Bibliographies: 'Fjalor i gjuhës shqipe'

1

de Vaan, M. "GJINARI, JORGJI: Atlasi Dialektologjik i Gjuhës Shqipe." Kratylos 55, no. 1 (2010): 212–16. http://dx.doi.org/10.29091/kratylos/2010/1/40.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

2

Tare, Denisa. "Kolegjet arsimore arbëreshe." Revista Albanon 2, no. 2 (October 18, 2021): 78–89. http://dx.doi.org/10.54273/ra.v2i2.152.

Full text

Abstract:

Fillimi i shekullit XX, shënon një rritje të veprimtarisë kombëtare të italo- shqiptarëve. Në këto lëvizje dhanë kontributin e tyre kolonitë arbëreshe në rajone të ndryshme si në Siçili, Napoli, Kalabri etj.1 Mjaft njerëz të kulturuar, studiues dhe lëvrues të gjuhës shqipe, të cilët me veprat e tyre letrare i kanë dhënë popullit arbëresh ushqim mendor dhe shpirtëror. Midis shkrimtarëve shqiptarë, nuk kanë munguar dhe përpjekjet për të hapur shkolla në arsimin shqip, me qëlllim që të ruajnë gjuhën, zakonet, doket e të parëve.2 Lëvizja kombëtare letraro-kulturore dhe arsimore e arbëreshëve, do të ndihmonte njëkohësisht në forcimin e kauzës kombëtare. Të shqetësuar për të ardhmen e vendit dhe pjesëmarrës aktivë në lëvizjet për autonomi dhe pavarësi të Shqipërisë, ishin shkrimtarët e shquar arbëreshë njëkohësisht dhe burra shteti si: Françesko Krispi (Francesco Crispi). Kontributi i atdhetarëve arbëreshë dhe lufta e tyre në mbrojte të çështjes shqiptare, u shpreh përmes veprimtarisë letrare, shtypit, protestave dhe memorandumeve. Arbëreshët e Italisë luajtën një rol të rëndësishëm në zhvillimin e arsimit, hapjen e shkollave shqipe dhe lëvrimin e gjuhës së tyre amtare. Zhvillimi arsimor është i lidhur gjithmonë me luftën e tyre për t’u afirmuar si etnitet kulturor dhe për t’i bërë ballë asimilimit nga kultura italiane që i rrethon. Arbëreshët e Italisë kanë tradita të mira në historinë e arsimit kombëtar, të shkollës shqipe, të mendimit pedagogjik shqiptar.3

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

3

Tare, Denisa. "Kolegjet arsimore arbëreshe." Revista Albanon 2, no. 2 (May 22, 2020): 78–89. http://dx.doi.org/10.54273/ra.v2i2.46.

Full text

Abstract:

Fillimi i shekullit XX, shënon një rritje të veprimtarisë kombëtare të italo- shqiptarëve. Në këto lëvizje dhanë kontributin e tyre kolonitë arbëreshe në rajone të ndryshme si në Siçili, Napoli, Kalabri etj.1 Mjaft njerëz të kulturuar, studiues dhe lëvrues të gjuhës shqipe, të cilët me veprat e tyre letrare i kanë dhënë popullit arbëresh ushqim mendor dhe shpirtëror. Midis shkrimtarëve shqiptarë, nuk kanë munguar dhe përpjekjet për të hapur shkolla në arsimin shqip, me qëlllim që të ruajnë gjuhën, zakonet, doket e të parëve.2 Lëvizja kombëtare letraro-kulturore dhe arsimore e arbëreshëve, do të ndihmonte njëkohësisht në forcimin e kauzës kombëtare. Të shqetësuar për të ardhmen e vendit dhe pjesëmarrës aktivë në lëvizjet për autonomi dhe pavarësi të Shqipërisë, ishin shkrimtarët e shquar arbëreshë njëkohësisht dhe burra shteti si: Françesko Krispi (Francesco Crispi). Kontributi i atdhetarëve arbëreshë dhe lufta e tyre në mbrojte të çështjes shqiptare, u shpreh përmes veprimtarisë letrare, shtypit, protestave dhe memorandumeve. Arbëreshët e Italisë luajtën një rol të rëndësishëm në zhvillimin e arsimit, hapjen e shkollave shqipe dhe lëvrimin e gjuhës së tyre amtare. Zhvillimi arsimor është i lidhur gjithmonë me luftën e tyre për t’u afirmuar si etnitet kulturor dhe për t’i bërë ballë asimilimit nga kultura italiane që i rrethon. Arbëreshët e Italisë kanë tradita të mira në historinë e arsimit kombëtar, të shkollës shqipe, të mendimit pedagogjik shqiptar.3

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

4

Allamuça, Esma. "Politika gjuhësore në përcaktimin e standardit të shqipes në Kongresin e Drejtshkrimit, 1972, sipas Janet Byron dhe Arshi Pipës." Revista Albanon 2, no. 3 (October 18, 2021): 25–33. http://dx.doi.org/10.54273/ra.v2i3.157.

