Journal articles: 'Egzersizler'

1

ADAR, SEVDA, and HASAN TOKTAŞ. "SEREBRAL PALSİ’Lİ ÇOCUKLARDA SU İÇİ EGZERSİZLER." Kocatepe Tıp Dergisi 20, no. 4 (October 21, 2019): 282–88. http://dx.doi.org/10.18229/kocatepetip.464804.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

2

Gökçen, Neslihan, İlke Coşkun Benlidayı, and Sibel Başaran. "Diz osteoartritinde izokinetik test ve egzersizler." Arşiv Kaynak Tarama Dergisi 24, no. 2 (June 1, 2015): 228. http://dx.doi.org/10.17827/aktd.58405.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

3

Kurşun, Şeyma, Gürhan Suna, and Mahmut Alp. "The effects of regular step-aerobic exercises on body fat values of adult sedentary womenDüzenli step-aerobik egzersizlerinin yetişkin sedanter kadınlarda vücut yağ değerlerine etkisi." Journal of Human Sciences 13, no. 3 (November 26, 2016): 4973. http://dx.doi.org/10.14687/jhs.v13i3.4018.

Full text

Abstract:

The aim of this study was to investigate the effects of 12-week regular step aerobic exercises on body fat values of adult sedentary women. 35 female joined to the study voluntarily who work as academic and administrative staff in Isparta Süleyman Demirel University. Step aerobic exercises were applied to the participants regularly as 12 weeks, 3 days a week, 60 minutes a day. The tempo of music in the exercises was based on “Bpm≥120”. Body fat ratios and fat mass measurements were taken with TANITA BC 418 Professional Body Analysis Device. Datas were compared by using “Repeated-Measures ANOVA” at SPSS 18 Statistics Programme. Participants’ mean of age was calculated 35,20±6,26 years and mean of lenght was calculated 168,48±5,09 cm. There were no statistical differences as a result of comparison of pre, mid and post-test weight, body fat ratio, fat mass and body mass index values taken from participants (p>0,05). As a result, according to findings handled from the research and similar studies in the literature, it can be thought that short-term Step-Aerobic exercises can cause reductions in body fat ratio values; but cannot cause reductions in weight and body mass index values because of the increment in muscle mass. Planning long-term exercises can be suggested to the future studies for being seen positive effects in these values. Additionally, for optimum physical fitness, these can be suggested to the participants that they should pay attention to their eating habits and should attend the exercises with a dietician control. ÖzetBu çalışmanın amacı, 12 haftalık düzenli step aerobik egzersizlerinin yetişkin sedanter kadınlarda vücut yağ değerlerine etkisinin incelenmesidir. Araştırmaya Isparta Süleyman Demirel Üniversitesi’nde akademik ve idari personel olarak çalışan 35 kadın gönüllü katıldı. Katılımcılara düzenli olarak 12 hafta, haftada 3 gün, günde 60 dakika step aerobik egzersizleri uygulandı. Egzersizlerde müzik temposu “Bpm≥120” olarak baz alındı. Vücut yağ yüzdesi ve yağ kütlesi ölçümleri TANİTA BC 418 Profesyonel Vücut Analiz Cihazı ile alındı. Veriler SPSS 18.0 programında “Repeated-Measures ANOVA” kullanılarak analiz edildi. Katılımcıların yaş ortalaması 35,20±6,26 yıl ve boy ortalaması 168,48±5,09 cm olarak hesaplandı. Katılımcılardan alınan vücut ağırlığı, vücut yağ yüzdesi, yağ kütlesi ve beden kütle endeksi ön, ara, son test değerlerinin karşılaştırılması sonucunda istatistiksel olarak farka rastlanmadı (p>0,05). Sonuç olarak, araştırmada ve literatürdeki benzer çalışmalardan elde edilen bulgulara göre, kısa dönem Step-Aerobik egzersizlerinin vücut yağ yüzdesi değerlerinde azalmaya neden olabileceği; fakat vücut ağırlığı ve beden kütle endeksi değerlerinde azalmaya neden olmamasının kas kütlesindeki artıştan dolayı olduğu düşünülmektedir. İleride yapılacak araştırmalarda bu değerlerde pozitif etkilerin görülebilmesi için daha uzun süreli egzersizlerin planlanması önerilebilir. Ek olarak, optimum fiziksel uygunluk için planlanan egzersizlerin yanı sıra katılımcılara bu tip egzersizlerde beslenme alışkanlıklarına dikkat etmeleri ve bir diyetisyen kontrolünde egzersizlere katılmaları önerilebilir.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

4

Sever, Ozan. "Comparison of static and dynamic core exercises’ effects on Stork balance test in soccer players Futbolcularda statik ve dinamik core egzersizlerin Stork denge testine etkisi." Journal of Human Sciences 14, no. 2 (May 17, 2017): 1781. http://dx.doi.org/10.14687/jhs.v14i2.4440.

Full text

Abstract:

This study compared the effects of dynamic and static core training programs on core stability tests and Stork balance performance in soccer players. A Static (n = 14, 18,21±1,81) and Dynamic (n = 13, 17,31±0,63) training groups performed three 30 min sessions per week for eight weeks meanwhile attended routine soccer training sessions with a control group (n = 11, 17,73±1,27). Effects of different core training regimes were compared after eight weeks with two-factor variance analysis (condition X time) for related measures. Two experiment groups improved dynamic and static core stabilization test scores, while control group did not change. Core stabilization tests showed that the improvements of experiment groups affected by the movement specifity and Static group increased static test scores (plank 23,8% - back isometric 28,9% - leg raise 15,6%) while Dynamic group increased mostly the dynamic test scores (sit-up 21,2%, push up 16,2%). For Stork balance, both experiment groups improved the test scores between %18 and %67. While the Static group increased the duration of Stork test on both feet more than the Dynamic group, this difference was statistically significant only for non-dominant foot in intergroup analysis. The static structure of the Stork test may explain the significant improvement in static core group. Results indicate that the positive effect of core training on core stability may improve balance and static core training may be more effective for static balance tests.Extended English abstract is in the end of PDF (TURKISH) file. ÖzetBu çalışmanın amacı, 8 haftalık statik ve dinamik core egzersizlerin futbolcularda core stabilizasyon ve Stork denge performansı üzerine etkisini karşılaştırmaktır. Toplam 38 sporcu (17,75±1,36) Dinamik (n=13, 17,31±0,63), Statik (n=14, 18,21±1,81) ve Kontrol (n=11, 17,73±1,27) grupları olarak üç gruba ayrıldı. Statik ve Dinamik egzersiz grupları 8 hafta, haftada 3 gün, günde yaklaşık 30 dakika statik ya da dinamik egzersizler uygularken, buna karşın kontrol grubu yalnızca futbol antrenmanları gerçekleştirdi. Verilerin analizinde ilişkili ölçümler için iki faktörlü varyans analizi kullanıldı. Tüm core stabilizasyon testlerinde deney grupları anlamlı gelişme görüldü. Kontrol grubunda değişme görülmedi. Gelişmenin hareketin spesifikliğinden etkilendiği, Statik grubun statik test skorlarını daha fazla arttırdığı (plank 23,8% - sırt izometrik 28,9%- bacak kaldırma 15,6%), Dinamik grubun ise dinamik testlerde skorları daha fazla arttırdığı (şınav 16,2% - mekik 21,2%) görüldü. Benzer şekilde, iki deney grubu Stork denge testinde her iki ayak için denge süresini % 18 ile% 67 arasında artırdı. Ama kontrol grubu değişmedi. Statik grup her iki ayak içinde dengede kalma süresini Dinamik gruba göre daha fazla arttırırken, gruplar arası analizde non-dominant ayak ölçümünde bu farklılık istatistiksel olarak anlamlılık g. Denge ölçümünün statik yapıda olması, Statik gruptaki yüksek gelişimi açıklayabilir. Sonuç olarak; dinamik ve statik core egzersizler ile artan core stabilizasyonun statik denge üzerinde olumlu etkisi olduğu tespit edildi. Ancak statik core çalışmalarının statik denge performansı için daha etkili olduğu söylenebilir.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

