To see the other types of publications on this topic, follow the link: Humoreske.

Journal articles on the topic 'Humoreske'

Create a spot-on reference in APA, MLA, Chicago, Harvard, and other styles

Select a source type:

Consult the top 50 journal articles for your research on the topic 'Humoreske.'

Next to every source in the list of references, there is an 'Add to bibliography' button. Press on it, and we will generate automatically the bibliographic reference to the chosen work in the citation style you need: APA, MLA, Harvard, Chicago, Vancouver, etc.

You can also download the full text of the academic publication as pdf and read online its abstract whenever available in the metadata.

Browse journal articles on a wide variety of disciplines and organise your bibliography correctly.

1

Lee, Hoon Jin. "Analysis of Humor in Schumann's Humoreske." Korean Society of Music Education Technology, no. 41 (October 16, 2019): 41–71. http://dx.doi.org/10.30832/jmes.2019.41.41.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
2

Messerschmidt, Kathrin. ""... manchmal ist es mir, als könnte ich immerfort spielen..."." Die Musikforschung 58, no. 1 (September 22, 2021): 11–27. http://dx.doi.org/10.52412/mf.2005.h1.604.

Full text
Abstract:
Die Frage nach der Bedeutung beziehungsweise der Möglichkeit von Humor in der Instrumentalmusik überhaupt betrifft das grundsätzliche Verständnis vom Funktionieren der Musik: Was kann Musik sagen, wie können ästhetische und philosophische Kategorien Thema der Musik sein? Bisherige Versuche, den Humorbegriff auf die Musik zu beziehen, gingen meist davon aus, dass die universellen Begriffe sich direkt mit konkreten musikalischen Sachverhalten verknüpfen lassen. Am Beispiel der "Humoreske" von Robert Schumann wird gezeigt, wie der Ablauf eines Werkganzen auch auf höherer Ebene mit einer ästhetischen Kategorie parallelisiert werden kann. Zwischen dem Werk, dem musikalischen Zeitbegriff und dem romantischen Humorbegriff werden so Vernetzungen sichtbar, die nicht nur die Bedeutung der "Humoreske" innerhalb von Schumanns frühem Klavierwerk neu beleuchten, sondern auch weitere Möglichkeiten für die Betrachtung anderer Werke und Werkgruppen aufzeigen können.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
3

Föllmi, Beat A. "Grozljiv diskurz v humoreskah Gustava Mahlerja iz "Dečkovega čudežnega roga"." Musicological Annual 45, no. 2 (December 1, 2009): 77–88. http://dx.doi.org/10.4312/mz.45.2.77-88.

Full text
Abstract:
S Freudovo psihoanalitično in estetsko kategorijo »grozljivega« avtor obdela prvih pet Mahlerjevih pesmi iz »Dečkovega čudežnega roga«, ki so označene kot »humoreske«. Prve tri pripovedujejo o travmatičnih seksualnih srečanjih, četrta o neugnanem užitku in zadnja o glasbi sami, ko tisto, kar je domače in dobro znano, postane grozljivo.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
4

Barros, Guilherme Sauerbronn. "A Humoreske Op. 20 de Schumann e a Urlinie de Schenker." Revista Música 18, no. 1 (August 27, 2018): 9–24. http://dx.doi.org/10.11606/rm.v18i1.147206.

Full text
Abstract:
A perspectiva adotada neste artigo procura enfatizar a dimensão estrutural da “Voz Interior” (Innere Stimme) na Humoreske Op.20 de Schumann. Para tanto, são utilizados conceitos e técnicas de análise propostos por Heinrich Schenker. Nessa aproximação entre a “voz interior” e a Urlinie, serão utilizados textos que discutem especificamente a natureza da Urlinie, presentes em Tonwille I e II, e em Das Meisterwerk I e II, publicados por Schenker entre os anos de 1921 e 1926.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
5

BATSTONE, LEAH. "‘A Perfectly Self-Contained Tetralogy’: Mahler’s Tragicomic Inspirations." Journal of the Royal Musical Association 145, no. 2 (November 2020): 351–84. http://dx.doi.org/10.1017/rma.2020.14.

Full text
Abstract:
AbstractThis article examines Mahler’s Fourth Symphony and its role in what the composer called his ‘perfectly self-contained tetralogy’. Previous explanations for this phrase include the first four symphonies’ shared song quotations and ideological content, but the dramas of ancient Dionysian festivals present a better model: three serious tragedies and a comic satyr play, a performance grouping also known as a ‘tetralogy’. Following Mahler’s first three symphonies (his ‘Trilogie der Leidenschaft’), the Fourth Symphony – originally entitled ‘Humoreske’ – is compared to a light-hearted satyr play, featuring abrupt juxtapositions of moods and a setting of the humorous song ‘Das himmlische Leben’. Praise for the redemptive effects of this ancient tragicomic juxtaposition plays an important role in Nietzsche’s The Birth of Tragedy, and the importance of humour especially shaped the philosopher’s later writings, many of which Mahler knew from his time as a student in Vienna. This new reading not only provides a better explanation for Mahler’s comment, but also illustrates Nietzsche’s influence on the composer’s sense of drama.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
6

Doyle, Kate. "Paradox, cybernetics and infinite poetry." Technoetic Arts 22, no. 1 (April 1, 2024): 25–38. http://dx.doi.org/10.1386/tear_00120_1.

