To see the other types of publications on this topic, follow the link: Hebreeuws.

Journal articles on the topic 'Hebreeuws'

Create a spot-on reference in APA, MLA, Chicago, Harvard, and other styles

Select a source type:

Consult the top 30 journal articles for your research on the topic 'Hebreeuws.'

Next to every source in the list of references, there is an 'Add to bibliography' button. Press on it, and we will generate automatically the bibliographic reference to the chosen work in the citation style you need: APA, MLA, Harvard, Chicago, Vancouver, etc.

You can also download the full text of the academic publication as pdf and read online its abstract whenever available in the metadata.

Browse journal articles on a wide variety of disciplines and organise your bibliography correctly.

1

Van Rooy, H. F. "Latynse vertalings van die Ou Testament - ’n Bespreking aan die hand van Genesis 17: 1-7." Literator 6, no. 4 (May 9, 1985): 52–63. http://dx.doi.org/10.4102/lit.v6i4.936.

Full text
Abstract:
Raakpunte in die studie van Latyn en Hebreeus kom nie dikwels tot hulle reg in die akademiese wêreld nie, en Suid-Afrika is seker geen uitsondering op die reël nie. Tog is daar 'n groot terrein wat op ontginning wag in hierdie verband. As blyk van waardering word hierdie poging in die rigting aangebied aan 'n geëerde leermeester op wie se rekening die gebreke nie geplaas moet word nie. Die Latynse vertalings van die Ou Testament waaraan aandag gegee word, is die Vetus Latina (VL) en die Vulgaat (V). Hulle word vergelyk met die Massoretiese teks (MT), die standaard Hebreeuse teks van die Ou Testament, en met die Septuaginta (LXX), die Griekse vertaling van die Ou Testament wat in die vroeë kerk geweldige aanhang geniet het.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
2

Groenhuis, G. "P.T. van Rooden, Constantijn l'Empereur (1591-1648), professor Hebreeuws en theologie te Leiden. Theologie, bijbelwetenschap en rabbijnse studiën in de zeventiende eeuw." BMGN - Low Countries Historical Review 102, no. 1 (January 1, 1987): 72. http://dx.doi.org/10.18352/bmgn-lchr.2788.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
3

van Wyk, W. C. "WERKWOORDSTAM, STAMFORMASIES EN BETEKENIS IN WOORDEBOEKE VAN BYBELSE HEBREEUS." South African Journal of Linguistics 13, sup28 (November 1995): 131–40. http://dx.doi.org/10.1080/10118063.1995.9724035.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
4

Hoop, Raymond de. "De Masoretische accentuatie als eye-opener: De indeling van Decaloog en priesterzegen." NTT Journal for Theology and the Study of Religion 67, no. 3 (August 18, 2013): 187–208. http://dx.doi.org/10.5117/ntt2013.67.187.hoop.

Full text
Abstract:
De Masoretische accentuatie van de Hebreeuwse Bijbel geeft interessante informatie over de bijbelse tekst en haar interpretatie. Twee bijbelgedeelten die in de joodse en christelijke liturgie (de Decaloog, Ex. 20:2-17/Dt. 5:6-21 en de priesterlijke zegen, Num. 6:24-26) worden hier besproken om aan te tonen dat de accenten ons iets kunnen vertellen over de geschiedenis van de interpretatie van de tekst. Het wordt Besproken wordt de mogelijkheid dat de korte "geboden" (20:13-16; 5:17-20) kunnen worden gelezen als slechts ëën bicolon (distichon), wat aan de tekst een heel andere toon geeft, het kan daardoor minder massief overkomen. Op vergelijkbare wijze kan de priesterzegen gelezen worden als een strofe van twee bicola (disticha), wat juist de inhoud van de zegen met aan het eind een crescendo onderstreept, dit crescendo blijkt niet slechts uit het aantal letters, lettergrepen en woorden, maar ook uit de poëtische structuur. De verschillende indelingen van de Decaloog in de tradities (joods, rooms-katholiek, luthers en calvinistisch) zijn allemaal terug te vinden in de indeling van de Hebreeuwse tekst door middel van accentuatie en andere indicators, zoals petucha en setuma. Deze verschillende indelingen die al in de Masoretische tekst voor handen zijn, zijn belangrijke hulpmiddelen voor de exegeet om de tekst met een open geest te lezen en tot een beter verstaan van die tekst te komen.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
5

