To see the other types of publications on this topic, follow the link: Elementy prawa administracyjnego.
Journal articles on the topic 'Elementy prawa administracyjnego'
Create a spot-on reference in APA, MLA, Chicago, Harvard, and other styles
Consult the top 17 journal articles for your research on the topic 'Elementy prawa administracyjnego.'
Next to every source in the list of references, there is an 'Add to bibliography' button. Press on it, and we will generate automatically the bibliographic reference to the chosen work in the citation style you need: APA, MLA, Harvard, Chicago, Vancouver, etc.
You can also download the full text of the academic publication as pdf and read online its abstract whenever available in the metadata.
Browse journal articles on a wide variety of disciplines and organise your bibliography correctly.
1
Możyłowski, Piotr. "Zasady ogólne administracyjnego postępowania egzekucyjnego." Studia Prawnicze KUL, no. 1 (March 6, 2016): 107–24. http://dx.doi.org/10.31743/sp.4927.
Full textAbstract:
Przedmiotem badań w niniejszym opracowaniu były zasady charakterystyczne dla postępowania egzekucyjnego. Są to zasady wynikające wprost z przepisów ustawy egzekucyjnej i obowiązujące tylko w postępowaniu przymusowym. Analiza zasad ogólnych postępowania egzekucyjnego pozwala stwierdzić, że nie mają one tylko cech wytycznych pozostawionych bez sankcji procesowych. Są one normami prawa, których naruszenie wywołuje określone skutki prawne dla wszystkich uczestników postępowania. Ich ocena dokonywana jest przez uczestników postępowania i sądy administracyjne z takim skutkiem prawnym, jak naruszenie jakiegokolwiek przepisu prawa materialnego. W ramach omawiania każdej z zasad starano się w sposób syntetyczny ująć ich najważniejsze elementy ze szczególnym uwzględnieniem ochrony osoby zobowiązanego.
2
Kostrubiec, Jarosław. "Roman Hausner (1883–1947) – wybitny administratywista Polski międzywojennej." Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio G (Ius) 66, no. 1 (July 17, 2019): 141. http://dx.doi.org/10.17951/g.2019.66.1.141-172.
Full textAbstract:
<p>Roman Henryk Hausner (1883–1947) był wysokiej rangi urzędnikiem państwowym w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych, o bogatym dorobku publikacyjnym w dziedzinie prawa publicznego. Celem niniejszego artykułu było przedstawienie biografii Hausnera w perspektywie jego kariery urzędniczej i działalności twórczej, z uwzględnieniem roli, jaką odegrał w procesie reform administracji państwowej w Polsce międzywojennej. Z jednej strony w artykule przedstawiono w ujęciu chronologicznym życie Hausnera jako urzędnika i członka szeregu komisji do spraw reorganizacji administracji publicznej w okresie międzywojennym. Z drugiej strony zaś zaprezentowano jego poglądy w zakresie podstawowych instytucji prawa administracyjnego. Te dwa elementy nie stanowią odrębnych części artykułu, ponieważ praca w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych i działalność pisarska Hausnera zostały przedstawione jako pewna całość. Taki obraz tworzy bowiem biografia bohatera niniejszego tekstu, który praktyczny aspekt swojej pracy jako urzędnika ściśle łączył z problematyką swojej działalności twórczej. Autor artykułu postawił tezę, że Hausner jako współtwórca ważnych projektów aktów prawnych, propagator daleko idących reform w dziedzinie ustroju administracji państwowej i płodny twórca może być uznany za znaczącą postać międzywojennej doktryny prawa administracyjnego.</p>
3
Piotrowska, Aldona. "Administracja dialogu — o nowych metodach administrowaniaw relacji organ–przedsiębiorca." Prawo 329 (July 21, 2020): 207–19. http://dx.doi.org/10.19195/0524-4544.329.17.
Full textAbstract:
Celem opracowania jest analiza zjawiska, które można określić jako „administracja dia-logu”, polegająca na wprowadzaniu normami prawnymi kompetencji do dialogu z przedsiębior-cą w celu wspólnego wypracowania najefektywniejszych rozwiązań służących realizacji interesu publicznego. Dialog ten jest alternatywą tradycyjnych, sformalizowanych metod administrowania. Cyfryzacja umożliwia tę zmianę ze względu na możliwość indywidualizacji oddziaływania nadzor-czo-regulacyjnego. Dialog jako metoda administrowania jest wyrazem humanizacji prawa administracyjnego, wprowadzającej bardziej partnerskie podejście do przedsiębiorcy, a jednocześnie ekonomizacji prawa (to jest uwzględniania czynników ekonomicznych w procesie stosowania prawa). Elementy dialogu można dostrzec w działaniach zarówno formalnych, obejmujących między innymi negocja-cyjne stosowanie prawa ochrony konkurencji (na przykład tak zwane decyzje zobowiązujące), jak i nieformalnych (na przykład Innovation Hub, piaskownice regulacyjne).
