Academic literature on the topic 'Escultura en el campo expandido'

Create a spot-on reference in APA, MLA, Chicago, Harvard, and other styles

Select a source type:

Consult the lists of relevant articles, books, theses, conference reports, and other scholarly sources on the topic 'Escultura en el campo expandido.'

Next to every source in the list of references, there is an 'Add to bibliography' button. Press on it, and we will generate automatically the bibliographic reference to the chosen work in the citation style you need: APA, MLA, Harvard, Chicago, Vancouver, etc.

You can also download the full text of the academic publication as pdf and read online its abstract whenever available in the metadata.

Journal articles on the topic "Escultura en el campo expandido"

1

Santos, Camila Backes dos, and Simone Zanon Moschen. "O IMPOSSÍVEL E A POÉTICA DA EXTRAÇÃO EM TREE OF CODES: UM EXERCÍCIO EM CAMPO EXPANDIDO." Organon 34, no. 67 (December 9, 2019): 1–17. http://dx.doi.org/10.22456/2238-8915.97026.

Full text
Abstract:
O objetivo deste trabalho é discutir a noção de poética da extração como um operar que decanta efeitos de criação do trabalho de subtração/perda. Para tanto, parte da articulação entre os estudos de Rosalind Krauss (1979), em que a autora deriva a proposição de campo expandido do delineamento de uma noção de escultura que se ergue a partir da composição de negativos, e o trabalho do escritor norte-americano Jonathan Safran Foer, que escreve o livro Tree of codes operando uma verdadeira exumação da obra de Bruno Schulz, A Rua dos Crocodilos. A articulação desses trabalhos permite delinear condições de localização de um impossível que resta indicado, sem ser apreendido, e que acaba por fazer incidir efeitos de expansão sobre campos, como os da literatura, da arte e os estudos da memória, bem como por ver surgir o que nos permitimos chamar de um livro-objeto-escultura-obra-de-arte.PALAVRAS-CHAVE: campo expandido; poética da extração; escultura; literatura.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
2

Bittencourt, Rita Lenira De Freitas. "LOUÇA CHINESA E POESIA BRASILEIRA: CORA CORALINA EM CAMPO EXPANDIDO." Organon 34, no. 67 (December 9, 2019): 1–13. http://dx.doi.org/10.22456/2238-8915.99341.

Full text
Abstract:
Este artigo se ocupa de alguns poemas e um texto em prosa de Cora Coralina. São trabalhos onde se cruzam tempos e espaços, se recuperam sensações e dados da memória individual e coletiva e nos quais, simultaneamente, o caseiro e o interiorano se aproximam do distante e do estrangeiro. A partir da noção de campo expandido, desenvolvida pela teórica americana Rosalind Krauss, no artigo “Sculpture in Expanded Field”, de 1979, que explora certa condição do poético e traz alguns elementos esculturais que podem auxiliar a definir estratégias teóricas de abordagem ao literário, entendemos a cena contemporânea na aproximação analítica e crítica a objetos, textos e imagens em movimento para fora das especificidades. Lugar da poesia e da prosa poética, a obra da poeta goiana circula sem constrangimentos ou amarras, anacrônica e deliberadamente transdisciplinar.PALAVRAS CHAVE: poesia; história; literatura; campo expandido; Cora Coralina
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
3

Lavaniegos, Manuel. "Anish Kapoor: espacialidad en abismo." Interpretatio. Revista de hermenéutica 2, no. 1 (March 17, 2017): 17. http://dx.doi.org/10.19130/irh.2.1.2017.41.

Full text
Abstract:
A partir de la reciente exposición “Anish Kapoor, Arqueología: Biología” que ha tenido lugar en Museo Arte Contemporáneo (MUAC), de la UNAM, de mayo a noviembre del 2016, se interpretan algunas de las obras exhibidas del trascendental artista anglo-indio; poniéndolas en relación con otras famosas piezas de su producción, y en referencia al contexto del campo expandido de la escultura y el arte contemporáneos. La compleja profundidad de las creaciones de Kapoor, que incorporan el vacío a la morfología de sus proto-objetos o formas autogeneradas, es abordada desde la perspectiva del retorno abstracto/simbólico y poético del arquetipo de “lo matricial” en las artes. También, se reflexiona acerca de la dimensión sagrada o metafísica implicada en sus instalaciones escultórico/arquitecturales desde una hermenéutica apofática del arte, que, no obstante posee una fuerte significación estética y política.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
4

Cota, Débora. "CAMPO EXPANDIDO EM ABORDAGENS DO LITERÁRIO." Organon 34, no. 67 (December 9, 2019): 1–16. http://dx.doi.org/10.22456/2238-8915.96698.

Full text
Abstract:
O conceito de campo expandido, como o propõe Rosalind Krauss (1979), está sendo considerado dentro dos estudos em torno da literatura a partir de trabalhos, sobretudo contemporâneos, de experimentação com a escrita. A discussão em torno da pós-autonomia do literário (LUDMER) ou de sua inespecificidade (GARRAMUÑO), em diálogo estreito com a ideia de ampliação do campo, no entanto, considera também mudanças em torno da leitura do literário, de sua abordagem. De que maneira leituras que constroem um objeto ao ler promovendo um extravasamento do campo pelas associações e comparações com outros campos e/ou outros objetos, como o trabalho de Raúl Antelo em Paraná(2017), estabelecem leituras do literário em perspectiva expandida? Este trabalho, aberto muito mais a interrogações do que a respostas, propõe uma discussão do campo expandido a partir, especialmente, da leitura do literário e suas interlocuções com às práticas do comparatismo.PALAVRAS-CHAVE: campo expandido; leituras do literário; literatura comparada.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
5

Nunes, Alexandre Silva. "DIREÇÃO DE ARTE EM CAMPO EXPANDIDO." Arte da Cena (Art on Stage) 5, no. 1 (July 31, 2019): 103–41. http://dx.doi.org/10.5216/ac.v5i1.59182.

Full text
Abstract:
Este artigo pretende discutir a Direção de Arte na perspectiva de campo expandido, como locusautônomo de pesquisas e práticas artísticas, no contexto amplo das Artes da Cena. Sua meta principal é fortalecer a área e fornecer alguns subsídios reflexivos a ela, tendo em vista a carência ainda grande de discussões teóricas sobre o assunto.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
6

Portas, Danusa Depes. "EX-ISTO: O OLHAR NO CAMPO EXPANDIDO." Fragmentum, no. 51 (December 31, 2018): 205. http://dx.doi.org/10.5902/2179219431889.

Full text
Abstract:
A crescente tendência nos estudos dos meios de comunicação pela dimensão transnacional do tráfico e a produção de imagens acompanham o deslocamento dela ao centro dos debates sobre o papel da representação nas culturas globais contemporâneas. Estas questões consubstanciam-se em problemas-chaves fundamentais: a hibridação dos campos disciplinares da literatura, fotografia, cinema, arte em um contexto internacional; a relação entre a imagem e o arquivo, com respeito à memória, à história, à justiça. No horizonte destes problemas, o trabalho objetiva distinguir o papel constitutivo da imagem do autor na dinâmica da imaginação teórica ocidental e as funções políticas dos agenciamentos memorialísticos de que se revela portador, valendo-se da obra de Cindy Sherman como intercessor.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
7

Quilici, Cassiano. "O campo expandido: arte como ato filosófico." Sala Preta 14, no. 2 (December 20, 2014): 12. http://dx.doi.org/10.11606/issn.2238-3867.v14i2p12-21.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
8

Ramalho e Oliveira, Sandra Regina. "Relações intertextuais entre moda e escultura." Revista de Ensino em Artes, Moda e Design 4, no. 2 (June 1, 2020): 110–23. http://dx.doi.org/10.5965/25944630422020110.

