To see the other types of publications on this topic, follow the link: İzmir Arkeoloji Müzesi.

Journal articles on the topic 'İzmir Arkeoloji Müzesi'

Create a spot-on reference in APA, MLA, Chicago, Harvard, and other styles

Select a source type:

Consult the top 50 journal articles for your research on the topic 'İzmir Arkeoloji Müzesi.'

Next to every source in the list of references, there is an 'Add to bibliography' button. Press on it, and we will generate automatically the bibliographic reference to the chosen work in the citation style you need: APA, MLA, Harvard, Chicago, Vancouver, etc.

You can also download the full text of the academic publication as pdf and read online its abstract whenever available in the metadata.

Browse journal articles on a wide variety of disciplines and organise your bibliography correctly.

1

Hanım HALAÇ, Hicran. "ARKEOLOJİ MÜZELERİNDE ÇAĞDAŞ SUNUM TEKNİKLERİ ESKİŞEHİR ETİ ARKEOLOJİ MÜZESİ." Route Educational and Social Science Journal 4, no. 20 (January 1, 2017): 298–312. http://dx.doi.org/10.17121/ressjournal.893.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
2

ÖZTÜRK, Hüseyin Sami, and Fuat DERELİ. "Sinop Arkeoloji Müzesi Yeni Yazıtlar I." PHASELIS, no. 1 (June 26, 2015): 185–90. http://dx.doi.org/10.18367/pha.15008.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
3

Duru, Refik. "Bademağacı Kazıları 1999 Yılı Çalışma Raporu." Belleten 64, no. 240 (August 1, 2000): 583–98. http://dx.doi.org/10.37879/belleten.2000.583.

Full text
Abstract:
Bademağacı Höyüğü kazılarının 7. dönem çalışmalarına, 25 Temmuz/15 Eylül 1999 tarihleri arasında devam edildi. Başkanlığını yaptığımız kazı kurulu, Doç.Dr.Gülsün Umurtak (Başkan Yardımcısı ve arazî çalışmaları sorumlusu) ile Nuran Salar (Doktora öğrencisi), Angela Bell (Yüksek Lisans öğr.), Sabahattin Ezer (Y.L. öğr.), Işıl Demirtaş (Arkeoloji lisanslı), Murat Nabi Durmaz (Arkeoloji lis.), Nilüfer Sayıt (öğr.), Nurhayat Cinli (öğr.). Doğan Güneş (öğr.), ve Nilüfer Kızık'tan (restorasyon öğr.) oluşuyordu. Anıtlar ve Müzeler Genel Müdürlüğü temsilci olarak, Antalya Müzesi Uzmanlarından Nermin Çolak'ı görevlendirmişti. Kazı fotoğraflarının bir kısmı ile, küçük buluntularının resimleri, İstanbul Arkeoloji Müzelerinden, Fotoğraf Uzmanı, meslektaşımız Turhan Birgili tarafından çekildi. Kazıyı gerçekleştirmede emeği geçen tüm ekip üyelerine en içten teşekkürlerimi sunuyorum.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
4

Öztürk, Hüseyin Sami. "Nikaia'dan Yeni Yazıtlar IV: İznik Arkeoloji Müzesi (Bursa)." Cedrus 1, no. 1 (June 25, 2013): 293–98. http://dx.doi.org/10.13113/cedrus/20131691.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
5

KAPUCİ, Umut. "Aydın Arkeoloji Müzesi ndeki Menderes Antiokheiası Buluntusu Heykeltıraşlık Eserleri." Arkhaia Anatolika Anadolu Arkeolojisi Araştırmaları Dergisi 4 (July 11, 2021): 256–68. http://dx.doi.org/10.32949/arkhaia.2021.35.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
6

ÖZ, Cüneyt. "Antalya Arkeoloji Müzesi nde Bulunan Rhodiapolis Pişmiş Toprak Kandilleri." Cedrus, no. 8 (June 1, 2020): 265–77. http://dx.doi.org/10.13113/cedrus.202012.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
7

Çorbacı, Hatice. "Eskişehir Eti Arkeoloji Müzesi Kalıp Yapımı Kaseler ve Kalıplı Skyphos." Anadolu Araştırmaları / Anatolian Research, no. 27 (December 30, 2022): 221–42. http://dx.doi.org/10.26650/anar.2022.1102210.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
8

Kalaba, Bertan, and Çağrı Saçlı. "Hizmet Kalitesi ile Yenilenme Arasındaki İlişkinin İncelenmesi: Hatay Arkeoloji Müzesi Örneği." Turk Turizm Arastirmalari Dergisi 5, no. 3 (September 7, 2021): 1704–22. http://dx.doi.org/10.26677/tr1010.2021.815.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
9

YARİŞ, Sahure. "Diyarbakır Arkeoloji ve Etnoğrafya Müzesi Deposunda Bulunan Bir Grup Mezar Taşı." Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi Uluslararası Sosyal Bilimler Dergisi 3, no. 2 (October 31, 2018): 1. http://dx.doi.org/10.31454/usb.476921.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
10

Yumuk, Yurdanur, and Cenk Murat Koçoğlu. "Müzelerde Çocuklara Yönelik Uygulamaların Ziyaretçi Deneyimi Kapsamında Değerlendirilmesi: Sivas Arkeoloji Müzesi." Turk Turizm Arastirmalari Dergisi 4, no. 4 (October 10, 2020): 3964–75. http://dx.doi.org/10.26677/tr1010.2020.601.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
11

Yılmaz, Anıl. "Erzurum Arkeoloji Müzesi Envanterinde Yer Alan II. Hüsrev’e Ait Sasani Sikkeleri." Cihannüma: Tarih ve Coğrafya Araştırmaları Dergisi 3, no. 2 (December 31, 2017): 1–26. http://dx.doi.org/10.30517/cihannuma.373076.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
12

Tarhan, M. Taner, and Veli Sevin. "Van Kalesi ve Eski Van Şehri Kazıları 1990 Yılı Çalışmaları." Belleten 57, no. 220 (December 1, 1993): 843–62. http://dx.doi.org/10.37879/belleten.1993.843.

Full text
Abstract:
İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi "Van Bölgesi Tarih ve Arkeoloji Araştırma Merkezi" adına 25.6.1990-14.8.1990 tarihleri arasında sürdürülen kazı çalışmalarına, ikinci başkan olarak Prof. Dr. Veli Sevin, Ar. Gör. (M.A.) Kemalettin Köroğlu, Ar.Gör. (M.A.) Hakan Sivas, doktorant-desinatör (M.A.) Aynur Özfırat, Fakültemiz öğrencilerinden Sema Sandalcı, Şevket Dönmez, Murat Sabuncu, Yıldıray Yılmaz, Bahar Memiş, Zerrin Özcanlı, Sedef Çokay; Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi Antropoloji Bölümü'nden stajyer antropolog olarak Çiğdem Özkan ve Dilek Özbağ katılmış; Bakanlık Temsilciliği görevini ise Malatya Müzesi Araştırmacısı Adil Özme yapmıştır.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
13

Kaynakçı Elinç, Zuhal, Latif Gürkan Kaya, and Büşra Göküz. "Su Altı Arkeolojik Buluntuların Sergilenmesi: Antalya Kekova Adası Su Altı Arkeoloji Müzesi Örneği." Cedrus, no. 9 (June 30, 2021): 485–94. http://dx.doi.org/10.13113/cedrus.202125.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
14

SEZGİN ÖZRİLİ, Ayşenur, and Yaşar ÖZRİLİ. "YENİ MÜZECİLİKTE SERGİLEME YÖNTEMİ OLARAK ÖLÜ GÖMME TEMALI BİR SEÇKİ." Siirt Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi 9, no. 1 (June 30, 2021): 202–18. http://dx.doi.org/10.53586/susbid.920610.

