmkanları ve Yöntemleri: Diyanet İşleri Başkanlığı Örneği." Cumhuriyet İlahiyat Dergisi 20, no. 1 (June 15, 2016): 583–84. http://dx.doi.org/10.18505/cuid.238979.

Full text

Abstract:

Bu çalışmada dini danışma ve rehberlik hizmetlerinin ülkemizdeki uygulama alanları, imkânları ve yöntemleri din psikolojisi açısından incelenmiştir. Teorik çerçeve ve anket uygulaması olmak üzere temelde iki bölümden oluşan bu araştırma, insanın tehdit altındaki ruhsal durumuna, din hizmetlerinin nasıl destek sağlaması gerektiği hususuna odaklanmaktadır. İki bölümden oluşan teorik bölümde ilk olarak dini danışma ve rehberliğin kavramsal çerçevesi, pastoral psikoloji yaklaşımları dâhil edilerek oluşturulmuştur. Dini danışma ve rehberlik, klasik dini bilgi aktarımından daha çok dini bilginin terapötik aktarımı ya da psikolojik yardım süreci ile ilgilidir. Bu nedenle bu bölümde dini danışma ve rehberliğin, psikolojik danışma ve rehberlik ile ilişkisi çerçevesinde, psikolojik ve dini temelleri üzerinde durulmuştur. Teorik kısmın ikinci bölümünde, Türkiye’de dini danışma ve rehberlik ilişkilerinin gerekli olduğu alanlar, dini danışma ve rehberlik ilişkilerini sağlama yolları (imkânlar) ve sorunların çözümüne yardımcı olacak yaklaşımlar, teknik ve yöntemler ele alınmıştır. Bir alan araştırması olan çalışmanın uygulama bölümünde ise din görevlilerinin dini danışma ve rehberlik ilişkilerinin nasıl bir örüntü gösterdiği incelenmiştir. Bu amaçla Diyanet İşleri Başkanlığı’nda dini danışma ve rehberlik hizmeti veren personele, Kişisel Bilgi Formu, İnovatif Tutum Ölçeği, Dini Danışma ve Rehberlik Tutum Ölçeği ve Maslach Tükenmişlik Ölçeği’nden oluşan anket uygulanmıştır. Araştırmada elde edilen bulgulara göre, araştırmaya katılan din görevlileri arasında anlamlılık derecesinde farklılıkların, ilişki ve etkileşimin bulunduğu tespit edilmiştir. Yapılan istatistiksel analizler sonunda araştırmada öngörülen hipotezlerin büyük çoğunluğunun desteklendiği gözlenmiştir.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

10

ULUSOY, Sümeyye. "The Legal Status of The Presidency of Religious Affairs Within The Framework of Freedom of Religion and Conscience and Secularism." Erciyes Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi 18, no. 1 (April 28, 2023): 337–72. http://dx.doi.org/10.58820/eruhfd.1289635.

Full text

Abstract:

Din ve vicdan hürriyeti bireylere, istedikleri din ve inancı benimseyebilme, bir dini inanca sahip olup olmama, inanç, mezhep ve kanaat değiştirme, inandıkları din, inanç ve kanaatin gerekleri olan ibadet ve ayin yapma ve sahip olduğu inancı uygun araçlar kullanarak açıklama, anlatma ve öğretme hakkını tanımaktadır. Bununla birlikte devlete de insanlar üzerinde kanaat baskısı oluşturmama, bireylerin vicdani kanaatlerini etkilememe, onların vicdani kararlarının sonucuna bağlı olarak onlara zarar vermeme ve yine buna bağlı olarak bireylere yarar sağlamama yükümlülüğü yüklenmektedir. Laiklik ise kurumsal yapıda din ve devlet işlerinin ayrılığını ve birbirlerine karşı bağımsız olduklarını ifade etmek amacıyla modern devlet anlayışı ile birlikte hayatımıza girmiş bir kavramdır. Laikliğin bir ülkede benimsenip benimsenmediği doğrudan Anayasada bir laiklik ilkesinin varlığından anlaşılmamaktadır. Laiklik ilkesinin varlığı birtakım unsurların ilgili ülkede benimsenip benimsenmemesinden anlaşılmaktadır. Buna göre bu unsurlar; din ve vicdan hürriyetinin temel hak ve hürriyet olarak tanınmış olması, hukuk düzeninin dine dayanmamasından ve din ve devlet kurumlarının ayrılığının sağlanmış olması anlaşılmaktadır. Diyanet İşleri Başkanlığı ise Anayasa’nın 136. maddesinde bütün siyasi görüş ve düşünüşlerin uzağında, laiklik ilkesi doğrultusunda, özel kanunlarda kendisine gösterilen görevleri yerine getirmesi beklenen bir kurum olarak genel idare içerisinde kabul edilmiştir. Diyanet İşleri Başkanlığının teşkilat kanunu olarak kabul edilen 633 sayılı Kanun’un 1. maddesine göre Başkanlığın görevi, İslam dininin inanç, ibadet, ahlak esasları ile ilgili işleri yürütmek olarak belirtilmiştir. Bu açıklamalar ışığında Diyanet İşleri Başkanlığı’nın statüsü, din ve vicdan hürriyeti bağlamında bireylerin inanç ve kanaatlerine bağlı olarak onlara yarar sağlamama gerekliliği açısından; laiklik ilkesi bağlamında ise devlet ve din kurumlarının birbirinden ayrı ve bağımsız olması gerekliliği açısından tartışmalı bir konumda bulunmaktadır. Söz konusu bu çalışmada ise din ve vicdan hürriyeti, laiklik ilkesi kısaca açıklanıp, söz konusu dini kurum ile arasındaki ilişki, kurumun hukuki statüsü dikkate alınmak suretiyle ifade edilmeye çalışılmıştır.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

11

Özdemir, Ömer. "Dış Paydaşların İlahiyat Fakültesi ve Mezunlarına Bakışları: Harran Üniversitesi Örneği." Harran Theology Journal, no. 51 (June 6, 2024): 198–225. http://dx.doi.org/10.30623/hij.1436420.

Full text

Abstract:

Türkiye'deki ilahiyat fakültelerinin tarihi, 1900'lü yılların başında Osmanlı döneminde kurulan Dârülfünûn'a kadar uzanmaktadır. Cumhuriyet döneminde ilk açılan ilahiyat fakültesi 1924 yılında Dârülfünûn’a bağlı açılmış olan ilahiyat fakültesidir. Söz konusu ilahiyat fakültesi türlü gerekçeler ileri sürülerek 1933 yılında kapatılmıştır. 1933’ten, 1949’da Ankara Üniversitesi İlahiyat Fakültesinin açılışına kadar geçen süreçte ülkemizde yüksek din öğretiminden bahsetmek mümkün değildir. 1959 yılında İstanbul Yüksek İslam Enstitüsü açılmış bunu takip eden yıllarda farklı illerde Yüksek İslam Enstitüleri açılmıştır. 1982 yılında bütün yüksek din öğretimi kurumları ilahiyat fakültelerine dönüştürülmüştür. 1992 yılında ikinci nesil diye isimlendirilen ilahiyat fakülteleri açılmaya başlamış ve 2012 yılından itibaren hızlı bir artış göstererek Türkiye’nin hemen hemen her ilinde bir yüksek din öğretimi kurumu açılmıştır. Günümüze kadar, İlahiyat Fakültesi, Dini İlimler Fakültesi, İslami İlimler Fakültesi ve Uluslararası İslam ve Din Bilimleri Fakültesi gibi farklı isimler altında, yüzden fazla üniversitede yüksek din öğretimi kurumları açılmıştır. Ayrıca Açık Öğretim Fakültesi’ne bağlı İlahiyat Ön Lisans Programı ve bazı üniversitelerde İlahiyat Lisans Tamamlama (İLİTAM) Programlarında da yüksek din öğretimi gerçekleştirilmektedir. Sözü edilen yüksek din öğretimi kurumlarında bilimsel yayın, sempozyum, çalıştay, konferans vb. faaliyetler aracılığıyla bilim dünyasına katkı sunulduğu gibi din konusunda halkın ihtiyaç, talep ve beklentilerini karşılayacak din görevlileri de yetiştirilmektedir. İlahiyat fakültesinden mezun olanlar, genellikle Diyanet İşleri Başkanlığı’nda imam-hatip, müezzin, Kur’an kursu öğreticisi, vaiz, vaize ve müftü olarak; Milli Eğitim Bakanlığı’nda ise başta öğretmen olmak üzere çeşitli pozisyonlarda görev alabilmektedirler. Bu nedenle, İlahiyat fakülteleri, Diyanet İşleri Başkanlığı ve Milli Eğitim Bakanlığı gibi dış paydaşlarının beklenti ve taleplerini dikkate alarak öğretim programlarını, amaçlarını, misyonlarını ve öğrenci yetiştirme programlarını düzenlemelidir. Bu çalışmanın amacı, Harran Üniversitesi İlahiyat Fakültesi ve mezunlarına yönelik olarak Diyanet İşleri Başkanlığı personeli, Milli Eğitim Bakanlığı personeli ve toplumun diğer kesimlerinden oluşan dış paydaşların görüş ve beklentilerini belirlemektir. Araştırma kapsamında Harran Üniversitesi İlahiyat Fakültesi ve mezunlarının dış paydaşlar tarafından nasıl değerlendirildiğinin tespit edilmesi, bununla birlikte dış paydaşların, Harran Üniversitesi İlahiyat Fakültesi ve mezunlarından beklentilerinin neler olduğunun ortaya konulması amaçlanmaktadır. Böylece Harran Üniversitesi İlahiyat Fakültesi ve mezunlarının toplumun farklı kesimleri tarafından nasıl algılandığı ve nasıl değerlendirildiğinin ortaya konulmasıyla birlikte buna uygun stratejiler geliştirilebilir. Bu açıdan bakıldığında araştırmanın, yüksek din öğretimi kurumlarının öğretim programlarını ve toplumsal faaliyetlerini düzenlerken dikkate almaları gereken birtakım hususları belirlemesi açısından da önemli olduğu düşünülmektedir. Araştırmada hem nicel hem de nitel araştırma yöntemlerinin bir arada kullanıldığı karma araştırma yöntemlerinden biri olan yakınsayan paralel desen tercih edilmiştir. Araştırma sonucunda elde edilen verilere göre dış paydaşların, Harran Üniversitesi İlahiyat Fakültesi ve mezunları hakkında genel olarak olumlu bir bakış açısına sahip olduğu tespit edilmiştir. Harran Üniversitesi İlahiyat Fakültesi ve mezunlarının, dış paydaşlar tarafından önemli bir konuma sahip olduğu; bununla birlikte dış paydaşların, Harran Üniversitesi İlahiyat Fakültesi ve mezunlarından beklenti içinde oldukları görülmektedir. Bu bağlamda katılımcılar tarafından vurgulanan ilahiyat fakültelerinden alan bilgisi yeterli, genel kültürü iyi, öğretme bilgi ve becerisi gelişmiş, iletişim becerisi yüksek münevver din görevlilerinin yetiştirilmesi konusu üzerinde önemle durulması gereken hususların başında gelmektedir.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

12

Günler, Serdar, and Mahmut Zengin. "Gençlerin Diyanet İşleri Başkanlığı Tarafından Yönetilen Cami Gençlik Merkezi İşbirliğine Dayalı Hizmetlere Bakışları ve Beklentileri: İstanbul Örneği." Eskiyeni, no. 53 (June 30, 2024): 635–60. http://dx.doi.org/10.37697/eskiyeni.1412611.

Full text

Abstract:

Camiler, insanların maddi ve manevi değerleri kazanmasında önemli bir rol oynamaktadır. Bununla beraber, cami merkezli çeşitli aktivitelerle insanların sosyalleşmelerine ve bu vesileyle dayanışma içerisinde bir hayat sürmelerine de katkı sunmaktadır. Cami merkezli hizmet modelinin geleneksel anlamda sadece Kur’an-ı Kerîm ve bazı temel dinî bilgileri öğretme amacı yoktur. Aynı zamanda bu model içerisinde özellikle gençlerin eğitsel, sanatsal, sportif, psikolojik ve dinî/manevi birçok ihtiyacının karşılanması hedeflenmektedir. Bu konuda atılacak adımların ve oluşturulacak içeriklerin en üst seviyede fayda sağlaması için de yeni bir bakış açısı ve buna göre yapılandırılmış bir hizmet modelinin ortaya konması son derece kritik bir öneme sahiptir. Gençlerin Diyanet İşleri Başkanlığı tarafından yönetilen cami gençlik merkezi iş birliğine dayalı hizmetlere bakışları ve beklentilerini incelemeyi amaçlayan bu çalışmanın temel hedefi, cami-gençlik merkezi iş birliğine dayalı din hizmeti anlayışından hareketle, gençlerin sosyo-kültürel ve manevi yönden problemlerini tespit edip, onların cami-gençlik merkezi ve görevlilerinden beklentilerini ortaya koymaktır. Bunun yanı sıra gençlere, cami ve gençlik merkezi görevlileri olarak nasıl bir sosyal din hizmeti sunulabilir sorusuna cevap aramaktır. Çalışma nitel araştırma metodolojisine dayalı olarak gerçekleştirilmiştir. Bu kapsamda nitel araştırma yöntemlerinden görüşme yöntemi kullanılmıştır. Saha verilerinin araştırma problemi ve alt problemleri için alanda uzman öğretim üyesi ve gençlik koordinatörlerinin görüşleri alınarak yarı yapılandırılmış görüşme formu hazırlanmış ve saha verileri bu form üzerinden 10-25 Eylül 2022 tarihleri arasında Diyanet İşleri Başkanlığına bağlı Gençlik Merkezlerine devam eden gönüllü gençlerle her biri yaklaşık 30 dakikalık bir sürede gerçekleştirilen yüz yüze görüşmeler neticesinde toplanarak betimsel analize tabi tutulmuştur. Bu bağlamda araştırmanın çalışma grubunu, gençlik faaliyetlerinin yoğun olarak yürütüldüğü Pendik Müftülüğü bünyesindeki gençlik merkezlerinden rastlantısal olarak seçilen ve kendilerine bilgilendirilmiş onam formu imzalatılarak araştırmaya gönüllü olarak katılım sağlayan ayrıca farklı liselerde öğrenim gören ve yaşları 15-18 arasında değişen 17 genç oluşturmuştur. Araştırma kapsamında gençlerle yapılan görüşmelerden elde edilen bulgulara göre, cami-gençlik merkezi faaliyetlerinin doğru kanallarla ve gençlere hitap edecek tarzda cazip hale getirilerek ortaya konulmasının gençlerin bu faaliyetlere katılmasında önemli bir etken olduğu görülmektedir. Bununla beraber bulgular, gençlerin gençlik merkezlerinde yapılan faaliyetleri görmelerinin veya bu faaliyetleri bilen, tecrübe edenlerle birlikteliklerinin faaliyetlere katılma ve buraları tercih etme sebeplerini artırdığını göstermiştir. Dolayısıyla gençlerin kontrol ve gelişimi bakımından onlarla iletişimin doğru ve etkili yöntemlerle kurulması, ayrıca onlara arkadaş seçimi ve ortamı konusunda doğru rehberlik yapılması, hassasiyetle takip edilmesi gereken önemli hususlar olarak ortaya çıkmaktadır.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

13

YILDIZHAN, Şeref, and Mehmet Emin AY. "Pandemi Döneminde Diyanet İşleri Başkanlığı’nın Yürüttüğü Kur'an-ı Kerim Öğretim Programı’nın (Uzaktan Eğitim) Değerlendirilmesi (Zonguldak İli Örneği)." BEÜ İLAHİYAT FAKÜLTESİ DERGİSİ 9, no. 2 (December 15, 2022): 293–320. http://dx.doi.org/10.33460/beuifd.1100630.