Full text
Abstract:
Os estudos intertextuais, que têm como objeto fenômenos relacionais entre manifestações diversas, encontram bases teóricas na linguagem verbal. Assim, investigações sobre a visualidade buscam teorias da linguística para aproximações, as quais demandam análises, adequações. Desde os conceitos bakhtinianos de “dialogia” e “polifonia”, passando por “intertextualidade”, de Kristeva, bem como “tradução” (verbal), abordado por inúmeros autores, Calabrese é exceção, pois ocupou-se de tradução no campo da visualidade. Ramalho e Oliveira e Jardim Filho também se excluem, apresentando propostas intertextuais no campo visual. Aqui analisa-se uma articulação entre escultura e moda, amalgamando em imagens de dorsos, nus ou vestidos, o conceito curatorial de uma mostra ocorrida em 2019, em Paris.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
9

Pacheco, Keli Cristina. "CADERNO DE MEMÓRIAS COLONIAIS, DE ISABELA FIGUEIREDO, E O CAMPO EXPANDIDO DA LITERATURA." Organon 34, no. 67 (December 9, 2019): 1–13. http://dx.doi.org/10.22456/2238-8915.95367.

Full text
Abstract:
Neste artigo propomos uma breve leitura em campo expandido de Caderno de Memórias Coloniais (2009), de Isabela Figueiredo, romance em escrita íntima que se passa em Moçambique e Portugal, durante o neocolonialismo e pós-independência de Moçambique. O conceito de campo expandido, elaborado por Rosalind Krauss (1979), solicita à crítica um olhar para a forma, e uma reflexão sobre o que a forma impõe e deseja provocar. Nesse passo, o pós-moderno acontece quando a artista não se interroga sobre os meios de expressão, estes não determinam mais a práxis, mas se tornam vias em prol de uma expressão, estratégia possível de ser localizada em Caderno de Memórias Coloniais. Roberto Vecchi (2008) já indicara, em chave teórica, a existência de uma estratégia de dominação portuguesa a partir de um projeto colonial desagregador, temática presente no romance que, como veremos, aparece conjugada a sua forma narrativa.PALAVRAS-CHAVE: literatura contemporânea; literatura portuguesa; campo expandido
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
10

Diéguez, Ileana. "Um teatro sem teatro: a teatralidade como campo expandido." Sala Preta 14, no. 1 (June 25, 2014): 125. http://dx.doi.org/10.11606/issn.2238-3867.v14i1p125-129.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
More sources

Dissertations / Theses on the topic "Escultura en el campo expandido"

1

Gallardo, Fernández Vanessa. "LA ESTAMPA QUE HABITA EL ESPACIO. Arte múltiple e Instalación. Recorriendo los límites de la gráfica contemporánea." Doctoral thesis, Universitat Politècnica de València, 2015. http://hdl.handle.net/10251/52026.

Full text
Abstract:
[EN] ABSTRACT Today Contemporary Art is presented to us through a multifaceted perspective where the limits between disciplines have been blurred, expanded, and altered. This Thesis, The Stamp that Occupies the Space. Multiple Art and Installation. Walking the Limits of Contemporary Graphic Art, recaps historically, conceptually, and visually how these boundaries are both fading and fusing, essentially from the multiple art and installation, to an art totally free from technical terms and formal restrictions. Throughout this study, an evolutionary and global status of Graphic Art is presented through a concept that had a restrictive start but is now allowing a substantial change to occur in the way that we understand Graphic Art today: a much more interdisciplinary, creative, and attractive media. Because of this multiple process qualities, graphic art is expanding the frontiers that once situated it as a conventional and encapsulated mean, to play an essential part in Contemporary Art. Truthfully, there are many issues and concepts that are still being revised along with many to come in order to allow multiple media to progress at the pace of its praxis. This, without a doubt, is one of the research objectives: to implement a reflection regarding the concept and practice of the art in order to amplify our focus on the matter. Multiple art expands its creations to other disciplines in order to achieve its proper place in the XXI century: a place where it finds in installation, performance, or intervention that develops its potential as a multiple, dynamic, and experimental creational mean.
[ES] RESUMEN El arte contemporáneo se nos presenta hoy día desde una perspectiva poliédrica en la que los límites entre disciplinas se ha difuminado, expandido y alterado. La tesis que aquí se presenta, La estampa que habita el espacio. Arte múltiple e instalación. Recorriendo los límites de la gráfica contemporánea. Hace un recorrido histórico, conceptual y visual de cómo esas fronteras están desapareciendo e hibridando, esencialmente desde el arte múltiple y la instalación, en pos de un arte total libre de apelativos técnicos y restricciones formales. A lo largo del estudio se presenta una evolución inicial y global del estatus de la gráfica, una concepción que comenzó como restringida está dando paso a un cambio sustancial en la forma de entender el arte gráfico como un medio mucho más interdisciplinar, creativo y por consiguiente atractivo. Es precisamente por sus cualidades en cuanto a proceso múltiple, que el arte gráfico está ampliando las fronteras que lo situaban como un medio convencional y en cierto modo encapsulado, para jugar hoy un papel esencial dentro del arte contemporáneo. Lo cierto es que hay muchas cuestiones y conceptos que están siendo revisados y muchos otros que todavía deben serlo, para que el medio múltiple avance al ritmo al que lo hace su praxis. Este es sin duda, uno de los objetivos que persigue esta investigación: plantear una reflexión sobre el concepto y la práctica de la gráfica, que nos conduzca a un enfoque mucho más amplio de la misma. Hasta el punto de ver cómo el arte múltiple expande sus creaciones a otras disciplinas, para situar y concebir una estampa propia del siglo XXI, que encuentra en la instalación, la performance o la intervención un lugar propio en el que desarrollar su potencial como medio de creación múltiple, dinámico y experimental.
[CAT] RESUM L'art contemporani se'ns presenta avui dia des d'una perspectiva polièdrica en la qual els límits entre disciplines s'ha difuminat, expandit i alterat. La tesi que ací es presenta, L'estampa que habita l'espai. Art múltiple i instal·lació. Recorrent els límits de la gràfica contemporània. Fa un recorregut històric, conceptual i visual de com aquestes fronteres estan desapareixent i hibridant, essencialment des de l'art múltiple i la instal·lació, darrere d'un art total lliure d'apel·latius tècnics i restriccions formals. Al llarg de l'estudi es presenta una evolució inicial i global de l'estatus de la gràfica, una concepció que va començar com restringida està donant pas a un canvi substancial en la forma d'entendre l'art gràfic com un mitjà molt més interdisciplinari, creatiu i per tant atractiu. És precisament per les seues qualitats quant a procés múltiple, que l'art gràfic està ampliant les fronteres que ho situaven com un mitjà convencional i en certa manera encapsulat, per a jugar avui un paper essencial dins de l'art contemporani. La veritat és que hi ha moltes qüestions i conceptes que estan sent revisats i molts uns altres que encara han de ser-ho, perquè el mitjà múltiple avança al ritme al que ho fa la seua praxi. És sens dubte, un dels objectius que persegueix aquesta recerca: plantejar una reflexió sobre el concepte i la pràctica de la gràfica, que ens conduïsca a un enfocament molt més ampli de la mateixa. Fins al punt de veure com l'art múltiple expandeix les seues creacions a altres disciplines, per a situar i concebre una estampa pròpia del segle XXI, que troba en la instal·lació, la performance o la intervenció un lloc propi en el qual desenvolupar el seu potencial com a mitjà de creació múltiple, dinàmic i experimental.
Gallardo Fernández, V. (2015). LA ESTAMPA QUE HABITA EL ESPACIO. Arte múltiple e Instalación. Recorriendo los límites de la gráfica contemporánea [Tesis doctoral no publicada]. Universitat Politècnica de València. https://doi.org/10.4995/Thesis/10251/52026
TESIS
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
2

Travassos, Rama Samuel José. "Una construcción teórico-práctica del paisaje en el campo escultórico." Doctoral thesis, Universitat Politècnica de València, 2013. http://hdl.handle.net/10251/30311.