5

... "Omuz Subakromiyal Sıkışma Sendromunun Tedavisinde Su İçi Egzersizler ile Kara Egzersizlerinin Karşılaştırılması." Türkiye Fiziksel Tıp ve Rehabilitasyon Dergisi 58, no. 2 (June 15, 2012): 79–84. http://dx.doi.org/10.4274/tftr.83798.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

6

Usluer, Şeyda Nur, Zait Burak Aktuğ, Serkan İbiş, and Hasan Aka. "The effect of corrective exercises on functional movement screen test and motor skills." Journal of Human Sciences 18, no. 3 (July 27, 2021): 390–99. http://dx.doi.org/10.14687/jhs.v18i3.6154.

Full text

Abstract:

The aim of this study is to examine the effect of 8-week corrective exercises applied to 12-15 age group basketball players on Functional Movement Screen Test (FMS) and motor skill (MS) score. 65 volunteer children between the ages of 12-15 participated in the study. The children were the control group (CG) (N = 25) who did not do any exercise, the basketball group that only trained basketball (BG) (N = 20), and the corrective exercise group (CEG) (N = 20) that did corrective exercises in addition to basketball training. It is divided into 3 groups. Basketball training was applied to children on BG 3 days a week. In addition to basketball training, an 8-week corrective exercise protocol was applied to the children in CEG. Functional movement patterns of children were determined with FMS test and MSs with Deutscher Motor Test (DMT). Kruskal-Wallis H Test was used to determine the differences children's pre-tests and post-tests after corrective exercises. As a result of the statistical analysis, a statistically significant difference was found between the pre-test and post-tests of FMS total scores and DMT scores in CEG (p<0.05). As a result, it has been shown that corrective exercises contribute to FMS total scores and the MS development of children. It is thought that the placement of corrective exercises in the training contents can increase the MSs of children. Extended English summary is in the end of Full Text PDF (TURKISH) file. Özet Bu çalışmasının amacı, 12-15 yaş grubu basketbolculara uygulanan 8 haftalık düzeltici egzersizlerin fonksiyonel hareket tarama testi (FHT) ve motor beceri (MB) puanı üzerine etkisinin incelenmesidir. Çalışmaya 12-15 yaş arası 65 gönüllü çocuk katılmıştır. Çocuklar herhangi bir egzersiz yapmayan kontrol grubu (KG) (N=25), sadece basketbol antrenmanı yapan basketbol grubu (BG) (N=20) ve basketbol antrenmanına ilaveten düzeltici egzersiz yapan düzeltici egzersiz grubu (DEG) (N=20) olmak üzere 3 gruba ayrılmıştır. BG’da bulunan çocuklara haftada 3 gün sadece basketbol antrenmanı, DEG’da bulunan çocuklara basketbol antrenmanlarına ilaveten 8 haftalık düzeltici egzersiz protokolü uygulanmıştır. Çocukların fonksiyonel hareket kalıpları FHT testi ile MB’leri Deutscher Motor Testi (DMT) ile belirlenmiştir. Çocukların FHT skorları ve DMT skorlarının ön testleri ile düzeltici egzersizler sonrası son testleri arasındaki farkı belirlemede Wilcoxon İşaretli Sıralar Testi kullanılmıştır. İstatiksel analizler sonucunda, DEG’da FHT toplam skorları ve DMT skorları ön test ile son testleri arasında istatiksel olarak anlamlı bir farklılık bulunmuştur (p<0,05). Sonuç olarak düzeltici egzersizlerin FHT toplam skorlarına ve çocukların MB gelişimine katkı sağladığı gösterilmiştir. Düzeltici egzersizlerin antrenman içeriklerine yerleştirilmesinin çocukların MB’lerini artırabileceği düşünülmektedir.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

7

Yıldız, Mehmet, and Oğuzhan Engin. "Further improvement of vertical jumping performance of volleyball players through targeted plyometric training." Journal of Human Sciences 16, no. 4 (October 25, 2019): 951–58. http://dx.doi.org/10.14687/jhs.v16i4.5831.

Full text

Abstract:

