To see the other types of publications on this topic, follow the link: Dla.
Dissertations / Theses on the topic 'Dla'
Create a spot-on reference in APA, MLA, Chicago, Harvard, and other styles
Consult the top 50 dissertations / theses for your research on the topic 'Dla.'
Next to every source in the list of references, there is an 'Add to bibliography' button. Press on it, and we will generate automatically the bibliographic reference to the chosen work in the citation style you need: APA, MLA, Harvard, Chicago, Vancouver, etc.
You can also download the full text of the academic publication as pdf and read online its abstract whenever available in the metadata.
Browse dissertations / theses on a wide variety of disciplines and organise your bibliography correctly.
1
Hofman-Kozłowska, Dominika. "Edukacja dla życia czy życie dla edukacji? Rekonstrukcja poglądów twórcy Summerhill – Alexandra S. Neilla." Doctoral thesis, Katowice : Uniwersytet Śląski, 2020. http://hdl.handle.net/20.500.12128/17712.
Full textAbstract:
It has been almost 100 years since Summerhill School was founded by a charismatic Scottish teacher, A.S. Neill. Today it serves as an inspiration for a great number of schools and organizations all over the world, being considered the oldest democratic and archetypal school. Its weekly self-government meetings involve the entire school community (around 100 people) and everyone participates on equal terms. Students are free to join all classes according to the timetable and can decide on their own which ones they want to attend (if any). It is a boarding school with a number of international students. Not only does this place prepare children for lifetime challenges, but it also creates room for simple joys and cherishing the moment. Despite a great many controversial opinions, it has definitely become the symbol of debates on the nature of education.
Summerhill embodies both Neill’s ideals and his concept. It is the latter that is the main subject of this dissertation. And its purpose is to present the origins of Neill’s views on upbringing, teaching and school functioning and to undertake a prolific reconstruction of the key aspects of his pedagogical thoughts, as well as providing a reflection upon their perception and current meaning. In this dissertation, Neill’s arguments are complemented by the past and present perspective of philosophical and pedagogical thinking.
What deserves particular attention is the subjects which have not been thoroughly discussed in the Polish pedagogical literature. They include Neill’s intellectual biography, the philosophical origins of Neill’s pedagogical thoughts, the pluralistic approach to school organization and the influence of people associated with the League for New Education, as well as psychoanalysis enthusiasts (for example Wilhelm Reich and Sigmund Freud, who both played a part in shaping Neill’s concept).
2
Skibicki, Dariusz. "Kryteria zmęczeniowe dla obciążeń nieproporcjonalnych." Rozprawa habilitacyjna, Wydaw. Uczelniane Uniwersytetu Technologiczno-Przyrodniczego, 2009. http://dlibra.utp.edu.pl/Content/216.
Full text
3
Gibas, Mirosław. "Nowe układy metakrylanowe dla stomatologii." Praca habilitacyjna, Wydawnictwo Politechniki Śląskiej, 1996. https://delibra.bg.polsl.pl/dlibra/docmetadata?showContent=true&id=6905.
Full text
4
Florea-Hygen, Mihaela-Claudia. "Obraz wartości w języku polskim : (na przykładzie podręczników do nauczania języka polskiego jako obcego)." Doctoral thesis, Katowice : Uniwersytet Śląski, 2013. http://hdl.handle.net/20.500.12128/5317.
Full textAbstract:
Jestem cudzoziemką, która jest zafascynowana Polską i językiem polskim. Uczyłam się języka polskiego w Rumunii, po czym przyjechałam do Polski jako studentka w ramach programu Erasmus. Potem zostałam na kolejny semestr jako stypendystka Rządu Rzeczypospolitej Polskiej. W czasie swojego pobytu w Polsce zaczęłam rozumieć, że choć mówię tym samym językiem co Polacy, nie zawsze tak samo widzę polski świat. Przekonywałam się z dnia na dzień coraz bardziej, że nie zawsze słowa znaczą dla mnie to samo, co dla moich polskich przyjaciół. To był pierwszy impuls do mojej rozprawy doktorskiej. Postanowiłam zbadać i pokazać, jaki obraz rzeczywistości, wartościowanej rzeczywistości, wyłania się z podręczników języka polskiego jako obcego dla początkujących, czyli z tych książek, które są przeznaczone do przekazywania cudzoziemcom znaczeń podstawowych polskich wyrazów i podstawowej wiedzy o Polsce: jej kulturze, zwyczajach, obyczajowości i wreszcie o najistotniejszych dla Polaków wartościach. Wychodząc zatem od relacji między językiem, myśleniem a wartościami, w niniejszej pracy zaproponowałam wskazanie wartości rozumianych jako pojęcie lingwistyczno-socjologiczne ważnych dla Polaków, a które wyłaniają się z analizy subiektywnie wybranych podręczników do nauczania języka polskiego jako obcego. Część rozprawy poświęciłam samemu pojęciu język i jego wartościowaniu przez Polaków. Tłem moich badań są zawsze odniesienia rumuńskie, co pozwala mi konfrontować dwa znane mi światy. Wyniki ankiet i rozmów okazały się zaskakujące. Wśród wartości podręcznikowych wybrałam dla swojego oglądu głównie te związane z rodziną, a więc także czynności domowe i zawody, religię, role obu płci. Aby stwierdzić, czy wartości, które cudzoziemiec odnajduje w podręcznikach, są zbieżne z deklarowanymi wprost przez młodych Polaków przeprowadziłam ankiety przeznaczone do porównania wyników badań materiałów podręcznikowych z opiniami rzeczywistych użytkowników języka. Połączenie dwóch typów ankiet, otwartych i zamkniętych pozwoliło mi na uzyskanie bardziej precyzyjnych i istotnych statystycznie odpowiedzi. Ze względu na to, że mój punkt widzenia i perspektywa badawcza znajduje się poza granicami kultury polskiej, postanowiłam przedstawić wyniki badań również na tle materiałów z podręczników pochodzących z Rumunii, ale dodatkowo i z Norwegii. Różnice i podobieństwa wynikające z tego typu porównania – trzech bardzo odrębnych od siebie kultur o bardzo odmiennych tradycjach kulturowych, historycznych, a nawet religijnych (katolicką w Polsce, prawosławną w Rumunii, protestancką w Norwegii) – okazały się znaczące i bardzo interesujące. Interakcje między językiem, kulturą a myśleniem stanowiły główny cel pisania pracy. Ich wpływ na kształtowanie mentalności i wartości kierujących danym społeczeństwem (w tym przypadku polskim) poddany został analizie z perspektywy glottodydaktycznej, ale też teorii wartości i językowego obrazu świata. Liczę na to, że moje cudzoziemskie spojrzenie na polski system wartości deklarowanych i uznawanych okaże się interesujące także dla Polaków. Zewnętrzny punkt widzenia bowiem często odkrywa nowe płaszczyzny badań i interpretacji.
5
Dobrzański, Janusz. "Materiałoznawcza interpretacja trwałości stali dla energetyki." Praca habilitacyjna, International OCSCO World Press, 2011. https://delibra.bg.polsl.pl/dlibra/docmetadata?showContent=true&id=46000.
Full text
6
de, Sousa Hilário. "The Menggwa Dla language of New Guinea." University of Sydney, 2007. http://hdl.handle.net/2123/1341.
