Academic literature on the topic 'Ingesta'

Create a spot-on reference in APA, MLA, Chicago, Harvard, and other styles

Select a source type:

Consult the lists of relevant articles, books, theses, conference reports, and other scholarly sources on the topic 'Ingesta.'

Next to every source in the list of references, there is an 'Add to bibliography' button. Press on it, and we will generate automatically the bibliographic reference to the chosen work in the citation style you need: APA, MLA, Harvard, Chicago, Vancouver, etc.

You can also download the full text of the academic publication as pdf and read online its abstract whenever available in the metadata.

Journal articles on the topic "Ingesta"

1

Fisberg, Mauro, Irina Kovalskys, Georgina Gómez, Attilio Rigotti, Lilia Yadira Cortés Sanabria, Martha Cecilia Yépez García, Rossina Gabriela Pareja, et al. "Principales alimentos con azúcares añadidos y su variación geográfica y sociodemográfica: estudio latinoamericano de nutrición y salud (ELANS)." Archivos Latinoamericanos de Nutrición 71, no. 3 (December 1, 2021): 164–77. http://dx.doi.org/10.37527/2021.71.3.001.

Full text
Abstract:
Diversos estudios epidemiológicos y de intervención apuntan a una asociación fuerte y consistente entre la ingesta excesiva de azúcares y el riesgo de desarrollar caries dentales y enfermedades crónicas no transmisibles. El objetivo fue describir los 10 principales alimentos que contribuyen a la ingesta de azúcares añadidos en muestras representativas de poblaciones urbanas de ocho países latinoamericanos, y considerar diferencias por país, sexo, nivel socioeconómico (NSE) y grupo de edad. Se realizó una encuesta transversal multinacional en hogares de Argentina, Brasil, Chile, Colombia, Costa Rica, Ecuador, Perú y Venezuela (N=9218; 15–65 años). La contribución porcentual a la ingesta total del nutriente sirvió para identificar los alimentos aportadores. Los datos se estratificaron por país, sexo, NSE y grupo de edad y se compararon los gramos por día. Excepto en Perú y en el grupo de 50 a 65 años, los refrescos figuraron como el principal contribuyente a la ingesta de azúcares añadidos. Las bebidas caseras y las industrializadas también destacaron. Argentina fue el país con mayor ingesta de azúcares añadidos aportados por bebidas industrializadas, y Chile el país con menor frecuencia de bebidas como fuentes. Entre los 10 contribuyentes, la ingesta de azúcares añadidos fue mayor en el sexo masculino, excepto para sacarosa y pasteles dulces. Mayores ingestas de azúcares provenientes del jugo de fruta natural y sacarosa fueron observadas en el NSE más bajo. Las mayores y menores ingestas en los grupos de edad cambian de acuerdo con la fuente alimentaria. En conclusión, las bebidas azucaradas fueron los principales contribuyentes a la ingesta de azúcares añadidos, y la ingesta varió según la ubicación geográfica y los factores sociodemográficos.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
2

Trostchansky, Julio, and Gabriel Masaferro. "Ingesta de Cuerpos Extraños Estudio Prospectivo Observacional. Conducta Terapéutica y Resultados." Panamerican Journal of Trauma, Critical Care & Emergency Surgery 6, no. 3 (2017): 146–54. http://dx.doi.org/10.5005/jp-journals-10030-1185.

Full text
Abstract:
ABSTRACTO El 80-90% de los cuerpos extraños ingeridos voluntaria o accidentalmente se evacuan espontáneamente, sin embargo se requiere de una endoscopia terapéutica en un 10-20% de los casos y de cirugía en menos del 1% de los mismos. Objetivo Analizar las características de los pacientes asistidos por ingesta de cuerpo extraño en el Departamento de Emergencia del Hospital Maciel y llegar al diseño de guías de actuación en el contexto de un equipo multidisciplinario. Resultados Nuestra serie constó de 31 consultas por ingesta de cuerpo extraño. El 52% provenía de instituciones psiquiátricas y el 42% eran reclusos, un caso no pertenecía a ninguna de las 2 categorías. El 27,5% de las consulta se habían producido en las primeras 24hs desde la ingesta, el 24% de las ingestas se habían producido con más de una semana desde la ingesta y el resto oscilaba entra ambos tiempos evolutivos En cuanto a la conducta, en 12 casos se otorgó el alta sin mediar conducta activa endoscópica y/o quirúrgica. Se realizó una FGC en el 64% de los casos en los cuales se constató radiológicamente la ingesta de un cuerpo extraño, siendo efectivamente terapéuticas para la extracción de objetos a nivel gastroduodenal en el 67% de las mismas. De las 28 consultas por ingesta de CE 6 pacientes (21%) fueron operados. En 5 de ellos por falla de la extracción endoscópica, el restante se presentó como una peritonitis aguda. La ingesta de CE representa una patología de consulta frecuente en el Departamento de Emergencia. El manejo del mismo se realiza mediante un abordaje multidisciplinario que en el caso de nuestra serie mostró porcentajes de extracción endoscópica efectiva cercana al 70% comparable con otras series internacionales. El análisis de las características de la población analizada y el análisis de la evidencia científica publicada nos permite plantear un protocolo de actuación. How to cite this article Trostchansky J, Masaferro G. Ingesta de Cuerpos Extraños Estudio Prospectivo Observacional. Conducta Terapéutica y Resultados. Panam J Trauma Crit Care Emerg Surg 2017;6(3):146-154.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
3

Toro Román, Víctor, Jesús Siquier Coll, Ignacio Bartolomé Sánchez, Francisco Javier Grijota Pérez, Diego Muñoz Marín, and Marcos Maynar-Mariño. "Valoración de la composición corporal, práctica físico-deportiva y alimentación en estudiantes de secundaria." Ágora para la Educación Física y el Deporte 22 (December 18, 2020): 43–63. http://dx.doi.org/10.24197/aefd.0.2020.43-63.

Full text
Abstract:
El presente estudio tuvo como objetivo analizar la composición corporal, la práctica físico-deportiva semanal y los hábitos alimentarios de alumnos de secundaria. Sesenta sujetos (1,57±0,07 m; 49,4±10,5 kg), con edades comprendidas entre 12 y 13 años participaron en este estudio descriptivo transversal. Se evaluó la composición corporal, las horas semanales de práctica físico-deportiva y la ingesta nutricional. Los resultados del estudio mostraron diferencias significativas entre chicos y chicas en el pliegue abdominal, pliegue del muslo, diámetro biepicondiloideo, porcentaje graso, porcentaje muscular y peso graso (p<0,05). Los sujetos estudiados se ajustaban a las horas de práctica físico-deportiva aconsejada por los expertos. En ambos géneros, la ingesta de proteínas fue superior a las ingestas dietéticas recomendadas, unido a un exceso en el consumo de ácidos grasos saturados y un déficit en la ingesta de ácidos grasos poliinsaturados y fibra. Las ingestas de micronutrientes, en general, se ajustaban a los consejos de los expertos, todo lo contrario al consumo de fruta, verdura y ultraprocesados. Los estudiantes de secundaria, independiente de su sexo, seguían las pautas de práctica físico-deportiva diaria, existiendo un desajuste en las recomendaciones de consumo de fruta, verdura y alimentos ultraprocesados. En estas edades, las chicas presentaban un mayor porcentaje graso que los chicos.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
4

Perales García, Aránzazu, Rosa María Ortega, Rafael Urrialde, and Ana María López Sobaler. "Evaluación del consumo de bebidas, ingesta dietética de agua y adecuación a las recomendaciones de un colectivo de escolares españoles de 7 a 12 años." Nutrición Hospitalaria 35, no. 6 (December 3, 2018): 1347. http://dx.doi.org/10.20960/nh.1995.

Full text
Abstract:
Introducción: la ingesta dietética de agua y el consumo de bebidas juegan un papel relevante en los hábitos de hidratación y alimentación de la población infantil y escasos estudios nos ofrecen una visión global de los mismos.Objetivos: evaluar la ingesta dietética de agua y el consumo de bebidas, su adecuación a las recomendaciones y su distribución a lo largo del día en un colectivo de escolares españoles.Material y métodos: se estudió una muestra de 262 escolares (123 niñas) entre siete y 12 años. Se realizó un registro dietético de tres días (uno de ellos festivo) para evaluar el consumo de bebidas. Se comparó la ingesta dietética de agua obtenida con las ingestas adecuadas (IA) marcadas por la EFSA y por otros organismos y se estudió su distribución a lo largo del día. También se procedió a recoger datos personales y antropométricos. Los datos fueron procesados mediante DIAL y SPSS.Resultados: las bebidas más consumidas fueron agua de bebida, leche y zumos comerciales y néctares. La ingesta dietética media de agua fue de 1.401 ± 432 ml/día (42% aportada por alimentos y 58% por bebidas). Solo el 20,2% de los escolares superaron las IA. La ingesta dietética de agua fue significativamente superior en todos los momentos del día en aquellos escolares que superaron las IA establecidas.Conclusión: el 79,8% de los escolares no alcanza las IA, por lo que es importante mejorar sus pautas de hidratación, jugando el agua de bebida un papel clave a la hora de alcanzar las recomendaciones.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
5

Jiménez Talamantes, Raquel, Jennifer Rizk Hernández, and Joan Quiles i Izquierdo. "Ingesta insuficiente de calcio en la población adulta de la Comunitat Valenciana." Revista Española de Nutrición Humana y Dietética 21, no. 3 (October 27, 2017): 263. http://dx.doi.org/10.14306/renhyd.21.3.372.

