Log in

Relevant bibliographies by topics / Literackie / Journal articles

To see the other types of publications on this topic, follow the link: Literackie.

Journal articles on the topic 'Literackie'

Author: Grafiati

Published: 24 April 2022

Create a spot-on reference in APA, MLA, Chicago, Harvard, and other styles

Select a source type:

Consult the top 50 journal articles for your research on the topic 'Literackie.'

Next to every source in the list of references, there is an 'Add to bibliography' button. Press on it, and we will generate automatically the bibliographic reference to the chosen work in the citation style you need: APA, MLA, Harvard, Chicago, Vancouver, etc.

You can also download the full text of the academic publication as pdf and read online its abstract whenever available in the metadata.

Browse journal articles on a wide variety of disciplines and organise your bibliography correctly.

1

Okoński, Krzysztof. "Schiller w masce. Literatura krajów niemieckiego obszaru językowego wobec pandemii sars-cov-2." Porównania 30, no. 3 (December 27, 2021): 325–44. http://dx.doi.org/10.14746/por.2021.3.20.

Full text

Abstract:

Interwencje pisarzy w czasach przełomu lub kryzysu mają w krajach niemieckojęzycznych długą tradycję. Pandemia sars-cov-2 zrewidowała jednak dotychczasowe praktyki obywatelskiego zaangażowania i literackiej refleksji nad problemami współczesności. Autorzy są konfrontowani nie tylko z zagrożeniami dla ich własnego bytu materialnego, ale także z koniecznością znalezienia nowych form komunikacji z czytelnikami, rozwojem radykalizmu oraz rosnącą wrogością wobec elit. Niniejszy artykuł omawia w oparciu o wybrane materiały prasowe i radiowe takie kwestie, jak reorganizacja życia literackiego w Niemczech, Austrii, Szwajcarii i Liechtensteinie, reakcje pisarzy na ograniczenia spowodowane lockdownem, literackie obrazy pandemii, polaryzacja społeczeństwa oraz instrumentalizacja motywów literackich i historycznych przez ruchy antycovidowe.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

2

Majerek, Rafał. "Rok 1989 w literaturze słowackiej – problematyczna cezura." Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo, no. 11 (14) (June 20, 2021): 93–106. http://dx.doi.org/10.32798/pflit.555.

Full text

Abstract:

Przełomowy charakter wydarzeń roku 1989 dla kształtu systemu politycznego w krajach byłego bloku komunistycznego, w tym Słowacji, nie ulega wątpliwości. W dziedzinie literatury cezura ta nie jest tak oczywista, od lat dziewięćdziesiątych XX w. prowadzone są dyskusje poświęcone różnym szczegółowym aspektom i kontekstom okresu transformacji. Autor artykułu omawia zjawiska, które potwierdzają nową sytuację literatury słowackiej: pluralizm instytucji literackich, rozwój rynku wydawniczego, wpływ mechanizmów rynkowych na życie literackie, reintegrację obiegów literackich. Po 1989 r. zmieniają się także wyobrażenia o roli pisarza, dominujący staje się model indywidualistyczny. W dziedzinie poetyki i struktury tekstów najtrudniej wskazać zdecydowanie nowe rozwiązania, bezpośrednio po 1989 r. nie pojawił się nowy prąd czy tendencja literacka. Autor podkreśla jednak, że sam fakt usytuowania i funkcjonowania tekstów literackich w zupełnie nowym systemie relacji pozwala na potraktowanie 1989 r. w kategoriach przełomu literackiego. Podejście takie wiąże się z rezygnacją z autonomicznego, formalistyczno-strukturalistycznego modelu rozumienia historii literatury.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

3

Pokorska-Iwaniuk, Monika. "Fascynacje literackie Maironisa." Bibliotekarz Podlaski. Ogólnopolskie Naukowe Pismo Bibliotekoznawcze i Bibliologiczne 43, no. 2 (June 30, 2019): 51–78. http://dx.doi.org/10.36770/bp.9.

Full text

Abstract:

Jonas Mačiulis-Maironis, bohater artykułu, to litewski poeta końca XIX i początku XX wieku. Jego dorobek literacki jest bardzo bogaty i obejmuje zbiór tekstów, wierszy i dramatów, a także teksty publicystyczne i rozprawy akademickie. Był nie tylko poetą, ale także kapłanem, profesorem akademickim, a przede wszystkim osobą publiczną, wchodząc do ścisłej elity intelektualnej Litwy XX wieku. Był bardzo szanowany przez litewskie społeczeństwo, nazywany wręcz przywódcą narodu litewskiego. Dlatego jego praca literacka i literackie fascynacje stanowią temat, który podejmowało wielu badaczy. Warto wspomnieć o jego kontaktach i przyjaźni z poetami, pisarzami i naukowcami tego czasu, głównie z Antanasem Baranauskasem. Pozostawał pod wpływem polskiej kultury i literatury, a jego wiersze ujawniły bliskie relacje z polskimi autorami: Mickiewiczem, Asnykiem, Polem. Jego poezja jest wciąż żywa.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

4

Tomaszewska, Wiesława. "O prawdzie w literaturze uwag kilka." Studia Philosophiae Christianae 56, no. 4 (December 31, 2020): 341–57. http://dx.doi.org/10.21697/spch.2020.56.4.16.

Full text

Abstract:

Artykuł podejmuje zagadnienie prawdy w literaturze. Punktem wyjścia dla analiz jest koncepcja Romana Ingardena. Odmawia on dziełu literackiemu jako dziełu sztuki prawdziwości w sensie logicznym. Według Ingardena literackie dzieło sztuki jako przedmiot czysto intencjonalny niczego nie orzeka o świecie transcendentnym. Prawdę w dziele literackim można jednakże ujmować jako jej objawianie. -------------- Zgłoszono: 03/09/2020. Zrecenzowano: 22/10/2020. Zaakceptowano do publikacji: 10/11/2020

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

5

Bodzioch‑Bryła, Bogusława. "E‑literackie sploty." Perspektywy Kultury 33, no. 2 (July 1, 2021): 109–36. http://dx.doi.org/10.35765/pk.2021.3302.09.

Full text

Abstract:

Autorka na przykładzie e‑utworu One Day Poem Pavilion, zrealizowanego przez Jiyeon Song, ukazuje zmianę specyfiki literatury pod wpływem przemian konwergencyjnych, skutkującą pojawieniem się osobnego nurtu literackiego – e‑literatury (e‑poezji). W artykule przybliżone zostają następujące kwestie, składające się na zarys całości zagadnienia: 1) funkcjonujące w badaniach naukowych ujęcia definicyjne e‑literatury, wraz z wybranymi propozycjami podziałów genologicznych; 2) użyteczna, często wykorzystywana w refleksji naukowej kategoria „splotu”, węzła, wiązania, miejsca wspólnego, odsyłającego do różnych systemów semiotycznych; 3) egzemplifikacja literacka – e‑utwór One Day Poem Pavilion, autorstwa Jiyeon Song; 4) kategoria lektury immersyjnej, jaką stwarzają niektóre (najbardziej zaawansowane technologicznie, w tym omawiany One Day Poem Pavilion) propozycje e‑literackie. W ten sposób próbuje Autorka odpowiedzieć na pytanie o to, jakie nowe właściwości zyskuje literatura dzięki narzędziom nowomedialnym, wykorzystywanym przez twórców i włączanym w strukturę e‑utworu.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

6

Janicki, Jędrzej. "O pewnych podobieństwach i zasadniczej różnicy w interpretowaniu tekstów prawnych oraz literackich." Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica 97 (December 30, 2021): 157–68. http://dx.doi.org/10.18778/0208-6069.97.09.

