Academic literature on the topic 'Komunikacja społeczna'

W artykule przedstawiono zjawisko partycypacji społecznej jako narzędzie komunikacji na przykładzie wybranych polskich miejscowości. Głównym celem artykułu jest zwrócenie uwagi na znaczenie partycypacji społecznej jako procesu wpływającego na współrządzenie miejscowościami przez obywateli. Zaprezentowano definicje takich zjawisk, jak partycypacja społeczna, społeczeństwo obywatelskie i komunikacja społeczna. Wśród wybranych miejscowości, na podstawie których przeanalizowano zjawisko partycypacji społecznej, znalazły się: Szczecin, Poznań, Kraków, Warszawa oraz Łódź. Do wybranych inicjatyw należą takie, jak: Młodzieżowa Rada Miasta, Miejski Program Rewitalizacji, Krakowski Alarm Smogowy, udział społeczeństwa w zagospodarowaniu przestrzennym jednego z centralnych punktów stolicy oraz budżet obywatelski. Na podstawie wybranych przykładów sformułowano wnioski dotyczące znaczenia zjawiska partycypacji społecznej

Jakość środowiska, w którym żyją starsze osoby ma wpływ na możliwości prowadzenia zdrowego, niezależnego i samodzielnego życia w starszym wieku. O jakości życia w starszym wieku decyduje osiem głównych obszarów środowiska, takich jak transport, mieszkanie, partycypacja społeczna, szacunek i integracja społeczna, udział w społeczeństwie obywatelskim i zatrudnieniu, komunikacja i informacja, wsparcie społeczne i usługi zdrowotne, przestrzeń zewnętrzna i budynki. Celem artykułu jest ocena zaawansowania działań w regionie łódzkim na rzecz budowy środowiska przyjaznego osobom starszym w ramach wyróżnionych obszarów środowiska. Podstawą oceny są wypowiedzi mieszkańców w wieku 60 lat i więcej wsi i miast regionu łódzkiego odnoszące się m.in. do warunków ich życia, napotykanych trudności, partycypacji społecznej, sposobów radzenia sobie w trudnych sytuacjach czasu, uzyskane w badaniu reprezentacyjnym pod koniec 2017 r.

Trzeci tom kwartalnika „Łódzkich Studiów Teologicznych” 2022 r. podejmuje temat: MEDIA – POLITYKA – RELIGIA. Stanowi kontynuację tomów 29(2020)3 i 31(2022)2. W głównej jego części czytelnik odnajdzie pięć rozpraw autorstwa absolwentów kierunku dziennikarstwo i komunikacja społeczna Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie oraz tekst autorstwa ks. dr Mariusza Chrostowskiego, doktoranta na Wydziale Pedagogiczno-Filozoficznym Katolickiego Uniwersytetu Eichstätt-Ingolstadt. Publikacje te sytuują się w dyscyplinach nauk społecznych (pedagogika, nauki o komunikacji społecznej i mediach). Druga część tomu, Varia, zawiera teksty, które można przyporządkować do następujących dyscyplin naukowych: prawo kanoniczne, teologia (liturgika, teologia dogmatyczna), literaturoznawstwo. Zeszyt kończy recenzja tomu wierszy s. Urszuli Michalak Wołanie trzciny nadłamanej, którą przygotował ks. Kazimierz Wójtowicz.

Wśród pracowników zmianowych (N = 42) dużej polskiej firmy produkcyjnej przeprowadzono badania w zakresie powiązań pomiędzy relacją praca–rodzina, komunikacją małżeńską i zdrowiem psychicznym. Wykorzystano Skalę Wzajemnego Wpływu Pracy i Rodziny, Kwestionariusz Komunikacji Małżeńskiej i Partnerskiej oraz GHQ-28. Uzyskane rezultaty wskazują, że: (1) dolegliwości związane ze zdrowiem psychicznym pracowników zmianowych (objawy somatyczne, lęk i bezsenność, dysfunkcja społeczna/zaburzenia funkcjonowania, ostra depresja i ogólny stan zdrowia) mogą być w umiarkowanym stopniu powiązane z konfliktem praca–rodzina; (2) facylitacja rodzina–praca koreluje umiarkowanie z konstruktywnymi stylami komunikacji małżeńskiej (wsparcie i zaangażowanie), natomiast konflikt praca–rodzina koreluje umiarkowanie z destruktywnym stylem komunikacji w diadzie: deprecjacją. Relacja praca–rodzina wiąże się zatem w umiarkowanym stopniu z komunikacją małżeńską i zdrowiem pracowników zmianowych.

Social communication in social work ‒ theoretical and practical aspects The purpose of the article is to draw attention to the issues not so much as communication, but to communicate in social work, with particular emphasis on the essence of communication between individuals, listening and not hearing and perceiving rather than seeing the needs of other people. Proper intergenerational and intercultural communication, in turn, can condition understanding and empathy by capturing the interlocutor’s point of view ‒ it should be noted that the vast majority of social workers are younger than their pupils, characterized by specialized education, which may make it difficult to understand the level of abstraction of their stakeholders or beneficiaries. In the analysis completed with recommendations for social workers, both verbal and non-verbal channels were included.

