Relevant bibliographies by topics / Domniemanie prawne

Contents

  1. Journal articles
  2. Book chapters

Academic literature on the topic 'Domniemanie prawne'

Author: Grafiati
Published: 24 April 2022

Create a spot-on reference in APA, MLA, Chicago, Harvard, and other styles

Select a source type:

Consult the lists of relevant articles, books, theses, conference reports, and other scholarly sources on the topic 'Domniemanie prawne.'

Next to every source in the list of references, there is an 'Add to bibliography' button. Press on it, and we will generate automatically the bibliographic reference to the chosen work in the citation style you need: APA, MLA, Harvard, Chicago, Vancouver, etc.

You can also download the full text of the academic publication as pdf and read online its abstract whenever available in the metadata.

Journal articles on the topic "Domniemanie prawne"

1

DULLAK, KAZIMIERZ. "Praesumptio w Kodeksie Jana Pawła II z 1983 roku." Prawo Kanoniczne 59, no. 3 (January 18, 2017): 97. http://dx.doi.org/10.21697/pk.2016.59.3.06.

Full text
Abstract:
W języka polskiego używa się różnych synonimów na określenie łac. praesumptio. W naukach prawnych, domniemanie jest sformułowaniem interdyscyplinarnym, a więc nie jest jednoznaczne. Stąd warto prześledzić rodzaje domniemań, konteksty ich występowania w Kodeksie Kana Pawła II z 1983 roku.Najogólniej domniemania dzieli się na faktyczne zwane też sędziowskim i prawne – które zakłada sam prawodawca. Pierwsze z nich zostaje wyprowadzane z autentycznych przesłanek. Stwarza to możliwość dotarcia do prawdy obiektywnej. Możność będzie większa, im więcej zgodnych wniosków sędzia wytoczy z różnych przesłanek. Drugie - domniemanie prawne polega na przyjęciu na podstawie przepisu prawnego, niektórych faktów za udowodnione w przypadku braku dowodów przeciwnych. Domniemanie to dzieli się na zwykłe (względne) i bezwzględne. Względne można obalić, gdy wykaże się nieautentyczność wniosku, zaś bezwzględne występuje wtedy, gdy prawodawca nie dopuszcza wprost dowodu przeciwnego, ale dowód pośredni.Autor kodeksu posługuje się jedynie domniemaniami prawnymi zwykłymi czyli wzruszalnymi, to oznacza że można je obalić przeciwdowodem. Jeżeli chodzi o domniemania faktyczne, to w KPK-83 one nie występują. Owe domniemania wnioskuje dopiero sam sędzia podczas procesu.Kodeks Jana Pawła II posługuje się presumpcją prawną w odniesieniu do osób, okoliczności oraz rzeczy. Z dokładnej analizy treści kodeksu wynika że najwięcej presumpcji dotyczy okoliczności, jest ich aż 13, o dwie pozycje mniej znajdziemy w grupie presumpcji dotyczących osób, zaś zaledwie trzy domniemania dotyczą rzeczy. Spośród 27 zastosowanych w kodeksie presumpcji większość (14) uplasowała się w księdze czwartej regulującej uświęcające zadania Kościoła, siedem dotyczy norm ogólnych (I księga), zaś pozostałe po jednym domniemaniu znajdziemy w księgach: III, V, VI i VII, pozostałe dwa przeanalizowane przypadki zawierają się w księdze II. Najczęściej domniemania w prawie kanonicznym występują w kanonach traktujących o małżeństwie.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
2

Patora, Krystyna. "Medialne i społeczne domniemanie winy a prawne domniemanie niewinności (spojrzenie prawne a nowa perspektywa)." Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica 92 (October 9, 2020): 75–93. http://dx.doi.org/10.18778/0208-6069.92.06.

