Academic literature on the topic 'Halófilos'

Create a spot-on reference in APA, MLA, Chicago, Harvard, and other styles

Select a source type:

Consult the lists of relevant articles, books, theses, conference reports, and other scholarly sources on the topic 'Halófilos.'

Next to every source in the list of references, there is an 'Add to bibliography' button. Press on it, and we will generate automatically the bibliographic reference to the chosen work in the citation style you need: APA, MLA, Harvard, Chicago, Vancouver, etc.

You can also download the full text of the academic publication as pdf and read online its abstract whenever available in the metadata.

Journal articles on the topic "Halófilos"

1

Meseguer Soria, Inmaculada. "Los microorganismos halófilos y su potencial aplicado en biotecnología." Ciencia e Investigación 7, no. 2 (December 31, 2004): 13–17. http://dx.doi.org/10.15381/ci.v7i2.3363.

Full text
Abstract:
La sal común (NaCl), en elevadas concentraciones, es considerada generalmente como un inhibidor del crecimiento microbiano, por lo que ha sido ampliamente utilizada como un aditivo para la conservación de alimentos, curtido de pieles, etc. Sin embargo, existe gran cantidad de microorganismos, llamados halófilos, que son capaces de vivir en presencia de altas concentraciones de sal es decir en ambientes hipersalinos. Esto es posible porque a lo largo de su evolución, los microorganismos halófilos han desarrollado diversas propiedades o mecanismos de adaptación a dichos ambientes, hasta tal punto que más de una gran afinidad realmente se trata de una gran dependencia por la sal.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
2

Flores Vásquez, Anasilvia Del Pilar, Enrique III Idrogo Baigorria, and Carmen Rosa Carreño Farfán. "Rendimiento de polihidroxialcanoatos (PHA) en microorganismos halófilos aislados de salinas." Revista Peruana de Biología 25, no. 2 (May 31, 2018): 153. http://dx.doi.org/10.15381/rpb.v25i2.14249.

Full text
Abstract:
En este trabajo se determinó el rendimiento de polihidroxialcanoatos (PHA) producido por microorganismos aislados de suelo y aguas de las salinas de Morrope, Lambayeque, Perú. La población de microorganismos se enriqueció con caldo HM1, con glucosa (15 gL-1) como fuente de carbono, modificado con 15, 20 y 25 g/100 mL de NaCl, se incubó a 30 °C en aerobiosis hasta observar turbidez o película por el crecimiento se aisló en agar HM1 obteniendo cultivos de microorganismos halófilos. En caldo HM2 con glucosa (30 gL-1), con su respectiva concentración de NaCl se investigó la producción de gránulos de PHA y se determinó el tiempo requerido para observar el mayor número de células con gránulos de PHA. Los 20 cultivos con mayor número de células con gránulos se llevaron a fermentación a caldo HM2, cuantificándose la biomasa y PHA. La naturaleza del polímero y cálculo del rendimiento se realizó con cinco aislados microbianos correspondientes a la mayor concentración de NaCl, el mayor número de celular con gránulos en el menor tiempo. Se obtuvieron 234 aislados de microorganismos y en el 38.74% se observó gránulos de PHA mediante la tinción de Sudan Negro B, seleccionándose 20 cultivos de microorganismos con 40 a 85 células con gránulos de PHA. La biomasa osciló entre 0.005 a las 72 horas y 3.211 gL-1 a las 240 horas. El rendimiento p/x fue de 0.270 a 0.725 gg-1, destacando con más de 60% los microorganismos AE222 (60.73%), AE2019 (63.10%) y AE228 (72.52%). Estos microorganismos son considerados promisorios para la producción de PHA.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
3

Velásquez Emiliani, Anyela Vanessa, Marynés Quintero De La Hoz, Eylin Yaidith Jiménez Vergara, Lina Marcela Blandón García, and Javier Gómez León. "Microorganismos marinos extremófilos con potencial en bioprospección." Revista de la Facultad de Ciencias 7, no. 2 (July 1, 2018): 9–43. http://dx.doi.org/10.15446/rev.fac.cienc.v7n2.67360.

Full text
Abstract:
El interés por estudiar los ambientes marinos extremos ha ido creciendo en las últimas dos décadas, motivado principalmente por la búsqueda de microorganismos productores de metabolitos con fines biotecnológicos. En esta revisión se presentan las fuentes de aislamiento de microorganismos extremófilos en ambientes marinos y costeros alrededor del mundo y las moléculas aisladas de estos que han mostrado una apreciable importancia biotecnológica, con el fin de reportar la disponibilidad de nichos ambientales con potencial en bioprospección y así favorecer su aprovechamiento. Las investigaciones más representativas incluyen los piezófilos, halófilos, psicrófilos y termófilos, grupos en los que se han identificado nuevas especies y obtenido compuestos con actividad biológica.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
4

Alcarraz C., Mario, and George Vásquez D. "Aislamiento de microorganismos halófilos con potencial biotecnológico y análisis de parámetros fisicoquímicos en suelos costeros." APORTE SANTIAGUINO 7, no. 2 (December 19, 2014): 09. http://dx.doi.org/10.32911/as.2014.v7.n2.469.

