Log in

Relevant bibliographies by topics / Ermeniler / Journal articles

To see the other types of publications on this topic, follow the link: Ermeniler.

Journal articles on the topic 'Ermeniler'

Author: Grafiati

Published: 4 June 2021

Last updated: 31 July 2024

Create a spot-on reference in APA, MLA, Chicago, Harvard, and other styles

Select a source type:

Consult the top 50 journal articles for your research on the topic 'Ermeniler.'

Next to every source in the list of references, there is an 'Add to bibliography' button. Press on it, and we will generate automatically the bibliographic reference to the chosen work in the citation style you need: APA, MLA, Harvard, Chicago, Vancouver, etc.

You can also download the full text of the academic publication as pdf and read online its abstract whenever available in the metadata.

Browse journal articles on a wide variety of disciplines and organise your bibliography correctly.

1

GÜNAY, Nejla, and Güzin ÇAYKIRAN. "Rusların 1915 Yılında Van Vilayeti ve Çevresinden Ermenileri Kafkasya’ya Göç Ettirmesi." Gazi Akademik Bakış 14, no. 27 (December 10, 2020): 133–50. http://dx.doi.org/10.19060/gav.838963.

Full text

Abstract:

Rusya, Akdeniz’e inmek için Balkanlarda yeni devletler kurulmasından sonra buranın zorlu bir yol hâline geldiğini gördü ve yeni istikamet arayışlarına girişti. Rusya, Akdeniz’e Doğu Anadolu üzerinden inmeyi planladı ve bu amaçla bir taraftan Ermenilerle Kürtleri kazanmaya çalıştı. Diğer taraftan da Ermenilerle Kürtler arasındaki düşmanlığı artırmak için her iki unsuru birbirine karşı kışkırttı. Rusya’nın çabaları sonucunda Bedirhanlar başta olmak üzere bazı Kürt aşiretleri Rusya’ya yakınlaştı. Ermeniler ise Rus ordusunda yer alma kararı alıp Tiflis’te gönüllü Ermeni gençlerini askere almaya başlamışlardı. Bunun üzerine bazı Ermeniler Rus ordusuna katılmak üzere firara başlamış, bir kısmı da Osmanlı topraklarında kalarak isyan etmişti. Bu isyanların da etkisiyle Rus ordusu kolayca ilerleyerek 11 Mayıs 1915’te Malazgirt, 18 Mayıs’ta Gevaş ve 20 Mayıs’ta Van’ı işgal etti. Rusların Van’a girmesiyle birlikte Ermeniler tarafından şehrin anahtarı Rus General Nikolay Nikolayeviç Yudeniç’e takdim edildi. Bunun sonucunda Rusya, Van’da Ermenilerin geçici bir hükümet kurmasına müsaade etti. Daha sonra Osmanlı ordusu mukabil bir harekâtla Rusların işgal ettiği bölgelerden Malazgirt, Adilcevaz ve Karaköse’yi geri aldı. Bunun üzerine Ruslar bölgede bazı kararlar aldılar. Bu kararlardan biri bölgede yaşayan Ermenilerin Kafkasya’ya göç ettirilmesiydi. Bu çalışmada; Rusların Ermenileri zorunlu göçe tabi tutmasının sebep ve sonuçları ele alınacaktır. Çalışmada ayrıca Kafkasya’ya göç ettirilen Ermenilerin ne kadar olduğu ve ne gibi güçlüklerle karşılaştıkları sorularının cevaplanması amaçlanmaktadır. Ayrıca çalışmada; Osmanlı arşiv belgeleri ile Ermenice çalışmalar ana kaynak olarak kullanılmıştır.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

2

Kılıç, Sezen. "Alman Belgeleri Işığında Osmanlı Ermenilerine Dair Tespitler (1915-1918)." Belleten 81, no. 292 (December 1, 2017): 987–1000. http://dx.doi.org/10.37879/belleten.2017.987.

Full text

Abstract:

Osmanlı topraklarında yaşamış olan Ermeniler ile ilgili mevcut yerli ve yabancı çalışmaların pek çoğu 1915 Tehcirini konu edinmiş ve bu konuda bilinen Türk ya da Ermeni bakış açısını yansıtmış, hatta bu bakış açılarından birinin haklılığını ispatlamaya çalışmıştır. Ancak bunlardan çok azı her iki bakış açısından uzak, farklı bir bakış açısı ortaya koyabilmiştir. Bu noktadan hareketle araştırmamızda, Mayıs 1915- Ekim 1918 tarihleri arasındaki Bundesarchiv belgelerinde yer alan Osmanlı Ermenileri ile ilgili bir takım gözlem ve tespitler üçüncü bir gözle ele alınacaktır. Bu tespitler; tercüman olarak Osmanlı topraklarında görev yapan Ermenilere karşı Türklerin duyduğu şüphe ve bu nedenle ortaya çıkan bir takım diplomatik ve askeri sorunlar, Ermeniler ile Türkler arasında yaşanan düşmanlığın altında yatan bir takım ekonomik gerekçeler, Ermenilerin ticaretteki üstün ve zayıf yönleri ve diğer gayrimüslim tüccarlardan farklılıkları, Enver Paşa'nın Ermenilere karşı özel hassasiyeti nedeniyle alınan bir takım tedbirler, posta ve telgraf hizmetlerinde çalışan Ermeni memurlardan duyulan şüphe yüzünden yaşanan olumsuzluklar ve İzmir'de bombalı bir saldırı planlamaktan tutuklanan Ermenilerin salıverilmesine yönelik yabancı misyon teşebbüsü ve bu teşebbüsün yarattığı kriz gibi birçok siyasi, sosyal ve ekonomik konuların yanı sıra bir Ermeni ile bir Fransızın yaşadığı sıra dışı ilişki ve Osmanlı topraklarında yaşayan Danimarkalı bir kadının Ermeni evlatlığını ülkesine götürmesi sırasında yaşananlara dair günlük hayattan kesitler de içermektedir. Çalışmamızda söz konusu arşiv belgeleri ışığında Ermeniler ile ilgili elde edilen ve pek bilinmeyen izlenim ve tespitler yorumlanıp değerlendirilecektir.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

3

Sonyel, Salâhi R. "Birinci Dünya Savaşı Günlerinde Türk-Ermeni İlişkileri ve İngiliz Propagandası." Belleten 58, no. 222 (August 1, 1994): 377–80. http://dx.doi.org/10.37879/belleten.1994.377.