Celem autorów artykułu jest prezentacja kierunku dziennikarstwo i komunikacja społeczna, otwartego w 2002 roku na Wydziale Humanistycznym Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie, w kontekście wyników badania przeprowadzonego wśród studentów tego kierunku na UWM-ie. Skoncentrowano się na takich aspektach studiowania, jak: motywacje, oczekiwania i plany zawodowe adeptów dziennikarstwa, posiadane przez nich doświadczenie zawodowe, aktywność w kołach naukowych, a także ocena jakości kształcenia. Zebrano również opinie studentów na temat ich oczekiwań w zakresie wzbogacenia programu studiów.

Celem badań jest analiza hiszpańskiego dyskursu politycznego jednych z najmłodszych hiszpańskich partii politycznych, Podemos i Ciudadanos, na podstawie wpisów umieszczonych na oficjalnych profilach partii na jednym z najbardziej znanych portali społecznościowych, Twitterze. Bazę metodologiczną niniejszej pracy stanowi przede wszystkim krytyczna analiza dyskursu oraz teoria argumentacji w języku. Analiza skupia się na mechanizmach syntaktycznych oraz wyrażeniach metaforycznych wykorzystywanych przez polityków w celu stworzenia pozytywnego obrazu partii w kontekście współczesnych przemian społeczno-ekonomicznych oraz politycznych Hiszpanii. W celu usystematyzowania analizy, praca została podzielona na trzy części. Na pierwszą część składają się trzy rozdziały przedstawiające najważniejsze założenia teorii będących podstawą naszej analizy. W pierwszym rozdziale omówione zostały podstawy krytycznej analizy dyskursu (Wodak,1989, 2003; Fairclough, 1989; Fairclough i Wodak, 2000; van Dijk, 2009) oraz pojęcie tworzenia pozytywnego obrazu polityków w dyskursie (van Dijk, 2005; Poprawa, 2009). Celem drugiego rozdziału było zaprezentowanie głównych elementów teorii argumentacji (Aliaga i de Bustos, 2001) oraz szczegółowe przedstawienie zagadnień dotyczących teorii argumentacji w języku (Anscombre y Ducrot, 1994; Anscombre, 1998; Ducrot, 1998; Fuentes Rodríguez i Alcaide Lara, 2002, 2007; Portolés 1998, 2004; García Negroni, 2005). W trzecim rozdziale skupiliśmy się na szczegółowym omówieniu mechanizmów argumentacji, które wykorzystane zostały do analizy korpusu, tj. elementów syntaktycznych (Fuentes Rodríguez i Alcaide Lara, 2002, 2007; Portolés,1998, 2004), metafor (Dobrzyńska, 1994; de Bustos, 2014) oraz wartościowania w języku (Bralczyk, 2001). Druga część pracy składa się z dwóch rozdziałów (4 i 5), które zostały poświęcone problemom społeczno-ekonomicznym oraz zmianom politycznym, jakie miały miejsce na przestrzeni ostatnich lat w Hiszpanii. Zwróciliśmy uwagę na kryzys ekonomiczny oraz jego wpływ na społeczeństwo hiszpańskie, protesty mające miejsce w roku 2011 oraz zmiany na arenie politycznej, które określa się mianem “starej i nowej polityki”. Przedstawiono również kontekst nowych technologii oraz scharakteryzowano Twittera z punktu widzenia nowego modelu komunikacji w Internecie (Castells, 2003, 2007; Abejón Mendoza, Sastre, i Linares Rodríguez, 2012; Feenstra i Casero Ripollés, 2012). Trzecią część niniejszej pracy stanowi analiza korpusu badawczego, na który składają się wiadomości opublikowane przez Podemos i Ciudadanos na portalu społecznościowym Twitter w okresie kampanii wyborczej przed hiszpańskimi wyborami parlamentarnymi w roku 2016, między 1 a 26 czerwca. Analiza została zorganizowana na podstawie pięciu głównych pojęć wykorzystywanych przez obie partie w swoich wiadomościach: rząd (hiszp. gobierno), zmiana (hiszp. cambio), współpraca (hiszp. colaboración), ojczyzna (hiszp. patria) oraz populizm (hiszp. populismo). Pojęcia te posłużyły nam do stworzenia schematu pojęciowego WSPÓŁPRACA-RZĄD-ZMIANA, który stał się podstawą usystematyzowania przykładów analizowanych z punktu widzenia mechanizmów syntaktycznych, przede wszystkim konektora dyskursywnego ale (hiszp. pero), oraz wyrażeń metaforycznych wykorzystywanych w celu pozytywnego przedstawienia partii politycznej (van Dijk, 2005). Zaobserwowano, że analizowany materiał ukazuje dwa sposoby przedstawiania swojej własnej partii. Z jednej strony obie partie skupiają się na pozytywnych cechach, przedstawiają się jako partie godne zaufania, chętne do współpracy z pozostałymi frakcjami. Często również odnoszą się do swoich wcześniejszych sukcesów. Zaznaczają, że potrafią zrozumieć i rozwiązać problemy obywateli. Drugi sposób związany jest z negatywnym opisywaniem przeciwnika. Obie partie zwracają uwagę na błędne decyzje polityczne pozostałych partii, oskarżają o brak chęci współpracy z innymi oraz zwracają uwagę, że proponowane przez innych zmiany nie są pozytywne dla społeczeństwa. Biorąc pod uwagę fakt, iż naszym zdaniem, poza kilkoma artykułami opublikowanymi na przestrzeni ostatnich lat (Zugasti Azagra i Pérez González, 2016; Ballesteros Herencia et al., 2017; López Meri, 2017), dotychczas nie przeprowadzono dokładnych badań nad współczesnym hiszpańskim dyskursem politycznym partii uznawanych za “nową politykę” hiszpańską, uważamy że analiza tworzenia pozytywnego obrazu partii z punktu widzenia krytycznej analizy dyskursu może stać się podstawą do nie tylko do badań nad mechanizmami funkcjonowania dyskryminacji w języku, ale również podstawą do analizy zachowań nowych partii politycznych, których członkowie bardzo często mają bardzo małe doświadczenie polityczne. Ponadto, wyniki naszych badań mogą dać początek analizie porównawczej dla badań nad dyskursem “nowej i starej polityki”, czy też jakiegokolwiek polityka bądź partii politycznej, również z punktu widzenia zmian jakie można zaobserwować na przestrzeni lat.

