Journal articles: 'Historie architektury'

1

Morawska, Wiktoria. "SPOŁECZNE ZAKORZENIENIE ARCHITEKTURY NA PRZYKŁADZIE XVII-WIECZNEJ SYNAGOGI W ZAMOŚCIU." Ogrody Nauk i Sztuk 11, no. 11 (August 26, 2021): 73–84. http://dx.doi.org/10.15503/onis2021.73.84.

Full text

Abstract:

ABSTRAKT Teza. Celem artykułu jest wskazanie społecznego zakorzenienia architektury synagogalnej na przykładzie XVII-wiecznej bóżnicy w Zamościu. Analiza stanowi próbę wykazania związku między usytuowaniem zabytku w strukturze urbanistycznej a przeżyciami mniejszości, historią losów społeczności i gminy żydowskiej na terenie miasta. Omówione koncepcje. Z uwagi na charakter podjętego tematu analiza była oparta na badaniach archiwaliów, co stanowi podstawową metodę pracy w ramach dyscypliny historii sztuki. Oprócz studiów materiałów inwentaryzatorskich i samego obiektu w treści artykułu odnoszono się do tez najważniejszych badaczy i badaczek architektury synagogalnej i urbanistyki w Polsce: E. Bergman, J. Jagielskiego, A. Łupienko, A. Zabłockiej-Kos, K. Matyjaszka, M. oraz K. Piechotków. Wyniki i wnioski. Analiza wykazała błędność dotychczasowych interpretacji stylistyki synagogi w Zamościu jako sefardyjskiej. Wysuwa się wniosek, że wzorem była – oprócz wcześniejszych bożnic, w których stosowano centralizację głównej sali modlitewnej i podobny układ – architektura kościelna z obszaru Ordynacji Zamojskiej. Świadczy o tym m.in. implikowanie detalu stosowanego w ramach typu kalisko-lubelskiego. Wątek ten wysuwa się także jako nowy problem badawczy, który, jak do tej pory, nie został opisany w kontekście budownictwa judaizmu. Jednocześnie wskazuje się na szeroki kontekst społeczny, w którym istnieje przedreformacyjna architektura synagogalna. Przełom XVI i XVII w. był czasem kreowania nowych form w obrębie budownictwa żydowskiego w Polsce i tzw. Złotym Wiekiem Żydów Polskich. Jest to odwrotną tendencją od krajów Europy Zachodniej, z których wysiedlono społeczność żydowską, a rozwój budowlany został wstrzymany. Wartość poznawcza podejścia. Największą wartość stanowi oryginalna, dotychczas nie podejmowana próba wdrażania dyskursu krytycznego wobec silnie rozpowszechnionej teorii ciągłości tradycji hiszpańskiej w ramach architektury bóżnic. Jednocześnie w artykule zaprezentowano dyrektywę metodologiczną, w ramach której zakłada się, że w historii architektury priorytetem nie jest tylko uwzględnianie ergonomiczności, ale warunków społeczno-kulturowych, w których budowla istnieje. Oznacza to potrzebę interdyscyplinarnej analizy dzieła sztuki, w której uwzględnia się nie tylko opis formy, ale interpretację znaczenia, które metaforycznie ma „nosić” realizowany obiekt. Słowa kluczowe: architektura, synagogi, bożnice, socjologia miasta, Zamość, renesans, wschodnia polska

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

2

Rytelewska-Chilczuk, Natalia. "Rola architektury miejskiej w budowaniu tożsamości mieszkańców miast." Ogrody Nauk i Sztuk 8 (July 23, 2018): 224–33. http://dx.doi.org/10.15503/onis2018.224.233.

Full text

Abstract:

Teza. Przedmiotem artykułu była analiza transformacji tożsamości miejskiej w oparciu o architekturę i tkankę miejską. Teza autorki zakładała, że architektura odgrywa rolę w budowaniu miejskiej tożsamości, co zaprezentowano na przykładzie dwóch polskich miast. Wraz z transformacją przestrzeni miejskiej następuje zmiana postrzegania miast, nie tylko przez mieszkańców, lecz także na arenie narodowej i międzynarodowej. Ważną role pełnią nowo powstające instytucje o charakterze edukacyjnym i historycznym, takie jak Europejskie Centrum Solidarności czy Muzeum Śląskie. Omówione koncepcje. W pracy wykorzystano teorie modyfikacji oraz nawarstwienia stosowane przez Ewę Rewers w analizie tożsamości miejskiej. W badaniach powołano się także na rolę ideologii w kreowaniu i projektowaniu miast. Analizie poddano aplikacje, jakie zostały zgłoszone przez miasta w konkursie na Europejską Stolicę Kultury. Wyniki i wnioski. Transformacja i rola architektury odgrywa znaczącą rolę w budowaniu tożsamości miejskiej. Dodatkowo miasta poprzez projektowane instytucje podkreślają swoją rolę w budowaniu polskiej historii (instytucje muzealne) oraz walczą z negatywną stereotypizacją (rewitalizacja opuszczonych zakładów przemysłowych). Istotną rolę odgrywa także rewitalizacja obszarów przemysłowych, która pozwala na stworzenie mostu między historycznymi oraz współczesnymi przestrzeniami miejskimi. Oryginalność/wartość poznawcza podejścia. Temat artykułu łączy w sobie analizy z pogranicza urbanistyki, socjologii, architektury i sztuk wizualnych. Podejście humanistyczno-techniczne pozwala na głębszą analizę tematu tożsamości miejskiej oraz potraktowanie miasta jako przedmiotu nauki, a nie tylko tła dla toczącego się w mieście życia codziennego.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

3

Mączyński, Ryszard. "Dorobek badawczy Marka Kwiatkowskiego." Biuletyn Historii Sztuki 81, no. 3 (September 2, 2020): 529–42. http://dx.doi.org/10.36744/bhs.485.

Full text

Abstract:

Gromadzony przez ponad półwiecze dorobek badawczy Marka Kwiatkowskiego (1930-2016) jest bardzo obszerny, liczy ponad 250 pozycji – artykułów i monografii, zarówno naukowych, jak też popularnonaukowych. Jedna z ostatnich wydanych przezeń książek została zatytułowana: Moja pasja – architektura. Fakty, hipotezy (2012). Tytuł zdaje się znaczący, gdyż rzeczywiście w jego pisarstwie zagadnienia architektoniczne dominowały w sposób bezwzględny. To niewątpliwie efekt przymiarek z czasów młodzieńczych do podjęcia w przyszłości – co nigdy się ostatecznie nie urzeczywistniło – zawodu architekta projektanta. Spośród wielu możliwych zagadnień architektonicznych najbliższa mu była epoka panowania Stanisława Augusta. W tym przypadku oddziałała siła inspirująca promotora – profesora Stanisława Lorentza, który bardzo skutecznie szczepił swoim uczniom własną predylekcję do architektury Rzeczypospolitej XVIII wieku. Innym czynnikiem, również mającym doniosły wpływ, stało się piastowane stanowisko – najpierw kuratora, a następnie dyrektora Łazienek Królewskich w Warszawie – jednej z najwspanialszych zabytkowych rezydencji owej epoki. Zagadnienia węzłowe, tematy, które w swych poszukiwaniach badawczych podejmował Marek Kwiatkowskich objęły trzy zasadnicze kręgi: poczynania artystyczne monarchy – Stanisława Augusta (zwłaszcza w odniesieniu do Łazienek oraz Zamku Królewskiego); architekturę Warszawy i Mazowsza (choć te granice terytorialne bywały niejednokrotnie przekraczane, sięgając po Wielkopolskę czy aż po Kresy Wschodnie); a także postacie architektów, twórców klasycystycznych budowli zarówno z czasów stanisławowskich, jak i z doby Królestwa Polskiego. Do najznakomitszych osiągnięć Marka Kwiatkowskiego należy zaliczyć cztery jego autorskie książki. Najstarsza z nich – Szymon Bogumił Zug, architekt polskiego klasycyzmu (1971) – przyniosła obszerne opracowanie życia i dokonań jednego z najbardziej oryginalnych twórców doby Oświecenia: Rozprawa Stanisław August król-architekt (1983) po raz pierwszy w polskim piśmiennictwie ujęła wszystko to, co w zakresie architektury – i tej zrealizowanej, i tej pozostawionej w licznych projektach – powstało w kręgu monarchy, z jego inicjatywy, z jego funduszy. Pokłosiem wielu lat prowadzonych badań szczegółowych stała się monumentalna edycja Architektura mieszkaniowa Warszawy. Od potopu szwedzkiego do powstania listopadowego (1989), gdzie nakreślona została szeroka panorama stołecznego budownictwa – pałaców i kamienic – w okresie prawie dwóch stuleci. Podsumowaniem zaś dociekań nad prywatną siedzibą króla Stanisława Augusta jest Wielka księga Łazienek (2000), będąca obszerną monografią tej pałacowo-ogrodowej rezydencji. Z pewnością publikacje owe trwać będą przez następne dekady jako najszlachetniejsza – i ciągle żywa – klasyka polskiej historii sztuki.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