Full text

Abstract:

Birinci Dünya Savaşı günlerinde Türklerle Ermeniler arasında çıkan olayları, Ermeni militanlarıyla sempatizanları, Ermenilere karşı planlı biçimde yapılmış kırım, soykırımı ve toptan imha olarak nitelendirirler. Türkler ise, bu olayları, 'Hıristiyan Süper Devletlerce kendi çıkarları için kışkırtılan Ermenilerin, yurtları Türkiye'ye karşı ihaneti ve Türk-Ermeni çatışması olarak nitelendirirler.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

4

Gülekoğlu, Ümmügülsüm, and Ahmet Eyicil. "Adana’da Ermeni Olayları (1909-1921)." Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi 21, no. 1 (April 30, 2024): 190–203. http://dx.doi.org/10.33437/ksusbd.1326664.

Full text

Abstract:

Adana’da, XIX. yüzyıla kadar Türkler ve Ermeniler arasında ciddi bir sorun yaşanmadı. Ancak büyük devletlerin istiklal vaadine kanan Ermeniler, “Bağımsız Ermenistan’ı” kurmak için 31 Mart Vakası’nın ardından 14 Nisan 1909’da Adana’da bir isyan çıkardılar. 14 Nisan’da başlayan isyan, 26 Nisan sabahına kadar devam etti. Olaylarda hayatını kaybedenlerin sayısı fazlaydı. Nihayetinde Babıali, bu isyanı bastırdı. Ancak Osmanlı Devleti’nin, Birinci Dünya Savaşına girmesiyle Ermeniler, tekrar harekete geçti. Seferberlik emirinin ilan edilmesiyle silahaltında bulunan Ermeniler, silahları ile kaçarak komitelere katıldılar. Cephe gerisinde kalan halka eziyet ettiler, askerin iaşe ve ikmal yolunu kestiler ve bölge halkının mallarını gasp edip öldürdüler. Babıali, bu durumun önüne geçmek için zorunlu sevk ve iskân kanunu çıkardı. Zararlı faaliyetlerde bulunan Ermenileri, savaşın olmadığı, güvenli bölgelere gönderdi. Adana’da isyana katılan Ermenilerde sevk ve iskâna tabi tutuldu. Böylece Çukurova’da isyan çıkaran ve asayişi bozan Ermeniler, güvenlik amacıyla bölgeden uzaklaştırıldı. İtilaf Devletleri’nin en büyük amacı Osmanlı topraklarını kendi aralarında paylaşmaktı. Mondros Mütarekesi, Osmanlı topraklarında işgalin fiili olarak başlamasını sağladı. Söz konusu anlaşma ile Anadolu’nun diğer şehirleri gibi Adana’da, düşman kuvvetleri tarafından işgal edildi. İşgale boyun eğmeyen Adana halkı ve Kuvayımilliye birliklerinin direnişi sonucunda Adana ve çevresi düşman işgalinden kurtarıldı.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

5

Yıldırım, Seyfi, and Mirzahan Egamberdiyev. "Türkistan’ın İşgali ve Sovyetleştirilmesi Sürecinde Ermeniler ve Bölgede Yaptıkları Katliamlar." Belleten 85, no. 302 (April 1, 2021): 227–77. http://dx.doi.org/10.37879/belleten.2021.227.

Full text

Abstract:

Çarlık Rusyasının güçlenmesi ile birlikte 19. asırda bilhassa Kafkasya ve Türkistan coğrafyasında daha önce başlamış olan yayılma faaliyetleri resmen işgale dönüştü. Çarlık bir taraftan Anadolu’da başlayan Ermeni ayaklanmalarını desteklerken diğer taraftan işgal edilen Türkistan topraklarına Ermeniler iskân etmekteydi. Ermeniler Rusların bu topraklardaki işgallerinde faydalı bir müttefik idi. Ermeni-Rus işbirliğinden Ermenilerin beklentisi ise bağımsız bir Ermenistan kurabilmekti. Aynı zamanda bu gücün desteğini almak onlar için maddi-manevi güç elde etmek anlamına gelmekteydi. Ermeniler Türkistan’da Rus desteğiyle büyük bir güç elde ettiler. Bu coğrafyada para kazandıracak işlerin çoğunluğunu ele geçirdikleri gibi daima yerli ahalinin elinden alınan verimli topraklarda iskân edildiler. Ermenilerin bu şekilde iskân, istihdam ve asker olarak kullanılmaları Çarlık yönetimin sona ermesi ile kurulan Bolşevik idaresinde de değişmeyen bir yöntem oldu. Çoğunluğu yerli Taşnak olan bu Ermeniler Bolşeviklerle birlikte Türkistan coğrafyasında ortaya çıkan Milli Mücadele’nin kanlı bir şekilde bastırılmasında büyük bir rol oynadılar.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

6

Günay, Nejla. "Ermenilerin Tehcir Edilmesi Kararında Etkili Olan Faktörler ve Maraş-Zeytun Ermenilerinin Tehciri." Belleten 73, no. 267 (August 1, 2009): 555–80. http://dx.doi.org/10.37879/belleten.2009.555.

Full text

Abstract:

Osmanlı Devleti, XX. yüzyıla girerken siyasî, ekonomik ve askerî yönden sıkıntılar içerisindeydi ve yüzyılın başında önce Trablusgarp daha sonra Balkanlarda ağır kayıplar verdi. Osmanlı Devleti'nin Balkan savaşları sonucunda Balkanlardaki topraklarını kaybetmesi bağımsızlıklarını elde etmek isteyen Anadolu Ermenilerini heyecanlandırdı(1) ve onların devlete bağlılık duygularını zayıflattı. Bunun sonucunda meselâ Zeytun Ermenileri, Birinci Dünya Savaşı'nda seferberlik emrine uymayarak Osmanlı ordusuna asker göndermediler, aksine silâhlanıp dağlara çıktılar ve Osmanlı Devleti'nin düşmanlarıyla işbirliği yaparak devlete meydan okudular. Kafkasya'da da benzer bir durum yaşandı ve Osmanlı Devleti'nin Almanya tarafında savaşa girmesini fırsat bilen Taşnak Komitesi, Anadolu Ermenileri adına Rusya ile anlaştı. Bu anlaşmaya bağlı olarak Osmanlı ordusunda silâh altına alınan Ermeniler Rus tarafına geçtiler ve küçük çeteler hâlinde örgütlenip Osmanlı ordusuna karşı Rus ordusunun ileri ucunda görev aldılar. Ermenilerin bir kısmının bu ihaneti, Osmanlı hükümetinin savaşın bütün hızıyla devam ettiği bir anda bütün Ermenilerin sadakatinden şüphe duymasına sebep oldu(2).

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

7

Musa, İsmayıl. "Azerbaycan-Osmanlı Siyasi-Askeri İlişkileri (1917-1918)." Belleten 64, no. 240 (August 1, 2000): 509–22. http://dx.doi.org/10.37879/belleten.2000.509.