Full text
Abstract:
21. yüzyılda birçok alanda ciddi dönüşümlerin yaşandığı gözlenen bir gerçektir. Bu olaylar, bir tür paradoks, insan gereksinimi, ya da fenomonolojik bir yaklaşım şeklinde de tasavvur edilebilmektedir. Ancak, belirgin olarak tavrını belli eden en sahici normlar, insanın özgürleşme çabası ve bunun varyantlarıdır. Son dönemde, yeni üretilen sanatsal yapıtlar göstermektedir ki sanatçının ya da küratörün, düşünsel sınırları zorlayan imgesel çalışmaları artarak devam etmektedir. Bu anlamda söz konusu sanatçıların eserlerinin ya da fikirlerinin somutlaşmış sürümlerini gözlemleme şansını yakalayabildiğimiz platformlar müzelerdir. Yeni müzelerde temel hedef ziyaretçinin beklentileridir. Bu açıdan müzedeki katılımcılar sergilenen eserler vasıtasıyla düşüncelere dalarak, müzede gördüğü nesnelerden etkilenmeli, ilham alabilmelidir. Halkın dimağına işleyebilecek, sanatın gayesi adına, bireylere istendik yönde bir katkıda bulunabilecek müze tasarımları, başarılı estetik anlatısı ve senaryosu olan unsurlardır. Antik Çağ insanının, inanç dünyasını, yaşam tarzını, kültürüne ilişkin önemli bulguları elde edebileceğimiz en önemli veriler gömülme biçimleridir. Bu açıdan, müzelerde, ölü defin tarzı ve merasimi ışığında izleyicilere değerli bilgiler aktaran bir sergileme durumu da ölü gömme konusudur. Müze içinde hem dijital ekranlarda hem de fiziki bir zeminde ölünün, mezar öncesi seremonisinin ve gömülme stilinin zengin görseller aracılığıyla, ziyaretçiye aktarılmaya çalışılmasının önemli küratöryel kurgulama biçimleri, bu çalışmanın temel gayelerinden biridir. Bu çalışmada, kaynak çözümleme, doküman analizi ve özellikle çevrim içi platformlarda literatür taraması yapılarak veri toplama yöntemi kullanılmıştır. Çalışma kapsamında, Çorum Arkeoloji Müzesi, Anadolu Medeniyetleri Müzesi ve Van Müzesi örnekleri üzerinden Antik Çağ ölü gömme seçkilerinin sergileme durumu değerlendirilmiştir. Bir takım müzelerde, teknoloji destekli ve yeni tarz sergi simülasyonlarının, müze katılımcıları nezdinde olumlu tepkiler uyandırdığı izlenimler arasındadır.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
15

Tarhan, M. Taner, and Veli Sevin. "Van Kalesi ve Eski Van Şehri Kazıları 1990 Yılı Çalışmaları." Belleten 56, no. 217 (December 1, 1992): 1081–100. http://dx.doi.org/10.37879/belleten.1992.1081.

Full text
Abstract:
İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi "Van Bölgesi Tarih ve Arkeoloji Araştırma Merkezi" adına 25.6.1990-14.8.1990 tarihleri arasında sürdürülen kazı çalışmalarına, ikinci başkan olarak Prof. Dr. Veli Sevin, Ar. Gör. (M.A.) Kemalettin Köroğlu, Ar.Gör. (M.A.) Hakan Sivas, doktorant-desinatör (M.A.) Aynur Özfırat, Fakültemiz öğrencilerinden Sema Sandalcı , Şevket Dönmez, Murat Sabuncu, Yıldıray Yılmaz, Bahar Memiş, Zerrin Özcanlı, Sedef Çokay; Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi Antropoloji Bölümü'nden stajyer antropolog olarak Çiğdem Özkan ve Dilek Özbağ katılmış; Bakanlık Temsilciliği görevini ise Malatya Müzesi Araştırmacısı Adil Özme yapmıştır. Geçen yıllarda olduğu gibi, Araştırma Merkezimizde yürütülen restorasyon ve konservasyon çalışmaları Trakya Üniversitesi Edirne Meslek Yüksek Okulu öğretim görevlisi (M.A.) Hüseyin Akıllı ve öğrenci Fehmi Yılmaz'ın başkanlığındaki bir kurul tarafından sağlanmıştır.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
16

İREN, Ceren. "Formal Relationship between Cabinets of Curiosities and Museum of Innocence." ART/icle: Sanat ve Tasarım Dergisi 3, no. 2 (December 30, 2023): 186–200. http://dx.doi.org/10.56590/stdarticle.1305187.

Full text
Abstract:
Amaç: Bu metin, geleneksel bir sergileme yöntemi olarak nadire kabineleri ile Orhan Pamuk’un aynı isimli romanından hareketle kurduğu Masumiyet Müzesi arasındaki biçimsel ve kavramsal ilişkiyi incelemeyi amaçlamaktadır. Çok çeşitli eşyaların bir araya getirildiği odalar, dolaplar ya da çekmecelerden oluşan Nadire Kabineleri aynı zamanda çağımızın sanat anlayışında da etkilerini sürdürmekte ve eserlerin sergileniş biçiminde önemli bir referans olmaktadır. Bu sergileme yöntemi Jan van Kessel’in resimlerinde ve Georges Perec’in Harikalar Odası romanında da karşımıza çıkmakta, üç boyutlu kabinelerin iki boyutlu tuval yüzeyine yansımaları ele alınmaktadır. Burada gelenekselden çağdaşa gerçekleşen biçimsel aktarım, kabineler ve Masumiyet Müzesi örnekleri üzerinden anlatılmaktadır. Kavramsal/Kuramsal Çerçeve: Coğrafi keşifler ve Rönesans’la birlikte nadire kabinelerinin çıkış süreci incelenmiş, bu sergileme yönteminin Masumiyet Müzesi ile arasındaki benzerliklere dikkat çekilmiştir. Sergileme ve kurgudaki bu biçimsel benzerlik resimdeki örnekler üzerinden incelenmiştir. Yöntem: Bu disiplinler arası metinde, öncelikle literatür taraması yapılmış, elde edilen bulgular analiz edilerek karşılaştırma yapılmıştır. Bulgular: Nadire kabinleri 14. yüzyıl ile birlikte ortaya çıkan özel koleksiyonlardır. Bu, kişinin ilgi duyduğu nesneleri bir araya getirdiği odaların vitrinlerin dolapların ve çekmecelerin tümüne verilen isimdir. Kabinelerin resimdeki karşılığı ise harikalar odasıdır. Mevcut koleksiyon, iki boyutlu yüzeye kopyalanarak yeniden oluşturulur. Masumiyet müzesi de tıpkı Nadire Kabinleri ve Harikalar Odası gibi kurgulanmış biçimsel olarak çeşitli dolaplardan ve odalardan oluşmasıyla birlikte benzer bir sergileme yöntemine sahiptir. Sonuç: Nadire Kabinelerinin bugünkü modern müzelerin, doğa tarihi müzelerinin, antropoloji ve arkeoloji müzelerinin temelini oluşturmaktadır. Koleksiyonculuk kavramının ilk örnekleridir. Harikalar Odası olarak adlandırılan resim türü ise; mevcut koleksiyonun resim yoluyla yeniden üretilmesi mantığına dayanır. Bu bağlamda kabineler, Masumiyet Müzesi ile birlikle biçimsel bir ilişki kurmaktadır. Bir anlatım yöntemi olarak kutular, dolaplar ve odalar kişinin ilgi alanlarının hayal dünyasının ve meraklılarının bir yansımasıdır. Ancak nadireler ve ilgili müze arasında bazı farklar bulunmaktadır. Nadire Kabinelerinde yer alan nesneler kişiliği olan, farklı ve ender bulunan şeylerken Masumiyet Müzesi’nde yer alan nesneler günlük hayatta karşılaşabileceğimiz sıradan nesnelerdir. Ayrıca Nadire Kabinelerinin sergileme yöntemi, Dada ve Fluxus’ta da biçimsel olarak göstermekte ve bu yanıyla çağdaş sanat ve müzecilik anlayışına temel oluşturmaktadır.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
17

DAĞDEVİREN, Ayhan. "Algılanan Hizmet Kalitesi, Memnuniyet ve Davranışsal Niyetler Arasındaki İlişki: Kaman-Kalehöyük Arkeoloji Müzesi Örneği." İnsan ve Toplum Bilimleri Araştırmaları Dergisi 10, no. 1 (March 30, 2021): 537–67. http://dx.doi.org/10.15869/itobiad.768580.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
18

UĞUR, İsa. "Müzelerin Bir Bölge İçin Turizm Kaynağı Olarak Değerlendirilmesi: Diyarbakır Arkeoloji Müzesi Üzerine Bir Araştırma." Journal of Turk-Islam World Social Studies 38, no. 38 (2023): 178–91. http://dx.doi.org/10.29228/tidsad.71378.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
19

OKCA, Ayşegül KOYUNCU. "ÖZEL HALICI AHMET URKAY ARKEOLOJİ VE ETNOGRAFYA MÜZESİ TEŞHİRİNDE YER ALAN DENİZLİ-ÇAL KİLİMLERİ." Uluslararası Sanat ve Estetik Dergisi 13, no. 13 (2024): 142–56. http://dx.doi.org/10.29228/usved.76511.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
20

GÜR, Necmettin, and Özgür KAHRAMAN. "Şanlıurfa Kent Dokusunda Önemli Yere Sahip Bazı Tarihi ve Kültürel Alanların Kurakçıl Peyzaj Açısından Değerlendirilmesi." Journal of the Institute of Science and Technology 14, no. 1 (October 23, 2023): 447–57. http://dx.doi.org/10.21597/jist.1296301.

