Dissertations / Theses on the topic 'Literatura contemporánea'
Create a spot-on reference in APA, MLA, Chicago, Harvard, and other styles
Consult the top 50 dissertations / theses for your research on the topic 'Literatura contemporánea.'
Next to every source in the list of references, there is an 'Add to bibliography' button. Press on it, and we will generate automatically the bibliographic reference to the chosen work in the citation style you need: APA, MLA, Harvard, Chicago, Vancouver, etc.
You can also download the full text of the academic publication as pdf and read online its abstract whenever available in the metadata.
Browse dissertations / theses on a wide variety of disciplines and organise your bibliography correctly.
Millones, Figueroa Luis. "Roberto Paoli, Estudios sobre literatura peruana contemporánea." Pontificia Universidad Católica del Perú, 2014. http://repositorio.pucp.edu.pe/index/handle/123456789/114112.
Full textReinoso, Canelo Sara Herminia. "La novela crack: evidencias de la literatura latinoamericana contemporánea." Tesis, Universidad de Chile, 2012. http://www.repositorio.uchile.cl/handle/2250/113778.
Full textLa realidad literaria abordada en esta investigación se configura a partir del estudio de cinco novelas, publicadas todas ellas a fines de la década de los noventa en México. Estas novelas son las siguientes: El temperamento melancólico (1996) de Jorge Volpi (1968), Si volviesen sus majestades (2006) de Ignacio Padilla (1968), Las Rémoras (1996) de Eloy Urroz (1967), Memoria de los días (1995) de Pedro Ángel Palou (1966) y La conspiración idiota (2003) de Ricardo Chávez Castañeda (1961). Aparecen aludidas por primera vez como ―novelas del crack” en los ensayos que conforman el Manifiesto Crack (1996) realizado por los escritores mencionados. La noción de novela crack adquiere en esta investigación una orientación diferente respecto de las observaciones con las cuales las novelas mencionadas han sido descritas, tanto por la crítica como por sus autores. En este estudio, la novela crack es una idea. Allí, en esa idea, confluyen peculiares hechos estéticos, reconsideraciones sobre la literatura que los autores mexicanos defienden en sus ensayos y ciertas ópticas sobre las condiciones de la realidad latinoamericana de fin de siglo XX. 1 Al interior de cada novela analizada se expone una problemática vinculada a la relación entre ficción y realidad. Esto último constituye la hipótesis de la presente investigación.
Koleska, Stefanija <1993>. "INFLUENCIAS ÁRABES EN LA LITERATURA Y CULTURA ESPAÑOLA CONTEMPORÁNEA." Master's Degree Thesis, Università Ca' Foscari Venezia, 2018. http://hdl.handle.net/10579/12626.
Full textYa, Li. "La muerte en literatura contemporánea mexicana en comparación con el pensamiento oriental." Doctoral thesis, Universitat de Barcelona, 2021. http://hdl.handle.net/10803/671143.
Full textThis doctoral thesis aims to analyze death in contemporary Mexican narratives with a special focus on the parallel study of Mexican and oriental thoughts; more specifically, the Chinese thoughts. In order to unravel the essence of death presented in the narratives, first, we will make observations on the role of the myths of death and the landscape of indigenous and ancient Chinese communities. By exploring the cultural heritage of the past and monitoring the historical development of the perspective of death in the two cultures, we seek to clarify certain historical behaviors of the people and the nature of customs and public spirit. From this basis, we will study the various connotations of death and its colorful sensory aspects in the literary scene, with particular reference to contemporary writers such as Juan Rulfo, Carlos Fuentes, Fernando del Paso and some Chinese avant-garde writers. Through the parallel study of the Mexican and Chinese novels about their elaboration of the theme of death, we try to describe the similarities and highlight their peculiarities; in this way we will delve into the conformation of their ethnic and national identities, give coherence to the traditional legacy of the country, reflect on how the ideas of death shape its building and draw more or less faithfully the face that can characterize this era and represent the entrance to the future.
Sumalla, Benito Aranzazu. "La novela de formación en la narrativa española contemporánea escrita por mujeres." Doctoral thesis, Universitat de Barcelona, 2012. http://hdl.handle.net/10803/123215.
Full textThis thesis tries to analyse the bildungsroman or coming of age novel genre, born in Goethe’s Germany and Joyce’s Ireland with the two representative novels Wilhelm Meisters Lehrjahre and Portrait of an Artist as a Young Man, throughout the Spanish Contemporary Literature and, especially, throughout the novels of Spanish women writers who build their work during the 20th century. First of all, there is a detailed explanation of the genre characteristics as well as the tradition of this genre in Spanish literature before the 20th Century (from the Lazarillo to Emilia Pardo Bazán’s artist novel, also considering the influence of the Quijote as a compulsory reference not only in Spanish literature but also in literature in any language). Secondly, this work studies the genre at the beginning of 20th Century Spanish literature through the works of Pío Baroja, Azorín, Ramón Pérez de Ayala and Manuel Azaña, Camino de perfección, La voluntad, A.M.D.G. and El jardín de los frailes. Following with these two introductory chapters, the main chapter of this thesis is the approachment to the bildungsroman novels of ten Spanish women authors in 20th Century Spanish literature: Rosa Chacel, Carmen Laforet, Carmen Martín Gaite, Ana María Matute, Josefina Aldecoa, Clara Janés, Ana María Moix, Soledad Puértolas, Nuria Amat and Irene Gracia, taking into account the common elemnts we can find in their novels: Barrio de maravillas, Nada, Entre visillos, Primera memoria, La Casa Gris, Jardín y laberinto, Julia, Cielo nocturno, La intimidad and Fiebre para siempre. The common elements analysed in the thesis are: the autobiographica character of the novels; the importance of the artistic and creative element in the evaluation of the main character; the condition of outsider of the main character; the importance of the father and mother characters, either being absent or too present, in the development of the main character; the role of the femenine adult references; the need of communication with the pair group, very often impossible to achieve; the physical entourage of the protagonist, usually a claustrophobic space; the main goal of becoming an independent adult person oppossed to the child or adolescent who starts the novel. Finally, I propose some other works that are related to these ten novels as a suggestion for further investigation in the bildugnsroman genre in Spanish literature.
Cisternas, Ampuero Cristián. "Imagen de la ciudad en la literatura hispanoamericana y chilena contemporánea." Tesis, Universidad de Chile, 2006. http://www.repositorio.uchile.cl/handle/2250/108884.
Full textGao, Weiqian. "El realismo mágico en la literatura china contemporánea. Gabriel García Márquez y Mo Yan." Doctoral thesis, Universitat de Barcelona, 2017. http://hdl.handle.net/10803/458762.
Full textMagic realism has made a continued and enormous impact on contemporary novels since the middle eighty of last century. The reason is not only because the extensive and profound characteristics of the novels but because his novels fit on the need of Chinese contemporary literature in different periods. The pioneer novels in mid – eighty learned the form from García Márquez, Juan Rulfo in order to overturn the view that the literature is the tool of Political Ideology and let the literature return to itself. Root-seeking literature was one of the most important literature ideological trends of Chinese contemporary literature in the New Period. In the process of adopting foreign current of literacy thoughts, many writers expressed that Magic realism had left a deep impression on their works. I mainly discusses what revelation the Root-seeking novels have given us after the dialogue between these two literature ideological trends.
Campos, Bustos Juana. "La errancia judía en la novela contemporánea hispanoamericana." Tesis, Universidad de Chile, 2009. http://www.repositorio.uchile.cl/handle/2250/108578.
Full textAutor no autoriza el acceso a texto completo de su documento.
Existe una numerosa producción de novelas hispanoamericanas contemporáneas que presentan en la configuración del mundo imaginario referencias textuales concretas a la historia y a la cultura judía. Tal hecho observado en el plano ficcional del texto sostiene un sentido que se despliega en el nivel estético de la obra. El acercamiento analítico al fenómeno descrito se ha realizado, preferentemente, por intelectuales judíos quienes rescatan los textos literarios como fuentes historiográficas que dan cuenta de la presencia judía en Hispanoamérica. En este contexto, mi estudio pretende estudiar cuatro novelas en su especificidad literaria. Las novelas son: La vida a plazos de don Jacobo Lerner de Isaac Goldemberg, Morirás lejos de José Emilio Pacheco, Las genealogías de Margo Glantz y La gesta del marrano de Marcos Aguinis. Los objetivos principales del estudio serán sistematizar las referencias al judaísmo presentes en el corpus para describir y explicar de qué manera éstas diseñan la figura de la errancia como concepto eje del corpus. Además, indagar en la representación del vínculo sujeto y escritura en los textos.
Hernández, Terrazas Carolina. "Náusea literaria contemporánea en Clarice Lispector, La." Doctoral thesis, Universitat de Barcelona, 2008. http://hdl.handle.net/10803/1731.
Full textSe centra en el primer capítulo los aspectos biográficos e históricos que enmarcan la producción de Clarice Lispector. Para llegar al objetivo central de la tesis se incorpora la idea del flanêur y del Spleen de Baudelaire, así como del dériver del situacionismo de Guy Debord, para interpretar la dinámica espacial y anímica de sus personajes. Para ello, nos servimos del análisis crítico de las tesis de George Simmel, Baudelaire, Walter Benjamín y Félix de Azúa.
El objetivo final de este trabajo es indagar en las relaciones entre la concepción de Náusea que acuña Jean-Paul Sartre y Maurice Merleau-Ponty y la Náusea contemporánea que reinventa Clarice Lispector.