Full text

Abstract:

Kafkasya'ya ait problemlerin çözümünde ilgili olan Osmanlı, çeşitli devletlerin destekledikleri Ermenilerin Azerbaycan topraklarına tecavüz etmesine ilgisiz kalamazdı. Bu durum aslında aşağıdaki nedenlere bağlıydı. a) Bazı devletlerin Ermenileri korumak adı altında ve onların aracılığı ile Transkafkasya'da güçlenmek amaçları, bununla da Osmanlı İmparatorluğu için doğrudan belli tehlike oluşturmaları, b) Ermenilerin Türkiye ve Azerbaycan toprakları hesabına "Büyük Ermenistan" kurmak arzuları; c) Azerbaycan'ın Türk Müslüman nüfusunun maksatlı soykırımı siyasetine uğraması, siyasi-askeri yardıma kesin ihtiyaç duyması vs. 1917 yılının sonlarına doğru Ermeniler bölgedeki amaç ve siyasetlerini tam olarak açıkladıklarında ve Azerbaycan sınırlarında çok sayılı zorakilik hareketlerine başvurduklarında, Osmanlı bazı önlemler almak zorunda kaldı. Bu konuda ilk olarak Transkafkasya'da askeri operasyonları durdurmak ve durumu sabitleştirmek yolunda gösterilen diplomatik girişimleri belirtmek lazımdır. Bu girişimler içerisinde Osmanlı Devleti ile Güney Kafkasya komiserliği arasında 05 Aralık 1917 yılında imzalanan 14 maddelik Erzincan Mütarekesi önemlidir.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

8

Gökhan, İlyas. "Memlûk Sultanı Eşref Halil b. Kalavun’un Rumkale’yi Fethi (1292)." Akdeniz İnsani Bilimler Dergisi 14 (June 30, 2024): 263–81. http://dx.doi.org/10.13114/mjh.1470339.

Full text

Abstract:

Bu makalede Memlûk Sultanı Eşref Halil’in 1292’de Rumkale’yi fethi konu edinilmiştir. Rumkale, Güneydoğu Anadolu Bölgesinde Fırat’ın batısında, Gaziantep’in Nizip ve Yavuzeli ilçeleri arasında olup, günümüzde turistik ve ören yeridir. İlkçağ’da kurulduğu bilinen Rumkale Bizans İmparatorluğu’nun Güneydoğu Anadolu’da en önemli kalelerinden biriydi. Stratejik ve coğrafi konumu ile öne çıkan Rumkale, Malazgirt Savaşı sonrası Ermenilerin eline geçmiştir. Daha sonra Urfa Haçlı kontluğuna bağlanan kale 1148’de yeniden Ermenilerin eline geçmiş ve onların Katolikosluk merkezi olmuştur. Anadolu’da yaşayan Ermenilerin önemli bir kısmı burada bulunan Ermeni ruhani liderine bağlanmışlardır. Rumkale’ye Süryaniler de yerleşmiş olup burada bir patrikleri vardı. Moğolların Anadolu’yu işgali sürecinde Rumkale Ermenileri Moğollara tabi olmuşlardır. Burada yaşayan Ermeniler Moğollarla ittifak yaparak Birecik ve Halep gibi Memlûk kentlerine saldırılar yapmışlardır. Bu yüzden Memlûkler Rumkale’yi ele geçirmişlerdir. Bu çalışmada Memlûk dönemin ana kaynakları ve araştırma eserlerinden faydalanılarak Rumkale’nin fethi detaylı şekilde incelenmiştir. Ayrıca kalenin stratejik konumu ve fiziki durumu güncel eserlerden istifade edilerek de ortaya konmuştur.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

9

KAŞIYUĞUN, Ali. "I.DÜNYA SAVAŞI’NDA ERMENİLER ve ERMENİLERE YÖNELİK UYGULAMALAR: ADIYAMAN ÖRNEĞİ." Alınteri Sosyal Bilimler Dergisi 3, no. 1 (July 31, 2019): 77–93. http://dx.doi.org/10.30913/alinterisosbil.557003.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

10

Tay, Canan, and Abdulhaluk Mehmet ÇAY. "ANA HATLARIYLA GEÇMİŞTEN GÜZÜMÜZE ERMENİLER VE OSMANLI DEVLETİ’NİN ERMENİLERE KARŞI TUTUMU." Internatıonal Journal of Educatıon and Hıstory Research SAYI 2- CİLT 2, SAYI 2- CİLT 2 (2022): 16–27. http://dx.doi.org/10.29228/eta.56880.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

11

İlhan, AKBULUT. "Türk Tarihinde Ermeniler." Ankara Üniversitesi SBF Dergisi 50, no. 1 (1995): 1. http://dx.doi.org/10.1501/sbfder_0000001798.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

12

Özşavlı, Halil. "Ermeni Araştırmalarında İhmal Edilen Kaynaklar: Ermenice Hatıratlar, Süreli Yayınlar ve Diğer Eserler." Belleten 82, no. 295 (December 1, 2018): 1047–76. http://dx.doi.org/10.37879/belleten.2018.1047.

Full text

Abstract:

Günümüzde Osmanlı Devleti'nde Ermenilerinin durumu ve 1915'te tehcir edilmeleri birçok araştırmacı tarafından araştırılmaktadır. Konu Ermenilerce siyasallaştırılıp uluslararası alanda Türkiye karşıtı bir propaganda malzemesine dönüştürüldüğünden bu konu ile ilgili yapılan araştırmalar her geçen gün daha da derinleşmekte, meseleyi birçok farklı devlet arşivinden belgelerle ortaya koyan araştırmaların sayısı artmaktadır. Ancak Ermenice kaynaklar ihmal edilmektedir. Ermenice bilmeyen Türk ve yabancı akademisyenler isteseler de bu kaynaklara ulaşamamakta ve okuyamamaktadırlar. Ermeni akademisyenler ise bu kaynakları içlerinde kendi tezlerinin aleyhinde bilgiler mevcut olduğu için görmezden gelmektedirler. Hatırat, süreli yayın veya arşiv belgesi olabilen bu kaynaklarda günümüzde Ermenilerce sıklıkla gündeme getirilen Ermenilerin Türkler tarafından sebepsiz yere katledildiği iddialarının aksine Ermenilerin Türklere karşı nasıl kahramanca savaştığı, Ermenilerin itilaf devletlerine yaptıkları yardımlar ve bu yardımlardan ötürü Ermenilerin Doğu Anadolu'da ve Kilikya bölgesinde kurulacak bir Ermeni devletini neden ve nasıl hak ettiklerini anlatan ayrıntılı bilgiler ve kahramanlık hikâyeleri vardır.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

13

ALICI, EBRU. "1.Dünya Savaşında Ermeniler." Abant Izzet Baysal University Graduate School of Social Sciences 6, no. 6 (January 1, 2003): 224. http://dx.doi.org/10.11616/abantsbe.111.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

14

AKKOR-, Mahmut. "1919 PARİS KONFERANSI VE ERMENİLER." Journal of History School XLII, no. XLII (2019): 942–64. http://dx.doi.org/10.29228/joh.37382.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

15

ASLAN, İlhan. "ERMENİ KAYNAKLARINDA İLHANLILARIN İSLAMLAŞMA SÜRECİ." Hacettepe Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları Dergisi (HÜTAD), no. 39 (December 7, 2023): 227–39. http://dx.doi.org/10.20427/turkiyat.1281990.