Full text
Abstract:
Son yıllarda küresel ısınma ve yoğun kentleşme kaynaklı kuraklık ve suyun etkin kullanılamaması önemli sorunlardan biri haline gelmiştir. Peyzaj tasarımlarında tercih edilen bitkilerin su tüketiminin yüksek olması ve yoğun çim alan kullanımları bu sorunları arttırmaktadır. Bu bakımdan peyzaj tasarım ve planlamalarında suyun etkin kullanımı oldukça önemlidir. Kurakçıl peyzaj uygulamalarında su tüketimi düşük, kuraklığa dayanıklı bitki türlerinin seçimi ve suyun etkin kullanımı sayesinde sudan tasarruf edilebilmektedir. Kurakçıl peyzaj uygulamaları yerel doğal bitki türlerinin de kullanımına olanak vermektedir. Bu çalışma, Şanlıurfa Kent Merkezi’nde önemli yere sahip bazı tarihi ve kültürel alanlarındaki bitki kullanımlarını kurakçıl peyzaj yönünden değerlendirmek amacıyla gerçekleştirilmiştir. Göbeklitepe Ören Yeri, Balıklıgöl, Şanlıurfa Arkeoloji Müzesi ve Haleplibahçe Mozaik Müzesi peyzaj ve rekreasyon alanları çalışma alanı olarak belirlenmiştir. Çalışma alanında toplam 40 bitki türü tespit edilmiştir. Bu bitki türlerinden 24’ü ağaç, 6’sı ağaççık, 8’i çalı, 1’i yer örtücü, 1’i ise sarılıcı ve tırmanıcı formdadır. Bitki türlerinin % 77.5 geniş yapraklı, % 22.5’i ibrelidir. Alanlarda kurakçıl peyzaja uygun bitki türü varlığı oranları % 28.5 ile % 50 arasında değişmektedir. Alanlarda kurakçıl bitki türleri veya yerel doğal bitki türlerinin tercih edilmesi suyun etkin kullanılmasına ve sürdürülebilir peyzaj alanlarının oluşturulmasına olanak verecektir.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
21

DUYMAZ, A. Şevki. "Osmanlı Coğrafyasında Avusturyalı Arkeolog ve Araştırmacılar." 8gen-ART 1, no. 1 (December 31, 2021): 1–13. http://dx.doi.org/10.53463/8genart.20210090.

Full text
Abstract:
Osmanlı Dönemi Arkeoloji alanında ilk çalışmalar, eserlerin korunmasına yönelik olarak toplama ve depolama anlayışıyla başlar. Arkeolojik eserlerin Ahmet Fethi Paşa tarafından Aya İrini Kilisesinde toplanıp “Mecma-i Esliha-i Atika (Eski Silahlar Koleksiyonu)” ve “Mecma-ı Âsâr-ı Atika (Eski Eserler Koleksiyonu)” oluşturulması bu alandaki ilk örnek çalışma olarak kabul edilebilir. 1869 yılında "Müze-i Hümayun (Saray Müzesi)" ve 1874 Asar-ı Atika Nizamnamesi ile bu anlamda ortaya konulan önemli atılımlardır. 1881 yılında Osman Hamdi Bey’in müze müdürlüğüne getirilmesiyle Osmanlı arkeolojisi bilimsel anlamdaki çalışmaların temelleri atılmış olur. Çalışmamızda; Osmanlı arkeolojisinde, tarihsel süreç içerisinde yer alan Avusturyalı araştırmacı ve arkeologların, Osmanlı coğrafyasındaki arkeolojik kazı ve araştırmaları üzerinde durulacaktır. 19. Yüzyıl ortasından Osmanlı son dönemlerine kadar bu alanda çalışan Avusturyalı araştırmacıların, çalıştığı bölgeler, antik yerler, buluntular ve Osmanlı arkeolojisinin gelişmesindeki etkileri ortaya koyulmaya çalışılacaktır
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
22

Kaya, Mustafa. "Antakya (Antiokheia) Kent Kazısında Bulunan Bir Grup Orta Çağ İslami Sikke." Akdeniz İnsani Bilimler Dergisi 14 (June 30, 2024): 351–79. http://dx.doi.org/10.13114/mjh.1488952.

Full text
Abstract:
Bu makalede, günümüzde Hatay’ın merkez ilçesi Antakya’da, Hatay Arkeoloji Müzesi tarafından 2011/2012 yılında 4642 parsel arkeolojik kazılarında bulunan 17 sikke incelenmiştir. Sikkeler, ilk defa bu araştırmada detaylı şekilde incelenmiş ve içerikleri çözümlenmiştir. İncelenen 17 sikkeden; 5’i Abbasi, 7’si Büveyhî ve 5’i ise Sâmânî dönemine aittir. Bu makalede, Antakya’nın İslami dönem sikke çalışmalarına yönelik bilimsel çalışmaların az olması ve bölgenin çok az bilinen Orta Çağ İslami dönemini sikkeler ışığında ortaya koymak amaçlanmıştır. Ayrıca, sikkelerin bastırıldığı; hükümdar, dönem, tarihi olaylar, şehir ile irtibatları irdelenmiş ve İslam sikkeleri içerisindeki yeri ve önemine değinilmiştir. Abbasi sikkeleri 9. yüzyıl sonları ile 10. yüzyıl yarılarına, Sâmânî sikkeleri 10. yüzyıl başları ile yarılarına ve Büveyhî sikkeleri ise 10. yüzyıl yarıları ve sonlarına tarihlendirilmiştir. Sikkeler, üç farklı devlete ait olup, 12 farklı İslam şehir darphanesinde basılmıştır. Tamamı, gümüş (dirhem) olan sikkeler, çekiçle darp tekniğinde darp olunmuştur. Sikkelerin, darphane isimlerinden hareketle, Abbasi hâkimiyetindeki Antakya’ya İpek Yolu ticareti veya askeri seferler ile ulaştığı anlaşılmaktadır.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
23

Emlak, Sevda. "AMASYA II. BAYEZİD KÜTÜPHANESİNDE BULUNAN ŞAH U GEDA MESNEVİSİ İLE TOPKAPI SARAYI KÜTÜPHANESİ MÜZESİ VE İSTANBUL ARKEOLOJİ MÜZESİ KÜTÜPHANESİNDE BULUNAN MUHİBBİ DİVANI NÜSHALARININ TEZYİNAT AÇISINDAN KARŞILAŞTIRILMASI*." Gaziosmanpasa Universitesi Sosyal Bilimler Arastirmalari Dergisi 12, no. 24 (January 1, 2017): 99–117. http://dx.doi.org/10.19129/sbad.331.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
24

ÜNLÜ, Simge, Lütfiye YAŞAR, and Erdal BİLİCİ. "KÜLTÜR VE BİLİM DİPLOMASİSİ SÖYLEMLERİ BAĞLAMINDA NEOLİTİK DÖNEMİN GİZEMLİ TAPINAĞI: GÖBEKLİTEPE." Folklor Akademi Dergisi 5, no. 2 (August 25, 2022): 337–52. http://dx.doi.org/10.55666/folklor.1120258.

