To see the other types of publications on this topic, follow the link: Kopalnie.
Journal articles on the topic 'Kopalnie'
Create a spot-on reference in APA, MLA, Chicago, Harvard, and other styles
Consult the top 50 journal articles for your research on the topic 'Kopalnie.'
Next to every source in the list of references, there is an 'Add to bibliography' button. Press on it, and we will generate automatically the bibliographic reference to the chosen work in the citation style you need: APA, MLA, Harvard, Chicago, Vancouver, etc.
You can also download the full text of the academic publication as pdf and read online its abstract whenever available in the metadata.
Browse journal articles on a wide variety of disciplines and organise your bibliography correctly.
1
Widera, Marek, and Michał Szczurek. "Anthropogenic mineral deposits in Wielkopolska lignite mines – current state of research." Gospodarka Surowcami Mineralnymi - Mineral Resources Management 30, no. 1 (2014): 21–38. http://dx.doi.org/10.2478/gospo-2014-0001.
Full textAbstract:
Streszczenie W pracy tej przedstawiono aktualny stan badań, twrorzenia i wykorzystania złóż antropoge- nicznych w dwóch istniejących wielkopolskich kopalniach węgla brunatnego, tj. PAK KWB Konin SA. i PAK KWB Adamów S.A. Oczywiście w złożach antropogenicznych składowano tzw. kopaliny towarzyszące, które wydobyto przy okazji eksploatacji węgla brunatnego będącego kopaliną główną. Badaniom poddano tylko tc złoża antropogeniczne, w których zgromadzono kopaliny w ilości wyrażonej w tysiącach metrów' sześciennych. W kopalni Konin są to następujące złoża antropo- geniczne: Honoratka, Kleczew i Bilczcw. W złożu Honoratka odłożono ncogcńskic iły i piaski, a w złożu Kleczew wyłącznic ncogcńskic iły. Kopaliny z obu wymienionych złóż służą do produkcji ceramiki budowlanej w cegielni „Honoratka-Wicncrbcrgcr”. Z kolei w złożu Bilczcw odłożono czwartorzędowe piaski, które obecnie nic są wykorzystywane. W przypadku kopalni Adamów można mówić o dwóch małych złożach antropogenicznych, tj. Janiszcw' i Władysławów. W złożu Janiszcw znajdują się iły ncogcńskic, któro do 2007 roku wykorzystywała cegielnia w Wiclcninic. Natomiast w' złożu Władysławów odłożono czwartorzędowe piaski i żwiry. W czasie prowadzenia badań terenowych, w'c wrześniu 2012 roku, złoże to było eksploatowane. Łącznic w' złożach antropogenicz- nych w kopalni Konin znajduje się ponad 3,36 min m3 iłów i 0,64 min m3 piasków ncogcńskich, a także 0,7 min m3 piasków czwartorzędowych. Natomiast w kopalni Adamów, w sąsiedztwie odkrywek, zgromadzono ponad 18 tys. m3 iłów' ncogcńskich i mniej niż 12 tys. m3 czwartorzędowych piasków i żwirów. Dlatego ze względu na duże zasoby kopalin tow'arzyszących zaleca się tworzenie złóż antropogenicznych przez kopalnie węgla brunatnego. Niemniej jednak powinien zostać uregu- lowany ich status prawny oraz stworzone odpowiednie zachęty finansowe.
2
Zaleska-Bartosz, Joanna, and Grzegorz Kołodziejak. "Emisje hałasu w górnictwie nafty i gazu – kopalnie." Nafta-Gaz 74, no. 5 (2018): 380–85. http://dx.doi.org/10.18668/ng.2018.05.05.
Full text
3
TUTAK, Magdalena. "ANALIZA PORÓWNAWCZA ILOŚCI UJĘTEGO METANU PRZEZ KOPALNIE WĘGLA KAMIENNEGO." Scientific Papers of Silesian University of Technology. Organization and Management Series 2018 (2018): 661–74. http://dx.doi.org/10.29119/1641-3466.2018.117.44.
Full text
4
Świątkowski, Zbigniew. "Kopalnie Węgla brunatnego-szansa czy zagrożenie dla rozwoju turystyki?" Zeszyty Naukowe. Turystyka i Rekreacja 11, no. 1 (2013): 103–19. http://dx.doi.org/10.5604/01.3001.0005.4177.
Full textAbstract:
W artykule ukazano problemy związane z projektem budowy kopalni węgla brunatnego i elektrowni wykorzystującej ten surowiec na terenie gmin Brody i Gubin. Gminy te położone są na terenie województwa lubuskiego. Projektowane działania zniszczą bezpowrotnie dotychczasowy zrównoważony model rozwoju turystyki na wspomnianym obszarze. Model ten opiera się na wykorzystaniu walorów środowiska przyrodniczego, szczególnie dominujących na terenie obu gmin obszarów leśnych. Dezintegracji ulegnie także lokalna społeczność wraz z jej walorami kulturowymi. Z drugiej zaś strony proces rekultywacji terenów pokopalnianych umożliwi w perspektywie kilkudziesięciu lat rozwój nowych form turystyki opartych na nowej specyfice tego miejsca.
5
Lewicka, Ewa. "Colour After Firing Versus Mineral Composition of Feldspar Raw Materials from the Sobótka Region." Gospodarka Surowcami Mineralnymi - Mineral Resources Management 29, no. 1 (2013): 35–51. http://dx.doi.org/10.2478/gospo-2013-0001.
Full textAbstract:
Streszczenie Artykuł zawiera charakterystykę mineralogiczno-petrograficzną granitoidów występujących w czterech złożach eksploatowanych przez Strzeblowskie Kopalnie Surowców Mineralnych w Sobótce, ze szczególnym uwzględnieniem minerałów będących nośnikami żelaza oraz innych pierwiastków, których obecność ma wpływ na barwę kopaliny po wypaleniu. W tym celu wykonano badania mikroskopowe w świetle przechodzącym, analizę składu chemicznego oraz obserwacje przy użyciu mikroskopu scanningowego (SEM/EDS). Te ostatnie okazały się kluczowe dla pełnej identyfikacji składników mineralnych badanych skał. Stwierdzono, że głównymi nośnikami żelaza są: pobiotytowy chloryt i biotyt, jasne miki (serycyt, muskowit) oraz granaty i inne minerały ciężkie (rutyl, apatyt, epidot, monacyt, cyrkon, piryt, tytanomagnetyt, sfaleryt), występujące w postaci drobnych ziaren rozproszonych w skale bądź tworzące większe skupienia i wypełnienia przecinających ją spękań i szczelinek. Badania te wykazały również, że w strukturze zidentyfikowanych faz mineralnych tkwią inne pierwiastki barwiące, takie jak: mangan (granaty, chloryty, miki), tor i uran (monacyt, ksenotym, cyrkon), cer (monacyt), neodym (monacyt, ksenotym). Ich obecnością można tłumaczyć odmienne parametry barwy L*a*b* oznaczone dla badanych próbek po wypaleniu metodą spektrofotometryczną, mimo zbliżonej lub identycznej zawartości tlenku żelaza. Potwierdzenie tej hipotezy wymagałoby jednak przeprowadzenia badań składu chemicznego skał na zawartość pierwiastków podrzędnych i śladowych, a w szczególności oznaczenie Mn i REE (Ce, Pr, Nd). Minerały będące nośnikami tych pierwiastków występują bowiem w badanych kopalinach w niewielkich ilościach.
6
Szewczyk, Magdalena, and Małgorzata Kacprzak. "Opencast Mining of Limestone and Marl in Poland. Resources, Exploitation and State of Management of Deposits." Gospodarka Surowcami Mineralnymi - Mineral Resources Management 29, no. 2 (2013): 69–77. http://dx.doi.org/10.2478/gospo-2013-0021.
Full textAbstract:
Streszczenie Rozbudowane górnictwo surowców skalnych w Polsce obejmuje przede wszystkim tereny południowej i centralnej części kraju. Szczególnie mocno rozwinięty jest tu przemysł wydobywczy surowców węglanowych, gdzie geologiczne zasoby bilansowe wapieni i margli na koniec 2011 r. wyniosły powyżej 18 mln t. W czołówce pod względem eksploatacji skał wapiennych znajduje się m.in. region opolski, krakowsko-częstochowsko-wie- luński, świętokrzyski i lubelski. Sektor cementowo-wapienniczy w tych regionach obejmuje największe kopalnie z rocznym wydobyciem przekraczającym 1 mln t/rok. Pod względem wielkości wydobycia górnictwo wapieni i margli w Polsce zajmuje znaczną pozycję z rocznym wydobyciem na poziomie 49 mln t/rok. Największy udział w wydobyciu wapieni i margli przypada dla województw: świętokrzyskiego powyżej 22 mln t/rok i opolskiego powyżej 9 mln t/rok. Zakłady górnicze eksploatujące kopaliny dla przemysłu cementowego i wapienniczego w całości są sprywatyzowane, a ich właścicielami są renomowane europejskie i światowe firmy, których inwestycje produkcyjne i proekologiczne powodują, że branża ta staje się jedną z najnowocześniejszych w Polsce. Pomimo postępującego rozwoju branży cementowo-wapienniczej stan zagospodarowania złóż wapieni i margli kształtuje się na średnim poziomie. Obecnie eksploatowanych jest około 33,6 % rozpoznanych złóż, gdzie udział złóż rozpoznanych zarówno wstępnie jak i szczegółowo, w zasobach geologicznych bilansowych, przekracza 60%. Na stan zagospodarowania surowców cementowo-wapienniczych mają wpływ przede wszystkim ograniczenia sozologiczne, z tego względu, że złoża często położone są w regionach o szczególnych wartościach przyrodniczych oraz wysokie koszty nabycia terenów i opłaty ponoszone w związku z koniecznością zmiany funkcji terenu. Dlatego często koszty związaneznabyciemterenuizmianąjego przeznaczeniaczyniąeksploatację złoża nieopłacalną.
7
Szybisty, Tomasz. "Granica życia i śmierci. Motyw kryształowej tafli w opowiadaniu E.T.A. Hoffmanna „Kopalnie w Falun”." Załącznik Kulturoznawczy, no. 6 (2019): 339–52. http://dx.doi.org/10.21697/zk.2019.6.17.
Full textAbstract:
The article seeks to analyse the symbolic significance of the crystalline membrane featured in Elis Fröbom’s dream; he is the main character of E.T.A. Hoffmann’s short story entitled The Mines of Falun. There prevails extensive consensus in the critical literature, that the dreamy landscape of the cave externalises the deepest layers of Elis’ psyche; in addition, this scene presents a key to the understanding of the whole story. The application of hermeneutical close reading and the augmentation of this analysis through invoking the vintage symbolic that accreted around the notion and image of crystal in the literature, philosophy and the science of the Romanticism era warrant the postulation of a thesis, that the mute queen appearing in the aforementioned intriguing vision can be construed as a corporeal symbolisation of death, deeply yearned for by the main character. As far as the crystalline membrane partitioning the cave into two realms is concerned, we may hazard a surmise that it functions as a peculiar delineation of life, the frontier where the inorganic world transitions into its organic extension.