Full text
Abstract:
How can absence make presence become? The question turns a usual notion of form inside out; it subverts normative habits in drawing distinctions. If we adapt the models of time by which we might consider such things (and not-things), the relational terms of form can shift. Two lines of inquiry are pursued in this article. The first is an investigation of form and its relation to time. The second is an exploration of paradox in describing forms of art. Both are cybernetic in their framework and approach. The ‘Hastig’ (‘Hastily’) movement of Robert Schumann’s 1839 piano work Humoreske is the form that serves as site for the two inquiries to intertwine. Its construction presents a paradox through which form and time may be called into question. In considering Schumann’s composition as a re-conceiving of form and time, an idea emerges; art can make us aware of the constraints and possibilities of our models and our experiences of paradox in living with them.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
7

Tyler, Gus. "Humoresque." Challenge 32, no. 1 (January 1989): 54–55. http://dx.doi.org/10.1080/05775132.1989.11471309.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
8

Popovic, Bogdan. "Jedna nepoznata humoreska Slobodana Jovanovica." Prilozi za knjizevnost, jezik, istoriju i folklor 71, no. 1-4 (2005): 145–47. http://dx.doi.org/10.2298/pkjif0504145p.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
9

Hampele, Walter, and Edwin Friedemann. "Rezension von: Friedemann, Edwin, Der Mond hält Hof." Württembergisch Franken 63 (March 13, 2024): 251. http://dx.doi.org/10.53458/wfr.v63i.10955.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
10

Wunder, Gerd, and Adolf Glaßbrenner. "Rezension von: Glaßbrenner, Adolf, ...ne scheene Jejend is det hier!" Württembergisch Franken 62 (March 22, 2024): 244. http://dx.doi.org/10.53458/wfr.v62i.11076.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
11

Czerepaniak-Walczak, Maria. "Humoreski, felietony, drobiazgi satyryczne – formy publicznego intelektualizmu Janusza Korczaka." Kwartalnik Pedagogiczny, no. 67/4 (May 14, 2023): 47–58. http://dx.doi.org/10.31338/2657-6007.kp.2022-4.3.

Full text
Abstract:
The purpose of this text is to draw attention to the intellectual and emotional potential of that part of Janusz Korczak’s work which is not often the subject of pedagogical analysis, namely the content of the columns and humorous sketches published in the satirical magazine Kolce. The addressees of this content were adults, which makes us realise that Korczak was a writer for everyone and addressed his “guidelines” to people of all ages. The text attempts to prove the thesis that Janusz Korczak was a public intellectual, and one of the instruments he used to provoke reflection and expose personal and systemic limitations was the comic strip, satire, and grotesque. Editorial forms – humorous columns – turn out to be an attractive means of criticising hypocritical morality and stimulating pedagogical reflection to this day. Although gelotological approaches are in the field of pedagogical interest, using its instruments in reading Janusz Korczak’s thoughts and messages, especially addressed to adults, requires in-depth analysis. It is one of the conditions for understanding the specificity of Korczak’s public pedagogy and applying it for the sake of the present and the future.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
12

Ugalde Quintana, Sergio. "Los humores de lo cómico." Theoría. Revista del Colegio de Filosofía, no. 27 (March 30, 2015): 115–18. http://dx.doi.org/10.22201/ffyl.16656415p.2014.27.504.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
13

Bartholomew, Barbara G., C. L. Sonnichsen, and Robert Murray Davis. "Arizona Humoresque: A Century of Arizona Humor." Western Historical Quarterly 24, no. 1 (February 1993): 114. http://dx.doi.org/10.2307/970051.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
14

Osoba, Natalia. "Жанрово-cтильова cвоєрідність Сатирич Львівської літературної групи „Дванадцятка” у контексті літературної традиції Галичини 20-40-x рр. ХX ст." Bibliotekarz Podlaski Ogólnopolskie Naukowe Pismo Bibliotekoznawcze i Bibliologiczne 49, no. 4 (January 31, 2021): 283–93. http://dx.doi.org/10.36770/bp.557.

Full text
Abstract:
The article deals with the ideological and thematic and genre-style peculiarities of the press satire of Galychynaof the 1920’s and 1940’s, its thematic filling and specific features on the example of theworks of satirists of the Lviv literary group “The Twelve”. It is determined the specifics of the development of humorous and satirical genres, inparticularfeuilleton, mini-feuilleton, pamphlet, humoresque, mini-humoresque, fable. The features of social and moral conflicts in their work are investigated.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
15

Rodrigues, Cleiton Lopes. "Humores e Temperamentos: considerações sobre a teoria hipocrática." Páginas de Filosofia 9, no. 2 (May 20, 2021): 109–20. http://dx.doi.org/10.15603/2175-7747/pf.v9n2p109-120.

Full text
Abstract:
A teoria hipocrática dos quatro humores, presente na obra Da Natureza do Homem, constitui o corpo humano a partir de quatro fluidos: sangue, fleuma, bile amarela e bile negra. De acordo com o tratado, a saúde seria mantida por um equilíbrio entre esses quatro humores. Alguns intérpretes afirmam que esses humores influenciam os temperamentos, concluindo assim, que determinadas representações mentais correspondem a elementos físicos. O presente artigo visa percorrer um trajeto histórico-filosófico das interpretações em torno da teoria humoral hipocrática, de modo a compreender como se deu o seu desenvolvimento para uma teoria temperamental.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
16

Huzjak, Luka. "Strukturalna analiza humora Malograđanskih priča Janka Jesenskoga." Croatica et Slavica Iadertina 16, no. 2 (March 1, 2021): 415–39. http://dx.doi.org/10.15291/csi.3249.

Full text
Abstract:
U radu prikazujemo strukturalna obilježja humora kojim slovački pisac drugoga vala realizma Janko Jesenský, pišući kratku prozu humorističnim tonom, sa svojega gledišta prikazuje onodobni slovački društveni i politički život. Korpus istraživanja čini zbirka humoreski Malograđanske priče. Pokušavamo ponuditi pregled definicije humora, teorija humora i ističemo glavna obilježja humora Janka Jesenskoga, kao što su humor kao korektiv, njegova ambivalentnost i fantastika, što nam služi kao polazište za analizu strukturalnih obilježja: uloge pripovjedača, opisa, monologa i dijaloga.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
17

Duarte García de Cortázar, Ignacio. "Hildegard von Bingen: El sustrato de la salud y la enfermedad." ARS MEDICA Revista de Ciencias Médicas 47, no. 1 (November 23, 2021): 53–57. http://dx.doi.org/10.11565/arsmed.v47i1.1763.