Full text
Abstract:
Introducción: el calcio mineral es esencial para la salud ósea a lo largo de toda la vida. Este estudio pretende evaluar la prevalencia de ingesta insuficiente de calcio en adultos de la Comunitat Valenciana. Material y métodos: se ha utilizado como fuente de datos la Encuesta de Nutrición de la Comunitat Valenciana 2010-2011, estudio poblacional transversal, que recogió los datos de ingestión de calcio mediante un recordatorio dietético de 24 horas. La muestra final fue de 1206 sujetos mayores de 18 años (597 hombres y 609 mujeres). Resultados: se estimó una ingesta media de calcio de 741,4 mg/persona/día (DE=334,9), observando en hombres una ingesta de 757,8 mg/persona/día (DE=350,0), y en mujeres de 725,3 mg/persona/día (DE=319,0). Los resultados de ingesta insuficiente obtenidos según los niveles de los requerimientos medios estimados fue de un 70,6% (IC95%: 68,0-73,2), siendo mayor en mujeres 75,4% (IC95%: 72,0-78,2) que en hombres 65,7% (IC95%: 61,9-69,5). Para los valores de ingestas recomendadas la prevalencia fue de un 83,8% (IC95%: 81,7-85,9), siendo significativas las diferencias por sexo (p<0,05). Por grupos de edad la prevalencia estimada fue máxima en los mayores de 70 años en ambos casos, 85,5% (IC95%: 80,0-91,0) y 94,3% (IC95%: 90,7-97,9) respectivamente. Conclusiones: Se observa la existencia de una prevalencia elevada de ingesta insuficiente de calcio en la población adulta de la Comunitat Valenciana. Se deberían implementar estudios que evaluasen la influencia de estos hallazgos sobre patologías relacionadas (osteoporosis, fractura osteoporótica).
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
6

Beriain Rodríguez, M., B. Gómez Cortés, J. Benito Fernández, and S. Mintegi Raso. "Ingesta accidental de superwarfarinas." Anales de Pediatría 68, no. 5 (May 2008): 503–6. http://dx.doi.org/10.1157/13120051.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
7

Bonastre Blanco, E., A. Domingo Garau, M. Cols Roig, F. Panzino Occhiuzzo, and P. Vilar Escrigas. "Ingesta accidental de hierro." Anales de Pediatría 73, no. 6 (December 2010): 373–75. http://dx.doi.org/10.1016/j.anpedi.2010.08.008.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
8

Guzmán Díaz, Laura, Herminia López García de la Serrana, and María Jesús Oliveras López. "Estudio y seguimiento nutricional en una población de ancianos de un centro geriátrico." European Journal of Investigation in Health, Psychology and Education 4, no. 2 (October 22, 2015): 89. http://dx.doi.org/10.30552/ejihpe.v4i2.68.

Full text
Abstract:
Valorar nutricionalmente al anciano nos va a permitir conseguir y mantener un buen estado nutricional en la población anciana. Objetivos: 1. Valoración del estado nutricional de la población. 2. Evaluación de la ingesta de la población de acuerdo a las Ingestas recomendadas. 3. Valoración de la capacidad antioxidante del menú y comparación con la media española. Material y métodos: El estudio se realizó con 28 ancianos. Se utilizaron indicadores sociodemográficos, datos antropométricos, tensión arterial, cuestionarios de valoración del estado nutricional y valoración de la ingesta. Además, se determinó la capacidad antioxidante del menú por la técnica de ORAC. Resultados: Los varones presentaron mayor sobrepeso y las mujeres mayor obesidad. El índice de cintura-cadera fue mayor en hombres (0,94 ± 0,08 cm). Referente a la ingesta, existe riesgo de desnutrición superior al 50% (MNA y NSI), exceso de colesterol y déficit de ácido fólico, vitamina D y magnesio en ambos sexos. La capacidad antioxidante fue de 31.377 µmoles/día y los polifenoles totales de 2.344 mg/día. Conclusiones: Existe un elevado riesgo de desnutrición (MNA, NSI) y de padecer enfermedades cardiovasculares (ICC) entre los participantes. La capacidad antioxidante del menú triplica los valores de referencia y el perfil calórico de los ancianos es inadecuado, con exceso en grasas y colesterol y bajo en carbohidratos.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
9

Rando-Matos, Y., and R. Pacheco-Sena. "Cacogeusia e ingesta de piñones." Medicina de Familia. SEMERGEN 44, no. 5 (July 2018): 365–67. http://dx.doi.org/10.1016/j.semerg.2017.12.006.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
10

García-Lorda, Pilar, Jordi Salas-Salvadó, and José María Cobo. "Ingesta de calcio y obesidad." Medicina Clínica 124, no. 12 (April 2005): 467–75. http://dx.doi.org/10.1157/13073222.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
More sources

Dissertations / Theses on the topic "Ingesta"

1

Lima, Leonardo Rodrigues de. "Efeitos da ingestão de concentrado à base de grãos na ingesta do cólon dorsal direito em eqüinos." Universidade Federal de Viçosa, 2005. http://locus.ufv.br/handle/123456789/5043.

Full text
Abstract:
Made available in DSpace on 2015-03-26T13:46:54Z (GMT). No. of bitstreams: 1 texto completo.pdf: 691613 bytes, checksum: 53e3adaea617739a5125fb5bc7242691 (MD5) Previous issue date: 2005-08-10
Large colon (LC) impaction is the most commonly diagnosed disease causing colic in horses, however the complete ethyopathogenesis of this condition is still unknown.Changes produced by diet in the properties of ingesta not yet investigated may also be important contributing factors to impaction formation and to other gastrointestinal diseases. The aim of this study was: 1- to create a tube viscometer able to measure the viscosity of horse ingesta, 2- to assess the effects of grain intake on hydration, gas content, particulate matter content, density, viscosity, and pH of ingesta, 3- to assess the potential for impaction formation with large colon contents in an ex vivo model, 4- to testify a modification on surgical technique for right dorsal colon fistulation. Using a cross-over design, 4 horses with experimental fistulas in the right dorsal colon were alternately fed two diets: 1- exclusively free choice grass hay or 2- pelleted feed rich in hydrolazable carbohydrates plus free choice grass hay. The ingesta were dried at 80°C to determine the water content. The gas content was estimated by the difference in volume after centrifuging the ingesta sample. The amount of particulate mater was determined by flushing a 1 Kg fresh sample of ingesta in a sequence of sieves with 100 L of water and weighing the dry matter of the material retained at the sieves. Ingesta density was calculated by the formula: density = sample weight / sample volume. After measuring the force to move 1 kg of fresh ingesta within a tube viscometer and the force to penetrate a probe into the ingesta in a texture analyzer, the sample was tested for impaction formation with a funnel attached to the viscometer end, in order to increase the resistance to flow. The water content of ingesta as well as density were significantly decreased; gas content and viscosity were increased and pH and particulate matter was not altered, when grain was fed. Despite diet, impaction did not form with any of the fresh ingesta samples. After adjusting ingesta viscosity, impaction was formed in eight repetitions when only hay was fed. Only one impaction could be produced when hay and grain were fed in eight repetitions, even after adjusting ingesta viscosity. Ingesta dehydration produced by grain intake may be explained as the result of reduced water consumption or an increase in the absorption of water following the absorption of larger amounts of volatile fatty acids. Formation of foamy ingesta and the increase in gas content of ingesta is explained by an increase in microbial production of gas and substances that stabilizes the froth. The decreased density may be explained by the increased amount of gas trapped within the ingesta. The increase in viscosity may be explained by the reduced water content of ingesta. It is possible that these changes may affect the likelihood of impaction formation. Although it has been demonstrated that grain ingestion has the potential to increase the risk of colic by several mechanisms, the findings of the present study suggest that grain ingestion may actually have a protective effect for large colon impaction.
A compactação do cólon maior é a principal causa de cólica em eqüinos. No entanto, sua etiopatogenia ainda não é completamente conhecida. Alterações produzidas pela dieta em algumas propriedades da ingesta que ainda não foram estudadas podem contribuir para a formação das compactações e outras doenças gastrointestinais. Os objetivos desse estudo foram: 1- construir um viscosímetro de tubo capaz de medir a resistência viscosa da ingesta de eqüinos, 2- verificar os efeitos da ingestão de concentrado rico em grãos na hidratação, conteúdo de gás, conteúdo de partículas, densidade, viscosidade, pH e textura da ingesta, 3- verificar o potencial para formação de compactação da ingesta do cólon maior em um modelo ex vivo , 4- testar uma modificação da técnica cirúrgica pra criação de uma fístula no cólon dorsal direito . Em um delineamento tipo cross-over , quatro cavalos com fístulas experimentais no cólon dorsal direito foram alimentados alternadamente com duas dietas: 1- exclusivamente feno de gramínea e 2- feno de gramínea mais ração comercial peletizada . A ingesta foi desidratada a 80o C para determinação da hidratação. O conteúdo de gás foi estimado pela diferença no volume das amostras após centrifugação. O conteúdo de partículas foi determinado através da lavagem com 100 litros de água de 1 kg de ingesta fresca sobre uma seqüência de peneiras e pesando-se a matéria seca do material retido nas peneiras. A densidade foi calculada pela fórmula: peso da ingesta / volume da ingesta. Após a mensuração da força para mover 1 kg de ingesta em um viscosímetro de tubo e da força de penetração de uma sonda na ingesta em um texturômetro, a amostra foi testada para a formação de compactação, acoplando-se um funil redutor ao viscosímetro para aumentar a resistência ao fluxo. A hidratação e a densidade foram diminuídas, o conteúdo de gás e a viscosidade aumentadas e não houve diferença no pH e no conteúdo de partículas, quando os animais ingeriram ração à base de grãos. Independentes da dieta, não foram observadas compactações quando a ingesta fresca foi testada. No entanto, após o ajuste da viscosidade, foram formadas compactações em oito repetições quando a dieta era exclusivamente feno. Por outro lado, somente uma compactação foi observada em oito repetições quando os animais ingeriram ração à base de grãos. A desidratação da ingesta pode ser explicada pela menor ingestão ou pela absorção aumentada de água juntamente com ácidos graxos voláteis quando os animais receberam ração à base de grãos. A formação de espuma e o aumento na produção de gás na ingesta podem ser explicados pela fermentação microbiana aumentada e produção de substâncias estabilizadoras da espuma. A densidade diminuída foi devido a grande quantidade de gás incorporada à ingesta. O aumento da viscosidade pode ser explicado pela menor hidratação da ingesta. É possível que essas alterações influenciem o potencial da ingesta em formar compactações. Embora tenha sido demonstrado que o fornecimento de ração à base de grãos aumente o risco de cólica por vários mecanismos, os achados do presente trabalho sugerem um efeito protetor desse tipo de dieta contra a formação de compactação do cólon maior.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
2

Díaz, Vásquez Ramón Abraham. "Ingesta de alimentos y seguridad alimentaria en el Perú." Bachelor's thesis, Pontificia Universidad Católica del Perú, 2016. http://tesis.pucp.edu.pe/repositorio/handle/123456789/8431.