Full text

Abstract:

Përcaktimi i standardit të një gjuhe, nuk është një akt i menjëhershëm, por është po ashtu një proces, që në kohë e vende të ndryshme, ka patur veçori të ndryshme. Sa i takon gjuhës shqipe, Kongresi i Drejtshkrimit, më 1972, i dha zgjidhje përfundimtare procesit të standardizimit duke realizuar po ashtu dhe produktet apo materialet kodifikuese, përgjatë dhjetëvjeçarit 1970-1980. Në punimin tonë do të përpiqemi të vendosim në dukje pikat e përbashkëta të argumenteve që sjellin autorët J. Byron dhe A. Pipa, në monografitë e tyre, sa i takon debatit të ndikimit politik në përcaktimin e standardit të gjuhës shqipe. Përballë tyre, si kundërargument, vendoset mendimi i gjuhëtarit A. Kostallari. Përzgjedhja e një varieteti, që do të jetë bazë për standardin, nuk përbën ndonjë rast unik për shqipen, pasi kjo ka ndodhur dhe me gjuhët e tjera të botës ku është përzgjedhur një e folme e caktuar. Megjithatë, me të drejtë, sikurse bëjnë dhe këta studiues, mund të lindë debati, pse pikërisht njëri dialekt e jo tjetri edhe pse gjuhëtarët e viteve 70-80 këmbëngulin në idenë se standardi është përftuar nga bashkëveprimi i të dy dialekteve të shqipes.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

5

Allmuça, Esma. "Politika gjuhësore në përcaktimin e standardit të shqipes në Kongresin e Drejtshkrimit, 1972, sipas Janet Byron dhe Arshi Pipës." Revista Albanon 3, no. 3 (May 21, 2020): 25–33. http://dx.doi.org/10.54273/ra.v3i3.30.

Full text

Abstract:

Përcaktimi i standardit të një gjuhe, nuk është një akt i menjëhershëm, por është po ashtu një proces, që në kohë e vende të ndryshme, ka patur veçori të ndryshme. Sa i takon gjuhës shqipe, Kongresi i Drejtshkrimit, më 1972, i dha zgjidhje përfundimtare procesit të standardizimit duke realizuar po ashtu dhe produktet apo materialet kodifikuese, përgjatë dhjetëvjeçarit 1970-1980. Në punimin tonë do të përpiqemi të vendosim në dukje pikat e përbashkëta të argumenteve që sjellin autorët J. Byron dhe A. Pipa, në monografitë e tyre, sa i takon debatit të ndikimit politik në përcaktimin e standardit të gjuhës shqipe. Përballë tyre, si kundërargument, vendoset mendimi i gjuhëtarit A. Kostallari. Përzgjedhja e një varieteti, që do të jetë bazë për standardin, nuk përbën ndonjë rast unik për shqipen, pasi kjo ka ndodhur dhe me gjuhët e tjera të botës ku është përzgjedhur një e folme e caktuar. Megjithatë, me të drejtë, sikurse bëjnë dhe këta studiues, mund të lindë debati, pse pikërisht njëri dialekt e jo tjetri edhe pse gjuhëtarët e viteve 70-80 këmbëngulin në idenë se standardi është përftuar nga bashkëveprimi i të dy dialekteve të shqipes.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

6

Sadiku Teichmann, Emine. "Elbasanishtja me syrin e një gjermani - Rrëfim i Gustav Weigand-it." Revista Albanon 1, no. 3 (October 17, 2021): 47–51. http://dx.doi.org/10.54273/ra.v1i3.119.