Full text

Abstract:

Celem artykułu jest ukazanie, że na pewnym poziomie interpretacyjnym zarówno teksty prawne, jak i teksty literackie mają charakter niesamoistny – dla potrzeb tego rodzaju zbliżenia perspektywy analizy tekstów prawnych i literackich wykorzystuję odpowiednio elementy teorii derywacyjnej dla tekstów prawnych oraz elementy teorii Susan Sontag oraz Erica Donalda Hirscha dla tekstów literackich. Przypisanie cechy niesamoistności znaczenia tekstom prawnym oraz literackim wymusza przyjrzenie się możliwym „pozatekstowym źródłom”, pozwalającym na zrekonstruowanie znaczenia tych dwóch rodzajów tekstów. Nie może umknąć jednak uwadze zasadnicza rozbieżność warunkująca możliwości w interpretowaniu tekstów prawnych oraz literackich – interpretacja tekstów prawnych ma na celu ujednolicanie ich znaczeń, a interpretacja tekstów literackich (zwłaszcza w duchu „anarchizmu interpretacyjnego”) może mieć na celu mnożenie wyinterpretowanych znaczeń.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

7

Von der Lühe, Imelda. "Gedenken ist vergessen: Paradigmen, Probleme und Paradoxien literarischer Erinnerung an die Shoah." Roczniki Humanistyczne 68, no. 5 (August 12, 2020): 7–19. http://dx.doi.org/10.18290/rh20685-1.

Full text

Abstract:

Wspominanie zostało zapomniane: Paradygmaty, problemy i paradoksy literackiej pamięci o Szoah Niniejszy artykuł przedstawia literackie i historyczno-memorialne tendencje, które od zakończenia II wojny światowej kształtowały sposoby zajmowania się problematyką Zagłady w literaturze i do których nadal odnoszą się krytycznie młode pokolenia pisarzy i pisarek w Niemczech i w Polsce. Artykuł rozważa na wstępie dominujące paradygmaty literackiego dyskursu o Szoah, tj. zakaz przedstawiania oraz topos niewyrażalności, a następnie omawia problemy metodologiczne, które wynikają z nakazu milczenia oraz indywidualnej i moralnej potrzeby zdania relacji. Paradoksy literackiego kształtowania pamięci ukazane zostają w ostatniej części na podstawie eseistycznego opowiadania Dorona Rabinovici pt. Gedenken ist vergessen [Wspominanie zostało zapomniane].

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

8

Zasacka, Zofia. "Spotkania literackie na lekcji - satysfakcje i porażki zawodowe nauczycieli." Polonistyka. Innowacje, no. 14 (December 11, 2021): 123–40. http://dx.doi.org/10.14746/pi.2021.14.12.

Full text

Abstract:

Nauczyciel odgrywa kluczową rolę jako pośrednik w komunikacji literackiej szkoły między dziełem literackim a uczniami. Sukces polskiej dydaktyki, jak udowodniła Bożena Chrząstowska, zależy od jakości tej mediacji. Analizy zawarte w artykule kierują uwagę na postawy lektorów języka polskiego związane z ich pracą dydaktyczną, a zwłaszcza na relację między uczniem a nauczycielem zbudowaną na wspólnym czytaniu utworu literackiego. Wykorzystany materiał empiryczny analizuje trudności, jakie nauczyciele napotykają w pracy z uczniami, oraz satysfakcję, jaką czerpią z wykonywanego zawodu. W artykule wykorzystano analizę wyników ankiety przeprowadzonej wśród 104 nauczycieli języka polskiego klas trzecich gimnazjów z całej Polski jako fragment ostatniej edycji ogólnopolskiego badania czytelnictwa młodzieży.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

9

Kalin, Arkadiusz. "Polska szkoła zmyślania – literacki reportaż podróżniczy. Podróże z Mordoru do Międzymorza Ziemowita Szczerka." Forum Poetyki, no. 11-12 (June 11, 2018): 64–85. http://dx.doi.org/10.14746/fp.2018.11-12.26806.

Full text

Abstract:

Artykuł przedstawia pisarstwo Ziemowita Szczerka w kontekście gatunkowych kwalifikacji jako reportaż podróżniczy. Twórczość tę można odczytać jako przykłady reportażu literackiego, w związku z czym zaprezentowano kwestie sporu o referencyjność i literackość gatunku, inspiracje dzieł Szczerka nurtem gonzo journalism oraz zabiegi twórcze problematyzujące kwestię fikcjonalności w reportażu poprzez odniesienie do problematyki geografii wyobrażonej (E.W. Said), kulturowych auto- i heterostereotypów oraz relacji intertekstualnych. Prowadzi to do stwierdzenia, że reportaże literackie Szczerka, podobnie jak pisarstwo podróżnicze Andrzeja Stasiuka, zanurzone są w fikcjotwórstwie, co tylko podnosi wartość literacką tej twórczości.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

10

Skawiński, Damian. "Obecność generacji brulionu w Tygodniku Literackim (1990–1991)." Zeszyty Prasoznawcze 64, no. 3 (247) (2021): 101–21. http://dx.doi.org/10.4467/22996362pz.21.022.13887.

Full text

Abstract:

Presence of brulion’s generation in Tygodnik Literacki (1990–1991) This article presents how work of representatives of brulion’s generation was presented and discussed in Tygodnik Literacki. The aim of research was to indicate and present strategies chosen by editors of Tygodnik Literacki towards brulion’s writers. Strong relationships between communities of both journals have been indicated and proven. Individual texts of representatives of brulion or statements referring to their creation (especially evaluating it), published in Tygodnik Literacki, were analyzed and grouped. Analogies between presenting poetry of Świetlicki, Koehler, Sendecki or Baran and famous „Premiere of five poets” from Życie Literackie (1955) were characterized. Elements connecting both journals have been listed – they additionally prove significant influence of discourse about brulion on the overall characteristics of Tygodnik Literacki. Artykuł przybliża, w jaki sposób twórczość przedstawicieli generacji brulionu była prezentowana i omawiana na łamach Tygodnika Literackiego (1990–1991). Celem tekstu jest wskazanie i przybliżenie strategii, obranych przez redakcję Tygodnika Literackiego względem pisarzy związanych z brulionem. Zasygnalizowano i udowodniono silne związki pomiędzy środowiskami obu czasopism. Zanalizowano i pogrupowano poszczególne teksty przedstawicieli brulionu lub wypowiedzi nawiązujące do ich twórczości (zwłaszcza omawiające i wartościujące ją), publikowane we wskazanym czasopiśmie. Scharakteryzowane zostały analogie pomiędzy prezentowaniem twórczości Świetlickiego, Koehlera, Sendeckiego czy Barana a słynną „Prapremierą pięciu poetów” z Życia Literackiego z 1955 roku. Wyszczególnione zostały elementy łączące oba czasopisma, które dodatkowo udowadniają istotny wpływ dyskursu dotyczącego brulionu

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

11

Witczak, Krzysztof Tomasz. "Zagadnienie periodyzacji literatury łacińskiej doby republiki rzymskiej." Roczniki Humanistyczne 68, no. 3 (February 7, 2020): 133–53. http://dx.doi.org/10.18290/rh20683-8.

