Academic literature on the topic 'Eskolak-'

Gaur egungo gizartearen aldaketa iraunkorrak eskolan ez ezik, irakasleen eginkizunean ere eragiten du, haiengandik espero duguna zein haien rola aldatuz. Gizarte honek bere garapen ekonomiko, sozial eta kulturala baldintzatzen duten erronka ugariri aurre egin behar dio, injustizia sozialak areagotua. Hain zuzen ere, bidegabekeria horiek saihesteko, gobernu askok kalitatezko heziketa lortzea dute helburu nagusietako bat. Alde horretatik, funtsezko xedea da hezkuntza-politikak eskola-praktikekin kontrastatzea, irakasleen zeregina sakonean ezagutzeko eta ulertu ahal izateko. Horretarako, hemen aurkeztu behar dugun galdera eragile izan dugu hasieratik: Ba al da eskola injustizia sozialaren arazoak erreproduzitzen eta areagotzen dituen erakundea? Erabilitako metodologiari dagokionez, kasu-azterketa bat erabili dugu narratiba ikuspegi batekin. Ondorioz, gaur egungo gizartearen konplexutasuna irakaskuntza-rolak eraldatzen ari dela ikusi dugu. Era berean, sistemak irakasleek eta eskolak justizia sozial handiagoa lortzeko borrokatzen duten aukerak ere mugatzen dituela dirudi.

Ikastetxe guztietan dagoen aniztasunaren aurrean, indarra hartu du kalitatezko eta ekitatezko hezkuntza inklusiboaren ikuspegiak. Artikulu honetan, ikerketa proiektu baten prozesu eta emaitzak aurkezten dira eta proiektu honetan orain arte sisteman isilduak izan diren protagonisten aho- tsak jaso dira. Proiektuan parte hartu dute Gipuzkoan kokatzen den eskola bateko Lehen Hezkuntzako ikasle guztiek eta helburua izan da ezagutzea ikasleek eskolan dituzten sentimendu eta bizipenak. Ho- rretarako, galdetegiak, ikasleen ahotsa azaleratzen laguntzen duten teknikak eta eztabaida-taldeak era- bili dira. Emaitzek adierazi dute ikasleek zeresan handia daukatela eskolako kulturan, politikan eta praktiketan eta, alderdi positiboak azaleratu dituzten arren, oztopoak ere bizi dituztela eskolako parte- hartzeari eta ikaste-prozesuei dagokienez. Beraz, ikerketan honetan ikasleak entzuteko beharra baiezta- tzen da, eskolako bizikidetza, parte-hartzea eta ikaste-prozesuak errazteko neurriak eta estrategiak di- seinatzeko.GAKO-HITZAK: lehen hezkuntza, ikasleen ahotsa, parte-hartzea, ikaste-prozesuak, hezkuntza inklu- siboa

ABSTRACTThree early childhood schools (Langile Ikastola from Hernani, Amara Berri from Donostia and the school from Alkiza) will develop their 2017-2018 school year as a pilot project in basoeskola from Ekogunea (Fundación Kutxa). The main objective of this work is to present is to present the evaluation model developed for measuring the potential benefits of the participant children in their continous contact with nature. Among the developed or adapted indicators, it can be mentioned the measurement of the cognitive and affective development of the participant children, the suitability of the environment as an educative facility, free play or their environmental attitudes. As a result nine indicators have been developed, which will be validated in this year’s experience, but are easily applicable by other educative centers. Also, this proposal aims to generate scientific knowledge of the benefits of children’s nature education, an area with scarce development.KEYWORDS: early childhood education, natural environment, evaluation, forest school. LABURPENA2017ko urritik Haur Hezkuntzako hiru ikasketa zentroek (Hernaniko Langile Ikastolak, Donostiako Amara Berri eskolak eta Alkizako eskola txikiak) Kutxa Ekoguneko baso-eskola proiektua pilotatzen dute. Etorkizunean baso-eskola proiektua beste ikasketa zentroetara zabaldu nahi dela-eta, Euskal Herriko Unibertsitateak (UPV/EHU) proiektu honetako arlo desberdinak sistematizatu eta ebaluatzea du helburu. Besteak beste, haurren garapen kognitibo zein afektiboa, ingurune naturalaren egokitasuna eta proiektuan parte hartuko duten tutoreen jarraipena. Honen bidez, arlo hauen inguruko ezagutza zientifikoa eta proiektu pilotuaren zilegitasuna lortzea espero da baina ez hori bakarrik, baita unibertsitate mailako ikasketak aberasteko aukera ere, gure ikaslegoaren parte hartze potentzialaren bidez.HITZ GAKOAK: Haur Hezkuntza, ingurune naturala, ebaluazioa, baso-eskola.

