Academic literature on the topic 'Gruta'

Create a spot-on reference in APA, MLA, Chicago, Harvard, and other styles

Select a source type:

Consult the lists of relevant articles, books, theses, conference reports, and other scholarly sources on the topic 'Gruta.'

Next to every source in the list of references, there is an 'Add to bibliography' button. Press on it, and we will generate automatically the bibliographic reference to the chosen work in the citation style you need: APA, MLA, Harvard, Chicago, Vancouver, etc.

You can also download the full text of the academic publication as pdf and read online its abstract whenever available in the metadata.

Journal articles on the topic "Gruta"

1

Cardoso, João Luís. "As grutas, os grandes Mamíferos e o Homem Paleolítico: uma aproximação integrada ao território português." Estudos do Quaternário / Quaternary Studies, no. 1 (December 21, 1997): 13–23. http://dx.doi.org/10.30893/eq.v0i1.2.

Full text
Abstract:
Este estudo apresenta uma síntese da investigação paleontológica das grutas, em território português, desde os primórdios dos estudos paleontológicos e arqueológicos, no início da 23 metade do século XIX, por iniciativa da então Comissão Geológica de Portugal. Com base nos numerosos materiais de grandes mamíferos de época plistocénica especialmente de grutas calcárias, ali conservadas graças às particularmente favoráveis condições de preservação verificadas, foi possível estabelecer uma síntese actualizada concernente à distribuição cronológica, no decurso do Plistocénico Superior das espécies até ao presente identificadas. As respectivas associações faunísticas assim isoladas fornecem indicações acerca das características paleoclimáticas, especialmente no decurso do último período glaciário, para o qual a informação é mais abundante. Deste modo, pode concluir-se que, até inícios do Würm recente, ca. 30 000 BP, o clima na Estremadura - onde se concentram a quase totalidade das grutas com restos de grandes mamíferos - era temperado. A degradação climática, que se fez globalmente sentir no decurso do período subsequente, até cerca de 18 000 BP, terá sido responsável pelo desaparecimento de espécies de grandes predadores como o leão das cavernas e o leopardo, mantendo-se outros, como a hiena das cavernas, ou de grandes herbívoros como o elefante e o rinoceronte. Curtos períodos de frio mais intensos explicam a presença da cabra montês e, excepcionalmente, da camurça. Contudo, mesmo nos momentos de maior rigor climático não se encontram restos de espécies de características claramente frias, como o urso das cavernas, a rena, ou o bisonte. Apesar de todos eles ocorrerem em grutas da cordilheira cantábrica, e muito menos de espécies como o boi almiscarado ou o antílope saiga, presentes noutras regiões peninsulares, ainda que vestigialmente. A baixa latitude e a proximidade oceânica, funcionando como factores amenizadores do clima, por um lado, e o isolamento geográfico, por outro, explicam o papel de área de refúgio que o nosso território e especialmente a sua fachada média atlântica tiveram no decurso da última glaciação. Aqui sobreviveram espécies como a hiena raiada ou o pequeno lobo de Lunel-Viel, em grande abundância (gruta da Furninha), praticamente dizimadas além-Pirinéus no decurso da vaga de frio da penúltima glaciação. Também no vale do Tejo persistia o elefante antigo. Talvez a última população conhecida da espécie (Foz do Enxarrique, ca. 33000 BP). Neste contexto se compreende a sobrevivência de grupos de neandertais em época próxima ou mesmo ulterior a 30 000 BP. Datações obtidas na gruta da Figueira Brava e na gruta Nova da Columbeira, tornam-se hoje verosímeis, no quadro de um Mustierense Final crescentemente documentado na parte meridional da Península Ibérica, coincidente com a derradeira presença daquela subespécie humana.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
2

Silva, Ana Maria. "A Necrópole de Alapraia: o local do sono eterno de uma população humana. O que os restos ósseos humanos nos revelam sobre ela…" Antropologia Portuguesa, no. 36 (December 11, 2019): 111–39. http://dx.doi.org/10.14195/2182-7982_36_6.

Full text
Abstract:
A Necrópole de Alapraia (Cascais), datada do Neolítico final, é constituída por quatro grutas artificiais escavadas entre os anos de 1889 e 1943. Restos ósseos humanos foram recuperados das grutas II, III e IV. Este espólio acabou por ficar esquecido e depositado no Museu Condes de Castro Guimarães, em Cascais, sem nunca ter sido estudado de modo aprofundado. Nos finais da década de 2000, foram localizados restos ósseos humanos da gruta II no antigo Museu Antropológico da Universidade de Coimbra e no Museu dos Serviços Geológicos, em Lisboa, o que levou ao estudo de todo o espólio ósseo humano recuperado da referida Necrópole. A maioria do espólio ósseo humano provém da gruta II. Nesta, foram depositados no mínimo 49 indivíduos, de ambos os sexos, dos quais 22 faleceram com menos de 15 anos. Destaca-se a presença de um osso supranumerário do pé, o calcaneum secundarium (2/8), e de uma cúspide acessória num incisivo lateral superior esquerdo (cúspide de talon), constituindo esta última o caso mais antigo documentado para o atual território português. Entre as patologias observadas, evidenciam-se as lesões traumáticas, todas remodeladas. Estas incluem uma fratura por depressão num crânio de um indivíduo adolescente, nas diáfises de um 5.º metacarpiano esquerdo, 4.º metatarsiano, falange distal do pé, além de um bloco (anquilose) de duas vértebras torácicas de adultos. De salientar ainda a pesquisa em documentação antiga que se revelou extremamente útil para reconstituir o percurso deste espólio ósseo antigo entre diversas instituições.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
3

Dos Santos, Debora Duarte, and Ricardo Flores Vidal. "Sarau da Gruta: arte como espaço de criação, fruição e sociabilidade." Revista Texto Poético 16, no. 31 (September 30, 2020): 26. http://dx.doi.org/10.25094/rtp.2020n31a714.

Full text
Abstract:
O presente artigo tem por objetivo retomar a história do Sarau da Gruta, um coletivo cultural da cena literária paulistana. Constituído em 2013, por um grupo de amigos apreciadores de poesia, o Sarau da Gruta abriu uma série de espaços tanto de diálogo quanto de criação e apreciação artística. Seja no âmbito poético, performático, seja através da música e de intervenções em espaços públicos e privados, o coletivo redimensionou a relação do sujeito com o espaço urbano, mais especificamente da cidade de São Paulo. Neste sentido, foi de nosso interesse analisar alguns pontos, contemplando sobretudo os seguintes eixos: i. revisitar a história do coletivo paulistano Sarau da Gruta; ii. discutir questões presentes nos principais vetores da crítica, expondo o modo como leitores especializados compreendem os formatos e dinâmicas que perpassam os saraus; iii. verificar em que medida as manifestações literárias difundidas no Sarau da Gruta estão vinculadas a outros gêneros, tais como: o rap, o hip-hop, a dança, as artes plásticas etc.; e por fim, iv. do ponto de vista formal, interpretar as estratégias de construção das materialidades poéticas, de modo a identificar e a compreender aspectos teórico-metodológicos que caracterizam tais textos.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
4

Lima, Lais Clark. "Ocorrência de planobídeos pleistocênicos no município de Jacobina, Bahia." Memórias do Instituto Oswaldo Cruz 82, no. 1 (March 1987): 71–72. http://dx.doi.org/10.1590/s0074-02761987000100012.

Full text
Abstract:
Registramos, com base em dados paleontológicos e estratigráficos e de acordo com a morfologia da concha, Biomphalaria aff. glabrata (Say,l8l8), do Pleistoceno superior (ou Holoceno) da Gruta das Onças, distrito de Caatinga do Moura, município de Jacobina, Estado da Bahia. Registramos também mais uma evidência da antiga presença de água na referida gruta, que apoia a hipótese levantada por Cartelle & Bohorquez (1982) sobre o local.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
5

Nicoletti, Maria Andrea, and Ana Inés Barelli. "Devotos, ofrendas y promesas en el espacio religioso de la Virgen de las Nieves en San Carlos de Bariloche, Argentina." Ciencias Sociales y Religión/Ciências Sociais e Religião 17, no. 23 (October 28, 2020): 138–61. http://dx.doi.org/10.22456/1982-2650.58394.

Full text
Abstract:
En el siguiente artículo abordaremos desde la geografía de la religión, la devoción a Nuestra Señora de las Nieves en San Carlos de Bariloche a través del análisis de los exvotos. La Gruta de la Virgen, situada a once kilómetros del centro de la ciudad, ha sido construida por un militar en cumplimiento de una promesa, en tierras del ejército de montaña. Esta Gruta se constituye como territorio sagrado con una dinámica propia que la convierte en epicentro devocional respecto de los espacios aledaños que intervienen en la práctica religiosa. En función de ello nos proponemos realizar una primera caracterización de la Gruta de la Virgen como espacio sagrado y como escenario simbólico mediante la clasificación, categorización y análisis de las ofrendas materiales y las promesas de los devotos.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
6

Yano, Olga, and Solange Xavier dos Santos. "Musgos da Gruta de Mirassol, São Paulo." Acta Botanica Brasilica 7, no. 2 (December 1993): 89–106. http://dx.doi.org/10.1590/s0102-33061993000200005.

Full text
Abstract:
Na Gruta de Mirassol foram encontradas 27 espécies de musgos pertencentes a 23 gêneros de 19 famílias. Racopilum tomentosum (Hedw.) Brid., Helicophyllum torquatum (Hook.) Brid. e Hyophila involuta (Hook.) Jaeg. & Sauerb. são as espécies mais abundantes. Brachymenium acuminatum Harv., Cyclodictyon varians (Sull.) O. Kuntze, Entodontopsis leucostega (Brid.) Buck & Ireland, Fissidens mollis Mitt., F. weirii Mitt., Hyophila involuta (Hook.) Jaeg. & Sauerb. e Trichosteleum fluviale (Mitt.) Jaeg. estão sendo referidas pela primeira vez para o estado de São Paulo.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
7

Vieira, Percy Corrêa, and Luiz Ricardo Lopes de Simone. "Malacofauna na Gruta da Pescaria, Iporanga, SP." Revista do Instituto Geológico 8-11, no. 1 (1990): 57. http://dx.doi.org/10.5935/0100-929x.19900008.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
8

Barbosa, Helton Santos Lopes, Leonardo Cristian Rocha, Múcio Do Amaral Figueiredo, Pedro Henrique Silva Teixeira, and Arlon Cândido Ferreira. "Processos estruturais condicionantes de um exemplar de Patrimônio Espeleológico da Serra do Lenheiro em São João del-Rei - MG / Structural process conditions of an example of Speleological Heritage at the Lenheiro Ridge in São João del-Rei - MG." Caderno de Geografia 29, no. 58 (July 31, 2019): 786–804. http://dx.doi.org/10.5752/p.2318-2962.2019v29n58p786-804.

