Contents
Academic literature on the topic 'Halófilos'
Create a spot-on reference in APA, MLA, Chicago, Harvard, and other styles
Consult the lists of relevant articles, books, theses, conference reports, and other scholarly sources on the topic 'Halófilos.'
Next to every source in the list of references, there is an 'Add to bibliography' button. Press on it, and we will generate automatically the bibliographic reference to the chosen work in the citation style you need: APA, MLA, Harvard, Chicago, Vancouver, etc.
You can also download the full text of the academic publication as pdf and read online its abstract whenever available in the metadata.
Journal articles on the topic "Halófilos"
Meseguer Soria, Inmaculada. "Los microorganismos halófilos y su potencial aplicado en biotecnología." Ciencia e Investigación 7, no. 2 (December 31, 2004): 13–17. http://dx.doi.org/10.15381/ci.v7i2.3363.
Full textFlores Vásquez, Anasilvia Del Pilar, Enrique III Idrogo Baigorria, and Carmen Rosa Carreño Farfán. "Rendimiento de polihidroxialcanoatos (PHA) en microorganismos halófilos aislados de salinas." Revista Peruana de Biología 25, no. 2 (May 31, 2018): 153. http://dx.doi.org/10.15381/rpb.v25i2.14249.
Full textVelásquez Emiliani, Anyela Vanessa, Marynés Quintero De La Hoz, Eylin Yaidith Jiménez Vergara, Lina Marcela Blandón García, and Javier Gómez León. "Microorganismos marinos extremófilos con potencial en bioprospección." Revista de la Facultad de Ciencias 7, no. 2 (July 1, 2018): 9–43. http://dx.doi.org/10.15446/rev.fac.cienc.v7n2.67360.
Full textAlcarraz C., Mario, and George Vásquez D. "Aislamiento de microorganismos halófilos con potencial biotecnológico y análisis de parámetros fisicoquímicos en suelos costeros." APORTE SANTIAGUINO 7, no. 2 (December 19, 2014): 09. http://dx.doi.org/10.32911/as.2014.v7.n2.469.
Full textGiménez, Ana María, N. Ríos, P. Hernández, and J. G. Moglia. "Influencia de la edad en el crecimiento de vinal (Prosopis ruscifolia Burkart.), en la Provincia de Santiago del Estero, Argentina." Madera y Bosques 15, no. 2 (August 30, 2016): 45–57. http://dx.doi.org/10.21829/myb.2009.1521190.
Full textFemández Jerí, Yadira, Amparo L. Zavaleta, and David R. Arahal. "Bacterias halófilas moderadas aisladas de las minas salinas de Atacocha - Ayacucho." Ciencia e Investigación 10, no. 2 (December 31, 2007): 59–63. http://dx.doi.org/10.15381/ci.v10i2.4955.
Full textLendínez, Mª Lucía, Francisco M. Marchal, Juan Quesada, and Carlos Salazar. "Aportaciones al conocimiento de la flora halófila de Andalucía (S. España)." Acta Botanica Malacitana 34 (December 1, 2009): 275–80. http://dx.doi.org/10.24310/abm.v34i0.6912.
Full textSchardong, Roberta Moriconi Freire, Oriel Herrera Bonilla, and Sandra Tédde Santaella. "Cultivo de Batis maritima, Sarcocornia ambigua e Sporobolus virginicus com água residuária do cultivo de Litopenaeus vannamei." Biotemas 31, no. 2 (May 24, 2018): 19–32. http://dx.doi.org/10.5007/2175-7925.2018v31n2p19.
Full textMeseguer Soda, Inmaculada. "Aplicaciones de las Halocinas producidas por arqueas halófilas." Ciencia e Investigación 8, no. 2 (December 30, 2005): 101–6. http://dx.doi.org/10.15381/ci.v8i2.6745.
Full textFlores, Mónica L., Amparo I. Zavaleta, Yanina Zambrano, Liliam Cervantes, and Víctor Izaguirre. "Bacterias halófilas moderadas productoras de hidrolasas de interés biotecnológico." Ciencia e Investigación 13, no. 1 (June 14, 2010): 42–46. http://dx.doi.org/10.15381/ci.v13i1.3224.
