To see the other types of publications on this topic, follow the link: Kobita.
Journal articles on the topic 'Kobita'
Create a spot-on reference in APA, MLA, Chicago, Harvard, and other styles
Consult the top 50 journal articles for your research on the topic 'Kobita.'
Next to every source in the list of references, there is an 'Add to bibliography' button. Press on it, and we will generate automatically the bibliographic reference to the chosen work in the citation style you need: APA, MLA, Harvard, Chicago, Vancouver, etc.
You can also download the full text of the academic publication as pdf and read online its abstract whenever available in the metadata.
Browse journal articles on a wide variety of disciplines and organise your bibliography correctly.
1
Kunka, Sławomir. "Mężczyzna i kobieta obrazem Boga. Płeć a obraz Boży w człowieku." Teologia w Polsce 7, no. 2 (April 2, 2020): 101–13. http://dx.doi.org/10.31743/twp.2013.7.2.06.
Full textAbstract:
Dzięki różnicy płci człowiek, mężczyzna i kobieta, ma możliwość realizowania obrazu Boga, który jest Trójjedyny. Nawet czysto intelektualne neutralizowanie różnicy między płciami jest niepotrzebne, bo nie przyczynia się ani do zachowania równouprawnienia kobiet, ani tym bardziej do tłumaczenia stosunku między naturą człowieka a faktem Bożego obrazu w człowieku. Podkreślanie jedności w różnorodności, charakteryzującej człowieka jako mężczyznę i kobietę, ma walor pedagogiczny i służy przyswojeniu klucza interpretacyjnego całego stworzonego przez Trójjedynego Boga świata. Właściwą przestrzenią realizowania się rzeczywistości Bożego obrazu jest wzajemne oddziaływanie na siebie mężczyzny i kobiety. Każdy człowiek jest także obrazem Boga dla drugiego (por. Mt 25,40), mężczyzna dla kobiety i kobieta dla mężczyzny.
2
Bacławska, Edyta. "Przemoc domowa wobec kobiet na przykładzie miasta Ostrołęka." Kultura Bezpieczeństwa. Nauka – Praktyka - Refleksje 42, no. 42 (August 5, 2022): 165–79. http://dx.doi.org/10.5604/01.3001.0015.9485.
Full textAbstract:
Według Pełnomocnika Rządu ds. Równego Statusu Kobiet i Mężczyzn przemoc wobec kobiet jest przejawem historycznej nierówności sił w stosunkach pomiędzy kobietami a mężczyznami, która doprowadziła do zdominowania i dyskryminacji kobiet przez mężczyzn oraz stanowi barierę dla pełnego awansu kobiet. To właśnie kobiety bardzo często stają się ofiarami przemocy domowej. Jest to zjawisko dość popularne, czego nie należy negować. Szacuje się, że w krajach Europy przemoc domowa mieści się w przedziale od 20% do 50% przypadków i przejawia się ona najczęstszym wskaźnikiem śmiertelności w kategorii wiekowej 15–44 lata1. W 2004 roku przeprowadzono w Polsce badania, z których wynika, że co trzecia kobieta ukończywszy 16 rok życia doznała przemocy fizycznej; szacuje się, że co szósta przemocy seksualnej, a 18% badanych kobiet doznało przemocy fizycznej lub seksualnej w dzieciństwie. Odnotowano, że spośród badanych kobiet żadnej formy przemocy nie doznało 59%, natomiast co szósta kobieta, będąc dorosłą, doznała przemocy ze strony partnera. Przemoc wobec kobiet stanowi bardzo ważny problem, dyskryminuje kobiety i narusza prawa człowieka i podstawowe wolności (na przykład prawo do życia i zdrowia).
3
Pawłowicz, Jacek Jan. "Ideologia gender realnym zagrożeniem dla małżeństwa i rodziny." Teologia i Moralność 7, no. 1(11) (January 3, 2012): 139–54. http://dx.doi.org/10.14746/tim.2012.11.1.9.
Full textAbstract:
Gender jest jedną z tych niebezpiecznych i szeroko dziś lansowanych ideologii, która walczy z tradycyjną rodziną i macierzyństwem. Macierzyństwo i wychowywanie dzieci są według niej formą ucisku kobiety. Dlatego antykoncepcja, aborcja na żądanie, rozpasanie seksualne są warunkami niezbędnymi do „wyzwolenia” kobiet. Ideologia ta zakłada, że człowiek nie rodzi się ani kobietą, ani mężczyzną w sensie kulturowym. To dana kultura konstruuje określenia „kobieta” i „mężczyzna” i w ten sposób determinuje człowieka. Wiele cech „kobiecych” i „męskich” pochodzących z różnic biologicznych teoria gender uważa za mity społeczne. Polaryzacja społeczności na kobiety i mężczyzn prowadzi według niej do szowinizmu i mizoginii. Gender, która przejęła idee i założenia ruchu feministycznego, oddzieliła seksualność od prokreacji, a to w konsekwencji doprowadziło do oddzielenia prokreacji od małżeństwa. Jeżeli zostają odseparowane te dwie sfery, to staje otworem prosta droga do uznania „praw” osób homoseksualnych do małżeństwa i posiadania dzieci (np. przez adopcję lub sztuczne zapłodnienie) oraz do tworzenia tzw. „wolnych związków” bez żadnych zobowiązań i odpowiedzialności. To wszystko stanowi realne zagrożenie dla tradycyjnie pojmowanego małżeństwa i rodziny.
4
Kubiś, Adam. "Kobiety głoszące Ewangelię w Nowym Testamencie." Polonia Sacra 26, no. 3 (November 5, 2022): 7–28. http://dx.doi.org/10.15633/ps.26301.
Full textAbstract:
Artykuł prezentuje charakteryzację kobiet, które w Nowym Testamencie określone są explicite lub implicite jako głosicielki Ewangelii: (1) Maria Magdalena i inne kobiety przy grobie Jezusa; (2) kobieta samarytańska w J 4, 4–42; (3) Pryska/Pryscylla; (4) Ewodia i Syntyche z Flp 4, 2–3. Artykuł zwraca uwagę na historyczny i teologiczny kontekst ich działalności oraz definiuje treść i przedmiot ich głoszenia, czyli Ewangelię. W prezentacji każdej z kobiet lub grupy kobiet wskazano na najważniejsze problemy egzegetyczne i współczesne próby ich rozwiązania.
5
Piwko, Aldona Maria. "KOBIETA W ISLAMIE. MUZUŁMAŃSKI FEMINIZM?" Warszawskie Studia Pastoralne, no. 4(29) (September 20, 2016): 25. http://dx.doi.org/10.21697/wsp.2015.10.4.29.02.
Full textAbstract:
Artykuł podejmuje próbę analizy miejsca i funkcji kobiety w społeczności muzułmańskiej. Islam wyraźnie definiuje obowiązki ludzi względem Boga i między sobą. Kobieta została stworzona przez Boga, a jej szczególnym zadaniem jest urodzenie i wychowanie dzieci. Religia narzuca określone zachowanie kobiecie, wyrażone w ubiorze oraz stosowanymzachowaniu, którego najwymowniejszym przejawem jest chrakterystyczny dla kultury muzułmańskiej damski strój. Dominująca od wieków struktura społeczeństwa patriarchalnego w islamie, stałą się przyczyną zmian w świadomości kobiet. W XX wieku zaczęły powstawać ruchy kobiece, będące początkiem nurtu feminizmu muzułmańskiego. Feminizmw islamie posiada dwa główne nurty. Feminizm muzułmański dba o równydostęp kobiet do edukacji, ochrony zdrowia, praw obywatelskich. Feminizm islamski dąży do postrzegania kobiety zgodnie z nauką Koranu.
6
Drewniak, Ineza. "Jak być kobietą? Kreowanie stereotypów i modele kobiecych zachowań prezentowane w reality shows." Studia Krytyczne/Critical Studies, no. 8 (June 28, 2020): 92–115. http://dx.doi.org/10.25167/sk.2117.
Full textAbstract:
Autorka w niniejszym artykule stara się przedstawić bliżej ogólną problematykę kształtowaniasię stereotypów dotyczących kobiet w programach reality show. Pragnie równieżskupić się na tworzeniu się modeli kobiecych zachowań, które są jak klasycznaetykietka przypinane wszystkim kobietom. Tekst skupia się na programach, którez reguły stawiają kobiety w negatywnym świetle, opisuje zjawisko uprzedmiotowieniaoraz traktowania kobiet jako towar na sprzedaż. W celu ukazania kontrastu, zderza zesobą dwa skrajne modele kobiet. Kobieta tradycyjna, żyjąca w duchu konserwatywnychwartości przeciwstawiona jest kobiecie nowoczesnej, wyzwolonej. Dodatkowo zwracasię uwagę na obnażanie kobiecych wad programach, które są oglądane przez milionyosób w Polsce.
7
Grodź, Iwona. "Taniec i Fantom Lady? Artystka i taniec. Kilka uwag na marginesie dokumentu Siedem kobiet w różnym wieku (1978) Krzysztofa Kieślowskiego." Civitas Hominibus. Rocznik Filozoficzno-Społeczny 18 (November 16, 2023): 103–14. http://dx.doi.org/10.25312/2391-5145.18/2023_09ig.
Full textAbstract:
Tematem tekstu jest spojrzenie „powidokowe” na ciało kobiety i taniec jako na znak, schemat, wzorzec. W tym ujęciu biografia kobiety-baletnicy staje się jednym z wielu (choć obecnie nie najczęściej przywoływanych) utrwalonych wzorców linii życia kobiet-artystek. Przykładem jest film dokumentalny o „cyklu życia” baletnic Siedem kobiet w różnym wieku Krzysztofa Kieślowskiego z 1978 roku. Celem jest odpowiedź na pytanie, czy wskazany wzorzec cyklu kobiecej egzystencji może spełniać funkcję paraboli, czy pars pro toto schematów wyobrażeniowych, które ciągle funkcjonują w kulturze współczesnej. Przyjęta perspektywa skłania się więc ku interdyscyplinarności i otwartości na różne konteksty. Pozwala też poniekąd przyjrzeć się szerszym zagadnieniom, takim jak: wzorce kobiecości w debacie publicznej, „polityka ciała” versus tekst kultury. Metodologia: komunikatologia z elementami analizy filmoznawczej. Słowa kluczowe: kobieta i sztuka (taniec), „powidok”, Siedem kobiet w różnym wieku (1978) Krzysztofa Kieślowskiego
8
Dajnowicz, Małgorzata. "Liga Kobiet Polskich w okręgu łódzkim w latach 1982–1989. Główne kierunki działalności w świetle materiałów sprawozdawczych organizacji." Dzieje Najnowsze 53, no. 2 (September 23, 2021): 143–60. http://dx.doi.org/10.12775/dn.2021.2.08.