Full text
Abstract:
Este artigo tem por objetivo apresentar os processos estruturais condicionantes na formação, da Gruta do Caititu, desenvolvida em quartzito de matriz psamítico-psefítica, na Serra do Lenheiro em São João del-Rei, Minas Gerais. Os procedimentos metodológicos foram: a) revisão bibliográfica; b) elaboração da espeleotopografia; c) medição de sentido e mergulho de planos de acamamento e de fratura, dentro e fora da gruta utilizando bússolas Brunton. De acordo com os resultados obtidos a Gruta do Caititu possui desenvolvimento linear de 159,7 metros, desenvolvida predominantemente entre blocos quartzíticos. Com as medidas de sentido e mergulho, concluiu-se que há uma relação entre o desenvolvimento da gruta e os planos de acamamento e de fratura, visto que possuem sentido predominante NW-SE e NE-SW, respectivamente. Além da relação entre os planos e o desenvolvimento da gruta, observou-se que a drenagem é condicionada pelos planos de fratura, que se desenvolveram a partir da história geotectônica local e regional, evidenciada a partir dos mergulhos dos planos de acamamento, falhas, veios de quartzo deformados, e por reorganização dos seixos que compõem a matriz litológica local.Palavras-chave: Serra do Lenheiro, Gruta do Caititu, Caverna em Quartzito.AbstractThis article aims to present the conditioning processes in the formation of the Caititu Cave, developed in quartzite of the psamytic-psephitic matrix, in Ridge of the Lenheiro in São João del-Rei, in Minas Gerais. The methodological procedures were a) bibliographic review; b) elaboration of speleotopography; c) measurements of direction and dip of the layer and fracture planes, inside and outside the cave with Brunton compass. According to the results obtained, Caititu Cave has a linear development of 159.7 meters, developed predominantly between quartzitic blocks. With the direction and dip measurements, it was concluded that there is a relationship between the development of the cave and the planes of layer and fracture because they have a predominant direction NW-SE and NE-SW, respectively. Besides verification of the relation between the plans and the development of the cave, we observed the drainage is conditioned by the fracture planes, which have developed from the local and regional geotectonic history, evidenced from the dip of layer plans, faults, veins deformed, and by reorganization of the gravel that constitutes a local lithologic matrix.Keywords: Serra do Lenheiro, Cave of Caititu, Cave in Quartzite.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
9

Silva, Ana Maria. "“Gentes” do 4º e 3º milénios AC: Os restos ósseos humanos do neolítico final/calcolítico recuperados das grutas artificiais 1 e 2 de São Paulo (Almada, Portugal)." Estudos do Quaternário / Quaternary Studies, no. 19 (January 31, 2019): 49–62. http://dx.doi.org/10.30893/eq.v0i19.179.

Full text
Abstract:
As grutas artificiais 1 e 2 de São Paulo (Almada) foram utilizadas como sepulcros colectivos durante os 4º e 3º milénios AC. Ainda que ambas se encontrassem destruídas, particularmente a gruta 1, a análise do espólio ósseo humano recuperado permitiu inferências relevantes sobre os indivíduos ali depositados, particularmente para a gruta 2.Na gruta 1, foram contabilizados um número mínimo de 7 indivíduos, incluindo 3 não adultos. Entre estes últimos, estão incluídos indivíduos que terão falecido com cerca de 4, 5 e 10 anos. A escassez do material ósseo e a sua fraca preservação não permitiram mais inferências. Um número mínimo de 255 indivíduos foi identificado na gruta 2, incluindo indivíduos de ambos os sexos e de várias faixas etárias. Diversos indicadores morfológicos, como o achatamento dos fémures ( =76.7; n=56) e o ângulo do colo femoral (125.75º) sugerem uma elevada mobilidade para estes indivíduos. A sua estatura média é de 158.7 (n=28) obtida com base no 2º metatarsiano, inserindo-se nos valores obtidos para séries coevas. Destaca-se ainda a frequência de dois ossículos supranumerários do pé, o calcaneum secundarium e os trigonum, observados, respectivamente, em 12% e 9.3% dos calcâneos (n=67) e talus (n=86) recuperados. No âmbito da análise paleopatológica sobressai a presença de três indivíduos adultos com sinais de trepanação e casos de patologia congénita na coluna vertebral e nos ossos do pé. "People" from the 4th and 3rd Millenia AC: The Late Neolithic/Chalcolithic human remains recovered from the Artificial Caves 1 and 2 of São Paulo (Almada, Portugal).The artificial caves 1 and 2 of São Paulo (Almada) were used as collective burials between the 4th and the 3rd millennia. Although both were seriously destroyed, particularly cave 1, the analysis of the human remains allowed important insights on the exhumed individuals. In cave 1 there are 7 individuals, including 3 non-adults, whose age at death is around 4, 5 and 10 years old. The fragmentary state of the remains did not allow further inferences.The human remains exhumed from cave 2 correspond to a minimum of 255 individuals of both sexes. This series includes 123 non-adults (under 15 years old at death). Morphological data, such as the flatness of femurs, ( =76.7; n=56) and the femoral neck-shaft angle (125.75º) suggest high mobility of these individuals. The high frequency of two accessory foot bones, calcaneum secundarium (12%; n=67) and os trigonum (9.3%; n=86)) has to be highlighted. Among the pathologies observed, three cases of trepanations in adult individuals and congenital pathologies in the spine and foot bones are worth noticing. Keywords: Artificial caves 1 and 2 of São Paulo; Late Neolithic/Chalcolithic; Mobility; trepanations, congenital pathologies.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
10

Santana, Matusalém Silva, Fernando Andrade Silva, and Carlos Eduardo Silva. "Inventário das paisagens cársticas do município de Paripiranga, Bahia." Nature and Conservation 2, no. 1 (May 1, 2009): 50. http://dx.doi.org/10.6008/ess1983-8344.2009.001.0013.

Full text
Abstract:
O mundo subterrâneo é algo magnífico aos olhos dos observadores, como pesquisadores, turistas e comunitários. O interesse pelo tema surge através das cavernas, onde se denotam curiosidades por parte da comunidade espeleológica, bem como da sociedade em geral, na contemplação de um mundo subterrâneo onde a natureza intocada mostra formações rochosas de rara beleza. Entende-se por paisagens cársticas o conjunto formado por cavernas, grutas, furnas, cânions e abismos. O objetivo deste estudo é de inventariar o conjunto das paisagens cársticas existentes no município de Paripiranga, Estado da Bahia, abordando características mais relevantes para futuros estudos de sustentabilidade no uso público e para construção de planos de manejo. O desenvolvimento da pesquisa compõe-se de uma gama de particularidades e sustentações teóricas ligadas a pesquisas de campo, com busca de informações nas comunidades de entorno das cavidades cársticas. Evidenciam-se no trabalho, as ocorrências das paisagens cársticas, como grutas e abismos, localizados em três regiões do município, denominadas: Corredor Vermelho, Roça Nova e Apertado de Pedras. Para isso tendo por base a incidência das grutas cadastradas pelos grupos Bambuí e GPME (Grupo Pierre Martin de Espeleologia) na Redespeleo Brasil. Como resultados preliminares apresenta-se duas paisagens que foram mapeadas pelos grupos Bambuí e GPME, a “Furna do Fim do Morro do Parafuso”, localizada no Corredor Vermelho; a “Gruta do Bom Pastor”, localizada na Roça Nova, usada para fins religiosos; e “Furna da Pedreira”, ainda não mapeada, localizada em Apertado de Pedras. Outro resultado preliminar importante foi à descoberta de que uma gruta localizada na região do Corredor Vermelho, ainda não mapeada, foi transformada em deposito de lixo, demonstrando a falta de conhecimento e o descaso do poder público para com o assunto. A falta de gestão do mosaico formado por paisagens cársticas e ambientes naturais somado à falta de conhecimento sobre o assunto por parte do poder público e da sociedade, criam limites a visitação e técnicas conservacionistas. Espera-se que este estudo possa abrir caminhos para esses mundos de silêncio, mistérios e beleza a um universo aventureiro de atividades legitimamente ecoturísticas, com a finalidade de desenvolvimento local e proteção do patrimônio cultural e natural.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
More sources

Dissertations / Theses on the topic "Gruta"

1

Silva, Mafalda Diana das Dores Rocha e. "Pegada de carbono da Quinta da Gruta: quantificação e compensação." Master's thesis, Universidade de Aveiro, 2011. http://hdl.handle.net/10773/8464.

Full text
Abstract:
Mestrado em Engenharia do Ambiente
A presente dissertação resulta de uma proposta feita por parte da Câmara Municipal da Maia, para a realização de um estudo sobre a pegada de carbono na Quinta da Gruta, um centro de educação ambiental localizado na freguesia de Avioso (Santa Maria), na Vila do Castêlo da Maia. Neste sentido, após uma revisão de literatura no âmbito das metodologias actualmente usadas no cálculo da pegada de carbono, foram calculadas as emissões totais anuais decorrentes da actividade da Quinta da Gruta, para o período de Setembro de 2009 a Agosto de 2010, através da aplicação de uma metodologia baseada no Protocolo de Gases com Efeito de Estufa, desenvolvido em parceria pelo WBCSD e pelo WRI. Do estudo efectuado, determinou-se que as emissões totais anuais associadas à Quinta da Gruta resultam no valor de 120484 kgCO2e. Determinou-se igualmente, que era necessário intervir nas fontes de emissão que mais contribuíam para a pegada de carbono da Quinta da Gruta, ou seja, as fontes de emissão associadas ao consumo e produção de electricidade e à combustão e produção de gás natural, na medida em que estas fontes representavam em conjunto, cerca de 93% das emissões totais. Assim, no sentido de se reduzirem as emissões associadas às actividades com maior percentagem de contribuição para a pegada de carbono, identificaram-se um conjunto de medidas que ao serem aplicadas, levam a uma redução da pegada na ordem dos 24%. Por último, de forma a obter-se um balanço total neutro em carbono, identificou-se como projecto de compensação, para as emissões que não foram passíveis de serem reduzidas, a plantação de espécies florestais no Parque de Avioso – S. Pedro, situado no concelho da Maia.
This thesis emerged from a proposal made by the City Hall of Maia, to perform a study on the carbon footprint in Quinta da Gruta, an environmental education center located in the parish of Avioso (Santa Maria), at the village of Castêlo da Maia. In this way, after a review of the literature in the context of the methodologies currently used in the calculation of carbon footprint, the emissions resulting from the activity of Quinta da Gruta were calculated, for the period between September 2009 to August 2010, through the application of a methodology based in the Protocol of Greenhouse Gases, developed by WBCSD and WRI. The total annual emissions associated with Quinta da Gruta Gruta were estimated to be 120484 kgCO2e. To reduce this carbon footprint,is necessary to intervene in the emission sources that contributed most to the carbon footprint of the Quinta da Gruta, i.e., emission sources associated with consumption and production of electricity and with combustion and production of natural gas, as these sources represent 93% of the total annual emissions. Therefore, a set of measures were identified to reduce the emissions associated with the activities with the highest percentage of contribution to the carbon footprint. The application of these measures lead to a reduction in the footprint of around 24%. Finally, in order to achieve a neutral carbon balance, an offsetting project was identified for the emissions that were not able to be reduced, consisting in the plantation of forest species in the park of Avioso - S. Pedro, located in the council of Maia.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
2

Mendes, Mariana Villar Paes. "A gruta da cerca do Zambujal: uma necrópole do Neolítico final." Master's thesis, Faculdade de Ciências Sociais e Humanas, Universidade Nova de Lisboa, 2012. http://hdl.handle.net/10362/9238.