Full text
Abstract:
El informe profesional que se presenta contiene dos capítulos, cada uno corresponde a un documento elaborado durante el periodo que el autor se desempeñó como investigador auxiliar en el Instituto de Estudios Peruanos entre los años 2003 y 2012. Durante estos años el autor trabajo en diversos proyectos de investigación liderados por investigadoras e investigadores de diferentes disciplinas de las ciencias sociales, pero de manera más continua con economistas, y también en proyectos de investigación individuales. El primer capítulo corresponde al documento “Análisis económico de la ingesta de alimentos en el Perú”, financiado por el Consorcio de Investigación Económica y Social (CIES) en el concurso anual del año 2009, del cual resultó ganador. El segundo corresponde al documento “Indicadores y visiones alternativas de seguridad alimentaria en el Perú”, elaborado en el marco del concurso de jóvenes investigadores para el Seminario Permanente de Investigación Agraria (SEPIA) del año 2011.
Proyecto Profesional
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
3

Brietzke, Elisa Macedo. "Baixa ingesta de cálcio em portadoras de pré-eclâmpsia." reponame:Biblioteca Digital de Teses e Dissertações da UFRGS, 2003. http://hdl.handle.net/10183/10055.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
4

Flores, Cotrina Lizeth Ivonne, and Lazo Carla Lorena Romero. "Niveles de insulina post ingesta de edulcorantes en adultos sanos." Bachelor's thesis, Universidad Nacional Mayor de San Marcos, 2014. https://hdl.handle.net/20.500.12672/3761.

Full text
Abstract:
Objetivo: Determinar los niveles de insulina post ingesta de edulcorantes en adultos sanos. Materiales y métodos: Tipo de estudio Analítico, Experimental, Longitudinal y Prospectivo. Se utilizaron bebidas edulcoradas con Aspartame, Sucralosa, Sacarina, Esteviósido y Sacarosa. Se realizó la medición directa de los valores de insulina en sangre en tiempo basal, al minuto, a los 20 minutos, a los 30 minutos, a los 60 minutos y a los 90 minutos. Resultados: El aspartame fue el edulcorante artificial que presentó los mayores valores de insulina mientras que la sacarosa fue el edulcorante natural que presentó mayores niveles de insulina. Conclusiones: La Sacarosa indujo a los mayores niveles de insulina seguida del Aspartame.
Tesis
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
5

Rebollo, de Grado Alba. "Ingesta de fructosa líquida, fetge gras i intolerància a la glucosa." Doctoral thesis, Universitat de Barcelona, 2012. http://hdl.handle.net/10803/84077.

Full text
Abstract:
En les ultimes dècades s’ha produït un increment notable de la prevalença d’alteracions metabòliques com l’obesitat, la síndrome metabòlica i la resistència a la insulina que s’han relacionat, entre altres factors, amb l’increment en el consum de carbohidrats, especialment fructosa, sobretot en forma de begudes edulcorades. Estudis anteriors del nostre grup de recerca van demostrar que l’administració de fructosa al 10% (p/v) en l’aigua de beguda a rates mascle durant 14 dies produeix hipertrigliceridèmia i esteatosi hepàtica. En rates femella, provoca, a més, hiperglucèmia, hiperinsulinèmia i un estat d’intolerància a la glucosa. Per tant, els resultats d’aquest estudi semblen indicar que les rates femella són mes susceptibles als efectes negatius de l’administració de fructosa. En aquest context, els objectius que s’han pretès assolir en la present tesi doctoral han estat: 1) Determinar en quin moment apareixen la hipertrigliceridèmia i l’esteatosi hepàtica en rates femella com a conseqüència del consum de fructosa i estudiar quins són els mecanismes moleculars subjacents. 2) Esbrinar en quin moment té lloc l’augment dels nivells d’insulina i glucosa en plasma, quan apareix la intolerància a la glucosa, i determinar quins són els mecanismes moleculars pels quals la fructosa causa aquestes alteracions en rates femella. En relació al primer objectiu, els resultats indiquen que la hipertrigliceridèmia i la esteatosi hepàtica apareixen als 14 dies, però no als 7 dies de tractament. La repressió de l’expressió de PPARα i els seus gens diana té un paper fonamental en la reducció del catabolisme lipídic i l’augment dels nivells de triglicèrids a nivell plasmàtic i hepàtic. Els cultius de diferents tipus d’hepatòcits en presència de fructosa i altres compostos activadors i inhibidors de determinades proteïines han permès aprofundir en el mecanisme molecular responsable, i han mostrat que la reducció de l’expressió de PPARα per la fructosa també té lloc en hepatòcits d’origen humà. Els resultats obtinguts indiquen que l’activació de ChREBP podria tenir un paper important en la repressió del sistema PPARα. Pel que fa al segon objectiu, la hiperglucèmia, hiperinsulinèmia i intolerància a la glucosa només després de 2 setmanes de tractament. També a aquest temps, es produeix una alteració de l’expressió de molècules necessàries per a la correcta senyalització de la insulina en el fetge, entre elles IRS-2. La reducció dels nivells de proteïna IRS-2, malgrat ser important per provocar un dèficit de senyalització de la via PI3K/AKT, no condueix a un estat clàssic de resistència hepàtica a la insulina, ja que l’activitat gluconeogènica no es troba incrementada. Aquestes observacions suggereixen, en primer lloc, que la intolerància a la glucosa té un origen extrahepàtic, i en segon lloc, l’existència d’un mecanisme compensatori per evitar precisament que el fetge augmenti la producció hepàtica de glucosa.
In previous studies, our research group showed that fructose administration (10% w/v) into drinking water during 14 days induces hypertriglyceridemia and fatty liver in male rats. In addition, this 14-day fructose supplementation caused, hyperglycemia, hyperinsulinemia and glucose intolerance in female rats. Thus, female rats seem to be more sensitive to the deleterious effect of fructose on glucose homeostasis than male rats. In this context, the main goals of the present work have been: 1) To determine the temporal evolution of fructose-induced hypertriglyceridemia and hepatic steatosis in female rats, and to study the molecular mechanisms involved; 2) To determine the temporal evolution of the hyperglycemia, hyperinsulinemia and glucose intolerance induced by fructose ingestion in female rats, and to elucidate the underlying molecular mechanisms. The results of the present work show that hypertriglyceridemia and fatty liver take place at 14 days but not at 7 days of fructose treatment. Fructose-mediated PPARα repression plays a key role in the reduction of lipid catabolism and in the increased plasma and liver triglyceride concentrations. Cell culture of different types of liver cells in presence of fructose and other compounds have made possible to study the molecular mechanisms involved in PPARα repression, an effect also observed in a primary culture of human hepatocytes. Further, the results of this work suggest that the hyperactivation of ChREBP may have an important role in fructose-mediated PPARα repression. On the other hand, hyperglycemia, hyperinsulinemia and glucose intolerance only take place after 14 days of fructose consumption. At this time, there is a lack of expression of several molecules involved in insulin pathway, such as IRS-2. The reduction of IRS-2 expression, despite contributing to an improper insulin signaling in liver, does not lead to a classic state of hepatic insulin resistance, since the expression of the main gluconeogenic enzymes is not increased. These observations suggest that fructose-induced glucose intolerance has not a hepatic origin, and also the existence of a compensatory mechanism that avoids an increase of hepatic glucose production.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
6

Julibert, García Alicia. "Ingesta lipídica y Síndrome Metabólico en adultos con algo riesgo cardiovascular." Doctoral thesis, TDX (Tesis Doctorals en Xarxa), 2020. http://hdl.handle.net/10803/671462.