Full textAbstract:
Liga Kobiet Polskich, akceptowana przez władze komunistyczne organizacja kobieca, usiłowała umocnić swoje wpływy zwłaszcza wśród kobiet pracujących. Jako priorytetowy cel działalności wskazywała także upowszechnianie znaczenia szerokich działań Komitetu Gospodarstwa Domowego, w ramach którego organizowano szkolenia zawodowe, promowano gospodarność w prowadzeniu przez kobiety gospodarstw domowych. Schyłek jej działalności przypadł na koniec lat osiemdziesiątych, biorąc pod uwagę zarówno zmniejszającą się liczbę członkiń, jak i słabnącą pozycję jako oficjalnej reprezentacji kobiet polskich.
9
Ziółkowska-Kuflińska, Magdalena. "Po co kobiecie walka z bykiem? Rola kobiet-matadorek w hiszpańskiej tradycji corrida de toros." Acta Universitatis Lodziensis. Folia Sociologica, no. 70 (November 13, 2019): 59–69. http://dx.doi.org/10.18778/0208-600x.70.04.
Full textAbstract:
Tradycyjna corrida de toros, należąca do szerokiej kategorii widowisk tauromachicznych, kojarzy się najczęściej z domeną mężczyzn. W istocie dane statystyczne potwierdzają, że większość zatrudnionych w branży osób to mężczyźni. Kobiety stanowią zaledwie kilka procent. Od samego początku istnienia corrida de toros kobiety aspirowały do zawodu matadora. Matador ma prawo, a wręcz obowiązek zabić byka podczas widowiska. Zadanie to jest postrzegane jako niebezpieczne i bardzo trudne. Historia tauromachii pokazuje, że zawsze istniały kobiety, które próbowały przeciwstawiać się obowiązującym stereotypom. Zazwyczaj były to jednostki. Kobiety nie uczyły się tego zawodu masowo. Współcześnie nastroje społeczne są w większości przypadków im przychylne, jednak nadal w porównaniu z mężczyznami kobiet-matadorek jest bardzo mało. Część społeczeństwa uważa nadal, że kobieta nie powinna zabierać życia, bowiem stworzona jest do jego dawania.
10
Szwed-Walczak, Anna. "Prasa jako narzędzie społecznej i politycznej aktywizacji kobiet w latach 1989–1992. Polska prasa dla kobiet w czasie transformacji ustrojowej." Czasopismo Naukowe Instytutu Studiów Kobiecych, no. 2(9) (2020): 110–48. http://dx.doi.org/10.15290/cnisk.2020.02.09.07.
Full textAbstract:
Periodyki dla kobiet w Polsce w latach 1989–1992 stanowiły szczególny rodzaj prasy: z jednej strony skierowane były do adresata dominującego liczebnie w społeczeństwie, z drugiej zaś strony będącego dyskryminowaną mniejszością w sferze publicznej. Sytuację kobiet komplikował fakt prawnego równouprawnienia, które nie było realizowane w praktyce. Powyższe opinie znalazły odzwierciedlenie w badaniach. Wybrane do analizy tytuły prasowe: „Kobieta i Życie”, „Przyjaciółka”, „Zwierciadło” w ówczesnym okresie należały do najbardziej poczytnych czasopism w Polsce. Przemiany transformacyjne stanowiły dla nich okazję do promocji udziału kobiet w polityce, gospodarce i kulturze. Celem badania było ustalenie, czy prasa dla kobiet wykorzystała przemiany transformacyjne do aktywizacji społecznej i politycznej kobiet. W związku z tym sformułowano trzy pytania badawcze: 1) Jakie wydarzenia o charakterze politycznym wywołały zainteresowanie redakcji? 2) Jaką rolę dla kobiet dostrzegano w okresie przemian transformacyjnych? 3) W jaki sposób zachęcano kobiety do aktywność społecznej i politycznej?
11
Zielonka, Maria. "Między teorią a praktyką. Paradygmat kobiety przestępczyni na przestrzeni czasu w świetle teoretycznych ustaleń i badań własnych." Kortowski Przegląd Prawniczy, no. 1 (April 28, 2023): 53–65. http://dx.doi.org/10.31648/kpp.8932.
Full textAbstract:
Celem artykułu jest zweryfikowanie wiedzy o tym, w jaki sposób polskie społeczeństwo postrzega przestępczość kobiet i je same na podstawie publikacji znawców tematu z XIX i XX w., ustaleń badaczy najnowszych i wyników własnych badań. Główną hipotezą badawczą było stwierdzenie, że społeczeństwo przejawia negatywne, bazujące na stereotypach postawy społeczne wobec przestępczości kobiet i kobiet jako przestępczyń. Dlatego też odniesiono się najpierw do teorii kryminologicznych, charakteryzujących profil kobiety. Ponadto zanalizowano przyczyny, które motywują kobiety do popełnienia danego przestępstwa, a także kwestię trudnej sytuacji odnalezienia się w ich społeczeństwie po opuszczeniu murów więzienia. W ostatniej części artykułu opisowi i analizie zostały poddane badania własne, przeprowadzone za pomocą kwestionariusza ankiety, które potwierdziły, że wybranie drogi przestępczej przez kobietę wiąże się z przykrymi dla niej konsekwencjami, takimi jak m.in. stygmatyzacja.
12
Madej, Martyna. "Kobiety vs media społecznościowe – jak Internet oddziałuje na ich życie." Ogrody Nauk i Sztuk 13, no. 13 (August 31, 2023): 87–98. http://dx.doi.org/10.15503/onis2023.87.98.
Full textAbstract:
Cel. Badania, zostały skonstruowane z myślą o kobietach, temu czy i w jaki sposób media społecznościowe oddziałują na ich życie. Celem było uzyskanie odpowiedzi dotyczących tego, jakie grupy wiekowe i jakie osoby najczęściej odczuwają działanie mediów. Ważnym stało się także to, czy istotne i w jaki sposób w codzienności przejawia się działanie Internetu oraz czy i jakie niesie on za sobą konsekwencje dla pewności siebie wśród kobiet. Metody. Do przeprowadzenia badań stworzono oryginalny formularz ankiety, który został opublikowany w mediach społecznościowych. W badaniu wzięło udział 156 pełnoletnich kobiet, z różnych grup wiekowych. Wyniki badań zostały poddane analizie porównawczej, a poszczególne wyniki zostały porównane przy wykorzystaniu współczynnika korelacji Spearmana. Wyniki i wnioski. Udało się potwierdzić wszystkie postawione hipotezy oraz uzyskać odpowiedzi na postawione pytania badawcze. Dzięki badaniom stało się możliwe wskazanie sposobów, w jaki media społecznościowe oddziałują na różne typy kobiet. Zgodnie z uzyskanymi wynikami najrzadziej negatywne działanie mediów społecznościowych na swoje życie odczuwają kobiety po 50. roku życia. Ta grupa wiekowa częściej wskazywała, że czuje się pewna siebie oraz wyżej oceniała swój wygląd. Kobieta, która częściej odczuwa negatywne oddziaływanie mediów społecznościowych na swoje życie prezentuje się jako osoba niepewna siebie i nisko oceniająca swój wygląd, przy czym oba te czynniki może nieznacznie pogorszyć długie spędzanie czasu w sieci. Przeciętna kobieta odczuwająca pozytywne działanie mediów społecznościowych częściej była pewna siebie i wyżej oceniała swój wygląd. Ten typ kobiety również wykazał, że dłuższe przeglądanie treści typu beauty może nieznacznie przyczynić się do zachęcenia do samooakceptacji.
13
Abassy, Małgorzata. "W niewoli u Kościeja Nieśmiertelnego albo „samotność silnych kobiet”: studium treści rosyjskiej bajki „Maria Moriewna”." Roczniki Humanistyczne 68, no. 7 (August 13, 2020): 21–36. http://dx.doi.org/10.18290/rh20687-2.
Full textAbstract:
Przedmiotem analiz artykułu jest wzajemna zależność kobiety i mężczyzny w cyklu przemiany: od samotności do związku małżeńskiego. Za punkt odniesienia posłużyła postać Kościeja Nieśmiertelnego, podstawowego zaś materiału źródłowego dostarczyły teksty kultury, w których Kościej się pojawia. Centrum rozważań stanowi „silna kobieta”, utożsamiana z archetypem wojowniczki. Za reprezentatywną postać przyjęto Marię Moriewnę z bajki o tym samym tytule.
Postawiono następujące hipotezy badawcze:1. Kobieca tęsknota za mężczyzną stanowi swoistego rodzaju „zew”, prowokujący pojawienie się antagonisty – Kościeja.2. „Silna kobieta” ma niektóre z cech Kościeja: gotowość do walki i bezpośredniej konfrontacji, umiejętność polegania na sobie, brak litości dla pokonanych.3. Właściwym partnerem „silnej kobiety” jest mężczyzna „dobry i głupi”.
Analizy odsłoniły binarne pary zachowań kobiety i mężczyzny, konieczne do tego, by cykl rozwoju obydwojga się dopełnił: czekanie Marii Moriewny i brak pośpiechu ze strony Iwana, prośba o radę kierowana przez Iwana do Baby Jagi i poznawanie sekretu Kościeja przez Marię, budowanie siły u Iwana i rezygnacja z siły u Marii.
Wysnute wnioski odsłoniły dalsze perspektywy badawcze, takie jak:– Analiza fenomenu samotności „silnej kobiety”, zniewolonej przez cechy reprezentowane archetypową postacią Kościeja, w ujęciu filozoficznym i namysł nad wertykalnym kierunkiem ludzkich dążeń.– Porównanie treści bajek jako utworów literackich z treściami filmów fabularnych, z naciskiem na formę przekazu i typ relacji między nadawcą a odbiorcą.
14
Marszałek, Lidia. "Kulturowe uwarunkowania roli kobiety we współczesnym społeczeństwie." Seminare. Poszukiwania naukowe 25 (March 3, 2023): 267–79. http://dx.doi.org/10.21852/sem.2008.25.20.