Full text
Abstract:
Hildegard von Bingen, abadesa benedictina alemana del siglo XII, escribió Causas y remedios, libro en que expuso su sistema sobre la composición y funcionamiento del cuerpo humano. Este consta de un componente material: los cuatro elementos del universo y cuatro humores del cuerpo. Interviene un componente fisio-patológico, representado por el efecto de las cualidades de los elementos y los humores (flemas y livores) que activan el funcionamiento normal y anormal. El conjunto está regido por un componente espiritual: el alma infundida por Dios.Von Bingen desarrolla su pensamiento desde una perspectiva teológica basada en Dios creador del universo y de la humanidad. En cambio los autores hipocráticos precedentes se circunscribían al ámbito del hombre y de la naturaleza. Los humores hipocráticos conservaban cada uno sus propiedades; los hildegardianos modificaban sus cualidades dependiendo de la condición, sucesión, o mezcla en que participaban. La autora destaca la función de la médula ósea, las venas y la sangre por las reacciones que ocurrían en ellas entre los elementos y los humores. La médula imprimía fuerza y color rojo a la sangre; a veces formaba la sangre. Según Hildegard, la sangre fluía en las venas. En el siglo II Galeno pensaba que la sangre intravascular tenía un movimiento de flujo y reflujo, y que en su mayor parte se consumía en las venas después de transferir nutrientes al cuerpo.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
18

Gajanigo, Paulo Rodrigues. "Sentindo do nosso jeito: humores e estudos culturais." PragMATIZES, no. 10 (March 7, 2016): 95. http://dx.doi.org/10.22409/pragmatizes2016.10.a10427.

Full text
Abstract:
Este ensaio é uma contribuição a uma investigação inicial sobre a utilidade de “humor” [mood] como uma categoria analítica para os estudos culturais e de comunicação. Aqui ofereço algumas descrições de paisagens de humor que demonstram a maneira como humor pode nos levar a um mundo material de orientação, afinação e atmosfera. Sugiro também que os estudos culturais, como uma forma escritível, pode também, de forma geral, se engajar produtiva e politicamente com os humores.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
19

Quer, Matías. "El discurso maquiaveliano sobre la revuelta de los ciompi interpretado desde la primacía del miedo y la teoría de los humores." Tópicos, Revista de Filosofía, no. 67 (August 1, 2023): 61–86. http://dx.doi.org/10.21555/top.v670.2294.

Full text
Abstract:
En este artículo se propone, como clave de lectura para entender la filosofía política de Maquiavelo, una síntesis, por una parte, entre la primacía del miedo identificada por Leo Strauss y, por otra parte, siguiendo a Claude Lefort, la prioridad del conflicto político causada por los humores. Se discuten las dificultades y el alcance del intento de articular las interpretaciones de Strauss y Lefort sobre Maquiavelo. Una vez mostrada la manera en que la primacía del miedo permite articular las tensiones internas de la teoría de los humores, se aplica la combinación de ambas en el paradigmático discurso de Istorie fiorentine III 13, sobre la revuelta de los ciompi.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
20

Holubnycha-Shlenchak, Yuliia. "Литературные и литературно-юмористические журналы в лагерях интернированных воинов Армии УНР в Польше (1921 – 1923 гг.): тематическая наполненность и специфика издания." Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne 5, no. 2 (February 5, 2020): 13. http://dx.doi.org/10.17951/we.2019.5.2.13-27.

Full text
Abstract:
<p>Tematem artykułu jest jakościowa i ilościowa charakterystyka czasopism, wydawanych przez internowanych Ukraińców w polskich obozach w latach 1921–1923. Przebywający w trudnych warunkach oficerowie i żołnierze Armii URL potrzebowali zarówno wsparcia psychicznego, jak i informacji o sytuacji panującej w pozostałych obozach. Zadanie to z powodzeniem wypełniały liczne wydawnictwa ciągłe. Jednym z rodzajów były czasopisma literackie i humorystyczne. Tego typu wydania zawierały utwory literackie, wiersze, opowiadania, sztuki teatralne, wspomnienia żołnierzy, omówienia i recenzje, humoreski, anegdoty i inne. Artykuł jest oparty na źródłach archiwalnych, prasie obozowej oraz pracach historyków polskich i ukraińskich.</p>
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
21

Sojak, Sławomir. "A fatal case of belief in the possibilities of Venetian accounting in Julian Wieniawski’s humoresque Buchalterya podwójna." Zeszyty Teoretyczne Rachunkowości 47, no. 3 (September 4, 2023): 187–201. http://dx.doi.org/10.5604/01.3001.0053.7701.

Full text
Abstract:
Purpose: The purpose of this article is to acquaint readers with Julian Wieniawski’s 1888 humoresque, the title motif of which is double-entry bookkeeping.Methodology/approach: The text is analyzed by interpreting the reasons for the main character’s praise of double-entry bookkeeping and the hopes unfulfilled but placed in it. Inferences are made from the text of the extent of accounting used by the main character and the views on it of the author of the story. Findings: Conjectures on why double-entry bookkeeping failed on the farm.Research limitations: Limitations arise from the nature of the literary work, which is a humoresque in which a perverse ending to earlier expectations is important. Originality/value: The article serves as a cautionary tale against applying a scientific approach to double-entry bookkeeping wherever it is not necessary. The article demonstrates that accounting can be, if not the main then a side plot of literary works. This was the case with Shakespeare’s The Merchant of Venice and Cymbeline or Herbert’s Portrait in Black Frames, among others, and it is also the case here.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
22

Junior, Lourival Andrade. "Dos horrores aos humores: os cemitérios no cordel brasileiro." Revista M. Estudos sobre a morte, os mortos e o morrer 2, no. 4 (February 25, 2019): 412. http://dx.doi.org/10.9789/2525-3050.2017.v2i4.412-437.

Full text
Abstract:
Os cemitérios ocidentais, sobretudo do final do século XIX aos dias atuais, são entendidos por uma infinidade de imagens que fazem deles espaços de constantes discussões, medos, misticismos e narrativas. Personagens diversos fazem do espaço cemiterial um lugar dinâmico, muito diferente da propagada paz que deveria emanar de seus habitantes. Cemitérios que surgem de amores não aceitos, de obras de solitários religiosos, que guardam túmulos de milagreiros, que pulsam assombrações, que serve de morada para diabos, um universo infindável de criaturas e histórias que fazem dele um lugar privilegiado de análise. No cordel brasileiro, os cemitérios são constantemente narrados, demonstrando sua diversidade em múltiplas descrições. O cordel deu vida aos cemitérios rurais e urbanos e, por meio da hipérbole poética, imortalizou seus movimentos e sua presença marcante na vida e no imaginário de sertanejos e citadinos.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
23

Pinheiro, Juliana da Silveira. "A influência dos fatores ambientais sobre a natureza e a saúde humana, segundo a medicina hipocrática." Sofia 13, no. 1 (May 21, 2024): e13141012. http://dx.doi.org/10.47456/sofia.v13i1.41012.