Full text
Abstract:
[spa] El Síndrome Metabólico (SMet) es una condición clínica caracterizada por varios factores metabólicos asociados con un mayor riesgo de diabetes y enfermedad cardiovascular (ECV). Estos factores de riesgo cardiovascular coexistentes incluyen obesidad (especialmente obesidad central), resistencia a la insulina y tolerancia a la glucosa alterada, dislipidemia aterogénica [niveles altos de triglicéridos (TG) y niveles bajos de lipoproteína-colesterol de alta densidad (HDL-c)] e hipertensión. La obesidad y, como consecuencia el SMet, se están convirtiendo en una epidemia. Este grupo de factores afectan aproximadamente entre el 10-25% de adultos en todo el mundo. Si el creciente aumento continúa, se espera que hasta el 20% de la población adulta del mundo sea obesa para 2030. En relación, la prevalencia de SMet variará según el perfil de la población, la edad, el sexo, el origen étnico, así como la definición utilizada. La prevención de la enfermedad cadiometabólica con intervenciones dietéticas y estilo de vida pueden ser más efectivas para prevenir el desarrollo del SMet que el tratamiento farmacológico. En consonancia, varios estudios han demostrado que las modificaciones en el estilo de vida, como el aumento de la actividad física, la adherencia a un patrón de alimentación saludable y/o la pérdida de peso, están asociadas con la reversión del SMet y sus componentes. Hay evidencia sólida de que la alimentación influye en la incidencia de SMet. Un alto consumo de grasa total y ácidos grasos saturados (AGS) y un consumo inadecuado de fibra están vinculados al peso corporal poco saludable y/o al riesgo de Diabetes Mellitus Tipo 2 (DMT2), dos de los principales componentes del SMet. Para abordar el problema, las sociedades científicas han recomendado un límite global de grasa en la dieta, resultando inevitablemente en un incremento de la ingesta de carbohidratos y una disminución de ácidos grasos insaturados saludables. Por esta razón, en 2015, el Comité Asesor de las Guías Dietéticas Americanas enfatizó la importancia de patrones de alimentación basados en alimentos, revisando el papel de la grasa en la salud. De hecho, la evidencia de ensayos controlados y aleatorizados no respalda las pautas actuales de grasa. Así, patrones de dieta como la Dieta Mediterránea (MedDiet), caracterizado por una alta proporción de grasas vegetales, la Dietary Approaches to Stop Hypertension y la vegetariana, han demostrado reducir la incidencia y la prevalencia del SMet y sus componentes. Sin embargo, existe controversia y lagunas de evidencia para definir el tratamiento dietético-nutricional más apropiado para el SMet. Por todo lo expuesto, el objetivo general de esta Tesis Doctoral es comparar la ingesta de grasa en una población con y sin SMet, así como, evaluar la ingesta dietéticonutricional de la población con SMet y su asociación con los componentes del SMet. La población de estudio son adultos, hombres entre 55-75 años y mujeres entre 60-75 años, sin ECV previamente documentada. La evidencia actual demuestra una asociación significativa entre la ingesta de ácidos grasos y el riesgo de SMet. Los resultados reflejan que los sujetos con SMet reportan una ingesta de carbohidratos y fibra más baja, y una ingesta de grasa total más alta que los sujetos sin SMet. Los sujetos con SMet también reportan una ingesta mayor de ácidos grasos monoinsaturados (AGM) y menor de ácidos grasos poliinsaturados (AGP) ω-3 y ω-6 (sólo en mujeres) que los sujetos sin SMet. En cambio, no se observan diferencias en la ingesta de AGS y ácidos grasos trans (AGTrans) en hombres. En consonancia, los sujetos con SMet están por debajo del Rango Aceptable de Distribución de los Macronutrientes, propuesto por el Institute of Medicine, para los carbohidratos, y por encima para la grasa total y los AGM que los sujetos sin MetS. Los resultados son similares respecto a los Objetivos Nutricionales 2020 de la Sociedad Española de Nutrición Comunitaria. Ambos grupos están por encima de la ingesta recomendada para AGTrans y el consumo de frutas y verduras, pero es mayor en los sujetos con SMet. Al analizar el riesgo de prevalencia de los componentes del SMet según la ingesta de grasa, los resultados reflejan: por un lado, un aumento significativo del riesgo de hiperglucemia en sujetos con mayor ingesta total de grasa, AGM, AGS, y AGP ω-3, un aumento del riesgo de tener los niveles de HDL-c bajos en los sujetos con mayor ingesta de ácido linoleico, y por otro lado, una disminución del riesgo de tener elevados niveles plasmáticos de TG en sujetos con mayor ingesta de AGS y AGP ω-3. Sin embargo, no se observan diferencias entre la ingesta de AGTrans y los componentes del SMet. El 82% de los sujetos con SMet consumen frutos secos, a pesar de que la cantidad media de consumo diario es de 12.6 g/día. Los consumidores de frutos secos tienen mayores ingestas de energía total, hidratos de carbono, grasa total, AGM, AGP, colesterol, fibra, vitaminas y minerales que los no consumidores. A su vez, se observa que los consumidores de frutos secos tienen menor probabilidad de estar por debajo de los Requerimientos Medios Estimados y por encima de la Ingesta Adecuada para la mayoría de los nutrientes evaluados. También presentan una mayor adherencia a la MedDiet que los no consumidores. Finalmente, según el consumo de frutos secos a 1 año de seguimiento de la población de estudio con SMet, los resultados reflejan que la circunferencia de la cintura, los TG plasmáticos, la presión arterial sistólica, el peso corporal y el Índice de Masa Corporal disminuyen significativamente con un mayor consumo de frutos secos, mientras que la glucemia y la presión arterial diastólica tienden a disminuir y los niveles de HDL-c a aumentar. La ingesta dietético-nutricional en sujetos adultos con SMet se aleja de las recomendaciones dietético-nutricionales actuales y de un patrón de alimentación saludable. La Tesis actual y el futuro trabajo de intervención del ensayo PREDIMED-Plus contribuirán a una mejor comprensión y diseño del perfil de ácidos grasos de una dieta saludable para revertir las comorbilidades del SMet en individuos de edad avanzada.
[cat] La Síndrome Metabòlica (SMet), és una condició clínica caracteritzada per diversos factors metabòlics associats amb un alt risc de diabetis i malaltia cardiovascular. Aquests factors coexistents, inclouen, l’obesitat (especialment l’anomenada obesitat central), la resistència a la insulina i la tolerància a la glucosa alterada, la dislipèmia aterogènica [nivells alts de triglicèrids (TG) i nivells baixos de lipoproteïna-colesterol d’alta densitat (HDL-c)], i la hipertensió. L’obesitat, i en conseqüència l’SMet, s’estan convertint en epidèmia. Cal assenyalar que aquest grup de factors, aproximadament, afecten entre el 10 i el 25% de les persones adultes d’arreu del món. Si aquest percentatge contínua augmentant als ritmes actuals, s’espera que fins el 20% de la població adulta del món, sigui obesa el 2030. En relació en aquest percentatge, la prevalença de l’SMet variarà segons el perfil de la població, l’edat, el sexe, l’origen ètnic, així com també la definició utilitzada. Les intervencions dietètiques i d’estil de vida, poden ser mesures més efectives que el propi tractament farmacològic, per prevenir el desenvolupament de l’SMet. En concordança, diversos estudis han demostrat que les modificacions en l’estil de vida, com l’augment de l’activitat física, l’adherència a un patró d’alimentació saludable i/o la pèrdua de pes, estan associades amb la reversió de l’SMet i el seus components. Hi ha evidència sòlida que l’alimentació influeix en la incidència de l’SMet. Un alt consum de greix total i àcids grassos saturats (AGS), i un consum inadequat de fibra, estan vinculats a dos dels principals components de l’SMet: el pes corporal poc saludable i/o al risc de Diabetis Mellitus Tipus 2 (DMT2). Per atendre aquesta problemàtica, la comunitat científica ha recomanat un límit global de greix en la dieta. Aquesta recomanació, com a resultat inevitable, es focalitza en l’increment de la ingesta d’hidrats de carboni, i en la disminució d’àcids grassos insaturats saludables. Per aquesta raó, el 2015, el Comitè Assessor de les Guies Dietètiques Americanes, va remarcar la importància dels patrons d’alimentació basats en aliments, fent-ne una revisió dels efectes que provoca el greix en la salut. De fet, l’evidència d’assajos clínics i aleatoritzats, no donen suport a les pautes actuals de greix. Així, patrons de dieta com la Dieta Mediterrània (MedDiet), caracteritzada per una alta proporció de greixos vegetals, la Dietary Approaches to Stop Hypertension, i la dieta vegetariana, han demostrat reduir la incidència i la prevalença de l‘SMet i el seus components. Malgrat això, hi ha controvèrsia, i alhora llacunes d’evidència, per definir el tractament dietètic-nutricional més apropiat per l’SMet. Per tot el que s’ha exposat abans, l’objectiu general d’aquesta Tesi doctoral és comparar la ingesta de greix en una població amb i sense SMet, així com, avaluar la ingesta dietèticanutricional de la població amb SMet, i la seva associació amb els components d’aquesta. La població d’estudi són persones adultes, per una banda homes d’entre 55 i 75 anys, i per l’altra, dones d’entre 60 i 75 anys, ambdós, sense malaltia cardiovascular prèviament documentada. L’evidència actual demostra una associació significativa entre la ingesta d’àcids grassos, i el risc de l’SMet. Els resultats reflecteixen que el subjectes que pateixen aquesta síndrome, reporten una ingesta d’hidrats de carboni i fibra més baixa, i alhora, una ingesta de greix total més alta que el subjectes sense aquesta. Els subjectes amb SMet, també reporten una ingesta major d’àcids grassos monoinsaturats (AGM), i una menor d’àcids grassos poliinsaturats (AGP) ω-3 y ω-6 (només en les dones) que el subjectes sense SMet. En canvi, no s’observen diferències en relació a la ingesta d’AGS i d’àcids grassos trans (AGTrans) (sols en els homes). En concordança, els subjectes amb SMet estan per sota del Rang Acceptable de Distribució dels Macronutrients, proposat per l’Institute of Medicine, per als hidrats de carboni, i per damunt, respecte al greix total i als AGM, establint-ne una comparativa amb les persones participants de l’estudi, què no presenten l’SMet. Els resultats, són similars quan s’avaluen els Objectius Nutricionals 2020 proposats per la Societat Espanyola de Nutrició Comunitària. A més, ambdós grups d’estudi estan per damunt de la ingesta recomanada per AGTrans i el consum de fruites i verdures, però és major en el subjectes amb SMet. Una vegada analitzat el risc de prevalença dels components de l’SMet, segons la ingesta de greix, el resultats reflecteixen el següent: per una banda, un augment significatiu del risc de hiperglucèmia en els subjectes amb major ingesta de greix total, AGM, AGS i AGP ω-3 , un augment del risc de tenir el nivells d’HDL-c baixos en el subjectes amb major ingesta d’àcid linoleic; i per l’altra banda, una disminució del risc de tenir els TG plasmàtics elevats en aquells amb més ingesta d’AGS i AGP ω-3. Malgrat això, no s’observen diferències entre la ingesta d’AGTrans i els components de l’SMet. El 82% dels subjectes amb SMet consumeixen fruits secs, tot i que la quantitat mitjana de consum diari és de 12.6 g/dia. Les persones que consumeixen fruits secs, tenen majors ingestes d’energia total, d’hidrats de carboni, de greix total, d’AGM, d’AGP, de colesterol, de fibra, de vitamines i de minerals, en comparació amb les què no els consumeixen. Alhora, s’observa que els subjectes que consumeixen els fruits secs, tenen menys probabilitat d’estar per sota dels Requeriments Mitjans Estimats, i per damunt de la Ingesta Adequada per a la majoria de nutrients avaluats. A més, presenten també una major adherència a l’MedDiet, respecte els què no en consumeixen. Finalment, segons el canvi en el consum de fruits secs realitzat al primer any de seguiment de la població d’estudi amb SMet, els resultats mostren que la circumferència de la cintura, els TG plasmàtics, la pressió arterial sistòlica, el pes corporal i l’Índex de Massa Corporal, disminueixen significativament amb un major consum de fruits secs; mentre que la glucèmia i la pressió arterial diastòlica, tendeixen a disminuir, i a augmentar el nivells de HDL-c. La ingesta dietètic-nutricional en subjectes adults amb SMet, s'allunya de les recomanacions dietètic-nutricionals actuals i d'un patró d'alimentació saludable. La Tesi actual, i el futur treball d'intervenció de l'assaig PREDIMED-Plus, contribuiran a una millor comprensió i disseny del perfil d'àcids grassos d'una dieta saludable, per a revertir les comorbiditats del’SMet, en individus d'edat avançada.
[eng] The Metabolic Syndrome (MetS) is a clinical condition characterized by a collection of metabolic factors associated with a higher risk of developing diabetes and cardiovascular disease (CVD). Such coexisting cardiometabolic risk factors include obesity (especially central obesity), insulin resistance, impaired glucose tolerance, atherogenic dyslipidaemia [high triglycerides levels (TG) and low levels of high-density lipoprotein (HDL-c)] and hypertension. Obesity, and consequently the MetS, are becoming an epidemic, as they are currently affecting approximately between 10-20% of adults worldwide. If such an epidemic continues to grow, up to 20% of the world's population is expected to be obese by 2030. Consistent with the latter, prevalence of the MetS will vary according to specific to population, age, gender, and ethnic origins, and the definition which might be used The use of dietary and lifestyle treatments for cardiometabolic disease prevention could be more effective than pharmacological therapy in preventing the development of the MetS. Accordingly, various studies have demonstrated that lifestyle modification, such as increased physical activity, adherence to a healthy dietary pattern and/or weight loss, are associated with the reversion of the MetS and its components. There is solid evidence that food intake is associated with the incidence of the MetS. High total fat and saturated fatty acids (SFA) intakes and an inadequate intake of fiber are closely linked to an unhealthy weight and/or to an increased risk of developing Type 2 Diabetes Mellitus (T2DM), which are also two of the main components of the MetS. In order to address the issue, scientific societies recommended a global limit to fat intake, which inevitably resulted in an increased consumption of carbohydrates and a reduced consumption of healthy unsaturated fatty acids. For this reason, in 2015, the Advisory Committee of the Dietary Guidelines for Americans emphasized the importance of food based dietary patterns, hence reconsidering the role of fat in health. Indeed, data from randomized controlled clinical trials does not support current dietary fat intake guidelines: dietary patterns such as the Mediterranean Diet (MedDiet), marked by high levels of vegetable fats, the Dietary Approaches to Stop Hypertension diet and vegetarian diets, have shown that MetS and its components are decreased in incidence and prevalence. Nevertheless, when it comes to describe the most appropriate dietary treatment for MetS, controversies and gaps of evidence still exists. For all the above reasons, the general purpose of this Doctoral Thesis is to compare fat intake in a population with and without MetS, to assess dietary intake and nutritional status in the MetS population and their possible association with the MetS components. The population of the study consists of adults, male between 55-75 years and women between 60-75 years, without previous CVD. The evidence collected demonstrates a significant association between fatty acids intakes and risk of developing the MetS. Subjects with MetS report lower intakes of fiber and carbohydrates, and a higher intake of fat as compared to subjects without MetS. More specific to the type of fat, subjects with MetS report a higher intake of monounsaturated fatty acids (MUFA) and a lower intake of polyunsaturated fatty acids (PUFA) ω-3 y ω-6 (women only) than subjects without MetS. On the other hand, no differences are observed in relation to SFA and trans fatty acids (Trans FA) (in men) intakes. Moreover, subjects with MetS are more likely to fall short of meeting the Acceptable Macronutrient Distribution Range proposed by the Institute of Medicine for carbohydrates and go above the recommended limits of total fat and MUFA, as compared to subjects without MetS. Results remain consistent when assessing the Nutritional Objective by 2020 of the Spanish Society of Community Nutrition. Both populations consume above the recommended intakes of Trans FA, fruits and vegetables, nevertheless consumption is higher in subjects with MetS. In relation to the association between the risk of prevalence of MetS components by fat intake, the results show a significant increase in the risk of hyperglycemia in subjects in the highest total fat intake, MUFA, SFA and PUFAω-3, a significant increase in the risk of presenting low levels of HDL-c in subjects with higher intakes of linoleic acid, and, on the other hand, a significant reduction in the risk of presenting high plasma TG levels in subjects with higher intakes of SFA and PUFA ω-3. However, no differences between Trans FA intakes and MetS components were observed. 82% of MetS subjects consume nuts, although the average daily intake is only 12.6 g/day. Subjects that consume dried nuts also have higher consumption of total energy, carbohydrates, total fat, MUFA and PUFA, cholesterol, fiber, vitamins and minerals than those that do not consume nuts. In turn, subjects that consume nuts are less likely to fall below the Acceptable Macronutrient Distribution Range and, at the same time, to exceed Adequate Intakes of most evaluated nutrients. Moreover, they are also more likely to have higher adherence to the MedDiet as compared to those that do not consume nuts. Finally, analysis at one-year follow-up of the population with MetS, show that with higher intake of nuts, waist circumference, plasma TG, systolic blood pressure, body weight, and Body Mass Index, are significantly reduced; concomitantly, there is a tendency for blood glucose and diastolic blood pressure to decrease, and HDL-c levels to increase. Dietary intake and nutritional status in adult subjects with MetS do not match dietetic recommendations for a healthy eating pattern. The present Thesis and the future work of intervention in the context of the PREDIMED-Plus trial will contribute to a better understanding of the role of fatty acids as part of the dietary approach used to reverse MetS-associated comorbidities in older individuals.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
7