van Rooy, H. F. "WORD DIE PARTIKEL AS INLEIDINGSPARTIKEL IN VOORWAARDELIKE SINNE IN BYBELSE HEBREEUS GEBRUIK?" South African Journal of Linguistics 14, sup33 (December 1996): 23–46. http://dx.doi.org/10.1080/10118063.1996.9724079.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
6

Van Rooy, H. F. "Die vertaling van voorwaardelike konstruksies met die deelwoord in Bybelse Hebreeus in ’n aantal Bybelvertalings." Literator 15, no. 3 (May 2, 1994): 155–84. http://dx.doi.org/10.4102/lit.v15i3.683.

Full text
Abstract:
The translation of conditional constructions with the participle in Biblical Hebrew in a number of Bible translationsThis article discusses the translation of conditional constructions in Biblical Hebrew in the Septuagint, Vulgate and the Old and New Afrikaans translations. Conditional sentences with a participle in the Hebrew protasis are discussed as well as instances where a participial phrase is substituted for the protasis. Constructions in laws and in narrative contexts are dealt with separately and single, double and complex constructions are distinguished. Participial constructions in laws are mainly translated by relative constructions. The Septuagint frequently has participial translations and the Vulgate uses a number of different constructions. In narrative contexts the Hebrew participles are used in ordinary conditional sentences after conditional particles. The translations mainly use the present tense in the protases of the conditional sentences in narrative contexts.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
7

BEENTJES, P. C. "IN DE MARGE VAN MANUSCRIPT B 1 KANTTEKENINGEN BIJ DE HEBREEUWSE TEKST VAN SIRACH 30:12e." Bijdragen 48, no. 2 (January 1987): 132–38. http://dx.doi.org/10.2143/bij.48.2.2016193.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
8

Becking, Bob, and Meindert Dijkstra. "Was de ark van Noach een ronde boot?" NTT Journal for Theology and the Study of Religion 69, no. 3 (July 18, 2015): 165–80. http://dx.doi.org/10.5117/ntt2015.69.165.beck.

Full text
Abstract:
In 2010 meldde de Britse krant The Guardian de vondst en de ontcijfering - door de curator Irving Finkel - van een Oud-Babylonisch kleitablet dat verwees naar het verhaal van de zondvloed. Het tablet noemde zelfs de naam van de Babylonische held van de grote vloed: Atrahasis die werd bevolen om een boot te bouwen om aan de komende ramp te ontsnappen. In het nu ontcijferde Ark-Tablet is sprake van een ronde boot. In de pers werd gesuggereerd dat de Ark van Noach eveneens een cirkelvormige boot zou zijn. In dit artikel onderzoeken de auteurs de tradities uit het Oude Nabije Oosten over een grote overstroming en de bouw van een redding-schip. Daarbij wordt geconcludeerd dat de Bijbelse verhalen, hoewel vol van elementen uit de Mesopotamische tradities, niet gelezen kunnen worden als het verslag van de bouw van een ronde boot. In de Hebreeuwse toe-eigening van de oude tradities, wordt het zelfstandig naamwoord tēbāh gebruikt ter aanduiding van de ark. Dat woord heeft een duidelijke intertekstuele verwijzing naar het geboorteverhaal van Mozes Exodus.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
9

Van Rooy, H. F. "Die verhouding van die Siriese Psalm 151 tot die Griekse en Hebreeuse weergawes." Verbum et Ecclesia 18, no. 1 (July 19, 1997): 176–97. http://dx.doi.org/10.4102/ve.v18i1.1132.