Background and Aim: The purpose of this study was to investigate the effect of jumping exercises with an overhead target on vertical jump performance of volleyball players. Method: Eighteen male volleyball players (age 21.3 ± 1.8 years, height 183.8 ± 10.0 cm, weight 78.44 ± 12.0 kg) participated in the study. The participants were divided into two groups randomly. Before the study, as a pre-test, jumping heights of all participants were measured by the Sargent method. Then, three days a week, for a total of four weeks, the control group performed 10 vertical jump exercises without targeting, while the study group performed 10 jumps with 10% more of the pretest result after the standard volleyball training. The target of a participant who reached the target three times in one session was increased by 10%. As a final test, maximal jump heights of both groups were measured again with the Sargent method. A 2X2 repeated measures analysis of variance was used to determine vertical jump height changes according to pre-test and post-test measurements of the groups. Results: During the study, the maximal jump values of the volleyball players were found to increase by 13% (55,66 ± 6,7 cm) compared to the control group (50,56 ± 7,70 cm). Conclusion: In branches such as volleyball, where jump performance is the most important determinant of success, it is suggested that exercises should be performed through an overhead target to improve vertical jump performance. Extended English summary is in the end of Full Text PDF (TURKISH) file. Özet Giriş ve Amaç: Bu çalışmanın amacı baş üstü hedef göstererek yapılan dikey sıçrama egzersizlerinin voleybol oyuncularının dikey sıçrama performansına olan etkisini araştırmaktır. Yöntem: Çalışmaya on sekiz erkek voleybol (yaş: 21,3±1,8 yıl, boy: 183,8±10,0 cm, vücut ağırlığı: 78,44±12,0 kg) oyuncusu katılmıştır. Katılımcılar rastgele yöntemle iki guruba ayrılmıştır. Çalışma öncesi tüm katılımcıların ön test olarak Sargent yöntemiyle sıçrama yükseklikleri ölçülmüştür. Daha sonra haftada üç gün, toplam dört hafta boyunca standart antrenman sonrası kontrol grubu hedef gösterilmeden 10 dikey sıçrama egzersizi yaparken, çalışma grubu ön test sonucunun %10 fazlası hedef gösterilerek 10 sıçrama çalışması yapmışlardır. Gösterilen hedefe bir çalışmada 3 defa ulaşan bir katılımcının hedefi %10 arttırılmıştır. Son test olarak her iki grubunda Sargent yöntemiyle maksimal sıçrama yükseklikleri tekrar ölçülmüştür. Grupların ön test ve son test ölçümlerine göre dikey sıçrama yükseklik değişimlerinin belirlenmesi için 2X2 tekrarlı ölçümler varyans analizi uygulanmıştır. Bulgular: Çalışma sırasında hedef göstererek (55,66±6,7 cm) yapılan egzersizlerin kontrol grubuna oranla (50,56±7,70 cm) voleybolcularda maksimal sıçrama değerlerinin daha fazla arttığı (%13) tespit edilmiştir. Tartışma-Sonuç: Voleybol gibi dikey sıçrama performansının başarının en önemli belirleyicisi olduğu branşlarda sıçrama performansının geliştirilmesi için baş üstü hedef gösterilerek yapılacak egzersizler önerilmektedir.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

8

Aktuğ, Zait Burak, Rüçhan İri, and Nazlım Aktuğ Demir. "COVID-19 immune system and exercise." Journal of Human Sciences 17, no. 2 (May 10, 2020): 513–20. http://dx.doi.org/10.14687/jhs.v17i2.6005.

Full text

Abstract:

COVID-19, which became a current issue as a result of the pneumonia cases with unknown etiology in Wuhan City, Hubei Province of China on December 31, 2019, has started to spread throughout the world and deaths related to it have increased rapidly. Isolation, which is an important step in the control of this disease, has many physiological and psychological effects. Initiating a sudden quarantine situation means a radical change in the lifestyle of the population. Changing lifestyles and behaviours may result in insufficient levels of physical activity and inadequate movement, which increases the risk of developing conditions such as diabetes, hypertension, cardiovascular diseases and respiratory diseases. During quarantine, it is essential to stay active and maintain a physical exercise routine for mental and physical health. It is very important people should continue their active lives at home so that their lifestyles do not change and their health conditions do not deteriorate. The aim of the study is to determine the exercises that can be done during the COVID-19 outbreak and the points to be considered during the exercises. Extended English summary is in the end of Full Text PDF (TURKISH) file. Özet Çin’in Hubei Eyaleti, Vuhan Şehrinde, 31 Aralık 2019’da etiyolojisi bilinmeyenpnömoni vakaları ile gündeme gelen COVID-19 dünyaya yayılmaya başlamış ve buna bağlı ölümler hızla artmıştır. Bu hastalığın kontrolünde önemli basamak olan izolasyonun fizyolojik ve psikolojik birçok etkisi vardır. Ani bir karantina durumunun başlatılması, nüfusun yaşam tarzında radikal bir değişiklik anlamına gelmektedir. Değişen yaşam biçimleri ve davranışları, yetersiz fiziksel aktivite seviyesi ve yetersiz hareket ile sonuçlanabilir ve bu durum diyabet, hipertansiyon, kardiyovasküler hastalıklar, solunum yolu hastalıkları gibi durumların oluşma riskini artırır. Karantina sırasında, zihinsel ve fiziksel sağlık için aktif kalmak ve fiziksel bir egzersiz rutini korumak esastır. İnsanların yaşam tarzlarının değişmemesi ve sağlıklarının bozulmaması için evde aktif yaşama devam etmeleri çok önemlidir. Yapılan çalışmanın amacı, COVID-19 salgını esnasında yapılabilecek egzersizler ve egzersiz esnasında dikkat edilmesi gereken hususların belirtilmesidir.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

9

Bulut, Süleyman, and Hüsrev Turnagöl. "Glikojen Depolarının ve Sıvı Besin Alımının Egzersiz Sırasında Yağ ve Karbonhidrat Kullanımına Etkisi." Journal of Nutrition and Dietetics 46, no. 1 (April 30, 2018): 30–39. http://dx.doi.org/10.33076/2018.bdd.285.

Full text

Abstract:

Amaç: Açlık durumunun yağ metabolizmasını aktive ettiği iyi bilinmektedir. Bunun yanında son yıllarda, egzersize düşük kas glikojen depoları ile başlamanın normal duruma göre yağ metabolizmasını daha iyi aktive ettiği ve antrenmana daha fazla adaptasyon sağladığı ile ilgili çalışmalar artmıştır. Bu çalışma, düşük kas glikojen depoları ile egzersiz yapılmasının yağ metabolizmasını daha fazla etkileyip etkilemediğini test etmek için planlanmış ve yapılmıştır. Bireyler ve Yöntem: Araştırmaya 9 erkek, triatlon sporcusu katılmıştır. Bir hafta ara ile, kahvaltıda sıvı besin verilen veya aç (1 gece) durumda egzersiz denemeleri dengeli randomize, çapraz dizaynda gerçekleştirilmiştir. Çalışma öncesi tüm katılımcılar VO2 zirve ve zirve güç değerlerinin belirlenmesi için VO2 zirve testine katılmışlardır. Katılımcılar her iki durumda (Sıvı besin Egzersiz: SE1, SE2 ve Aç Egzersiz: AE1, AE2) %70 VO2 zirve’de 60 dk süren iki egzersiz denemesini 1 saat dinlenme aralığı ile yapmışlardır. Böylece ikinci egzersiz denemelerinin düşük kas glikojeni ile yapılması hedeflenmiştir. Bulgular: Toplam yağ oksidasyonu, SE1-SE2 (13.4±6.7 g/60 dk ve 23.9±7.6 g/60 dk, p<0.001) ve SE1-AE2 (13.4±6.7 g/60 dk ve 27.4±6.0 g/60 dk, p=0.002) egzersizleri arasında anlamlı derecede artmıştır. Sonuç: Bu araştırma kapsamında bir gece açlık sonrası düşük kas glikojen depoları ile yapılan egzersizin sıvı besin alınan durumda yapılana göre yağ metabolizmasının arttırılmasında daha fazla bir etkinliğinin olmadığı belirlenmiştir. Bu bulgular, yağ metabolizmasındaki etkinliği arttıran esas belirleyici etmenin karaciğer glikojen depolarından çok kas glikojen depolarınının seviyesi olduğunu göstermektedir.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