Full text

Abstract:

İlhanlı-Ermeni ilişkilerinin başlangıcı, Kilikya Ermeni Kralı I. Hetum’un 1253’te Karakorum taraflarına yola çıkarak Möngke Han ile yaptığı görüşmeye dayanır. Bu görüşmeden sonra Hülegü’nün Yakın Doğu’ya gönderilmesiyle birlikte Ermeniler, bu coğrafyadaki etkinliklere gönüllü olarak katılmış ve Hıristiyan uluslar içinde İlhanlıların en büyük destekçileri olmuşlardır. Ermeni tarih yazımının doruk noktasına ulaştığı bu dönemde, Ermeni kaynaklarında İlhanlılarla ilgili olarak siyasal, ekonomik ve sosyal açıdan çok zengin bir anlatı ortaya çıkmıştır. Bununla bağlantılı olarak Ermeni tarihçiler, İlhanlıların İslamlaşma sürecine ilişkin de aynı ölçüde önemli bilgiler vermektedir. Ermenilerin İlhanlı hâkimiyeti altındaki konumlarını büyük oranda etkileyecek olan bu süreci, Ermeni kaynaklarının gözüyle görmek gereklidir. Bu makalede Ermeni kroniklerindeki bilgiler üzerinden İlhanlıların İslamlaşma süreci ele alınmış ve bu hususun Hıristiyanlar nazarındaki etkileri incelenmiştir.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

16

Pamukciyan, Kevork. "İkinci Sultan Mahmud'a Dair Ermeni Harfli Türkçe Dört Manzum Methiye." Belleten 54, no. 211 (December 1, 1990): 1053–72. http://dx.doi.org/10.37879/belleten.1990.1053.

Full text

Abstract:

Osmanlı padişahları arasında, Hristiyanlara karşı en fazla sempati besleyen üç hükümdardan ilki, İkinci Sultan Mahmud olmuştur. Bilhassa Ermenilere çok iyi nazarla bakmıştır. Kanaatimizce, bunda akıl hocası ve Darphane emini Kazaz Artin'in (nam-ı diğer Harutyun Amira Bezciyan) (1771-1834) de büyük etkisi vardır. Asıl mevzuya geçmeden önce, tarihçi ve müderris Avedis Berberyan'ın (1798-1873), 1871'de İstanbul'da, ilk Ermeni kadın sahne sanatkârı Arusyak Papazyan-Bezirciyan'ın (1841-1907) ve kocası ressam Sopon Bezirciyan'ın (1839-1920'den sonra) maddi yardımı ile basılan, Badmutyun Hayotz (Ermeniler Tarihi) adlı çok önemli eserinin sonunda bulunan, Kronoloji kısmından istifade ederek, İkinci Sultan Mahmud'un şahsi ile ilgili, biyografik kısa bilgiler vermek istiyoruz. Çünkü muhtemelen Türkçe kaynaklarda bunlardan bazıları ya meçhuldür, veyahut günü gününe tarihleri belli değildir. Berberyan, Milâdi tarihlerle birlikte, umumiyetle Hicri tarihleri de kaydetmiştir. Vakayinamesi 1769-1860 yıllarını kapsamaktadır.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

17

Kemal TAVUKÇU, Orhan. "Türk Dili ve Kültürünün Ermeniler Üzerindeki Etkileri." Journal of Turkish Studies 8, Volume 8 Issue 13 (January 1, 2013): 145. http://dx.doi.org/10.7827/turkishstudies.6197.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

18

Sarıkoyuncu DEĞERLİ, Esra. "LOZAN BARIŞ KONFERANSI SÜRECİNDE AMERİKAN BASININDA ERMENİLER." Journal of Academic Social Science Studies 5, Number: 35 (January 1, 2015): 33. http://dx.doi.org/10.9761/jasss2889.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

19

ERTAŞ, Kasım. "TÜRK DİLİ ve ERMENİLER: OSMANLININ ERMENİ DİLBİLİMCİLERİ." Journal of Academic Social Science Studies 12, Number: 53 (January 1, 2016): 151–62. http://dx.doi.org/10.9761/jasss3752.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

20

DEMİRYÜREK, Meral. "II. Meşrutiyet Devrinde Ermeniler Üzerine Üç Piyes." Modern Türklük Araştırmaları Dergisi /Journal of Modern Turkish Studies 6, no. 1 (April 13, 2009): 107–27. http://dx.doi.org/10.1501/mtad.6.2009.1.10.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

21

ÇÖREKLİ, Levent. "ABD’NİN OSMANLI TOPRAKLARINDA MİSYONERLİK FAALİYETLERİ VE ERMENİLER." Journal of Academic Social Sciences 148, no. 148 (2024): 195–205. http://dx.doi.org/10.29228/asos.69530.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

22

Seyitdanlıoğlu, Mehmet. "Takvim-i Vekayi'de Ermenilerle İlgili Haberler (1908-1915)." Belleten 55, no. 214 (December 1, 1991): 797–854. http://dx.doi.org/10.37879/belleten.1991.797.

Full text

Abstract:

XIX. yüzyılın ikinci yarısı Osmanlı İmparatorluğu için içte ve dışta yeni sorunların doğduğu bir dönem olmuştur. Bilindiği gibi Fransız İhtilâli'nin ortaya attığı milliyetçilik akımı imparatorluğun parçalanmasında rol oynayan en önemli faktörlerden birisi olmuş, 1829'da Yunanlıların bağımsızlıklarını almalarıyla başlayan süreç diğer Hristiyan azınlıklara da yayılarak onların birer birer imparatorluktan kopmalarıyla sonuçlanmıştır. Milliyetçilik akımından etkilenen azınlıklar arasında Ermeni toplumu da bulunmaktaydı. Ermeniler ve Türkler Osmanlı İmparatorluğu bünyesinde başlangıçtan beri barış ve dostluk içerisinde yaşamışlardır. Fatih Sultan Mehmet 1453'de İstanbul'u aldıktan sonra, Bursa'daki Ermeni Piskoposunu İstanbul'a getirterek ona "Patrik" ünvanını vermiş, bu tarihten sonra Ermeni toplumunun, hukuk, eğitim ve sosyal işleri patriklik tarafından görülmeye başlanmıştı. Ermeni ve Türk toplumları, diğer Hristiyan azınlıklara oranla birbirleriyle yakın ilişkiler kurarak kaynaşmışlardı. Ermeniler pek çok önemli resmi devlet görevlerinde de bulunmuşlardı.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

23

GÜÇLÜ, Yücel. "Kitap Değerlendirme: Zoraki İttifaktan Yol Ayrımına İttihat-Terakki ve Ermeniler." Gazi Akademik Bakış 14, no. 28 (June 10, 2021): 359–64. http://dx.doi.org/10.19060/gav.948984.