Full text
Abstract:
El control y tratamiento biológico de los contaminantes requiere de microorganismos adaptados a condiciones extremas con capacidades enzimáticas especiales, razón por la cual se buscan microorganismos aislados de diversas fuentes naturales que presenten dicho potencial biotecnológico. El presente trabajo se basa en el aislamiento de microorganismos de un ambiente árido y altamente salino ubicadas en las zonas costeras de la capital del país. El aislamiento dio como resultado una gran variedad de formas (bacilos, cocos) y grupos microbianos (bacterias, hongos, actinomicetos) tolerantes a niveles bajos de actividad de agua, que al ser evaluados enzimáticamente presentaron importantes capacidades amilolíticas, proteolíticas y lipolíticas, potencialmente aplicables en el tratamiento de contaminantes; dando a conocer la gran importancia de la bioprospección microbiana.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
5

Giménez, Ana María, N. Ríos, P. Hernández, and J. G. Moglia. "Influencia de la edad en el crecimiento de vinal (Prosopis ruscifolia Burkart.), en la Provincia de Santiago del Estero, Argentina." Madera y Bosques 15, no. 2 (August 30, 2016): 45–57. http://dx.doi.org/10.21829/myb.2009.1521190.

Full text
Abstract:
El vinal (Prosopis ruscifolia) es un árbol de uso múltiple, constituye bosques halófilos, colonizador por excelencia de ambientes inestables sometidos a inundaciones. El objetivo del trabajo fue analizar las posibilidades de crecimiento de árboles individuales en función de la edad, estimar el tiempo de tránsito y el turno biológico. El estudio fue realizado con 15 individuos de Prosopis ruscifolia ( Mimosaceae), de Loreto, Departamento San Martín, Santiago del Estero, Argentina. La elección de los árboles se efectuó siguiendo los criterios de: árbol dominante, sano, de DAP superior a 15 cm y fuste sin defectos. Para el estudio de crecimiento se trabajó con las secciones transversales obtenidas a las alturas de 0,30, 1,30 m y hasta la primera ramificación. La marcación y medición de anillos se efectuó con el Equipo Computarizado ANIOL y el programa CATRAS, en las orientaciones Norte, Sur, Este y Oeste. Prosopis ruscifolia es una especie de crecimiento rápido en la Región Chaqueña Seca, con anillos de espesor promedio de 5,66 mm (2,20–9,8) con un incremento anual diametral (IA) de 0,93 cm e IMA de 1,075 cm. El diámetro mínimo de corta es de 25 cm, lo que equivale a un árbol de 23 años. El IMA e IA calculado, en volumen de fuste alcanza el turno biológico de corta a la edad de 45 años.Se requiere continuar estudiando el comportamiento de la especie en otras condiciones de crecimiento.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
6

Femández Jerí, Yadira, Amparo L. Zavaleta, and David R. Arahal. "Bacterias halófilas moderadas aisladas de las minas salinas de Atacocha - Ayacucho." Ciencia e Investigación 10, no. 2 (December 31, 2007): 59–63. http://dx.doi.org/10.15381/ci.v10i2.4955.

Full text
Abstract:
Las bacterias halófilas producen una gran variedad de metabolitos y enzimas con interesantes aplicaciones bíotecnológicas. Con la finalidad de aislar bacterias halófilas moderadas de las minas salinas de Atacocha - Ayacucho, se recolectaron muestras de sal y se preenriquecieron en medio agua de sales al 5% suplementado con extracto de levadura al 0.5% durante una semana y luego se sembraron en medio sólido. De 40 aislados se seleccionaron 10 por presentar características morfológicas y culturales muy diferenciadas. A los aislados seleccionados se les determinó el rango de tolerancia al NaCl, temperatura, pH y sus características bioquímicas y nutricionales. Se encontró que los aislados toleraban cantidades de sal diferentes entre 0.1 y 4.0 M de NaCl, pero sus óptimos de NaCl se situaron entre 1.5 y 2.0 M, los rangos de temperaturas estuvieron entre 4 y 37 ºC y los de pH entre 5 y 9. Las bacterias halófilas moderadas aisladas presentaron características fenotípicas propias de las especies de los géneros Halomonas y Chromohalobacter.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
7

Lendínez, Mª Lucía, Francisco M. Marchal, Juan Quesada, and Carlos Salazar. "Aportaciones al conocimiento de la flora halófila de Andalucía (S. España)." Acta Botanica Malacitana 34 (December 1, 2009): 275–80. http://dx.doi.org/10.24310/abm.v34i0.6912.

Full text
Abstract:
Contributions to knowledge on halophilic flora in Andalusia (S. Spain)Palabras claves: Corología, fitogeografía, halófitos, Península Ibérica.Key words: Chorology, phytogeography, halophytes, Iberian Peninsula
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
8

Schardong, Roberta Moriconi Freire, Oriel Herrera Bonilla, and Sandra Tédde Santaella. "Cultivo de Batis maritima, Sarcocornia ambigua e Sporobolus virginicus com água residuária do cultivo de Litopenaeus vannamei." Biotemas 31, no. 2 (May 24, 2018): 19–32. http://dx.doi.org/10.5007/2175-7925.2018v31n2p19.

Full text
Abstract:
As águas residuárias de carcinicultura descartadas diretamente no ambiente podem provocar diversos impactos para a estabilidade dos ecossistemas adjacentes. Nesta perspectiva, este trabalho compara: o crescimento de plantas halófitas cultivadas com água residuária do cultivo de camarão e com água bruta de um estuário; a interação entre o cultivo integrado de plantas halófitas com camarões em sistemas de recirculação de água; e as medidas de variáveis físico-químicas das águas residuárias antes e após serem submetidas a um sistema de tratamento com plantas halófitas. Para tanto, foram realizados dois experimentos de bancada utilizando caixas de fibra para o cultivo das halófitas. Em ambos os experimentos foram realizadas medições semanais do crescimento e das massas inicial e final das plantas. As taxas de crescimento relativo e absoluto foram mensuradas para a massa e a altura das espécies vegetais. As taxas de crescimento absoluto para a massa da espécie Batis maritima dos sistemas um e dois do experimento 1 e do sistema com plantas do experimento 2 foi, respectivamente, 1,12 cm/d, 4,40 cm/d e 3,55 cm/d. Os dados indicaram que halófitas cultivadas com águas residuárias de carcinicultura apresentam crescimento maior, assim como são reduzidos os nutrientes do meio de cultivo na presença das plantas.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
9

Meseguer Soda, Inmaculada. "Aplicaciones de las Halocinas producidas por arqueas halófilas." Ciencia e Investigación 8, no. 2 (December 30, 2005): 101–6. http://dx.doi.org/10.15381/ci.v8i2.6745.