Full text

Abstract:

Artykuł podejmuje problem periodyzacji literatury rzymskiej doby republiki. Autor uznaje tradycyjny podział na 3 okresy literackie: (1) archaiczny; (2) cyceroński; (3) augustowski za częściowo poprawny. Bazując na teorii periodyzacji literatury, opracowanej przez prof. Juliana Krzyżanowskiego (1937), która zakłada cykliczność zjawisk w dziedzinie kultury i literatury, autor proponuje wydzielenie czterech kolejnych faz historycznoliterackich: [1] Okres archaiczny albo „hellenizujący” (240-160 r. przed Chr.); [2] Okres późnoarchaiczny albo „reakcyjny” (160-81 r. przed Chr.); [3] Okres cyceroński (81-31 r. p.n.e.); [4] Okres augustowski (31 r. przed Chr. – 14 r. po Chr.). Poszczególne okresy literackie stoją w wyraźnej opozycji do faz poprzedzających i po nich następujących. Występują w nich dominujące prądy i zjawiska literackie, odmienne niż w fazie poprzedzającej i bezpośrednio po nich następującej. Biorąc pod uwagę kryterium wpływów obcych (helleńskich) i rodzimości, możemy łatwo stwierdzić, że okresy nieparzyste [1, 3] mają charakter wyraźnie prohelleński, co przejawia się między innymi w tłumaczeniu bądź adaptacji najważniejszych dzieł literatury greckiej, wykorzystaniu istniejących w Grecji gatunków literackich, przyswojeniu obcych struktur metrycznych, motywów literackich lub prądów filozoficznych, podczas gdy w okresach parzystych [2, 4] twórcy literatury łacińskiej wprowadzają rodzime wątki i czysto rzymskie motywy, a także rozwijają własne gatunki literackie (np. satyrę, rzymską elegię miłosną).

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

12

Mikołajewski, Jarosław. "Dante Alighieri: Pieśń X." Fabrica Litterarum Polono-Italica, no. 3 (May 28, 2021): 221–29. http://dx.doi.org/10.31261/flpi.2021.03.14.

Full text

Abstract:

Fragment Boskiej komedii (Czyściec) Dantego Alighieri pochodzi z przekładu autorstwa Jarosława Mikołajewskiego, który ukaże się w Wydawnictwie Literackim.© by Wydawnictwo Literackie. All rights reserved.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

13

Gierowski, Piotr. "Jára Cimrman, geniusz urojony? Kilka uwag o najwybitniejszym Czechu i czeskiej tożsamości narodowej." Bohemistyka, no. 4 (November 5, 2018): 361–78. http://dx.doi.org/10.14746/bo.2018.4.3.

Full text

Abstract:

Celem artykułu jest prezentacja postaci Járy Cimrmana, zapomnianego i niedocenionego czeskiego geniusza, postaci literackiej bardzo popularnej w Czechach w drugiej połowy XX w. Tekst stanowi próbę rekonstrukcji genezy tej postaci oraz opisania jej miejsca i roli w czeskiej kulturze. Analizie poddane zostają między innymi czeskie tradycje literackie związane z Cimrmanem (takie jak twórczość Karela Havlíčka-Borovskiego oraz Jaroslava Haška, rozpatrywane zwłaszcza w kontekście anegdoty jako ich zasadniczego tworzywa literackiego), a także kontekst polityczny Czechosłowacji w drugiej połowie XX w. Autor opisuje wreszcie Cimrmana jako uosobienie i personifikację jednego z czeskich autostereotypów i zajmuje się jego związkami z mitami i narracjami czasów czeskiego odrodzenia narodowego.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

14

Karlikowska-Pąsiek, Magdalena Małgorzata. "Sceniczne adaptacje powieści „Zbrodnia i kara” Fiodora Dostojewskiego w Krakowie w latach 2000-2015." Ogrody Nauk i Sztuk 8 (July 23, 2018): 534–42. http://dx.doi.org/10.15503/onis2018.534.542.

Full text

Abstract:

Cel badań. Celem badań było sprawdzenie, które wątki powieści Fiodora Dostojewskiego polski reżyser pominął lub zmienił i jaki jest tego efekt dla przedstawienia jako całości. Metodologia. Przedmiotem badań były adaptacje sceniczne utworów Fiodora Dostojewskiego wystawiane w krakowskich teatrach repertuarowych w latach 2000 – 2015. W pracy został przeanalizowany polski scenariusz adaptacji powieści „Zbrodnia i kara” w reżyserii Waldemara Śmigasiewicza (2007). Hipoteza robocza zakłada, że przenoszenie dzieł literackich z jednej formy do drugiej (dzieło literackie – teatr) i z jednej kultury do drugiej (Rosja – Polska) wiąże się z utratą niektórych wątków. Wyniki. Analiza wykazała, że Waldemar Śmigasiewicz zmieniając formę przekazu dzieło literackie – teatr) oraz przenosząc utwór z jednej kultury do drugiej (Rosja – Polska) dokonał licznych skrótów w tekście powieści. Waldemar Śmigasiewicz w przedstawieniu „Zbrodnia i kara” skupił się przede wszystkim na kondycji psychicznej Raskolnikowa oraz na dramatyczności procesu dochodzenia do świadomości zbrodniarza. Wnioski. W badaniu zostały wzięte pod uwagę aspekty przekładu dzieła literackiego na dzieło sceniczne. Badanie modyfikacji treści oryginalnego tekstu oraz przekładu nie ma na celu oglądu spostrzeżeń polskiego widza. Uzyskane wyniki przedstawiają jedynie możliwość odkodowania i zrozumienia najważniejszych wątków powieści „Zbrodnia i kara”, jaką widzowi daje reżyser.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

15

Karlikowska-Pąsiek, Magdalena Małgorzata. "33 omdlenia – pierwsza krakowska adaptacja teatralna rosyjskiej klasyki po 1989 roku." Ogrody Nauk i Sztuk 11, no. 11 (August 26, 2021): 162–69. http://dx.doi.org/10.15503/onis2021.162.169.