Full text

Abstract:

Günay, Nejla, Zoraki İttifaktan Yol Ayrımına İttihat-Terakki ve Ermeniler, Atatürk Kültür, Dil ve Tarih Yüksek Kurumu Atatürk Araştırma Merkezi Yayınları, Ankara 2020, XXII + 597 s. ISBN No: 9789751631374

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

24

Demir Görür, Emel. "Sultan II. Abdülhamid’in Siyasi Mahkûmlara Yönelik 1896 Tarihli Umumi Afı." Belleten 86, no. 305 (April 1, 2022): 285–318. http://dx.doi.org/10.37879/belleten.2022.285.

Full text

Abstract:

Siyasi krizlerden sonra çıkarılan umumi afarın amacı, siyasi suçlara karışan kişileri afetmek suretiyle toplumun sükûnetini sağlamak, huzursuzlukları neticelendirmektir. Sultan II. Abdülhamid de, 33 yıllık hükümdarlığı döneminde pek çok defa umumi ve kısmi af ilan etmiştir. Çalışmamıza konu olan 1896 umumi afından önce Ermeniler ve Müslümanlar arasında yaşanan huzursuzluklar şiddetini artırmış, gerginlikler 1896 yılının Ağustos ayında gerçekleşen Osmanlı Bankası Baskını ile hadd safhaya çıkmış, olaylar neticesinde hapishanelerdeki siyasi mahkûmların sayısı istiap haddini aşmıştır. Bunun üzerine Sultan II. Abdülhamid, Ermeni Patrikhanesi’nin de af talebini göz önüne bulundurarak toplumun sükûnunu sağlamak ve dengeleri korumak amacıyla, 1896 yılı Aralık ayında siyasi suçluları kapsayan umumi af ilan etmiştir. Afın ilanından kısa bir süre sonra Düvel-i Sitte, afın bir an önce icrası için Osmanlı Devleti nezdinde girişimde bulunmuş ve bu husustaki baskılarını kısa aralıklarla yinelemiştir. Bu devletler olağan politikalarını afın icrasında da takip ettikleri gibi, büyükelçileri ve vilayetlerdeki temsilcileri aracılığıyla Ermenilerin savunuculuğunu üstlenmişler, afın icrasında yaşanan herhangi bir aksaklığı fırsata çevirerek bu durumu Osmanlı Devleti’ne baskı yapma unsuru olarak kullanmışlardır.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

25

AVCI, Kıymet. "CLAUDE FARRÈRE’İN GÖZÜNDEN FRANSIZLAR, ERMENİLER, YUNANLAR VE BULGARLAR." Journal of Academic Social Sciences 111, no. 111 (2020): 483–94. http://dx.doi.org/10.29228/asos.47156.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

26

Özşavlı, Halil. "BALKANLARDA ERMENİ DİASPORASININ OLUŞUMU VE BALKAN ÜLKELERİNDE ERMENİLER." Journal Of History School 10, no. XXIX (January 1, 2017): 357–76. http://dx.doi.org/10.14225/joh1042.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

27

YILDIZ, Özgür. "AMERİKA'NIN ERMENİLER ÜZERİNDEKİ FAALİYETLERİ VE OSMANLI DEVLETİ'NE ETKİLERİ." Journal Of History School 8, no. XXII (January 1, 2015): 239–49. http://dx.doi.org/10.14225/joh722.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

28

Güçlü, Yücel. "Zoraki İttifaktan Yol Ayrımına İttihat-Terakki ve Ermeniler." Journal of Muslim Minority Affairs 40, no. 3 (July 2, 2020): 539–42. http://dx.doi.org/10.1080/13602004.2020.1820674.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

29

ERTAŞ, Kasım. "19. YÜZYILDA BİTLİS’TE ERMENİLER ve TOPLUMSAL HAYATTAKİ KONUMLARI." Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi 16, no. 60 (January 25, 2017): 217. http://dx.doi.org/10.17755/esosder.289662.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

30

SARI, Ergin, Veysal BATTAL, and Ömer ALANKA. "Foundations of the Van Local Press From the Ottoman to the Early Republic Period: 1858-1939." İnsan ve Toplum Bilimleri Araştırmaları Dergisi 11, no. 4 (December 31, 2022): 2093–121. http://dx.doi.org/10.15869/itobiad.1075212.

Full text

Abstract:

Osmanlı’nın son dönemlerinde Van’da çok sayıda gazetenin yayınladığı bilinmektedir. Bu anlamda Van kentinde bilinen ilk yerel gazete 1858 yılında yayın hayatına başlayan Ermenice ‘Ardzvi Vasburagan’ (Van Kartalı)’dır. Van’da yayınlanan ilk Türkçe gazete ise 1893’te yayın hayatına başlayan ‘Van’ gazetesidir. Meşrutiyet’in getirdiği basın özgürlüğünden yararlanmak isteyen bazı Osmanlı vatandaşları, Van’da Türkçe, Kürtçe ve Ermenice yayın yapacak ‘İttihat’ ile ‘Mebde-i Feyz’ isimli gazeteleri çıkarmak için girişimlerde bulunmuşlardır. Van’da Ermeniler tarafından 1858’den 1915 yılına kadar 27 Ermenice gazete ve dergi yayınlanmıştır. Aşkhadank (Emek), Van-Dosb (Van Tuşpa), Luys (Işık) bu gazetelerden bazılarıdır. Dönemin önemli gazetelerinden biri de ‘Çaldıran’dır. Birinci Dünya Savaşının başlamasına denk gelen yıllarda büyük zorluklarla yayın hayatını sürdürmeye çalışan Çaldıran gazetesi, Van’ın Ruslar tarafından işgal edilmesiyle 1915 yılının sonlarına doğru yayın hayatına son vermiştir. Bu tarihten itibaren Van’da basın faaliyetleri tamamen bitmiş ve Cumhuriyet kurulduktan sonra ilk yerel gazete ancak 1937’de yayın hayatına başlayan Yeni Yurd Van gazetesi olmuştur. 1939 yılında yayın hayatına başlayan bir diğer gazete ise Van’dır. Her iki gazete de, dönemin şartları itibariyle, her ne kadar resmi devlet söyleminin dışına çıkmamışlarsa da Van kentinde yerel basın kültürünün oluşmasında önemli roller üstlenmişlerdir. Bu çalışma ile; günümüzde günlük, haftalık ve aylık periyotlarla yayın yapan çok sayıda gazete ve dergi ile oldukça renkli bir görünüme sahip olan Van yerel basınının temellerinin ortaya çıkarılması amaçlanmıştır. Van kentinde ilk basın faaliyetlerinin başladığı Osmanlı devletinin son dönemi ile Cumhuriyet’in ilanından sonra çıkan ilk gazete ve dergiler çalışmanın konusunu oluşturmaktadır. Sözü edilen dönemde yayınlanan gazete ve dergilerin yayın politikaları, sahiplik yapıları ve yayınlandıkları dönemdeki olayları ne şekilde aktardıkları incelenmiştir.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