4
Raszewska-Skałecka, Renata. "Niepomijalność administracji publicznej w zakresie władztwa zakładowego — „skreślenie z listy uczniów szkoły” na kanwie orzecznictwa sądowoadministracyjnego." Prawo 331 (November 12, 2020): 227–44. http://dx.doi.org/10.19195/0524-4544.331.18.
Full textAbstract:
Problematyka postępowań w indywidualnych sprawach ucznia w szkole, w tym władztwa zakładowego wobec ucznia na forum szkoły, i kwestia skreślenia z listy uczniów, wpływając na status ucznia jako użytkownika zakładu administracyjnego (szkoły), jest nie tylko obecna i aktualna w nauce prawa administracyjnego, ale i ciągle potrzebuje w praktyce weryfikacji sądowej i refleksji naukowej. Postępowanie w sprawie skreślenia ucznia z listy uczniów toczy się według procedury zgodnej z przepisami postępowania administracyjnego. Skreślenie ucznia z listy uczniów szkoły następuje w formie decyzji administracyjnej; jest przy tym równoznaczne z rozwiązaniem stosunku administracyjnoprawnego, łączącego ucznia ze szkołą. Podkreślić należy, że w szkole istnieje prawny obowiązek podporządkowania się ucznia wydanym i obowiązującym na jej terenie regulacjom wewnątrzzakładowym, do których należy zwłaszcza statut szkoły. Uprawnienia zakładu administracyjnego (szkoły) wobec ucznia-użytkownika są z reguły uregulowane ustawowo, szczegółowo zaś dookreślone w statucie szkoły i regulaminach wewnątrzszkolnych. W doktrynie prawa administracyjnego przyjmuje się, że podległość ucznia jako użytkownika zakładu administracyjnego uregulowana jest w szczególności w prawie oświatowym, jego podległość zaś wszelkim aktom, poleceniom organów szkoły — określona jest jako element władztwa zakładowego. Stąd właśnie obecność i niepomijalność w szkole prawnych form działania administracji publicznej oraz władztwa zakładowego, mającego istotny wpływ na sytuację prawną ucznia w szkole. Prawo administracyjne pozwala przyjrzeć się ochronie administrowanego ucznia w szkole, a sądownictwo administracyjne — ochronie praw podmiotowych jednostki jako ucznia szkoły w państwie prawa.
5
Bębenek, Dominika, Nicole Deneka, and Weronika Wójcik. "Opodatkowanie silosów podatkiem od nieruchomości – glosa krytyczna do wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 17 października 2019 r., sygn. II FSK 3126/17." Kwartalnik Prawa Podatkowego, no. 3 (September 30, 2020): 9–19. http://dx.doi.org/10.18778/1509-877x.2020.03.01.
Full textAbstract:
Glosa zwraca uwagę na problem opodatkowania podatkiem od nieruchomości obiektów budowlanych, które posiadają wszystkie cechy budynku, przez organy kwalifikowane są jednak jako budowle. W omawianym wyroku w sprawie opodatkowania silosu na cukier podatkiem od nieruchomości NSA zgadza się z organami administracyjnymi oraz sądem niższej instancji co do zakwalifikowania obiektu jako budowli, a nie budynku, w rozumieniu art. 1a ust. 1 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych. Argumentacja NSA oparta jest głównie na wykładni celowościowej przepisów prawa podatkowego i budowlanego, przez co Sąd dochodzi do kontrowersyjnego wniosku i stawia tezę, że aby zakwalifikować dany obiekt budowlany jako budynek, należy brać pod uwagę jego elementy funkcjonalne, takie jak przeznaczenie, wyposażenie oraz sposób i możliwość wykorzystania tego obiektu jako całości. W glosie wskazano, że wykładnia taka powoduje dodanie kolejnej, pozaustawowej przesłanki kwalifikowania obiektów budowlanych jako budynków. Omawiany wyrok stanowi utrwalenie stosunkowo jednolitej linii orzeczniczej sądów administracyjnych, którą autorki pragną poddać krytyce. Glosa ma na celu ukazanie, że podobnie jak poprzednie orzeczenia w analogicznych sprawach wydane po wyroku TK z dnia 13 grudnia 2017 r. (sygn. SK 48/15), rozstrzygnięcie to powiela dorobek orzecznictwa sprzed wyroku TK i zawiera tezy niezgodne zarówno z jego treścią, jak i literalną wykładnią przepisów.