Full text

Abstract:

2019 yılının sonlarına doğru ortaya çıkan salgın hastalık hayatın birçok alanını etkilemiştir. Bunlardan bir tanesi de eğitim faaliyetleridir. Diyanet İşleri Başkanlığı tarafından bu süreçte eğitim faaliyetlerinin aksamaması için “Kur'an-ı Kerim Öğretim Programı (Uzaktan Eğitim)” hayata geçirilmiştir. Bu çalışma “Kur'an-ı Kerim Öğretim Programı (Uzaktan Eğitim)”nın işlevselliğine, karşılaşılan sorunlara, devam edip etmemesine yönelik beklenti ve önerilere dair görüşleri ortaya koymak amacıyla hazırlanmıştır. Araştırmada nitel araştırma yöntemlerinden biri olan durum deseni kullanılmıştır. Bu doğrultuda programı sadece öğretici gözüyle değil aynı zamanda kursiyer gözüyle de değerlendirmek amacıyla Zonguldak İl Müftülüğünde programa katılan 9 kursiyer ve 8 öğretici olmak üzere toplamda 17 kişiyle derinlemesine görüşmeler yapılmıştır. Katılımcılara programın işlevsel olup olmadığı, karşılaşılan sorunlar, programa dair beklenti ve öneriler ile ilgili sorular yöneltilmiştir. Katılımcıların görüşleri MAXQDA22 programında içerik analiz yöntemiyle kodlanmış ve daha sonra alt temalara ulaşılmıştır. Tanıtımın yetersizliği, teknik sıkıntılar, sürenin kısa olması gibi sorunlar olsa da programın işlevsel olduğu, Kur’an-ı Kerim’i okumanın öğrenildiği hatta örgün imkânı olmayanlar için büyük bir fırsat olduğu, ayrıca programın sadece Kur’an-ı Kerim öğretimiyle kalmaması bunun yanında dini konularda farklı derslerin de eklenerek devam etmesi gerektiği sonuçlarına ulaşılmıştır.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

14

Polat, Ayşe. "Hicret K. Toprak, Mihrap, Minber ve Devlet: Tek Parti Döneminde Diyanet İşleri Başkanlığı, İstanbul: Küre Yayınları, 2019, 359 s." Journal of Humanity and Society (İnsan & Toplum Dergisi) 10, no. 1 (March 2020): 177–81. http://dx.doi.org/10.12658/d0228.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

15

KAYA, Levent, Erhan ÖZDEN, and Bülent ALCI. "Cami görevlileri için geliştirilen ses eğitimi konulu hizmet içi eğitim programının etkililiğinin incelenmesi." Rast Müzikoloji Dergisi 11, no. 3 (September 30, 2023): 447–73. http://dx.doi.org/10.12975/rastmd.20231135.

Full text

Abstract:

Cami görevlileri (imam, müezzin) dini ritüeller esnasında Kur’an-ı Kerim, ezan, salâ, mevlid gibi dini müzik formlarını icra ederler. Bunların yanı sıra hutbe okumak ve vâzetmek gibi görevlerini ifa ederken ses becerilerini kullanırlar. Cami görevlilerinin mesleki ihtiyaçlarının belirlenmesine yönelik farklı örneklemlerle yapılmış çalışmalarda yer alan katılımcılar, alanında uzman kişiler tarafından doğru içerik ve kaynaklarla iyi programlanmış bir ses eğitimi programına ihtiyaç duyduklarını belirtmişlerdir. Cami görevlileri mesleklerini icra ederken ihtiyaç duydukları ses eğitimini, mezun oldukları okullardan (imam-hatip liseleri veya ilahiyat fakülteleri) karşılayamamaktadırlar. Bu araştırmanın amacı cami görevlileri için geliştirilen ses eğitimi konulu hizmet içi eğitim programının etkililiğini belirlemektir. Araştırmanın deneysel işlemi, Diyanet İşleri Başkanlığı İstanbul Haseki Reisulkurra Abdurrahman Gürses Dini İhtisas Merkezi’nde verilen Dini Musiki Hizmet İçi Eğitim Programı bünyesinde yürütülmüştür. Bu program kapsamında, İstanbul’un farklı ilçelerinde görev yapan imam-hatip, müezzin kayyımlar arasından sekiz katılımcı belirlenmiştir. İlgili literatür taraması ve çalışma grubuyla yapılan görüşmeler sonucu cami görevlilerinin ses eğitimi ihtiyaçları tespit edilerek 26 haftalık hizmet içi eğitim programı tasarlanmıştır. Uygulama 2020-2021 eğitim öğretim yılında yapılmıştır. Araştırmada, öntest-sontest tek gruplu deneysel desen kullanılmıştır. Veri toplama aracı olarak Cami Görevlileri için Ses Performansı Değerlendirme Ölçeği geliştirilmiştir. Bu ölçek 5’li Likert tipte bir ölçektir. Verilerin analizinde, ön test ve son test grup ortalamaları Wilcoxson işaretli sıralar testi kullanılmıştır. Araştırma sürecinde, çalışma grubunun ön test ve son test performanslarını değerlendirmek üzere üç akademisyenden oluşan bir uzman ekip görev almıştır. Veri toplama sürecinde ön test ve son test performans değerlendirmeleri için katılımcılardan görüntülü ses kayıtları da alınmıştır. Araştırma sonucunda, deney grubunun ön test ve son test puanları arasında anlamlı bir fark olduğu belirlenmiştir (Z=2,521, p˂0.05). Bu durumda geliştirilen ses eğitimi konulu hizmet içi eğitim programının cami görevlilerinin ses kullanma becerilerini geliştirdiği söylenebilir. İlerideki araştırmalarda, geliştirilen bu ses eğitimi konulu hizmet içi eğitim programının etkililiğinin deney kontrol gruplu deneysel desenle test edilmesi sağlanabilir.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

16

AYĞAN, Abdurrahim. "An Investigation of the Three Mamluks Mushafs Registered in the Central Library of the Directorate of Religious Affairs in Terms of Book Arts." Trabzon İlahiyat Dergisi 10, no. 1 (June 30, 2023): 7–27. http://dx.doi.org/10.33718/tid.1283821.

Full text

Abstract:

13. yüzyıl, İslam coğrafyasında mushafların yazımı ve tasarımında belirgin bir değişimin gözlemlendiği dönemdir. Moğol istilası ile haçlı seferlerinin sebep olduğu kültürel tahribat, değişen haritalar ve istila sonrasında Memlük ve İlhanlıların kültürel politikaları bu değişimin tarihsel arka planını oluşturmaktadır. 13. yüzyılda Moğol ve haçlı ordularına karşı direnen ve askeri bir güç olarak ortaya çıkan Memlükler, izledikleri kültürel politikalarla Orta Çağ sanatı içerisinde belirgin bir konuma sahip olmuştur. Memlük sultanları için bir mushafın tasarımı bir ibadet mekânının tasarlanması kadar değerli olmalıydı ki bu dönemde hazırlanmış sanatlı birçok Kur’ân günümüze ulaşmıştır. Bu çalışmada Diyanet İşleri Başkanlığı Merkez Kütüphanesi’nde korunan ve katalog bilgilerinde Memlük dönemine tarihlendirilen üç mushaf kitap sanatları açısından incelenmiştir. Bunlardan ilki olan DİB 6342 numarayla kayıtlı mushaf eksiksiz olarak günümüze ulaşmıştır. Ketebe kaydı bulunmamasına karşın eserin giriş sayfalarındaki vakıf kayıtlarından eserin 16. yüzyılda Osmanlı eliyle Rumeli’ye girdiği daha sonra Anadolu’ya getirildiği düşünülmektedir. Eksiksiz olan diğer bir eser ise DİB 749 numarayla kayıtlı bir Kur’ân-ı Kerîm cüzüdür. Kur’ân-ı Kerîm’in 18. cüzünü ihtiva eden bu eserin cildi orijinaldir. İncelenen son örnek ise DİB 6565 numarayla kayıtlıdır. Ketebe kaydı bulunan bu mushafın eksik sayfaları mevcuttur ve dağınık halde günümüze ulaşmıştır. İncelenen bu üç yazma Kur’ân Yâkût el-Müsta‘sımî ve onun takipçileri tarafından kurumsallaştırılan mushaf yazım geleneğine bağlı kalınarak muhakkak-reyhânî hatla yazılmıştır. Bunun yanı sıra müzehhep olan iki eserde 13. yüzyılın ortalarından itibaren Mısır, Suriye ve Anadolu coğrafyasında kitap tezyinatında sıklıkla tercih edilen çok kollu yıldız formlarının kullanıldığı tespit edilmiştir. DİB 6342 ile DİB 749 eserlerinin zahriye ve serlevha sayfalarında kullanılan renklerin çeşitliliği, geometrik formlara eşlik eden iri bitkisel formlu tasarımlar 14. yüzyılın ikinci yarısından sonra Memlük sarayı için çalışan usta sanatçı İbrahim el-Âmidî’nin öncülerinden olduğu düşünülen yeni süsleme anlayışını çağrıştırmaktadır.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

17

YÜKSEL, Zeynep. "Evaluation of Quran Courses Curriculum (4-6 Age Group) in The Context of Affective Learning." İnsan ve Toplum Bilimleri Araştırmaları Dergisi 11, no. 3 (September 30, 2022): 1633–50. http://dx.doi.org/10.15869/itobiad.1114869.

Full text

Abstract:

Öğrenmenin salt bilişsel yönü, bilginin eyleme dönüşmesi bilginin kişiselleşmesi ve öğrenciler tarafından benimsenmesi hususunda yeteri kadar etkili olmayabilmektedir. Öğrenilen bilgilerin bireyselleştirilmesi ve yaşama aktarılması bilişsel öğrenmelerle birlikte duyuşsal öğrenmeleri de gerektirmektedir. Duyuşsal öğrenmeler, eğitimde olduğu gibi din eğitimi açısından da önem ifade etmektedir. Birey yaşamında pek çok kazanım açısından kritik dönem olarak ifade edilen okul öncesi dönem eğitiminde duyuşsal öğrenmelere yer verilmesi, bu dönem eğitiminin öğrenci kazanımlarına etkisi açısından dikkate alınması gereken bir durumdur. Araştırmada okul öncesi dönem din eğitimi hizmeti veren Diyanet İşleri Başkanlığı 4-6 Yaş Kur’an Kursu Öğretim Programında duyuşsal eğitimin yerinin ne olduğu ve duyuşsal hedeflere ne düzeyde yer verildiği sorularına cevap aranmıştır. Araştırma soruları doğrultusunda 4-6 yaş Kur’an Kursu Öğretim Programında yer alan kazanımlar duyuşsal açıdan değerlendirilmiştir. Araştırma gerçekleştirilirken 4-6 Yaş Kur’an Kursu Öğretim Programı içerik analizi yöntemiyle incelenmiştir. 4-6 yaş Kur’an Kursu Öğretim Programının içerik analiziyle incelenmesi sonucunda genel olarak öğrencilerin bilişsel ve psiko-motor gelişiminin yanı sıra duyuşsal, ahlaki ve dini gelişimlerinin de desteklenmesine yönelik amaçlarının olduğu görülmüştür. 4-6 Yaş Kur’an Kursu Öğretim Programının genel hedeflerinde duyuşsal öğelere yer verilmesinin yanı sıra ünite kazanımlarında daha çok (% 81) bilişsel kazanımların ifade edildiği sonucuna ulaşılmıştır. Ünite kazanımlarında duyuşsal hedeflere %19 oranında yer verilmiştir. Bilişsel hedeflerin çoğunlukta olmasının yanı sıra etkinliklerin bazılarının duyuşsal kazanımlara yönelik olduğu görülmüştür. Bu öğretim etkinliklerinin planlanmasında ve yürütülmesinde duyuşsal boyuta yeterince olarak yer verilmediği şeklinde değerlendirilebilir. Ayrıca Kur’an-ı Kerim’e ait öğrenme alanı kazanımlarının tümüyle bilişsel açıdan ele alınmıştır. Okul öncesi dönem gelişim özellikleri göz önüne alındığında öğrencilerin yeni bir alfabeyi öğrenme ve ana dillerinden farklı bir dildeki metni okuma becerileri kazanmalarından çok Kur’an-ı Kerim’i okumaya karşı olumlu tutum geliştirmeleri, onu okumayı sevmeleri ve okumaya istekli olmalarının öncelikli olarak düşünülmesi önem arz etmektedir. Bu da öğretim programını yeniden ele alınmasını gerektirecek bir durum olarak değerlendirilebilir. Programın temel kazanımlarında olan temel dini ve ahlaki değerlere vurgu yapan duyuşsal öğeler, öğreticinin de farkındalığı ve etkinliklerin duyuşsal öğelere vurgu yapılarak işlenmesiyle öğrencilerin din konusunda olumlu tutum geliştirmelerine katkı sağlayacaktır.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

18

Üçer, Cenksu, and Münevver Toköz. "Hasan Onat’ın Alevî Gelenek Hakkındaki Çalışmaları ve Alana Katkısı." ALEVİLİK–BEKTAŞİLİK ARAŞTIRMALARI DERGİSİ, no. 23 (July 6, 2021): 1–42. http://dx.doi.org/10.24082/2021.abked.323.