Full text
Abstract:
El presente trabajo de investigación intenta dar cuerpo a una posibilidad de articulación teórico-práctica del paisaje en el campo de lo escultórico. De esta forma, se ha pretendido construir un itinerario reflexivo en torno a una serie de cuestiones ¿enunciadas por nuestras palabras clave¿, que fueron suscitadas por un conjunto de propuestas plásticas realizadas antes del inicio de este trabajo de investigación. Palabras clave: naturaleza, paisaje, ambiente, cuerpo, escultura, escultura en el campo expandido, fotografía, miniatura, mirada, deambulación, memoria, ausencia, vacío, proceso, proyecto, lenguaje, espacio, tiempo, teatro, estética y ética. Son varios los desafíos planteados. En primer lugar, el de no ceder a la tentación de que el autor hacedor se erija en comentador privilegiado de su propio trabajo. En segundo lugar el de usar un método y una estrategia que permita estar alerta en cuanto a la naturaleza muda del arte. La atención a la naturaleza muda del arte implica reconocer que el funcionamiento del lenguaje verbal es diferente al funcionamiento del lenguaje de la naturaleza muda de los materiales de la escultura. En otras palabras, no hay traducibilidad fiable entre lo que constituye el territorio de la práctica artística y lo que puede fijarse en lenguaje verbal (puesto que esta sujeta a interpretación). El reto fue emprender un método que fuera lo menos redundante posible en relación a la naturaleza propia del arte, haciendo que la propia articulación verbal de este itinerario meditativo acabase por ofrecer mejores puntos de apoyo y vectores de acción tanto para la práctica artística como académica, revelándose de este modo que en arte teoría y práctica no pueden ser consideradas en el ámbito de una investigación entidades separadas, sino, antes bien, un mismo campo que integra el hacer y el pensamiento. Los trabajos artísticos propios que motivaron la elección de las obras objeto del trabajo interpretativo fueron principalmente Vontade, 2004, (fig. 63) y Fadiga de estruturas, 2005-2006, (fig. 65). La primera fue realizada en un periodo inicial, previo a esta investigación, mientras que la segunda ya corresponde a este marco temporal, tal como Wander, 2007, (fig.66) y MAGMA, 2008, (figs. 69, 70, 71 y 72). Por último, podemos citar MEGAPARSECS 2012 (fig. 67), una obra que funciona como una suerte de corolario de nuestro itinerario meditativo, algo que se produjo naturalmente y sin que mediara ninguna acción programática previa. Todas estas propuestas fueron objeto de presentaciones públicas y recepciones por parte de la crítica especializada. En este sentido, todas las obras seleccionadas para figurar en el capítulo V tuvieron su existencia natural en el contexto nacional e internacional del circuito profesional del arte, incluyendo la participación en algunos premios internacionales, dos de los cuales precisamente en España. Por su parte, las dos obras objeto de nuestra interpretación fueron La forêt, 1950, (fig. 24) de Alberto Giacometti, y Uma Floresta para os teus sonhos, 1970, (fig. 41) de Alberto Carneiro, distantes entre sí veinte años, pero vinculadas entre sí, en la medida en que la obra de Giacometti es, asumidamente, una referencia del artista portugués. Ambos ¿bosques¿ encuentran su lugar en este trabajo al reflejar, cada uno a su modo, la transformación de las ideas de paisaje y escultura. El paisaje se presenta como algo que emana de la división dilacerante del hombre en relación a la naturaleza, expresada en la idea de paisaje ¿como vista¿, informada por la convención renacentista del espacio. El tiempo revelará que la noción de paisaje ¿como vista¿ ya no nos sirve, y en este contexto proponemos una nueva noción de paisaje basada en la deambulación. Nacida del esfuerzo moderno, a fin de relativizar la convención renacentista, y germinada por la fenomenología naciente, esta noción se mostrará útil para comprender el carácter paisajístico de La forêt y Uma floresta para os teus sonhos, respectivamente a dos niveles: el nivel del objeto esculpido en miniatura por un proceso de trabajo manual del artista y el nivel ambiental surgido de una concepción del arte como idea y de la disciplina de proyecto. De hecho, estas piezas, junto con MEGAPARSECS, funcionan como sumatorio de las ideas contenidas en La forêt y en Uma floresta para os teus sonhos, teniendo en común con ellas también el hecho de que todas han surgido de la auscultación de la memoria, que es la modalidad más creativa del pensamiento. MAGMA 2008, procuró articular de forma deliberada los campos de la estética y de la ética, proponiendo la escultura como ejercicio de regeneración de la tierra y usando en este ámbito tanto las intervenciones escultóricas tridimensionales como las intervenciones escultóricas bidimensionales. Todos estos ejemplos, tanto los que fueron objeto de nuestra interpretación como los que surgieron de una práctica artística autoral propia, testimonian la idea de que la noción de paisaje ¿como vista¿ ya no nos sirve, precisamente porque está en el origen de nuestros problemas contemporáneos. Arnold Berleant, autor traído a colación únicamente en la conclusión, nos ofrece una pista certera para la articulación entre los campos de la estética y de la ética, defendiendo que la idea de paisaje como vista ya no nos sirve, pero la estética positiva tampoco, pues se basa en la distancia del observador en reacción al paisaje observado. En vez de eso propone, como forma de religar el hombre y el medio ambiente, una estética del compromiso que plantea el paisaje como entorno y que problematiza la noción de lo ¿sublime negativo¿. En otras palabras, dado que a través de lo sublime el hombre reata reafirma su posición ética con la naturaleza, se hace urgente rehabilitar también su atención en relación a los paisajes concretos dominados por la contaminación, por el crecimiento desordenado de las ciudades, etc. Su propuesta radica en la idea de que si el hombre descubre finalmente que es responsable de las abismales transformaciones operadas en la naturaleza, se destruirá la idea de paisaje como ventana y la movilidad y el desasosiego aportados por lo sublime impelerán al hombre a actuar ante la naturaleza según un criterio estético capaz de garantizar la sostenibilidad.
Travassos Rama, SJ. (2013). Una construcción teórico-práctica del paisaje en el campo escultórico [Tesis doctoral no publicada]. Universitat Politècnica de València. https://doi.org/10.4995/Thesis/10251/30311
TESIS
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
3

Gomes, Rogério Zanetti. "Fotografia contemporânea brasileira: um campo expandido." Pontifícia Universidade Católica de São Paulo, 2016. https://tede2.pucsp.br/handle/handle/18936.