Full textDissertations / Theses on the topic "Halófilos"
Augusto, Dora Susana Castro Rodrigues. "Teores de vibrios halófilos patogénicos humanos em ostras, por NMP-PCR." Master's thesis, Universidade de Aveiro, 2007. http://hdl.handle.net/10773/737.
Full textO presente estudo foi levado a cabo com o objectivo de determinar a ocorrência e os níveis de Vibrio vulnificus, Vibrio parahaemolyticus (total e potencialmente patogénico) em ostras naturalmente contaminadas, usando dois métodos diferentes de Número Mais Provável (NMP) em conjugação com a técnica de reacção em cadeia da polimerase (PCR) de modo a seleccionar o mais apropriado para análise de rotina. As ostras foram adquiridas em lojas e supermercados locais. Os valores de V. vulnificus (portador do gene que codifica a hemolisina/citolisina da bactéria - vvhA), V. parahaemolyticus total (portador do gene específico da espécie – toxR) e V. parahaemolyticus potencialmente patogénico (portador dos genes que codificam as hemolisinas directa termoestável – tdh e directa termoestável relacionada – trh) foram determinados usando dois métodos de NMP-PCR: (1) enriquecimento em água peptonada alcalina (APW) seguido de PCR (APW-PCR); e (2) enriquecimento em APW e isolamento em agar de tiossulfato citrato bílis sacarose (TCBS) seguido de confirmação das estirpes por PCR (TCBS-PCR). Foi detectado V. vulnificus em quatro amostras de ostras pelo método APWPCR e em três amostras pelo método TCBS-PCR, mas nunca nas mesmas amostras. Foi possível encontrar V. parahaemolyticus em 14 amostras pelo método APW-PCR e em 13 amostras pelo método TCBS-PCR. Quanto aos factores de virulência, foi possível detectar o gene tdh em uma amostra somente pelo método APW-PCR; o gene trh foi detectado em cinco amostras por ambos os métodos, mas nem sempre na mesma amostra. O método APW-PCR demonstrou ser o mais adequado para detectar a presença de V. parahaemolyticus total em ostras, uma vez que gerou maior número de amostras positivas e detectou teores mais elevados, no entanto, recomenda-se o recurso a ambos os métodos para a detecção dos factores de virulência do V. parahaemolyticus e para a detecção de V. vulnificus. ABSTRACT: The present study was carried out to determine the occurrence and levels of Vibrio vulnificus and total and potentially pathogenic Vibrio parahaemolyticus bacteria in naturally contaminated oysters, using two Most Probable Number – Polymerase Chain Reaction (MPN-PCR) different methods in order to select the most appropriate for routine analysis. Oysters were collected from local stores and supermarkets. V. vulnificus (carrying the hemolysin/ cytolysin vvhA gene), total V. parahaemolyticus (carrying the species-specific toxR gene) and potentially pathogenic (carrying the thermostable direct hemolysin - tdh and TDH-related hemolysin - trh genes) V. parahaemolyticus were enumerated by two MPN-PCR methods: (1) Alkaline Peptone Water (APW) enrichment followed by PCR (APW-PCR); and (2) APW enrichment plus isolation on Thiosulfate Citrate Bile Sucrose (TCBS) agar followed by PCR strain confirmation (TCBS-PCR). V. vulnificus was found in four oyster samples by the APW-PCR method and in three by the TCBS-PCR method, but never in the same samples. V. parahaemolyticus was found in 14 oyster samples by the APW-PCR method and in 13 by the TCBS-PCR method. Concerning virulence factors, tdh positive organisms were only detected by the APW-PCR method in one sample; trh positive organisms were found in five oyster samples by both methods though not always in the same sample. The APW-PCR method has shown to be more adequate for the detection of total V. parahaemolyticus in oysters, since it yielded a larger number of positive samples, however, for detection of V. parahaemolyticus virulence factors and V. vulnificus, both methods should be used.
Arias, Bautista Alvaro Javier. "Optimización de la producción de carotenoides por Haloferax sp. utilizando el método de superficie de respuesta." Bachelor's thesis, Universidad Nacional Mayor de San Marcos, 2014. https://hdl.handle.net/20.500.12672/3739.
Full textTesis
Esquerre, Huallpa Cynthia Giovanna. "Caracterización molecular de arqueas halófilas productoras de carotenoides aisladas de ambientes hipersalinos peruanos." Master's thesis, Universidad Nacional Mayor de San Marcos, 2013. https://hdl.handle.net/20.500.12672/9442.