6
Adamiak, Barbara. "Instytucje prawne gwarancji zgodności z prawem jako niepomijalny element regulacji prawa administracyjnego." Prawo 331 (November 9, 2020): 11–20. http://dx.doi.org/10.19195/0524-4544.331.2.
Full textAbstract:
W prawie administracyjnym niepomijalnym elementem jego regulacji są instytucje prawne gwarancji zgodności z prawem działania administracji publicznej. W prawie ustrojowym regulacja instytucji kontroli i dopuszczalności stosowania środków nadzoru gwarantuje działanie zgodne z prawem. Wprowadzona jest zarówno w regulacji ustrojowej administracji rządowej, jak i regulacji ustrojowej samorządu terytorialnego.W materialnym prawie administracyjnym niepomijalność regulacji instytucji prawnych gwarancji zgodności z prawem co do zasady należy łączyć z regulacją w procesowym prawie administracyjnym. To w prawie procesowym zawarta jest bowiem regulacja sankcji za naruszenie przepisów prawa materialnego. Nie oznacza to, że w materialnym prawie administracyjnym nie wprowadza się instytucji prawnych gwarancji zgodności z prawem.Procesowe prawo administracyjne tworzy rozbudowany system instytucji prawnych gwarancji zgodnego z prawem działania organów administracji publicznej i to zarówno instytucji prawnych działania zgodnego z prawem, jak i instytucji prawnych następstw prawnych naruszenia prawa przez pozbawienie mocy obowiązującej aktu kształtującego uprawnienia lub obowiązki strony postępowania administracyjnego.
7
Szewczyk, Ewa. "Wezwanie do usunięcia naruszenia prawa – zbędny element w przepisach procedury sądowoadministracyjnej?" Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny 81, no. 3 (September 30, 2019): 101–14. http://dx.doi.org/10.14746/rpeis.2019.81.3.7.
Full textAbstract:
Polski model sądowej kontroli administracji zakłada, że stanowi ona element wieńczący system weryfikacji działań administracji. W związku z tym samo uruchomienie postępowania sądowoadministracyjnego wymaga wyczerpania środków zaskarżenia, bądź – do niedawna – zwrócenia się z wezwaniem do usunięcia naruszenia prawa. W wyniku reformy sądownictwa administracyjnego w połowie 2017 r. ten środek prawny został wyeliminowany z przepisów ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (u.p.p.s.a.). Autorka udziela odpowiedzi na pytanie, w jakiej mierze zabieg wyeliminowania wezwania do usunięcia naruszenia prawa – z przepisów u.p.p.s.a. – warunkujący dotychczas skuteczność wniesienia skargi do sądu administracyjnego był uzasadniony i czy zerwanie z utrwalonym sposobem kwestionowania aktywności i braku aktywności administracji publicznej można ocenić pozytywnie. Przy tej okazji wskazuje, że mimo wykluczenia tego środka prawnego z przepisów u.p.p.s.a. nadal funkcjonuje on w polskim prawodawstwie.
8
Szremski, Jakub. "The Right of a Party to Administrative Proceedings to Obtain a Properly Prepared Administrative Decision." Gubernaculum et Administratio 2(22) (2020): 47–61. http://dx.doi.org/10.16926/gea.2020.02.10.
Full textAbstract:
The right of a party to administrative proceedings to obtain a properly prepared administrative decision is a value resulting from the principle of a democratic state ruled by law, as well as the right of an individual to the administrative process. From this general value, the addressee of this act will have specific procedural rights: the right to conclude all elements of the decision; the right to know the comprehensive justification for taking a specific decision – important from the point of view of the possibility of challenging the decision by means of appeal; the right to justify any decision – even a positive decision.
9
Wojciechowski, Maciej. "ZAUFANIE INSTYTUCJONALNE W KONTEKŚCIE USTAWOWEJ ZASADY ZAUFANIA JEDNOSTKI DO PAŃSTWA." Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny 74, no. 2 (November 2, 2018): 5–17. http://dx.doi.org/10.14746/rpeis.2012.74.2.1.