Hasierako bertsolaritzaren irakaskuntza teknikaren jabekuntzan zentratzen zen eta tradizionalki bertsolaritza gizonen jarduera izan da (Larrañaga 2013: 41). Mende aldaketarekin batera ordea, gizartean aldaketak egon dira, eta aldaketa horiek bertsolaritzaren sisteman eta ikaskuntzan isla eta eragina izan dituzte. Lan honetan egungo emakume bertsolari eta irakasleek bertso-eskoletan eta hezkuntza arautuan zer-nolako metodologia erabiltzen duten eta alderdi sozio-emozionala eta ahalduntze prozesua zelan kudeatzen dituzten ezagutu nahi izan dugu, euren diskurtso eta praktikei arreta jarriz. Horretarako 10 elkarrizketa sakon eta 16 behaketa egin dira. Emaitzen artean ikus daiteke adimen emozionalaren lanketa egiten dela, bai pertsonala bai taldekoa; genero perspektiba esparru formal eta ez formaletan txertatu dela, eta irakasleak ikasle guztiak ahalduntzen saiatzen direla, ikasleak bide horretan agente aktibo bihurtze aldera.

Gaur egunean, gero eta gehiago, bestelako eskola eredu baten aldeko aldarriak eta esperientziak loratzen ari dira batean eta bestean. Besteak beste, eta mantso bada ere, ikasleak ez du irakasleak erakusten diona bakarrik ikasten; edota ikasle talde bateko partaideek mugarri berbera lortu beharra ere, indarra galtzen ari da. Gradu Amaierako Lan honek, Azkoitiko Bizilore eskola aktiboan bizi duten esperientziaren ikerketa kualitatiboaren bitartez, bestelako eskola eredu baten inguruan hausnarketa egitera eramaten gaitu. Ikerketa, eskolako eguneroko bizitzaren behaketa parte-hartzailean, irakasle eta gurasoen elkarrizketetan eta dokumentazioan oinarritzen da. Hori guztia, gaiaren inguruan erreferentziazko autore desberdinek eta esperientziek egiten dituzten ekarpenekin eztabaidan jarri da. Ondorioen artean, haurraren ongizatean oinarritutako eskola aktibo baten oinarri pedagogikoak identifikatu eta praktikara eramateko aukerak aztertu dira.

CAFeko Euskara Planak 27 urte bete ditu. Gaurko egoerara iristeko 1970eko hamarkadan hasi ziren lanean, euskara eskolak kudeatzen eta Planak estandarizatuko zituen lanak intuizioz egiten. 1995ean lehen Euskara Plana egin zen, eta 2006ean Euskara Arduradun bat izendatu zen. Harrezkero, Hizkuntza Politika Orokorra ezarri zen, Euskara Plana lantokietan txertatuz. Irizpide eta tresna horiek bidelagun, helburu nagusia elebitasuna da, euskara lehenetsiz. CAF nazioarteko talde handi bat da, eta euskarak presentzia duen lantokietan -Beasainen eta Irunen– gaztelaniarekin bizi behar badu ere, ingelesak are pisu handiagoa du talde osoa kontutan hartzen badugu. Duen tamaina kontutan izanda -hainbat negozio ildo eta filial- ez daukagu euskararen pisua talde osoan neurtzeko modu egokirik. Hau kontuan izanda bereizketa egitea komeni da. Alde batetik talde osoaren funtzionamendua dago, eta bestetik Beasaingo eta Irungo lantegietakoa. Aurten harrera protokoloa, itzulpenak, Kaizen bileretako hizkuntza, ingurune digitala, eta informatika baliabideak neurtzen ari gara. Bide hau egiteko ez gaude bakarrik, ordea, beste hainbat enpresa eta erakunderekin elkarlanean dihardugu, denontzako irtenbideak elkarrekin landuz. • Hitz gakoak: CAFeko Euskara Plana, Hizkuntza Politika Orokorra, Etorkizuneko erronkak, Egungo irakurketa.