Full text
Abstract:
El término bacteriocina se empleó inicialmente para describir proteínas producidas por bacterias Gram negativas con capacidad antibiótica frente a organismos filogeneticamente emparentados con la productora. Se trataba de proteínas de peso molecular relativamente elevado , codificadas en plásmidos con un espectro de acción reducido, modo de acción bactericida, unión a receptores específicos, etc. Estos criterios se extrajeron de los primeros grupos de bacteriocidas que se descubrieron y estudiaron que fueron las colicinas producidas por Escherichia coli.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
10

Flores, Mónica L., Amparo I. Zavaleta, Yanina Zambrano, Liliam Cervantes, and Víctor Izaguirre. "Bacterias halófilas moderadas productoras de hidrolasas de interés biotecnológico." Ciencia e Investigación 13, no. 1 (June 14, 2010): 42–46. http://dx.doi.org/10.15381/ci.v13i1.3224.

Full text
Abstract:
El objetivo de este estudio fue caracterizar bacterias halófilas moderadas productoras de hidrolasas de interés biotecnológico. Para ello, se seleccionaron 32 aislados bacterianos aerobios procedentes de ambientes salinos de Pilluana, Huacho, Maras, Chilca, Paracas y Ventanilla. Para todos los microorganismos se determinaron: características morfológicas, fisiológicas y capacidad hidrolítica a diversos sustratos. La caracterización genotípica se realizó amplificando los genes ribosómicos bacterianos 16S y cortando con la enzima Hae III. Los microorganismos presentaron actividad hidrolítica sobre tween 80, aceite de oliva, almidón, caseína, lactosa y ADN; correspondiendo cada una de estas moléculas a los números de aislado 23, 2, 24, 19, 2 y 6, respectivamente. Los aislados L3CH y L2PAR hidrolizaron la mayoría de sustratos a excepción de lactosa y ADN, respectivamente. Por otro lado, los aislados P2RI-17 y M17 hidrolizan solamente Tween 80. Del análisis de restricción del ADN ribosómico 16S amplificado se obtuvieron 12 perfiles genéticos, lo cual indica que al menos existen 12 especies bacterianas con gran potencial biotecnológico en la producción de enzimas hidrolíticas.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
More sources

Dissertations / Theses on the topic "Halófilos"

1

Augusto, Dora Susana Castro Rodrigues. "Teores de vibrios halófilos patogénicos humanos em ostras, por NMP-PCR." Master's thesis, Universidade de Aveiro, 2007. http://hdl.handle.net/10773/737.

Full text
Abstract:
Mestrado em Microbiologia
O presente estudo foi levado a cabo com o objectivo de determinar a ocorrência e os níveis de Vibrio vulnificus, Vibrio parahaemolyticus (total e potencialmente patogénico) em ostras naturalmente contaminadas, usando dois métodos diferentes de Número Mais Provável (NMP) em conjugação com a técnica de reacção em cadeia da polimerase (PCR) de modo a seleccionar o mais apropriado para análise de rotina. As ostras foram adquiridas em lojas e supermercados locais. Os valores de V. vulnificus (portador do gene que codifica a hemolisina/citolisina da bactéria - vvhA), V. parahaemolyticus total (portador do gene específico da espécie – toxR) e V. parahaemolyticus potencialmente patogénico (portador dos genes que codificam as hemolisinas directa termoestável – tdh e directa termoestável relacionada – trh) foram determinados usando dois métodos de NMP-PCR: (1) enriquecimento em água peptonada alcalina (APW) seguido de PCR (APW-PCR); e (2) enriquecimento em APW e isolamento em agar de tiossulfato citrato bílis sacarose (TCBS) seguido de confirmação das estirpes por PCR (TCBS-PCR). Foi detectado V. vulnificus em quatro amostras de ostras pelo método APWPCR e em três amostras pelo método TCBS-PCR, mas nunca nas mesmas amostras. Foi possível encontrar V. parahaemolyticus em 14 amostras pelo método APW-PCR e em 13 amostras pelo método TCBS-PCR. Quanto aos factores de virulência, foi possível detectar o gene tdh em uma amostra somente pelo método APW-PCR; o gene trh foi detectado em cinco amostras por ambos os métodos, mas nem sempre na mesma amostra. O método APW-PCR demonstrou ser o mais adequado para detectar a presença de V. parahaemolyticus total em ostras, uma vez que gerou maior número de amostras positivas e detectou teores mais elevados, no entanto, recomenda-se o recurso a ambos os métodos para a detecção dos factores de virulência do V. parahaemolyticus e para a detecção de V. vulnificus. ABSTRACT: The present study was carried out to determine the occurrence and levels of Vibrio vulnificus and total and potentially pathogenic Vibrio parahaemolyticus bacteria in naturally contaminated oysters, using two Most Probable Number – Polymerase Chain Reaction (MPN-PCR) different methods in order to select the most appropriate for routine analysis. Oysters were collected from local stores and supermarkets. V. vulnificus (carrying the hemolysin/ cytolysin vvhA gene), total V. parahaemolyticus (carrying the species-specific toxR gene) and potentially pathogenic (carrying the thermostable direct hemolysin - tdh and TDH-related hemolysin - trh genes) V. parahaemolyticus were enumerated by two MPN-PCR methods: (1) Alkaline Peptone Water (APW) enrichment followed by PCR (APW-PCR); and (2) APW enrichment plus isolation on Thiosulfate Citrate Bile Sucrose (TCBS) agar followed by PCR strain confirmation (TCBS-PCR). V. vulnificus was found in four oyster samples by the APW-PCR method and in three by the TCBS-PCR method, but never in the same samples. V. parahaemolyticus was found in 14 oyster samples by the APW-PCR method and in 13 by the TCBS-PCR method. Concerning virulence factors, tdh positive organisms were only detected by the APW-PCR method in one sample; trh positive organisms were found in five oyster samples by both methods though not always in the same sample. The APW-PCR method has shown to be more adequate for the detection of total V. parahaemolyticus in oysters, since it yielded a larger number of positive samples, however, for detection of V. parahaemolyticus virulence factors and V. vulnificus, both methods should be used.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
2