Full textAbstract:
Artykuł podejmuje kwestię tak zwanego zaufania instytucjonalnego, czyli takiego, w której z jednej strony znajduje się jednostka, z drugiej – instytucje (na przykład organy administracji państwowej). Autor stara się odpowiedzieć na pytania, jakie znaczenie można przypisać terminowi „zaufanie” użytemu w przepisach ustaw Kodeks postępowania administracyjnego i Ordynacja podatkowa oraz czy – w świetle formułowanych w literaturze przedmiotu definicji terminu „zaufanie” – zaufanie instytucjonalne jest w ogóle pojęciowo możliwe. Proponowana odpowiedź jest następująca: zaufanie instytucjonalne jest pojęciowo możliwe w świetle definicji „zaufania” jako zakładu, ale definicja ta nie uwzględnia elementu korzystnego dla podmiotu ufającego. Przyjęcie definicji zaufania jako zakładu bez elementu korzystnego dla podmiotu ufającego prowadzi do uznania, że termin „zaufanie” użyty w art. 121 § 1 Ordynacji podatkowej i art. 8 Kodeksu postępowania administracyjnego oznacza jedynie sytuację „polegania na” organie administracji, a nie zaufania do niego. Jeżeli natomiast definicję tę uzupełnić o ten element, to wówczas porównanie rodzajów oczekiwań podmiotu ufającego w świetle zasad ogólnych analizowanego Kodeksu i Ordynacji uzasadnia wniosek, że zaufanie jednostki wobec organów administracji stosujących prawo może mieć wymiar instrumentalny oraz moralny.
10
Dalkowska, Anna. "Wpis ostrzeżenia jako forma zabezpieczenia czynności sprawdzających przed Komisją Weryfikacyjną." Nieruchomości@ : kwartalnik Ministerstwa Sprawiedliwości 2 (September 11, 2019): 25–42. http://dx.doi.org/10.5604/01.3001.0014.0237.
Full textAbstract:
Wpis ostrzeżenia jako procesowa forma administracyjnego zabezpieczenia czynności sprawdzających pełni ważną funkcję nie tylko dla zabezpieczenia prawidłowego toku czynności sprawdzających podejmowanych przez Komisję Weryfikacyjną. Stanowi także instrument ochrony interesu prywatnego i publicznego oraz gwarancji realizacji konstytucyjnej zasady praworządności. Ostrzeżenie o czynnościach sprawdzających jest odrębną instytucją praw ną w stosunku do określonego art. 8 u.k.w.h. ostrzeżenia o niezgodności stanu prawnego nieruchomości z rzeczywistym stanem prawnym. Zabezpieczenie ustanawiane jest postanowieniem Komisji Weryfikacyjnej wydawanym przed wszczęciem postępowania rozpoznawczego, a następnie realizowane w postępowaniu wieczystoksięgowym. Nie wywołuje skutku wyłączenia rękojmi wiary ksiąg wieczystych i nie wzrusza domniemania zgodności stanu prawnego ujawnionego w księdze wieczystej z rzeczywistym stanem prawnym. Wymienione skutki następują natomiast z chwilą wszczęcia postępowania rozpoznawczego. Pełniąc funkcję ostrzegawczą, ostrzeżenie o czynnościach sprawdzających nie prowadzi do nabycia prawa podmiotowego ani zmiany w stosunkach materialnoprawnych, nie wyłącza ani nie ogranicza rozporządzenia prawem, przeciwko któremu jest skierowane. Konstrukcja zabezpieczenia czynności sprawdzających nie stoi w sprzeczności z konstytucyjną zasadą ochrony własności, ponieważ nie pozbawia uprawnionego możliwości rozporządzenia prawem wpisanym do księgi wieczystej, nie wywołuje zatem negatywnych dla niego skutków związanych z istnieniem zabezpieczenia. Realizuje zasadę ochrony interesu osób trzecich, dając im poprzez informację sygnał o istniejącym zagrożeniu prawidłowości stanu prawnego nieruchomości i prawdopodobieństwie wydania decyzji reprywatyzacyjnej z naruszeniem prawa. Stanowi element ochrony interesu publicznego w sprawach dotyczących reprywatyzacji nieruchomości warszawskich i aksjologiczną podstawę jawności systemu ksiąg wieczystych.