Gaur egungo gizarte errealitateari begirada azkar bat ematen badiogu, ziurgabetasunari eta etengabeko aldaketari erreparatzea ezinbestekoa da. Irakasleek beren jarduera testuinguru horretan garatu behar dutenez, eskola eremuan sortzen dituzten harremanen analisiak garrantzia dauka. Hurrengo artikuluan, irakasle talde bateko kideek beren arteko harremanen inguruan duten iritzia/ikuspegia jasotzea izan dugu helburu. Horretarako, arreta berezia eskaini diegu irakasleen arteko harremanei, haien definizioari, eskolako giroari, espazioari eta denborari, bai eta irakasleen arteko zaintza ikuspegiei ere. Gai horiei buruzko datuak eskuratzeko, metodologia kualitatiboa erabili dugu: elkarrizketa erdi-egituratuak egin zaizkie hiru irakasleri; ondoren, 13 irakaslerekin mintegi bat egin da. Mintegian, focus groups dinamikaren egiturari jarraituz argazkien erregistroa eta haien inguruko narratibak sortu dira. Ondoren, ikerketarekin lotura duten hainbat kontzepturen deskribapena egin da eta, amaitzeko, irakasleen artean ardazturiko eztabaida. Emaitzek erakutsi dute, irakasleen arteko harremanek garrantzia duten arren, gaiaren inguruko formakuntza handitzea ezinbestekoa dela. Izan ere, harremanen dinamikek zeharo baldintzatu dezakete eskolako giroa eta bertako irakasleen ongizatea.

ABSTRACTBullying is a current problem that occurs in education and has recently become extremely important for society. However, homophobic bullying has not been given the importance it should have. This one, refers to the harassment that is suffered by sexual orientation or condition, sometimes being the reason for such negative behaviors. Therefore, with this research work, by quantitative study, it has been analyzed the knowledge that primary education teachers have on this matter. The inormation received shows that education professionals have a general idea of the subject, but exposes the lack of precision about homophobic bullying.KEYWORDS: bullying, homophobic bullying, preconceptions.LABURPENABullying-a eskolan errepikatua izan den eta azken aldian gizartearentzat garrantzia duen arazoa da. Eskola jazarpena duen aldaeretako bati, hots, bullying homofobikoari oraindik ez zaio behar besteko garrantzia eman. Azkeneko honek, ikasle batzuek bullying-a orientazio edo baldintza sexualarengatik sufritzen duten erasoei erreferentzia egiten dio, jokaera negatiboen arrazoia delarik. Hortaz, ikerketa lan honen bitartez, Lehen Hezkuntzako bost ikastetxeetako irakasleriak problematika honen inguruan duen ezagutza maila aztertu da. Ikerketan jasotako datuek, hezkuntzako profesionalek gaiaren inguruan ideia orokor bat dutela adierazi duten arren, bullying homofobiko kontzeptuaren inguruko zehaztapenak falta zaizkiela jaso da emaitzetan.GAKO-HITZAK: eskola jazarpena, bullying homofobikoa, aurreiritziak.