Dysertacja jest próbą odpowiedzi na pytania, co decyduje o skuteczności kampanii społecznych oraz jaki mają one wpływ na jednostkę oraz społeczeństwo, czy można je uznać za narzędzia wychowania. W pracy przyjęłam, że kampanie społeczne są zestawem celowych działań ukierunkowanych na zmianę postaw lub zachowań, których organizatorzy korzystając z dorobku nauk społecznych i innych, dążą do poprawy jakości życia w wymiarze jednostkowym i społecznym. Interesowało mnie to, jakie są cele kampanii społecznych oraz ich rezultaty, a także to, na jakiej podstawie wnioskuje się o skuteczności kampanii społecznych i co tę skuteczność warunkuje. Za miarę skuteczności kampanii społecznych przyjęłam stopień osiągnięcia ich celów. Praca ma charakter teoretyczno-empiryczny. Jej cztery pierwsze rozdziały stanowią przegląd literatury dotyczącej tematyki kampanii społecznej oraz zawierają omówienia głównych pojęć charakteryzujących kampanie takich, jak marketing społeczny, komunikacja, kontrola społeczna, postawa oraz reklama społeczna. Część teoretyczna pracy uwzględnia również omówienie teorii zmian zachowań oraz teorii komunikacji, które wyjaśniają mechanizmy wpływu działań inicjowanych w ramach kampanii społecznych na jednostkę lub grupy społeczne. W pierwszym rozdziale przedstawiono najważniejsze definicje kampanii społecznych oraz ich teoretyczne podstawy. Kolejny rozdział pracy poświęcony jest próbie ukazania miejsca kampanii społecznych w socjalizacji. Zaprezentowano w nim związki kampanii społecznych z edukacją oraz polityką społeczną, a także z oddolnymi działaniami społeczeństwa. Kampanie społeczne są specyficzną formą komunikacji społecznej, dlatego też trzeci rozdział poświęcony jest socjologicznym i pedagogicznym koncepcjom komunikacji, które dotyczą jej różnych poziomów – interpersonalnego, grupowego oraz masowego. Czwarty rozdział pracy stanowi rozwinięcie teoretycznych podstaw kampanii społecznych. Dotyczy on uwarunkowań zmian zachowań jednostki. Rozdział ten odnosi się do najczęściej przywoływanych w literaturze przedmiotu teorii zmian zachowań oraz teorii poznawczych, które mogą być wykorzystywane przez organizatorów kampanii społecznych do opracowywania strategii komunikacyjnych działań. Jego uzupełnieniem jest fragment poświęcony środowiskowym uwarunkowaniom zachowania człowieka i procesów edukacji, który jest próbą przybliżenia kampanii społecznych do obszaru zainteresowań pedagogiki społecznej oraz andragogiki. W części empirycznej pracy przeanalizowano cele, przebieg oraz skutki wybranych kampanii społecznych. W wyniku zrealizowanych badań opisano czynniki wpływające na skuteczność kampanii społecznych oraz znaczenie edukacyjne działań, a także dalsze obszary badań zagadnienia kampanii społecznych. Weryfikacje empiryczne w pracy polegały na przeprowadzeniu badań jakościowych. Wybór badań jakościowych wynikał z potrzeby poznania uwarunkowań skuteczności kampanii społecznych z uwzględnieniem analizy procesów planowania, realizacji i monitoringu kampanii społecznych. Główną techniką badawczą wykorzystywaną w pracy były ukierunkowane wywiady indywidualne częściowo ustrukturyzowane. Dyspozycje wywiadów przeprowadzonych z organizatorami kampanii dotyczyły takich aspektów, jak: geneza powstania kampanii, określenie i analiza problemu społecznego kampanii, współpraca organizatora z wykonawcą kampanii, cele kampanii oraz jej grupy odbiorców, źródła inspiracji oraz metody i formy działania, rezultaty kampanii. Dodatkowym źródłem informacji w części empirycznej pracy były materiały zastane. Materiały zastane, analizowane w mojej pracy, w dużej części dotyczyły wyników badań realizowanych w ramach przygotowań kampanii oraz oceny jej przebiegu i rezultatów. Etap analizy danych zastanych uwzględniał ocenę trafności oraz rzetelności sposobów ewaluacji kampanii realizowanych w ramach kampanii na zlecenie jej organizatorów. Ważną częścią analizy było porównanie opisywanych w koncepcjach teoretycznych procesów zmian zachowań jednostki z działaniami i rezultatami kampanii społecznych oraz sposobami ich oceny przez organizatorów. W dużej mierze moje badania miały charakter opisowy i wyjaśniający. Ich główna część była poprzedzona kilkunastomiesięcznym rozeznaniem funkcjonowania kampanii społecznych w Polsce i na świecie. Służyły temu rozmowy z praktykami, którzy na co dzień przygotowują i realizują kampanie społeczne, a także obserwacja uczestnicząca prac związanych z planowaniem i wdrażaniem działań kampanii. Dobór kampanii społecznych miał charakter celowy. Zastosowano kryteria różnorodności oraz intensywności cech kluczowych dla wyodrębnionego problemu badawczego. W celu zapewnienia różnorodności w próbie założono, że analizowane kampanie powinny różnić się pod względem tematyki, czyli problemu społecznego, którym zajmują się, oraz rodzaju zmian, do których dążą. Za cechy kluczowe, które miały charakteryzować kampanie znajdujące się w próbie, uznano ich skuteczność oraz niekomercyjność. Skuteczność definiowałam jako stopień osiągnięcia celów, zaś niekomercyjność – jako brak nastawienia na zysk jednostkowy, a w szczególności finansowy. Założyłam, że niekomercyjność kampanii możliwa jest wówczas, kiedy ich organizatorami są instytucje publiczne lub organizacje pozarządowe działające na rzecz ogółu społeczeństwa. Kampanie społeczne analizowane w części empirycznej mojej pracy miały przede wszystkim cele edukacyjne. Dotyczyły one zagadnień z obszaru edukacji zdrowotnej bądź obywatelskiej. Kampanie promowały postawy szacunku wobec innych członków społeczeństwa oraz przestrzeganie przepisów prawa lub negowały zachowania antyzdrowotne i przekazywały wiedzę dotyczącą działań profilaktycznych. Charakterystyczne w analizowanych przeze mnie kampaniach było to, że główne argumenty używane w ich przekazach odwoływały się do korzyści jednostkowych. Dopiero w materiałach edukacyjnych zamieszczano informacje, które prezentowały zagadnienie w szerszym kontekście, uwzględniającym wpływ danego zachowania na społeczeństwo. Z przeprowadzonych przeze mnie badań wynika, że organizatorzy kampanii społecznych rezygnują z odpowiedzialności za otoczenie polityczne oraz prawne zjawisk, którym chcą przeciwdziałać. Wiedzę uznano za podstawowy element motywujący do zmiany zachowań. Badania poprzedzające realizacje analizowanych kampanii pokazywały, że częstą barierą w zmianie zachowania jest brak przekonania do prawdopodobieństwa negatywnych następstw zachowań. Kampanie miały zwrócić uwagę na wybrane problemy i uzmysłowić odbiorcom prawdopodobieństwo i okoliczności negatywnych następstw pewnych zachowań. Organizatorzy analizowanych kampanii uznali, że najbardziej przekonującym argumentem będzie pokazanie konsekwencji tych zachowań, jakie ponoszą bliskie osoby. Z analizy wypowiedzi organizatorów kampanii wynika, że elementy przekazu kampanii powinny odzwierciedlać sytuacje znane odbiorcom tak, aby mogli oni uświadomić sobie realne zagrożenia wynikające z negowanych zachowań. We wszystkich analizowanych kampaniach starano się dotrzeć z przekazem kampanii do jak największej liczby osób. Wszyscy organizatorzy kampanii wykorzystywali do tego media, które zostały określone w wywiadach jako element warunkujący skuteczność działań. Reklama społeczna była najczęstszą formą komunikacji stosowaną w kampaniach. Wynikało to przede wszystkim ze skali problemów społecznych, którym miały przeciwdziałać. Problemy społeczne, których dotyczyły kampanie, były uznane za powszechne. Zamierzenia twórców kampanii w wymiarze poznawczym można uznać, że zostały zrealizowane. Wyniki badań ewaluacyjnych prowadzonych w ramach kampanii pokazują, że część osób po zakończeniu działań zmieniła swoje opinie dotyczące przekraczania prędkości jazdy, rozwodów i zapinania pasów bezpieczeństwa. W celach kampanii nie określono pożądanej skali zmian. Monitoring działań i ocena rezultatów kampanii przez ich organizatorów nie uwzględniały wpływu kampanii na zmianę negowanych zachowań. O stopniu realizacji celów dotyczących aspektów behawioralnych wnioskowano na podstawie publicznych statystyk, na które mogły wpływać inne czynniki niż działania kampanii.
