Journal articles on the topic 'Karo Araua'

resumo O líder Pedro Arara Karo, de Rondônia, faz um depoimento sobre a sua expulsão da terra indígena nos anos 1960, junto com a mãe e os irmãos, por seringalistas que os ameaçavam de morte. Os invasores empregavam os índios em regime semiescravo de barracão. Pedro cresceu como trabalhador em seringais sem saber que era índio e voltou adulto ao seu povo, que o escolheu como chefe. Seu irmão mais velho, o pajé Manuel, relata como convive com seres do além e como foi iniciado, quando seu pai morto lhe apareceu em forma de onça. A mãe de Pedro foi cozinheira no Posto Indígena Roosevelt, nas terras Cinta Larga, e ficou um mês desaparecida, abrigada nas aldeias indígenas, quando ocorreu o trágico episódio da morte de dois jovens funcionários da Funai em 1971, Acrísio Lima e Possidônio Cavalcanti. A exposição de Pedro é exemplar sobre a formação do povo brasileiro.

Maloca, seringal e aldeia são espaços por meio dos quais os Karo-Arara falam de suas trajetórias familiares e da história de seu povo. Pretende-se mostrar como tais espaços podem ser entendidos de duas formas distintas: de um lado, como lugares particulares que são constituídos por (e constituem) grupos de parentes; de outro, como espaços-tempos contrastantes que distinguem socialidades específicas idealmente praticadas em cada um desses espaços-tempos, e que acabam constituindo um coletivo mais amplo, algo como o povo Karo-Arara. As andanças pela região do rio Machado são fundamentais para entender a constituição de lugares, espaços-tempos e coletivos.

This paper looks at two verbal descriptions of the Pear film and characterizes them according to the analysis proposed by Downing (1980) for factors influencing lexical choice. The two descriptions, one short and one long, were told by my Karo consultant, Mário Jorge Arara, after the exhibition of the film. Generally, the present article looks at Downing's assertion that "if the description is to be brief, words of broad referential scope are likely to be chosen (...). If the speaker opts for a more detailed description, more lexemes of narrower referential scope are likely to appear" (1980:90) and sees how this assertion applies to the two narratives. Specifically, it looks at each of the versions of the story and tries to explain the mentions of the referents by either basic or non-basic level categories in terms of cognitive, textual and contextual factors.

O artigo busca problematizar o uso da bricolagem e do experienciar como base teórico-metodológica no campo das pesquisas com crianças indígenas. A pesquisa foi constituída por meio do objetivo geral: identificar as produções das identidades das crianças indígenas Arara-Karo da comunidade Pay Gap em meio às relações que elas estabelecem com o movimento indígena. Propomos analisar as implicações conceituais e metodológicas que possibilitaram a ampliação da campo empírico, além da abertura ao estar com crianças indígenas e construir com elas possibilidades metodológicas. Apontamos o campo dos Estudos Culturais como campo conceitual que constitui as discussões sobre bricolar e experienciar.

UKM Arafa Tea merupakan salah satu UKM di Bandung yang bergerak dalam produksi produk olahan teh, dengan Green Tea Chocolate (GTC) sebagai salah satu produk unggulannya. Pendapatan GTC mampu memberikan kontribusi terbesar dan memiliki perputaran uang paling cepat dibandingkan dengan produk olahan lainnya. Melihat kesempatan tersebut, UKM Arafa Tea berniat untuk memperluas pasarnya dengan mengembangkan pasar sekaligus memposisikan GTC sebagai jajanan olahan teh khas Bandung. Untuk melakukan hal tersebut, dilakukan penelitian menggunakan integrasi Product Quality dan Model Kano guna mengetahui kebutuhan dan kepuasan pelanggan GTC Arafa Tea. Penelitian bertujuan untuk menghasilkan output berupa rekomendasi true customer needs yang perlu diperhatikan sebagai upaya perbaikan yang harus dilakukan oleh Arafa Tea. Penelitian ini dilakukan dengan mengidentifikasi 21 atribut kebutuhan yang digunakan untuk mengukur kinerja eksisting Arafa Tea dan mengategorikannya berdasarkan dampak kepuasan yang diberikan. Berdasarkan hasil integrasi diperoleh bahwa terdapat sepuluh atribut kebutuhan GTC yang memiliki nilai kepuasan pelanggan yang lemah, yang terdiri dari dua atribut one-dimensional, tiga attractive dan lima atribut must-be. Seluruh atribut ini dianalisis dan disesuaikan dengan kapasitas yang dimiliki UKM guna memperoleh rekomendasi akhir true customer needs. Hasil analisis menunjukkan bahwa terdapat delapan true customer needs, diantaranya adalah peningkatan intensitas rasa cocoa, kesesuaian kombinasi rasa, peningkatan intensitas rasa manis, warna hijau yang menarik, penurunan intensitas rasa green tea, kejelasan pencantuman periode tanggal kedaluwarsa, penurunan intensitas rasa pahit dan kejelasan pencatuman merek yang menarik pada kemasan.