Clarice Lispector is the most important representative of the 20th century current of "intimate narrative", marked by the innovation of language and a profound inner quest. Rooted in the spirit of the movements that sought human freedom and the rejection of the established, Clarice Lispector is creatively linked to the existentialism of Jean-Paul Sartre.
The objective of this research, named "La náusea literaria contemporánea en Clarice Lispector" (The contemporary literary nausea of Clarice Lispector), is to demonstrate that she embodies the modern subject par excellence. She experiences modernity as a nauseating process. I decided to call this space "literary nausea" ("náusea literaria"), because, despite having an emotional, social, psychological and philosophical origin, its resolution is undoubtedly in art. The result of the process is the writing itself.
The text begins by exploring the biographical and historical issues that form the context of Clarice Lispector's work. Baudelaire's ideas of the "flanêur" and of "spleen", as well as Guy Debord's situationist "derive", are then employed to interpret the spatial and psychological dynamics of Lispector's characters.
Further critical analysis employs the theories of George Simmel, Baudelaire, Walter Benjamin and Félix de Azua.
The overall aim of this work is to investigate the relationship between the concept of "nausea" developed by Jean-Paul Sartre and Maurice Merleau-Ponty and the "contemporary nausea" reinvented by Clarice Lispector.
Martín, López Rebeca. "Las manifestaciones del doble en la narrativa breve española contemporánea." Doctoral thesis, Universitat Autònoma de Barcelona, 2006. http://hdl.handle.net/10803/4876.
Full textAsimismo, no existía hasta el momento ningún estudio de conjunto sobre su presencia en el cuento español de los siglos XIX y XX. Como se pone de relieve en esta investigación, la narrativa breve española, desde el Romanticismo hasta nuestros días, ha constituido y constituye un marco excepcional para el desarrollo del motivo; de él se han servido autores tan relevantes como José Zorrilla, Leopoldo Alas "Clarín", Emilia Pardo Bazán, Miguel de Unamuno, Ramón Gómez de la Serna, Alonso Zamora Vicente, José María Merino, Cristina Fernández Cubas o Javier Marías.
The literary double or Doppelgänger has a long critical tradition. However, in this tradition prevails a notable ambiguity concerning its definition, typology and genesis. The present doctoral dissertation offers a theory of the Doppelgänger, within the codes of fantastic literature, and a research of its anthropological and cultural roots, followed by an aesthetic approach to the classical works about the motif (those composed by E.T.A. Hoffmann, Edgar Allan Poe, Gérard de Nerval, Dostoievski or Henry James, among others).
This is the first comprehensive study about the double in the Spanish short story of the 19th and 20th centuries. As this research demonstrates, the Spanish contemporary short story, from its romantic productions to the most recent works, provides an exceptional frame to the double's development. The Doppelgänger has been a privileged motif for relevant writers such as José Zorrilla, Leopoldo Alas "Clarín", Emilia Pardo Bazán, Miguel de Unamuno, Ramón Gómez de la Serna, Alonso Zamora Vicente, José María Merino, Cristina Fernández Cubas or Javier Marías.
Soto, Opazo Marcelo Eduardo. "Neobarroco en la escena dramatúrgica chilena contemporánea." Tesis, Universidad de Chile, 2011. http://repositorio.uchile.cl/handle/2250/110021.
Full textDeMello, George. "Aquí versus acá en el habla culta contemporánea." Pontificia Universidad Católica del Perú, 2013. http://repositorio.pucp.edu.pe/index/handle/123456789/102324.
Full textDi, Paolo Osvaldo. "CADÁVERES EN EL ARMARIO: EL POLICIAL PALIMPSÉSTICO EN LA LITERATURA ARGENTINA CONTEMPORÁNEA." UKnowledge, 2011. http://uknowledge.uky.edu/gradschool_diss/36.
Full textChandía, Marco. "Transculturación, heterogeneidad y literatura como "sistema". Aportes hacia una teoría crítica para la literatura actual." Pontificia Universidad Católica del Perú, 2012. http://repositorio.pucp.edu.pe/index/handle/123456789/100668.
Full textPinedo, Paredes Max Orlando. "Desmitificación de lo light. La caída del Otro en la Literatura peruana contemporánea." Bachelor's thesis, Universidad Nacional Mayor de San Marcos, 2018. https://hdl.handle.net/20.500.12672/8006.
Full textEstudia un conjunto de obras; No se lo digas a nadie (1994), 56 días en la vida de un frik (1996) y Mirar sin verte (2005); que han sido tomadas históricamente como ejemplos de literatura menor para reflexionar acerca de nuestra época y la ética predominante. De tal modo, se busca analizar nuestra sociedad a partir de sus productos culturales, específicamente la literatura. A través del analisis de cómo están construidos los personajes de las novelas y el contexto de sus acciones, se plantea un estudio del desencuentro o la imposibilidad de lo social que inexorablemente parte de un rampante individualismo, visto este como un signo inequívoco de la época, el cual es resultado de la caída del Otro. Se busca abrir un campo de discusión con nuevas lecturas que refuercen el valor de estas novelas dentro del canon literario peruano. Y de esta forma, revertir el cliché que estamos frente a una literatura light e intrascendente. La finalidad es intentar ampliar el espacio de la interpretación literaria apoyada en otras herramientas teóricas, sobre todo el psicoanálisis, que superen los límites del texto y potencien nuestra perspectiva crítica.
Tesis
Sanin, Andres Francisco. "Reír o no reír: (meta)humorismo y violencia en la literatura contemporánea de Colombia y México." Thesis, Harvard University, 2014. http://dissertations.umi.com/gsas.harvard:11331.
Full textRomance Languages and Literatures
Marín, Lacarta Maialen. "Mediación, recepción y marginalidad : las traducciones de literatura china moderna y contemporánea en España." Doctoral thesis, Universitat Autònoma de Barcelona, 2012. http://hdl.handle.net/10803/96261.
Full textThis dissertation aims to study the translations and the reception of twentieth-century Chinese literature in Spain. Two main interrelated hypotheses are presented: the marginality of Chinese modern and contemporary literature in the Spanish reception and the mediation of the Anglophone and Francophone literary systems in this reception. These hypotheses are tested through the analysis of the history of translations and a case study scrutinising the reception of Mo Yan’s (莫言) work and the indirect translation from the English into Spanish of his novel Tiantang suantai zhi ge (天堂蒜薹之歌). The marginality of this literature in the Spanish context exhibits numerous symptoms: the profusion of indirect translations, the recourse to editing, the preference for the documentary value of the novels, the emphasis on the radical otherness, etc. Moreover, indirect translation provides the main evidence of the mediation of the Anglophone and Francophone literary systems in this process. One hundred translations are presented, the examination of which enables us to study the evolution of the types of translations, the mediating languages, the channels for choosing the works to be translated, the homogenisation and temporal proximity of translations in English, French and Spanish, the typology of the translated texts, etc. Special attention has been paid to paratexts and reviews in the study of the reception of these texts. Furthermore, the dissertation examines the role played by the mediation of the Anglophone and Francophone literary systems in the incomplete assessment of this literature. The analysis of the reception of Mo Yan’s work and of the translation of one of his most prominent novels offers concrete examples that support this thesis.
Garcia, Gomez Katia. "Los cuerpos de la memoria: género y violencia política en la literatura peruana contemporánea." Thesis, McGill University, 2014. http://digitool.Library.McGill.CA:80/R/?func=dbin-jump-full&object_id=121298.
Full textL'objectif de cette thèse de doctorat est d'explorer la forme par laquelle la violence politique de l'époque du mouvement de guérilla Sentier lumineux est représentée dans la narrative péruvienne contemporaine, ainsi que le rôle de la figure féminine dans l'articulation de la mémoire collective. Comme se montre dans ces pages, l'utilisation de personnages féminins comme moyen d'exprimer le trauma du Pérou en tant que nation est relativement récente et se limite surtout à la première décennie du XXIe siècle. Dans ce sens, la réévaluation du rôle de la femme dans le conflit n'est pas séparable de la contribution importante faite par la Commission de la Vérité et de la Réconciliation, dont le rapport final publié en 2003 a contribué de manière décisive à réévaluer la participation des femmes dans la structure organisationnelle du Sentier lumineux et à mettre en lumière les témoignages de femmes péruviennes qui ont été victimes de la violence autant par le Sentier lumineux que par l'Armée péruvienne. En abordant ce thème, cette recherche se centre sur l'analyse de trois romans: La hora azul (2005), de Alonso Cueto; Confesiones de Tamara Fiol (2009), de Miguel Gutiérrez; et Radio Ciudad Perdida (2007), de Daniel Alarcón. Ces romans sont parmi ceux de majeure diffusion et résonance critique du pays, et ils présentent en plus le trait commun d'avoir été écrits par des auteurs masculins. Bien que des œuvres existent sur cette époque écrites par des femmes, ce que je soutiens dans cette thèse est que la réévaluation de la figure féminine et de sa relation avec la violence dans la narrative péruvienne a été une tâche dominée en pratique par un regard masculin qui, bien qu'il essaie de récupérer la voix étouffée de la femme, néanmoins continue de l'interpréter conforme aux stéréotypes considérés essentiellement féminins.
Bao, Long Marco. "De soledades y fronteras: la ciudad imaginaria de la identidad en la literatura hispanoamericana contemporánea." Doctoral thesis, Università degli studi di Padova, 2017. http://hdl.handle.net/11577/3425366.