Analysoin tutkielmassani marraskuussa 2017 järjestetyn Vaihtoehto Eskolle -tiedeviestintäkampanjan annin. Sosiaalisessa mediassa toteutetun kampanjan tavoite oli löytää vaihtoehtoja Suomen tunnetuimmalle tieteilijälle Esko Valtaojalle ja nostaa esiin Suomessa vaikuttavia monipuolisten alojen tutkijoita ja heidän työtään. Tarkastelin, kuinka paljon ja millaisia tutkijoita kampanjassa ehdotettiin “vaihtoehdoiksi Eskolle”, ketkä kampanjaan osallistuivat ja millaista keskustelua tempaus herätti. Tavoitteeni oli tulkita kampanjan tulosten pohjalta, millaisia tieteentekijöitä suomalaiset toivoisivat näkevänsä julkisuudessa. Tutkimukseni oli empiirinen. Tutkimusaineistoni koostui aikavälillä 15.11.–25.11.2017 julkaisuista #vaihtoehtoeskolle-aihetunnisteen sisältäneistä viesteistä sosiaalisen median palveluissa Twitterissä ja Facebookissa. Analysoin kampanjan tuloksia määrällisesti, minkä lisäksi kuvasin laadullisella sisällönanalyysillä kampanjasta internetissä ja sosiaalisessa mediassa virinneitä keskusteluita. Työni teoreettinen viitekehys oli tieteen ja tutkijan julkisuudessa sekä julkisen asiantuntijaviestinnän moniäänisyydessä ja sen puutteessa. Vaihtoehto Eskolle -kampanja saavutti sosiaalisessa mediassa suuren suosion. Se kirvoitti keskustelua tieteestä ja tutkijan julkisuudesta, ja sen aikana ehdotettiin “vaihtoehdoiksi Eskolle” tuhansia tutkijoita kymmeniltä tieteenaloilta. Eniten ehdotuksia keräsivät humanististen ja yhteiskuntatieteellisten tiedekuntien sekä lääke- ja terveystieteiden tutkimusaloilla työskentelevät tieteentekijät. Kymmenet tutkijat ehdottivat kampanjassa myös itseään. Naistutkijoita ehdotettiin selvästi miestutkijoita enemmän, ja naiset ehdottivat useammin nais- kuin miestutkijoita ja miehet useammin mies- kuin naistutkijoita. Naiset myös ilmoittivat kampanjaan runsaasti enemmän tieteentekijöitä kuin miehet. Vaihtoehto Eskolle -kampanja osoitti, että Suomessa on tuhansia asiantuntijajulkisuuteen sopivia tieteentekijöitä yli sadasta organisaatiosta ja hyvin monipuolisilta tutkimusaloilta. Tulosten perusteella tiedeyhteisössä toivotaan julkiseen asiantuntijuuteen nykyistä laajempaa moniäänisyyttä, ja moni tutkija on itse valmis ryhtymään median käytettävissä olevaksi asiantuntijaksi. Tulokset vihjaavat, että erityisesti naisasiantuntijoille kaivataan nykyistä laajempaa huomiota.