Full text

Abstract:

Cel badań. Celem badań było sprawdzenie, które wątki trzech dramatów Antoniego Czechowa (Niedźwiedź, Oświadczyny, Jubileusz) polski reżyser pominął lub zmienił i jaki jest tego efekt dla pierwszej krakowskiej adaptacji teatralnej tychże utworów po 1989 roku jako całości. Metoda badań. Przedmiotem badań był scenariusz Tadeusza Pawłowicza wystawiony w krakowskim teatrze Bagatela 8 kwietnia 1989. W pracy został przeanalizowany polski scenariusz adaptacji utworów: Niedźwiedź, Oświadczyny oraz Jubileusz. Jedna z hipotez zakłada, że przenoszenie dzieł literackich z jednej formy do drugiej (dzieło literackie – teatr) i z jednej kultury do drugiej (Rosja – Polska) wiąże się z utratą niektórych wątków. Ponadto warto również wspomnieć, że wraz z transformacjami ustrojowymi po 1989 roku w polskim teatrze zaszedł szereg zmian związanych z repertuarem oraz ich funkcjonowaniem. Nowa powstała rzeczywistość wygenerowała nowe możliwości, wyzwania a także problemy, które wpłynęły na kształt inscenizowania literatury klasycznej, w tym rosyjskiej. Wyniki badań. Analiza wykazała, że Tadeusz Pawłowicz przenosząc dzieło literackie z jednej formy do drugiej (dzieło literackie – teatr) i z jednej kultury do drugiej (Rosja - Polska) dokonał marginalnych skreśleń, pozostając tym samym wierny tekstowi Czechowskich utworów oraz nie dopisał dodatkowych, autorskich partii teksu. Ponadto reżyser realizując 33 omdlenia powielił pomysł na połączenie trzech wodewili Czechowskich w jedną inscenizację, Wsiewołoda Meyerhold z 1935 roku. Wnioski. W badaniu zostały wzięte pod uwagę aspekty przekładu dzieła literackiego na dzieło sceniczne. Badanie modyfikacji treści oryginalnego tekstu oraz przekładu nie ma na celu oglądu spostrzeżeń polskiego widza. Uzyskane wyniki przedstawiają jedynie możliwości odkodowania i zrozumienia najważniejszych wątków utworów, jaką widzowi daje reżyser.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

16

Dziedzic, Joanna. "Obraz Marii Łazicz w prozie wspomnieniowej Afanasija Feta." Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio FF – Philologiae 38, no. 2 (December 29, 2020): 145. http://dx.doi.org/10.17951/ff.2020.38.2.145-156.

Full text

Abstract:

<p>Artykuł poświęcony jest analizie obrazu Marii Łazicz w dziele <em>Ранние годы моей жизни</em><em> </em>Afanasija Feta. Ukochana autora pojawia się w utworze, gatunkowo należącym do prozy wspomnieniowej, jako Jelena Łarina. Omówione zostały elementy biograficzne oraz beletryzacyjne (nawiązania literackie, wykorzystanie znanych modeli charakterów postaci, dramatyzacja wątku miłosnego) wykorzystane do budowania tego portretu literackiego. Ukazane zostały zjawiska społeczne i literackie, takie jak np. georgesandyzm, przewartościowanie pojęć dotyczących małżeństwa, które wpłynęły na ukształtowanie charakteru Marii.</p>

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

17

Sobiecka, Anna. "Spory literackie Michała Bałuckiego." Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo, no. 10 (13) (April 24, 2020): 243–59. http://dx.doi.org/10.32798/pflit.558.

Full text

Abstract:

Artykuł charakteryzuje wypowiedzi krytyczne Michała Bałuckiego, autora rozprawy O różnych modach w literaturze powieściowej (1894), dotyczące modernizmu oraz wypowiedzi przedstawicieli krytyki młodopolskiej formułowane w stosunku do twórczości Bałuckiego. Spór literacki przybiera najbardziej tragiczne zakończenie z możliwych. Kontekstem rozważań czyni autorka kategorię agonu literackiego, która okazuje się interesująca przy próbie opisu dokonań artystycznych ostatniej dekady życia i twórczości krakowskiego komediopisarza.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

18

Puchońska, Oksana. "LITERACKA RECEPCJA WOJEN POSTTOTALITARNYCH: KONTEKSTY UKRAIŃSKI I BAŁKAŃSKI." Studia Ukrainica Posnaniensia 9, no. 1 (September 13, 2021): 165–76. http://dx.doi.org/10.14746/sup.2021.9.1.14.

Full text

Abstract:

Przedmiotem przedstawionego artykułu jest analiza tekstu literackiego jako instrumentarium przezwyciężenia traumatycznego doświadczenia wojny. Współczesne wydarzenia w Donbasie dowodzą, że manipulacja historyczną świadomością mieszkańców wskazanego regionu i nieprzepracowane ważne wydarzenia z przeszłości stały się przyczyną nowej militarnej implozji między skolonizowanym a kolonizatorem. Publikowane w ostatnich latach teksty literackie nie tylko odzwierciedlają realia wojny rosyjsko-ukraińskiej na wschodzie Ukrainy, ale także naświetlają konsekwencje sowieckiej kolonizacji, które odegrały główną rolę w procesie mentalnej separacji tego regionu. W kontekście postkomunistycznych przemian społecznych wojna w Donbasie przypomina konflikty zbrojne w Naddniestrzu, Gruzji, a przede wszystkim wojnę w byłej Jugosławii. Z punktu widzenia traumatycznego doświadczenia kultury współczesne teksty literackie są tego znakomitym przykładem.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

19

Krajewska, Anna. "Splątanie literackie." Przestrzenie Teorii, no. 17 (January 1, 2012): 7. http://dx.doi.org/10.14746/pt.2012.17.0.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

20

Skawiński, Damian. "Internetowe portale literackie. Specyfika, funkcje, miejsce w życiu literackim. Rekonesans." Literaturoznawstwo 10, no. 1 (December 31, 2016): 118–39. http://dx.doi.org/10.25312/2451-1595.10/2016_119-140.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

21

Gadamska-Serafin, Renata. "Norwidowskie „etruski” literackie." Studia Norwidiana 36 (2018): 203–33. http://dx.doi.org/10.18290/sn.2018.36-10.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

22

Matkowska, Justyna. "Literackie wizerunki Romów." Literatura i Kultura Popularna 23 (May 31, 2018): 233–35. http://dx.doi.org/10.19195/0867-7441.23.9.19.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

23

Misiak, Iwona. "Polskie sny literackie." Teksty Drugie 5 (2016): 163–70. http://dx.doi.org/10.18318/td.2016.5.11.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

24

Taczyńska, Katarzyna T. "LITERACKIE ŚLADY LUDOBÓJSTWA." Porównania 24 (June 15, 2019): 303–10. http://dx.doi.org/10.14746/por.2019.1.27.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

25

Pniewski, Dariusz. "Czas „czarnego słońca”." Studia Norwidiana 37 (November 14, 2019): 263–73. http://dx.doi.org/10.18290/sn.2019.37-15.

Full text

Abstract:

Tematem tekstu jest charakterystyczne dla romantyków literackie przedstawienie doświadczenia czasu. O czasie jako problemie rozważanym przez XIX-wiecznych twórców napomyka kilkakrotnie w swojej najnowszej książce Piotr Śniedziewski. W artykule kwestię tę zaprezentowano, wykorzystując aktualną refleksję na temat doświadczenia („historical sublime experience” Franka Ankersmita) i ustalenia dotyczące wpływu gwałtowanie rozwijającej się po 1839 r. fotografii na sposób kształtowania literackiego świata przedstawionego, a także używania fotografii jak narzędzia analizy czasu („wizualnego modelu czasu”).

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

26

Gołaszewska, Dominika Olga. "Wyjątki z archiwum Haliny Marii Dąbrowolskiej." Bibliotekarz Podlaski Ogólnopolskie Naukowe Pismo Bibliotekoznawcze i Bibliologiczne 46, no. 1 (April 3, 2020): 157–73. http://dx.doi.org/10.36770/bp.424.