This dissertation focuses on the problem of the effectiveness of the social campaign in the educational dimension. It is an attempt to answer the question of what determines the effectiveness of social campaigns, and how they affect the individual and society, whether they can be considered a tool of education. I assumed that a social campaign, also called a public awareness campaign, is a set of targeted measures aimed at changing attitudes or behavior and that their organizers, using the social science and others, want to improve the quality of life in the dimension of individual and social life. The main question posed in the dissertation concerns the aims and results of social campaigns and also the determinants of their effectiveness. I was interested in ways of proving the success of a campaign and analysing it. I assumed that the degree of achievement of their aims is a measure of the effectiveness of social campaigns. The dissertation consists of theoretical and empirical chapters. The first four chapters provide an overview of the literature on the subject of the social campaign and discuss the main concepts related to campaigns such as social marketing, communication, social control, attitudes and social advertising. The theoretical part of the dissertation also includes a discussion of the theory of behavioral change and communication theories which explain the mechanisms of the impact of social campaigns on the individual and on social groups. The first chapter presents the main definitions of social campaigns and their theoretical basis. The next chapter tries to indicate the role of campaign in socialization and describe the link between campaign and education and social policy. Social campaigns are a specific form of social communication. The third chapter describes sociological and pedagogical concepts of communication which relate to its different levels - interpersonal, group and mass. The fourth chapter includes the theoretical foundations of social campaigns. It concerns the determinants of changes in the behavior of the individual. This section refers to the theories of behavioral changes and cognitive theories the most frequently quoted in the literature which can be used by the organizers of social campaigns to develop communication strategy actions. This chapter also relates to environmental determinants of human behavior and processes of education. This part of the dissertation attempts to associate social campaigns with social pedagogy and andragogy. In the empirical part of dissertation the objectives, activities and effects of selected social campaigns are analyzed. The last part of the dissertation reflecting the results of the research describes factors affecting the effectiveness of social campaigns and the educational impact of this kind of activities, as well as and indicating further areas of research on the issue of social campaigns. The empirical study is based on qualitative research. I was interested in determinants of the effectiveness of social campaigns, taking into account analysis of the processes of planning, implementation and monitoring of campaigns. The main research technique used in the thesis was the individual semi-structured interview with organizers of campaigns covering such aspects as the beginning of the campaign, ways of identifying and analyzing the social issue which was the subject of the campaign, cooperation between the organizer of the campaign and others involved in implementation of the campaign, objectives of the campaign and its target groups, methods and forms of action and the results of the campaign. Another source of information used in the empirical study besides a interviews were existing data. The materials analyzed in my work related mainly to the results of research conducted during planning of campaigns or used to evaluate progress and results. An analysis of existing data takes into account the relevance and reliability of the methods of evaluating campaigns by their organizers. An important part of the analysis was to compare processes of behavior change discussed in theoretical concepts with activities and results of social campaigns and methods used in their evaluation. The results of my research were mainly descriptive and explanatory. The main part of the empirical study was preceded by a recognition of the role of social campaigns in Poland and in the world, during conversations with practitioners who organize public awareness campaigns on a daily basis and also during participant observation the planning and implementing campaign activities. The campaigns were chosen by purposive sampling. The decisive criteria were the diversity and intensity of the key features for a research problem. I assumed that the analyzed campaigns should vary in the social issues of the campaign and type of expected change. The key features of a research problem were effectiveness and non-commercial aspect. Efficacy was defined as the degree of achievement of the objectives. I assumed that non-commercial campaigns are initiated by public institutions or NGOs working for the benefit of the general public. The results of the research study showed that the social campaigns had mainly educational aims. The campaigns concerned issues related to the area of health education or citizenship. The campaigns promoted an attitude of respect for others and for the law or negated unhealthy behaviors and communicated knowledge about preventive measures. The main messages of the analyzed campaigns referred to one’s or family well-being. Only some campaign websites or brochures included information which presented the social issue in a broader context, taking into account the impact of the behavior on society. My research shows that the organizers of social campaigns resign from their responsibility for the political environment and legal determinant of the social issue which they want to change. Knowledge was considered a key element of behavior change. Research carried out before campaigns by their organizers showed that a frequent barrier to change of behavior is a lack of conviction for the probability of negative consequences of a behavior. Organizers analysed campaigns wanted to increase the visibility of some issues and promote knowledge about their negative consequences. The organizers assumed that messages should be related to the impact of denied behaviors on family members, not to the direct impact on someone who behaves in a certain way. My analysis showed that the message should be related to well-known situations for target groups of the campaign to make them aware of real risks of daily behaviors. The aims of the campaigns included an assumption to get the message to many people. Target audiences of the campaign included various group of people. All the organizers of the campaigns used mass media to reach a target audience, this in their opinion was a basis for the success of every campaign. Social advertising was the most common form of communication used in campaigns. It could arise from the scale of the social issues which the campaign organizers wanted to reduce. The social issues discussed in campaigns were recognized as common problems of society. The conclusion of my research study also include analysis of the results of campaigns. The aims of campaigns in the cognitive dimension were achieved. The results of evaluations carried out after the campaign show that some part of the target audience changed their opinions as regards speeding, divorce and wearing a seat belt. The aims of the campaigns did not specify desired scale changes. Monitoring activities and evaluation of the results of the campaign by their organizers did not include the impact of the campaign on change behavior negated in the messages. The organizers drew conclusion about the degree of achievement of aims related to behavior on the basis of public statistics, which can be affected by factors other than campaign activity.