Full textIl mio lavoro nasce dalla constatazione che, a partire da metà del secolo scorso, v’è stata una sorta d’esplosione del fenomeno delle città immaginarie nei romanzi del cosiddetto boom latinoamericano. Ho cercato, quindi, di dar voce a questa non casuale concomitanza nel “luogo letterario” di alcune delle voci più singolari del panorama letterario del continente, analizzando inizialmente celebri spazi come Macondo di Gabriel García Márquez, Comala di Juan Rulfo, o Santa María di Juan Carlos Onetti, definendoli, per comodità, “spazi letterari di prima generazione”. Successivamente, ho denominato “di seconda generazione” le città sorte in epoca molto più recente, le quali, a loro modo, instaurano un dialogo, problematico ed irrisolto, con le illustri predecessore. Nel primo grande capitolo della mia tesi faccio, dunque, il punto della situazione per quanto riguarda la fase della letteratura latinoamericana in cui l’espediente della fondazione di città immaginarie è stato più pervasivo (ovvero il boom) e si è ricollegato al topos della ricerca dell’identità in senso postcoloniale. Mi sono occupato di cittadelle come Comala, Macondo, Santa María, “la zona” e Rumi e del ruolo che hanno avuto nella ricognizione retrospettiva del vissuto problematico del continente latinoamericano nonché della progettualità utopica più o meno irrealizzata di questi spazi. Nella parte centrale del mio studio mi occupo di un corpus di testi pubblicati a partire dalla seconda metà degli anni novanta fino ai primi anni zero. La ripresa del discorso sullo spazio immaginario su nuove basi sembra partire proprio dalla cosiddetta “generazione McOndo” e pare nascere come un tentativo di decostruzione parodica, se non addirittura di attacco polemico, a quelle ipostasi dell’America Latina, ovvero le cittadelle di prima generazione, intese come emblema di un localismo divenuto stereotipo. Nell’antologia McOndo e soprattutto nel suo prologo, viene sbandierata l’inconsistenza di un attaccamento quasi feticista ai canoni del realismo magico e viene proclamata la nuova visione dell’America Latina come succursale trionfante della globalizzazione. Si lavora quindi con l’identità continentale nel tentativo di sprovincializzarla ed abbracciare il globale a spese del locale. Tuttavia, nell’antologia ho potuto verificare che la costruzione sorridente del brand dell’America Latina globalizzata produce frizioni con i dati provenienti dai racconti, dove questa modernità della megalopoli latina appare ben più problematica di quanto enunciato nel prologo. A ben pensarci, quindi, McOndo risulta essere più semplicemente una città di carta, un non-luogo dove la globalizzazione più che affermarsi viene simulata. La dialettica fra McOndo e Macondo, è stata quindi centrale nello studio degli spazi letterari di seconda generazione, i cui fondatori sono in gran parte scrittori che partecipano all’antologia ma che, successivamente, adottano un posizione differente. La gran parte di queste nuove città letterarie, al di la dell’apparenza, manterranno una posizione ambigua rispetto alla diatriba McOndo-Macondo, rimanendo sospese a metà strada, in una specie di limbo fra l’anelo di globalità e la nostalgia del locale, fra i fantasmi del passato ed una città letteraria che non diverrà mai letteratura. Il primo spazio esplorato è Vertiente Baquedano, la cittadella immaginaria fondata dal cileno Sergio Gómez. Si tratta di una piccola cittadina ai piedi delle Ande cilene dove sovente i personaggi fuggono dalla grande metropoli latinoamericana, senza, tuttavia, trovare conforto in questa comunità piuttosto chiusa, bigotta e retrograda che sembra occultare un passato oscuro. Il globale ed il locale coesistono e sono ugualmente insopportabili in un continente sospeso fra l’eredità di un passato pre-moderno (rurale, regionale, tellurico) e la sua ambizione di modernità, verticalità, virtualità. Il boliviano Edmundo Paz Soldán propone, invece, la sua versione della città immaginaria latinoamericana fondando Río Fugitivo. Da un lato, questo spazio sembra confermare l’assioma mcondista della nuova metropoli latinoamericana come città del futuro, della virtualità, della massiccia contaminazione con gli apporti provenienti dal nord. D’altro canto, i continui riferimenti al boom, letti in ottica di una parodia postmoderna, ci aiutano a ipotizzare che tutto questo affannoso decostruttivismo verso i prodotti di quest’epoca letteraria celi in realtà una profonda nostalgia verso i suoi celebri spazi letterari. Paz Soldán dimostra tutta la problematicità di un rifiuto aprioristico delle immagini identitarie provenienti dal boom creando un luogo invivibile ed insoddisfacente, dove giusto quando inizia a indebolirsi l’ideale mcondista, riacquista forza il ricordo di Macondo. Passo poi ad esaminare Canciones Tristes, la schizofrenica, instabile ed errante cittadella immaginaria fondata dall’argentino Rodrigo Fresán. Si tratta di un luogo volatile, una piccola America Latina portatile, senza fissa dimora nel tempo e nello spazio, attraverso la quale lo scrittore prova a recuperare un traumatico passato locale, reinventandolo o rivisitandolo grazie alla contaminazione della cultura pop e dei deliri della città postmoderna. Infine, l’ultimo spazio limbo che analizzo è Angosta la città immaginaria fondata da Héctor Abad Faciolince. Questa violenta, pericolosa e corrotta metropoli colombiana è uno spazio che ha perso la possibilità di significare il passato e che, quindi, a partire dall’osservazione realistica della Colombia attuale, si converte in uno specie di distopia futurista, senza però smettere di riferirsi nostalgicamente alle cittadelle di prima generazione. Angosta oscilla, quindi, fra il ricordo melanconico del boom e la necessità di rappresentare -esacerbandola- la realtà attuale, ovvero fra la reminiscenza di Macondo e la volontà di fondare un McOndo-noir dove rimarcare e denunciare i vizi, le contraddizioni e le peggiori tendenze sociali della contemporaneità latinoamericana. In fondo, si tratta di luoghi deputati alla testualizzazione dello spazio immaginario di prima generazione, alla decostruzione postmoderna, al ripiegamento autoriflessivo della funzione sociologica acquisita dalle cittadelle come Comala, Macondo o Santa María. Rappresentano, quindi, un limbo in cui il locale ed il globale entrano in una dinamica sterile che non può mai soddisfare. Roberto Bolaño grazie alla sua Santa Teresa ricopre un ruolo simbolico più avanzato per quanto riguarda la gestione del fenomeno delle città immaginarie, andando oltre il ripiegamento postmodernista della testualizzazione e recuperando tutta la serietà, ovvero tutto il peso culturale, che tale espediente letterario aveva all’epoca di Macondo. L’America Latina per Bolaño è uno spazio programmaticamente di frontiera. Santa Teresa è una metropoli spaventosa, decadente ed estremamente violenta, le cui problematiche rimandano all’irrisolta interazione fra nord e sud del mondo. Una città che trova un parziale contrappunto nella realtà in Ciudad Juárez, con la quale condivide il triste fenomeno dei femminicidi. Questa bordertown trova la sua massima espressione nelle cinque sezioni del romanzo 2666, convertendosi nella patria de “lo fronterizo”, declinato in cinque accezioni differenti: è la città che custodisce il segreto di uno scrittore enigmaticamente universale che riunisce i suoi critici dandogli appuntamento in questo luogo dove la letteratura si espone alle intemperie e si ritrova faccia a faccia con la natura disseminata del segno identitario contemporaneo; è il luogo che condensa il valore simbolico della diaspora contemporanea, il paese fantasma degli esuli, una vera patria dell’esilio; è lo scenario dove l’identità si libera dai suoi archetipi culturali, il cimitero dimenticato dove si problematizzano tutte le barriere settoriali e dove si smantellano e seppelliscono gli stereotipi delle nostre culture; è lo spazio dove la frontiera fra realtà e finzione sembra assottigliarsi e dove si accetta in modo privo di straniamento la mancanza di verosimiglianza, il sovrannaturale della violenza erta a sistema; è la terra dell’impossibilità di risalire ai colpevoli della storia recente latinoamericana ed universale. Santa Teresa è uno spazio dove si torna a parlare della specificità del continente, relazionandola con il suo ruolo esemplare e paradigmatico che svolge nel contesto del disastro geopolitico universale. Qui si condensano tutti gli irrisolti sociopolitici del primo mondo e per questo in 2666 è necessario che tutti i personaggi convergano a questa città per scontrarsi con la natura stessa della propria identità. La proposta di Bolaño è di superare l’indecisione delle città di seconda generazione per creare uno spazio dove si rappresenti un’America Latina intesa come metastasi avanzata del cancro occidentale. Andando oltre McOndo, Santa Teresa recupera la gran vocazione culturale ed etica delle cittadelle di prima generazione (summa e progetto): questa nuova versione della cartografia immaginaria rappresenta, quindi, una vera e propria terza via che si smarca dai recenti ed incerti tentativi di riscrivere gli spazi identitari del boom nell’era della globalità e rivela la natura seria e paradigmatica della necessità di ricreare attraverso l’immaginazione un mito sull’identità latinoamericana.
Brida, Gracieli de. "O filho eterno, de Cristovão Tezza, e marcas autobiográficas." reponame:Repositório Institucional da FURG, 2012. http://repositorio.furg.br/handle/1/5056.