Full text
Abstract:
The relation between the Syriac Psalm 151 and the Greek and Hebrew versions This article studies the apocryphal Psalm 151, with special reference to the Syriac version in its relation to the versions of this psalm in the Septuagint and at Qumran. Four different sources of this psalm in Syriac can be distinguished, namely, a commentary on the psalms by Athanasius, a number of inanuscripts of the Peshitta and the Syrohexaplar, the manuscript 12t4 (containing the five Syriac apocryphal psalms as an addendum to the canonical psalms) and a number of other manuscripts with these apocryphal psalms. This psalm existed in more than one version in Hebrew. One version is reflected at Qumran in the psalms Scroll from cave 11 and another one in the Septuagint. The Syriac is dependent on the Greek, but clear signs of an inner-Syriac development can be discerned.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
10

du Toit, J. S., and J. A. Naudé. "TAALKUNDIGE PARADIGMAS IN INLIGTINGKUNDIGE PERSPEKTIEF: DIE HERWINNING VAN RESENTE STUDIES IN HEBREEUSE GRAMMATIKA." South African Journal of Linguistics 11, sup18 (November 1993): 1–21. http://dx.doi.org/10.1080/10118063.1993.9724487.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
11

van Peursen, Wido. "De blijvende boodschap van de Hebreeuwse Bijbel opnieuw verwoord: Kanttekeningen bij de Theologie van het Oude Testament van Hendrik Koorevaar en Mart-Jan Paul." NTT Journal for Theology and the Study of Religion 68, no. 3 (August 18, 2014): 194–210. http://dx.doi.org/10.5117/ntt2014.68.194.peur.

Full text
Abstract:
Onlangs verscheen onder redactie van Hendrik Koorevaar en Mart-Jan Paul een nieuwe Theologie van het Oude Testament. In het Nederlandse taalgebied is het ongeveer een halve eeuw geleden dat een dergelijk standaardwerk verschenen is, namelijk de Hoofdlijnen van de Theologie van het Oude Testament van Th.C. Vriezen. De verwachtingen rondom dit nieuwe boek waren dan ook hooggespannen: Is dat de opvolger van Vriezen? Waar staat deze nieuwe theologie van het Oude Testament? In hoeverre zijn inzichten uit recent oudtestamentisch onderzoek verwerkt? Welke hermeneutische keuzes worden er gemaakt en hoe kunnen we die plaatsen in relatie tot ontwikkelingen in de bijbelse theologie? Dit artikel bevat een grondige analyse van deze vragen en komt tot een genuanceerde kritische evaluatie.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
12

Frau-Cortès, Manel. ""Devastació i Runes": Dues Elegies Hebrees de Ximon Ben Tsémah Duran, Interpretades a la Llum Del Desastre de 1391." Catalan Review 27 (January 2013): 87–116. http://dx.doi.org/10.3828/catr.27.1.87.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
13

"Hebreeuws." Bibliotheca Orientalis 55, no. 3 (August 1, 1998): 481–87. http://dx.doi.org/10.2143/bior.55.3.2015868.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
14

"Hebreeuws." Bibliotheca Orientalis 55, no. 5 (December 1, 1998): 882–84. http://dx.doi.org/10.2143/bior.55.5.2015886.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
15

"Hebreeuws." Bibliotheca Orientalis 57, no. 1 (April 1, 2000): 136–40. http://dx.doi.org/10.2143/bior.57.1.2015761.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
16

"Hebreeuws." Bibliotheca Orientalis 57, no. 5 (December 1, 2000): 682–86. http://dx.doi.org/10.2143/bior.57.5.2015794.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
17

"Hebreeuws." Bibliotheca Orientalis 65, no. 1 (May 31, 2008): 162–79. http://dx.doi.org/10.2143/bior.65.1.2030883.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
18

"Middeleeuws Hebreeuws." Bibliotheca Orientalis 56, no. 5 (December 1, 1999): 722–25. http://dx.doi.org/10.2143/bior.56.5.2015840.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
19

Spronk, Klaas. "Erasmus en het Hebreeuws op de Goudse glazen." Kerk en Theologie 73, no. 4 (November 1, 2022). http://dx.doi.org/10.5117/kt2022.4.007.spro.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
20

O'Kennedy, Daniel F. "Sagaria 2:8(12): ’n Moontlike Afrikaanse vertaling van ’n moeilike teks." In die Skriflig/In Luce Verbi 47, no. 1 (November 29, 2013). http://dx.doi.org/10.4102/ids.v47i1.85.

