Relevant bibliographies by topics / Konnai︠a︡ armii︠a︡

Contents

  1. Journal articles
  2. Dissertations / Theses
  3. Books
  4. Book chapters
  5. Conference papers

Academic literature on the topic 'Konnai︠a︡ armii︠a︡'

Author: Grafiati
Published: 4 June 2021
Last updated: 1 August 2024

Create a spot-on reference in APA, MLA, Chicago, Harvard, and other styles

Select a source type:

Consult the lists of relevant articles, books, theses, conference reports, and other scholarly sources on the topic 'Konnai︠a︡ armii︠a︡.'

Next to every source in the list of references, there is an 'Add to bibliography' button. Press on it, and we will generate automatically the bibliographic reference to the chosen work in the citation style you need: APA, MLA, Harvard, Chicago, Vancouver, etc.

You can also download the full text of the academic publication as pdf and read online its abstract whenever available in the metadata.

Journal articles on the topic "Konnai︠a︡ armii︠a︡"

1

Gorczyca, Wojciech. "Tradycja wojny Starotestamentowej w literaturze rosyjskiej a Armia Konna Izaaka Babla." Slavica litteraria, no. 1 (2019): 89–105. http://dx.doi.org/10.5817/sl2019-1-9.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
2

PTASZEK, Stanisław. "THE MORAL ASPECT OF EDUCATION ABOUT SECURITY. A PERSPECTIVE BASED ON US ARMY PRACTICE." National Security Studies 5, no. 1 (May 15, 2014): 279–87. http://dx.doi.org/10.37055/sbn/135197.

Full text
Abstract:
Artykuł przedstawia swoistą filozofię wychowania obronnego i patriotycznego w armii polskiej i armii USA. Autor próbuje pokazać oczywiste podobieństwa wynikające z istoty armii, ale też różnice w ilości i wielkości problemów obu armii. Zdaniem autora obie armie dzieli taka przepaść kulturowa, taktyczna, że powinny one w swej działalności wychowawczej kierować się swymi celami, dążąc do wypełniania zobowiązań traktatowych NATO.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
3

Ziemke, Earl F., Ia Khoffmann, and E. Gessen. "Istoriia Vlasovskoi armii." Russian Review 50, no. 3 (July 1991): 370. http://dx.doi.org/10.2307/131095.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
4

Ciesielski, Tomasz. "W poszukiwaniu doświadczenia wojskowego czy sławy wojennej. Peregrynacje militarne Polaków w XVIII wieku." Facta Simonidis 16, no. 1 (June 30, 2023): 149–70. http://dx.doi.org/10.56583/fs.2126.

Full text
Abstract:
W artykule zostały omówione podróże oficerów XVIII-wiecznych armii Rzeczypospolitej do krajów europejskich w celu zdobycia wykształcenia fachowego oraz doświadczenia wojennego. W XVIII wieku zjawisko peregrynacji wojskowych nabrało na sile w stosunku do poprzednich stuleci, na co wpływ miały z jednej strony głęboki kryzys wojskowości polskiej, a z drugiej ograniczona liczebność armii koronnej i litewskiej. Nie sposób oszacować skali tego zjawiska i dlatego w artykule ograniczono się do przedstawienia sondażowej grupy kilkudziesięciu oficerów, którzy od schyłku drugiej dekady do lat 80. XVIII wieku podjęli się takich peregrynacji. Najwięcej Polaków służyło w armii saskiej, co było związane z zasiadaniem na tronie Rzeczypospolitej Wettynów, a z armii obcych władców najpopularniejszymi były: francuska, cesarska, pruska i rosyjska.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
5

Wójcik, Tomasz. "Skrwawione miasto. Uniejów i jego rejon w czasie wojny obronnej 1939 roku." Biuletyn Uniejowski, no. 7 (November 23, 2018): 47–63. http://dx.doi.org/10.18778/2299-8403.07.04.