Full text

Abstract:

Bu makale, 26.09.2020 tarihinde Hakk’a yürüyen Prof. Dr. Hasan Onat’ın Alevî gelenek hakkındaki çalışmalarını ve alana katkısını ele almaktadır. Onat Türkiye’nin yetiştirdiği önemli bir akademisyen ve fikir adamıdır. İslam Mezhepler Tarihçisi olarak ilk dönem Şiîlik, 20. Yüzyıl Şiîliği, İran Şiîliği, mezhep ayrımcılığı ve çatışmaları, mezhepler üstü yaklaşım, Türkiye’de din anlayışları ve değişimi gibi gerek klasik gerek yakın dönem gerekse güncel farklı konularda pek çok akademik çalışma yapmıştır. Bununla beraber öğrencilerine de -özellikle klasik dönemleri olmak üzere- Hâricîlik, Mürcie, Zeydîlik, Mu’tezile, Kerrâmîlik, İsmâilîlik, Eşarîlik, Mâturidîlik, İmâmiyye, Dürzîlik, Karmatîlik gibi mezhepler; mehdîlik, bâtınîlik, imâmet, râfızîlik, Ehl-i beyt gibi kavramlar, Ebu’l-Kâsım el-Ka‘bî, Cafer es-Sâdık gibi kişiler vb. farklı konularda yüksek lisans ve doktora çalışmaları yaptırarak İslam Mezhepleri Tarihi alanına önemli katkılar sağlamıştır. Onat ayrıca küreselleşme, sekülerleşme, kimlik, siyaset, din eğitimi, aile, özgürlükler, şiddet, mezhep çatışmaları vb. güncel pek çok konuda yazılar kaleme almıştır. Onat’ın çalışmalarında, insanın olduğu her yerde dinin olduğu, dinî (metinleri) anlayan, yaşayan ve kurumsallaştıranın insan olduğu, mezhep, tarikat ya da cemaat türü dinî oluşumların temelinde yorumun bulunduğu, dolayısıyla din anlayışlarının ve kurumsal yapıların her birinin beşerî oldukları, bu itibarla İslam’la özdeşleştirilmemesi ve dinin tek doğru anlama biçiminin kendileri olduğunu iddia etmemeleri gerektiği; zira söz konusu yorumların ya da kurumsallaşmaların zamanda ve mekanda siyasî, ekonomik vb. farklı alanlarda cereyan eden hadiselerle fikirlerin irtibatına bağlı olduğu; ortaya çıkan hiçbir oluşumun çıktığı haliyle kalmadığı, değişerek ve dönüşerek evrildiği ve dolayısıyla bir sürecin söz konusu olduğu; bir dinî anlayış ya da grubun sıralanan söz konusu unsurlara göre oluşan kendi eserleri ve kavramlarını dikkate alarak anlamaya çalışmanın gerekli olduğu; işaret edilen unsurların etkisiyle ortaya çıkan farklı dinî anlayışların kaçınılmaz bir olgu olduğu vb. hususlar üzerinde metodik bir yaklaşım sergilediği anlaşılmaktadır. Dolayısıyla Onat’ın dinin kurucu ilkeleri etrafında bütün bu farklılıkları zenginlik görerek birlikte yaşayabilmeyi önceleyen bir hassasiyet ortaya koyduğu göze çarpmaktadır. Onat, dünya ve ülkemizde yaşanan gelişmelere bağlı olarak Alevî gelenek hakkında yapılan tartışmalara ilgisiz kalmamış, bu konuda da hem kendisi akademik çalışmalar yapmış hem de öğrencilerini çalıştırmıştır. Onat, Ahmet Yesevî, Hacı Bektaş Velî gibi önemli olan şahsiyetler, Bektaşîlik ve Kızılbaşlık gibi farklı yapılanmalar, Velâyetnâme ve Buyruklar gibi eserler, Çorum örneğinde olduğu gibi alandaki pratik yansımalar, Kerbelâ gibi olgu, kavram ve semboller, Alevî gelenek bağlamında kimlik tartışmaları ve kimlik-teoloji ilişkileri, Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Dersleri ve Diyanet İşleri Başkanlığı bağlamında Alevî gelenekle ilgili yürütülen tartışmalar hakkında çalışmalar yapmıştır. Kızılbaşlık farklılaşması ve Buyruklar hakkında da öğrencilerine doktora çalışması yaptırmıştır. Onat, bu konuları da İslam Mezhepleri Tarihi alanında üzerinde hassasiyetle durduğu metodik bir yaklaşımla ele alarak Alevî gelenek hakkında alana önemli katkılar sunmuştur. Bu makalede Onat’ın Alevî gelenek hakkında alana yaptığı katkı kendi hassasiyetleri üzerinde durularak işlenmiştir.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

19

Ceylan, Tuncay, and Eyüp Şimşek. "Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Öğretmenlerinin Öğretim Materyallerini Kullanım Süreçlerinde İş Birliği Yapma Durumları." Journal of The Near East University Islamic Research Center 9, no. 2 (December 30, 2023): 177–96. http://dx.doi.org/10.32955/neu.istem.2023.9.2.02.

Full text

Abstract:

Öğretim materyalleri, öğrencilerin öğrenmesini ve öğretmenlerin öğretmesini etkinleştirmek için kullanılan araç ve gereçlerdir. Öğretim materyalleri, diğer derslerde olduğu gibi Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi derslerinde de verimliliği artırmakta, somut, kalıcı, etkileyici, kolay ve ekonomik öğrenme ve öğretmeler sağlamakta, ilgi ve dikkatleri çekerek öğrencilerin derse katılımlarını artırmaktadır. Din öğretiminde öğretim materyallerinden beklenilen yararların sağlanabilmesi Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi öğretmenlerinin öğretim materyallerini etkili ve ilkeli bir şekilde kullanmalarına bağlıdır. Öğretim materyallerini etkili kullanım ilkelerinden biri öğretmenlerin materyal kullanım süreçlerinde farklı kişi ve kurumlarla iş birliği yapmalarıdır. Bu ilke kapsamında öğretmenler, öğretim materyallerini tasarlarken, geliştirirken, hazırlarken veya kullanırken eğitim paydaşlarıyla iş birliği yapmalıdır. Bu ise öğretmenlerin materyal kullanım süreçlerinde iş birliği yapma durumu olarak değerlendirilmektedir. Bu bağlamda Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi öğretmenlerinin materyal kullanım süreçlerinde iş birliği yapma durumları araştırılarak konuyla ilgili ihtiyaç, eksiklik ve beklentiler ortaya konulabilir, olası problemlere ilişkin çözüm önerileri geliştirilebilir. Yapılan incelemede literatürde konuyla ilgili bir araştırmaya ulaşılamamıştır. Bu da alan yazında bir eksiklik olarak değerlendirilmiştir. Bu ihtiyaç doğrultusunda yapılan çalışmanın amacı Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi öğretmenlerinin öğretim materyallerini kullanım süreçlerinde iş birliği yapma durumlarını belirlemektir. Çalışma, konuyla ilgili ihtiyaç ve eksikliklere ışık tutarak literatüre katkı sağlayacağından önem arz etmektedir. Yanı sıra araştırma verileri katılımcı görüşleri ile araştırmacı gözlemleri bütünlüğünde elde edildiği için çalışma özgündür. Araştırma, nitel yöntemlerden durum çalışması desenine uygun tasarlanmıştır. Araştırma, amaçlı örneklem yöntemiyle seçilen dokuz Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi öğretmeniyle ve altı farklı ortaokulda yapılmıştır. Araştırmada, veri toplama aracı olarak yarı yapılandırılmış görüşme formu ve gözlem formu kullanılmıştır. Toplanan verilere içerik analizi yapılıp temalar oluşturulmuş ve yorumlanmıştır. Araştırmada elde edilen veriler iki ana tema altında toplanmıştır. Bunlar, iş birliği yapılan kişiler/kurumlar ve karşılaşılan sorunlardır. İş birliği yapılan kişiler/kurumlar temasında, katılımcıların Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi öğretmenleriyle, öğrencilerle, farklı branştan öğretmenlerle, okul idaresiyle, müftülük ve Diyanet İşleri Başkanlığı ile materyal temin etmek, bilgi alışverişinde bulunmak ve izin almak amacıyla iş birliği yaptıkları bulgusuna ulaşılmıştır. Sorunlar temasında, eğitim paydaşlarının iş birliğine ilgisiz kaldıkları ve az sıklıkta iş birliği yaptıkları tespit edilmiştir. Sonuç olarak katılımcıların eğitim paydaşlarından az sayıda kişi ve kurumla iş birliği yaptıkları, iş birliği yaptıkları kişilerin de çoğunlukla okul içi paydaşları olduğu belirlenmiştir. Bu durum katılımcıların okul dışı kişi ve kurumlarla iş birliği yapma tutum ve becerisi konusunda geliştirilmeye açık olduğunu göstermektedir. Katılımcıların yaptıkları iş birliği ise planlı, sistemli ve etkin olmayıp temin edilmek istenen materyallerin elde edilmesi ve materyallerin kullanıma hazırlanmasıyla sınırlı kalmıştır. Bu durum da öğretmenlerin materyal kullanım süreçlerinde iş birliği yapma konusunda yeterli bilgi, ilgi ve beceriye sahip olmadıklarına işaret etmektedir. Bu kapsamda öğretmenlere materyal kullanım süreçlerinde iş birliği yapma konusunda hizmet içi eğitimlerin alan uzmanları tarafından verilmesi önerilmektedir.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

20

Çelik, Ramazan. "Safâyî’nin Şerhü’l-İslâmi’n-Nûrânî'sinin Yeni Bir Nüshası: Muʿcizât-ı Ahmediyye." Journal of The Near East University Islamic Research Center 10, no. 1 (June 30, 2024): 47–69. http://dx.doi.org/10.32955/neu.istem.2024.10.1.03.

Full text

Abstract:

Türk edebiyatı XVI. yüzyılda muhteva ve tür bakımından zenginlik kazanmıştır. Hemen her meslek grubundan insanların ilim ve şiire merak saldığı bu asır, kültür ve irfan dünyamıza büyük zenginlikler katan bir zaman dilimidir. Sosyal ve kültürel hayatın çeşitli yönleri ile edebiyata yansıması neticesinde birçok şair ve yazar ortaya çıkmış, farklı sanat ve zanaat ehli olan insanlar tarafından edebî eserler kaleme alınmıştır. Gemiciliğe merak salan ve kendisi de bizzat Osmanlı ordusunda deniz seferlerine katılan Safâyî de (XVI. yüzyıl) 110 yıllık bereketli ömründe, kültürümüze önemli hizmetleri olmuş bir şairdir. Sinop’tan İstanbul’a gelerek burada muhtelif hocalardan ders alan Safâyî, gemicilerin piri olmakla birlikte tasavvufi kimliğiyle bir tekkede de postnişin olmuştur. Evini, türlü ilim irfan erbabının toplandığı feyizli bir muhabbethaneye çevirmiştir. Mutasavvıf, gemici, âlim gibi vasıfları kendinde toplayan Safâyî; birçok ilim ve meslekte üstad olan çok yönlü bir şahsiyettir. Şiir vadisinde de kendini gösteren sanatçı özellikle kaside, gazel ve mesnevide maharetlidir. Dinî alanda da önemli eserleri vardır. Terceme-i Vesâyâ-yı Şeyh Vefâ, Gazavât-ı Bahriyye, Fetih-nâme-i İnebahtı ve Moton gibi bilinen eserleri dışında yeni bir nüshası tespit edilen manzum Muʿcizât-ı Ahmediyye onun dinî mahiyetteki eserlerinden biridir. Safâyî’ye ait Şerhü’l-İslâmi’n-Nûrânî’nin farklı bir nüshası oluğu anlaşılan bu eserinde şair, Hz. Âdem ile Hz. İsmail arasındaki peygamberler ile Hz. Muhammed’in mucizelerini karşılaştırmış, muhtelif dinî konuları mesnevi formatında anlatmış, Kur’ân’ın bazı surelerinin manzum tefsirine yer vermiştir. Muhteva bakımından zenginlik gösteren eserde ayrıca şeriat, tarikat, hakikat, İslam esasları, tevhid, iman, namaz, oruç, hac gibi konular işlenmiştir. Eserde Hz. Âdem’in yedi mucizesi, Hz. İdris’in iki mucizesi, Hz. Nuh’un beş mucizesi, Hz. Hud’un üç mucizesi, Hz. Salih’in üç mucizesi, Hz. İbrahim’in beş mucizesi, Hz. İsmail’in üç mucizesi anlatılır. Mezkûr peygamberlerin mucizeleri ile Hz. Peygamber’in mucizeleri arasında bağlantı kurulur. Her mucize anlatımının sonunda bir kasideye yer verilir. Bu çalışmada, Sinoplu Safâyî’nin Diyanet İşleri Başkanlığı Yazma Eserler Kütüphanesinde bulunan, 004688 numarada kayıtlı Muʿcizât-ı Ahmediyye’si tanıtılmış; kitabın şekil özellikleri, muhtevası ve bölümleri incelenmiştir. Eserin tam ismi Kitâb-ı Muʿcizât-ı Ahmediyye’dir. Daha önce farklı nüshaları üzerinde çalışmalar yapılmış fakat eserin bu isim ve bütünlüklü hali ile çalışılmadığı tespit edilmiştir. Eldeki nüsha harekeli nesih hatla, çift sütunlu ve on beş satırlı yazılmış, 263 varaklık bir eserdir. Yirmi sekiz bölümden oluşan eser, yaklaşık 7260 beyittir. Eser mesnevi nazım şekli ile kaleme alınmış olmakla birlikte eserde terci-i bend, kaside, gazel gibi farklı nazım biçimleri; tevhit, naat, methiye gibi nazım türleri de mevcuttur. Çalışmada, eserin diğer nüshalarından farklı yönleri üzerinde durulmuş, ayrıca diğer nüshalarda yer almayıp sadece bu nüshada bulunan 40 civarında beyite yer verilmiştir. Diğer nüshalardaki eksik beyitler, silinmiş ya da okunmayan kelimeler bu nüsha esas alınarak tespit edilip gösterilmiştir. Bu vesile ile klasik edebiyatımıza ait bir eserin, yeni ve farklı bir nüshasının tanıtılması amaçlanmıştır.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

21

YİĞİT, Yasin. "Yüksek Din Öğretiminin Manevi Sağlık ve Hayata Yönelim Üzerine Etkisi: Iğdır Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Örneği." Harran Theology Journal, no. 50 (December 15, 2023): 119–40. http://dx.doi.org/10.30623/hij.1325238.