Full text
Abstract:
Geleerdes stem saam dat die Hebreeuse teks van Sagaria 2:8 (v. 12 in Hebreeus) uiters moeilik is om te vertaal. Hierdie artikel fokus op die volgende vrae: Maak die Masoretiese teks sin? Moet ons die Masoretiese teks wysig? Die vertaling van die volgende ingewikkelde woorde en frases word bespreek: (1)תואבצ הוהי; (2) ינחלשׁ דובכ רחא; 3) the particle יכ; (4) תבבב; (5) en וניע. Die skrywer glo dat dit nie nodig is om die Masoretiese teks te wysig nie en bied die volgende moontlike vertaling aan: ‘Want so sê die HERE van alle magte: Ná die heerlikheid (d.i. die visioen) het Hy my gestuur na die nasies deur wie julle uitgebuit is; waarlik, wie aan julle vat, vat aan die appel van sy oog.’Zechariah 2:8(12): A possible Afrikaans translation of a difficult text. Scholars agree that the Hebrew text of Zechariah 2:8 (v. 12 in Hebrew) is extremely difficult to translate. The questions posed by this article is: Does the Masoretic text make sense? Do we need to change the Masoretic text? The article discuses the translation of the following difficult words or phrases: (1)תואבצ הוהי; (2) ינחלשׁ דובכ רחא;3) the particle יכ; (4) תבבב; (5) and וניע. The author argues that we do not need to change the Masoretic text and the following possible translation is presented: ‘For thus says the Lord of all powers: After the glory (i.e. the vision) He sent me to the nations who plundered you; truly, the one who touches you touches the apple of his eye.’
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
21

Office, Editorial. "Rekenaartegnologie - ’n brug tussen die Ou Testament en vandag." In die Skriflig/In Luce Verbi 27, no. 1 (June 25, 1993). http://dx.doi.org/10.4102/ids.v27i1.1448.

Full text
Abstract:
Aan die Stellenbosse Universiteit bestaan tans ’n Navorsingseenheid wat op ’n unieke wyse die moontlikhede van die moderne rekenaartegnologie inspan en benut in die interpretasie van die taal (Bybelse Hebreeus) en die teks van die Ou Testament.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
22

Kruger, P. A. "Liggaamstaal as kommunikasie: perspektiewe uit die Hebreeuse Bybel." In die Skriflig/In Luce Verbi 33, no. 2 (August 17, 1999). http://dx.doi.org/10.4102/ids.v33i2.621.

Full text
Abstract:
Body language as communication: perspectives from the Hebrew Bible This contribution treats aspects of the important source of nonverbal communication in the Hebrew Bible. It focuses especially on the following themes: - the problem of terminology, - legal acts, with special emphasis on the idea of dissociation, - the manner in which some emotions (shame, disgust) are displayed nonverbally, - the manifestation of nonverbal communication in narrative literature (especially in the nonverbal category “proxemics” in Ruth 2-3).
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
23

Kruger, Paul A. "Sosiologiese en antropologiese insigte en die studie van die Hebreeuse Bybel: 'n Bestekopname1." HTS Teologiese Studies / Theological Studies 56, no. 1 (January 11, 2000). http://dx.doi.org/10.4102/hts.v56i1.1704.

Full text
Abstract:
Sociological and anthropological insights and the study of the Hebrew Bible: A review. This article reviews the main trends in the social-scientific study of the Hebrew Bible. It focuses on the following central issues: the theoretical principles underlying this approach, anthropologists and the Hebrew Bible, the Hebrew Bible and comparative anthropology, anthropological evidence from African cultures, and the Hebrew Bible in social-scientific research: perils and prospects.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
24

"JAGERSMA, H., Genesis 1:1-25:11 (Verklaring van de Hebreeuwse Bijbel; Baarn: Callenbach, 1995), pp. 285. Cloth, n.p. ISBN 90-266-0363-0." Journal for the Study of the Old Testament 21, no. 70 (June 1996): 118. http://dx.doi.org/10.1177/030908929602107012.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
25

De Bruyn, Joseph J. "The office of prophets as an emergency measure." In die Skriflig/In Luce Verbi 47, no. 1 (November 29, 2013). http://dx.doi.org/10.4102/ids.v47i1.673.