4

Bąba-Ciosek, Natalia, and Ewelina Mamet. "Muzyka i architektura – kontekst śląski. Koncepcja projektowa wystawy edukacyjno-promocyjnej." BUILDER 287, no. 6 (May 31, 2021): 46–50. http://dx.doi.org/10.5604/01.3001.0014.8822.

Full text

Abstract:

W artykule zostały omówione metody pracy oraz rezultaty badań, które stanowiły podstawę realizacji całościowej koncepcji wystawienniczej dotyczącej wybranych zagadnień z obszaru historii muzyki na Śląsku. Celem pracy jest przedstawienie rozwiązania projektowego wystawy pt.: Historia muzyki – kontekst śląski oraz wskazanie przestrzeni interpretacji w ramach związków architektury z muzyką. W wyniku prowadzonych prac został zrealizowany projekt wystawy, która ma charakter edukacyjny i równocześnie wymiar artystyczny.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

5

Barycz, Rafał, and Paweł Saramowicz. "Nowa-stara tożsamość. Z cyklu: Barycz & Saramowicz. Najnowsze dzieła architektoniczne." BUILDER 269, no. 12 (November 29, 2019): 18–21. http://dx.doi.org/10.5604/01.3001.0013.5777.

Full text

Abstract:

KAMIENICA STARE PODGÓRZE W KRAKOWIE. Krakowskie Podgórze, położone w sercu zabytkowego Krakowa, do 1914 r. było samodzielnym miastem. Dziś jest jednym z najbardziej atrakcyjnych do inwestowania terenów. Autorzy przedstawiają historię Podgórza. Kreślą architektoniczny i urbanistyczny kontekst, w którym według projektu Biura Architektonicznego Barycza i Saramowicza przy ul. Zamoyskiego 44 w Krakowie wznoszony jest wielorodzinny budynek mieszkaniowy. Projekt kamienicy został zainspirowany naturą skalistych wzgórz krzemionkowych pobliskiego Wzgórza Krzemionek, co znajduje odzwierciedlenie w formie bryły oraz wizualnym odbiorze materiału użytego w elewacjach. Poprzez taki zabieg odniesiono się do tożsamości miejsca. Zewnętrzna powłoka budynku została ujednolicona Plan O AUTORACH: Dr Rafał Barycz i dr Paweł Saramowicz są jednymi z najwybitniejszych polskich architektów. Wychowankowie grazkiej oraz weneckiej szkoły architektonicznej, w 1991 r. założyli w Krakowie Biuro Architektoniczne Barycz i Saramowicz. Są autorami kilkudziesięciu innowacyjnych budynków z segmentu architektury użyteczności publicznej, mieszkaniowej wielorodzinnej, willowej oraz rezydencjalnej, edukacji, sportu i rekreacji, przemysłu oraz handlu, jak również wnętrz. Zostali uhonorowani licznymi nagrodami architektonicznymi. Ogłosili kilkadziesiąt publikacji w kraju i za granicą, dotyczących zagadnień nowoczesnego projektowania architektonicznego. Ich twórczości poświęconych jest kilkaset publikacji w literaturze fachowej. W 2002 r. Barycz i Saramowicz byli współtwórcami Wydziału Architektury i Sztuk Pięknych Krakowskiej Akademii Andrzeja Frycza Modrzewskiego, gdzie prowadzą mistrzowską klasę projektową. Ci cenieni wychowawcy młodzieży architektonicznej są promotorami wielu prac dyplomowych. Rafał Barycz jest m.in. członkiem Miejskiej Komisji Urbanistyczno- Architektonicznej Miasta Krakowa, Jury Plebiscytu Sztuki Architektury „Polska Architektura XXL” oraz Kapituły Konkursu dla Młodych Architektów miesięcznika „Builder”. [Red.] 0 2 5m drogą implementacji materiałów o jednolitej kolorystyce i zbliżonej fakturze. Został zastosowany galeriowy układ przestrzenno-komunikacyjny. Przesuwne okiennice zapewniają obecność budowli w czasoprzestrzeni. Konsolidacja wysoko zaawansowanych technologii i budownictwa to postulat obecny w myśli architektonicznej mieszkalnictwa już od czasów przedwojennych innowatorów. Analiza historycznych i przestrzennych uwarunkowań oraz przywołanie progresywnych postulatów mieszkalnictwa implikują nowatorski charakter budynku, który został przedstawiony w artykule.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

6

Pawlikowska-Piechotka, Anna, and Maciej Piechotka. "Historyczne obiekty sportowe Warszawy jako walor turystyki współczesnej Część I: od średniowiecza do wybuchu II wojny światowej." Mazowsze Studia Regionalne 2020, no. 34 (September 2020): 85–114. http://dx.doi.org/10.21858/msr.34.04.

Full text

Abstract:

Historia obiektów sportowych Warszawy jest wpisana w dzieje miasta i stanowi dokument jego dziedzictwa kulturowego. Od kilkuset lat rozwojowi poszczególnych dyscyplin sportu uprawianych w Warszawie towarzyszą inwestycje dla sportu, widoczna jest ewolucja budownictwa sportowego. Zatem historia warszawskiej architektury sportowej obejmuje okres około siedmiuset lat: od średniowiecza po czasy współczesne. Były to zarówno budowle wznoszone na potrzeby wielkich imprez sportowych, jakimi były tory wyścigowe i są współczesne stadiony, jak i obiekty sportowe towarzyszące oświacie czy codziennej rekreacji mieszkańców miasta. Zarówno te, które przetrwały do naszych czasów, jak i te już nieistniejące, są ważnym dokumentem historii miasta, symbolem jego tożsamości i mogą być podstawą rozwoju turystyki kulturowej w Warszawie, opartej o materialne (obiekty zachowane) i niematerialne (pamięć historyczna) walory.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

7

Landecka, Halina. "Problemy konstrukcyjno-konserwatorskie w obiektach zabytkowych – wybrane przykłady z terenu Lublina i Lubelszczyzny." Teka Komisji Architektury, Urbanistyki i Studiów Krajobrazowych 12, no. 2 (January 25, 2017): 7–14. http://dx.doi.org/10.35784/teka.796.