Full text

Abstract:

Bu araştırmada Türkiye’de yüksek din öğretimi yapılan bir kurum olan ilahiyat fakültesi öğrencilerinin manevi sağlık ve hayata yönelimleri ele alınmıştır. Bu kapsamda çalışmada maneviyat, manevi sağlık ve hayata yönelimle ilgili literatür taranmış ve katılımcılardan veriler toplanarak değerlendirilmiştir. Maneviyat literatürde (i) Bireylerin kutsalı, aşkın olanı tecrübesi, (ii) kendi kutsal kökenlerinin farkında olması, (iii) kendi özü, diğer insanlar ve varlıklarla bütünleşik olma hissi, (iv) ahlâkî ve manevî/dinî prensipleri içselleştirmeye çalışma gibi anlamlarda kullanılır. Manevi sağlık ise Fisher’e göre zihinsel, fiziksel, ruhsal, duygusal, meslekî ve sosyal açılardan sağlığın bütün boyutlarıyla ilgili olan, inanç ya da kutsal zemininde şekillenen tam bir iyilik halini ifade eder. Maneviyat, manevi sağlığı teminat altına alan bir olgu ve önemli bir ihtiyaçtır. Çünkü bireyler, manevi ihtiyaçlarını karşılamak üzere benimsedikleri yönelimlere göre hayatı anlamlandırır. Hayata yüklenen anlam tutum ve davranışları belirlemede etkin bir rol oynar. Ayrıca maneviyatın kişiye moral, motivasyon ve güç kazandırma işlevi bulunur. Maneviyatın bir ihtiyaç olması ve hayata etkisi dolayısıyla bireylerin bütün yönleriyle gelişimine yardımcı olmayı hedefleyen eğitim kurumlarında manevi boyutun göz ardı edilmemesinin büyük bir önemi bulunur. Manevi potansiyellerin işlenmesi açısından Türkiye’de ilahiyat ve İslâmî ilimler fakültelerinin ayrı bir yeri bulunur. Çünkü bu fakülteler lisans düzeyinde din ve maneviyat eğitiminin en yoğun yapıldığı kurumlardır. Ayrıca Milli Eğitim Bakanlığı ve Diyanet İşleri Başkanlığı kapsamında yürütülen din öğretimi faaliyetleri, söz konusu fakülte mezunları tarafından yürütülmektedir. Dolayısıyla ilahiyat fakültesi öğrencilerinin manevi sağlık ve hayata yönelimlerinin araştırılması gerekmektedir. Çalışma, söz konusu hususta literatürde var olan boşluğu doldurmaya katkı sağladığı için önemlidir. Çalışmanın amacı ilahiyat fakültesi öğrencilerinin manevi sağlık ve hayata yönelimlerinin belirlenmesidir. Bu bağlamda araştırmada öğrencilerin farklı boyutlardan meseleyle ilgili algılarını ve tutumlarını tespit etmek, öğrenim gördükleri fakültenin söz konusu husustaki katkısı hakkındaki düşüncelerini saptamak amaçlanmıştır. Ayrıca çalışmada katılımcıların, manevi sağlık ve hayata yönelimlerinin bağımsız değişkenlerin etkisine bağlı olarak farklılık gösterip göstermediğini ortaya koymak hedeflenmiştir. Çalışma nicel desenlerden biri olan tarama modeline göre yapılmıştır. Araştırmanın örneklemi 2021-2022 eğitim öğretim yılında Iğdır Üniversitesi, İlahiyat Fakültesinde öğrenim gören 508 öğrenciden oluşmaktadır. Katılımcılar gönüllülük esasına göre öğrenciler arasından rastgele seçilmiştir. Öğrencilere Baltacı ve Coşkun tarafından Türkçeye uyarlanan Manevi Sağlık ve Hayata Yönelim Ölçeği uygulanmıştır. Elde edilen veriler SPSS 23 paket programıyla analiz edilmiştir. Analiz sürecinde öğrencilerin ölçekten aldıkları ortalama puanlar hesaplanmış, bu ortalamaların çeşitli değişkenlerin etkisine göre anlamlı olarak farklılaşıp farklılaşmadığı tespit edilmiştir. Analiz sonucunda öğrencilerin manevi sağlık ve hayata yönelimleri, toplumsal (X̄=4.38), çevresel (X̄=4.39), aşkın (X̄=4.59), kişisel (X̄=4.67) alt boyutlar açısından çok yüksek düzeyde bulunmuştur. Ancak genel ortalamalara göre öğrencilerin ölçekte yer alan ifadelere manevi sağlık için verdikleri önem (X̄=4.67) ve bunlarla ilgili kendi hissettikleri (X̄=4.41) çok yüksek bulunmuş, buna karşın öğrencilerin ifadelerle ilgili olarak okulun katkısını (X̄=3.74) daha düşük düzeyde değerlendirmeleri dikkat çekmiştir. Bağımsız değişkenlerin etkisine bakıldığındaysa öğrencilerin manevi sağlık ve hayata yönelimleri cinsiyet, sınıf düzeyi, öğrenim durumu, akademik başarı durumu ve öğrenim şekli değişkenlerine göre anlamlı olarak farklılaşmamış, sosyoekonomik durum değişkenine göre anlamlı fark göstermiştir.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

22

ÜÇER, Cenksu. "Diyanet İşleri Başkanlığı ve Dinî Söylemi -Diyanet Gazetesi ve Diyanet Aylık Dergi Başyazıları Örnekleminde-." İlahiyat Akademi, December 4, 2021. http://dx.doi.org/10.52886/ilak.1022952.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

23

Keskin Korumaz, Esra. "Diyanet İşleri Başkanlığı Yayınlarında Kadınlık ve Erkeklik İnşası." İstanbul Üniversitesi Kadın Araştırmaları Dergisi, March 26, 2021. http://dx.doi.org/10.26650/iukad.2020.714525.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

24

AYBEY, Salih. "GENÇLERE YÖNELİK MANEVİ DANIŞMANLIK UYGULAMALARI VE MANEVİ DANIŞMANLARA YANSIYAN GENÇLİK DÖNEMİ SORU VE SORUNLARI." Diyanet İlmi Dergi, December 28, 2023. http://dx.doi.org/10.61304/did.1265114.

Full text

Abstract:

Modernleşme sürecinde değişim ve dönüşümlere bağlı olarak demografik yapının giriftleşmesi dünyada bir takım krizlere yol açmıştır. Farklı problemlerle karşı karşıya kalan insanoğlu, yaşadığı kriz ve acıyla başa çıkabilmek için bazı yöntemler geliştirmişlerdir. Psikoloji ve din üzerine yürütülen çalışmalar sonucunda ortaya çıkan manevi danışmanlık son yıllarda dünya gündeminde dikkate değer bir yer edinmiştir. Bu bağlamda din hizmetlerini yürüten Diyanet İşleri Başkanlığı, dünyadaki ve ülkemizdeki sosyal değişim, yeni ihtiyaçlar, sorular ve sorunlar karşısında yeni vizyonlar belirlemekte ve yeni misyonlar yüklenmektedir. Bu çalışmada Diyanet İşleri Başkanlığı tarafından yükseköğrenim öğrenci yurtlarında ve gençlik merkezlerinde yürütülmekte olan gençlere yönelik manevi danışmanlık uygulamalarının önemi, amacı ve ülkemizdeki manevi danışmanlık uygulamaları üzerinde durulmuştur. Ayrıca manevi danışmanlara yansıyan gençlik dönemi soru ve sorunları da ele alınmış ve değerlendirilmiştir. Nitel araştırma yöntemi kullanılarak yapılan çalışmada, manevi danışmanlara yansıyan gençlik dönemi soru ve sorunları dört başlık altında incelenmiştir. Gençlerden çok geniş bir çerçevede soruların geldiği, gençlerin din ile ilişkilendirdiği her türlü konuyu danışma ortamına taşıyabildiği ve manevi danışmanların gençler arasında önemli bir görev ifa ettikleri sonucuna ulaşılmıştır.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

25

ERYILMAZ, Hasan. "Sosyal Medya Ahlakı Ankara: Diyanet İşleri Başkanlığı Yayınları, 2020." Tevilat Selçuk Üniversitesi İslami İlimler Fakültesi Dergisi, August 26, 2021. http://dx.doi.org/10.53352/tevilat.959058.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

26

Özüçelik, Erdem. "KURUMSAL MANTIKLARIN LENSLERİYLE RESMÎ OLARAK DİN İŞLERİNİN YÖNETİMİNE İLİŞKİN BİR İNCELEME: DİYANET İŞLERİ BAŞKANLIĞI." Dicle Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, July 1, 2024. http://dx.doi.org/10.53092/duiibfd.1472522.

Full text

Abstract:

Örgüt çalışmalarında dini kavramların diğerlerine göre daha az incelendiği söylenebilir. Kurumsal mantıklar bu konuda din mantığına ayrı bir önem vermektedir. Bu araştırma dini mantığın makro düzeyde şekillenmesine yönelik olarak Türkiye’deki Diyanet İşleri Başkanlığı ve Laiklik ilkesi incelenecektir. Tarihsel veriler incelendiğince devlet ve din kavramlarının bazen bir arada bulunduğu bazen de rekabet ettiği nakledilmektedir. Kimi zaman devletin bir dini olması gerektiği savunulmuş, kimi zaman da devletin, dinlere karşı objektif bir duruş sergilemesi gerektiği ifade edilmiştir. Türkiye Cumhuriyeti’nde devlet ve din ilişkileri bu araştırmanın temel sorunsalını oluşturmaktadır. Bir tarafta Türkiye’de İslamiyet’in temsilcisi olarak anılan ve İslamî hizmetler noktasında mutlak resmî kurum olarak bilinen Diyanet İşleri Başkanlığı varken, diğer tarafta devlet ve din işlerinin ayrı tutulması anlayışını ifade eden Laiklik ilkesi bulunmaktadır. Bu iki ana mantık birçok tartışmaya vesile olmaktadır. İki mantığın ayrı ayrı değerlendirilmesi gerektiğini söyleyenler olduğu gibi, biri diğerinin varlığını tehlikeye atarak ikisinin bir arada bulunmasının mümkün olmadığını dile getirenler de bulunmaktadır. Araştırmada, Roger Friedland’ın kurumsal mantıklar sosyolojisinin lensleriyle, bu iki kavramın çelişip çelişmediği ve yıllardır nasıl bir arada var olabildiklerine yönelik olarak ışık tutulması amaçlanmaktadır.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

27

GÜL, Ali. "Diyanet Gençlik Merkezlerinde Yürütülen Değerler Eğitimi Çalışmalarının Öğretmen, Öğrenci, Veli ve Diyanet İşleri Başkanlığı Personeli Görüşleri Çerçevesinde İncelenmesi." Mevzu – Sosyal Bilimler Dergisi, August 2, 2023. http://dx.doi.org/10.56720/mevzu.1309295.

Full text

Abstract:

Günümüzde gençliğin dini ve kültürel mirasıyla yoğrulmuş ahlaki değerlere sahip olması için birçok kurum ve kuruluşça değerler eğitimi faaliyetleri düzenlenmekte ve devamlılığının sağlanabilmesi için projelendirilmektedir. Millî Eğitim Bakanlığı, Diyanet İşleri Başkanlığı, Gençlik ve Spor Bakanlığı arasında imzalanan protokol ile yürürlüğe giren “Çevreme Duyarlıyım, Değerlerime Sahip Çıkıyorum (ÇEDES) Projesi” bunlardan bir tanesidir. Proje, gönüllü öğrencilerin ilgi ve gereksinimlerine yönelik; sevgi, saygı, sabır, sorumluluk, dürüstlük, adalet, öz denetim, vatanseverlik, dostluk, yardımseverlik kök değerlerini kazandırmayı amaçlamaktadır. Araştırmanın amacı veli, öğrenci, öğretmen ve DİB personelinin görüşleri çerçevesinde Diyanet Gençlik Merkezinde yürütülen ÇEDES Projesinin incelenmesidir. Nicel araştırma yöntemi ve genel tarama modelinde tasarlanan araştırmanın örneklemini projenin uygulandığı 48 ilde Diyanet Gençlik Merkezlerindeki faaliyetlere devam eden 1365 öğrenci, 1160 veli, 384 öğretmen ve 119 DİB personeli oluşturmaktadır. Araştırmada Diyanet Gençlik Merkezi eksenli yürütülen ÇEDES Projesinin kazanımları, aksayan ve geliştirilmesi gereken yönleri incelenmiştir. Araştırmada, öğrencilerin gençlik merkezlerine ulaşımın kolay olduğu, eğitim amaçlı araç gereçlerin yeterli hale getirilmesi gerektiği, içerik ve programların gelişti-rilmesinin uygun olacağı, öğrencilerin ilgi ve aidiyetlerinin olumlu olduğu, faaliyetin öğrencilere katkısının istendik seviyede olduğu sonuçlarına ulaşıl-mıştır.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

28

ÇİNEMRE, Semra. "Diyanet İşleri Başkanlığı’nın Devlet, Toplum ve Dünya Kamuoyu ile İlişkileri: Başkan’ın Resmî Olarak Yayınlanan Etkinlikleri Üzerinden Bir İnceleme." İlahiyat Akademi, December 16, 2023. http://dx.doi.org/10.52886/ilak.1359668.