Arias, Bautista Alvaro Javier. "Optimización de la producción de carotenoides por Haloferax sp. utilizando el método de superficie de respuesta." Bachelor's thesis, Universidad Nacional Mayor de San Marcos, 2014. https://hdl.handle.net/20.500.12672/3739.

Full text
Abstract:
El objeto del presente trabajo fue la producción de carotenoides en Haloferax sp. (W2), que es una arquea halófila extrema aislada de las salineras de Huacho. Asimismo, se buscó optimizar la producción de estos carotenoides mediante la metodología de superficie de respuesta (RSM, Response Surface Method) para determinar los factores óptimos de producción de carotenoides como son: temperatura, concentración salina, concentración de extracto de levadura (YE), pH y concentración de inóculo, los cuales se verificaron experimentalmente con el fin de mejorar la producción de carotenoides en términos de rendimiento y costo. La producción se llevó a cabo a escala de matraces en medio agua de sales (SW) suplementado con YE durante 7 días en un agitador de tipo vaivén a 100 rpm. Para la optimización y análisis estadístico se empleó el programa informático Minitab 16. El sistema experimental consistió de dos etapas, primera, un diseño factorial donde se determinó: la temperatura, la concentración de SW, la concentración de YE y pH. Luego se realizó un diseño central compuesto para determinar las condiciones óptimas de rendimiento de carotenoides. Haloferax sp. (W2) produjo 44,98 mg/L de carotenoides totales a las siguientes condiciones de cultivo: YE 10,08 g/L, SW 18,50%, pH 6,12 y 34,5 °C.
Tesis
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
3

Esquerre, Huallpa Cynthia Giovanna. "Caracterización molecular de arqueas halófilas productoras de carotenoides aisladas de ambientes hipersalinos peruanos." Master's thesis, Universidad Nacional Mayor de San Marcos, 2013. https://hdl.handle.net/20.500.12672/9442.

Full text
Abstract:
Publicación a texto completo no autorizada por el autor
Manifiesta que las haloarqueas son microorganismos extremadamente halófilos pertenecientes a la famila Halobacteriaceae del dominio Archaea. Se han descrito 33 géneros diferentes cuyos miembros son halófilos especializados teniendo toda su maquinaria celular adaptada a salinidades elevadas y con diferentes capacidades metabólicas, siendo productores de carotenoides, biopolímeros, enzimas y bacteriorodopsina. Con el objetivo de aislar y caracterizar haloarqueas productoras de carotenoides de ambientes salinos peruanos, se tomaron muestras de agua y sales de salineras localizadas en Huacho, Lima y Maras, Cusco. Además, se recogieron muestras de los Pantanos de Villa, Lima. Primero, se enriquecieron las muestras con el caldo de cultivo SW al 20 % de NaCl adicionado de extracto de levadura 0,2 % y se incubaron a 37 °C por 5 días. Luego, 50 uL de cada enriquecimiento fueron sembrados por separado en placas con el medio SW con la misma composición del caldo de enriquecimiento pero con agar 2 % e incubados a 37°C por 7 días. Cuarenta y dos aislados purificados fueron distribuidos en 8 grupos (I al VIII) en base a los patrones de restricción obtenidos por la digestión doble de sus genes ribosómicos 16S con las enzimas Rsa I y Hinf I. El análisis de las secuencias parciales de los genes ribosómicos 16S usando cebadores específicos para el dominio Archaea mostraron que las 8 cepas estaban asociadas filogenéticamente con géneros de la familia Halobacteriaceae; Haloferax (grupo I, 99% de similitud), Haloarcula (grupos II al V, 91 a 97 % de similitud), Halogeometricum (grupos V y VI, 90 a 93 % de similitud) y Halorubrum (grupo VIII, 99 % de similitud). Además, permitió identificar categóricamente a 6 cepas (99 % de similitud); 03 como Haloarcula (MO1S4A, M02S4A y HE02), la cepa M02S9A como Haloferax y HE03 como Halorubrum. Por otro lado, las pruebas fenotípicas realizadas revelaron que las 8 cepas presentaban rasgos característicos de las haloarqueas como el elevado requerimiento salino para el crecimiento (NaCl 5 – 15 %) y la suceptibilidad a la novobiocina y a la bacitracina. Además, las cepas de Haloarcula fueron capaces de hidrolizar almidón o gelatina; mientras que las cepas de Haloferax y Halorubrum hidrolizaron almidón. Estas actividades hidrolíticas fueron realizadas en altas concentraciones salinas (NaCl 10-20%); por lo tanto, las haloarqueas nativas caracterizadas o sus enzimas podrían ser usadas en procesos industriales realizados bajo tales condiciones extremas.
Tesis
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
4

Fernández, Jerí Yadira. "Identificación molecular de Eubacterias halófilas moderadas productoras de exopolisacáridos aisladas en las salinas de Atacocha – Ayacucho." Master's thesis, Universidad Nacional Mayor de San Marcos, 2007. https://hdl.handle.net/20.500.12672/10922.