Full textRejected by Vitor de Carvalho (vitor_carvalho_im@hotmail.com), reason: - Nomes nos primeiros campos não podem ser em caixa alta; - Citação incorreta, conferir tutorial. on 2015-06-12T19:26:23Z (GMT)
Submitted by Gilmar Barros (gilmargomesdebarros@gmail.com) on 2015-06-15T15:28:27Z No. of bitstreams: 1 Gracieli de Brida.pdf: 585518 bytes, checksum: 942f1d6eae7a8210cd6ac40fc61ed8d4 (MD5)
Approved for entry into archive by Vitor de Carvalho (vitor_carvalho_im@hotmail.com) on 2015-06-22T12:28:25Z (GMT) No. of bitstreams: 1 Gracieli de Brida.pdf: 585518 bytes, checksum: 942f1d6eae7a8210cd6ac40fc61ed8d4 (MD5)
Made available in DSpace on 2015-06-22T12:28:25Z (GMT). No. of bitstreams: 1 Gracieli de Brida.pdf: 585518 bytes, checksum: 942f1d6eae7a8210cd6ac40fc61ed8d4 (MD5) Previous issue date: 2012
Esta dissertação busca discutir o romance O filho eterno, de Cristovão Tezza. Propõe-se uma leitura com base nas teorias sobre a narrativa autobiográfica objetivando avaliar que o romance pode ser lido também como uma escrita autobiográfica, além de contribuir para uma maior compreensão dessas produções e para o seu fortalecimento como criações literárias. Desse modo, O filho eterno será investigado a partir de dois aspectos centralizadores: primeiro, a ruptura às teorias propostas por Philippe Lejeune e o pacto de leitura, averiguando o pacto autobiográfico, o pacto romanesco e o pacto fantasmático; e segundo, a formulação de uma estrutura autobiográfica que ultrapassa as medidas do institucionalizado narrador autodiegético, entrelaçada pelo tempo, a memória e a história.
Esta tesis analiza la novela El hijo eterno, de Cristovão Tezza. Se propone una lectura basada en las teorías sobre el relato autobiográfico con la finalidad de evalúarla como una novela que también puede ser leída como una escritura autobiográfica, además de contribuir a una mayor comprensión de estas producciones y para fortalecerlas como creaciones literarias. Por lo tanto, El hijo eterno será investigado a partir de dos aspectos centralizadores: primero, la ruptura de las teorías propuestas por Philippe Lejeune y el pacto de lectura, mediante el examen del pacto autobiográfico, el pacto novelesco y el pacto fantástico, y segundo, la formulación de una estructura autobiográfica que va más allá de las medidas del institucionalizado narrador autodiegético, entrelazada por el tiempo, la memoria y la historia.
Magnusson, Inger. "Un estudio diacrónico del desarrollo del feminismo a partir de la representación femenina y masculina en la literatura peruana contemporánea." Thesis, Stockholms universitet, Romanska och klassiska institutionen, 2021. http://urn.kb.se/resolve?urn=urn:nbn:se:su:diva-196613.
Full textMy current project deals with the representation of femininity and masculinity in a comparative and diachronic study of Peruvian modern literature which originated in the late 19th C. and of the Peruvian contemporary literature in the late 20th C. and the early 21st C. The main purpose of the study focuses on women’s and men’s strength and weakness in the light of the feminist movements of the 20th C. In particular, my study is based upon a close-reading of the novels written by female and male authors such as Clorinda Matto, Alfredo Bryce Echenique, Claudia Salazar and Alonso Cueto. According to women’s liberation I am, specially, interested in gender relations and how the roles and the identities of women and men relate to one another. The feminist theoretical, fictional and philosophical theory, Simone de Beauvoir’s existential idea of Otherness involves the controversy between the feminist theorists Judith Butler and Toril concerning the binary distinction between sexual differentiation vs. gender bifurcation as well as the sociopolitical study by Ágata Cáceres Sztorc with a feminist perspective on Peruvian contemporary cultural production of television, movies and literary fiction. The importance of literature in our society draws our attention the relation between the author and the readers and the complexity of doing justice to a literary oeuvre created in an other time and space in which the authors situate their fictional characters. The women and the men in the narratives seem to be real. The characters play an important role in our study focusing on the purpose with other, focusing on, and call in question the stereotyped characterizations.
Galdo, Juan Carlos. "Algunos aspectos de la narrativa regional contemporánea: los casos de Enrique Rosas Paravicino y Óscar Colchado Lucio." Pontificia Universidad Católica del Perú, 2013. http://repositorio.pucp.edu.pe/index/handle/123456789/101771.
Full textMayo, González Jhoan Simona. "Poesía mapuche: desde la etnoculturalidad hacia la conformación de una identidad mapuche contemporánea." Tesis, Universidad de Chile, 2012. http://repositorio.uchile.cl/handle/2250/110032.
Full textManky, Omar. "La lucha por nominar: los significados de «lo andino» en la narrativa peruana contemporánea." Pontificia Universidad Católica del Perú, 2009. http://repositorio.pucp.edu.pe/index/handle/123456789/115221.
Full textLloret, Fuentes Bruno. "El desalojo: narrativa chilena contemporánea y la (im)posibilidad de habitar Chile." Tesis, Universidad de Chile, 2014. http://repositorio.uchile.cl/handle/2250/129932.
Full textMontero, Aulet Francesc. "Manuel Brunet i Solà (1889-1956). El periodisme d'idees al servei de la "veritat personal"." Doctoral thesis, Universitat de Girona, 2011. http://hdl.handle.net/10803/51996.
Full textAquesta tesi doctoral aborda la biografia intel•lectual de l’escriptor i periodista Manuel Brunet (Vic, 1889-Figueres 1956). Reconstrueix la trajectòria vital i professional de l’autor i estudia les facetes més rellevants de la seva producció literària i periodística. A més s’hi analitzen els seus textos literaris. S’ha posat especial èmfasi en l’estudi de la producció periodística de Brunet, així com en l’anàlisi del perfil professional de l’autor. L’examen i valoració de la seva producció ha estat detinguda, amb l’agrupació dels articles per àmbits temàtics i la comparació del seu estil amb el d’altres autors contemporanis, tant catalans (Josep Pla i Josep M. de Sagarra) com francesos (Charles Maurras i Léon Daudet) i anglesos (G. K. Chesterton i Hilaire Belloc). A l’última part del treball, s’aborda l’anàlisi de la condició de “vencedor vençut” de Manuel Brunet després de la guerra, i la forma com aquest autor és exemple de tota una generació d’escriptors catalanistes conservadors que van viure una situació complicada després del conflicte.
Nieto, Alarcón Maria Dolores. "En la trama del lenguaje. Desdoblamiento y repetición en la escritura de Chantal Maillard." Doctoral thesis, Universitat de Barcelona, 2015. http://hdl.handle.net/10803/393858.
Full textThis thesis proposes a reading of Chantal Maillard's literature works from the splitting and repetitions perspective. Maillard (Brussels, 1951) has an extensive work that explores poetry, essays and diaries. In either gender, her writing always accuses splitting gestures and repeated movements. This thesis responds to the hypothesis that splitting and repetitions build a hypertext universe and also delete the subject in the frame of language. This study is divided into three chapters, each one analyzing the most important examples of splitting and repetition in Maillard's work. In the first chapter, I examine the fractal internal structure of many of her books. Maillard's books tend to divide themselves in two parts: each one of them is the translation into different symbolic levels of the other, creating a set of mirrors, a disengaged repetition or duplication focus. In the second chapter, the focus of study is the observer, an odd modulation of the subject that folds back on itself to observe its own self as if it were an actor, opening the same aesthetic distance that representations imply. With this split voice, Maillard probes mental fluctuations and draws an observation strategy of consciousness that becomes a tool of subject deconstruction. In the third chapter, the analysis is focused on rewrites, a process by which the author turns to poem prose passages from her diaries. Maillard rewrites his own writing with little modifications that mark the hypertextual and conditional nature of her work and also show that the words are metaphors; they only have sense in relation with the other words of the linguistic plot. The sense, then, emerges from the context. These three cases of splitting and repetition in Chantal Maillard's writing make her work one of the most daring and original in current Spanish literature.
Tomás, Cámara Dulcinea. "Una Poética de la Violencia. La práctica discursiva en contextos de conflicto extremo en la literatura africana contemporánea (1980-2010)." Doctoral thesis, Universidad de Alicante, 2014. http://hdl.handle.net/10045/46253.
Full textChiri, Jaime Sandro. "Panorama de la literatura peruana contemporánea a través de una revista cultural : el caso de La casa de cartón de OXY." Universidad Nacional Mayor de San Marcos. Programa Cybertesis PERÚ, 2003. http://www.cybertesis.edu.pe/sisbib/2003/chiri_ja/html/index-frames.html.
Full textde, Toro Alfonso. "Literatura "glocal", "¿Literatura postdictatura?", Las "historias menores" o la memoria como "Gran Historia": Cuando éramos inmortales de Arturo Fontaine en el contexto de la novela chilena contemporánea actual." Vervuert, 2011. https://ul.qucosa.de/id/qucosa%3A13111.
Full textChiri, Jaime Sandro Alberto. "Panorama de la literatura peruana contemporánea a través de una revista cultural : el caso de La casa de cartón de OXY." Bachelor's thesis, Universidad Nacional Mayor de San Marcos, 2003. https://hdl.handle.net/20.500.12672/436.
Full textTesis
González, Pulgar Jeannette. "El obsceno pájaro de la noche: identidad y cuerpo. Novela chilena contemporánea: Vanguardia y Postmodernidad." Tesis, Universidad de Chile, 2005. http://www.repositorio.uchile.cl/handle/2250/110299.
Full textFernández, Muñoz Demetrio. "Claves de la aforística española: concepción del género, tradición literaria y eclosión en la posmodernidad." Doctoral thesis, Universidad de Alicante, 2017. http://hdl.handle.net/10045/71274.
Full textOliveira, Rosângela da Silva. "Estive lá fora : diálogos regionalistas na ficção de Ronaldo Correia de Brito." Universidade Federal de São Carlos, 2016. https://repositorio.ufscar.br/handle/ufscar/7756.