31

ÇABUK-, Fehminaz. "OSMANLI-İRAN HUDUDUNDA ERMENİLER: İRAN ERMENİLERİ’NİN HAKKARİ BÖLGESİNDEKİ FAALİYETLERİ." Journal of History School XLIII, no. XLIII (2019): 1341–64. http://dx.doi.org/10.29228/joh.37048.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

32

MORKOÇ, Ayvaz. "MEMMED SEİD ORDUBADİ VE "QANLI SENELER" ADLI ESERİNDE ERMENİLER." International Journal of Social Humanities Sciences Research (JSHSR) 5, no. 18 (January 1, 2018): 387–400. http://dx.doi.org/10.26450/jshsr.376.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

33

ÇETİNKAYA, Mustafa Said. "Mustafa Serdar PALABIYIK, 1915 Olaylarını Anlamak: Türkler ve Ermeniler." Uluslararası İlişkiler Dergisi 14, no. 53 (March 1, 2017): 141–43. http://dx.doi.org/10.33458/uidergisi.513202.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

34

Mehmet Ali, YILDIRIM. "1895-1896 İsyanları Sırasında Ayntab’da Ermeniler ve Hınçak Cemiyeti." Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi Tarih Bölümü Tarih Araştırmaları Dergisi 27, no. 44 (2008): 167–79. http://dx.doi.org/10.1501/tarar_0000000413.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

35

Engin, Vahdettin. "Sultan II. Abdülhamid'e Düzenlenen Ermeni Suikasti ve Bu Sebeple Belçika ile Yaşanan Diplomatik Kriz." Belleten 59, no. 225 (August 1, 1995): 413–28. http://dx.doi.org/10.37879/belleten.1995.413.

Full text

Abstract:

Yüzyıllar boyunca Osmanlı idaresi altında yaşamış olan Ermeniler bu süre içinde toplumun bir parçasını oluşturmuşlar, çeşitli devlet görevlerinde bulunmuşlar, içlerinde birçoğu da ticaret, musiki, edebiyat, mimari vs. gibi alanlarda önemli işler başarmışlardır. Sosyal ve iktisadi hayatta kazanmış oldukları bu statü sayesinde Türklerle rahatça uyum sağlayarak en nüfuzlu reaya konumuna sahip olmuşlardır.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

36

Gök, Bilal. "BÜYÜK SELÇUKLU DEVLETİN’DE ERMENİLER: Başlangıcından Melikşah’ın Ölümüne Kadar (1018-1092)*." Avrasya Uluslararası Araştırmalar Dergisi 3, no. 7 (July 15, 2015): 172–85. http://dx.doi.org/10.33692/avrasyad.509261.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

37

ÇAKMAK, Mehmet Ali. "19.YÜZYILDAN I. DÜNYA SAVAŞINA KADAR KAFKASYA’DA TÜRKLER ve ERMENİLER." Asya Araştırmaları Uluslararası Sosyal Bilimler Dergisi 4, no. 2 (December 30, 2020): 157–66. http://dx.doi.org/10.34189/asyam.4.2.002.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

38

Lüleci, Abdullah. "Mütareke Döneminde İstanbulda Ermeniler Arasında Görülen Salgın Hastalıklar (1918-1922)." History Studies International Journal of History 6, Volume 6 Issue 4 (January 1, 2014): 131. http://dx.doi.org/10.9737/historys1301.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

39

Talip, MALAY. "Yerel Bir Tarihi Kaynak Olarak Diyarbekir Vilayet Gazetesi ve Ermeniler." Ankara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi 47, no. 1 (2006): 1. http://dx.doi.org/10.1501/ilhfak_0000000047.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

40

SOYKAN, A. Nazlı. "Trabzon, Kaymaklı Monastery, Katholikon Wall Paintings." İnsan ve Toplum Bilimleri Araştırmaları Dergisi 11, no. 3 (September 30, 2022): 1731–65. http://dx.doi.org/10.15869/itobiad.1147719.

Full text

Abstract:

Trabzon yüzyıllar boyunca başta Rumlar, Ermeniler ve Müslümanlar olmak üzere birçok etnik gruba ev sahipliği yapmıştır. IV. Haçlı Seferi nedeniyle parçalanan Bizans İmparatorluğu çeşitli bölgelerde küçük beylikler/imparatorluklar kurmuştur. Bunlardan biri de 1204 yılında kurulan Trabzon Rum İmparatorluğu’dur. Özellikle 1204 yılında Trabzon Rum İmparatorluğu’nun kurulmasından 1261 yılında yıkılmasına kadar bölgedeki inşa faaliyetleri fazlalaşmış, var olan yapıların da onarımları sağlanmıştır. Komnenos sülalesinin başta olduğu bu dönem yapılarında, özellikle de manastırlarda farklı dönemlerde eklemeler yapıldığı görülmektedir. Yapılarda farklı zaman dilimlerinde farklı ustaların çalışmaları hem Konstantinopolis hem de bölgedeki yerel geleneklerin bir arada olmasına olanak sağlamıştır. Bu etkilerin görüldüğü yapılardan biri de Kaymaklı Manastırı’dır. Kaymaklı Manastırı katholikonu duvar resimlerinde Ermeni gelenekleriyle Rum gelenekleri birarada kullanılmıştır. Ermenilerin bölgeye hangi tarihte, nasıl geldiklerine dair net bir bilgi bulunmamaktadır. 1400 yılında Timur’un Sebasteia’yı neredeyse tamamen yağmalamasıyla Ermenilerin Trabzon’a kaçtığı bilinmektedir. Bu tarihten sonra da Trabzon’da Ermeni nüfusunun ve yapılaşmasının arttığı görülmeye başlanmıştır. Çalışmanın konusu Trabzon’un 3 km güneybatısında, Çukurçayır Mahallesinde, Mithra (Boztepe) Dağı’nın doğu yamaçlarında yer alan Kaymaklı Manastırı Katholikonu duvar resimleridir. Tek nefli bazilikal planlı olan yapı 1923 yılında gerçekleşen Lozan Mübadelesi’ne kadar işlevini sürdürmüş, zorunlu göç sebebiyle bu dönemden sonra terk edilmiştir. Ermeni yapısı olan manastır hakkında yapılan çalışmalar oldukça sınırlıdır. Katholikonun duvar resimleriyle ilgili çalışmalar ise neredeyse yok denilecek kadar azdır. Duvar resimleriyle ilgili yapılan çalışmalarda sahne isim ve detayları verilmemiş, duvar resimlerinden genel olarak bahsedilmiştir. Bu çalışmada katholikonun duvar resimlerinin ilk defa aletli ölçülü çizimleri yapılmış, ikonografilerine değinilmiş ve hem bölge içinde hem de bölge dışındaki benzer örnekleriyle karşılaştırmalı olarak değerlendirilmiştir.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