Full text
Abstract:
Neolitik çağ, göçebe hayatın yavaş yavaş sona erdiği, tarım toplumuna geçişin hızlandığı ve mimari yapıların ortaya çıktığı bir dönemdir. Dünyadaki en etkileyici neolitik alanlardan bir tanesi Şanlıurfa’daki Göbeklitepe’dir. Göbeklitepe, Şanlıurfa Arkeoloji Müzesi ve Alman Arkeoloji Enstitüsü’nün 1995’ten beri ortaklaşa yürüttüğü çalışma sonucunda gün yüzüne çıkarılmıştır. Bu bölge pek çok taştan yapılmış alet ve büyük boyutlu düzgün kesme taşlarla doludur. Göbeklitepe, neolitik insanlar tarafından yerleşim amacıyla kullanılmadığından bu amaca yönelik herhangi bir bina kalıntısı bulunmamaktadır. Bu alan tapınaklardan oluşmaktadır ve yeryüzündeki tapınakların en eskisi ve en ihtişamlı olanıdır. Bölgedeki yapılardan her biri, birkaç ton ağırlığında ve T-şekilli monolotik sütunlardan oluşmaktadır. Bu sütunların merkezinde ise dairesel bölümler inşa edilmiştir. Dairelerin yaklaşık 10-12 sütunu ocak taşı duvarlarıyla birbirine bağlanmıştır ve bunların çapları yaklaşık 10-20 metre arasındadır. Göbeklitepe neolitik dönemin anlaşılması dolayısıyla tarımın başlangıcı ve yerleşik hayata geçme süreci hakkında insanlığın erken tarihindeki sürecin aydınlatılmasında önemli rol oynamaktadır. Bu çalışmada Neolitik dönem tapınağı olan Göbeklitepe’nin kamu belgesellerindeki söylemlerle, imaj ve itibar yönetimine nasıl katkıda bulunduğu ele alınmıştır. Araştırmanın evrenini kamu yayıncılığı yapan TRT Belgeselin resmi Youtube kanalı, örneklemini ise amaçlı örnekleme yöntemine uygun olarak seçilen Gizemli Tarih: Göbeklitepe ve Medeniyetler Kâşifi: Göbeklitepe belgeselleri oluşturmaktadır. Araştırma betimsel analiz programı olan Maxqda programında söylem analizi yöntemi kullanılarak yürütülmüştür. Bu doğrultuda söylem analizinden elde edilen bulgular şu şekildedir: Her iki belgeselde üç makro söylem konusu bulunmaktadır. Bu söylem başlıkları: Göbeklitepe’nin tarihçesi, avcı-toplayıcı insanlar ve dini ögelerdir. Makro söylem düzeyinde her iki belgesel içeriği kıyaslandığında, tapınak mimarisi, avcı-toplayıcı insanların yaşam tarzları ve dini öğeleri oluşturan kültlerle ilgili söylemsel farklılıkların oluştuğu da görülmektedir. Oluşan bu söylem başlıkları retoriksel olarak irdelendiğinde sade bir dille beraber akademik terimlerin kullanıldığı görülmektedir. Belgesellerde cümleler arasında referans bağlantısı takip edilerek nedensellik kurulmuştur. Her iki belgesel ikna unsurları açısından analiz edildiğinde bilimsel kanıt sunma, örnek verme ve merak uyandırma gibi üç farklı teknik kullanıldığı tespit edilmiştir. Bu ikna teknikleri, Göbeklitepe üzerine oluşturulan bilimsel teori ve tespitlerin açıklanmasında etkilidir ve bu, kamu belgeselciliğinde bilimsel ispata dayalı bir retorik anlayışın olduğunu göstermektedir. Sonuç olarak belgeselde tarafsız anlatım ve bilimsel retoriğin hakim olması yumuşak güç açısından kullanılan kamu belgeselciliği aracılığıyla uluslararası imaj ve itibarı artırmaya yardımcı olmaktadır.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
25

Lambrianides, K. "Preliminary Survey and Core Sampling on the Aegean Coast of Turkey." Anatolian Studies 42 (December 1992): 75–78. http://dx.doi.org/10.2307/3642952.

Full text
Abstract:
This survey was planned with the help of the Human Environment Department of the Institute of Archaeology, University College London. Fieldwork was carried out with the help of: Bayan Asuman Güngör, the government representative (from Türk İslam Müzesi, Yeşil-Bursa). We also welcomed two visitors from Ege Üniversitesi, Edebiyat Fakültesi: Mr. Kirami Ölgen (geomorphologist and research assistant of Prof, İlhan Kayan, Coğrafya Bölümü) and Dr. Halime Hüryılmaz, (archaeologist, Klasik Arkeoloji Anabilim Dalı), who came to Altınova and provided invaluable expertise. We were also greatly assisted throughout by the advice and involvement of Prof, İlhan Kayan himself before, during and after the coring. Initial analysis of the core samples was carried out at their laboratory at Ege by Prof. Kayan and Mr. Ölgen. The latter also sampled the cores and prepared the chart of the bore-hole findings. Finance was again generously provided by the BIAA and the CRF of London University. Fieldwork took place between 30th October and 8th November 1991.The aim of the survey was to study the geomorphological evolution of the Madra Çay delta and to learn more about the palaeo-environmental history of a mound located on the delta, as part of a study of prehistoric coastal settlement on the Aegean coast of Turkey. Adaptation to the environment is regarded as one of the four functional criteria of cultural systems and we wanted to find out which of the various different phases in the changing environment of the delta had attracted human occupation.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
26

Sever, Ramazan. "History and faith tourism in terms of cultural landscape in Battalgazi (Old Malatya) townBattalgazi (Eski Malatya) ilçesinin kültürel peyzajinda tarih ve inanç turizmi." Journal of Human Sciences 13, no. 1 (April 21, 2016): 2135. http://dx.doi.org/10.14687/ijhs.v13i1.3617.

Full text
Abstract:
National faith tourism resources have distinct features in Malatya’s Battalgazi (Old Malatya) town which has a wide range of heritage tourism in terms of social life and culture. Since nearly all the districts in the town centre have holy places like shrines, entombed saints and sanctuaries belonging to different eras and they are close to each other, this creates an open air museum to create a cultural landscape. The mentioned cultural heritages which are partly damaged due to several reasons still exist as the witnesses of the history and are being visited. The main aims of this study are to analyze faith tourism resources which are favored by people in Malatya and neighbor cities with geographical principles, introduce them, show how they are benefited and mention some of the problems. This study, qualitative research study prepared by methods descriptive pattern for used, were used to collect data as field observations.The obtained data is tried to be evaluated with the support of visual materials. The mentioned cultural heritage seems hard to be protected by government and incapacitated to contribute to the local economy when the economical conditions of our country and the region are taken into consideration. Therefore, training local people, advantageous in many ways, about cultural ecology, teams from various academic fields (Geography, history, archeology, art history, ethnography, social culture, sociology and so on) working in coordination with local authorities and other related institutions and associations, protecting the existing buildings and using them can be put forward as rational solutions. ÖzetMalatya’nın sosyal ve kültürel açıdan geniş bir turizm mirası yelpazesine sahip olan Battalgazi (Eski Malatya) İlçesinde, ulusal inanç turizm kaynakları ayrı bir özellik taşır. Özellikle ilçe merkezinin hemen her mahallesinde, değişik dönemlere ait türbe, ziyaret ve ibadethane gibi kutsal mekânların bir arada bulunması, kültürel peyzaj açısından adeta bir açık hava müzesi oluşturmuştur. Bir kısmı çeşitli sebeplerle hasar gören söz konusu kültürülel miras, geçmişin tanıkları olarak varlıklarını sürdürmekte olup, çok sayıda ziyarete sahne olmaktadır. Malatya ve komşu illerden bilenlerin büyük bir rağbet gösterdiği inaç turizmi kaynaklarını coğrafyanın ilkeleriyle incelemek, tanıtmak, nasıl yararlanıldığı göstermek ve bazı sorunları belirtmek bu çalışmanın temel amaçlarıdır. Nitel araştırma yöntemi ile hazırlanan çalışmada, betimsel desen kullanılmış, veri toplama aracı olarak arazi gözlemlerinden yararlanılmıştır. Elde edilen bilgiler görsel materyallerle desteklenerek değerlendirmeye çalışılmıştır. Söz konusu kültür mirası, ülkemizin ve yörenin ekonomik şartları düşünüldüğünde, devlet eliyle korunması ve yöre ekonomisine katkı sağlayacak duruma getirilmesi zor gözükmektedir. Bu nedenle birçok bakımdan avantajlı olan yöre insanına kültürel ekoloji eğitimi vermek, çeşitli akademik birimlerden (Coğrafya, tarih, arkeoloji, sanat tarihi, etnografya, halk kültürü, sosyoloji…), oluşan ekiplerin yerel yönetimler ile diğer ilgili kurum ve kuruluşların koordineli çalışmasıyla, mevcut yapıtları koruma altına almak ve kullanmak rasyonel çözüm olarak önerilebilir.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
27

OYARÇİN, Kasım, and Merve PAYVEREN. "ERZURUM ARKEOLOJİ MÜZESİ BİZANS SİKKELERİ (2005-2017)." Türkiye Bilimler Akademisi Kültür Envanteri Dergisi, October 31, 2021. http://dx.doi.org/10.22520/tubaked2021.24.004.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
28

KARAMAN, Şirin, and Mehmet Fatih ÇAKMAKTEPE. "Sivas Arkeoloji Müzesinde Bulunan El İşleme Peşkirler." Motif Akademi Halk Bilimi Dergisi, March 7, 2023. http://dx.doi.org/10.12981/mahder.1162786.