Full text

Abstract:

W artykule przybliżona została postać pisarki Haliny Marii Dąbrowolskiej (1902–1962) oraz jej archiwum literackie zdeponowane w zbiorach Biblioteki Narodowej. Na twórczość składają się dzieła drukowane – powieści i tomiki poezji, bruliony z próbami literackimi oraz inedita. W artykule szczególnej uwadze została poddana biografia Zofii Nałkowskiej Portrety nieobiektywne – jej charakter, wyłaniający się obraz autorki Medalionów, a także negatywna recenzja wydawnictwa. Twórczość Haliny Dąbrowolskiej zdecydowanie stanowi ważny i cieka- wy dokument epoki.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

27

Chrostek, Mariusz. "Przełomowe osiągnięcia lwowskich filologów w badaniach polskiego romantyzmu do roku 1939." Studia Historiae Scientiarum 20 (September 13, 2021): 87–166. http://dx.doi.org/10.4467/2543702xshs.21.005.14036.

Full text

Abstract:

Celem artykułu jest pokazanie wyjątkowych zasług polskich literaturoznawców związanych ze Lwowem w badaniach romantyzmu na tle osiągnięć uczonych z innych polskich uniwersytetów. Analizowany problem obejmuje okres do roku 1939, ponieważ dotąd funkcjonował we Lwowie polski uniwersytet. Zainteresowanie rodzimym romantyzmem, zwłaszcza trójcą wieszczów: Adamem Mickiewiczem, Juliuszem Słowackim i Zygmuntem Krasińskim, dominowało w pracach naukowych filologów epoki pozytywizmu, Młodej Polski i dwudziestolecia międzywojennego. Porównanie dorobku Lwowa z „resztą Polski” obejmuje monografie największych pisarzy i ich ocenę, rozprawy i artykuły oraz stosowaną w badaniach metodologię. W czasach zaborów (do 1918 r.) poloniści lwowscy konkurowali głównie z krakowskimi (UJ) i kilkoma z Warszawy. W Krakowie powstało najwięcej monografii trzech wieszczów, ale to we Lwowie Juliusz Kleiner napisał najlepszą (o Krasińskim). Filolodzy krakowscy stosowali przestarzałą metodologię (oceniali literaturę ze względu na poglądy ideologiczne pisarzy, nie interpretowali samych dzieł). We Lwowie badano głównie teksty utworów literackich, ich wartość artystyczną. Przed rokiem 1914 Juliusz Kleiner stworzył nowoczesną metodologię (dzieło literackie w centrum zainteresowań). Sformułował też pojęcie epoki romantyzmu, które przyswoili potem inni uczeni. Poglądy Kleinera stały się podstawą w badaniach literatury w dwudziestoleciu międzywojennym. W wolnej Polsce w latach 1919–1939 działało sześć uniwersytetów: we Lwowie, Krakowie, Warszawie, Wilnie, Lublinie i Poznaniu. Polonistyka we Lwowie przeżywała wtedy okres największej świetności. To kolejne zasługi wybitnego Juliusza Kleinera, uznawane za najlepsze w Polsce i ponadczasowe: dwie ogromne monografie – Słowackiego i Mickiewicza, znakomicie opracowane Dzieła wszystkie Słowackiego (większość tomów), historia literatury polskiej po polsku i niemiecku i inne. We Lwowie pracował Eugeniusz Kucharski – najlepszy w Polsce znawca Aleksandra Fredry; Konstanty Wojciechowski i Zygmunt Szweykowski – najwybitniejsi specjaliści od polskiej powieści. We Lwowie działało od 1886 r. Towarzystwo Literackie im. Adama Mickiewicza (w innych miastach po roku 1919 jego filie). Tam też ukazywał się „Pamiętnik Literacki” – najbardziej zasłużone czasopismo badaczy literatury. W porównaniu z pozostałymi miastami we Lwowie najliczniejsza grupa uczonych badała polski romantyzm i poświęciła mu najwięcej publikacji.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

28

Gadamska-Serafin, Renata. "Norwid’s literary “Etruscan” works." Studia Norwidiana 36 English Version (2018): 217–50. http://dx.doi.org/10.18290/sn.2018.36-10en.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

29

Radecka, Aniela. "POŻEGNAĆ BEREHYNIĘ. LITERACKIE PRÓBY DEMITOLOGIZACJI STEREOTYPOWEGO OBRAZU UKRAINKI NA WYBRANYCH PRZYKŁADACH UKRAIŃSKIEJ PROZY KOBIECEJ PO 1991 ROKU." Porównania 20, no. 1 (July 30, 2018): 125–33. http://dx.doi.org/10.14746/p.2017.20.12749.

Full text

Abstract:

Autorka analizuje zabiegi literackie mające na celu demitologizację figury Berehyni w wybranych powieściach Oksany Zabużko, Sofiji Andruchowycz i Natałki Śniadanko. Postępująca od lat dziewięćdziesiątych w wysokoartystycznym dyskursie literackim oraz w literaturze środka demitologizacja figury Berehyni jest jednym z najważniejszych elementów procesu (re)konstruowania kobiecej tożsamości społeczno-kulturowej, gdyż zawiera się w tej demitologizacji sprzeciw kobiet wobec zastanej sytuacji. Współczesne autorki dobitnie pokazują, że za symbolem prawdziwej ukraińskiej kobiety kryją się różnorodne jednostki, mające swoje rzeczywiste problemy, doświadczenia i przede wszystkim niemające dotąd prawa do własnej reprezentacji.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

30

Rutz, Marion. "a." Studia Białorutenistyczne 14 (December 15, 2020): 119. http://dx.doi.org/10.17951/sb.2020.14.119-156.

Full text

Abstract:

Historia literatury odzwierciedla system światopoglądowy swoich czasów, dlatego jest niezmiennie aktualizowana. Dotyczy to także historii literatury starobiałoruskiej. Zarówno w krótkich szkicach, jak i szczegółowych przeglądach literackich, powstałych od odwilży do ery Aleksandra Łukaszenki (1956–2010), odnajdujemy zadziwiająco różne rekonstrukcje twórczości literackiej. W artykule przeanalizowano kilkanaście książek napisanych w języku białoruskim, rosyjskim i angielskim, przedstawiono ich periodyzację oraz rolę, jaką przy ich powstaniu odegrała spuścizna literacka okresu Rusi Kijowskiej. Celem badania było omówienie wielojęzycznego charakteru starobiałoruskiego dziedzictwa literackiego. Jako obiekt analizy autor obrał teksty wschodniosłowiańskie, (staro)cerkiewnosłowiańskie, nowołacińskie, jak również należące do literatury białoruskiej utwory polskojęzyczne. Chociaż w latach postradzieckich studia starobiałoruskie uważano za innowacyjne, nawet najbardziej aktualne syntezy zawierają luki badawcze. W literaturze przedmiotu o istnieniu tekstów w języku litewskim i twórczości literackiej mniejszości etniczno-kulturowych prawie w ogóle się nie wspomina. Zrezygnowano z idei wspólnego języka, ale historia literatury wciąż zajmuje się tekstami przedstawicieli jednego etnosu zamieszkującego jedno terytorium.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

31

Skorupa, Ewa. "Literackie narracje o kolekcjach." Tematy i Konteksty 12, no. 7 (2017): 452–62. http://dx.doi.org/10.15584/tik.2017.30.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

32

Woźniak-Czech, Ewelina. "Literackie inscenizacje Georges’a Pereca." Przestrzenie Teorii, no. 27 (December 15, 2017): 227–44. http://dx.doi.org/10.14746/pt.2017.27.16.