Full textApproved for entry into archive by Marina Freitas (marinapf@ufscar.br) on 2016-10-10T18:32:31Z (GMT) No. of bitstreams: 1 DissRSO.pdf: 1040163 bytes, checksum: e6e2c3555a703f7b28d57ad550572cdf (MD5)
Approved for entry into archive by Marina Freitas (marinapf@ufscar.br) on 2016-10-10T18:32:40Z (GMT) No. of bitstreams: 1 DissRSO.pdf: 1040163 bytes, checksum: e6e2c3555a703f7b28d57ad550572cdf (MD5)
Made available in DSpace on 2016-10-10T18:32:48Z (GMT). No. of bitstreams: 1 DissRSO.pdf: 1040163 bytes, checksum: e6e2c3555a703f7b28d57ad550572cdf (MD5) Previous issue date: 2016-02-28
Coordenação de Aperfeiçoamento de Pessoal de Nível Superior (CAPES)
Por medio de este trabajo, discutimos la presencia del regionalismo literario en la contemporaneidad, más específicamente en la novela Estive lá fora (2012), del escritor Ronaldo Correia de Brito. El objetivo de este trabajo fue intentar responder a dos cuestiones que orientaran la pesquisa desde el inicio: saber si la ficción de Ronaldo Correia de Brito podría ser, de hecho, considerada com perteneciente a la tendencia regionalista de nuestra literatura y como ese regionalismo se configuraba en la producción del escritor contemporáneo. Para eso, hicimos un breve retorno al recorrido histórico-literario brasileño, desde el momento en que el regionalismo surgió en nuestra literatura a mediados del siglo XIX, a fin de verificar cuáles elementos presentes en la ficción del autor cearense se relacionaban al universo de esa tradición, además de analizar lo que había de innovador en su regionalismo. En ese sentido, la revisión bibliográfica fue fundamental para el análisis de la novela, que enfocó, sobretodo, en los espacios narrativos, ya que en medio a ellos es posible observar no apenas rastros de la tradición regionalista, pero también particularidades del nuestro tiempo y analizar los diferentes discursos que parten de la crítica literaria brasileña con relación al uso del concepto “literatura regionalista”, ya que su empleo, en los días actuales, aún es bastante discutido. De esa manera, fue posible reflexionar sobre la problemática del regionalismo en la obra Estive lá fora, bien como el uso del término “regionalismo revisitado” para designar la ficción del autor en pauta.
Por meio deste trabalho, discutimos a presença do regionalismo literário na contemporaneidade, mais especificamente no romance Estive lá fora (2012), do escritor Ronaldo Correia de Brito. O objetivo deste trabalho foi tentar responder a duas questões que nortearam a pesquisa desde o início: saber se a ficção de Ronaldo Correia de Brito poderia ser, de fato, considerada como pertencente à tendência regionalista de nossa literatura e como esse regionalismo se configurava na produção do escritor contemporâneo. Para tanto, fizemos um breve retorno no percurso histórico-literário brasileiro, desde o momento em que o regionalismo surgiu em nossa literatura, em meados do século XIX, a fim de verificar quais elementos presentes na ficção do autor cearense ligavam-se ao universo dessa tradição, além de analisarmos o que havia de inovador em seu regionalismo. Nesse sentido, a revisão bibliográfica foi fundamental para a análise do romance, que focou, sobretudo, nos espaços narrativos, já que em meio a eles é possível observar não apenas rastros da tradição regionalista, mas também particularidades do nosso tempo e analisar os diferentes discursos que partem da crítica literária brasileira com relação ao uso do conceito “literatura regionalista”, já que seu emprego, nos dias atuais, ainda é bastante discutido. Dessa maneira, foi possível refletir sobre a problemática do regionalismo na obra Estive lá fora, bem como o uso do termo “regionalismo revisitado” para designar a ficção do autor em pauta.
Xerxenesky, Antônio Carlos Silveira. "A literatura rumo a si mesma : Roberto Bolaño e Enrique Vila-Matas." reponame:Biblioteca Digital de Teses e Dissertações da UFRGS, 2012. http://hdl.handle.net/10183/56020.
Full textEste estudio, bajo las directrices de la literatura comparada, busca poner en diálogo las obras Bartleby y compañía, del catalán Enrique Vila-Matas (1948), y La literatura nazi en América, del chileno Roberto Bolaño (1953 – 2003). Se tratan de novelas contemporáneas de lengua española que utilizan recursos metaliterarios para componer un catálogo de escritores – falsos y ficcionales – que están ubicados al borde del canon oficial. Desde este punto de contacto, se realiza un análisis comparativo que intenta señalar las propuestas estéticas y políticas sugeridas por los narradores. Para esto, se utiliza, como principales referencias teóricas, las obras de Jacques Rancière, Peter Sloterdijk, Theodor Adorno e Fredric Jameson. A partir de esto, se elabora una reflexión acerca del arte literario en la contemporaneidad y de la importancia y significado de una literatura que va “hacia sí misma”, que busca, dentro de la ficción (y a partir de ella), construir un pensamiento acerca de la propia ficción, o sea, acerca de los limites y funciones de la literatura.
Tejeda, Martín Teresa Inés. "Representación de la violencia y el trauma en la obra de Yu Hua." Doctoral thesis, Universitat Pompeu Fabra, 2020. http://hdl.handle.net/10803/668925.
Full textIn this investigation we perform a detailed analysis of Yu Hua´s work (born 1960), making use of the knowledge tools provided by the main trauma and violence theories. We defend that violence underpins his works and trauma catalyzes it. We establish the pertinent relationships between the historical, political, social and literary events that will allow us to explain the way in which violence is represented and how his style change. We argue that his work shifts from a predominantly direct violence, which responds to traumatic and therefore highly subjective representation in his avant-garde period, to an essentially structural violence in his lasts published novels, driven by much more explicit critique of society.
Olivera, Cruz Aylin Kirey. "Representaciones de la mujer contemporánea: estereotipos femeninos en la Hora Azul y Travesuras de la Niña Mala." Bachelor's thesis, PE, 2020. http://hdl.handle.net/20.500.12404/16658.
Full textTrabajo de investigación
Gordillo, Lizana Emilio José. "La memoria como olvido (y viceversa) en superficies de inscripción limitadas: Informe Valech, Villa Grimaldi y Narrativa Hispanoamericana Contemporánea." Tesis, Universidad de Chile, 2006. http://repositorio.uchile.cl/handle/2250/110360.
Full textRuthven, Andrea. "Representing Heroic Figures and/of Resistance: Reading Women’s Bodies of Violence in Contemporary Dystopic Literatures." Doctoral thesis, Universitat de Barcelona, 2015. http://hdl.handle.net/10803/298592.
Full textEsta tesis toma como punto de partida el análisis de las mujeres heroicas en la cultura popular contemporánea, específicamente en los textos distópicos. Aplicando las teorías feministas al análisis de los textos, se hará una distinción clara entre el discurso postfeminista y la intervención del feminismo de Tercera Ola. Me centraré en las heroínas de las novelas Pride and Prejudice and Zombies (2009), Sense and Sensibility and Sea Monsters (2009), Jane Slayre (2010), The Life and Times of Martha Washington in the Twenty-First Century (1990-2007), y la trilogía de The Hunger Games (2008, 2009, 2010) para analizar la violencia y el heroísmo femeninos, así como el posthumanismo. Cada uno de los tres capítulos dedicados al análisis textual reflexiona sobre el modo en que se concibe la violencia de las distintas heroínas, y cómo su representación intenta reinscribir o resistir el discurso patriarcal. Mi argumento es que el discurso que construye a las mujeres violentas funciona como una forma de violencia en y por sí misma, a la que se somete el cuerpo heroico femenino. El estudio de textos distópicos escritos entre 1990 y 2010 sirve de base para un análisis que busca interrogar no sólo a la heroína como construcción del momento actual, sino también el modo en que la cultura popular y los medios constituyen agentes clave en el predominio que el postfeminismo ha conseguido dentro de la narrativa de heroínas fuertes y violentas. La variedad de sub-géneros (Gótico contemporáneo, cómics, y ficción juvenil) ofrece un campo amplio para el análisis de esta figura ubicua. Al considerar el modo en que las heroínas y viragos se representan en los textos contemporáneos queda claro que el modo en que la violencia de las mujeres se ofrece como instancia postfeminista de igualdad y empoderamiento de las mujeres funciona en realidad como re-inscripción de las mujeres dentro de un marco patriarcal. Esta tesis identifica las maneras en que se construyen las versiones postfeministas de las mujeres y ofrecer una posible alternativa, una que coincide con la visión del feminismo de Tercera Ola, acerca del papel de la heroína en la sociedad contemporánea.
Balmaceda, Paz. "La Crisis y su representación: Huellas de la violencia política en la narrativa chilena contemporánea." Doctoral thesis, Universitat Pompeu Fabra, 2015. http://hdl.handle.net/10803/286735.
Full textThis thesis aims to analyze how literature, faced with some extremely violent events and traumatic circumstances, can become a key to interpret and assimilate them. Unlike historiography, that reconstructs the events searching for evidence in written records, literary fiction deals with it through a critical reworking that integrates these events in the collective memory and thus helps to assimilate them. By this means a new social role for literature emerges in societies which have suffered traumatic situations as the violence exercised by the state during the Chilean dictatorship between 1973 and 1990. In Chile, after nearly 25 years from the return of democracy, we are observing a prolific period of literary, theatrical, visual and audiovisual representations that stage, discuss and reinterpret what happened. This research examines how the Chilean dictatorship is dealt with by four contemporary storytellers, Arturo Fontaine, Roberto Bolaño, Diamela Eltit y Germán Marín.