Full text
Abstract:
Dissertação em Arqueologia
No decorrer de trabalhos de investigação dos Serviços Geológicos de Portugal, em 1920, foi possível descobrir, na zona de Melides, duas grutas conhecidas por Gruta da Cerca do Zambujal e Gruta do Lagar. O presente trabalho reporta-se ao estudo dos dados da cultura material, provenientes da Gruta da Cerca do Zambujal, enquadrando-os, crono-culturalmente, no panorama da presença humana na Costa Sudoeste da Península Ibérica. A Gruta da Cerca do Zambujal parece integrar-se numa tipologia de sítios culturalmente relacionados com a utilização de cavidades subterrâneas, por sociedades neolíticas, como locais de inumação. A presença de cerâmica lisa, a existência de indústria lítica laminar, de sílex, de utensílios polidos e de material osteológico humano, que permitiu datação de radiocarbono, tal como vestígios de rituais com ocre, deixam classificar este sítio, no Neolítico Médio/Final. A julgar pelo conjunto artefactual recolhido, o grupo humano que utilizou a gruta mencionada inseria-se, socialmente, nas formas de relacionamento entre o Homem e o Meio, que caracterizaram as sociedades costeiras do período indicado.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
3

Jesus, Jorge Felipe Moura de. "Tafonomia e morfologia de cingulados quaternários da Gruta da Lapinha, Iramaia-BA." Universidade Federal de São Carlos, 2015. https://repositorio.ufscar.br/handle/ufscar/2132.

Full text
Abstract:
Made available in DSpace on 2016-06-02T19:32:14Z (GMT). No. of bitstreams: 1 6725.pdf: 3328461 bytes, checksum: 517c1b60ab0c8976991fed71cb2ffa40 (MD5) Previous issue date: 2015-03-26
Financiadora de Estudos e Projetos
Gruta da Lapinha is one of the largest limestone caves in Bahia state, located in Municipality of Iramaia. In the year 2012 speleologists of Grupo Pierre Martin de Espeleologia (GPME Pierre Martin Speleology Group), discovered a complete skeleton of Holmesina major. In 2014, in a joint expedition between researchers of Federal University of São Carlos and GPME, three more specimens were found and glyptodonts remains. In a taphonomic analysis it was concluded that due to the integrality of the bones, the sedimentation patterns and the lack of some marks, those animals entered alive in the cave probably in search of resources and posteriorly dead locally, however, the deposition of the glyptodont material happened asynchronously to the pampathere ones. And all of the fossils collected in this cave were of cingulates. Cingulata is the order of xenarthrans that has the largest number of species and the widest geographical distribution in the present time; however, it is only reduced to the Family Dasypodidae. During the Pleistocene there were more than one Family; Pampatheriidae was one among them. In that Family, the species H. major was distributed from Northeast to South of Brazil through the eastern regions. Most of what is known about the geographical distribution of those animals is due to their osteoderms that has been found; nevertheless, few specimens with an almost complete skeleton had been found. This paper makes a literature review about phylogenetic relationships and paleoecology of pampatheres; describes two well-preserved new specimens of H. major found in Bahia state, detailing new structures of Pampatheriidae, such as pelvis and xenarthrous vertebrae; compares the specimens, analyzing inter- and intraspecific variations; and concludes that H. major treats being a clade distinct from H. paulacoutoi.
A Gruta da Lapinha, localizada no Município baiano de Iramaia, é uma das maiores cavernas calcárias do estado. No ano de 2012, espeleólogos do Grupo Pierre Martin de Espeleologia (GPME) descobriram um esqueleto completo do Holmesina major. Em 2014, numa expedição conjunta de pesquisadores da UFSCar e GPME, mais três espécimes foram encontrados e remanescentes de gliptodonte. Numa análise tafonômica, concluiu-se que, devido à integralidade dos ossos, aos padrões de sedimentação e à ausência de marcas, estes animais entraram vivos na caverna provavelmente em busca de recurso e posteriormente morreram no local, entretanto, a deposição dos restos do gliptodontídeo ocorreu assincronamente à dos pampaterídeos. Apesar disso, todos os fósseis coletados eram de cingulados. Cingulata é a ordem de xenartros que possui maior número de espécies e maior distribuição geográfica na atualidade, entretanto, é resumida apenas à família Dasypodidae. No Pleistoceno, havia mais de uma família, dentre elas, Pampatheriidae. Dessa família, a espécie H. major distribuía-se do nordeste ao sul do Brasil nas regiões leste. Muito do que se sabe da distribuição geográfica desses animais é por seus osteodermos que são encontrados, porém, apenas poucos espécimes com o esqueleto quase completo haviam sido encontrados. Este trabalho faz uma revisão de literatura sobre as relações filogenéticas e a paleoecologia de pampaterídeos; descreve dois novos espécimes de H. major bem preservados encontrados na Bahia, detalhando novas estruturas para a família Pampatheriidae, como pélvis e vértebras xenártricas; compara os espécimes, analisando as variações inter- e intraespecíficas e conclui que H. major trata-se de um clado distinto de H. paulacoutoi.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
4

Araujo, Hugo Rodrigues de. "Valoração dos serviços ambientais da gruta do Salitre, Diamantina, Minas Gerais, Brasil." reponame:Repositório Institucional da UFOP, 2014. http://www.repositorio.ufop.br/handle/123456789/4400.

Full text
Abstract:
Programa de Pós-Graduação em Sustentabilidade Sócio-econômica e Ambiental. PROÁGUA, Pró-Reitoria de Pesquisa e Pós Graduação, Universidade Federal de Ouro Preto.
Submitted by Maurílio Figueiredo (maurilioafigueiredo@yahoo.com.br) on 2015-01-28T17:23:31Z No. of bitstreams: 2 license_rdf: 22190 bytes, checksum: 19e8a2b57ef43c09f4d7071d2153c97d (MD5) DISSERTAÇÃO_ValoraçãoServiçosAmbientais.pdf: 1788522 bytes, checksum: 0b494bc2c2e6eda970c98794ecc370b6 (MD5)
Approved for entry into archive by Gracilene Carvalho (gracilene@sisbin.ufop.br) on 2015-01-28T19:34:23Z (GMT) No. of bitstreams: 2 license_rdf: 22190 bytes, checksum: 19e8a2b57ef43c09f4d7071d2153c97d (MD5) DISSERTAÇÃO_ValoraçãoServiçosAmbientais.pdf: 1788522 bytes, checksum: 0b494bc2c2e6eda970c98794ecc370b6 (MD5)
Made available in DSpace on 2015-01-28T19:34:23Z (GMT). No. of bitstreams: 2 license_rdf: 22190 bytes, checksum: 19e8a2b57ef43c09f4d7071d2153c97d (MD5) DISSERTAÇÃO_ValoraçãoServiçosAmbientais.pdf: 1788522 bytes, checksum: 0b494bc2c2e6eda970c98794ecc370b6 (MD5) Previous issue date: 2014
No Brasil, embora as cavidades naturais sejam consideradas patrimônios ambientais resguardados por lei, muitas sofrem pressões que acarretam riscos a sua conservação. O problema deve-se, em parte, à ineficiência da fiscalização do Estado, e ao equívoco de muitas pessoas que se sentem no direito de usufruir indiscriminadamente dos serviços ambientais prestados pelas cavidades considerando-as como bens públicos, e por isto, subjugando-as. Os serviços ambientais podem ser as condições que garantem a sobrevivência das espécies da fauna e flora exclusivas do ambiente cavernícola e muitos outros benefícios sociais, culturais, espirituais, estéticos, recreativos e educativos que satisfazem, direta ou indiretamente, as necessidades humanas. Como são oferecidos de forma livre e gratuita pela natureza, também podem ser utilizados até a exaustão. Diante disso, a valoração econômica tem sido considerada uma importante ferramenta para preservar a manutenção dos serviços ambientais na natureza. Isso não significa taxá-los e colocá-los à venda, mas estabelecer um valor que funcione como um indicador representativo de sua importância econômica e bemestar social. Essa estratégia foi aplicada à Gruta do Salitre, situada no maciço quartzítico da Reserva da Biosfera da Serra do Espinhaço. A proximidade de Diamantina (Minas Gerais), cidade histórica e Patrimônio da Humanidade, eleva o potencial turístico da gruta. A gestão do uso público, realizada por uma ONG (Instituto Biotrópicos), ainda é incipiente e, por isso, carece de apoio para conseguir manter o monitoramento local. Portanto, há uma grande necessidade de se conciliar as inúmeras atividades que ocorrem na área do afloramento rochoso da gruta (práticas esportivas e concertos musicais) com a conservação ambiental do ecossistema de caverna. Visando contribuir para o alcance da sustentabilidade da gestão do uso público da gruta, este estudo buscou identificar e valorar monetariamente os serviços ambientais prestados pela Gruta do Salitre utilizando o Método de Valoração Contingente (MVC). Para tanto, no período de agosto a outubro de 2013, entrevistou-se os visitantes da gruta e os moradores de Curralinho utilizando-se questionários semiestruturados com o intuito de identificar os objetivos da visita e avaliar a sua disposição a pagar (DAP) pela conservação do atrativo natural em questão. O valor anual estimado referente aos benefícios gerados pela Gruta do Salitre foi superior a 4 milhões/ano de reais a partir dos dados obtidas dos visitantes, e próximo a 2 milhões/ano a partir dos dados dos moradores de Curralinho. Demais informações contidas nos questionários geraram um banco de dados, cujos parâmetros estudados subsidiarão a adoção de políticas públicas voltadas para conservação ambiental e para a avaliação da viabilidade de projetos empresariais destinados à utilização das potencialidades turísticas desse patrimônio natural. __________________________________________________________________________________________
ABSTRACT: In Brazil, although the natural cavities are considered environmental heritage safeguarded by law, many suffer pressures that give rise to their conservation. The problem is due in part to poor enforcement of the state, and the misconception of many people who feel entitled to use indiscriminately the environmental services provided by the cavities considering them as public goods, and therefore, subduing them . Environmental services may be the conditions that ensure the survival of species of fauna and flora unique cave environment and many other social, cultural, spiritual, aesthetic, recreational and educational benefits that satisfy, directly or indirectly, human needs. How are offered free by nature and free form, can also be used to exhaustion. Therefore, economic valuation has been considered an important tool to preserve environmental services in nature. This is not to tax them and put them on sale, but set a value that will work as a representative indicator of its economic importance and social welfare. This strategy was applied to the Salitre Cave, located in the massive quartzite of the Espinhaço Biosphere Reserve. The proximity of Diamantina (Minas Gerais), and historic World Heritage city, raises the tourism potential of the cave. The management of public use, conducted by an NGO (Biotrópicos Institute), is still in its infancy and therefore needs support in order to sustain the local monitoring. So there is a great need to reconcile the numerous activities that occur on the rocky outcrop of the cave (sports and concerts) with the conservation of the ecosystem of the cave area. To contribute to the achievement of sustainable management of public use of the cave, this study sought to identify and monetarily value the environmental services provided by the Saltpeter Cave using the Contingent Valuation Method (CVM). For this, in the period august to October 2013 were collected from visitors to the cave and the residents of Curralinho using semistructured questionnaires in order to identify the objectives of the visit and assess the willingness to pay (WTP) for conservation the natural attraction in question. The estimated annual value related to the benefits generated by the Saltpeter Cave was more than 4 million/year of actual data obtained from the visitors and close to 2 million/year from the data of residents of Curralinho. Other information contained in the questionnaires generated a database, whose parameters studied subsidize the adoption of related to environmental conservation and to evaluate the feasibility of business projects for use of the tourist potential of this natural heritage policies.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
5