Ze wstępu: "Środki masowego przekazu odgrywają obecnie bardzo istotną rolę w funkcjonowaniu społeczeństw. Nie bez powodu nazywa się je „czwartą władzą”. Najstarszym z mediów jest prasa i to jej poświęcona jest ta praca. Prasa nie jest medium jednorodnym. Można ją podzielić według różnych kryteriów np.: tematyki, periodyczności lub zasięgu. Wedle tego ostatniego kryterium wyróżniamy najczęściej prasę ogólnokrajową, regionalną i lokalną. Głównym przedmiotem tej pracy będzie ukazanie zależności zachodzących pomiędzy tymi trzema rodzajami prasy. Celem autora jest przedstawienie miejsca dzienników regionalnych w systemie medialnym III Rzeczpospolitej Polskiej. W pracy podjęta została próba pokazania tego miejsca, jako wypadkowej działania kilku czynników. Po pierwsze procesów społecznych takich jak: globalizacja, renesans lokalizmu i globalizacja. Po drugie wpływu na aktualną sytuację najważniejszych wydarzeń z historii polskiej prasy. "(...)

Rozprawa jest zbiorem rozważań dotyczących możliwości diagnozowania głównych wydarzeń czy deficytów w historii państw i społeczeństw na podstawie komunikatów niesionych przez street art. Ustalenia w niej zawarte pozwalają na poznanie przyczyn i kierunków ekspresji niezadowolenia społecznego oraz wpływu polityki państw na rozwój europejskiej sztuki ulicznej w kontekście komunikacji społecznej. Praca ukazuje główne problemy społeczne oraz związane z nimi niepokoje przedstawiane w pracach artystów ulicznych w wybranych państwach europejskich (Wielka Brytania, Niemcy, Polska), w konkretnych warunkach politycznych i bytowych. Tworzy obraz potrzeb i niezadowolenia malowany na murach.Głównym założeniem rozprawy jest możliwość diagnozy kluczowych problemów społecznych w wybranych państwach europejskich na podstawie komunikatów niesionych przez zaangażowany nurt street artu. Dyskurs opracowania ujmuje sztukę uliczną jako medium oddziałujące na publiczność, którego wnikliwy ogląd i analiza pomagają określić główne problemy społeczne w krajach, z których pochodzą jej wytwory. Rozprawa przedstawia newralgiczne kwestie społeczne odzwierciedlone w pracach artystów tworzących w konkretnych warunkach ustrojowych, społecznych i bytowych. Pokazuje, w jaki sposób i z jaką motywacją sztuka uliczna maluje na ulicach obraz potrzeb i niezadowolenia. Jest także próbą prognozy, w jakim kierunku zmierza rozwój sztuki ulicznej, rozpiętej między ekstremami nonkonformizmu jako swej „idei założycielskiej” i komercjalizacji jako signum temporis. The thesis is a compendium of solutions investigating prospects for diagnosing breakthrough events or deficits in the history of states and societies on the basis of messages conveyed by street art. Findings it presents contribute to identification of reasons and trends in manifestations of social discontent as well as the impact of the state policy on development of the European street art in the context of social communication. The thesis depicts key social issues and related unrest reflected by works of street artists from selected European countries (the UK, Germany, Poland) set in the context of specific political and living conditions to present the picture of needs and discontent painted on walls. The dissertation mainly strives to diagnose key social issues in selected European countries showcased by messages of the socially engaged trend street art. Its discourse embraces street art as a vehicle influencing the public whose astute perspective and analysis contribute to identification of key social problems in countries from which discussed works have originated. The thesis presents pivotal social issues reflected by works of artists working in specific political, social and living conditions to reveal how and for what reason street art is painting the picture of needs and discontent in the streets. It also attempts to identify where street art - stretched between the extremes of non-conformism being its “founding idea” and commercialisation being the signum temporis - is going.