Full textManifiesta que las haloarqueas son microorganismos extremadamente halófilos pertenecientes a la famila Halobacteriaceae del dominio Archaea. Se han descrito 33 géneros diferentes cuyos miembros son halófilos especializados teniendo toda su maquinaria celular adaptada a salinidades elevadas y con diferentes capacidades metabólicas, siendo productores de carotenoides, biopolímeros, enzimas y bacteriorodopsina. Con el objetivo de aislar y caracterizar haloarqueas productoras de carotenoides de ambientes salinos peruanos, se tomaron muestras de agua y sales de salineras localizadas en Huacho, Lima y Maras, Cusco. Además, se recogieron muestras de los Pantanos de Villa, Lima. Primero, se enriquecieron las muestras con el caldo de cultivo SW al 20 % de NaCl adicionado de extracto de levadura 0,2 % y se incubaron a 37 °C por 5 días. Luego, 50 uL de cada enriquecimiento fueron sembrados por separado en placas con el medio SW con la misma composición del caldo de enriquecimiento pero con agar 2 % e incubados a 37°C por 7 días. Cuarenta y dos aislados purificados fueron distribuidos en 8 grupos (I al VIII) en base a los patrones de restricción obtenidos por la digestión doble de sus genes ribosómicos 16S con las enzimas Rsa I y Hinf I. El análisis de las secuencias parciales de los genes ribosómicos 16S usando cebadores específicos para el dominio Archaea mostraron que las 8 cepas estaban asociadas filogenéticamente con géneros de la familia Halobacteriaceae; Haloferax (grupo I, 99% de similitud), Haloarcula (grupos II al V, 91 a 97 % de similitud), Halogeometricum (grupos V y VI, 90 a 93 % de similitud) y Halorubrum (grupo VIII, 99 % de similitud). Además, permitió identificar categóricamente a 6 cepas (99 % de similitud); 03 como Haloarcula (MO1S4A, M02S4A y HE02), la cepa M02S9A como Haloferax y HE03 como Halorubrum. Por otro lado, las pruebas fenotípicas realizadas revelaron que las 8 cepas presentaban rasgos característicos de las haloarqueas como el elevado requerimiento salino para el crecimiento (NaCl 5 – 15 %) y la suceptibilidad a la novobiocina y a la bacitracina. Además, las cepas de Haloarcula fueron capaces de hidrolizar almidón o gelatina; mientras que las cepas de Haloferax y Halorubrum hidrolizaron almidón. Estas actividades hidrolíticas fueron realizadas en altas concentraciones salinas (NaCl 10-20%); por lo tanto, las haloarqueas nativas caracterizadas o sus enzimas podrían ser usadas en procesos industriales realizados bajo tales condiciones extremas.
Tesis
Fernández, Jerí Yadira. "Identificación molecular de Eubacterias halófilas moderadas productoras de exopolisacáridos aisladas en las salinas de Atacocha – Ayacucho." Master's thesis, Universidad Nacional Mayor de San Marcos, 2007. https://hdl.handle.net/20.500.12672/10922.
Full textTesis
Díaz, González Susana. "NAD-glutamato deshidrogenasa de Haloferax mediterranei: clonaje, secuenciación y expresión. Purificación y propiedades de la enzima nativa y recombinante." Doctoral thesis, Universidad de Alicante, 2004. http://hdl.handle.net/10045/1301.
Full textROSAS, RAMIREZ JONATHAN RICARDO 701297, and RAMIREZ JONATHAN RICARDO ROSAS. "Identificación de bacterias halófilas tolerantes a metales pesados." Tesis de maestría, Universidad Autónoma del Estado de México, 2017. http://hdl.handle.net/20.500.11799/79794.
Full textMiranda, Viviane Santos. "Carotenóides de bactérias halófilas = produção, caracterização e atividade antioxidante." [s.n.], 2010. http://repositorio.unicamp.br/jspui/handle/REPOSIP/256417.