Puhl, Andréia Estér. "Tabagismo e ingesta alcoólica: prevalência em professores, teleoperadores, cantores e atores." Pontifícia Universidade Católica de São Paulo, 2010. https://tede2.pucsp.br/handle/handle/12277.

Full text
Abstract:
Made available in DSpace on 2016-04-27T18:12:46Z (GMT). No. of bitstreams: 1 Andreia Ester Puhl.pdf: 631221 bytes, checksum: cc641b9d9af0fd6c152724a0147edeaa (MD5) Previous issue date: 2010-07-28
Conselho Nacional de Desenvolvimento Científico e Tecnológico
INTRODUCTION: For professionals who have the voice as their main tool of work, the vocal welfare is very relevant. Habits such as smoking and alcohol intake may influence negatively the vocal health of these individuals. OBJECTIVE: To determine and compare the prevalence of smoking and alcohol use among teachers, call center operators, singers and actors. METHODS: The sample was composed by voice professionals of the database of the group of researchers from the Clinic of Vocal Arts at Santa Casa, São Paulo. A questionnaire of Identification of Vocal Health Habits was answered by 400 subjects, divided into: 100 teachers; 100 call center operators; 100 singers and 100 actors. The total group was formed by 235 were women and 165 men, mean age 30.3 years. For this study two questions that investigate smoking and alcohol consumption were selected. RESULTS: In the group of 400 subjects, 19.4% were smokers, 26.1% men and 14.5% women. The alcohol consumption was reported by 43.8% of the participants, 49.7% men and 39.7% women. The group with higher prevalence of smoking and alcohol intake was aging between 16-25 years, 46.2% and 40.6% respectively. The prevalence of smoking for call center operators was 25%, for actors, 24%, teachers, 18% and singers 11%. Regarding gender the prevalence of smoking was higher in male call center operators (38.2%). Cigarette smoking, according to profession and age, was more prevalent among actors (35.7%) aging between 36-45 years. The alcohol intake was reported by the actors (55%), call center operators (45%), singers (40%) and teachers (35%). The alcohol intake considering gender was higher among male actors (64.7%) and aging between 36-45 years it was 71.4%. CONCLUSION: Among the four groups of voice professionals analyzed, smoking prevalence was higher in the group of call center operators and related to alcohol intake the prevalence was higher in the group of actors
INTRODUÇÃO: Para os profissionais, que no seu instrumento de trabalho têm a voz, o bem-estar vocal é de grande importância. Hábitos como o tabagismo e a ingesta de bebidas alcoólicas podem influenciar, de forma negativa, a saúde vocal destes indivíduos. OBJETIVO: Determinar e comparar a prevalência de tabagismo e ingesta alcoólica em professores, teleoperadores, cantores e atores. MÉTODOS: A amostra foi composta por profissionais da voz do banco de dados do grupo de pesquisadores do Ambulatório de Artes Vocais da Santa Casa de São Paulo. Foi aplicado um Questionário de Identificação de Hábitos de Saúde Vocal em 400 sujeitos, distribuídos em: 100 professores, 100 teleoperadores, 100 cantores e 100 atores. Do total do grupo, 235 eram mulheres e 165 homens, com média de 30,3 anos de idade. Para este estudo, foram selecionadas duas questões que investigaram o tabagismo e a ingesta alcoólica. RESULTADOS: No total do grupo analisado, 19,4% eram tabagistas, 26,1% homens e 14,5% mulheres. A ingesta alcoólica foi referida por 43,8% dos participantes, 49,7% homens e 39,7% mulheres. A faixa etária, com prevalência maior de tabagismo e ingesta alcoólica, foi de 16 a 25 anos, 46,2% e 40,6%, respectivamente. A prevalência de tabagismo nos teleoperadores foi de 25%, nos atores, 24%, nos professores, 18% e nos cantores, 11%. Quanto ao sexo, a prevalência de tabagismo foi maior nos teleoperadores masculinos (38,2%). O tabagismo, segundo a profissão e faixa etária, foi mais prevalente nos atores (35,7%), dos 36 a 45 anos. A ingesta alcoólica foi referida pelos atores (55%), teleoperadores (45%), cantores (40%) e professores (35%). A ingesta alcoólica, segundo o sexo, foi mais elevada entre os atores masculinos (64,7%) e na faixa etária entre 36 a 45 anos, 71,4%. CONCLUSÃO: Dentre os quatro grupos de profissionais da voz analisados, a prevalência de tabagismo foi maior no grupo dos teleoperadores, e em relação à ingesta alcoólica, no grupo de atores
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
8