Full text
Abstract:
Submitted by Filipe dos Santos (fsantos@pucsp.br) on 2016-08-25T11:53:58Z No. of bitstreams: 1 Rogério Zanetti Gomes.pdf: 13047337 bytes, checksum: d1c07eebdf86f231c8679d1a7958d312 (MD5)
Made available in DSpace on 2016-08-25T11:53:58Z (GMT). No. of bitstreams: 1 Rogério Zanetti Gomes.pdf: 13047337 bytes, checksum: d1c07eebdf86f231c8679d1a7958d312 (MD5) Previous issue date: 2016-03-08
This study aims at investigating the current hybridity in contemporary photography in the visual arts. With its focus on Brazil, the author presents resources for a theoretical foundation of artistic photographic production and extends the study to the curatorial side of the topic. A review of literature on hybrid arts is offered on the basis of Santaella (2003), Dubois (1990), and Annateresa Fabris. A special focus is on Duchamp’s relationship with photography and art history. The concept of expanded photography is further developed with reference to Müller-Pohle (1985), Krauss (1979), Youngblood (1970), and Rubens Fernandes (2002). The study includes a report on collections of expanded photography in museums and galleries. A central part of the study is the documentation of a seminar organized by the author under the title Campo Expandido: A Convergência das Imagens (‘The Expanded Field: The Convergence of the Images’) held at Londrina State University in April 2013, in which ten speakers (artists, art critics, curators, and theorists) discussed the topic in lectures and round tables. The result of this seminar was a mapping of the field of Expanded Photography in Brazil, supporting the curatorial project ‘Brazilian Photography: Expanded Field’, presented at the end of the study
Esta pesquisa se propõe a investigar o hibridismo corrente na fotografia contemporânea dentro do campo das artes visuais, especifica-se que a abordagem se limita a investigar a fotografia brasileira como objeto da relação fotografia e arte. Sendo esta área de atuação do pesquisador/artista, neste campo da visualidade, justifica-se tal investigação para fundamentar as bases teóricas para a produção autoral, além de consolidar as suas investigações no campo curatorial da fotografia brasileira. Desta forma, foi realizado um levantamento bibliográfico em torno das artes híbridas, com fundamento em Santaella (2003), seguido por uma linha do tempo a partir de Duchamp nas relações da fotografia com a história da arte, baseada em Dubois (1990) com apoio das pesquisas de Annateresa Fabris. E, por fim, a conceituação de fotografia expandida é sedimentada por Müller-Pohle (1985), subsidiada por Krauss (1979), Youngblood (1970) com apoio da tese de Fernandes (2002). Como pesquisa de campo investigativa foram realizadas visitas a exposições em museus e galerias, e uma pesquisa de caráter descritiva na forma de seminário intitulado ‘Campo Expandido: a convergência das imagens’, realizado na Universidade Estadual de Londrina, em abril de 2013, composto por dez palestrantes, entre eles, artistas, críticos, curadores e teóricos que debateram as questões em torno desta temática, na forma de conferência dos eixos centrais e mesas redondas, e o resultado do seminário propiciou um mapeamento da fotografia brasileira expandida, o qual subsidia a proposição do projeto curatorial intitulado ‘Fotografia brasileira: um campo expandido’, apresentado como resultado desta investigação
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
4

Teixeira, Henrique Augusto Nunes. "Fotografia: campo expandido para o ensino de arte." Universidade Federal de Minas Gerais, 2012. http://hdl.handle.net/1843/JSSS-92EN6W.

Full text
Abstract:
Objetivamente, este trabalho consiste na síntese de uma pesquisa sobre o ensino de fotogra€ a e suas potencialidades para o ensino de arte em ambientes não formais. Baseado nas experiências de três projetos de fotogra€ a (Imagens do Povo, Olhar Coletivo e Agnitio) e considerando as questões propostas pelas novas tecnologias da imagem (AUMONT, 1993; COUCHOT 2003; DOMINGUES 2009), apontamos ao longo da pesquisa possibilidades de re„ exão sobre como este ensino não formal de fotogra€ a tem potencias que podem ser apropriados para o ensino de arte. Potenciais, mas também limitações e desa€ os que necessariamente precisam ser problematizados devido à expansão de propostas educacionais envolvendo a fotogra€ a, bem como seu profundo impacto nas vidas daqueles que vivenciam estas experiências. Vivência que não é só restrita aos participantes, pois as imagens geradas neste âmbito vazam por vários circuitos operatórios hora da mídia jornalística, hora das instituições das artes, aspergindo em muitos outros sujeitos seu ideário Poético-político-pedagógico (FLUSSER, 2008). Os sujeitos envolvidos nesse empreendimento re„ exivo trafegam nos entroncamentos de quatro grandes campos: imagem, fotogra€ a, arte e educação. Não existe forma unidimensional de entender fenômenos complexos apenas cartogra€ as possíveis que um sujeito especí€ co opera, em seu percurso re„ exivo, em busca de um ponto de vista de onde possa elaborar estas experiências de projetos de ensino de fotogra€ a. A aproximação dessas experiências trouxe várias questões. Uma das mais prementes, ligada à autonomia dos sujeitos desses processos de saber-fazer imagem através de um dispositivo, é tensionada pelas questões das novas tecnologias ressaltando potenciais, bem como exclusões (FREIRE, 1997). A autonomia libertária do educando em qualquer processo de ensino e aprendizagem se dá somente quando este se desenvolve cognitivamente em plenitude (EFLAND, 2003). No panorama atual tramado em paradigmas tecnológicos, a expansão do potencial estético perceptivo traz novas formas de lidar com o mundo.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
5

Bastos, Dorotea Souza. "Mediadance: campo expandido entre as danças e tecnologias digitais." Escola de Dança, 2013. http://repositorio.ufba.br/ri/handle/ri/15826.

Full text
Abstract:
Submitted by Diana Alves (ppgdancaufba.adm@gmail.com) on 2014-09-08T13:22:19Z No. of bitstreams: 1 Dissertação Dorotea Bastos.pdf: 6245537 bytes, checksum: 9488947634e92ccb5cf8f76f43e1112f (MD5)
Approved for entry into archive by Alda Lima da Silva (sivalda@ufba.br) on 2014-09-08T20:34:19Z (GMT) No. of bitstreams: 1 Dissertação Dorotea Bastos.pdf: 6245537 bytes, checksum: 9488947634e92ccb5cf8f76f43e1112f (MD5)
Made available in DSpace on 2014-09-08T20:34:19Z (GMT). No. of bitstreams: 1 Dissertação Dorotea Bastos.pdf: 6245537 bytes, checksum: 9488947634e92ccb5cf8f76f43e1112f (MD5)
FAPESB
Esta dissertação teve o objetivo de apresentar a mediadance (SCHILLER, 2003) como uma ampliação do campo da dança, evidenciando suas características e implicações, contribuindo para sua análise, na Contemporaneidade. Para tanto, foi essencial apresentarmos e nos aprofundarmos sobre as relações da dança com as tecnologias do cinema, vídeo e as tecnologias digitais e interativas, bem como no conceito de campo expandido proposto por Rosalind Krauss (1979). Procuramos identificar, a partir dos diálogos com estas tecnologias, os trabalhos de dança que estão inseridos na categoria mediadance, propondo inclusive categorias de análise dessas obras e experimentos.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
6

Martínez, Villegas Juan. "El videoarte expandido. Espacio de confluencia entre la Cinematografía y la Escultura." Doctoral thesis, Universitat de Barcelona, 2015. http://hdl.handle.net/10803/290271.

Full text
Abstract:
En los procesos de creación que dan lugar a la práctica videoartística para sitio específico, o aplicada al objeto escultórico, la ¿expansión¿ no sólo sugiere la proyección de luz sobre superficie, sino que propone una confluencia de disciplinas, una integración de poéticas y métodos que se condensan en una misma acción. En el acto de extender la imagen en movimiento, está implícito un recorrido entre el relato que contiene la propia imagen, la relación que establece con el espacio o el objeto tridimensional y la narración resultante de este encuentro. En ese espacio de confluencia se generan múltiples cruces y dialécticas. De todas las posibles, se analizan encuentros entre tres áreas; el videoarte, la escultura y la cinematografía. En este estudio teórico-práctico, el marco de estudio ¿videoarte expandido¿ nos da la llave para navegar por el territorio difuso de los procesos de creación. Interpretamos así recorridos equivalentes al nuestro, partiendo de la intuición de que en primer y último término, lo que impulsa esos movimientos es la búsqueda común de una ¿imagen anhelada¿ que recoja el sentido profundo de la experiencia vital y la visión del autor. El videoarte expandido como medio de encuentro y síntesis de creación, puede generar un procedimiento adaptable e incluyente, en relación a la finalidad de cada proyecto en desarrollo. Con recorrido práctico y teórico facilita en su crecimiento, confluencias interdisciplinares, introspecciones íntimas, expresiones poéticas y acción política. A su vez es un marco de investigación óptimo para guiar el anhelo que impulsa el movimiento.
In the context of creation process occasioning video-artistic practice designed for a specific place or applied to a sculpture, the expansion broadens its meaning. It does not only suggest the light projection on a surface, but it gives as well room for a convergence of disciplines, integration of poetics, and merging of different methods into one action. The extension of an image to a movement implies an itinerary from a story possessing its own image, to the relationship which the story establishes with a place or a three-dimensional object, and through the narration resulting from the meeting of both. This point of convergence generates multiple bridges and dialectics. The thesis analyses three of possible areas: video art, sculpture, and cinematography.The framework of this theoretical and practical study on an expanded video art offers the possibility of navigation through vague territories of creation process. We thus interpret itineraries equivalent to the ours intuitively assuming that what impulses these movements in the first and last resort is a common quest for a longed for image which would reflect the profound sense of the author's vital experience and vision.The expanded video art as a medium of convergence and synthesis of creation can generate an adaptable and inclusive procedure in relation to the purpose of each undertaken project. Its practical and theoretical itinerary facilitates interdisciplinary convergences, intimate introspections, poetical expressions, and politic action. At the same time, it is an ideal framework of research in order to guide the longing which impulses the movement.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
7

Bastos, Dorotea Souza. "Mediadance: campo expandido entre a dança e as tecnologias digitais." reponame:Repositório Institucional da UFBA, 2013. http://www.repositorio.ufba.br/ri/handle/ri/11942.