41

Demirkent, Işın. "Urfa Haçlı Kontluğu Tarihine Bir Bakış (1098-1146)." Belleten 53, no. 206 (April 1, 1989): 167–74. http://dx.doi.org/10.37879/belleten.1989.167.

Full text

Abstract:

Şanlıurfa'nın kaderinde, XI. yüzyıl sonunda başlayan haçlı seferleri önemli bir rol oynadı ve aynı yüzyılın ikinci yarısında başlamış olan bölgenin Türkleşmesi olayını, kısa bir zaman için durdurmuş görünmesine rağmen, gerçekte hızlandırdı. XI. yüzyıl ortalarında Anadolu sınırlarına ulaşmış bulunan Türk akınları karşısında ermeniler, topraklarını Bizans İmparatorluğuna satarak ülkenin içlerine çekilmiş, bu arada Güney-Doğu Anadolu bölgesine de girmişlerdi. 1071 Malazgirt zaferi Anadolu'yu Türklere açtı. Türkler kısa zamanda Marmara kıyılarına kadar yayıldılar. Bu sırada, Bizans'ın zayıf durumundan faydalanan ermeniler küçük küçük beylikler kurmak suretiyle bağımsızlıklarını sağlamaya çalışıyorlardı. Ancak Türklerin bölgeye gelişiyle üstünlük ve hâkimiyet iddialarını yavaş yavaş ve çoğu zaman da barışçı yollarla Türklere kaptırmaya başlamışlardı. Hâkimiyetin el değiştirmesi ile bölgedeki etnik yapı değişmiş sayılmazdı. Çünkü Türkler, hâkimiyetleri altındaki yabancı toplumlara karşı her zaman anlayış ve hoşgörü ile bakmışlardı. Bu defa da durum aynı idi. Haçlıların gelişine kadar bölgenin hıristiyan ahalisi Türklerle birlikte yaşamlarını sürdürmüşlerdi. Haçlıların gelişi bu düzeni bozdu. Şimdi Türk veya Bizans hâkimiyetinden haçlıların yardımı ile kurtulup bağımsızlıklarını sağlayabilirlerdi. Bu düşüncenin ışığında, haçlıları pek büyük bir sevinçle karşılamaları çok tabiiydi. Onları kurtarıcıları olarak görmüşlerdi. Fakat, ne büyük ölçüde yanıldıklarını kısa zamanda anlayacaklardı. Haçlıların niyeti, kendi mezheplerine aykırı inançta olan doğu hıristiyanlarını kurtarmaktan çok, kendi hâkimiyetlerini sağlamaktı. Olayların akışı bunu kısa zamanda gösterdi.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

42

ATAM, Şenay. "ERMENİLERİN ERMENİLERE ZULMÜ: ANTEPLİ BOYACIYAN AİLESİ ÖRNEĞİ." Ermeni Araştırmaları, no. 64 (December 6, 2019): 61–81. http://dx.doi.org/10.36542/erma.591084.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

43

Türk, Fahri. "Edirne Bulgar Cemaati ve Polonya Azınlık Okulu “Polak Mektep”." Belleten 73, no. 268 (December 1, 2009): 705–20. http://dx.doi.org/10.37879/belleten.2009.705.

Full text

Abstract:

Osmanlı İmparatorluğu'nda bütün cemaatler kendi dillerinde eğitim hakkına sahiptiler. Bu yüzden İstanbul, Selanik ve Edirne gibi şehirlerde yaşayan gayrimüslim azınlıklar kendi okullarını(1) açmışlardır. Rum, Ermeni ve Yahudi cemaatleri daha önceki yüzyıllarda Edirne'ye yerleşmiş olmalarına rağmen, Bulgarlar ilk olarak 19. yüzyılın ortalarından itibaren Edirne ve civarına yerleşerek büyük bir hızla cemaatleşmeye başlamışlardır. Söz konusu dönemde Doğu'da etkinliklerini artırmaya çalışan Katolik cemaatler Rumeli'ye dolayısı ile de Bulgarlara el atmışlardır. Katolikliğin Bulgarlar arasında hızla yayılmasında Fransızlar, Katolik Ermeniler ve Polonyalılar önemli bir rol oynamışlardır

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

44

YÖRÜK, Doğan. "H.1259/ M.1843 Tarihli Cizye Defterlerine Göre Kayseri'de Rum Ve Ermeniler." Journal of Turkish Studies 8, Volume 8 Issue 11 (January 1, 2013): 439. http://dx.doi.org/10.7827/turkishstudies.5763.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

45

kızıltoprak, süleyman. "Kriz’ Dönemi Osmanlı Taşra Bürokrasisinde Ermeniler: Mısır'da Nubar Paşa (1824-1899) Örneği." History Studies International Journal Of History Volume 2 Issue 2 (2024): 223–42. http://dx.doi.org/10.9737/hist_65.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

46

Eyi̇ci̇l, Ahmet. "I. Dünya Savaşı ve Kurtuluş Mücadelesi Sırasında Maraş'ta Ermeni Mezalimi." Belleten 67, no. 250 (December 1, 2003): 911–48. http://dx.doi.org/10.37879/belleten.2003.911.