Full text

Abstract:

The purpose of this sketch to present Georges Perec’s work in the context of drama. As Perec wrote just one play for the theater, it’s hard to call him a dramatist. However, it is easy to see that all the literary tricks he uses in his works are a part of a well-thought-out game. The author of Life a User’s Manual employs and interweaves various literary conventions, prompts dialogue between his own works and draws the reader into the very center of his tricks, nuances and simulations. Perec’s writing could be deemed a pure act of dramatization, where the author himself, to some extent, takes on the role of director, making his audience not so much the recipients of his texts but the actors performing them.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

33

Maciuszko, Jerzy J., and Marek Zaleski. "Mądremu biada? Szkice literackie." World Literature Today 65, no. 2 (1991): 329. http://dx.doi.org/10.2307/40147241.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

34

Kowalczyk, Sabina. "Językowa struktura klątw kochanek w XVIII-wiecznych tekstach literackich." Prace Językoznawcze 23, no. 4 (December 10, 2021): 235–48. http://dx.doi.org/10.31648/pj.7034.

Full text

Abstract:

Celem artykułu jest filologiczna analiza miłosnych klątw zawartych w polskichtekstach literackich z XVII w. inspirowana teorią aktów mowy (w tym performatywówi konstatacji) Johna L. Austina oraz pracami z zakresu klątwy ludowej Anny Engelking.Przedmiotem badań są wypowiedzi: Banialuki (romans baśniowy Historyja uciesznao królewnie Banialuce Hieronima Morsztyna – 1650), Cyceryny (zbiór pieśni RoksolankiSzymona Zimorowica – 1654) oraz Pani (sielanka Odczary na Simonidesowe „Czary”Jana Gawińskiego – połowa XVII w.). Klątwy literackie są rozpatrywane zarównow kontekście etnolingwistycznej struktury (obiekt – sprawca – wykonawca), sprawczejfunkcji wypowiedzi, jak i imperatywów, składni, symboliki, etymologii.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

35

Lewicki, Roman. "Wymiar kulturowy w przekładach tekstów użytkowych." Roczniki Humanistyczne 68, no. 7 (August 13, 2020): 159–74. http://dx.doi.org/10.18290/rh20687-11.

Full text

Abstract:

Odnotowany w ostatnich kilku dziesięcioleciach i szeroko omawiany „zwrot kulturowy” w humanistyce nie ominął też badań przekładoznawczych. Ma on jednak zastosowanie przeważnie do przekładów literackich. W artykule ukazano i omówiono wymiar kulturowy obecny w przekładach tekstów innych niż literackie: kulturoznawczych, prasowych, religijnych, naukowych, dyplomatycznych, filmowych, przewodników turystycznych. Zwrócono uwagę zarówno na sposoby konstruowania tych przekładów (zadanie tłumacza), jak i na właściwości ich odbioru. Szczególne przydatnymi narzędziami opisu dla wyodrębnienia i badania wymiarów kulturowych w przekładach zarówno tekstów nieliterackich, jak i literackich są: pojęcie językowego obrazu świata oraz koncepcja tekstów precedensowych, których zastosowanie pozwala na ujawnienie wymiarów kulturowych w przekładach użytkowych. Materiał ilustracyjny oparto na doświadczeniu cyklu wydawniczego „Przekład – Język – Kultura” (Wydawnictwo UMCS, 2002-2018).

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

36

Tuszyńska, Krystyna, and Nina Trzaska. "Teoria Poezji Nieosobistej Thomasa Eliota a Kanon Konstandinosa Kawafisa. Porównanie poglądów i założeń dwóch klasycystów." Porównania 25 (December 15, 2019): 291–316. http://dx.doi.org/10.14746/por.2019.2.17.

Full text

Abstract:

Artykuł ma na celu ukazanie zbieżności poglądów dwóch przedstawicieli modernizmu, Thomasa S. Eliota i Konstandinosa P. Kawafisa. Studium porównawcze poprzedza krótka charakterystyka epoki, pozwalająca wysunąć tezę badawczą: Kawafis mógł wyprzedzić o kilkanaście lat postulaty literackie Eliota. Tekst skupia się na podobieństwie postaw literackich obu autorów, dlatego podstawę analiz stanowi wybrana twórczość eseistyczno-krytyczna Eliota oraz Kanon i pisma teoretyczne Kawafisa. Tekst koncentruje się na następujących aspektach: zestawienie świata przedstawionego Kawafisa z klasycystycznymi poglądami Eliota, omówienie głębszej warstwy założeń literackich obu autorów (porównanie Ars Poetica Kawafisa z Theory of Impersonal Poetry Eliota), spojrzenie na styl Aleksandryjczyka przez pryzmat sądów estetycznych Eliota oraz kwestie związane z procesem twórczym i cechami artysty (dojrzałość i miejsce poety w spektrum homo vates – homo faber).

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

37

Wróblewski, Maciej. "Zabawy literackie w szkole podstawowej – czytanie, pisanie i interpretacja głosowa." Polonistyka. Innowacje, no. 12 (December 31, 2020): 185–98. http://dx.doi.org/10.14746/pi.2020.12.11.

Full text

Abstract:

Zawarte w artykule refleksje i uwagi, odnoszące się do podstawowych umiejętności uczniów szkół podstawowych województwa kujawsko-pomorskiego, a w szczególności do czytania ze zrozumieniem, interpretacji głosowej oraz pisania są efektem realizacji projektu „Zabawy literackie. Piękne czytanie. Piękne pisanie”, finansowanego przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Jego uczestnicy wykonywali ćwiczenia związane z czytaniem, interpretacją głosową i twórczym pisaniem w związku z lekturą wybranych fragmentów powieści, opowiadań czy reportaży polskich i zagranicznych pisarzy dawnych i współczesnych, m.in. M. Reja, H. Sienkiewicza, M. Wańkowicza, J. R. R. Tolkiena, S. Mrożka, S. Lema, O. Tokarczuk i R. Kosika. Warsztaty składały się zazwyczaj z trzech części: ćwiczeń wprowadzających opartych na działaniach skojarzeniowych, uważnego czytania wcześniej przygotowanych fragmentów i interpretacji głosowej tekstów literackich oraz twórczego pisania. Celem pierwszej części było mentalne pobudzenie uczniów do kreatywnej pracy związanej, w dalszej kolejności z doskonaleniem umiejętności uważnego czytania i kreatywnego pisania. Niestety, w wyniku poczynionych obserwacji należy stwierdzić, że większość uczniów czytała teksty literackie powierzchownie i nie potrafiła ustalić, które informacje w nich zawarte są ważne. Również uczniowskie teksty, wywiedzione z jednego bądź kilku zdań czytanego utworu, pod względem fabularnym miały charakter wtórny w stosunku do oryginału i świadczyły o ubogim słownictwie ich autorów.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

38

Jauksz, Marcin. "George Eliot, George Henry Lewes i mechanizmy literackiego oddziaływania." Forum Poetyki, no. 7 (March 6, 2017): 18–31. http://dx.doi.org/10.14746/fp.2017.7.26757.