Jednym ze sposobów komunikacji szczurów są wokalizacje ultradźwiękowe. Niniejsza praca dotyczy warunków społecznych wpływających na nasilenie wokalizacji 22 kHz, u dorosłych szczurów. Wokalizacje o tej częstotliwości związane są z doświadczaniem negatywnych sytuacji i przyjmuje się, że ich funkcją jest ostrzeganie innych osobników o zagrożeniu, bądź po prostu komunikowanie strachu. Badano, jaki wpływ na tendencje do wokalizowania ma wielkości oraz stałość składu osobniczego grupy, w jakiej żyje zwierzę. Szczury indywidualnie poddawane były działaniu stresora (dotykowego lub dźwiękowego), a następnie, rejestrowana była liczba i czas trwania wokalizacji 22 kHz. Porównane zostało nasilenie wokalizacji u szczurów izolowanych oraz hodowanych w grupach o różnej liczebności, a także w grupach o stałym bądź zmiennym składzie osobników. Dodatkowo szczury przeszły standardowe procedury w otwartym polu i labiryncie krzyżowym, co umożliwiło odniesienie reakcji ultradźwiękowych do innych wskaźników emocjonalności. Wyniki pokazały, że szczury hodowane w warunkach izolacji wokalizują mniej niż te przebywające w grupach, przy czym wielkość grupy nie ma znaczenia. Istotna jest natomiast stałość grupy: szczury mające stała relacje z innymi osobnikami wokalizują mniej od tych, które żyją w grupach o ulegającym ciągłym zmianom składzie osobniczym. Zależność ta dotyczy wyłącznie samców. Porównanie wokalizacji 22 kHz z innymi wskaźnikami reakcji emocjonalnej u szczurów pokazuje, że jest to odrębna miara i nie da się jej wyników przewidzieć na podstawie tradycyjnych metod pomiaru bazujących na zachowaniach szczurów w otwartym polu i labiryncie krzyżowym.