Full text
Abstract:
Selecciona, aisla e identifica bacterias halófilas moderadas productoras de Exopolisacáridos (EPS), de interés biotecnológico procedentes de las minas salinas de Atacocha - Ayacucho, se sembraron salmueras al 5% en el medio agua de sales suplementado con extracto de levadura al 0.5%, se seleccionaron 20 aislados productores de exopolisacáridos en función a sus características fenotípicas en el medio sólido maltosa levadura suplementado con 7.5 % de NaCl. Pruebas morfológicas, fisiológicas, bioquímicas y nutricionales fueron utilizadas en la determinación de las características fenotípicas. El Análisis de Restricción del los genes ribosómicos 16S amplificados por la Reacción en Cadena de la Polimerasa (ARDRA) se empleo para analizar la diversidad genética de los aislados productores de EPS. La secuenciación de los genes ribosómicos 16S de seis aislados productores de EPS permitió la identificación del género y especie. Todos los aislados fueron bacilos Gran negativos y crecieron en un rango óptimo de sal de 3 al 15%, a temperaturas entre 15 a 37 ºC y pH de 5 a 9, con características fenotípicas diferentes. El análisis UPGMA de los perfiles generados por ARDRA demostró que existen 18 especies diferentes. Las secuencias de los genes ribosómicos 16S analizados para los aislados ATA3, ATA4, ATA-11, ATA9, ATA17 y ATA20 mostraron que ATA4, ATA-11, ATA9 y ATA17 pertenecen al género Halomonas y ATA3 y ATA20 pertenecen al género Chromohalobacter.
Tesis
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
5

Díaz, González Susana. "NAD-glutamato deshidrogenasa de Haloferax mediterranei: clonaje, secuenciación y expresión. Purificación y propiedades de la enzima nativa y recombinante." Doctoral thesis, Universidad de Alicante, 2004. http://hdl.handle.net/10045/1301.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
6

ROSAS, RAMIREZ JONATHAN RICARDO 701297, and RAMIREZ JONATHAN RICARDO ROSAS. "Identificación de bacterias halófilas tolerantes a metales pesados." Tesis de maestría, Universidad Autónoma del Estado de México, 2017. http://hdl.handle.net/20.500.11799/79794.

Full text
Abstract:
Los metales pesados son materiales empleados en procesos tecnológicos y actividades antropogénicas, algunas veces son liberados al medio ambiente provocando deterioro de flora, fauna y salud humana por lo que se han implementado diferentes estrategias para eliminarlos o reducirlos del medio ambiente como los tratamientos químicos, los cuales utilizan las propiedades físicas y químicas de los contaminantes o del medio contaminado para transformar, separar o inmovilizarlos pero muchas veces estos tratamientos presentan como desventaja el requerir un tratamiento secundario o disposición final del contaminante, lo que genera un costo económico y ambiental. También existen los métodos biológicos (biorremediación) que utilizan principalmente plantas, hongos y bacterias principalmente. Existen ambientes que presentan parámetros fisicoquímicos extremos ya sea de temperatura, pH, presión, salinidad etc., en estos ambientes se desarrollan microorganismos extremófilos los cuales requieren de condiciones extremas para desarrollarse, tal es el caso de las bacterias halófilas, las cuales requieren cierta concentración de salinidad para desarrollarse.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
7

Miranda, Viviane Santos. "Carotenóides de bactérias halófilas = produção, caracterização e atividade antioxidante." [s.n.], 2010. http://repositorio.unicamp.br/jspui/handle/REPOSIP/256417.