Full text
Abstract:
Este artigo visa investigar a influência dos fatores ambientais sobre a natureza humana e sua saúde, conforme a visão da medicina hipocrática, pois elas estão intrinsecamente ligadas. Na medida em que, segundo a tese mais aceita da medicina hipocrática, a natureza humana é composta por quatro humores, cujo equilíbrio proporcionará a saúde do indivíduo, tudo o que influenciar esses humores, irá, ao mesmo tempo, influenciar tanto a natureza do homem, quanto sua saúde. Desse modo, é imprescindível, para a medicina, identificar e compreender as condições ambientais que podem, não apenas influenciar, mas determinar a doença, bem como a própria natureza do indivíduo. Para essa investigação, tratamos, especialmente, da análise do livro Ares, águas e lugares, no qual é possível verificar explicitamente uma descrição desses fatores ambientais, bem como de outros textos, tais como A Doença sagrada, A Natureza do homem, Da dieta – Livro I, Enfermidades IV e Aforismos.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
24

Tapia, Stephanie, Axel M. Reyna-Rivas, and Eddie E. Monroy-Ordoñez. "Historia de la medicina: modelo holístico." TEPEXI Boletín Científico de la Escuela Superior Tepeji del Río 7, no. 13 (January 5, 2020): 27–29. http://dx.doi.org/10.29057/estr.v7i13.5099.

Full text
Abstract:
La energía en equilibrio, está dado por el cuerpo y el espíritu como una unidad, la ayurveda (palabra sanscrita para ciencia de la vida) explica que esta fue revelada por seres divinos la cual explica sobre muchos puntos de vista relacionados con la salud, como el uso de medicamento, hacer yoga, meditación hasta la cirugía. Chakras este es un sistema de creencias budistas, los chakras se encuentran en distintas regiones del cuerpo, pero en lugares específico como un órgano pero invisible, que solo se mide por su energía, de los cuales seis se encuentran alineados en la columna vertebral ascendentemente y uno se cierne fuera del cuerpo entre los genitales y las rodillas. Si existiera algún bloqueo de la energía entonces se puede producir una enfermedad física o mental, para tratar desde un punto de vista terapéutico se tiene que alinear los chakras; usando piedras especiales o canticos, al igual el yoga ayuda a mantener este flujo de energía. Los cuatro humores de igual manera que los chakras, se debían de mantener en equilibrio si se quería mantener la salud, los cuales son bilis negra, bilis amarilla, sangre y flema. Los orígenes vienen de Mesopotamia o Egipto, los cuatro humores están relacionados, con los cuatro elementos agua, tierra y aire. La teoría humeral se ocupaba de la salud mental y el temperamento además del bienestar físico, se consideraba que el equilibrio de los humores o del yin y yang era suficiente explicación de cómo funcionaba o fallaba el cuerpo.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
25

Gołębiowska-Suchorska, Agnieszka. "Motyw kreacji przez rysunek w folklorze polskim i wschodniosłowiańskim." Łódzkie Studia Etnograficzne 62 (October 20, 2023): 21–33. http://dx.doi.org/10.12775/lse.2023.62.02.

Full text
Abstract:
W artykule podjęta została próba egzemplifikacji ludowego motywu ożywiania przedmiotów oraz ludzi przez rysunek. Taki akt kreacji nie został dotychczas sklasyfikowany jako odrębny motyw ustnego folkloru, dlatego przyjęto termin roboczy „motyw kreacji przez rysunek”. Przykłady realizacji motywu odnaleziono w gatunkach polskiego, ukraińskiego i rosyjskiego folkloru (legendy ajtiologiczne, legendy bohaterskie, bajki magiczne, bajki humorystyczne), polskiego e-folkloru (demotywatory) oraz w polskiej i rosyjskiej literaturze i kinematografii dla dzieci. Motyw kreacji przez rysunek jest obecny w tekstach kultury o różnej intencji nadawczej – informacyjnej (legendy ajtiologiczne, legendy o bohaterach), ludycznej (humoreski, demotywatory), kompensacyjnej (bajka magiczna), dydaktycznej (literatura i kinematografia dziecięca) i nostalgicznej (demotywatory). Trwałość motywu kreacji przez rysunek w różnych tekstach kultury wynika z uniwersalnej tęsknoty człowieka za możliwością szybkiej realizacji pragnień i poprawy własnego życia lub świata.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
26

Lucio Gil, Antonio. "En defensa de la política: «El Libro Blanco de la Gobernanza Europea» y la Asamblea de Madrid." Asamblea. Revista parlamentaria de la Asamblea de Madrid, no. 1 (April 1, 2003): 171–98. http://dx.doi.org/10.59991/rvam/2003/m.1/949.

Full text
Abstract:
Sumario: I. INTRODUCCIÓN.—II. HUMORES PARLAMENTARIOS (TAEDIUM VITAE).—III. EN DEFENSA DE LA POLÍTICA.—3.1. Introducción.—3.2. La política, según Crick.—3.3. Conclusiones.—IV. LIBRO BLANCO DE LA GOBERNANZA.—V. EL REDESCUBRIMIENTO DE LA CONJUNCIÓN PARLAMENTO-GOBIERNO COMO EL MAYOR RECURSO DE LA DEMOCRACIA.—VI. CONCLUSIONES.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
27

López Férez, Juan Antonio. "Problemas linguísticos en los escritos hipocráticos: el tratado «Sobre los humores»." Emerita 55, no. 2 (December 30, 1987): 253–63. http://dx.doi.org/10.3989/emerita.1987.v55.i2.620.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
28

Fassis, Flávia Crivellari, and Lilian Al-Chueyr Pereira Martins. "Arte e ciência no século XVII: Charles Le Brun e o temperamento melancólico." Khronos, no. 10 (December 30, 2020): 28–46. http://dx.doi.org/10.11606/issn.2447-2158.i10p28-46.