Full text

Abstract:

Remont i adaptacja zabytku architektury do nowych funkcji wymaga współdziałania specjalistów z zakresu konserwacji, architektury i konstrukcji. Istotne jest rzetelne rozpoznanie historii budynku, stanu zachowania zabytkowej struktury, przewidywanego sposobu dalszego użytkowania. Przy opracowaniu oceny stanu zabytku oraz projektowaniu rozwiązań powinny brać udział osoby posiadające nie tylko właściwe wykształcenie zawodowe, ale także doświadczenie w pracy przy zabytkach. Tylko tacy specjaliści potrafią podjąć właściwe decyzje dotyczące remontu, zabezpieczenia czy – w skrajnych przypadkach – rozbiórki budynku. Wskazuje na to wiele przykładów postępowania z zabytkami architektury z terenu Lublina i Lubelszczyzny.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

8

Idzik, Mateusz. "Element szczególny w otoczeniu – poszukiwania „śladów” i inspiracji w teoretycznym projekcie koncepcji przystanku metra „Wola Park”." Mazowsze Studia Regionalne 2019, no. 31 (December 2019): 115–31. http://dx.doi.org/10.21858/msr.31.05.

Full text

Abstract:

Proces pochłaniania terenów poprzemysłowych przez deweloperów i innych inwestorów, bez uwzględnienia historii miejsca, jest częstym problemem. Takie zabiegi uniemożliwiają identyfikację terenów z obiektami niegdyś tam istniejącymi i funkcjonującymi. Zatraceniu ulega kwintesencja dzielnicy, jej historia produkcyjno-rzemieślnicza. Aby zapobiec tego typu działaniom, możliwe jest wdrażanie specjalnych rozwiązań, przywracających pamięć o historii terenów poprzemysłowych oraz uwzględnianie tych wartości w planowaniu przestrzennym. Architektura obiektów przemysłowych, zlokalizowanych na warszawskiej Woli, jest dziś kwintesencją historii przemian i rozwoju tej dzielnicy. Adaptacja tego typu obiektów wymaga głębokich analiz historycznych i konserwatorskich, aby nie zatracić substancji obiektu i tego, jak tworzył klimat tej dzielnicy Warszawy. Nowo budowane obiekty użyteczności publicznej takie jak stacja metra C5 Wola Park, mogą skutecznie przedstawiać powiązania historyczne z dawnymi zakładami zlokalizowanymi na tych terenach. W połączeniu z najnowocześniejszymi technologiami czuwającymi nad bezpieczeństwem i udogadniającymi życie, mogą tworzyć nowe trendy w nowoczesnym budownictwie, nie tylko publicznym.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

9

Kłopotowska, Agnieszka, and Maciej Kłopotowski. "Architektura białostockich kościołów, część I. Historia (1617−1980)." Teka Komisji Architektury, Urbanistyki i Studiów Krajobrazowych 11, no. 1 (September 16, 2016): 25–35. http://dx.doi.org/10.35784/teka.139.

Full text

Abstract:

W niniejszej publikacji zaprezentowano historię rozwoju białostockiej architektury kościołów rzymsko-katolickich, począwszy od miasta Jana Klemensa Branickiego do lat 80. XX w. Wśród przedstawionych obiektów znalazły się świątynie, które stały się architektonicznymi dominantami i ikonami miasta oraz obiekty zrealizowane we wczesnym PRL. Ponadto kościoły nigdy nie zrealizowane – projektowane na obszarach wielkich osiedli mieszkaniowych w latach 60. XX w.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

10

Janicka, Magdalena. "MAŁA ARCHITEKTURA – WAŻNY AKCENT ZAŁOŻENIA PRZESTRZENNEGO ŁAZIENEK KRÓLEWSKICH." Teka Komisji Architektury, Urbanistyki i Studiów Krajobrazowych 7, no. 1 (December 20, 2011): 144–52. http://dx.doi.org/10.35784/teka.2483.

Full text

Abstract:

Łazienki królewskie w Warszawie wyróżnia mnogość form małej architektury. Stanowią one umieszczony w sercu miasta zakątek historii polskiej kultury i sztuki wpleciony w scenerię krajobrazowego ogrodu. Przejrzysty, inspirowany przyrodą układ przestrzenny ogrodu silnie akcentowany jest przedstawieniami rzeźbiarskimi i formami małej architektury – mosty. Zarówno przedstawienia rzeźbiarskie, jak i formy mostów stanowią uzupełnienie kompozycyjne całości założenia. Czerpiący natchnienie ze sztuki antycznej, chińskiej najznamienitsi artyści tworzyli tu dzieła, które harmonizując z otoczeniem przemieniły park w miejsce posiadające niemożliwą do wydzielenia na poszczególne elementy całość o symbolicznym i duchowym wymiarze.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

11

Bromowicz, Jan, and Beata Figarska-Warchoł. "Kamienie dekoracyjne i architektoniczne południowo-wschodniej Polski – złoża, zasoby i perspektywy eksploatacji." Gospodarka Surowcami Mineralnymi - Mineral Resources Management 28, no. 3 (October 1, 2012): 5–22. http://dx.doi.org/10.2478/v10269-012-0023-1.

Full text

Abstract:

Streszczenie Przedstawiono stan kopalń na tle tradycji wydobycia i użytkowania surowców kamiennych. Wytypowano czynne kamieniołomy, w których tradycyjnie pozyskiwane były bloki, jak też i takie, w których z racji wykształcenia serii złożowych, bloki mogą być przedmiotem eksploatacji w przyszłości. Oceniono też złoża, w których niegdyś wydobywano materiały kamienne powszechnie stosowane jako materiały dekoracyjne w krajowej architekturze, mimo że aktualnie są one nieczynne. W sumie przeanalizowano ponad 230 złóż. Zaprezentowano, uzasadnione ekonomicznie, perspektywy rozwoju wydobycia materiałów dekoracyjnych i architektonicznych w Polsce południowo-wschodniej na tle wymagań rynku europejskiego i możliwości wynikających zarówno z ograniczeń środowiskowych, jak i zasobowych. Ustalono, że są one zróżnicowane w zależności od walorów dekoracyjnych poszczególnych skał, ich bloczności i wielkości zasobów. Wydzielono skały i złoża, które mają możliwości rozwoju wydobycia na skalę europejską, krajową i lokalną. Pierwsze to zlepieńce zygmuntowskie, wapienie morawickie i zalesiackie oraz dolomity diploporowe. Zakres krajowy mogą mieć odpowiednio zagospodarowane złoża paleozoicznych wapieni okolic Kielc i Krzeszowic oraz niektóre bloczne złoża piaskowców z obrzeżenia Gór Świętokrzyskich i Karpat. Rozwój na skalę lokalną mają zapewnione drobne złoża piaskowców w obrzeżeniu Gór Świętokrzyskich i z Karpat oraz wapieni na Jurze Krakowsko-Częstochowskiej, produkujące materiał wykorzystywany w małej architekturze. Wykazano zagrożenie dla złóż skał blocznych, związane ze stosowaniem materiałów wybuchowych przy wykorzystaniu ich zasobów do produkcji kruszyw łamanych. Dla złóż najbardziej atrakcyjnych skał uzasadniono konieczność ich ochrony przed eksploatacją w innych celach niż produkcja bloków. Stwierdzono, że powrót do zarzuconych kamieniarskich tradycji jest możliwy i konieczny z racji licznych powiązań, poprzez historię, architekturę i sztukę, z kulturą narodową. Wymaga on sporych inwestycji dla unowocześnienia sposobu zagospodarowania złóż, a także związanych z promocją polskich kamieni na rynku europejskim. Należy przy tym uwzględnić możliwość zaangażowania funduszy Unii Europejskiej.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

12

Mączyński, Ryszard. "Kolegium pijarów w Chełmie. Historia – architektura – autorstwo." Roczniki Humanistyczne 67, no. 4 (July 4, 2019): 5. http://dx.doi.org/10.18290/rh.2019.67.4-1.