Full text
Abstract:
Submitted by Diana Alves (ppgdancaufba.adm@gmail.com) on 2013-06-11T11:37:49Z No. of bitstreams: 1 Arquivo Completo - Dorotea Bastos - Dissertação CD1.pdf: 6245537 bytes, checksum: 9488947634e92ccb5cf8f76f43e1112f (MD5)
Approved for entry into archive by Alda Lima da Silva(sivalda@ufba.br) on 2013-06-14T20:05:43Z (GMT) No. of bitstreams: 1 Arquivo Completo - Dorotea Bastos - Dissertação CD1.pdf: 6245537 bytes, checksum: 9488947634e92ccb5cf8f76f43e1112f (MD5)
Made available in DSpace on 2013-06-14T20:05:43Z (GMT). No. of bitstreams: 1 Arquivo Completo - Dorotea Bastos - Dissertação CD1.pdf: 6245537 bytes, checksum: 9488947634e92ccb5cf8f76f43e1112f (MD5)
FAPESB
Esta dissertação teve o objetivo de apresentar a mediadance (SCHILLER, 2003) como uma ampliação do campo da dança, evidenciando suas características e implicações, contribuindo para sua análise, na Contemporaneidade. Para tanto, foi essencial apresentarmos e nos aprofundarmos sobre as relações da dança com as tecnologias do cinema, vídeo e as tecnologias digitais e interativas, bem como no conceito de campo expandido proposto por Rosalind Krauss (1979). Procuramos identificar, a partir dos diálogos com estas tecnologias, os trabalhos de dança que estão inseridos na categoria mediadance, propondo inclusive categorias de análise dessas obras e experimentos
Programa de Pós Graduação em Dança - Escola de Dança
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
8

Paula, Wellington Menegaz de. "Drama-processo e ciberespaço : o ensino do teatro em campo expandido." Universidade do Estado de Santa Catarina, 2016. http://tede.udesc.br/handle/handle/2447.

Full text
Abstract:
Submitted by Luiza Kleinubing (luiza.kleinubing@udesc.br) on 2018-03-06T17:07:23Z No. of bitstreams: 1 Wellington Menegaz de Paula.pdf: 6953020 bytes, checksum: b982950109f7db2b8ed77e553fb088c8 (MD5)
Made available in DSpace on 2018-03-06T17:07:23Z (GMT). No. of bitstreams: 1 Wellington Menegaz de Paula.pdf: 6953020 bytes, checksum: b982950109f7db2b8ed77e553fb088c8 (MD5) Previous issue date: 2016-08-15
Coordenação de Aperfeiçoamento de Pessoal de Nível Superior - CAPES / Programa de Bolsas de Monitoria de Pós-Graduação - PROMOP/UDESC
In this research, I analyze theatrical practices that are able to combine real presence and virtual presence taken place in the cyberspace, such practices are established in the school context, and they go beyond these boundaries. Once cyberspace is a present reality in the daily lives of many young people, the incorporation of internet media, such as Facebook and WhatsApp could prove to be a rich opportunity to dialogue with the cultural universe of the students. Therefore, I question: what are the challenges and possibilities of such incorporation for theater teaching? Therefore, with this research, I analyze possible relations between cyberspace and process drama, a specific method of theater education that is called drama in education or process drama, which was first developed in England and gradually is being broadcast in several countries, such as Brazil. This thesis, which is focused on the training of future theater teachers, was performed with a group of theater graduation students in the Federal University of Uberlandia UFU-MG. The research development process was based on the literature review, analysis of developed process drama, interviews with some students who participated in the process, in personal notes and research materials posted on the Internet by private groups on Facebook, in WhatsApp´s posted messages and audio. The analyzed process drama are: Golden Mouth: a suburban drama; Wolf ; Clans; and Famous. This study addresses some questions, such as: How to establish the investigative connection required in a process drama, within the internet environment and in a classroom environment, as school? What are the contributions that the assimilation of internet in process drama can bring to the theatrical experience?
Nesta pesquisa, analiso práticas teatrais que aliam a realidade presencial, que se estabelece no espaço escolar, à uma realidade virtual que se encontra no ciberespaço. Uma vez que o ciberespaço é uma realidade presente no cotidiano de muitos adolescentes e jovens, a incorporação de meios da internet, tais como Facebook e o WhatsApp, poderia vir a ser uma possibilidade rica de diálogo com o universo cultural dos estudantes. Diante disso, questiono: quais os desafios e possibilidades dessa incorporação para o ensino do teatro? Para tanto, com esta pesquisa, analiso possíveis relações entre ciberespaço e drama-processo o qual se refere a um método específico de ensino do teatro, denominado drama in education ou process drama, que foi desenvolvido inicialmente na Inglaterra e, aos poucos, está sendo difundido em diversos países, como o Brasil. Essa tese, cujo foco está na formação de futuros professores de Teatro, foi realizada com um grupo de estudantes do Curso de Licenciatura em Teatro da Universidade Federal de Uberlândia UFU (MG). O processo de desenvolvimento dessa pesquisa fundamentou-se na revisão bibliográfica, na análise dos dramas-processos desenvolvidos, em entrevistas com alguns estudantes que participaram dos processos, em anotações pessoais e investigação de materiais postados na internet por intermédio de grupos privados no Facebook, em mensagens e áudios postados no WhatsApp. Os dramas-processos analisados são: Boca de Ouro: um drama suburbano; Lobos; Clãs; e Famosos. Esse estudo aborda algumas questões, quais sejam: Como estabelecer a conexão investigativa necessária a um drama-processo, no ambiente da internet e em um ambiente presencial, o da escola? Quais as contribuições que a assimilação da internet em dramas-processos pode trazer para a experiência teatral?
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
9

Serpa, Leandro. "A monotipia no campo expandido : reflexões sobre arte e arte/educação contemporânea." Universidade do Estado de Santa Catarina, 2015. http://tede.udesc.br/handle/handle/721.