11
Piątek, Wojciech. "WYKŁADNIA FUNKCJONALNA W ORZECZNICTWIE SĄDÓW ADMINISTRACYJNYCH." Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny 74, no. 1 (November 2, 2018): 21–35. http://dx.doi.org/10.14746/rpeis.2012.74.1.2.
Full textAbstract:
Celem opracowania jest analiza odwołań sądów administracyjnych do rezultatów wykładni funkcjonalnej w podejmowaniu rozstrzygnięć (badania obejmują okres od początku 2009 r. do połowy 2011 r.). Reguły funkcjonalne powinny odgrywać istotne znaczenie w wykładni prawa administracyjnego ze względu na funkcje jego norm, wyposażających organy administracji publicznej w kompetencje władcze. Współcześnie dominującym nurtem w orzecznictwie sądowym jest odwoływanie się do językowych rezultatów wykładni, co wiąże się z kognicją sądów administracyjnych. Dopiero stopniowo uznanie zyskuje stanowisko o konieczności każdorazowego uwzględniania w procesie interpretacji rezultatu systemowych oraz funkcjonalnych dyrektyw wykładni, w tym dyrektyw funkcjonalnych. Natomiast odmienny wniosek wypływa z analizy uchwał podjętych przez Naczelny Sąd Administracjny w analizowanym okresie. Prezentując poszerzoną argumentację natury prawnej, sąd ten co do zasady uwzględniał również rezultaty wykładni pozajęzykowej. Uwzględnianie reguł funkcjonalnych w orzecznictwie sądowym powinno stanowić nieodłączny element każdego rozumowania nastawionego na sformułowanie zwrotu stosunkowego o zgodności bądź niezgodności z prawem kontrolowanego aktu lub innej czynności z zakresu administracji publicznej.
12
Piechowiak, Marek. "Moralne aspekty lustracji. O destrukcji moralności przez prawo i niekonstytucyjności pewnych form lustracji." Acta Universitatis Lodziensis. Folia Philosophica. Ethica-Aesthetica-Practica, no. 27 (December 30, 2015): 37–59. http://dx.doi.org/10.18778/0208-6107.27.03.
Full textAbstract:
Artykuł przedstawia polskie regulacje prawne z lat 1998-2007 będące podstawą lustracji. Analizuje szereg aktów prawnych prezentując zakładane cele lustracji, jej zakres, procedury i przewidywane sankcje karne (administracyjne). Celem autora jest identyfikacja aksjologicznych podstaw regulacji prawnych dotyczących lustracji. W trakcie analiz wskazuje on m. in. na brak proporcji między sankcjami karnymi a winą jednostek, zwłaszcza w niektórych przypadkach penalizacji oświadczeń lustracyjnych niezgodnych z prawdą lub penalizacji niezłożenia oświadczeń. Autor argumentuje także, że analizowane rozwiązania zakładały – wbrew deklarowanym celom – przeniesienie odpowiedzialności za zło systemu politycznego z jego aktywnych twórców na jednostki wbrew woli poddane działaniu tego systemu. Ponadto argumentuje, że lustracja oparta na przeprowadzanym przez państwo „teście moralności” radykalnie ingeruje w wewnętrzną sferę moralności jednostki i stąd zakłada elementy typowe dla aksjologii systemów totalitarnych; państwo nakazuje dokonać działania, które bezpośrednio i wprost zmierza do realizacji ściśle wewnętrznej wartości moralnej opartej na zgodności oświadczenia z przekonaniami, i jednocześnie państwo ustanawia siebie nie tylko obserwatorem i sędzią realizacji tej wartości, ale także autorem wzorca przekonań, z którymi oświadczenie ma być zgodne.
13
Majchrzak, Bartosz. "CHARAKTER PRAWNY ODPOWIEDZIALNOŚCI ZAWODOWEJ W BUDOWNICTWIE." Zeszyty Prawnicze 13, no. 4 (December 11, 2016): 145. http://dx.doi.org/10.21697/zp.2013.13.4.07.
Full textAbstract:
THE LEGAL NATURE OF PROFESSIONAL LIABILITY IN THE CONSTRUCTION INDUSTRYSummary The article concerns the legal nature of professional liability in the construction industry (Articles 95-101 of Ustawa z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane: the Polish Construction Act of July 7, 1994; Dz.U. 2013, Item. 1409; with later amendments; hereinafter P.b.). This issue requires an analysis of the relevant norms of P.b. in the context of the typical characteristics of administrative and disciplinary liability. It can be concluded that the professional liability of persons performing independent technical duties in the construction industry has a specific character, combining elements of administrative law with the solutions adopted for disciplinary penalties. The function of this liability and its essential procedural regulations, which are subject to the Polish Administrative Procedure Code (Kodeks postępowania administracyjnego) suggest its nature is administrative. However, a number of specific regulations have been drawn from the model applicable in disciplinary liability (including the deciding authority, the initiator of the proceedings, the prosecutor’s function, moderation of penalties, the catalogue of penalties, the institution of limitation of proceedings, entry of records in the register of sentenced persons and its erasure). As a result, we can formulate an objection of incoherent regulation.