Full text
Abstract:
Tematem artykułu są rozważania, które dotyczą obowiązującego w prawie karnym domniemania niewinności oraz domniemania winy, które może powstać w środkach masowego przekazu, a tym samym w opinii publicznej. Omówione zostały rozwiązania prawne w prawie karnym, prawie prasowym, prawie międzynarodowym, które mają przeciwdziałać tworzeniu fałszywego obrazu procesów. Ponadto wskazano na orzecznictwo sądowe, które stawia wymogi do rzetelnego informowania o przebiegu postępowań przygotowawczych i sądowych, a także zwrócono uwagę na szczególne obowiązki rzeczników prasowych.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
3

Nita, Adam. "Domniemanie prawdziwości deklaracji podatkowej i jego znaczenie dowodowe." Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny 82, no. 4 (December 30, 2020): 173–86. http://dx.doi.org/10.14746/rpeis.2020.82.4.13.

Full text
Abstract:
Domniemanie jest konstrukcją prawną, znaną w wielu gałęziach prawa – zarówno tych zaliczanych do prawa prywatnego, jak i w prawie publicznym. Jednym z przejawów jej funkcjonowania w prawie podatkowym jest domniemanie prawdziwości deklaracji podatkowej. Zostało ono ukształtowane nie tylko w przepisach ogólnego prawa podatkowego (Ordynacji podatkowej), ale i szczególnym prawie podatkowym (m.in. w ustawie o podatku od towarów i usług). W sytuacjach gdy zobowiązanie podatkowe powstaje przez doręczenie konstytutywnej decyzji podatkowej, ta postać domniemania znajduje swój przejaw w prawnie ukształtowanym założeniu, że prawdziwe są informacje zawarte w deklaracji podatkowej. Jeśli natomiast do konkretyzacji powinności podatkowej dochodzi z mocy samego prawa, ustawodawca nakazuje przyjmować, że we wspomnianym dokumencie prawidłowo wykazano kwotę zobowiązania podatkowego czy wielkość nadwyżki naliczonego podatku od towarów i usług nad podatkiem należnym. Autor artykułu rozważa istotę domniemania jako konstrukcji prawnej, przyczyny jej stosowania w prawie podatkowym oraz prezentuje jej konsekwencje. Stawia on przy tym tezę, że skutkiem domniemania prawdziwości deklaracji podatkowej co do zasady jest obciążenie powinnością dowodzenia organu podatkowego, podającego w wątpliwość rzetelność deklaracji podatkowej. Ponadto autor polemizuje z koncepcją swoistego dzielenia ciężaru dowodzenia w prawie podatkowym. Jej przejawem jest oczekiwanie na to, że urzeczywistnienie elementów konstrukcji podatku, skutkujących złagodzeniem obciążenia podatkowego jest domeną podatnika, który powinien wykazać tę okoliczność.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
4

Ochotny, Piotr. "Dawstwo narządów w świetle polskiej ustawy transplantacyjnej." Studia Ecologiae et Bioethicae 17, no. 3 (September 30, 2019): 45–52. http://dx.doi.org/10.21697/seb.2019.17.3.05.

Full text
Abstract:
Bez wątpienia największym problemem medycyny transplantacyjnej jest mała ilość dawców przy równoczesnym, ciągle wzrastającym, zapotrzebowaniu na tkanki i narządy. Celem artykułu jest poszukiwanie odpowiedzi na pytanie: czy i w jakim stopniu polska ustawa transplantacyjna z 1 lipca 2005 r. o pobieraniu, przechowywaniu i przeszczepianiu komórek, tkanek i narządów poszerza krąg potencjalnych dawców organów. W przekonaniu autora polskie regulacje prawne w zakresie transplantologii sprzyjają w optymalny sposób pozyskiwaniu organów. Po pierwsze, pobieranie organów od dawców zmarłych regulowane jest zgodnie z modelem tzw. zgody domniemanej, na podstawie której przyjmuje się, iż dany człowiek za życia wyraził się aprobująco o możliwości ofiarowania swoich organów, a więc faktycznie nie złożył odpowiedniego sprzeciwu, podważającego domniemanie zgody. Po drugie, ustawodawca, posługując się nieostrą klauzulą generalną „szczególnych względów osobistych”, dopuszcza możliwość pobrania komórek, tkanek czy narządów w celu przeszczepienia u żywego dawcy niespokrewnionego z biorcą. Po trzecie, ustawa zezwala na pobranie od anonimowych dawców szpiku i innych regenerujących się komórek i tkanek. Po czwarte, w myśl polskiej ustawy transplantacyjnej dopuszczalne jest przeszczepienie ludziom w celach leczniczych komórek, tkanek lub narządów pochodzących od zwierząt. Oczywiście, nie oznacza to, że regulacji transplantacyjnych nie można doskonalić. Należy jednak podkreślić, że zasadniczą przyczyną spadającej liczby transplantacji jest niski poziom świadomości społecznej powodowany brakiem strategii edukacyjnej. Towarzyszy temu atrofia postaw współczujących.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
5