Full text

Abstract:

The building of the old College of Piarist in Chełm – located on Lubelska Street, near the late baroque Church of Holy Apostles the Messengers – is now the seat of the Wiktor Ambroziewicz Chełm Land Museum. Until now, it has not raised much interest among researchers and – appearing as a work of architecture devoid of expressive style features – has not been the subject of scientific reflection. This situation is changed by the disclosure of the preserved drawing from 1698, showing the building in a horizontal projection and axonometric view, stored in the Archivio Generale delle Scuole Pie in Rome. The information contained in written documents kept there allow to determine the time of construction of the building for the years 1698-1700. The project proves that the preserved edifice did not change substantially its one-story block, set on the plan of the letter H. The innovations concerned only the roof part over the main body, which was originally the Krakow roof, and the extension of one of the side wings in 1720-1724 (so that the college was connected to the church). Neither did the subsequent transformations significantly affect the internal divisions, be it in the two-and-a-half tract main corpus, with the cross-corridor communication system introduced therein, or in the single tract side wings. The shape of the building and the severity of the development of its facade, representing the baroque in its classicizing version, suggests the designer – Giuseppe Piola, an architect working in Warsaw at the turn of the 17th and 18th centuries, building, at the request of the Piarist order, also their church and monastery complex in Szczuczyn. However, the extension of the college wing made in the first half of the 18th century should probably be associated with the person of another capital architect – Carlo Antonio Bay, who at the same time, together with his son-in-law, Vincenzo Rachetti, also an architect, made calculations for the Piarist priests from Chełm for the profitability of their parcel located in the suburbs of the city of Lublin. The building in Chełm was a monastic college, and at certain times also a “profesorium”, in which Piarist clerics learned philosophy at a higher level of education. Contrary to some suggestions, there was never a public school run by the Piarists in this building. It was founded – as a Russian gymnasium – only after the January Uprising and the dissolution of the Scholarum Piarum community.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

13

Dudkiewicz, Margot, Wojciech Durlak, Mariusz Szmagara, and Mykola Bevz. "Zieleń miejska Lwowa na przykładzie wybranych obiektów." Teka Komisji Architektury, Urbanistyki i Studiów Krajobrazowych 15, no. 1 (January 31, 2020): 139–46. http://dx.doi.org/10.35784/teka.715.

Full text

Abstract:

Lwów to największe miasto zachodniej Ukrainy. Autorzy pracy omawiają trzy parki publiczne położone w centrum miasta, przedstawiając ich zarys historyczny, kompozycje i układ przestrzenny oraz obiekty małej architektury. Należą do nich: Park Iwana Franki, Centralny Park Kultury i Wypoczynku im. Bohdana Chmielnickiego oraz Park Stryjski. Te publiczne miejskie założenia parkowe posiadają interesującą historię powstania i przekształceń, pełnią funkcje wypoczynkowe i rekreacyjne, porasta je cenna dendroflora oraz stanowią miejsce bytowania ptaków. W parkach wyznaczone są wygodne ścieżki i trasy do spacerowania, a w ich obrębie znajdują się spersonalizowane na potrzeby miasta Lwowa obiekty małej architektury (kosze na śmieci, ławki, latarnie), a ponadto również place zabaw, altany czy pomniki.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

14

Mączyński, Ryszard. "Poznański Odwach z XVIII wieku: historia — architektura — autorstwo." Kwartalnik Historii Kultury Materialnej 68, no. 4 (2020): 507–32. http://dx.doi.org/10.23858/khkm68.2020.4.004.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

15

Kukulak, Józef, Karol Augustowski, and Dorota Chmielowska. "Skalny zapis historii rejonu Jaślisk (Beskid Niski)." Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis Studia Geographica 13 (December 30, 2019): 215–28. http://dx.doi.org/10.24917/20845456.13.16.

Full text

Abstract:

W historii rejonu Jaślisk istotny rozdział stanowi kamieniarstwo. Rozwijało się ono intensywnie już w wiekach XVI–XVII. Podstawą jego rozwoju były miejscowe piaskowce przybyszowskie. Wydobywano je przez kilka wieków na górze Kamień, ponieważ miały korzystne cechy techniczne i były łatwe do obróbki. Z nich zbudowano m.in. mury miejskie Jaślisk, kościół parafialny, wiele kamiennych kaplic i przydrożnych krzyży, piwnice na składowanie wina. Wsie Lipowiec i Czeremcha były też słynnymi w Beskidach ośrodkami kamieniarki artystycznej, zwłaszcza rzeźby ludowej. Do dziś zachowały się nieużytkowane już kamieniołomy, część obiektów dawnej zabudowy Jaślisk oraz obiekty małej architektury sakralnej. Zapisem początków działalności rolniczej w tym rejonie są drobnoziarniste osady rzeczne w terasach Jasiołki i Bełczy. Przetrwałe do dziś obiekty skalne są cennym walorem turystycznym rejonu i wymagają zwiększonej ochrony.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

16

Boguszewska, Kamila Lucyna. "Zespół dworsko-parkowy w Romanowie. Historia i obecny stan zachowania." Teka Komisji Architektury, Urbanistyki i Studiów Krajobrazowych 11, no. 2 (September 17, 2016): 7–14. http://dx.doi.org/10.35784/teka.542.

Full text

Abstract:

Zespół dworsko-parkowy w Romanowie jest siedzibą rodową rodziny Kraszewskich. W chwili obecnej zabytkowy dwór wraz z trzyhektarowym parkiem pełni funkcję Muzeum Józefa Ignacego Kraszewskiego. Celem artykułu jest przedstawienie historii oraz stanu zachowania zespołu rezydencjonalnego, jego przekształceń ze szczególnym uwzględnieniem obiektów małej architektury towarzyszących całości. Do czasów obecnych na terenie parku zachowały się bowiem dwa tego typu obiekty budowlane, którymi są kaplica parkowa fundacji Konstancji Mochorowskiej z 1810 roku oraz eklektyczna brama wjazdowa datowana na pierwszą połowę XIX wieku. W artykule przytoczone zostaną także opisy nieistniejących już obiektów parkowych między innymi neogotyckiej cieplarni oraz samotnej chaty stanowiącej niegdyś element romantycznego założenia.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

17

Kubiak, Ewa. "Architektura kompleksu szpitalnego San Andrés w Cuzco." Roczniki Humanistyczne 69, no. 4 (May 10, 2021): 159–84. http://dx.doi.org/10.18290/rh21694-7.

Full text

Abstract:

Szpital San Andrés w Cuzco już nie istnieje, ale dzięki różnym źródłom możemy odtworzyć jego historię, architekturę, a także dekorację znajdującej się w jego obrębie kaplicy. Szpital został założony w 1649 r. przez Andrésa Péreza de Castro i przeznaczony do opieki nad białymi kobietami (españolas). Historię jego powstania można znaleźć w kronice spisanej w połowie XVIII wieku przez Diego de Esquivel y Navia. Niektóre szczegóły wyjaśniają również inskrypcje na malowidłach, które pochodzą z kaplicy szpitalnej i znajdują się obecnie w kaplicy San Juan de Dios w kościele Almudena oraz w zakrystii jezuickiej świątyni w Cuzco. Dokładne opisy kaplicy znajdują się w dokumentach (korzystamy z inwentarzy z lat 1786 i 1835). Zachowały się również dwa źródła ikonograficzne. Elewacja kaplicy widnieje na planie z 1724 r., a budynki szpitalne na płótnie z drugiej połowy XVII wieku. Wszystkie te źródła pozwalają na przedstawienie kaplicy szpitalnej i częściową rekonstrukcję jej dekoracji.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

18

Siwek, Andrzej. "Pomniki Historii, a doświadczenia Światowego Dziedzictwa - rozważania na przykładzie drewnianej architektury sakralnej." Protection of cultural heritage, no. 7 (December 9, 2019): 167–79. http://dx.doi.org/10.35784/odk.12.