Full textAbstract:
Doctor of Philosophy(PhD)Menggwa Dla is a Papuan language spoken in Sandaun Province of Papua New Guinea and Kabupaten Jayapura of Papua Province, Indonesia. Menggwa Dla is a dialect of the Dla language; together with its sister language Anggor (e.g. Litteral 1980), the two languages form the Senagi language family, one of the small Papuan language families found in North-Central New Guinea. The main text of this thesis is divided into seven chapters. Chapter 1 introduces the linguistic, cultural and political landscapes of the Indonesia-Papua New Guinea border area where the Dla territory is located. Chapter 2 introduces the phonology of Menggwa Dla; described in this chapter are the phonemes, allophonic variations, phonotactics, morpho-phonological processes, stress assignment and intonation of the language. The inventory of phonemes in Menggwa is average for a Papuan language (15 consonants and 5 vowels). The vast majority of syllables come in the shape of V, CV or C1C2V where C2 can be /n/ /r/ /l/ /j/ or /w/. In C1C2V syllables, the sonority rises from C1 to V (§2.2.2). Nevertheless, there are a few words with word-medial consonant sequences like ft /ɸt/, lk /lk/, lf /lɸ/ or lk /lk/ where the sonority drops from the first to the second consonant; the first consonant in these sequences is analysed as the coda of the previous syllable (§2.2.3). Chapter 3 is an overview of the word classes in Menggwa Dla; the morphological, syntactic and semantic properties of the three major word classes (nouns, adjectives and verbs) and the minor word classes are compared in this chapter. Chapter 4 describes the properties of nouns and noun phrases; the person-number-gender categories, noun-phrasal syntax, nominal clitics and personal pronouns are outlined in this chapter. Menggwa Dla has a rich array of case, topic and focus markers which comes in the form of clitics (§4.5). Subject pronouns (‘citation pronouns’) only mark person (i.e. one for each of the three persons), whereas object and genitive pronouns mark person (including inclusive/exclusive first person), number, and sometimes also gender features (§4.6). Chapter 5 introduces various morphological and syntactic issues which are common to both independent and dependent clauses: verb stems, verb classes, cross-referencing, intraclausal syntax, syntactic transitivity and semantic valence. Cross-referencing in Menggwa Dla is complex: there are seven paradigms of subject cross-reference suffixes and four paradigms of object cross-references. Based on their cross-referencing patterns, verbs are classified into one of five verb classes (§5.2). There is often a mismatch between the number of cross-reference suffixes, the semantic valence, and the syntactic transitivity within a clause. There are verbs where the subject cross-reference suffix, or the object suffix, or both the subject and object suffixes are semantically empty (‘dummy cross-reference suffixes’; §5.3.2). Chapter 6 outlines the morphology of independent verbs and copulas. Verbal morphology differs greatly between the three statuses of realis, semi-realis and irrealis; a section is devoted to the morphology for each of the three statuses. Chapter 7 introduces the dependent clauses and verbal noun phrases. Different types of dependent verbs are deverbalised to various degrees: subordinate verbs are the least deverbalised, chain verbs are more deverbalised (but they mark switch-reference (SR), and sometimes also interclausal temporal relations), and non-finite chain verbs even more deverbalised. Further deverbalised than the non-finite chain verbs are the verbal nouns; verbal noun phrases in Menggwa Dla functions somewhat like complement clauses in English. In younger speakers speech, the function of the chain clause SR system has diverted from the canonical SR system used by older speakers (§7.2.2). For younger speakers, coreferential chain verb forms and disjoint-reference chain verb forms only have their coreferential and disjoint-referential meaning — respectively — when the person-number-gender features of the two subject cross-reference suffixes cannot resolve the referentiality of the two subjects. Otherwise, the coreferential chain verb forms have become the unmarked SR-neutral chain verb forms. At the end of this thesis are appendix 1, which contains four Menggwa Dla example texts, and appendix 2, which contains tables of cross-reference suffixes, pronouns, copulas and irregular verbs.
7
Mrozek-Wilczkiewicz, Anna. "Poszukiwanie nowych chelatorów żelaza dla terapii przeciwnowotworowych." Doctoral thesis, Katowice : Uniwersytet Śląski, 2013. http://hdl.handle.net/20.500.12128/5402.
Full textAbstract:
Celem niniejszej pracy było poszukiwanie nowych chelatorów żelaza typu tiosemikarbazonów o potencjalnych zastosowaniach w terapiach przeciwnowotworowych. W zakres pracy wchodziło w szczególności badanie wpływu tytułowych związków na komórki ze zmianami nowotworowymi oraz bez tych zmian.
Ponadto badano zastosowanie pochodnych tiosemikarbazonów w kombinowanej terapii ALA-PDT z chelatorami żelaza.
8
Martineau, Sébastien. "Percolation sur les groupes et modèles dirigés." Thesis, Lyon, École normale supérieure, 2014. http://www.theses.fr/2014ENSL0959/document.
Full textAbstract:
Cette thèse porte sur deux types de problèmes de mécanique statistique : il y est question de percolation sur les groupes et de modèles dirigés. Dans le premier cas,il s’agit de réaliser un groupe comme objet géométrique (via la notion de graphe de Cayley), puis de morceler ce dernier aléatoirement. L’étude de ce processus révèle des liens étroits entre les propriétés géométriques d’un groupe et le comportement de la percolation de Bernoulli sur celui-Ci. Dans le second cas, on s’intéresse à des modèles où haut et bas jouent des rôles différents, ce qui permet de rendre un certain nombre de questions accessibles à l’étude rigoureuse.Le chapitre 1 renforce le théorème d’indistinguabilité de Lyons et Schramm en percolation, lequel stipule que les composantes connexes infinies fournies par la percolation de Bernoulli sur un graphe de Cayley ont presque sûrement toutes la même allure. La non-Trivialité de ce renforcement est illustrée par un modèle dirigé qui vérifie la propriété d’indistinguabilité mais pas la propriété renforcée.Le chapitre 2 est le fruit d’un travail réalisé en collaboration avec Vincent Tassion.On y démontre que la valeur du paramètre critique pour la percolation de Bernoulli ne dépend essentiellement que de la structure locale du graphe de Cayley abélien considéré.Dans le chapitre 3, on introduit une version dirigée du modèle DLA, pour laquelle on établit l’existence d’une dynamique en volume infini, un contrôle sur la propagation d’information et des inégalités asymptotiques sur la largeur et la hauteur de l’agrégatThis thesis deals with two kinds of statistical mechanics problems: percolation ongroups and directed models. In the first case, we realise the group under considerationas a geometric object (via the notion of Cayley graph) before breaking it apartrandomly. The study of this process reveals deep connections between the geometricproperties of a group and the behaviour of Bernoulli percolation on it. In the secondcase, we focus on models where up and down play different roles, which makes severalquestions less hard to tackle.Chapter 1 strengthens the Indistinguishability Theorem of Lyons-Schramm, whichstates that the infinite clusters yielded by a Bernoulli percolation on a Cayley graphalmost surely all look alike. The non-Triviality of this strengthening is illustrated bya directed model that satisfies the Indistinguishability Property but not the StrongIndistinguishability Property.Chapter 2 has been obtained in collaboration with Vincent Tassion. We show thatthe value of the critical parameter for Bernoulli percolation essentially only dependson the local structure of the considered abelian Cayley graph.In Chapter 3, we introduce a directed version of the DLA model, for which weestablish the existence of an infinite volume dynamics, control the propagation ofinformation and prove asymptotic inequalities on the width and height of the cluster
9
Coulombe, Pierre Chanel. "Relocating DLA stock at closing and deactivating warehouses." Thesis, Monterey, Calif. : Springfield, Va. : Naval Postgraduate School ; Available from National Technical Information Service, 1996. http://handle.dtic.mil/100.2/ADA327322.
Full textAbstract:
Thesis (M.S. in Management) Naval Postgraduate School, December 1996.Thesis advisor(s): K.R. Gue and William M. Kroshl. "December 1996." Includes bibliographical references (p. 67). Also available online.
10
Kruszelnicka, Małgorzata. "Bisymulacje modeli Kripkego dla teorii intuicjonistycznych pierwszego rzędu." Doctoral thesis, Katowice : Uniwersytet Śląski, 2014. http://hdl.handle.net/20.500.12128/5483.
Full text
11
Biedrzycka, Weronika. "Istnienie gęstości niezmienniczych dla semiukładów dynamicznych ze skokami." Doctoral thesis, Katowice : Uniwersytet Śląski, 2018. http://hdl.handle.net/20.500.12128/6301.
Full textAbstract:
In this dissertation we are going to analyze the problem of existence of invariant
densities for piecewise deterministic Markow processes (PDMP) called semiflows
with jumps. This class of processes is numerously applied in biological processes
modeling. In particular, the existence of invariant densities is crucial for studying
these models.
PDMP is a continuous-time process {X( t ) }ₜ ≥0 for which there exists an increasing
sequence of so called jump times (tₙ). Between two consecutive jumps the
process is deterministic. We give a precise definition of such semiflow
in Chapter 1. We study PDMP using the theory of substochastic semigroups
{ P (t)}ₜ ≥0 on L¹ space of functions integrable with respect to a fixed measure m. In
Chapter 2 we define many necessary notions, such as substochastic semigroups and
invariant densities. We also quote results which allow us to give sufficient conditions
for the existence and uniqueness of invariant densities for Markow
operators. Moreover, we cite theorems on asymptotic stability of substochastic
semigroups.