Full text
Abstract:
Orientador: Adriana Zerlotti Mercadante
Dissertação (mestrado) - Universidade Estadual de Campinas, Faculdade de Engenharia de Alimentos
Made available in DSpace on 2018-08-15T23:23:04Z (GMT). No. of bitstreams: 1 Miranda_VivianeSantos_M.pdf: 970063 bytes, checksum: c94605e64c4c1e02a3d26383b3426a04 (MD5) Previous issue date: 2010
Resumo: O interesse pelos carotenóides tem aumentado consideravelmente nos últimos anos pela evidência dos seus já conhecidos benefícios à saúde humana, devido às suas propriedades antioxidantes, anticarcinogênicas e imunomodulatórias. As principais fontes industriais de carotenóides são a síntese química e a extração a partir de plantas e microalgas, porém são poucos os carotenóides cuja produção seja economicamente viável. Considerando que os microrganismos extremófilos são importantes fontes de compostos bioativos e que algumas bactérias extremófilas produzem carotenóides com características estruturais muito diferentes das encontradas nos alimentos, os objetivos deste trabalho foram: identificar os carotenóides produzidos pelas bactérias Halococcus morrhuae (ATCC 17082) e Halobacterium salinarium (ATCC 33171), através de cromatografia líquida de alta eficiência conectada aos detectores de arranjo de diodos e de massas (HPLC-DAD-MS/MS) e estudar, através de planejamento fatorial, o efeito de diferentes condições de cultivo no crescimento de biomassa celular, produção de carotenóides e proteção proporcionada pelos carotenóides contra o oxigênio singlete (O2(1Dg)). Foram identificados 8 carotenóides nas linhagens de Hcc. morrhuae e Hbt salinarium. O carotenóide majoritário foi alltrans-bacterioruberina, seguido dos seus isômeros geométricos 13-cisbacterioruberina, 5-cis,9¿-cis-bacterioruberina, e 5-cis-bacterioruberina e de seus derivados all-trans-bisanidrobacterioruberina, cis-bisanidrobacterioruberina e cistrisanidrobacterioruberina. O carotenóide all-trans-trisanidrobacterioruberina foi encontrado apenas em Hcc. morrhuae. A bactéria Hcc. morrhuae apresentou maior concentração de carotenóides totais, cerca de 87,9 µg/g de massa seca, do que a Hbt. salinarium (44,5 µg/g de massa seca). Ambas as bactérias apresentaram alta desativação do radical ABTS·+ e valores próximos da capacidade antioxidante equivalente de Trolox (TEAC). A bactéria Hcc. Morrhuae apresentou melhor desativação do O2(1Dg), 27% de proteção e a Hbt. salinarium, cerca de 10% de proteção. Portanto a linhagem Hcc. morrhuae foi escolhida para para estudar a quantidade de biomassa, teores de carotenóides totais e atividade antioxidante, através de um delineamento composto central rotacional (DCCR) 23. A variável temperatura foi a que mais influenciou a produção de biomassa, de carotenóides totais e a porcentagem de proteção proporcionada pelos carotenóides contra o O2(1Dg). A máxima produção de biomassa foi observada com 279,76 g/L de NaCl, pH 6,4 e temperatura de 34 ºC. A maior concentração de carotenóides totais e de porcentagem de proteção foi observada a 250 g/L de NaCl, pH 6,0 e 40 ºC
Abstract: The interest on carotenoids has considerably increased in the last years due to the known evidence of their benefits to the human health, related to their antioxidant, anticarcinogenic and immune modulation properties. The major industrial sources of carotenoids are chemical synthesis and extraction from plants and microalgae; however, there are few carotenoids whose production is economically feasible. Considering that extremophile microorganisms are important sources of bioactive compounds and that some extremophile bacteria produce carotenoids with different structural characteristics as compared with those found in foods, the aims of this work were: identify, through HPLC-DADMS/MS, the carotenoids produced by the bacteria Halococcus morrhuae (ATCC 17082) and Halobacterium salinarium (ATCC 33171), and to evaluate, applying factorial design, the effect of different growth conditions on the results of cell biomass, carotenoid production and protection against singlet oxygen (O2(1Dg)). Eight carotenoids from Hcc. morrhuae and Hbt salinarium strains were identified. The major carotenoid was all-trans-bacterioruberin, followed by its geometrical isomers 13-cis-bacterioruberin, 5-cis,9¿-cis-bacterioruberin and 5-cisbacterioruberin and its derivatives all-trans-bisanhydrobacterioruberin, cisbisanhydrobacterioruberin and cis-trisanhydrobacterioruberin. The carotenoid alltrans-trisanhydrobacterioruberin was only found in the Hcc. morrhuae strain. Hcc. morrhuae showed higher concentration of total carotenoids, about 87.9 µg/g of dry mass, than Hbt. salinarium (44.5 µg/g of dry mass). Both bacteria showed high scavenger activity of ABTS·+ and similar trolox equivalent antioxidant capacity (TEAC) values. The bacterium Hcc. morrhuae showed 27% protection against O2(1Dg) and Hbt. salinarium about 10% protection, therefore Hcc. morrhuae strain was chosen to perform the complete factorial design. A response surface methodology (23) was applied to evaluate the production of biomass, content of total carotenoids and antioxidant activity. The variable temperature had more influence on biomass production, total carotenoids and percentage of protection provided by carotenoids against the O2(1Dg). The maximum production of biomasswas observed at 279.76 g/L of NaCl, pH 6.4 and 34 ºC. The highest concentration of total carotenoids and percentage of protection was observed at 40 ºC, 250 g/L of NaCl and pH 6.0
Mestrado
Mestre em Ciência de Alimentos
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
8

Bertacchi, Pepe Mónica María. "Archeas halófilas como causa de alteraciones en tripas bovinas saladas." Doctoral thesis, Universitat Politècnica de València, 2016. http://hdl.handle.net/10251/62205.