Full textAbstract:
Życie społeczne wiąże się z rozróżnianiem kwestii, które są męskie lub żeńskie. Podział ten przenika wszystkie aspekty ludzkiego życia. Normy i nawyki społeczne ograniczają role kobiet i mężczyzn, pozostawiając niewielki wybór sposobu bycia kobietą lub mężczyzną. Równość kobiet i mężczyzn w dziedzinie prawa jest dziś tak zaawansowana, że znosi ostatnie ślady patriarchatu – równość wobec władzy, pracy, instytucji małżeństwa, własności czy rozrywki. Nie oznacza to jednak, że równouprawnienie kobiet i mężczyzn zyskało całkowitą aprobatę społeczną. Chociaż większość społeczeństwa przynajmniej toleruje – jeśli nie popiera – obecność kobiet w prawie wszystkich zawodach, na kierowniczych stanowiskach, inicjatywę rozwodową czy macierzyństwo bez małżeństwa. Wciąż jednak istnieją pewne różnice między prawami, które przysługują kobietom, a możliwościami i chęcią ich wykorzystania. Kobiety bardzo często realizują nowy wariant dotychczasowych ról społecznych, łącząc te role z cechami swojej płci, co w większości przypadków staje się podstawą rodzących się konfliktów w zakresie pełnionych ról. Przedstawione w licznych opracowaniach fakty dotyczące sytuacji społecznej kobiet na świecie dowodzą, że generalnie kobiety mają niższy status społeczny niż mężczyzna w aspekcie prowadzenia życia społecznego oraz w sferze kulturowej i ekonomicznej. Społeczne oczekiwania kobiet najczęściej reprezentują patriarchalny ideał kobiecości, który ogranicza udział kobiet w życiu do sfery erotycznej i macierzyńskiej. Kobiety mogą albo dopasować się do społecznie dyktowanego wzorca i jednocześnie umocnić swoją pozycję, albo zdystansować się od niego i spotkać ze społecznym ostracyzmem.
15
Drozdowski, Adam. "Wpływ przemysłu filmowego Hollywood na wizerunek kobiet w latach 30. XX wieku." TECHNE. Seria Nowa, no. 7 (June 30, 2021): 135–55. http://dx.doi.org/10.18778/2084-851x.11.08.
Full textAbstract:
Lata 30. to okres złotej ery Hollywood oraz postępującej emancypacji kobiet. Ważną rolę w rozwoju nowych możliwości kreowania własnego wizerunku odegrał przemysł filmowy, który nie tylko je propagował, ale przede wszystkim kształtował i eksploatował. Przemysł filmowy w Hollywood, korzystając z nowych możliwości w zakresie masowej produkcji, połączył swoje siły z producentami gotowej odzieży oraz kosmetyków. Rynek zalała fala ubrań i produktów inspirowanych filmowymi kreacjami gwiazd albo ich wizerunkiem. W celu sterowania wyborami konsumentów w prasie filmowej i kobiecej publikowano teksty pomagające kobietom określić swój typ urody. Podobnej typizacji ulegały wizerunki gwiazd filmowych, które w omawianym okresie często reklamowały różne marki. Głównymi ambasadorkami zmian były gwiazdy srebrnego ekranu, takie jak Joan Crawford czy Bette Davis. Ich fotografie zdobiły okładki czasopism na całym świecie, a dziennikarze rozpisywali się na temat ich urody i oryginalnego stylu bycia.
Przemysł filmowy wykształcił określony wizerunek kobiety pewnej siebie, zadbanej i przebierającej w spektakularnych kreacjach. Nie był to jedyny z proponowanych w latach 30. wzorców. W dobie rozwoju modernizmu paryscy krawcy inspirowali się dorobkiem starożytności, aby upodobnić swoje klientki do antycznych bóstw. Kobieta według Vionnet czy Chanel była dystyngowana i chłodna. Estetyka proponowana przez najsłynniejsze francuskie domy mody była jednak wysublimowana, trafiała do kobiet nie tylko o określonej zasobności portfela, ale również wyrobionym guście. Doszło więc do zderzenia opisywanych tendencji: rozerotyzowany, ocierający się o kicz wizerunek gwiazd Hollywood zderzał się z dystyngowanym stylem paryskiej damy z wyższych sfer. Mimo znacznych różnic, w latach 30. ukształtowała się jednak estetyka będąca syntezą obu dróg. Kategoria glamour czerpała z obu wizerunków po równo. Określenie to odnosi się bowiem do kobiety, która jest z jednej strony tajemnicza i wyniosła, pełna chłodnej elegancji, kojarząca się z potęga i bóstwem, jednak tym, co ukrywa, jest kobieca zmysłowość i coś prowokacyjnego.
16
Manyś, Bernadetta. "Samotna w miłości? Autokreacja epistolograficzna Anny z Mycielskich Radziwiłłowej." XVIII amžiaus studijos T. 6: Personalijos. Idėjos. Refleksijos, T. 6 (January 2, 2020): 44–56. http://dx.doi.org/10.33918/23516968-006002.
Full textAbstract:
Adnotacja. Uczucia i emocje kobiet żyjących w dobie wczesnonowożytnej budzą w ostatnich latach duże zainteresowanie wśród badaczy różnych dziedzin. Na przykładzie korespondencji Anny z Mycielskich Radziwiłłowej podjęto próbę udzielenia odpowiedzi między innymi na pytania: jakie uczucie najczęściej towarzyszyło Annie z Mycielskich Radziwiłłowej w życiu, które wiodła u boku Michała Kazimierza Radziwiłła zw. „Rybeńko”; czy była kobietą spełnioną, czy może wręcz przeciwnie, samotną w przeżywaniu miłości, którą obdarzyła swojego męża. Słowa kluczowe: Anna z Mycielskich Radziwiłłowa, kobieta, uczucia, emocje, korespondencja.
17
Osiński, Sebastian. "Deprecjacja kobiet w uwarunkowanych stereotypowo wypowiedziach mężczyzn w polskich dyskursach politycznych w latach 2016–2017." Przegląd Politologiczny, no. 1 (March 15, 2021): 39–57. http://dx.doi.org/10.14746/pp.2021.26.1.3.
Full textAbstract:
Celem artykułu jest przeanalizowanie językowych sposobów jawnej deprecjacji kobiet przez polskich polityków i publicystów w kontekście wypowiedzi wymierzonych przeciwko zaostrzeniu przepisów o aborcji. Osoby sprzeciwiające się zmianom w tej ustawie zdecydowały się na organizację manifestacji ulicznych, nazwanych „czarnymi protestami”. Zdecydowaną większość manifestantów stanowiły kobiety. Seksualność człowieka postrzegana jest między innymi przez pryzmat kultury, w której stereotyp odgrywa dominującą rolę. W polskim dyskursie publicznym kobieta jest obrazowana przede wszystkim w oparciu o dwa stereotypy: matki i feministki. Stały się one podstawą metodologicznej konstrukcji tego artykułu. Analizie zostały poddane wypowiedzi odnoszące się do wartościowania poglądów i postaw kobiet biorących udział w akcjach protestacyjnych. Z badanych tekstów wynika, iż w dyskursie politycznym coraz trudniej o zachowania oparte na normach obowiązującej dotychczas grzeczności językowej. Batalia pomiędzy mężczyznami a kobietami nie zawsze odbywa się z zachowaniem zasad kultury i wzajemnego szacunku. Choć wydaje się, że dostęp do powszechnego udziału polskich kobiet w przestrzeni politycznej został otwarty, to przytoczone przykłady pokazują, że w rozumieniu wielu parlamentarzystów polityka to wciąż „męska sprawa”: podstawowe ustalenia zapadają pomiędzy mężczyznami, tylko oni wiedzą, co jest ważne. Stereotypowo mężczyźni są racjonalni, kobiety natomiast kierują się głównie emocjami. W ostatnich latach można jednak zauważyć, iż mężczyźni dyskredytują kobiety za pomocą technik, które wcześniej przypisywano głównie kobietom, gdyż to cecha „słabego” (słaby broni się emocjonalnie). Świadczy o tym choćby silna wulgaryzacja języka przytoczonych w niniejszym artykule wypowiedzi polityków-mężczyzn.
18
Bednarz-Grzybek, Renata. "Zofia Seidlerowa (1859–1919) i „kwestia kobieca” na łamach „Bluszczu”." Lubelski Rocznik Pedagogiczny 34, no. 1 (September 7, 2015): 157. http://dx.doi.org/10.17951/lrp.2015.34.1.157.
Full textAbstract:
W połowie XIX wieku na ogół niechętnie spoglądano na próby wychodzenia kobiet poza granice tradycyjnych ról i zachowań. Głównym motywem aktywności kobiet w XIX wieku była jednak działalność patriotyczna. W drugiej połowie XIX wieku rozwijało się szkolnictwo dla dziewcząt. Zakładano szkoły uczące konkretnych zawodów. Aktywność kobiet w okresie międzypowstaniowym wzrosła także na polu czasopiśmiennictwa. Powstanie prasy kobiecej wiąże się z szeroko pojętym ruchem na rzecz „wyzwolenia” kobiet, którego punkt kulminacyjny przypada na drugą połowę XIX wieku. Kwestia kobieca była tematem dyskusji w krajach Europy Zachodniej i Ameryki Północnej w drugiej połowie XIX i na początku XX wieku. Owe dyskusje dotyczyły zagadnień dotyczących roli i zadań kobiety w życiu społecznym. Prasa rozbudzała wśród społeczeństwa potrzebę twórczości intelektualnej, aktywności społecznej. Kobiety coraz częściej widoczne były w sferze literatury i czasopiśmiennictwa. Celem artykułu jest przybliżenie postaci redaktorki, publicystki i tłumaczki Zofii Seidlerowej z Kwiecińskich (1859–1919) i przedstawienie prezentowanych przez nią na łamach czasopisma „Bluszcz” poglądów na temat wychowania dziewcząt na ziemiach polskich pod zaborami na przełomie XIX i XX wieku, przygotowania ich do roli żon, matek, wychowawczyń i pracy zarobkowej.
19
Szajna, Arkadiusz. ""Przestępca w spódnicy" : wybrane aspekty przestępczości kobiet." Problemy Współczesnej Kryminalistyki 21 (June 6, 2023): 219–44. http://dx.doi.org/10.52097/pwk.5523.
Full textAbstract:
Mając na uwadze, iż ostatnimi czasy w mediach często prezentowane są bulwersujące cały kraj historie o matkach zabójczyniach, autor postanowił bliżej przyjrzeć się szczególnemu rodzajowi przestępczości – przestępczości kobiet, nie zamykając się przy tym tylko na aspekt zabójstw. Chcąc podzielić się swoimi spostrzeżeniami, na początku zwrócił uwagę na przyczyny tego rodzaju przestępczości, zaznaczając, że ważną pozycję w tej kwestii zajmuje tzw. przestępczość odwetowa (kobieta – sprawczyni przestępstwa na początku jest ofiarą), następnie zaprezentował i omówił czynniki, które determinują niską przestępczość kobiet w przeciwieństwie do mężczyzn. Według większości współczesnych kryminologów przestępczość kobiet należy badać tak naprawdę w perspektywie wieloczynnikowej. Polega ona na zidentyfikowaniu warunków ukazujących związek z zachowaniami sprzecznymi z prawem i badaniu zachodzących między nimi interakcji. W głównym nurcie takich analiz i rozważań znajdują się powiązania czynników biologicznych, psychologicznych oraz społecznych. Tworzą one zatem określony syndrom sytuacyjny, który zdaniem badaczy prowadzi kobietę w kierunku zachowań przestępczych.