Full textDissertação (mestrado) - Universidade Estadual de Campinas, Faculdade de Engenharia de Alimentos
Made available in DSpace on 2018-08-15T23:23:04Z (GMT). No. of bitstreams: 1 Miranda_VivianeSantos_M.pdf: 970063 bytes, checksum: c94605e64c4c1e02a3d26383b3426a04 (MD5) Previous issue date: 2010
Resumo: O interesse pelos carotenóides tem aumentado consideravelmente nos últimos anos pela evidência dos seus já conhecidos benefícios à saúde humana, devido às suas propriedades antioxidantes, anticarcinogênicas e imunomodulatórias. As principais fontes industriais de carotenóides são a síntese química e a extração a partir de plantas e microalgas, porém são poucos os carotenóides cuja produção seja economicamente viável. Considerando que os microrganismos extremófilos são importantes fontes de compostos bioativos e que algumas bactérias extremófilas produzem carotenóides com características estruturais muito diferentes das encontradas nos alimentos, os objetivos deste trabalho foram: identificar os carotenóides produzidos pelas bactérias Halococcus morrhuae (ATCC 17082) e Halobacterium salinarium (ATCC 33171), através de cromatografia líquida de alta eficiência conectada aos detectores de arranjo de diodos e de massas (HPLC-DAD-MS/MS) e estudar, através de planejamento fatorial, o efeito de diferentes condições de cultivo no crescimento de biomassa celular, produção de carotenóides e proteção proporcionada pelos carotenóides contra o oxigênio singlete (O2(1Dg)). Foram identificados 8 carotenóides nas linhagens de Hcc. morrhuae e Hbt salinarium. O carotenóide majoritário foi alltrans-bacterioruberina, seguido dos seus isômeros geométricos 13-cisbacterioruberina, 5-cis,9¿-cis-bacterioruberina, e 5-cis-bacterioruberina e de seus derivados all-trans-bisanidrobacterioruberina, cis-bisanidrobacterioruberina e cistrisanidrobacterioruberina. O carotenóide all-trans-trisanidrobacterioruberina foi encontrado apenas em Hcc. morrhuae. A bactéria Hcc. morrhuae apresentou maior concentração de carotenóides totais, cerca de 87,9 µg/g de massa seca, do que a Hbt. salinarium (44,5 µg/g de massa seca). Ambas as bactérias apresentaram alta desativação do radical ABTS·+ e valores próximos da capacidade antioxidante equivalente de Trolox (TEAC). A bactéria Hcc. Morrhuae apresentou melhor desativação do O2(1Dg), 27% de proteção e a Hbt. salinarium, cerca de 10% de proteção. Portanto a linhagem Hcc. morrhuae foi escolhida para para estudar a quantidade de biomassa, teores de carotenóides totais e atividade antioxidante, através de um delineamento composto central rotacional (DCCR) 23. A variável temperatura foi a que mais influenciou a produção de biomassa, de carotenóides totais e a porcentagem de proteção proporcionada pelos carotenóides contra o O2(1Dg). A máxima produção de biomassa foi observada com 279,76 g/L de NaCl, pH 6,4 e temperatura de 34 ºC. A maior concentração de carotenóides totais e de porcentagem de proteção foi observada a 250 g/L de NaCl, pH 6,0 e 40 ºC
Abstract: The interest on carotenoids has considerably increased in the last years due to the known evidence of their benefits to the human health, related to their antioxidant, anticarcinogenic and immune modulation properties. The major industrial sources of carotenoids are chemical synthesis and extraction from plants and microalgae; however, there are few carotenoids whose production is economically feasible. Considering that extremophile microorganisms are important sources of bioactive compounds and that some extremophile bacteria produce carotenoids with different structural characteristics as compared with those found in foods, the aims of this work were: identify, through HPLC-DADMS/MS, the carotenoids produced by the bacteria Halococcus morrhuae (ATCC 17082) and Halobacterium salinarium (ATCC 33171), and to evaluate, applying factorial design, the effect of different growth conditions on the results of cell biomass, carotenoid production and protection against singlet oxygen (O2(1Dg)). Eight carotenoids from Hcc. morrhuae and Hbt salinarium strains were identified. The major carotenoid was all-trans-bacterioruberin, followed by its geometrical isomers 13-cis-bacterioruberin, 5-cis,9¿-cis-bacterioruberin and 5-cisbacterioruberin and its derivatives all-trans-bisanhydrobacterioruberin, cisbisanhydrobacterioruberin and cis-trisanhydrobacterioruberin. The carotenoid alltrans-trisanhydrobacterioruberin was only found in the Hcc. morrhuae strain. Hcc. morrhuae showed higher concentration of total carotenoids, about 87.9 µg/g of dry mass, than Hbt. salinarium (44.5 µg/g of dry mass). Both bacteria showed high scavenger activity of ABTS·+ and similar trolox equivalent antioxidant capacity (TEAC) values. The bacterium Hcc. morrhuae showed 27% protection against O2(1Dg) and Hbt. salinarium about 10% protection, therefore Hcc. morrhuae strain was chosen to perform the complete factorial design. A response surface methodology (23) was applied to evaluate the production of biomass, content of total carotenoids and antioxidant activity. The variable temperature had more influence on biomass production, total carotenoids and percentage of protection provided by carotenoids against the O2(1Dg). The maximum production of biomasswas observed at 279.76 g/L of NaCl, pH 6.4 and 34 ºC. The highest concentration of total carotenoids and percentage of protection was observed at 40 ºC, 250 g/L of NaCl and pH 6.0