8
Radecki, Gabriel. "Pojęcie wydobywania kopalin ze złóż w kontekście prawa wodnego." Prawne Problemy Górnictwa i Ochrony Środowiska, no. 1-2 (December 30, 2020): 127–41. http://dx.doi.org/10.31261/ppgos.2020.01-02.09.
Full textAbstract:
W ostatnim numerze „Prawnych Problemów Górnictwa i Ochrony Środowiska” Sebastian Wójcik-Jackowski w interesujący sposób zajął się problematyką podwójnej reglamentacji przez przepisy ustaw z dnia 9 czerwca 2011 r. — Prawo geologiczne i górnicze oraz z dnia 20 lipca 2017 r. — Prawo wodne działalności polegającej na wydobywaniu z wód powierzchniowych kamieni, żwiru, piasku i innych materiałów, dalej dla uproszczenia określanych także jako kruszywa. Działalność ta może być mianowicie postrzegana zarówno jako wydobywanie kopalin ze złóż w rozumieniu pierwszej z powołanych ustaw, która podlega przewidzianym przez nią wymogom, m.in. łączącym się z obowiązkiem uzyskaniakoncesji, jak i jako korzystanie z wód, mogące wymagać pozwolenia wodnoprawnego. S. Wójcik-Jackowski już w punkcie wyjścia swoich rozważań nawiązał zarazem do wcześniejszego artykułu, jaki ukazał się na ten temat na łamach PPGiOŚ, podając w wątpliwość przyjęte w nim założenie, że kruszywa stanowią złoże kopaliny. Podsumowując natomiast swój wywód, przyznał, że zagadnienie pozostaje nadal otwarte, co można potraktować jako zaproszenie do dalszej dyskusji i do jej kontynuacji w kolejnym opracowaniu, składającym się już przez to na cykl publikacji naświetlających zagadnienie z różnych perspektyw i wyodrębniających się w zwarty wątek tematyczny, jaki Czytelnik PPGiOŚ mógłby prześledzić. Stanowisko S. Wójcika-Jackowskiego, które nie budzi zastrzeżeń, zwłaszcza jeśli chodzi o analizę przepisów Prawa wodnego i specjalistycznychkwestii hydrologicznych, skłania zaś do dalszych refleksji, szczególnie z punktu widzenia Prawa geologicznego i górniczego. Refleksje te, ze względu na przedstawioną tezę wyjściową, negującą — jak się okaże, w przeważającym stopniu słusznie — uznanie materiałów wydobytych z wód za złoża kopalin, muszą mieć charakter głównie terminologiczny i koncentrować się na wyjaśnieniu treści i zakresu pojęć, które w istocie mają zasadnicze znaczenie dla zastosowania do określonej działalności przepisów Prawa geologicznego i górniczego regulujących wydobycie kopalin ze złóż. Zależy to bowiem od ustalenia po pierwsze, że przedmiotem działalności jest kopalina, po drugie że kopalina znajduje się w złożu i po trzecie — że działalność polega na wydobyciu. Dopiero wówczas można też rozstrzygać ewentualną kolizję pomiędzy Prawem geologicznym i górniczym a Prawem wodnym, która wchodzi przecież w rachubę jedynie wtedy, gdy dany stan faktyczny wyczerpuje hipotezy przepisów zamieszczonychw obu tych aktach prawnych. Problem zbiegu tych przepisów w rozpatrywanej materii powstaje wszak, gdy jedna działalność może być kwalifikowana jednocześnie jako korzystanie z wód i wydobywanie kopalin ze złóż. W opracowaniu zostaną omówione trzy przywołane wyżej pojęcia, z niezbędnym uwzględnieniem Prawa wodnego. Wcześniej jednak, tytułem krótkiego wprowadzenia merytorycznego, przedstawienia wymaga problem, który S. Wójcik-Jackowski zamierzał rozstrzygnąć, i wcześniejsze próby podejmowane w doktrynie w tym zakresie. Pozwoli to ocenić, czy i w jakim stopniu problem ten został rozwiązany.
9
Minor, Tomasz. "Wykorzystanie czujników korozymetrycznych w ocenie skuteczności ochrony katodowej." Nafta-Gaz 77, no. 9 (2021): 600–606. http://dx.doi.org/10.18668/ng.2021.09.05.
Full textAbstract:
Prawidłowa ocena skuteczności ochrony katodowej konstrukcji ułożonych w gruntach jest trudna, a jej skomplikowanie uzależnione jest od badanego obiektu. Jednymi z najbardziej trudnych do oceny obiektów są obiekty złożone, do których można zaliczyć między innymi: magazyny gazu wraz z orurowaniem, tłocznie gazu, stacje rozdziału gazu, zespoły przyłączeniowe tłoczni, kopalnie gazu itp. Chroniona infrastruktura podziemna obiektów złożonych często połączona jest z dużą ilością taśm uziemiających (kilka kilometrów), dużą ilością żelbetu oraz inną infrastrukturą podziemną, czego efektem są pojawiające się w ziemi prądy wyrównawcze, ogniwa korozyjne. W takich przypadkach dla poprawnej oceny skuteczności ochrony katodowej należy zastosować kilka technik pomiarowych, wykorzystując dodatkowe urządzenia pomiarowe. W artykule opisano metody wykonywania pomiarów skuteczności ochrony katodowej oraz korozymetrii rezystancyjnej, jako uzupełnienie podstawowej diagnostyki. Na podstawie badań terenowych wykonywanych w okresie około 5 lat przedstawiono przypadki, w których wyniki uzyskane za pomocą czujników korozymetrycznych uzupełniły podstawową diagnostykę, potwierdzając zasadność ich stosowania w ocenie skuteczności działania systemu ochrony katodowej.
10
Gawenda, Tomasz, Dariusz Foszcz, and Konrad Głuc. "Comparison of energetic efficiency of stationary and mobile systems on the example of mineral aggregates production in Kieleckie Kopalnie Surowców Mineralnych S.A." AGH Journal of Mining and Geoengineering 37, no. 2 (2013): 25. http://dx.doi.org/10.7494/mining.2013.37.2.25.
Full text
11
Makieła, Zbigniew. "Funkcjonowanie Przedsiębiorstwa Poszukiwań i Eksploatacji ZłóŜ Ropy Naftowej i Gazu Petrobaltic w okresie transformacji gospodarczej na tle rozwoju przemysłu naftowego." Studies of the Industrial Geography Commission of the Polish Geographical Society 8 (January 1, 2006): 204–11. http://dx.doi.org/10.24917/20801653.8.19.
Full textAbstract:
Górnictwo ropy naftowej i gazu ziemnego w Polsce należy do najstarszych na świecie przemysłów naftowych wydobywających ropę i gaz metodami wiertniczymi. Początek zorganizowanego przemysłu naftowego w Polsce przypada na rok 1852, kiedy Ignacy Łukasiewicz przeprowadził pierwszą destylację ropy otrzymując z niej naftę, którą następnie w 1853 roku zastosował jako paliwo do skonstruowanej przez siebie lampy naftowej (Ney 1973). W 1854 r. powstała pierwsza w Polsce kopalnia ropy naftowej w Bóbrce, a w roku 1855 pierwsza rafineria ropy („destylarnia”, jak wówczas nazywano) w Klęczanach k. Grybowa, założona przez I. Łukasiewicza. Początkowo metody wydobywania ropy naftowej były bardzo prymitywne. Pierwsze szyby stanowiły kopane ręcznie studnie, głębokości kilkudziesięciu metrów, tzw. kopanki. Ropę wydobywano z nich przez łyżkowanie, przy pomocy ręcznych kołowrotów. Jeden z pierwszych w Polsce kopany ręcznie szyb „Franek” zachował się do dziś na terenie kopalni w Bóbrce, gdzie obecnie znajduje się Muzeum Polskiego Przemysłu Naftowego...
12
Kurek-Obrocka, Agata. "Nowe oblicze Górnego Śląska w świetle procesów rewitalizacyjnych." Przedsiębiorczość - Edukacja 14 (December 21, 2018): 109–24. http://dx.doi.org/10.24917/20833296.14.8.
Full textAbstract:
Trwające od lat 60. XX w. w Europie Zachodniej, a od lat 90. w Polsce procesy restrukturyzacji obiektów poprzemysłowych i innych należą obecnie do jednych z najważniejszych zjawisk gospodarczych, przekształcających funkcjonalną przestrzeń miast i starych okręgów przemysłowych. W naszym kraju ich efekty widoczne są najbardziej na Górnym Śląsku i w przemysłowej Łodzi. Górny Śląsk, będący największym w Polsce skupiskiem tradycyjnego przemysłu górniczego, hutniczego, maszynowego czy chemicznego, zmienia już od prawie 30 lat swój profil gospodarczy, restrukturyzuje przemysł i znacznie go unowocześnia. Wiąże się z tym zamykanie starych obiektów poprzemysłowych, które poddawane są rewitalizacji i najczęściej zyskują nowe funkcje społeczno-gospodarcze. Procesowi temu poddawane są też inne obiekty oraz duże nieraz przestrzenie, które uległy dewastacji i zniszczeniu, a którym przywraca się dawne wartości historyczno-architektoniczne. W niniejszym artykule najwięcej uwagi poświęcono zdiagnozowaniu różnych rodzajów obiektów poprzemysłowych istniejących na Górnym Śląsku oraz innych obiektów, poddawanych tutaj rewitalizacji. Określono też możliwe kierunki ich zagospodarowania i przystosowania do nowych funkcji. Podane zostały przykłady efektów rewitalizacji obiektów spotykanych na terenie GOP, takich jak: kopalnie, huty, fabryki, obiekty przemysłu maszynowego, a także nieużytki poprzemysłowe. W pracy wskazano również na najważniejsze rezultaty zrealizowanych już projektów, które zmieniają strukturę funkcjonalną Górnego Śląska i kształtują jego nowe oblicze społeczno-gospodarcze. Wśród nich bardzo ważnym kierunkiem przekształceń tego obszaru przemysłowego jest turystyka, czyniąca ten region najważniejszym w Polsce skupieniem obiektów dokumentujących dawne tradycje przemysłowe, kulturowe i cywilizacyjne, pokazujące jego unikalne, nie tylko w skali kraju, ale i Europy, cechy.