Araştırmada Türkçe doğal cümlelerle yapılan aramalarda Google arama motorununperformansını değerlendirmek amaçlanmaktadır. Bu doğrultuda Google’a 2 farklı tipte (maddi sorular - diğer sorular) 20 soru sorulmuş ve ilk 10 sonuç duyarlık ve normalize sıralama değerlerine göre değerlendirilmiştir. Verilerin analizinde Mann-Whitney U, Spearman ve Ki-kare testleri kullanılmıştır. Araştırmanın sonucunda Google’ın Türkçe doğal dilde yapılan aramalara getirdiği sonuçların ilgililik düzeyi ortalama düzeyde bulunmuştur. Soru tipine göre ilgililik düzeylerinin farklılık göstermediği ancak ilgililik sıralamasının farklılık gösterdiği ortaya çıkmıştır. Maddi sorularda diğer sorulara göre ilgili dokümanlar daha üst sıralarda yer almıştır. Ayrıca Google ilgili dokümanları üst sıralarda göstermekte başarılı bulunmuştur. Çoğunlukla ilk 5 sonuçta ilgili sonuçlara ulaşılabildiği ortaya çıkmıştır. Soruların hemen hemen yarısında yanıt kutusu (snippet) gelmiş ve bunların büyük çoğunluğunun sorgu ile ilgili olduğu saptanmıştır. Sonuç sayfasında gelen videoların ise genellikle sorgu ile ilgisiz olduğu ortaya çıkmıştır. Elde edilen sonuçlarının Google’ın geliştirilmesi amacıyla yapılan çalışmalara fayda sağlayacağı düşünülmektedir.

Este artigo intenciona mostrar o processo de colonização amazônica e as múltiplas tensões estabelecidas entre as populações indígenas e as diversas frentes de ocupação. Destaca-se a utilização de estudos bibliográficos que representam a possibilidade de verificar a história regional, bem como a história dos povos indígenas presentes na Amazônia brasileira, além de entrevistas narrativas. As narrativas das professoras indígenas contam a forma como se sentiram/sentem em relação à colonização e retratam o processo colonizador que afetou os povos indígenas na América Latina. Evidenciar o processo colonizatório exposto pelas professoras foi uma forma de ouvir suas versões sobre a história, muitas vezes, não consideradas pela visão ocidental/“oficial” dos fatos; dar visibilidade aos que não são vistos pela colonialidade.

Este trabalho objetiva relatar a experiência de capacitação docente desenvolvida em um curso de aperfeiçoamento realizado no período de 2014 a 2015 sob a coordenação de professores da Universidade Federal do Triângulo Mineiro (UFTM). O processo de formação buscou qualificar a abordagem sobre a cultura indígena nas escolas, conforme determinação da Lei nº 11.645/2008, e debater sobre a implementação de ambientes digitais nas comunidades indígenas, numa perspectiva de emancipação que enfatiza, sobretudo, a interação ativa do sujeito com as mídias digitais como consumidor e como produtor de seus conteúdos e processos. O curso – preconizado pela Rede Nacional de Formação Continuada dos Profissionais do Magistério da Educação Básica Pública (RENAFORM) – foi estruturado em duas atividades articuladas: aulas presenciais e à distância, e seminários temáticos com a participação de representantes de comunidades indígenas localizadas em Ji-Paraná/Rondônia, que palestraram sobre a inclusão digital nas aldeias Arara (Karo) e Gavião (Ikólóéhj). A experiência evidenciou a potencialidade das ações de formação continuada para o desenvolvimento de uma educação intercultural e demonstrou, por sua vez, que ainda são muitos os desafios a serem enfrentados para efetividade dos processos de inclusão digital no Brasil.