Ferrer, Lorente Raquel. "Modulació farmacològica de l'oleoil-estrona sobre la ingesta i la composició corporal." Doctoral thesis, Universitat de Barcelona, 2007. http://hdl.handle.net/10803/2439.

Full text
Abstract:
La finalitat d'aquest treball ha estat continuar caracteritzant els efectes aprimadors de l'oleoïl-estrona (OE), aprofundint en el coneixement del seu mecanisme d'acció, i de com els seus efectes sobre la ingesta, la composició corporal i la millora de la sensibilitat a la insulina, poden ser modulats al ser combinada amb altres fàrmacs, comprovant especialment la seguretat d'aquestes combinacions.
El nostre grup de treball, basant-se en el model homeostàtic postulat per Kennedy per explicar la complexitat dels mecanismes de regulació del pes corporal, va descobrir l'oleoïl-estrona, una molècula que indueix una pèrdua de pes de manera dosi depenent deguda a la disminució de la ingestió d'aliment mantenint la despesa energètica i facilitant així la mobilització de greixos. L'OE va ser proposada com a possible senyal ponderòstat i com a possible base d'una teràpia farmacològica per a l'obesitat.
En un primer objectiu es pretenia demostrar si els efectes de la OE sobre el balanç energètic eren mitjançats a través dels receptors d'estrògens, pel que es va realitzar un estudi en el que s'administrava un ampli rang de dosis d'estrona lliure comprovant la diferència d'efectes metabòlics existents entre aquesta i l'OE. Continuant amb la mateixa línia, es va realitzar una administració conjunta de l'OE amb el tamoxifè, un antagonista dels receptors d'estrògens àmpliament utilitzat, el que ens permetria confirmar que el tamoxifè no evita els efectes aprimadors de l'OE, suggerint que el bloqueig d'aquests receptors no impedeix l'acció de l'OE, i per tant, que aquesta no actua a través de les vies estrogèniques.
En un segon objectiu es va combinar l'OE amb altres agents aprimadors (sibutramina, dexfenfluramina, fentermina, un agonista dels receptors beta-3-adrenèrgics (CL316,243), i rimonabant), fet que ens va permetre caracteritzar una possible teràpia farmacològica combinada efectiva i segura per al tractament de l'obesitat i aproximar-nos de manera indirecta al coneixement del mecanisme d'acció de l'OE.
En un tercer objectiu, mitjançant la combinació de l'OE amb la rosiglitazona es va estudiar els mecanismes a través dels quals aquests dos compostos milloren la sensibilitat a la insulina. Malgrat que la rosiglitazona i l'OE presenten efectes metabòlics pràcticament oposats, la seva combinació es presenta con una bona alternativa per al tractament de la diabetis mellitus de tipus 2 en els pacients que presenten obesitat.
Finalment, per tal d'aprofundir en els efectes moduladors de l'OE sobre la ingesta, es van analitzar els efectes d'aquesta sobre l'expressió dels principals pèptids gastrointestinals que regulen la ingestió d'aliments a curt termini. Es va comprovar com l'administració d'OE provoca una ràpida i marcada inhibició de l'expressió del pèptid orexigènic ghrelina, amb efectes pràcticament nuls sobre l'expressió dels pèptids anorexigènics CCK, PYY i GLP-1.
SUMMARU:

The aim of this work was to continue the characterization of the the slimming effects of oleoyl-estrone (OE) studying its mechanism of action and whether its effects on food intake, energy balance and insulin sensitivity could be modulated by its combination with other drugs. Possible synergisms and risks of the combination of OE with known drugs were studied.
Our research group discovered OE, a molecule synthesized in white adipose tissue that elicits a marked dose-dependent loss of body weight. OE treatment reduces food intake while maintaining energy expenditure thus creating an energy gap filled by the expense of body fat stores. OE was proposed as a possible ponderostat signal and a possible agent for obesity treatment.
Initially, we focused our study in determining if OE's effects were mediated by the estrogen receptor. First, a wide range of estrone doses were tested in order to evaluate differences between estrone and OE on the energetic balance. Later, we studied the combined effects of OE and tamoxifen, a estrogen receptor antagonist, in order to prove that OE does not act through estrogenic pathways. Tamoxifen does not prevent the mobilization of body lipids elicited by OE.
Secondly, OE was combined with other drugs regularly used to treat obesity (sibutramine, dexfenfluramine, phentermine, a specific b3-adrenergic receptor agonist (CL316,243) and rimonabant), in order to characterize an effective and safe pharmacological therapy. This set of experiments also provided insights regarding the mechanism of action of OE.
Afterwards, we combined OE and rosiglitazone in order to study how these two agents improve insulin sensitivity. Despite their diverging effects on body mass fat, the combination of OE and rosiglitazone may be positive for type 2 diabetics that are obese or show a marked predisposition to the accumulation of fat.
Finally, in order to elucidate the effects of OE on food intake we analyzed the expression of several gut peptides that affect short-term feeding behavior. Results showed that the ghrelin expression was markedly reduced by OE administration. However its effects on the anorexigenic peptides studied (CCK, GLP-1 and PYY) are practically non-existent.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
9

Medina-Pizzali, María, Pamela Robles, Mónica Mendoza, and Celeste Torres. "Ingesta de arsénico: el impacto en la alimentación y la salud humana." Instituto Nacional de Salud (INS), 2018. http://hdl.handle.net/10757/623100.

Full text
Abstract:
El arsénico es un elemento que se encuentra ampliamente distribuido en todo el medio ambiente. Sus compuestos se hallan principalmente en estado de oxidación pentavalente y trivalente; y en formas inorgánicas y orgánicas. Las especies arsenicales varían en su grado de toxicidad, siendo los compuestos inorgánicos más tóxicos que los orgánicos, y los compuestos trivalentes más tóxicos que los pentavalentes. Habría interconversión entre las especies menos tóxicas a otras más toxicas y los métodos de cocción y de procesamiento podrían afectarla. El arsénico es un agente carcinogénico y ocasiona múltiples efectos negativos sobre la salud humana a corto y largo plazo. La exposición humana no ocupacional al arsénico se da principalmente por agua y alimentos. La normativa es variable para cada país, y se basa en los estándares de la OMS, Codex Alimentarius y la Unión Europea. Muchos estudios se enfocan en determinar el contenido total de arsénico mas no identifican las especies arsenicales en alimentos. A nivel global, pescado y mariscos, pollo, carnes, arroz y algas marinas tienen niveles elevados de arsénico. En Perú, hay escasos estudios sobre contenido de arsénico total y especies arsenicales en alimentos a pesar que tenemos zonas con altos niveles de contaminación ambiental. El objetivo de esta revisión es discutir la exposición al arsénico a través de la ingesta de alimentos y agua, la normativa relacionada, toxicidad, consecuencias en la salud humana y principales alimentos que contribuyen a su ingesta.
Arsenic is an element that is widely distributed throughout the environment. Its compounds are mainly in the state of pentavalent and trivalent oxidation; and in inorganic and organic forms. Arsenical species vary in their degree of toxicity, with inorganic compounds being more political than organic, and trivalent compounds more toxic than pentavalent compounds. There would be interconversion between the less toxic species and other more toxic species and the cooking and processing methods could affect it. Arsenic is a carcinogenic agent and causes multiple negative effects on human health in the short and long term. Non-occupational human exposure to arsenic occurs mainly through water and food. The regulation is variable for each country and is based on WHO standards, the Codex Alimentarius, and the European Union. Many studies focus on determining the total arsenic content but do not identify arsenical species in foods. Globally, fish and seafood, chicken, meat, rice, and seaweed have high levels of arsenic. In Peru, there are few studies on total arsenic content and arsenical species in food despite the fact that we have areas with high levels of environmental contamination. The objective of this review is to discuss exposure to arsenic through food and water intake, related regulations, toxicity, consequences on human health and main foods that contribute to its intake.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
10

Mera, Nanín Paula. "Papel de la carnitina palmitoiltransferasa 1A hipotalámica en el control de la ingesta." Doctoral thesis, Universitat de Barcelona, 2012. http://hdl.handle.net/10803/78903.