10

ÖZCAN, Gözde ERSÖZ Yaşar. "Üniversite Öğrencilerinin Egzersizde Temel Psikolojik İhtiyaçlarını Öngörmede Egzersizde Davranışsal Düzenlemelerin ve Hedef Yöneliminin Rolü." Turkish Studies-Social Sciences Volume 15 Issue 1, Volume 15 Issue 1 (2020): 321–41. http://dx.doi.org/10.29228/turkishstudies.37045.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

11

DOĞAR, Yahya. "İSTANBUL ÜNİVERSİTESİ DEVLET KONSERVATUARI BALE BÖLÜMÜ ÖĞRENCİLERİNİN EGZERSİZLE." Journal of Social Sciences 32, no. 32 (January 1, 2018): 543–51. http://dx.doi.org/10.16990/sobider.4684.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

12

... "Osteoporozlu Hastalarda Su İçi Egzersizlerin Yararları." Türk Osteoporoz Dergisi 18, no. 1 (April 15, 2012): 37–39. http://dx.doi.org/10.4274/tod.50470.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

13

Arslan, Aynur Sevgi. "P-05: Bir Olgu Sunumu: Egzersizle Tetiklenen Kanat Skapula." Turkish Journal of Sports Medicine 52, no. -1 (September 5, 2017): 48. http://dx.doi.org/10.5152/tjsm.2017.052.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

14

Akyüz, Murat, Murat Özmaden, Yeliz Doğru, Evren Karademir, Yeşim Aydın, and Ümit Hayta. "Examination of basic motoric characteristics with different stretching exercises in football playersGenç basketbolcularda statik ve dinamik germe egzersizlerinin bazı fiziksel parametrelere etkisi." Journal of Human Sciences 14, no. 2 (April 25, 2017): 1492. http://dx.doi.org/10.14687/jhs.v14i2.4560.

Full text

Abstract:

This study was conducted to examine the effects of static and dynamic stretching exercises on strength, flexibility, speed and balance in young basketball players. 10 volunteers from the 16 year old male basketball team of Pınar Karsiyaka Sports Club participated in the study. The average age of the athletes is 16 ± 0,0 (year) and the average of the height is 188 ± 0,08 (cm). The study consists of three parts. On the first day, dynamic stretching exercises were performed on the second day and static stretching exercises and performance tests were performed on the third day without performing any exercise. Applied performance tests were hand grip strength, back-leg strength, sit-in flexibility test, 20 m. Sprint test and flamingo balance test. The obtained data were analyzed with the variance analysis (ANOVA test) in the repeated measures using the SPSS 23.0 package program. As a result of the study, the flexibility of the static and dynamic stretching exercises in the data obtained, the difference in the left handed claw strength and the speed of the dynamic stretching exercises were significant (p <0.05). On the other hand, no statistically significant difference was found between static and dynamic stretching exercises and back leg strength and balance (p> 0.05). As a result, it can be said that static and dynamic stretching exercises have a positive effect on flexibility, strength and speed. ÖzetBu çalışma genç basketbolcularda statik ve dinamik germe egzersizlerinin kuvvet, esneklik, sürat ve denge üzerindeki etkisini incelemek amacıyla yapılmıştır. Çalışmaya Pınar Karşıyaka Spor Kulübünün 16 yaş erkek basketbol takımından 10 gönüllü katılmıştır. Sporcuların yaş ortalamaları 16±0,0 (yıl), boy ortalamaları 188±0,08 (cm)’dir. Çalışma üç bölümden oluşmaktadır. Birinci gün herhangi bir egzersiz uygulanmadan, ikinci gün dinamik germe egzersizleri ve üçüncü gün statik germe egzersizleri ile performans testleri uygulanmıştır. Uygulanan performans testleri sırasıyla el kavrama kuvveti, sırt-bacak kuvveti, otur-eriş esneklik testi, 20 m. sprint testi ve flamingo denge testinden oluşmaktadır. Elde edilen veriler SPSS 23.0 paket programı kullanılarak tekrarlı ölçümlerde Varyans Analizi (Anova Testi) ile analiz edilmiştir. Çalışma sonucunda elde edilen verilerde statik ve dinamik germe egzersizlerinin esnekliğe, dinamik germe egzersizlerinin sol el pençe kuvveti ve sürat üzerinde anlamlı bir farklılık meydana gelmiştir (p<0.05). Diğer yandan, statik ve dinamik germe egzersizleri ile sırt bacak kuvveti ve denge üzerinde anlamlı bir farklılık bulunamamıştır (p>0.05). Sonuç olarak, statik ve dinamik germe egzersizlerinin esneklik, kuvvet ve sürat üzerinde olumlu etkisi olduğu söylenebilir.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

15

AKTAĞ, Işıl. "BEDEN EĞİTİMİ VE SPOR YÜKSEKOKULU ÖĞRENCİLERİNİN SERBEST ZAMAN EGZERSİZLERİ İLE." Journal of International Educational Sciences 5, no. 14 (January 1, 2018): 117–25. http://dx.doi.org/10.16991/inesjournal.1534.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

16

YILDIRIM, Sinan, Alper YILDIZ, and Ziya KORUÇ. "Egzersizde Motivasyonel Düzenlemeler ve Dönüşümcü Liderlik İlişkisi." Spor Bilimleri Dergisi Hacettepe Üniversitesi 26, no. 2 (April 6, 2016): 35–43. http://dx.doi.org/10.17644/sbd.237574.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

17

KORKMAZ ERYILMAZ, Selcen, Metin POLAT, and Çiğdem ÖZDEMİR. "AEROBİK VE ANAEROBİK ANTRENMANLI GENÇ KADIN SPORCULARDA EGZERSİZLE OLUŞAN HİPOKSEMİ." Sağlık Bilimleri Dergisi 28, no. 3 (December 31, 2019): 129–34. http://dx.doi.org/10.34108/eujhs.510970.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