Full text
Abstract:
Initially there was not supposed to be a prophetic office in Israel. ‘Prophetism’ was considered to be part of work that the priests performed. Thus, the priests were seen to be acting as prophets. Generally speaking, the prophets of the Old Testament are described as people who preached the Word of God. In the same way, priests are generally described as people who fulfilled functions at the temple and whose task it was to sacrifice on behalf of the Israelites. This article, however, argues that Yahweh intended much more through the establishment and ministry of the priests than merely administer sacrifices. It is the contention that Yahweh ordained the office of priests to preach the Word of God or to give advice in accordance with the will of Yahweh as it is documented in the Torah. The article’s contribution to the subject of prophetism in Israel will begin by studying the chronological history of Israel as it is described in the Hebrew Bible. The terms prophet, prophecy and prophetism will also be examined as they are used in the Hebrew Bible. By doing so, the article will show that it was only when the priests failed in their prophetic calling or when Yahweh wanted to change the cult or political establishment that He called people from outside of the established cult to fulfil the role of prophet. Yahweh used the prophetic office in times of need. One may call it an emergency measure – in times when the priests failed in their calling.Die bedoeling was aanvanklik nie dat daar ’n profetiese amp in Israel moes wees nie. ‘Profetisme’ was veronderstel om deel van die priesterlike amp te wees. Die priesters het dus as profete opgetree. Oor die algemeen word die Ou-Testamentiese profete as persone beskryf wat die Woord van God verkondig het. Op ’n soortgelyke algemene wyse word priesters as persone beskryf wat hulle werk by die tempel verrig het en wie se taak dit was om namens die Israeliete te offer. Hierdie artikel argumenteer egter dat Jahwe oorspronklik met die instelling van die priesteramp meer as net offerdiens in gedagte gehad het. Jahwe het oorspronklik die priesteramp ingestel om die Woord van God te preek en om advies te gee in oorstemming met die wil van Jahwe soos dit in die Tora vervat is. In hierdie artikel word die chronologiese geskiedenis van Israel soos dit in die Hebreeuse Bybel beskryf word, bestudeer. Die terme profeet, profesie en profetisme soos in die Hebreeuse Bybel gebruik, sal ook beskryf word. In die bestudering van hiervan sal aangedui word dat Jahwe persone van buite die kultus slegs as profete aangestel het wanneer die priesters in hulle profetiese taak gefaal het of wanneer Hy verandering in die bestaande kultus of politieke stelsel te weeg wou bring. Jahwe het dus die profete-amp as noodmaatreël gebruik wanneer die priesters in hulle profetiese roeping gefaal het.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
26

Mbamalu, Abiola. "Life’ in the fourth Gospel and its resonances with Genesis 1−3." In die Skriflig/In Luce Verbi 48, no. 1 (March 20, 2014). http://dx.doi.org/10.4102/ids.v48i1.1719.

Full text
Abstract:
The fourth Gospel is notably different from the Synoptics in its apparent lack of explicit fulfilment motif. Indeed the fourth Gospel is quite different in some ways because of its high Christology. Notable in this regard is its take on ‘realised’ eschatology. Scholars have found little in the Hebrew Scriptures as the Gospel’s take-off point for this understanding. This article argues that the fourth Gospel’s understanding of ‘realised’ eschatology is informed by its understanding of the concept of life as found in the early chapters of Genesis.‘Lewe’ in die vierde Evangelie en die weerklank daarvan Genesis 1−3. Die vierde Evangelie verskil aansienlik van die Sinoptiese Evangelies in die opsig dat ’n ekplisiete vervullingsmotief ooglopend daarin ontbreek. Trouens, daar word dikwels gesê dat die vierde Evangelie radikaal van die basiese leringe van die Bybel afwyk, in besonder vanweë die prominente Christologie daarvan. Wat veral in die verband merkwaardig is, is die opvatting van ’n ‘gerealiseerde’ eskatologie in die Evangelie. Tot dusver het geleerdes weinig in die Hebreeuse Bybel gekry om hierdie opvatting as die uitgangspunt van die Evangelie te regverdig. Hierdie artikel voer aan dat die verstaan van ‘n ‘gerealiseerde’ eskatologie in die vierde Evangelie gebou is op die verstaan van die konsep van lewe soos in die eerste hoofstukke van Genesis gevind word.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
27