Full text
Abstract:
W czasie wojny obronnej we wrześniu 1939 roku Uniejów i jego okolice były miejscem zaciętych walk pomiędzy oddziałami polskiej armii „Poznań” i niemieckiej 8 armii. Taktyczne znaczenie Uniejowa związane było ze znajdującą się tutaj przeprawą mostową, której utrzymanie miało kluczowe znaczenie dla wojsk polskich, maszerujących znad granicy w kierunku Warszawy. Pierwsza faza walk miała miejsce w dniach 6–7 września, gdy polski 60 pp z 25 DP uniemożliwił oddziałom 30 DP z 8 armii zdobycie i zniszczenie mostu w Uniejowie, a tym samym zapewnił bezpieczeństwo przeprawy oddziałom macierzystej armii. Uniejów był miejscem starcia wrogich sobie sił także nocą i rankiem 10 września. Oddziały kawalerii, podporządkowane armii „Poznań” i osłaniające rozpoczynającą się polską ofensywę (bitwa nad Bzurą), pod Uniejowem powstrzymały idące z odsieczą pod Łęczycę dalsze oddziały Wehrmachtu. Ułani 6 puł pokonali znajdujący się w Uniejowie oddział rozpoznawczy niemieckiej 221 DP. Intensywne walki w rejonie Uniejowa przyniosły znaczne straty wśród ludności cywilnej, zarówno mieszkańców miasta i okolicznych wsi, jak i uciekinierów w zachodnich części Polski. Niemieccy żołnierze dokonali kilku zbrodni wojennych. Autor zidentyfikował oddziały Wehrmachtu, odpowiedzialne za dokonane zbrodnie.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
6

Kloc, Agnieszka. "Cenzura wobec tematu powstania warszawskiego w literaturze pięknej w latach 1956–1958." Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica 22, no. 4 (December 30, 2013): 207–28. http://dx.doi.org/10.18778/1505-9057.22.14.

Full text
Abstract:
Temat powstania warszawskiego od momentu jego zaistnienia podlegał licznym manipulacjom aż do całkowitego wyeliminowania w okresie stalinowskim. Dopiero okres liberalizacji kultury oraz zmniejszenie skali „represji” GUKPPiW doprowadziły do ponownego powrotu wspomnianego zagadnienia w literaturze. Właściwa analiza skupia się na wskazaniu odniesienia cenzury do kreowanego przez autorów obrazu powstania, ale również na określeniu poprzez przykłady wybranych utworów treści akceptowanych, odrzucanych i przeinaczanych przez cenzurę. Na podstawie konfrontacji dokumentów cenzorskich z tekstem wydanych dzieł określona została nie tylko stosowana przez GUKPPiW różnorodna głębokość ingerencji, ale również wskazano metody manipulacji danymi faktami historycznymi na takich płaszczyznach jak: ukazywanie przez twórcę wewnętrznego podziału żołnierzy biorących udział w powstaniu jako waleczne „doły” i „stojące z bronią u nogi” dowództwo, określanie nastawienia autora do Armii Ludowej, I Armii Wojska Polskiego, Armii Krajowej czy Armii Radzieckiej i jej bierności podczas powstania.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
7

Jarno, Witold. "Zaciąg do armii ochotniczej w Okręgu Generalnym Wojska Polskiego nr IV Łódź latem 1920 roku." Roczniki Humanistyczne 68, no. 2 (February 3, 2020): 165–91. http://dx.doi.org/10.18290/rh20682-9.

Full text
Abstract:
Tematem artykułu jest zaciąg do Armii Ochotniczej w Okręgu Generalnym nr IV Łódź latem 1920 r. Prowadził go Okręgowy Inspektorat Armii Ochotniczej w Łodzi (jego komendantem był płk Michał Zienkiewicz), który współpracował w tym zakresie z organizacjami społecznymi oraz lokalnymi strukturami partii politycznych. Inspektorat nadzorował prowadzenie agitacji i werbunku oraz proces formowania oddziałów ochotniczych. Armia Ochotnicza miała wzmocnić siłę polskiej armii w najtrudniejszym momencie wojny polsko-bolszewickiej, gdy Armia Czerwona próbowała zająć stolicę Polski. Akcja zaciągu do Armii Ochotniczej w Okręgu Generalnym nr IV Łódź dała polskiej armii niemal 13,4 tys. ochotników, zaś wliczając harcerzy – niemal 14 tys. Początkowo planowano utworzyć osiem ochotniczych pułków piechoty, lecz ostatecznie udało się sformować jedynie dwa niepełnie pułki (nr 229 i 231) oraz 21 samodzielnych kompanii złożonych z ochotników. Poza ochotniczymi oddziałami piechoty, sformowano również ochotniczy 203 Pułku Ułanów w Kaliszu utworzony przez Szwadron Zapasowy 3 Pułku Ułanów. Przebieg zaciągu – biorąc pod uwagę krótki czas jego trwania od lipca do września – był sukcesem polskich władz wojskowych, gdyż ochotnicy wzmocnili regularną armię w krytycznym momencie wojny. Również społeczeństwo województwa łódzkiego pokazało, iż w chwilach najważniejszych dla Polski zdolne jest do wielkich poświęceń w imię obrony niepodległości kraju.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
8

Salmonowicz, Stanisław. "Pamięć o Armii Krajowej: wkład środowiska toruńskiego." Biuletyn Fundacji Generał Elżbiety Zawackiej 34, no. 72 (March 1, 2024): 25–33. http://dx.doi.org/10.12775/bfegz.2022.003.