In Chapter 3 we analyze the problem of existence of invariant densities for substochastic
semigroups. We obtain the existence of a so called minimal substochastic semigroup { P( t ) }ₜ ≥0 for a process {X( t ) }ₜ ≥0 and for a unique Markow operator K on L¹ which satisfies: if the distribution of the random variable X (0) has a density f , i.e.,
P r (X (0) ϵ B ) = ʃ B f (x)m(dx)
for all measurable subsets B of the space of states of the process, then X (t₁) has
a density K f . Relationships between invariant densities for the operator K and
invariant densities for the minimal semigroup { P (t)}ₜ ≥0 are the main topic of this
Chapter. Here the most important results are obtained in Theorems 3.5 and 3.12
and also in Corollary 3.14 following from these theorems. In Chapter 4 we study the problem of existence of invariant densities for semiflows
with jumps. One of the main result is Theorem 4.2 which gives sufficient conditions
for the existence of a unique invariant density for a piecewise deterministic Markow
process. We do not have to assume that the process is non-explosive and we look for absolutely continuous invariant measures. Additionally, we obtain asymptotic stability of the semigroup
{P(t)}ₜ ≥0 (Theorem 4.6), i.e. the fact th a t the density of X( t ) converges to the
invariant density in L¹ irrespective of the density of X (0). In Section 4.2 we provide
sufficient conditions for the existence of invariant densities and asymptotic stability
of a semigroup { P (t)}ₜ ≥0 in a form which makes the application easier, i.e., in terms
of local characteristics of semiflows with jumps. In the final section of Chapter 4 we
show how dynamical systems with random switching can be studied with
our methods. In the last two Chapters we present how to apply our results in analyzing biological
models. These examples are a two dimensional model of gene expression with
bursting and a fragmentation process. Therefore, our framework can be used to analyze biological processes
described by PDMPs, e.g. for gene expression with bursting, for dynamics
with switching or for fragmentation process.
12
Styp-Rekowski, Michał (1946 ). "Znaczenie cech konstrukcyjnych dla trwałości skośnych łożysk kulkowych." Rozprawa habilitacyjna, Wydaw. Uczelniane Akademii Techniczno-Rolniczej, 2001. http://dlibra.utp.edu.pl/Content/176.
Full text
13
Moczulski, Wojciech. "Metody pozyskiwania wiedzy dla potrzeb diagnostyki maszyn : monografia." Praca habilitacyjna, Wydawnictwo Politechniki Śląskiej, 1997. https://delibra.bg.polsl.pl/dlibra/docmetadata?showContent=true&id=7623.
Full text
14
Ćwikła, Grzegorz. "System akwizycji informacji produkcyjnych dla potrzeb zarządzania przedsiębiorstwem." Praca habilitacyjna, Wydawnictwo Politechniki Śląskiej, 2013. https://delibra.bg.polsl.pl/dlibra/docmetadata?showContent=true&id=19778.
Full text
15
Reichel-Wehnert, Katrin, and Annett Bauer. "Rok przed rozpoczęciem nauki w szkole: Poradnik dla rodziców." Sächsisches Staatsministerium für Kultus, 2018. https://slub.qucosa.de/id/qucosa%3A75250.
Full textAbstract:
Niniejszy poradnik dla rodziców udzieli Wam wsparcia i odpowie na najważniejsze pytania dotyczące przygotowania do szkoły. Broszura powinna pomóc Wam we wsparciu i stymulacji Waszego dziecka. Przy tym nie jesteście sami, ponieważ także w przedszkolach przywiązuje się dużą wagę do roku poprzedzającego rozpoczęcie nauki w szkole. Skorzystajcie z możliwości, jakie oferuje zaufana współpraca różnych partnerów i ich oferta dotycząca rozwoju Waszego
dziecka.
Redaktionsschluss: 28.09.2018Der Elternratgeber möchte Sie bei der Begleitung Ihres Kindes unterstützen und auf wichtige Fragen in Vorbereitung auf die Schule Antwort geben. Er soll Ihnen helfen, Ihr Kind zu unterstützen und zu fördern. Dabei sind Sie nicht allein, denn auch im Kindergarten hat das Schulvorbereitungsjahr einen hohen Stellenwert. Nutzen Sie die Möglichkeiten, die sich aus einem vertrauensvollen Miteinander der verschiedenen Partner und deren Angeboten für die Entwicklung Ihres Kindes ergeben.
16
Matuszek, Dawid. "Czytanie : o pożytkach i szkodliwości lacanizmu dla badań literackich." Doctoral thesis, Katowice : Uniwersytet Śląski, 2015. http://hdl.handle.net/20.500.12128/5797.
Full textAbstract:
The dissertation is the author’s original methodological proposal derived directly from the psychoanalytical discourse, herein first of all represented by the writings of Sigmund Freud, Jacques Lacan, and Slavoj Žižek. Putting forward a theoretical proposition to encapsulate the theory of reading in psychoanalytical notions, the author takes into consideration various conceptualizations of the act of reading.
Assuming as his departure point the traditional understanding of theory as a systemic praxis which is both ordered and order-inducing, he concurrently indicates its discursive shortcomings and limitations. Furthermore, the author claims that the paradoxical (by virtue of being entangled in methodology) condition of psychoanalytical reading in fact facilitates the confrontation with one’s own, real “lining” that shatters methodological as well as systemic pursuits of a theoretician. Yet, the meeting of such a supplemental theory with the text results in the experience of trauma pressuring a reader/theoretician into a radical redefining of their subjectivity.
The pivot of the theory advanced by the author is the figure of forgetting, and therefore, the act of reading itself should involve forgetting, for instance about institutional knowledge, being oblivious to téchne, but also forgetting one’s duties towards manifold interpretive communities. This attempt at describing the “motoric” of reading as a process of continuous forgetting, of constant relinquishing memory (and rereading of the past), may be, on the one hand, perceived as a revolutionary transgression of the fossilized academic discourse, but on the other, as a risk-encumbered endeavour by which one can maintain the very discourse intact. What seems to be at stake here, is the proper status of the psychoanalytical theory. According to the author, the only genuine revolution which is to be prompted by psychoanalysis, is the one taking place in the field of literary studies and within the creative act of reading. And along the same lines, the only (relatively sovereign) subject psychoanalysis is able to constitute, is a mature, fully-fledged reader who, by the passage to the act (passage à l'acte) of reading, truly revolutionizes, from within of the academic discourse, her own subject as well as the Other.
In the analytical part of the dissertation, the author attempts to capture the essence of Tadeusz Różewicz’s poetry through a prism of Lacanian gaze theory. He also proposes a psychoanalytical reading of the Polish political subject emerging from the writings of Jarosław Marek Rymkiewicz. Additionally, the author takes the liberty to read “illegally” a novella by Henry Sienkiewicz Janko Muzykant, to conclude with rereading of the figure of the father central to Bruno Schultz’s oeuvre.
17
Strąk, Łukasz. "Adaptacyjny algorytm optymalizacji stadnej cząsteczek dla dynamicznego problemu komiwojażera." Doctoral thesis, Katowice : Uniwersytet Śląski, 2017. http://hdl.handle.net/20.500.12128/6326.
Full textAbstract:
The main assumption of the dissertation is the application of pheromone memory in the discrete version
of the PSO algorithm (Discrete Particle Swarm Optimization) with a view to adjusting it to solving
the DTSP - DTSP (Dynamic Traveling Salesman Problem). The Traveling Salesman Problem has
not only a theoretical (many combinatorial problems can be reduced to the TSP problem), but also a
practical meaning - especially in transport, from which it originated. The reasons behind the creation
of the dynamic version of the problem are practical. What can happen very often in the road is traffic
congestion, as a result of which the route is longer. The distance between vertices may refer not only
to the distance but also, e.g. time or also incurred cost. Owing to that the scope of applications of the
static and dynamic TSP is significantly wider. In this dissertation the Dynamic Traveling Salesman
Problem was defined as a sequence of consecutive static Traveling Salesman Problems (sub-problems).
The difference between one another lies in some percent of changes in the distance matrix. Despite the
substantial number of works dedicated to both the static and dynamic problem, many questions still
remain unanswered. These especially concern the dynamic version of TSP. The following two areas are
explored in this dissertation:
• theoretical and practical analysis of the Traveling Salesman Problem, as well as its dynamic
version,
• overview of literature connected with the computational intelligence and the most important
concepts related to this field of science, among others synergy or cooperation,
• description of selected computational intelligence algorithms together with explanation of how
they work.