Full text
Abstract:
Na tradição hipocrático-galênica, a condição de saúde estava relacionada ao equilíbrio de humores corpóreos que, em diferentes combinações, resultavam em temperamentos. Esses temperamentos determinavam o caráter do homem, seus aspectos psicológicos, aparência física e afetos. Dos principais temperamentos (sanguíneo, colérico, melancólico e fleumático), o melancólico foi considerado o mais nocivo e de alterações psíquicas mais diversificadas, sendo objeto de estudo de tratados médicos, anatômicos e representações artísticas, literárias e filosóficas em diferentes períodos históricos, desde a Antiguidade Clássica. No âmbito artístico, inspirou uma iconografia exclusiva das emoções e da constituição física e fisiognomônica dos indivíduos, fortalecendo a relação intrínseca entre a alma e o corpo, principalmente na expressão do rosto. O objetivo deste artigo é estudar como o temperamento melancólico se relacionava com a produção iconográfica do artista Charles Le Brun (1619-1690). Este estudo levou à conclusão de que Le Brun transpôs para o campo da iconografia os conhecimentos da medicina hipocrático-galênica, da fisiognomonia e anatomia relacionando os traços faciais e personalidade. Separando corpo e alma relacionou os humores ao estudo das paixões em substituição ao estudo do caráter. Além disso, ele se preocupou com aspectos teóricos da pintura.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
29

Körner, Birgit M. "„We Have to Watch ou[t] for [the] Propaganda Effect“ – Ephraim Kishon und Friedrich Torberg publizieren „israelischen Humor“ zum Sechstagekrieg 1967." Naharaim 13, no. 1-2 (December 18, 2019): 139–62. http://dx.doi.org/10.1515/naha-2019-0001.

Full text
Abstract:
Abstract Zum Sechstagekrieg und dessen Folgen veröffentlichte der israelische Autor Ephraim Kishon in rascher Folge drei Bücher. Zwei davon sind zum Teil in starker Bearbeitung durch den österreichisch jüdischen Autor Friedrich Torberg auf Deutsch erschienen. Der vorliegende Aufsatz untersucht die Parameter dieses Gemeinschaftswerks zum ersten Mal vergleichend und auf der Basis unveröffentlichter Briefe. Die von Torberg vorgenommenen Veränderungen betreffen besonders Vergleiche mit NS-Deutschland, Verweise auf den Holocaust sowie den ironischen Umgang mit antisemitischen Stereotypen. Des Weiteren wird deutlich, dass sich Kishon in seinen Texten auf die beiden zentralen Strömungen des „jüdischen Humors“ zu Beginn des 20. Jahrhunderts bezieht: die in der deutschsprachigen Rezeption dominant wahrgenommenen ,harmlosen‘ Humoresken in der Tradition des osteuropäischen „jüdischen Witzes“ und die von Meyer-Sickendiek (2009) beschriebene westjüdische Tradition des literarischen Sarkasmus. Mit den beiden Bänden zum Sechstagekrieg wurde das deutschsprachige Publikum stärker mit der sarkastischen Seite von Kishons Humor konfrontiert.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
30

Adverse, Helton. "República, democracia e conflito: considerações a partir de Maquiavel e Lefort." Cadernos de Ética e Filosofia Política 42, no. 2 (December 30, 2023): 29–38. http://dx.doi.org/10.11606/issn.1517-0128.v42i2p29-38.

Full text
Abstract:
O objetivo deste trabalho é demonstrar que o pensamento de Maquiavel, ao colocar no centro da vida política um conflito insuperável entre as partes constituintes da cidade, lança as bases para uma nova compreensão da república e da liberdade. Esta teoria dos “humores”, como ele a denominava, também lança luz sobre o dinamismo das sociedades democráticas, como podemos constatar nos trabalhos de Claude Lefort.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
31

Rocha, Denise. "Diálogos de físicos: medicina tradicional e a medicina erudita no teatro de Gil Vicente (c.1465-1537?)." Via Atlântica, no. 29 (September 27, 2016): 285. http://dx.doi.org/10.11606/va.v0i29.109794.

Full text
Abstract:
O estudo tem como finalidade delinear as práticas da medicina popular e da medicina erudita do século XVI, baseada em Empédocles, Hipócrates, Aristóteles, Galeno e Ptolomeu (teoria dos humores (fluidos) do homem (sangue, fleuma, bílis amarela e bílis negra), que eram ensinadas nas universidades de Lisboa, Coimbra e Salamanca e que são mencionadas no Auto dos Físicos (1524?), de Gil Vicente (c.1465-1537?), com destaque para a melancolia.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
32

Ferro, Nuno. "Déguisement e Duperie nas máximas de La Rochefoucauld." Revista Filosófica de Coimbra 28, no. 55 (March 7, 2019): 197–230. http://dx.doi.org/10.14195/0872-0851_55_6.

Full text
Abstract:
Neste artigo analisa‑se a Máxima de La Rochefoucauld “l’esprit est toujours la dupe du coeur”. O esclarecimento da noção de coração passa por uma análise dos mecanismos do inconsciente, pela investigação do que se entende por corpo (humores, paixões) e da sua relação com o conceito de coração. Estuda‑se a oposição entre espírito e coração, como formas de “legislação” contrárias entre si, e como se produz o seu apaziguamento.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
33

Arnau Navarro, Juan. "Las divergencias en torno a los humores en los compendios de medicina sánscrita." Dynamis 33, no. 2 (2013): 417–39. http://dx.doi.org/10.4321/s0211-95362013000200007.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
34

Leuci, Verónica. "Humores poéticos: aproximaciones al humor en la poesía española de las últimas décadas." Revista Valenciana. Estudios de filosofía y letras, no. 29 (November 22, 2021): 161–92. http://dx.doi.org/10.15174/rv.v14i29.571.

Full text
Abstract:
El trabajo propone aproximarse al controvertido cruce entre humor y poesía, un enlace polémico que a menudo ha sido omitido o desvalorizado en las aproximaciones teóricas al género, que lo vinculan más bien con el patetismo, la solemnidad o la gravedad, a partir probablemente de malas lecturas del Romanticismo. En cambio, se plantea un acercamiento a algunas de las voces más importantes de la escena poética española, a partir de las décadas del 80 y 90, como Luis A. de Cuenca, Luis García Montero, Roger Wolfe y Karmelo Iribarren. Ellos plantean en sus obras diversas manifestaciones risibles, presentando humores poéticos que apuntan a búsquedas diversas, y que van de la risa a la sonrisa, de la crítica a la ternura y del desagrado a la complacencia para realizar una lectura a contrapelo de la literatura y de la realidad, a través de la lupa descarnada y la lucidez que aporta el humor.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
35

Messerschmidt, Marcos Lentino. "Pensar a melancolia: dos humores de Hipócrates ao pessimismo revolucionário de Walter Benjamin." Griot : Revista de Filosofia 20, no. 2 (June 12, 2020): 88–98. http://dx.doi.org/10.31977/grirfi.v20i2.1734.