13
Kopacz, Michał. "The impact assessment of quality parameters of coal and waste rock on the value of mining investment projects – hard coal deposits." Gospodarka Surowcami Mineralnymi 31, no. 4 (2015): 161–88. http://dx.doi.org/10.1515/gospo-2015-0037.
Full textAbstract:
Streszczenie Artykuł stanowi próbę oceny wpływu parametrów geologicznych i górniczych na poziom przychodów, kosztów oraz wartość przedsięwzięć inwestycyjnych w górnictwie węgla kamiennego. Teza pracy wiąże się z przekonaniem autora, iż w obszar czynników istotnie współokreślających ocenę przychodów, kosztów i efektywność eksploatacji należy wpisać, obok parametrów jakościowych węgla, także uzysk kopaliny. Pomijanie lub pobieżna ocena parametrów jakościowych węgla w pokładach oraz wpływu uzysku na postęp i koszty wydobycia może istotnie zniekształcać ocenę potencjału konkretnych aktywów geologiczno-górniczych. Dotyczy to w szczególności wydobycia w nowych rejonach wydobywczych lub też nowych złożach. Do badań symulacyjnych zbudowano dedykowany model oceny pozwalający skwantyfikować kierunek i siłę wpływu wartości opałowej, zawartości popiołu i siarki oraz współczynnika uzysku węgla netto (UWN) na poziom i zmienność łącznych przychodów, kosztów i ostatecznie wartość projektów geologiczno-górniczych. W tym celu opracowano również autorskie formuły szacowania kosztów stałych i zmiennych w funkcji zmiennego UWN. Rezultaty badań przedstawiono ostatecznie w konwencji analizy scenariuszowej. Uzyskane wyniki wskazują na istotny wpływ wartości opałowej i ilości skały płonnej mierzonej zmiennością uzysku węgla netto na poziom generowanych przychodów, kosztów oraz prognozowane miary oceny działalności operacyjnej hipotetycznej kopalni węgla kamiennego. Wykazano, że zmiana o 1 GJ wartości opałowej może powodować od 3,57% do 4,76% wzrostu/spadku łącznych przychodów. W przypadku złóż węgla kamiennego, dla których realny uzysk węgla może wahać się w przedziale 60–80% można oczekiwać zmiany kosztów wydobycia węgla nawet o 53,0% w tym zakresie. Błąd oszacowania NPV, przy zmienności wartości opałowej w przedziale 21–27 GJ/Mg, może wahać się w przedziale 0–78%, natomiast spadek uzysku węgla o 18 pkt. może obniżać wycenę działalności operacyjnej kopalni nawet o 872,4%, co wynika z cech metody NPV i opracowanego scenariusza bazowego (NPV ≈ 0). W publikacji nie wyczerpano zakresu analizowanej problematyki. Artykuł stanowi część większej całości prac nad sformułowaniem wytycznych (wskazówek) pozwalających właściwie szacować wartość aktywów geologiczno-górniczych w warunkach zmiennych parametrów geologicznych i górniczych, biorąc pod uwagę dodatkowo błędy oszacowania wartości średnich cech jakościowych wydobywanej kopaliny.
14
UZAROWICZ, ŁUKASZ, ANTONI SZAFRANEK, and MIKOŁAJ KURBIEL. "Problemy gleboznawczej klasyfikacji bonitacyjnej gruntów rolnych w zasięgu oddziaływania leja depresyjnego KWB „Bełchatów”." Soil Science Annual 65, no. 4 (2014): 170–79. http://dx.doi.org/10.1515/ssa-2015-0011.
Full textAbstract:
Streszczenie Celem przeprowadzonych badań było wskazanie najważniejszych problemów związanych z gleboznawczą klasyfikacją gruntów rolnych w rejonie Kopalni Węgla Brunatnego „Bełchatów”. Analiza polegała na porównaniu danych dla wsi Łękińsko zawartych na mapach i w operatach klasyfikacyjnych z 1959 roku (okres przed otwarciem KWB „Bełchatów”) z mapami i operatami zaktualizowanymi w 1998 roku, tj. około 20 lat po rozpoczęciu działalności przez kopalnię. Z przeprowadzonych badań wynika, że jedynie 14% obszaru obrębu Łękińsko niezajętego przez kopalnię zostało objęte ponowną klasyfikacją gruntów. Odkrywki glebowe zostały zlokalizowane wyłącznie na terenach, których użytkowanie zmieniło się w stosunku do stanu z 1959 roku z tym, że nie wszystkie nowo wyróżnione kontury glebowe były reprezentowane przez nowe odkrywki glebowe. Liczba odkrywek w stosunku do liczby nowo wydzielonych konturów klasyfikacyjnych wydaje się być niewystarczająca. Zmiany klas bonitacyjnych po aktualizacji w 1998 roku dotyczyły tylko tych działek, na których w stosunku do roku 1959 zmieniło się użytkowanie, najczęściej z gruntów ornych na użytki zielone. W ocenie autorów, zamiana klasy gruntu ornego (np. IIIa) na analogiczną klasę użytku zielonego (np. III) stosowana w trakcie aktualizacji mapy klasyfikacyjnej nie zawsze jest prawidłowa, ze względu na zróżnicowaną rangę czynników decydujących o wyborze klasy bonitacyjnej dla gruntów ornych i użytków zielonych. Na podstawie uzyskanych wyników autorzy sugerują, aby aktualizacji map klasyfikacyjnych dla obszarów objętych silnym odwodnieniem spowodowanym np. przez działalność kopalń odkrywkowych lub głęboką meliorację, nie ograniczać tylko do działek o zmienionym użytkowaniu, a wykonywać na całym obszarze przeznaczonym do aktualizacji. Aktualizacja każdego nowego konturu klasyfikacyjnego powinna być dokonywana w oparciu o odpowiednią liczbę odkrywek glebowych położonych, w miarę możliwości, w niedalekim sąsiedztwie w stosunku do odkrywek z pierwszej mapy klasyfikacyjnej, co umożliwiłoby porównywanie ich właściwości oraz analizę zmian jakie zaszły w glebach w wyniku głębokiego odwodnienia.
15
Stala-Szlugaj, Katarzyna. "New hard coal-mining projects in the russian federation." Gospodarka Surowcami Mineralnymi - Mineral Resources Management 29, no. 3 (2013): 131–50. http://dx.doi.org/10.2478/gospo-2013-0029.
Full textAbstract:
Streszczenie Federacja Rosyjska znajduje się w ścisłej czołówce wśród światowych producentów i eksporterów węgla. Zgodnie z jej długoterminową polityką, węgiel nadal będzie odgrywał istotną rolę w gospodarce tego kraju. Według tych planów, w roku 2030 produkcja węgla ma osiągnąć poziom 430 min ton (w stosunku do bazowego roku 2010 ma wzrosnąć o 33%), a eksport węgla kamiennego ma wynieść 125 min ton (względem 2010 r. wzrost o 46%). Ze względu na przewidywany szereg nowych inwestycji w rosyjskim górnictwie węgla, niniejszy artykuł poświecono ich omówieniu. Podobnie, jak i inni światowi producenci i eksporterzy węgla, Rosja skupia się zwłaszcza na odbiorcach azjatyckich. Skutkuje to tym, że większość nowych inwestycji w górnictwie węgla planowana jest na Dalekim Wschodzie. Długoterminowy program rozwoju górnictwa węgla w Rosji nie tylko koncentruje się na zagospodarowaniu dwóch najbardziej perspektywicznych złóż węgla: Elginskoje (Republika Jakucji) oraz położonego w Republice Tuwy - złoża Elegetskoje. Zakłada on również budowę nowych centrów wydobywczych węgla w złożach położonych w Republikach: Komi, Tuwy i Jakucji, Obwodach: Rostowskim, Kemerowskim, Irkuckim i Sacha- lińskim, w Chabarowskim i Zabajkalskim Kraju oraz w Chanty-Mansyjskim Okręgu Autonomicznym. W sumie nowe inwestycje planowane są w dziesięciu jednostkach administracyjnych Rosji. W przypadku każdej inwestycji omówiono: w jakim złożu będzie prowadzona eksploatacja węgla, za- stosowany sposób eksploatacji, dodatkowe inwestycje (na przykład: budowa zakładu przeróbczego, budowa elektrowni, linii kolejowej, rozbudowa morskiej infrastruktury transportowej itp.), a także liczbę nowych miejsc pracy oraz kwotę planowanych nakładów inwestycyjnych. Łącznie długoterminowy program przewiduje 37 projektów, z których aż 16 będzie realizowanych w Ob- wodzie Kemerowskim. W efekcie - mają tam powstać nowe kopalnie węgla koksowego i energetycznego, siedem nowych zakładów wzbogacania węgla, dwie elektrownie (o mocy 500 MW i 40 MW), 30 km linii kolejowych oraz nowe składowisko węgla surowego.
16
Ścigała, Roman. "A mining extraction system with advancing longwall as a method of protecting technical objects and an element of rational deposit management." Gospodarka Surowcami Mineralnymi - Mineral Resources Management 29, no. 3 (2013): 191–208. http://dx.doi.org/10.2478/gospo-2013-0032.
Full textAbstract:
Streszczenie Podziemna eksploatacja górnicza wywołuje wiele niekorzystnych zmian w środowisku naturalnym, a także może prowadzić do uszkodzeń obiekt|ów budowlanych oraz infrastruktury technicznej. Aby chronić te obiekty, w pewnych sytuacjach wyznaczane są dla nich filary ochronne, w których - jak powszechnie wiadomo - eksploatacja może być prowadzona tylko na specjalnych wamnkach, zapewniających odpowiednią ochronę tych obiektów. Kopalnie z reguły rezygnują z eksploatacji filarów ochronnych, co powoduje określone straty złoża i zaburza racjonalne nim gospodarowanie. Jedną z metod w zakresie profilaktyki górniczej dla obiektów powierzchniowych, która wydaje się być współ- cześnie możliwa do zastosowania, jest eksploatacja systemem ścianowym ze ścianą wyprzedzającą. Pozwala ona na ograniczenie deformacji dla tzw. obiektów liniowych, których typowymi przykładami są: szlaki kolejowe, szlaki drogowe, nirociągi. Należy jednocześnie mieć na uwadze, że współcześnie praktyczne zastosowanie eksploatacji ze ścianą wyprzedzającą niewątpliwie będzie tnidne w realizacji, z uwagi na wiele niesprzyjających czynników naturalnych i technicznych. Należy tu przede wszystkim wskazać na trudności w prowadzeniu eksploatacji trzech ścian równocześnie z uwagi na zagrożenia naturalne, głównie metanowe oraz tąpaniami. W artykule przedstawiono rozważania w zakresie wykorzystania tej metody eksploatacji do minimalizacji oddziaływania podziemnej eksploatacji górniczej na powierzchnię. Dla celów analiz, przy wykorzystaniu systemu obliczeniowego Wolfram Mathematica, zbudowano model teoretyczny oparty na teorii W.Budryka-S.Knothego zarówno dla stanu asymptotycznego deformacji, jak i dla stanów nieustalonych. Dzięki możliwościom obliczeniowym programu Mathematica, możliwe było przepro- wadzenie wielowariantowej analizy wpływu wyprzedzenia i długości ściany centralnej oraz prędkości postępu frontu na zmniejszenie nachyleń i odkształceń poziomych na powierzchni nad przedmiotową eksploatacją. Dodatkowo rozważania przeprowadzono dla różnych wartości współczynnika prędkości osiadania c, który w pewnym sensie charakteryzuje właściwości górotwoni w zakresie prędkości przemieszczania się niecki obni- żeniowej od stropu eksploatowanego pokładu do powierzchni. Przedstawione w artykule wyniki mogą być pomocne przy doborze odpowiednich parametrów ściany wyprze- dzającej, w przypadku projektowania takiej eksploatacji w filarach ochronnych obiektów liniowych.