Full text
Abstract:
[EN] The main objective of this study was the analysis, description, characterization and impact of red-orange colorations observed in salted bovine casings (intestines), ready for marketing. To achieve this, over the course of three years, an investigation was conducted in two slaughterhouses to assess the industrial process of obtaining cattle intestines (primary process); and three tripe shops to study the secondary process of obtaining salted bovine casings. A salt processing establishment was also visited. A sensory evaluation of the contaminated products was performed, and samples of salt, bovine casings, and water were collected and subjected to physico-chemical, microbiological, molecular, and histological analyses. Our study concludes that the microorganisms responsible for the color alterations are extremely halophilic archae, Haloarcula, Halogranum or Haloterrígena and Haloferax being the identified Genus. Archaea enter the system by cross-contamination through food grade salt. Our studies show that an extremely low load of archaea is sufficient for its development. According to our observations, red-orange coloration can be found in the salt and brine from the surface of open-head drums with only 20 days of storage, and up to a year and a half. Furthermore, electron microscope scans reveal that these halophilic microorganisms can form biofilms, adhering to the casings' surface, altering its histological structure, and therefore their properties when making sausages. In the establishments surveyed it was found that, despite all the measures taken to ensure product quality and safety (GMP, SSOP and HACCP), quality changes in the product were present. We conclude that this is a problem underestimated at an industrial level, and where preventive measures play a major role.
[ES] El objetivo principal de este trabajo fue el análisis, descripción, caracterización e incidencia de las coloraciones rojo anaranjadas observadas en tripas bovinas saladas (intestinos), prontas para su comercialización. Para ello, en el curso de tres años, se realizó una investigación en dos establecimientos de faena para evaluar el proceso industrial de obtención de intestinos bovinos (proceso primario); y en tres triperías, para estudiar el proceso secundario de industrialización de las tripas bovinas saladas. También se asistió a un establecimiento procesador de sal. Se realizó evaluación sensorial de los productos contaminados y se recolectaron muestras de sal, tripas vacunas y agua para estudios microbiológicos, físico-químicos, moleculares e histológicos. Este trabajo concluye que los microorganismos responsables de las alteraciones son arqueas halófilas extremas identificándose los géneros Haloarcula, Halogranum o Haloterrígena y Haloferax. Las arqueas ingresan al sistema por contaminación cruzada a través de la sal de grado alimentario. Los estudios muestran que una carga extremadamente baja de arqueas es suficiente para su desarrollo. De acuerdo a las observaciones realizadas, se constatan coloraciones rojo anaranjadas en la sal y salmuera de la superficie de las tarrinas con tan sólo 20 días de almacenamiento y hasta un año y medio. Por otra parte, la microscopía electrónica muestra que estos microorganismos halófilos pueden formar biopelículas, adhiriéndose a la superficie de la tripa, alterando su estructura histológica y, por tanto, sus propiedades al momento de la elaboración de embutidos. En los establecimientos estudiados se constató que, a pesar de adoptar todas las medidas para garantizar la inocuidad del producto (GMP, SSOP y HACCP), se presentaban alteraciones de calidad en el producto. En conclusión, se trata de un problema subestimado a nivel industrial, y donde las medidas preventivas desempeñan un papel fundamental.
[CAT] L'objectiu principal d'este treball va ser l'anàlisi, descripció, caracterització i incidència de les coloracions roig ataronjades observades en budells bovins salats (intestins), promptes per a la seua comercialització. Per a això, en el curs de tres anys, es va realitzar una investigació en dos establiments de faena per a avaluar el procés industrial d'obtenció d'intestins bovins (procés primari); i en tres triperies, per a estudiar el procés secundari d'obtenció de budells bovins salats. També es va assistir a un establiment processador de sal. Es va realitzar avaluació sensorial dels productes contaminats i es van recol¿lectar mostres de sal, budells vacunes i aigua per a estudis microbiològics, fisicoquímics, moleculars i histològics. Este treball conclou que els microorganismes responsables de les alteracions són arqueges halòfiles extremes identificant-se els gèneres Haloarcula, Halogranum o Haloterrigena i Haloferax. Les arqueges ingressen al sistema per contaminació encreuada a través de la sal de grau alimentari. Els estudis mostren que una càrrega extremadament baixa d'arqueges és suficient per al seu desenrotllament. D'acord amb les observacions realitzades, es constaten coloracions roig ataronjades en la sal i salmorra de la superfície de les terrines amb tan sols 20 dies d'emmagatzemament i fins a un any i mig. D'altra banda, la microscòpia electrònica mostra que estos microorganismes halòfils poden formar biofilms, adherint-se a la superfície del budell, alterant la seua estructura histològica i, per tant, les seues propietats al moment de l'elaboració d'embotits. En els establiments estudiats es va constatar que, a pesar d'adoptar totes les mesures per a garantir la innocuïtat del producte (GMP, SSOP i HACCP), es presentaven alteracions de qualitat en el producte. En conclusió es tracta d'un problema subestimat a nivell industrial, i on les mesures preventives exercixen un paper fonamental.
Bertacchi Pepe, MM. (2016). Archeas halófilas como causa de alteraciones en tripas bovinas saladas [Tesis doctoral no publicada]. Universitat Politècnica de València. https://doi.org/10.4995/Thesis/10251/62205
TESIS
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
9

CAN, UBANDO LORNA CATALINA 772750, and UBANDO LORNA CATALINA CAN. "Identificación de actinobacterias halófilas con capacidad para degradar hidrocarburos policíclicos aromáticos." Tesis de maestría, Universidad Autónoma del Estado de México, 2018. http://hdl.handle.net/20.500.11799/95097.

Full text
Abstract:
Los hidrocarburos policíclicos aromáticos son un grupo de contaminantes orgánicos que impiden el intercambio gaseoso de las áreas en las que se encuentran, provocando así un daño al ecosistema. Los procesos de biorremediación son la primera opción para el tratamiento de áreas contaminadas con hidrocarburos policíclicos aromáticos; así mismo, las actinobacterias halófilas son una alternativa eficaz para los ambientes salinos. El objetivo de la presente investigación fue el aislamiento y la identificación de actinobacterias halófilas y halotolerantes provenientes del territorio sódico salino perteneciente al ex lago de Texcoco; con el fin de determinar su posible capacidad de degradación de hidrocarburos policíclicos aromáticos (antraceno, fenantreno, fluoranteno y pireno). Las cepas aisladas fueron caracterizadas morfológica y fisiológicamente para su posterior selección. También se les realizó una prueba colorimétrica de biodegradación para identificar a las cepas con potencial degradador.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
10

Silva, Maria Helena Abreu. "Aspectos morfológicos e ecofisiológicos de algumas halófitas do sapal da Ria de Aveiro." Doctoral thesis, Universidade de Aveiro, 2000. http://hdl.handle.net/10773/925.