Silva, Vanessa Regina Ferreira da. "Por dentro da arte : um estudo comparado de Amigos secretos (1996), de Ana Maria Machado, e A casa da luz (2002), de Xabier P. Docampo /." Assis : [s.n.], 2010. http://hdl.handle.net/11449/94040.
Full textBanca: Maria Zaira Turchi
Banca: Benedito Antunes
Resumo: Um número significativo de estudos circunscritos à produção literária destinada à infância e à juventude, de uma forma ou de outra, destaca a problemática dessa modalidade para se estabelecer no campo da arte, especialmente, pela origem pedagógica do objeto. No caso de sistemas literários periféricos tal dilema se intensifica, uma vez que, além de se confrontarem com o impasse particular do gênero, também se deparam com os problemas locais como a dificuldade de consolidar um sistema literário representativo. Com base nessas questões, o presente trabalho considera que, a partir da segunda metade do século XX, tanto a literatura infanto-juvenil brasileira quanto a galega conseguem atingir uma consolidação literária nacional e iniciarem uma maior projeção internacional. Considerando que um dos fatores que propiciou tal estágio foi a incorporação de um número expressivo de autores nessas produções, para sistematizar o presente trabalho, selecionou-se um escritor significativo de cada produção: Ana Maria Machado (1941), do âmbito brasileiro e, Xabier P. Docampo (1946), do galego. Para verticalizar o estudo optou-se pelo cotejo textual de uma obra metalingüística de cada autor - Amigos secretos (1996) e A casa da luz (2002), respectivamente. Com essa investigação, além de apresentar uma aproximação entre as produções abordadas, pode-se assinalar que o âmbito da literatura infanto-juvenil, sobretudo, nas últimas décadas do século XX, apresentou modificações significativas como à ampliação de sua representatividade no campo artístico, agora presente também em regiões periféricas.
Resumen: Un número significativo de estudios circunscritos a la producción literaria destinada a la niñez y juventud, de una forma o de otra, destacan la problemática de esa modalidad para establecerse en el campo del arte, especialmente, por el origen pedagógico del objeto. En el caso de sistemas literarios periféricos tal dilema se intensifica dado que, aparte de confrontar el impase particular del género, también se encontrarán con los problemas locales como la dificultad de consolidar un sistema literario representativo. En base en estas cuestiones, el presente trabajo considera que, a partir de la segunda mitad del siglo XX, tanto la literatura infanto-juvenil brasileña así como la gallega, consiguen alcanzar una consolidación literaria nacional e inician una mayor proyección externa. Considerando que uno de los factores que propició tal etapa, fue la incorporación de un número importante de autores en esas producciones, para sistematizar el presente trabajo, se seleccionó un escritor significativo de cada producción: Ana Maria Machado (1941), del ámbito brasileño y, Xabier P. Docampo (1946), del gallego. Para profundizar en el estudio se optó por el cotejo textual de una obra metalingüística de cada autor - Amigos secretos (1996) y A casa da luz (2002), respectivamente. Con esta investigación, además de presentar una aproximación entre las producciones abordadas, se puede señalar que el ámbito de la literatura infanto-juvenil, sobre todo en las últimas décadas del siglo XX, presentó modificaciones significativas como la ampliación de su representatividad en el campo artístico, ahora presente también en regiones periféricas.
Mestre
Mello, Evelyn Caroline de. "Olhares femininos sobre o Brasil : um estudos sobre As meninas, de Lygia Fagundes Telles /." Araraquara : [s.n.], 2011. http://hdl.handle.net/11449/93176.
Full textBanca: Tânia Pellegrini
Banca: María-Dolores Aybar-Ramirez
Resumo: A proposta do presente trabalho é a de analisar de que maneira Lygia Fagundes Telles se utiliza da tripartição do foco narrativo em As meninas (1973) para recompor traços da sociedade brasileira e também discutir em que medida as questões históricas referentes ao período de transição do governo Costa e Silva para o governo Médici encontram-se trabalhadas no romance. Para elucidar tal questão, ou na tentativa de, contrapõe-se o contexto histórico dado com a análise dos elementos estéticos da obra. Busca-se entender, portanto, como as personagens Lia, Lorena e Ana Clara contribuem com a recomposição do painel da sociedade brasileira do período; de que maneira a busca do Eu seria o centro de seus fluxos de ideias, ou se a questão política também aparece em seus anseios e dramas pessoais. Portanto, leva-se em conta a questão do sujeito versus a questão histórica que é vivenciada, possibilitando a afirmação de que a condição feminina das personagens e a formação de suas identidades não se dissociam da (re)construção da sociedade brasileira. O olhar feminino é, portanto, o centro da análise, pois é o olhar das três personagens que medeia tanto o espaço quanto o tempo no romance, de tal forma que se torna impossível dissociar características individuais e contingências externas. Cada uma delas é representante de um determinado segmento social e, de acordo com suas vivências, dão cores ao cenário que expõem ao leitor
Resumen: La propuesta principal de esta investigación es la de analizar cómo Lygia Fagundes Telles utiliza la tripartición del foco narrativo en su novela As meninas para reconstituir los rasgos de la sociedad brasileña y también, evaluar, hasta que punto los acontecimientos históricos que se refieren al período de transición del gobierno de Costa e Silva para el de Emílio Garrastazu Médici se encuentran estéticamente transpuestos en la novela. Con esta intención, se hace una comparación entre el contexto de producción con el análisis de los elementos estéticos de As meninas. Es decir, se va a evaluar cómo Lia, Lorena y Ana Clara contribuyen con la recomposición de la situación social que viven. ¿Seria la búsqueda de la identidad el centro de sus crisis existenciales, o las cuestiones referentes a la política también son responsables por sus angustias. Siguiendo por este camino, se va llevar en cuenta la relación del sujeto con su período histórico, lo que remite a la afirmación de que la condición femenina de las personajes y las formaciones de sus identidades no se pueden disociar de la recomposición de los aspectos de la sociedad brasileña. Por supuesto, la mirada femenina es el punto principal de esta investigación, pues es la visión de las tres chicas, la que va a orientar toda la narrativa, describiendo su tiempo y su espacio de manera que resulta imposible apartar las características internas, referentes a sus subjetividades, y las categorías externas, a las cuales se tiene acceso por sus ojos y por su voz. Cada una de ellas ocupa una posición específica en la sociedad y, de acuerdo con sus experiencias, llenan la escena que exponen al lector con nuevos colores
Mestre
Silva, Vanessa Regina Ferreira da [UNESP]. "Por dentro da arte: um estudo comparado de Amigos secretos (1996), de Ana Maria Machado, e A casa da luz (2002), de Xabier P. Docampo." Universidade Estadual Paulista (UNESP), 2010. http://hdl.handle.net/11449/94040.
Full textConselho Nacional de Desenvolvimento Científico e Tecnológico (CNPq)
Emundus
Junta da Galicia - Espanha
Um número significativo de estudos circunscritos à produção literária destinada à infância e à juventude, de uma forma ou de outra, destaca a problemática dessa modalidade para se estabelecer no campo da arte, especialmente, pela origem pedagógica do objeto. No caso de sistemas literários periféricos tal dilema se intensifica, uma vez que, além de se confrontarem com o impasse particular do gênero, também se deparam com os problemas locais como a dificuldade de consolidar um sistema literário representativo. Com base nessas questões, o presente trabalho considera que, a partir da segunda metade do século XX, tanto a literatura infanto-juvenil brasileira quanto a galega conseguem atingir uma consolidação literária nacional e iniciarem uma maior projeção internacional. Considerando que um dos fatores que propiciou tal estágio foi a incorporação de um número expressivo de autores nessas produções, para sistematizar o presente trabalho, selecionou-se um escritor significativo de cada produção: Ana Maria Machado (1941), do âmbito brasileiro e, Xabier P. Docampo (1946), do galego. Para verticalizar o estudo optou-se pelo cotejo textual de uma obra metalingüística de cada autor – Amigos secretos (1996) e A casa da luz (2002), respectivamente. Com essa investigação, além de apresentar uma aproximação entre as produções abordadas, pode-se assinalar que o âmbito da literatura infanto-juvenil, sobretudo, nas últimas décadas do século XX, apresentou modificações significativas como à ampliação de sua representatividade no campo artístico, agora presente também em regiões periféricas.
Un número significativo de estudios circunscritos a la producción literaria destinada a la niñez y juventud, de una forma o de otra, destacan la problemática de esa modalidad para establecerse en el campo del arte, especialmente, por el origen pedagógico del objeto. En el caso de sistemas literarios periféricos tal dilema se intensifica dado que, aparte de confrontar el impase particular del género, también se encontrarán con los problemas locales como la dificultad de consolidar un sistema literario representativo. En base en estas cuestiones, el presente trabajo considera que, a partir de la segunda mitad del siglo XX, tanto la literatura infanto-juvenil brasileña así como la gallega, consiguen alcanzar una consolidación literaria nacional e inician una mayor proyección externa. Considerando que uno de los factores que propició tal etapa, fue la incorporación de un número importante de autores en esas producciones, para sistematizar el presente trabajo, se seleccionó un escritor significativo de cada producción: Ana Maria Machado (1941), del ámbito brasileño y, Xabier P. Docampo (1946), del gallego. Para profundizar en el estudio se optó por el cotejo textual de una obra metalingüística de cada autor – Amigos secretos (1996) y A casa da luz (2002), respectivamente. Con esta investigación, además de presentar una aproximación entre las producciones abordadas, se puede señalar que el ámbito de la literatura infanto-juvenil, sobre todo en las últimas décadas del siglo XX, presentó modificaciones significativas como la ampliación de su representatividad en el campo artístico, ahora presente también en regiones periféricas.