17
Saługa, Piotr W., Eugeniusz J. Sobczyk, and Jerzy Kicki. "Wykazywanie zasobów wêgla kamiennego w Polsce zgodnie z JORC Code / Reporting of Hard Coal Reserves and Resources in Poland on the Basis of the JORC Code." Gospodarka Surowcami Mineralnymi 31, no. 2 (2015): 5–29. http://dx.doi.org/10.1515/gospo-2015-0019.
Full textAbstract:
Streszczenie Wykazywanie zasobów złóż kopalin oraz podawanie tych informacji do wiedzy publicznej stanowi istotne zagadnienie w odniesieniu do zasadności prowadzenia działalności gospodarczej w branży geologiczno-górniczej. Od szeregu lat w przestrzeni międzynarodowej funkcjonuje system raportowania i klasyfikacji zasobów kopalin stałych bazujący na australijskim kodeksie JORC. Dokument ten, honorowany przez giełdy, przedstawia minimum standardów i wytyczne niezbędne do rzetelnego i wiarygodnego wykazywania zasobów złóż; kodeks JORC stosuje dwie podstawowe kategorie zasobów: resources i resenres, z których pierwsza odnosi się do zapasów (zasobów bilansowych) kopaliny, a druga do zasobów wydobywalnych - czyli wielkości możliwych do wydobycia przy uwzględnieniu aktualnie dostępnych środków technicznych i obecnych kryteriów ekonomicznych. Układ klasyfikacji jest hierarchiczny - zasoby resen/es stanowią podzbiór zapasów. Wraz z napływem informacji geologicznej wśród tych ostatnich wyróżnia się zasoby domniemane (inferred), oznaczone (indicated) oraz zmierzone (measured), natomiast w obrębie pierwszych - zasoby prawdopodobne (probable) i pewne (proved). Zasoby bilansowe zmierzone oraz wy doby walne pewne stanowią najlepiej rozpoznane partie złóż. W związku z sukcesem JORC wiele krajów wprowadziło bazujące na nim własne, narodowe kodeksy wykazywania zasobów. Kodeksy te skupione są w obrębie CRIRSCO - Komitecie Międzynarodowych Standardów Wykazywania Zasobów Kopalin [stałych]. Polska klasyfikacja zasobów ma hierarchiczny charakter - z łącznych zasobów geologicznych wyodrębnia się zasoby bilansowe obejmujące zasoby przemysłowe i nieprzemysłowe. W zależności od zakresu wiedzy geologicznej zasoby wykazuje się w pięciu kategoriach rozpoznania: D, C2, Cj, B i A. Po odjęciu strat i uwzględnieniu zubożenia otrzymuje się zasoby eksploatacyjne. Jak dotychczas, pomimo doświadczeń rosyjskich w tym zakresie, w Polsce nie wypracowano standardu harmonizującego system polski i międzynarodowy. Treść niniejszego artykułu przedstawia propozycję takiego dostosowania.
18
Kopacz, Michał. "Ocena kosztów gospodarki skałą płonną w funkcji zmiennego poziomu współczynnika uzysku węgla netto na przykładzie kopalni węgla kamiennego." Gospodarka Surowcami Mineralnymi 31, no. 3 (2015): 121–44. http://dx.doi.org/10.1515/gospo-2015-0028.
Full textAbstract:
Streszczenie Istotnym aspektem prawidłowo prowadzonego procesu zarządzania w kopalniach jest ocena potencjału złoża, jego optymalnego udostępnienia, zagospodarowania i eksploatacji. W ten zakres zagadnień włączają się niewątpliwie właściwie rozumiane aspekty kosztów urabiania skały płonnej, która towarzyszy procesowi wydobycia kopalin użytecznych. Analizując dane dotyczące gospodarki skałą płonną w górnictwie węgla kamiennego w Polsce można zauważyć, że od roku 2010 ponad 30,0% całości wydobycia stanowią odpady wydobywcze. Na tle statystyki wydobycia węgla od roku 2003 ujawnia się ponadto rosnący trend w tym zakresie. W artykule postawiono tezę, iż urabianie i wydobywanie skały płonnej istotnie i negatywnie wpływa na efektywność prowadzonego wydobycia oraz łączny poziom kosztów w kopalniach węgla kamiennego. Artykuł stanowi próbę weryfikacji i kwantyfikacji realnych kosztów skały płonnej w przygotowanym na potrzeby symulacji modelu ekonomiczno-finansowym przykładowej kopalni węgla kamiennego w całym cyklu życia omawianego projektu. W celu zweryfikowania postawionych tez badawczych zbudowano dedykowany model oceny, bazujący na metodach dyskontowych, w którym analizowano koszty skały płonnej pochodzącej zarówno z wyrobisk chodnikowych jak i ścian wydobywczych. Na jego podstawie zweryfikowano, oprócz samej oceny efektywności ekonomicznej nowego złoża, wpływ zmiennej ilości (i kosztów) skały płonnej na kluczowe mierniki (wskaźniki) ekonomiczno-finansowe projektu. Wpływ kosztów skały płonnej badano w zakresie współczynnika uzysku węgla netto (WUWN) od 50% do 99%. Analiza potwierdziła, że dla skrajnie niskich wartości WUWN koszty urabiania skały płonnej mogą sięgać 48,3% całości kosztów operacyjnych w nowo projektowanej kopalni. Przy bazowym poziomie WUWN (74,6%) udział kosztów skały płonnej w całkowitych kosztach operacyjnych wynosi blisko 28,7%. Dodatnia NPV, dla przyjętych bazowych wartości kluczowych zmiennych decyzyjnych, występuje dopiero przy poziomie WUWN w przedziale 77,0–80,0%. Dopiero przy wartości WUWN rzędu 80,0%, IRR jest wyższa od średniej efektywnej stopy dyskontowej w projekcie (RADR = 12,7% vs IRR = 12,8%). Istotny wpływ na uzyskane wartości zmiennych zdyskontowanych ma przyjęta stopa RADR. Przedstawione wyniki pokazują, że urabianie kamienia może być i jest niejednokrotnie bardziej kosztowne niż samego węgla.
19
Panna, Wojciech, Piotr Wyszomirski, and Ryszard Myszka. "Characteristics of the Clayey-Siliceous Rock From The Dylągówka–Zapady Deposit (Polish Flysch Carpathians) as a Mineral Raw Material." Gospodarka Surowcami Mineralnymi 30, no. 2 (2014): 85–101. http://dx.doi.org/10.2478/gospo-2014-0012.
Full textAbstract:
Streszczenie Badaniom zostały poddane trzy próbki z nieeksploatowanego dotąd złoża Dylągówka-Zapady. Charakterystyka surowcowa tych próbek, pochodzących z różnych głębokości złoża, polegała na określeniu ich składu fazowego (przy użyciu takich metod jak: analiza rentgenograficzna, spek- troskopia w podczerwieni oraz analiza termiczna), składu chemicznego, ziarnowego oraz określenia właściwości sorpcyjnych. Badania te wykazały, że kopalina w przekroju pionowym złoża wykazuje zmienny skład chemiczny i mineralny, aczkolwiek generalnie jest zasobna w minerały grupy smektytu (montmorillonit). Zawartość tego minerału ilastego mieści się w przedziale 28^3%. Kolejną fazą mineralną, która ma istotny wpływ na właściwości technologiczne omawianej kopaliny jest opal. Obecność tej fazy krzemionkowej została potwierdzona analizą rcntgenograficzną i termiczną. Stwierdzono, że w próbkach pobranych z różnych głębokości złoża występuje zarówno opal-A jak i opal-CT. Ponadto, w próbce pobranej z nadkładu złoża, stwierdzono także obecność innego minerału palinic podwyższonej ilości smektytów, opalu i zcolitów, wiąże się jej wybitna drobnoziarnistość i dobre właściwości sorpcyjne, co predysponuje ją do wykorzystania jako sorbentu różnego rodzaju zanieczyszczeń.
20
Kaźmierczak, Urszula. "Availability of Rock Raw Materials in the Context of Legally Protected Areas of the Dolnoslaskie Voivodeship." Gospodarka Surowcami Mineralnymi 30, no. 2 (2014): 35–49. http://dx.doi.org/10.2478/gospo-2014-0013.