Full text
Abstract:
A grande importância ecológica e económica dos sapais da Ria de Aveiro e a necessidade de conhecer mais sobre a ecofisiologia das halófitas dominantes nestes habitats, motivaram o presente trabalho de investigação. Tendo como base o estudo das espécies das Chenopodiaceae mais abundantes no sapal desta laguna (Halimione portulacoides, Sarcocornia perennis subsp. perennis e Salicornia ramosissima) tentou-se encontrar resposta para algumas questões relacionadas com a morfologia e ecofisiologia destas espécies: importância dos atributos morfológicos; diferenças na morfologia, no padrão de distribuição e na tolerância ao NaCl entre populações e gerações de S. ramosissima; padrão de acumulação de nitrato nos diferentes órgãos e sua relação com a tolerância ao sal; grau de acumulação de nutrientes nas plantas e sedimento envolvente; importância das plantas nos processos de retenção e imobilização de metais pesados. Para a concretização deste estudo foram seleccionados 7 locais de amostragem, na zona de sapal, distribuídos pelos principais braços da Ria de Aveiro. Durante um ciclo anual foi efectuada uma amostragem mensal das várias espécies (raízes, caules, folhas e/ou artículos) assim como de sedimento envolvente. No sedimento, foi efectuada a determinação de alguns parâmetros fisico-químicos, nomeadamente, o conteúdo em água, pH, Eh, salinidade e matéria orgânica, bem como a determinação do grau de acumulação dos iões sódio, potássio, cálcio, magnésio e de alguns metais pesados (zinco, chumbo, cádmio, ferro e cobre). O material vegetal permitiu o registo de alguns parâmetros morfológicos, nomeadamente a cor e diâmetro dos artículos, suculência de folhas e artículos, bem como o grau de acumulação, nos diferentes órgãos, dos iões nitrato, cloreto, sódio, potássio, cálcio, magnésio e dos metais pesados analisados para o sedimento. Como complemento da amostragem de campo foi efectuada a monitorização de S. ramosissima: no campo, registou-se mensalmente, durante dois ciclos anuais consecutivos, alguns parâmetros morfológicos, tais como a cor e altura das plantas, número de nós do caule principal e número de ramos, diâmetro da área ramificada, além de dados relativos à densidade populacional; em estufa, plântulas provenientes do campo foram sujeitas, durante dez semanas a várias salinidades, registando-se semanalmente a sua altura e número de ramos. Os resultados obtidos permitem tecer algumas conclusões: • verifica-se uma maior variabilidade morfológica em S. perennis subsp. perennis e H. portulacoides do que em S. ramosissima; 8 • S. ramosissima desenvolve-se melhor em salinidades mais baixas mas é mais sodiofílica, apresentando uma maior acumulação dos iões Cl- e Na+; • as condições de arejamento do sedimento, a densidade populacional e a competição intra-específica e inter-específica, parecem ser igualmente importantes para a variabilidade morfológica; • não existe uma forte correlação entre a disponibilidade iónica do sedimento e a acumulação de iões nas várias espécies estudadas, o que sugere que a própria fisiologia das espécies se sobrepõe às condições do meio; • há retenção de metais pesados nos sedimentos dos locais estudados da Ria de Aveiro, em quantidades moderadas, sobretudo próximo das principais fontes poluidoras da laguna; • as espécies estudadas parecem ter a capacidade de regular a absorção de metais pesados, podendo ser usadas como biomonitores da quantidade de metal disponível para as plantas mas não das concentrações sedimentares; • este trabalho aponta para a importância dos sapais como descontaminantes de ecossistemas lagunares e estuarinos, não só pela retenção de alguns metais no sedimento como também nas plantas vasculares.
The ecological and economical importance of the Ria de Aveiro salt marsh and the need to have information on the ecophysiology of its dominant halophytes motivated the present research. Morphological and ecophysiological aspects of the most abundant species of Chenopodiaceae inhabiting the salt marshes of this coastal lagoon (Halimione portulacoides, Sarcocornia perennis subsp. perennis and Salicornia ramosissima) were studied: the importance of morphological characteristics; differences between different populations, and between different generations, of S. ramosissima for the distribution pattern, morphology and NaCl tolerance; nitrate accumulation patterns in different organs and their relation to salt tolerance; degree of accumulation of nutrients in the plants and in the surrounding sediment; the role played by the plants in the retention and immobilisation of heavy metals. Seven sampling sites were selected in the salt marsh areas of the main branches of Ria de Aveiro. Sampling of the species studied was undertaken every month for one annual cycle. Several plant parts were collected (roots, stems, leaves and/or articles), as well as the sediment surrounding them. Several parameters were determined in the sediment, namely water content, pH, Eh, salinity, organic matter content, the concentrations of the ions sodium, potassium, calcium, magnesium and of the heavy metals zinc, lead, cadmium, iron and copper. In the plant material, the following parameters were determined: morphological characters, such as the colour and diameter of the articles, succulence of leafs and segments, and the accumulation, in different organs, of the ions nitrate, chloride, sodium, potassium, calcium, magnesium and the same heavy metals analysed in the sediment. As a complement to sampling, some morphological parameters of S. ramosissima were measured in the field for two consecutive annual cycles, namely colour and height of the plants, number of nodes in the main stem, number of branches, diameter of the branching area, and population density. In addition, seedlings were brought into the laboratory, submitted to different salinities for ten weeks in greenhouse conditions, and their height and number of branches registered weekly. The following conclusions were drawn: • the species S. perennis subsp. perennis and H. portulacoides showed greater morphological variability than S. ramosissima; • Salicornia ramosissima developed better in low salinity, but accumulated a greater amount of chloride and sodium ions; • morphological variability is also under the control of sediment 10 airing, population density and competition, both intra- and interspecific; • the weak correlation between the availability of ions in the sediment and ion accumulation in the plants suggests that the physiology of these species is more important than the environmental conditions; • moderate amounts of heavy metals are retained in the sediments of the sampling sites selected for this study, especially in those near the sources of pollution; • the studied species seem able to regulate the absorption of heavy metals, and they may be used as biomonitors for the amount of metal ions available for the plants, although not for their concentration in the sediment; • this study points out the importance of salt marshes for the decontamination of estuarine and lagunar ecosystems, due to the retention of some metals in the sediments and in vascular plants.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
More sources
We offer discounts on all premium plans for authors whose works are included in thematic literature selections. Contact us to get a unique promo code!

To the bibliography