Full text
Abstract:
Artykuł jest poświęcony wkładowi środowiska toruńskiego w badania i upamiętnienie Armii Krajowej. Ogromną rolę na tym polu odegrała Elżbieta Zawacka, działająca w tej dziedzinie od lat sześćdziesiątych. Na mocy działań na przełomie lat 1988–1989 (w tym m.in. dzięki opublikowanemu w prasie apelowi Elżbiety Zawackiej w sprawie powołania organizacji kombatanckiej) powołano Fundację „Archiwum i Muzeum Armii Krajowej im. gen. Stefana Roweckiego-Grota” w Warszawie. Wobec braku pewności co do losów warszawskiej Fundacji, Elżbieta Zawacka, Grzegorz Górski i Stanisław Salmonowicz powołali w Toruniu Fundację „Archiwum Pomorskie Armii Krajowej”, która odniosła duży sukces.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
9

Strzeżek, Tomasz. "Armia polska w przededniu wyprawy na gwardię w maju 1831 roku. Charakterystyka głównych rodzajów wojsk." Echa Przeszłości, no. XXII/2 (November 17, 2021): 179–201. http://dx.doi.org/10.31648/ep.7212.

Full text
Abstract:
W artykule przedstawiono krótką charakterystykę piechoty, kawalerii i artylerii armii polskiej w przededniu wyprawy na gwardię w maju 1831 r. Opisano organizację, wyszkolenie, taktykę walki, liczebność poszczególnych rodzajów wojsk, a także proces wprowadzania nowej struktury organizacyjnej armii powstańczej.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
10

Świerbutowski, Adrian. "Pion łączności radiowej w ramach Okręgu Białystok Armii Krajowej-Armii Krajowej Obywateli." Przegląd Historyczno-Wojskowy 23, no. 2 (2022): 162–93. http://dx.doi.org/10.32089/wbh.phw.2022.2(280).0007.

Full text
Abstract:
So far, no complete study has been conducted concerning the history and functioning of the radio communications division of the the Białystok District of the Home Army-the Civic Home Army. This article, which is based on archival materials held in Polish archives, aims to change this state of affairs. These include, first of all, the „Mścisław” dispatches addressed to London or the Home Army Headquarters, which are kept in the resources of the Institute of National Remembrance.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
More sources

Dissertations / Theses on the topic "Konnai︠a︡ armii︠a︡"

1

Konrad, Theres [Verfasser], Armin [Akademischer Betreuer] Wiek, Armin [Gutachter] Wiek, Matthias [Gutachter] Barth, and Segalàs [Gutachter] Jordi. "TIME for REFL-ACTION: Interpersonal competence development in projectbased sustainability courses / Theres Konrad ; Gutachter: Armin Wiek, Matthias Barth, Segalàs Jordi ; Betreuer: Armin Wiek." Lüneburg : Leuphana Universität Lüneburg, 2021. http://d-nb.info/1241329869/34.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
2

Stahr, Konrad [Verfasser], Armin [Akademischer Betreuer] Lohrengel, and Norbert [Akademischer Betreuer] Müller. "Beitrag zur Gestaltung und Dimensionierung von Windentrommeln bei mehrlagiger Bewicklung mit Faserseilen / Konrad Stahr ; Armin Lohrengel, Norbert Müller." Clausthal-Zellerfeld : Technische Universität Clausthal, 2020. http://d-nb.info/1232750824/34.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
3

Bernard, Markus [Verfasser], Armin [Akademischer Betreuer] Zimmermann, Konstantin [Gutachter] Kondak, and Günter [Gutachter] Hommel. "A System of Autonomously Flying Helicopters for Load Transportation / Markus Bernard ; Gutachter: Konstantin Kondak, Günter Hommel ; Betreuer: Armin Zimmermann." Ilmenau : TU Ilmenau, 2013. http://d-nb.info/1178183866/34.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
4

Main, Steven John. "Creation, organisation and work of the Red Army's political apparatus during the Civil War (1918-1920)." Thesis, University of Edinburgh, 1989. http://hdl.handle.net/1842/8314.