Dissertação de mestrado em Ciências da Educação (área de especialização em Desenvolvimento Curricular e Avaliação)
O currículo e avaliação são componentes importantes que assumem uma posição privilegiada de qualquer etapa do processo educativo, uma vez que contribuem para melhorar a qualidade da aprendizagem, em particular em Timor-Leste onde se têm vindo a introduzir mudanças curriculares. Em 2015, através do Decreto-Lei n.º 3/2015, de 14 de janeiro, e do Decreto-Lei n.º 4/2015, de 14 de janeiro, o Governo aprovou o Currículo Nacional de Base (CNB) para a Educação Pré-escolar (EPE) e para o 1.º e 2.º Ciclos do Ensino Básico (CEB), tendo o mesmo sido implementado após a publicação desses normativos. O CNB é um exemplo concreto dos esforços do Governo de Timor-Leste para assegurar o sucesso escolar. No entanto, desde que foi publicado e até a fase de implementação, o CNB foi alvo de muitas críticas e sugestões de várias partes, incentivando-nos a estudar mais sobre o currículo e o sistema de avaliação que se implementa ao nível da EPE e do 1.º e 2.º CEB. Com o intuito de conhecer as perspetivas dos educadores e dos professores sobre a implementação do CNB nas escolas, realizámos este projeto de investigação, tendo para o efeito delineado os seguintes objetivos: conhecer as perceções dos professores acerca da reforma curricular em Timor-Leste; clarificar os conceitos de currículo e avaliação prevalecentes em Timor-Leste; identificar as principais diferenças entre o atual e o anterior modelo de avaliação das aprendizagens em Timor-Leste; identificar fatores – potenciadores ou inibidores – que os docentes considerem que condicionam a implementação da avaliação na EPE e no 1.º e 2.º CEB; e analisar de que modo o conceito de currículo e avaliação implementados contribuem para a melhoria dos processos de aprendizagem dos alunos. Para a concretização desses objetivos realizámos um estudo exploratório sobre a problemática em questão, tendo, para o efeito, recorrido a uma metodologia qualitativa. Os dados foram recolhidos através da análise documental e de entrevistas semiestruturadas a diretores, educadores e professores de seis escolas da região oriental de Timor-Leste. A técnica utilizada na análise e interpretação dos dados foi a análise de conteúdo. Os principais resultados indicam que, na perspetiva dos educadores e professores, a reforma curricular veicula um conceito de currículo e de avaliação centrada no aluno. Por isso, se traçarmos a história do desenvolvimento curricular em Timor-Leste, esta reforma curricular propõe uma inovação para o sistema educativo na EPE e no 1.º e 2.º CEB. As mudanças mais significativas verificam-se ao nível dos métodos pedagógicos (a transformação de métodos pedagógicos centrados no professor para métodos centrados no aluno) e do sistema de avaliação (a avaliação formativa é a principal modalidade de avaliação da aprendizagem). Essas mudanças afetam a mentalidade dos educadores e dos professores na orientação dos processos de ensino- aprendizagem e afetam significativamente os resultados da aprendizagem dos alunos. No entanto, questões básicas, como os problemas estruturais, teóricos e práticos, devem ser abordados para assegurar a implementação do currículo e da avaliação nas escolas.
Kurríkulu ho avaliasaun mak komponente importante sira ne’ebé hola pozisaun priviléjiu iha kualkér etapa husi prosesu edukativu, tanba fó kontribuisaun hodi hadi’ak kualidade aprendijazen, liuliu iha Timor-Leste iha ne’ebé introdús ona mudansa kurikulár. Iha tinan 2015, liuhusi Dekretu-Lei n.º 3/2015, loron 14 fulan janeiru, no Dekretu-Lei n.º 4/2015, loron 14 fulan janeiru, Governu aprova ona Kurríkulu Nasional Debaze (KNB) ba Edukasaun Pré-eskolar (EPE) no ba Siklu da-1 ho da-2 husi Ensinu Báziku (EB), ne’ebé hala’o hafoin halo publikasaun ba regulamentu sira ne’e. KNB mak ezemplu konkretu husi esforsu Governu Timor-Leste nian atu hametin susesu eskola nian. Maski nune’e, hahu kedan husi publikasaun to’o ba faze hala’o nian, KNB sai ona hanesan alvu ba krítika no sujestaun husi parte oioin. Ho ida ne’e hodi habarani ami atu halo estudu kle’an liu tan kona-ba kurríkulu ho sistema avaliasaun ke implementa iha nivel EPE no iha Siklu da-1 ho da-2 EB nian. Atu hatene liu tan edukadór no manorin sira-nia perspetiva kona-ba hala’o KNB iha eskola, ami hala’o projetu investigasaun ne’e ho objetivu sira hanesan tuirmai ne’e: koñese persepsaun husi edukadór no manorin sira kona-ba reforma kurikulár iha Timor-Leste; klarifika konseitu kurríkulu ho avaliasaun ne’ebé vigora iha Timor-Leste; identifika diferensa prinsipál sira entre modelu avaliasaun aprendizajen daudaun nian ho modelu uluk nian iha Timor-Leste; identifika fatór sira ne’ebé dosente sira konsidera