Full textAbstract:
Streszczenie W publikacji poddano analizie możliwości eksploatacji kopalin skalnych z udokumentowanych i nieeksploatowanych złóż kopalin skalnych zlokalizowanych na obszarach prawnie chronionych województwa dolnośląskiego. Badania wykazały, że na obszarach prawnie chronionych wojewódz- two zlokalizowanych jest 39 przedmiotowych złóż o łącznych zasobach 985,2 min Mg. Złoża te położone są na terenach Parków Krajobrazowych, Obszarów Chronionego Krajobrazu, obszarów Natura 2000, pod zbiornikiem retencyjnym Słup (1 złoże piasków i żwirów) oraz na obszarach dwóch projektowanych Parków Krajobrazowych. Analiza możliwości eksploatacji badanych złóż wykazała, że względy przyrody nie wykluczają całkowicie eksploatacji kopalin, ale w dużej mierze ją ogra- niczają. Bowiem złoże surowca może być eksploatowane zgodnie z zapisami ustawy z dnia 9 czerwca 2011 r. prawo geologiczne i górnicze, tj. po uzyskaniu koncesji, która uprawnia do wykonywania działalności górniczej w określonej przestrzeni. Jednym z załączników wniosku koncesyjnego jest wcześniej uzyskana decyzja o środowiskowych uwarunkowaniach realizacji przedsięwzięcia zgodnie z art. 72 ustawy o udostępnianiu informacji o środowisku (Dz.U.2008.199.1227 z późn zm.). Najważniejszym elementem uzyskania takiej decyzji jest przeprowadzenie tzw. procedury oceny oddziaływania. Celem tej procedury jest zapobieganie niekorzystnemu oddziaływaniu planowanego przedsięwzięcia na środowisko. Dodatkowo, w przypadku terenów prawnie chronionych, możliwości eksploatacji uwarunkowane są ustawą o ochronie przyrody, a w przypadku Parku Krajobrazowego zależą od aktu prawnego uchwalającego dany Park Krajobrazowy. W aktach prawnych ustana- wiających trzy Parki Krajobrazowe (PK Doliny Bobru, Rudawski PK i PK Chełmy) wprowadzono całkowity zakaz realizacji przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko oraz pozys- kiwania dla celów gospodarczych skał, skamieniałości i minerałów. Oznacza to, że osiem złóż zlo- kalizowanych na terenie tych parków nie będą mogły być zagospodarowane. Wyjątek w tej grupie stanowi złoże amfibolitu „Wieściszowice” ze względu na zapis, w akcie uchwalającym Rudawski Park Krajobrazowy, dotyczący możliwości wydobycia kopaliny jeśli przeprowadzona procedura oceny oddziaływania wykaże brak niekorzystnego wpływu na przyrodę parku. W przypadku Obszarów Chronionego Krajobrazu i obszarów Natura 2000 eksploatacja udokumentowanych złóż jest możliwa pod warunkiem, że przeprowadzona ocena odziaływania na środowisko wykaże brak znacząco negatywnego wpływu inwestycji na przyrodę obszaru chronionego i na cele ochrony obszaru Natura 2000. Analiza wykazała także, że wykluczona jest eksploatacja złoża piasków i żwirów spod zbiornika retencyjnego Słup. Spowodowane jest to ustanowioną strefą ochronną ujęcia wody obejmującą czaszę zbiornika i jego budowle hydrotechniczne, co eliminuje całkowicie możliwości wydobycia kopalin z tamtego obszaru.
21
Krzak, Mariusz. "Dilemmas of mineral resources use in selected economic theories." Gospodarka Surowcami Mineralnymi - Mineral Resources Management 28, no. 3 (2012): 23–41. http://dx.doi.org/10.2478/v10269-012-0024-0.
Full textAbstract:
Streszczenie Rozwój cywilizacji człowieka napędza popyt na różnego rodzaju zasoby naturalne. Obecnie obejmuje on nie tylko kopaliny mineralne, glebę, wodę, powietrze, florę czy faunę, lecz także siły przyrody i inne walory środowiska, determinujące jakość życia człowieka, takie jak: przestrzeń geograficzna, krajobraz, mikroklimat i in. Spomiędzy tak wielu odmiennych kategorii zasobów naturalnych okazuje się, że bogactwa mineralne, w zdecydowanej większości nieodnawialne, mają często decydujący wpływ na poziomu dobrobytu. W teorii eksploatacji zasobów naturalnych wypracowano dotychczas szereg różnych modeli, które - najczęściej w sposób dynamiczny (uwzględniając czynnik czasu) - maksymalizują wielkość społecznego dobrobytu implikowanego korzystaniem z zasobu. W artykule, przypominając wybrane, ugruntowane teorie ekonomiczne, poruszono problematykę użytkowania i ochrony nieodnawialnych zasobów kopalin mineralnych na etapie ich gospodarczego użytkowania. Wykorzystując teorię rozwoju trwałego, model Hotellinga i jego późniejsze modyfikacje uwypuklono trudności realizacji polityki w zakresie ich ochrony. Przybliżono spojrzenia na koncepcję użytkowania zasobów mineralnych w świetle N-osobowego dylematu więźnia. Rozważania zobrazowano prostymi przykładami, realizując je przy założeniu braku doskonałego, nieograniczonego substytutu.
22
Langer, Piotr. "Casus Silesia Superior. Obecny stan i kierunki zagospodarowania kopalni podziemnych w regionie górnośląskim." Przestrzeń Urbanistyka Architektura 2021, no. 2 (2021): 52–72. http://dx.doi.org/10.37705/pua/2/2021/05.
Full textAbstract:
Artykuł zawiera prezentację wyników badań nad obecnym stanem i kierunkami zagospodarowania kopalni w regionie Górnego Śląska. Zrealizowane badania objęły kilkadziesiąt miejsc związanych z eksploatacją węgla kamiennego. Autor skupił się na zespołach szybowych kopalni podziemnych. Przedstawiono ich rozmieszczenie oraz poddano analizie pod kątem istotnych cech. Scharakteryzowano procesy związane z przemysłową działalnością kopalni, a także ich likwidacją oraz ewentualną adaptacją do nowych funkcji.
23
Gawałkiewicz, Rafał. "Electronic Visualization of Underground Tourist Routes on the Example of the Route in Sandomierz." Geoinformatica Polonica 20 (December 30, 2021): 77–88. http://dx.doi.org/10.4467/21995923gp.21.006.14977.
Full textAbstract:
For many years in Poland, anthropogenic objects constructed underground have been very popular with tourists. In the past they fulfilled various functions (historic mines, underground merchant warehouses, military objects, special objects, caverns and grottoes). Many of them were secured and rebuilt in such a way that a new form was created. They make interesting tourist offers and still more objects can be made available to tourists. An example of strongly modified underground anthropogenic objects of very complex geometry and extremely interesting architectural form is the Underground Tourist Route (Polish: Podziemna Trasa Turystyczna – PTT) in Sandomierz. Owing to much effort and financial means, in 1960s many interesting cellars and merchant warehouses were saved from destruction – and – with the application of mining techniques, they were joint into attractive spatial forms. So far, few publications give the full characteristic and parametric data of this object. Today’s possibilities of available measurement and information technologies allow comprehensive inventory of complicated engineering constructions, as well as the 3D visualization, regarding even tiniest elements of small architecture (doors, lattice, lamps, etc.). The article presents the results of the visualization and parameterization based on the data from integrated surveying (levelling, transects, total stations, laser scanning and other direct measurements). ELEKTRONICZNA WIZUALIZACJA PODZIEMNYCH TRAS TURYSTYCZNYCH NA PRZYKŁADZIE TRASY W SANDOMIERZU W Polsce dużą popularnością turystyczną od lat cieszą się obiekty antropogeniczne wzniesione pod powierzchnią ziemi, pełniące różnorodne funkcje użytkowe w przeszłości (zabytkowe kopalnie, podziemne składy kupieckie, obiekty militarne, obiekty specjalne, jaskinie i groty). Wiele z nich zostało w stopniu istotnym zabezpieczone i przebudowane w taki sposób, by nadać im nową formę. Udostępnione, dziś stanowią ciekawe oferty turystyczne, a ich liczba stanowi dziś zbiór otwarty. Przykładem mocno przetworzonego podziemnego obiektu antropogenicznego o bardzo zróżnicowanej geometrii i niezwykle ciekawej formie architektonicznej jest Podziemna Trasa Turystyczna w Sandomierzu. Dzięki zaangażowaniu wielu środków udało się w latach 60. XX w. ocalić od zniszczenia wiele interesujących piwnic i składów kupieckich i połączyć je z zastosowaniem technik górniczych w atrakcyjne formy przestrzenne. Dotychczas powstało niewiele opracowań, które ukazałyby w pełni ich charakterystykę oraz sparametryzowały obiekt. Możliwości dostępnych dzisiaj technik pomiarowych oraz informatycznych pozwalają na kompleksową inwentaryzację skomplikowanych budowli inżynierskich, a także wizualizację przestrzenną z uwzględnieniem nawet najdrobniejszych elementów małej architektury (drzwi, kraty, lampy itp.). W artykule zaprezentowano wyniki wizualizacji i parametryzacji na podstawie danych zintegrowanych pomiarów geodezyjnych (niwelacji, poligonizacji, tachimetrii elektronicznej, skaningu laserowego i innych pomiarów bezpośrednich).
24
Polerowicz, Aleksandra. "Zielony kapitalizm jako zagrożenie dla sprawiedliwej transformacji w Wielkopolsce Wschodniej." Prace Kulturoznawcze 25, no. 3 (2022): 87–100. http://dx.doi.org/10.19195/0860-6668.25.3.6.
Full textAbstract:
Biorąc pod uwagę źródło kryzysu klimatycznego, którym jest prymat nieustannego postępu i zysku, inicjowane obecnie zmiany powinny być szansą nie tylko na transformacje energetyczne, ale też zakwestionowanie i przeobrażenie całego systemu społeczno-gospodarczego. By transformacja była sprawiedliwa dla wszystkich, należałoby zatem unikać powielania kapitalistycznych mechanizmów i wynagradzania tych najbardziej odpowiedzialnych za aktualny stan klimatu. W Wielkopolsce Wschodniej, gdzie od lat pięćdziesiątych XX wieku trwa eksploatacja węgla brunatnego, proces transformacji już się rozpoczął. Region ten może liczyć na wsparcie z europejskiego Funduszu Sprawiedliwej Transformacji, a szerokiemu gronu lokalnych podmiotów i społeczności udało się wypracować wspólnie i oddolnie plan jej przebiegu. Zagrożeniami dla przeprowadzenia procesu w pełni sprawiedliwie są rola i ambiwalentne zaangażowanie właściciela tamtejszych elektrowni i kopalni, spółki ZE PAK. Korporacja ta zadeklarowała niedawno, że do 2030 roku odejdzie od energetyki konwencjonalnej na rzecz OZE, nie ukrywając jednak, że głównym powodem tej decyzji była opłacalność ekonomiczna. Udział ZE PAK-u jako partnera i beneficjenta w procesie transformacji może doprowadzić do podtrzymania nierówności w regionie, przerzucania społecznych i środowiskowych kosztów dotychczasowej eksploatacji kopalin na instytucje publiczne. Duża korporacja, realizując plan „zielonego wzrostu” na sprywatyzowanych terenach pokopalnianych, będzie mogła czerpać zyski z nowych inwestycji. Szansą na odwrócenie tej sytuacji mogłoby być jednak uspołecznienie tych obszarów, oddanie inwestycji w ręce mieszkańców i pracowników, przywrócenie im sprawczości oraz kierowanie się wspólnym dobrem ludzi i środowiska.
25
Tomczyk, Przemysław Piotr. "Prototaxites - zagadkowe organizmy kopalne." Kosmos 67, no. 2 (2018): 251–55. http://dx.doi.org/10.36921/kos.2018_2384.