Full text
Abstract:
The main aim of this dissertation has been to examine the creation, organisation and work of the Red Army's Civil War political apparatus and assess its overall contribution to the Bolshevik war effort. To this end the dissertation itself consists of 4 main chapters and a number of appendices, detailing not only the work of the main political organs of the Red Army, but also the main personalities involved. The first chapter is an introductory chapter, examining the organ, which many Soviet historians have for a long time considered to be the Bolsheviks' first attempt at the creation of a centralised political organ for the Red Army, namely the Organisation-agitation department of the All-Russian Collegiate for the Formation and Organisation of the Red Army. The work carried out for the first chapter then leads to a discussion of the work of arguably the first real attempt by the Bolsheviks to create a properly functioning political organ specifically for the Red Army, namely the All-Russian Bureau of Military Commissars (VBVK). The chapter has been sub-divided into a number of sections, in order to allow a greater detailed examination of the work, personalities and difficulties that the central political apparatus faced in its attempts to exert some sort of control over the various constituent parts of the front political apparatus-the military commissars, the Party cells and the ever-increasing important political departments in the period 1918-1919. That VBVK was not to be a crowning success is revealed by the necessity that the Bolsheviks felt towards the beginning of 1919 to abolish VBVK and create arguably the centralised political organ of the Red Army during the Civil War period-the Political Administration of the Revolutionary Military Soviet of the Republic (PUR). Created in May 1919, PUR was to face many of the same problems that had beset VBVK a year or so earlier but, on the whole, coped with them better and political and cultural-educational work in the Red Army proceeded apace. The final, conclusive chapter brings all the threads together and assesses the claims made for the political work carried out in the front-line Red Army units during 1918-1920 and, whilst admitting that the Bolsheviks did spend much time on promoting the apparatus in a number of ways, the assertions made by generations of Soviet historians concerning the overall value of the political and cultural-educational work carried out in the Red Army are still too grandiose and that there is a lack of concrete evidence available, proving the worth of the political work carried out and its positive military consequences.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
5

Wajda, Przemysław. "Walki 1. Polskiej Dywizji Pancernej na tle działań brytyjskiej 21. Grupy Armii i kanadyjskiej 1. Armii w Normandii w roku 1944." Praca doktorska, 2010. https://ruj.uj.edu.pl/xmlui/handle/item/54975.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
6

Faszcza, Michał Norbert. "Bunty w późnorepublikańskiej armii rzymskiej (88-30 przed Chr.)." Doctoral thesis, 2014. https://depotuw.ceon.pl/handle/item/844.

Full text
Abstract:
Streszczenie rozprawy doktorskiej mgr. Michała Norberta Faszczy pt. „Bunty w późnorepublikańskiej armii rzymskiej (88–30 przed Chr.)” Rozprawa doktorska została poświęcona zagadnieniu buntów wybuchających w armii rzymskiej w latach 88–30 przed Chr. Zakres chronologiczny pracy pokrywa się z okresem trwania wojen domowych, kiedy to doszło do wyjątkowo dużej liczby przypadków żołnierskiej niesubordynacji. Legiony były także w tym okresie jednym z najważniejszych elementów życia politycznego Republiki. Bunty zostały przeanalizowane przez autora nie – jak to czyniono dotychczas – z punktu widzenia problematyki politycznego wykorzystywania armii, lecz z punktu widzenia relacji wewnętrznych w legionach. Autor pragnął bowiem zweryfikować ugruntowane w literaturze przedmiotu przekonanie o instrumentalnym wykorzystywaniu żołnierzy, mających rzekomo stanowić w relacjach z wodzami element całkowicie bierny. Z tego względu szczególny nacisk został położony na przyczyny wybuchów buntów. Wyjątkowe natężenie żołnierskich rebelii w latach 88–30 przed Chr. wskazywało, że wojsko występowało w relacjach z głównodowodzącymi jako świadomy swoich interesów podmiot. Kluczowego znaczenia nabiera w związku z tym pytanie, do jakiego stopnia to działalność wodzów przyczyniła się do wybuchów tak licznych buntów, a na ile stanowiły one oddolną inicjatywę żołnierzy. Wystąpienia z lat 88–30 przed Chr. zostały przedstawione na tle przemian zachodzących ówcześnie w warunkach pełnienia służby wojskowej, a także kwalifikacji prawnej tego typu przestępstw. Opracowanie zagadnień natury prawnej – nie podejmowanych w odniesieniu do seditiones militiae w dotychczasowej literaturze – uzupełniło obraz zjawiska, ukazując jakimi uprawnieniami dysponowali wodzowie, i jak przekładało się to na obierane przez nich metody rozwiązywania konfliktów z żołnierzami. Autor podjął tym samym polemikę z rozpowszechnionym w nauce wizerunkiem rygorystycznej rzymskiej dyscypliny wojskowej, wskazując na daleko idącą elastyczność w tym zakresie. Kolejna część rozprawy zawiera analizę buntów w świetle zachowanych przekazów źródłowych. Zostały one podzielone według klucza chronologicznego na okresy obejmujące lata: 88–50, 49–45 i 44–30 przed Chr. Największa liczba żołnierskich rebelii miała miejsce przed 49 r. przed Chr., co przeczy opinii, że przyczyną rozprzęgnięcia się dyscypliny był wzrost natężenia konfliktów wewnętrznych. Można zaobserwować wprost przeciwną tendencję, co w połączeniu z wnioskami płynącymi z wcześniejszej partii pracy każe spojrzeć na zjawisko buntów z lat 88–30 przed Chr. w zdecydowanie odmiennym niż do tej pory świetle: w relacjach z wodzami żołnierze występowali często jako pełnoprawny partner, a wszczynane przez nich bunty stanowiły tego logiczną konsekwencję.The summary of the doctoral thesis written by MA Michał Norbert Faszcza “Mutinies in the late republican Roman army (88–30 B.C.)” The subject of the dissertation are mutinies in the Roman army from 88 to 30 B.C., in the period of civil wars when the number of instances of the soldiers’ insubordination was unusually large, and when the legions were one of the most important factors in the political life of the Republic. The mutinies are analyzed by the author not as it used to be done earlier – from the point of view of the political use of the army – but from the point of view of changes of internal relations within the Late Republican legions. The author’s aim was to verify the established opinion that the Roman army of the 1st century B.C. was nothing more than a passive mass manipulated by generals: hence his special emphasis on the causes of the soldiers’ rebellions. The large number of mutinies in 88–30 B.C. suggests that the Roman soldiers were fully aware where their interests lay; if so, the crucial task was, in the author’s opinion, to establish who and to what degree was responsible for the outbreak of particular mutinies: the generals or the soldiers. The mutinies of 88–30 B.C. are presented not only in the context of changes in character of military service during the Late Republic, but also from the viewpoint of the legal qualification of seditiones militiae. An analysis of legal issues – almost entirely absent in modern literature – made it possible to study the subject in its entirety, as it enabled the author to confront the generals’ legal powers with the many ways in which they resolved, or tried to resolve, particular conflicts with mutinous soldiers. The author’s argument is thus also a polemic with the widely-held image of the rigorous Roman military discipline, showing how flexible the system was. The main part of the dissertation is an analysis of particular mutinies in the light of extant literary sources, divided chronologically into three periods: 88–50, 49–45 and 44–30 B.C. The fact that the largest number of mutinies took place before 49 B.C. contradicts the common opinion that the increase of intensity of civil wars went hand in hand, and was the main factor of, a decline of the Roman military discipline. On the contrary, the author’s analysis reveals an opposite tendency, and this, in addition to his earlier conclusions about conditions of republican military service and legal qualification of soldiers’ rebellions, radically changes the perception of the problem. In their relations with the generals, the soldiers were often the stronger partner and mutinies were the logical consequence of this.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
7