bele fó poténsia no bele inpede prosesu implementasaun avaliasaun iha EPE ho siklu da-1 no da-2 husi EB iha Timor-Leste; no análize oinsa konseitu kurríkulu ho avaliasaun foun ne’e bele implementa hodi kontribui ba hadi’ak prosesu aprendizajen kanorin sira nian. Atu halolon objetivu sira ne’e, ami hala’o ona estudu esploratóriu kona-ba problema ida ne’e, liuhusi utiliza metodolojia kualitativa. Dadus sira ne’e halibur husi análize dokumentál no dada-lia semiestruturada ho diretór eskola sira, edukadór no manorin sira husi eskola neen iha rejiaun loro sa’e nian. Téknika ne’ebé utiliza iha hodi halo análize ho interpretasaun ba dadus sira nian mak análize konteudu. Nu’udar rezultadu prinsipál hatudu katak husi perspetiva edukadór ho manorin sira nian ba reforma kurrikulár, hamosu konseitu foun husi kurríkulu ho avaliasaun ne’ebé hahun iha kanorin sira. Tanba ne’e, se ita haree ba istória husi dezenvolvimentu kurrikular iha Timor-Leste, reforma ida ne’e hamosu buat foun ka inovasaun iha sistema edukativu ba EPE no ba Siklu da-1 ho da-2 EB nian. Mudansa maka’as liu mak iha nivel métodu hanorin nian (métodu hanorin ne’ebé hahun iha manorin sira satan ba métodu ne’ebé hahun iha kanorin sira) ho sistema avaliasaun (avaliasaun formativa mak nu’udar prinsipál modalidade husi avaliasaun aprendizajen nian). Mudansa hirak ne’e hamkona edukadór ho manorin sira-nia mentalidade hodi fó orientasaun ba prosesu hanorin no buka-hatene. Influénsia maka’as mós ba kanorin sira-nia rezultadu aprendizajen. Maski nune’e, tenke fó atensaun ba problema báziku sira hanesan problema estruturál, teórika ho prátika. Hodi nune’e bele asegura implementasaun husi kurríkulu ho avaliasaun iha eskola sira.
Curriculum and assessment are important components that have a privileged position in any stage of the educational process since they contribute to improve the quality of learning, particularly in East Timor where curriculum changes have been introduced. In 2015, by means of Decree-Law nr.3/2015 of 14th January and Decree-Law nr.4/2015 of 14th January, the government approved the Basic National Curriculum (BNC) for Pre-school Education (PSE) and for the 1st and 2nd Cycles of Basic Education (CBE), which were implemented once the legislation was officially published. The BNC is a concrete example of the efforts undertaken by the East Timorese government to ensure educational attainment. However, from the moment it was published up to its implementation, it encountered criticism from various quarters and numerous suggestions were put forward, which encouraged further studies on the curriculum and assessment that is implemented at PSE and CBE levels. With the purpose of becoming acquainted with the teachers’ perspectives on the implementation of the BNC in schools, this research project was undertaken and the following objectives were set: to become acquainted with teachers’ perceptions of the curriculum reform in East Timor; to clarify the concepts of curriculum and assessment prevailing in East Timor; to identify the main differences between the current and the previous learning assessment model in East Timor; to identify factors – both enhancing and inhibiting- that teachers regard as constraining the implementation of assessment in PSE and in the 1st and 2nd Cycles of Basic Education; to examine how the concepts of curriculum and assessment that were implemented contribute towards the improvement of the students’ learning processes. To achieve these objectives, an exploratory study on the issue in question was undertaken resorting to a qualitative methodology. The data were collected through document analysis as well as semi-structured interviews with directors and teachers of six schools in the eastern region of East Timor. Content analysis was the technique used to analyse and interpret the data. The main results indicate that, from the teachers’ perspectives, the curriculum reform conveys a student-centred concept of curriculum and assessment. Therefore, if one examines the history of curriculum development in East Timor, this reform proposes an innovation for the education system in PSE and in the 1st and 2nd cycles of Basic Education. The most significant changes are in terms of pedagogical methods (a change from teacher-centred methods to student-centred ones) and of the assessment system (formative assessment is the main form of learning assessment). These changes influence the teachers’ mindset with regard to the teaching-learning processes and impact significantly on the students’ learning outcomes. However, basic issues, such as the structural problems, both practical and theoretical, need to be addressed so as to ensure the implementation of the curriculum and assessment in schools.