18

ESKİCİ, Günay. "Low FODMAP Diet Approach in Exercise-Related Gasrointestinal Problems." Turkiye Klinikleri Journal of Sports Sciences 12, no. 2 (2020): 233–40. http://dx.doi.org/10.5336/sportsci.2019-72526.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

19

Gençoğlu, Cebrail, and Elif Akkuş. "THYROID HORMONE RESPONSES TO EXERCISE." E-journal of New World Sciences Academy 15, no. 3 (July 23, 2020): 71–80. http://dx.doi.org/10.12739/nwsa.2020.15.3.1b0091.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

20

ÇANKAYA, Tamer, Ümid KARLI, and Nuriye ÖZENGİN. "Investigation of Electromyography Responses Following Resistance Exercises Done with Different Contractions." Turkiye Klinikleri Journal of Sports Sciences 8, no. 2 (2016): 66–75. http://dx.doi.org/10.5336/sportsci.2016-50667.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

21

AK SÖZER, Gülşen, and Emel EGE. "Menopoz Semptomlarını Yönetmek ve Yaşam Kalitesini Artırmak: İlerleyici Kas Gevşeme Egzersizleri." Journal of General Health Sciences (JGEHES), Necmettin Erbakan University 3, no. 2 (August 25, 2021): 179–88. http://dx.doi.org/10.51123/jgehes.2021.28.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

22

DEMİRTAŞ, Berjan, Çağla PARKAN YARAMIŞ, and Mukadder ATMACA. "Exercise-Induced Physiological Fatigue in Horses: Review." Turkiye Klinikleri Journal of Veterinary Sciences 6, no. 2 (2015): 60–66. http://dx.doi.org/10.5336/vetsci.2016-51263.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

23

Güngörmüş, Hamdi Alper. "Bireyleri rekreasyonel egzersize güdüleyen faktörlerin belirlenmesi: Demografik farklılıklar." International Journal of Human Sciences / Uluslarası İnsan Bilimleri Dergisi 11, no. 1 (March 11, 2014): 373–86. http://dx.doi.org/10.14687/ijhs.v11i1.2165.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

24

ÇUHADAR, Abdullah, Yusuf ER, Mehmet DEMİREL, and Duygu HARMANDAR DEMİREL. "BİREYLERİ REKREASYONEL AMAÇLI EGZERSİZE MOTİVE EDEN FAKTÖRLERİN İNCELENMESİ." Ankara Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Yüksekokulu SPORMETRE Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi 17, no. 3 (September 30, 2019): 153–61. http://dx.doi.org/10.33689/spormetre.562233.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

25

Öztürk; KİSHALI, AĞIRBAŞ. "Yoğun egzersizle oluşan oksidatif stres ve DNA hasarı üzerine askorbik asidin etkisi." Ankara Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Yüksekokulu SPORMETRE Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi 13, no. 1 (2015): 65–72. http://dx.doi.org/10.1501/sporm_0000000270.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

26

Derya, Zeliha Özşahin Tuba Uçar Yeşim Aksoy. "Gebelerin beden kitle indeksi ve egzersizlere yönelik bilgi alma durumunun fiziksel aktivite düzeyine etkisi." Anatolian Journal of Health Research Volume 2 Issue 1, Volume 2 Issue 1 (2021): 20–26. http://dx.doi.org/10.29228/anatoljhr.50961.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

27

Seçkin; BALCI, DOĞANER. "Ankara Üniversitesi öğrencilerinin serbest zamanlarında egzersize katılma sıklıkları ve nedenleri." Ankara Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Yüksekokulu SPORMETRE Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi 15, no. 3 (2017): 119–28. http://dx.doi.org/10.1501/sporm_0000000316.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

28

ULUPINAR, Süleyman, Serhat ÖZBAY, Konca ALTINKAYNAK, Engin ŞEBİN, and Cebrail GENÇOĞLU. "The Acute Effect of Aerobic Exercises in Different Environment Temperatures on Immunity Cells." Turkiye Klinikleri Journal of Sports Sciences 13, no. 1 (2021): 1–8. http://dx.doi.org/10.5336/sportsci.2020-73532.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

29

ÖZŞAHİN, Akatlı Kürşad, Emre BOZKIRLI, Okan Sefa BAKINER, Melek Eda ERTORER, and Çağla SARITÜRK. "Compliance to Walking Type Exercise Among Obese Women Without Comorbidities." Turkiye Klinikleri Journal of Medical Sciences 33, no. 3 (2013): 814–19. http://dx.doi.org/10.5336/medsci.2012-31780.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

30

Muftuler, Mine. "Perceived Autonomy Support Scale for Exercise Settings: Validity and reliability study for TurkishEgzersizde Algılanan Özerklik Desteği Ölçeği: Türkçe geçerlik ve güvenirlik çalışması." Journal of Human Sciences 13, no. 1 (April 21, 2016): 2158. http://dx.doi.org/10.14687/ijhs.v13i1.3653.

Full text

Abstract:

The purpose of this study was to examine the validity and reliability of Perceived Autonomy Support Scale for Exercise Settings (PASSES; Hagger et al., 2007) from teacher and from peers in Turkish context. It was conducted with volunteer university students. 230 university students completed PASSES from teacher, and 142 university students completed PASSES from peers. Each scale has 12 items with a unidimension structure. The items were rated on a 7-point Likert type scale from totally disagree (1) to totally agree (7). Each scale was analyzed by using confirmatory factor analysis (CFA) to determine validity and by using Cronbach alpha value to determine reliability. The validity analyses for each scale showed good fit indexes in Turkish context. The reliability analyses also showed high reliability scores for each scale. Results were consistent with previous studies. It was suggested that PASSES from teacher and from peers can be used in Turkish context. ÖzetBu araştırmanın amacı “Egzersizde Algılanan Özerklik Desteği Ölçeğinin” (Perceived Autonomy Support Scale for Exercise Settings; Hagger ve diğ., 2007) hem öğretmen hem de arkadaşlar versiyonunu Türkçeye uyarlamak ve her iki ölçeğin geçerlik ve güvenirliğini incelemektir. Bu amaçla Türkçeye çevrilen ölçekler bir grup üniversite öğrencisine uygulanmıştır (öğretmen versiyonu için n = 230; arkadaşlar versiyonu için n = 142). Tek boyutlu olan ölçekler 12 ifadeden oluşmaktadır ve ifadeler tamamen katılmıyorum (1)’dan tamamen katılıyorum (7)’a doğru sıralanan yedili Likert üzerinden değerlendirilmektedir. Ölçeğin yapı geçerliğini belirlemek için doğrulayıcı faktör analizi uygulanmış, iç güvenirliğini tespit etmek için de Cronbach alfa kat sayısı hesaplanmıştır. Her iki ölçeğin yapı geçerliği bulguları iyi uyum indeksleri göstermiştir. Her iki ölçeğin iç güvenirlik kat sayıları da oldukça yüksek olarak hesaplanmıştır. Elde edilen bulgular alan yazında ilgili araştırmalarla benzerlik göstermektedir. Egzersizde Algılanan Özerklik Desteği Ölçeğinin hem öğretmen hem de arkadaşlar versiyonunun Türkçede ilgili araştırmalarda kullanılabileceği önerilmektedir.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