20
Walęciuk-Dejneka, Beata. "Portret Marii Szetkiewiczówny w panieńskich listach do matki." Czasopismo Naukowe Instytutu Studiów Kobiecych, no. 2(9) (2020): 42–53. http://dx.doi.org/10.15290/cnisk.2020.02.09.03.
Full textAbstract:
Artykuł jest literaturoznawczym spojrzeniem na prawie zupełnie nieznaną sylwetkę Marii Szetkiewiczówny, żony Henryka Sienkiewicza, i jej korespondencję z matką Wandą Szetkiewiczową. Listy córki do matki ukazują oczytaną, ambitną i pragnącą różnorodnej nauki młodą niewiastę. Ponadto Maria okazuje się kobietą nowoczesną, samodzielną i niezależną, co w XIX w. należało do rzadkości. Pokazują też matkę jako kobietę spokojną, zrównoważoną, kochającą i decyzyjną. Dominującym tematem korespondencji obu pań jest zdrowie, a właściwie jego brak. Celem artykułu jest zatem literaturoznawcza analiza i interpretacja tej korespondencji – Maria jawi się w niej jako kobieta wewnętrznie silna, stanowcza, a przy tym wrażliwa, delikatna i cierpiąca.
21
Stępkowska, Justyna, Anna Królak, and Katarzyna Stępkowska. "Professionalization of non-medical support of women in perinatal period: the significance of the doula profession." Teologia i Moralność 16, no. 2(30) (December 20, 2021): 231–45. http://dx.doi.org/10.14746/tim.2021.30.2.13.
Full textAbstract:
Wprowadzenie:Doula (gr. „kobieta, która służy”) to osoba przeszkolona do udzielania kobiecie i jej rodzinie wsparcia emocjonalnego, fizycznego i informacyjnego w czasie ciąży,porodu i połogu.
Cel:Celem pracy jest próba analizy roli i zadań douli na płaszczyźnie zróżnicowanych potrzeb kobiet rodzących z uwzględnieniem wyników wstępnych badań dotyczących opinii i doświadczeń polskich kobiet na temat wsparcia douli w okresie okołoporodowym.
Metody: Przeprowadzone badanie miało charakter wstępny. Badaniem ilościowym objęto 526 kobiet z wywiadem położniczym, w wieku od 18 do 50 lat. Próba została podzielona na grupę badaną (kobiety, które kiedykolwiek skorzystały z usług douli) N=62 i grupę kontrolną (kobiety, które nigdy nie korzystały z asysty douli) N=464. Dane zostały zebrane anonimowo, za pomocą autorskiego kwestionariusza w formie badania on-line. Dobór próby celowy. Wyniki poddano analizie statystycznej. Obliczeniawykonano w programie PQStat (wersja 1.6.6).
Wyniki: Zawód douli i możliwość skorzystania z jej wsparcia w okresie okołoporodowym nie są szeroko rozpoznawane wśród badanych kobiet w Polsce. Wyniki wskazują na konieczność lepszego wsparcia rodzącej, zwłaszcza w zakresie potrzeb informacyjnych, emocjonalnych oraz wsparcia w zakresie niefarmakologicznych metod łagodzenia bólu porodowego. W opinii badanych kobiet, które korzystały z asysty douli, jej wsparcie miało korzystny wpływ na przebieg okresu okołoporodowego.
Wnioski:Wydaje się, że wsparcie douli jako dodatkowa forma opieki na oddziałach położniczych powinna być traktowana bardziej otwarcie. Niezbędna jest również promocja i popularyzacja alternatywnych form wsparcia prenatalnego i poporodowego poprzez kampanie edukacyjne i promocję dedykowanych usług opiekuńczych i wspierających, takich jak usługi douli, w celu zapewnienia lepszej opieki dla kobiet w okresie około porodowym i redukcji czynników stresogennych. Przeprowadzone badania wskazują na potrzebę popularyzowania informacji o istnieniu zawodu douli oraz rozpowszechniania wiedzy o zadaniach i roli douli.
22
Kunka, Sławomir. "Kobieta w „teologii ciała” Jana Pawła II." Verbum Vitae 19 (January 14, 2011): 247–72. http://dx.doi.org/10.31743/vv.2031.
Full textAbstract:
Celem niniejszego artykułu jest przedstawienie obrazu kobiety w „teologii ciała” Jana Pawła II. Znakiem naszych czasów jest próba relatywizowania znaczenia natury człowieka w imię równości między mężczyzną i kobietą. Wydaje się, że najbardziej satysfakcjonująca odpowiedź na tego rodzaju podejście może być dana poprzez wyjaśnienie prawdziwego znaczenia natury ludzkiej ucieleśnionej w mężczyźnie i kobiecie. Po opisaniu podstaw chrześcijańskiej antropologii, zaprezentowanych przez Jana Pawła II podczas środowych katechez na temat teologii ciała, artykuł ukazuje specyfikę ludzkiej natury związanej z obrazem Bożym w nas. Następnie autor przytacza pierwotne ludzkie doświadczenia jak samotność, jedność i nagość. Każde z nich objawia głębię tajemnicy ludzkiej natury, która jest taka sama u mężczyzny i kobiety, chociaż wyraża się na dwa różne sposoby. Kobieta, uczestnicząc wraz z mężczyzną we wspólnej ludzkiej naturze, ukazuje specyfikę związaną z jej „geniuszem”, którym się dzieli przeżywając swoje życie jako dar i ofiarę dla innych.
23
Śniegulska, Anna. "The changes of the role of a mother in academic youth’s view." Family Upbringing 15, no. 1 (June 30, 2017): 305–22. http://dx.doi.org/10.61905/wwr/170625.
Full textAbstract:
Jedną z zasadniczych ról społecznych, jakie spełnia kobieta to rola matki. Wypełniając obowiązki opiekuńczo-wychowawcze wobec dziecka, kobieta realizuje się w roli macierzyńskiej, która rzutuje na szereg funkcji, które realizuje ona w swoim dorosłym życiu, jak i na proces kształtowania się jej tożsamości. W kulturze polskiej rola matki zawsze należała i należy do ról cenionych i ważnych. Postać Matki–Polki w tradycyjnym ujęciu skoncentrowana była na rodzeniu i wychowywaniu dzieci, co nadawało sens jej życiu. W dobie przemian społeczno-kulturowych, cywilizacyjnych i ekonomicznych XX i XXI wieku rola matki uległa zasadniczej zmianie. Kobiety zaistniały bowiem w tych obszarach życia, które były dotąd domeną mężczyzn. Zmieniła się ich świadomość, zwiększyła niezależność i poczucie autonomii i wolności osobistej, podwyższyła się także ich pozycja zawodowa. Zmiany te doprowadziły do ukształtowania się nowego wizerunku matki. Obecnie decyzje młodych kobiet o macierzyństwie są bardziej przemyślane. Kobiety odkładają też urodzenie pierwszego dziecka na późniejszy okres życia oraz decydują się na coraz mniejszą liczbę potomstwa. Współczesna matka nawiązuje też z dziećmi odmienne jak kiedyś relacje, co determinuje zmiany w zakresie funkcji wychowawczej. W artykule poruszona zostanie problematyka związana z przemianami roli matki. Zasadniczym celem rozważań będzie udzielenie odpowiedzi na pytanie: Jaka jest percepcja przemian roli matki przez młodzież akademicką?
24
Pokrzywa, Magdalena. "Role kobiet i mężczyzn w rodzinach korzystających z pomocy społecznej w ograniczaniu ubóstwa." Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio I – Philosophia-Sociologia 41, no. 2 (July 28, 2017): 123. http://dx.doi.org/10.17951/i.2016.41.2.123.
Full textAbstract:
<p>Artykuł ma na celu przedstawienie ról osób dorosłych (kobiet i mężczyzn) w rodzinach korzystających z pomocy społecznej w ograniczaniu ubóstwa. Zawarto w nim analizę badań własnych zrealizowanych w 2016 r. za pomocą techniki indywidualnego wywiadu pogłębionego z 90 pracownikami socjalnymi z całej Polski, zatrudnionymi w ośrodkach pomocy społecznej. Z danych statystycznych gromadzonych przez różne ośrodki pomocy społecznej wynika, że ponad 80% osób zwracających się po wsparcie do pomocy społecznej stanowią kobiety, które jednak na ogół reprezentują rodzinę pełną w kontaktach z instytucjami pomocowymi. Taka sytuacja wynika zdaniem niektórych pracownic socjalnych z faktu, że rodziny korzystające ze wsparcia to często rodziny z usztywnionymi rolami, w których płeć stanowi główne kryterium podziału zadań – mężczyzna podejmuje pracę zawodową (w pełnym wymiarze lub dorywczą), a kobieta prowadzi gospodarstwo domowe, opiekuje się dziećmi i reprezentuje rodzinę w kontaktach z instytucjami. Co istotne, nawet w sytuacji bezrobocia mężczyzny i niewypełniania przez niego tradycyjnej roli żywiciela rodziny, zmiana tradycyjnych ról związanych z płcią jest problematyczna. Część mężczyzn nie chce pełnić ról stereotypowo przypisanych kobiecie, np. opiekować się dziećmi i gospodarstwem domowym, by kobieta mogła pracować zawodowo lub zwiększać swoje szanse na rynku pracy np. przez udział w szkoleniach czy kursach. Taka postawa często uniemożliwia skuteczne wsparcie i minimalizację skutków ubóstwa rodziny. Pracownicy socjalni zwrócili także uwagę na funkcjonowanie tzw. modelu menedżerskiego matriarchatu, w którym kobieta czuje się i jest odpowiedzialna za wszystko związane z bytem i funkcjonowaniem rodziny. Kobiety w części rodzin korzystających z pomocy społecznej przejmują wszelką odpowiedzialność za rodzinę. Co istotne, jak podkreślają pracownicy socjalni, odpowiedzialność za problemy i zmiany w rodzinie przypisuje się głównie kobietom. Celem działań aktywizujących jest zazwyczaj udzielenie pomocy kobietom, umożliwienie im pogodzenia opieki nad dziećmi z pracą zawodową (efektywniejszego rodzicielstwa); często zapomina się o włączeniu ojców w życie rodzinne – pokazanie nowych wzorców.</p>
25
Śniegulska, Anna. "Woman reaching adulthood on the educational role of a mother." Family Upbringing 21, no. 2 (December 31, 2019): 169–88. http://dx.doi.org/10.61905/wwr/170482.