Mestrado
Mestre em Ciência de Alimentos
Bertacchi, Pepe Mónica María. "Archeas halófilas como causa de alteraciones en tripas bovinas saladas." Doctoral thesis, Universitat Politècnica de València, 2016. http://hdl.handle.net/10251/62205.
Full text[ES] El objetivo principal de este trabajo fue el análisis, descripción, caracterización e incidencia de las coloraciones rojo anaranjadas observadas en tripas bovinas saladas (intestinos), prontas para su comercialización. Para ello, en el curso de tres años, se realizó una investigación en dos establecimientos de faena para evaluar el proceso industrial de obtención de intestinos bovinos (proceso primario); y en tres triperías, para estudiar el proceso secundario de industrialización de las tripas bovinas saladas. También se asistió a un establecimiento procesador de sal. Se realizó evaluación sensorial de los productos contaminados y se recolectaron muestras de sal, tripas vacunas y agua para estudios microbiológicos, físico-químicos, moleculares e histológicos. Este trabajo concluye que los microorganismos responsables de las alteraciones son arqueas halófilas extremas identificándose los géneros Haloarcula, Halogranum o Haloterrígena y Haloferax. Las arqueas ingresan al sistema por contaminación cruzada a través de la sal de grado alimentario. Los estudios muestran que una carga extremadamente baja de arqueas es suficiente para su desarrollo. De acuerdo a las observaciones realizadas, se constatan coloraciones rojo anaranjadas en la sal y salmuera de la superficie de las tarrinas con tan sólo 20 días de almacenamiento y hasta un año y medio. Por otra parte, la microscopía electrónica muestra que estos microorganismos halófilos pueden formar biopelículas, adhiriéndose a la superficie de la tripa, alterando su estructura histológica y, por tanto, sus propiedades al momento de la elaboración de embutidos. En los establecimientos estudiados se constató que, a pesar de adoptar todas las medidas para garantizar la inocuidad del producto (GMP, SSOP y HACCP), se presentaban alteraciones de calidad en el producto. En conclusión, se trata de un problema subestimado a nivel industrial, y donde las medidas preventivas desempeñan un papel fundamental.
[CAT] L'objectiu principal d'este treball va ser l'anàlisi, descripció, caracterització i incidència de les coloracions roig ataronjades observades en budells bovins salats (intestins), promptes per a la seua comercialització. Per a això, en el curs de tres anys, es va realitzar una investigació en dos establiments de faena per a avaluar el procés industrial d'obtenció d'intestins bovins (procés primari); i en tres triperies, per a estudiar el procés secundari d'obtenció de budells bovins salats. També es va assistir a un establiment processador de sal. Es va realitzar avaluació sensorial dels productes contaminats i es van recol¿lectar mostres de sal, budells vacunes i aigua per a estudis microbiològics, fisicoquímics, moleculars i histològics. Este treball conclou que els microorganismes responsables de les alteracions són arqueges halòfiles extremes identificant-se els gèneres Haloarcula, Halogranum o Haloterrigena i Haloferax. Les arqueges ingressen al sistema per contaminació encreuada a través de la sal de grau alimentari. Els estudis mostren que una càrrega extremadament baixa d'arqueges és suficient per al seu desenrotllament. D'acord amb les observacions realitzades, es constaten coloracions roig ataronjades en la sal i salmorra de la superfície de les terrines amb tan sols 20 dies d'emmagatzemament i fins a un any i mig. D'altra banda, la microscòpia electrònica mostra que estos microorganismes halòfils poden formar biofilms, adherint-se a la superfície del budell, alterant la seua estructura histològica i, per tant, les seues propietats al moment de l'elaboració d'embotits. En els establiments estudiats es va constatar que, a pesar d'adoptar totes les mesures per a garantir la innocuïtat del producte (GMP, SSOP i HACCP), es presentaven alteracions de qualitat en el producte. En conclusió es tracta d'un problema subestimat a nivell industrial, i on les mesures preventives exercixen un paper fonamental.