The subsequent chapters include:
• description of how the version of the Particle Swarm Optimization Algorithm with pheromone
suggested in the dissertation works, as well as the means of adjusting it to the discussed problem,
• analysis of the influence of the values of parameters of the prepared solutions on the quality of
the achieved results,
• description of the self-adaptive (heterogenic) version of the DPSO algorithm,
• assessment of the usefulness of knowledge regarding the solution to the previous sub-problem,
in order to accelerate the convergence of the DPSO algorithm for the new sub-problem in the
solved DTSP problem,
• comparison, by the means of static tests, of the hybrid DPSO algorithm with pheromone with
the selected computational intelligence algorithms: ACO (Ant Colony Optimization) and PACO
(Population Ant Colony Optimization).
The tool suggested in the dissertation makes use of a limited list of neighborhoods for every vertex.
This procedure reduces the overview of solution space and hence improves the rate of algorithm convergence.
It has some disadvantages, e.g. the probability of finding the solution decreases in case of a lack of an edge that would belong to the optimum solution in the vertex neighborhood. Very effective
Helsgaun's neighborhood was applied in the dissertation.
Substantial attention was also given to examination of the influence of various parameter values
on the functioning of the DPSO algorithm with pheromone, which was the purpose of creating a
heterogeneous algorithm. In algorithm every particle can have different parameter values. However,
their complete randomness may lead to chaotic solution space searching. Therefore, in order to prevent
that a proper distribution of similarities of selection of given parameter values was chosen. It was
preceded by an analysis of characteristic values of the DPSO algorithm with pheromone. The diversity
of parameter values improved the quality of the obtained results. However, the main reason behind
creating the heterogeneous version was the reduction of the number of algorithm parameters. The final
parameters were restricted to the number of iterations, size of swarm and size of neighborhood. These
are parameters, the values of which should be defined on the basis of the size of the (n) problem and
the available computational budget, since the first two parameters influence the computational time.
The third parameter influences the degree of exploration and exploitation of the solution space.
The thesis of the dissertation „The Application of Pheromone Memory and Heterogeneity in the
Discrete PSO Algorithm for the Dynamic Traveling Salesman Problem” Makes it Possible to Improve
the Quality of the Obtained Results was proved on the basis of the results of computational experiments
subjected to statistical analysis.
18
Kania, Dariusz. "Synteza logiczna przeznaczona dla matrycowych struktur programowalnych typu PAL." Praca habilitacyjna, Wydawnictwo Politechniki Śląskiej, 2004. https://delibra.bg.polsl.pl/dlibra/docmetadata?showContent=true&id=11385.
Full text
19
Sozańska, Maria. "Niszczenie wodorowe typu "rybie oczy" wybranych stali dla energetyki." Praca habilitacyjna, Wydawnictwo Politechniki Śląskiej, 2006. https://delibra.bg.polsl.pl/dlibra/docmetadata?showContent=true&id=10170.
Full text
20
Halinka, Adrian. "Inteligentne systemy automatyki zabezpieczeniowej dla złożonych elektroenergetycznych węzłów wytwórczych." Praca habilitacyjna, Wydawnictwo Politechniki Śląskiej, 2002. https://delibra.bg.polsl.pl/dlibra/docmetadata?showContent=true&id=8613.
Full text
21
Wojtas, Maria. "Przydatność danych geodezyjnych na terenach górniczych dla celów projektowych." Rozprawa doktorska, Wydawnictwo Politechniki Śląskiej, 2009. https://repolis.bg.polsl.pl/dlibra/docmetadata?showContent=true&id=535.
Full text
22
Wojtas, Maria. "Przydatność danych geodezyjnych na terenach górniczych dla celów projektowych." Rozprawa doktorska, Wydawnictwo Politechniki Śląskiej, 2009. https://delibra.bg.polsl.pl/dlibra/docmetadata?showContent=true&id=535.
Full text
23
Płaneta, Artur. "Porządek spektralny dla układów operatorów." Praca doktorska, 2010. http://ruj.uj.edu.pl/xmlui/handle/item/38743.
Full text
24
Salamak, Marek. "Doświadczalne metody określania poziomu tłumienia drgań w kładkach dla pieszych." Rozprawa doktorska, 2003. https://repolis.bg.polsl.pl/dlibra/docmetadata?showContent=true&id=4449.
Full text
25
Salamak, Marek. "Doświadczalne metody określania poziomu tłumienia drgań w kładkach dla pieszych." Rozprawa doktorska, 2003. https://delibra.bg.polsl.pl/dlibra/docmetadata?showContent=true&id=4449.
Full text
26
Zabłocki, Władysław. "Niezawodność dostaw energii dla zakładu przemysłowego." Rozprawa doktorska, 2004. https://repolis.bg.polsl.pl/dlibra/docmetadata?showContent=true&id=59752.
Full text
27
Midor, Katarzyna. "Zarządzanie gminą dla potrzeb zrównoważonego rozwoju." Rozprawa doktorska, 2005. https://repolis.bg.polsl.pl/dlibra/docmetadata?showContent=true&id=60881.
Full text
28
Starczewska, Katarzyna. "Międzynarodowy Trybunał Wojskowy dla Dalekiego Wschodu." Praca dyplomowa, 2019. http://hdl.handle.net/11315/26048.
Full textAbstract:
Międzynarodowy Trybunał Wojskowy dla Dalekiego Wschodu, znany także jako Trybunał Tokijski, był drugim
tego typu organem na świecie, powołanym w celu wymierzenia sprawiedliwości wobec głównych
przedstawicieli Cesarstwa Japonii za wywołanie II Wojny Światowej na Dalekim Wschodzie i popełnione w jej
trakcie zbrodnie wojenne. Był to pierwszy raz w historii gdy za naruszenia prawa międzynarodowego, będące
formalnie działaniem kraju, ponosili odpowiedzialność jego przywódcy. Jednak mimo znaczenia Trybunału
Tokijskiego dla międzynarodowego prawa karnego, jak i widocznych do dziś konsekwencji wydanego przez
niego w 1948 r. wyroku, w powszechnej świadomości stanowi on jedynie dodatek do Międzynarodowego
Trybunału Wojskowego w Norymberdze. Poważne problemy proceduralne, językowe, różne cele jedenastu
mocarstw reprezentowanych w Japonii oraz zarzuty stosowania retroaktywności prawa wywołały sporą krytykę
procesu w Tokio, czyniąc z niego przykład „sprawiedliwości zwycięzców”.The International Military Tribunal for the Far East, also known as a Tokyo Tribunal, was the second institution of its kind in the world, established in order to bring to justice the most important representatives of the Empire of Japan for starting the Second World War in the Far East and for the war crimes committed in its duration. It was the first time in history when for the breaches of the international law, formally being the acts of a nation, the responsibility was placed on country’s leaders. Despite the importance of Tokyo Tribunal for the international criminal law and the still visible consequences of the 1948 judgement, it is recalled merely as an appendix to the International Military Tribunal in Nuremberg. Grave issues concerning the procedure, linguistic problems, different aims of the eleven world powers represented in Japan and the charges of retroactivity set the stage for criticism of the trial in Tokyo, labelling it as an example of “victors’ justice”.
29
Zazakowny, Karolina. "Nowe materiały polimerowe dla potrzeb biomedycznych." Praca doktorska, 2010. http://ruj.uj.edu.pl/xmlui/handle/item/41642.
Full text
30
Mianowana-Kubiak, Renata. "Bankowy rachunek wspólny dla osób fizycznych." Doctoral thesis, 2014. https://depotuw.ceon.pl/handle/item/634.
Full textAbstract:
Rozważania przedstawione w rozprawie dotyczą kwestii teoretycznych i praktycznych związanych z rachunkami wspólnymi. Analiza koncentruje się na problemie dyspozycji środkami na tym rachunku oraz egzekucji z wierzytelności znajdującej się na rachunku wspólnym, z uwzględnieniem zarówno pozycji banku, jak i współposiadaczy rachunku wspólnego niebędących dłużnikami. Celem rozprawy jest udowodnienie, że przepisy regulujące kształt instytucji rachunku wspólnego nie są wystarczające dla możliwości ich właściwego stosowania. Pomimo nowelizacji tych przepisów na przestrzeni lat, w dalszym ciągu nie oddają one charakteru tego rachunku oraz przede wszystkim nie chronią współwłaścicieli rachunku. W rozprawie analizuję istotę wspólnego rachunku na podstawie obowiązujących przepisów prawnych jak i występującej praktyki bankowej.