Praca poświęcona jest związkom wczesnej pragmatyki z rozwojem społecznopoznawczym dzieci. Przedstawia teorie i badania wiążące posługiwanie się przez dzieci przedwerbalnymi oraz wczesno werbalnymi zdolnościami w celu adekwatnego oraz efektywnego komunikowania się z innymi osobami z ich rozwojem języka i teorii umysłu. Trzy publikacje składające się na rozprawę dotyczą trzech zagadnień, którym poświęcono jak dotąd najwięcej uwagi i miejsca w literaturze przedmiotu. Pierwszy, teoretyczny artykuł - Recursion as a common ground of mental, communicative and linguistic processes - opisuje jak i dlaczego złożone, rekursywne społeczno-poznawcze procesy, uważane za kluczowe głównie dla rozwoju języka i teorii umysłu, mogą także przejawiać się we wczesnej pragmatyce. Przyjęcie rozwojowej perspektywy pozwala zrozumieć dlaczego o rekursji można mówić nie tylko w kontekście językowej składni, teorii umysłu czy konwersacji, ale także prewerbalnej komunikacji. Drugi, empiryczny tekst - Relevance matters. Eighteenmonth-olds' use o f relevant informative pointing as a predictor o f two-year-olds' language abilities - przedstawia wyniki podłużnego badania nad związkiem pomiędzy posługiwaniem się relewantnymi vs nierelewantnymi gestami wskazującymi przez 18stomiesięczne polskie dzieci a ich późniejszymi zdolnościami językowymi. Zmierzone za pomocą nowego, opracowanego na potrzeby badań zadania, gesty relewantne są istotnym predyktorem rozumienia oraz używania języka. Trzecia publikacja - Ratunku! or Just Tunku! Evidence for the Reliability and Concurrent Validity o f the Language Use Inventory-Polish - stanowi adaptację wystandaryzowanego narzędzia do pomiaru rozwoju pragmatyki jako powiązanej z rosnącymi poznawczo-społecznymi kompetencjami dziecka. Narzędzie posiada dobre wartości psychometryczne i jest wykorzystywane przez badaczy oraz klinicystów w różnych krajach. Tekst ujawnia rozwojową trajektorię pragmatyki u polskojęzycznych dzieci między 20 a 44 miesiącem życia, dając zarazem podstawy do międzykulturowych porównań. Podsumowując, rozprawa jest nowym i wyczerpującym ujęciem złożonych powiązań pragmatyki z różnymi zdolnościami społeczno-poznawczymi dzieci - ukazuje dodatkowe procesy leżące u podłoża jej związków z językiem u polskich dzieci oraz przyczynia się do opracowania polskiej wersji wystandaryzowanego narzędzia umożliwiającego jej pomiar. W ramach podsumowania, praca przedstawia istotne zagadnienia, które należy uwzględnić w przyszłych badaniach wczesnej pragmatyki.
The main focus of the thesis is the exploration of early pragmatics in children, in relation to their socio-cognitive development. It presents a coherent set of theories and research on children's ability to use their preverbal and early verbal skills in order to communicate appropriately and effectively, as related to their language and theory of mind development. The three papers included in the thesis focus on three issues which so far have received most attention and space in the field. The first, theoretical paper - Recursion as a common ground o f mental, communicative and linguistic processes - describes how and why complex, recursive socio-cognitive processes, claimed as involved mostly in language and theory of mind development, can be also identified in early pragmatics. Analyzed from a developmental perspective, the recursive processes are described as crucial not only for linguistic syntax, theory of mind and conversation but also preverbal communication. The second, empirical paper - Relevance matters. Eighteen-month-olds' use o f relevant informative pointing as a predictor o f two-year-olds' language abilities - describes a longitudinal study on the use of relevant vs irrelevant pointing in Polish 18-mont-old children, in relation to their later linguistic abilities. Introducing a new protocol enabling the measurement of relevancy of children's gestures, it reveals the predictive value of relevant pointing for later language production and comprehension. The third paper - Ratunku! or Just Tunku! Evidence for the Reliability and Concurrent Validity o f the Language Use Inventory-Polish - presents an adaptation of a standardized parent-report measure, used to assess children's pragmatic language functioning as influenced by their developing social-cognitive knowledge. The tool demonstrates good psychometric properties and is currently used by researchers or clinicians from different countries. Providing a sound basis for cross-cultural comparisons, the paper reveals the developmental trajectory of pragmatics in Polish-speaking 20 to 44 month-old children. To sum up, the thesis provides a comprehensive and new perspective on the intricate relations of pragmatics to children's developing socio-cognitive skills; reveals new, additional processes underlying its links to language abilities in Polish children; and: makes a first step toward the development of a Polish version of a standardized parent-report questionnaire enabling its assessment. It concludes by proposing some important issues that should be targeted in future research.