Full text
Abstract:
Türklerin Orta Asya’dan itibaren takip ettiğimiz süsleme meraklarını Anadolu topraklarında da arttırarak sürdürdüklerini görmekteyiz. Bu çalışmamamızda geleneksel el sanatları içinde zengin çeşitlemelerinden olan işleme örneklerinin yer aldığı peşkirler incelenmiştir. Önceleri ihtiyaçtan doğan fakat zamanla farklı anlamlar yüklenen çok değerli işleme örnekleri mevcuttur. Peşkir, günümüz peçetesinin geçmişteki görkemli temsilcisidir. Öyle ki sofraya oturanlarda hayranlık oluşturan ve ağzı silmekte tereddüt edilen işlemeli kumaşlardır. Bir kumaş üzerine birkaç renkli iplikle oluşturulan zarif bezlerdir. Sivas sahip olduğu köklü kültürel geçmişin izlerini halen taşımaya devam etmektedir. El sanatları varlığıyla onlarca müze oluşturabilecek eser kapasitesi bulunmaktadır. Buradaki peşkirlerde şu anda Sivas Arkeoloji müzesi depolarında sergilenecekleri günü beklemektedirler. Eskiden sergilenirken günümüzde henüz bir etnografya müzesi yapılmadığı için depolarda bekleyen peşkirleri günümüz insanlarına göstermek ve tanıtmak amaçlanmıştır. Bu nedenle peşkirler incelenmiş ve kumaş türleri, ebatları, işleme teknikleri, renk, motif ve desen kompozisyonları tespit edilmiştir. Motiflerin çizimleri yapılarak daha sonraki kullanımlar için hazır hale getirilmişlerdir.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
29

ÖZDEMİR, Yurdagül. "Konya Arkeoloji Müzesi nde Bulunan Bizans Dönemi Bronz Buhurdanlar." Arkhaia Anatolika Anadolu Arkeolojisi Araştırmaları Dergisi, May 20, 2022. http://dx.doi.org/10.32949/arkhaia.2022.49.

Full text
Abstract:
Çalışmamızın konusunu, Konya Arkeoloji Müzesi’nde bulunan ve Bizans (Doğu Roma) Dönemi’ne tarihlenen bronz buhurdanlar oluşturmaktadır. İçinde tütsü yakılan, dini törenlerde ve günlük yaşamda kullanılan buhurdanın Hristiyan inancında özel bir yeri vardır. Bu inanca göre göklere doğru yükselen buhur, ibadet edenlerin Tanrıya ulaşan dualarını sembolize etmektedir. Erken Bizans Dönemi’nden Geç Bizans Dönemi’ne kadar kiliselerdeki ayinlerde, cenaze törenlerinde ya da toplumu etkileyen önemli olaylarda buhurdan kullanıldığı, yazılı kaynaklar, tasvirler ve günümüze ulaşan örnekler yoluyla bilinmektedir. Konya Arkeoloji Müzesi koleksiyonuna satın alma ve müsadere yolu ile dâhil edilen on bir adet bronz buhurdan bulunmaktadır. Bu buhurdanlar, Türkiye ile yurtdışındaki müzelerde ve koleksiyonlarda bulunan Bizans Dönemi buhurdanlar ile form, malzeme, teknik ve süsleme açısından benzerlik gösterir. Ancak müze koleksiyonundaki buhurdanların hiçbirinde belirgin bir dinsel konu, simge ve figür bulunmamaktadır. Bu dönemde, süslemeli ve süslemesiz buhurdanların dini ve günlük yaşamda kullanım farklılığına dair kesin veriler mevcut değildir. Bu nedenle eserler Bizans Dönemi dini törenlerinde kullanılan liturjik eşyalar veya günlük kullanım eşyaları olabilir. Çalışmada ele alınan buhurdanlar form, teknik ve süsleme özelliklerine göre incelenip, Türkiye ve yurtdışındaki müze koleksiyonlarında bulunan örneklerle karşılaştırılarak, her birinin ait olabileceği dönem belirlenmeye çalışılmıştır. Çalışmamız, Konya Arkeoloji Müzesi koleksiyonunda bulunan buhurdanların ilk defa ayrıntılı olarak ele alınması ve Bizans maden sanatındaki zengin örneklere yeni bulgular eklemesi açısından önem kazanmaktadır.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
30

ÖZDEMİR, Yurdagül, and M. Tuncay ÖZDEMİR. "Konya Arkeoloji Müzesi nde Bulunan Bronz Kandiller (MS I – MS VII. Yüzyıllar)." Cedrus, June 21, 2023. http://dx.doi.org/10.13113/cedrus.202316.

Full text
Abstract:
Çalışmamızın konusunu Konya Arkeoloji Müzesi’nde bulunan Roma Dönemi ve Geç Antik Çağ’a tarihlenen bronz kandiller oluşturmaktadır. Erken dönemlerden itibaren kandillerin, günlük yaşamda evlerin aydınlatılmasında, resmi ve dinî törenlerde kullanıldığı, ayrıca ölü hediyesi olarak da mezarlara konulduğu bilinmektedir. Çalışmamızda Konya Arkeoloji Müzesi’nde bulunan satın alma ve müsadere yoluyla müze koleksiyonuna dâhil edilen 33 adet bronz kandil ele alınmıştır. Bronz kandiller bronzun eritilerek yeniden kullanılabilen bir malzeme olması nedeniyle pişmiş toprak kandillere göre daha az sayıda günümüze ulaşmıştır. Bronz kandil yapımının MS I. yüzyıldan itibaren yaygınlaştığı bilinmektedir. Bu dönem bronz kandillerin Geç Hellenistik Dönem pişmiş toprak kandillere benzedikleri görülmektedir. MS IV-V. yüzyıldan itibaren ise antikçağ kandillerinin üslup özelliklerine Hristiyanlık sembolleri eklenerek dinî ve günlük kullanıma uygun kandillerin yapımı yaygınlaşmıştır. Konya Arkeoloji Müzesi’nde bulunan Roma Dönemi ve Geç Antik Çağ kandillerinde de bu değişimi izlemek mümkündür. Çalışmamızda incelediğimiz eserler, formlarına göre gruplandırılarak Roma Dönemi ve Geç Antik Çağ olmak üzere alt başlıklar altında detaylı bir şekilde ele alınmıştır. Eserler, Türkiye ve yurt dışı müzeleri ile özel koleksiyonlardaki benzer örneklerlerle ilişkilendirilerek tarihlendirme önerileri yapılmıştır.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
31

Lauinger, Jacob, and Stephen Batiuk. "A Stele of Sargon II at Tell Tayinat." Zeitschrift für Assyriologie und vorderasiatische Archäologie 105, no. 1 (January 28, 2015). http://dx.doi.org/10.1515/za-2015-0006.

Full text
Abstract:
Abstract:The delivery of a basalt fragment to the Hatay Arkeoloji Müzesi by a farmer who had found it at Tell Tayinat drew our attention to four other basalt fragments inscribed with cuneiform from Tell Tayinat that are currently in the collection of the Oriental Institute of the University of Chicago.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
32

KOÇYİĞİT, Oğuz. "Erimtan Arkeoloji ve Sanat Müzesi Bizans Dönemi Maden Haçları." Hacettepe Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Dergisi 35, no. 2 (September 24, 2018). http://dx.doi.org/10.32600/huefd.430267.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
33

ALTUN, Feride İmrana. "İzmir Arkeoloji Müzesi Envanterine Kayıtlı Bir Grup Bronz Eser." Sanat Tarihi Dergisi, November 16, 2020, 541–65. http://dx.doi.org/10.29135/std.690800.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
34

VARNACI UZUN, Funda. "TRIPADVISOR ZİYARETÇİ YORUMLARI İLE HATAY ARKEOLOJİ MÜZESİ’NİN DEPREMLER ÖNCESİ DURUMUNUN DEĞERLENDİRİLMESİ." Nevşehir Hacı Bektaş Veli Üniversitesi SBE Dergisi, August 7, 2023. http://dx.doi.org/10.30783/nevsosbilen.1287780.

Full text
Abstract:
6 Şubat 2023 tarihinde Kahramanmaraş merkezli Mw 7,7 ve Mw 7,6 büyüklüğünde, 20 Şubat 2023 tarihinde Hatay merkezli Mw 6,4 ve Mw 5,8 büyüklüklerindeki depremler sonrası Hatay ilinde çok büyük bir yıkım, can ve mal kayıpları ile kültürel miras değerlerinde de kayıplar yaşanmıştır. Hatay kültürel turizmi için önemli değerlerden biri olan Hatay Arkeoloji Müzesi depremlerden kısmen daha az hasar almasına rağmen depremler sonrası Antakya’nın yeniden yapılaşması sürecinde müzenin de bakıma ve yenilenmeye ihtiyacı vardır. Bu çalışmada, depremler öncesinde TripAdvisor’da paylaşılmış olan ziyaretçi yorumları aracılığıyla, ziyaretçi deneyimi açısından müzenin durumu ortaya konularak, Antakya’nın yeniden planlanması ve inşası sürecinde müzenin önceden var olan olumlu durumunun korunması, eksiklerinin ise giderilerek yeniden ziyarete açılabilmesi konusunda fikir vermesi amaçlanmaktadır. Ayrıca, Antakya’nın yeniden bir kültür turizmi destinasyonu olarak planlanmasına ilişkin olarak müzenin konumu ve çevresine yönelik öneriler oluşturulması da bu çalışmanın amaçları arasındadır. Çalışmada, Hatay Arkeoloji Müzesi ile ilgili TripAdvisor üzerinde yer alan 804 ziyaretçi yorumu MAXQDA Analytics Pro 2022, programı ile değerlendirilmiş ve içerik analizi yapılmıştır. Ziyaretçi motivasyonu, ziyaretçi deneyimi, ziyaretçi kazanımları, hizmet kalitesi ve mekânsal özellikler şeklinde 5 tema ortaya çıkmıştır. Temalar içinde en fazla kodlamaya sahip olan Ziyaretçi Motivasyonu teması ve bu tema kapsamındaki memnuniyet ve tavsiye etme kodlarıdır.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
35

ERPEHLİVAN, Hüseyin. "Bursa Arkeoloji Müzesi ve Bilecik Müzesi’nden Frig (Anadolu) Tipi Fibulalar." International Journal of Ancient History, March 1, 2024. http://dx.doi.org/10.33469/oannes.1406856.