Ovaj rad traga za problematikom nastanka islamske jezičke kulture u Bosni i Hercegovini i istražuje upotrebu i frekventnost pojedinih arapskih riječi, odnosno fraza u govoru Bošnjaka. Istraživanje je ciljano sažeto na određenu populaciju Bošnjaka, tj. analizirani su razgovori muslimana koji prakticiraju vjeru Islam i koji pokušavaju slijediti Poslanika, s.a.v.s., kako u kulturi ponašanja, tako i kulturi govora. Za ovu priliku je odabrana analiza jezičke upotrebe slijedećih kur'ansko-hadiskih fraza: Esselamu alejkum, Alejhis-selam, Bismillah, Ma ša Allah, In ša Allah i Subhanallah. Kur'an je prvi i glavni izvor islamske nauke. S obzirom na činjenicu da su svi muslimani obavezni upotrebljavati Allahov govor u izvornom arapskom jeziku kako bi obavljali svoje osnovne islamske dužnosti, ovaj rad će sa prevodilačke perspektive potvrditi činjenicu da tekst originalnog Kur'ana nije moguće prevesti sa potpunim sadržajem na drugi jezik. Fraze koje će se analizirati u radu posmatraju se sa aspekta univerzalnosti. U cijelom svijetu, bez obzira koje nacije i kulture, muslimani imaju isti pozdrav – selam. Svi muslimani u svom govoru koriste fraze Bismillah, Ma ša Allah, In ša Allah i Subhanellah jer su one Božanskog porijekla. Rezultat ovog istraživanja je prvenstveno konstatacija da su analizirane fraze dobile status jezičkih univerzalija, da nemaju potpunih bosanskih ekvivalenata i da arapski jezik nije samo jezik Arapa, nego je religijski jezik, odnosno islamski jezik – jezik svih muslimana.

Çalışmada Türkiye ve Karadeniz Bölgesinin önemli balıkçılık yerlerinden olan Sinop il merkezinde balık tüketim tercihlerinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Araştırmanın özelliği gereği iadesiz seçim gerçekleştirilmiştir. Araştırmanın birincil verilerini, anket yoluyla elde edilen veriler oluşturmuştur. Verilerin analizinde; betimletici istatistikler, ki-kare uyum testi ve regrasyon analizinden yararlanılmıştır. Araştırmada denek sayısını belirlemek için; n=Npqta2/[(N-1)d2+ pqta2] formülünden yararlanılmıştır Katılımcılardan %58’i balıketinin sağlıklı olduğunu belirtmiştir. En çok tükettikleri etin balıketi olduğunu belirtenlerin oranı sadece %21’dir. Deneklerin tamamına yakını (%94) balığı taze olarak tüketmeyi tercih etmektedir. Haftada en az bir kez balık tüketenlerin oranı sadece %2 iken, en yüksek oran (%48) on beş günde bir tüketimdedir. Deneklerin yarısına yakını (%45) balıketini ızgarada pişirerek tüketmeyi tercih etmektedir. Balıketi tüketenlerin %90’ı deniz balığını tercih ederken, %71’i balık satış yerlerinin bir arada olmasını istemektedirler. Ayrıca deneklerin %49’u balık sakladıklarını belirtmiş ve balık saklayanların %82’isi soğuk muhafaza, %16’sı tuzlama ile balık saklamayı tercih ettiklerini belirtmişlerdir. Soğuk muhafaza yoluyla balık saklayanların %74’ünün geliri 3000 TL ve üzeri gelir seviyesine sahiptir. Tuzlama yoluyla balık saklayanların her gelir grubuna dağılmış olması, yöredeki kadim kültürden kaynaklandığını söyleyebiliriz.