Full textAbstract:
Prototaxites to wymarły rodzaj organizmów żywych; występowały one na całym świecie od późnego syluru do późnego dewonu (420-370 mln lat temu). Wymarły jednocześnie z rozwojem roślin krzewiastych i drzewiastych. Miały cylindryczną, wzniesioną formę, przypominającą kolumnę o wymiarach nawet 8 m wysokości i 1 m szerokości, z pojedynczymi, krótkimi rozgałęzieniami w szczytowej części. W ciągu wieków kwestia interpretacji ich skamieniałości była przedmiotem ożywionej debaty naukowej. Obecnie uważa się, że najprawdopodobniej były organizmami symbiotycznymi, związkiem grzyba i glonu.
26
Szamałek, Krzysztof, and Jan Wierchowiec. "Znaczenie i rola standardu JORC jako podstawy bankowego studium wykonalności projektów górniczych dla oceny rentowności projektu." Gospodarka Surowcami Mineralnymi 31, no. 3 (2015): 25–44. http://dx.doi.org/10.1515/gospo-2015-0025.
Full textAbstract:
Streszczenie Wymagania stawiane przez międzynarodowe instytucje finansowe w zakresie raportowania wyników prac geologicznych, klasyfikacji zasobów kopalin oraz oceny rentowności projektów górniczych dla potrzeb ich finansowania wymuszają w tym zakresie konieczność stosowania jednolitych standardów. Podstawowym celem tej standaryzacji jest umożliwienie porównania wartości ekonomicznej zasobów kopaliny według jednolitych zasad i traktowania tych zasobów jako składnika aktywów przedsiębiorstwa górniczego. Potrzeba takiej standaryzacji pojawia się również w Polsce. Obecnie na świecie najczęściej jest stosowany australijski system raportowania wyników rozpoznania złoża oraz oceny jego zasobów znany pod nazwą JORC Code. Złożoność projektów górniczych (surowcowych) oraz wielostronne czynniki ryzyka związane z ich oceną i wdrożeniem wymuszają w fazie przedinwestycyjnej projektu konieczność przygotowania optymalnej koncepcji zagospodarowania złoża – Bankowego Studium Wykonalności (BSW). Celem BSW jest optymalizacja decyzji inwestora o najmniejszym ryzyku w świetle posiadanej wiedzy na temat technicznej i finansowej wykonalności danego projektu górniczego. BSW jest zatem narzędziem (instrumentem) wykorzystywanym do podjęcia obiektywnych (najlepiej trafnych) i obarczonych możliwie niskim ryzykiem decyzji inwestycyjnych. Kompleksowa ocena rentowności projektu górniczego z uwzględnieniem wszelkich czynników geologiczno-górniczych, technicznych, ekonomicznych, marketingowych, prawnych, środowiskowych oraz istotnych względów społecznych i administracyjnych podjęta na etapie koncepcyjnym (studium), pozwala na ograniczenie ryzyka w fazie wykonania projektu (budowa zakładu górniczego). Tym samym BSW jest instrumentem oceny rentowności projektu oraz efektywnym narzędziem minimalizacji ryzyka przyjęcia do realizacji projektu, który jest niewykonalny albo nieracjonalny.
27
Najtkowski, Bartłomiej. "Opowieści niesztampowe – o futbolu na poważnie, rec. książki: Kopalnia. Sztuka futbolu 5." Studia Europaea Gnesnensia, no. 23 (June 15, 2021): 97–104. http://dx.doi.org/10.14746/seg.2021.23.7.
Full text
28
LEWICKA, EWA. "Badanie wpływu domieszek żelaza na parametry barwy kopalin skaleniowo-kwarcowych po wypaleniu." Gospodarka Surowcami Mineralnymi 31, no. 1 (2015): 81–94. http://dx.doi.org/10.1515/gospo-2015-0001.
Full textAbstract:
Streszczenie Artykuł przedstawia wyniki badań wybranych próbek kopaliny skaleniowo-kwarcowej z czterech złóż granitoidów w rejonie Sobótki: Pagórki Wschodnie, Pagórki Zachodnie, Strzeblów I i Stary Łom. Ich celem było ustalenie przyczyn zróżnicowania zabarwienia próbek o zbliżonym udziale Fe2O3 po wypaleniu w 1200°C. Charakterystykę mineralogiczną, ze szczególnym uwzględnieniem noś-ników żelaza i innych pierwiastków barwiących, oraz skróconą analizę składu chemicznego kopalin z wymienionych złoż przeprowadzono w latach 2011–2012. Badania te nie dały jednoznacznej odpowiedzi na temat powodów różnej barwy próbek. Postulowano wówczas wykonanie pełnej analizy chemicznej na zawartość składnikow głównych oraz pierwiastków śladowych, która potwierdziłaby stawianą wówczas hipotezę o podwyższonym udziale innych niż żelazo pierwiastków barwiących w próbkach, tj. m.in.: Mn, Ce, Th, U, REE. Taka analiza, wraz z bardziej szczegółowymi obser-wacjami mikroskopowymi SEM połączonymi z pomiarami składu chemicznego w mikroobszarze (EDS) została przeprowadzona w ramach niniejszej pracy. Mimo, iż badania te wykazały obecność metali przejściowych w próbkach, ich zawartość uznano za zbyt małą, by można było wyłącznie z nią wiązać zróżnicowanie barwy. Brak prostej korelacji pomiędzy udziałem żelaza a parametrami barwy „L” i „a” badanych próbek może wskazywać na bardziej złożone przyczyny, tj. rózne pozycje strukturalne, wartościowość i koordynację kationów żelaza, przy równoczesnym oddziaływaniu jonów innych metali przejśćiowych, pierwiastków ziem rzadkich i aktynowców, wykrytych w strukturze minerałów w poszczególnych próbkach. Ich obecność może sprzyjać zjawisku absorpcji, skut-kując zmianą barwy.
29
Okrutniak, Mateusz, Irena M. Grześ, and Zbigniew Bonczar. "Fauna dżdżownic składowisk kopalni cynku i ołowiu." Polish Journal for Sustainable Development 19 (2015): 91–100. http://dx.doi.org/10.15584/pjsd.2015.19.11.
Full text
30
Koman, Wojciech. "Podziemna przestrzeń kulturalna Zabrza w kopalni „Guido”." Konwersatorium Wiedzy o Mieście 33, no. 5 (2020): 141–51. http://dx.doi.org/10.18778/2543-9421.05.11.
Full textAbstract:
Współczesny rozwój miast to efekt oddziaływania wielu czynników, które w mniejszym lub większym stopniu wynikają z polityki prowadzonej przez władze samorządowe. Wśród uwarunkowań rozwoju lokalnego szczególną rolę pełni kultura, która poprzez nowo tworzone kompleksy łączy różne obszary życia społecznego. Ośrodki kulturalne tworzą bardzo często nowe przestrzenie, zmieniając dotychczasowy, przemysłowy wizerunek miasta. Mówiąc o kulturze jako czynniku wpływającym na rozwój jednostki samorządu terytorialnego, pamiętać należy, iż współcześnie jest ona integralną częścią turystyki, zwłaszcza w odniesieniu do przestrzeni kultury powstałych np. w dawnych obiektach poprzemysłowych. Wpływa także na tworzenie nowej marki ośrodka, poprzez sukcesję funkcji gospodarczych. Celem artykułu jest identyfikacja funkcji kulturalnej Zabrza, w nietypowej, podziemnej przestrzeni byłej kopalni węgla kamiennego – kopalni „Guido”. Omówiony przykład przekształceń obiektu przemysłowego i jego podziemi rzuca nowe światło na wykorzystanie starych, nieatrakcyjnych terenów pogórniczych i jednocześnie ukazuje sukcesję funkcji z przemysłowej na kulturalną.
31
Gawor, Łukasz, Witold Warcholik, and Piotr Dolnicki. "Możliwości zagospodarowania i odzysku odpadów po górnictwie i przeróbce rud żelaza ze zwałowisk w Częstochowskim Zagłębiu Rudonośnym." Studies of the Industrial Geography Commission of the Polish Geographical Society 29, no. 3 (2015): 125–35. http://dx.doi.org/10.24917/20801653.293.9.
Full textAbstract:
W artykule przedstawiono inwentaryzację i charakterystykę zwałowisk po górnictwie i przeróbce rud żelaza w Częstochowskim Zagłębiu Rudonośnym. Doggerskie rudy syderytowe w rejonie częstochowskim wydobywano nieprzerwanie przez ponad 600 lat. Jednak na początku lat siedemdziesiątych XX wieku nastąpił proces likwidacji górnictwa rud żelaza. Jako pierwszą zlikwidowano w 1970 roku kopalnię Rudniki w Rudnikach koło Zawiercia, a jako ostatnią – kopalnię Wręczyca we Wręczycy Wielkiej w 1982 roku. Na podstawie kwerendy w Częstochowskim Zagłębiu Rudonośnym zinwentaryzowano i opisano szczegółowo 41 zwałowisk po górnictwie i przeróbce rud żelaza. Obiekty te są rozmieszczone pomiędzy miastami: Częstochowa, Konopiska, Kłobuck i Zawiercie. Przeprowadzono badania terenowe, podczas których dokonano waloryzacji zwałowisk pod kątem możliwości odzysku materiałów żelazonośnych z odpadów zdeponowanych na powierzchni terenu. W przypadku potencjalnych możliwości odzysku żelaza z materiału odpadowego szacuje się, że całkowita masa zawartego w odpadach syderytu wynosi 5,8 mln Mg. Zaproponowano również kierunki rekultywacji oraz zagospodarowania wybranych obiektów.
32
Łabęcka, Karolina, and Sławomir Terpiłowski. "Potencjał geoturystyczny kopalni kredy w Mielniku (Nizina Podlaska)." Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio B – Geographia, Geologia, Mineralogia et Petrographia 72, no. 2 (2018): 57. http://dx.doi.org/10.17951/b.2017.72.2.57-71.
Full textAbstract:
<p>W artykule dokonano oceny potencjału geoturystycznego jedynej na Niżu Polskim kopalni kredy piszącej w Mielniku. Wykazano jej wysokie, rangi ogólnopolskiej, walory dydaktyczne oraz niedostateczne zagospodarowanie turystyczne. Zaproponowano nowe rozwiązania podnoszące atrakcyjność geoturystyczną obiektu.</p>
33
Urbaniak, Miron. "KOMPLEKS MŁYNA SOLNEGO I MAGAZYNÓW BYŁEJ KOPALNI SOLI W WAPNIE. UWARUNKOWANIA I PRZESŁANKI DO OCHRONY XX-WIECZNYCH BUDOWLI POPRZEMYSŁOWYCH JAKO TRWAŁEJ RUINY." Protection of Cultural Heritage, no. 6 (November 29, 2018): 213–23. http://dx.doi.org/10.35784/odk.887.