Full text

Abstract:

Diyanet İşleri Başkanlığı ülkemizde yaygın din eğitimi ve din hizmetlerini resmî olarak yürüten, Cumhuriyet tarihinin en önemli kurumlarından biridir. Bununla birlikte Başkanlık, din-devlet ilişkileri, daha özelde ise laiklikle irtibatlı olarak kuruluşundan itibaren varlığı, meşruiyeti, statüsü, görev ve yetkileri başta olmak üzere birçok açıdan kendisini çeşitli tartışmalı yaklaşımların odağında bulmuştur. Bu tartışmaların sonucunda Başkanlığın dönüştürülmesinden ilga edilmesine kadar çeşitli öneriler hemen her dönem gündemde yer almıştır. Buradan hareketle bu makalede Diyanet İşleri Başkanlığı’nın bizatihi varlığı, rolü ve öneminin devlet, toplum ve dünya kamuoyu ile ilişkileri çerçevesinde ortaya konulması amaçlanmıştır. Bu amaç doğrultusunda, 633 Sayılı Diyanet İşleri Başkanlığı Kuruluş ve Görevleri Hakkında Kanun’un “Başkanlığın en üst amiri olan Diyanet İşleri Başkanı, Başkanlığı temsil eder.” ifadesinden hareketle Diyanet İşleri Başkanı’nın resmî olarak yayımlanan etkinlikleri analiz edilmiştir. Nitel araştırma yönteminin benimsendiği çalışmada, Başkanlığın resmî internet sitesinde “Haberler” menüsünde Başkan’ın yayımlanan etkinlikleri doküman incelemesi yolu ile analiz edilmiştir. Burada resmî temasları, ziyaretleri, kabulleri, buluşmaları, kutlama/kınama/taziye vb. mesajları başta olmak üzere Başkan’ın çeşitli etkinlikleri haber metni olarak yayımlanmaktadır. Çalışmanın güncelliği açısından araştırmanın örneklemi 1/8/2022-1/8/2023 tarihleri arasındaki bir yıllık süreçte yayımlanan haberler olarak belirlenmiştir. Bu süreçte yayımlanan 453 haber metni betimsel yolla analiz edilmiştir. Yapılan analiz neticesinde Başkan’ın tüm faaliyetleri, hepsi kendi içinde alt temalara sahip olan şu dört kategoride tasnif edilmiş ve bulgular bu başlıklara göre sunulmuştur: “Katılım Gerçekleştirme”, “Resmî-Gayriresmî Temaslar”, “Sosyal Medya Paylaşımları” ve “Buluşma Etkinlikleri”. Çalışmanın sonunda Başkanlığın devletle ilişkilerindeki rolü ve önemi kapsamında; yasaların kendisine verdiği görev ve sorumluluklar çerçevesinde hizmet sunarak kendi işine odaklandığı, bunun yanı sıra zaman zaman bazı programlarda devlet erkânının yanında hazır bulunarak program gündemine uygun olarak dua ettiği tespit edilmiştir. Başkanlığın toplumla ilişkilerindeki varlığı, rolü ve önemi ise; halkla içe içe, kaynaşmış bir yapı arz eden, toplumun farklı kesimlerini din ve meşrep ayrımı gözetmeksizin ortak insani değerler ve hisler çerçevesinde kuşatıcı bir yaklaşım sergileyen, özellikle elim hadise ve afetlere duyarlılığı yüksek olan, mağdur ve dezavantajlı insanların yanında yer alan, netice itibarıyla Anayasa’nın 136. Maddesinde kendisine tevdi edilen milletçe dayanışma ve bütünleşme amacı doğrultusunda çeşitli etkinliklerde bulunan bir kurum olarak değerlendirilmiştir. Başkanlığın dünya kamuoyu ile ilişkilerindeki varlığı, rolü ve önemi ise; İslam’ın mukaddesatı konusunda duyarlılığı yüksek olup dünyaya bu konuda önderlik eden, dinî ve ahlaki işlerde ülkemizi uluslararası platformda temsil eden, dünya Müslümanları arasındaki uluslararası nitelikli çalışmaların önemine ve faydasına inanan, bu anlamda ilgili platformlarda etkin bir şekilde varlığını göstererek dünyaya açık bir görünüm arz eden bir kurum olarak değerlendirilmiştir. Sonuç olarak çalışmada Başkanlığın devlet, toplum ve dünya kamuoyu ile ilişkilerinde birçok yönden çeşitli roller üstlendiği ve büyük bir önem arz ettiği sonucuna ulaşılmıştır.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

29

BÜYÜKKAYMAZ, Mukaddes, and Şaziye Gül KOKULU. "Vahiy Sempozyumu Ardından." Tevilat Selçuk Üniversitesi İslami İlimler Fakültesi Dergisi, June 30, 2022. http://dx.doi.org/10.53352/tevilat.1138195.

Full text

Abstract:

Selçuk Üniversitesi İslami İlimler Fakültesi’nin ev sahipliğini yaptığı “Mahiyet ve Hakikat Bağlamında Vahiy Olgusu” adlı uluslararası sempozyum 17-18 Mart 2022 tarihlerinde gerçekleştirildi. Konya Büyükşehir Belediyesi, Diyanet İşleri Başkanlığı, Oş Devlet Üniversitesi ve Selçuk Üniversitesi İslami İlimler Fakültesi iş birliğiyle düzenlenen sempozyumda 125 bildiri sunuldu. Katılımcılar tebliğlerini Türkçe, Arapça, İngilizce ve Kırgızca dillerinde sundu. Sempozyumun 17 Mart tarihli ilk günkü oturumları yüz yüze ikinci günkü oturumları çevrimiçi olarak gerçekleştirildi.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

30

DAM, Hasan, and İdris ERTÜK. "Diyanet İşleri Başkanlığı Mesleğe Hazırlık Eğitim Programının İçerik Ve Etkililiğinin Değerlendirilmesi." Ondokuz Mayıs Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, June 20, 2020, 97–137. http://dx.doi.org/10.17120/omuifd.725115.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

31

KURT, İbrahim, and Zeki Salih ZENGİN. "Evaluation of PRA Specialized Training Program (2018) According to Stufflebeam's CIPP Model." Journal of Analytic Divinity, December 8, 2023, 255–79. http://dx.doi.org/10.46595/jad.1375320.

Full text

Abstract:

Toplumu din konusunda aydınlatmakla görevli Diyanet İşleri Başkanlığı, çeşitli alanlarda din hizmetlerini yürüten personeline yönelik hizmet içi eğitim kursları düzenlemektedir. Başkanlık teşkilatında görev yapan/yapacak nitelikli elemanları yetiştirmek amacıyla yürütülen eğitim-öğretim faaliyetlerinden biri de bugün itibariyle sayıları 12’yi bulan Diyanet Akademisi Başkanlığı bünyesinde faaliyet gösteren Dini Yüksek İhtisas Eğitim merkezlerindeki “ihtisas eğitimi” olarak bilinen hizmet içi eğitim kurslarıdır. Günümüz Türkiye’sinde dinî ilimlerin ihya ve inşa mekânları olma potansiyelini barındıran bu merkezler, kurulduğu günden bu yana DİB’in kendi personelini kalifiye ettiği en önemli eğitim kurumu olmuştur. Eğitim kurumları, programlarını ihtiyaca cevap verebilirliği çerçevesinde süreç içerisinde farklı paydaşlarla değerlendirebilmektedir. Programın değerlendirilmesi hem kurum, hem birey hem de toplum açısından son derece gereklidir. Program değerlendirmede farklı yaklaşım ve modeller kullanılabilmektedir. En genel anlamıyla bu değerlendirmelerin yaklaşımları hedefe ve sisteme dayalı, işbirlikçi/katılımcı odaklı değerlendirme yaklaşımları olarak ifade edilmektedir. Literatür incelendiğinde İhtisas eğitimi ve programı ile ilgili pek az çalışmanın yapıldığı, bu çalışmaların ise genellikle genel tanıtım odaklı nicel desenle yürütüldüğü, programın değerlendirildiği çalışmalarda ise belirli bir modelin takip edilmediği görülmektedir. Bu çalışmada İhtisas eğitim programı, sisteme/yönetime dayalı program değerlendirme yaklaşımlarından Stufflebeam’ın CIPP modeli kullanılarak değerlendirilmiştir. Çalışmada program değerlendirme modeli olarak CIPP modelinin kullanılmasının amacı, bu değerlendirmede amacın kanıtlamak olmayışı, geliştirme ve program hakkında karar verme yetkisine sahip kimselere bilgi vermek olması etkili olmuştur. Aynı zamanda araştırmacıya belirli esneklikler sağlaması ve süreç ve sonuç odaklı da yürütülebilmesi bu modelin tercih edilmesindeki bir diğer etken olarak ifade edilebilir. Anahtar Kelimeler:

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

32

KİRİŞ, Hacı Mustafa. "YAYGIN DİN EĞİTİMİ ALANINDA ÖNEMLİ BİR MESLEK OLARAK İMAM HATİPLİK VE STATÜSÜ." Tokat İlmiyat Dergisi, June 7, 2022. http://dx.doi.org/10.51450/ilmiyat.1103554.

Full text

Abstract:

Ülkemizde yaygın din eğitimi alanında hizmet veren kurumların başında Diyanet İşleri Başkanlığı gelmektedir. Başkanlık din hizmetleri bağlamında oldukça geniş bir sahada faaliyette bulunmaktadır. Bu faaliyetlerin yürütülmesi noktasında müezzin kayyım, imam hatip, Kur’an kursu öğreticisi, din hizmetleri uzmanı, vaiz gibi birçok görevli kuşkusuz kendi hizmet alanlarıyla ilgili çalışmaları yerine getirmektedirler. Bununla birlikte yaygın din eğitimi faaliyetlerinin halka sunulması noktasında imam hatiplik mesleği diğerlerinden daha fazla ön plana çıkmaktadır. Bu çalışmada imam hatiplik mesleği; tarihsel gelişimi, mesleğe atanabilme şartları, görev ve sorumlulukları gibi farklı boyutlarıyla ele alındıktan sonra mesleğin statüsü tespit edilmeye çalışılmıştır.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

33

HAVUZ, Hasan Hüseyin. "Ku’ran Okuma Dersinin Meâl Merkezli Yapılması Meselesi: Müfredat İncelemesi." Tasavvur / Tekirdağ İlahiyat Dergisi, October 11, 2023. http://dx.doi.org/10.47424/tasavvur.1347136.

Full text

Abstract:

Kur’an Okuma dersi, örgün eğitimin bütün kademelerinde zorunlu veya seçmeli bir ders olarak okutulduğu gibi, yaygın eğitim olarak Diyanet İşleri Başkanlığı kurslarında da okutulmaktadır. Bu dersin müfredatlarında, okumaların lafız ve anlam merkezli olması gerektiğine vurgu yapılmakta ve dersin anlam merkezli işlenmesi istenmektedir. Ancak ideal hale getirilen bu hedeflerin yapılabilirliği tartışılmalıdır. Ayrıca müfredatın lafız ve anlama odaklanması sebebiyle Kur'an lafzının öğretiminde meslekî olarak sıkıntılar yaşanmakta ve programlar işlevselliğini kaybetmektedir. Bu durumda Kur’an’ın anlamının öğretimi bu dersin öğrenme alanında değil, meslekî olarak ayrı bir dersin konusu olmalıdır. Bu sebeple çalışmada bunun yapılabilirliği tartışılmakta, Kur’an dersinin sınırları, meslekî açıdan lafız öğretiminin önemi ve lafız öğretimi ile beraber meâl/anlam merkezli ders yapmanın problemli yönü hatırlatılmakta bunun nasıl olabileceği ortaya konulmaktadır. Çalışmanın amacı meâl okumanın/anlam öğretiminin yanlışlığını, doğruluğunu savunmak veya okuma ilkelerini ortaya koymak değildir. Kur’an Okuma derslerinin meslekî alandaki sınırını belirleyerek hedeflerinin gerçekleşmesi için gerçekçi müfredatın hazırlanmasına katkı sağlamaktır. Bu bağlamda İmam Hatip Ortaokulları, İmam Hatip Liseleri, ortaokul ve lise gibi örgün eğitim programları, İlahiyat Fakültelerinin örnek olarak bazı programları ve Diyanet İşleri Başkanlığının ders müfredatları Kur'an'ın anlamının öğretilmesi yönünden incelenmiş ve değerlendirilmiştir.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

34

Söylev, Ömer Faruk. "Türkiye’de Dini Danışma ve Rehberlik: Alanları, İmkanları ve Yöntemleri (Diyanet İşleri Başkanlığı Örneği)." Cumhuriyet Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi 20, no. 1 (June 15, 2016). http://dx.doi.org/10.18505/cuifd.70534.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

35

Ümran Çavuşoğlu, Şerife. "Diyanet İşleri Başkanlığı Merkez Kütüpanesi’nde Korunan Üç Adet Kur’ân-ı Kerîm’in Tezhiplerinin İncelenmesi." Journal of humanities and tourism research (Online), January 1, 2022. http://dx.doi.org/10.14230/johut1331.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

36

Yiğit, Dilek, and İbrahim Aşlamacı. "İlk İmam Hatip Nesli Öncülerinin Türkiye nin Dini Hayatına Katkıları." TALIM: JOURNAL OF EDUCATION IN MUSLIM SOCIETIES AND COMMUNITIES, June 30, 2022. http://dx.doi.org/10.37344/talim.2022.29.

Full text

Abstract:

Bu araştırmanın konusu, 1951 yılında ikinci kez açılan İmam Hatip Okullarında öğrenim gören ilk neslin, Türkiye’nin dini hayatına katkılarının incelenmesidir. Araştırmada ilk İmam Hatip neslinin dini hayata olan katkıları; İmam Hatip Okulları ve Yüksek İslam Enstitüleri adına gerçekleştirilen hizmetler; ilk İmam Hatip neslinin öncülüğünde gerçekleşen teşkilatlanma çalışmaları ve yayıncılık faaliyetleri; bilimsel ve kültürel alanda gerçekleştirilmiş olan çalışmalar; Diyanet İşleri Başkanlığı bünyesinde yerine getirilmiş olan yurt içi ve yurt dışı hizmetler kapsamında ele alınmaya çalışılmıştır. İsimlerin belirlenmesinde ilgili literatürün etkili olduğu bu çalışmada araştırmaya konu olan kişilerin biyografileri, kendi görüş ve deneyimlerini kaleme aldıkları eserleri ve onlar hakkında yazılmış olan eserlerde yer alan konular tematik olarak incelenmiş, başlıklar bu temalardan yola çıkılarak belirlenmiştir. Araştırmanın sonunda ulaşılan bazı sonuçlar şu şekildedir: İlk İmam Hatip nesli, İmam Hatip Okulları ve Yüksek İslam Enstitüleri adına çeşitli hizmetlerde bulunmuştur. İşbirliği içinde olmak ve çalışmalarını hızlandırmak için Talebe Cemiyetleri, Nesil Hareketi, Ensar Vakfı, Türkiye Diyanet Vakfı gibi organizasyonlarla teşkilatlanmışlardır. İslam’ın İlk Emri Oku, Tohum, Nesil, İslam Medeniyeti gibi dergiler ve çeşitli yayınevleriyle yayıncılık faaliyetlerinde bulunmuşlardır. Üstlendikleri çeşitli görevlerde ülkenin sosyal, bilimsel, kültürel ve dini alanlarında önemli vazifeler ifa etmişlerdir. Anahtar Kelimeler İmam Hatip Okulları • İlk İmam Hatip Nesli •Dini Hayat •Din Eğitimi • Din Hizmetleri

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

37

SEYHAN, Ahmet Emin. "Dijital Dünyadaki Uydurma Hadislerle Mücadele Yöntemleri Üzerine Bir Değerlendirme." Marife Dini Araştırmalar Dergisi, June 21, 2023. http://dx.doi.org/10.33420/marife.1265285.