Full text
Abstract:
O presente artigo tem como objetivo apresentar o aspecto revolucionário do pessimismo e da melancolia de Walter Benjamin. Para tanto, realizamos um resgate histórico do conceito de melancolia, desde a teoria hipocrática dos humores, passando pelo "Problema XXX" de Aristóteles, até "Luto e Melancolia", de Freud. Em seguida, realizamos uma exposição de um excerto da obra "Origem do drama trágico alemão", onde Walter Benjamin apresenta uma breve análise da noção de melancolia no período Barroco, sobre o qual seu texto se detém. Finalmente, analisamos o ensaio "O surrealismo: o último instantâneo da inteligência europeia", de autoria de Walter Benjamin, onde cremos estar presente a gênese dos elementos que virão a ser a base do entendimento do autor sobre a melancolia, fundamentalmente a ideia de uma necessária organização do pessimismo, visando à revolução. Ao distanciar-se das noções sobre o sentimento melancólico previamente concebidas, Walter Benjamin inaugura uma nova visão sobre a melancolia, não mais apática, mas ativa e revolucionária.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
36

Adverse, Helton. "Lefort e Maquiavel: Ontologia e História." Discurso 48, no. 1 (June 29, 2018): 85–96. http://dx.doi.org/10.11606/issn.2318-8863.discurso.2018.147369.

Full text
Abstract:
O objetivo desse texto é identificar alguns dos aspectos mais salientes da interpretação de Maquiavel apresentada por Claude Lefort, sobretudo em Le travail de l’œuvre Machiavel, dando especial atenção ao tema do conflito entre os humores. A partir daí, o trabalho visa mostrar que a original leitura lefortiana implica algumas importantes diferenças no que concerne à concepção do político e da escrita política, às quais podem ser melhor apreendidas quando referidas às noções de ontologia e história.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
37

Sokolova, Lidiya. "R. Schumann’s romantic “Fantastic Pieces” op. 88 – on the way to the piano trio." Aspects of Historical Musicology 16, no. 16 (September 15, 2019): 126–42. http://dx.doi.org/10.34064/khnum2-16.07.

Full text
Abstract:
Introduction. The article analyzes R. Schumann’s “Fantastic Pieces” op. 88 as a creative debut in the subsequent development of the piano trio genre. The “Fantastic Pieces” op. 88 are the first composer’s creative experience in combining such musical instruments. Theoretical Background. The analysis of musicological literature did not reveal any special research dedicated to this score, but only its references in E. Karelina’s (1996) thesis research and D. Zhitomirsky’s (1964) monograph. Thus, this article is the first special research of the compositional and ensemble analysis of R. Schumann’s “Fantastic Pieces”, op. 88. The objectives of the research: to analyze compositional-dramatic and ensemble features of R. Schumann’s “Fantastic Pieces”, op. 88, to identify their specific features. The object of the research: R. Schumann’s chamber-instrumental creative activity. The subject of the research: to identify the value of R. Schumann’s “Fantastic Pieces”, op. 88 in the further development of the piano trio genre. Methods: musical-theoretical, aimed at analyzing the musical text of the chosen work; genre-stylistic, allowing to identify the compositional-dramatic and ensemble features of R. Schumann’s “Fantastic Pieces”, op. 88. Research material: R. Schumann’s “Fantastic Pieces” op. 88 for piano, violin and cello. Results and Discussion. The first experience in mastering the piano trio genre of R. Schumann occurred in the “Fantastic Pieces” op. 88, composed in 1842. This was the first composer’s experience in combining such musical instruments. This work is a cycle of four pieces: “Romance”, “Humoresque”, “Duetto” and “Final”. It is noteworthy that R. Schumann used these names in other works. It is useful enough to recall his 3 piano romances op. 28, Humoresque op. 20a, 4 marches op. 76. Despite the four-part character of the work, this composition does not coincide with the sonata-symphonic structure, but is organized according to the suite principle. R. Schumann’s different vision of the trio-ensemble genre is represented by a clear differentiation of works with an individual composition. Therefore, the cycles op. 88 and op. 132 receive program names: “Fantastic Pieces” and “Fairytale Narratives”, respectively, and the trio with the classical (sonata) organization of the cycle acquire sequence numbers and are referred to as “piano trios”. The very names of the parts in the cycle reveal the opposition of two metaphoric spheres, characteristic of the romantic era: lyrical and genre-scherzo ones. The paired relationship of these metaphoric spheres stands out particularly. Such a metaphoric doubling gives the matching modes the rondality features within the whole cycle. This metaphoric paired relationship between the parts allows you to single out two macro parts in a cycle. The first macro part is represented by the lyric “Romance” and the scherzo “Humoresque”, the second one – by the tender song “Duetto” and the marching “Final”. At the same time, the macro parts demonstrate individual features of one or another semantic type. The metaphoric opposition of romantic pieces is also enhanced by tempo and ear-catching contrast. Such an alternation of various metaphoric types gives the entire cycle the features of a kaleidoscopic suite. The proportion of genre parts stands out particularly, which is manifested in both their scale and complexity of the compositional organization. Thus, the lyrical parts are represented by tripartite forms. Quick genre pieces are composed in various forms (“Humoresque” is created in a complex tripartite form with a developed polythematic middle part, and the “Final” is in a rondo form, with the links acting as refrains). Despite the romantic nature of the cycle organization, the “Fantastic Pieces” tone plan is a classical one: a-moll –F-dur– d-moll – a-moll (A-dur). Conclusions. It was revealed that the suite-based principle of composition organization and genre-stylistic features of the cycle (opposition of lyrical and genre-scherzo metaphoric spheres) connect the romantic “Fantastic Pieces” op. 88 with its piano miniatures of the 1830s. Ensemble analysis of R. Schumann “Fantastic Pieces”, op. 88 showed that in his first work for the piano trio, the composer “transplanted” solo piano works into a poly-timbre ensemble, taking it in the context of piano music. At the same time, the composer did not reduce the role of strings to the “service” function, but actively used all their melodic and proper ensemble possibilities in the chosen trio. For example, if “Romance” ensemble demonstrated the piano domination, “Humoresque” – the parity of the instruments, then in “Duetto” primacy was given to stringed instruments. In “Final”, each section of the musical form is highlighted by an appeal to one of the main ensemble techniques. A series of altering various semantic spheres, defining the suite properties of the “Fantastic Pieces”, subordinates the ensemble properties used by the composer. For each number and even its individual sections, their special complex was chosen, which in different semantic contexts had a metaphoric-semantic meaning. It was revealed that the organizing means of creating the ensemble in the R. Schumann’s trio was the polyphonic technique presented in his work in a wide variety, which would later be widely developed in his piano trios.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
38