McCuistion, Paul R., Colin Warner, and Francois P. Viljoen. "Fulfilment of righteousness: Historical and ontological perspective of Matthew 3:15." In die Skriflig/In Luce Verbi 48, no. 1 (March 20, 2014). http://dx.doi.org/10.4102/ids.v48i1.1695.

Full text
Abstract:
This article maintained that the historicity of Jesus’ baptism was intended to flesh out the righteousness of God that was well-documented in the Hebrew Scriptures. Furthermore, the historical event initiated the ontological emphasis on the relationship of baptism to righteousness. To support this proposal, this article focused on Matthew’s fulfilment statement in Matthew 3:15. Looking specifically at this verse within its context, the article examines what Matthew may have intended for his community to grasp regarding the Christian tradition of righteousness. The article is divided into four sections that are intended to examine Matthew’s intentions. Firstly, the immediate context is examined, showing the influences and setting for the fulfilment statement. The following section explores the fulfilment statement within this context. The third section uncovers some of the theological traditions in Paul and the church fathers. Finally, the baptismal statement of Matthew 3:15 will be tied directly to the relationship of the law and righteousness in Matthew’s ἦλθον statement of Matthew 5:17. Hierdie artikel betoog dat die historiese waarheid van Jesus se doop bedoel was om die geregtigheid van God, wat volledig uiteengesit is in die Hebreeuse Bybel, te versterk. Verder het die historiese gebeurtenis die ontologiese klem op die verhouding van die doop tot geregtigheid geïnisieer. Om hierdie voorstel te ondersteun, fokus hierdie artikel op Matteus se verklaring van verwesenliking (Mat 3:15). Deur spesifiek na hierdie vers binne sy konteks te kyk, ondersoek die artikel wat Matteus moontlik beplan het sodat sy gemeenskap die Christelike tradisie van geregtigheid kon begryp. Die artikel is in vier afdelings verdeel om sodoende Matteus se bedoelings te ondersoek. Eerstens word die onmiddellike konteks ondersoek wat die invloede en agtergrond van die verklaring van die verwesenliking uitwys. In die volgende afdeling word die verklaring van die verwesenliking in hierdie konteks verken. In die derde afdeling word ’n paar van die teologiese tradisies van Paulus en die kerkvaders aan die lig gebring. Ten slotte is die doopverklaring van Matteus 3:15 regstreeks aan die verhouding van reg en geregtigheid in Mattheus se ἦλθον verklaring van Matteus 5:17 gekoppel.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
28

d'Assonville, Victor E. "‘Monumentum aere perennius’ – Discussions and Decisions by the Synod of Dort on the Translation of the Bible." Koers - Bulletin for Christian Scholarship 84, no. 1 (December 12, 2019). http://dx.doi.org/10.19108/koers.84.1.2475.