Banaszkiewicz, Mikołaj. "Reformy a zmiana społeczna w Rosji Aleksandra II : Dymitr Milutin i gazeta "Gołos" w sporach o kształt armii i oświaty." Praca doktorska, 2015. http://ruj.uj.edu.pl/xmlui/handle/item/44211.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
8

Kosieradzka, Angelika. "Krajobraz socjalistycznego miasta jako przedmiot bułgarskich praktyk artystycznych po 1989 roku. Przypadek Sofii." Doctoral thesis, 2021. https://depotuw.ceon.pl/handle/item/4044.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

Books on the topic "Konnai︠a︡ armii︠a︡"

1

Gnat-Wieteska, Zbigniew. Strzelcy konni w Armii Krajowej. Pruszków: Ajaks, 1996.

Find full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
2

Zarzycki, Piotr. Artyleria konna w kampanii 1939 roku. Warszawa: Wydawn. Barwa i Broń, 2007.

Find full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
3

Witczak-Witaczyński, Narcyz. Szwolezerowie ulani i strzelcy konni w fotografii Narcyza Witczaka-Witaczynskiego. [Warszawa]: Vipart, 2013.

Find full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
4

Serebri͡annikov, V. V. Sot͡siologii͡a armii. Moskva: In-t sot͡sialʹno-polit. issledovaniĭ RAN, 1996.

Find full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
5

Sławiński, Kazimierz. Lotnictwo Armii "Pomorze". Pruszków: Oficyna Wydawnicza "Ajaks", 1992.

Find full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
6

Shunkov, V. N. Oruzhie Krasnoĭ armii. Minsk: Kharvest, 1999.

Find full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
7

Ney-Krwawicz, Marek. Komendanci Armii Krajowej. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, 1992.

Find full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
8

Karpov, Vladimir. General armii Cherni͡akhovskiĭ. Moskva: Veche, 2014.

Find full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
9

Joachim, Hoffmann. Istorii͡a︡ Vlasovskoĭ armii. Parizh: YMCA-Press, 1990.