Lourenço, Fábio Miguel Mendonça. "O arquétipo(s) da casa no Algarve: contribuições para a compreensão dos espaços privados, semi-públicos e públicos na arquitectura algarvia." Master's thesis, Universidade de Évora, 2013. http://hdl.handle.net/10174/9475.

Full text
Abstract:
A presente dissertação; O arquétipo (s) da casa no Algarve. Contribuições para a compreensão dos espaços privados, semi-públicos e públicos na arquitectura algarvia é constituído por quatro capítulos: arquétipo, arquitectura, Algarve e casa no Algarve. O primeiro capítulo pretende descodificar a origem e o significado do arquétipo. O segundo capítulo, trata, através de inúmeros exemplos, da evolução e origem da casa, tendo como resultado a Arquitectura. O terceiro capítulo, Algarve, apresenta a região e dá a conhecer os modos de vida, materiais e técnicas de construção tradicional. O quarto capítulo apresenta três casos de estudo, dois referentes à arquitectura tradicional e um exemplo contemporâneo da obra do arquitecto Souto de Moura. A tentativa de compreender qual a relação entre o arquétipo da arquitectura e aquela hoje produzida é evidenciada, bem como a sua pertinência, nos exemplos salientados que são a base do tema em estudo; ### ABSTRACT Algarve’s house archetype. The understanding of private spaces, semi-public and public architecture in Algarve guides the reader to the core of this dissertation consequently structured by four chapters, which are: archetype, architecture, Algarve and the house in Algarve. The first chapter attempts decoding the archetype’s origin and meaning. The second chapter processes the house’s evolution and origin through countless examples orienting it at the end to architecture as form. The third chapter, Algarve, provides information about the region, ways of life, materials and traditional construction techniques. The fourth chapter has three case studies, two about traditional architecture and one contemporary piece example from architect Souto de Moura. The evident attempt to understand the relation between the archetype and architecture and today’s architecture, also questioned on the highlighted examples.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
6

Cunha, Bartolomeu Bueno. "Avaliação da Efetividade de Gestão do Parque Nacional de Ubajara - Ce." reponame:Repositório Institucional da UFC, 2010. http://www.repositorio.ufc.br/handle/riufc/16319.

Full text
Abstract:
CUNHA, Bartolomeu Bueno. Avaliação da Efetividade de Gestão do Parque Nacional de Ubajara - Ce. 72 f. : Dissertação (mestrado) - Universidade Federal do Ceará, Pró-Reitoria de Pesquisa e Pós-Graduação, Programa Regional de Pós-Graduação em Desenvolvimento e Meio Ambiente - PRODEMA, Fortaleza-CE, 2010.
Submitted by demia Maia (demiamlm@gmail.com) on 2016-04-19T13:36:04Z No. of bitstreams: 1 2010_dis_bbcunha.pdf: 1071854 bytes, checksum: aacbe097a0ad26073eb91989417457b8 (MD5)
Approved for entry into archive by demia Maia (demiamlm@gmail.com) on 2016-04-19T13:39:46Z (GMT) No. of bitstreams: 1 2010_dis_bbcunha.pdf: 1071854 bytes, checksum: aacbe097a0ad26073eb91989417457b8 (MD5)
Made available in DSpace on 2016-04-19T13:39:46Z (GMT). No. of bitstreams: 1 2010_dis_bbcunha.pdf: 1071854 bytes, checksum: aacbe097a0ad26073eb91989417457b8 (MD5) Previous issue date: 2010
The research project was developed in the park Ubajara (PNU) - conservation unit established in 1959 and enlarged in 2002 - with the overall objective of evaluating the effectiveness of management, using the method RAPPAM and having specific objectives are to analyze the main pressures and threats in PNU and analyze the attitudes of residents of the surrounding area with respect to the Park. For this, we carried out field work for questionnaires, photographic survey, interviews to obtain information that would permit the profiles of the surrounding residents, to evaluate the effectiveness of management and context analysis identifying the main pressures and threats impact the PNU. The results show that the PNU has a level of effectiveness of management and unsatisfactory, although very vulnerable to pressures and threats against its environmental integrity, 71.1% of the analyzed factors presents a low level of criticality. The profile of residents surrounding the PNU, appears to be well varied mostly farmers with small farms mostly showing a level of real income over four hundred each month and receive some assistance from the federal government. According to residents of the surrounding area there is a very frequent dialogue with officials of PNU, this information could be confirmed, because the majority of respondents claimed to know the location and size of the PNU, but there is some commitment from communities with environmental conservation, because when asked about or use the area for agriculture and permission to hunt the majority disagrees. As the discussion made, the results of this research can contribute significantly in the search for improved management of PNU, analyze the profile of the surrounding residents and assist in developing partnerships between communities and officials of PNU seeking greater effectiveness in managing the area.
A pesquisa em questão desenvolveu-se no Parque de Ubajara (PNU) – unidade de conservação criada em 1959 e ampliada em 2002 – com o objetivo geral de avaliar a efetividade de gestão. Esta pesquisa teve como objetivos específicos analisar as principais pressões e ameaças presentes no PNU e analisar as atitudes dos residentes do entorno da área com relação ao Parque. A abordagem utilizada para avaliar a efetividade de gestão foi o método RAPPAM. Para tanto, realizou-se um trabalho de campo para aplicação de questionários, levantamento fotográfico, entrevistas para a obtenção de informações que permitissem traçar o perfil dos moradores do entorno, avaliar a efetividade de gestão e análise do contexto identificando as principais pressões e ameaças que impactam o PNU. Os resultados obtidos demonstram que o PNU apresenta um nível de efetividade de gestão pouco satisfatório e, apesar de muito vulnerável às pressões e ameaças contra sua integridade ambiental, 71,1% dos fatores analisados apresenta um nível de criticidade baixo. O perfil dos residentes do entorno do PNU mostra-se bem variado, sendo em sua maioria agricultores com pequenas propriedades que apresentam um nível de renda superior a quatrocentos reais mensalmente e recebem algum auxílio do governo federal. De acordo com os residentes do entorno, não há um diálogo muito frequente com os funcionários do PNU. Os resultados desta pesquisa podem contribuir significativamente na busca de melhorias na gestão do PNU e auxiliar no desenvolvimento de parcerias entre as comunidades e funcionários do PNU buscando uma maior efetividade na gestão da área.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
7

Rocha, Alana Drielle. "Estudo da assembleia de quirópteros (Mammalia: Chiroptera) da Gruta do Riacho Subterrâneo – município de Itu – SP." Universidade Federal de São Carlos, 2015. https://repositorio.ufscar.br/handle/ufscar/7086.