Full text
Abstract:
Bu makalede, Bursa Arkeoloji Müzesi ve Bilecik Müzesi depolarında bulunan yetmiş üç fibula, iki fibula iğnesi ve bir kemer tokasının değerlendirme ve analizi yapılmaktadır. Değerlendirilen fibulalar, Blinkenberg'in önerdiği sınıflandırma sistemine göre, Küçük Asya (Anadolu) veya Frig Tipi olarak bilinen kategori içerisinde Tip XII olarak sınıflandırılmıştır. Ne yazık ki bu eserlerin önemli bir kısmı arkeolojik kontekstlerine ilişkin tutarlı verilerden yoksundur. Bununla birlikte, bu fibulaların onlarca yıl boyunca Kuzeybatı Anadolu'daki bölgelerden toplanmış olması makul bir tahmindir. Çalışma, antik fibulalara bir giriş yaparak, müze koleksiyonlarının içeriğini açıklayarak ve makalede kullanılan metodolojiyi tanımlayarak başlamaktadır. Daha sonra, seçilen eserlerin sınıflandırılması, kapsamlı bir katalog ve envanter bilgileri ile desteklenen Blinkenberg-Muscarella tipolojisine göre sıralama gerçekleştirilmiştir. Makalenin sonuç bölümlerinde bu eserlerin bölgesel bağlamı incelenmekte, Gordion ve diğer arkeolojik alanlardaki keşiflerle karşılaştırmalar yapılmakta ve teknik yönleriyle ilgili ayrıntılı gözlemler sunulmaktadır. Ayrıca makale, güncel Gordion kronolojisine göre tipolojik gruplara yönelik tarihlendirme önerilerini de kapsamaktadır. Çalışmanın sonuçlarına dayanarak makale kapsamında değerlendirilen tüm fibulaların Orta Anadolu'nun Orta Demir Çağı'na, özellikle de MÖ 900-600 zaman dilimine tarihlendirilebileceği öne sürülebilir. Bu tarihlendirmeler, arkeolojik kontekstlerle de uyum içinde olup, bu dönemde Anadolu'nun maddi kültürünün daha geniş bir şekilde anlaşılmasına dair değerli bilgiler sunmaktadır.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
36

USLU, Özlem, and Gamze YALÇİN. "Görsel Algı Bağlamında Mekan Tasarım Bileşenlerinin İncelenmesi- Adana Arkeoloji Müzesi." Bitlis Eren Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, December 16, 2020. http://dx.doi.org/10.47130/bitlissos.804061.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
37

AYKURT, Ayşegül, and Selma KAYA. "İZMİR ARKEOLOJİ MÜZESİ TARAFINDAN SATIN ALINAN BİR GRUP DEPAS AMPHİKYPELLON." Anadolu (Anatolia), 2005. http://dx.doi.org/10.1501/andl_0000000317.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
38

BÖYÜKULUSOY, Kadir. "Sivas Arkeoloji Müzesi nde Korunan Assur Ticaret Kolonileri Çağı na Ait Pişmiş Toprak Bir Kartal Ritonu." Arkhaia Anatolika Anadolu Arkeolojisi Araştırmaları Dergisi, June 8, 2022. http://dx.doi.org/10.32949/arkhaia.2022.50.

Full text
Abstract:
Çalışmamızın konusunu Sivas Arkeoloji Müzesi’nde korunan pişmiş toprak bir kartal ritonu oluşturmaktadır. Envanter fişinde satın alma yolu ile müzeye kazandırıldığı anlaşılmakta olup, eseri müzeye teslim eden kişi buluntu yeri hakkında bilgi vermemiştir. Pişmiş topraktan üretilmiş olan ritonun tamamı korunmamış olsa da; üretim tekniği, fizyonomik özellikleri, üzerindeki boya bezeme gibi unsurları özellikle Assur Ticaret Kolonileri Çağı’nın önemli merkezlerinden birisi olan Kültepe Kaniš-Karumu II. kat kartal ritonları ile yakın benzerlikler göstermektedir. Assur Ticaret Kolonileri Çağı; Anadolu’nun yazı ile tanıştığı, Mezopotamya ile yoğun ticari ilişkilerin geliştiği bir evredir. Hayvan biçimli kapların Anadolu’nun bu evredeki inanç sistemi ile yakından ilişkisi olduğu düşünülmektedir. Hayvan biçimli kaplar Anadolu’da Geç Neolitik-Erken Kalkolitik Çağ’dan itibaren görülmekte olup, MÖ 2. binyıl boyunca üretimlerinin arttığı bilinmektedir. Özellikle Assur Ticaret Kolonileri Çağı’nın önemli buluntu gruplarından olan hayvan biçimli kült kapları; aslan, antilop, domuz, keklik ve kartal biçimli olarak pişmiş topraktan üretilmiştir. Hitit yazılı belgelerinde de hayvan biçimli kapların faklı hammaddelerden üretildiği ve özellikle libasyon işlemlerinde kullanıldığı anlaşılmaktadır. Özellikle kartal biçimli olanlar dikkat çeken özellikler göstermektedir. Sivas Arkeoloji Müzesi örneği dik tünemiş pozisyonda, kanatları kapalı, sadece üst gagası işlenmiş, kanat ve gövde tüyleri boya ile belirginleştirilmiştir. Boyun ile sırt kısmının birleştiği alanda silindirik biçimli sıvı doldurma bölümü yer almaktadır. Assur Ticaret Kolonileri Çağı kartal biçimli örneklerin büyük çoğunluğu Kültepe Kaniş-Karumu’ndan bilinmekte olup, Alişar Höyük’te de parça halinde bulunmuştur. Bu bağlamda, Anadolu’nun hayvan biçimli kap repertuvarında önemli bir yer edinen kartal biçimli kült kaplarından olan Sivas Arkeoloji Müzesi örneğini, Kültepe-Kaniš-Karumu buluntularından hareketle MÖ 1945-1835 aralığına tarihlemek mümkündür.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
39

ŞENOL, Gonca, Ece BENLİ BAĞCI, and Nizamettin ÖZKAN. "HALIKARNASSOS’DAN AMPHORA MÜHÜRLERİ-III: ÇARŞI MAHALLESi KAZILARI." Türkiye Bilimler Akademisi Kültür Envanteri Dergisi, June 1, 2023. http://dx.doi.org/10.22520/tubaked.1175466.

Full text
Abstract:
Bodrum kentinde, 2018 yılında, Bodrum Sualtı Arkeoloji Müzesi arkeologları tarafından, antik Halikarnassos kentinin Doğu Nekropolisinin güneyinde yer alan Çarşı Mahallesinde kazı çalışmaları gerçekleştirilmiştir. Kazı çalışmaları sırasında tespit edilen seramik buluntusu içeren 3 tabakada ele geçen cürufların yanı sıra ithal amphoralara ait 10 adet amphora mühürü ile karşılaşılmıştır. Çoğunluğu Rhodos olmak üzere, Knidos, Khios ve Miletos kökenli amphora mühürleri Halikarnassos kentinin Hellenistik Dönem ticaretine ilişkin bilgiler sunmaktadır.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
40

YAŞAR, Fatma, and Selim YAVUZ. "Malatya Arkeoloji Müzesi’ndeki Metal Haçların Değerlendirilmesi." İnönü Üniversitesi Sanat ve Tasarım Dergisi, December 27, 2022. http://dx.doi.org/10.16950/iujad.1200730.