Full text

Abstract:

Shqipen fillova ta studioj teorikisht me gramatikën e G. Meyer, pastaj praktikisht vazhdova në Manastir te zoti Qiriazi, me të cilin u njoha dhe ushtrova toskërishten. Në dimrin e vitit 1889- 1890 në Athinë me një student nga Elbasani, Efraim Gjini, u njoha me të folmen e Elbasanit, që i përket dialektit të gegërishtes jugore. Më vonë mbajta në universitet shumë kurse mbi gramatikën dhe historinë e gjuhës shqipe. Eksperienca që fitova gjatë këtyre kurseve, ma bëri të qartë se mungonte një mjet i rëndësishëm që siguron suksesin, një gramatikë praktike e gjuhës shqipe. Si gramatika e G. Meyer, ashtu dhe Gramatika e Gj. Pekmezit, botuar në vitin 1908, nuk janë të përshtatshme për këtë funksion. Prandaj mora përsipër ta kryeja vetë këtë detyrë. Në vitin 1909, në verë, shkova në Durrës, Tiranë dhe Elbasan. Atje bëra studimet e nevojshme, mbi bazën e të cilave ndërtova gramatikën. Në pranverën e vitit 1912 u nisa prapë për në Elbasan. Këtë udhëtim, ashtu si dhe udhëtimin e parë e mbështeti financiarisht fondacioni “Albrecht” (të cilin e falenderoj përzemërsisht). Udhëtimi në Elbasan kishte për qëllim plotësimin e gramatikës së konceptuar dhe korrigjimin e vendeve të caktuara në tekst. Duhej që gjithçka e konceptuar dhe e shkruar nga një joshqiptar të kishte një pamje korrekte shqipe. Zoti Simon Shuteriqi i kaloi me mua të gjitha materialet e paraqitura. Një ndihmë të madhe më ofroi dhe kryeprifti, papa George Germanos. Si herën e parë dhe herën e dytë më siguroi një banesë mikpritëse. Banorët e tjerë të shtëpisë, ku gjendej banesa ime, si dhe vizitorë të rastit, miq e të njohur të tjerë më ndihmuan në punën time duke bërë të mundur shmangien e informacionit të njëanshëm.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

7

Sadiku Teichmann, Emine. "Elbasanishtja me syrin e një gjermani - Rrëfim i Gustav Weigand-it." Revista Albanon 3, no. 3 (May 22, 2020): 47–51. http://dx.doi.org/10.54273/ra.v3i3.77.

Full text

Abstract:

Shqipen fillova ta studioj teorikisht me gramatikën e G. Meyer, pastaj praktikisht vazhdova në Manastir te zoti Qiriazi, me të cilin u njoha dhe ushtrova toskërishten. Në dimrin e vitit 1889- 1890 në Athinë me një student nga Elbasani, Efraim Gjini, u njoha me të folmen e Elbasanit, që i përket dialektit të gegërishtes jugore. Më vonë mbajta në universitet shumë kurse mbi gramatikën dhe historinë e gjuhës shqipe. Eksperienca që fitova gjatë këtyre kurseve, ma bëri të qartë se mungonte një mjet i rëndësishëm që siguron suksesin, një gramatikë praktike e gjuhës shqipe. Si gramatika e G. Meyer, ashtu dhe Gramatika e Gj. Pekmezit, botuar në vitin 1908, nuk janë të përshtatshme për këtë funksion. Prandaj mora përsipër ta kryeja vetë këtë detyrë. Në vitin 1909, në verë, shkova në Durrës, Tiranë dhe Elbasan. Atje bëra studimet e nevojshme, mbi bazën e të cilave ndërtova gramatikën. Në pranverën e vitit 1912 u nisa prapë për në Elbasan. Këtë udhëtim, ashtu si dhe udhëtimin e parë e mbështeti financiarisht fondacioni “Albrecht” (të cilin e falenderoj përzemërsisht). Udhëtimi në Elbasan kishte për qëllim plotësimin e gramatikës së konceptuar dhe korrigjimin e vendeve të caktuara në tekst. Duhej që gjithçka e konceptuar dhe e shkruar nga një joshqiptar të kishte një pamje korrekte shqipe. Zoti Simon Shuteriqi i kaloi me mua të gjitha materialet e paraqitura. Një ndihmë të madhe më ofroi dhe kryeprifti, papa George Germanos. Si herën e parë dhe herën e dytë më siguroi një banesë mikpritëse. Banorët e tjerë të shtëpisë, ku gjendej banesa ime, si dhe vizitorë të rastit, miq e të njohur të tjerë më ndihmuan në punën time duke bërë të mundur shmangien e informacionit të njëanshëm.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

8

Stafa, Florenca. "Misionarët amerikanë në Ebasan për çështje të arsimit." Revista Albanon 2, no. 2 (October 18, 2021): 96–101. http://dx.doi.org/10.54273/ra.v2i2.154.