Ayala, Ricardo. "Disciplina, profesión y transformación." Avances en Enfermería 37, no. 3 (September 1, 2019): 271–74. http://dx.doi.org/10.15446/av.enferm.v37n3.82346.

Full text
Abstract:
El presente número de Avances en Enfermería se despliega en medio de un clima de transición. Asistimos a una evidente reformulación de las narrativas profesionales, luego de varias décadas de un énfasis notorio en lo monoprofesional, a un compás marcado por la institucionalización de la disciplina de enfermería en la región. Para efectos de este editorial, emplearé el térmi-no ‘institucionalización’ (1) como la organización de departamentos de enfermería en universida-des, la producción de doctores/as en enfermería, la realización regular de congresos disciplinares y la creación de revistas académicas en el rubro. Este proceso de institucionalización sirve a dos propó-sitos: facilita la creación de enfoques que permi-ten orientar y fortalecer el carácter científico de la práctica, y hace posible instalar la enfermería como disciplina dentro del sistema científico. En lengua-je sociológico, diríamos que esto corresponde a un proceso continuo de diferenciación (2) desde otros marcos epistémicos (v. g. medicina, sociolo-gía, psicología), aunque como el debate sobre teori-zación en enfermería ha dejado de manifiesto, la disciplina enfermera es un campo ecléctico en que convergen otras varias disciplinas. No es un campo puramente social (v. g. los tejidos y humores corpo-rales existen y se trabaja con ellos); pero tampoco es puramente biológico (v. g. los tejidos y humores corporales en ausencia del individuo no tendrían sentido en el ethos de la enfermería).
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
39

Lima, Tania Andrade. "Humores e odores: ordem corporal e ordem social no Rio de Janeiro, século XIX." História, Ciências, Saúde-Manguinhos 2, no. 3 (February 1996): 44–94. http://dx.doi.org/10.1590/s0104-59701996000400004.

Full text
Abstract:
Escavações arqueológicas empreendidas em lixos domésticos do século XIX, no Rio de Janeiro, vêm recuperando um abundante equipamento destinado à excreção de materiais fecais e catarros. Com base nesse material foram analisadas e interpretadas as atitudes adotadas à época em relação aos humores corporais, como resultado da impregnação das mentalidades dos novos segmentos 'burgueses' - em processo de ascensão e consolidação - pelo humorismo hipocrático. O texto aponta como a implantação de uma ordem corporal foi fundamental para a construção e manutenção da ordem social do século XIX e mostra a ideologia de higienização como uma das mais conseqüentes e eficazes estratégicas para a sustentação do projeto vitorioso de hegemonia da burguesia.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
40

Pazzarelli, Francisco. "La equivocación de las cocinas: humos, humores y otros excesos en los Andes meridionales." Revista de Antropologia 59, no. 3 (December 22, 2016): 49. http://dx.doi.org/10.11606/2179-0892.ra.2016.124805.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
41

Redondo, Jordi. "La problemática textual del comentario de Galeno al tratado hipocrático Sobre los humores." Emerita 82, no. 1 (June 2, 2014): 165–73. http://dx.doi.org/10.3989/emerita.2014.09.1212.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
42

Freitas, Onofre De. "EÇA, HUYSMANS & SCHOPENHAUER: UMA IRONIA DA “DECADÊNCIA”." Em Tese 5 (December 31, 2002): 101. http://dx.doi.org/10.17851/1982-0739.5.0.101-111.

Full text
Abstract:
Sob o prisma da ironia humoresque, lê-se A correspondênciade Fradique Mendes, de Eça de Queirós, no seu desdobramento intertextual. Preservando sempre a percepção dos efeitos da magia irônica, assinala-se a sua natureza textual de romance ensaio em que o literário, o científico e o filosófico se interseccionam, em permanente dialogismo. A partir deste pressuposto, busca-se, ainda através da ótica irônica,(des)tecer a malha intertextual, em perspectiva interna e externa. Vale dizer: a sua intertextualização é vista dentro da obra, através do dialogismo de suas partes entre si –narrativa introdutória e epistolário (intertextualidadeendógena); e ainda fora da obra, através do seu dialogismo com À rebours, de J.-K. Huysmans, e O mundo como idéia erepresentação, de Arthur Schopenhauer (intertextuaidade exógena).
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
43

Weisz, Gabriel. "Personificaciones somáticas." Nuevas Poligrafías. Revista de Teoría Literaria y Literatura Comparada, no. 1 (December 1, 1996): 65–82. http://dx.doi.org/10.22201/ffyl.poligrafias.1996.1.1573.

Full text
Abstract:
En este trabajo se abordarán las modalidades en que se representan algunas personalizaciones culturales del cuerpo, es decir, las personificaciones somáticas. A través de las personificaciones somáticas se consolida una escritura corporal producto de una relación ritual con el cuerpo. La historia corporal es el conjunto de creencias que se van acumulando en torno al cuerpo y que pasan de una generación a otra en etnias muy distintas. El cuerpo es el espacio donde se escenifican textos de muy diversa naturaleza y donde se reúnen esencias y humores antitéticos.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
44

Weisz, Gabriel. "Personificaciones somáticas." Nuevas Poligrafías. Revista de Teoría Literaria y Literatura Comparada, no. 1 (December 1, 1996): 65–82. http://dx.doi.org/10.22201/ffyl.poligrafias.1996.1.1573.