Full text

Abstract:

Bilgi iletişim teknolojilerindeki hızlı gelişmeler, süratle yayılan haber ve veriler dünyayı adeta küçük bir köy haline getirmiş, internet sayesinde e-devlet, e-ticaret, e-yayın ve e-eğitim gibi uygulamalar yaygınlık kazanmış ve insanlara sunulan hizmetin hızı ve kalitesi artmıştır. Ancak tuzaklarla dolu bu sanal âlemde “dijital okur-yazarlık bilincine” sahip olmayan insanlar büyük datanın “küçük verisi”, dijital endüstrinin “nesnesi/kölesi” ve sanal heveslerin “tutsağı” olmaktan da kurtulamamışlardır. Bilgisayar, akıllı telefon, internet ve sosyal medya imkânlarının yaygınlaşmasıyla birlikte dijital mecralarda pek çok asılsız haberin yanı sıra mesnetsiz dinî bilgiler de dolaşıma sokulmuş ve büyük sosyo-kültürel değişimler yaşanmıştır. Bu bakımdan toplumsal gelişmeleri yakından takip etmek ve halkı dinî konularda aydınlatmakla görevli Diyanet İşleri Başkanlığı’na ve bu kuruma eleman yetiştiren İHL, İlahiyat/İslâmî İlimler Fakülteleri’ne önemli görevler düşmektedir. Bu itibarla Diyanet İşleri Başkanlığı sunduğu hizmetin, eğitim kurumları da müfredatlarının içeriğini yeniden gözden geçirmek durumundadır. Çünkü “dijital görsel/yazılı/sesli” yayınlarda ortaya konulan çarpık tasavvurlar, İslâm’dan hazzetmeyen çevrelerin maksatlı olarak üretip dolaşıma soktukları kafa karıştırıcı ve şüphe uyandırıcı bilgileri muhtevi video ve görseller ve bilinçsizce paylaşılan uydurma hadisler İslâm’ın yanlış tanıtılmasına, Müslümanların Allah, peygamber, ahiret, kader, dua, tevekkül, rızık vs. anlayışlarının bozulmasına yol açmış, bütün bunlardan olumsuz etkilenen bazı kesimler de İslâm ile aralarına mesafe koymuşlardır. Bu makalede dijitalleşmenin birey ve toplum hayatına müspet ve menfî etkilerine, dijital dünyadaki uydurma hadislerin müslümanların din algısına verdiği zararlara ve bu tür mevzû hadislerle mücadele yöntemleri konusundaki tartışmalara yer verilmiştir. Makalenin temel amacı dijital platformlarda dolaşıma sokulan uydurma hadislerin zararlarını ortadan kaldırmak için siyasal otorite, yetkisini Anayasa’dan alan Diyanet İşleri Başkanlığı ve Müslümanlara düşen görevleri ele almak ve bu konudaki yöntem tartışmalarını değerlendirmektir. Çalışma sonunda dijital dünyada dolaşıma sokulan uydurma hadislerin zararlarını bertaraf etmek için güvenilir dinî bilgiler üretilmesinin, bu bilgilerin “dijital görsel/yazılı/sesli” materyallerle desteklenerek sosyal medya ortamlarında paylaşılmasının, mevzû hadisleri yayanlara karşı fikrî mücadeleye ilave olarak hukukî mücadele de yapılmasının gerekliliği sonucuna ulaşılmıştır. Aynı şekilde dijital yetkinliğe sahip din görevlilerinin özellikle sosyal medya ortamlarını aktif kullanarak “Din İşleri Yüksek Kurulu’nun onayını almış, doğru ve güvenilir dinî bilgileri” paylaşmasının ve Müslümanları uydurma hadislerin olumsuz etkilerine karşı uyarmalarının önemine dikkat çekilmiştir. Dijital Yayınlar Daire Başkanlığı’nın sanal ortamlarda dolaşıma sokulan uydurma hadisleri bir araya toplayan “site veya mobil uygulama” kurmasının ve mevzû hadisleri teşhir ederek halkı bilinçlendirmesinin önemine vurgu yapılmıştır. Din görevlilerinin (müftü, vaiz, imam, müezzin, din hizmetleri uzmanı, vs.) tv ve radyo programları, vaazlar veya Cuma hutbelerinde Müslümanlara “hadislerin kaynağını ve sıhhatini sorma bilinci” aşılamasının, sûre ve âyet numarası vermeden nasıl “âyet meali” paylaşmak mümkün değilse “hadislerin kaynak ve sıhhatini belirtmeden” de paylaşım yapmanın doğru olmadığını ifade etmelerinin önemine dikkat çekilmiştir. Gençlerin dinden soğumaması, sakat ideoloji ve sapık dinî akımlara kapılmaması için Din İşleri Yüksek Kurulu’nun uydurma hadisler konusunda “sağlam, güvenilir ve ikna edici bilgiler” hazırlamasının, Diyanet İşleri Başkanlığı’nda görev yapan tüm personelin bunları sosyal medya ortamlarında paylaşmasının, gençlerin de bu materyalleri farklı platformlarda dolaşıma sokarak “toplumsal farkındalık” oluşturmalarının önemi üzerinde durulmuştur. Ayrıca TBMM’nin Gıda, Tarım ve Hayvancılık Bakanlığı’na verdiği yetkiyle sahte bal üretip satanlarla mücadele ettiği gibi Diyanet İşleri Başkanlığı’na da “sanal ortamlarda uydurma hadis anlatan sahte din adamları ve bu rivâyetleri üreten/yayan internet siteleriyle mücadele etme yetkisi” vermesinin çok büyük önem arz ettiği sonucuna varılmıştır.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

38

Kocaman, Kasım, and Büşra Nur Özkaplan. "Paydaş Görüşlerine Göre Hafızlık Eğitim Veren Kur an Kurslarında PDR Hizmetleri." TALIM: JOURNAL OF EDUCATION IN MUSLIM SOCIETIES AND COMMUNITIES, December 31, 2023. http://dx.doi.org/10.37344/talim.2023.48.

Full text

Abstract:

Türkiye’de yaygın din eğitimi Diyanet İşleri Başkanlığı tarafından yürütülmekte, yaygın din eğitimi faaliyetleri ise genel olarak camilerin yanı sıra yoğun olarak Kur’an kurslarında gerçekleştirilmektedir. Kur’an kurslarında Kur’an öğretiminin yoğun olduğu bir dizi eğitim programı uygulanmaktadır. Bunların başında ise Kur’an’ı bütün olarak ezberlemeye dayanan hafızlık eğitim programı gelmektedir. Bu kursların ve öğrencilerinin sayısının gün geçtikçe artması, hafızlık eğitimi programı üzerinde daha önemli durmayı gerekli kılmıştır. Diyanet çağdaş eğitim anlayışının gereği olarak öğrenci merkezli ve eğitim bilimlerinin verilerinden yararlanarak 2010 yılında hafızlık programı hazırlamış, ayrıcı bu programın uygulama esaslarını gösteren yönergeler çıkarmıştır. Programda ve yönergelerde akademik başarı kadar, Psikolojik Danışmanlık ve Rehberlik (PDR) hizmetlerine de vurgu yapılmıştır. Ne var ki eğitim hizmetlerinin verimliliği ve kalitesi, eğitimin paydaşlarının değerlendirmeleriyle açığa çıkmaktadır. Bu bağlamda hafızlık kurslarında PDR hizmetlerinin öğretici, öğrenci ve veli görülerine göre ortaya konulması mevcut durumun anlaşılması ve geleceğe projeksiyon tutulması adına önemlidir. Bu kapsamda nitel araştırma yöntemi çerçevesinde paydaşlarla görüşme gerçekleştirilmiş, görüşlerin toplanmasında yarı yapılandırılmış görüşme formu kullanılmış ve veriler betimsel içerik analiz tekniğiyle işlenmiştir. En nihayetinde genel olarak kurslarda PDR hizmetlerinin istenilen kalite ve seviyede olmadığı sonucuna ulaşılmıştır. Ayrıca PDR öğretmenlerinin sayısının yetersiz olduğu, bu nedenle kursların öğreticilerine PDR konusunda seminerlerin verilmesinin yerinde olacağı kanaatine de varılmıştır. Anahtar Kelimeler Din Eğitimi, Yaygın Din Eğitimi, Kur’an Kursları, Hafızlık Eğitimi, PDR Hizmetleri

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

39

SEYHAN, Ahmet Emin. "Mehmet Görmez’in Hadis ve Sünneti Doğru Anlama Çabalarına Katkısı ve Teklif Ettiği İlkeler Üzerine Bir Değerlendirme." Mizanü'l-Hak: İslami İlimler Dergisi, September 27, 2023. http://dx.doi.org/10.47502/mizan.1274262.

Full text

Abstract:

Mehmet Görmez 2010-2017 yılları arasında Diyanet İşleri Başkanı olarak görev yapmış, akademik çalışmalarını hadis alanında yürütmüş, kurduğu İslâm Düşünce Enstitüsü’nde metodoloji konusundaki çalışmalarını devam ettiren günümüz hadis araştırmacılarındandır. Görmez, uzun yıllar hadis ilmiyle meşgul olması nedeniyle hadis ve sünnetle ilgili tartışmaların en önemli sebeplerinden birinin “anlama ve yorumlama konusundaki usûl ve yöntem eksikliği” olduğunu fark etmiş ve konuyu doktora tezi olarak çalışmıştır. O, Sünnet ve Hadisin Anlaşılması ve Yorumlanmasında Metodoloji Sorunu isimli tezinde “yeni bir metodolojiye ihtiyacın kaçınılmaz olduğunu” ifade etmiş, 2020 yılında yayınladığı Sünnet ve Hadisi Anlama Kılavuzu’nda hadis ve sünnet tartışmalarının doğru zeminde yapılmasına katkı sunmak amacıyla kırk iki ilkeden oluşan yeni bir usûl teşebbüsünde bulunmuştur. Görmez’in eserinde teklif ettiği prensiplerin değerlendirilmesine yönelik çalışmaların kemiyet ve keyfiyet bakımından yetersiz oluşu bu makalenin yazılma nedenidir. Makalede onun hadis ve sünnet anlayışı, Ehl-i hadis ve Ehl-i Kur’ân’a bakışı, Türkiye’deki hadis ve sünnet tartışmalarına yaklaşımı, hadis ve sünneti doğru anlama ve yorumlama çabalarına katkısı incelenmiş, önerdiği ilkelere yöneltilen bazı tenkitler değerlendirilmiştir. Çalışmada Görmez’in her biri ayrı araştırmaların konusu olan görüşleri yerine sadece hadis ve sünnete dair olanlar ele alınmıştır. Makalenin amacı Diyanet İşleri Başkanlığı yapmış bir hadis hocasının hadis ve sünnet anlayışını tespit etmek, hadis ve sünneti doğru anlama çabalarına katkısını tahlil etmek ve ortaya koyduğu usûle yönelik bazı tenkitleri değerlendirmektir.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

40

KASAR, Gülcan, and Yusuf AYDIN. "Ebeveynlerin 4-6 Yaş Grubu Kur’an Kurslarından Memnuniyet ve Beklentileri Üzerine Bir Araştırma: Muş İli Örneği." Amasya İlahiyat Dergisi, June 15, 2023. http://dx.doi.org/10.18498/amailad.1260171.

Full text

Abstract:

Ülkemizde çeşitli yaş grubundan bireylerin eğitim ihtiyaçlarının giderilmesi amacıyla pek çok alanda yaygın eğitim faaliyetlerinin yürütüldüğü kurumlar mevcuttur. Söz konusu eğitim alanı din eğitimi olduğunda, yaygın din eğitimi faaliyetleri resmi olarak Diyanet İşleri Başkanlığı (DİB) tarafından çeşitli kurumlar aracılığıyla yürütülmektedir. Yaygın din eğitimi faaliyetlerinin gerçekleştirildiği kurumlardan biri de Kur’an kurslarıdır. Kur’an kurslarının hitap ettiği kişilerin yaş gruplarına ve özelliklerine göre pek çok kategori bulunmaktadır. Gelişimin en hızlı gerçekleştiği, çeşitli bilgi, beceri ve zihinsel yeteneğin temelinin atıldığı dönem olması sebebiyle okul öncesi dönem eğitsel açıdan oldukça önemlidir. Okul öncesi eğitimine verilen önemden ötürü Diyanet İşleri Başkanlığı 2013 yılında 4-6 yaş grubu Kur’an kurslarını uygulamaya koymuştur. Birçok parametre göz önünde bulundurularak faaliyete geçirilen bu kurslar, okul öncesi öğrencilerinin kendi seviyelerine uygun olarak İslam dininin temel değerlerini öğrenmeleri ve Kur’an-ı Kerim ile sağlıklı ortamlarda tanışabilmelerini amaçlamaktadır. Bu amaç doğrultusunda DİB 4-6 yaş grubu için 25 ve 30’ar saatlik alternatifli yarım gün ve bir tam günlük öğretim programını hazırlamıştır. Programda Dini Bilgiler Alanı, Değerler Eğitimi Alanı, Kur’an-ı Kerim Alanı, Tamamlayıcı Kazanımlar Alanı, Beslenme ve Temizlik Alanı olmak üzere beş temel öğrenme alanı bulunmaktadır. Eğitim verilen yaş gurubunun gelişimsel açıdan kritik bir dönemde olmaları sebebiyle Diyanet İşleri Başkanlığı Eğitim Hizmetleri Genel Müdürlüğü bu kursların, değişen şartlara ve ihtiyaca yönelik yeniden yapılandırılmasına önem vermektedir. Bu amaç doğrultusunda izleme ve değerlendirme faaliyetleri yürütmektedir. Bu faaliyetlerin desteklenmesi amacıyla 4-6 yaş grubu Kur’an kurslarının uygulamaya konulduğu günden bugüne eğitsel açıdan niteliğinin geliştirilmesi, var olan ve zamanla ortaya çıkabilecek eksikliklerin tespit edilip giderilebilmesi için bu alanda pek çok akademik çalışma yapılmış ve halen yapılmaktadır. Muş ili özelinde yapılan bu çalışma ise eğitimin sacayağı olarak nitelendirilen öğretici, öğrenci ve veli üzerinde şekillenmiş olup 4-6 yaş grubu Kur'an kursları hakkında velilerin memnuniyet-beklenti düzeylerini belirlemek ve bu görüşler doğrultusunda değerlendirmelerde bulunmak amacıyla yapılmıştır. Araştırmada; kursların tercih edilme nedenleri, kursların fiziksel ve eğitsel donanımı, kurslarda verilen dini eğitim, kurs öğreticilerinin mesleki yeterlilikleri vb. konular hakkında velilerin görüşlerine yer verilmiştir. Bu sebeple 4-6 yaş grubu Kur’an kurslarında verilen eğitimin kalitesinin arttırılması, var olan eksiklik ve aksaklıkların tespit edilerek giderilebilmesi açısından çalışmanın önem arz ettiği öngörülmektedir. Çalışma, nitel araştırma yaklaşımları içerisinde yer alan durum çalışması deseni ile hazırlanmıştır. Veri toplama aracı olarak ise yarı yapılandırılmış görüşme formu kullanılmıştır. Görüşme formu hazırlanırken literatür çalışması yapılmış, konuyla ilgili hazırlanan anket soruları incelenerek din eğitimi alanında 4 akademisyen ile istişare edilmiştir. Araştırmanın çalışma grubunu Muş ilinde çocuklarını 4-6 yaş grubu Kur’an kurslarına gönderen 197 kişi içerisinden kolayda örnekleme metodu ile belirlenmiş 20 kişi oluşturmaktadır. Çalışmada veliler ile gerçekleştirilen görüşme sonrası elde edilen veriler bilgisayara aktarılmış araştırmanın amacına uygun olacak biçimde tek tek incelenerek kodlanmış aynı anlamı taşıyan veriler aynı kod altında birleştirilmiştir. Oluşturulan kodlar araştırmanın geçerlilik ve güvenirliğini arttırmak amacıyla Nvivo 12 programıyla ortak temalar altında toplanıp kategorize edilmiş frekans ve yüzdelerine ulaşılarak yorumlanmıştır. Araştırma sonucunda, velilerin kurstan beklentilerinin büyük ölçüde karşılandığı, kursların fiziki açıdan eğitim-öğretime uygun olduğu, öğreticilerin din eğitimi, pedagoji vb. alanlarda donanımlı olduğu, kursta yapılan etkinliklerin süre ve içerik açısından yeterli olduğu, velilerin çocuklarını kursa severek isteyerek gönderdikleri ve etrafındaki kişilere kursları tavsiye edecekleri sonucuna ulaşılmıştır. Çalışmanın etik izni Muş Alparslan Üniversitesi Bilimsel Araştırmalar ve Yayın Etiği Kurulunun 10.11.2022-70302 tarih ve sayılı onayı ile alınmıştır.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

41

ÇAĞ, Galip. "Rumeli’de Suhte(Softa) Olayları ve Anadolu İle Karşılaştırmalı Bir Bakış (1566-1609)." İçtimaiyat, September 14, 2023. http://dx.doi.org/10.33709/ictimaiyat.1297089.

