Academic literature on the topic 'Język angielski (przedmiot szkolny)'

Cel badań. Celem artykułu jest omówienie głównych przyczyn braku postępów w zakresie mówienia po angielsku uczniów japońskich szkół, co jest uwarunkowane kulturowo i systemowo, a także skonfrontowanie ich z reformą edukacji języka angielskiego, wprowadzaną w ramach przygotowań do Igrzysk Olimpijskich w Tokio w 2020 roku. Metodologia. Przedmiotem badania były artykuły naukowe dotyczące popularnej w Japonii gramatyczno-tłumaczeniowej metody nauczania języków obcych, związanego z nią systemu egzaminów wstępnych na uczelnie wyższe, który wpływa na treść zajęć w jednostkach edukacyjnych, jak również związek kultury kraju z pasywnością uczniów. Następnie przedstawiono główne założenia reformy oraz przeanalizowano je w kontekście przywołanych przeszkód, które ograniczają rozwój umiejętności komunikacyjnych uczniów. Wyniki i wnioski. Wykazano, że reforma będzie miała pozytywny wpływ na poziom komunikacji werbalnej w języku angielskim uczniów, m.in. dzięki wprowadzeniu lekcji ukierunkowanych na porozumiewanie się oraz doszkalaniu nauczycieli w dziedzinie metodyki nauczanego przedmiotu. Należy zaznaczyć, że reforma w niewystarczający sposób podejmuje problem pasywności uczniów, która wynika z powszechnie preferowanego zachowania na zajęciach szkolnych, a zmiany egzaminów wstępnych mogą okazać się zbyt powierzchowne, aby zmienić sposób nauczania języka w japońskich liceach. Z powodu małej ilości danych związanych z nadal zachodzącym procesem wprowadzania reformy, artykuł stanowi przyczynek do dalszych badań nad edukacją języka angielskiego w Japonii po jej pełnej implementacji.

Tematem artykułu jest druga polska emigracja w Wielkiej Brytanii i wychowanie narodowe młodego pokolenia: zapoznanie z polskimi tradycjami, polską historią i ideą niepodległości. Celem emigrantów było zorganizowanie polskich szkół, w których dzieci uczyłyby się polskiej kultury, języka i literatury. Idea napotykała jednak wiele trudności, np. łączenie nauki w szkole polskiej i szkole angielskiej, złe warunki lokalowe, brak polskich podręczników, wpływ języka angielskiego, wstyd swojego języka, brak motywacji. Dydaktycy dyskutowali o czasie rozpoczęcia nauki języka polskiego, celach i metodach nauczania, programie, o roli rodziców, formie egzaminu z języka polskiego. Głównym celem edukacji emigracyjnej było nauczenie dzieci szacunku do mowy polskiej i polskiej kultury. Trudności zostały pokonane, o czym świadczy współczesna Polonia, która kształci dzieci w Polskich Szkołach Przedmiotów Ojczystych oraz PUNO i cały czas utrzymuje żywy kontakt z ojczyzną.

Tematem artykułu jest druga polska emigracja w Wielkiej Brytanii i wychowanie narodowe młodego pokolenia: zapoznanie z polskimi tradycjami, polską historią i ideą niepodległości. Celem emigrantów było zorganizowanie polskich szkół, w których dzieci uczyłyby się polskiej kultury, języka i literatury. Idea napotykała jednak wiele trudności, np. łączenie nauki w szkole polskiej i szkole angielskiej, złe warunki lokalowe, brak polskich podręczników, wpływ języka angielskiego, wstyd swojego języka, brak motywacji. Dydaktycy dyskutowali o czasie rozpoczęcia nauki języka polskiego, celach i metodach nauczania, programie, o roli rodziców, formie egzaminu z języka polskiego. Głównym celem edukacji emigracyjnej było nauczenie dzieci szacunku do mowy polskiej i polskiej kultury. Trudności zostały pokonane, o czym świadczy współczesna Polonia, która kształci dzieci w Polskich Szkołach Przedmiotów Ojczystych oraz PUNO i cały czas utrzymuje żywy kontakt z ojczyzną.

Prezentowany tekst zaliczyć można do lingwistyki edukacyjnej. Przedstawiono w nim analizę morfologiczną i semantyczną obecnych w języku edukacji terminów zawierających komponent imiesłowowy. Są to terminy używane w dokumentach prawnych i materiałach służących kształceniu i doskonaleniu zawodowemu nauczycieli. W odniesieniu do niektórych badanych przykładów pojawiają się pytania co do ich stosowności i wyrazistości znaczeniowej. Badanie zmierza do objaśnienia powstałych wątpliwości i sformułowania rozstrzygnięć poprawnościowych. Imiesłowy użyte w badanych konstrukcjach podlegają analizie morfologicznej. Przywołano motywację słowotwórczą badanych wyrazów. Imiesłowy rozpatrzono z perspektywy kategorii czasu i strony. Badaniu poddano imiesłowy czynne i bierne, odnosząc się do obecnych w literaturze przedmiotu poglądów o tendencji do adiektywizacji imiesłowów przymiotnikowych. Opis mechanizmów słowotwórczych wiąże się z regułami łączliwości semantycznej, co stanowi podstawę do rozstrzygnięć w zakresie trafności użycia. Obserwowane innowacje semantyczne umieszczono na tle modeli edukacyjnych (humanistyczny model szkoły). Termin ucząca się szkoła jest inspirowany językiem angielskim i przykładem neosemantyzacji. Grupa analizowanych imiesłowów biernych oprócz analizy językoznawczej, w tym przywołań słownikowych, ukazana została w kontekście zmian edukacyjnych obserwowanych w ciągu minionych trzydziestu lat. Wynikiem prowadzonej analizy jest określenie warunków stosowności i wyrazistości obecnych w języku edukacji konstrukcji z czynnymi i biernym imiesłowami przymiotnikowymi. Ich użycie służy skróceniu wypowiedzi, niekiedy jednak wymaga zanurzenia w języku specjalistycznym.