Full text
Abstract:
En este trabajo se abordarán las modalidades en que se representan algunas personalizaciones culturales del cuerpo, es decir, las personificaciones somáticas. A través de las personificaciones somáticas se consolida una escritura corporal producto de una relación ritual con el cuerpo. La historia corporal es el conjunto de creencias que se van acumulando en torno al cuerpo y que pasan de una generación a otra en etnias muy distintas. El cuerpo es el espacio donde se escenifican textos de muy diversa naturaleza y donde se reúnen esencias y humores antitéticos.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
45

Kovačević, Ivan. "Fudbal i film: Drug pretsednik – centarfor." Issues in Ethnology and Anthropology 10, no. 3 (February 28, 2016): 743. http://dx.doi.org/10.21301/eap.v10i3.9.

Full text
Abstract:
The paper is the first in the planned series of texts on football in films and TV programmes in Yugoslavia (Serbia and Croatia). The film Comrade President – Center-Forward (1960, directed by Žorž Skrigin), labelled as the genre of “film humoresque”, presents a ramifying and intertwined story about a small provincial town. The narrative is structured around a celebration of the agricultural cooperative and an important football match played by the local team. Through these two narrative lines the film speaks about the invention of traditions, modernization and industrialization, clothes, arts, popular music, and the elements of romantic comedy and the events surrounding the football match present the media through which the messages are conveyed about the phenomena in a small Serbian town and wider, in the society of the 1950s.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
46

Pitombo Cidreira, Renata, and Etevaldo Santos Cruz. "Corpo, Veste e Afeto: as Irmãs da Boa Morte e a dimensão memorial do bordado." VEREDAS - Revista Interdisciplinar de Humanidades 4, no. 8 (November 26, 2021): 01–21. http://dx.doi.org/10.56242/revistaveredas;2021;4;8;01-21.

Full text
Abstract:
O corpo e o corpo vestido expressam nossos humores e o que sentimos mais profundamente, bem como nos abrem ao mundo, as coisas e aos outros. Nesse sentido, a presente comunicação pretende reivindicar com mais ênfase o lugar do afeto envolvido na dinâmica do ato de se vestir, ou da composição da aparência, destacando o espaço corporal como campo de relações que constituem os órgãos dos sentidos em órgãos da experiência. Para tanto, o lugar da memória será evocado, sobretudo, nos investimentos expressivos do bordado, tendo como corpus de observação as vestes da Irmandade da Boa Morte.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
47

Merlín, Alejandro. "La tristeza de pensar." Anuario de Letras Modernas 19 (February 28, 2017): 193–205. http://dx.doi.org/10.22201/ffyl.01860526p.2014.19.563.

Full text
Abstract:
No es una discusión nueva la que asocia el pensamiento con el origen de la tristeza. ¿De dónde proviene la sensación de que pensar es triste? La tradición occidental ha vinculado históricamente al filósofo, al literato y al intelectualcon diferentes manifestaciones de la melancolía, desde la teoría de los humores, pasando por las teorías morales de la tristeza hasta la recurrencia de esta relación como tema literario. En este texto se hace una interpretación del devenir del vínculo entre la tristeza y el pensamiento, desde Hipócrates hasta Marsilio Ficino; desde Robert Burton hasta Kierkegaard y Fernando Pessoa.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
48

Brancaleone, Cassio. "Suspiria de Profundis: Artifício, Melancolia e Criação em Charles Baudelaire." Gavagai - Revista Interdisciplinar de Humanidades 1, no. 1 (May 8, 2014): 62–69. http://dx.doi.org/10.36661/2358-0666.2014n1.8886.

Full text
Abstract:
Este pequeno e modesto ensaio pretende, à luz de elementos oriundos da clássica Teoria dos Humores de Hipócrates e Galeno, alçar uma interpretação dos principais argumentos contidos nos textos de Charles Baudelaire Paraísos Artificiais e Do Vinho e do Haxixe como uma releitura aristotélica do problema do gênio e das potências criadoras, manifesto pela ação da bile negra ou de drogas estimulantes como o haxixe, o ópio e o vinho, bem como refletir sobre sua relação com um projeto e uma visão de homem/humanidade promovidos pela cultura renascentista, retomados e ressignificados pela modernidade através da noção de autonomia da vontade.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
49

Pizarro Granada, Maite. "El don Juan, una inversión de la femineidad medieval demoniaca." Lexis 46, no. 4 (June 30, 2022): 315–40. http://dx.doi.org/10.18800/lexis.202201.009.

Full text
Abstract:
El presente artículo plantea una interpretación según la cual la tradición donjuanesca constituye una suerte de reescritura del amor hereos o de la aegritudo amoris. Este era un tipo de melancolía medieval sufrido por los hombres y causado por el rechazo amoroso de las mujeres que habría desaparecido junto con otros diagnósticos asociados a la teoría de los humores. Sin embargo, hay razones para pensar que ha sobrevivido en la literatura moderna desplazando su sintomatología a las damas burladas. En otras palabras, se espera demostrar que la conducta pecadora del don Juan constituye una suerte de reproducción contrapuesta del erotismo de las mujeres expuesto en la tratadística amatoria española.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
50

Adverse, Helton. "Maquiavel, a república e o desejo de liberdade." Trans/Form/Ação 30, no. 2 (2007): 33–52. http://dx.doi.org/10.1590/s0101-31732007000200004.

Full text
Abstract:
O objetivo do artigo é compreender alguns aspectos do republicanismo de Maquiavel concedendo atenção à sua teoria dos humores. Mais especificamente, trata-se de entender qual a natureza do desejo do povo e seu papel na vida política. A principal hipótese deste trabalho é a de que a função que Maquiavel atribui ao povo, o guardião da liberdade, exige, para seu cumprimento, a participação ativa do cidadão nos afazeres cívicos, isto é, sua inscrição no espaço público como agente político. Essa inscrição não pode ser inteiramente compreendida se o desejo que caracteriza o povo carecer de qualquer determinação, isto é, se for tomado somente em uma perspectiva negativa.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
We offer discounts on all premium plans for authors whose works are included in thematic literature selections. Contact us to get a unique promo code!

To the bibliography