Full text

Abstract:

Sukces i dynamiczny rozwój Listy Światowego Dziedzictwa ukazuje nośność koncepcji wskazania elitarnej grupy dóbr istotnych dla globalnej społeczności ze względu na wartość. Jednocześnie ewolucja listy ujawnia zagrożenia rozmywania się przekazu i dewaluacji wartości wpisów, po przekroczeniu ilościowej masy krytycznej. Na gruncie polskim można dostrzec analogiczne procesy i zagrożenia w stosunku do grupy dóbr najcenniejszych – Pomników Historii. Skłania to do pytań o analogie i różnice obu zbiorów dóbr szczególnych oraz o możliwość polskiej recepcji światowych koncepcji ochrony. Doskonałą grupą referencyjną ukazującą niespójności systemowe są polskie zabytki drewnianej architektury sakralnej. Na tym przykładzie omawiana jest koncepcja „Seryjnych pomników historii”. Związanie owej koncepcji z obowiązkiem opracowywania planów zarządzania, jako wyrazu aktywnej postawy ochronnej, może przyczynić się do optymalizacji systemu ochrony dóbr o najwyższej wartości. Jednocześnie zawarte w metodyce planów zarządzania analizy porównawcze mogą stać się narzędziem racjonalizowania nowych uznań za pomnik historii, określenia granic reprezentacji zjawiska. Odwoływanie się do grupy zabytków, a nie do pojedynczego, autorytatywnie wskazanego reprezentanta ma znaczenie zarówno dla stanowienia ochrony, jak i edukacji o dziedzictwie oraz prezentacji dziedzictwa kulturowego kraju. Nie ulega wątpliwości, że zbiór pomników historii i podzbiór dóbr światowego dziedzictwa powinny w polskim systemie ochrony zabytków wyróżniać się, jako dobra najcenniejsze, zarówno pod względem prestiżowym, jak i ze względu na skuteczność oraz standardy ochrony precyzowane w planach zarządzania.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

19

Piróg, Marek. "WARTOŚCI ARCHITEKTURY UZDROWISKOWEJ W KONTEKŚCIE OCHRONY KRAJOBRAZU UZDROWISK DOLNOŚLĄSKICH." Teka Komisji Architektury, Urbanistyki i Studiów Krajobrazowych 9, no. 3 (September 30, 2013): 37–44. http://dx.doi.org/10.35784/teka.2555.

Full text

Abstract:

Krajobraz miejscowości uzdrowiskowych Dolnego Śląska należy do wyjątkowych ze względu na zachowane oryginalne XIX- i XX-wieczne obiekty uzdrowiskowe o wybitnych walorach architektonicznych oraz na lokalizację w malowniczym krajobrazie pasma Sudetów. Wielowiekowa historia rozwoju regionu oparta na bogactwach naturalnych doprowadziła do znacznego rozwoju przemysłu, a jednocześnie do równoległego rozwoju uzdrowisk, często w bezpośrednim sąsiedztwie. Takie uwarunkowania oraz współczesne tendencje rozwoju niosą wyzwanie dla procesu zachowania uzdrowiskowego krajobrazu dolnośląskich uzdrowisk.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

20

Doroz-Turek, Małgorzata. "DZIEJE OSADNICTWA ISLANDII I ARCHITEKTURA REYKJAVIKU NA PRZYKŁADACH." Teka Komisji Architektury, Urbanistyki i Studiów Krajobrazowych 7, no. 1 (December 20, 2011): 153–67. http://dx.doi.org/10.35784/teka.2484.

Full text

Abstract:

Artykuł poświęcony został nordyckiemu kraju na wyspie, o którym słyszymy głównie z powodu erupcji wulkanów. W artykule, napisanym pod wpływem wrażeń i fascynacji naocznie poznanej Islandii i przestrzeni jej stolicy, przedstawiono rys historyczny osadnictwa od początku jego istnienia i zaprezentowano kilka ważniejszych obiektów związanych z historią i przestrzenią urbanistyczną Reykjaviku, stolicy jednej z najpiękniejszych wysp na świecie.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

21

Boguszewska, Kamila Lucyna. "Losy wybranych kaplic grobowych towarzyszących założeniom rezydencjonalnym na terenie województwa lubelskiego." Teka Komisji Architektury, Urbanistyki i Studiów Krajobrazowych 11, no. 1 (September 16, 2016): 7–15. http://dx.doi.org/10.35784/teka.204.

Full text

Abstract:

Zespoły rezydencjonalne wraz z folwarkami miały za zadanie tworzenie spójnych, samowystarczalnych układów. Budynkowi pałacu bądź dworu zawsze towarzyszył rozległy park w którym właściciele wznosili różnego rodzaju obiekty małej architektury. Część stanowiły obiekty sakralne takie jak: kaplice parkowe, kapliczki, krzyże czy grobowce. W artykule Autor szczegółowo przedstawia historię trzech wybranych kaplice grobowych z terenu województwa lubelskiego (kaplica w Neplach, Trawnikach, Stryjowie). W pracy przeanalizowana zostanie ich lokalizacja w zespole parkowym, forma architektoniczna oraz obecne wykorzystanie na tle ogólnej charakterystyki kaplic grobowych Lubelszczyzny.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

22

Dmitruk, Michał. "Sposób postrzegania sacrum w architekturze współczesnej." Teka Komisji Architektury, Urbanistyki i Studiów Krajobrazowych 11, no. 4 (September 19, 2016): 7–14. http://dx.doi.org/10.35784/teka.578.

Full text

Abstract:

Od świtu ludzkości, czasów organizowania się i gromadzenia wspólnot osadniczych, poprzez czasy formowania się pierwszych miast, towarzyszyła człowiekowi wiara w różnorodne bóstwa. Wraz z rozwojem kulturowym i społecznym także systemy wierzeń ulegały ujednolicaniu, kodyfikacji i przyciągały coraz większą liczbę wiernych, stając się czynnikiem społeczno-politycznym wpływającym istotnie na kształt i kierunki rozwoju młodych cywilizacji. Wraz ze wzrostem znaczenia nowych idei, organizacji przez nie przestrzeni sacrum i formalizacji zachowań, zaczęto kult „przekuwać w kamień”. Analizując architekturę sakralną każdej epoki i studiując jej historię, można zaobserwować jak zmieniała się sinusoida stosunków społecznych pomiędzy tolerancją i religijnym współistnieniem z jednej strony, a nienawiścią i dążeniem do dominacji z drugiej. We współczesnym, bardzo zróżnicowanym, pełnym mnogości wyznań i różnic kulturowych świecie, architekci stają przed wyzwaniem w jaki sposób kształtować architekturę sakralną aby służyła pokojowej koegzystencji, akceptowaniu różnic, nie będąc jednocześnie zarzewiem konfliktów, wzajemnych roszczeń i pretensji.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

23

Brykowska Maria. "Pustelnia Złotego Lasu w Rytwianach – jako Pomnik Historii." Protection of cultural heritage, no. 7 (December 9, 2019): 25–40. http://dx.doi.org/10.35784/odk.21.

Full text

Abstract:

Uznanie w 2018 r. klasztoru Kongregacji Kamedułów Pustelników Monte Corona w Rytwianach za Pomnik Historii, było w pełni uzasadnione. Erem budowany z fundacji Tęczyńskich (1617-1637), kończony przez Opalińskich, wyróżnia się włoskim programem, kompozycją, architekturą oraz barokowym wystrojem i wyposażeniem kościoła. Od 1819 r. pogarszał się stan zabudowy klasztoru, mimo prac konserwatorskich. Proces zatrzymała rewaloryzacja, adaptacja eremu do współczesnej funkcji i prace konserwatorskie, od 2001 r. organizowane przez dyr. ks. Rektora W. Kowalewskiego. W 2008 r. otworzono Relaksacyjno -Kontemplacyjne Centrum Terapeutyczne SpeS, zachowując sacrum kościoła i kamedulską tradycję. Pustelnia pełni dziś funkcję religijną, kulturotwórczą i społeczną. Zachowano autentyczne wartości zabytku. Organizuje się - zwiedzanie kościoła, Muzeum i Galerii Kamedulskiej, dla pielgrzymów - uroczystości kościelne, a dla gości - imprezy plenerowe, sympozja i pobyt (ogrody, wysoki standard hotelu i restauracji, sauna). Zabytek i współczesne atrakcje promowane są w Internecie, we własnych wydawnictwach i folderach.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

24

Szewczyk, Jarosław. "Drewno we współczesnej architekturze. Część 3 "Plyscrapers"." BUILDER 268, no. 11 (November 1, 2019): 32–35. http://dx.doi.org/10.5604/01.3001.0013.5352.