Bałaban, Andrzej. "Granice interpretacji zasady demokratycznego państwa prawnego." Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny 80, no. 1 (March 29, 2018): 53–59. http://dx.doi.org/10.14746/rpeis.2018.80.1.6.

Full text
Abstract:
Artykuł 2 Konstytucji RP zawiera przepis o nader znacznym potencjale normatywnym, co było wiadome w chwili jego wprowadzania (29 grudnia 1989) do Konstytucji PRL i utrzymania go w niezmienionej formie w nowo uchwalonym 2 kwietnia 1997 r. akcie konstytucyjnym. W 1989 r. miał się stać „odtrutką” na doktrynę ideologizacji konstytucji, zastępując zawartą w art. 1 dotychczasową zasadę „PRL jest państwem socjalistycznym”. W 1997 r. jego dotychczasową rewolucyjną rolę zastąpiła rola wartości prawnej dwojako rozumianej. Po pierwsze, miał być podstawą systemu szczegółowych zasad, narzędzi i gwarancji niezbędnych do budowy sprawnego demokratycznego i sprawiedliwego państwa. Po drugie, miał stwarzać domniemanie dominowania takiej idei i być źródłem interpretacji wykładniczych uzupełniających i usprawniających funkcjonowanie nowej, klasycznej formuły państwa. Trójskładnikowa konstytucyjna formuła państwa prawnego, demokratycznego i sprawiedliwego oznacza sprzężenie narzędzi prawnych i aksjologicznych w obronie państwa, Narodu i obywateli (jednostek). Jej rozbicie na trzy oddzielne elementy (państwo prawne, państwo demokratyczne, państwo sprawiedliwe), spotykane w podręcznikach prawa konstytucyjnego, osłabia tę formułę, a także umniejsza znaczenie trzech jej pochodnych. Element demokratyczny i „sprawiedliwościowy” omawianej zasady, jeśli mielibyśmy poszukiwać jego odrębnych, samoistnych znaczeń, rozwinięty jest w dalszych zasadach i normach Konstytucji. Istotnym pytaniem co do zakresu konsekwencji szerokich zabiegów interpretacyjnych zasady demokratycznego państwa prawnego jest poszukiwanie interpretacji błędnych i zarazem brzemiennych w konsekwencje. Do tej grupy należy, jak sądzę, problem odraczania przez Trybunał Konstytucyjny wejścia w życie wyroków o utracie mocy obowiązującej aktu normatywnego sprzecznego z aktem o wyższej mocy prawnej oraz znaczenia dla orzecznictwa Trybunału zasady równowagi budżetowej.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
6

Ochotny, Piotr. "Zgoda domniemana a cele transplantacji." Studia Ecologiae et Bioethicae 15, no. 3 (September 30, 2017): 29–35. http://dx.doi.org/10.21697/seb.2017.15.3.03.