Find full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
10

Volkov, S. V. d.i.n., ed. Zarozhdenie Dobrovolʹcheskoĭ armii. Moskva: T͡S︡entrpoligraf, 2001.

Find full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
More sources

Book chapters on the topic "Konnai︠a︡ armii︠a︡"

1

"(7901) Konnai [2.58, 0.11, 1.3]." In Dictionary of Minor Planet Names, 36. Berlin, Heidelberg: Springer Berlin Heidelberg, 2006. http://dx.doi.org/10.1007/978-3-540-34361-5_234.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
2

Wybranowski, Dariusz. "Początki i pierwsze lata działalności Armii Republiki Bośni i Hercegowiny." In Bośnia i Hercegowina. 15 lat po Dayton. Przeszłość – teraźniejszość – perspektywy. Studia i szkice. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, 2011. http://dx.doi.org/10.18778/7525-598-0.04.

Full text
Abstract:
Autor w swojej pracy omówił genezę, organizację i strukturę armii bośniackiej w czasie wojny. W swoich rozważaniach odniósł się do problemu udziału formacji mudżahedinów w konflikcie, jak i łamania obowiązującego wówczas embarga na uzbrojenie. Badacz opisał również sytuację powojenną armii bośniackiej, zwracając uwagę m.in. na nieudane próby ujednolicenia struktur wojskowych oraz kwestię odpowiedzialności niektórych dowódców za zbrodnie wojenne.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
3

Gliniecki, Tomasz. "Walczący z depresją. Działania ofensywne Armii Czerwonej na Żuławach Wiślanych w 1945 roku." In Oblicza wojny. Tom 2 – Armia kontra natura. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, 2020. http://dx.doi.org/10.18778/8220-057-7.16.

Full text
Abstract:
Ofensywa sowiecka z końca marca 1945 r. obejmowała część Żuław Wiślanych – zdobyto wówczas kompleks portowy Gdańska i Gdyni, jednak obrońcy wysadzili w powietrze system przeciwpowodziowy i zalali niektóre obszary delty Wisły, położone w depresji, uniemożliwiając Armii Czerwonej atak od zachodu. Ostatni obrońcy Gdańska wycofali się w rejon odcięty wodą. Po kilku dniach walk prowadzonych w kwietniu, duża część dowodzonej przez generała Iwana Fiediunińskiego 2 Armii Uderzeniowej została przeniesiona w inne obszary, a oddziały Wehrmachtu pozostały w ujściu Wisły i u podstawy Mierzei Wiślanej do ostatniego dnia wojny w Europie.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
4

Wybranowski, Dariusz. "Armia Republiki Serbskiej w Bośni (1992–1995) – geneza, struktura i pierwsze lata istnienia." In Bałkany Zachodnie — między przeszłością a przyszłością. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, 2013. http://dx.doi.org/10.18778/7525-969-8.09.

Full text
Abstract:
Autor w swojej pracy nawiązując do sytuacji z początku lat 90. XX wieku na terenie byłej Socjalistycznej Federacji Republiki Jugosławii. Skupia się przede wszystkim na przeanalizowaniu genezy, struktury oraz pierwszych lat istnienia (1992-1995) Armii Republiki Serbskiej w Bośni.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
5

Stefański, Krzysztof. "Duch bushidō armii cesarskiej, czyli tragedia pomyłek." In W kręgu wartości kultury Japonii. W 140. rocznicę urodzin Nishidy Kitarō (1870-1945). Warsaw University Press, 2013. http://dx.doi.org/10.31338/uw.9788323514725.pp.386-409.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
6

Czernielewski, Konrad. "Służba meteorologiczna i hydrograficzna armii II Rzeczypospolitej." In Oblicza wojny. Tom 2 – Armia kontra natura. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, 2020. http://dx.doi.org/10.18778/8220-057-7.13.