Autorka w swojej pracy omawia ankietę, która miała na celu zbadać, w jaki sposób współcześni Polacy rozumieją słowo „autorytet” i z jakimi określeniami kojarzy się ono w świadomości młodzieży. Ankieta objęła trzy grupy badanych: uczniów liceum ogólnokształcącego, szkoły średniej dla pracujących, uczniów dwóch szkół bydgoskich oraz studentów dziennikarstwa i komunikacji społecznej Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy.

Technologia informacyjno-komunikacyjna stanowi siłę napędową współczesnego rynku i usprawnia procesy biznesowe. Nowoczesne platformy internetowe rozpowszechniające ekonomię współdzielenia cieszą się coraz większą popularnością w branży turystycznej. Celem pracy jest ukazanie znaczenia budowania wirtualnej społeczności platformy internetowej Couchsurfing w aspekcie ekonomii współdzielenia w turystyce. W części teoretycznej zaprezentowano przegląd literatury. Część badawcza przedstawia studium przypadku międzynarodowej platformy internetowej Couchsurfing. Badanie pokazuje wpływ technologii informacyjno-komunikacyjnej, umożliwiającej budowanie wirtualnej społeczności w kontekście ekonomii współdzielenia, na branżę turystyczną. Dzięki wykorzystaniu nowych technologii wzrasta popularność i dostępność ekonomii współdzielenia, która przynosi korzyści społeczne, materialne i ekologiczne.

Abstrakt: Raport prezentuje wyniki badań dotyczące polskich i ukraińskich uczniów przebywających w domach podczas lockdownu. Głównym celem badawczym była próba odpowiedzenia na pytanie o to, w jaki sposób sobie radzą uczniowie z zagrożeniem pandemią COVID-19, a także czy pojawiają się różnice między młodzieżą polską i ukraińską w zakresie stosunku do pandemii, dobrostanu psychologicznego, reakcji na zagrożenie, wykorzystywania internetu w kwarantannie, form spędzania czasu wolnego oraz oceny zdalnego nauczania i jego wpływu na szanse życiowe i edukacyjne. Badania w obu krajach zostały przeprowadzone za pomocą ankiety online. W Polsce zrealizowano badania na próbie 1768, a na Ukrainie na próbie 2291 respondentów. Wyniki badań pokazują, że młodzież jest zainteresowana problematyką pandemii, śledzi jej przebieg. Poziom obaw uczniów przed zarażeniem się koronawirusem jest niski. Młodzież cechuje się dobrostanem psychologicznym i preferuje aktywne strategie walki z zagrożeniem. Większość swojego czasu spędza w internecie. Wykorzystuje go głównie do zdalnej edukacji, komunikacji z rówieśnikami oraz rozrywki. W czasie offline uczniowie najczęściej słuchają muzyki, uprawiają aktywność fizyczną i spacerują po okolicy. Niewielka część respondentów angażuje się w pomoc seniorom. Negatywnie oceniają zdalne nauczanie i uważają, że kwarantanna nie wpłynie zbyt silnie na ich szanse życiowe.