Full text
Abstract:
Submitted by Izabel Franco (izabel-franco@ufscar.br) on 2016-09-12T14:09:32Z No. of bitstreams: 1 DissADR.pdf: 3112844 bytes, checksum: 492cfa5d60047863addb66d26a0d90ef (MD5)
Approved for entry into archive by Marina Freitas (marinapf@ufscar.br) on 2016-09-12T18:53:53Z (GMT) No. of bitstreams: 1 DissADR.pdf: 3112844 bytes, checksum: 492cfa5d60047863addb66d26a0d90ef (MD5)
Approved for entry into archive by Marina Freitas (marinapf@ufscar.br) on 2016-09-12T18:54:00Z (GMT) No. of bitstreams: 1 DissADR.pdf: 3112844 bytes, checksum: 492cfa5d60047863addb66d26a0d90ef (MD5)
Made available in DSpace on 2016-09-12T18:54:19Z (GMT). No. of bitstreams: 1 DissADR.pdf: 3112844 bytes, checksum: 492cfa5d60047863addb66d26a0d90ef (MD5) Previous issue date: 2015-04-29
Conselho Nacional de Desenvolvimento Científico e Tecnológico (CNPq)
The objective of the present study was to analyze the taxonomic composition and structure of a bat assemblage of Gruta do Riacho Subterrâneo, a granitic cave located the municipality of Itu, São Paulo State, Brazil, and to verify the influence of abiotic variables on its structure. The main hypotheses were: a) The cave studied is important to the regional diversity of bats functioning as a shelter to some important bat species. b) There are changes in the composition and abundance of the bat assemblages as a consequence of abiotics changes observed in the studied area. Five samplings were carried out along the twelve months.The captures were performed using mist nets and bats were measured and ringed. The catch effort, relative abundances, the species acumulation curve and the influence of abiotic variables on chiropterofauna were determined. The influence of abiotics variables were analysed by multiple regression and canonic correspondence analysis, performed in the R program. A total of 113 individuals were captured in the cave and its surrounding area, from which more than 80% belonged to the family Phyllostomidae and the remaining to the Vespertilionidae. The acumulation curve for the samples indicated that the assymptotic portion of the curve was not reached. The most abundant species were Carollia perspicillata (30,8%), Desmodus rotundus (29.%) and Myotis sp. (23.4%) whereas some other species as Anoura geoffroyi, Micronycteris sp., Chiroderma doriae, Sturnira tildae and Eptesicus diminutus had single events of capture. There was no significant relationship between the abiotic variables measured and the community structure along the time, indicating that probably other factors might be influencing the population dynamics. The cave community has high species richness encompassing five important trophic guilds, particularly the frugivorous one, revealing the importance of the Gruta do Riacho Subterrâneo cave for the conservation opf local diversity. Based on the functional aspects of thisconservation and also restauration of the cave surrounding area will be essential to diversity conservation for this important group of mammals.
O objetivo do presente estudo foi investigar a composição e a estrutura da assembleia de morcegos na Gruta do Riacho Subterrâneo uma caverna granítica localizada no município de Itu, SP, bem como a influência de variáveis abióticas (temperatura, umidade relativa e pluviosidade) sobre a mesma, As hipóteses foram: A caverna estudada possui grande importância como abrigo para as espécies de morcegos da fauna regional e b): Existem alterações na composição e na abundância das populações que compõem a assembleia de morcegos analisada decorrentes de mudanças abióticas observáveis na área de estudo. Foram realizadas cinco amostragens ao longo de doze meses. A captura foi feita por redes de neblina e os morcegos foram mensurados e anilhados. Foram calculados o esforço de captura, a curva de acumulação de espécies e a abundância relativa das espécies e analisada a influência das variáveis abióticas sobre a quiropterofauna. Para avaliar a influência das variáveis abióticas foram feitas uma regressão múltipla e uma correspondência canônica, no programa R. Foram coletados 113 indivíduos na caverna e em seu entorno, dos quais mais de 80% pertencem a família Phyllostomidae e o restante à família Vespertilionidae. A curva de acumulação não atingiu o valor assintótico, sugerindo que a riqueza de espécies deve ser maior. As espécies mais abundantes foram Carollia perspicillata (30,8%), Desmodus rotundus (29,6%) e Myotis sp. (23,4%), enquanto algumas outras espécies como Anoura geoffroyi, Micronycteris sp., Chiroderma doriae, Sturnira tildae e Eptesicus diminutus tiveram eventos únicos de captura. As variáveis abióticas não influenciaram significativamente a estrutura da comunidade ao longo dos meses, indicando que outros fatores influenciam a dinâmica dessas populações. A assembleia de morcegos analisada teve elevada riqueza de espécies, abrangeu cinco importantes guildas tróficas, com destaque para a de frugívoros revelando a importância da caverna Gruta do Riacho Subterrâneo para a conservação da diversidade local. Com base nos aspectos funcionais da assembleia de morcegos, a conservação e recuperação da área de entorno será essencial para a preservação da diversidade deste importante grupo de mamíferos.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
8

Massuqueto, Laís Luana. "ESTUDO DO MANEJO TURÍSTICO NA GRUTA DE PINHEIRO SECO (PR):ESTRATÉGIAS PARA A GEOCONSERVAÇÃO DO PATRIMÔNIO ESPELEOLÓGICO." UNIVERSIDADE ESTADUAL DE PONTA GROSSA, 2013. http://tede2.uepg.br/jspui/handle/prefix/609.

Full text
Abstract:
Made available in DSpace on 2017-07-21T18:15:31Z (GMT). No. of bitstreams: 1 LAIS LUANA MASSUQUETO.pdf: 10747332 bytes, checksum: dce20a7b2c5e87170c7006153648b8fd (MD5) Previous issue date: 2013-03-26
Coordenação de Aperfeiçoamento de Pessoal de Nível Superior
This work aims to study on the tourist management in Pinheiro Seco cave, located at the triple border among the municipalities of Castro, Dr. Ulysses and Cerro Azul, in state of Paraná. The caves that exist in this region are inserted in the Ribeira Valley Speleological Province and are developed in carbonate rocks belonging to the Itaiacoca Group (metadolomites and limestones). The Pinheiro Seco region demonstrates enormous potential of geotourism inasmuch as at this location there is one of the largest concentrations of carbonate caves in the state. The caves have great scientific value, justified by the diversity of features existing in such environment, which evidence genetic and evolutionary processes. The underground galleries stand out for greatness, being among the largest caves of the state, surpassing hundreds of meters of linear development. Furthermore, the variety of speleothems provides uniqueness and beauty to the caves. Currently, numerous caves are known in this region, which are the following presented in this work: Pinheiro Seco cave, Ribeirão Areial grotto, Catedral da Luz cave, Barreiro Imbuial cave and Monjolo cave. The local has other known caves, but not yet studied, as well as the place demonstrates a high probability of new speleological discoveries. Although this region is not yet a tourist hub, a few visits occur to the caves without any type of control, which may cause various risks to the speleological patrimony. Because this area is of great environmental importance,the combination of tourism with actions aiming minimal impact on geodiversity and biodiversity is essential, insofar as without a management of local tourism the natural site will be subject to various negative impacts resulting, consequently, in the degradation of this natural environment. Speleological researches, evolving several environmental mapping and surveying, were accomplished in order to identify and to characterize the natural and geotourism potential of the area subject of this essay. Beyond such surveying, a pilot study was developed in the region about the tourism carrying capacity and a map of the environmental weaknesses, in the Prinheiro Seco cave. The results may indicate actions to discipline the tourism use of natural resources in the region, seeking the geoconservation.
Este trabalho tem como objetivo realizar um estudo sobre o manejo turístico na gruta de Pinheiro Seco, situada na tríplice divisa dos municípios de Castro, Doutor Ulysses e Cerro Azul, no Estado do Paraná. As cavernas existentes nesta região estão inseridas na Província Espeleológica do Vale do Ribeira e têm seu desenvolvimento em rochas carbonáticas pertencentes ao Grupo Itaiacoca (metadolomitos e metacalcários). A região de Pinheiro Seco apresenta significativa potencialidade geoturística, pois neste local está uma das maiores concentrações de cavernas carbonáticas do Estado. As cavidades possuem grande valor científico, justificado pela diversidade de feições presentes nestes ambientes, as quais evidenciam processos genéticos e evolutivos. As galerias subterrâneas destacam-se por suas dimensões, estando entre as maiores cavernas do Estado, ultrapassando centenas de metros de desenvolvimento linear. Além disso, a diversidade de espeleotemas propicia singularidade e beleza às cavernas. Atualmente, são conhecidas nesta região inúmeras cavidades subterrâneas, sendo as seguintes indicadas neste trabalho: gruta de Pinheiro Seco, gruta Ribeirão do Areial, gruta Catedral da Luz, caverna Barreiro do Imbuial e caverna do Monjolo. O local ainda possui outras cavernas conhecidas, porém ainda não estudadas, bem como demonstra alta probabilidade de novas descobertas espeleológicas. Apesar desta região ainda não ser um pólo turístico, ocorrem algumas visitas às cavernas sem nenhum tipo de controle, o que pode causar diversos riscos ao patrimônio espeleológico. Pelo fato desta área ser de grande importância ambiental, a combinação do turismo com ações objetivando mínimo impacto sobre a geodiversidade e biodiversidade na área em questão é primordial, visto que sem uma gestão do turismo local os sítios naturais ali presentes estarão sujeitos a diversos impactos negativos resultando, consequentemente, na degradação do meio natural. Pesquisas espeleológicas, envolvendo mapeamento e levantamentos ambientais diversos, foram realizados nessas cavidades subterrâneas com a finalidade de identificar e caracterizar o potencial natural e geoturístico da área foco dessa dissertação. Além destes levantamentos, foi desenvolvido um estudo piloto na região sobre capacidade de carga turística e mapeamentos de fragilidades ambientais, na gruta de Pinheiro Seco. Com os resultados destes estudos é possível indicar ações que disciplinem o uso turístico dos locais naturais na região, visando a geoconservação.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
9

Cordeiro, Bruna Medeiros. "Planalto carbonático do André Lopes (SP): geomorfologia cárstica e geoespeleologia da Gruta da Tapagem (Caverna do Diabo)." Universidade de São Paulo, 2013. http://www.teses.usp.br/teses/disponiveis/44/44142/tde-15122014-153934/.