31

DAL, Burcu GÜVENDİ Gönül TEKKURŞUN DEMİR Suzan. "EGZERSİZDE DAVRANIŞSAL (MOTİVASYONEL) DÜZENLEMELER İLE WELLNESS ALGISI: SPOR BİLİMLERİ FAKÜLTESİ ÖĞRENCİLERİ ÖRNEĞİ." Turkish Studies-Social Sciences Volume 14 Issue 3, Volume 14 Issue 3 (2019): 653–66. http://dx.doi.org/10.29228/turkishstudies.22826.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

32

ATILGAN, Esra, Gizem ERGEZEN, Ali DEMİRCAN, and Zeliha Candan ALGUN. "Effect of Yoga-Based Exercises on Plantar Pressure Distribution, Body Awareness and Emotional Status." Journal of Traditional Medical Complementary Therapies 2, no. 2 (2019): 83–88. http://dx.doi.org/10.5336/jtracom.2019-66830.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

33

ÖZKOL, Mehmet Zeki, Faruk TURGAY, Saadet Rana VAROL, Bahtiyar ÖZÇALDIRAN, Faik VURAL, Tolga AKŞİT, and Gülbin RUDARLI NALÇAKAN. "The Effects of Chronic Aerobic and Anaerobic Exercise on Blood Nitric Oxide Levels." Turkiye Klinikleri Journal of Medical Sciences 32, no. 6 (2012): 1607–17. http://dx.doi.org/10.5336/medsci.2011-27077.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

34

GÜRPINAR, Barış, Melda SOYSAL TOMRUK, Bilge KARA, and Egemen İDİMAN. "Multipl sklerozlu hastalarda kombine Pilates ve akuapliyometrik egzersizlerin postural kontrol ve fiziksel fonksiyonlara etkisi." Cukurova Medical Journal 45, no. 1 (March 31, 2020): 148–56. http://dx.doi.org/10.17826/cumj.631595.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

35

DOLU KUBİLAY, Şengül, and Seher ERGÜNEY. "KEMOTERAPİ TEDAVİSİ ALAN HASTALARDA PROGRESİF GEVŞEME EGZERSİZLERİ VE YÖNLENDİRİLMİŞ İMGELEM UYGULAMASININ KEMOTERAPİ SEMPTOMLARI VE YAŞAM KALİTESİ ÜZERİNE ETKİSİ." Journal of Anatolia Nursing and Health Sciences 23, no. 1 (March 19, 2020): 67–76. http://dx.doi.org/10.17049/ataunihem.536990.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

36

ÖN, Burtay Orkun, Mehmet YILDIZ, and Ümit DÜNDAR. "8 HAFTALIK STEP AEROBİK EGZERSİZLERİN DİZ EKLEMİ İZOKİNETİK KUVVET, DENGE VE YAŞAM KALİTESİ ÜZERİNE ETKİSİ." Kocatepe Tıp Dergisi 21, no. 1 (March 15, 2020): 82–91. http://dx.doi.org/10.18229/kocatepetip.593889.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

37

YENİÇERİ, Fatma Eda, and Miray BUDAK. "Sağlıklı Genç Bireylerde Kognitif Görevle Yapılan Egzersizlerin Kognitif Fonksiyonlara, Duygu Durumuna ve Yaşam Kalitesine Etkisi." İstanbul Gelişim Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi, no. 12 (December 29, 2020): 340–56. http://dx.doi.org/10.38079/igusabder.753667.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

38

TİTİZ, Tolga, Onur DEMİRARAR, and Bahtiyar ÖZÇALDIRAN. "Chronic Effects of Corrective Exercises on Lower Extremity Anaerobic Power and Dynamic Balance Parameters in Adolescent Athletes." Turkiye Klinikleri Journal of Sports Sciences 13, no. 2 (2021): 251–59. http://dx.doi.org/10.5336/sportsci.2020-76559.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

39

Polat, Sibel. "“POLAT SES EGZERSİZLERİ” İLE SES EĞİTİMİNİN TEMEL ÖGELERİ VE ÇEŞİTLİ SÖYLEME TEKNİKLERİNE İLİŞKİN KAZANIMLARIN DEVİNİŞSEL BOYUTU VE ÖĞRENCİ GÖRÜŞLERİ." İnönü Üniversitesi Kültür ve Sanat Dergisi 4, no. 1 (May 23, 2018): 140–61. http://dx.doi.org/10.22252/ijca.424555.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

40

Hazır, Tahir, and Şükrü Gül. "Yüksek Şiddetli Egzersiz Sonrasında Pasif, Kor Egzersizleri ile Kombine Pasif ve Aktif Toparlanmanın Kandan Laktik Asit Eliminasyonu Üzerine Etkisi." Spor Bilimleri Dergisi Hacettepe Üniversitesi 26, no. 4 (May 20, 2016): 165–76. http://dx.doi.org/10.17644/sbd.237461.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

41

Yılmaz; DEMİRBAŞ, UÇAN. "Egzersize bağlı iskelet kası hasarının güç, sürat ve denge performansına zamana bağlı etkisinin incelenmesi." Ankara Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Yüksekokulu SPORMETRE Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi 16, no. 2 (2018): 51–59. http://dx.doi.org/10.1501/sporm_0000000354.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

42

Akyüz, Öznur. "Examination of basic motoric characteristics with different stretching exercises in football playersFutbolcularda farklı germe egzersizleri ile temel motorik özelliklerinin incelenmesi." Journal of Human Sciences 14, no. 2 (April 19, 2017): 1255. http://dx.doi.org/10.14687/jhs.v14i2.4547.