31
Rączkowska, Agnieszka. "Nowe układy bioadhezyjne dla dentystyki odtwórczej." Rozprawa doktorska, 2009. https://repolis.bg.polsl.pl/dlibra/docmetadata?showContent=true&id=7980.
Full text
32
Rączkowska, Agnieszka. "Nowe układy bioadhezyjne dla dentystyki odtwórczej." Rozprawa doktorska, 2009. https://delibra.bg.polsl.pl/dlibra/docmetadata?showContent=true&id=7980.
Full text
33
Kolano, Michał. "Algorytmy szeregowania rozkazów dla procesorów superskalarnych." Rozprawa doktorska, 2003. https://repolis.bg.polsl.pl/dlibra/docmetadata?showContent=true&id=4685.
Full text
34
Kolano, Michał. "Algorytmy szeregowania rozkazów dla procesorów superskalarnych." Rozprawa doktorska, 2003. https://delibra.bg.polsl.pl/dlibra/docmetadata?showContent=true&id=4685.
Full text
35
Zabłocki, Władysław. "Niezawodność dostaw energii dla zakładu przemysłowego." Rozprawa doktorska, 2004. https://delibra.bg.polsl.pl/dlibra/docmetadata?showContent=true&id=59752.
Full text
36
Zabłocki, Władysław. "Niezawodność dostaw energii dla zakładu przemysłowego." Rozprawa doktorska, 2004. https://repolis.bg.polsl.pl/dlibra/docmetadata?showContent=true&id=4763.
Full text
37
Zabłocki, Władysław. "Niezawodność dostaw energii dla zakładu przemysłowego." Rozprawa doktorska, 2004. https://delibra.bg.polsl.pl/dlibra/docmetadata?showContent=true&id=4763.
Full text
38
Midor, Katarzyna. "Zarządzanie gminą dla potrzeb zrównoważonego rozwoju." Rozprawa doktorska, 2005. https://delibra.bg.polsl.pl/dlibra/docmetadata?showContent=true&id=5054.
Full text
39
Midor, Katarzyna. "Zarządzanie gminą dla potrzeb zrównoważonego rozwoju." Rozprawa doktorska, 2005. https://repolis.bg.polsl.pl/dlibra/docmetadata?showContent=true&id=5054.
Full text
40
Midor, Katarzyna. "Zarządzanie gminą dla potrzeb zrównoważonego rozwoju." Rozprawa doktorska, 2005. https://delibra.bg.polsl.pl/dlibra/docmetadata?showContent=true&id=60881.
Full text
41
Rudnicki, Tomasz. "Generatory par testowych dla układów cyfrowych." Rozprawa doktorska, 2006. https://repolis.bg.polsl.pl/dlibra/docmetadata?showContent=true&id=5213.
Full text
42
Rudnicki, Tomasz. "Generatory par testowych dla układów cyfrowych." Rozprawa doktorska, 2006. https://delibra.bg.polsl.pl/dlibra/docmetadata?showContent=true&id=5213.
Full text
43
Hajda, Bogusław. "Adaptacja obiektów poprzemysłowych dla celów sportu." Rozprawa doktorska, 2021. https://repolis.bg.polsl.pl/dlibra/docmetadata?showContent=true&id=73288.
Full text
44
Hajda, Bogusław. "Adaptacja obiektów poprzemysłowych dla celów sportu." Rozprawa doktorska, 2021. https://delibra.bg.polsl.pl/dlibra/docmetadata?showContent=true&id=73288.
Full text
45
Dzimida-Chmielewska, Elżbieta. "Symetria cechowania i transformacja Lorentza dla 2-punktowych funkcji Wightmana w elektrodynamice kwantowej dla 2-potencjałowego modelu Zwanzigera." Phd thesis, 2014. http://hdl.handle.net/11320/1313.
Full textAbstract:
Wydział Fizyki.W pracy przedstawiono opis sektora pól cechowania dla elektrodynamiki kwantowej z prądami elektrycznymi i magnetycznymi. Wykorzystano model Zwanzigera zawierający dwa niezależne potencjały cechowania i . Założono, że prądy elektryczne i magnetyczne mają takie same własności transformacyjne, co prowadzi do złamania symetrii i , a jedynie złożenie transformacji lub ogólniej jest symetrią układu. Dla pól cechowania, badano własności 2-punktowej funkcji Wightmana, czyli próżniowej wartości oczekiwanej dla nieuporządkowanego iloczynu dwóch operatorów pola cechowania. Pokazano ogólną postać diagonalnych funkcji Wightmana, i dla różnych warunków cechowania, która ma postać symetryczną i zawiera część niezmienniczą proporcjonalną do . Ponadto znaleziono równanie różniczkowe na mieszane funkcje Wightmana i wykazano, że nie ma ono lorentzowsko-niezmienniczego rozwiązania. Znaleziono sferycznie symetryczne rozwiązanie, które odpowiada cechowaniu Coulomba, co zostało udowodnione na drodze kanonicznego kwantowania metodą Diraca. Dla innych warunków cechowania: planarnym, cechowaniu stożka świetlnego w kierunku oraz , została przeprowadzona procedura kwantowania kanonicznego metodą Faddeeva-Jackiwa. Wyznaczone funkcje Wightmana w tych cechowaniach są zgodne z ogólnymi wzorami, wyprowadzonymi wcześniej i znaleziono postać członów zależnych od cechowania.
This dissertation analyses the gauge field sector for the quantum electrodynamics with electric and magnetic currents. It uses the Zwanziger model with two independent gauge field potentials and . The assumption that the electric and magnetic currents have the same transformation properties, effectively leads to the and symmetry breaking, while the composed transformation or generally recovers the symmetry of the system. The properties of two-point Wightman functions, i.e. the vacuum expectations values of the unordered product two gauge field operators, were intensively studied. The general form of the diagonal Wightman functions and is found for different choices of gauge fixing conditions - it has a symmetrical form and includes the invariant part proportional to . Furthermore, the differential equation has been found for the mixed Wightman functions . It is shown that this equation has no Lorentz covariant solution. But the spherically symmetric solution has been found and it corresponds to the Coulomb gauge condition - this is proven by the canonical quantization procedure for systems with constraints - the Dirac method. For other gauge conditions: planar, light cone gauge in end direction, the canonical quantization procedure is carried out within the simplified procedure - the Faddeev-Jackiw method. The Wightman functions for the gauge field potentials are found and they are consistent with general formulas derived before. Also the gauge dependent parts are explicitly given for different gauge fixing conditions.
46
Salamończyk, Mirosław. "Nowe materiały ciekłokrystaliczne i hybrydowe dla fotoniki." Doctoral thesis, 2013. http://depotuw.ceon.pl/handle/item/222.