Full text

Abstract:

W artykule opisano historię użycia drewna w najwyższych budynkach i usystematyzowano odnośne osiągnięcia dawne oraz współczesne, odnosząc je do umownych czterech kategorii wysokości budynków i do analogicznych rekordów natury. Stwierdzono istotność zjawiska jako fenomenu kulturowego ostatnich lat, opatrywanego od niemal dekady medialnym słowem „plyscrapers” („sklejkowce”) i coraz intensywniej włączanego w wielostronne zależności między światem biznesu, kultury, sztuki oraz nauki akademickiej.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

25

Słyk, Jan. "Eksperymenty budownictwa i architektury. Ku metodzie naukowej w sztuce budowania." BUILDER 277, no. 8 (July 24, 2020): 9–13. http://dx.doi.org/10.5604/01.3001.0014.2767.

Full text

Abstract:

Architektura i budownictwo długo pozostawały poza obszarem ścisłej, naukowej analizy. Teoria dyscypliny rozwijała się przede wszystkim w obszarze historii oraz krytyki. Metodykę projektowania kształtowano na bazie praktycznych doświadczeń: obserwacji, śledzenia procesów użytkowych, sukcesów konstrukcyjnych i katastrof. Ewolucja technik architektonicznych wiąże się ściśle z rozwojem konstruowanych modeli. Dzięki nim sztuka kształtowania przestrzeni zyskała szansę prowadzenia badań empirycznych. Początkowo modele odzwierciedlały wąski wycinek rzeczywistości, głównie jej formę geometryczną. Wraz z rozwojem nauk przyrodniczych stawały się w coraz większym stopniu reprezentatywne. W artykule przedstawiono główne etapy rozwoju modeli architektoniczno- budowlanych. Na tym tle zarysowano zmiany w metodyce prowadzące ku coraz ściślejszym formom rozumowania. Dokładnie przeanalizowano znaczenie cyfryzacji warsztatu dla poprawy jakości modeli. Ten ostatni etap ewolucji zinterpretowano w świetle funkcji cyfrowego medium, nowego elastycznego nośnika informacji o budynku.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

26

Szczepanowska, Karolina. "ADAPTACJA ZABYTKÓW ARCHITEKTURY W GDAŃSKU. ZARYS PROBLEMATYKI W ŚWIETLE OBOWIĄZKÓW ORGANÓW OCHRONY ZABYTKÓW." Protection of Cultural Heritage, no. 4 (November 29, 2017): 31–46. http://dx.doi.org/10.24358/odk_2017_04_04.

Full text

Abstract:

This article discusses the issue of adaptation of immovable historic monument and sites in light of the legal requirements and from the point of view of heritage protection authorities being one of the participants of the adaptation process. The initial aim is to define the concept of monument adaptation and delineate the conditions in which such a process occurs. The article describes a series of initial actions taken prior to the actual preservation and restoration works – as part of the adaptation process. These works include e.g. detailed research on a historic monument or site, including historical (historical-preservation studies), preservation, architecture, and in many cases also archaeological research. The aim of these activities is to acquire a fullest possible picture of the monument. The results of this research then constitute a basis for preparation of project documentation of the intended works. The article underlines importance of assigning an appropriate purpose to the asset undergoing the process of adaptation, which should be merged with a monument or site, i.e. respect all of its historical values and ensure the optimal utility of the asset, avoiding a series of potential negative consequences.The paper then discusses the applicable legal framework concerning protection of immovable monuments and competences of monument protection authorities resulting from the said framework.The paper’s conclusion postulates that the activities of all personnel working on historic monuments and sites should be guided by their inner conviction that monuments need to be looked after and that they have a social duty to maintain them for the sake of future generations. This duty is actually applicable to all citizens, just as the cultural heritage is the primary building block of the nation’s historical identity.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

27

KLEISS, Wolfram. "Urartäische Architektur in der Entwicklungsgeschichte der Architektur Irans." Iranica Antiqua 40 (May 21, 2005): 207–15. http://dx.doi.org/10.2143/ia.40.0.583209.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

28

Boguszewska, Kamila Lucyna. "Ogrody islamu na przykładzie założeń ogrodowych Andaluzji." Teka Komisji Architektury, Urbanistyki i Studiów Krajobrazowych 11, no. 2 (September 17, 2016): 42–51. http://dx.doi.org/10.35784/teka.546.

Full text

Abstract:

Kultura południa Hiszpanii oparta została na zdobyczach cywilizacyjnych chrześcijan, wandalów i imperium muzułmańskiego. Stanowi ona przykład współistnienia różnych kultur i wierzeń. Okres jej największego rozwoju datowany jest na czas panowania kalifa Abd ar-Rahmana i jego następcy Hakma II, jednak najsłynniejsze obiekty, będące najlepiej zachowanymi przykładami architektury i sztuki ogrodowej Islamu, powstały w wieku XIV, kiedy to następował powolny upadek emiratu ze stolicą w Grenadzie. Wówczas wzniesione zostały takie zespoły pałacowo – parkowe jak Alhambra i letni pałac Generalife. Celem artykułu jest zaprezentowanie najważniejszych osiągnięć arabskiej sztuki ogrodowej południa Hiszpanii. Autorka omawia wybrane założenia ogrodowe Andaluzji opisując ich historię, kompozycję i zastosowaną roślinność ze szczególnym podkreśleniem jej symboliki.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

29

Skaza, Maciej. "Pomiędzy historią a współczesnością – o zmiennej roli światła we współczesnej architekturze." Środowisko Mieszkaniowe 20 (2017): 105–11. http://dx.doi.org/10.4467/25438700sm.17.053.7674.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

30

Owerczuk, Aleksander. "THE MEANING OF WOODEN HISTORIC ARCHITECTURE IN THE CULTURAL HERITAGE OF SMALL TOWNS IN THE PODLASIE REGION ON THE BASIS OF BIELSK PODLASKI." space&FORM 2018, no. 34 (April 30, 2018): 69–82. http://dx.doi.org/10.21005/pif.2018.34.b-02.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

31

KLEISS, W. "Aspekte Urartäischer Architektur." Iranica Antiqua 23 (January 1, 1988): 181–215. http://dx.doi.org/10.2143/ia.23.0.2014053.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

32

Varhaník, Jiří. "Hrad Zvíkov jako torzální architektura." Archaeologia historica, no. 2 (2015): 395–427. http://dx.doi.org/10.5817/ah2015-2-4.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

33

Pugh, Emily. "From “National Style” to “Rationalized Construction”." Journal of the Society of Architectural Historians 74, no. 1 (March 1, 2015): 87–108. http://dx.doi.org/10.1525/jsah.2015.74.1.87.