Full text

Abstract:

Giriş Suhte ya da softa hadiseleri Osmanlı klasik çağının son bölümünde ortaya çıkan ve yüzyılının sonuna dek evvela Anadolu’da etkisinin gösteren mühim bir toplumsal hadisedir. Bahse konu tarih aralığında çok ciddi bir asayiş sorunu haline gelen olayların hemen tüm Osmanlı coğrafyasını bu denli etkilemesi de ayrıca önemli ve ilginçtir. Zira bu denli geniş çaplı bir halk hareketinin kısa sayılabilecek sürede gösterdiği yaygınlık meseleyi sosyolojik bir hadise haline getirir. Gereç ve Yöntemler Çalışmanın iskeletini oluşturacak olan bulgular bölgenin farklı merkezlerine gönderilen hükümleri içeren Cumhurbaşkanlığı Devlet Arşivleri Başkanlığı Osmanlı Arşivi (BOA), Bâb-ı Âsafî Divan-ı Hümayun Kalemi Defterleri (A. DVN-d.) Numara(Nr.) 3, 5, 7, 12,15, 19, 22, 30, 35, 36, 58, 64, 66 ve 78’den yola çıkılarak ortaya konacaktır. Sonuç Suhte olayları her ne kadar Anadolu’da Celali İsyanları’nın bir ön safhası gibi düşünülse de kayıtlar hadiselerin özellikle de Rumeli’de de karşılık bulduğunu gösterir. Dolayısı ile konu sadece bir Anadolu hareketi değil Osmanlı topraklarının tamamını ilgilendiren bir vaka olarak düşünülmelidir. Kaynakça Arşiv Vesikaları Cumhurbaşkanlığı Devlet Arşivleri Başkanlığı Osmanlı Arşivi (BOA), Bâb-ı Âsafî Divan-ı Hümayun Kalemi Defterleri (A. DVN-d.) Numara(Nr.) A.{DVNSMHM.d.. 04.08.973 / 24 Şubat 1566: 5 / 1098. A.{DVNSMHM.d.. 06.11.973 / 25 Mayıs 1566: 5 / 1700. A.{DVNSMHM.d.. 13.01.967 / 15 Ekim 1559: 3 / 424. A.{DVNSMHM.d.. 11.02.973 / 17 Ağustos 1567: 7 / 81. A.{DVNSMHM.d.. 13.02.979 / 7 Temmuz 1571: 15 / 358. A.{DVNSMHM.d.. 27.04.979 / 18 Eylül 1571: 12 / 903. A.{DVNSMHM.d.. 16.04.980 / 26 Ağustos 1572: 19 / 697. A.{DVNSMHM.d.. 26.04.981 / 25 Ağustos 1573: 22 / 525. A.{DVNSMHM.d.. 28.03.985 / 15 Haziran 1577: 30 / 613. A.{DVNSMHM.d.. 02.07.986 / 4 Eylül 1578: 35 / 538. A.{DVNSMHM.d.. 17.03.993 / 19 Mart 1585: 58 / 572. A.{DVNSMHM.d.. 29.12.996 / 19 kasım 1588: 64 / 280. A.{DVNSMHM.d.. 26.10.997 / 7 Eylül 1589: 66 / 464. A.{DVNSMHM.d.. 26.10.997 / 7 Eylül 1589: 66 / 498. A.{DVNSMHM.d.. 1.10.1018 / 28 Aralık 1609: 78 / 925. Araştırma Eserleri Akdağ, M. (2009). Türk Halkının Dirlik ve Düzenlik Kavgası: Celali İsyanları, İstanbul: Yapı Kredi Yayınları. Akdağ, M. (2014). Türkiye’nin İktisadî ve İçtimaî Tarihi, , İstanbul: Yapı Kredi Yayınları. Çağ, G. (2023). Bafra’da Suhte Olayları Ve Osmanlı Merkezinin Tepkileri (1559-1588), Tarihi, Sosyal ve Kültürel Yönleriyle Bafra, Ed. Osman Köse, Ankara: Berikan Yay., 181-198. Faroqhi, S. (2016). Devletle Başa Çıkmak Osmanlı İmparatorluğu’nda Siyasal Çatışmalar ve Suç 1550-1720, Çev. H. K. Bejsovec, İstanbul: Alfa Yay. İlgürel, M. (1993). Celali İsyanları mad., Türkiye Diyanet Vakfı İslam Ansiklopedisi (DİA), VII, İstanbul: Türkiye Diyanet Vakfı, 252-257. İnalcık, H. (1947). Bursa Şer’iye Sicillerinde Fatih Sultan Mehmed’in Fermanları, Belleten, XI/44, TTK, Ankara, 693-708. Kiel, M. (1996). Filibe mad., Türkiye Diyanet Vakfı İslam Ansiklopedisi (DİA), XIII, İstanbul: Türkiye Diyanet Vakfı, 79-82. Koç, Y. (2005). Osmanlıda Toplumsal Dinamizmden Celali İsyanlarına Giden Yol ya da İki Belgeye Tek Yorum, Bilig, 35, Güz/2005, 229-245. Özel, O. (2018). Şiddetin Egemenliği1550 ila 1700 Arasında Celaliler, ed. C. Woodhead, Osmanlı Dünyası, çev. G.Ç. Güven, İstanbul: Alfa Yay., 245-268. S. Kütükoğlu M. (2020). Osmanlı’nın Sosyo-Kültürel ve İktisadî Yapısı, Ankara: TTK.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

42

ARSLAN, Adnan. "İBNÜ'L-CEVZÎ’NİN (Ö. 597/1201) YÂKÛTE ADLI ESERİNİN BELÂGAT AÇISINDAN İNCELENMESİ." Ondokuz Mayıs Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, October 26, 2022. http://dx.doi.org/10.17120/omuifd.1167729.

Full text

Abstract:

İslami ilimlerin hemen her alanında kaynaklık edecek nitelikte irili ufaklı yaklaşık iki yüz civarında eser bırakan İbnü'l-Cevzî, sadece bir ilim adamı değil aynı zamanda yaşadığı dönemin etkin bir vaiz olmuştur. Bağdat’ın önemli camilerinde vaazlar veren İbnü'l-Cevzî, nasihat ve irşat içerikli eserler kaleme alarak vaazlarına asırlar üstü bir hüviyet kazandırmıştır. Sayısı otuzu bulan bu vaaz metinlerinden birisi Yâkûte adlı eseridir. İbnü'l-Cevzî bu eserde bilindik vaaz metinlerinden farklı olarak edebiyatçılığını ön plana çıkarmıştır. Belâgat ilminin üç sacayağı olan meânî, beyân ve bedî´ disiplinlerinin alt başlıklarını, sanki bir edebiyat eseri kaleme alıyormuş gibi yoğun bir şekilde kullanmıştır. İbnü'l-Cevzî’nin vaaz içerikli metinlerinin asırlardır Müslümanlar arasında sıklıkla okunmasının nedeni bu olmalıdır. Bu çalışmada mezkûr söz sanatları açısından eser, incelemeye tabi tutulmuştur. Bu çalışma ile edebi sanatların bir vaaz metnine nasıl katkıda bulunabileceği Yâkûte üzerinden irdelenmiştir. Bu makalenin, başta Diyanet İşleri Başkanlığı olmak üzere toplumun irşat ve ıslahı için çalışan tüm sivil ve resmi teşekkül mensuplarına, vaaz hususunda İbnü'l-Cevzî’yi örnek olarak sunmak gibi bir amaç gözetilmiştir.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

43

ALTUNOK, Bahar, and İlyas ERPAY. "Din ve Maneviyat Ekseninde Türkiye’de Dini Sosyal Hizmetler." Marifetname, December 18, 2022. http://dx.doi.org/10.47425/marifetname.vi.1195065.

Full text

Abstract:

Din ve maneviyat eksenindeki dini sosyal hizmetler, klasik sosyal hizmet disiplininde kendisine henüz yer bulmuş yeni bir yaklaşımdır. Dini sosyal hizmetler, sosyal desteğe ihtiyacı olan dezavantajlı gruplara; din ve maneviyata ilişkin hizmetlerin sunumudur. Diğer bir deyişle din ve maneviyat ekseninde dini sosyal hizmetler, inanç konularına dair bilincin genel sosyal hizmete entegrasyonudur. Dini sosyal hizmetler ayrıca sosyal hizmetlere ihtiyaç duyan grupların ya da bireylerin inanç ve düşüncede sapkınlıklara yönelmesinin önüne geçmek, manevi rahatsızlıklarını terapi ve telkin ile çözmek, manevi risklerden uzak durmalarını sağlayarak iç huzura kavuşmalarını sağlamak gibi gayeleri olan bir disiplindir. Bu bağlamda dini sosyal hizmetin amacı; yoksunluk içinde bulunan dezavantajlı gruplara sadece madden yardım sağlamak değil, aynı zamanda manen de yardım sağlayarak tam iyilik hallerinin oluşmasına destek vermektir. Bu çalışmada Türkiye özelinde dini sosyal hizmet uygulamalarının mevcut durumunun ortaya konulması ve uygulamadaki sorunlarının tespit edilmesi amaçlanmıştır. Bu amaç doğrultusunda Diyanet İşleri Başkanlığı tarafından dezavantajlı gruplara yönelik sunulan dini sosyal hizmetler irdelenmiştir.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

44

AY, Orhan. "Tasavvufî Risâlelerden Oluşan Bir Mecmûʿa: “Tasavvuf Mecmûʿası [DİB 81023]”." Osmanlı Medeniyeti Araştırmaları Dergisi, January 6, 2023. http://dx.doi.org/10.21021/osmed.1211173.

Full text

Abstract:

Tasavvuf Mecmuaları; edebiyat, tasavvuf, rüya tabirleri, ilim, tıp, folklor gibi konularda zengin içerikli malzemeler barındırdığından geleneksel kültürümüz ve edebiyatımız açısından önemli kaynaklardan sayılabilir. Buna rağmen gerek dağınık bir içeriğe sahip olmaları gerekse de mecmulardaki risâlelerden bir kısmının yazarının belli olmaması gibi nedenlerle araştırmacılar bu tür eserler üzerinde çalışma yapmaktan kaçınmaktadır. Makalemizle bu alandaki boşluğu bir nebze de olsa doldurmayı amaçladık. Diyanet İşleri Başkanlığı Yazma Eserler Kütüphanesi dewey 81023’te kayıtlı Tasavvuf Mecmûʿası’nda tasavvufî ıstılahların ve sembollerin açıklamaları, nefsin yedi mertebesinin özellikleri, kişinin rüyada gördüğü nesnelerden yola çıkarak nefis mertebelerinden hangisine sahip olduğu, süluk yolunda dikkat edilmesi gereken kurallar, bazı tarikatların zikir telkinleri ve nesep silsileleri, hakiki şeyhin özellikleri, şeyhle mürit ilişkileri gibi konular ele alınmıştır. Tasavvuf Mecmûʿası üzerine yapılan bu çalışmayla tasavvuf öğretisinin ele alındığı muhtelif yazarlara ait 23 risâlenin muhtevası kısaca özetlenmiş, mecmuanın dil ve üslup bakımından incelemesi yapılmıştır. Mecmuada geçen menkıbe ve pendnamelerin genel değerlendirmesi yapılarak yaşantı itibariyle tasavvufî yönleri bulunan kimi peygamber ve sahabenin tasavvuftaki konumları ve özellikleri hakkında bilgi verilmiştir.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

45

Bayrakdar, Nazım, and Mehmet Öztürk. "4-6 YAŞ KUR’AN KURSLARINDA VERİLEN EĞİTİMİN ÇOCUKLARIN AİLE ORTAMINDAKİ DAVRANIŞLARINA YANSIMA DURUMU." Uluslararası Sosyal Bilimler Akademik Araştırmalar Dergisi, June 27, 2024. http://dx.doi.org/10.58201/utsobilder.1492537.

Full text

Abstract:

Son dönemde geleneksel aile yapısından hızla uzaklaşılması, bireylerin okul öncesi dönemde dini ve ahlaki gelişimlerini destekleyici nitelikte bir aile ortamından büyük ölçüde yoksun kalmaları sonucunu doğurmuştur. Çocuklarına yeterli ve nitelikli bir din eğitim hizmeti vermekte yetersiz kalan ve bundan rahatsızlık duyan ebeveynler söz konusu eksikliği gidermek üzere güvenilir bir kaynak arayışına girmişlerdir. Diyanet İşleri Başkanlığı, 4-6 yaş Kur’an Kurslarını faaliyete geçirerek ebeveynlerin bu arayışlarına cevap vermek istemiştir. Bu kursların söz konusu arayışa ne ölçüde cevap verdiği, bilimsel araştırmalara konu edilmesi gereken çok önemli bir meseledir. Bu çalışma, 4-6 yaş Kur’an kurslarında verilen eğitimin, çocukların aile ortamındaki davranışlarına yansıma durumunu tespit etmek amacıyla yapılmıştır. Çalışmada yarı yapılandırılmış görüşme tekniği kullanılmıştır. Görüşmeler, çocuğunu Uşak il merkezinde faaliyet yürüten 4-6 yaş Kur’an kurslarından birine gönderen annelerle gerçekleştirilmiştir. Araştırmada, 4-6 yaş Kur’an kurslarında verilen eğitimin, çocukların aile fertleriyle olan ilişkilerine, tertip/düzen, adab/nezaket ve ibadet kapsamındaki davranışlarına büyük ölçüde olumlu yansıdığı sonucuna ulaşılmıştır.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

46

ATALAY, Abdurrahman. "The Understanding of Miracles in Religious Publications in the Republican Period (1924-1960) of Türkiye." Cumhuriyet İlahiyat Dergisi, May 25, 2023. http://dx.doi.org/10.18505/cuid.1251202.