The aim of the study is to define the attitudes of preschool children towards four different environmental subjects in terms of their habits of consumption, protection of environment, recycling-reusing and living habits and to analyze the reflection of residential area to the attitude towards the environment. In this study, where ecocentric and anthropocentric attitudes to the environment were examined, design of phenomenology was used as a method of qualitative research. The study group in the research is composed of 41 children living in the rural (n=20) and urban (n=21) areas. The data were collected by using the interview form of The Children’s Attitudes toward the Environment Scale-Preschool Version (CATES-PV). During data analysis, the qualitative and quantitative methods were used together. In this respect, descriptive analysis was used to identify the attitudes of children related to environmental issues, and Chi-square test for two variables was used to determine the reflection of residential area to the attitude towards the environment. As a result of the study, it was concluded that the environmental attitudes of children to their habits of consumption, recycling and living was ecocentric at first. However, when the reasons for such attitudes were examined, these children were observed to have anthropocentric attitudes mostly. It was also determined that the children mostly had an ecocentric attitude only in the sub-dimension of environment protection. Moreover, the residential area of the children, whether it was rural or urban,was not a significant variable in the differentiation of their attitudes towards the environment. ÖzetAraştırmanın amacı, okul öncesi eğitime devam eden çocukların tüketim alışkanlıkları, çevreyi koruma, geri dönüşüm-yeniden kullanım ve yaşam alışkanlıkları bakımından dört farklı çevresel konuya yönelik tutumlarının belirlenmesi ve yaşadıkları yerin çevreye yönelik tutuma yansımasının incelenmesidir. Çevreye yönelik tutumların ekosantrik ve antroposentrik bakış açısı çerçevesinde incelendiği bu çalışmada nitel araştırma yöntemlerinden fenomenoloji deseni kullanılmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu kırsal (n=20) ve kentsel (n=21) bölgelerde yaşayan toplam 41 çocuk oluşturmaktadır. Araştırma verileri The Children’s Attitudes toward the Environment Scale-Preschool Version (CATES-PV) görüşme formu aracılığıyla toplanmış ve verilerin analiz sürecinde nitel ve nicel analiz yöntemleri bir arada kullanılmıştır. Çocukların çevre konularına yönelik tutumlarını belirlemek için betimsel analiz kullanılırken; yaşanılan yerin çevreye yönelik tutumlar üzerindeki yansımasını belirlemek amacıyla İki Değişken için Kay-Kare Testi uygulanmıştır. Araştırma sonucunda, çocukların tüketim alışkanlıkları, geri dönüşüm ve yaşam alışkanlıkları konularına ilişkin çevresel tutumlarının ilk bakışta ekosantrik olduğu ancak bu tutumlarının nedenleri incelendiğinde çoğunlukla antroposentrik tutuma sahip oldukları belirlenmiştir. Çocukların sadece çevreyi koruma alt boyutunda çoğunlukla ekosantrik tutuma sahip oldukları saptanmıştır. Ayrıca çocukların yaşadıkları yerin kentsel veya kırsal olmasının, çevreye yönelik tutumların farklılaşmasında önemli bir değişken olmadığı tespit edilmiştir.