Full text
Abstract:
A Serra do André(SAL) Lopes constitui um planalto carbonático de natureza dolomítica desenvolvido no Mármore da Tapagem (Grupo Açungui - Mesoproterozoico) localizada no alto vale do rio Ribeira de Iguape, sul do Estado de São Paulo. Constitui uma das áreas cársticas menos estudadas da região do ponto de vista geomorfológico e geoespeleológico. Dentre as feições mais notáveis estão o Vale Cego da Tapagem, a Gruta da Tapagem (Caverna do Diabo), grandes depressões poligonais e depósitos de tufas. Este trabalho buscou o entendimento da configuração do relevo cárstico da SAL a partir de um mapeamento morfológico de detalhe baseado em fotointerpretação, modelos de terreno, morfometriae zoneamento morfológico. O estudo geoespeleológico da Gruta da Tapagem foi feito a partir da investigação morfológica em planta e seção transversal, correlacionando com a estrutura geológica e topografia. A área cárstica ocupa 46,11% do mármore, o restante é dominado por processos fluviais típicos. O sistema apresenta recarga hidrológica mista, porém em sua maior parte autogênica (82%). A água do carste é drenada por bacias distintas, que têm o rio Pardo como nível de base, no setor sudoeste e o rio Ribeira no setor nordeste da lente carbonática. A análise na escala 1:25.000 permitiu identificar três unidades morfológicas, os vales fluviais, o carste poligonal e o vale cego da Tapagem. O carste poligonal é a feição predominante, em planta constitui um mosaico de polígonos composto por 53 depressões poligonais, em geral amplase delimitadas por divisores e cones cársticos. Representam à fonte de recarga do aqüífero cárstico que drena em direção as unidades de vales fluviais instaladas sobre o mármore. As direções predominantes NE-SW e NW-SE, bem marcadas nas redes de drenagem, arranjo espacial das depressões fechadas, estão relacionadas, respectivamente, aos planos de foliação do mármore e aos diques básicos mesozóicos e fraturas associadas. A dissecação do relevo e o desenvolvimento da porosidade secundária do mármore se deram de forma mais intensa na área que tem o rio Ribeira como nível de base. Neste setor se desenvolvem vales mais entalhados, depressões de maior amplitude e feições marcantes como o vale cego do rio Tapagem. O vale cego sugere uma captura de drenagem pelo desenvolvimento da Gruta da Tapagem em direção ao vale fluvial do rio das Ostras, acarretando no entalhamento de um sistema subterrâneo ímpar no planalto carbonático. A Gruta da Tapagem está inserida no flanco noroeste da sinforma do mármoree localmente ocorre um anticlinal, onde próximo do sumidouro as camadas mergulham para NW e do meio para ressurgência para SE. Quimicamente os carbonatos da caverna foram classificados como dolomitos e dolomitoscalcíticos. Quatro diques de diabásio mesozóicos cortam a caverna de forma quase perpendicular e foram rompidos durante sua evolução. A caverna apresenta uma morfologia meandrante em planta, com 1,3 de sinuosidade, e predomínio de cânions subterrâneos vadosos e salões de abatimento, em seção transversal. Os dados estruturais indicam que o condicionamento estrutural da caverna se dá principalmente pelo bandamento do mármore, fraturas NW-SE, pelo gradiente hidráulico regional e por mudanças pontuais no gradiente hidráulico geradas por obliteração do conduto a partir de processos de abatimento.
The Serra do André Lopes (SAL) constitutes a carbonate dolomitic plateau developed in Tapagem Marble (Açungui Group - Mesoproterozoic) located in the upper valley of the Ribeira de Iguape River, in the south of the State of São Paulo. It is one of the least studied karst areas in the region. Its most notable features include the Tapagem Blind Valley, the Tapagem Cave (Devil\'s Cave), extensive polygonal depressions and tufa deposits. This study sought to understand the configuration of the karst landforms of the SAL through detailed morphological mapping based on photointerpretation, terrain models, morphometry and morphological zoning. The geospeleological study of the Tapagem Cave was conducted based on a plan view and cross-section morphological investigation, correlating this with geological structure and topography, on which this study also focused. The karst area occupies 46.11% of the marble, the remainder being dominated by typical fluvial processes. The system shows mixed hydrological recharge, although most of this is autogenic (82%). The karst water is drained by different basins, which have the Pardo River as a base level in the southwestern sector, and the Ribeira River in the northeastern sector of the carbonate body. Analysis on a scale of 1:25,000 made it possible to identify three morphological units, namely: river valleys, the polygonal karst and the Tapagem blind valley. The polygonal karst is the predominant feature, constituting, in plan view, a mosaic of polygons composed of 53 polygonal depressions, generally ample and delimited by water divides and karst cones. These represent the source of recharge of the karst aquifer, which drains in the direction of river valley units installed upon the marble. The predominant directions of NE-SW and NW-SE, well marked in drainage networks and the spatial arrangement of closed depressions are related, respectively, to marble foliation planes and basic Mesozoic dikes and associated fractures. Dissection of the landscape and development of secondary porosity of the marble came about in a more intense manner in the area that has the Ribeira River as its base level. In this sector, more deeply cut valleys developed, as well as depressions of greater amplitude and such notable features as the blind valley of the Tapagem River. The blind valley suggests drainage capture through development of the Tapagem Cave, in the direction of the Ostras River valley, resulting in the carving out of an unmatched subterranean system on the carbonate plateau. The Tapagem Cave lies on the northwestern flank of the marble synform and, locally, an anticline occurs where, in the vicinity of the sinkhole, layers dip to the NW and from the middle for resurgence to the SE. Chemically, the cave carbonates were classified as dolomites and calcareous dolomites. Four Mesozoic diabase dikes cut through the cave in an almost perpendicular manner and were ruptured during their evolution. In plan view, the cave shows meandering morphology, with a sinuosity of 1.3, and a predominance of vadose underground canyons and breakdown chambers, in transverse section. The data indicate that the cave structure is principally conditioned by banding of the marble and NW-SE fractures, as well as the regional hydraulic gradient and localized changes in the hydraulic gradient generated by obliteration of the conduit as a result of subsidence processes.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
10

Paula, Zélia Rodrigues de. "Valoração econômica da Gruta do Maquiné em Cordisburgo MG: uma aplicação do método do custo de viagem." Universidade Federal de Viçosa, 2008. http://locus.ufv.br/handle/123456789/10.

Full text
Abstract:
Made available in DSpace on 2015-03-19T19:29:57Z (GMT). No. of bitstreams: 1 01 - capa_abstract.pdf: 104110 bytes, checksum: 9a26d488fd09651766208a527c72bc65 (MD5) Previous issue date: 2008-02-15
Coordenação de Aperfeiçoamento de Pessoal de Nível Superior
The Maquine Cavern is an important natural resource system located at Cordisburgo, in the state of Minas Gerais. It was built by nature in the last few thousand years and it is a significant source of knowledge to researchers and income to local people. Therefore, it is very important to preserve it. Visitors characteristics and econometric estimation of demand systems are key information which may be important to resource management decisions at local, state and federal levels. This study objective was to find the economic value of the Maquine Cavern. Specifically, the objectives were: a) To profile the Maquine Cavern visitor; b) To analyze the consumer surplus and the visitors response to variations in the admission fee by county; b) To analyze the consumer surplus and the visitors response to variations in the admission fee by consumer. The theory behind this study was the demand theory and public goods theory which support economic valuation methodologies to estimate natural resource prices . The analytical procedure was the Travel Cost method. Data were obtained by interviews (298) made with visitors in July 2007. Results showed that most visitors have high educational levels and generally do not travel alone and visit Maquine Cavern for the first time. Visitors which travel using their own cars show a high demand for visits and most visitors have monthly income between 2 and 5 minimum wages. The estimated Maquine Cavern average value with county data, i.e., the average willingness to pay for visits to the Maquine Cavern, revealed by visitors decisions in each county, was R$ 80.654,81. The average willingness to pay for visits to the Maquine Cavern, revealed by visitors when using individual data, was even smaller, R$ 12.688,32. The main conclusion was that estimated values do not show the real willingness to pay by individual for Maquine Cavern visits since the travel cost method did allow only the estimation of use values which represents a small part of total economic value of this natural resource.
A Gruta do Maquiné é um importante ativo ambiental do Município de Cordisburgo, no Estado de Minas Gerais. Formada ao longo de milhares de anos pela própria natureza, suas especificidades a colocam como fonte enriquecedora de conhecimento e também como fonte geradora de renda, fazendo-se, portanto, essencial a sua proteção. O conhecimento do perfil do visitante da Gruta do Maquiné e a estimativa da demanda de visitantes são informações que podem contribuir para melhor tomada de decisão dos gestores municipais, estaduais e nacional desse ativo. Dessa forma, o objetivo geral deste trabalho consistiu em determinar o valor econômico do ativo ambiental Gruta do Maquiné - MG. Especificamente pretendeu-se: a) traçar o perfil do turista da Gruta do Maquiné; b) analisar a resposta dos consumidores às variações na taxa de admissão da Gruta do Maquiné e o excedente do consumidor por município; c) analisar a resposta dos consumidores às variações na taxa de admissão da Gruta do Maquiné e o excedente do consumidor por indivíduo. A teoria que deu sustentação a este estudo foi a de demanda e a de bens públicos, que fornece o suporte necessário às metodologias de valoração econômica para a estimação dos preços dos ativos ambientais. O procedimento analítico usado foi o método do custo de viagem. Os dados foram obtidos por meio de questionários (298) aplicados aos visitantes da gruta no mês de julho de 2007. Os resultados obtidos demonstram que a maioria dos visitantes possui alto nível de escolaridade; em geral viajam acompanhados e visitam a gruta pela primeira vez. Observou-se ainda que os turistas que viajam em carro próprio apresentam demanda maior por visitas à Gruta do Maquiné e que a maior parcela de visitantes detém renda entre 2 e 5 salários mínimos. O valor médio estimado para a Gruta do Maquiné MG com dados agrupados por município, ou seja, a disposição total média a pagar por visitas à Gruta de Maquiné, revelada pelos visitantes de cada região, foi R$ 80.654,81. A disposição total média a pagar por visitas à Gruta, revelada pelos visitantes, quando avaliada por indivíduos foi ainda menor, R$ 12.688,32, comparativamente àquele valor obtido por município. Conclui- se, portanto, que os valores estimados não traduzem a real disposição dos indivíduos a pagarem por visitas à Gruta do Maquiné, visto que o método aplicado permitiu estimar somente o valor de uso direto do ativo, que representa apenas uma pequena parcela do valor econômico total deste ativo ambiental.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
More sources

Books on the topic "Gruta"

1

Solórzano, María Elena. Gruta de espejos =: Gruta de espelhos. Brasilia: Pilar, 2002.

Find full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
2

Padilla, Ignacio. La Gruta del Toscano. Madrid: Alfaguara, 2006.

Find full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
3

La Gruta del Toscano. México, D.F: Alfaguara, 2006.

Find full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
4

Varela, Marisa. A gruta do sol. 2nd ed. Rio de Janeiro, RJ: Editora Nova Fronteira, 1991.

Find full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
5

La gruta de la Castelana. Buenos Aires: Editorial Dunken, 2011.

Find full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
6

Avila, João d'. A gruta dos cisnes: [romance]. Lisboa: Hugin Editores, 2002.

Find full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
7

López, Martín. Teatro de la gruta V. México, D.F: Dirección General de Publicaciones, Consejo Nacional para la Cultura y las Artes, 2005.

Find full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
8

Abreu, Zaría. Teatro de la gruta IV. México, D.F: Consejo Nacional para la Cultura y las Artes, 2004.

Find full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
9

La gruta de Xtacumbilxunaan, Campeche. México, D.F: Instituto Nacional de Antropología e Historia, 1991.

Find full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
10

Janés, Clara. La gruta de las palabras. Oviedo [Spain]: Universidad de Oviedo, 2006.