Ventura, Denise Freire. "Latinomérica e a pertinência épica da poesia brasileira." Universidade Federal de Goiás, 2015. http://repositorio.bc.ufg.br/tede/handle/tede/5335.
Full textApproved for entry into archive by Luciana Ferreira (lucgeral@gmail.com) on 2016-03-16T11:18:18Z (GMT) No. of bitstreams: 2 Dissertação - Denise Freire Ventura - 2015.pdf: 841133 bytes, checksum: c39da54b7556b48d5d256e27632ca01c (MD5) license_rdf: 23148 bytes, checksum: 9da0b6dfac957114c6a7714714b86306 (MD5)
Made available in DSpace on 2016-03-16T11:18:18Z (GMT). No. of bitstreams: 2 Dissertação - Denise Freire Ventura - 2015.pdf: 841133 bytes, checksum: c39da54b7556b48d5d256e27632ca01c (MD5) license_rdf: 23148 bytes, checksum: 9da0b6dfac957114c6a7714714b86306 (MD5) Previous issue date: 2015-11-26
Fundação de Amparo à Pesquisa do Estado de Goiás - FAPEG
Esta investigación partió de la necesidad de comprender que se está actualmente en la escena literaria brasileña hay una gran cantidad de producciones que calificadas como épica, tanto por los editores y libreros, como los propios poetas y también por los investigadores del área, se produce un bloqueo en el sentido de que también hay teóricos enfáticos en afirmar simplemente que tal género ya no existe como Hegel (2010), Lukács (2009) y Staiger (1997) y justifican la no existencia por diversas razones, como por ejemplo que épica se convirtió en romance y que la cultura de hoy no permite la representación de un mundo épico. Se desarrolló, por lo tanto, un estudio de las teorías que pertenecen a los géneros de Bakhtin (2002), de manera adversa Bakhtin (2003). Se estableció también un estudio de Hegel (2010) a partir de sus presupuestos relacionados con los géneros, así como Lukács (2009), Staiger (1997), y Buarque (2007) y sus consideraciones sobre el género épico. Se consideró así, ser relevante el análisis de un poema épico contemporáneo brasileño y así demostrar su permanencia, como ejemplo analizamos Latinomérica, de Marcus Accioly. En este sentido se hizo una lectura del poema, para poner de relieve la continuidad y la pertinencia de la épica en la época contemporánea, es decir, en una configuración de mundo, social, histórico y cultural diferente de las que originaron al género épico en la antigüedad, pero el poeta logró éxito de cierta manera actualizar (la estructura del poema en asaltos – por ejemplo) para que pudiera cantar de forma épica otra nación, otro pueblo y revelando el interés poético de Marcus Accioly por el colectivo. Teniendo en cuenta este estudio, nos damos cuenta de que la épica sigue siendo relevante en el mundo actual, ya que el deseo de cantar un pueblo y la identificación que se produce por parte del lector todavía forma una característica fundamental de la épica que es la cuestión de la identidad nacional, delineando por lo tanto, nuevas posibilidades de la épica en la época contemporánea.
Esta pesquisa teve início a partir da necessidade de compreender que se atualmente no cenário literário brasileiro há um grande número de produções que se classificam como épicas, tanto por editoras, livrarias, como pelos próprios poetas e ainda por pesquisadores da área, ocorre um impasse no sentido de que há também teóricos enfáticos em afirmar simplesmente que tal gênero não mais existe como Hegel (2010), Lukács (2009) e Staiger (1997) e justificam a não existência por diversos motivos, como, por exemplo, que a epopeia evoluiu para romance e que a cultura de hoje não permite a representação de um mundo épico. Desenvolveu-se, portanto, um estudo das teorias referentes aos gêneros de Bakhtin (2002), adversamente a Bakhtin (2003). Estabeleceu-se também um estudo de Hegel (2010) a partir de seus pressupostos relacionados aos gêneros, bem como de Lukács (2009), Staiger (1997), e Buarque (2007) e suas considerações a respeito do gênero épico. Considerou-se, assim, ser pertinente a análise de um poema épico contemporâneo brasileiro e dessa forma demonstrar a sua permanência, como exemplo analisamos Latinomérica, de Marcus Accioly. Nesse sentido, foi feita uma leitura do poema para evidenciar a continuidade e a pertinência do épico na contemporaneidade, ou seja, em uma configuração de mundo, social, histórica e cultural distintas das que deram origem ao gênero épico na antiguidade, mas que o poeta conseguiu de certa forma atualizar (a estrutura do poema em rounds - é exemplo) para que pudesse cantar epicamente outra nação, outro povo e revelando o interesse poético de Marcus Accioly pelo coletivo. Diante deste estudo pudemos perceber que o épico ainda é pertinente no mundo atual, pois, o desejo de se cantar um povo e a identificação que ocorre por parte do leitor ainda formam uma característica fundamental a épica que é a questão da identidade nacional, delineando-se, assim, novas possibilidades do épico na contemporaneidade.
Klinger, Diana Irene. "Escritas de si, escritas do outro : autoficção e etnografia na narrativa latino-americana contemporânea." Universidade do Estado do Rio de Janeiro, 2006. http://www.bdtd.uerj.br/tde_busca/arquivo.php?codArquivo=124.
Full textEste trabajo consiste en la identificaci?n de dos problem?ticas est?ticas que atraviesan la ficci?n latinoamericana contempor?nea: la escritura de autoficci?n y la ficci?n etnogr?fica. Nuestra hip?tesis es que el cruce de ambas perspectivas en algunas novelas contempor?neas, permite pensar las m?ltiples relaciones entre literatura y antropolog?a, en particular, y entre literatura y epistemolog?a en un sentido m?s amplio. Asi, podemos afirmar que los textos le?dos aqu? presentan una semejanza con las premisas de la llamada antropolog?a posmoderna, en cuanto propuesta de reconsiderar el lugar del autor y del lenguaje en la representaci?n del otro culturalmente distante. En las novelas, la representaci?n de la alteridad se inscribe en una paradoja, entre la hermen?utica del otro y la tautolog?a de un lenguaje que se dobla sobre si mismo. En la autorreflexi?n sobre la representaci?n, que caracteriza un momento reciente de las disciplinas human?sticas, la narrativa contempor?nea al mismo tiempo re-dimensiona la categor?a de narrador y se sit?a en una posici?n ambivalente entre la ficci?n y la no-ficci?n
Magnusson, Inger. "Todo fluye : La identidad mutante en Circular 07 - Las Afueras de Vicente Luis Mora una obra en marcha en la literatura contemporánea española del siglo XXI." Thesis, Stockholms universitet, Romanska och klassiska institutionen, 2019. http://urn.kb.se/resolve?urn=urn:nbn:se:su:diva-169922.
Full textOur investigation of the mutant identity in the contemporary society reflects the age of our contemporaries in the Spanish Literature of 21st Century. The method is analytical and descriptive, hence the study of the novel ‘Circular 07’, represents a work in progress written by Vicente Luis Mora, which includes the creation of a multiplicity of the liquid and mutant identity under the impact of the contemporary volatile society. The consequences of the globalization as well as the digitalization, concretize the sociological theories of Zygmunt Bauman and Anthony Giddens. Furthermore, this social view of our study is founded upon a selection of narrative elements due to the Narratological Theory of Mieke Bal and the Narrative Discourse of Gerard Genette. Moreover, the novel makes a contribution to the genre of mutant literary which gives an account of the immediate interest of our contemporaries and its relation to the inconstant and volatile society, as well as the fragmentary literary stylistic representing the characteristic features of our contemporaries of the 21st Century.
Teixeira, Glauciane Reis. "Poéticas do silêncio : reflexões sobre romances brasileiros do século XXI." reponame:Biblioteca Digital de Teses e Dissertações da UFRGS, 2016. http://hdl.handle.net/10183/140258.
Full textThe present thesis has the purpose to investigate the distinct manifestations of silence in Contemporary Brazilian Literature, from the hypothesis that the imprisonment of the words do not come out of nowhere; but is raised by external forces and the interpersonal relationships represented. This research aims to understand how the characters feel and make use of this power and go through the causes that pressure them to block their verbal expression as a behavioral strategy, so that different motivations generate several types of muting. For considering that there are several types of silence and not just one, seeks to establish connections with displacement, unsuitability, power, domination, fear. Therefore, it resorts to the theoretical study of various fields, such as discourse analysis, sociology, philosophy, psychology, history and psychoanalysis; areas that allow us to understand the sense of silence building processes, interpreting the possible reasons that trigger off it and the consequences that it generates into each diegetic universe. In this sense, briefly reflections are held about ten stories published early the twenty-first century, it is possible to glimpse peculiar faces of this element. In order to explore, more accurately, three literary approaches of silence, analyzes the novels A gaiola de Faraday (2002), by Bernardo Ajzenberg; Sob o peso das sombras (2004), by Francisco J.C. Dantas, and Ribamar (2010), by José Castello.