Full textAbstract:
<b>Cel</b>. W artykule zostanie przedstawiona wychowawcza rola matki w świetle wypowiedzi kobiet wchodzących w okres dorosłości. Okres ten jest specyficznym etapem życia człowieka, gdyż najczęściej podejmuje on wtedy refleksję nad założeniem własnej rodziny, podjęciem roli rodzicielskiej, potomstwem i jego wychowaniem. Mając na uwadze, iż role rodzicielskie stanowią podstawowy wymiar funkcjonowania człowieka dorosłego, zasadniczym celem badań było określenie podstawowych atrybutów postrzeganej i wyobrażanej przez młode kobiety wychowawczej roli matki. W badaniach starano się także określić, jak młode kobiety interpretują wychowanie i wychowanie macierzyńskie, oraz jakie czynniki stanowią ułatwienia i utrudnienia w pełnieniu przez matkę roli wychowawczej. <b>Metoda</b>. W postępowaniu badawczym zastosowano jakościową analizę szerszych wypowiedzi kobiet wchodzących w okres dorosłości, związanych z rozumieniem zasadniczych aspektów roli matki w wychowaniu potomstwa. Problematyka ta wyłoniła się z wcześniejszych eksploracji, które także miały charakter badań jakościowych i były realizowane na drodze indywidualnych i grupowych wywiadów z młodymi kobietami. W prezentowanych badaniach wzięło udział 109 kobiet w wieku 19–25 lat, zamieszkujących teren województwa podkarpackiego. <b>Wyniki</b>. Podsumowując najistotniejsze rezultaty badań i formułując wnioski końcowe, należy powiedzieć, iż dla młodych kobiet proces wychowania oznacza przede wszystkim przygotowanie dziecka do życia w społeczeństwie, przekazanie mu zasad i norm społecznych, a jednym z podstawowych celów tego przygotowania jest wpojenie wartości etycznych. Wychowanie przez matkę winno opierać się na głębokiej miłości do dziecka, okazywaniu mu szacunku i zaspokajaniu jego potrzeb. Podstawowymi zaś kategoriami wychowawczej roli matki są miłość, opieka, określone cechy osobowościowe i charakterologiczne matki, oraz relacja osobowa matki i dziecka. Matce łatwiej pełnić rolę wychowawczą, gdy pozostaje w szczęśliwym, satysfakcjonującym związku małżeńskim, oraz gdy jest spełniona i szczęśliwa jako kobieta
26
Maćkowska, Anna. "Obraz kobiety w komentarzach do Księgi Rodzaju św. Augustyna." Verbum Vitae 19 (January 14, 2011): 207–32. http://dx.doi.org/10.31743/vv.2025.
Full textAbstract:
Św. Augustyn opisuje stworzenie kobiety jako zaplanowany akt Bożej woli. Mężczyzna jest przygotowywany na przyjęcie jej. Kobieta zostaje stworzona jako istota rozumna. Razem z mężczyzną wprowadza w życie błogosławieństwo płodności i, na końcu czasów, będzie zbawiona we własnym ciele. Stworzenie kobiety z żebra mężczyzny staje się symbolem relacji pomiędzy duszą i ciałem. Kobieta, będąc poddana mężczyźnie który jest posłuszny Bogu, jest obrazem ciała będącego poddanym duszy posłusznej Bogu.
27
Adamiak, Elżbieta. ""Żadna kobieta nie jest tylko kobietą". Edyty Stein teologiczna wizja roli kobiet w Kościele i społeczeństwie." Zeszyty Naukowe Centrum Badań im. Edyty Stein, no. 11 (January 29, 2016): 145. http://dx.doi.org/10.14746/cbes.2014.11.13.
Full text
28
Lemański, Janusz Adam. "Być kobietą i być mężczyzną, czy być człowiekiem po Edenie? Rdz 3,16-19 raz jeszcze przemyślane." Verbum Vitae 40, no. 1 (March 30, 2022): 21–36. http://dx.doi.org/10.31743/vv.12984.
Full textAbstract:
Rdz 3,(14-)16-19 w tradycyjnej interpretacji rozumiane jest jako opis wyroku za złamanie Bożego zakazu. Wypowiedzi zawarte w tych wierszach najczęściej rozumiane są więc jako kara nałożona na węża (w. 14-15), kobietę (w. 16) i mężczyznę (ww. 17-19). W artykule podjęta jest jednak i analizowana sugestia, aby wypowiedzi te interpretować najpierw wyłącznie jako etiologię rzeczywistości społecznej aktualnej w czasach autor biblijnego, a potem także jako opis sytuacji dotyczący całej ludzkości (w obu wypadkach kobiet i mężczyzn), a nie samej kobiety (cierpienie z powodu licznych ciąż), czy samego tylko mężczyzny (ciężka praca na roli i śmierć).
29
Bielawska-Batorowicz, Eleonora, and Klaudia Szembek. "PTSD symptoms after the delivery in women who delivered alone or accompanied by their partners." Acta Universitatis Lodziensis. Folia Psychologica, no. 10 (January 1, 2006): 49–58. http://dx.doi.org/10.18778/1427-969x.10.04.
Full textAbstract:
Poród jest przez rosnącą liczbę badaczy traktowany jako doświadczenie traumatyczne. Najważniejszym elementem koncepcji porodu jako wydarzenia traumatycznego jest poczucie kontroli nad przebiegiem wydarzeń i związane z nimi reakcje emocjonalne występujące u kobiet. Towarzyszący rodzącej partner jest źródłem emocjonalnego i praktycznego wsparcia, a jego obecność może zmienić sposób, w jaki kobieta spostrzega poród i swoją nad nim kontrolę, a tym samym zmniejszyć ryzyko pojawienia się po porodzie objawów przypominających objawy zaburzenia po stresie traumatycznym (PTSD). W badaniu uczestniczyło 70 kobiet, z których połowa rodziła w towarzystwie partnera. Zastosowano Kwestionariusz objawów uwzględniających 3 grupy objawów typowych dla PTSD (unikanie sytuacji przypominających o urazie, pobudzenie, odtwarzanie stresującej sytuacji), a także Inwentarz radzenia sobie w sytuacjach stresowych (CISS) do pomiaru stylu radzenia sobie. Kobiety rodzące samotnie uzyskiwały istotnie wyższe wyniki w zakresie unikania i pobudzenia. Ich ogólny wynik w Kwestionariuszu objawów był również istotnie wyższy. Natężenie objawów PTSD było związane ze stylem radzenia sobie ze stresem – badane ujawniające styl skoncentrowany na zadaniu uzyskiwały niższe wyniki w Kwestionariuszu objawów, co świadczy o mniej intensywnych objawach. Wyniki wskazują˛ również, że ani uczestniczenie w zajęciach szkoły rodzenia, ani uprzednie doświadczenia położnicze nie modyfikowały natężenia objawów.
30
Janicka, Karolina. "Jakość życia kobiet w okresie średniej i późnej dorosłości." Acta Universitatis Lodziensis. Folia Psychologica, no. 18 (January 1, 2014): 67–84. http://dx.doi.org/10.18778/1427-969x.18.04.
Full textAbstract:
Celem badań była ocena jakości życia u kobiet w okresie średniej i późnej dorosłości. Zbadano 200 kobiet między 45. a 68. rokiem życia. Badane kobiety zostały podzielone na trzy grupy ze względu na doświadczenia związane z menopauzą. Do badań zastosowano ankietę, kwestionariusz „Zdrowie kobiet” (WHQ) M. Hunter i kwestionariusz WHOQOL-BREF Światowej Organizacji Zdrowia. Zmiany hormonalne oraz objawy z nimi związane okazały się znaczące dla jakości życia kobiet w okresie perimenopauzalnym i postmenopauzalnym. Kobiety po menopauzie są najmniej zadowolone ze swojego zdrowia i najniżej oceniają swój dobrostan społeczny. Kobiety w okresie okołomenopauzalnym w porównaniu z pozostałymi najbardziej negatywnie oceniają swój dobrostan środowiskowy.
31
Chanduszko-Salska, Jolanta, and Karolina Kossakowska. "Stres a objawy depresji i sposoby radzenia sobie u kobiet z niepłodnością i kobiet w ciąży wysokiego ryzyka." Acta Universitatis Lodziensis. Folia Psychologica, no. 22 (August 8, 2018): 73–96. http://dx.doi.org/10.18778/1427-969x.22.05.
Full textAbstract:
Zdiagnozowanie niepłodności stanowi jedno z najsilniej stresujących wydarzeń życiowych, a doświadczanie niepowodzeń w prokreacji nasila stres i zwiększa ryzyko wystąpienia depresji. Z kolei w okresie okołoporodowym kilkakrotnie może wzrosnąć ryzyko wystąpienia problemów psychicznych, w szczególności gdy ciąża jest zagrożona. Sposoby radzenia sobie kobiet w sytuacji zdiagnozowania niepłodności lub ciąży zagrożonej mogą sprzyjać łagodzeniu lub nasilaniu się u nich napięcia psychicznego.
Celem badań było określenie nasilenia przeżywanego stresu, depresji oraz wskazanie sposobów radzenia sobie ze stresem przez kobiety z problemem niepłodności oraz kobiety w ciąży wysokiego ryzyka. Sprawdzono ponadto, czy badane kobiety różnią się w zakresie uwzględnionych w badaniu zmiennych.
Badaniami objęto łącznie 220 kobiet. Grupę pierwszą stanowiły kobiety leczące się z powodu niepłodności (N = 61), drugą – aktualnie niepodejmujące leczenia niepłodności z zastosowaniem metod wspomaganego rozrodu i nieplanujące leczenia w najbliższych miesiącach (N = 33), trzecią – kobiety w ciąży wysokiego ryzyka (n = 67), czwartą grupę – kontrolną – stanowiły kobiety w ciąży prawidłowej, bez wcześniejszych problemów z płodnością (N = 59). W badaniach wykorzystano Skalę Odczuwanego Stresu (SOS), Inwentarz Depresji Becka (BDI) i Wielowymiarowy Inwentarz Radzenia Sobie (COPE) oraz ankietę socjodemograficzną.
Badane grupy kobiet różniły się tak pod względem odczuwanego stresu, jak i objawów depresji, a także w zakresie wybieranych sposobów radzenia sobie. Najwyższy poziom stresu był obecny u kobiet leczących się z powodu niepłodności, natomiast objawy depresji stwierdzano u kobiet w ciąży wysokiego ryzyka. Kobiety leczące się z powodu niepłodności, spośród sposobów radzenia sobie ze stresem najczęściej wybierały aktywne radzenie sobie, zaprzeczanie i odwracanie uwagi. Podobne wyniki uzyskano dla grupy kobiet z problemem niepłodności niepodejmujących leczenia. Kobiety w ciąży zagrożonej najczęściej poszukiwały wsparcia emocjonalnego, zwracały się ku religii lub koncentrowały na emocjach i ich rozładowaniu lub zaprzestaniu działań.