Full text

Abstract:

Öz: Cumhuriyetin ilk çeyreğindeki dinî yayınların gerek muhteva gerekse üslup ve metot olarak istikametini belirleyen birçok âmilden bahsetmek mümkündür. Bu âmillerin bir kısmı Cumhuriyetle birlikte devreye girerken-veya güçlü bir hal alırken- önemli bir kısmının da Osmanlı modernleşmesine kadar uzanan bir geçmişe sahip olduğu görülmektedir. Osmanlı devletinin savaş meydanlarında başlayan gerilemesi, ciddi toprak kayıplarının yanı sıra Müslümanların kendilerine olan güvenlerini zedelemiş ve kurtuluşun Batı tipi bir modernleşmeyle mümkün olacağı fikrini yaygınlaştırmıştır. Bu çerçevede Batı dünyası ile geri kalmışlık hissiyle kurulan zorunlu ilişkiler askerî, siyasî ve kültürel alanlarla sınırlı kalmamış dinî alana da sirayet etmiştir. Bundan dolayı Osmanlı âlim ve mütefekkirleri bir taraftan siyasî ve idarî ıslahatlarla çıkış yolları ararken diğer taraftan da mevcut din anlayışını ve bu istikamette teşekkül etmiş olan din-dünya tasavvurunu tartışmak zorunda kalmıştır. İslam’ın terakkiye mani olmadığı, bilimsel ve teknik gelişmeleri teşvik ettiği, içerik olarak da akıl ve mantık esaslarıyla tetabuk ettiği bilhassa vurgulanmıştır. Bu minvaldeki vurguların gerek Osmanlı’nın son döneminde gerekse Cumhuriyet Türkiyesi’nde kaleme alınan metinlerde canlılığını koruduğu da bilinmektedir. Diğer taraftan Batı’nın determinist bir çerçevede teşekkül eden pozitivist ve materyalist bilim anlayışından bağımsız gelişmeyecek olan bu yaklaşım şekli, İslâm’ın amelî ve ahlakî meseleleriyle birlikte itikat sahasını da etkilemiştir. Bu durumun cumhuriyet dönemine intikal edildiğinde kuvvetlenerek devam ettiği ise aşikârdır. Zira seküler ve pozitivist zemin arayan cumhuriyetin kurucu kadroları, genelde dinî sahanın özelde ise itikadî hususların dönemin bilimsel anlayışıyla çatışmaması gerektiği fikrini savunmaktadır. Çalışma konumuz bağlamında ifade edecek olursak siyasî merkez, tabiatta sebep-sonuç ilişkisi çerçevesinde zorunlu sabit yasaların olduğunu ve bu yasaların dışında bir etkinin mümkün olmadığını düşünmektedir. Bu tavra karşılık dinî yayınlarda, tabiat yasalarının üstüne çıkan durumları ifade etmek için kullanılan mucize meselesi, bir taraftan Allah’ın sıfat ve fiillerine halel getirmeden diğer taraftan da İslâm’ın modern bilimle çatıştığı izlenimine mahal vermeden ele alınmaya çalışılmıştır. Siyasî merkezin ve Batıcı aydınların çizmiş oldukları seküler ve pozitivist çerçevenin etkisi altında meselenin tartışılması ise konuyu araştırılmaya değer bir konu haline getirmektedir. Zira yeni ilm-i kelam döneminde mucizelerin imkânı ile ilgili aklî ve bilimsel yorumlara cumhuriyetle birlikte kurucu kadroların sınırlandırıcı tavrı da eşlik etmiş ve bu durum dönemde yazılan metinlerin muhteva ve üslubunu önemli ölçüde belirlemiştir. Bu hal ve şartlarda mucize gibi dini bir meselesinin temellendirilmesinde çatışma ve uzlaşma noktalarına işaret etmenin önemli olduğunu kanaatindeyiz. Bu doğrultuda çalışmamız, zaman olarak 1924-1960 yıllarını kapsayan ve kaynak olarak da bilhassa Diyanet İşleri Başkanlığı ve Ankara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi yayınlarını merkezde bulunduran bir çalışmadır. Başlangıç tarihi olarak belirlediğimiz 1924, hem Diyanet İşleri Başkanlığı’nın kuruluş tarihine hem de hilafetin kaldırılması ve Tevhid-i Tedrisat Kanunu gibi bir takım önemli kararların alınması bakımından önem arz etmektedir. Diğer taraftan 1960 tarihi ise, siyasî anlamda bir darbe tarihine ve bir takım kırılmalara işaret etmektedir. Çalışmamız esnasında gerek Diyanet İşleri Başkanlığı ve gerekse Ankara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi tarafından yayınlanan kaynaklara yer verdiğimiz gibi bu kaynaklarla doğrudan alakalı diğer kaynakları da göz önünde bulundurduk. Bu zaman ve kaynak sınırlandırmamızın yanı sıra yeri geldikçe 1924 öncesi ve 1960 sonrası kaleme alınan önemli metinlere de intikal ettiğimizi söylememiz gerekir.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

47

KARAKAPLAN, Bayram, and Mehmet ALTINOVA. "Historical a Text: Târîh-i Hâlid ibn-i Zeyd Ebâ Eyyûb-u Ensârî." Edebî Eleştiri Dergisi, October 8, 2023. http://dx.doi.org/10.31465/eeder.1354109.

Full text

Abstract:

Ebû Eyyûb el-Ensârî, Hz. Muhammed’i evinde konuk etmiş ve onunla pek çok sefere katılmış İslami bir değerdir. Hakkında pek çok menkıbe bulunan bu şahsiyet hem klasik hem de modern edebiyatta kendine yer bulmuştur. Bu metinler daha çok söz konusu şahsiyetin İslam dünyasındaki önemini gösteren ve onun çevresinde gelişen olayları anlatan metinlerdir. Bu çalışmada bu metinlerden biri olan Diyanet İşleri Başkanlığı Kütüphanesi 5753-I numarada kayıtlı Târîh-i Hâlid ibn-i Zeyd Ebâ Eyyûb-u Ensârî adlı metnin çeviriyazısı verilmiş ve eser dil ve içerik yönünden incelenmiştir. Eser, dil açısından metinden örnekler verilerek fonetik ve morfolojik başlık altında; içerik yönünden ise şahıs, zaman ve mekân açısından değerlendirilmiştir. Şahıslar, metin içerisinde hem asıl kahraman hem de yan kahramanlar olarak ele alınmış ve bu kişilerin tarihî şahsiyetleriyle metindeki şahsiyetleri arasında karşılaştırma yapılmıştır. Metnin bir hikâye anlatısı olması sebebiyle kahramanların etki alanları zaman ve mekân olarak da incelenmiştir. Ayrıca metinde anlatılan olayların tarihî gerçekliklerle olan ilişkisinin doğruluğu tahkik edilmiştir. Çalışmanın sonuna orijinal metinden örnekler verilmiş olup metnin daha iyi anlaşılması için elde edilen görsel de eklenerek çalışma tamamlanmıştır.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

48

YILDIRIM, Suzan. "Multidisipliner Perspektiften Dini Danışmanlık ve Rehberlik Kapsamında Aile Danışmanlığı." Ahi Evran Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, November 7, 2022. http://dx.doi.org/10.31592/aeusbed.1039778.

Full text

Abstract:

Diyanet İşleri Başkanlığı (DİB)’na bağlı İl Müftülükleri bünyesinde oluşturulan, Aile ve Dini Rehberlik Büroları (ADRB)’na değişik konularda, pek çok soru sorulmakta ve sorular kayıt altına alınmaktadır. Büroda hizmet veren görevliler, danışanların sordukları sorulara cevap vermekte veya diğer kurumlara yönlendirme yapmaktadırlar. Makalenin amacı; danışan sorularının çeşitliliğini ortaya çıkarmak, yapılan yönlendirmelerin yetersizliğine dikkat çekerek, disiplinler arası koordineli çalışmanın önemine vurgu yapmaktır. Bu çalışma, nitel araştırma desenlerinden, bütüncül tek durum deseni ile gerçekleştirilmiştir. Veri toplama tekniği olarak dokümanlar kullanılmıştır. 2020-2021 yılları arasında İzmir ADRB karteksleri üzerinde çalışılmıştır. Kartekslerde kayıtlı 3443 sorudan, 3047 soru aile ile ilgilidir. 3047 soru içinden konu çeşitliliğine göre 13 üst tematik çerçeve tespit edilmiştir. Tematik çerçeveye göre sınıflandırılan bu sorulara betimsel analiz yapılmış ve yorumlanmıştır. Bulgular; karı-koca arasındaki iletişim problemi, nişan/evlilik konuları, akrabalarla ilişkiler, ebeveyn genç ve çocuk sorunları, boşanma, aile planlaması, psikolojik problemler, miras, aile içi şiddet, bağımlılık, aldatma, cinsel içerikli konular, şeklinde oluşmuştur. En fazla soru karı koca arasındaki iletişim problemi ile ilgilidir. Soru konularının çeşitliliğinden dolayı ADRB’nin dini danışma ve rehberlik yanında; hukuk, alkol ve madde bağımlılığı tedavi merkezi (AMATEM) ve psikolojik yardım hizmeti sunan mesleklerle birlikte iş birliği ve koordineli bir şekilde çalışmasının önemine dikkat çekilmiştir.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

49

KORUCU GÜVEN, Sema. "Günümüz İman Problemlerine Buhârî’nin Kitâbü’l-İmân’ından Bakmak." İslam Medeniyeti Araştırmaları Dergisi, December 12, 2023. http://dx.doi.org/10.20486/imad.1367759.

Full text

Abstract:

Konulu hadis çalışması örneği olarak Buhârî’nin el-Câmiu’s-Sahîh adlı eserinin Kitâbü’l-Îmân bölümünün ele alındığı bu çalışmada hadis metinlerinin dinamikliğini ortaya koymak amaçlanmıştır. Günümüzde imana dair meselelerin genel olarak ateizm, deizm ve agnostisizm üzerinden gündeme geldiği görülmüştür. Ancak itirazları daha ziyade Allah’ın varlığına yönelik olduğu için ateizm ve agnostisizmin iddiaları bu çalışmanın dışında bırakılmış ve çalışmada hicrî üçüncü asırdaki iman tartışmaları bağlamında telif edilmiş olan Kitâbü’l-Îmân’ın bu dönemdeki inanç tartışmalarına uygulanabilirliği incelenmiştir. Bu minvalde Buhârî döneminde iman problemlerine genel olarak ircâ düşüncesinin sebep olduğundan hareketle evvela Mürcie’nin toplumdaki yayılma nedenlerine değinilmiştir. Ardından deizmin Türkiye toplumundaki yayılma nedenleri işlenmiştir. Böylece Buhârî’nin kendi dönemindeki iman problemlerine dair yaptığı tasnifin günümüz din görevlileri ve din eğitimi verenler tarafından da kullanılabilirliği ispatlanmaya çalışılmıştır. Bu çalışma nitel bir araştırma olup doküman analizi yöntemi kullanılmıştır. Araştırmanın neticesinde toplumun din anlayışına dair problemlerin tespiti ve çözüm önerileri için düzenli aralıklarla saha araştırmalarının Diyanet İşleri Başkanlığı ve İlahiyat fakülteleri iş birliği ile gerçekleştirilmesi tavsiye edilmiştir. Ayrıca bu saha araştırmalarından elde edilen verilerin ihtiyaç odaklı Kur’ân kursları, İlahiyat fakülteleri ve Milli Eğitim Bakanlığındaki din dersi müfredatlarında karşılık bulması için çalıştaylar düzenlenmesi teklif olarak sunulmuştur.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

50

GELİCİ, Zehra. "Evaluation of 4-6 Years Old Quran Courses Tutorial Books in Terms of Musical Elements." Marifetname, November 28, 2023. http://dx.doi.org/10.47425/marifetname.vi.1346578.

Full text

Abstract:

Ses, ritim ve armoni bileşenlerinden müteşekkil olan müzik, insan hayatının her safhasında var olan, hayatı anlamlandıran, renklendiren önemli bir olgudur. Müzik, geçmişte olduğu gibi günümüzde de sadece bir eğlence ya da boş vakit aracı olarak kullanılmayıp, insanların tedavi ve eğitimlerinde de faydalanılan bir araçtır. Özellikle okul öncesi çocukların eğitiminde çocukların içinde bulundukları yaş aralığının getirdiği özelliklerden dolayı müzikten daha fazla yararlanılması gerekmektedir. Bu çalışmada, okul öncesi din eğitimi kapsamında faaliyet gösteren Diyanet İşleri Başkanlığı 4- 6 Yaş Kur’an Kursları öğretici kitaplarında müziksel öğelere ne kadar yer verildiği, bu anlamda çocuklara yapılan eğitimde bir eğitim aracı olarak müzikten ne oranda faydalanıldığı incelenmiştir. Çalışmanın amacı, pek çok bilgiyi oyun ve eğlence üzerinden elde eden okul öncesi eğitim çağındaki çocukların eğitiminde müziğin önemine dikkat çekmek ve müziğin daha fazla kullanılması gerektiğine vurgu yapmaktır. 4-6 yaş Kur’an kursları öğretici kitaplarında yeterli düzeyde müziksel öğelerden yararlanılıp yararlanılmadığının tespit edilerek var olan şarkıların ve sözlerinin okul öncesi çocuklara uygunluğunun değerlendirildiği bu araştırma, doküman analizi gibi veri toplama yöntemlerinin kullanıldığı nitel bir araştırmadır. Sonuç olarak 4-6 yaş Kur’an Kursları öğretici kitaplarında müziksel öğelere yeteri kadar yer verilmediği görülmüştür.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

Journal articles on the topic 'Diyanet İşleri Başkanlığı'

Create a spot-on reference in APA, MLA, Chicago, Harvard, and other styles