Este trabalho corresponde a uma tese de doutoramento em ciências da educação, especialização em pedagogia social, sobre a participação dos atores nos processos de desenvolvimento socioterritorial, tendo por base um estudo de caso sobre a participação dos atores socioeducativos no processo de construção do currículo nacional do ensino primário em Timor-Leste. Assim, este trabalho procura compreender e interpretar como são mobilizados os atores, quais são as suas motivações e proveniências ao mesmo tempo que se procura identificar dinâmicas e modelos de participação, evidenciando os seus resultados e constrangimentos. Para efeitos de fundamentação do quadro teórico, foi feita uma revisão bibliográfica com recurso a autores de referência nos domínios da participação, do desenvolvimento, da pedagogia social e do desenvolvimento curricular. Do ponto de vista empírico seguiu-se uma metodologia de estudo de caso enquadrada pelo paradigma crítico e interpretativo, tendo por base o recurso à pesquisa documental e à inquirição de atores. Os dados recolhidos e analisados evidenciam que o processo de construção curricular se revela como um “lugar” antropológico de encontros, de acolhimento e de hospitalidade, cuja participação qualificada dos atores locais conduz a uma maior relevância e contextualização e, ao mesmo tempo, um “lugar” revestido de discussão, carecido de mediação e de consensos.
Traballu ida-ne’e korresponde ba teze douturamentu iha área siénsia edukasaun nian, espesializasaun iha pedagojia sosiál, kona-ba partisipasaun husi atór sira iha prosesu sira dezenvolvimentu sosioterritorial, bazeia ba estudu kazu kona-ba partisipasaun husi atór sósioedukativu sira iha prosesu kontrusaun kurríkulu nasionál ba ensinu primáriu iha Timor-Leste. Hanesan ne’e, traballu ida-ne’e buka hatene no interpreta oinsá sei mobiliza atór sira, saida mak sira-nia motivasaun no sira mai husi ne’ebé, iha tempu hanesan mós sei buka atu identifika dinámika no modelu ba partisipasaun, ho evidensia ba sira-nia rezultadu no konstrajimentu. Atu halo fundamentasaun ba kuadru teóriku, halo revizaun bibliográfika ho rekursu ba autór referénsia sira iha domíniu partisipasaun, dezenvolvimentu, pedagojia sosiál no dezenvolvimentu kurrikulár. Husi pontu vista empíriku, halo metodolojia estudu kazu ne’ebeé enkuadra liuhusi paradigma krítiku no interpretativu, bazeia ba peskiza dokumentál no entrevista atór sira. Dadu sira ne’ebé rekolle no analiza hatudu katak prosesu konstrusaun kurrikulár sai hanesan “fatin” antropolójiku ba enkontru sira, husi akollimentu no ospitalidade, ne’ebé partisipasaun kualifikada husi atór lokál sira lori ba relevánsia no kontestualizasaun no mós sai hanesan “fatin” ida ne’ebé nakonu ho diskusaun no ho karénsia husi mediasaun no konsensu.
This work fulfills the requirements of a doctoral dissertation in educational sciences, with a specialization in social pedagogy and the participation of actors in the processes of socio-territorial development. The case study investigate the participation of the socio-educational actors in the process of building the national curriculum primary education in East Timor. The study seeks to understand and interpret how particular actors are mobilized along with their motivations and origins, while seeking to identify dynamics and models of participation, highlighting their results and constraints. In order to substantiate the theoretical framework, a bibliographic review was made using reference authors in the fields of participation, development, social pedagogy and curriculum development. From the empirical point of view, a case study methodology was followed, framed by the critical and interpretative paradigm, based on the use of documentary research and the inquiry of actors. The data collected and analyzed show that the process of curriculum construction reveals itself as an anthropological “place” for meeting, welcoming and hospitality, where qualified participation of local actors leads to greater curriculum relevance and contextualization. However, considering some issues was a "place" requiring more discussion, meditation and consensus.

Spending time in the highland village of Kutete I got to know the teachers at the primary school, Eskola Lalehan. Towards the end of the year, worried many of the children would fail their exams, the principal organised the purchase of a pig, and for a ritual speaker to beseech the ancestors to allow the children safe passage to the exam centre and success once there. This chapter juxtaposes the reluctance of Kutete’s farmers to adopt new agricultural methods with their embrace of the village school. Through an exegesis of the ritual speech they use for this I explore how, for the people of Oecussi, kase education can draw on and validate meto notions of interventionist, geographically embedded spirits.

The Basque Government has published two calls to create digital educational objects for the programme called Eskola 2.0. After having provided schools with technological equipment, these calls aim to increase the use of learning technology in the classroom. More than 300 didactic sequences have been developed, which vary greatly in visual design, content structure, organization, and pedagogical aspects. Even though accessibility is one of the quality criteria, the reality is that they are hardly accessible and inclusive. DeustoTech Learning research group has carried out a survey of the educational objects approved in these calls up to November 2011. The authors evaluated pedagogical and technological aspects to find out how inclusive they are. In this chapter, they provide the results of the survey and propose a set of guidelines for designing more accessible and inclusive objects in the future.