Wyniki badań wskazują na silniej przeżywany stres przez kobiety niepłodne, natomiast wyższe nasilenie depresji u kobiet w ciąży zagrożonej. Różne są też sposoby radzenia sobie ze stresem w badanych grupach. Poszerzenie wiedzy w tym względzie powinno przyczynić się do opracowania stosownych do potrzeb metod pomocy psychologicznej kobietom oczekującym poczęcia i narodzin dziecka, a doświadczającym w tym względzie trudności.
32
Kowalska-Myśliwiecka, Sylwia, and Natalia Szypulska. "Społeczna rola kobiet w zarządzaniu." Zeszyty Naukowe Wyższej Szkoły Nauk Społecznych z siedzibą w Lublinie 10, no. 1 (October 1, 2021): 125–43. http://dx.doi.org/10.58562/zns.14737.
Full textAbstract:
Celem artykułu jest zwrócenie uwagi czytelnika na rolę, jaką kobiety pełnią w zarządzaniu organizacją. Artykuł definiuje problemy i bariery kobiet w organizacji, ze szczególnym uwzględnieniem działania negatywnych stereotypów i syndromów w pracy zawodowej kobiet. Artykuł przedstawia także wewnętrzne i zewnętrzne uwarunkowania kobiet w organizacji oraz opisuje społeczne cechy, wartości i postawy, które kobiety wnoszą do świata biznesu.
33
Witecka, Oliwia, and Tomasz Sosnowski. "Kobiece anioły biznesu w Europie: identyfikacja barier i możliwości wsparcia instytucjonalnego." Ekonomia Międzynarodowa, no. 36 (December 30, 2021): 289–310. http://dx.doi.org/10.18778/2082-4440.36.03.
Full textAbstract:
Celem artykułu jest przedstawienie i ocena kontekstu inwestycji dokonywanych na przez aniołów biznesu w Europie z perspektywy kobiet. Analizie poddano przyczyny mniejszej aktywności kobiet wśród aniołów biznesu, zidentyfikowano główne bariery stojące na przeszkodzie rozwoju tej nieformalnej części rynku venture capital, a następnie zidentyfikowano potencjalne możliwości wsparcia instytucjonalnego aktywności kobiet wśród aniołów biznesu na wybranych rynkach europejskich poprzez wskazanie praktycznych inicjatyw w tym obszarze. Przedmiotem oceny były głównie europejskie organizacje zrzeszające kobiety anioły biznesu, a badanie przeprowadzone było na podstawie danych udostępnianych przez wybrane organizacje. Liczba kobiet inwestujących na rynku aniołów biznesu w Europie jest nadal stosunkowo niska, a zdecydowaną większość inwestorów stanowią mężczyźni. Wyniki dotychczasowych badań wskazują, iż występuje silna korelacja między liczbą kobiet inwestorek a liczbą kobiet budujących i rozwijających własne przedsiębiorstwa. W związku z tym w Europie powstaje coraz więcej inicjatyw oraz organizacji wspierających i zrzeszających kobiety inwestorki, dzięki którym istnieje możliwość nawiązania współpracy z kobietami założycielkami przedsiębiorstw. Dynamika wzrostu tej części rynku aniołów biznesu jest stosunkowo wysoka, a z roku na rok powstaje coraz więcej inicjatyw i pomysłów wspierających kobiety w biznesie. Kobiety inwestorki na rynku aniołów biznesu rozwijają swoje umiejętności, szukają nowych wyzwań i chętnie udzielają wsparcia innym kobietom chcącym działać w roli aniołów biznesu.
34
Wróbel, Monika Iwona. "Kobiecość i męskość a emotikony. Relacje pomiędzy płcią psychologiczną a emocjonalnością w sytuacjach wywołujących emocje strachu, smutku i gniewu." Ogrody Nauk i Sztuk 8 (July 23, 2018): 381–90. http://dx.doi.org/10.15503/onis2018.381.390.
Full textAbstract:
Cel badań. Celem badania było sprawdzenie, czy kobiecość i męskość mają związek z ogólną emocjonalnością wyrażoną w postaci emotikonów. Celem badania było również zbadanie relacji pomiędzy typami płci psychologicznej a ilością wyrażanych emocji (rozumianych jako liczba emotikonów) w sytuacjach odczuwania smutku, strachu i gniewu.
Metodologia. Badanie zostało przeprowadzone w formie internetowej na 50 kobietach i 50 mężczyznach w wieku 18-59 lat. Do badania włączono 31 kobiet oraz 22 mężczyzn, których płeć psychologiczna została określona jako kobieca lub męska.
Wyniki. Zastosowane analizy pozwoliły stwierdzić, że istnieje zależność pomiędzy poziomem kobiecości u mężczyzn a ogólną emocjonalnością wyrażoną za pomocą emotikonów. Wykazano również, że kobiety z płcią psychologiczną męską wyrażają więcej emocji w sytuacji wywołującej emocje gniewu niż w sytuacji wywołującej uczucie smutku.
Wnioski. Przytoczone badania w części teoretycznej pokazują, że kobiety mają większe przyzwolenie na wyrażanie emocji, dlatego możliwe jest, że mężczyźni, którzy mają wysoki poziom kobiecości, utożsamiają się z przyzwoleniem na większe wyrażanie emocji. Również badania przytoczone we wprowadzeniu pokazują, że mężczyźni mają większe przyzwolenie na wyrażanie emocji w sytuacji gniewu. Możliwe, że kobiety z płcią psychologiczną męską utożsamiają się z mężczyznami pod tym względem. Warto zaznaczyć również, że wiele osób posiada płeć psychologiczną androgeniczną lub nieokreśloną, a nie jednoznacznie męską lub kobiecą.
35
Balowska, Grażyna. "Kobieta w czeskich dowcipach." Bohemistyka, no. 3 (September 21, 2021): 387–408. http://dx.doi.org/10.14746/bo.2021.3.9.
Full textAbstract:
W swoim artykule autorka zwraca uwagę na problematykę stereotypu kobiety, który reprezentuje potoczną wiedzę użytkownika języka na temat wskazanego wycinka otaczającej go rzeczywistości. Wpisuje się zatem w szerszy obraz świata utrwalony w języku czeskim w postaci dowcipów. Autorka zwraca uwagę, że stereotyp może być pozytywny bądź negatywny lub może łączyć oba aspekty. W dowcipach analizowanych w artykule kobieta przedstawiona jest w sposób negatywny. Powstaje więc antymodel, który jest przeciwieństwem wzorcowego zestawu cech, jakimi, zgodnie z powszechną opinią społeczną, powinna charakteryzować się kobieta. Obraz ten jest jednak zależny od konwencji gatunku, jakim jest dowcip językowy, który pozwala patrzeć na negatywne kobiece cechy z humorem i wyrozumiałością. Autorka podkreśla, że wizerunek kobiety w czeskich dowcipach ma charakter uniwersalny, międzynarodowy.
36
Batko, Katarzyna, Izabela Rejment, Jarka Wencel, and Marcelina Szydłowska. "Akceptacja agresji kobiet w zależności od jej zgodności ze stereotypem." Ogrody Nauk i Sztuk 12, no. 12 (August 30, 2022): 58–68. http://dx.doi.org/10.15503/onis2022.58.68.
Full textAbstract:
Stereotypy płciowe stanowią znaczną część postrzegania rzeczywistości i wciąż są generowane, choć zarówno edukacja, jaki przemiany w życiu społecznym sprzyjają odchodzeniu od stereotypowego myślenia. Binarność „męskich” i „kobiecych” ram zdaje się być coraz mniej aktualna w kontekście przemian obyczajowych i cywilizacyjnych w XXI wieku. Zaprezentowane w tym artykule wyniki badań mają na celu zobrazowanie - nadal w dużej mierze konserwatywnego - ulokowania agresji w „męskim wymiarze” społecznych zachowań. Cel. Celem badania była weryfikacja wpływu stereotypów płci na postrzeganie przez społeczeństwo agresywnego zachowania kobiet. Aby sprawdzić, które z zachowań agresywnych jest rozumiane przez społeczeństwo jako stereotypowo męskie i stereotypowo kobiece, przeprowadzone zostało badanie pilotażowe. Metody. Do zmierzenia aprobaty społecznej względem przejawianej przez kobietę agresji, użyte zostały pytania zawierające ocenę i stopień usprawiedliwienia zachowania. Skala Męskości i Kobiecości (SMiK) została wykorzystana do oceny poziomu męskości u kobiety. W badaniu wzięło udział N=155 osób, w tym 104 kobiety i 47 mężczyzn. Wyniki. Wyniki pozwoliły potwierdzić jedno z założeń badania, mówiące o tym, iż zachowanie kobiety przejawiającej agresję niezgodną ze stereotypem kobiecości, będzie spostrzegane bardziej negatywnie niż zachowanie zgodne ze stereotypem kobiecości. Do potwierdzenia dwóch pozostałych hipotez nie została uzyskana wystarczająca liczba dowodów. Wnioski. Badanie dowiodło, że zachowanie kobiety niezgodne ze stereotypem płci nie spotka się z aprobatą społeczną w tak dużym stopniu, jak w przypadku zachowania zgodnego ze stereotypem płci. Nie udało się wykazać różnic między płciami względem aprobaty wobec zachowania kobiety niezgodnego ze stereotypem kobiecości. W kolejnych badaniach należałoby wziąć pod uwagę takie czynniki, jak: wiek, wykształcenie, wielkość miejsca zamieszkania oraz różnice środowiskowe pod względem politycznym, ideologicznym czy wyznaniowym.
37
Wyszyńska, Justyna, Justyna Drzał-Grabiec, Justyna Podgórska-Bednarz, Teresa Pop, and Sławomir Snela. "Ocena równowagi kobiet po 60 roku życia/ Assessment of Balance women over 60 years of age." Advances in Rehabilitation 29, no. 1 (March 1, 2015): 31–37. http://dx.doi.org/10.1515/rehab-2015-0017.