Full text
Abstract:
Autor artykułu omówił dzieje służby meteorologicznej i hydrograficznej Wojska Polskiego w latach 1919–1939. Na początku swych rozważań przedstawił krótki zarys rozwoju obserwacji meteorologicznych i hydrograficznych w Polsce od końca średniowiecza do wybuchu I wojny światowej. Ukazał początki formowania państwowej i wojskowej służby meteorologicznej i hydrograficznej w 1919 r. Szczególnie dużo uwagi poświęcił działalności Państwowego Instytutu Meteorologii – instytucji ściśle współpracującej z Ministerstwem Spraw Wojskowych, Sztabem Generalnym Wojska Polskiego i jego oddziałami. Przedstawiono także historię służb hydrograficznych Polskiej Marynarki Wojennej. Polska miała przed 1939 r. duże osiągnięcia w badaniach hydrograficznych. Już w 1926 r. została członkiem Międzynarodowego Biura Hydrograficznego z siedzibą w Monako. Oficjalnym reprezentantem Polski w Międzynarodowym Biurze było Biuro Hydrograficzne Marynarki Wojennej. Autor dużo uwagi poświęcił działalności służb meteorologicznych na rzecz polskiego lotnictwa – głównie wojskowego, ale także współpracy meteorologów wojskowych z polską artylerią oraz służbą uzbrojenia. Omówił problematykę szkolenia służb meteorologicznych i hydrograficznych w Polsce w latach 1918–1939. Przedstawił również strukturę organizacyjną wspomnianych służb oraz ich kadrę dowódczą. Przybliżył czytelnikom kwestie techniczne: przedstawił oprzyrządowanie, sposoby i metody obserwacji zjawisk przyrodniczych, a także ich zapisywanie. We wnioskach końcowych przedstawił swoją ocenę działalności służb meteorologicznych oraz hydrograficznych Wojska Polskiego. Ocenił je bardzo wysoko – były dobrze zorganizowane i dobrze wyposażone w sprzęt specjalistyczny, współpracowały z licznymi instytucjami naukowymi. Wysoko oceniane były w okresie międzywojennym przez przedstawicieli armii europejskich. Świadczy o tym fakt, iż o informację o organizacji polskich służb meteorologicznych i hydrograficznych poprosił na początku marca 1938 r. attaché wojskowy Finlandii.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
7

Srogosz, Tadeusz. "Rzeczpospolita wobec aneksji Krymu przez Rosję w 1783 roku." In Władza i polityka w czasach nowożytnych. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, 2011. http://dx.doi.org/10.18778/7525-581-2.06.

Full text
Abstract:
Autor opisuje genezę oraz sposób przeprowadzenia aneksji Krymu przez Rosję w 1783 r. Badacz zwraca uwagę na reakcję państw europejskich, skupiając się głównie na Rzeczpospolitej. Przy okazji analizuje działania armii litewskiej i koronnej, co później mogło mieć znaczenie dla dowódców rosyjskich.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
8

"Krasnoy Armii (Red Army) Strait (former Jurgens Bay)." In The Western Arctic Seas Encyclopedia, 205. Cham: Springer International Publishing, 2017. http://dx.doi.org/10.1007/978-3-319-25582-8_110091.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
9

Wołkonowski, Jarosław. "Pierwszy partyzancki oddział Armii Krajowej „Kmicica” na Wileńszczyźnie." In Żołnierze Armii Krajowej na Kresach Wschodnich podczas II wojny światowej: Historia – polityka – pamięć, 183–212. Ksiegarnia Akademicka Publishing, 2021. http://dx.doi.org/10.12797/9788381384681.06.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
10

Bąk, Arkadiusz. "Kresowiana w zbiorach Muzeum Armii Krajowej. Zarys problematyki." In Żołnierze Armii Krajowej na Kresach Wschodnich podczas II wojny światowej: Historia – polityka – pamięć, 379–99. Ksiegarnia Akademicka Publishing, 2021. http://dx.doi.org/10.12797/9788381384681.13.

Full text
Abstract:
MEMORABILIA OF POLISH EASTERN BORDERLANDS IN THE COLLECTIONS OF THE HOME ARMY MUSEUM – AN OUTLINE OF THE ISSUES The article is devoted to the presentation of Eastern Borderlands memorabilia from the collections of the Home Army Museum in Krakow. The author briefly presents the history of the facility, and then describes the most interesting and characteristic exhibits and archives from the former borderlands, entered into museum inventory books, secured and stored both in the warehouse and exhibition space. The artifacts have been grouped one by one in the following sections: Photography, Prints, Documents, Military, Historical Memorabilia, and Medallions and Phaleristics. The vast majority of these artifacts date back to the interwar period. Some of the documents were created during World War II. The aim of the study is to present the exhibits of the Krakow museum from the eastern territories of the Second Polish Republic, and to encourage further research on this issue.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

Conference papers on the topic "Konnai︠a︡ armii︠a︡"

1

Marcinkiewicz-Kaczmarczyk, Anna. "Pomocnicza Służba Kobiet w Polskich Siłach Zbrojnych na Zachodzie (1940–1946). Aktualny stan badań i charakterystyka archiwaliów." In Ogólnopolska Konferencja Naukowa „Badania historii kobiet polskich na tle porównawczym. Kierunki, problematyka, perspektywy”, Białystok, 11–13 czerwca 2021. Instytut Badań nad Dziedzictwem Kulturowym Europy, 2021. http://dx.doi.org/10.15290/bhkpntp.2021.12.