14
Szymacha, Adam, and Kamil Rogalski. "Komentarz na kanwie Uchwały Naczelnego Sądu Administracyjnego I FPS 1/21 – sądowa kontrola instrumentalnego wszczęcia postępowania karnego skarbowego a prawo do sądu." Finanse i Prawo Finansowe 3, no. 31 (September 30, 2021): 151–62. http://dx.doi.org/10.18778/2391-6478.3.31.10.
Full textAbstract:
The purpose of the article/hypothesis: The presented article focuses on a new resolution of the Supreme Administrative Court I FPS 1/21. In this resolution an assessment of instrumental initiation of criminal fiscal proceedings in order to suspend the running of the limitation period of a tax liability has been undertaken. The Supreme Administrative Court assessed that administrative courts have the right to examine the legitimacy of initiation of such proceedings. This position is important insofar as it also touches upon the issue of the right to a fair trial, as well as the right to property and legal certainty. The main aim of this article is to check the impact of this resolution on described fundamental rights.
Methodology: This article will use the comparative law method. Especially the case law of different courts will be shown. The dogmatic-legal method will also be used as an auxiliary.
Results of the research: This resolution is crucial for the fundamental right for fail trial. It has also impact on the right to property and principle of legal certainity. It may also be some element that strengthens the rule of law.
15
Szremski, Jakub. "Prawo do postępowania administracyjnego i jego elementy jako wartości wynikające z uregulowań konstytucyjnych, międzynarodowych oraz europejskich." Kwartalnik Krajowej Szkoły Sądownictwa i Prokuratury, June 30, 2021, 35–57. http://dx.doi.org/10.53024/2.2.42.2021.
Full textAbstract:
Prawo jednostki do rozstrzygania jej sprawy w ramach prawnie uregulowanej procedury stanowi fundament demokratycznego państwa prawnego. Jednostka powinna mieć zagwarantowaną możliwość uruchomienia drogi proceduralnej odpowiadającej kategorii sprawy, której rozstrzygnięcia się domaga. Obecna regulacja konstytucyjna wprost gwarantuje jednostce prawo do sądu – czyli uprawnienie uruchomienia drogi postępowania sądowego dającej możliwość rozpoznania sprawy zgodnie z wypracowanymi w doktrynie i orzecznictwie standardami proceduralnymi. Taki sam bądź podobny model procesowy powinien obowiązywać w ramach prawa jednostki do postępowania administracyjnego. Podstaw tego prawa należy doszukiwać się zarówno w uregulowaniach konstytucyjnych, jak i międzynarodowych oraz europejskich.
16
"Rewarding as a part of cultural policy: administrative issues." Studia Prawno-Ekonomiczne 115 (2020). http://dx.doi.org/10.26485/spe/2020/115/3.
Full text
17
Nędzarek, Andrzej. "Kontrola sądu administracyjnego w zakresie ustalania stanu faktycznego sprawy przez organ administracji publicznej jako istotny element prawa do sądu." Studia Prawnicze / The Legal Studies, 2014, 137–58. http://dx.doi.org/10.37232/sp.2014.4.9.
Full textAbstract:
In order to ensure that the right to bring an action before a court, which in substantive terms is understood as safeguard of the effective protection of individuals’ rights, is exercised and that a fair judgment is entered, the administrative courts may review the correctness of actions taken by governmental bodies in establishing the facts of the case, subject to the principle of legality. For this reason, it is necessary for the administrative courts to provide reasons for their judgments so as to demonstrate that the review of an administrative instrument was comprehensive and took account of all the facts of the case. The reasons so provided may cause the complainant to believe that he has indeed been granted legal protection. Moreover, this may demonstrate that the administrative courts not only review compliance with the principle of legality, but primarily exercise judicial power conferred on them. Therefore, it is appropriate to state that the applicable Polish regulations on the administrative courts safeguard the individual’s right to bring an action before a court both in formal and material sense.