Full text

Abstract:

Celem artykułu jest analiza wybranych wątków przemian w obrębie poetyki dziewiętnastowiecznej powieści, do których dochodzi pod wpływem rozwoju psychologii i innych nauk społecznych. Przypadek intelektualnej interakcji między George Eliot a Georgem Henrym Lewesem, partnerów tak w życiu, jak i w zainteresowaniach literackich, pozwala zaobserwować jak bliskie były ambicje realistycznych pisarzy oraz badaczy życia społecznego w zakresie odkrywania mechanizmów ludzkiej psychiki. Sceny z życia duchownych oraz Miasteczko Middlemarch, czytane z perspektywy Virginii Woolf, pełne sa przykładów na to, w jaki sposób studia Lewesa wpłynęły na literackie projekty Eliot.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

39

Koziara, Stanisław. "Polszczyzna biblijna a polszczyzna literacka. Historyczne związki i uwarunkowania." Poznańskie Spotkania Językoznawcze, no. 35-36 (December 15, 2018): 55–65. http://dx.doi.org/10.14746/psj.2018.5.

Full text

Abstract:

damentów polskiej kultury i tożsamości. Relacje te autor artykułu rozpatruje na płaszczyźnie genetycznej i formalnej współzależności pomiędzy stylowym inwariantem polszczyzny biblijnej a literacką odmianą języka polskiego. W tym celu przywołane zostały dotychczasowe ustalenia teoretyczne oraz badania materiałowe ukazujące kierunki i formy owych wpływów, skutkujące powstaniem głównych konstant stylowych polszczyzny biblijnej, a także wskazujące na znaczenie Biblii i jej rodzimych przekładów na kształtowania się polszczyzny literackiej. Zwrócona została także uwaga na nowsze możliwości badań nad uwarunkowaniami relacji polszczyzna biblijna – polszczyzna literacka, które wynikają z odwołania się do retorycznego i literackiego dziedzictwa poszczególnych ksiąg Pisma Świętego. Artykuł dostarcza szeregu argumentów na rzecz obrony literackości polszczyzny biblijnej, jako faktu wynikającego z jej rodzimych doświadczeń historycznych, jak też z właściwości odziedziczonych z prymarnego stylu biblijnego. Na prawach polemicznych w artykule znalazły się również krytyczne odniesienia do tych spośród nowszych inicjatyw translacyjno-biblijnych, które zmierzają do oderwania polszczyzny biblijnej od jej wzorca literackiego oraz normy stylu wysokiego.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

40

Gajdis, Anna. "Topographies of the Works of Artur Becker." Transfer. Reception Studies 4 (2019): 149–61. http://dx.doi.org/10.16926/trs.2019.04.09.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

41

Kuzborska, Alina. "Literary incarnations of Herkus Monte." Masuro-⁠Warmian Bulletin 300, no. 2 (July 4, 2018): 331–54. http://dx.doi.org/10.51974/kmw-134891.

Full text

Abstract:

Herkus Monte, przywódca Prusów, jest postacią historyczną, lecz jednocześnie bohaterem utworów li�terackich. Monte wielokrotnie został wymieniony w łacińskiej Kronice Ziemi Pruskiej Piotra z Dusburga już na początku XIII wieku. Te zapiski kronikarza Zakonu Niemieckiego zapoczątkowały żywotne motywy literackie pruskiego bohatera w literaturze niemieckiej, polskiej i litewskiej, w szczególności w powieści historycznej i dra�macie historycznym XIX – pierwszej połowy XX w. W niniejszym artykule zostały omówione wybrane utwory literackie poświęcone postaci najsłynniejszego Prusa w historii: od powieści Franza Lubojatzkiego z 1840 roku po najnowszą powieść Claudiusa Crönerta z 2011 roku. Również dramat historyczny różnorako konstruował po�stać Montego, np. w dramacie Maxa Worgitzkiego z 1916 roku Monte jawi się jako heros wojny, którego odwaga i determinacja budzą obawy samych Prusów, a ich porażka jest traktowana jako nieuniknioność historii, gdzie słabszy ulega silniejszemu. Podobny wydźwięk miał dramat Rolfa Laucknera z 1937 roku. W dramacie litewskiego dramaturga Juozasa Grušasa Monte jest humanistą bez Boga i bogów, który walczy w imię wolności, co można odczytać jako nierówną walkę powojennej litewskiej partyzantki z władzą komunistyczną. Powieść Botho hrabie go von Keyserlingka z 1937 roku przedstawia Montego jako szlachetnego człowieka, ukształtowanego przez dwie antagonistyczne wobec siebie kultury. Jest postacią hybrydyczną, która przeżywa podobny dylemat jak bohater Germanów – Hermann vel Arminius lub Walter Alf vel Konrad Wallenrod w poemacie Adama Mickiewicza. Faktem jest, że fikcjonalny charakter opowieści o pruskim bohaterze często służył interesom literatur narodowych.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

42

Nowacki, Albert Sławomir. "Wiersze Tomasza Augusta Olizarowskiego (Ze zbiorów Ukraińskiej Biblioteki Narodowej im. Wołodymyra Wernadskiego w Kijowie." TEKA Komisji Polsko-Ukraińskich Związków Kulturowych 5, no. 13 (December 5, 2019): 53–66. http://dx.doi.org/10.31743/teka.5705.

Full text

Abstract:

W niniejszym artykule przedstawiono sylwetkę polskiego romantyka, przedstawiciela „ukraińskiej szkoły” w literaturze polskiej, a zarazem wybitnego działacza społeczno-kulturalnego na emigracji, Tomasza Augusta Olizarowskiego. W pierwszej części pracy autor przedstawia wybrane elementy biografii pisarza, jego sylwetkę twórczą oraz najważniejsze dzieła literackie. Druga część niniejszego artykułu zawiera rozważania na temat rękopisu wierszy, odnalezionego w Dziale Rękopisów Ukraińskiej Biblioteki Narodowej im. Wołodymyra Wernadskiego w Kijowie. Konfrontacja znaleziska z istniejącym stanem wiedzy pozwoliła na skorygowanie kilku nieścisłości, zwłaszcza odnośnie do tytułów wspomnianych wierszy. Praca stanowi skromny wkład do badań nad spuścizną literacką T.A. Olizarowskiego.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

43

Auerbach, Rachela, Karolina Szymaniak, and Monika Polit. "Treblinka. Reportaż [tłum. i przyp. Karolina Szymaniak, oprac. Monika Polit]." Zagłada Żydów. Studia i Materiały, no. 8 (December 2, 2012): 21–23. http://dx.doi.org/10.32927/zzsim.626.