Full text
Abstract:
Made available in DSpace on 2016-12-08T16:18:58Z (GMT). No. of bitstreams: 1 124457.pdf: 6077580 bytes, checksum: 6664bf117eb4e95e824cbb9c323abf9e (MD5) Previous issue date: 2015-07-30
Coordenação de Aperfeiçoamento de Pessoal de Nível Superior
This thesis, brings on its lines the research of an artist / teacher / researcher, who is positioned in the academic reflection scope as an artist / researcher -. Teacher, etc., because I recognize that producing art based an research s and by the poetic reflection I establish on relationships that occur at learning. My research way with Monotype, seted in the expanded field is located in the limits dilution, the easing of barriers that once demarcated the space of poetic and teaching. Here is an expanded search which recognizes the specificities of painting, drawing, engraving, the monotype, time, space, of being, but in his walk found the limits dilution which spilled over borders and acquired its grounds of instances enlarged before demarcated. In another space / time the Monotype on its the expanded field allowed the opening of the art field and culture in reflective junction between poetic and teaching. Based on the experience of the artist, in his poetic, teaching gains bases, in life, in substance consummating experience in freedom of reflection and promotion of knowledgement. By the gotten experience with the artists Carlos Vergara and Daniel Senise, by interviews and visiting their Studios, I could enlarge my reflection about the Monotype, and therefore expand my research, thus obtaining the necessary tools to search the overflow of the art field, overcoming the boundaries between poetic and teaching, blurring the boundaries between media time and space and present an end to Monotype in the expanded field. Then encouraging the creation of an artist book with a view about the experience of researchers, teachers and artists is the subject of this research. This document embodying this thesis, aims at and objective to present an expanded research that expands the field of art in the sphere of education, research and poetic.
Esta Dissertação traz em suas linhas a investigação de um artista/professor/pesquisador, que posiciona-se no âmbito da reflexão acadêmica como artista/pesquisador ¿ professor,etc., porque reconheço que produzo Arte amparado na pesquisa, e que a partir da reflexão poética estabeleço relações que se dão ao ensino. Minha trajetória de pesquisa com a Monotipia, ambientada no campo expandido, localiza-se na diluição dos limites, no afrouxamento das barreiras que antes demarcavam o espaço da poética e do ensino. Aqui encontra-se uma pesquisa expandida, que reconhece as especificidades da pintura, do desenho, da gravura, da Monotipia, do tempo, do espaço, do ser, mas que em sua caminhada encontrou a diluição dos limites, transbordou fronteiras e adquiriu seu fundamento na ampliação de instâncias antes demarcadas. Em um espaço/tempo outro a Monotipia no campo expandido possibilitou a abertura do campo da Arte e da cultura na junção reflexiva entre poética e ensino. Com base na experiência do artista, em sua poética, o ensino ganha fundamento, na vida, na experiência de substância consumadora, na liberdade de reflexão e promoção do conhecimento. Com a experiência obtida com os artistas Carlos Vergara e Daniel Senise, nas entrevistas e visita aos ateliers destes artistas, pude ampliar minha reflexão sobre a Monotipia, obtendo com isso as ferramentas de pesquisa necessárias para o transbordamento do campo da Arte, a superação dos limites entre poética e ensino, a diluição das fronteiras entre mídias e entre tempo e espaço e apresentar por fim a Monotipia, no campo expandido. Fomentar então a criação de um livro de artista com vistas à experiência de pesquisadores, professores e artistas constitui o objeto desta pesquisa. Tal documento, que concretiza esta Dissertação, tem por fim e objetivo apresentar uma pesquisa expandida que amplie o campo da Arte, na esfera do ensino, da pesquisa e da poética.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
10

Seguel, Tagle María Jesús. "La extensión del cuerpo: la escultura en el campo de los objetos." Tesis, Universidad de Chile, 2011. http://www.repositorio.uchile.cl/handle/2250/101344.

Full text
Abstract:
Esta tesis consta de tres capítulos esenciales para comprender mi trabajo y mi interés principal: objetos construidos a partir de otros objetos. Esto quiere decir que objetos preexistentes son la base para mi trabajo. El primer capítulo aborda uno de los temas más importantes como es el proceso de moldaje,  y las diversas decisiones que se tomaron con respecto al trabajo, haciendo énfasis en el concepto de huella que lleva implicita su producción. En el segundo apartado se presentan asociaciones y reflexiones con respecto a las similitudes con el proceso (y con el resultado) fotográfico. Para finalizar se exponen los principales referentes y se analizan las formas en que los trabajos se vinculan con las estrategias de referencialidad utilizadas en mi obra, como así también el rol interpretativo del espectador con respecto al trabajo.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
More sources

Books on the topic "Escultura en el campo expandido"

1

Aldo, Colonetti, and Polidori Ambra 1954-, eds. Raymundo Sesma: Campo expandido. México: Arts & Graphics, 2009.

Find full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
2

Grupo dx5 (Universidade de Vigo), ed. On minded prints: Gráfica contemporánea de campo expandido. Pontevedra: Grupo dx5, digital & graphic art research, 2011.

Find full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
3

Arango, Biblioteca Luis Angel. Graphicstudio: El campo expandido de la gráfica : colecciones del Contemporary Art Museum y de Graphicstudio (University of South Florida). [Bogotá]: Biblioteca Luis Ángel Arango, Banco de la República, 1999.

Find full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

Book chapters on the topic "Escultura en el campo expandido"

1

"Campo expandido." In Visiones Laterales, 7–20. Metales pesados, 2018. http://dx.doi.org/10.2307/j.ctvckq6c5.3.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
2

Lorenzo, Xabier. "A educación no campo expandido." In Arte + educación. Consello da Cultura Galega, 2018. http://dx.doi.org/10.17075/ame.2018.008.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
3

Cruz, Mari Gemma De La. "FOTOGRAFIA EM CAMPO EXPANDIDO - A PALAVRA COMO PARTE DA MATERIALIDADE DA OBRA." In Humanidades, Cultura e Arte, 118–28. Atena Editora, 2019. http://dx.doi.org/10.22533/at.ed.53619111111.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
4

Rubiano, Elkin. "El campo expandido de la crítica de arte: análisis discursivo de un debate." In Pensar la escena. Debates del campo del arte contemporáneo en Esfera Pública, 5–25. Ediciones Uniandes, 2019. http://dx.doi.org/10.51566/arte2109.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

Conference papers on the topic "Escultura en el campo expandido"

1

Villanueva Marañón, Silvia Yoliztli. "La escultura en piedra y el sonido, su expansión en el campo del arte sonoro." In Congreso Internacional de Investigación en Artes Visuales. ANIAV. Editorial Universitat Politècnica de València, 2015. http://dx.doi.org/10.4995/aniav.2015.1200.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
2

Artero Flores, Javier. "Estrategias narrativas de campo expandido y manipulación digital en la obra NEVER ODD OR EVEN. Una maniobra de posicionamiento." In III Congreso Internacional de Investigación en Artes Visuales :: ANIAV 2017 :: GLOCAL. Valencia: Universitat Politècnica València, 2017. http://dx.doi.org/10.4995/aniav.2017.4910.

Full text
Abstract:
La presente comunicación se centra en el análisis de la obra NEVER ODD OR EVEN. Una maniobra de posicionamiento (2016), una instalación audiovisual realizada específicamente para la exposición colectiva ¿Qué sienten, qué piensan los artistas andaluces de ahora?, en el CAAC de Sevilla. Con la premisa de la pregunta que da título a la exposición, formulada por los comisarios de la misma, el proyecto que presento aborda cuestiones en torno a lo antagónico y la resistencia, pues son conceptos de transversalidad histórica especialmente activados en la actualidad. De este modo, se estudia la configuración espacial de la instalación, que consiste en un dispositivo de tres pantallas de proyección desplegadas a lo largo y alto del espacio, donde se presenta una posible secuencia de acontecimientos que son fragmentados a medida que el espectador se desplaza por la sala. Estrategias narrativas, por lo tanto, propias de las denominadas prácticas de campo expandido, donde la presencia del espectador en el espacio expositivo es determinante, y con la que se pretende, además, ejercer una resistencia a la estructura narrativa lineal tradicional. Así mismo, se presta especial atención a la naturaleza procesual del proyecto, pues, la reflexión que propone, encuentra su razón de ser en el paseo y en la interpretación de imágenes y acontecimientos que tienen lugar durante el mismo. Por último, habiendo partido del registro videográfico de eventos de ocio y/o consumo propios del paisaje marítimo, el proceso creativo pasa por la manipulación digital de dichas imágenes-movimiento, de manera que su sentido original queda subvertido. Es mediante dicho giro, cercano a los prácticas fake, como se pone en crisis la relación entre obra y espectador, proponiendo un cuestionamiento de las imágenes expuestas con el objetivo de repensar sus códigos.http://dx.doi.org/10.4995/ANIAV.2017.4910
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
3

Bonfim, Carolina Felice. "Cuerpo-tesis - La condensación del discurso a través del cuerpo." In III Congreso Internacional de Investigación en Artes Visuales :: ANIAV 2017 :: GLOCAL. Valencia: Universitat Politècnica València, 2017. http://dx.doi.org/10.4995/aniav.2017.5874.