Full textAbstract:
W dawnej kopalni soli zniszczonej przez wodę w 1977 r. w małej wiosce Wapno w Wielkopolsce widać z daleka zespół młyna solnego wraz z magazynami solnymi. Zaprojektowane przez prof. Bronisława Bukowskiego (1893-1965), wzniesione w latach 1929-1930 przez C. Lubińskiego i K. Jaskulskiego z Warszawy budynki mają żelbetowy system ramowy i słupową konstrukcję nośną. Układ charakteryzuje ogromna skala, nieproporcjonalna do rzeczywistych potrzeb wioski, co utrudnia wszelkie działania rewitalizacjne i adaptacjne do nowych funkcji. Jednak wartość budynków dla historii i panoramy miasta Wapno, będącym niegdyś stolicą największej w Polsce kopalni soli, dla krajobrazu kulturowego Wielkopolski, a wreszcie dla historii polskiego wydobycia soli i polskiej szkoły betonu i konstrukcji z betonu zbrojonego jest trudna do oszacowania. Dlatego bez względu na pogarszającą się kondycję kompleks powinien być chroniony i zachowany w krajobrazie kulturowym Wielkopolski jako cenny zabytek techniki. Tym samym jedynym sposobem na jego ochronę jest zachowanie go w postaci trwałej ruiny.
34
Śladecki, Dariusz. "Praktyki religijne górników w Wieliczce i Bochni w kontekście preferowanych wartości w okresie zarządu austriackiego w latach 1772-1918 (w świetle dokumentów salinarnych)." Resovia Sacra 28 (December 31, 2021): 605–27. http://dx.doi.org/10.52097/rs.2021.605-627.
Full textAbstract:
Po dokonaniu w 1772 r. zaboru części ziem polskich wraz ze znajdującymi się na tych terenach kopalniami soli w Wieliczce i Bochni administracja austriacka poprzez system zakazów i nakazów podjęła próbę ograniczenia praktyk religijnych tamtejszych górników. Narzucono święta jednoznacznie kojarzone z dynastią Habsburgów (dzień św. Józefa i św. Teresy), co miało umacniać lojalność górników wobec państwa austriackiego i rządzących. Do kalendarza świąt wpisano nabożeństwa z okazji urodzin cesarza i imienin oraz mszy pogrzebowych w rocznicę śmierci członków dynastii. Po przeszło 40-letnim zakazie odprawiania codziennych mszy św. w kaplicach salinarnych od 1818 r. odprawiano w kopalni jedno nabożeństwo w roku na pamiątkę wizyty cesarza Franciszka I, a od 1852 r. dwa nabożeństwa, w tym w rocznicę wizyty cesarza Franciszka Józefa I. Od 1815 r. ze składek zgromadzonych w Kasie Brackiej górnicy opłacali nabożeństwo odprawiane w dniu św. Kingi (24 lipca) w kościele parafialnym. W latach 1819-1917 górnicy tworzyli w kopalni nowe kaplice salinarne.
35
PONIEWIERA, Marian, Ewa MACIEJOWSKA-FIGIEL, and Magdalena WRÓBEL. "Numeryczny model wyrobisk zabytkowej kopalni węgla kamiennego „Guido”." Journal of Civil Engineering, Environment and Architecture XXXII, no. 3/II/2015 (2015): 337–50. http://dx.doi.org/10.7862/rb.2015.159.
Full text
36
Sidorová, Marina, and Peter Ćorej. "Flotation Method in Talc Raw Material Processing from the Gemerská Poloma Deposit in Slovakia." Gospodarka Surowcami Mineralnymi - Mineral Resources Management 29, no. 3 (2013): 37–46. http://dx.doi.org/10.2478/gospo-2013-0035.
Full textAbstract:
Streszczenie Artykuł przedstawia przydatność metody flotacyjnej w przeróbce kopaliny talkowej pochodzącej ze złoża Gemerska Polonia. Wnioski oparte są na analizie wyników badań kontrolowanych próbek materiału z prób produkcyjnych, które zostały przeprowadzone w dwóch instalacjach flotacyjnych. Ocena wyników tych prób przemysłowych, w tym analizy chemicznej i innych analiz jakościowych przeprowadzonych na próbkach kon- trolnych, potwierdzają stosunkowo wysoki poziom białości - w zakresie od 83,9-88,0% - w otrzymanych koncentratach talku. Wiadomo jednak, że surowiec talkowy osiągnie swój ostateczny poziom białości po jego zmieleniu do docelowej granulacji. Badania potwierdzają również wysoką skuteczność separacji pirytu i innych minerałów towarzyszących w trakcie flotacji. Na podstawie wyników analizy chemicznej koncentratów talku, uzasadnione jest stwierdzenie, że metoda flotacji może być uznana za odpowiednią metodę wzbogacania kopaliny talkowej pochodzącej ze złoża Gemerska Polonia. Złoże talku Gemerska Polonia zostało udokumentowane pod koniec lat dziewięćdziesiątych XX wieku. W 1988 roku podczas badań geologicznych w rejonie Gemerska Polonia na końcu doliny Dlha, w wyniku przeprowadzonych prac wiertniczych (3 otwory) stwierdzono mineralizację talkowo-magnezytową. Unikalne złoże talku może mieć duże znaczenie na rynku europejskim, będąc porównywalnym do największych światowych złóż tej kopaliny. Eksperci uważają złoże talku Gemerska Polonia pod względem wymiarów, jakości kopaliny i ilości zasobów, jako jedno z największych na świecie. Jego kluczową zaletą jest dobre strategiczne położenie w centrum Europy. Oceny ekonomiczne tego złoża dają perspektywę długoletniej zyskownej działalności pro- dukcyjnej, a działalność ta może także częściowo ożywić górniczo-geologiczny rynek pracy w tym regionie. Popyt na ten surowiec w Europie ma stałą tendencję wzrostową.
37
Woźniakiewicz, Joanna. "Tecniche di traduzione dei termini minerari nelle guide della Miniera di Sale di Wieliczka." Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura 1, no. 9 (2017): 142–51. http://dx.doi.org/10.24917/20837275.9.1.13.
Full textAbstract:
Abstrakt L’articolo analizza alcuni problemi di traduzione che sono ravvisabili nelle guide turistiche, redatte in lingua italiana, sulla miniera di sale di Wieliczka. Gran parte delle difficoltà nella traduzione dipende dalla presenza di una terminologia specialistica molto ricca e variegata, soprattutto nel campo delle tecniche di estrazione mineraria e in quello della geologia. Vi sono anche frequenti termini connotati culturalmente o relativi a un fenomeno legato a un luogo specifico, che non hanno corrispondenti in altre lingue. Nell’articolo vengono presentate possibili tecniche di traduzione che tengano conto anche del destinatario della traduzione. Techniki tłumaczenia terminologii górniczej w przewodnikach po Kopalni Soli w Wieliczce Artykuł jest poświęcony problemom związanym z tłumaczeniem na język włoski tekstów przewodników po Kopalni Soli w Wieliczce. Trudności w tłumaczeniu wynikają przede wszystkim z obecności specjalistycznej terminologii, bardzo bogatej i zróżnicowanej, przede wszystkim z dziedziny techniki górniczej oraz geologii. Częste są również terminy nacechowane kulturowo lub związane ze ściśle określonym miejscem, które nie mają odpowiedników w innych językach. Artykuł omawia możliwe techniki tłumaczeniowe, które mogą mieć zastosowanie w omawianych przypadkach.
38
Lech, Jacek. "Borownia. Prehistoryczna kopalnia krzemienia pasiastego z Listy Światowego Dziedzictwa." Przegląd Archeologiczny 68 (2020): 199–276. http://dx.doi.org/10.23858/pa68.2020.010.
Full text
39
Duda, Michalina. "PODATEK OD WYDOBYCIA NIEKTÓRYCH KOPALIN – NOWA JAKOŚĆ W POLSKIM PRAWIE PODATKOWYM." Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny 75, no. 1 (2018): 119–31. http://dx.doi.org/10.14746/rpeis.2013.75.1.9.
Full textAbstract:
Ustawa o podatku od wydobycia niektórych kopalin weszła w życie 18 kwietnia 2012 r.; na jej mocy do polskiego systemu prawnego wprowadzona została nowa danina publiczna – w myśl przyjętych założeń stanowić ma formę renty surowcowej. Podatek od wydobycia niektórych kopalin obejmuje wydobycie dwóch metali: miedzi i srebra. Należy do grupy danin nakładanych od wielkości urobku (wydobycia) i w całości stanowić ma dochód budżetu państwa. Zdaniem projektodawców powinien pozwolić na uchwycenie nadzwyczajnych zysków podmiotów wydobywających wskazane metale, jednakże w ocenie doktryny prawa podatkowego i ekspertów z zakresu gospodarki tymi surowcami konstrukcja przedmiotowej daniny budzi liczne wątpliwości. Celem niniejszego artykułu jest przedstawienie elementów technicznych podatku od wydobycia niektórych kopalin oraz kontrowersji, jakie wiążą się z wprowadzeniem tej daniny. W opracowaniu omówiono zakres podmiotowy i przedmiotowy podatku, obowiązki podatników, a także normatywną konstrukcję stawek i skal podatkowych.
40
Bednarczyk, Łukasz, Jarosław Jamrozy, and Jacek Janas. "Strategic management of transport tasks realization of an underground transport systems working in hard coal mine." Scientific Papers of Silesian University of Technology. Organization and Management Series 2018, no. 132 (2018): 61–76. http://dx.doi.org/10.29119/1641-3466.2018.132.4.
Full text
41
D’Obyrn, Kajetan, Beata Klojzy-Karczmarczyk, and Janusz Mazurek. "An analysis of the impact of a liqudated salt mine and an municipal landfill on the quality of the Malinówka stream water in the former Barycz mining area." Gospodarka Surowcami Mineralnymi 30, no. 4 (2014): 113–32. http://dx.doi.org/10.2478/gospo-2014-0041.