Full textAbstract:
Streszczenie Wstęp: Prawidłowa rownowaga jest funkcją warunkującą właściwie wykonywanie czynności z zakresu dnia codziennego. Związane z wiekiem osłabienie reakcji sensorycznych i ruchowych, może spowodować niestabilność postawy oraz zwiększone ryzyko upadkow. Celem pracy jest określenie rożnic w wartościach parametrow charakteryzujących rownowagę kobiet po 60 roku życia. Materiał i metody: Do badań przystąpiło łącznie 180 kobiet: 98 kobiet w wieku od 60 do 92 lat (x= 71 lat) oraz 82 kobiety w wieku od 21 do 26 lat (x= 22 lata). Przy użyciu platformy stabilometrycznej, oceniono rownowagę pozycji stojącej w probie z oczami otwartymi oraz zamkniętymi. Oceniono 6 rożnych parametrow ruchu środka nacisku stop (COP). Wyniki: Analiza statystyczna wykazała istotne rożnice w większości badanych parametrow rownowagi kobiet po 60 roku życia w porownaniu do kobiet z grupy kontrolnej. Wnioski: 1) Wraz z wiekiem zachodzą istotne zmiany w procesie utrzymywania rownowagi powodujące rosnący deficyt stabilności ciała. 2) Kobiety po 60 roku życia wykazują gorszą stabilność postawy niż kobiety młodsze w zakresie każdego analizowanego parametru z wyjątkiem wychyleń w płaszczyźnie czołowej.
38
Kuryś-Szyncel, Karolina, and Aleksandra Błachnio. "Tranzycja do macierzyństwa u kobiet w perspektywie biegu ich życia." Biografistyka Pedagogiczna 8, no. 1 (November 28, 2023): 591–616. http://dx.doi.org/10.36578/bp.2023.08.08.
Full textAbstract:
Celem artykułu jest opisanie różnic w postrzeganiu przez kobiety przejścia do macierzyństwa na różnych etapach dorosłości. Problem badawczy dotyczył tego, czy i w jakim stopniu zmienia się znaczenie przejścia do macierzyństwa dla kobiet z różnych kohort urodzeniowych. Próba badawcza obejmowała matki z trzech kohort pokoleniowych: 50 kobiet we wczesnej dorosłości (M = 27,5), 50 kobiet w średniej dorosłości (M = 47,66) i 52 kobiety w późnej dorosłości (M = 69,35). Wyniki analizowano za pomocą jakościowych metod analizy danych, w tym analizy frekwencyjnej i jakościowej analizy narracyjnej. Na podstawie przeprowadzonych analiz stwierdzono, że kategoria przejścia do macierzyństwa jest cechą wspólną dla wszystkich badanych kobiet – we wczesnej, średniej i późnej dorosłości. W obu starszych pokoleniach niektóre kobiety wspominały narodziny pierwszego dziecka jako radzenie sobie ze zmianą. Z ich narracji wyodrębniono wskaźniki krytyczności: potencjalną ambiwalencję, nieprzewidywalność konsekwencji i długowieczność zmian w życiu. Wyniki pokazały, że pokolenie kobiet w późnej dorosłości wykazywało znacznie mniejsze trudności związane z własnym macierzyństwem. Dominantą semantyczną badanych narracji jest macierzyństwo jako branie odpowiedzialności za drugiego człowieka.
39
Gąsowska, Magdalena. "Kobieca asceza w niemieckim pietyzmie na przełomie XVII i XVIII wieku. Listy Wiary jako źródło do badania dziejów religijności kobiet." Czasopismo Naukowe Instytutu Studiów Kobiecych, no. 2(9) (2020): 26–41. http://dx.doi.org/10.15290/cnisk.2020.02.09.02.
Full textAbstract:
Pisma Philippa Jakoba Spenera na temat pietyzmu kobiet miały dla nich sprzeczne przesłanie: z jednej strony pietysta wzywał do reformy, ogłosił kapłaństwo wszystkich wierzących i zachęcał kobiety do bycia kowalami własnego rozwoju duchowego; z drugiej strony myślenie przywódców pietystycznych niewiele różniło się od tradycyjnych poglądów na kobiety i ich poddanie się mężczyznom. Sam Spener wahał się, jakie role i zaangażowanie są otwarte dla kobiet. W Duchowym kapłaństwie z 1677 r. zachęcał kobiety do czytania i interpretowania Biblii. Miały pełne prawo dyskutować o Piśmie Świętym oraz pouczać współwyznawców. Zauważał nawet, że w niektórych domach są kobiety, które Bóg pobłogosławił zrozumieniem i które rozmawiają z rodzinami na spotkaniu w kościele domowym. Philipp Jakob Spener miał głębokie zastrzeżenia do kobiet proroków, od ich pierwszego pojawienia się na początku 1690 r., bardziej niż A. H. Francke. Spener był zasadniczo otwarty na możliwość ekstatycznych przeżyć i bezpośrednich objawień od Boga, ale szybko zaczął je analizować, ponieważ Biblia ostrzega przed fałszywymi prorokami, którzy pojawią się w dniach ostatecznych. Pod wpływem Spenera Francke ostatecznie odrzucił autorytet ekstatycznych przeżyć kobiet i zawartego w nich przesłania.
40
Wyrwisz, Joanna, and Katarzyna Solecka. "Woman as a conumer in the social media space." Journal of Modern Science 54, no. 5 (December 18, 2023): 863–80. http://dx.doi.org/10.13166/jms/176801.
Full textAbstract:
Cel pracyTematem artykułu są media społecznościowe rozpatrywane w kontekście postaw i decyzji zakupowych kobiet. Zamierzeniem autorek jest ocena znaczenia i wykorzystania mediów społecznościowych w procesie decyzyjnym kobiet. W szczególności skupiono się na identyfikacji aktywności kobiet w mediach społecznościowych z uwzględnieniem ich wieku. Ocenie poddano także możliwości podjęcia przez kobiety decyzji o zakupie produktu w powiązaniu z contentem zawartym na profilach marek w mediach społecznościowych.Materiał i metodyArtykuł ukazuje podejście badawcze oparte o studia literatury oraz badania empiryczne. Wychodząc od charakterystyki kobiety jako konsumenta, wykazano uwarunkowania decyzji zakupowych kobiet w zakresie nabywania kosmetyków Badania empiryczne przeprowadzono metodą sondażu diagnostycznego z wykorzystaniem kwestionariusza ankiety. Wyniki badań opracowano statystycznie.WynikiWyniki badań potwierdzają znaczenie mediów społecznościowych w procesie podejmowania decyzji o zakupie przez kobiety. Wpływ ten związany jest również z wiekiem kobiet. Szczególną rolę odgrywają tu takie czynniki jak: użyteczność treści, postrzegana wartość informacji, rekomendacja influencera, czy opinie innych użytkowników. Wyniki badań wyraźnie wskazują na rolę komunikowania marek w przestrzeni mediów społecznościowych. niezależnie od kanałów, metod i form tej komunikacji.WnioskiWyniki badań wyraźnie wskazują na rolę komunikowania marek w przestrzeni mediów społecznościowych. niezależnie od kanałów, metod i form tej komunikacji.
41
Kosiński, Rafał. "Kilka uwag o specyfice badań nad historią kobiet w późnej starożytności i Bizancjum." Czasopismo Naukowe Instytutu Studiów Kobiecych, no. 2(9) (2020): 9–25. http://dx.doi.org/10.15290/cnisk.2020.02.09.01.
Full textAbstract:
Niniejszy artykuł jest próbą ukazania najważniejszych trudności w badaniach prowadzonych nad historią kobiet w późnej starożytności i Bizancjum. Wskazuje najistotniejsze różnice w tego typu badaniach dotyczących różnych epok historycznych. Największym problemem w badaniach kobiecych w epokach przed-nowożytnych jest charakter źródeł, których autorkami w niewielkim jedynie zakresie były kobiety, w dodatku przede wszystkim kobiety wywodzące się z elit. Zazwyczaj na świat kobiet w tych czasach patrzymy przez pryzmat autorów, którzy byli mężczyznami, najczęściej również pochodzącymi z elit. Dlatego aby badać dzieje kobiet w antyku i Bizancjum, trzeba przede wszystkim wykorzystywać metodologię charakterystyczną dla studiów klasycznych, umiejętnie łącząc ją z metodologią wypracowaną dla zgłębiania historii kobiet.
42
Turczak, Anna, and Patrycja Zwiech. "Główne źródła utrzymania kobiet i mężczyzn w Polsce." Kobieta i Biznes, no. 1-4 (July 19, 2022): 22–30. http://dx.doi.org/10.33119/kib.2016.1-4.3.
Full textAbstract:
Kobiety w Polsce są lepiej wykształcone od mężczyzn: w 2011 r. 22,8% kobiet i 18,2% mężczyzn w wieku przekraczającym 25 lat miało wyższe wykształcenie. Na 100 mężczyzn z wyższym wykształceniem przypada 139 takich kobiet. Warto też dodać, że 56,1% kobiet w wieku ponad 18 lat posiada wykształcenie średnie, policealne lub wyższe, a dla mężczyzn odsetek ten wynosi 47,1%. Pomimo wspomnianych wyżej różnic w poziomie wykształcenia, poziom aktywności zawodowej kobiet jest w Polsce niższy niż mężczyzn. W 2014 r. tylko 48,5% kobiet w wieku 15 lat i więcej było aktywnych zawodowo, podczas gdy dla analogicznej populacji mężczyzn odsetek ten wyniósł 64,7%. Ludność bierna zawodowo jest zatem w znacznym stopniu sfeminizowana – ponad 61% tej populacji stanowią kobiety. W 2014 r. na 1000 aktywnych zawodowo mężczyzn przypadało 546 mężczyzn biernych zawodowo, podczas gdy na 1000 aktywnych zawodowo kobiet – aż 1062 kobiet biernych zawodowo. Wskaźnik zatrudnienia kobiet jest również wyraźnie niższy niż wskaźnik zatrudnienia mężczyzn. W 2014 r. dla kobiet wyniósł on 43,8%, a dla mężczyzn – o ponad 15 p.p. więcej. Wskaźnik zatrudnienia kobiet w Polsce należy do najniższych w Europie [Sikorska 2012:65]. (fragment tekstu)
43
Zagano, Phyllis, and Bernard Pottier. "Co wiemy o kobietach diakonach?" Studia Bobolanum 32, no. 1 (June 24, 2021): 5–17. http://dx.doi.org/10.30439/2021.1.1.
Full textAbstract:
Decyzja Papieża Franciszka o powołaniu Komisji ds. studiów nad diakonatem kobiet w sierpniu 2016 roku ponownie wzbudziła pytanie: co wiemy o kobietach-diakonach? Wiemy, że istniały. Jest wiele literackich, epigraficznych i historycznych dowodów na to, że kobiety-diakoni posługiwały przynajmniej do XII wieku na Zachodzie i dłużej na Wschodzie. To, że istniały, rodzi trzy pytania: co wiemy o obrzędach liturgicznych, podczas których biskupi ustanawiali kobiety diakonami? Co wiemy o zadaniach i obowiązkach kobiet-diakonów? Co wiemy o teologii diakonatu, która dopuszczałaby kobiety do święceń diakonatu lub je ograniczała?