Full text
Abstract:
Hıristiyanlar için önemli objelerden biri olan ve Bizans Dönemi’nde çeşitli şekillerde kullanılan madeni haçlar arasında röliker, takdis, tören, pandantif ve polykandilion haçlar sayılabilir. Bu makalede Malatya Arkeoloji Müzesi deposunda pandantif ve polykandilion haçı olarak kullanılan 27 eser incelenmiştir. Satın alma ve bağış yoluyla müzeye kazandırılan bu haçların tümü günümüze sağlam bir şekilde ulaşmıştır. Söz konusu eserlerin ölçüleri alınmış ve fotoğraflanmıştır. Ardından bilimsel değerlendirme için ayrıntılı olarak incelenmiş ve benzer örneklerle karşılaştırma yapılmıştır. Müze koleksiyonlarında karşımıza en sık çıkan haç grubu pandantif haçlardır. Eserler; Latin ve Yunan haçı biçimindedir. Bronz, gümüş ve bakır malzemeli haçların tümü döküm tekniğinde üretilmiştir. Haçların yüzeyinde geometrik ve figürlü süsmeler kazıma ve kabartma teknikleriyle yapılmıştır. Bazı haçlar ise bezemesiz bırakılmıştır. Eserlerin tümü günümüze sağlam bir şekilde ulaşmıştır. Makalede; Malatya Arkeoloji müzesinin deposunda korunan Erken ve Orta Bizans dönemine tarihlendirilen madeni haçlardan bir grubu incelenerek Malatya ili özelinde bölgede kullanılmış madeni haçların özellikleri ve haç formları bilim dünyasına tanıtılmaya çalışılmıştır. Makalemize konu olan eserlerin daha önce herhangi bir çalışmaya konu olmaması bu eserlerin bilim dünyasına tanıtılması bakımından önem arz etmektedir.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
41

Böhlendorf-Arslan, Beate. "L. DOĞER, Izmir Arkeoloji Müzesi Örnekleriyle Kazιma Dekorlu Ege-Bizans Seramikleri." Byzantinische Zeitschrift 95, no. 2 (January 2003). http://dx.doi.org/10.1515/byzs.2002.685.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
42

KASKA, Çetin. "Hâmidî-i İsfahânî’nin Yayımlanmamış Türkçe Şiirleri." Korkut Ata Türkiyat Araştırmaları Dergisi, March 18, 2023. http://dx.doi.org/10.51531/korkutataturkiyat.1240884.

Full text
Abstract:
Divan edebiyatının 15. yüzyıl temsilcilerinden biri olan Hâmidî-i İsfahânî 834/1430 yılında İsfahân’da doğmuş, orada eğitim almış ve memduh bulmadığı için 862/1457’de İsfahân’dan ayrılıp Şirvanşahlar sarayına girmiştir. Şirvan’da iki yıl kalan Hâmidî daha sonra seyahate çıkarak 864/1459’da Anadolu’ya gelmiş ve Kastamonu’da İsfendiyaroğlu İsmail Bey’in himayesine girmiştir. 865/1460’da Sadrazam Mahmud Paşa vasıtasıyla Fatih Sultan Mehmed’in sarayına girmiş ve orada yaklaşık 15 yıl birçok görevde bulunmuştur. Ordu ile birlikte bazı seferlere katılan şairin nerede ve nasıl öldüğü bilinmemektedir. Hâmidî’nin en önemli eseri Farsça, Türkçe ve Arapça şiirlerden oluşan Dîvân’ıdır. Bu eserin yazma nüshalarından biri Türk Tarih Kurumu Kütüphanesi’nde (nr. 68), biri de İstanbul Arkeoloji Müzesi Kütüphanesi’ndedir (nr. 1184). Dîvân’da Hasbihâl-nâme adlı mesnevi, kasîdeler, gazeller, kıt’alar, rubâîler, terkîb-bendler, tercî‘-bendler ve müfredlerden oluşan çoğunluğu Farsça olmak üzere 94 Türkçe ve 1 Arapça şiir bulunmaktadır. 8719 beyit Farsça, 757 beyit Türkçe ve 6 beyit Arapça şiirin yer aldığı eserde Fatih Sultan Mehmed ve birçok devlet adamına sunulmuş kasîdeler yer almaktadır. Dîvân’ın Türk Tarih Kurumu Kütüphanesi (nr. 68) nüshasında Doğu Türkçesi özellikleri göz önünde bulundurularak yazılan 240 beyitten oluşan 34 Türkçe şiir bulunmaktadır. Bu şiirlerin transkripsiyonunu İsmail Ünver yapıp yayımlamıştır. Bu çalışmada da İstanbul Arkeoloji Müzesi Kütüphanesi’nde (nr. 1184) bulunan nüshada yer alan 517 beyitten oluşan 60 şiirin transkripsiyonu ilk defa yapılmıştır.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
43

AKKURNAZ, Sedat. "Mastaura Antik Kenti'nde Yapılan Arkeolojik Çalışmalar." Lycus Dergisi, December 22, 2022. http://dx.doi.org/10.54577/lycus.1212522.

Full text
Abstract:
Mastaura Antik Kenti, Aydın İli, Nazilli ilçe merkezinin yaklaşık 3 km. kuzeyinde dar bir vadi içinde yer alır. Mesogis (Aydın Dağları) eteklerinde, Maiandros (Büyük Menderes) Ovası kenarındaki kent sulak ve bereketli bir yere kurulmuştur. Ege kıyılarından Anadolu’nun içlerine uzanan Caput Viae yolunun önemli kentlerinden birisidir. Maiandros (Büyük Menderes) Nehri’nin kuzeyinde yer alan Mastaura Antik Kenti, Karia ve Lydia bölgelerinin kesiştiği bir coğrafyada olması nedeniyle her iki bölgenin de kültürel izlerini taşımaktadır. Mastaura Antik Kenti’nde 2020 ve 2021 yıllarında Aydın Adnan Menderes Üniversitesi tarafından arkeolojik yüzey araştırması yapılmıştır. Yüzey araştırmaları ile eş zamanlı olarak 2020 ve 2021 yıllarında Aydın Arkeoloji Müzesi başkanlığında ve benim bilimsel sorumluluğumda temizli ve çevre düzenleme çalışmaları gerçekleştirilmiştir. 2022 yılında ise Aydın Arkeoloji Müzesi başkanlığında, benim bilimsel sorumluluğumda kazı, çevre düzenleme ve koruma çalışmalarına başlanmıştır. Bu makalede, kent ile ilgili literatüre geçmiş bilgiler ışığında kentin tarihi ve araştırma tarihçesi anlatılmıştır. Daha sonra ise son üç yıldır kent genelinde yürütülen arkeolojik çalışmalar ana hatlarıyla ele alınmış, elde edilen veriler ve ulaşılan sonuçlar aktarılmıştır. Mastaura’da yapılan çalışmalarda öncelikle kentin haritası ve planı oluşturulmuş, toprak üstünde görülen kalıntılar belgelenmiştir. Yapıların planı ve cephe çizimleri gerçekleştirilmiş, araziden seramik örnekleri toplanarak, kentin zamanla değişen yerleşim dokusu araştırılmıştır. Mastaura’nın Hellenistik Roma yerleşimi vadi içindeyken, Ortaçağda vadinin kuzeydoğusundaki tepelerin üzerine yeni bir kale inşa edilmiş, halk buraya taşınmıştır. Antik kentin en dikkat çeken kalıntısı Amphitiyatro’dur, bu yapının doğusunda ise büyük bir Roma Hamamı kalıntısı yer almaktadır
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
44

OĞUZHAN, İbrahim. "İSTANBUL ARKEOLOJİ MÜZELERİ ESKİ ŞARK ESERLERİ MÜZESİ KOLEKSİYONUNDA YER ALAN 7463 (EŞEM) ENVANTER NUMARALI GÖZ STELİ." Türkiye Bilimler Akademisi Kültür Envanteri Dergisi, June 1, 2023. http://dx.doi.org/10.22520/tubaked.1107912.

Full text
Abstract:
Bu araştırmada; İstanbul Arkeoloji Müzeleri Eski Şark Eserleri Müzesi koleksiyonunda yer alan 7463 (EŞEM) envanter numaralı eser değerlendirilmiştir. Değerlendirme esnasında ilk olarak yıllardan beri tartışıla gelen Kuzey Arabistan antropomorfik stellerin, Güney Arabistan mezar stellerinin kökeni olup olmadığı sorunu tartışılmıştır. Ardından müze koleksiyonundaki 7463 (EŞEM) envanter numaralı eserin ait olduğu ‘Augenstelen’ tipi göz stelleri incelenmiştir. Bu bölümde Antik Güney Arabistan’ın yerel zanaat atölyelerinde üretilen el-Cevf tipi göz stellerinin; oluşumu, çeşitleri, evrimi, tarihi perspektifi ve etki alanı analiz edilmiştir. Son bölümde ise müze koleksiyonundaki ilgili eserin; ölçüsü, buluntu yeri, tarihi, onomastik ve fizikî özelliklerine değinilmiştir.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
45

BAĞBAŞI, Tuğba. "KAYSERİ ARKEOLOJİ MÜZESİ VE KAYSERİ SELÇUKLU UYGARLIĞI MÜZESİ'NDEKİ SELÇUKLU DÖNEMİ SERAMİK KANDİLLERİ." Mecmua, September 14, 2020. http://dx.doi.org/10.32579/mecmua.777750.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
46

ÖZ, Cüneyt, and Nizam ABAY. "Arkaik ve Klasik Dönem e (MÖ VI-IV. yüzyıl) Ait Siyah ve Kırmızı Figürlü Bir Grup Lekythos." Mediterranean Journal of Humanities, June 23, 2022. http://dx.doi.org/10.13114/mjh.2022.574.