Full textAbstract:
Prezentowana praca wpisuje się w nurt badan podstawowych fizykochemicznych nad materiałami organicznymi oraz nieorganiczno-organicznymi do zastosowań fotonicznych: fotogeneracji ładunku oraz losowej akcji laserowej. Dysertacja składa się z ośmiu rozdziałów, w tym w dwóch zostały przedstawione wyniki badań własnych. Pierwszy rozdział zawiera cel oraz motywacje do podjęcia badań, natomiast w rozdziale drugim krótko opisano aktualny stan wiedzy dotyczący zastosowań materiałów ciekłokrystalicznych oraz hybrydowych w fotowoltaice oraz materiałów hybrydowych jako układów laserujących. Trzeci rozdział poświecono technikom badawczym używanym w pracy. Druga część dysertacji obejmuje badania prowadzone na dwóch grupach związków hybrydowych. W rozdziale 4 opisano cztery dendrymeryczne związki ciekłokrystaliczne zawierające w swojej budowie fragment oligofenylowinylenowy (OPV) a dwa z nich również fragment fulerenowy. Obecność w strukturze molekuł OPV oraz C60 stwarza możliwość zastosowania takich związków do generacji ładunku pod wpływem światła, co też zostało pokazane w pracy. Na właściwości fotowoltaiczne materiałów mają również wpływ właściwości strukturalne, w tym przypadku rodzaj tworzonych faz ciekłokrystalicznych. Związek zbudowany z dwóch identycznych fragmentów dendrymerycznych połączonych fragmentem liniowym (gdzie znajdują się ugrupowania OPV oraz C60) tworzy fazy kolumnowe heksagonalne a związek zbudowany z jednego fragmentu dendrymerycznego tworzy fazy typu lamelarnego. W pierwszym przypadku struktura jest dwuwymiarowa a przewodnictwo ładunków odbywa sie w jednym wymiarze – wzdłuż kolumn, natomiast w drugim przypadku struktura jest jednowymiarowa a przewodnictwo ładunków odbywa się w płaszczyznie. Badania wykazały, że efektywniej jest transportowany ładunek w fazie kolumnowej. Rozdział 5 dedykowany jest materiałom nieorganiczno-organicznym zbudowanym z nanocząstek dwutlenku tytanu (NP, o średnicy od 3 do 17 nm) i organicznych barwników zaadsorbowanych chemicznie na powierzchni TiO2 za pośrednictwem grupy karboksylowej. Nanocząstki zostały zsyntezowane metodą zol-żel a nastepnie „opłaszczone” barwnikiem w odpowiednim rozpuszczalniku organicznym. Wykorzystane barwniki to pochodne porfiryny, fenazyny, chinoksaliny i [2]benzotiofenu. Właściwości otrzymanych materiałów potwierdzane były m.in. rentgenograficznie, spektroskopowo i mikroskopowo (AFM, TEM). Liczba molekuł barwnika na powierzchni nanocząstki wraz ze wzrostem średnicy nanocząstki wykazuje zależność kwadratową, co jest typowe również dla innych nanocząstek opisywanych w literaturze. Celem badań nad modyfikowanymi NP TiO2 było stworzenie układów podobnych do tych opisanych w pierwszej części pracy, czyli faz ciekłokrystalicznych zbudowanych z obiektów o charakterze donorowo-akceptorowym. Próby domieszkowania ciekłego kryształu nanocząstkami zakończyły się niepowodzeniem, tj. wytrącaniem się agregatów nanocząstek z matrycy ciekłokrystalicznej. Zastosowane opłaszczenie organiczne było niewystarczające do utworzenia jednorodnej mieszaniny nawet w przypadku domieszkowania ciekłokrystalicznego barwnika nanocząstkami modyfikowanymi tymże barwnikiem. Przygotowane materiały hybrydowe (NP TiO2@barwnik) poddano badaniom fotowoltaicznym przy oświetlaniu próbek całym spektrum lampy ksenonowej oraz wybranymi długościami fali świetlnej odpowiadającymi absorpcji barwnika. Zaobserwowano dla wszystkich próbek fotoefekt, jednak w zakresie absorpcji światła widzialnego, gdzie absorbują barwniki, fotoefekt jest mniejszy niż przy oświetlaniu próbki całym spektrum lampy. Nanocząstki TiO2 są bardzo fotoaktywne w zakresie światła UV, fotogenerowany fotoprąd w tym zakresie absorpcji praktycznie pochodzi tylko od TiO2. Należy także zauważyć, ze opłaszczenie warstwą organiczną nanocząstek nieorganicznych, będących w kontakcie z elektrodą, moąe powodować barierę potencjału a tym samym utrudniać przepływ elektronów z próbki do elektrody. Nanocząstki TiO2 poddano także badaniom losowej akcji laserowej (RL) w etanolowych roztworach pirometanu oraz rodaminy. Jest to stosunkowo nowa gałąź nauki i jeszcze nie odnotowano badan RL na układach opłaszczonych nanocząstek. Badania wykonane w pracy dla nanocząstek opłaszczonych ciekłokrystaliczną pochodną fenazyny potwierdzają możliwość otrzymania losowej akcji laserowej, jednak zależność natężenia światła emitowanego od energii wiązki pompujacej charakteryzuje się większym rozrzutem punktów niż w przypadku nanocząstek nieopłaszczonych. Przyczyną takiego zachowania może być dodatkowa fluktuacja stałej dielektrycznej spowodowana obecnością na powierzchni tlenku tytanu (IV) molekuł barwnika organicznego, dla którego współczynnik załamania światła wynosi ok. 1,8 (nTiO2=2,7, nEtOH=1,3), większa dynamika tworzenia agregatów NP lub nieciągłość powłoki organicznej na nanocząstkach spowodowana oderwaniem molekuł barwnika pod wpływem silnej wiązki laserowej. Warto podkreślić, że wszystkie próbki wykazywały laserowanie przy dość niskim progu wiązki pompujacej, tj. ok. 20 μJ. W rozdziale 6 pracy zebrano podsumowanie a w kolejnych załączniki.
47
Rychter, Karolina. "Znaczenie literatury dla filozofii. Rorty, Bloom, Cavell." Doctoral thesis, 2015. https://depotuw.ceon.pl/handle/item/1035.
Full textAbstract:
W swojej pracy badam związki filozofii i literatury. We wstępie przedstawiam ,,odwieczny spór” między filozofią a poezją. Twierdzę, że obie dziedziny konstytuują się nawzajem. Stawiam pytania, na które staram się odpowiedzieć w dalszej części pracy: czy rozróżnienie na filozofię i literaturę ma dziś jeszcze sens? Czy – pomimo licznych diagnoz kryzysu obu tych dziedzin – mogą się one wzajemnie inspirować? A także – jak ma się forma do treści, to znaczy na ile styl filozoficzny, bądź literacki, determinuje to, o czym można za jego pośrednictwem mówić? Przywołuję też fundamentalne pytanie, które stawia Stanley Cavell na końcu swojej książki The Claim of Reason, a mianowicie: „czy filozofia może stać się literaturą i jednocześnie ciągle rozpoznawać samą siebie
jako filozofię?”. W rozdziale pierwszym przedstawiam poglądy Richarda Rorty’ego. Omawiam jego krytykę filozofii przez wielkie ,,F”, jego rewolucyjne poglądy na metaforę a przede wszystkim jego projekt liberalnej utopii przedstawiony w Przygodności, ironii i solidarności. Zajmuję się szczegółowo rolą literatury w jego projekcie a także zaletami i niebezpieczeństwami Rortiańskiej ironii. W rozdziale drugim analizuję poglądy Harolda Blooma. Choć Bloom nie jest filozofem a krytykiem literackim a filozofii nie lubi i nie ceni, to jego koncepcja prowokuje do filozoficznych interpretacji. Badam stworzone przez niego pojęcie lęku przed wpływem a także condition of belatedness, sytuację zapóznienia, w której znajduje się każdy nowożytny poeta a także każdy uczestnik współczesnej kultury. Przedstawiam sześć ,,rewizyjnych rationes”, z pomocą których
młody poeta broni się przed wpływem prekursora. Zajmuję się stanowiskiem Blooma w sporze między filozofią a literaturą. Następnie – nieco przewrotnie – staram się wyśledzić prekursorów samego Blooma. W rozdziale trzecim zajmuję się oryginalną i interdescyplinarną twórczością Stanleya Cavella. Centralny w tej twórczości jest problem sceptycyzmu. Zajmuję się szczegółowo tym, co Cavell nazywa ,,prawdą albo morałem” sceptycyzmu i jego tezą, że Wiitgenstein wcale nie obalił sceptycyzmu. Następnie przedstawiam bardzo ciekawą interpretację tragedii Szekspira, którą przeprowadza Cavell. Na koniec tego rozdziału zastanawiam się czy Cavell – pomimo swej interdyscyplinarności – pragnie połączyć filozofię i literaturę w jedną całość. W rozdziale
czwartym, ostatnim zajmuję się romantyzmem. Przedstawiam historię niemieckiego i brytyjskiego romantyzmu. Idąc tropem Agaty Bielik-Robson, staram się pokazać, że romantyzm wypracował niezwykle oryginalną filozofię, która wciąż domaga się krytycznego omówienia. Rozważam też romantyczny postulat zjednoczenia filozofii i literatury. Na koniec zbieram wnioski, by stwierdzić, że dla Rorty’ego rozróżnienie na filozofię i literaturę nie ma sensu, a u Blooma – choć opowiada się on po stronie poezji – także się ono zaciera, Cavell natomiast jest za jego zachowaniem. Stwierdzam także, że forma wyrazu ma wpływ na to, co chcemy za jej pośrednictwem mówić.