Full text

Abstract:

To investigate acutely the effects of different stretching exercises on football players on the basic motoric properties (strength, flexibility, speed, balance and explosive force). 10 volunteer football players with an average age of 17 participated in the study. Three different measurements protocols were used in the study. The first measurement was performed without stretching exercise, the second measurement was performed after the static stretching exercise and the third measurement was performed after the dynamic stretching exercise. All measurements were carried out at Manisa Tarık Almış sports facilities. To determine the performances of volunteers; back strength, leg strength, hand grip strength, flexibility, 20 m. sprint and flamingo balance test. The Repeated Measures ANOVA test and the Bonferroni Test were used using the SPSS 23.0 package program to analyze the relationship between the performance of the study group and performance tests on different days and different protocols. When the three different methods applied to participants were compared; there is a statistically significant difference between sit and reach, speed and balance tests. As a result, there is a positive effect of stretching exercises on flexibility, sprint and dynamic balance skills. ÖzetFutbolcularda farklı germe egzersizlerinin temel motorik özellikler (kuvvet, esneklik, sürat, denge ve patlayıcı kuvvet) üzerine etkilerini akut olarak incelemektir. Çalışmaya yaş ortalamaları 17 olan 10 gönüllü futbolcu katılmıştır. Çalışmada 3 farklı ölçüm protokolü kullanılmıştır. Birinci ölçüm germe egzersizi yapmadan, ikinci ölçüm statik germe egzersizinden sonra ve üçüncü ölçüm dinamik germe egzersizinden sonra gerçekleştirildi. Tüm ölçümler Manisa Tarık Almış Spor Tesislerinde yapılmıştır. Katılımcıların performanslarını belirlemek için sırt kuvveti, bacak kuvveti, el kavrama kuvveti, esneklik, 20 m. sprint, flamingo denge testi uygulanmıştır. Araştırma grubunun farklı günlerde ve farklı germe egzersizlerini takiben uygulanan performans testlerinin aralarındaki ilişkiyi analiz etmek için SPSS 23.0 paket programından, Repeated Measures Testi ve Bonferroni Testi kullanılmıştır. Katılımcılara uygulanan three farklı ölçüm metodu karşılaştırıldığında; otur-eriş, sürat ve denge testleri arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık vardır (p<0.05). Sonuç olarak, germe egzersizlerinin esneklik, sürat ve denge üzerinde olumlu etkisi vardır.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

43

Bakır, Hasan. "Bir Üniversitesi Hastanesinde Çalışan Hemşirelerin Egzersize İlişkin Yarar ve Engel Algıları ve Öz Yeterlilik Durumu." Genel Tip Dergisi 26, no. 3 (September 30, 2016): 84. http://dx.doi.org/10.15321/geneltipder.2016322078.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

44

Demirdöken, Çisem, Tülin Atan, Gamze Deryahanoğlu, Güner Çiçek, and Serkan Demirdöken. "Factors that motivate females to do exerciseKadınları egzersiz yapmalarına motive eden faktörler." Journal of Human Sciences 14, no. 2 (June 15, 2017): 2140. http://dx.doi.org/10.14687/jhs.v14i2.4215.

Full text

Abstract:

The aim of this study was to determine the factors that motivate females to do exercise whom live in Corum and to understand whether these factors differ according to some variables. 104 women doing exercise between the age of 18-50 participated voluntarily in the study. In order to determine the motivation of the participants for free time activities, the “Free Time Motivation Scale” developed by Pelletier et al (1989,1991) was used. The adaptation of this scale to Turkish was done by Mutlu (2008) and Güngörmüş (2012). In this study, the one whose adaptation was done by Mutlu (2008) was used. In the 5 sub-dimensions of the scale, assessments were done according to working or not, age, educational status, and the frequency of participation in exercise. For statistical analysis, One- Way Anova and Turkey tests were used as normal distribution data, Kruskal Vallis test and Mann Whitney U test were used for non-normal distribution data. As a consequence of the statistical analysis carried out, it has been understood that leisure motivation values do not differ according to participants’ working in somewhere or not and educational status. In our research, age groups were classified in 4 separate groups as 18-25, 26-33, 34-41 and 42-49. It has been determined that the sub-scale of “to know and to accomplish” for those in 26-33 age group is higher than those who are in the age groups of 18-25 and 34-41. In the other sub-scales, no meaningful differences could be found between the age groups. When Free Time Motivation sub-scales were compared according to marital status, it was observed that only “identification/introjection sub-scale showed meaningful difference between the married and the single. Free Time Motivation sub-scales were compared according to the number of doing exercise days in a week, it was seen that the “external regulation” sub-scale of those doing exercise for 4 days or over a week is higher than those who do so for 3 days a week. According to the results obtained; Age, marital status, and often participate in exercise; motivates women to exercise has been found to be the most influential factors.Extended English abstract is in the end of PDF (TURKISH) file. ÖzetBu çalışmanın amacı; Çorum ilinde bulunan kadınların egzersiz yapmalarına motive eden faktörleri belirleyerek, bu nedenlerin bazı değişkenlere göre farklılaşıp farklılaşmadığını tespit etmektir. Çalışmaya 18-50 yaş aralığında, 104 adet egzersiz yapan kadın gönüllü olarak katılmıştır. Katılımcıların egzersize katılım motivasyonlarını belirlemek amacıyla Pelletier ve ark. (1989,1991) tarafından geliştirilen “Boş Zaman Motivasyon Ölçeği” kullanılmıştır. Bu ölçeğin Türkçe’ye adaptasyon çalışmaları Mutlu (2008) ve Güngörmüş (2012) tarafından yapılmıştır. Bu çalışmada Mutlu (2008) tarafından adaptasyonu yapılan ölçek kullanılmıştır. Araştırma grubunda yer alan katılımcıların ölçekte yer alan 5 alt boyutta, bir işte çalışıp çalışmamasına, yaşlarına, medeni durumlarına, eğitim durumlarına ve egzersize katılma sıklığına göre değerlendirmeler yapılmıştır. İstatistiksel analiz için normal dağılım gösteren verilerde olarak One-WayAnova ve Tukey testleri, normal dağılım göstermeyen verilerde Kruskal Vallis testi v e Mann Whitney_U testi kullanılmıştır. Yapılan istatistiksel analiz sonucunda katılımcıların bir işte çalışıp çalışmamasına ve eğitim durumuna göre boş zaman motivasyon değerlerinin farklılaşmadığı tespit edilmiştir. Çalışmada yaş grupları 18-25, 26-33, 34-41 ve 42-49 yaş olmak üzere 4 ayrı şekilde sınıflandırılmıştır. 26-33 yaş grubunda olanların “bilmek ve başarmak” alt ölçeğinin 18-25 yaş ve 34-41 yaş aralığında olanlardan daha yüksek olduğu belirlenmiştir. Yaş gruplarına göre diğer alt ölçekler arasında anlamlı farklılık bulunmamıştır. Medeni duruma göre Boş Zaman Motivasyon alt ölçekleri karşılaştırıldığında sadece “özdeşim/içe atım” alt ölçeğinin evliler ile bekarlar arasında anlamlı farklılık gösterdiği görülmüştür. Haftada egzersiz yapılan gün sayısına göre Boş Zaman Motivasyon değerleri karşılaştırıldığında, haftada 4 gün ve üzeri egzersiz yapanların “dışsal düzenleme” alt faktörünün haftada 3 gün egzersiz yapanlardan yüksek olduğu görülmüştür. Sonuç olarak, yaş, medeni durum ve egzersize katılma sıklığının; kadınların egzersiz yapmalarına motive eden en etkili faktörler olduğu tespit edilmiştir.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