44
Widera, Marcela. "Kobieta w reklamie." Studia Krytyczne/Critical Studies, no. 4 (November 3, 2019): 113–30. http://dx.doi.org/10.25167/sk.1436.
Full textAbstract:
Obecnie w dużej części przekazów reklamowych występują kobiety, dlatego też w pracy przyjrzano się w jaki sposób ukazywana jest kobiecość w reklamie. W tekoecie zostały ukazane stereotypowe role kobiety tradycyjnej i kobiety nowoczesnej. Jak wynika z analizy literatury sposób stereotypizacji kobiet zależy od tego, do kogo kierowany jest dany komunikat reklamowy. W niniejszej pracy wykazano w jaki sposób instrumentalizowana jest kobiecość w reklamie internetowej. Celem rozważań jest także określenie cechy poszczególnych typów wizerunku kobiet w reklamie. W odniesieniu zostało przeprowadzone badanie jakościowe polegające na analizie treści przekazów reklamowych umieszczonych na stronach ogólnoinformacyjnych, a także na portalach skierowanych kolejno do kobiet i mężczyzn. Wśród nich szczególną uwagę warto zwrócić na ustalenie, w myśl którego współcześnie mamy do czynienia ze znacznym rozróżnieniem reklam w zależności od grupy docelowej. Wynika z tego, że w reklamach skierowanych do kobiet uwypuklane są zupełnie inne aspekty kobiecooeci, niż w reklamach przeznaczonych do mężczyzn, w związku z odmiennym postrzeganiem kobiecości przez te grupy docelowe.
45
Pudełko, Jolanta Judyta. "Powołanie kobiety według Syracedesa." Verbum Vitae 19 (January 14, 2011): 89–105. http://dx.doi.org/10.31743/vv.2032.
Full textAbstract:
Omówienie kwestii powołania kobiety w Księdze Syracha rozpoczyna się od prezentacji autora księgi i jego nauczania. Autorka dowodzi, jak dalece kultura hellenistyczna wpływała na zwyczaje Żydów i na ich poglądy na temat relacji międzyludzkich oraz wizję kobiety obecną w tradycjach biblijnych. Pomimo wielu pozytywnych elementów pojawiających się w Księdze Syracha, komentatorzy uznają go często za mizoginistę, który w znaczący sposób redukuje wartość oraz społeczną rolę kobiety. Głębsza lektura księgi w jej kontekście społecznym, sprawia jednak, że możemy dostrzec ciekawą różnorodność i wielowymiarową kontrastowość w jej prezentacji kobity. Opis powołania kobiety, według Syracha, jak i inne jego tematy czerpią obficie z tradycji biblijnego Izraela, w szczególny sposób z Księgi Rodzaju.
46
Wojciukiewicz, Kamila, and Paulina Kałucka. "Wiek i stanowisko pracy a jakość życia kobiet." Ogrody Nauk i Sztuk 9 (August 15, 2019): 250–58. http://dx.doi.org/10.15503/onis2019.250.258.
Full textAbstract:
Cel badań: Celem pracy było zbadanie poczucia jakości życia kobiet w okresie wczesnej i średniej dorosłości, które zajmują stanowiska kierownicze oraz wykonawcze.
Metody badań: Przebadano sto kobiet Kwestionariuszem Poczucia Jakości Życia Straś-Romanowskiej i in. (2005). Wyselekcjonowane spośród nich zostały kobiety zajmujące stanowiska kierownicze i stanowiska tzw. wykonawcze. Kolejną zmienną zastosowaną w analizach był wiek osób badanych. Podzielono osoby badane na grupę kobiet poniżej 35 roku życia (wczesna dorosłość) oraz powyżej 35 roku życia (średnia dorosłość).
Wyniki badań: Analiza uzyskanych danych pokazała, że kobiety zajmujące stanowiska kierownicze odczuwają wyższy poziom jakości życia niż kobiety zajmujące stanowiska wykonawcze, bez względu na wiek. Istotne statystycznie różnice występują w zakresie poziomu jakości życia, tzn. wyższy poziom jakości życia stwierdzono w grupie kobiet młodszych zajmujących wysokie stanowiska. Istnieje istotna różnica pomiędzy deklarowanym poczuciem jakości życia u kobiet we wczesnej dorosłości i średniej dorosłości, które zajmują stanowiska wykonawcze. Drogą analizy porównawczej stwierdzono wyższy poziom jakości życia u kobiet starszych zajmujących niższe stanowiska.
Wnioski: Wyższy poziom poczucia jakości życia u kobiet zajmujących stanowiska kierownicze może wynikać z lepszej sytuacji materialnej, zatem i z większych możliwości samorozwoju. Wyższy wynik u kobiet młodszych na stanowiskach kierowniczych najprawdopodobniej wiąże się z tym, iż nie muszą one poświęcać się karierze zawodowej, np. kosztem rodziny. Często nie mają jeszcze dzieci, więc całą uwagę mogą kierować na rozwój i aktywność zawodową oraz osiąganie sukcesu w tym zakresie. Natomiast wyższe poczucie jakości życia u kobiet w średniej dorosłości zajmujących stanowiska wykonawcze prawdopodobnie wiążą się z faktem, iż mogą poświęcić swój czas na potrzeby rodziny, wychowanie dzieci i opiekę nad nimi.
47
Sobieszczańska, Aleksandra. "Kobieta w samorządzie, czyli o łączeniu ról społecznych. Postacie liderek angażujących się w działalność samorządową, które odgrywają lub odgrywały ważne role w życiu lokalnych/regionalnych wspólnot samorządowych." Zbliżenia Cywilizacyjne 17, no. 2 (June 30, 2021): 89–107. http://dx.doi.org/10.21784/zc.2021.011.
Full textAbstract:
Kobieta z początku XXI wieku jest już kimś zupełnie innym niż sto lat wcześniej: ma inne zajęcia, ambicje, inny status społeczny i stawiane są jej inne wymagania. Relacje międzyludzkie oraz rzeczywistość obyczajowa również różnią się od tych, w których funkcjonować miała kobieta jeszcze przed stoma laty. Czynnikami które odgrywały istotną rolę i które decydowały o miejscu kobiet w społeczeństwie, poza płcią, były wiek i pozycją społeczna. Obowiązujące uregulowania prawne, sposób postrzegania przez społeczeństwo, stosowane wzorce zachowań czy zakres wolności osobistej różniły się w zależności od tego, czy kobieta była mężatką, wdową, panną. W ujęciu antropologicznym należy zauważyć, iż każda epoka historyczna wypracowała swoiste wzorce kulturowe, ale dopiero powstanie nowoczesnych społeczeństw zaowocowało znaczącymi zmianami jakościowymi.
48
Wałachowska, Magdalena. "Wizerunek społeczny macierzyństwa kobiet z niepełnosprawnością." Forum Pedagogiczne 7, no. 1 (April 4, 2017): 197–210. http://dx.doi.org/10.21697/fp.2017.1.14.
Full textAbstract:
Celem artykułu jest przedstawienie macierzyństwa jako roli społecznej kobiety z niepełnosprawnością. Na wstępie zdefiniowano pojęcie roli społecznej, relacji społecznej, systemu społecznego oraz opisano mechanizm wzorowania kulturowego. Pierwsza część artykułu dotyczy macierzyństwa jako fundamentalnej roli społecznej kobiety. Przedstawione jest ono w perspektywie historycznej oraz tendencji ponowoczesnych przy równoczesnym nawiązaniu do potrzeb i powinności kojarzonych społecznie z tą rolą. W części drugiej poruszono kwestię wizerunku społecznego macierzyństwa kobiet z niepełnosprawnością. W trzeciej natomiast opisano bariery fizyczne, psychiczne, kulturowe i infrastrukturalne utrudniające podjęcie decyzji o macierzyństwie przez kobiety niepełnosprawne. Podsumowanie stanowią argumenty świadczące o pozytywnym znaczeniu rehabilitacyjnym obecności rodziny i macierzyństwa w życiu kobiet z niepełnosprawnością.
49
Szyszka, Małgorzata. "Aktywność zawodowa w opinii pracujących kobiet." Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio I – Philosophia-Sociologia 41, no. 2 (July 28, 2017): 103. http://dx.doi.org/10.17951/i.2016.41.2.103.
Full textAbstract:
<p>Aktywność zawodowa to istotny element życia współczesnych kobiet. Praca przynosi im satysfakcję, niezależność finansową, wzmacnia poczucie wartości. Postrzegane są jednak stereotypowo jako pracownicy „kłopotliwi”, co rzutuje na ich samoocenę. Celem artykułu jest próba odpowiedzi na pytania: dlaczego kobiety pracują zawodowo?, czy tylko czynniki ekonomiczne mają znaczenie?, jakie korzyści czerpią kobiety z podejmowania aktywności zawodowej?, czy widzą siebie na stanowisku kierowniczym? Wreszcie, jaką mają opinię na temat dyskryminacji kobiet w sferze zawodowej i czy same spotkały się z jej przejawami? Analizy dokonano w oparciu o wyniki badań przeprowadzonych w 2016 r. wśród pracujących kobiet Lublina.</p>
50
Kotowska-Wójcik, Olga, and Marta Luty-Michalak. "Aktywność zawodowa matek w opiniach ich partnerów." Acta Universitatis Lodziensis. Folia Sociologica, no. 69 (June 22, 2019): 21–34. http://dx.doi.org/10.18778/0208-600x.69.02.
Full textAbstract:
Wartość wskaźnika aktywności zawodowej kobiet w Polsce jest niższa niż średnia wartość tego wskaźnika w Unii Europejskiej. Ponadto, w porównaniu z mężczyznami, kobiety częściej są nieaktywne zawodowo. Największe dysproporcje występują w grupach obejmujących kobiety w wieku prokreacyjnym. Może to oznaczać, że jednym z powodów wycofywania się kobiet z rynku pracy jest konieczność sprawowania opieki nad własnym dzieckiem bądź dziećmi. Należy równocześnie podkreślić, że znaczna większość Polek stara się łączyć pracę zawodową z wypełnianiem obowiązków domowych oraz rodzicielskich. Akceptacja dla ich pracy zawodowej jest bardzo wysoka zarówno wśród mężczyzn, jak i wśród samych kobiet. Motywy, którymi kierują się kobiety, podejmując decyzję o kontynuowaniu pracy zawodowej po urodzeniu dziecka bądź powrocie do niej po okresie poświęconym na wychowanie potomstwa, zostały szeroko opisane w literaturze przedmiotu. Brakuje jednak opracowań poświęconych opinii mężczyzn w tym zakresie. Niniejszy artykuł stanowi próbę uzupełnienia tej luki.