Full text
Abstract:
The Synod of Dordrecht 1618/19 was not only the most ecumenical synod of reformed churches in history, but is also famous for reaching closure with the formulation of the Canons of Dort, on the highly controversial discussions of election, grace, predestination, free will and other related theological themes that disturbed the Netherlands during the first two decades of the 17th century. Unfortunately, in the wake of this, other crucial matters that also were dealt with at the Synod tend to be obscure. The critical issue of Bible translation is one such example. Although this theme appears to be in the shadow of the contentious debates on election etc., till today the importance of the decisions of the Synod on the principles of Bible translation, which gave rise to the well-known Dutch “Statenvertaling” (State Translation), remain unassailed. These include principles such as translating from the original languages, staying as close as possible to the original source text, remaining as faithful as possible to the typical Hebrew and Greek idiom, as well as the use of an unadulterated, understandable language as target language – with special consideration of and respect for the Names of the Lord, while also taking other important translations into account. Key concepts Statenvertaling (Dutch State Translation); Dordrecht/Dort ; Bible translation ; Translation principles ‘Monumentum aere perennius’ – Diskussies oor en besluite deur die Sinode van Dordrecht oor Bybelvertaling Opsomming Die Sinode van Dordrecht 1618/19 was nie slegs die mees ekumeniese sinode van gereformeerde kerke in die geskiedenis nie, maar dit is ook beroemd vir die vasstelling van die Dordtse Leerreëls wat terselfdertyd as afsluiting gedien het vir die hoogs omstrede diskussies oor die uitverkiesing, genade, voorsienigheid, vrye wil en ander samehangende teologiese onderwerpe – temas wat groot onrus veroorsaak het in die Nederlande gedurende die eerste twee dekades van die sewentiende eeu. Ongelukkig bring die bekendheid van die Dordtse Leerreëls mee dat ander sleutelsake wat ook deur die sinode hanteer is in die vergetelheid raak. Die sentrale kwessie van Bybelvertaling is een só ’n aspek. Ofskoon dit lyk of hierdie saak in die skaduwee van die kontensieuse diskussies oor uitverkiesing ensovoorts staan, is die betekenis van die sinodebesluite oor die beginsels van Bybelvertaling (wat uiteindelik in die Statevertaling uitgemond het) ’n uitgemaakte saak. Dit sluit beginsels in soos om uit die oorspronklike tale te vertaal, om so na as moontlik aan die oorspronklike bronteks te bly, terwyl ook so getrou as moontlik die tipiese Hebreeuse en Griekse idioom weergegee word en terselfdertyd van ’n suiwer, verstaanbare segswyse en uitdrukking in die doeltaal gebruik gemaak word. Hierby kom besondere aandag aan en respek vir die Name van die Here terwyl ook ander belangrike vertalings in ag geneem word in die vertaalproses. Kernbegrippe: Statevertaling; Dordrecht / Dordt; Bybelvertaling; Vertaalbeginsels
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
29

Van Rooy, Herrie F. "The Syriac versions of Old Testament quotations in Matthew." In die Skriflig/In Luce Verbi 49, no. 1 (March 4, 2015). http://dx.doi.org/10.4102/ids.v49i1.1916.

Full text
Abstract:
In the Gospel of Matthew 10 quotations from the Old Testament are introduced by a formula containing the verb πληροῦν. This article explores the rendering of 9 of these 10 quotations in 3 Syriac versions of the New Testament, namely the Peshitta and the 2 versions of the Old Syriac Gospels (Sinaiticus and Curetonianus). The question addressed is the relationship of the Syriac versions to one another, to the Peshitta of the Old Testament and to the Greek Gospel. For the quotations in Matthew, their relationship to the Hebrew and Greek Old Testament is very important. In the quotations discussed, the Greek New Testament did not make much use of the Septuagint as it is known today. The Old Testament Peshitta influenced the Old Syriac, but not to the same extent in all instances. This influence could have been through Tatian’s Diatessaron. Tatian probably used the text of the Old Testament Peshitta for the quotations of the Old Testament in the gospels. In instances where the Curetonianus and the Sinaiticus differ, it could demonstrate attempts to bring the text closer to the Greek New Testament. The New Testament Peshitta normally started with a text close to the Old Syriac, but frequently adapted it to bring it closer to New Testament Greek.Die Siriese weergawes van die Ou-Testamentiese aanhalings in Matteus. Die Evangelie van Matteus het 10 aanhalings uit die Ou Testament wat deur ’n formule met die werkwoord, πληροῦν, ingelei word. Hierdie artikel ondersoek die weergawe van 9 van die 10 aanhalings in drie Siriese weergawes van die Nuwe Testament, naamlik die Peshitta en die twee weergawes van die Ou Siriese Evangelies (Sinaiticus en Curetonianus). Die vraagstuk handel oor dieverhouding van die drie Siriese weergawes tot mekaar, tot die Peshitta van die Ou Testament en die Griekse Evangelie. Vir die aanhalings in Matteus is hulle verhouding tot die Hebreeuse e Griekse Ou Testament baie belangrik. In die aanhalings wat bespreek word, maak die Griekse Nuwe Testament nie veel van die Septuagint gebruik soos dit vandag bekend is nie. Die Ou Testament Peshitta het die Oud Siriese Evangelies beïnvloed, maar nie tot dieselfde mate in al die voorbeelde nie. Hierdie invloed kon geskied het via Tatianus se Diatessaron. Tatianus het waarskynlik die teks van die Peshitta van die Ou Testament vir die Ou-Testamentiese aanhalings in die Evangelies gebruik. In die gevalle waar die Curetonianus en die Sinaiticus verskil, is die verskille waarskynlik te wyte aan pogings om die teks nader aan die Griekse Nuwe Testamentte bring. Die Nuwe Testament Peshitta het waarskynlik met ’n teks naby aan die Oud Siriese begin, maar het dit dikwels aangepas om dit nader aan die Griekse Nuwe Testament te bring.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
30