Full text
Abstract:
Autor w swoim artykule zwraca uwagę na problem zgody domniemanej, i szerzej prawo do samostanowienia sięgającego poza granice życia człowieka, w kontekście celów transplantacji. Podstawowy akt prawny zawierający uregulowania dotyczące transplantacji, a mianowicie Ustawa z dnia 01.05.2005 r. o pobieraniu, przechowywaniu i przeszczepianiu komórek, tkanek i narządów (Dz. U. z 2005 r. Nr 169, poz. 1411), wylicza cztery cele, dla których mogą być pobierane komórki, tkanki i narządy ze zwłok ludzkich: diagnostyczny, terapeutyczny, naukowy i dydaktyczny. Zgodnie z art. 5 ust. 1 „pobrania komórek, tkanek lub narządów ze zwłok ludzkich w celu ich przeszczepienia można dokonać, jeżeli osoba zmarła nie wyraziła za życia sprzeciwu”. Zapis ten jest przykładem tzw. zgody domniemanej, na podstawie której przyjmuje się, iż dany człowiek za życia wyraził się aprobująco o możliwości ofiarowania swoich organów, a więc faktycznie nie złożył odpowiedniego sprzeciwu, podważającego domniemanie zgody. Sformułowanie „w celu ich przeszczepienia” wyraźnie wskazuje, że instytucja sprzeciwu ma zastosowanie jedynie w przypadku pobierania tkanek, komórek i narządów w celach leczniczych. Dawca nie ma jednak prawa do wyrażania ewentualnego sprzeciwu wobec pozostałych celów: diagnostycznego, naukowego i dydaktycznego. W celu rozwiązania swoistego impasu prawnego proponuje się rozszerzenie zakresu zgody domniemanej.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
7

Mularski, Krzysztof. "O negatywnej ocenie moralnej postępowania dłużnika i osoby trzeciej jako przesłance skargi pauliańskiej." Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny 81, no. 4 (December 27, 2019): 83–98. http://dx.doi.org/10.14746/rpeis.2019.81.4.7.

Full text
Abstract:
W opracowaniu postawiono tezę, wedle której niemoralny (a przynajmniej indyferentny moralnie) charakter postępowania dłużnika jest konieczną przesłanką skargi pauliańskiej. W konsekwencji pozwany (osoba trzecia) ma możliwość podniesienia zarzutu w pełni czy bądź całkowicie moralnego postępowania dłużnika. W przypadku zgodności postępowania dłużnika z normami moralnymi nie można byłoby uznać dokonania czynności prawnej za krzywdzącą (relewantną pauliańsko), nawet jeśli doprowadziła do pokrzywdzenia wierzyciela. Akceptacja możliwości podniesienia przez pozwanego takiego zarzutu wydaje się przy tym konieczna z perspektywy spójności aksjologicznej systemu prawnego. Przyjęcie proponowanego wyniku wykładni zapewniałoby również odpowiedni balans w przyjmowanych konsekwencjach zastosowania pozajęzykowych dyrektyw wykładni w odniesieniu do przepisów konstruujących instytucję skargi pauliańskiej. Gdyby uznać trafność powyższej argumentacji, art. 527 § 2 k.c. konstruowałby w istocie domniemanie niemoralnego postępowania dłużnika. Obalenie tego domniemania byłoby w praktyce trudne, lecz nie niemożliwe.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
8

Olga Dryla. "Dwugłos w sprawie dopuszczalności badań naukowych z wykorzystaniem ludzkiego materiału biologicznego. Problemy prawne z perspektywy etycznej." Forum Prawnicze, no. 3(59) (July 2, 2020): 16–27. http://dx.doi.org/10.32082/fp.v0i3(59).341.