45

KUTLU, Ali, Özgür KARTAL, and Sami ÖZTÜRK. "Exercise-Induced Anaphylaxis Following Cultivated Mushroom Ingestion in a Patient Sensitive to Fungal Spors: Co-Incidence or Cross-Reaction?: Case Report." Turkiye Klinikleri Journal of Medical Sciences 32, no. 1 (2012): 281–84. http://dx.doi.org/10.5336/medsci.2010-22312.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

46

İbrahim;YILMAZ, DEMİR. "HİPERTANSİF HASTALARDA BETA BLOKER, KALSİYUM ANTAGONİSTİ, DİÜRETİK VE ANJİYOTENSIN KONVERTİNG ENZİM İNHİBİTÖRLERİNİN MAKSİMAL EGZERSİZDE KAN BASINCI KONTROLÜNDEKİ ETKİNLİĞİ." Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Mecmuası 54, no. 4 (2001): 1. http://dx.doi.org/10.1501/tipfak_0000000479.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

47

STANKOVIC, Anita, Milica LAZOVIC, Mirjana KOCIC, Lidija DIMITRIJEVIC, Ivona STANKOVIC, Dragan ZLATANOVIC, and Irena DIMITRIJEVIC. "Kronik Bel Ağrılı Hastalarda Güçlendirme ve Germe Egzersizlerine Ek Olarak Yapılan Lomber Stabilizasyon Egzersizleri Ağrıyı Azaltır ve Fonksiyonu Arttırır: Randomize Açık Klinik Çalışma." Türkiye Fiziksel Tıp ve Rehabilitasyon Dergisi 58, no. 3 (September 1, 2012): 177–83. http://dx.doi.org/10.4274/tftr.22438.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

48

KÜÇÜK YETGİN, Meral, Sıla Hidayet BOZDOĞAN POLAT, Ani AGOPYAN, İrem KAVAZOĞLU, Yağmur MERİÇ, Ceren İŞERİ, and Volkan Demirhan YUMUK. "The Effects of Home Based Combined Exercises with Medical Nutritional Therapy on Body Composition, Physical Performance and Quality of Life in Women with Obesity." Turkiye Klinikleri Journal of Sports Sciences 12, no. 3 (2020): 283–95. http://dx.doi.org/10.5336/sportsci.2020-74526.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

49

DURUTÜRK, Neslihan, Manolya ACAR, and Metin KARATAŞ. "Effects of Chair-Based Exercises for Older People on Physical Fitness, Physical Activity, Sleep Problems and Quality of Life: A Randomized Controlled Trial." Turkiye Klinikleri Journal of Health Sciences 1, no. 1 (2016): 47–54. http://dx.doi.org/10.5336/healthsci.2015-47265.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

50

Yüksel, Yılmaz, Mesut Hekim, Mehmet Tokgöz, Serkan Zengin, Hasan Ulukan, and Erdi Kaya. "Plyometric exercising of athletes at adolescence periodAdolesan dönemde bulunan sporcularda pliometrik antrenman." Journal of Human Sciences 13, no. 3 (December 21, 2016): 5602. http://dx.doi.org/10.14687/jhs.v13i3.4131.

Full text

Abstract:

Strength is among the most frequently researched subjects in the field of sports sciences. The main reason for strength’s being researched this much in sports is thought to be its being an important motoric characteristic that affects sportive performance most of the researches focusing on strength have focused on relationship between strength and sportive performance, relationship between strength and the other motoric characteristics, and the effects of different exercising models on strength development. Among those strength exercises, plyometric trainings have become the mostly preferred exercising models. Plyometric trainings are strength development methods that include jumping drills and pliometric exercises for the upper extremity. While plyometric exercises are the methods used by elite athletes frequently, they have been used on adolescence athletes as well in recent years. However, although there are some reservations on the implementation of plyometric exercises on adolescence athletes, it is also stated that provided that these exercises are done relevant to their aims and in a systematic way, they contribute to a healthy strength development. This study focused on the content and characteristics of plyometric exercises different from adults, their effect on strength development. ÖzetSpor bilimleri alanında üzerinde en fazla araştırma yapılan konuların başında kuvvet gelmektedir. Sporda kuvvet ile ilgili çok sayıda araştırma yapılmasının temelinde kuvvet özelliğinin sportif performansı etkileyen önemli bir motorik özellik olmasının yattığı düşünülebilir. Kuvvet üzerine yapılan araştırmalarda genellikle kuvveti sportif performans ile ilişkisi, kuvvetin diğer motorik özellikler ile ilişkisi ve uygulanan farklı kuvvet antrenman modellerinin kuvvet gelişimine etkilerinin ele alındığı görülmektedir. Söz konusu kuvvet antrenmanları içerisinde pliometrik antrenmanlar da son yıllarda en fazla kullanılan antrenman modellerinin içerisinde yer almaktadır. Pliometrik antrenmanlar sıçrama drillerinin üst ekstremiteye yönelik pliometrik egzersizlerin yer aldığı kuvvet geliştirme yöntemleridir. Pliometrik antrenmanlar elit düzeyde sporcuların sıklıkla kullandığı bir yöntem iken, son yıllarda adolesan dönemdeki sporcular üzerinde de kullanılmaya başlanmıştır. Ancak literatürde adolesan sporcularda pliometrik antrenmanların uygulanışına yönelik bazı kaygılar bulunmakla beraber, amacına uygun ve sistemli yapılan pliometrik antrenmanların sağlıklı bir kuvvet gelişimine katkı sağladığı da belirtilmektedir. Yapılan bu araştırmada da adolesanlarda pliometrik antrenmanların içeriği, yetişkin antrenmanlarından ayrılan özellikleri ve kuvvet gelişimine etkileri üzerinde durulmuştur.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

Journal articles on the topic 'Egzersizler'

Create a spot-on reference in APA, MLA, Chicago, Harvard, and other styles