Full text
Abstract:
Çalışmanın konusunu Konya Arkeoloji Müzesi eser koleksiyonunda yer alan sekiz adet lekythos oluşturmaktadır. Bunlar; 1960, 1966, 1970, 1978 ve 1998 yıllarında satın alma yoluyla müzeye kazan-dırılmıştır. Müzede yer alan lekythoslar arasında siyah ve kırmızı figürlü örneklerin yanı sıra sadece siyah firnisle boyanmış bir örnekte bulunmaktadır. Lekythoslar, gövde profillerine göre omuzlu (shoulder), ka¬burgalı (ribbed) ve bodur (squat) olmak üzere 3 ana tipte incelenmiştir. Lekythoslar üzerinde süsleme ola¬rak figürlü, bitkisel ve geometrik betimler görülmektedir. Değerlendirilen örnekler MÖ VI. yüzyılın son¬ları ile IV. yüzyılın ilk yarısına tarihlenir. Sık dokulu ve gözeneksiz, pembe ve kırmızımsı sarı tonlarında renge sahip killeri kireç ve taşçık katkılıdır. Klasik Dönem’de mezarlarda sunu esnasında kullanıldığı düşünülen lekythoslar, aynı zamanda mezarlara ölü armağanı olarak bırakılmıştır. Konya Arkeoloji Müzesi’nde bulunan lekythosların yakın benzerlerinin birçoğunun mezarlıklarda ele geçmesi, bunlarında mezar buluntusu olduklarını düşündür¬mektedir. Müzedeki lekythos¬ların çoğunun stilistik açıdan özensiz işçilik ve kalitesiz firnise sahip olması, bunların Attika örneklerinin taklidi olduklarını göstermektedir.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
47

TATAR, Ömer. "ALANYA ARKEOLOJİ MÜZESİ KOLEKSİYONUNDA YER ALAN BİR POSTHUMOUS III. ALEKSANDROS SİKKESİ: PRICE 645 (ASTIBUS?, PAIONIA)." Trakya Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, October 9, 2023. http://dx.doi.org/10.26468/trakyasobed.1264631.

Full text
Abstract:
Pamphylia’nın en doğuda konumlu kentlerinden Korakesion’un üzerinde kurulmuş Alanya ilçesinin arkeoloji müzesi sikke koleksiyonunda yürütülen çalışmalarda 115 krali Makedon sikkesi tespit edilmiştir. Bunlar içerisinde 69 adet gümüş sikke yer almaktadır. Balkan Yarımadasındaki, Paionia bölgesinden zor alım yoluyla müze koleksiyonuna kazandırılan bir örnek bilhassa ilgi çekicidir. Söz konusu olan güncel literatürde MÖ. 3. yüzyılın ilk çeyreğine tarihlenen ve Paionia kralı Audoleon’un darp ettirdiği düşünülen sikkelerden bir emisyona ait örnektir. III. Aleksandros döneminin temel gümüş sikke ikonografyası ile kralın adını taşıması nedeniyle posthumous niteliktedir. Küçük Asya’da ele geçen askeri harekatlarla alakalı definelerde de örnekleri karşımıza çıkan bu sikkenin darp edildiği coğrafyadan oldukça uzak olan Kilikia’da dolaşım göstermesi büyük olasılıkla MÖ. 3. yüzyılın boyunca bölgenin Ptolemaioslar ile Seleukoslar arasında el değiştirmesine neden olan Suriye savaşları ile alakalı olmalıdır.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
48

Karademir, Sibel. "SADBERK HANIM MÜZESİ’NDE BULUNAN KUMAŞ ÖRNEKLERİNİN MOTİF VE KOMPOZİSYON ÖZELLİKLERİ." Amisos, April 22, 2024. http://dx.doi.org/10.48122/amisos.1389115.

Full text
Abstract:
Türkiye’de ilk özel müze olması açısından önem arz eden Sadberk Hanım Müzesi sanat tarihi, arkeoloji ve el sanatları alanlarında birçok eseri koleksiyonunda bulundurmaktadır. Müzede taş, ahşap, seramik, çini, kıyafet ve kumaşlar gibi birçok eser sergilenmektedir. Tarihi Orta Asya çadır dönemine kadar dayanan Türk kumaş sanatı doku özelliği, malzeme ve renk zenginliği bakımından geleneksel el sanatları içinde oldukça önemli bir yer tutmaktadır. Kumaş sanatı dokuma teknikleri ve üzerinde bulunan motifleri ile insanların duygu ve düşüncesini, bölge özelliklerini, tarihi değerleri, sosyo-ekonomik faaliyetleri, kültür biçimlenişini göstermesi bakımından oldukça önemlidir. Gün geçtikçe kumaş sanatı sosyal statünün, gösterişin, süsün, zenginliğin ve zarafetin bir simgesi olmuştur. Bu anlamda sadece ülkemizde değil tüm dünyada kumaş ve giyim hala zenginlik ve statü özelliğini sürdürmektedir. Araştırma kapsamında Sadberk Hanım Müzesi arşivinde bulunan sevai ve ustufa kumaşları incelenmiştir. Araştırmanın konusunu arşiv kısmında yer alan fragman kumaşlardan olan 3 adet ustufa ve 2 adet sevai kumaşı oluşturmaktadır. İlk kullanımından günümüze kadar çeşitli değişimler ve gelişimler gösteren kumaşlar dokunduğu yer ve kullanılan malzeme bakımından kendi içerisinde farklı motif ve kompozisyon özellikleri taşımaktadır. Bu incelemeler doğrultusunda kumaşlarda bulunan motif ve kompozisyon özellikleri, desen tasarımı, renk ve malzeme konuları ele alınmıştır. Araştırma sonucunda ustufa ve sevai kumaşların motif ve kompozisyon özellikleri ortaya konulmuştur.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
49

SÖĞÜT, Bilal. "HİERAPOLİS ARKEOLOJİ MÜZESİ BAHÇESİ’NDE VE GÜNEY ROMA HAMAMI’NDA BULUNAN İONİK MİMARİ ELEMANLAR İLE İLGİLİ BİR DEĞERLENDİRME." Anadolu (Anatolia), 2005. http://dx.doi.org/10.1501/andl_0000000316.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
50

ARIÖZ, Begül, and Begül ARIÖZ. "Hatay Arkeoloji Müzesi Envanterinde Yer Alan Aba ve Meşlah Dokumaların Teknik, Renk ve Motif Özelliklerinin İncelenmesi." Korkut Ata Türkiyat Araştırmaları Dergisi, January 22, 2024. http://dx.doi.org/10.51531/korkutataturkiyat.1407139.

Full text
Abstract:
Geçmişte ihtiyaçlar doğrultusunda üretilmiş, kullanılmış ve yaşatılmış çok çeşitli dokuma türleri bulunmaktadır. Bu çeşitlilik içerisinde müzelerimizde sınırlı sayıda yer alan aba ve meşlah dokumalar ayrı bir yere sahiptir. Kullanım amacına uygun şekilde süslenen abalar sosyal statü temsili bir dokuma türü olmanın yanı sıra soğuktan ve sıcaktan korunmak amacı ile de kullanılmıştır. Günümüzde artık çok fazla dokunmasalar da; müzelerimiz sayesinde nadide örnekleri görme imkânı bulmaktayız. Kaybolan bu değerlerimizi geleceğe aktarma rolünü üslenen kurumlardan biri de; bünyesinde 6 adet envanter kaydı ile koruma altına alan Hatay Arkeoloji Müzesidir. Müze etnografya deposunda saklanan ve teşhir salonunda sergilenen örnekler yörenin dokuma belleğine ışık tutmaktadır. Dokumalar canlı renklere ve oldukça ince işlenmiş motiflere sahiptir. Aba ve meşlah dokumaların hammaddesi değişkendir. Örneklerden 5 âdeti sırma aba ve 1 âdeti meşlahdır. Bu çalışmada; tarihe yazınsal ve görsel olarak kültürel belleğimize not düşmek amacı ile tespiti yapılan örnekler üzerinden teknik, renk ve motif özellikleri açıklanmış, bilgi formları oluşturulmuştur.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
We offer discounts on all premium plans for authors whose works are included in thematic literature selections. Contact us to get a unique promo code!

To the bibliography