Van de Beek, Abraham. "Moses, Elijah, and Jesus: Reflections on the basic structures of the Bible." In die Skriflig/In Luce Verbi 46, no. 1 (September 14, 2012). http://dx.doi.org/10.4102/ids.v46i1.43.

Full text
Abstract:
This article deals with the end of the lives of Moses and Elijah as the representatives of the Torah and the Prophets. Moses was not allowed to enter the Promised Land, and Elijah left it before he was taken up. These events are interpreted as indicating that the Law is not able to bring the people into the Promised Land and that the Prophets cannot keep them there. The end of Moses’ life is also the end of the Torah. The Prophets end with the call for a new Elijah. The Ketubim, as the human response on God’s acting, do not better. The Hebrew Bible ends with the exile. The New Testament begins where the Prophets end: a new Elijah, in the person of John the Baptist. He works at exactly the place where Israel entered the land after Moses’ death and where Elijah left the land. It is a reprise of the fulfilment of the promise. John points to Jesus, who begins his work at this place, not going on dry feet through the Jordan River,but fulfilling all righteousness when drawn into the water of God’s judgement. Then the way to the land is open to Moses and Elijah in the glory of God on the Mount of Transfiguration, when they speak about the exodus of Jesus on the cross. Salvation is not in the law or in conversion but in being baptised into Christ in his death. Moses, Elia en Jesus: Oorwegings oor die fundamentele strukture van die Bybel. Hierdie artikel gaan oor die einde van die lewes van Moses en Elia as die personifikasies van die Torah en die profete. Moses is verhinder om in die beloofde land in te gaan en Elijah moes dit verlaat voordat hy hemel toe gegaan het. Hierdie gebeurtenisse word so geïnterpreteer dat die Wet die volk nie in die beloofde land kan bring nie, en dat die profete hulle nie daar kan hou nie. Die einde van die lewe van Moses is ook die einde van die Torah. Die profete eindig met die oproep vir ’n nuwe Elia. Die Ketubim as die menslike antwoord op God se dade doen nie beter nie. Die Hebreeuse Bybel eindig in die ballingskap. Die Nuwe Testament begin daar waar die profete eindig: ’n nuwe Elia, in die persoon van Johannes die Doper. Hy werk op presies daardie plek waar Israel na Moses se dood die land ingekom het en waar Elia dit verlaat het. Daar is ’n terugkeer na die vervulling van die belofte. Johannes wys na Jesus wat sy werk op hierdie plek begin. Hy gaan nie droogvoet deur die Jordaan nie maar gaan onder in die water van God se oordeel om alle geregtigheid te vervul. Dan is die pad na die land oop vir Moses en Elia en verskyn hulle in die glorie van God op die berg van die verheerliking, waar hulle met Jesus oor sy exodus aan die kruis praat. Redding is nie in die Wet of in bekering nie maar deurdat ’n mens gedoop word in die dood van Christus.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
We offer discounts on all premium plans for authors whose works are included in thematic literature selections. Contact us to get a unique promo code!

To the bibliography