Find full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
More sources

Book chapters on the topic "Gruta"

1

Bevacqua, Elisabetta, Ken Prepin, Radoslaw Niewiadomski, Etienne de Sevin, and Catherine Pelachaud. "GRETA." In Close Engagements with Artificial Companions, 143–56. Amsterdam: John Benjamins Publishing Company, 2010. http://dx.doi.org/10.1075/nlp.8.20bev.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
2

Zajac, Peter. "Gruša, Jiří." In Kindlers Literatur Lexikon (KLL), 1. Stuttgart: J.B. Metzler, 2020. http://dx.doi.org/10.1007/978-3-476-05728-0_10622-1.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
3

Zimmer, Frank. "Lidman, Sara: Gruva." In Kindlers Literatur Lexikon (KLL), 1–2. Stuttgart: J.B. Metzler, 2020. http://dx.doi.org/10.1007/978-3-476-05728-0_15356-1.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
4

Albrecht, Christina. "Edwards, Jorge: Persona non grata." In Kindlers Literatur Lexikon (KLL), 1–2. Stuttgart: J.B. Metzler, 2020. http://dx.doi.org/10.1007/978-3-476-05728-0_3497-1.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
5

Browder, Bill, Hans Freundl, and Sigrid Schmid. "Kapitel 1: Persona non grata." In Red Notice, 13–23. München: Carl Hanser Verlag GmbH & Co. KG, 2015. http://dx.doi.org/10.3139/9783446443198.001.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
6

Tannis, Lynette N. "Greta Olive Juvenile Justice Academy." In Educating Incarcerated Youth, 23–65. London: Palgrave Macmillan UK, 2014. http://dx.doi.org/10.1057/9781137451026_3.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
7

Poggi, I., C. Pelachaud, F. de Rosis, V. Carofiglio, and B. De Carolis. "Greta. A Believable Embodied Conversational Agent." In Multimodal Intelligent Information Presentation, 3–25. Dordrecht: Springer Netherlands, 2005. http://dx.doi.org/10.1007/1-4020-3051-7_1.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
8

Pasquariello, Stefano, and Catherine Pelachaud. "Greta: A Simple Facial Animation Engine." In Soft Computing and Industry, 511–25. London: Springer London, 2002. http://dx.doi.org/10.1007/978-1-4471-0123-9_43.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
9

Sparsam, Jan. "Greta R. Krippner: Capitalizing on Crisis." In Schlüsselwerke der Wirtschaftssoziologie, 515–20. Wiesbaden: Springer Fachmedien Wiesbaden, 2016. http://dx.doi.org/10.1007/978-3-658-08184-3_59.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
10

Sparsam, Jan. "Greta R. Krippner: Capitalizing on Crisis." In Schlüsselwerke der Wirtschaftssoziologie, 565–71. Wiesbaden: Springer Fachmedien Wiesbaden, 2021. http://dx.doi.org/10.1007/978-3-658-31439-2_63.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

Conference papers on the topic "Gruta"

1

Lee, I.-Yang. "Status of GRETA." In APPLICATION OF ACCELERATORS IN RESEARCH AND INDUSTRY: 17TH International Conference on the Application of Accelerators in Research and Industry. AIP, 2003. http://dx.doi.org/10.1063/1.1619779.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
2

Lee, I. Y. "GRETA: Status and physics potentials." In Nuclear structure 98. AIP, 1999. http://dx.doi.org/10.1063/1.59535.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
3

Pelachaud, Catherine. "Greta: a conversing socio-emotional agent." In ICMI '17: INTERNATIONAL CONFERENCE ON MULTIMODAL INTERACTION. New York, NY, USA: ACM, 2017. http://dx.doi.org/10.1145/3139491.3139902.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
4

Lee, I.-Yang. "GRETA — Gamma Ray Energy Tracking Array." In FRONTIERS OF NUCLEAR STRUCTURE. AIP, 2003. http://dx.doi.org/10.1063/1.1556663.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
5

Virili, Marco, Luca Roselli, Federico Alimenti, Paolo Mezzanotte, Stefano Moscato, Lorenzo Silvestri, Maurizio Bozzi, and Luca Perregrini. "GRETA approach towards new green material technologies." In 2015 International EURASIP Workshop on RFID Technology (EURFID). IEEE, 2015. http://dx.doi.org/10.1109/eurfid.2015.7332378.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
6

Cai, Xuyang, Jiangang Zhu, Beijun Shen, and Yuting Chen. "GRETA: Graph-Based Tag Assignment for GitHub Repositories." In 2016 IEEE 40th Annual Computer Software and Applications Conference (COMPSAC). IEEE, 2016. http://dx.doi.org/10.1109/compsac.2016.124.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
7

Fallon, P. "Overview of the Gamma-Ray Energy Tracking: GRETA." In Sixth International Conference on Fission and Properties of Neutron-Rich Nuclei (ICFN6). WORLD SCIENTIFIC, 2017. http://dx.doi.org/10.1142/9789813229426_0028.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
8

Vetter, K. "GRETA: A new concept for Gamma-Ray Spectroscopy." In The tenth international symposium on capture gamma-ray spectroscopyand related topics. AIP, 2000. http://dx.doi.org/10.1063/1.1361398.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
9

Madic, Milomirka, Dalibor Tomic, Aleksandar Paunovic, Vladeta Stevovic, and Dragan Đurovic. "PRINOS ZRNA HIBRIDA KUKURUZA RAZLIČITIH FAO GRUPA ZRENJA." In SAVETOVANJE o biotehnologiji sa međunarodnim učešćem. University of Kragujeva, Faculty of Agronomy, 2021. http://dx.doi.org/10.46793/sbt26.093m.

Full text
Abstract:
Field experiments with 11 native maize hybrids for grain production FAO maturity group 400-600 were set up over two years at two sites (near the villages of Brzan and Lužnice, Kragujevac municipality) with the aim of, based on the yield over years, recommending hybrids for specific agroecological conditions. The average maize grain yield for all hybrids in 2017 was 4.2 t ha-1, and in 2018 11.1 t ha-1. Hybrids ZP 548 and NS 5051 had the highest average grain yield in 2017, and in 2018 ZP 560 and NS 4051. Higher yields in 2018 are mainly the result of a larger amount and a more favorable distribution of precipitation in the vegetation period. In both years, which differed in agrometeorological conditions during the vegetation period, especially in the amount and distribution of precipitation in the second part of the vegetation, in which the critical phases of maize development take place, the highest yields were recorded mainly in FAO 500 hybrids.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
10

Grimaldi, Michele, and Catherine Pelachaud. "Generation of Multimodal Behaviors in the Greta platform." In IVA '21: ACM International Conference on Intelligent Virtual Agents. New York, NY, USA: ACM, 2021. http://dx.doi.org/10.1145/3472306.3478368.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

Reports on the topic "Gruta"

1

Kløcker Larsen, Rasmus, and Maria Boström. “Renen får aldrig betesro”: Konsekvenser av Bolidens gruva och vägen i Stihkeområdet för Voernese sameby. Stockholm Environment Institute, June 2021. http://dx.doi.org/10.51414/sei2021.008.

Full text
Abstract:
Denna rapport presenterar en studie av Voernese samebys erfarenheter av de konsekvenser som gruvan i Stihkeområdet fört med sig, en gruva som drevs av Boliden Mineral AB mellan år 1976–1988. Det finns i dag ett stort kunskapsglapp angående vilka de faktiska konsekvenserna är av gruvindustri på renskötsel och annan samisk markanvändning. Detta är så vitt vi vet första gången som forskningen empiriskt belyser konsekvenserna av gruvindustrin och försöken till efterbehandling av gruvområdet utifrån en samebys egna erfarenheter och kunskap. Studien genomfördes 2019–2020 i ett samarbete mellan samebyn, Svenska Samernas Riksförbund och SEI. Datainsamlingen har bestått av arbetsmöten, intervjuer, workshops, dokumentanalys och kartering med stöd av RenGIS och forskning om störningszoner. Fokus i denna rapport är på just Voernese samebys erfarenheter, gruvans konsekvenser för andra samebyar eller icke-renskötande samer i området har därför inte inkluderats. Resultaten visar den omfattande påverkan som gruvan haft på samebyn, dels under driftperioden men i högsta grad också efteråt. Eftersom samebyn bedriver samrenskötsel i Stihkeområdet med Vilhelmina Södra sameby, på vars mark gruvverksamheten bedrevs, har samebyn påverkats både av direkta markförluster och betesskador från gruvområdet liksom andra störningarna under drifttiden. I nutid handlar de största konsekvenserna om påverkan från vägen som drogs i tidigare väglöst land och störningarna på renen från besöksnäringen. Detta har försvårat för renen att finna betesro, inneburit omfattande merarbete och ökade kostnader för samebyn vid samling och flytt, samt medfört stress och oro för samebyns medlemmar liksom även förlust av traditionell kunskap. Renskötseln försvåras även av kvarlämnade borrör och järnskrot från SGU:s provborrningar. Studien visar också hur samebyn exkluderades från beslutsfattandet när Bolidens gruva etablerades på 1970-talet och nu återigen har marginaliserats i samband med tillståndsprövningen för Vilhelmina Minerals planer för återupptagning av brytningen. Dessa forskningsresultat är viktiga för att korrigera en vanlig missuppfattning i den politiska och offentliga debatten kring gruvindustrin: att gruvindustri och renskötsel skulle kunna samexistera utan någon större påverkan på renskötseln. De bidrar också till en ökad förståelse för den omfattande påverkan som ett gruvprojekt, samt dess följdeffekter, kan ha på en grannsameby trots det att själva gruvområdet ligger utanför samebygränsen. I ett vidare perspektiv bidrar studien med ytterligare ett empiriskt baserat exempel på hur gruvbolag och stat marginaliserar samisk kunskap och missbrukar samebyars deltagande i miljöbedömningar. Dessa problem härrör främst från det faktum att svensk lagstiftning inte ger tillräckligt skydd för samiska rättigheter. Det hänger även ihop med statens tvetydiga roll i hanteringen av de intressekonflikter som uppstår när man både har en skyldighet att skydda samiska rättigheter och ska tillgodose olika samhälls- och företagsekonomiska intressen i utvinningen av mineraler. Denna brist på ansvarstagande, som samebyn upplever från statens sida, visar med all tydlighet att den koloniala exploateringen av naturresurserna i Sápmi inte är ett historiskt fenomen utan något som i högsta grad fortgår än i dag. Som ett exempel har inga ansträngningar gjorts för att se över om den begränsade ekonomiska ersättningen som staten genomförde under 1960–70 talet verkligen motsvarar de faktiska skador som samebyn fått uthärda. På kortare sikt skulle många förbättringar troligen kunna åstadkommas genom enskilda insatser för att adressera de problem som samebyn har i Stihkeområdet. Exempelvis skulle kommun och länsstyrelse kunna ingripa för att hantera de problem som besöksnäringen och friluftslivet orsakar och regeringen skulle kunna ge SGU i uppdrag att återställa tidigare prospekteringsverksamhet i Stihkeområdet. Vad denna studie främst belyser är dock behovet av en mer genomgripande strategi från statens sida för att komma till rätta med konsekvenserna av Bolidens gruvprojekt och dess följdeffekter. Utifrån senaste årens rättsutveckling torde det numera finnas goda möjligheter för staten att se över sitt ansvar för de skador som framkommit i Stihkeområdet.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
2

Kløcker Larsen, Rasmus, and Maria Boström. “Låt renen få igen landet som det var”: Konsekvenser av gruvan och vägen på Stihken för Vilhelmina Södra sameby. Stockholm Environment Institute, June 2021. http://dx.doi.org/10.51414/sei2021.007.