Esta tesis objetiva investigar las diferentes manifestaciones del silencio en la Literatura Contemporánea de Brasil, desde la hipótesis de que el encarcelamiento de las palabras no se origina de la nada, sino que se eleva por fuerzas externas y por las relaciones interpersonales representadas. Objetiva, también, comprender cómo se sienten los personajes y cómo utilizan ese poder, además de entender cómo pasan por las causas y presiones para bloquear su expresión verbal como una estrategia de comportamiento, por lo que las diferentes motivaciones generan varios tipos de emudecimentos. Debido a que se considera que hay muchos silencios y no sólo uno, el trabajo busca establecer conexiones con el desplazamiento, falta de idoneidad, el poder, la dominación, el miedo constituyentes de las novelas. Por lo tanto, se recurre al estudio teórico de diversos campos tales como Análisis del Discurso (AD), Sociología, Filosofía, Psicología, Historia y Psicoanálisis; áreas que nos permiten comprender el sentido de los procesos de construcción del silencio, interpretando las posibles razones que lo desencadenan y las consecuencias que genera dentro de cada universo diegético. En este sentido, se mantienen breves reflexiones sobre diez relatos publicados a principios del siglo XXI, en las cuales es posible vislumbrar peculiaridades de este elemento. Con el fin de explorar tres enfoques literarios del silencio, se analizan las novelas A gaiola de Faraday (2002), de Bernardo Ajzenberg; Sob o peso das sombras (2004), de Francisco J.C. Dantas, y Ribamar (2010), de José Castello.
Payva, Marisa. "Literatura para ¿todes? : Literatura argentina contemporánea, lenguaje inclusivo y nuevos modos de la subjetividad en un abordaje de dos poemas del poemario colectivo Martes Verde y de la novela Vikinga Bonsái de Ana Ojeda a partir de teorías feministas." Thesis, Stockholms universitet, Romanska och klassiska institutionen, 2020. http://urn.kb.se/resolve?urn=urn:nbn:se:su:diva-189717.
Full textThe #NiUnaMenos movement against femicide in 2015, the green scarf protests for the sanction of the pregnancy voluntary termination law as well as the interventions of the LGTBIQ collective in Argentina have made use of non-binary inclusive language as another tool in the fight for equal rights for women and other minorities. These new language uses that challenge established norms and structures by attempting to include historically marginalized identities by altering the grammar of the language are also manifested in an emerging corpus of contemporary Argentine literature linked to these social movements. In this study we situate the uses and functions of this inclusive language in literature in the current cultural debate in Argentina that has aroused such literary gesture and in the question raised by such debate about the potential of inclusive language in literature to articulate new, broader subjectivities, thus transforming sensibilities (Andruetto, 2019; Sarlo & Kalinowski, 2019). To examine this question, in this study we analyze the use of inclusive language in relation to the articulation of new subjectivities after the mentioned wave of movements, protests and interventions in a corpus of contemporary Argentine literature composed of two poems included in the collective poetry book Martes Verde (2018) and the novel Vikinga Bonsái (2019) by Ana Ojeda. Based on an analysis of the selected literary works drawing on feminist theories both, from the Anglo-Saxon context (Irigaray, 1985, 1992; Butler, 2002) and Latin American feminisms (Colanzi, 2019) and the definition of subjectivity in post autonomous literatures (Ludmer, 2009, 2012), we investigate the configuration of a new inclusive non-binary subjectivity that arises through the literary use of inclusive language. In the first part of the analysis, we focus on the poem "La pija de Hegel" by the Máquina de Lavar collective included in Martes verde, where we examine how the inclusive use of language in parallel to deconstructive uses of the philosophical tradition that excludes women, configures a subjectivity of difference (Irigaray, 1985, 1992,) regarding the resignification of the idea of the weaker sex historically linked to women. In the first second part of the analysis, we study the untitled poem by María Insúa also included in Martes verde, where we examine how the inclusive use of language in this poem in relation to a body rhetoric problematizes the construction of gender and the violence that construction imprints on female bodies. Finally, we address the novel Vikinga Bonsái where we analyze how inclusive language in this novel poses an inclusive group of sisterhood whose sense of belonging and identification that interweaves women and LGTBIQ collectives with other marginalized groups represented in the novel by rural, workers, digital and invented languages and a polyphony of voices of various characters whose interaction in communion enhances their difference (Irigaray, 1985, 1992), breaks the repeated acts that build female identity (Butler, 2002) but also produces an act of public disobedience, breaking norms such as the family, and projecting a subjectivity that transcends the limits of the individual subject (Colanzi, 2019). Among the most outstanding results, we found that, despite the singularities of each text and the genres to which they belong (novels, poetry) in the literary texts studied, inclusive language is predominantly related to urban settings. However, the literary use of this language builds a broader subjectivity that arises from its interconnections with the current feminist social movements, which allows us to propose that the works studied accompany the struggle for equal social rights.
Mello, Evelyn Caroline de [UNESP]. "Olhares femininos sobre o Brasil: um estudos sobre As meninas, de Lygia Fagundes Telles." Universidade Estadual Paulista (UNESP), 2011. http://hdl.handle.net/11449/93176.
Full textCoordenação de Aperfeiçoamento de Pessoal de Nível Superior (CAPES)
A proposta do presente trabalho é a de analisar de que maneira Lygia Fagundes Telles se utiliza da tripartição do foco narrativo em As meninas (1973) para recompor traços da sociedade brasileira e também discutir em que medida as questões históricas referentes ao período de transição do governo Costa e Silva para o governo Médici encontram-se trabalhadas no romance. Para elucidar tal questão, ou na tentativa de, contrapõe-se o contexto histórico dado com a análise dos elementos estéticos da obra. Busca-se entender, portanto, como as personagens Lia, Lorena e Ana Clara contribuem com a recomposição do painel da sociedade brasileira do período; de que maneira a busca do Eu seria o centro de seus fluxos de ideias, ou se a questão política também aparece em seus anseios e dramas pessoais. Portanto, leva-se em conta a questão do sujeito versus a questão histórica que é vivenciada, possibilitando a afirmação de que a condição feminina das personagens e a formação de suas identidades não se dissociam da (re)construção da sociedade brasileira. O olhar feminino é, portanto, o centro da análise, pois é o olhar das três personagens que medeia tanto o espaço quanto o tempo no romance, de tal forma que se torna impossível dissociar características individuais e contingências externas. Cada uma delas é representante de um determinado segmento social e, de acordo com suas vivências, dão cores ao cenário que expõem ao leitor
La propuesta principal de esta investigación es la de analizar cómo Lygia Fagundes Telles utiliza la tripartición del foco narrativo en su novela As meninas para reconstituir los rasgos de la sociedad brasileña y también, evaluar, hasta que punto los acontecimientos históricos que se refieren al período de transición del gobierno de Costa e Silva para el de Emílio Garrastazu Médici se encuentran estéticamente transpuestos en la novela. Con esta intención, se hace una comparación entre el contexto de producción con el análisis de los elementos estéticos de As meninas. Es decir, se va a evaluar cómo Lia, Lorena y Ana Clara contribuyen con la recomposición de la situación social que viven. ¿Seria la búsqueda de la identidad el centro de sus crisis existenciales, o las cuestiones referentes a la política también son responsables por sus angustias. Siguiendo por este camino, se va llevar en cuenta la relación del sujeto con su período histórico, lo que remite a la afirmación de que la condición femenina de las personajes y las formaciones de sus identidades no se pueden disociar de la recomposición de los aspectos de la sociedad brasileña. Por supuesto, la mirada femenina es el punto principal de esta investigación, pues es la visión de las tres chicas, la que va a orientar toda la narrativa, describiendo su tiempo y su espacio de manera que resulta imposible apartar las características internas, referentes a sus subjetividades, y las categorías externas, a las cuales se tiene acceso por sus ojos y por su voz. Cada una de ellas ocupa una posición específica en la sociedad y, de acuerdo con sus experiencias, llenan la escena que exponen al lector con nuevos colores
Marimón, Garrell Anna. "La voz a mí debida: ecos de Juan Ramón Jiménez en la poesía de Pedro Salinas." Doctoral thesis, Universitat de Barcelona, 2018. http://hdl.handle.net/10803/666918.
Full textThis doctoral thesis gives an intertextual reading of the poetic work of two key writers of the 20th century Spanish poetry: Juan Ramón Jiménez & Pedro Salinas. Highlighting the dialects’ relations between Salinas poetry and ones of his mentor is the essential target of our study. Much has been written on Juan Ramón poetry; about his key role in the modernization of the Spanish literature, his genius when it comes to compose a total poetic work which immortalizes him as the main poet of the 20th Spanish century. Much has been written on the complex personality of the poet too, about his deep existential crisis and his marked tendency to depression. Aristotle asserted that: «There is no great genius without some touch of madness», and that is precisely this touch of madness that allows genius to build an outlook on life that goes beyond any established limit. In Juan Ramón case, this touch of madness increased up to satiety. They created an image of an egocentric and maniac poet that, unjustly, obscured the other side of his personality, as important and unfortunately less well-know than the first one: his generosity, his educational will and his enthusiastic soul concerning young people. Paradoxically, the most misunderstood poet of the Spanish poetry’s history was also who better understood his contemporaries. In this present work, we aim to dig deeper into this last side of the poet, in other words, in his status of “teacher of poets”. We will especially focus on the influence that his poetry had on the verses of one of his main disciples: Pedro Salinas. Starting intially as friends, Juan Ramón Jiménez and Pedro Salinas will also join in the defense of a poetry where intellectual merge with espiritual, resulting in a perfect duality. By this way, through his verses, Juan Ramón Jiménez and Pedro Salinas try to establish a dialogue among eternal opposites of being: life and death, dream and wakefulness, body and soul. Word of poetry was the preferred tool as it is capable not only to name what is real, but also to create awareness and instil existence with a deep meaning. We intend to analyze influence’s grade that Juan Ramón had on Salinas poetry. For that purpose, we will carry out a wide thematic analysis of the verses of both writers in order to create links between both poetic universes.