<p>The aim of this study is to determine the level of gender awareness and sensitiveness among health personnel and gender discriminatory approach of public on using health services. In this research descriptive methods were used with the qualitative and quantitative research techniques together.</p><p>The research has two universes. First is the community living in the region of Kızılcahamam primary health care clinic and the second is health personnel working at hospital and primary health care clinic in Kızılcahamam. Data of the research was collected from a sample selected from the first population and a study group of the second population.</p><p>Semi-structured questionnarie form prepared in line with the literature knowledge, developed by the researcher, was applied on 362 people who constitute the research sample by face-to-face interviews between May 2008 and June 2008. In-depth interwievs were applied to 27 health personel who constitutes the study group of the research between June 2008 and July 2008.</p><p>In research both qualitative and quantitative methods were used. Quantitive data have been evaluated on computer by percentage and chisquare using SPSS programme. Qualitative data collected from the interwievs and open-ended questions were evaluated by the content analysis which suits research purposes.</p><p>The result of the study: According to the data obtained both from the public and health personnel, gender discriminatory approaches were identified in utilization of health services and in delivery of the public serviceby health personnel. A large number of quantitative and qualitative data related to existence of gender-based discrimination and violence were achieved in research.</p><p> </p><p><strong>Özet</strong></p><p>Bu araştırma, sağlık hizmetlerinin sunumunda sağlık çalışanlarının toplumsal cinsiyet duyarlılığına ne derecede sahip olduklarının ve sağlık hizmetlerinden yararlanma konusunda toplumun cinsiyetçi yaklaşımlarının belirlenmesi amacıyla yapılmıştır. Araştırmada nitel ve nicel araştırma verilerinin bir arada kullanıldığı “betimsel” araştırma modeli kullanılmıştır.</p><p>Araştırmanın iki evreni bulunmaktadır. İlki Kızılcahamam Merkez Sağlık Ocağı bölgesindeki halktan, ikincisi ise aynı bölgede bulunan hastane ve sağlık ocağında görev yapan sağlık personelinden oluşmaktadır. Araştırma için gerekli veriler, birinci evrenden seçilen bir örneklemden ve ikinci evrenden alınan bir çalışma grubundan elde edilmiştir.</p><p>Araştırma örneklemini oluşturan 362 kişiye, araştırmacı tarafından literatür bilgileri doğrultusunda geliştirilen yarı yapılandırılmış bir anket formu, yüz yüze görüşme tekniği ile Mayıs-Haziran 2008 tarihlerinde uygulanmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu oluşturan 27 sağlık personeline derinlemesine görüşme yöntemi Haziran-Temmuz 2008 tarihlerinde uygulanmıştır.</p><p>Nicel veriler, SPSS programı ile yüzde, frekans ve ki-kare tekniklerinden yararlanarak, açık uçlu sorular ve görüşme yöntemi ile elde edilen nitel veriler ise, araştırma amaçları doğrultusunda içerik analizine tabi tutularak değerlendirilmiştir.</p><p>Araştırma sonunda halkın sağlık hizmetlerinden yararlanmasında ve sağlık personelinin hizmet sunumunda hem halktan hem de sağlık personelinden alınan verilere göre cinsiyet ayrımcı yaklaşımların varlığı saptanmıştır. Araştırmada toplumsal cinsiyet temelli ayrımcılık ve şiddetin varlığı ile ilgili çok sayıda nicel ve nitel veriler elde edildi.</p>