Bertacchi Pepe, MM. (2016). Archeas halófilas como causa de alteraciones en tripas bovinas saladas [Tesis doctoral no publicada]. Universitat Politècnica de València. https://doi.org/10.4995/Thesis/10251/62205
TESIS
CAN, UBANDO LORNA CATALINA 772750, and UBANDO LORNA CATALINA CAN. "Identificación de actinobacterias halófilas con capacidad para degradar hidrocarburos policíclicos aromáticos." Tesis de maestría, Universidad Autónoma del Estado de México, 2018. http://hdl.handle.net/20.500.11799/95097.
Full textSilva, Maria Helena Abreu. "Aspectos morfológicos e ecofisiológicos de algumas halófitas do sapal da Ria de Aveiro." Doctoral thesis, Universidade de Aveiro, 2000. http://hdl.handle.net/10773/925.
Full textThe ecological and economical importance of the Ria de Aveiro salt marsh and the need to have information on the ecophysiology of its dominant halophytes motivated the present research. Morphological and ecophysiological aspects of the most abundant species of Chenopodiaceae inhabiting the salt marshes of this coastal lagoon (Halimione portulacoides, Sarcocornia perennis subsp. perennis and Salicornia ramosissima) were studied: the importance of morphological characteristics; differences between different populations, and between different generations, of S. ramosissima for the distribution pattern, morphology and NaCl tolerance; nitrate accumulation patterns in different organs and their relation to salt tolerance; degree of accumulation of nutrients in the plants and in the surrounding sediment; the role played by the plants in the retention and immobilisation of heavy metals. Seven sampling sites were selected in the salt marsh areas of the main branches of Ria de Aveiro. Sampling of the species studied was undertaken every month for one annual cycle. Several plant parts were collected (roots, stems, leaves and/or articles), as well as the sediment surrounding them. Several parameters were determined in the sediment, namely water content, pH, Eh, salinity, organic matter content, the concentrations of the ions sodium, potassium, calcium, magnesium and of the heavy metals zinc, lead, cadmium, iron and copper. In the plant material, the following parameters were determined: morphological characters, such as the colour and diameter of the articles, succulence of leafs and segments, and the accumulation, in different organs, of the ions nitrate, chloride, sodium, potassium, calcium, magnesium and the same heavy metals analysed in the sediment. As a complement to sampling, some morphological parameters of S. ramosissima were measured in the field for two consecutive annual cycles, namely colour and height of the plants, number of nodes in the main stem, number of branches, diameter of the branching area, and population density. In addition, seedlings were brought into the laboratory, submitted to different salinities for ten weeks in greenhouse conditions, and their height and number of branches registered weekly. The following conclusions were drawn: • the species S. perennis subsp. perennis and H. portulacoides showed greater morphological variability than S. ramosissima; • Salicornia ramosissima developed better in low salinity, but accumulated a greater amount of chloride and sodium ions; • morphological variability is also under the control of sediment 10 airing, population density and competition, both intra- and interspecific; • the weak correlation between the availability of ions in the sediment and ion accumulation in the plants suggests that the physiology of these species is more important than the environmental conditions; • moderate amounts of heavy metals are retained in the sediments of the sampling sites selected for this study, especially in those near the sources of pollution; • the studied species seem able to regulate the absorption of heavy metals, and they may be used as biomonitors for the amount of metal ions available for the plants, although not for their concentration in the sediment; • this study points out the importance of salt marshes for the decontamination of estuarine and lagunar ecosystems, due to the retention of some metals in the sediments and in vascular plants.