Full textAbstract:
Strcszczcnic Badania monitoringowe jakości środowiska gruntowo-wodnego na terenach byłego obszaru gór- niczego Barycz Kopalni Soli w Wieliczce a wykorzystywanego obecnie pod składowanie odpadów komunalnych, prowadzone są nieprzerwanie od 2000 roku. Lokalizacja punktów monitoringu oraz zakres badanych parametrów zostały oparte na posiadanych danych archiwalnych, przy uwzględ- nieniu lokalnej budowy geologicznej, hydrogeologicznej oraz warunków hydrologicznych w rejonie potencjalnego oddziaływania składowiska. Prowadzony przez Kopalnię Soli Wieliczka SA. oraz IGSMiE PAN monitoring zlewni Malinówki obejmuje swym zakresem zarówno punkt położony na odcinku powyżej składowiska (punkt E), jak i punkt zlokalizowany poniżej składowiska odpadów komunalnych (punkt D) (rys. 1). Przyjęty system opróbowania pozwala na porównanie aktualnego poziomu zanieczyszczenia poniżej składowiska z lokalnym tłem hydrogcochcmicznym, za jakie można uznać wyniki pomiarów składu chemicznego wód w rejonie źródliskowym Malinówki. W pracy przedstawiono, uśrednione w kwartałach, wyniki pomiarów jakości wód Malinówki z lat 2012-2014. Stężenia chlorków oraz azotanów i fosforanów w wodach potoku Malinówka, pobie- ranych w punkciel poniżej składowiska, kształtują się na średnim poziomic kilka razy wyższym niż w rejonach źródliskowych. Zawartość chlorków w wodach przed składowiskiem kształtuje się na uśrednionym poziomic około 50 mg/dm3, natomiast poniżej składowiska wzrasta czterokrotnie. Zawartość azotanów i fosforanów wzrasta natomiast kilkakrotnie przyjmując jednak niskie wartości na poziomic do kilku mg/dm3. Generalnie nic zauważa się zdecydowanego podwyższenia zawartości metali ciężkich w punkcie poniżej składowiska. Ich wartości zarówno w punkcie E, jak i w punkcie D są niskie, często poniżej granicy oznaczalności. W wodach potoku Malinówka poniżej składowiska (punkt D) obserwowany jest jedynie niewielki wzrost zawartości miedzi, cynku i rtęci oraz w po- jedynczych przypadkach także chromu. W latach 2012-2014, wykonano dodatkowo kilka serii badań jakości solanek ujmowanych w otworach odprężających oraz grupach otworów na obszarze byłego obszaru górniczego Barycz (otwory E-872 i E-945 oraz E-627 a także grupa otworów SI). Znajomość składu chemicznego solanek oraz porównanie z parametrami charakterystycznymi dla wód powierzchniowych z obszaru zwią- zanego z oddziaływaniem składowiska, może ułatwić wyciąganie wniosków, co do udziału anali- zowanych źródeł w zanieczyszczeniu wód potoku Malinówka. Solanki charakteryzują się bardzo wysoką mineralizacją, związaną Równic z obecnością chlorków. W pobranych solankach pomierzono ponadto wielkości wskaźników, które charakteryzują się podwyższonymi wartościami w wodach powierzchniowych, w punkcie poniżej składowiska (punkt D). Zawartości azotanów i fosforanów w solankach kształtują się na poziomic uzyskanym dla wód powierzchniowych potoku Malinówka. W solankach analizowano także zawartość rtęci i stwierdzono jej obecność na poziomic nieco wyższym niż w ciekach powierzchniowych w granicach od 0,001 do 0,002 mg/dm3. Analiza jakości wód Malinówki oraz solanek może stanowić istotny element w procesie rozpoz- nania źródeł zanieczyszczeń, spowodowanych byłą eksploatacją górniczą oraz eksploatacją składo- wiska odpadów komunalnych. Przypuszczalne kierunki przepływu wód infiltrujących z powierzchni oraz wód podziemnych wskazują na istnienie strefy potencjalnego mieszania wód opadowych, płytkich wód podziemnych oraz odcieków ze składowiska. Ze względu na warunki geologiczne i hydrogeologiczne obszaru, widoczny przyrost zawartości chlorków w wodach Malinówki, można wiązać zarówno z potencjalnym oddziaływaniem składowiska, jak też z wpływem pozostałości po dokonanej eksploatacji otworowej soli kamiennej (głównie otwory odprężające oraz deformacje górotworu). Natomiast wzrost zawartości azotanów oraz fosforanów może być wynikiem oddzia- ływania obiektu składowania odpadów lub lokalnych cieków i rowów odwadniających zasilanych zanieczyszczonymi wodami opadowymi i prawdopodobnie ściekami bytowymi z okolicznych gospo- darstw'. Wzrost zaw'artości niektórych metali w- wfodach możne dodatkowa sugerować negatywne oddziaływfanic składowiska odpadów komunalnych. Podwyższenie zawartości rtęci w punkcie po- niżej składowiska potwierdza istnienie wzajemnych kontaktów' hydraulicznych w górotworze z wo- dami opadowymi infiltrującymi wr podłoże. Istniejące wyniki badań pozwalają na potwierdzenie rodzaju ognisk zanieczyszczeń, jednak nic pozwalają na bardziej dokładne określenie ich wT>ływru na wielkość sumarycznego ładunku zanieczyszczeń w wrodach Malinówki poniżej obszaru górniczego kopalni, a tym samym poniżej 1 etapu składowiska odpadów w' Baryczy. Dla osiągnięcia tego celu wskazana jest weryfikacja i rozszerzenie zakresu badań w analizow'anym obszarze.
42
TCHÓRZEWSKI, Seweryn. "Project management in context of building a new hard coalmine." Scientific Papers of Silesian University of Technology. Organization and Management Series 2018, no. 121 (2018): 513–24. http://dx.doi.org/10.29119/1641-3466.2018.121.37.
Full text
43
Mamcarz, Katarzyna. "Gold-mining stocks as an instrument of investing capital." Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio H, Oeconomia 48, no. 1 (2014): 139. http://dx.doi.org/10.17951/h.2014.48.1.139.
Full text
44
Kot-Niewiadomska, Alicja. "ZŁOŻA KOPALIN W SYSTEMIE PLANOWANIA PRZESTRZENNEGO WOJEWÓDZTWA LUBUSKIEGO." Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Zielonogórskiego / Inżynieria Środowiska 169, no. 49 (2018): 70–82. http://dx.doi.org/10.5604/01.3001.0012.2176.
Full textAbstract:
W województwie lubuskim pozytywnie ocenić należy działania w zakresie ochrony złóż kopalin podejmowane zarówno w obowiązującym, jak i projektowanym Planie Zagospodarowania Przestrzennego Województwa. Zapisy tych dokumentów powinny być jednak we właściwy sposób transponowane do dokumentów szczebla gminnego. W tym zakresie wie-le z analizowanych gmin powinno dokonać aktualizacji studiów uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego w zakresie prowadzenia w ich granicach ewentualnej działalności górniczej. Jest to zagadnienie o tyle istotne, iż gminne dokumenty z zakresu planowania przestrzennego – zgodnie z polskim prawem – w chwili obecnej stanowią właściwie jedyne narzędzie ochrony nieeksploatowanych złóż kopalin.
45
Wasiak, Tomasz, and Tadeusz Strózik. "Badania kopalnego DNA – możliwości i ograniczenia." Postępy Higieny i Medycyny Doświadczalnej 75, no. 1 (2021): 599–610. http://dx.doi.org/10.2478/ahem-2021-0044.
Full textAbstract:
Abstrakt Ostatnie cztery dekady przyniosły znaczący rozwój archeologii molekularnej i badania nad kopalnym DNA (aDNA). Nowatorskie metody uwzględniają szeroki zakres badań, począwszy od sekwencjonowania niewielkich fragmentów mitochondrialnego DNA po wielkoskalowe badania całych populacji, łączące sekwencjonowanie genomów mitochondrialnych, genów podlegających doborowi naturalnemu, jak i całych genomów jądrowych. Postęp, zwłaszcza w dziedzinie technologii sekwencjonowania DNA, umożliwił pozyskanie informacji ze szczątków paleontologicznych i materiału archeologicznego, umożliwiając zbadanie związków filogenetycznych między wymarłymi i współczesnymi gatunkami. Dzięki zastosowaniu technologii sekwencjonowania nowej generacji możliwe stało się poznanie sekwencji DNA nie tylko bezpośrednio ze szczątków ludzkich lub zwierzęcych, ale także z osadów sedymentacyjnych z głębin jezior oraz jaskiń. W artykule przedstawiono możliwości i ograniczenia występujące w badaniach nad kopalnym DNA ludzi, zwierząt czy bakterii z podkreśleniem wkładu polskich badaczy w rozwój tej dziedziny nauki.
46
Obyrn, Kajetan, and Jadwiga Stecka. "Taras Wodny Gór Wschodnich - najstarszy wyciek w Kopalni Soli "Wieliczka"." Geology, Geophysics & Environment 38, no. 1 (2012): 35. http://dx.doi.org/10.7494/geol.2012.38.1.35.
Full text
47
KORZENIOWSKI, WALDEMAR. "KOROZJA STALOWEJ OBUDOWY ŁP WYROBISKA CHODNIKOWEGO W ŚRODOWISKU KOPALNI SOLI." RUDY I METALE NIEŻELAZNE 1, no. 9 (2015): 11–19. http://dx.doi.org/10.15199/67.2015.9.2.
Full text
48
Nawrocki, Tomasz. "Przyczynek do recepcji śląskiej monografii Józefa Chałasińskiego." Kultura i Społeczeństwo 53, no. 2 (2009): 97–111. http://dx.doi.org/10.35757/kis.2009.53.2.6.
Full textAbstract:
The author recalls a now-classic monograph of a Silesian housing estate, written by Professor Józef Chałasiński, an outstanding Polish sociologist, entitled Polish-German Antagonism in the “Kopalnia” Factory Housing Estate in Upper Silesia. He discusses the basic assumptions of this monograph and the main theses of its three pre-war reviews (by Paweł Rybicki, Stanisław Rychliński, and Tadeusz Szczurkiewicz). He then presents the post-war reception of Professor Chałasiński’s research, and closes by reflecting on the topicality of this monograph.
49
Kutyła, Małgorzata. "Znaczenie miejsca rekonstruowane z perspektywy doświadczeń biograficznych." Biografistyka Pedagogiczna 4, no. 1 (2019): 419–30. http://dx.doi.org/10.36578/bp.2019.04.22.
Full textAbstract:
Celem artykułu jest ukazanie znaczenia miejsca w życiu narratora. Podstawą analizy jest narracja, jakiej wysłuchałam w związku z prowadzeniem badań biograficznych wśród mieszkańców Machowa. Na terenie tej społeczności lokalnej w latach pięćdziesiątych ubiegłego stulecia odkryto złoża siarki i podjęto decyzję o budowie kopalni. W konsekwencji mieszkańcy Machowa zostali przesiedleni. Badania z osobami przesiedlonymi przeprowadziłam na podstawie wywiadu narracyjnego. Mój Narrator, wraz z rodzicami i rodzeństwem opuścił Machów w roku 1960. Obecnie pracuje jako misjonarz na Madagaskarze.
50
GUMIŃSKI, Adam. "The curve of work productivity absorption in a colliery." Scientific Papers of Silesian University of Technology. Organization and Management Series 2017, no. 101 (2017): 177–93. http://dx.doi.org/10.29119/1641-3466.2017.101.13.
Full text