The Baniwa People's literature in Indigenous and Portuguese languages is discussed as an educational didactic tool that promotes the appreciation of indigenous culture through the Baniwa People's indigenous ancestral stories in the school context. To this end, we used field research initiated in undergraduate studies by one of the authors in which traditional stories of the Baniwa people were collected from indigenous Baniwa scholars residing in Manaus. In the master's degree, there was a bibliographic research about the theme and the analysis of the study corpus. The study brought a small part of the ancestral Baniwa stories maintained through orality, which are significant to demonstrate how important it is to register them in writing in order to value traditional knowledge in the teaching-learning and literacy process since the early years, in order to promote ethnic and cultural belonging based on orality, which determines the lifestyle of the Baniwa, and, at the same time, contributing to the formation of indigenous writers as authors of their own stories.ResumoDiscute-se a literatura do Povo Baniwa em língua indígena e em língua portuguesa como instrumento didático pedagógico que promove a valorização da cultura indígena por meio das histórias ancestrais indígenas do Povo Baniwa no contexto escolar. Para tanto, servimo-nos de pesquisa de campo iniciada na graduação por uma das autoras em que foram coletadas histórias tradicionais do povo Baniwa junto a acadêmicos indígenas baniwa residentes em Manaus. Já no mestrado, realizou-se pesquisa bibliográfica acerca da temática e as análises do corpus de estudo. O estudo trouxe uma pequena parte das histórias ancestrais baniwa mantidas por meio da oralidade, significantes para demonstrar o quão importante é registrá-las de forma escrita para valorização dos saberes tradicionais no processo de ensino-aprendizagem e letramento desde os anos iniciais, de modo a promover o pertencimento étnico e cultural baseado na oralidade, que determina o estilo de vida dos Baniwa, e, ao mesmo tempo, contribuindo para a formação de escritores indígenas como autores de suas próprias histórias.Palavras-chave: Literatura indígena, Tradição cultural e oralidade do povo Baniwa, Educação escolar indígena.Keywords: Indigenous literature, Cultural tradition and orality of the Baniwa people, Indigenous school education.ReferencesABBAGNANO, Nicola. Dicionário de Filosofia. São Paulo: Martins Fontes, 2003.BRASIL, Ministério da Educação. Referenciais para a formação de professores indígenas /Secretaria de Educação Fundamental. Brasília: MEC; SEF, 2002.COELHO, Nelly Novaes. Literatura Infantil: teoria, análise, didática. São Paulo: Moderna, 2000.D’ANGELIS, Wilmar da Rocha. Línguas Indígenas precisam de escritores? São Paulo: UNICAP, 2005.ISA. Baniwa: localização e população. Disponível em: https://pib.socioambiental.org/pt/Povo:Baniwa. Acesso em: 01.05.2020JECUPÉ, Kaká Werá. A Terra de Mil Povos: história indígena do Brasil contada por um índio. São Paulo: Peirópolis – (Série educação para a paz), 1998.LUCIANO, Gersem José dos Santos. Educação para manejo e domesticação do mundo entre a escola ideal e a escola real: os dilemas da educação escolar indígena no Alto Rio Negro. 2011. 368 f. Tese (Doutorado em Antropologia) Universidade de Brasília, Brasília, 2011.LUCIANO, Gersem José dos Santos. O índio brasileiro: o que você precisa saber sobre os povos indígenas no Brasil de hoje. Coleção Educação Para Todos. Série Vias dos Saberes Volume 1. Brasília: MEC/SECAD; Rio: LACED/Museu Nacional, 2006.LUCIANO, G. dos S. Educação para manejo do mundo: entre a escola ideal e a escola real no Alto Rio Negro. Rio de Janeiro: Contra Capa: Laced, 2013.LUCIANO, Rosenilda R. Freitas. Ação Saberes Indígenas na Escola: Alfabetização e Letramento com Conhecimentos Indígenas? 2019. 227 f. Dissertação de Mestrado em Educação. Universidade Federal do Amazonas, 2019.MINDLIN, Betty. Texto e leitura na escola indígena. In: D’ANGELIS, Wilmar; VEIGA, Juracilda. (Orgs.). Leitura e escrita em escolas indígenas. Campinas, SP: ALB; Mercado das Letras, 1997. (Coleção Leitura das Letras).NEVES, Josélia Gomes. Alfabetização, Bilinguismo e Interculturalidade: Tematizando a prática pedagógica com docentes indígenas Arara-Karo e Gavião-Ikolen. 2008. Disponível em <http://www.abrapee.psc.br/documentos/cd_ix_conpe/IXCONPE_arquivos/22.pdf>. Acesso em: 23/11/2011.SILVA, Aracy Lopes da (org.). A Questão indígena na sala de aula: subsídios para professores de 1o e 2o graus. São Paulo: Editora Brasiliense, 2. ed, 1993.SIMAS, Hellen Cristina Picanço; SILVA, Regina Celi Mendes. Mito dos mitos e lendas indígenas. In: GRIZOSTE, Weberson; ALBUQUERQUE, Renan. Estudos Clássicos e Humanísticos e Amazonidades. Parintins: EDUA, 2016.VIERTLER, Renate Brigitte. Adaptação de mitos indígenas na literatura infantil. In: SILVA, Aracy Lopes da (org.) A questão indígena na sala de aula. São Paulo: Brasiliense, 1987.e3380084