Full text

Abstract:

Rachela Auerbach urodziła się 18 grudnia 1903 r. w Łanowcach na Podolu. Otrzymała polskojęzyczne wychowanie i wykształcenie, ale władała też biegle językiem jidysz. W okresie studiów na lwowskim Uniwersytecie Jana Kazimierza szczególnie zajmowała ją filozofia, historia i psychologia. Znalazła się wśród słuchaczy wykładów profesora Kazimierza Twardowskiego. Należała do Towarzystwa Żydowskich Studentów filozofii UJK. W okresie międzywojennym była jedną z ważnych postaci jidyszystycznego środowiska Lwowa. Redagowała dodatki literackie do gazet codziennych, a także przyczyniła się do powstania pisma „Cusztajer”, gromadzącego na swych łamach galicyjskich twórców piszących w jidysz. W 1933 r. przeniosła się do Warszawy, gdzie aż do wybuchu wojny pracowała jako dziennikarka i krytyczka literacka (pisała między innymi do „Naszego Przeglądu” i do „Literarisze Bleter”) oraz tłumaczka. Reportaż Racheli Auerbach powstał w 1945 roku. Stanowi zapis wrażeń z wizji lokalnej na terenie byłego obozu śmierci w Treblince. W reportaż o tej ekspedycji, która została przeprowadzona 7 listopada 1945 roku, zostały wplecione obrazy i refleksje dotyczące tego, czym była Treblinka. Chcemy podkreślić, że autorka zajmowała się przesłuchiwaniem świadków i badaniem problematyki obozu śmierci w Treblince już od 1942 roku. Choć jej reportaż ma bardziej literacki niż naukowy charakter, fakty w nim opisane pozostają w zgodzie z dzisiejszym stanem naszych badań dotyczących Treblinki.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

44

Laskowska, Jolanta. "Życie literackie w powojennym Sopocie." Media Biznes Kultura, no. 1 (6) (2019): 91–104. http://dx.doi.org/10.4467/25442554.mbk.19.008.10710.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

45

Pychowska, Joanna. "Literackie poszukiwania tożsamości francuskojęzycznych Belgów." Roczniki Humanistyczne 66, no. 5 (2018): 199–202. http://dx.doi.org/10.18290/rh.2018.66.5-13.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

46

Kuracki, Kamil. "Teksty literackie w biblioterapii wychowawczej." Forum Pedagogiczne 10, no. 2 (July 18, 2020): 75–94. http://dx.doi.org/10.21697/fp.2020.2.06.

Full text

Abstract:

W artykule dokonano przeglądu dostępnej na rynku wydawniczym literatury biblioterapeutycznej oraz podjęto próbę uporządkowania eksponowanych w polskiej i światowej literaturze kryteriów doboru tekstów do zajęć biblioterapeutycznych, doprecyzowania ich, a także uzupełnienia o inne, w większym stopniu odnoszące się do świata przedstawionego i sposobu prowadzenia narracji w utworach epickich. Wskutek przeprowadzonych przez autora analiz zaproponowano autorską kategoryzację kryteriów oraz wskazano kierunek, w jakim mogą być one rozpatrywane, aby w konsekwencji biblioterapeuta miał szansę podjąć przemyślaną decyzję o ewentualnym wykorzystaniu tekstu w biblioterapii.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

47

Dyras, Magdalena. "Literackie topografie pogranicza. Przypadek Slawonii." Porównania 11 (December 2, 2017): 157. http://dx.doi.org/10.14746/p.2012.11.11220.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

48

Kuczyńska-Koschany, Katarzyna. "Czerniowce literackie - – alfabet, analfabet, alefbetgidariusz." Polonistyka. Innowacje, no. 9 (June 9, 2019): 47–64. http://dx.doi.org/10.14746/pi.2019.9.4.

Full text

Abstract:

Wychodząc od formuły topobiografii Helmuta Böttigera Paul Celan. Miasta i miejsca (Orte Paul Celans, 1996), podążam interpretacyjnie nie tylko tropem najsłynniejszego poety czerniowieckiego, lecz także innych ważnych pisarzy stolicy Bukowiny, takich jak: Rose Ausländer, Klara Blum, Olga Kobylańska, Dusza Czara-Rosenkranz, Selma Meerbaum-Eisinger, Else Keren, Immanuel Weissglas, Alfred Margul-Sperber, Alfred Gong, Isaac Schreyer, Georg Drozdowski, Moses Rosenkranz, David Goldfeld, Alfred Kittner, Jona Gruber, Manfred Winkler. Wspomagającymi koncepcjami okażą się zapewne: ukuta przez Petra Rychłę formuła „poszukiwania tożsamości żydowskiej w niemieckojęzycznej poezji Bukowiny” (tu także szczególne wcielenia mitu Jerozolimy i Atlantydy w poezji czerniowieckiej); status niemczyzny jako twórczego i jednocześnie śmiercionośnego oksymoronu Muttersprache/Mördersprache (język matki/język morderców) w poezji skazanych na zagładę Żydów, rozważania na temat inkarnacji, żywotności i gwałtownego zanegowania mitu Austria felix (Ewa Wiegandt, Maria Kłańska), Heideggerowski trop wynikający z lektury Friedricha Hölderlina, wreszcie etymologiczno-nomadyczne rozważania Tadeusza Sławka na temat ORT/WORT. Czerniowce jako fenomen literacki, a zwłaszcza poetycki, mogą stać się egzemplifikacją rozważań w ramach szeroko pojętej geopoetyki, lecz ich usytuowanie na pograniczu ukraińsko-rumuńsko-mołdawskim oraz wynikająca z długich i skomplikowanych dziejów multikulturowość (kilka religii, kilka alfabetów i języków, kilka grup etnicznych), czynią to miasto czymś daleko ciekawszym. Poezja stała się w Czerniowcach bardzo wyrazistą synekdochą kultury, figurą autoidentyfikacyjną pewnej kultury miejskiej.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

49

Przebinda, Igor. "Oblicza Wolanda. Literackie studium postaci." Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis | Studia Historicolitteraria 20 (December 20, 2020): 386–401. http://dx.doi.org/10.24917/20811853.20.24.

Full text

Abstract:

The purpose of this paper is to present the description of Woland as one of the main characters of the novel by Bulgakov 'The Master and Margarita', after gaining experience connected with the work on a new translation of this book. The study was conducted on the basis of an in‑depth analysis of the text. The author distinguishes the roles in which Woland appears in relationships with other characters, as well as mental and physical transformations which he undergoes. A lot of remarks concern the changes in stylistic register of his utterances. Moreover, the analysis includes numerous names, which the narrator himself uses in reference to the character. Finally, analogies with other authors are presented (Goethe, Gogol, Poe). The paper is an attempt at reconstructing the viewpoint represented by Woland, including the multitude of elements referring to particular philosophical, political and ethical doctrines. It all leads to the conclusion that Bulgakov’s devil is a multidimensional and ambiguos character, which doesn’t conform to any traditions and explicit interpretations.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

50

Гужалоўскі, Аляксандр. "Сталін у беларускай савецкай літаратуры." Przegląd Środkowo-Wschodni 5/2020 (October 10, 2020): 45–86. http://dx.doi.org/10.32612/uw.2543618x.2020.pp.45-86.

Full text

Abstract:

Artykuł opowiada o utrwalaniu kultu Stalina w literaturze białoruskiej w latach 30. i 50. XX. Wówczas białoruscy pisarze sowieccy nieustannie wychwalali Stalina, ukazując go jako „wielkiego”, „ukochanego”, „odważnego”, „mądrego”, i „genialnego” przywódcę. Przedstawiano go jako ojca narodu, który pieczołowicie dbał o swoich „dzieci”. Artykuł pokazuje, że rola Stalina jako domniemanego „wszechpotężnego i wszechwiedzącego władcę” była częściowo pokłosiem polityki kultu jednostki, zaś częściowo jego siłą napędową. W publikacji przeanalizowano obraz Stalina w utworach literackich reprezentujących różne gatunki literackie ze szczególnym uwzględnieniem „listów narodu białoruskiego” do Stalina. Niektóre z nich weszły na stałe do ofi cjalnego kanonu literatury, a inne zostały szybko zapomniane.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

We offer discounts on all premium plans for authors whose works are included in thematic literature selections. Contact us to get a unique promo code!