Full text
Abstract:
Tekst obejmuje rozważania nad pożądanym, z etycznego punktu widzenia, doprecyzowaniem niejasności zidentyfikowanych w tekście dwugłosu obejmującym polskie rozwiązania prawne. Druga część dwugłosu została więc poświęcona roli świadomej zgody dawcy (donatora) na wykorzystanie w badaniach pobranych od niego próbek biologicznych, a przede wszystkim na użycie w celach naukowych zwłok. W rozważaniach dotyczących badań z użyciem zwłok na pierwszy plan wysuwa się pytanie o powody, dla których w ogóle należy uwzględniać przedśmiertną wolę zmarłych i czy chodzi o wolę domniemaną, czy też faktycznie wyrażoną; natomiast w dyskusji dotyczącej wykorzystywania próbek biologicznych zasadnicze znaczenie będzie miało pytanie o formę jaką powinna przybrać rzeczywista – nie domniemana – zgoda dawcy.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
9

Jezusek, Andrzej. "„Domniemanie winy” w prawie karnym materialnym a procesowe domniemanie niewinności." Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny 78, no. 2 (June 27, 2016): 175. http://dx.doi.org/10.14746/rpeis.2016.78.2.15.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
10

Góralski, Wojciech. "Error qualitatis (kan. 1097 § 2 KPK) w orzecznictwie Roty Rzymskiej." Roczniki Nauk Prawnych 31, no. 1 (July 21, 2021): 137–61. http://dx.doi.org/10.18290/rnp21311-8.

Full text
Abstract:
W kan. 1097 § 2 KPK („Błąd co do przymiotu osoby, chociażby był przyczyną zawarcia umowy, nie powoduje nieważności małżeństwa, chyba że przymiot ten jest zamierzony bezpośrednio i zasadniczo”) error qualitatis, pozbawiony od stuleci skuteczności prawnej w stosunku do zgody małżeńskiej, uzyskał ją na podstawie intencji kontrahenta (zamierzenie bezpośrednie i zasadnicze przymiotu); przymiot obiektywnie przypadłościowy staje się więc przymiotem subiektywnie istotnym. W analizie wymienionego kanonu podjętej w świetle orzecznictwa Roty Rzymskiej autor uwzględnia poszczególne elementy tej figury prawnej, a więc: błąd, przymiot osoby (jako przedmiot błędu), brak skuteczności unieważniającej error causam dans, skuteczność unieważniająca błędu co do przymiotu zamierzonego bezpośrednio i zasadniczo. W dowodzeniu error qualitatis directe et principaliter intentae, niewątpliwie szczególnie trudnym, sędzia winien przede wszystkim rozpoznać właściwą intencję domniemanej ofiary błędu. Służy temu dowód zarówno bezpośredni (zeznanie tegoż kontrahenta potwierdzone zeznaniami świadków oraz ew. dokumentami), jak i pośredni (kryterium oceny przymiotu przez domniemaną ofiarę błędu i kryterium reakcji po odkryciu przezeń prawdy).
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
More sources

Book chapters on the topic "Domniemanie prawne"

1

Holocher, Justyna, and Maciej Pach. "Domniemanie niewinności." In Argumenty i rozumowania prawnicze w konstytucyjnym państwie prawa: Komentarz, 1120–32. Ksiegarnia Akademicka Publishing, 2021. http://dx.doi.org/10.12797/9788381383370.78.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
2

Grabowski, Andrzej, and Aleksandra Dębowska. "Domniemanie konstytucyjności ustawy." In Argumenty i rozumowania prawnicze w konstytucyjnym państwie prawa: Komentarz, 861–77. Ksiegarnia Akademicka Publishing, 2021. http://dx.doi.org/10.12797/9788381383370.60.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
3

Holocher, Justyna, and Barbara Krzyżewska. "Domniemanie i ochrona dobrej wiary." In Argumenty i rozumowania prawnicze w konstytucyjnym państwie prawa: Komentarz, 1147–62. Ksiegarnia Akademicka Publishing, 2021. http://dx.doi.org/10.12797/9788381383370.80.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
You might also be interested in the extended bibliographies on the topic 'Domniemanie prawne' for particular source types:
Journal articles
We offer discounts on all premium plans for authors whose works are included in thematic literature selections. Contact us to get a unique promo code!

To the bibliography