Trata-se de um desdobramento de pesquisa em desenvolvimento no âmbito do Programa de Pós-Graduação em Educação da Universidade Católica Dom Bosco – PPGE/UCDB que objetiva verificar a produção das identidades/diferenças das mulheres/professoras/indígenas da etnia indígena Arara-Karo localizada no município de Ji-Paraná, Estado de Rondônia, Brasil. Este texto apresenta um breve cenário histórico sobre a constituição do povo Arara-Karo e sua relação com o processo de colonização da Amazônia brasileira. São reflexões que buscam se aproximar das questões ligadas à colonização da região amazônica. Assim, o argumento principal do texto refere-se à ideia de que os deslocamentos e ressignificações nos modos de organização, no contexto social ou cultural das populações indígenas, especificamente os Arara-Karo foi intensificado com o processo de colonização. A produção de dados desta pesquisa se constitui a partir de revisões bibliográficas a respeito do processo de colonização amazônica, considerando a colonização na constituição recente do povo Arara-Karo, bem como entrevista narrativa com uma professora Arara-Karo.Palavras-chave: Colonização; Amazônia brasileira; povo Arara-Karo.

Trata-se de reflexões sobre as relações de gênero presente na etnia Arara-Karo do Estado de Rondônia, onde buscamos abordar as questões de identidades/diferença na perspectiva dos estudos de prefixo pós (Pós-Estruturalista; Pós-Moderno; Estudos de Gênero; Estudos Culturais, Estudos Pós-Coloniais). São reflexões que têm o objetivo de tensionar as questões culturais produzidas no âmbito das sociedades indígenas, muitas vezes dadas como “naturais”, mas que podem ser ressignificadas no contexto cultural.

Abstract Background Heavy metal accumulation in the ecosystem constitutes a potential toxic effect which is hazardous to human health. Increasing environmental pollution has necessitated the use of cattle egrets to evaluate the levels of heavy metal contamination, to establish their use in biomonitoring of heavy metals and to provide data for monitoring pollution in the environment. Results The present study assessed the utilization of Bubulcus ibis in monitoring pollution in five abattoirs, namely Agege, Bariga, Kara, Itire and Idi-Araba, all situated in Lagos State. The concentration of five (5) heavy metals, cadmium (Cd), copper (Cu), nickel (Ni), lead (Pb) and zinc (Zn) was determined in the liver, muscle and feather of Bubulcus ibis using the atomic absorption spectrophotometer. The trend of metal accumulation was in the order: Zn > Cu > Pb > Cd > Ni for all the sampled tissues. The mean tissue concentrations of the metals were significantly different (p < 0.05) among the sites. The highest levels of metal concentration were reported in the liver in all the locations. Mean concentration of Cd in Kara (0.003 ± 0.00058) was significantly (p < 0.05) higher than those found at Agege (0.0013 ± 0.00058) and Idi-Araba (0.001 ± 0.001). A significant difference (p < 0.05) was also observed between the mean concentrations of Cu in Bariga (0.01 ± 0.001) and Idi-Araba (0.003 ± 0.001). Conclusion All the studied heavy metals were present in the liver, muscle and feathers of the cattle egrets. The contamination levels were ascertained from the study which indicated that cattle egrets are useful in biomonitoring studies and the generated data will serve as baseline data which could be compared with data from other locations for monitoring heavy metal pollution.

O chão etnográfico deste artigo é o Wayo ‘at Kanã, uma festa de mulheres realizada pelos Karo-Arara. Ofereço uma descrição e uma análise do ritual, por acreditar que, neste espaço-tempo, a agência feminina se faz mostrar em uma outra face, avessa a qualquer caracterização de domesticidade, interioridade ou consanguinidade, atribuições ordinárias para o universo feminino na etnologia sul-americana. O que esta festa faz aparecer, quando lida do ponto de vista de uma outra festa com a qual mantém uma relação um tanto quanto especular, é a alteridade imanente à posição feminina e à capacidade predatória das mulheres. A reflexão aqui apresentada também é uma formulação inicial sobre a relação entre perspectiva e gênero. A partir da interpretação do ritual, presumo a existência de uma variação entre um (ou dois) ponto(s) de vista determinado(s) pelo gênero e um ponto de vista humano, que eclipsa o gênero.