Full text

Abstract:

Maraş, Osmanlı Devleti döneminde Halep Vilâyetine bağlıydı. O dönemde Maraş yöresinde ve özellikle Maraş'ın Zeytun (Süleymanlı) kazasında küçümsenemeyecek miktarda Ermeni nüfusu vardı. Ermeniler, Gregoryen, Katolik ve Protestan mezheplerine bölünmüşlerdi. 1908 Halep Vilayeti Salnamesi'ne göre, Maraş merkezinde 4 Ermeni (Gregoryen), 3 Protestan, 2 Katolik, 1 Latin kilisesi ve 15 Hıristiyan mektebi vardı. Zeytun'da 6 kilise, 2 manastır, 1 gayrimüslim rüştiye ile 5 iptidai mektebi bulunuyordu. Elbistan'da 3 kilise, Göksun'da 1 Ermeni (Gregoryen) kilisesi ile 4 Protestan mektebi görünüyordu. Şehir merkez nüfusu toplam 67.974 olan Maraş'ta, 46.557 Müslüman, 11.180 Ermeni (Gregoryen) ve 3.567 Katolik yaşamakta idi.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

47

GÜNAY, Nejla. "2018 YILINDA BASILAN TARİH DERS KİTAPLARINDA ERMENİLER KONUSUNUN ELE ALINIŞI ve TOPLUMSAL HAFIZA." Turkish History Education Journal 8, no. 2 (October 25, 2019): 536–61. http://dx.doi.org/10.17497/tuhed.601250.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

48

Kurt, Yılmaz. "1572 Tarihli Adana Mufassal Tahrir Defterine Göre Adana'nın Sosyo-Ekonomik Tarihi Üzerine Bir Araştırma." Belleten 54, no. 209 (April 1, 1990): 179–212. http://dx.doi.org/10.37879/belleten.1990.179.

Full text

Abstract:

Bugün Çukurova diye adlandırdığımız Adana ve yöresi milattan XV asır evvel Hitit Federasyonuna dahil idi. Daha sonra Asurlular, İranlılar ve Romalıların hakimiyetine girdi. Abbasiler bölgeye hakim oldukları zaman buralara Türk nüfus getirip yerleştirdiler. X.yüzyılda tekrar Bizanslılara geçen bu toprakları 1082-1083 yıllarında Süleyman Şah, Türk-Selçuklu hakimiyetine soktu. Haçlı savaşlarının doğurduğu karışıklıklardan yararlanan Ermeniler, bölgeye hakim oldular. Mogol istilasının önünden kaçarak Anadoluya gelen Türkmen boylarından Üçoklar, Memlûklerin yönetiminde Adana ve Tarsus yöresine yerleştiler. Üçok kolunun başlıca boyları Yüregir, Kınık, Bayındır, Salur ve İğdir idi. Üçok kolunun en tanınmış beyi Yüregir oğlu Ramazan Bey idi. Nitekim Adana merkez olmak üzere kurulan beyliğe de onun adı verildi.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

49

KAYA, Yakup. "Ermeni Meselesinin Ortaya Çıkışı ve İran Basınındaki Yansımaları." Selçuk Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları Dergisi, June 12, 2023, 543–46. http://dx.doi.org/10.21563/sutad.1378792.

Full text

Abstract:

Uzun bir tarihsel geçmişe sahip olan Ermenilerin menşei ve yaşadıkları coğrafya ile ilgili gerek Ermeni tarihçiler gerekse de diğer tarihçiler arasında herhangi bir ittifak söz konusu değildir. Ermeniler, birçok coğrafyada farklı yönetimlerin hâkimiyetinde yaşamışlardır. Fatih Sultan Mehmet döneminde Ermeniler için Patrikhane kurulmuş, Yavuz Sultan Selim ve Kanuni Sultan Süleyman dönemlerinde de fethedilen yerlerdeki Ermeniler, büyük topluluklar halinde İstanbul’a yerleştirilmişlerdir. 1821 yılındaki Rum İsyanından sonra Rumların yerine getirdiği birçok devlet görevi Ermenilere verilmiştir. Ermeniler yaklaşık beş yüz yıl boyunca Osmanlı topraklarında diğer milletlerle barış içerisinde yaşamış ve ‘Millet-i Sadıka’ olarak isimlendirilmişlerdir. 1877-1878 yıllarında yapılan Osmanlı-Rus savaşını Rusya’nın kazanması sonucunda yabancı devletlere Osmanlı topraklarına müdahale etme hakkı tanınmış ve Ermeni meselesi uluslararası bir sorun haline gelmiştir. Bundan sonra Ermenilerin, Osmanlı topraklarında yaptıkları isyanlarda İran Devleti, Ermenileri birçok açıdan desteklemiştir. Hınçak, Taşnak ve Armenakan gibi Ermeni cemiyetleri İran’da örgütlenmişlerdir. İran Hükümeti İran konsoloslukları vasıtasıyla Ermenilerin rahat hareket edebilmeleri ve zor durumda kaldıklarında kaçabilmeleri için İran pasaportu vermiştir. İran basını Ermeni meselesinde yanlı yayınlar yapmıştır. İran basınında Ermeni olayları ile ilgili verilen haberler, Ermenilerin büyük bir katliama uğradıkları şeklinde olmuştur. Bu çalışma ile Ermeni meselesinin ortaya çıkmasıyla beraber yaşanan olayların, İran basınında ele alınış biçimi incelenerek konuyla ilgili yapılacak araştırmalara katkı sunmak amaçlanmıştır.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

50

DURDU, Arslan. "Sultan Melikshah's Attitude Towards Armenians in Line with the Conception of World Domination." Ortaçağ Araştırmaları Dergisi, January 14, 2023. http://dx.doi.org/10.48120/oad.1180279.

Full text

Abstract:

Türk Fütuhat felsefesinin ana kaynağını ve temel noktasını cihan hâkimiyeti telâkkîsi oluşturmaktadır. Tarihin çeşitli dönemlerinde bazı Türk hakanları, hükümdarları ve sultanları tarafından gerçekleştirilmeye çalışılmıştır. Türk hükümdarlarının zihinlerinde tarihin en geç devirlerinden itibaren genel bir düşünce olarak var olan Türk cihan hâkimiyeti telâkkîsi, Sultan Melikşah’a ata mirasıdır. Sultan Melikşah, cihan hâkimiyeti telâkkîsi çerçevesinde fetih hareketlerini yürütmüş, bu doğrultuda siyasi, sosyal ve ekonomik politikalarını hayata geçirmiştir. Anadolu’nun bazı bölgelerinde yaşayan Ermeniler, Selçuklu Türkleri daha Anadolu’ya gelmeden önce Bizans ve Arapların hâkimiyeti altında yaşıyorlardı. Fakat Ermeniler, Bizans İmparatorluğu yönetimi altında baskı ve zulme maruz kalmışlardır. Ermenileri Bizans’ın bu baskı ve zulmünden kurtaran, onlara insanca yaşama hakkı tanıyan Selçuklu Türkleri olmuştur. Bu araştırmada Ermenilerin Selçukluların hâkimiyeti altına girişi ve Sultan Melikşah’ın Ermenilere karşı tutum ve davranışları değerlendirilecektir.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

We offer discounts on all premium plans for authors whose works are included in thematic literature selections. Contact us to get a unique promo code!