Full text

Abstract:

From “National Style” to “Rationalized Construction”: Mass-Produced Housing, Style, and Architectural Discourse in the East German Journal Deutsche Architektur, 1956–1964 examines architectural critique of housing and style as it unfolded in the East German journal Deutsche Architektur (German architecture) from the late 1950s to the mid-1960s. Through an analysis of articles published in the journal as well as primary source documents, Emily Pugh investigates the reception of newly built housing developments in East Germany by a group of influential socialist architects, historians, and critics who were then writing for Deutsche Architektur. Pugh highlights individual architects’ attempts to subvert or resist the control of state and party authorities and considers how these individuals’ efforts might have influenced the development of the East German building economy. She also argues that these architects’ understanding of architectural modernism differed from that of their counterparts in the Cold War West, having been influenced by political and economic circumstances specific to East Germany.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

34

Lewandowska, Izabela. "Warmia i Mazury jako palimpsest, czyli o oswajaniu poniemieckiej przestrzeni po drugiej wojnie światowej." Studia z Geografii Politycznej i Historycznej 7 (December 30, 2018): 189–206. http://dx.doi.org/10.18778/2300-0562.07.07.

Full text

Abstract:

Palimpsest to przenośnia adekwatna zarówno do przestrzeni, tj. Warmii i Mazur, jak i do okresu – po drugiej wojnie światowej. Wtedy nastąpiło ponowne „zapisywanie” tego terytorium nowymi znakami, symbolami, nazwami, nową architekturą, pozbawioną elementów pruskich, nowymi tradycjami odwołującymi się wyłącznie do polskich fragmentów historii. Po ucieczce, a następnie wysiedleniu Niemców, nowi osadnicy próbowali oswoić obce im kulturowo przestrzenie: zajmowali ewangelickie świątynie, przeznaczając je na miejsca kultu katolickiego, burzyli niemieckie pomniki, zmieniali drogowskazy z niemieckimi nazwami, szykanowali mówiących po niemiecku Warmiaków i Mazurów. W artykule zostanie poruszona kwestia zniszczeń wojennych, rządowych nakazów likwidacji pozostałości niemieckich, sporów o układ architektoniczny miast, adaptowania zabytków na budynki dostosowane do potrzeb społecznych, oswajania zabytków kościelnych, zagospodarowywania poniemieckich pałaców i dworów.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

35

Żwanko, Lubow. "Kościoły rzymskokatolickie na Ukrainie Lewobrzeżnej (XIX-XX wiek). Przegląd retrospektywny." Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne 113 (June 30, 2020): 485–510. http://dx.doi.org/10.31743/abmk.10019.

Full text

Abstract:

W artykule dokonano krótkiej retrospektywy historii kościołów rzymskokatolickich na Ukrainie Lewobrzeżnej w XІХ-ХХ wieku, od budowy w czasach Imperium Rosyjskiego do losów w czasach radzieckich, i wspomniano o współczesnej sytuacji z kościołami już w niepodległej Ukrainie. Na początku zostały przeanalizowane czynniki, które spowodowały powstanie licznej Polonii na obszarach Ukrainy Lewobrzeżnej, czyli w guberniach: jekaterynosławskiej, połtawskiej, charkowskiej oraz czernihowskiej. Na tych terenach dzięki staraniom miejscowych Polaków zbudowano 12 kościołów w: Czernihowie, Nieżynie, Połtawie, Romnie, Krzemieńczuku, Jekaterynosławiu, Kamieńskim, Jenakijewie, Mariupolu, Bachmucie, Charkowie i Sumach. W podsumowaniu artykułu zaznaczono, że każdy kościół od momentu swojej konsekracji stał się centrum życia nie tylko społeczności polskiej, ale także miejscem spotkań katolików różnych narodowości. Podczas okupacji Ukrainy przez wojska bolszewickie kościoły zostały zamknięte, a część z nich zburzono. Tylko nieliczne świątynie przetrwały do naszych czasów. Dziś stanowią one ważne pamiątki architektury sakralnej, zdobiące centrum ukraińskich miast.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

36

Yatsiv, Oksana, and Oresta Karpenko. "Ethnopedagogical and ethnopsychological frameworks for shaping the character in a Ukrainian child in the heritage of Mykola Shlemkevych." Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio J – Paedagogia-Psychologia 32, no. 1 (September 25, 2019): 171. http://dx.doi.org/10.17951/j.2019.32.1.171-182.

Full text

Abstract:

<p>W artykule omówiono aspekty rozwoju sfery duchowej Ukraińców zaproponowane w twórczości Mykoły Shlemkevycha, a związane ze zrozumieniem istoty narodowego charakteru oraz z wpływem historii ludzi, tradycji, wychowania, obyczajów ludowych i życia w rodzinie. Autor ujawnił także wpływ działań człowieka na słownictwo, na kształtowanie cech charakteru danej osoby. Według Shlemkevycha charakter narodowy odzwierciedla stosunek ludzi do rzeczywistości, kultury danego narodu, jego literatury, języka, architektury itp. Objawia się on w szczególnym sposobie myślenia, uczuciach, typowych zachowaniach, reakcjach emocjonalnych oraz działaniach. Nie wyklucza to zmian charakteru jednostek w trakcie ich życia, zarazem należy dodać, że typowe cechy tego charakteru przejawiają się w pewnych skłonnościach, usposobieniu ogromnej większości przedstawicieli narodu. Według Shlemkevycha są to następujące cechy Ukraińców: wiara w Boga, patriotyzm, ciężka praca, emocjonalność, miłość do pieśni, szacunek dla matki i rodziny, wolność miłości, gościnność.</p>

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

37

Schimmel, Annemarie, Klaus Fischer, Michael Jansen, and Jan Pieper. "Architektur des indischen Subkontinents." Die Welt des Islams 29, no. 1/4 (1989): 160. http://dx.doi.org/10.2307/1570995.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

38

Klejsa, Konrad. "Na jakie filmy i do których kin chadzałby Eberhard Mock? Teatry świetlne oraz ich repertuary w weimarskim i nazistowskim Wrocławiu." Kwartalnik Filmowy, no. 112 (December 31, 2020): 249–55. http://dx.doi.org/10.36744/kf.553.

Full text

Abstract:

Książka Andrzeja Dębskiego Nowoczesność, rozrywka, propaganda. Historia kina we Wrocławiu w latach 1919-1945 (2019) jest wieloaspektową analizą kultury filmowej we Wrocławiu w okresie międzywojennym i podczas II wojny światowej. Tom pierwszy koncentruje się na kinach, ich właścicielach i architekturze, podczas gdy w tomie drugim uwaga jest kierowana na badania repertuarów i widowni historycznej. Autor recenzji krytykuje wprawdzie kompozycję książki, ale z uznaniem odnosi się do szczegółowości przeprowadzonych analiz. W szczególności zastosowana przez Dębskiego metoda POPSTAT, wymyślona przez Johna Sedgwicka, okazała się owocna w ukazaniu podobieństw i różnic pomiędzy repertuarami Wrocławia oraz ogólnoniemieckimi wynikami box-office'u.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

39

Glimme, Hans-Peter. "Zum ‚Zitieren’ in der mittelalterlichen Architektur." Berichte zur Wissenschaftsgeschichte 19, no. 1 (1996): 51–61. http://dx.doi.org/10.1002/bewi.19960190106.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

40

Kaczmarek, Sylwia. "Program zajęć dydaktycznych z przedmiotu „Podstawy historii architektury” na studiach z geografii turyzmu i hotelarstwa na UŁ." Turyzm/Tourism 9, no. 2 (December 30, 1999): 73–78. http://dx.doi.org/10.18778/0867-5856.9.2.08.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

41

Kahlow, A., and K. E. Kurrer. "Zeichnung, Graphik, Bild in Technikwissenschaften und Architektur." NTM International Journal of History and Ethics of Natural Sciences, Technology and Medicine 2, no. 1 (December 1994): 117–18. http://dx.doi.org/10.1007/bf02915005.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

42

Madurowicz, Mikołaj. "Wybrane klucze interpretacyjne przestrzeni miejskiej. Refleksje teoretyczno-metodologiczne." Rozwój Regionalny i Polityka Regionalna, no. 46 (May 9, 2019): 19–51. http://dx.doi.org/10.14746/rrpr.2019.46.03.