Full text
Abstract:
Mi trabajo se fundamenta en procesos artísticos basados en prácticas de alteridad que convierten el cuerpo del artista en un “cuerpo-archivo”, es decir, es a partir del cuerpo donde se condensa el conocimiento inmaterial proveniente de la relación con el Otro. Por una parte, mi interés por el archivo surge tras trabajar como archivista para museos y centros de arte, cuya práctica fue basada en la documentación, indexación, catalogación, conservación e investigación de campo. Por otra parte, el cuerpo siempre ha representado el punto de partida de mi práctica artística, aunque las piezas generadas no se limitan al ámbito de la performance. Dentro de esta noción de archivo relacionado con el cuerpo, hace falta resituar su interpretación, ya que, en este caso, esta noción tendría que ser tratada bajo el concepto de "archivo como campo expandido", cuyos límites parecen más amplios y sobrepasan su autorreferencialidad. Esta definición abre, por consiguiente, el espectro creativo para pensar que el cuerpo archiva gestos, ritmos, movimientos y componentes afectivos asociados a la performatividad. Como artista e investigadora en formación, procuro, en mi transcurso actual, llevar estos dos campos –cuerpo y archivo- a un cuestionamiento más profundo, articulando práctica artística con la investigación académica, es decir, tratar de identificar y de analizar los conocimientos y las experiencias que influyeron en mi desarrollo artístico, al cual considero, en parte, como una reacción espontánea e intuitiva a mi realidad cotidiana. Este póster plantea presentar algunos esquemas que indican la construcción de este cuerpo-archivo que también puede ser entendido como cuerpo-tesis. http://dx.doi.org/10.4995/ANIAV.2017.5874
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
4

De Marco, Paolo, and Antonino Margagliotta. "Blanco al cuadrado. Arquitectura blanca en hormigón blanco." In 9º Congreso Internacional de Arquitectura Blanca - CIAB 9. València: Editorial Universitat Politècnica de València, 2020. http://dx.doi.org/10.4995/ciab9.2020.10663.

Full text
Abstract:
El color blanco en la arquitectura tiene una dimensión particular por razones técnico-funcionales, sensoriales y, sobre todo, espaciales. En él residen los valores simbólicos que con el tiempo han determinado una especie de mito - con orígenes antiguos e inciertos, pero presente hasta la contemporaneidad. El uso del hormigón visto permite construir edificios intrínsecamente blancos, con la posibilidad de obtener construcciones monomateriales y monocromáticas. A lo largo del siglo XX, y aún hoy, las características mecánicas del hormigón blanco se han implementado continuamente y sus modalidades de empleo se han expandido no solo en las capacidades de rendimiento sino también en el campo estético y formal. A raíz de algunas experiencias pioneras de la segunda mitad del siglo XX, en la escena contemporánea destacan algunas realizaciones, en este sentido doblemente blancas, que nos permiten reconocer las diferentes naturalezas del hormigón blanco y, en particular, que nos hacen identificar técnicas diferentes y específicas de concepción del espacio y de metodología del proyecto. El uso del hormigón blanco hoy responde a la búsqueda de la perfección del material puro y noble, que recupera los valores fundamentales de la arquitectura y da forma a un diálogo innovado entre firmitasy venustas.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
5

Valerde Buforn, Javier. "Narraciones en la pintura contemporánea: El hipertexto." In III Congreso Internacional de Investigación en Artes Visuales :: ANIAV 2017 :: GLOCAL. Valencia: Universitat Politècnica València, 2017. http://dx.doi.org/10.4995/aniav.2017.5765.

Full text
Abstract:
Hoy en día parece que las relaciones interdisciplinares están cada vez más asumidas por los artistas y por lo tanto permite una mayor y profunda investigación sobre la obra que realizan. Una de las grandes llaves para está comunicación entre las distintas disciplinas es lo que se conoce como “hipertexto”. Como ya es sabido, la hipertextualidad se refiere a la relación entre dos textos literarios distintos – o más bien entre la obra que vemos (hipertexto), y la obra a la que se refiere (hipotexto) – . Sin embargo, esta relación no tiene porque ser con obras pertenecientes a un mismo campo, sino que se pueden establecer relaciones entre literatura, pintura, escultura, cine, vídeo, etc. Generando así conexiones más rizomáticas, capaces de crear caminos entre los distintos medios. La pintura juega un papel fundamental en este cruce disciplinar, ya que ha sabido adquirir códigos de otros medios, como puede ser el cine, o generar recursos propios para conectar con otras obras y potenciar así su carácter narrativo. Es muy frecuente ver como los pintores contemporáneos entiendes los cuadros como fotográmas, secuencias, fragmentos, etc. O como usan recursos como las citas para establecer un diálogo con otra obra a la que se refiere y actualizar o proponer nuevos conceptos. Ejemplo de ello son artistas como Wilhelm Sasnal, Simon Zabell, Victor Man, Ugo Rondinone o Ilya y Emilya Kabakov, cuyas obras se enriquecen del hipertexto.http://dx.doi.org/10.4995/ANIAV.2017.5765
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
6

Maset-Llaudes, Amparo, and David Cabedo. "E-Learning y Gamificación: Nuevos modelos de aprendizaje en entornos universitarios." In INNODOCT 2018. València: Editorial Universitat Politècnica de València, 2018. http://dx.doi.org/10.4995/inn2018.2018.8847.

Full text
Abstract:
La incorporación de los dispositivos electrónicos a los tradicionales métodos de aprendizaje ha dado lugar a la llamada e-learning, que en el presente trabajo se considera como una iniciativa enfocada a mejorar el proceso de aprendizaje en educación superior a través del uso de dispositivos electrónicos en las aulas. Esta iniciativa se basa en un concepto cada vez más destacado en el campo de la enseñanza: la gamificación. El uso de software específico de aprendizaje en las aulas a través de los dispositivos electrónicos personales se ha expandido últimamente al amparo del desarrollo de las nuevas tecnologías, las cuáles se han incorporado a la actividad cotidiana presencial en las asignaturas universitarias. Se considera que estas nuevas técnicas facilitan el aprendizaje al derivar en una mayor implicación activa de los alumnos en las clases presenciales.Este trabajo pretende analizar cuáles son los efectos de la incorporación de nuevo software específico de aprendizaje en las clases de la asignatura Análisis de los Estados Financieros, de carácter obligatorio y de segundo curso del grado de Administración de Empresas, Economía y Finanzas y Contabilidad. Para ello se utilizarán los resultados de la evaluación de dicha asignatura con el fin de determinar en qué medida la utilización del software “Socrative” puede o no afectar a estos resultados, es decir, para dilucidar si la participación en este programa de aprendizaje mejora las habilidades y resultados de los estudiantes. Se espera que su participación en este programa de mejora educativa tenga un impacto neto positivo en la calificación de la asignatura. El trabajo presenta los resultados del grupo-piloto con el que se inició el estudio, así como una comparativa con los resultados del resto de grupos y la descripción de los siguientes pasos que están en proceso de implementación en esta propuesta de mejora educativa.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
7

Lima, Julio Cesar Carou Felix de. "ENSINO DA EDUCAÇÃO AMBIENTAL POR MEIO DE RECURSOS TECNOLÓGICOS NO ENSINO REMOTO." In I Congresso Nacional On-line de Conservação e Educação Ambiental. Revista Multidisciplinar de Educação e Meio Ambiente, 2021. http://dx.doi.org/10.51189/rema/1722.