Dochodzę do wniosku, że obie dziedziny powinny się wzajemnie inspirować i że to filozofia bardziej potrzebuje literatury, niż literatura filozofii. W zakończeniu odpowiadam też twierdząco na pytanie Stanleya Cavella czy filozofia może stać się literaturą i ciągle rozpoznawać samą siebie jako filozofię.In my dissertation I investigate the relations between philosophy and literature. In the preface I present the ,,ancient quarell” between philosophy and poetry. I claim that both disciplines constitute each other. I pose the questions which in futher parts of my work I will try to answer: is there a point today in the division between philosophy and literature? Can they – in spite of diagnosis of crisis in both fields – inspire each other? And what is the relation between the form and the contents, how does the philosophical or literary style determine things that we can say by the means of it? I also recall the fundamental question that Stanley Cavell poses in the end of his book The Claim of Reason that is ,,can philosophy become literature and still know itself?”. In the first chapter I discuss the views of Richard Rorty. I analyze his critique of philosophy by capital ,,P”, his revolutionary claims about metaphor and above all his project of liberal utopia presented in Contigngency, Irony and Solidarity. I pursue in detail the role of literature in his project and the advantages and risks of Rorty's irony. In the second chapter I present the figure of Harold Bloom. Although Bloom is not a philosopher, but a literary ctitic, and he doesn't like or value philosophy, his conception provokes philosophical interpretation. I analyze his notion of anxiety of influence and the condition of beletedness which according to him characterizes the situation of all modern poets and all participants of modern culture. I present six revisionary ratio, by means which the young poet defendes himself against his precursor. I pursue Bloom's stance in the quarell between philosophy and literature. Then – a little bit perversely – I try to track down Bloom's own precursors. In the third chapter I pursue the orginal and interdisciplinary writings of Stanley Cavell. Their central issue is the problem of scepticism. I analyze in detail his so-called “truth of the moral” about scepticism and his claim that Wittgenstein didn't manage to refute scepticism. Then I discuss his very interesting interpretation of Shakespeare's tragedy. In the end of this chapter I wonder if Cavell – despite his interdisciplinary stance – advocates the merger of philosophy and literature. In the fourth an last chapter, I pursue the problem of Romanticism. I present the history of German and British romanticism. Following the footsteps of Agata Bielik-Robson I try to show that Romanticism elaboreted the extremly orginal philosophy, which still demands a critical revision, whereas romantic claim to merge philosophy and literature still demands realisation. In the end I gather the conclusions to discover that for Rorty the division between philosophy and literature does not make sense, and for Bloom –hovever he poses himself on the side of poetry – this division is also bluring, Cavell on the other hand holds to that distinction. I also claim that the form of expression does effect the content being communicated. I reach the conclusion that both disciplines should inspire each other and that philosophy needs literature more than literature needs philosophy. In the end I answer positively Stanley's Cavell's question whether philosophy can become literature and still know itself.
48
Świetlikowska, Agnieszka. "Redukowany tlenek grafenu jako podłoże dla enzymów." Doctoral thesis, 2016. https://depotuw.ceon.pl/handle/item/1641.
Full textAbstract:
Eksperymenty opisane w niniejszej pracy dotyczyły syntezy tlenku grafenu i jego redukcji metodami chemicznymi i elektrochemicznymi w celu wykorzystania otrzymanego materiału jako podłoża dla lakazy (Lac) i peroksydazy chrzanowej (HRP). Tlenek grafenu przed i po elektroredukcji był badany pod kątem zawartości grup funkcyjnych, zmian w morfologii oraz możliwości zastosowania wraz z unieruchomionym enzymem jako elektroda.
Podstawowymi technikami pomiarowymi, stosowanymi w niniejszej pracy były techniki woltamperometryczne, uzupełnione przez wyniki otrzymane za pomocą mikroskopii w podczerwieni z transformacją Fouriera (FTIR). Zmiany struktury i morfologia powierzchni próbek obrazowana była z zastosowaniem mikroskopii elektronowej oraz spektroskopii dyspersji energii promieniowania rentgenowskiego (EDS).
Wśród przeprowadzonych badań mogę wyróżnić cztery wiodące zagadnienia:
- synteza tlenku grafenu, ze szczególnym uwzględnieniem metodyki procesu utleniania grafitu, przez zastosowanie metody zmodyfikowanej syntezy Hummera-Offemana;
- opracowanie efektywnej metody redukcji tlenku grafenu, pozwalającej na otrzymanie struktur złożonych z kilku do kilkunastu warstw grafenowych, odznaczających się obecnością tlenowych grup funkcyjnych;
- kondycjonowanie tlenku grafenu w wodzie amoniakalnej (NH3 aq) w celu wprowadzenia na powierzchnię warstw grafenowych azotowych grup funkcyjnych;
- preparatykę elektrody, bazującej na tlenku grafenu lub redukowanym tlenku grafenu i wybranym enzymie redoks oraz badanie przydatności wytworzonej elektrody do pracy w roli biosensora.
W pierwszej części badany był proces utleniania grafitu, czyli wprowadzania ugrupowań zawierających tlen w przestrzenie między warstwami grafenowymi. W tym celu wykorzystano zmodyfikowaną syntezę Hummera-Offemana. Otrzymany produkt poddano analizie z zastosowaniem techniki spektroskopii w podczerwieni oraz spektroskopii dyspersji energii promieniowania rentgenowskiego (EDS). Badania wykonano aby ocenić zawartość tlenu w materiale i określić udział poszczególnych grup tlenowych. Do zdiagnozowania zmian morfologii warstw grafenowych przed i po utlenieniu posłużyła mikroskopia elektronowa: transmisyjna (TEM) oraz skaningowa (SEM).
W drugiej części rozprawy zawarte są badania procesu redukcji tlenku grafenu metodami chemicznymi i elektrochemicznymi. Tlenek grafenu traktowany był odpowiednią substancją redukującą lub poddawany woltamperometrycznej redukcji. Ubytek tlenu oraz wszelkie zmiany struktury były monitorowane z wykorzystaniem technik takich jak mikroskopia w podczerwieni oraz mikroskopia elektronowa. W ramach tej części pracy doktorskiej opracowana została metoda kontrolowania ilości tlenowych grup funkcyjnych na powierzchni tlenku grafenu dzięki zastosowaniu odpowiedniego czasu trwania procesu elektrochemicznej redukcji jego warstw.
Trzecia część rozprawy dotyczyła wprowadzenia na powierzchnię warstw grafenowych azotowych grup funkcyjnych poprzez kondycjonowanie otrzymanego tlenku grafenu w wodzie amoniakalnej (NH3 aq). Kondycjonowanie tlenku grafenu w NH3 aq spowodowało, że dzięki obecności elektroaktywnych grup azotowych na powierzchni warstw tlenek grafenu wykazywał aktywność katalityczną względem redukcji nadtlenku wodoru (H2O2). Wprowadzenie i analiza azotowych grup funkcyjnych na powierzchni tlenku grafenu pozwoliła precyzyjnie ocenić przydatność i użyteczność tlenku grafenu kondycjonowanego w wodzie amoniakalnej (NH3 aq) w budowie sensorów chemicznych. Dodatkowo, zbadano wpływ kondycjonowania warstw tlenku grafenu w roztworze wody amoniakalnej (NH3 aq) na ich trwałość.