Full text
Abstract:
La elevada incidencia de la obesidad y las enfermedades relacionadas han convertido en una prioridad el estudio de los mecanismos destinados a controlar la ingesta y el gasto calórico. Ambos procesos están regulados por las interacciones bidireccionales entre el sistema nervioso central y los órganos periféricos, las cuales permiten crear un mapa del estado energético del organismo y responder en consecuencia ajustando tanto el consumo de alimentos como el gasto de energía. El hipotálamo es una parte del sistema nervioso central con un papel protagonista en el control de la homeostasis energética. Es una estructura integradora de señales centrales y periféricas implicada en la regulación de varios procesos, entre otros, el apetito. Durante los últimos años, múltiples estudios han tratado de profundizar en los mecanismos moleculares que, en el hipotálamo, controlan la expresión de los neuropéptidos y neuromoduladores encargados de regular la ingesta. Como resultado se ha demostrado el papel clave que juega el metabolismo de los ácidos grasos en estos procesos. Concretamente, se ha propuesto que moléculas como el malonil-CoA derivado de la glucosa, o los aciles-CoA de cadena larga (LCFA-CoA, long chain fatty acyl-CoA) actúan como señales intracelulares de saciedad regulando el apetito. El enzima carnitina palmitoiltransferasa (CPT) 1, cataliza la entrada de LCFA-CoA al interior de la mitocondria, y es el principal regulador de la oxidación de ácidos grasos. A su vez, su actividad se encuentra inhibida por el primer intermediario de la lipogénesis, el malonil-CoA, lo que permite mantener un equilibrio entre la síntesis y la oxidación de las grasas. En esta Tesis se ha estudiado el efecto que la modulación de CPT1 en el hipotálamo tiene sobre la ingesta de alimentos. Para ello se han utilizado dos aproximaciones experimentales diferentes. En primer lugar se ha sobre expresado una isoforma permanentemente activa del enzima (CPT1AM) en el núcleo ventromedial del hipotálamo. En segundo lugar se ha estudiado el efecto de la administración central del compuesto anorexigénico C75 que, una vez activado a C75-CoA, actúa como potente inhibidor de CPT1. Los resultados obtenidos demuestran que la sobre-expresión de CPT1AM en el hipotálamo causa inicialmente hiperfagia y, en un estado posterior, resistencia a la insulina, intolerancia a la glucosa e hiperglucemia. Por otro lado, la inhibición de CPT1 en el hipotálamo tras el tratamiento con C75 produce una disminución de la ingesta y una pérdida de peso aportando nuevas pistas sobre el mecanismo de acción central de C75. Tomados en conjunto, estos resultados confirman el importante papel que el enzima CPT1 juega en la regulación del apetito. Asimismo, aportan nuevos datos sobre los mecanismos centrales que modulan el metabolismo glucídico. Por otro lado demuestran que la inhibición de CPT1 a nivel central se deriva en una disminución de la ingesta resaltando la importancia de este enzima como diana terapéutica para el tratamiento de la obesidad.
“Role of hypothalamic carnitine palmotoyltransferase 1A in the control of food intake” Neutral energy balance permits body weight stability and prevents the emergence of diseases such as obesity and Type 2 Diabetes. Central nervous system (CNS) and more specifically the hypothalamus, has a key role in the regulation of homeostatic mechanisms that control food consumption. In response to changes in global energy status, hypothalamic neurons alter the expression of neuropeptides in order to adjust energy intake and expenditure. It is unclear how the expression of these molecules is regulated; however recent studies highlight fatty acid metabolism as a key pathway in hypothalamic control of feeding. Several studies have demonstrated that modulation of fatty acid metabolic enzymes can regulate feeding behaviour by altering the hypothalamic pool of malonyl-CoA and/or long chain fatty acid-CoA (LCFA-CoA), suggesting that these metabolites are signals of nutrient status able to adjust not only food intake but also energy expenditure and glucose production. Malonyl-CoA, derived from glucose metabolism, is not only the first intermediate in fatty acid synthesis but also has a role in the maintenance of balance between de novo synthesis of fatty acids and its oxidation. Malonyl-CoA is the physiological inhibitor of carnitine palmitoyltransferase 1 (CPT1), enzyme that catalyses the first step in the transport of LCFA-CoA from the cytoplasm into the mitochondria for their b-oxidation. In the present study we analysed the role of hypothalamic CPT1A in the regulation of food intake. To this aim we used two experimental strategies. On the one hand, we over-expressed a permanently active form of CPT1A (CPT1AM: malonyl-CoAinsensitive-CPT1A) in the VMH of rats and studied its effect on food intake, body weight and glucose metabolism. On the other hand we studied the molecular mechanism by which compound C75 produces anorexia and a reduction in body weight, focusing our attention on its effect on hypothalamic CPT1 activity. Our results show that a long-term increase in CPT1AM activity in the VMH of rats leads to central and peripheral responses producing hyperphagia, overweight, insulin resistance and glucose intolerance. On the other hand we demonstrated that only (+)-C75 enantiomer inhibits CPT1 activity and its central administration produces a reduction in food intake and body weight. Altogether these data emphasizes the role of hypothalamic CPT1 in the maintenance of energy homeostasis and highlights its inhibitors as good candidates for the treatment of obesity and related diseases.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
More sources

Books on the topic "Ingesta"

1

de, Miguel Iñaki, ed. Saber beber, saber vivir: Opiniones de los españoles sobre la ingesta de alcohol y otros usos sociales. Madrid: Centro de Investigaciones Sociológicas, 2002.

Find full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
2

Bozzi, Paolo. Fisica ingenua. [Milano]: Garzanti, 1990.

Find full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
3

La pintura ingenua argentina. [Buenos Aires]: PPC/Fraterna, 1996.

Find full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
4

1928-, Wagner Bernard Meyer, National Research Council (U.S.). Board on Environmental Studies and Toxicology., and National Research Council (U.S.). Commission on Life Sciences., eds. Health effects of ingested fluoride. Washington, D.C: National Academy Press, 1993.

Find full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
5

Margaret, Somerville, ed. Ingelba and the five black matriarchs. Sydney: Allen & Unwin, 1990.

Find full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
6

"In aula ingenti memoriae": Ricerche petrarchesche. Roma: Editrice Antenore, 2014.

Find full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
7

Ecuador: Operación turística : ¿ingenua o inteligente? Ecuador: [s.n.], 2008.

Find full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
8

Reuter, Ingema. Ingema Reuter: Bilder und Fotogravuren. [Goslar]: Mönchehaus Museum fur Moderne Kunst Goslar, 1985.

Find full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
9

Ingeta - qu'il en soit ainsi, ou, Chronique d'une révolution commencée. Paris: Connaissances et savoirs, 2013.

Find full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
10

La pintura ingenua: Reino de este mundo. Santiago de Cuba: Ediciones Catedral, 2003.

Find full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
More sources

Book chapters on the topic "Ingesta"

1

Kowalski, Gerald. "Ingest." In Information Retrieval Architecture and Algorithms, 63–93. Boston, MA: Springer US, 2010. http://dx.doi.org/10.1007/978-1-4419-7716-8_3.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
2

Rupasov, Andrey. "Ingested Foreign Bodies." In Essential Radiology Review, 533–36. Cham: Springer International Publishing, 2019. http://dx.doi.org/10.1007/978-3-030-26044-6_160.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
3

Bolle, Ruud M., and Arun Hampapur. "Video Libraries: From Ingest to Distribution." In Visual Information and Information Systems, 15–18. Berlin, Heidelberg: Springer Berlin Heidelberg, 1999. http://dx.doi.org/10.1007/3-540-48762-x_2.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
4

Cao, Yi. "Toxicity of ingested nanomaterials." In Food Toxicology, 47–65. Toronto ; New Jersey: Includes bibliographical references and index.: Apple Academic Press, 2017. http://dx.doi.org/10.1201/9781315161075-3.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
5

Whitford, Gary Milton. "Acute Toxicity of Ingested Fluoride." In Fluoride and the Oral Environment, 66–80. Basel: KARGER, 2011. http://dx.doi.org/10.1159/000325146.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
6

Kim, Yunhyong, and Seamus Ross. "Genre Classification in Automated Ingest and Appraisal Metadata." In Research and Advanced Technology for Digital Libraries, 63–74. Berlin, Heidelberg: Springer Berlin Heidelberg, 2006. http://dx.doi.org/10.1007/11863878_6.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
7

Frain-Bell, William. "Persistent Photosensitivity Induced by Ingested Drugs." In Light in Biology and Medicine, 315–26. Boston, MA: Springer US, 1991. http://dx.doi.org/10.1007/978-1-4684-5991-3_33.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
8

Embley, David W., Stephen W. Liddle, Tanner S. Eastmond, Deryle W. Lonsdale, Joseph P. Price, and Scott N. Woodfield. "Conceptual Modeling in Accelerating Information Ingest into Family Tree." In Conceptual Modeling Perspectives, 69–84. Cham: Springer International Publishing, 2017. http://dx.doi.org/10.1007/978-3-319-67271-7_6.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
9

Wagenaar, H. C., and Sjoerd Bruggink. "Ingeslikt voorwerp/ingestie van een corpus alienum." In Kleine kwalen bij kinderen, 598–602. Houten: Bohn Stafleu van Loghum, 2017. http://dx.doi.org/10.1007/978-90-368-1696-0_121.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
10