Full text
Abstract:
Introdução: A pandemia da Covid-19 causou um impacto enorme em todos os setores da sociedade. A proibição de aglomeração causou o fechamento das escolas e o ensino passou a ser ministrado de forma virtual (ensino remoto). O ensino da Educação Ambiental (EA) normalmente está associado à realização de atividades em áreas verdes e com a pandemia e suas restrições foi necessário adaptar o ensino, proporcionando momentos em que os alunos tenham situações que lhe coloquem em cenários reais, mas por meio de recursos tecnológicos. A EA em conjunto com recursos tecnológicos incentiva o uso de alternativas muito interessantes, que podem ser por meio de fotos, vídeos, Sistemas de Informação Geográfica e StoryMap. Objetivos: Contribuir para o ensino-aprendizagem da EA no ensino remoto por meio de recursos tecnológicos com práticas inovadoras e criativas. Material e métodos: Revisão bibliográfica, análise de recursos tecnológicos com características flexíveis e adaptáveis para o uso no ensino remoto. Resultados: O trabalho deve ser apresentado para as escolas do município de Seropédica-RJ, como projeto piloto, com as correções e alterações após a fase inicial, posteriormente será expandido para outros municípios/estados. Conclusão: A pandemia da Covid-19 acelerou o processo de migração para o ensino remoto. Tanto as salas de aulas virtuais quanto os métodos de ensino no sistema remoto são rodeados de problemas e dificuldades como a falta de equipamentos, banda de internet baixa ou inexistente e falta de conhecimento no uso. Mesmo com todos os problemas relatados, medidas devem ser tomadas para promover o ensino da EA. O uso dos recursos tecnológicos nas salas de aula virtuais são de extrema importância para o este momento em que aglomerações não são permitidas. Por fim, esses recursos suprem, mas não substituem, a atividade prática em campo, pois o contato com a natureza ainda é a melhor das associações para ensinar EA e reviver o sentimento de pertencimento.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
8

Gil Igual, Moisés José. "La crítica política a través de la simbiosis cuerpo–instalación–environments. Propuestas disconformes con el establishment contemporáneo." In IV Congreso Internacional Estética y Política: Poéticas del desacuerdo para una democracia plural. València: Editorial Universitat Politècnica de València, 2019. http://dx.doi.org/10.4995/cep4.2019.10496.

Full text
Abstract:
Centraremos nuestro trabajo en la crítica política por medio del arte contemporáneo a través de propuestas fundamentadas en la escenificación del cuerpo utilizando los recursos escultóricos de los environments e instalaciones, que van del pequeño formato hasta propuestas de grandes dimensiones, ubicadas en la esfera pública, imbricadas en el contexto urbano, dentro del marco de la ciudad, contando siempre con el espectador, ya que contamos con él, pieza imprescindible, ya que debe recomponer las propuestas con sus aportaciones discursivas y es a quien van dirigidas todas las propuestas, con esto se convierte en un espectador activo.Desde la década de los 60`el cuerpo es el protagonista absoluto de las nuevas corrientes artísticas, convirtiéndose en lugar, espacio y medio de reivindicación social. Este texto pretende mostrar las distintas líneas de actuación en el campo de la escultura que utilizan el cuerpo como recurso y plataforma desde la que lanzar mensajes de solidaridad, unión frente a la vorágine devastadora e involutiva de la política, tan denostada y avasalladora de nuestros días, en fin, una protesta centrada en la cohesión social que active los resortes de una sociedad adormilada por el “estado del estar” frente a las aberraciones político-económico-antisociales y corruptas.El cuerpo o mejor dicho, el ser humano de nuestros días, lleva a cabo, en conjunción con la tecnología, una serie de connotaciones poéticas y discursivas, que se utilizan desde la práctica escultórica, con el fin de enfatizar, aún más si cabe, la preocupación por masa social, por nosotros mismos, por el ser humano.Trataremos desde de la utilización de la representación contemporánea del cuerpo para: expresar los sentimientos de desprecio e ira contra la corrupción establecida en la política del país,para así, cubrir por parte del artista, la necesidad de expresar todo aquello que vive y con lo que convive pasando a ser un comunicador de la situación global, de sus intenciones, pero sobre todo: de todo aquello que preocupa y ocupa el pensamiento, la convivencia, el consenso entre seres humanos donde debe primar la unidad frente a políticas ultrajantes y sobre todo involucionistas.Moisès GilU.P.V.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
9

Russo Trindade, Milene. "Ex-votos fotográficos: la imagen usada como objeto de culto en la región de Alentejo." In I Congreso Internacional sobre Fotografia: Nuevas propuestas en Investigacion y Docencia de la Fotografia. Valencia: Universitat Politècnica València, 2017. http://dx.doi.org/10.4995/cifo17.2017.6772.

Full text
Abstract:
El siglo XIX ha sido escenario de la introducción de la fotografía en las sociedades y delos constantes cambios que esta ha tenido a nivel tecnológico. De manera gradual, la fotografía se incorporó al cotidiano de todos, pasando la idea de tener y ofrecer fotografías a formar parte del imaginario común. Del mismo modo que las imágenes eran usadas como recuerdo dentro de un álbum de familia, se empezaron a usar también como ofrenda en el campo religioso. En la comunicación propuesta, se expone la investigación doctoral sobre los ex-votos fotográficos en la región de Alentejo, en Portugal. Los ex-votos son ofertas que simbolizan el agradecimiento por una dádiva concedida, siendo común que previamente se haya rezado a un santo o santa pidiendo un voto. No se sabe con exactitud cuando empezó este ritual, pero sabemos que civilizaciones como la romana ya lo practicaban. La oferta votiva es sobretodo conocida a través de formatos como la escultura o la pintura, sin embargo, la fotografía pasó a ser un medio usado a gran escala con el viraje del siglo substituyendo progresivamente a la pintura. Los ex-votos fotográficos se presentan como retratos individuales o de grupo y normalmente se encuentran en las salas anexas de las iglesias. A ellos, suele estar asociado un pequeño texto que describe la persona y el acontecimiento que lleva a la oferta, así como la fecha y el lugar de los hechos. Siendo así, hoy podremos referirnos a estos conjuntos de fotografías, por su dimensión y organización, como colecciones. Su riqueza formal y técnica nos propone una lectura de la historia de los procesos fotográficos, así como también, del modo en elcual ha evolucionado la presentación de fotografías. Por otro lado, observar estas colecciones nos ofrece la oportunidad de conocer a los estudios de fotografía y, sobretodo, de constatar cambios sociales como si estuviésemos ante un archivo.Además, cabe destacar que el uso de fotografías en la práctica votiva constituye una realidad sin límites fronterizos, que nos lleva a colocar en diálogo dos casos particularmente interesantes por su proximidad cultural: el sur de Portugal con el sur de España. Esta relación se muestra de una manera más evidente en las zonas de frontera, como por ejemplo, en el caso del Santuário do Senhor Jesus da Piedade en la localidad portuguesa de Elvas, que alberga ofrendas llevadas hasta allí desde el territorio español.Teniendo en cuenta que la fotografía digital ha cambiado el uso y la relación que teníamos con la imagen, estas colecciones, las cuales representan un recorrido por la historia de la fotografía, por sus cambios formales y técnicos a lo largo de mas de un siglo de existencia, se revelan de una importancia patrimonial e histórica que deberá ser valorizada. La fotografía, en todos sus procesos técnicos, es extremamente delicada y como tal exige que se planteen cuidados para su conservación. En este estudio se pretendeasí, dar visibilidad a los ex-votos fotográficos, como patrimonio a valorizar y, consecuentemente, a conservar.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
We offer discounts on all premium plans for authors whose works are included in thematic literature selections. Contact us to get a unique promo code!

To the bibliography