Full text
Abstract:
Historia Pomocniczej Służby Kobiet w Polskich Siłach Zbrojnych na Zachodzie nie została dotychczas gruntownie zbadana i opisana. Nie powstała jeszcze żadna monografia na ten temat. Najbardziej znanymi opracowaniami są Pomocnicza Wojskowa Służba Kobiet 2 KP (1941–1945) Anny Bobińskiej oraz Pomocnicza Służba Kobiet w Polskich Siłach Zbrojnych w okresie II wojny światowej Wandy Maćkowskiej. Obydwa zostały napisane przez świadków tamtych wydarzeń (Anna Bobińska należała do PSK), a więc nie są obiektywne i ograniczają się jedynie do ogólnego opisu dziejów formacji, a w zasadzie przedstawienia najważniejszych dokumentów – głównie rozkazów organizacyjnych i sprawozdań. W 1941 r. zaczęto przyjmować kobiety do Armii Andersa i wydawać rozkazy i zarządzenia regulujące zasady ich służby. Jednocześnie od 1942 r. powstawały pododdziały kobiece w Wielkiej Brytanii, gdzie w listopadzie tego roku utworzono Komendę Główną PSK w Londynie. Ostateczny rozkaz organizacyjny regulujący zasady służby kobiet w PSZ na Zachodzie został wydany w lipcu 1944 r.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
2

Marcinkiewicz-Kaczmarczyk, Anna. "Związek Legionistek Polskich (1921-1939) – działalność szkoleniowa, charytatywna i kultywowanie tradycji niepodległościowych." In Ogólnopolska Konferencja Naukowa pt. „Ruchy kobiece na ziemiach polskich w XIX i XX w. Stan badań i perspektywy (na tle porównawczym)”. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku, 2020. http://dx.doi.org/10.15290/rknzp.2020.05.

Full text
Abstract:
Związek Legionistek Polskich (ZLP) został utworzony przez ppłk Aleksandrę Zagórską – byłą komendantkę Ochotniczej Legii Kobiet – pierwszej kobiecej regularnej formacji wojskowej na ziemiach polskich. OLK powstała w trakcie wojny polsko-ukraińskiej w 1918 r., a została zlikwidowana w 1922 r. Likwidacja OLK bardzo rozczarowała jej kadrę dowódczą, która planowała rozbudowanie i utrzymanie formacji również w okresie pokojowym. Byłe legionistki nie zrezygnowały z działalności wojskowej i w okresie międzywojennym wspierały działania na rzecz rozwoju edukacji obronnej kobiet. Od 1922 r. rozwijał się ruch Przysposobienia Wojskowego Kobiet, a po przewrocie majowym powstał ZLP. Zjazd organizacyjny ZLP odbył się w dniach 6-8 kwietnia 1929 r. w Warszawie. Podstawę prawną jego funkcjonowania stanowiły statut i regulamin opracowane do końca 1929 r. Związek składał się z oddziałów funkcjonujących w różnych miastach, a te składały się z 20-osobowych drużyn kierowanych przez drużynowe. Oddziały musiały liczyć co najmniej 20 członkiń i były podporządkowane najwyższym organom władzy w Związku, do których należały: Zjazd Walny Delegatek, Zarząd Główny, Komisja Rewizyjna. Przez cały okres funkcjonowania ZLP jego działalność skupiała się głównie na akcji samopomocowej oraz propagowania tradycji OLK. W znacznie mniejszym stopniu rozwijano działalność szkoleniową. Zasługi byłych legionistek w promowaniu edukacji wojskowej kobiet w okresie dwudziestolecia międzywojennego spowodowały, że miejsce kobiet w armii zostało ostatecznie zalegalizowane. W 104 art. ustawy „O powszechnym obowiązku wojskowym” uchwalonej 9 kwietnia 1938 r. stwierdzono, że kobiety, które ukończyły szkolenie wojskowe, podlegają obowiązkowi odbycia pomocniczej służby wojskowej w zakresie: obrony przeciwlotniczej i przeciwgazowej oraz służby łączności, wartowniczej, technicznej, przeciwpożarowej, sanitarnej, transportowej oraz biurowej. Wprowadzenie obowiązku pomocniczej służby wojskowej kobiet było dużym sukcesem, gdyż prawnie usankcjonowało ich działalność wojskową. Uchwalenie jej w dwudziestą rocznicę powstania OLK było ukoronowaniem dążeń byłych ochotniczek działających zarówno w PWK, jak i ZLP.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
You might also be interested in the extended bibliographies on the topic 'Konnai︠a︡ armii︠a︡' for particular source types:
Journal articles Books
We offer discounts on all premium plans for authors whose works are included in thematic literature selections. Contact us to get a unique promo code!

To the bibliography