Full text

Abstract:

W artykule zasygnalizowano niektóre klasyczne tropy badawcze środowiska zurbanizowanego, wypracowane przez wybrane dziedziny nauki, a mianowicie: historię miast (analiza układu przestrzennego), urbanistykę i architekturę (analiza struktury i tekstury miejskiej), socjologię przestrzeni (analiza miasta jako miejsca zamieszkanego przez ludzi), geografię miast (analiza wielowymiarowej organizacji przestrzennej), wreszcie poprzez perspektywę kulturoznawczą (analiza tekstu miasta jako komunikatu). Następnie pokrótce zarysowano pochodne aspekty analizy dyskursu miejskiego, rozpięte oscylacyjnie: między semantyką a syntaktyką (trop fenomenologiczny), między aksjomatem a idiomem (dyskurs publiczny), między strategią a taktyką (wymiar społeczny), w końcu między geometrią a ruchem (konstytucja miejska). Zwieńczeniem opracowania jest zaś przegląd – autorskich bądź autorsko sprowadzonych do dyskursu miejskiego – dziesięciu współczynników geosemiotycznych (traktowanych jednak nie stricte matematycznie, lecz jako możliwe sposoby jakościowo-ilościowego badania tkanki zurbanizowanej) z perspektywy przestrzenno-fizjonomicznej, czyli: współczynnika kontekstu, typu, zorganizowania, stałości, przejrzystości, otwartości, dyskretności, prostości, oryginalności oraz przyrodniczości.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

43

Barbaruk, Magdalena. "OPÓR NATURALNY. AMEREIDA JAKO NIEHEROICZNA WYPRAWA I UNIWERSYTET BEZWARUNKOWY." Praktyka Teoretyczna 32, no. 2 (July 15, 2019): 110–28. http://dx.doi.org/10.14746/prt.2019.2.6.

Full text

Abstract:

Przez metaforyczne wyrażenie „opór naturalny” autorka wskazuje na wciąż aktualne przekonanie o konieczności odkrywania „morza wewnętrznego” Ameryki Łacińskiej, nieustającego wysiłku „obmyślania Ameryki na nowo” (M.L. Pratt). Przypomina złożone, ambiwalentne, konsekwencje opisów natury A. von Humboldta dla tożsamości i historii Nowego Świata (wzmożenie kulturowych efektów kolonizacji a zarazem wpływ na polityczną dekolonizację kontynentu). Ten historyczny kontekst jest istotny dla rozumienia projektu dekolonizacyjnego zwanego Amereida, w którym wykorzystano „słabe”, tj. poetyckie, artystyczne narzędzia oporu. Barbaruk przedstawia zrealizowaną w 1965 r. przez architektów, poetów i artystów związanych z Universidad Católica de Valparaíso wyprawę (travesía) z Ziemi Ognistej do Santa Cruz de la Sierra (Boliwia) oraz założone przez nich Miasto Otwarte (1970), w którym połączyli pracę, życie i edukację studentów. Podporządkowanie architektury poezji stanowi według autorki praktykę dekonstrukcyjną, która ma na celu realizację przypisanego uniwersytetowi oporu wobec świata zewnętrznego. Miasto Otwarte stanowić może model „uniwersytetu bezwarunkowego” (J. Derrida), ale też latourowskiego „przedmiotu opornego” (problem odcięcia się grupy od rzeczywistości społeczno politycznej za czasów dyktatury A. Pinocheta).

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

44

Kyfyak, Vasyl, and Olexander Kyfyak. "Podejście klastrowe do tworzenia destynacji turystycznych w przygranicznych obwodach zachodniej Ukrainy." Turyzm/Tourism 31, no. 1 (June 18, 2021): 39–46. http://dx.doi.org/10.18778/0867-5856.31.1.05.

Full text

Abstract:

Niniejszy artykuł dotyczy przygranicznych obwodów zachodniej Ukrainy. Tereny te odznaczają się dużą liczbą naturalnych zasobów rekreacyjnych, zabytków historii, kultury i architektury, rozbudowaną infrastrukturą transportową oraz silnymi więziami etnicznymi z regionami znajdującymi się w krajach sąsiedzkich. Są to miejsca, w których istnieją duże możliwości rozwoju ruchu turystycznego o charakterze transgranicznym. W celu osiągnięcia postawionego sobie celu badawczego autorzy przeanalizowali doświadczenia innych krajów, w szczególności związane z procesami tworzenia klastrów w Rumunii i Polsce oraz zarządzania nimi, co pomogło w identyfikacji etapów tworzenia destynacji turystycznej, opartego na podejściu klastrowym. Porównanie działania wcześniej utworzonych klastrów turystycznych na Ukrainie i za granicą pomogło w sporządzeniu listy głównych struktur biznesowych, które mogłyby stać się częścią klastra oraz zostać zaangażowane w kreowanie miejsc wypoczynku. Na podstawie analizy potencjału naturalnego i rekreacyjnego, jak również dziedzictwa kulturowego i historycznego obwodów przygranicznych na zachodzie Ukrainy ustalono możliwe profile regionów docelowych, a także znaczenie zainteresowania turystów oraz innych firm przy tworzeniu klastrów, które zostało potwierdzone przez badania ankietowe.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

45

Rittersporn, Gábor T. "Dmitrij Chmelnizki, Die Architektur Stalins." Cahiers du monde russe 49, no. 49/4 (December 28, 2008): 771–74. http://dx.doi.org/10.4000/monderusse.6960.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

46

Bryol, Radek. "Přístupy k historické architektuře v českých muzeích v přírodě." Muzeum Muzejní a vlastivedná práce 57, no. 2 (2021): 27–39. http://dx.doi.org/10.37520/mmvp.2019.012.

Full text

Abstract:

Open-air museums have been a part of the European museology for about one and a half century and it has been an architectural object that has been the main and defining element of this type of museum since the beginning. However, the importance of the buildings varies not only with the specific state of the society and of the relevant field, but also with the current state of museum institutions. Accordingly, the approach to the very matter of buildings and their craftsmanship is also varying. Possible reconstructive construction works are influenced not so much by finances as by the insufficient methodological base, the lack of qualified museum specialists, and especially by the lack of quality craftsmen. The importance of buildings is also determined by the primary mission of the open-air museums, which are ideally a comprehensive reconstruction of the historic environment, where the building can become, despite its importance, only one of the elements. It is on the construction objects where a number of values are preserved, represented by specific details both on the material and intangible (technological) level. Very important is also the role of an open-air museum as a model, an authority for many private owners of the heritage monuments.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

47

Gregorová, Jana, Lýdia Chovancová, Zuzana Ondrejková, and Alexandra Škrinárová. "Obnova torz architektúry ako špecializovaná architektonická disciplína." Archaeologia historica, no. 1 (2015): 7–39. http://dx.doi.org/10.5817/ah2015-1-1.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

48

Crkal, Jiří, Kryštof Derner, Petr Hrubý, and Peter Milo. "Architektura hornických sídlišť na sklonku přemyslovské doby." Archaeologia historica, no. 2 (2019): 887–923. http://dx.doi.org/10.5817/ah2019-2-17.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

49

Frazer, Alfred. "Die Architektur des Hellenismus Hans Lauter." Journal of the Society of Architectural Historians 47, no. 3 (September 1988): 297–98. http://dx.doi.org/10.2307/990304.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

50

Vrla, Radim. "Památková péče o torzální architekturu ve Zlínském kraji." Archaeologia historica, no. 1 (2015): 57–75. http://dx.doi.org/10.5817/ah2015-1-3.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

Journal articles on the topic 'Historie architektury'

Create a spot-on reference in APA, MLA, Chicago, Harvard, and other styles