Wagenaar, Ilja, and Sjoerd Bruggink. "Ingeslikt voorwerp/ingestie van een corpus alienum." In Kleine Kwalen bij kinderen, 612–15. Houten: Bohn Stafleu van Loghum, 2021. http://dx.doi.org/10.1007/978-90-368-2739-3_125.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

Conference papers on the topic "Ingesta"

1

Knopfholz, José, Ana Afonso, Bianca Rodrigues, and Milena Glinski. "Relação Entre a Ingesta de Cálcio e a Composição Corporal." In XXI I Congresso Brasileiro de Nutrologia. Thieme Revinter Publicações Ltda, 2018. http://dx.doi.org/10.1055/s-0038-1674978.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
2

Park, Bosoon, William R. Windham, Kurt C. Lawrence, and Douglas P. Smith. "Classification of hyperspectral imagery for identifying fecal and ingesta contaminants." In Optical Technologies for Industrial, Environmental, and Biological Sensing, edited by Bent S. Bennedsen, Yud-Ren Chen, George E. Meyer, Andre G. Senecal, and Shu-I. Tu. SPIE, 2004. http://dx.doi.org/10.1117/12.514724.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
3

Bosoon Park, Kurt C. Lawrence, William R. Windham, and R. Jeff Buhr. "Hyperspectral Imaging for Detecting Fecal and Ingesta Contamination on Poultry Carcasses." In 2001 Sacramento, CA July 29-August 1,2001. St. Joseph, MI: American Society of Agricultural and Biological Engineers, 2001. http://dx.doi.org/10.13031/2013.7433.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
4

Cardoso, Luana, Nayara da Silva, Ana Silveira, and Vanessa Viera. "Índice de Resto Ingesta em Unidades de Alimentação e Nutrição: Revisão Sistemática." In XXI I Congresso Brasileiro de Nutrologia. Thieme Revinter Publicações Ltda, 2018. http://dx.doi.org/10.1055/s-0038-1674807.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
5

Thomás Salom, G., C. De Zárraga Mata, Á. Brotons García, A. Vilella Martorell, ÁL Maura Oliver, A. Puy Guillén, and C. Dolz Abadía. "Ingesta de cáusticos. Experiencia en el hospital son Llàtzer (Palma de Mallorca)." In XXXIX Congreso Nacional de la Sociedad Española de Endoscopia Digestiva. Georg Thieme Verlag KG, 2017. http://dx.doi.org/10.1055/s-0037-1607510.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
6

Bosoon Park, William R. Windham, Kurt C. Lawrence, and Douglas P. Smith. "Hyperspectral Image Classification for Fecal and Ingesta Identification by Spectral Angle Mapper." In 2004, Ottawa, Canada August 1 - 4, 2004. St. Joseph, MI: American Society of Agricultural and Biological Engineers, 2004. http://dx.doi.org/10.13031/2013.16703.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
7

García, Alejandro, Cristina Cepero, Juan Antonio Hernani, Daniel Mateos, and Lidia Campos. "ESTENOSIS ANTRAL PREPILÓRICA SECUNDARIA A INGESTA DE AGENTE CÁUSTICO POR INTENTO AUTOLÍTICO." In 43 Congreso de la Sociedad Española de Endoscopia Digestiva. Grupo Pacífico, 2021. http://dx.doi.org/10.48158/seed2021.p213.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
8

Gil Benito, Elena, Esther Moyano Ramírez, Javier Herranz Herrer, Teresa Ponte López, and Eva María Suárez del Río. "Un caso de potomanía en paciente con diagnóstico de Esquizofrenia." In 22° Congreso de la Sociedad Española de Patología Dual (SEPD) 2020. SEPD, 2020. http://dx.doi.org/10.17579/sepd2020p109.

Full text
Abstract:
1.Objetivos: La potomanía se define como el deseo de beber grandes cantidades de líquido de forma compulsiva y sin sensación previa de sed. Dicha patología es más frecuente en pacientes con Esquizofrenia y supone un riesgo vital por el desarrollo de hiponatremias. Nuestro objetivo es presentar el caso de un paciente diagnosticado de potomanía, describiendo las complicaciones y manejo del mismo durante su ingreso en Psiquiatría. 2.Material y métodos: Varón de 35 años ingresado en la planta de Psiquiatría tras hiponatremia por ingesta de agua. Antecedentes psiquiátricos de Esquizofrenia desde los 18 años, múltiples ingresos y cambios de antipsicótico por descompensación. Hace 3 meses ingresó en UCI por hiponatremia severa. Consumidor de cannabis y alcohol varias veces por semana. En tratamiento actual con Quetiapina y Risperidona. Refería beber 6-8 litros de agua diarios por sensación de sequedad bucal y para “purificarse”. Hace 3 años aumenta la ingesta de líquidos progresivamente hasta presentar varias hiponatremias. Presenta discurso empobrecido, aplanamiento afectivo, no sintomatología psicótica en primer plano, no agresividad. Inicialmente múltiples demandas y nulo control sobre ingesta de agua. 3. Resultados y conclusiones Se aplican medidas conductuales en el ingreso: vigilancia, baño cerrado, restricción hídrica, mascar chicle. Se inicia tratamiento con ácido valproico hasta 1500mg/d. De forma progresiva mejoría sobre el control de impulsos y disminución del deseo de ingesta de agua hasta conseguir sodio en rango. Mantiene síntomas residuales de su Esquizofrenia. Tras el alta se traslada a media estancia para continuación de cuidados. La falta de estudios y escasa evidencia científica sobre potomanía supone una dificultad en el tratamiento de estos pacientes. La potomanía supone un riesgo vital por sus complicaciones y la hiponatremia en psicóticos se relaciona con cronicidad, síntomas deficitarios y menor respuesta a tratamiento. Sería preciso continuar con investigaciones para el mejor abordaje de estos pacientes
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
9

Gutiérrez Vargas, Johanna Andrea, Lina María Yassin Noreña, Gloria Patricia Cardona Gómez, and John Fredy Castro Álvarez. "Alta ingesta calórica y susceptibilidad por sexo en el deterioro cerebral posinfarto isquémico." In III Simposio de Investigación Uniremington 2017. Fondo Editorial Remington, 2018. http://dx.doi.org/10.22209/msiu.n3a24.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
10

Rodríguez Ferreiro, Noelia, Víctor Jiménez Beltrán, Pablo Flórez Díez, Ana Gómez Outomuro, Miguel Fraile López, María Torner Simó, Ángela Suárez Noya, Celia del Caño Cerdán, Alejandro Nieto Jara, and Eva Barreiro Alonso. "ANÁLISIS DE LA INGESTA DE CUERPOS EXTRAÑOS EN UN HOSPITAL DE TERCER NIVEL." In 40 Congreso de la Sociedad Española de Endoscopia Digestiva (SEED). Madrid (España): Arán Ediciones, S.L., 2018. http://dx.doi.org/10.17235/reed.supl3vol110.1073/2018.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

Reports on the topic "Ingesta"

1

Koontz, A., and C. Sivaraman. ARM Climate Research Facility Quarterly Ingest Status Report. Office of Scientific and Technical Information (OSTI), October 2016. http://dx.doi.org/10.2172/1236491.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
2

Koontz, A., and C. Sivaraman. ARM Climate Research Facility Quarterly Ingest Status Report. Office of Scientific and Technical Information (OSTI), July 2016. http://dx.doi.org/10.2172/1236493.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
3

Koontz, AS, S. Choudhury, and BD: Gaustad, KL Ermold. ACRF Ingest Software Status: New, Current, and Future (November 2007). Office of Scientific and Technical Information (OSTI), November 2007. http://dx.doi.org/10.2172/1021002.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
4

Koontz, AS, S. Choudhury, BD Ermold, and KL Gaustad. ACRF Ingest Software Status: New, Current, and Future (September 2007). Office of Scientific and Technical Information (OSTI), April 2007. http://dx.doi.org/10.2172/1021004.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
5

AS Koontz, S Choudhury, BD Ermold, NN Keck, KL Gaustad, and RC Perez. ACRF Ingest Software Status: New, Current, and Future - June 2008. Office of Scientific and Technical Information (OSTI), June 2008. http://dx.doi.org/10.2172/948017.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
6

AS Koontz, S Choudhury, BD Ermold, N N Keck, KL Gaustad, and RC Perez. ACRF Ingest Software Status: New, Current, and Future - May 2008. Office of Scientific and Technical Information (OSTI), May 2008. http://dx.doi.org/10.2172/948020.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
7

Koontz, AS, S. Choudhury, BD Ermold, NN Keck, KL Gaustad, and RC Perez. ACRF Ingest Software Status: New, Current, and Future - April 2008. Office of Scientific and Technical Information (OSTI), April 2008. http://dx.doi.org/10.2172/948022.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
8

AS Koontz, S Choudhury, BD Ermold, NN Keck, KL Gaustad, and RC Perez. ACRF Ingest Software Status: New, Current, and Future - March 2008. Office of Scientific and Technical Information (OSTI), March 2008. http://dx.doi.org/10.2172/948025.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
9

AS Koontz, S Choudhury, BD Ermold, and KL Gaustad. ACRF Ingest Software Status: New, Current, and Future - February 2007. Office of Scientific and Technical Information (OSTI), February 2007. http://dx.doi.org/10.2172/948358.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
10

Khan, Hadiqa, Afsheen Ameer, and Muhammad Ayyaz Ameen. Comparison of Ionospheric Slab Thickness over Jeju Island, Islamabad and Dourbes with IRI-2016, NeQuick 2 and data ingested NeQuick 2 during 2015. Balkan, Black sea and Caspian sea Regional Network for Space Weather Studies, March 2020. http://dx.doi.org/10.31401/sungeo.2019.02.06.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
We offer discounts on all premium plans for authors whose works are included in thematic literature selections. Contact us to get a unique promo code!

To the bibliography