Full text

Abstract:

Ky studim synon të trajtojë rolin e Shoqërisë Biblike të Londrës dhe Misionit Amerikan në Elbasan në fund të shek. XIX, ku interesi për këtë qytet është vërtet i madh. Elbasani ishte shndërruar në një qendër të rëndësishme jo vetëm ekonomike, por edhe fetare dhe arsimore. Fakti që Elbasani përbënte një pikë referimi për të huajt është parë në disa këndvështrime, por më i qëndrueshmi, është argumenti gjuhësor dhe pozicioni gjeografik. I ndodhur në kufirin ndarës midis gegëve dhe toskëve, qyteti shndërrohej në preferenca për veprimtari të ndryshme, kryesisht edhe arsimore për shkak se e “folmja e Elbasanit” sillte avantazhe të shumta. Parë në një këndvështrim objektiv, efekti i veprimtarisë së këtyre shoqërive të huaja në Elbasan është me interes, pasi përpos synimit të tyre për përhapjen e gjuhës dhe të kulturës së tyre fetare në vend, patriotëve elbasanas u ka shërbyer si një mënyrë për të futur edhe gjuhën shqipe në shkollat e tyre, gjë që ngrinte drejpërsëdrejti nivelin arsimor në vend.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

9

Stafa, Florenca. "Misionarët amerikanë në Ebasan për çështje të arsimit." Revista Albanon 2, no. 2 (May 22, 2020): 96–102. http://dx.doi.org/10.54273/ra.v2i2.48.

Full text

Abstract:

Ky studim synon të trajtojë rolin e Shoqërisë Biblike të Londrës dhe Misionit Amerikan në Elbasan në fund të shek. XIX, ku interesi për këtë qytet është vërtet i madh. Elbasani ishte shndërruar në një qendër të rëndësishme jo vetëm ekonomike, por edhe fetare dhe arsimore. Fakti që Elbasani përbënte një pikë referimi për të huajt është parë në disa këndvështrime, por më i qëndrueshmi, është argumenti gjuhësor dhe pozicioni gjeografik. I ndodhur në kufirin ndarës midis gegëve dhe toskëve, qyteti shndërrohej në preferenca për veprimtari të ndryshme, kryesisht edhe arsimore për shkak se e “folmja e Elbasanit” sillte avantazhe të shumta. Parë në një këndvështrim objektiv, efekti i veprimtarisë së këtyre shoqërive të huaja në Elbasan është me interes, pasi përpos synimit të tyre për përhapjen e gjuhës dhe të kulturës së tyre fetare në vend, patriotëve elbasanas u ka shërbyer si një mënyrë për të futur edhe gjuhën shqipe në shkollat e tyre, gjë që ngrinte drejpërsëdrejti nivelin arsimor në vend.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

10

Peza, Majlinda. "Historiku i hapjes së Normales përmes burimeve arkivore." Revista Albanon 2, no. 4 (May 22, 2020): 16–23. http://dx.doi.org/10.54273/ra.v2i4.16.

Full text

Abstract:

Një shekull e një dekadë, duket një kohë e gjatë, por që sot sjell pikërisht në vëmendjen tonë, kushtet dhe rrethanat historike, kur në Elbasan u bënë bashkë patriotë e intelektualë1 dhe arritën që vendimet e Kongresit të Elbasanit të mos mbeteshin thjesht të shkruara në letër, por të përmbushnin një mision të shenjtë, hapjen e së parës Shkollë Normale. Ata patriotë e intelektualë elbasanas, duke qenë të ndërgjegjshëm për pengesat e vështirësitë tepër të mëdha, morën përsipër që Normalja të hapej në Elbasan. Kërkesat për mësues të gjuhës shqipe vijonin të ishin të mëdha në vitet 1908 – 1909. Që në qershor të vitit 1909 Simon Shuteriqi, nën pseudonimin “Ura e Shkumbinit”, shkruante se: “… mësimore duam të çelim, po mjerisht mësonjës të zotët të marrin përsipër këtë punë të lartë, mësonjës që të munt të mësojnë me systemë gjuhën tonë, dhe ta dijnë këtë mbë një shkallë të mjaftë, përgjithësisht të thomi na mungojnë”2. Ishte Kongresi i Elbasanit në të cilin u vendos që një javë pas mbylljes së punimeve të tij, më 14 shtator 1909 të hapej në Elbasan Shkolla Normale ose siç u quajt në dokument “Mësonjëtorja e mësonjësve”. Sa e vështirë do të ishte hapja në kushtet e atëhershme e një shkolle Normale dhe të çfarë natyre do të ishin pengesat që do të shfaqeshin në hapjen e saj?

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

Contents

Academic literature on the topic 'Fjalor i gjuhës shqipe'

Create a spot-on reference in APA, MLA, Chicago, Harvard, and other styles

Journal articles on the topic "Fjalor i gjuhës shqipe"

Books on the topic "Fjalor i gjuhës shqipe"