Full text
Abstract:
Denna rapport presenterar en studie av Vilhelmina Södra samebys erfarenheter av de konsekvenser som gruvan på Stihken fört med sig, en gruva som drevs av Boliden Mineral AB 1976–1988. Det finns i dag ett stort kunskapsglapp angående vilka de faktiska konsekvenserna är av gruvindustri på samisk markanvändning, inklusive renskötseln. Detta är så vitt vi vet första gången som forskningen empiriskt belyser konsekvenserna av gruvindustrin, och de faktiska utfallen av försöken till efterbehandling, utifrån en samebys egna erfarenheter och kunskap. Studien genomfördes 2019–2020 i ett samarbete mellan samebyn, Svenska Samernas Riksförbund och Stockholm Environment Institute. Datainsamlingen har bestått av arbetsmöten, intervjuer, workshops, dokumentanalys och kartering med stöd av RenGIS och forskning om störningszoner. Fokus i denna rapport ligger på just Vilhelmina Södra samebys erfarenheter och gruvans konsekvenser för andra samebyar eller icke-renskötande samer i området har därför inte inkluderats. Resultaten visar den omfattande påverkan som gruvan haft på samebyn, dels under driftperioden men i högsta grad också efteråt. Under drifttiden förorsakade gruvan stora direkta och indirekta markförluster, med störningar från brytningen och trafiken, damning på betet, blockering av det naturliga flyttstråket och förlust av stora delar av samebyns renar in i Norge eller in på grannbyarnas mark på svensk sida. I nutid handlar de största konsekvenserna om en omfattande störning från besöksnäringen på grund av vägen som drogs i tidigare väglöst land. Detta föranleder i sin tur stort betesbortfall; försämrad djurhälsa och kondition för renen; förhöjd arbetsbelastning, fysiska påfrestningar, och arbetsmiljörisker för renskötarna; ökade kostnader för renskötselaktiviteter; samt förlust av samiska kulturminnen, ökad psykisk påfrestning, försämrade möjligheter för samebyns unga att satsa på renskötseln, och förlust av traditionell kunskap. Dessa forskningsresultat är viktiga för att korrigera vanligt förekommande missuppfattningar i den politiska och offentliga debatten kring gruvindustrin: nämligen att gruvindustrin och renskötseln kan samexistera utan någon större påverkan på renskötseln. De visar också tydligt vem som har bäst kunskap att bedöma riskerna vid en gruvetablering: samebyn identifierade redan på 1960-talet, och det ganska så exakt, de risker som denna studie nu kunnat visa blivit verklighet medan försöken från statens representanter var långt mindre precisa. Exempelvis antog statens experter en total störningszon på 500 meter runt gruvområdet och 100 meter på bägge sidor om vägen. Detta står i stark kontrast till de störningszoner som samebyn faktiskt har upplevt, nämligen upp mot 10 kilometer för gruvan och 1,5 kilometer för vägen. Problemen härrör främst från det faktum att svensk lagstiftning inte ger tillräckligt skydd för samiska rättigheter. De hänger även ihop med statens tvetydiga roll i hanteringen av de intressekonflikter som uppstår när man både har en skyldighet att skydda samiska rättigheter och ska tillgodose olika samhälls- och företagsekonomiska intressen i utvinningen av mineraler. Denna brist på ansvarstagande, som samebyn upplever från statens sida, visar med all tydlighet att den koloniala exploateringen av naturresurserna i Sápmi inte är ett historiskt fenomen utan något som i allra högsta grad fortgår än i dag. Som ett exempel har inga ansträngningar som helst gjorts för att se över huruvida den begränsade ekonomiska ersättningen som staten genomförde under 1960–70 talet verkligen motsvarar de faktiska skador som samebyn fått uthärda. Det finns flera sätt att åtgärda problemen i området vid Stihken. Exempelvis skulle regeringen kunna ge SGU i uppdrag att återställa området från tidigare prospekteringsverksamhet och kommun och länsstyrelse skulle i sin tur kunna ingripa för att hantera besöksnäringen och friluftslivet. Vad denna studie främst belyser är dock behovet av en genomgripande strategi från statens sida för att komma till rätta med konsekvenserna av Bolidens gruvprojekt och dess följdeffekter. Utifrån senaste årens rättsutveckling torde det numera finnas goda möjligheter för staten att se över sitt ansvar för de skador som framkommit på området vid Stihken.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
3

PRIORITETI ISTRAŽIVANJA: TRENUTNO STANJE ZAPADNOG BALKANA 2019. RESOLVE Network, December 2020. http://dx.doi.org/10.37805/rp2020.7.wb.

Full text
Abstract:
Usred rastuće pretnje nasilnog ekstremizma širom sveta, Zapadni Balkan se suočava sa znatnim izazovima u pogledu socijalne kohezije i stabilnosti. Kao i u drugim zemljama, narativi o verskoj, krajnje desničarskoj i nacionalističkoj borbenosti odjekuju kod ranjive populacije mladih u zemljama Zapadnog Balkana, u kojima je istorija etničkih, verskih i građanskih sukoba stvorila okruženje povoljno za regrutaciju terorista, u zemlji i u inostranstvu. Pojedinci koji su otišli da se bore zajedno sa nasilnim ekstremističkim organizacijama u inostranstvu vraćaju se u svoje matične zemlje nakon teritorijalnih gubitaka ekstremističkih grupa u Siriji i Iraku. Istovremeno, etnonacionalistički ekstremizam nastavlja da dobija na snazi i da se širi u regionu. Iako je nekim od ovih tema posvećeno više pažnje u aktuelnoj literaturi, ostale su i dalje nedovoljno istražene. Za postojeće teme istraživanja takođe je potrebno više terenskih istraživanja i dublje konceptualno utemeljenje. Nastale praznine u našem kolektivnom razumevanju ukazuju na potrebu za daljim istraživanjima o razvoju društvene dinamike i dinamike nasilnog ekstremizma na Zapadnom Balkanu. Stroža i utemeljena istraživanja, u tom smislu, mogu pomoći u informisanju i poboljšanju napora za sprečavanje i suzbijanje nasilnog ekstremizma u regionu. Organizacija RESOLVE Network je 2019. godine sazvala lokalne i međunarodne stručnjake kako bi razgovarali o prazninama u istraživanju i razvili preliminarnu listu prioriteta istraživanja za sprečavanje i suzbijanje nasilnog ekstremizma na Zapadnom Balkanu. Teme identifikovane u nastavku odražavaju njihovu kolektivnu stručnost, dubinsko razumevanje i posvećenost kontinuiranoj analizi trendova i dinamike nasilnog ekstremizma u regionu.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
4

ISTRAŽIVAČKI PRIORITETI: PREGLED STANJA NA ZAPADNOM BALKANU 2019. RESOLVE Network, December 2020. http://dx.doi.org/10.37805/rp2020.3.wb.

Full text
Abstract:
U situaciji sve prisutnije prijetnje nasilnog ekstremizma širom svijeta, Zapadni Balkan se suočava s velikim izazovima u oblasti društvene kohezije i stabilnosti. Kao i drugdje, narativi religijske, krajnje desničarske i nacionalističke militantnosti nalaze odjeka kod osjetljive mladenačke populacije u zemljama Zapadnog Balkana u kojima je historijat etničkih, religijskih i građanskih netrpeljivosti kreirao situaciju koja pogoduje angažiranju u terorističkim redovima u zemlji i inostranstvu. Osobe koje su otputovale kako bi se borile skupa s nasilnim ekstremističkim organizacijama u inostranstvu vraćaju se u matične zemlje nakon teritorijalnih gubitaka ekstremističkih grupa u Siriji i Iraku. U isto vrijeme, etnonacionalistički ekstremizam nastavlja s jačanjem i širenjem širom regiona. Iako se nekim od navedenih tema poklanja više pažnje u aktuelnoj literaturi, ostale nisu dovoljno istražene. Postojeće teme za istraživanje također zahtijevaju više rada na terenu i opsežniju konceptualnu utemeljenost. Uočljive praznine u našem kolektivnom razumijevanju ukazuju na potrebu za dodatnim istraživanjem promjenjive socijalne dinamike i dinamike nasilnog ekstremizma na Zapadnom Balkanu. Više rigorozno i utemeljeno istraživanje, u tom smislu, može pomoći da se preciznije definiraju i unaprijede napori na planu sprečavanja i suzbijanja nasilnog ekstremizma (Preventing/countering violent extremism, P/CVE). Organizacija RESOLVE Network je 2019. godine okupila lokalne i međunarodne eksperte kako bi diskutirali o prazninama u istraživanju i sačinili preliminarni spisak istraživačkih prioriteta za unapređivanje aktivnosti na sprečavanju i suzbijanju nasilnog ekstremizma na Zapadnom Balkanu. Teme koje su navedene u nastavku odražavaju njihovu zajedničku stručnost, detaljno razumijevanje i posvećenost stalnom analiziranju trendova u oblasti nasilnog ekstremizma i dinamike u regionu.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
5

PRIORITETI ISTRAŽIVANJA: TRENUTNO STANJE ZAPADNOG BALKAN 2019. RESOLVE Network, December 2020. http://dx.doi.org/10.37805/rp2020.6.wb.

Full text
Abstract:
[Montenegrin] Usred rastuće prijetnje nasilnog ekstremizma širom svijeta, Zapadni Balkan se suočava sa znatnim izazovima u pogledu socijalne kohezije i stabilnosti. Kao i u drugim zemljama, narativi o vjerskoj, krajnje desničarskoj i nacionalističkoj borbenosti odjekuju kod ranjive populacije mladih u zemljama Zapadnog Balkana, u kojima je istorija etničkih, vjerskih i građanskih sukoba stvorila okruženje povoljno za regrutaciju terorista, u zemlji i u inostranstvu. Pojedinci koji su otišli da se bore zajedno sa nasilnim ekstremističkim organizacijama u inostranstvu, vraćaju se u svoje matične zemlje nakon teritorijalnih gubitaka ekstremističkih grupa u Siriji i Iraku. Istovremeno, etnonacionalistički ekstremizam nastavlja da dobija na snazi i da se širi u regionu. Iako je nekim od ovih tema posvećeno više pažnje u aktuelnoj literaturi, ostale su i dalje nedovoljno istražene. Za postojeće teme istraživanja, takođe je potrebno više terenskih istraživanja i dublje konceptualno utemeljenje. Nastale praznine u našem kolektivnom razumijevanju ukazuju na potrebu za daljim istraživanjima o razvoju društvene dinamike i dinamike nasilnog ekstremizma na Zapadnom Balkanu. Strožija i utemeljenija istraživanja, u tom smislu, mogu pomoći u informisanju i poboljšanju napora na sprečavanju i suzbijanju nasilnog ekstremizma u regionu. RESOLVE Network je 2019. godine sazvala lokalne i međunarodne stručnjake kako bi razgovarali o propustima u istraživanju i razvili preliminarnu listu prioriteta istraživanja za sprečavanje i suzbijanje nasilnog ekstremizma na Zapadnom Balkanu. Teme identifikovane u nastavku odražavaju njihovu kolektivnu stručnost, detaljno razumijevanje i posvećenost kontinuiranoj analizi trendova i dinamike nasilnog ekstremizma u regionu.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
We offer discounts on all premium plans for authors whose works are included in thematic literature selections. Contact us to get a unique promo code!

To the bibliography