Czwarte zagadnienie, poruszone w rozprawie, dotyczyło wykorzystania warstw tlenku grafenu i redukowanego tlenku grafenu jako podłoża dla unieruchomienia enzymów: lakazy (Lac) lub peroksydazy chrzanowej (HRP). Enzymy te katalizują odpowiednio: lakaza – redukcję tlenu (O2), peroksydaza chrzanowa – redukcję nadtlenku wodoru (H2O2). Właściwości elektrokatalityczne unieruchomionych enzymów badano za pomocą technik woltamperometrycznych oraz chronoamperometrycznych w celu określenia czułości względem analitu oraz możliwości zastosowania w biosensorach. Wartości potencjału i prądu odpowiadającego redukcji analitu stanowiły miarę właściwości elektrokatalitycznych. Szczególną uwagę poświeciłam dwóm rodzajom układów. Układ z matrycą ze zredukowanego tlenku grafenu, na którego warstwach unieruchomiono lakazę (Lac), okazał się wykazywać bezpośredni transfer elektronów podczas redukcji molekularnego tlenu (O2). Materiałem elektrycznie aktywnym względem redukcji nadtlenku wodoru (H2O2) okazał się także układ, zawierający peroksydazę chrzanową (HRP) oraz tlenek grafenu kondycjonowany w wodzie amoniakalnej (NH3 aq) i redukowany elektrochemicznie.The experiments described in this dissertation involves the study of the graphene oxide synthesis and reduction by chemical or electrochemical methods in order to use the resulting material as a substrate for laccase (Lac) and horseradish peroxidase (HRP). Before and after the electroreduction graphene oxide has been tested for functional group content, morphology and the ability to be used with the immobilized enzyme as an electrode. The basic techniques used in this study were voltammetric techniques, supported by results from infrared microscopy with Fourier Transform (FTIR). Changes in the structure and morphology of the surface were visualized using electron microscopy and X-ray energy dispersive spectroscopy (EDS). In terms of the study I can distinguish four leading issues: - graphene oxide synthesis by the modified Hummer-Offeman method; - development of effective method for reducing graphene oxide that allows to obtain structures from a few to several layers of graphene with a content of oxygen functional groups; - conditioning graphene oxide in ammonia water (NH3 aq) in order to introduce the nitrogen surface groups onto the graphene layers; - preparation of electrodes based on graphene oxide and reduced graphene oxide with immobilized redox enzyme and study the suitability of those electrodes to function as a biosensor. In the first part of thesis, oxidation of graphite was tested for the introduction of oxygen-containing groups into the spaces between the graphene layers. For this purpose, modified Hummer-Offeman method of synthesis was used. The obtained product was analyzed by infrared spectroscopy technique and X-ray energy dispersive spectroscopy (EDS). These studies were performed to assess the oxygen content in the material and to determine the participation of oxygen functional groups. To diagnose changes in the morphology of graphene layers before and after oxidation transmission and scanning electron microscopy was used. The second part of the thesis contains the description of reducing process of graphene oxide by using chemical and electrochemical methods. Graphene oxide was treated with a chemical reducing substance or was reduced by voltammetric methods. The loss of oxygen and the changes of the structure were examined by techniques such as infrared microscopy and electron microscopy. In this part of the thesis, method of controlling the amount of oxygen functional groups on the surface of graphene oxide, has been developed by supervising the stages of electrochemical reduction. The third part of the dissertation refers to the introduction of the nitrogen functional groups onto the surface of graphene layers by conditioning graphene oxide in ammonia water (NH3 aq). Conditioned graphene oxide, due to the presence of electroactive nitrogen groups on the surface of layers, exhibited catalytic activity during reduction of hydrogen peroxide (H2O2). Introduction and analysis of the nitrogen functional groups on the surface of the graphene oxide allowed to assess the significance and usefulness of graphene oxide conditioned in ammonia water (NH3 aq) in the construction of chemical sensors. In addition, the durability of conditioned graphene oxide layers was analyzed. The fourth issue, considered in the dissertation, refers to the use of the prepared layers of graphene oxide and reduced graphene oxide as a base for the immobilization of enzymes: laccase (Lac) or horseradish peroxidase (HRP). These enzymes catalyze, respectively: laccase – reduction of oxygen (O2), horseradish peroxidase – reduction of hydrogen peroxide (H2O2). Electrocatalytic properties of immobilized enzymes were studied using voltammetric and chronoamperometric methods to determine the sensitivity relative to the analyte and possible applications in biosensors. Current and potential values of the analyte reduction were a measure of the electrocatalytic properties. Particular attention was given to two types of systems. First system had reduced graphene oxide layers as a matrix on which laccase (Lac) was immobilized. This system occurred to exhibit direct electron transfer during the reduction of molecular oxygen (O2). Second system was electrically active during the reduction of hydrogen peroxide (H2O2) and was based on reduced graphene oxide conditioned in ammonia water (NH3 aq) with bounded horseradish peroxidase (HRP).
49
Kopiński, Jarosław. "Nierówność Penrose'a dla zaburzonych danych początkowych Schwarzschilda." Doctoral thesis, 2020. https://depotuw.ceon.pl/handle/item/3738.
Full textAbstract:
Nierównosc Penrose’a stanowi dolne ograniczenie masy czasoprzestrzeni wzgledem pola
powierzchni zawartych w niej horyzontów zdarzen czarnych dziur. Zgodnie z przekonaniem
o asymptotycznym dazeniu kazdego rozwiazania równan Einsteina zawierajacego
te obiekty do metryki Kerra nierównosc ta powinna byc równiez spełniona na hiperpowierzchni
poczatkowej. Jest to bezposrednia konsekwencja praw termodynamiki czarnych
dziur oraz faktu, ze ze wzgledu na promieniowanie masa nie ulega zwiekszeniu podczas
ewolucji. W przypadku, gdy dane poczatkowe posiadaja symetrie osiowa powyzsze argumenty
prowadza równiez do wzmocnionej nierównosci zawierajacej człon zwiazany z
momentem pedu. Dla obu wersji tej zaleznosci istnieja przypadki graniczne, gdzie jest ona
wysycana. Sa nimi, odpowiednio, czasoprzestrzen Schwarzschilda oraz Kerra. Pomimo silnych
argumentów przemawiajacych za tym, ze nierównosc Penrose’a jest spełniona dla
danych poczatkowych ewoluujacych w czasoprzestrzen zawierajace czarne dziury, jej dowód
został dotychczas przedstawiony jedynie w szczególnym przypadku, scisle zwiazanym
z hiperpowierzchnia ze znikajaca krzywizna zewnetrzna.
Niniejsza dysertacja poswiecona jest weryfikacji nierównosci Penrose’a z momentem
pedu dla prózniowych osiowosymetrycznych zaburzen hiperpowierzchni poczatkowej w
czasoprzestrzeni Schwarzschilda z wewnetrznym brzegiem bedacym sfera. Sa one generowane
przy wykorzystaniu metody konforemnej, która w naturalny sposób umozliwia
okreslenie połozenia zewnetrznej powierzchni marginalnie złapanej. Załozenie o istnieniu
osiowego wektora Killinga jest podyktowane faktem, ze dla takich danych wiez pedowy
daje sie rozwiazac przy pomocy potencjałów skalarnych, co ułatwia oszacowanie róznicy
miedzy wielkosciami wystepujacymi w badanej zaleznosci.
Głównym wynikiem pracy jest weryfikacja nierównosci Penrose’a z momentem pedu
zarówno dla maksymalnych zaburzen, jak i tych dopuszczajacych dowolny slad krzywizny
zewnetrznej. W obu przypadkach jest ona spełniona w wiodacym rzedzie rozwiniecia
wzgledem parametru okreslajacego odchylenie od danych poczatkowych Schwarzschilda
poza szczególnymi przypadkami, które wymagaja przejscia do wyzszych rzedów.
Ze wzgledu na poziom złozonosci zostało to dokonane jedynie dla hiperpowierzchni ze
znikajaca srednia krzywizna. W tym przypadku nierównosc Penrose’a jest spełniona w
czwartym rzedzie rozwiniecia dla uogólnionych danych Bowena-Yorka. Wynik ten został
równiez poparty analiza oparta na numerycznym rozwiazaniu równan wiezów dla nieznikajacego
pedu i momentu pedu.The Penrose inequality is a lower bound on the mass of the spacetime in terms of surface area of the event horizons of black holes. According to the belief that any solution of the Einstein field equations which describe those objects will eventually settle down to the Kerr metric this relation should also hold on an initial hypersurface. This is a straightforward consequence of laws of black holes thermodynamics and the fact that because of the radiation the mass does not increase during the evolution. If the considered initial data is axisymmetric the similar argument leads to the generalized inequality with the angular momentum. Both versions of this relation have the rigidity statements, according to which it is saturated in Schwarzschild and Kerr spacetimes, respectively. Despite multiple arguments in favor of the Penrose inequality, its proof has only been presented for the special case of initial data which is strictly connected with the timesymmetric hypersurface. This thesis is devoted to the verification of the Penrose inequality with angular momentum for vacuum axisymmetric perturbations of the Schwarzschild initial data with the spherical inner boundary. They are obtained with the use of conformal method, which allows to prescribe the location of the marginally outer trapped surface in the natural way. The assumption about the axial Killing vector is dictated by the fact that the momentum constraint can be then solved in terms of scalar potentials, which define the relevant quantities and allow for an easy estimate of the difference of their values. The main result of this thesis is the verification of the Penrose inequality for the maximal and non-CMC perturbations. It is satisfied in the leading order of expansion with respect to the parameter measuring the deviation from Schwarzschild data in both cases, apart from the special (nongeneric) data, where the higher order terms have to be included to yield a proper estimate. Because of the complexity of this endeavour it has been done only for the maximal hypersurface. In this setting the inequality is satisfied up to fourth order of expansion for the generalized Bowen-York extrinsic curvature. This result has also been confirmed with the use of numerical solution of constraint equations with the nonvanishing linear and angular momentum.
50
Kordecki, Andrzej. "Procedury kalibracji kolorymetrycznej dla urządzeń pozyskiwania obrazu." Rozprawa doktorska, 2013. https://repolis.bg.polsl.pl/dlibra/docmetadata?showContent=true&id=14266.
Full text